The Amsterdam Canals. Aan de Amsterdamse grachten…. Wie heeft daar nu niet zijn hart aan verpand?
De grachtengordel, aangelegd in de 17e eeuw. Nog steeds is het heerlijk struinen langs de gevels. Vooral ’s avonds in de herfst, want dan branden de lampen in sommige stadspaleizen en zie je de mooi gedecoreerde plafonds, de rijkdom van de interieurs. In het stadsdeel Centrum wonen 80.000 mensen, zijn er acht duizend officiële monumenten, vooral patriciërshuizen aan het water met 1500 bruggen over de meer dan 200 grachten. Amsterdam Canals, de Amsterdamse grachten. Negentig kilometer aan kademuur, heel actueel nu, want veel van deze muren hebben dringend groot onderhoud nodig. Amsterdam gebouwd op palen. Veertig historische kerken als teken van de diversiteit in deze tolerante zone. Tegenwoordig vaak gebruikt voor andere doeleinden. Nog drie voormalige scheeptorens en maar één paleis, dat ooit als stadhuis werd gebouwd op de Dam en het epicentrum was van het welvarende Amsterdam. Allemaal dingen, die bijdragen aan de authenticiteit van Mokum. Wereldberoemd als stad gebouwd op het water, met meer waterwegen dan Venetië en meer bruggen dan Parijs.
De Ecuadoraanse fotograaf Cris Toala-Olivares legde het allemaal vast op de gevoelige plaat. In 2014 schetste hij een beeld van de stad, gezien door zijn lens. Nu is er inmiddels de vierde druk van dit lijvige boek. Een must have voor elke Amsterdammer, uitwijkeling zoals ik sinds dit jaar of liefhebbers van Amsterdam. Toala Olivares laat nog het beeld zien in zijn boek, dat wij kennen van voor de gebeurtenissen dit jaar. Een levendige stad, zoals het hoort. Covid-19 veranderde het Centrum in een spookstad in het voorjaar en wie weet gaat dat nu in november weer gebeuren. Eerst waren er te veel toeristen, nu niet één meer te bekennen. Bijna iedere inwoner van deze stad heeft een haat-liefde verhouding. Vervuiling, toeristen, geen woonruimte. Allemaal waar, maar uiteindelijk blijft, ook op afstand het je stad. Zoals bezongen in de grote hit, waarmee ik deze post begon.
The Amsterdam Canals is een must have! In de feestmaand editie van Gereons Mag, begin december, lees je er meer over, want het is een heerlijk eindejaarscadeau.
The Amsterdam Canals. De Amsterdamse grachten in 300 foto’s. Cris Toala Olivares (ISBN 9789089895592) is een uitgave van Terra en is te koop voor € 62,50
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Ontdek Valtellina. Che gusto! Dalla Valtellina alla tavola was het thema van een true Italian taste webinar met virtuele proeverij aan het begin van de herfst. Proef de geneugten van de Alpen. In het noorden van Lombardije, vlak boven het Comomeer ligt een verscholen vallei, omringd door hoge Alpentoppen. Een strikt bewaard geheim in het hart van de bergen. De provincie Sondrio, één en al natuur. Valtellina, een vallei van 200 kilometer lang, waar het goed toeven is. In de zomer en ’s winters. Land van niet alleen melk en honing, maar ook gedroogd rundvlees, appels en druiven voor de speciale wijnen.
foto: Bresaola DOP.
Laten we eens beginnen met de lokale specialiteit. bresaola, een IGP product, gemaakt van speciaal geselecteerd en geïmporteerd rundvlees. (veelal uit Latijns Amerika) Ambachtelijk gepekeld en aan de lucht gedroogd. Met een licht zoete smaak. Heerlijk in een zelf gemaakte tartaar of als antipasto. Gereons Keuken Thuis serveert er een baslsamico dressing en zure augurkjes bij. De truc is om bresaola zo dun mogelijk te snijden. Italianen doen dat, zag ik via zoom, met zo’n Van Berckel slagerijmachine, maar met een scherp mes gaat het natuurlijk ook.
foto: alm gerijpte Bitto
Waar koeien zijn, is melk en dus kaas. In Valtellina maken ze kazen, zoals ze elders ook in de Alpen doen. Koeien grazen ’s zomers op de alm en in de winter staan ze op stal in het dal. Dat geeft verschillende soorten kaas. Voor uit je vuistje, over de pasta en in je fonduta. Tijdens de Valtellina che gusto! presentatie werden twee kazen geproefd. Bitto, zomerkaas, rauwmelks, direct geproduceerd op de alm en Casera, gemaakt in het dal. Een BOB of in het Italiaans DOP kaas.
foto: de wijnterrassen
Bij de kazen proefde Gereons Keuken Thuis een rode Casa de la Gatta Valtellina superiore DOCG 2016. Gemaakt van de nebbiolo druif, die we ook kennen uit Piëmonte. La Gatta is een oud dominicaner klooster. De druiven worden op steile terrassen verbouwd, net als in het Zwitserse Rhônedal. De druiven zin vaak van latere oogst en zon gerijpt. De rode wijn macereert 12 tot 15 dagen op een precieze temperatuur van 27 graden. Daarna krijgt de wijn zijn opvoeding in eiken vaten gedurende twaalf maanden. Een echte bewaarwijn. Krachtig, robijnrood met een neus van veldbloemen, smaak van gerijpt fruit en zachte tannines. Heerlijk bij de bresaola en kazen uit Valtellina.
video: Valtellina che gusto! webinar
Ontdek Valtellina, che gusto! Wat een keuze aan smaken. Het recept met kool en kaas misstaat niet tijdens de wilde weken op Gereons Keuken Thuis.
Taroz op een bedje van savooienkool.
Nodig:
500 g krielaardappelen
200 g groene sperzieboontjes
100 g borlottibonen (geweekt en gekookt)
125 g boter
150 Valtellina Casera DOP kaas
500 g geblancheerde savooienkool*
50 gram grana Padano
1 klein uitje gesnipperd
peper en zout
Bereiding:
Snijd de sperziebonen in stukjes, de aardappeltjes in kwarten en kook ze apart gaar. Snijd de kaas in blokjes en snipper de ui. Prak de gare aardappeltjes fijn en voeg beide gekookte bonen kaas en ui toe. Doe dit mengsel in een pan wet gesmolten boter en roer. Bak alles kort aan, maak op smaak met peper en zout en serveer direct op geblancheerde savooienkool. Bestrooi met een beetje grana Padano.
foto: het lekkere proefpakket.
Dank aan Nicoletta Brondi van de Italiaanse kamer van koophandel in Nederland voor de organisatie van deze leuke webinar.
* Ik heb het recept hier en daar aangepast, omdat het niet consistent was in de Engelse vertaling.
“Evenveeltjes: Men neemt een kommetje meel, een kommetje boter, een kommetje gest, een kommetje korinten, een kommetje suiker, een kommetje gestampte amandelen, een kommetje melk en wat kaneel, besla dit alles goed, laat het rijzen en bak het in eene kaakjespan.” (uit: Rijntje Biljardt, de doorveeljarige ondervinding geleerde keukenmeid, 1840, Lizet Kruyff)
Vorige week besprak ik het leuke nieuwe kookboek van Natascha van der Stelt.
Het Nederlandse koekjesboek. Natascha van der Stelt, kleindochter van een bakker, gaat in haar inmiddels derde bakboek aan de slag met iets oer-Nederlands, namelijk koekjes. Feestelijk exemplaren, voor mee naar school, als traktatie en voor bij de thee. Koekjes zijn gewoon verweven met diverse momenten van de dag en ons leven. Van krakeling tot sprits. Het interesseert haar mateloos. Ze dook in oude kookschriften van deftige dames en oude receptenboeken. Een lastige opgave zegt zij hierover. Want recepturen verschillen. Natascha dook in de geschiedenis en maakte uiteindelijk een selectie uit voornamelijk 19e eeuwse kookboeken. 38 recepten bleven erover en toen was het bakken geblazen. Uitproberen en weer opnieuw. Deze keer niet zoals in haar eerdere boeken met haver of zonder suiker en tarwe. Nee gewoon, zoals het heurt. Proeven moest dus worden gedaan door een panel. Lees meer: Het Nederlandse koekjesboek. Vandaag een recept van de leuke site van Natascha van der Stelt.
Evenveeltjes.
Nodig: 150 g (patent)bloem 3 g gist 90 g krenten 150 g suiker 60 g amandelmeel 1 tl kaneel, gemalen 150 g boter, gesmolten 150 ml melk, lauw
Bereiding
Meng in een kom de bloem met de gist, krenten, suiker, het amandelmeel en de kaneel. Meng in een andere kom de boter met de melk en schenk dit mengsel bij de bloem. Roer tot alles goed gemengd is. Dek de kom af en laat het dikke beslag ongeveer 1 uur en 30 minuten rijzen op een warme plek. Verwarm de oven voor tot 180 °C. Vet een metalen muffinbakvorm met 12 holtes goed in. Vul de holtes van het bakblik voor driekwart met het beslag. Bak de evenveeltjes in 25 minuten gaar en goudbruin.
De wijnboer. Les vendanges zijn voorbij. Binnenkort komt er een pluk Beaujolais binnen. Tekenen, dat het buitenseizoen definitief over is. Binnen kunnen we dan smullen van het stijlvolle boek, dat Amsterdamse wijnman Olle Swets en fotografe Charlotte Marres maakten. Ze haalden hier zelfs de lange lijst voor het Gouden Kookboek 2020 van het CNPB mee. Want behalve begeesterd van wijn zijn beiden ook dol op koken tussen de vignes. Ze schreven er De Wijnboer over. Past prima in de wilde weken van Gereons Keuken Thuis bedacht ik opeens. Niet als recensie deze keer, want de uitgever weet, dat ik geen recensies schrijf op basis van een PDF. Ik moet een boek voelen. Des te blijer was ik dat Olle en Charlotte mij alle informatie stuurden en ik mij kon gaan verdiepen in hun verhaal.
foto: cover De Wijnboer.
Verhalen en recepten rond het vuur is de ondertitel. Om deze verhalen van het leven van de wijnboeren, die zij op hun reizen ontmoetten, te kunnen vertellen, bedachten de schrijvers om langs te gaan met een keukentje. Koken op hout dat bijeen gesprokkeld werd tijdens de reis. Niets nieuws voor Olle, want dat deed hij ook al in de oude boerderij in Frankrijk, waar hij samen met zijn ouders verbleef. Ik ken het verschijnsel uit de Bourgogne, de haard brandt en op het rooster liggen twee Charolais steaks te roosteren, terwijl de pinot noir uit de koelere kelder alvast opwarmt. Of ’s zomers buiten onder de appelbomen op een zelf van keien gefabriceerde BBQ de zomer vieren. Koude Mâcon Villages bij de hand. Wat een leuk idee, dat deze twee hadden. Want als jij kookt bij de wijnboer en hij brengt zijn keldervondsten mee, moet dat haast wel een symbiose zijn van smaak. En dan komen de verhalen vanzelf los. Met de voeten in de klei of kiezels.
foto: met de voeten in de klei of andere bodem.
Wijn en vuur als de grote verbinder in het boek De Wijnboer. Laat ik er één verhaal uittillen, dat van Weingut Max Ferd. Richter, waarbij Olle start met de details op de linker bladzijde. Jaar van oprichting, locatie Rheinland Pfalz, oorsprong Moezel, de bodem en methode van pluk en wijn maken. Olle Swets vertelt, dat hij zich zorgen maakte op de rit erheen, over de regenvoorspelling. De wijnboer antwoordt dat hij niet bang is voor een beetje motregen. Voor deze wijnfamilie wordt het een stevige lunch voor 8 personen. Olle gaat te rade bij Gilles (van der Loo?), vriend en begenadigd kok. Het worden boekweitpannenkoeken met geroosterde druiven en paddenstoelen. In dit geval cantharellen. Wat de wijnboer hiervan vindt, baart hem een beetje zorgen, want dit Weingut staat bol van de traditie. En waarschijnlijk gutbürgerliche Küche. Hierna volgt het verhaal over de Moezelstreek en de wijnen. Gemaakt van de rieslingdruif. Daarna is het tijd om aan tafel te gaan. Dirk merkt op dat er geen servetten zijn. Das kann doch gar nicht sein! Hij gaat op pad om servetten voor bij deze picknick te halen. De wijnboer komt terug, de cantharellen zijn klaar en de eerste pannenkoeken worden geserveerd. Dit had wijnboer Dirk nog nooit gegeten en al snel moeten er weer extra pannenkoeken worden gebakken. Hierna brandt de wijnmaker los met zijn verhaal. Zo gaat het overal in dit leuke boek, In Catalonië met een steak, in Piëmonte met Barolo of in de wijngaarden van Chianti. Olle Swets heeft niet alleen een neus voor wijnen, maar ook voor storytelling. Hij kookt als het ware de verhalen uit de wijnmaker. En Charlotte weet het allemaal op de gevoelige plaat vast te leggen.
foto: het is goed rusten na het koken in de wijngaarden.
Het is herfst en ik ga nog regelmatig bladeren door dit heerlijke boek en heb me voorgenomen weer eens snel eens te gaan kijken in de Runstraat, waar de trouvailles van deze begeesterde wijnkoopman zijn te bewonderen. Van mij had dit boek op de shortlist van de CNPB jury mogen staan. De wijnboer, het is mooi te lezen en zien wie hij is, Olle en Charlotte!
Recept voor Olle en Charlotte: worstjes van de wijnboer (uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis)
Een stevig recept om er na de druivenpluk weer tegenaan te kunnen: “Salsicce arrostite con uve al vinaio” In gewoon Nederlands geroosterde worstjes met druiven op de wijze van de wijnboer. We drinken bij dit gerecht een stevige Chianti.
Nodig (voor 6 pers.)
150 ml olijfolie 2 el verse rozemarijnblaadjes gehakt 2 tl anijszaad 2 tl venkelzaad gemalen peper 1 kg varkensworstjes 800 g druiven wit en blauw gemengd 250 ml rode wijn peterselie
Bereiding:
Verwarm de olie in een steelpan op laag vuur. Voeg hieraan de rozemarijn, de anijs- en venkelzaden toe. Een flinke hoeveelheid gemalen peper. doe een deksel op pan en laat 15 minuten trekken. Je krijgt zo een aromatische olie. Prik met vork de varkensworstjes in en wel deze 5 minuten in niet kokend water. Verwarm de oven voor op 200 graden. Doe de worstjes op een bakplaat en bestrijk deze met de aromatische olie, voeg de druiven toe. Rooster de worstjes 25 minuten in de oven, keer ze om. de druiven zullen barsten.
Als de worstjes gaar zijn kunnen ze van de bakplaat gehaald worden. Schraap de bakresten en de druiven van de bakplaat en doe deze in een pan. Voeg de rode wijn toe en kook deze saus iets in. Serveer de worstjes in een schaal met de druivensaus eroverheen en wat gehakte peterselie. Geef bij dit gerecht een lauwwarm boerenbrood.
foto: in de gaarden van Rheinland Pfalz.
Over de schrijvers
Olle Swets is ondernemer, eigenaar van De Wijnwinkel in Amsterdam en wijnimporteur van ongepolijste wijnen van Europese wijnmakers die zich richten op pure en terroir-gedreven wijn. De wijnproducten van deze generatie zetten zich in voor autochtone druivenrassen en produceren met respect voor historie, ambacht en hun omgeving wijnen van de hoogst haalbare kwaliteit. Zij denken en werken radicaal anders dan de industrie en nemen genoegen met lagere opbrengsten per hectare. Olle kookt sinds hij zich kan herinneren het liefst buiten op vuur. Zijn hart gaat sneller kloppen als dat ergens op een afgelegen plek is, midden in de natuur met een goed glas wijn in de hand.
Charlotte Marres is fotograaf. Naast haar commerciële werk, vertelt ze verhalen van mensen die op haar pad komen. Zo borduurde ze bijvoorbeeld met gedetineerde moeders waarover ze het boek ‘Mama komt zo’ schreef. Voor het boek ‘de wijnboer – Verhalen en recepten rondom het vuur’ bundelt ze haar krachten met die van haar man Olle, en gaan ze samen op avontuur.
Volgende halte tijdens de wilde weken op Gereons Keuken Thuis: Valtellina met bresaola, kazen van de Alpenwei en wijnen.
Het is herfst. We worden vandaag getrakteerd op 9 Beaufort aan zee. De temperaturen zijn nog behaaglijk, vanwege de Warme Golfstroom. Een dag om binnen te blijven en wat te rommelen in de keuken van SeaSpot. Gereons Keuken Thuis is dol op de herfst met alle oogst uit de natuur, van kastanje tot eekhoorntjesbrood. Wild en wijn. Niet voor niet noem ik dit seizoen op mijn blog de wilde weken. Dus kom maar op met die storm. Binnen is het behaaglijk.
foto: de oogst van de herfst in Mâcon.
Het is herfst en tijd voor een Estouffade de Cèpes au confit, uit de Gers.
Departement Gers, ook wel het Toscane van Frankrijk genoemd. Land van zonnebloem- tarwe- en havervelden. Ik zag eens op TV5 een uiterst origineel no waste recept voor haverscheuten in een tourte. De wijngaarden vol ugni blanc voor de witte Côtes de Gascogne, floc of nog sterker het elixir Armagnac. Warme zomers met veel zon, vochtige herfst, wanneer de dauw de paddenstoelen in de bossen laat groeien. Eekhoorntjesbrood voor een heuse estouffade. De drie musketiers en D’Arrtagnan zouden ervan hebben gesmuld. Met een glas rode Bergerac van Croix de Mayne.
foto: vers geplukte cèpes op de markt.
Nodig:
1 kg stevige cèpes, d.w.z. eekhoorntjesbrood
150 g gekookte ham
100 g gehakte uien
1 el eendenvet uit confit de canard blik
½ l witte wijn
½ liter kippen- of gevogelte bouillon
1 takje tijm, wat peterselie en een laurierblaadje.
5 tenen knoflook
500 g van het bot gehaalde eenden-confit
1 scheut armagnac
Veeg de cèpes schoon en haal het steeltje eraf Hak de paddenstoelen-stelen fijn en bak deze samen met de uien en ham in het eendenvet aan op een laag vuur voor ongeveer 8 minuten. Blus af met een scheut Armagnac. Breng in een pan de wijn en bouillon aan de kook en giet deze over de cèpes Voeg naar smaak zout, maar geen peper toe. Daar houden cèpes niet van. Voeg een gebonden bouquet garni toe van laurier, peterselie en tijm. Doe nu de paddenstoelhoeden en gehakte tenen knoflook erbij en laat het geheel 3 uur zacht sudderen. Schud de pan tussendoor. Voeg aan het eind van de bereiding de geplukte eendenconfit toe. Serveer de estouffade met boerenbrood en een vers geplukte salade.
foto: kastanjes op de markt.
Soupe de marrons uit de Limousin.
Het Indian Summer gebied van Frankrijk, een oude provincie met bossen, rivieren, rotspartijen met kastelen en heel veel terroir. Landelijk en kalm. Porselein uit de hoofdstad Limoges, leren handschoenen uit Saint Junien en het vermaarde rode rundvee. De Limousin is een paradijs voor de wandelaar. Eropuit het bos in een kastanjes zoeken (je kunt ze ook kopen op de markt) voor de soep. en dan thuis aan de slag. Het is herfst.
Nodig:
2 preien met veel wit
1 grote ui
25 g boter
24 gepelde kastanjes, vers of uit blik
1 l runderbouillon
1 bouquet garni van tijm, laurier en een selderijstengel
Zout en peper
2 dl dikke room of crème fraiche.
Sneden geroosterd brood.
Bieslook fijn gehakt.
Snijd en was de witte stukken van de prei. Snipper de ui fijn. Bak de prei en ui zacht in de boter voor 7 à 8 minuten. Zorg ervoor dat ze niet te bruin worden of aanbranden. Voeg het bouquet garni, de gehalveerde kastanjes en bouillon toe. Laat 45 minuten sudderen en maak op smaak met peper en zout. Verwijder het bouquet garni en haal een staafmixer door deze soep. Voeg als laatste de crème fraíche of dikke room toe en verwarm het geheel. Serveer direct in een bord op een geoosterde boerenboterham en garneer met wat gehakte bieslook.
foto: baguette tradition van Issa Niemeijer.
Crispy baguette tradition van Issa Niemeijer-Brown.
Het is herfst. Vorige week besprak ik Een boek over brood van Issa Niemeijer, bakker en eigenaar van de heerlijke Franse bakkerij aan de Korte Nieuwendijk. Alleen met meel, water zout en gist kun je zo’n heerlijke je ne sais quoi Franse baguette maken. Zonder toevoegingen met een licht nootachtige smaak en très important de korst, want daarom eet je baguette.
Nodig:
broodmeel (wit) 500 g water (koud kraanwater in de zomer, rond de 25 graden in de winter) 320 g/ml zout 10 g instant gist 1 g
Bereiding:
Meng het water en het meel, tot al het meel gehydrateerd is. Laat dan een half uur staan, en kneed het zout en de gist er één voor één door. Kneed totdat het zout en de gist goed zijn opgenomen en gelijkelijk verdeeld, niet langer. Zet het deeg in een afgesloten, heel licht ingevet, Tupperware bakje op kamertemperatuur en laat het een een uur rijzen. Sla dan het deeg een keer om, zoals in dit filmpje. Zet het opnieuw weg tot het verdubbeld is in volume en luchtig aanvoelt (dat kan een paar uur duren).
Verdeel het deeg in twee stukken en vorm tot baguettes, waarbij je er vooral op let dat je in plaats van het deeg te kleien, je spanning op het deeg zet door het steeds op te rekken en over zichzelf heen te vouwen, zonder de lucht uit het deeg te duwen. Kijk opnieuw even goed naar de filmpjes, er zijn twee stappen: vormen en voorvormen!
Leg de baguettes op een theedoek (die niet naar zeep ruikt; was een keertje zonder zeep in de wasmachine) op een bakplaat of rechthoekige schotel die in je koelkast past. Strooi een beetje bloem onder de baguettes en vouw de theedoek een beetje omhoog tussen de baguettes en aan de zijkanten, zodat de baguettes niet uitzakken en elkaar niet kunnen raken. Vouw een kant van de theedoek over de broden heen, zodat ze ook van boven beschermd zijn. Doe een plastic zak of tas om het geheel heen en zet het in de koelkast.
Tip: kijk voor Franse terroirrecepten en -verhalen ook eens op de Facebook pagina le Carnet culinaire de professeur Circonflexe
De kleine gids voor grote planten. In SeaSpot ligt een vrolijk roze boekje, dat is geschreven door Emma Sibley. Een boekje vol groene planten. Want planten zijn fijn voor het leefmilieu in je huis en brengen rust. Lekker existeren in je urban jungle. Gereons Keuken Thuis kan daar niet genoeg van krijgen. De grote planten verhuisden mee van Amsterdam naar Zandvoort, dat moge duidelijk zijn. In 2014 opende Sibley in Londen Terrariums, een winkel zo als de naam al doet vermoeden vol planten en terraria met groen. Van jongs af aan is de schrijfster al een planten adept. Haar groene vingers erfde ze van haar grootouders. Ze ontwikkelde zich groene interieurstylist en altijd bezig met planten.
Grote planten in je huis vragen om speciale aandacht. De meeste groene huiskamerplanten komen uit (sub) tropische milieus en worden dan in onze voorverwarmde kamers neergezet, al dan niet naast een tochtig raam. Vaak leggen planten dan het loodje of geven je niet dat je ne sais quoi, waar je op hoopte. Met haar praktische tips wil Sibley dat voorkomen. Bij elke plantensoort in het boekje staan pictogrammen over licht, voeding, giftigheid, water geven en luchtzuivering. Op deze wijze kun je spelen met grote planten in je interieur.
De kleine gids voor grote planten geeft tips over basisverzorging, het kiezen van een voor jou geschikte plant, leven tussen grote planten en wat ik heel leuk vind, trucs om je plant groter te laten lijken. Problem solving komt aan bod. En heel belangrijk huisdieren en planten. Je zou toch niet willen dat Bello een hapje uit de giftige Dieffenbachia neemt? Hierna gaat het verder met een overzicht van grote planten en verhalen van groenadepten over hun lievelingsplant. De kleine gids voor grote planten sluit af met een register en verklarende woordenlijst, zodat je in één oogopslag je nieuwe aanwinst kunt terugvinden.
Gereons Keuken Thuis vindt de kleine gids voor grote planten een aanwinst. Ik ga het boekje voortaan regelmatig raadplegen en onder de arm meenemen als ik één van mijn favoriete Amsterdamse groene plantenwinkels, CUKI in de De Clerqstraat, bezoek.
foto: cover de kleine gids voor kamerplanten.
Van de hand van Emma Sibley verscheen eerder een leuk blauw boekje over Kamerplanten.
De kleine gids voor GROTE PLANTEN. Emma Sibley (ISBN 9789461432438) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 13,50
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: garnaal tomaat uit het leuke boek van Annie Deleersnijder.
Zaterdagtraktatie, tomaat garnaal. Vorige week besprak ik op Gereons Keuken Thuis het charmante boek Doe maar gewoon! van BV (Bekende Vlaming) Annie Deleersnijder uit Oostduinkerke. Self made kokkin van stevige kost van bij ons, zoals dat zo mooi bij onze zuiderburen wordt genoemd. Geen tam tam smaken, maar gerechten uit een goede burgerlijke keuken. Daar schuif je voor aan. Het is herfst en op windvrije dagen zie ik hier veel garnaalvissers, te voet in de branding of op de trawler met een meute meeuwen in het kielzog. Echt herfst. Een zaterdagtraktatie van gevulde tomaten met garnaal à la Annie mag dan niet ontbreken dit weekend. Een kanttekening bij de mayonaise in het recept: het ontbreken van de eidooiers en de kleine hoeveelheid maisolie. Dat heeft Gereons Keuken Thuis hieronder in het recept aangepast. We drinken er een Westvlaams bier, Rodenbach erbij, roodbruin uit Roeselare op eikenhout gerijpt met een melkzuurinfectie. De klassieke combinatie.
Nodig:
1 kg ongepelde grijze Noordzee garnalen (of 250 g gepelde) 4 eieren hard gekookt (en 2 eidooiers voor de mayonaise) 4 grote trostomaten 1 kropje sla 1 tl mosterd 200 ml maisolie 3 el citroensap peper en zout
Bereiding:
Pel de garnalen en zet apart. Kook de eieren 10 minuten en laat ze schrikken onder koud water. Pel ze en snijd ze in kwarten. Was en halveer de tomaten en snijd ze in tweeën. Hol de tomaten iets uit. (tip van GKT) Was de slabladeren. Maak mayonaise: Meng de mosterd, citroensap en eidooiers en klop glad, Voeg in een straaltje de maisolie toe, zoveel als nodig is. Blijf kloppen tot je een mooie dikte hebt. Breng op smaak met peper en zout. Schik op elk bord de blaadjes sla, leg hier op de tomaten gevuld met mayonaise en garnaaltjes, Garneer met partjes ei en de zelfgemaakte mayonaise.
Doe maar gewoon!, koken met Annie. Annie Deleersnijder (ISBN 9789022337080) is een uitgave van Manteau en te koop voor € 19,99
Plants only Kitchen. Nee deze titel slaat niet alleen op de inrichting van de keuken van Gaz Oakley met een heuse green wall. Het gaat over zijn huidige manier van koken als chef. Drie turven hoog wilde de schrijver al kok worden. Later ruilde Gaz met succes zijn repertoire in van dierlijk naar vegan. Inmiddels is dit zijn derde kookboek en heeft hij in Groot Brittannië een veel bekeken Youtube kanaal. Gereons Keuken Thuis besteedde al eerder aandacht aan Vegan Party, waarin hij Britse traditionals kookte op vegan wijze. Zelfs zijn carnivore familie smulde ervan met Kerst. In Plants only Kitchen slaat hij een andere toon aan. Naar mijn mening is het wat meer volwassen vegan. Dat is logisch, want waar bij zijn start vegan veelal draaide om een vervanger van vlees te vinden, maakt Oakley er in dit boek een echte keuken van. Soms is hij nog wat verleid nog vleesbenamingen te gebruiken, maar dat wordt minder. Plants only Kitchen bestaat uit meer dan 70 eenvoudige en krachtige recepten voor elke dag. Oakley vermeldt er ook de bereidingstijd bij, voedingswaarde, eiwitrijkheid en al dan niet glutenvrijheid.
foto: schematische bordverdeling uit het boek.
Wat Gereons Keuken Thuis er leuk vindt aan dit boek is de bordverdeling aan het einde van het boek. Begin daarmee zou ik zeggen. Vegan eten is namelijk niet alleen alle dierlijk materialen skippen, maar ook proberen de juiste eiwitten, koolhydraten en vetten in de juiste verhoudingen in je maaltijd te stoppen. Want anders zijn je principes misschien wel mooi, maar de effecten voor je gezondheid niet.
foto: de urban jungle keuken van Gaz Oakley.
Gaz Oakley gaat koken. Naast de traditionele havermoutbowls, trof ik wafels uit de grillpan en een luchtige Franse omelet aan. De laatste natuurlijk met het zwavelrijke Indiase kala namak zout, dat een eierconnotatie geeft. Soepen mogen niet ontbreken. Een originel maischowder in broodkom of Cajun pompoensoep. Er zijn hapjes, zoals de Welsh Glamorgan worstjes en rokerige erwten. Een verschil tussen de Engelstalige kookboekschrijverij en die van Nederland is dat vegan koken niet alleen het domein is van vrouwen. (Waar vind ik een Gaz Oakley of BOSH dudes?) In die ontwikkeling loopt ons land nog wat achter. Maar wat niet is, kan nog komen. Een pasta hoofdstuk volgt met citroen farfalle. Curries ontbreken niet, zoals een Jamaicaanse groentecurry. Veel aandacht besteedt Oakley aan hoofdgerechten. Koekjes van de populaire jackfruit met anchosaus of knapperige Kentucky-zwammen. Tot slot zijn er desserts, Portugese pasteís de nata en crème caramel. Maak deze twee maar eens zonder eieren.
Plants only Kitchen is een vrolijk boek met een diversiteit aan gerechten, waarmee Oakley laat zien, dat er progressie zit in het vegan koken en er steeds meer mogelijk wordt in de plant based keuken. Gereons Keuken Thuis vindt het een aanrader als je inspiratie zoekt off the beaten vegan track.
https://www.youtube.com/watch?v=-MgtW4_D_SA
video: best vegan carbonara.
Plants only Kitchen, Gaz Oakley. (ISBN 9789461432407) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 25,95.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Doe maar gewoon!, koken met Annie. Een boek vol gewoon eten van bij ons. En met eten van bij ons bedoelt Gereons Keuken Thuis altijd Vlaamse gerechten. Goede en stevige burgerkeuken, zonder frou frou, maar wel wat ronder en culinairder dan onze burgerkeuken. Annie Deleersnijder was cafébaas van Visserswelzijn in Oostduinkerke. Ik ben er nooit geweest maar stel me daar zo’n estaminet voor waar behalve een pintje ook wat gegeten kan worden. Aan pensioen dacht Annie niet en scheepte zich zelf in aan boord van de Evanna, de plek waar Gert Verhulst (voor de Nederlanders Gert kennen we van Samson & Gert en pretpark Plopsaland) en James Cooke (Belgisch acteur en musicalster) hun late avond gasten. ontvangen voor Vier, een commercieel Vlaams TV station. Vooruit moet er natuurlijk een stukje gegeten worden en dat wordt verzorgd door Annie. Gert en zij leerden elkaar kennen in Nieuwpoort. Hij kwam regelmatig op café bij haar. Later verhuisde Geert naar Oostduinkerke en instant had zij een nieuwe job. Kok op een schip. Met verve, want de gasten en gastheren aten hun buikje rond uit de potten van Annie. Ze werd er zowaar een BV mee. Nee geen besloten vennootschap, maar een rasechte Bekende Vlaming. Tijd dus om haar keukenkunsten te bundelen in dit leuke boek Doe maar gewoon! Niets meer en niets minder.
foto: Café Het Schipperswelzijn.
Wat eten de gasten dan zoal op het schip Evanna? Gewoon lekker en stevig eten, zoals Juliennesoep, de klassieker tomaat garnaal als vooraf. (het seizoen staat hier ook weer voor de deur) en visgerechten, want de visafslag van Zeebrugge is niet ver weg. Van pladijs met puree en sla tot mosselen met frites. Annie kookt het.
Vlees neemt een aanmerkelijk deel in van dit boek. In Annie haar keuken geen vegan of hip gezond gedoe. Dat hoort ook niet bij zo’n kookboek. Hutsepot, gegratineerde witloof met pasta, kalfsschnitzels met calvados en natuurlijk een vol au vent. Gereons Keuken Thuis krijgt een glimlach rond zijn mond bij al deze retro heerlijkheden. Desserts staan er niet in, maar ik weet zeker, dat Annie een ster is in het maken van chocolademousse of een wafel met krieken. Doe maar gewoon, kook als Annie. Een heerlijk boek voor het najaar.
Doe maar gewoon!, koken met Annie. Annie Deleersnijder (ISBN 9789022337080) is een uitgave van Manteau en te koop voor € 19,99
Binnenkort een “doe maar gewoon!” recept uit dit leuke boek op Gereons Keuken Thuis.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
BEET! Kort geleden stond er in Het Parool een stuk over de populariteit van hengelen. Deze schijnt tijdens de corona periode erg te zijn toegenomen. Dat hengelen en vissen leuk is weet Jacques Hermus schrijver van dit nieuwe boek als sinds zijn jeugd in de Noordoostpolder, waar hij erop uittrok om paling te vangen, die ’s avonds thuis op het menu stond. Ik ken het eigen vis vangen verschijnsel van mijn grootvader, die ’s avonds schollen meebracht van de Grevelingen, die mijn oma dan in de schuur bakte. Na zijn eerdere jongensboeken over Het Wilde Eten en Het Wild kookboek, kon een boek over vissen vangen, kopen en bereiden niet uitblijven. Als echte verhalenverteller neemt Hermus je mee langs allerlei visgronden, die ons land rijk is. Zout dan wel zoet. BEET! start met de geschiedenis van de vis en de visvangst. De smaak van vis en het verschil tussen de zoete dan wel zoute habitat, waarin het dier leeft. Vissen hebben zich daar namelijk aan aangepast. Via de diverse eetbare eitjes van de vis en de constatering, dat vis 3 maal moet zwemmen (water, boter en wijn) komen we bij de hengelaar en zijn tuig. Ik kan me herinneren, dat mijn jongere broer zo’n ijzeren kist met zitje had vol haakjes, dobbers, lijntjes en andere benodigdheden om te gaan hengelen. Een soort heilige Graal, voeg daarbij de hengels en molens en mijn broer was geheel uitgerust om langs de sloot voorntjes te gaan vangen. Hermus legt in BEET! duidelijk uit wat je nodig hebt. Ik kan zelf uit ervaring vertellen, dat een bamboehengel met lijntje en dobber in Loosdrecht ook altijd goed werkte. Jacques geeft tips voor vis-stekken, van strand tot stad. Ik begrijp nu de keuze van de locatie van het buitenkantoor van de schrijver. Hij besteedt de nodige aandacht aan veel voorkomende zoet- en zoutwatervissen. En heb je het geduld of de tijd er niet voor, dan kun je nog altijd vis gaan kopen, bij de vishandel of zoals Gereons Keuken Thuis vaak doet in IJmuiden. Koken met vis. Uit de mond van diverse kenners tekende Jacques Hermus voor BEET! hun favoriete recepten op, om thuis te maken. Heb je daar geen zin in? Voor deze categorie sluit hij af met gerenommeerde restaurants om vis te eten.BEET! leert je in kort bestek hoe je vis te verschalken, wat je ermee kunt doen, behalve terugzetten en hoe je vangst te verwerken in lekkere recepten. Een handzaam boek voor de bijna 2 miljoen hengelfanaten en degenen, die het liever allemaal opeten. BEET! is een mooie aanvulling op zijn eerdere boeken over het agrarische leven en de jacht. Gereons Keuken Thuis hoopt dat ze willen bijten!
BEET!, over vissen vangen, kopen, bereiden en eten. Jacques Hermus (ISBN 9789038807652) is een uitgave van SEASONS en Nijgh Cuisine en is te koop voor € 22,50
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
