Ketokuur 2 van Pascale Naessens.

Ketokuur 2. Ik denk, dat ik kookboekschrijfster, keramiste en multi getalenteerde Pascale Naessens niet hoef voor te stellen, want al meer dan 10 jaar maakt zij stijlvolle kookboeken rond het thema gezond eten zonder koolhydraten. Op Gereons Keuken Thuis recenseerde ik heel wat boeken van haar en zij was een keer zomergast in mijn serie #talkandtable. De boeken van Pascal zijn altijd mooi gestyled en vol met heerlijke recepten. Koken met Pascale is een feestje, diëten geen straf. Je doet het per slot van rekening allemaal voor jezelf.

foto: Asian style vis in een pindakorstje.

Onlangs ontving een nieuwe loot aan de stam van Pascale, Ketokuur 2, een nieuw leven in 14 dagen. Wederom duikt zij in de keto methode -Ketokuur 1 was het best verkochte boek van 2020 in België- en verschaft samen met William Cortvriendt en Hanno Pijl inzicht in, het hoe en wat bij keto. Voor dit tweede deel bundelde Pascale 75 recepten, waarvan 50 nieuwe en ze geeft de lezer een 14 daags schema. prima te doen zo vlak na de laatste lockdown, waar bij velen de koolhydraatzucht zorgden voor wat coronakilo’s. Maar er is meer dan afvallen, samen met de eerder genoemde heren krijg je ook een beeld van de voordelen voor je cholesterolgehalte en suikerspiegel. Door een ketokuur van 14 dagen te doen kun je deze weer in balans brengen. Erbij wat sporten en je bent zo fit als een hoen voor het aankomende strandseizoen.

Ketokuur 2 start met de theorie. Het hoe en waarom van ketonisch eten. Pascale onderbouwt dit met wetenschappers, zoals Pijl, die vertelt over intermittent fasting. Dit is voor Gereons keuken Thuis een mooie methode om dips in de suikerspiegel te voorkomen. Ik snaai ’s avonds laat nogal graag en eet dan meer koekjes en snacks dan mij lief is. Een dagritme met een 16 uur durende vastperiode, waarin je niet eet ga ik eens proberen gedurende een tijdje. Baat het niet dan schaadt het niet.

foto: chocolademousse van avocado

Na alle theorie volgt het 14 dagen schema met een menu per dag. Pascale heeft een divers programma samengesteld, dat je kunt invoegen in je drukke bestaan. Er is zelfs ruimte voor zuurkool met spek en worst. Maar ook voor grote garnalen met ras el hanout en groenten. Of vis in een pindakorstje. Tot slot mag je heus wel eens een toetje. In de #alfresco editie van Gereons Mag van 21 juni a.s. vind je een recept voor chocolademousse van avocado

Op je gezondheid letten met Pascale Naessens is geen straf. Dat wist ik al uit andere boeken. Ketokuur 2 is daar geen uitzondering op en een uitdaging voor iedereen, die fit fot fun op pad wil deze zomer. Dus haal je twee prikken en doe het het 14 daagse schema en voor je het weet sta je te shinen in je bikini of zwembroek op een Mediterraan strand. 

foto: cover Ketokuur 2

Ketokuur 2, Pascale Naessens i.s.m. William Cortvriendt en Hanno Pijl (ISBN9789401476713) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 25,99 

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Het Kikkererwten kookboek.

foto: garbanzos a la Madrileña.

Het Kikkererwten kookboek. De moeder van aller peulvruchten, de keker of kikkererwt, in veertig verschillende soorten en, want de kikkererwt is een zij, een wereldspeelster van formaat. Lucrees van Groningen en Marietje Bosma, moeder en dochter zijn dol op deze grande dame en vereerden de duizenden jaren oude peulvrucht met een kikkererwtwaardig kookboek. Want, om het maar eens in Olympische  termen te zeggen, deze proteïneverschaffer is een gedoodverfde gouden plakwinnaar en prolifereerde zichzelf wereldwijd. Dat wist senator Cicero ook al. Deze Romeinse politicus dankte zijn naam aan de “cicer” en er is een brief op zijn naam, waarin hij aan zijn vrouw verzoekt om een kikkererwtenboek te maken, om onder het genot van deze gerechten hun huwelijksstatus of -problemen te bespreken. Of mevrouw Tullius Cicero deze handschoen heeft opgepakt weet ik niet. In ieder geval hebben de twee dames dit wel gedaan met als resultaat dit boek vol recepten van over de gehele wereld. Starring de kikkererwt.

foto: zoetzure kikkererwtenspread.

Het Kikkererwten kookboek begint met allerlei weetjes, zoals de etymologie van de naam (kikus zou kracht betekenen in het Grieks), de teelt en de soorten.  Het fijne van deze peulvrucht is dat er vele bereidingswijzen zijn, van vers tot gedroogd, in een pot of als kikkererwtenmeel. Het laatste gebruikt Gereons Keuken Thuis vaak voor de socca op de wijze van Nice. Daarna gaan de schrijfsters koken met verrassend eenvoudige internationale recepten, zoals bij de borrel een Spaanse zoetzure kikkererwtenpuree. Of moet ik zeggen garbanzos agridulce. Soepen komen aan bod, zoals Genuese minestrone, want in Ligurië is de keker ook volksvoedsel. Denk aan farinata, de Italiaanse evenknie van socca.

Voor deze recensie sla ik bewust de Levantijnse en Midden Oosterse recepten, zoals hummus, uit het boek over, want dat is ieders eerste associatie met de kikkererwt. Maar al in de Romeinse tijd was heel het Iberisch schiereiland beplant met deze peulvrucht om de honger van de legionairs te stillen. Bij de hoofdgerechten laten de schrijfsters zien, dat ook in het Westelijke bassin van de Middellandse Zee heel wat afgekookt wordt met kikkererwten. Om in Spaanse sferen et blijven noem ik de Madrileense kikkererwten met chorizo. Een prima gerecht voor de aankomende #alfresco weken. Later daarover meer met een recept. Maar ook een gerecht met koolvis komt aan bod. Zou je niet direct verwachten.

foto: minestrone uit Genova

Via de bijgerechten uit alle hoeken van de aarde komen we bij de deeggerechten, zoals pasta van kikkererwtenmeel. Komt dat goed uit ik heb nog een zak meel staan van de Volkskruidentuin in de Kinkerstraat. En om nu de hele zomer stapels socca te blijven eten is ook zo’n dingetje. Over socca gesproken, een recept hiervoor ontbreekt niet in Het Kikkererwten kookboek.

foto: Socca op zijn Nizzaans.

Wat mij betreft kan op 21 juni de #alfresco zomer op Gereons Keuken Thuis beginnen, na dit heerlijke Kikkererwten kookboek van Lucrees Van Groningen en Marietje Bosma te hebben gelezen. Vol leuke zomerse trouvailles en met liefde bereid. Wat een moeite hebben deze koks en schrijvers zich getroost in hun ode aan de keker. Ik vind het een kookboek, waarin deze dames hun passie voor de kikkererwt in woord en beeld gestand hebben gedaan. Chapeau!

foto: Het Kikkererwten kookboek.

Het Kikkererwten kookboek. Lucrees van Groningen en Marietje Bosma. (ISBN 9789090344423) is een eigen uitgave van deze dames. Het kookboek is on- en offline te koop voor € 24.95

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Over de schrijfsters: Lucrees van Groningen en Marietje Bosma, moeder en dochter, hebben vele uren samen kokend doorgebracht. Van dagelijkse kost tot het koken voor grote gezelschappen hebben ze zich ontwikkeld tot uitstekende koks met een breed repertoire. Meer lees je op: https://kikkererwten.nl/

Koken als Carlo Cracco.

Koken als Carlo Cracco. Op 17 mei volgde Gereons Keuken Thuis een webinar met Italiaanse chefkok Carlo Cracco, georganiseerd door de 3 Italiaanse kamers van koophandel in de Benelux. Doel van de webinar is om mensen kennis te laten maken met true Italian taste. “Want”, zo vertelde Cracco tijdens zijn verhaal, ” er is wat nep Italiaans voer te vinden op deze aardkloot.” “Kook daar nooit mee”, waarschuwde hij, “het gaat ten koste van je gerecht en de smaak.” Drie ambassadeurs zetten zijn woorden kracht bij door te verhalen over de geneugten van de keuken van de Bel Paese en hoe diplomatie kan worden bedreven tijdens een fijne en mooie maaltijd. Carlo Cracco is geen onbekende in Italië, opgeleid door Gualtiero Marchesi in Milaan en Alain Ducasse in Frankrijk, ontwikkelde hij zijn eigen stijl. Cracco houdt van simpel en één van zijn favoriete producten is rijst. “De vlag van Italië”, voegde Roberto Payer hieraan toe, wiens lievelingskostje risi e bisi is. Uit de Veneto.


RIsotto. Voorheen was de basis van risotto en risi e bisi een soort soep, waarin de rondkorrelige rijst van de Po vlakte goed gedijde. Zeker als je lokale producten gebruikt. In de Veneto is dat de ronde rijst Vialone Nano en in Lombardije: Arborio of Carneroli, met een stevige korrel. Cracco maakte voor de webinar met Vialone Nano rijst een dessert, gearomatiseerd met witte koffie. (recept volgt in de volgende editie van Gereons Mag) Als primo of hoofdgerecht maakte hij een risotto met erwtjes, gele tomatensaus uit Campanië en garnalen uit Ligurië. Cracco houdt van het combineren van al het moois en vers uit de Laars. Hij produceert tegenwoordig zelf de fijnste producten voor zijn keukens, zoals olijven, wijnen, olie en de beste groente en fruit. Moet ik nog meer vertellen op deze donderdag? Welnee, gebruik voortaan het beste dat je kan vinden, met een true Italian taste, en je kunt koken als Carlo Cracco.  

Carnaroli rijst met gele tomaat, erwtjes, paarse garnalen uit Santa Margherita Ligure en munt.

Nodig: 

320 g Carnaroli rijst

150 g gele tomatensaus of 1 blikje gepelde gele tomaten 

100 g boter 

50 g Parmezaanse kaas 

150 g verse doperwtjes 

12 paarse garnalen uit Sta. Margherita, vervang deze door makkelijker verkrijgbare scampi.

1 sjalotje

 extra vergine olijfolie 

muntblaadjes 

1/2 glas witte wijn 

citroenrasp 

kokend water

Bereiding:

Breng in een steelpan water aan de kook en houd het aan de kook. Verhit in een koekenpan met dikke bodem een beetje extra vergine olijfolie van eerste persing en boter. Fruit de fijngehakte sjalot op laag vuur zonder bruin te worden. Voeg de rijst toe en bak hem mee op een matig vuur onder voortdurend roeren met een houten lepel. Blus af met witte wijn. Wanneer de wijn is verdampt, de tomatensaus en het zout toevoegen (ongeveer een mespunt zout per persoon). Voeg het kokende water pollepel voor pollepel toe tot de vloeistof perfect is opgenomen. Voeg halverwege de kooktijd de erwten toe. Maak intussen de garnalen schoon, verwijder de schalen en de ingewanden en snijd ze in 3 of 4 stukken. Zout de garnalen lichtjes en breng ze op smaak met citroenzeste en een beetje olijfolie. Zet opzij.

Zodra de rijst gaar is, van het vuur halen en overgaan tot de «mantecatura». Dit is een technische procedure die erin bestaat de rijst te binden. Voeg hiervoor de vers geraspte Parmezaan in één keer toe met de extra olijfolie van eerste persing, de rest van de boter en de fijngehakte munt en roer voortdurend om een romige risotto te verkrijgen. Breng op smaak met zout en een snufje witte peper. Leg de risotto op een bord en schik de garnalen er in het midden op. 

Drink er een vrolijk glas witte wijn bij uit de Veneto.

De meisjes van de moestuin.

foto: gekaramelliseerde knoflook.

De meisjes van de moestuin. Gereons Keuken Thuis kent deze dames en hun blog al wat langer dan vandaag en ontmoette de kokkin van de twee regelmatig op (Italiaanse) events. In hun Haarlemse paradijs ben ik nog nooit geweest. Geeft helemaal niets, want nu nemen de twee je in hun kakelnieuwe boek mee op pad in hun moestuin en keuken. Kweken, oogsten, koken en eten. Vier activiteiten, waarmee Reny Muller en Amber Carchedi zijn behept. Eigen verbouwde groente smaakt nu eenmaal beter. Dat hebben heel veel mensen in de nu al meer dan een jaar durende pandemie ervaren. Moestuinieren op welke schaal dan ook is razend populair. Net als vissen trouwens, want vanuit mijn raam zie ik steeds meer vissers op het strand hun kostje bij elkaar hengelen. Zo zal het ook wel zijn in een moestuin. Ik herinner me de moestuin van mijn grootouders, die altijd leken te planten voor een heel weeshuis. Dat leverde een explosie aan snij- en sperziebonen op. Of kilo’s aardbeien en in het zomerseizoen perziken. Te veel om om te eten. De twee moestuinmeisjes pakken het anders aan en telen graag bijzondere dingen. En dat willen ze laten zien in hun boek De Meisjes van de Moestuin. Regel nummer één: Houd het simpel en maak keuzes!

foto: zomers aalbessenijs.

Chefkok en culi-collega Alain Caron ging op bezoek bij studiegenoten noemt Amber en Reny ene bijzonder moestuinduo, vriendelijk, serieus en enthousiast. Hij was onder de indruk van hun verveinecake met zwarte bessen. Deze staat in het boek en Alain at zijn buikje vol. Reny plant en Amber kookt. Zij schrijven hierover op hun blog. En… wat Alain nooit zal vergeten zijn hun heerlijke fruitlikeuren. Dus direct na de tuin de keuken in te gaan met al dat moois, kon hij na hun ontmoeting, niet doen!

De meisjes van de moestuin start met de basics, zaaien, gereedschap, de inrichting van je moestuin en specifieke eisen van de bodem. Als alle elementen meewerken heb je een mooie oogst. Gebruik ook bloemen, vult Amber aan voor een extra mooi gerecht. En daar staat dit heerlijke tuin- en kookboek vol mee. Aalbessenijs voor in de zomer. Ingemaakte aardperen voor op je voorraadplank. Of wat te denken van gekaramelliseerde knoflook. Het al fresco seizoen en BBQ zit eraan te komen, dus aan de slag. Salie citroenboter, klassiek voor bij je entrecote. En tot slot sperzieboontjes met warme knoflooksaus. Ik noem deze gerechten van de 80 recepten puur at random. Want de verhalen ebij zijn heerlijk net als de smakelijke foto’s van moestuindiva en fotografe Marleen van Es.

foto: ingemaakte aardperen.

Moet ik op deze woensdag nog meer vertellen over het tuin- en kookboek de Meisjes van de moestuin? Welnee, ga direct aan de slag, met dit boek in de hand. En als de oogst klaar is en de tuin gedaan, neem je het mee je keuken in, om de makkelijk en smakelijke gerechten op je zomerse tafel te toveren. En de likeuren te maken!

Volgende week als afsluiting van de groene weken op Gereons Keuken Thuis een recept van de meisjes van de moestuin.

foto: cover De meisjes van de moestuin.

De meisjes van de moestuin, Amber Carchedi en Reny Muller (ISBN 9789089898562) is een mooie groene uitgave van Terra en is te koop voor € 26,99 bij je kookboekenvakhandel.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Fermentino en duurzaamheid.

foto: de kaasjes van Eurocompany.


Fermentino en duurzaamheid.
 Onlangs plofte er een pakket op de mat in SeaSpot, waarin behalve de smakelijke vegan kaasjes van Eurocompany ook een lijvig rapport zat over hun ideeën voor 2023. Met beiden ging Gereons Keuken Thuis aan slag. Past heel goed in het #groeneweken thema. Veranderende landbouw. Green up your life! De kaasjes werden verorberd met gepickelde radijsjes à la Peter van Berckel en het sustainability report gelezen. Op mijn blog schreef ik al vaker over dit alternatief voor kaas gemaakt van zuivel. Eurocompany is van origine een noten- en gedroogde zuidvruchtenproducent, die telen met aandacht voor mens, milieu en natuur. Dat doen ze al jaren samen met hun medewerkers onder het Italiaanse zonnetje. 

foto: plukken en selecteren van de beste noten.

Ze noemen het food for change. Speciaal voor Eurocompany ontwikkelde chefkok Daniela Ciccione een reeks heerlijk vegan kaasjes, die zijn gemaakt van cashewnoten. Ik schreef al eens eerder over de techniek van Fermentino. En de verdere ontwikkeling staat niet stil, zowel de kaas als verpakking worden door dit bedrijf constant onder de loep gehouden. No waste en zo min mogelijk vervuilende sporen achterlaten. Dat is het credo en iedereen binnen het bedrijf werkt mee aan deze boodschap, van notenplukker tot marketeer. Eurocompany werkt samen met het mooie tijdschrift Ossigeno en geeft zuurstof terug aan de zee tijdens hun opruimacties, onder de noemer “pearls of ossigeno”. Heel wat nog te doen in het kader van fermentino en duurzaamheid tot 2030 en daarna. Het was een boeiend verslag.

foto: het sustainability report 2020.

Fermentino is in een aantal gedaanten te koop, als Fermé, harde & smeerkaas, al dan niet met kruiden, als Camelia, een witschimmel kaasje voor op je borrelplank of als Grattino, strooikaas voor op je pasta. Nu weet ik dat er die hards zijn, die dit allemaal onzin vinden. Vegan kaas mag geen kaas worden genoemd. Maar ik vind het een leuk te proberen alternatief voor een dagje zonder zuivel, ongeacht de terminologie. En je kunt ermee koken, dat is te lezen in Ossigeno, waar hele spannende designrecepten staan. Maar het kan ook eenvoudiger, bij de borrel, op brood of in je vegan lasagne

foto: recept voor boekweit taco’s met fermentino.

RECEPT. 

Vandaag het recept voor een volkoren taco met Cicconi fermentino, pestada, mango/watermuntsaus en gerookte cashews.


Nodig:

400 g boekweitmeel
water
zout
pestada, een gefermenteerd kruidenmengsel uit Midden Italië
druivenpitolie

een handje gedroogde mango’s
20 verse muntblaadjes
een snufje zout
4 el EV olijfolie

een handje cashewnoten
wat houtmot
dennenappels

 2 stuks Cicioni fermentino kaas

20 g schone muur- of hoornbloem

evt. wat geraspte gerookte geitenkaas. (niet vegan dus)

Bereiding:

Meng het zout en de pestada door het boekweitmeel met een beetje olie en voeg zoveel water toe, als nodig is om een mooi elastisch deeg te maken, dat kneedbaar is. Meng alles door elkaar tot een homogene substantie. Verdeel in kleine deegballetjes om taco’s van te maken. Rol de deegballetjes tussen twee velletjes folie en leg apart. Verhit een licht ingevette pan en bak de taco’s om en om.

Maak een saus door in de blender de in heet water geweekte mango, olijfolie, zout en munt te mixen. zet ter afkoeling in de ijskast. Breek de Cicioni kazen in kleine stukjes en zet koel weg. Rook de gehakte cashewnoten op wat jeneverbes en dennenappel mot of gebruik houtmot in een rookpan. was het hoornbloemblad, of waterkers en zet apart.

Leg een taco op het bord, vul deze met de koude kaas, hoornbloemblad of waterkers, mango/muntsaus en bestrooi met gerookte cashewnoten. Ter decoratie kun je nog wat gerookte geitenkaas toevoegen.

Buon Appetito!

foto: schone stranden, pearls of ossigeno.

Noot: dit rapport en bijbehorende producten werden mij als samples gestuurd door de producent. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

nordic family kitchen.

foto: spaghetti met kokkels en daslook.

Nordic family kitchen. Gezond, natuurlijk en eenvoudig eten met je gezin. Dat stond Mikkel Karstad voor ogen, toen hij samen met fotograaf Anders Schønnemann zijn nieuwste boek presenteerde. Een boek, dat start in Kopenhagen, toen Mikkel 12 of 13 jaar oud was. Eens in de zoveel tijd maakte zijn moeder hem verantwoordelijk voor de avondmaaltijd. Geen sinecure, want van inkoop tot bereiding moest de jonge Mikkel alles zelf organiseren. Dat deed hij met verve en de kiem voor zijn latere bestaan in de culinaire wereld was gelegd. Sedertdien houdt hij zich al meer dan dertig jaar bezig met twee dingen, die hem aan het hart gaan: eten en mensen. Deze waarden tracht hij ook door te geven aan zijn vier kinderen en rondom en vanuit hun huis in Kopenhagen worden regelmatig uitstapjes gemaakt, waar bij de Karstad kinderen kennismaken met eetbare natuur en wat daar te vinden is. Hoe klein hun tuin van de stadsboerderij ook is, er valt ook in de stad heel wat te verbouwen, zoals kruiden en verse groenten.

foto: pannenkoekjes met rabarber en verbenasuiker.

Deze uitganspunten resulteerden in het kakelnieuwe kookboek nordic family kitchen. Eenvoudiger dan Gereons Keuken Thuis gewend is uit eerdere boeken van Karstad, maar wel met die onmiskenbare Deense en natuurlijke signatuur. Laat ik het de onderkoelde Scandinavische touch noemen. Geen gefriemel met eten, dat is zijn stijl. Je kunt merken, dat NOMA voor Mikkel nooit ver weg is geweest.

Net als in andere boeken deelt Mikkel Karstad zijn hoofdstukken in naar de vindplaats van zijn eten en het moment waarop wordt gegeten. Nordic family kitchen start in de tuin, want daar valt veel te vinden voor lekkere gerechten. Zoals vlierbloesem voor limonade. Mikkel en zijn vrouw proberen veel te gebruiken uit hun stadsoase. Gebruik vlierbloesem eens voor rozemarijn-pannenkoekjes met rabarber. Het ontbijt, het eerste eetmoment van de nieuwe dag komt aan bod met kersen uit de oven of havermoutpap met gebakken pruimen. Er wordt brood en koek gebakken in huize Karstad, vers roggebrood en Deense kaneelbroodjes ontbreken niet. 

foto: krokante kikkererwten met ingelegde ui.

Op naar het strand. Ik weet uit andere kookboeken, dat Mikkel en fervent ochtendzwemmer is, zomer en winter. Zijn liefde voor de zee zat er al ook jong bij zijn kinderen in. Dus krabben vangen voor de soep. Kruiden plukken op het duin. De krabbisque in het boek is wederom een plaatje. Lunchen doe je met gefermenteerde radijsjes met daslookbloemetjes of krokante kikkererwten met ingelegde uien.

De boomgaard vormt een belangrijk aspect in het leven van gezin Karstad als kind speelde hij veel op de boerderij van tante en oom op een nabijgelegen eiland. Appels plukken recht uit de boom. Gereons Keuken Thuis kent het fenomeen van fruit vers uit boom vanuit mijn Betuwse jonge jaren. Heel apart vind ik de ingemaakte klokhuizen, die je net als ingelegde citroenen kunt gebruiken voor je dressings en sauzen. Deze ga ik natuurlijk proberen en ik hoop op meer succes dan mijn ingelegde -te zoute- blauwe bessen. Pasta gerechten komen aan bod, waarvan ik de spaghetti met kokkels en daslook wil noemen. Het is het seizoen. Dagelijks varen voor mijn raam  de kokkelvissers voorbij.

foto: ingemaakte klokhuizen #nowaste.

Wat te zeggen over nordic family kitchen? Ik vind de keuzes die Mikkel maakt getuigen van respect voor eten en wat hij zijn kinderen wil leren. Zij moeten dan ook bevoorrecht zijn om in zo’n milieu en van zo’n gepassioneerde vader te eten te krijgen. Zonder snobisme en dat maakt nordic family kitchen behalve een kookboek ook een echt snuggle boek. De hygge druipt er vanaf. En hebben we daar allemaal in deze pandemie-tijd niet behoefte aan?

nordic family kitchen. Mikkel Karstad met foto’s van Anders Schønnemann. (ISBN 9789089898616) is een uitgave van Terra en is te koop voor € 34,99

TIP: lees ook de leuke boeken Gone Fishing en Evergreen van deze schrijver.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Eerste hulp bij reukverlies.

foto: Joke Boon met haar nieuwe boek.

Eerste hulp bij reukverlies. De nieuwe Joke Boon. Het nieuwe boek van bonendiva, kleurenkookster, linzenlady en vriendin Joke Boon, die zich met recht een non-olfactorisch genie mag noemen. Ze at een jaar bonen, kookte met kleuren, werd een vega-ontdekster en maakte vorig jaar een linzenboek. En dat, terwijl ze niets kan ruiken sinds haar prille jeugd! Anosmie heet dat. Ik vind het bijzonder hoe je dan zo lekker weet te te koken zonder dat je iets ruikt? Gereons Keuken Thuis doet het haar niet na. Reukverlies is een ding, waar velen mee worden geconfronteerd door/ na een Covid-19 besmetting. Hoe actueel is dit onderwerp wel niet? Joke klom in de pen en schreef er dit fijne boek over. Eerste hulp bij reukverlies, waarin Joke je aan de hand neemt om van reukloosheid een gave te maken. Door uitleg over wat je mist zonder te ruiken, de angsten, die je kunt uitstaan en zelfs het effect op je persoonlijk leven in al haar facetten. Gemêleerd met mooie anekdotes. Joke ging aan de slag met wetenschappers, KNO artsen en putte uit haar onmetelijke ervaring op het gebied van anosmie.

Ik hoorde haar gisteren spreken bij June op NH. Duidelijk legde zij uit, hoe je je eventuele reukverlies kunt hervinden door trainen van je reukorgaan. Ik vind dat erg interessant, want ik merk zelf door nu al ruim een jaar minder met wijnen bezig te zijn, dat mijn getrainde neus soms ook wat meer moeite krijgt met niet dagelijkse geuren. Oefenen dus met al je zintuigen. Joke geeft in het praktische gedeelte van het boek een mooie start voor degenen, die met reukverlies kampen,. Aan de slag dus, maar ook met de recepten. Want ook de kleur, textuur en prikkeling van je eten kunnen eerste hulp bij reukverlies zijn. Want al heb je niet direct je oude niveau reuk terug, waar een wil is lonkt een weg. Op deze Bevrijdingsdag verdient Joke met haar nieuwe boreling Eerste hulp bij reukverlies met recht een nieuwe titel: #reukprofesseur.

foto: de onweerstaanbare koffiepudding van Joke.

KRUIDIGE KOFFIEPUDDING, een recept uit het boek als toegift. Joke over deze pudding in  Eerste hulp bij reukverlies:

Ik weet niet of je het herkent, maar ik heb soms periodes dat ik één ingrediënt of gerecht heel erg lekker vind en dat dan gedurende een bepaalde tijd steeds eet. Ik noem het een fase. Zo verkeerde ik een poosje in een anijszaadfase. Dat lichtzoete beviel me zo goed dat ik het fijnstampte en er thee van zette, en het overal door of in deed. Zo ontstond deze pudding min of meer. Hij is geïnspireerd op het Midden-Oosterse Malabi, een zijdezachte pudding van maizena en melk. Behalve anijs bevat deze pudding ook koffie en andere kruiden, zoals gember, en dat maakt hem onweerstaanbaar. Voor een feestelijk etentje maak je het extra mooi met een toefje slagroom en wat chocolade koffieboontjes.”


Nodig”voor 4-6 personen:

 30 g maizena

 1½ theel. anijszaad 

400 ml volle melk 

100 ml espresso of heel sterke koffie

 75 g fijne kristalsuiker 

1 theel. gemberpoeder 

1½ theel. gemalen kaneel 

slagroom + chocolade koffieboontjes (optioneel), om te garneren


Bereiding:

Los de maizena op in 40 ml water, roer goed zodat er geen klontjes zijn.  Maal het anijszaad in een vijzel of specerijenmolen tot fijn poeder. Doe de melk, koffie, suiker, het gemalen anijszaad, gemberpoeder en de kaneel in een pan. Roer goed door en breng zachtjes aan de kook.  Voeg als het melkmengsel kookt al roerend het maizenapapje toe en laat 5 minuten zachtjes doorkoken. Blijf goed roeren. Zet de pan in een bak koud water en roer koud om velvorming te voorkomen. Giet de pudding in kopjes, glaasjes of schaaltjes en laat in de koelkast verder koud worden.  Garneer – eventueel – met een toefje slagroom en wat chocolade-koffieboontjes. 


Eerste hulp bij reukverlies, Joke Boon. (ISBN 9789464040609) is een uitgave van Fontaine uitgevers en kost € 18,99.

Meer lezen over en van Joke? Linzen, Bonen! en haar deelname aan Talk & Table.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Be a M**t F**m chef

Be a M**t F**m chef is op deze dinsdag het thema. De niet alledaagse kookboekenreeks komt weer in de maand juni voorbij piepen. Vandaag wil ik eens wat vertellen over vleesvervangers. Veel van mijn lezers weten, dat ik daar geen fan van ben, omdat veel vleesvervangers vol additieven zitten. Dus gezondheidswinst valt er niet mee te behalen. Het is en blijft processed food. Tenminste als je niet zelf creatief aan de slag gaat, zoals Joke Boon doet in haar boek de Vega Optie. Maar avontuurlijk als ik ben probeer ik regelmatig een merk vleesvervanger uit, anders dan de Telavivaanse falafel van Florentin, die ik koop bij Marqt. Eén merk steekt voor mij met kop en schouders uit boven de rest. De producten van Meatless Farm. Ik proefde deze vleesvervanger al eens in september 2020 en onlangs stuurde Kroon op het Werk mij weer wat van deze producten om te testen. Ik ben er niet ontevreden over. Hun hamburgers zijn prima als lunchhap en van hun plantaardig gehakt maak ik vegan ketjapballetjes voor bij de borrel of als avondmaal.


Nodig:

1 pak plantaardig gehakt

zout en peper

1 tl gemberpoeder

2 teentjes knoflook geperst

1 tl korianderpoeder

1/2 tl cayennepeper

3 el ketjap manis

olie om in te bakken

1 rode paprika in reepjes

taugé als garnering

vegan wasabi mayonaise van Mayoneur voor de dip.


Bereiding:

Meng alle ingrediënten en 1 el ketjap goed door elkaar en vorm er kleine balletjes van. Snijd de paprika in reepjes. Verhit de olie in een pan en bak de balletjes rondom bruin. Voeg de paprikareepjes toe en bak deze mee. Voeg als laatste het restant van de ketjap manis en wat water toe en laat nog even nagaren. Serveer op en bord met wat taugé als garnering. Eventueel geef je er wat vegan mayo van Mayoneur bij. En een fris glas witte viognier.

De producten van Meatless Farm zijn o.a. te koop bij Crisp.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de producent. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

De makkelijke dinsdag van Raya.

foto: cover Raya’s Makkelijke Maandag.

De makkelijke dinsdag van Raya. Het is weer bijzondere kookboeken-dinsdag. In Gereons Kookboekenhoek staat een kookboek uit 1994 van Raya Lichansky. Zij is op mijn blog al vaker voorbij gekomen met o.a. fenouilloise, een heerlijke Provençaalse koude soep. Raya kookte in de nineties de sterren van de hemel op RTL 4 met haar rubriek Raya’s Makkelijke Maandag. Ik heb wat keren voor de buis gezeten. In die tijd werd je namelijk nog niet bedolven onder een lawine van TV chefs en van foodbloggen en -vloggen had nog nooit iemand gehoord. Raya draaide haar hand niet om voor Normandische kipdrumsticks, Mexicaanse gehaktrolletjes of Bulgaarse spinazietaart met fetakaas. Speciale en lekkere recepten voor iedereen en alledag. Voor mensen met een druk bestaan, want dat was 27 jaar geleden niet anders dan nu. Ik koos uit Raya’s makkelijke maandag champignons op zijn Grieks. Voor de makkelijke dinsdag van Raya. De evzonen in Athene zouden ervan smullen. We drinken er een glas koude retsina bij. (mag ook ander wit zijn hoor!)

foto: evzonen op het Syntagmaplein in Athene.

RECEPT voor de makkelijke dinsdag van Raya.

Nodig:

750 g champignons

2 el olijfolie

1 kleine venkel, kleingesneden

1 glas witte wijn

1 tl korianderzaadjes

1 tl jeneverbessen

zout

mespunt cayennepeper

4 tomaten

sap van 1 citroen

1 borrelglas droge witte vermout

gehakte peterselie

gehakt korianderblad


Bereiding:

Veeg de champignons schoon, snijd de grote exemplaren doormidden. Verhit de olie in een hapjespan, fruit de venkel en champignons zonder ze te laten kleuren. Blus af met de witte wijn. Doe de korianderzaadjes en de jeneverbessen erbij en voeg zout en cayennepeper naar smaak toe. Ontvel de tomaten (de zaadjes mogen blijven zitten), snijd ze in stukken en doe ze met het citroensap bij de champignons. Leg het deksel op de pan en stoof de champignons op middelhoog vuur gaar. (20 minuten) Neem de laatste 5 minuten het deksel van de pan en laat het vocht iets inkoken. Roer de witte vermout erdoor en laat hierna het gerecht door en door koud worden. Bestrooi ze voor het opdienen met de gehakte kruiden. 

Kαλή όρεξη

Volgende week dinsdag ga ik tijdens de vleesloze week koken met de Ierse jongens van Happy Pear.

Scallops van Crook’s corner.

Scallops van Crook’s Corner. In Gereons kookboekenhoek staat al jaren het boek Seasoned in the South van Amerikaanse kok Bill Smith. Hij runt een restaurant in studentenstad Chapel Hill in North Carolina. Toevalligerwijs leerde ik Bill via plaatsgenoot Frances Mayes kennen. Zij komt zelf ook uit het Zuiden en was dol op zijn keuken. En zijn kamperfoeliebloemensorbet. Het leuke aan de keuken van de zuidelijke staten is dat zij een geheel eigen signatuur heeft. Maïspap of grits als ontbijt, veel deep fried kipgerechten, natuurlijk de Cajun keuken, BBQ pork, jambalaya en seafood. Vandaag begin een nieuwe serie op Gereons Keuken Thuis met recepten uit minder bekende kookboeken. North Carolina, waar scallops, wij noemen deze St Jakobsschelpen basic winterfood waren, maar overbevissing maakte daar een einde aan. Smith gebruikt de schelpen samen met hominy, ontvelde en ontkiemde maiskorrels, die veel in North Carolina worden gegeten. Een fijne combinatie. Hominy zijn te koop bij Tjin’s in de Pijp. Het lijkt een beetje op parelgort, maar dan van maïs en wordt overal voor gebruikt.


Scallops with spinache & hominy

Nodig:

125 g  gezeefde bloem

1 tl mosterdpoeder

2 tls zout

1 tl gemalen zwarte peper uit de molen

900 g kleine Jakobsschelpen (vriezer Turkse winkel), droog gedept

50 g boter, geklaard

250 g hominy, Smith gebruikt de pittige Mexicaanse ( anders wat cayennepeper toevoegen)

300 g spinazieblaadjes, gewassen

citroen in partjes


Bereiding:

Meng de bloem met mosterdpoeder, zout en peper. Proef of het pittig genoeg is, voordat je de schelpen erdoor wentelt. Dep de verse of ontdooide Jakobsschelpen droog en meng deze met de bloem. Leg ze in een zeef. Schud de overtollige bloem eraf. Verhit de geklaarde boter. Leg ze één voor één in de pan om klonteren van de bloem en boter te voorkomen. Laat de schelpen snel bruinen aan een kant en draai voorzichtig om. Werk snel, want scallops garen vlug. Voeg de hominy toe en schud met de pan. Voeg handje voor handje de spinazieblaadjes toe. Blijf schudden zodat alles goed mengt. Eigenlijk is het gewoon roerbakken. Ga door tot spinazie gaar is maar niet doorgekookt. Serveer dit gerecht direct in een diep bord met een schijf citroen en wat groene Tabasco voor de liefhebber.

video: Bill plukt kamperfoeliebloemen voor sorbet.


Noot: ik heb hier een daar de bereiding iets aangepast. 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten