Spaghetti alla carbonara.

 foto: spaghetti alla carbonara

Spaghetti alla carbonara. Op de wijze van de houtskoolstoker. De eerste keer dat ik dit gerecht at was bij Vesuvio in Cannes in 1981. Nu 35 jaar later kun je me er nog voor wakker maken. En is onze relatie nog steeds springlevend.  Ik eet dit gerecht direct warm geserveerd met een extra eidooier of het restje koud direct uit de de ijskast. Ik maakte spaghetti alla carbonara vaak klaar in ons studentenhuis. In die tijd kende men alleen de pasta’s met rode sauzen het liefst uit een zakje van een Zaanse fabrikant. Spaghetti gemaakt van zachte estivum tarwe. En de saus was standaard bolognese. Andere bereidingen kende men niet.  Grote ogen zette ik op toen huisgenoot B. naar de ijskast liep en de ketchupfles pakte. Full force ging deze over de carbonara. Heiligschennis!!! Maar ja het waren de eighties. De hogere pastakunde was nog niet uitgevonden.

Spaghetti alla carbonara, een klassieker, die volgens de mare is uitgevonden in het na-oorlogse Rome. Om de Amerikaanse soldaten hun scrambled eggs en bacon te serveren. Of dat zo is, weet ik niet maar het is een mooi verhaal.

Een ander heikel onderwerp is of carbonara met of zonder room, met of zonder champignons ( getuige het nieuwe product van een multinational, carbonara in 20 minuten) wordt gemaakt. Het antwoord hierop is driewerf NEE!

Spaghetti carbonara is een gerecht van spek ei en schapenkaas, eventueel een teentje knoflook en wat peterselie als garnering.  Voor mij is het als niet ei liefhebber een van de enige gerechten waar er niet genoeg eidooier in kan zitten. dat maakt de pasta zo onctueux om maar eens een Franse term te nomen. Romig, gebonden…. Ik houd erover op, want het water loopt mij al in de mond. Spaghetti alla carbonara  met een fris glas wit uit de Castelli Romani. En wat de twist betreft: natuurlijk bij puristen niet toegestaan. Ik voeg soms een dash cayennepeper en wat citroen rasp toe. (niet verder vertellen)

Nodig:

400 g biologische spaghetti

6 eieren

200 g kinnebakspek of anders gerookt spek.

100 g geraspte oude pecorino

olijfolie

peper en zout

3 gehakte tenen knoflook

gehakte peterselie

voor de twist:

een snuif cayennepeper

wat citroenrasp

Bereiding:

Snijd het spek in kleine blokjes en bak het uit in wat olie.  Fruit de gehakte knoflook kort mee. Scheid de eieren en bewaar 4 dopjes voor de garnering. Kook in heet water de spaghetti gaar volgens gebruiksaanwijzing. Voeg wat kookvocht, peterselie en peper en zout toe aan de gebakken spek. Roer de afgegoten spaghetti erdoor. Daarna de geraspte kaas. Als laatste twee eidooiers, nadat de pasta iets is afgekoeld. Je wilt immers geen roerei. Serveer de spaghetti alla carbonara direct met voor ieder een dopje met eigeel erboven op.

Zeebaarsfilet met spek en gremolata.

 foto: gebakken zeebaarsfilet.

Zeebaarsfilet met spek en gremolata. Het idee ervoor ontstond spontaan in Gereons SeaSpot, nadat ik twee knoeperds van zeebaarzen had gekocht in IJmuiden. De uitdaging was om er zelf filets van te maken. Dat viel nog behoorlijk tegen, want het waren taaie rakkers. Met andere woorden een scholletje is makkelijker te doen. Kan ook aan het gebruikte mes hebben gelegen. Maar het lukte. Op het aanrecht lagen twee mooie filets. De kop en resten kun je mooi verwerken tot een visbouillon, altijd handig. Echt SeaSpot food noem ik dat. Snel wat gremolata gemaakt van wat peterselie, knoflook en citroenrasp. Een paar plakjes spek uitgebakken als bodem. De zeebaars filets door zout, peper en bloem gewenteld. Het bakken kon beginnen. In de pan bruiste de roomboter. Om en om bakte ik de dubbelgevouwen filets. Ik haalde ze uit de pan en dekte ze af. Vlug de gremolata erbij en afblussen met een glas witte wijn. De vis nog even kort warmen en de borden konden naar buiten. We dronken er feestelijk glas Pouilly Fumé bij terwijl het aan de horizon leek of Engeland in vuur en vlam stond.

 foto: klaar voor de start.

Nodig:

4 zeebaarsfilets met huid

2 tenen knoflook

peterselie

rasp van citroen

8 plakjes spek

bloem

zout en peper

boter

glas witte wijn.

Bereiding:

Maak van de zeebaars filets of laat je visman dit doen. Dep de filets droog en haal ze door een mengsel van bloem, zout en peper. Bak in een pan het spek uit en laat het uitlekken op keukenpapier. Verhit een ferme klont boter in een pan en bak de dubbelgevouwen filets om en om aan. Haal ze uit de pan en leg afgedekt opzij. Voeg de gremolata van gehakte knoflook, peterselie en citroenrasp toe en blus af met wat witte wijn. Laat kort sudderen. Doe de vis terug in de pan om op te warmen. Maak de borden op. Eerst het gebakken spek, daarop de gebakken zeebaarsfilet en een beetje saus. Serveer direct. Met wat gekookte tagliatelle en wat zeekraal.

Foodblogevent augustus, het ultieme vakantiegevoel.

 foto: rode mul op spek met limoen.

Het ultieme vakantiegevoel, Wat is dat? Hoe beleef je dat? Daar moet een vreselijk niet vakantiegevoel tegen overstaan dus. Ik ken dit soort scherpe demarkeringslijnen niet. Gelukkig hoef ik niet bij de pontifex maximus in Rome te rade te gaan om voor mij het verschil tussen ultiem vakantiegevoel en ….  je ne sais quoi te beschrijven. Maar dat terzijde. Wat is voor Gereons Keuken Thuis het ultieme vakantiegevoel? Dat is #LUBM, elke dag een moment inbouwen van vreugde.

Heel makkelijk. Dit jaar bestond het  vakantiegevoel uit een heerlijke trip naar Lissabon en twee weken in Gereons SeaSpot, mijn lekkere hide away aan de mooie Nederlandse Noordzeekust. Vis halen in IJmuiden en koken maar. Een rogvleugel met room en zelf gepelde garnalen, schol, rode mul en zeebaars met spek. Dat was het try out koken deze zomer.

Maar nog even terug naar ultiem vakantiegevoel?  Dat heb ik het hele jaar door. Herinneringen aan margaritas op een Mexicaans strand, eten bij hotel du Parc in Dijon, vis op het strand van Roses, Grieks op de markt van Athene, biefstuk Esterhazy met ganzenlever in Boedapest, boquerones in Andalusië….. Ik ga niet verder. Ieder eetmoment, zowel op vakantie als in hometown Amsterdam is speciaal te noemen. Gereons Keuken Thuis heerst elke dag wel een ultiem vakantie gevoel. Want koken is mijn manier van ontspannen en de dag evalueren. Om daarna te genieten van je maaltijd en wat je erbij drinkt. Want dat is het echte gevoel, hoef je helemaal niet voor op reis.

Mijn bijdrage voor het foodblogevent augustus met als thema het ultieme vakantiegevoel is rode mul op spek met limoen en chilipoeder. We dronken er een heerlijke witte Bergerac bij.

 foto: vrolijke rode mul

Nodig:

4x rode mul schoongemaakt.

1 limoen

1 tl chilipoeder

2 el bloem

8 plakjes ontbijtspek

boter

zout en peper

Bereiding:

Knip de vinnen van de mul af. Maak op een bord een mengsel van bloem chilipoeder en zout en wentel de vissen er doorheen. Bak de spek uit. Laat spek uitlekken op wat keukenpapier. Verhit wat boter in een pan en bak de mul om en om (4 minuten per kant) Leg de uitgebakken spek op een bord en daarop de mul. Serveer direct. Met een maiskolf uit de oven of knoflookspaghetti.

Franse wijn.

 foto: Franse wijn

Franse wijn. Gereons Keuken en Route heeft er al heel wat wijntripjes opzitten in het Franse land. In de heuvels van de Beaujolais, langs de dreven van de Côte d’Or, de Châlonnais en langs de Sâone waar de witte wijnen van de Mâconnais lonken. Klinkende namen zoals de wijnen uit Ladoix, Meursault of Pommard. De rode wijnen van domaine Petitot vlakbij  Beaune. Of de zuidelijker gelegen gaarden van Mancey en Uchizy. Als je op de A6 de afslag Tournus (nummer 27)  neemt zie je aan je linkerhand het mooie Maison des vignerons de Mancey liggen, waar een keur aan Borgondische wijnen wordt verkocht, Ik heb al vaak over de wijnen van Mancey geschreven.

Mijn wijntripjes leidden me ook naar Lille, alwaar ik vaak afsprak met Pierre Guindon,  Een wijnmaker uit, what’s in a name, het dorp Saint Géréon aan de Loire. Ik las over deze man in een Frans tijdschrift en kort daarna spraken we af op een parking in Turnhout. Hij maakt behalve een knisperende Muscadets ook een moelleux van pinot gris, de Malvoisie. Zwoel wit van laat geoogste druiven, vendange tardive. En dan zijn rode gamays vol fruit, om jong en koel te drinken.. Een rondje langs de wijngaarden van Gassin en Cogolin in de Var voor die kenmerkende rosés. Of Banyuls met zijn rode gemaderiseerde dessertwijnen. Ik kan het niet laten als ik in Frankrijk ben. Elke streek heeft zo zijn mooie wijnen. Ik moet proeven en erover schrijven. Over de herkomst van de chardonnaydruif, het rood dat werd gemaakt voor de paus, het organiseren van een kleine proeverij of de Beaujolaiswijnen van domaine de la Rizolière. Ik kan er nog uren over doorgaan. Want behalve eten is wijn ook iets waarvoor je naar Frankrijk gaat. In deze Franse week een korte bloemlezing. Ook hoor ik graag jullie tips over  Franse wijn. Je kunt ze plaatsen als reactie onder deze blogpost.

In het dorpje Chardonnay worden witte wijnen gemaakt van inderdaad de chardonnaydruif. De witte druif van Bourgondië

   De combi Paus, Polen en Bourgogne in Morey Saint Denis.

Van mijn vriendin”On Rue Tatin“Susan uit Louviers heb ik het recept voor sinaasappelwijn.

  Een kleine wijnproeverij thuis met je trouvailles uit Frankrijk. Altijd leuk om te organiseren

12510517_461939910673382_5545337235165497738_n  Vakantiewijn herbeleven doe je zo!

   Ik ben dol op de Beaujolais en de wijnen van Didier en Marieke Canard.

Encore une fois: Franse wijn!

Wine Folly.

 foto: cover Wine Folly

Wine Folly. Un coup de foudre. Het nodigt Gereons Keuken Thuis uit zich, na lange tijd, weer eens te verdiepen in wijn. Het nieuwe boek van Madeline Puckette en Justin Hammack, de makers van de website winefolly.com  Het vrolijk vormgegeven bevat alles om een snelle wijn- of opfriscursus te doen deze zomer. Ja ook ik moet daar soms aan geloven. Updaten van mijn wijnkennis en hoe zat het ook alweer? Het boek Wine Folly is geschreven als cursusboek voor de liefhebber en lezer met de ambitie vinoloog te worden. En alles wat daar tussenin zit. (dus foodbloggers, er is geen excuus meer om die wijntip te vergeten bij je recept!)

Het boek start met basisfeiten over wijn. Het proeven van wijn. Lezen van etiketten. Een wijn beschrijven. Het bewaren en serveren en nuttige tips over wijn en spijs. Niet door middel van lange lappen tekst maar in duidelijke info graphics.

Na deze introductie, je bent nu de basics machtig, gaat het boek verder met wijnstijlen, van mousserend via fris fruitig of vol wit, zomerse rosé, soepel en stevig rood tot dessertwijn. Indelingen maken aan de hand van druivensoorten, productiemethodes, aroma’s en de smaak. Starring cava en lambrusco bij de categorie mousserend. De albariño en grüner veltliner bij fris fruitig wit. De chardonnay en viognier voor de volle witte wijnen. Riesling en torrontés voor de meer expressieve witte wijnen. De dominante aroma’s van roséwijnen.

En dan rood pinot noir en gamay voorop in de fruitige versies. De sangiovese en merlot voor de soepele typjes. En dan de stevige karakters van malbec of syrah.  Elke infographic laat de specifieke kenmerken in één oogopslag zien. Echt handig.

Dessertwijnen, van Madeira tot vin santo. Wine Folly legt de productiemethode en typische kenmerken van deze wijnvariant bloot.

Daarna gaan de schrijvers op reis door alle wijnlanden, gebieden met duidelijke (detail) kaarten. Ideaal om tijdens een wijncursus of -avond te gebruiken. Het boek besluit met een korte woordenlijst.

Ik vind Wine Folly een praktisch en duidelijk boek. Zonder veel poespas kun je het boek naslaan op wat je op dat moment wilt weten over een wijn, een gebied of het identificeren van smaak. De schrijvers hebben duidelijk hun best gedaan om in kort bestek wijnen te leren herkennen, selecteren en waarderen. Wine Folly is ideaal cursusmateriaal. Zeker voor Gereons Keuken Thuis!

Wine Folly, het cursusboek voor iedere toekomstige vinoloog en liefhebber, Madeline Puckette en Justin Hammack. (ISBN 9789045208558) is een uitgave van Karakter en is te koop voor € 22,99

 

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
 

Risotto op zondag.

 foto: risotto op zondag.

Risotto op zondag. In stock cooking, in het Frans zo mooi un répas du frigo genoemd. Alles wat je nodig hebt is in huis. Bouillon in de vriezer van de kippenbotten, van dat onlangs afgekloven Label Rouge kippetje, een potje zongedroogde tomaatjes, wat restgroente in de ijskast. Wortel, selderij, wat verdwaalde champignons, een bosje groene wat slappe asperges. Een restje witte wijn. Een klont boter en een restje kaas. En een pot arborio rijst. Het lijkt potverdorie de schijf van vijf wel in een instock jasje gegoten. Het risotto op zondag festijn kan beginnen. Lekker roeren in de pan, goed voor de spierballen. Instant exercise en wat zen tegelijk. Maar nu dwaal ik af. Risotto op zondag, easy, #nowaste en het tovert vrolijke gezichten aan tafel. Ik zou zeggen wees een creatief en bouw een risotto met wat er in de ijskast ligt. Op deze mooie zondag schenk ik een koele chardonnay van Kellerei Kaltern uit Alto Adige.

Risotto alla primavera

Nodig 4 personen:

400 g arborio rijst
1 l kippenbouillon, getrokken van de afsnijdsels en botten
1 bundeltje groene asperges of andere (groene) groente
2 stengels bleekselderij
1 wortel
roomboter en kaas
2 sjalotjes
peterselie gehakt
peper en zout
1 glas witte wijn
3 el olijfolie

handje rucola en kaas voor de garnering

Bereiding:

Snijd de harde onderkanten van de groene asperges. Kook de asperges 3 minuten en laat ze afkoelen. Snijd de wortel in kleine blokjes en de stengels selderij in ringetjes. Snipper de sjalotjes fijn. Verhit in een pan de olie en fruit de sjalot. Bak de groente kort mee, Voeg alle afsnijdsels toe aan de bouillon. Voeg de rijst toe en bak deze mee totdat de rijst kleurt. Blus af met de witte wijn. Voeg beetje bij beetje de warme bouillon toe en blijf roeren totdat de rijst alles opneemt. Blijf de rijst tussentijd roeren. Na twintig minuten is de rijst klaar. Roer de aspergestukjes door de risotto (of een andere groene groente) Maak de risotto af met wat boter, peterselie, peper en zout. Serveer op borden met eventueel wat geraspte Parmezaanse kaas en handje rucola.

Het oog eet ook mee….

 foto: het blauwe canvas.

Het oog eet ook mee. Inderdaad eten als plaatje. Je bord maar koud laten worden, omdat de foto niet naar wens lukt. Elke foodie kent het verschijnsel van Zallemut een nog een keertje overdoen” Ik ben er mee gestopt. De foodfoto’s, die ik plaats zijn niet van die “ohlala” schoonheid of die “je ne sais quoi” styling. Heb ik op Gereons Keuken Thuis nooit als speerpunt beschouwd. Het schrijven van mijn food and wineblog is in eerste instantie uit gemak ontstaan. Zat ik vaak daags na een door mij georganiseerde wijnproeverij mails te tikken met recepten, die ik daags ervoor had geserveerd. Vaak uit de losse pols tijdens het inschenken van de glazen wijn. Niets meer en niets minder. Zo blog ik ook. Veel recepten ontstaan niet in de keuken, maar zoals deze ochtend aan de keukentafel van Gereons SeaSpot. Gewoon ontsproten aan mijn bolletje. Droogkoken noemde ik dat eens op de radio en typen maar. Daar schiet inderdaad dan het plaatje bij in. Ach who cares?

Ik ben ook niet zo van het trial and error. Ik heb de constante drang om iets nieuws te bedenken, op onderzoek uit te gaan. Daarom kook ik eigenlijk nooit recepten uit kookboeken. Ik savoureer de recepten. Sla de context en kleur van het boek als filmpje op in mijn geheugen. En als de tijd dan rijp is gaat het stomen, malen en vliegt een recept voor een blog eruit. Nooit te lang mee bezig zijn. Daarom is Gereons Kookboekenhoek continue in beweging. Dingen komen en gaan. Dat  is voor mij de essentie van het schrijverschap. Een Normandische appeltaart pur beurre wordt bedacht tijdens de matinale zwemsessie. Mijn recept voor worstjes van de wijnboer heb ik te danken aan alle tochten door de Beaujolais. En de funky burgers met zalm voor een kunstenaar ontstond tijdens een rondje Stedelijk. Ik doe veel dingen ins Blaue hinein. Een leeg zwembad als canvas, de grijze Noordzee als doek of het plaveisel van de stad als bouwsteen.

Dit gezegd hebbende komen we bij het mooie thema Het oog eet ook mee., waarmee Sophie van Wijnen alle bloggers uitdaagt eens te beschouwen wat je overnieuw zou kunnen doen. Die foto, die tekst  of allebei. Een leuk ruim thema, waar iedereen iets mee kan. Ook in Gereons Keuken Thuis valt er visueel wat te verbeteren. En ik weet meteen wat. Mijn nieuwe kookboek Gereons Keuken en route wil ik frisser hebben, ietwat meer foodfoto’s, prikkelender tekst, want daar wordt het oog ook naar getrokken. Vrolijker kleuren, funky voor de cityvibes, groen en dartel à la campagne en azuur en zeeschuim voor dat strandgevoel. Ja zo ga ik het binnenkort briefen aan degene, die deze handschoen oppakt. Geen makkelijke taak, want ik kom nooit met beeld wel met tekst. Zo zie je maar op deze donderdagmorgen terwijl ik uitkijk over het grote blauw vanuit mijn raam. Het oog eet ook mee!

 foto: funky pastasalade.

Voor dit thema een oud recept uit een oud evenement, dat weer nakende is. Op 1 juli a.s. is het weer dag van de pastasalade. Spannend.  Onderstaand het recept van vorig jaar. Mijn inzending voor het oog eet ook mee. Drink bij deze salade een zwoele witte viognier uit Zuid Frankrijk.. Ik kan deze wijn al ruiken.

Nodig:

300 g gekookte en afgekoelde penne.

1 gele paprika

1 sjalotje

1 citroen

3 speklapjes

1 el ras al hanout

1 el vloeibare honing

1 el gehakte bieslook

1 blikje mais

peper en zout

3 el olijfolie

Bereiding:

Maak van 1 el olie, 1 el honing en 1 el ras al hanout een marinade. Smeer de speklapjes hiermee in. laat de marinade 15 minuten intrekken. Verhit de grillpan en bak de lapjes tot ze krokant zijn. Zet het vlees apart onder wat folie.Was en snijd de paprika, laat de mais uitlekken en snipper het sjalotje. Hak de bieslook fijn. Meng alles door de afgekoelde penne en maak op smaak met flink wat peper en zout. Liefhebbers van pit kunnen een tl harissa pasta uit Tunesië toevoegen.Maak van 2 el olijfolie, wat citroensap en wat rasp van de schil een dressing en meng deze door de salade. Snijd hierna de speklapjes fijn en voeg deze toe aan de pastasalade. Serveer direct.

Quick & Easy uit de Zilveren Lepel.

foto: cover Quick & Easy

Quick & Easy uit de Zilveren Lepel reeks. Ik heb het al eens over deze kookboekenreeks gehad. Over hun Pizzaboek. Nu is er het deel Quick & Easy. Makkelijke keuken met Italiaanse recepten voor door de week. Op tafel in minder dan 30 minuten. Of voor mijn #alfresco zomer op Gereons Keuken Thuis. Want zeg nu zelf je gaat na een lekkere stranddag niet nog eens een stevig robbertje koken? Ik niet althans! In Quick & Easy staan authentieke en overheerlijke recepten uit de Bel Paese. Ideaal voor een snelle lunch met een schotel vol antipasti zoals saliehapjes of Toscaanse panzanella. Of een snelle pappardelle met bloemkool en gorgonzola. Een zomers avondmaal met een zomerse rijstsalade of schelpdieren aan spiesjes. Ideaal voor op mijn buitengrill.

Als #alfresco recept koos ik de Romeinse saltimbocca, een snel te bereiden klassieker. Salieblaadjes pluk ik uit de kruidenbak naast mijn elektrisch pitje buiten. Er is maar één pan nodig. Salade erbij en de maagjes zijn weer gevuld. De laatste restjes wijnjus eten we met een stukbrood uit de pan. Als witte wijn een Est! Est!! Est!!! di Montefiascone en de zomerse avond kan niet meer stuk.

 foto: saltimbocca alla Romana

Nodig (4 pers.)

100 g rauwe ham in halve plakjes

500 g kalfsoesters

5-10 salieblaadjes

50 g boter

100 ml droge witte wijn

zout

Bereiding:

Leg eerst een plakje ham en vervolgens een blaadje salie op elke kalfsoester. Zet ze met een tandenstoker of cocktailprikker vast. Smelt de boter in een grote koekenpan en bak de oesters op hoog vuur aan beide kanten goudbruin. Bestrooi met wat zout, giet er de wijn bij en kook tot die verdampt is. Haal de prikkers uit het vlees en zet het gerecht op tafel.

De Zilveren Lepel, Quick & Easy (ISBN 9789000349302) is een uitgave van Unieboek/Het Spectrum  en is te koop voor € 24,99

Ben je ook geinspireerd geraakt door dit Italiaanse recept? Laat dan je leuke #alfresco recept achter als reactie op Gereons Keuken al fresco 2016 Wie weet win je dan een leuk zomers kookboek in september.

Surf & Turf.

foto: surf’s up!

Surf & Turf  is een overal ter wereld voorkomende term voor een gerecht dat uit vlees en vis bestaat. In het Catalaans noemen ze dat heel mooi “mar i muntanya”  Zee en gebergte. Er zijn eindeloos veel combinaties te bedenken, waar vlees een verbinding aangaat met iets uit zee. In de traditionele paella wordt vaak gebruik gemaakt van kip of konijn in combinatie met garnalen en zeevruchten.

Een bekend recept uit Catalonië is kip en gamba’s in de traditionele amandelsaus, picada geheten. Een mengsel van gebakken amandelen, knoflook en broodkruim. die samen met een flinke stoot kippenbouillon een krachtige saus vormen. Heerlijk Sea Spot food dus voor op zonnige dagen. Een echt al fresco gerecht dat makkelijk met bescheiden middelen buiten te maken is. Gereons Keuken Thuis kiest vandaag voor een variatie van spiesjes met garnalen en kipdijfilet, geroosterde paprika en een salsa van amandelschaafsel, broodkruim, knoflook en olie. We bestrooien het geheel met gehakte peterselie. Surf & Turf. We drinken er een witte koele Viña Sol van Torres bij. een witte wijn die gekoeld je glas met mediterrane zonneschijn vult.

Nodig:

500 g kipdijfilet

500 gepelde tijgergarnalen

2 rode paprika’s

zout en peper

1 tl pimentón de la Vera.

100 g amandelschaafsel

1 snee oud brood

4 tenen knoflook

1 dl extra vièrge olijfolie

sap van halve citroen

gehakte platte peterselie

satéprikkers

Bereiding:

Leg de satéprikkers in koud water. Dit om verbranden te voorkomen. Snijd de kipdijfilet in blokjes (niet te klein) en bestrooi deze met wat zout, peper en pimentón. Maak de tijgergarnalen schoon en verwijder het darmkanaaltje. Rijg om en om de kip aan de spiesjes. Snijd de rode paprika’s in brede repen. Rooster de spiesjes en paprika’s gaar op grill of barbecue. Rooster het amandelschaafsel kort in een droge pan. Let op dit gaat heel snel. Snijd de korst van de snee oud brood af en doe deze in een hoge smalle kom of beker met iets water. Voeg de gepelde knoflook, citroensap, een snufje zout, geroosterde amandelen en de olijfolie toe. Haal in één beweging de staafmixer erdoor. Indien de saus nog te stevig is kun je wat extra olie toevoegen. Serveer de spiesjes met de geroosterde paprika’s, wat gehakte peterselie en de saus.

 

SeaSpot food op woensdag.

 foto: de avond valt @ SeaSpot

Geteisterd door verbouwende of moet ik zeggen slopende bovenburen zoekt Gereons Keuken Thuis zijn heil deze week in SeaSpot. Inspirerende plek, waar je kunt turen over de Noordzee. Waar op dit moment een zandsuppletie schip af en aan vaart om het strand te verbreden. Het seizoen staat voor de deur. De temperaturen stijgen en er is weer reuring op het strand. Zoals een nieuw paviljoen (las ik in een blog van one hand in my pocket) direct voor de deur, Captain Cod, met vers sea food om te delen. Zo mag ik het horen. Ga het zeker eens proberen. Maar sea food op eigen balkon is ook nooit mis. Zeker als de weergoden hun best doen om je in de avond te trakteren op een kleurenschouwspel, waarbij de molens op zee verbleken. Glas wijn erbij en genieten van de zonsondergang.

In de ochtend wakker worden met het geronk van de kotters, op zoek naar kokkels en garnalen. Voor op je toast of in je pasta. Dat roept om een SeaSpot gerecht. Een volkorenpasta met venusschelpen of kokkels, wat knoflook, zest en peterselie. We drinken er een glas Mâcon-Chardonnay bij van de Caves de Lugny. (die had ik nog liggen van de Zand Tropez wijnwandeling)

 foto: enkele minuten later.

Nodig:

400 g volkoren spaghetti

1 zakje kokkels of venusschelpen van 500 g

2 tenen knoflook fijngehakt

1 glas witte wijn

4 el olijfolie

gehakte peterselie

rasp van 1 citroen

peper en zout

Bereiding:

Laat de kokkels of venusschelpen een halve dag in vers water staan. Om te ontzanden. ververs het regelmatig. Fruit de knoflook aan in wat hete olie. Laat niet verbranden. Voeg het glas witte wijn toe. Breng aan de kook en voeg de schelpen toe. Kook de schelpen onder een deksel in 7 minuten gaar. Kook de spaghetti gaar volgens de aanwijzingen op het pak. Giet af en bewaar wat kookvocht. Meng de pasta door de schelpen en voeg wat kookvocht toe. Maak op smaak met wat peper en zout.  Doe de spaghetti in een grote schaal en bestrooi met wat citroenrasp en peterselie. Eenmaal op het bord kun je naar smaak een scheut EV olijfolie toevoegen.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten