High Cocktails.

foto: Limoncello cocktail uit High Cocktails.

High Cocktails. Het heeft niets met de tijd te maken, waarop ze worden gedronken, noch zit er een dresscode aan vast. Wat bij deze cocktails ontbreekt is de alcohol. In plaats daarvan gingen de Amsterdamse chefs Noah Tucker en Anthony Joseph aan de slag met het voor Gereons Keuken Thuis onbekende fenomeen van non alcoholische psychoactieve cocktails. Zij deden onderzoek naar enkele geestverruimende planten en hun effecten in cocktails. Geen sinecure, want bij mijn weten is dat nog niet gedaan. Tucker en Joseph zijn geen novices op dit gebied. Twee jaar geleden startten zij met het project High Cuisine, waarbij zij kookten met legale geestverruimende kruiden, zoals wiet, truffels en kratom. Je kunt je voorstellen dat het hier niet ging om het bakken van de in Amsterdam alom aanwezige spacecake. Serieuze kost voor deze twee heren, wat leidde tot een kookboek en TV serie. 

foto: High Chai van Tess Posthumus

Nu zijn de heren terug met High Cocktails, een Engelstalig boek over en met 20 geestverruimende cocktailrecepten. Wiet mocht hierin natuurlijk niet ontbreken, vandaar de samenwerking met The Bulldog. Eerlijk gezegd vind ik dat niet het meest interessante aan dit boek. De hele subcultuur van wiet en joints gaan stelselmatig aan mij voorbij. Ik heb er niets mee en zeker niet met de lucht, die je ruikt, als er weer een buurman op het Amsterdamse balkon staat te blowen of als je achter een horde Italianen op het Damrak loopt.

foto: Peanutbutter & Jelly met truffel

Dit gezegd hebbende, ga ik verder met dit mooi vormgegeven boek. NOLO en alcoholvrij zijn een trend. En het is van alle tijden, dat men dan gaat experimenteren met andere producten en middelen, die je een roes of kick geven. Zie de opmars van energydrinks en shots met middelen, die wat voor je welbevinden doen. High Cocktails blijft daar niet bij achter en in in die context hebben de heren hun werk gedegen gedaan. Het boek start met een overzicht van psychoactieve dranken gedurende de laatste 12.000 jaar. Overal ter wereld zochten mensen naar kruiden, planten en bessen, die hen een goed en warm gevoel gaven. Denk aan, ik zag het deze week nog tijdens een documentaire over Ethiopië, koffie. Nu wereldwijd gemeengoed. Of wat te denken van cocabladeren, waarmee bewoners van de hoge Andes hun energie op peil houden.De kruiden uit Pontarlier (Jura), die de basis vormend voor absint, de groene fee. De queeste van de mens naar dit soort zaken is dus van alle tijden. En de schrijvers voegen daar met dit boek een nieuwe generatie aan toe.

Voor High Cocktails nodigden zij 6 mixologen uit, waaronder Tess Posthumus uit Amsterdam. Deze cocktailmakers gingen aan de slag voor het boek. Met een Limoncello op basis van het kruid kanna, een verrassende draai aan de Italiaanse klassieker. Voor de feestdagen zou je kunnen gaan voor een Peanutbutter & Jelly cocktail, gemaakt met truffels. Tess Posthumus maakt een High Chai, kruidig, romig en zoet met behulp van blauwe lotus. En de een cocktail met de naam Ayahuasca mag niet ontbreken, alhoewel deze het wat zwaardere werk is.

Het boek sluit af met een planten- en kruidenindex en enkele waarschuwingen voor- en achteraf. High Cocktails bevat leuke ideeën voor de feestdagen, niet per se om in een roes te geraken, maar zie het als een experiment. Of een nieuwe wijze van culinair werken met onbekende ingrediënten. Dat vindt Gereons Keuken Thuis het meest boeiende aan dit boek.  Het gebruik van planten en kruiden en het weglaten van alcohol. Wie weet wordt dit de nieuwe cocktailtren? High Cocktails is naast een receptenboek een leuk naslagwerk en daar zijn de heren goed in geslaagd. Een vrolijk geschenk voor de feestdagen.

foto: cover High Cocktails.


High Cocktails, Anthony Joseph & Noah Tucker i.s.m. The Bulldog (ISBN 9789089898838) is een uitgave van Terra en is te koop voor € 25,00

LET OP: voor de aanstaande feestdageneditie van Gereons Mag ga ik aan de slag met een van de cocktailrecepten uit dit boek.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

.

La table de Caron.

foto: quenelles de brochet.


La table de Caron.
 Hij moest natuurlijk mee in de knapzak, tijdens de grand tour, die wij maken door de Hexagone. Het nieuwe boek van maître Alain Caron et fils. Alain vertrouwde mij eens toe, dat hij erg van koken houdt, maar om persoonlijke redenen nooit zelf een restaurant wilde beginnen. Twee zoons van hem wilden dat wel 5 jaar geleden en startten met Café Caron, maar niet zonder de hulp van hun vader in de cuisine. Dat was hun wens. En zo geschiedde. Inmiddels zijn de Carons op verscheidene adressen te vinden in de stad. Van Zoutkeetsgracht tot Pijp en op het Westergasterrein. Een behoorlijke défi (uitdaging) om op zoveel adressen de heerlijkste gerechten op tafel te zetten. Maar dat is deze mecs (jongens) wel toevertrouwd. Koken met Alain is altijd een feestje, wat een begeestering en plezier. Gereons Keuken Thuis heeft het meerder malen mogen smaken, als Alain kookte en ik de wijnen deed. Nooit een saai moment en wat zo leuk is aan Alain, dat hij heel goed kan improviseren. De essentie van de bistrokeuken voor Alain is de kip. Marga Grimm gaf in haar recensie voor het PS de Carons onlangs nog een 7,5 voor hun kip uit de oven. Een Franse kip wel te verstaan, niet zo’n ding uit de Hollandse supermarkt. Kip uit de oven à la façon française.

La table de Caron start met basisrecepten voor bouillons, kalfsfond, boterbereidingen, sauzen en vinaigrettes. Onontbeerlijk voor de bistrokeuken. De Carons laten ook een stukje Hollandse of moet ik zeggen Indische invloed zien in bijvoorbeeld de sambal vinaigrette. Niet onlogisch, want Alain vertelde mij eens, dat hij verrukt is van goede  Nederlandse producten. Dat zouden wij zelf ook wat meer moeten zijn.

foto: loempia boudin noir.

Les entrées. De voorgerechten. Een bloemkool-rôti met Parmezaansaus, mosselen in saffraansaus, een klassieke quenelles de brochet uit Lyon of een gefrituurd eendenei met doperwten en champignoncoulis. Mooie starters voor je Kerstdiner. Dit boek gaat zeker weer van de stapel worden gehaal tijdens het schrijven van de tien menu’s voor het einde van het jaar. Ook de paté en croùte ontbreekt niet.

Les plats. De hoofdgerechten, ik steek meteen van wal: millefeuille van vier soorten kool, kalfsentrecote met gekaramelliseerde witlof of loempia met boudin noir. De laatste een voorbeeld van de fusion, die de Carons toepassen. En de kip, coquelet à la Caron ontbreekt niet. Ik zit er hier nu al van te smullen in Cahors. Figuurlijk dan, want de kip moet nog gekocht en bereid worden.

foto: tarte Tatin met crème fraîche ijs.

Les desserts als finale. Van madeleines tot boterkoek, mousse au chocolat, klassieke tarte Tatin met als toegift crème fraîche ijs en niet te vergeten pommes au four. Deze at ik een week of wat geleden nog in Mâcon.

La table de Caron is een boek om je vingers bij af te likken, vol Franse recepten uit de bistrokeuken, maar met die eigen draai van de Carons. Eten zoals in Frankrijk, elke dag een klein feest. dat is deze heren wel toevertrouwd. Dit kookboek reist nog even mee met Gereons Keuken en Route. Cordialement Alain et fils du Lot!

foto: het kookboek sur ma table Cadurcienne.

La table de Caron, recepten uit onze bistrokeuken, Alain Caron & fils. (ISBN 9789048858064) is een uitgave van Carrera Culinair en kost € 33,99.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Culiperslunch 2021.

foto: mushroom burgers van Jean Beddington voor Gro Together.

Culiperslunch 2021. Wat een happening was het weer op deze maandag 27 september in Duivendrecht. De twaalfde editie van de jaarlijkse Culiperslunch, een event voor allerlei foodpluimage, waar merken, uitgevers en koks hun kunsten en producten tonen. Eén groot feest en dit jaar te meer, omdat we na een lange Covid-19 periode eindelijk eens live weer konden proeven van al het lekkers en bijkletsen met alle culi-collegae. Want dat was nodig!

Bloggers, journalisten, influencers en overig gespuis, die zich te goed deden aan al het fijns dat er op de kookeilanden en op het foodplaza was te vinden. Gereons Keuken Thuis startte bij Jean Beddington, die voor Gro Together heerlijke mushroom-producten van een fijn sausje en styling voorzag. Dat is haar wel toevertrouwd, deze grande dame. HEMA heeft een nieuwe boreling, de mini rookworst. Die zal het goed gaan doen op borrelplanken. De vegan rookworst miste wat mij betreft wat structuur en een knak. Daar kan aan worden gewerkt.

Voor NJAM TV maakte “Indorock” Vanja sateetjes en met sambal gemarineerde haring. Smullen maar. Kijk ook eens naar de nieuwe zender NJAM tv, waar zij aanstonds haar kunsten gaat vertonen. Pascal Jalhay verkeerde in rijstsferen, duurzame rijst wel te verstaan. Want dat kan beter. Wereldwijd is rijstteelt verantwoordelijk voor veel vervuiling en CO2 uitstoot. En dat in een groeiende markt. Dat kan beter. 

Veel vegans was er te beleven, van Meatless Farm tot LIDL. Er is geen ontkomen meer aan, plant based is here to stay. Al babbelend ging ik verder. Om te belanden bij fromage koningin Betty Koster van l’Amuse, die samen met Croatian Grapes een kaas/wijn paring deed. Bijzonder inspirerend. Gereons Keuken Thuis komt er in december op terug in de 10 kerstmenu’s. 

Waasdorp uit IJmuiden gaat voor ecovis. En er was rund, kip en varken als confit uit blik, gemaakt door Chef Confit. Gereons Keuken Thuis bladerde door de nieuwe Ottolenghi bij Fontaine, zag warme dranken voor de winter bij GoodCook en ontving van Carrera het nieuwe boek van Alain Caron, die er direct iets voor mij inkrabbelde. Alain gaat mee tijdens de Grand Tour door de Franse zeshoek dit najaar. 

Er waren fotomomentjes met Joke Boon, Rory Blokzijl en Janny van der Heijden. Ik hoorde van Gregor Christiaans, schrijver van Lekker Vet van alles over olijfolie en de aanstaande competitie in maart in Amsterdam. (Dan volgt meer) En Luna Trapani serveerde een geweldige plant based inktvis uit haar kookboek Vegetalia.

Eenmaal terug at SeaSpot met 3 goodiebags vol heerlijke dingen, fijne boeken, een hoofd vol verhalen en enorm veel inspiratie, kon het unbaggen beginnen. De twaalfde editie van de Culiperslunch was weer geweldig en wat fijn om iedereen weer te zien en te spreken. Laissez les bons temps rouler. Komend najaar lezen jullie nog regelmatig over mijn vondsten. Nu eerst verder proeven en lezen. Dank voor de ontvangst Harriet Boekholt, Robert Verhoeven en Marcus Polman. 

Patisserie van de bakker.

foto: cannelé’s

Patisserie van de bakker. Gereons Keuken Thuis had nog niet gehoord van verschil tussen patisserie van de bakker en patisserie van de banketbakker. Volkomen logisch dat onderscheid, bleek toen dit oranje boek op de mat plofte. Want veel broodbakkers bestellen hun zoetwaar bij een banketbakker en vice versa. Toen Issa Niemeijer het bakkersvak leerde was bestellen van gebak geen optie voor hem. Zijn passie voor het bakken van brood moest uitgebreid worden met kunde van koekjes en taartjes voor in zijn eigen bakkerij aan de Nieuwendijk in Amsterdam. Maar met één verschil: het zijn taartjes van de broodbakker. Zoals je in Frankrijk veel ziet. Niet het werk, dat je aantreft bij patissiers Holtkamp, Kuyt of Linnick. Dat is precisiewerk, bijna chirurgisch, gemeten op de gram nauwkeurig en prachtig gedecoreerd. Niemeijer wilde het wat losser. Voor hem geen inkoop of halffabricaten, maar echte waar, die hij zelf van A tot Z kon maken. A la main. Rustiek zoet met smaak. En een nieuw boek hierover, Patisserie van de bakker, kon als opvolger van Brood van de bakker, natuurlijk niet uitblijven. Een chique boek wederom, soms is less gewoon more, gevuld met de ervaringen van zijn bakkerij.

foto: ambachtelijke mini tarte tatin.

Patisserie van de bakker start met basiscrèmes voor taartjes, éclairs, macarons en koekjes. Citroencrème en chocolade-ganache worden zelf gemaakt bij Gebroeders Niemeijer, net als de blind gebakken bodems van eigen deeg. Recepten voor snel bladerdeeg, pâte sucrée, soezendeeg en beslag worden uitgelegd met illustraties van. Rachel Klaassen. Voor de fotografie tekende Inga Powelleit. Duidelijke recepten en in kleine hoeveelheden, opdat je thuis ook aan de slag kunt. Het gaat Issa Niemeijer niet per se om de vorm, maar om de smaak en passie , die hij in zijn patisserie wil leggen en laten proeven. Gereons Keuken Thuis kan op deze zaterdagmorgen lang doorgaan over alle varianten, die voorbij komen, maar veel leuker is het om zelf in dit boek te duiken en je de kennis van deze bakker eigen te maken. Want geduld om elegante patisserie te maken zit er bij mij niet in. Wel alle rustieke recepten, waar ik zo van kan smullen. Suf eigenlijk, dat ik onlangs op maandag voor de gesloten deur stond, ik had het kunnen weten. De rest van de week is het wel smullen aan de Nieuwendijk. Maar met Patisserie van de bakker kan ik goed onderlegd mijzelf aan allerlei taartjes wagen tijdens mijn aanstaande grand tour door de Hexagone.

foto: cover Patisserie van de bakker.

Patisserie van de bakker. Issa Niemeijer-Brown (ISBN 9789493095663)  is een uitgave van Brandt en kost € 30,00

Over Een boek over brood schreef Gereons Keuken Thuis: 

“Issa Niemeijer ontrafelt stuk voor stuk de Franse klassiekers, die ook bij hem in Amsterdam zijn te verschalken al dan niet met een petit café. Alle recepten zijn voorzien van duidelijke instructies, illustraties en ingetogen rustieke fotografie. Heb je hierna de basis onder de knie, dan wordt het tijd om je eigen keuzes te maken, zoals de schrijver ook deed. Een heel mooi proces en idee. Voor je het weet ben je bakker aan huis. Dat is denk ik wel de portee van Een boek over brood. Broodliefhebber pur sang Gereons Keuken Thuis gaat er mee aan de slag.”

foto: cover een boek over brood

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Ik eet zo graag.

foto: droog gegrilde zeebaars.

Ik eet zo graag. Het nieuwe kookboek van Pascale Naessens. Lekker, eenvoudig en gezond. Vorige week at Gereons Keuken Thuis onderweg een aantal keren buiten de deur. Hetgeen mij regelmatig niet goed bekomt. Want veel dingen, die je eet in sommige restaurants zijn vaak sous vide, processed food en staan bol van de suikers en vetten. En in mijn geval MSG. Misschien ben ik wel een oude zeur en vind ik dingen vaak niet lekker, misschien is dat het? Waar ligt dat toch aan? Ben ik door de jaren heen, met het koken met verse producten en bezig zijn met een gezond dieet zelf veranderd? Welnee!, luidt het antwoord van Pascale Naessens in haar nieuwe boek. Het heeft te maken met een equilibrium in je voedingspatroon. Zo kwam Pascale geen gram aan tijdens de corona pandemie. Ik zelf trouwens ook niet. Terwijl ze niet minder at of dronk. 

foto; tapas in het blauwe servies van Pascale.
foto: spitskoolrolletjes.

In Ik eet zo graag legt de schrijfster het allemaal uit. Geconcentreerd rond de hamvraag: wat is lekker eten? Voor de één is dat vaak het grote aanbod grab & go eten, dat ons dagelijks verleidt. Voor Pascale bestaat deze verleiding niet, want er zijn volgens haar een aantal basisregels. Eet onbewerkte voeding, maak geen gewoonte van snacken tussendoor en beweeg. Dat zijn volgens haar de grote drie knoppen, waar je aan moet draaien. Mag je dan nooit meer prefab food eten? Juist wel, een beetje prefab food is zelfs goed voor je. Het triggert je natuurlijke afweersysteem. Hermosis heet dat. Nu begrijpt Gereons Keuken Thuis, waarom ik niet een aantal dagen achter elkaar burgers met cheddar en frieten, mosterdsoep uit een pakje of kant en klare vegan producten moet eten. Een laatste boodschap van Naessens is: zoek je persoonlijke balans.

foto: hamburgers van doperwten.

Ik eet zo graag gaat hierna verder met de persoonlijke balans van Pascale, lekker en gezond eten. Zelf koken, zoals zij tijdens de lockdowns deed en genieten in een fijne ambiance. En daar is deze schrijfster een ster in. Zij kookt en dekt de tafel sfeervol op elke plek in het huis. Haar man Paul noemt dat nestjes bouwen. Voor de tapas & lunch, met rolletjes van spitskool, chique knolselderijpuree of een hamburger van doperwten. 

foto: easy does it Jakobsschelpen.

Pascale Naessens neemt altijd ruim de tijd voor het diner. Voor een hoofdgerecht, voor mooie klassiekers of ovenschotels. En heeft ze een dag geen zin in te koken? Dan maakt ze zin met easy does it recepten. Wat te denken van droog gegrilde zeebaars of  lamsrack met rode curry? Of in het kader van geen zin om te koken: Sint Jakobsvruchten met groene asperges in een sinaasappelsausje. Ik zal er deze week eens aan denken als ik uitgekookt ben!

foto: ontbijt van Griekse yoghurt met geroosterde vruchten.

Pascale Naessens houdt van rituelen. Het ontbijt is er één van. Ik eet zo graag grossiert in mooie suggesties voor je ontbijt. Van Griekse yoghurt met gebakken bessen, pistachenoten en rozemarijn. Of wat te denken van gebakken ananas met gekoelde bijenpollenroom. Het is allemaal weer één grote bom inspiratie wat Naessens ons voorschotelt. Je begrijpt direct waarom zij zo graag eet. Lekker, eenvoudig en gezond. And the rest comes …. naturally. Gereons Keuken Thuis gaat ermee aan de slag, want ook ik eet zo graag. Fijn weekend.

Ik eet zo graag, lekker, eenvoudig, gezond. Pascale Naessens (ISBN 9789401479783) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 25,99

foto: cover Ik eet zo graag.

Meer over Pascale Naessens: https://www.purepascale.com/nl/recepten, https://www.purepascale.com/en & http://gereonskeukenthuis.nl/blog/talk-table-pascale-naessens/

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Vegetalia.

Vegetalia. Italo Antwerpse Luna Trapani kreeg in het restaurant van haar ouders Gallo Nero de Italiaanse keuken met de paplepel ingegoten. Zij werkte vaak mee en zo ontstond haar passie voor koken en eten. Uiteindelijk leidde dat ertoe, dat zij zelf ook de keuken in ging om achter het fornuis te staan. In 2018 ruilde zij haar bestaan als onmivoor in voor een plantbased dieet en opende Spritz in Antwerpen, een vegan Italiaans restaurant. Hiervoor ging zij op zoek naar plantaardige alternatieven voor Italiaanse klassiekers uit haar jeugd. Trapani ging aan de slag met de regionale keukens en bundelde 100 recepten in dit nieuwe boek Vegetalia. Een geheel andere kijk op Italiaans eten. Een vooraankondiging op Facebook van deze recensie kwam Gereons Keuken Thuis op zowel vragen als commentaar te staan. Italiaans eten zonder vlees? Gerechten zonder kaas? Alleen maar groente? Dat hoort toch niet zo? Ja het kan allemaal wel en Luna Trapani is living proof. Zelf zegt de schrijfster, dat het motto in Spritz, maar ook in haar boeken simpel en lekker is. 

foto: Arancini alla Norma.

Andiamo! Vegetalia start, bijna zoals elk kookboek, met de basis. Trapani voegt hieraan alternatieven toe voor kaas en vlees. Producten, waar zij graag mee werkt. Ik heb het idee, dat je ook voor andere vervangers kunt kiezen. Denk aan de vegan producten van Euro Company. La base is een hoofdstuk vol basissauzen. Een mooie aftrap om je vegan keuken wat body te geven. Gereons Keuken Thuis vind de Sugo al Marsala een mooie vondst, een rijke bruine saus vol smaak. Vegan koken vraagt namelijk vaak om dat extra scheutje umami. Na smaakmakers, brood en verse pasta komen de antipasti op tafel, risottoballetjes alla Norma, een bloemkool sformato en carciofi met een sjalottenvinaigrette. Rijst voor diverse risotto’s en aardappel voor gnocchischotels volgen plus een onnavolgbare timballo di riso. De nationale primo piatto pasta ontbreekt ook niet in de vorm van een linzen bolognese of spaghetti con scarola, met andijvie.

foto: vegan tagliatelle alla Bolognese.

De secondi in Vegetalia laten zien , dat Trapani overal heeft gezocht naar originele vertalingen van klassieke gerechten, bijvoorbeeld een cotoletta Milanese van bloemkool. Deze komt zeker eens op tafel in Gereons Keuken Thuis, omdat ik benieuwd ben naar de structuur. Heel bijzonder vind ik het stoofpotje van eekhoorntjesbrood. Een fijn herfstgerecht. Via de cotorni belanden we uiteindelijk bij de finish, de zoetigheden, dolci op vegan basis.

foto: Bloemkoolkotelet op Milanese wijze.

Vegetalia is een kookboek geschreven voor mensen, die er een vegan leeftsijl op nahouden en ook willen genieten van de Italiaanse keuken. Maar het boek is ook een welkome aanvulling voor degenen, die thuis hun Italiaanse repertoire willen uitbreiden met een plantbased versie. Met veel creativiteit verzamelde en bewerkte Luna Trapani Italiaanse klassiekers voor haar restaurant en boek. Gereons Keuken Thuis vindt Vegetalia een uitdaging. Dat is de Italiaanse keuken alla vegan, #trueitaliantaste. Dit vormt direct mijn antwoord op de eerder genoemde vragen op Facebook.

foto: cover Vegetalia.

Vegetalia, 100 recepten uit de Italiaanse vegan keuken. Luna Trapani (ISBN 9789089898692) uitgave van Terra  en is te koop voor € 26,99

SPRITZ is gevestigd aan de Oude Koornmarkt 11, 2000 Antwerpen

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Lekker Wads.

Lekker Wads. Terwijl er een heleboel boeken bestaan over Nederlandse streekgerechten, van Zuid Limburg tot aan de Kop van Noord Holland, bleef de culinaire geschiedenis van de Waddeneilanden altijd een beetje onderbelicht. Veenbessen en Texels lamsvlees. De eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat Gereons Keuken Thuis vaak ook niet verder kwam. Daarin brengen Lodewijk Dros en Annette van Ruitenburg verandering met hun mooie kook- en leesboek (of andersom) Lekker Wads, Ingegeven door door de vraag wat hun grootouders aten, maakten zij een reis door de geschiedenis van de keukens en het leven op deze eilanden. Van Texel tot Fanø.

Lekker Wads staat vol smakelijke verhalen over de Waddeneilanden en hun bewoners. Vissers, boeren en aangespoelde lieden. Hoewel er boeken vol zijn geschreven over de ecologie, geschiedenis en cultuur, bleef de eetcultuur van de Wadden altijd een stiefkindje. Het zou natuurlijk ook zo kunnen zijn, dat er helemaal geen eigen cuisine bestaat. Een mooie uitdaging voor de schrijvers, om dat te onderzoeken en er recepten bij te vinden. In het boek vind je naast de smakelijke verhalen van Dros, recepten van de hand  van Van Ruitenburg in moderne interpretatie.

Lekker Wads start met befaamde Hugh Jans, die in 1982 de opdracht kreeg om de Texelse keuken op de kaart te zetten. Hij was er weg van. De toon was gezet om meer aandacht et besteden aan de keuken van de  Waddeneilanden. De schrijvers leggen hierbij uit, welke een Salade Nebukadnezar hierbij speelt. In het volgende hoofdstuk legt Dros een verband tussen het Troje van Schliemann en Texel. Als daar niet ene Maartje was geweest. Annette vergezelt het verhaal met een griesmeelpudding met amandelmelk en duindoorn. Worst en pap komen aan bod. Ook Dirk Daalders heerlijkheden. Daarbij horen gerechten met klinkende namen als broeder met zeekraal en schapenkaas of ôrte uut het zakkie. En waarom is het voor zeelui van de Wadden niet gezond om ijsbeer te eten? De schrijvers besteden een hoofdstuk aan vergeten Wads eten, de geneeskracht van de natuur en belanden uiteindelijk in Deense invloedssferen.

Kort gezegd Lekker Wads is als een staycation op de Waddeneilanden, een lekker stuk Nederlands terroir om over te lezen en van te genieten. Lekker Wads hoort in de tas van elke reiziger, die op het veer naar één van deze eilanden stapt. Proeven maar!

Lekker Wads, Lodewijk Dros en Annette van Ruitenburg (ISBN 9789024434169) is een uitgave van BOOM uitgevers en is te koop voor € 27,50

Over de Smaak van Texel van Annette van Ruitenburg schreef Gereons Keuken Thuis:

“En dan weet je wat je kunt verwachten, een boek bomvol natuur, zee, zilte smaken en terroir. Want het eiland Texel is één bonk terroir, zilte natuur en trotse bewoners, die met liefde hun producten koesteren. Een boek over ondernemende, creatieve en innovatieve mensen, die dit eiland tot een plek maken, waar het goed toeven is.”

Binnenkort lees je een lekker recept uit Lekker Wads op Gereons Keuken Thuis.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Een shotje leefstijl.

foto: cover Een shotje leefstijl.

Een shotje leefstijl. Er wordt de laatste weken wat af gediscussieerd over wel of niet vaccineren tegen Covid_19. Helpt een vaccinatie? Wil ik een tweede vaccinatie? Of juist niet en ga ik lekker festivallen zonder? Allemaal persoonlijke vragen, die Gereons Keuken Thuis niet kan, noch wil beantwoorden. Ik zelf ben inmiddels dubbel “geïmpregneerd” en vind het allemaal prima. Het is je eigen keuze. Aan de slag gaan met je conditie en weerstand is dat ook. Jacqui van Kemenade schreef er een mooi boek over. Een shotje leefstijl, werken aan je weerstand. Want je gezondheid houdt natuurlijk niet op bij die twee prikken. Daar kun je veel meer aan doen, ZELF! De corona-pandemie had bijzondere verschijningsvormen: ineens ontwaarde je joggende buurmannen en bootcampende buurtgenoten. We zaten thuis achter de werkbuis en snackten wat weg. De zogenaamde coronakilo’s vlogen eraan. Laten we het de corona-paradox noemen.

Tijd om er wat aan te doen. Maar zo makkelijk is dat niet. Door het thuiszitten werden we geconfronteerd met vastgeroeste eet-, drink en beweeggewoontes. Gereons Keuken Thuis is hierop geen uitzondering, want 5 maanden lang je wekelijkse zwemroutine missen is geen sinecure. Zie daar maar eens tegenop te wandelen. En hoe minder conditie, hoe minder weerstand. Schrijfster Jacqui van Kemenade neemt je aan de hand van een quiz en een aantal topics aan de hand. Het gaat niet per se om afvallen, want ieder vogeltje heeft een ander snaveltje. De combinatie van omgeving, slaap, ontspannen, bewegen en eten&drinken vormen volgens de schrijfster dat extra shotje leefstijl. 

Een shotje leefstijl start met een quiz, waarin Jacqui van Kemenade vragen stelt over je leefgewoonten. Gereons Keuken Thuis werd daar blij van, want kwam er niet extreem kwetsbaar uit. Nou ja, misschien toch wat minder wijn en letten op suikers. Maar grosso modo heeft de Covid-19 periode mij juist goed gedaan. Heb ik het boek dan niet nodig? Jawel het is reuze praktisch en interessant om dingen te fine tunen op gebied van slaap, bewegen, eten &drinken en ontspanning. Daarvoor vind je in dit boek veel tips en uitleg. Het inzetten en vasthouden van je leefstijl voor altijd. dat is wat deze huisarts beoogt. Wat heb ik nodig en hoe maak ik mijn eigen mix van toekomstige weerbaarheid? De twee prikken vormen voor mij de kick off en een shotje leefstijl wordt mijn volgende dosis. Op dagelijkse basis. Aan de slag!

Een shotje leefstijl, tips van huisarts Jacqui van Kemenade (ISBN 9789463192330) is een uitgave van Scriptum en is on- en offline te koop voor € 17,50

Over de schrijfster: Jacqui van Kemenade studeerde geneeskunde aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Zij specialiseerde zich in 2001 als huisarts en in 2018 als kaderhuisarts diabetes. Na het voeren van een eigen praktijk is ze nu freelance huisarts en zet zij zich in voor de promotie van leefstijlprogramma’s in en buiten de zorg. Jacqui was in 2017 en 2018 te zien in het tv-programma Gezond verstand.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Mijn Frankrijk van Onno Kleyn.

Mijn Frankrijk van Onno Kleyn. De favoriete hangout van routiers, werklieden en verkopers onderweg is een café, zoals Onno Kleyn dat kent in de buurt van zijn Bourgondische huis. Een etablissement, waar patron Mémé kookt comme d’habitude. Zijn café is net opgekalefaterd, maar de bunnieskalender pronkt alweer achter de bar. Geen menu, maar paté en croûte, stoofvlees op Bourgondische wijze, een doppenfles wijn op tafel, kaas en een dessert. De lunch wordt afgesloten met een ferm stuk taart en een petit café. France profonde heet dat. De ziel van het Franse bestaan. Eén bonk terroir op je plattelandsbord. Zelfs de meest verstokte Parisien verlangt ernaar en route. Even weg van de “brouhaha”.

foto: de mooie rode ode van Onno Kleyn.

Mijn Frankrijk, verhalen en recepten is een ode aan dit eigenzinnige land, De inwoners, die lijken te figureren op dit Frans schouwtoneel. Rare jongens toch, die Galliërs. Of juist niet? Een coup de foudre van verteller Onno Kleyn. Over zijn ontdekkingen op jonge leeftijd in de Auvergne, een zelfgemaakt konijn in een Parijse studio of stapels galettes vlakbij Saint Malo. De voordelen van tussen de Fransen te wonen en werken in plaats van een passant et zijn. Observeren. De mémoires en recepten van Onno zijn, net als eerder in zijn Mijn Italië gebundeld in dit rode boek. Behalve zijn persoonlijke wederwaardigheden houdt Onno ook een pleidooi voor echt eten, al dan niet carnivorisch. In Nederland hebben wij zo langzamerhand elke eigenheid van een product weggemoffeld en ingepakt. Zo niet in de Hexagone, waar rustig op de zondagsmarkt van Chablis een dame als echte standwerker haar bloedworsten aanprijst. Live terroir zou je het kunnen noemen. Of wat te denken van de steak tartare van paardenvlees. De Nederlandse VWA zou een toeval krijgen. Maar dit is Frankrijk. En dat maakt waarom Gereons Keuken Thuis, net als Onno Kleyn zo dol is op dit land. Een eigenzinnig land, waar het goed eten en drinken is. Waar je niet over uitgepraat en -geschreven raakt. En, net als Onno, heb ik haast nooit onaardige mensen ontmoet. In ieder geval niet meer of minder dan in onze polder.

In Mijn Frankrijk reist de schrijver kris kras door France métropolitaine, Van Eguisheim tot Bayonne en van de berg Canigou tot aan Normandië. Een tour door de grote voorraadkast, die Frankrijk heet. Onno Kleyn verzamelde weetjes over de Franse keuken, doorspekte dat met zijn persoonlijke verhalen. Dit laatste is waarom ik de boeken van deze kenner en verhalenverteller altijd zo leuk vind. Al lezend maak je samen met hem een reis door dit heerlijke land, het eten en niet te vergeten de recepten en wijntips van Onno Kleyn. Mijn  Frankrijk is voor Gereons Keuken Thuis een mooie voorbereiding voor de grand tour, die ik ga maken aankomende herfst. Maar daarover later meer. Op Quatorze Juillet plaats ik -het zijn tenslotte in juli en augustus de #franseweken- een fijn recept uit dit boek op Gereons Keuken Thuis.. De rest van deze dag ben ik weer op reis door Mijn Frankrijk.

Mijn Frankrijk, verhalen en recepten. Onno Kleyn. (ISBN 9789038809915) is een uitgave van Nijgh Cuisine en is te koop voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Wereldse Smaakmakers.

foto: #franse weken vragen om rouille.


Wereldse Smaakmakers. 
Het nieuwe boek van créateur Pascal Jalhay. Créateur, waarom niet gewoon chef kok? Dat zal ik uitleggen. Pascal Jalhay weet heel goed hoe hij gerechten defragmenteert en dan in een nieuwe versie neerzet. Zo proefde Gereons Keuken Thuis eens van zijn hand uit elkaar geplozen gado gado en ontleedde hij de Indonesische keuken van zijn vader in Baru Belanda. Wat een creaties kan deze man maken. En sinds kort kun je de fijne kneepjes van hem leren in zijn kookstudio in Laren. Maar het werk van Jalhay bestaat niet alleen uit ontleden. In zijn nieuwe kookboek Wereldse Smaakmakers gaat het juist om assembleren. Pascal verzamelde ruim 75 recepten uit de gehele wereld voor sauzen, boemboes, kruidenmixen, marinades en chutneys. Hij trof al deze recepten aan op zijn reizen. Een boek vol basics kende ik nog niet en ik was aangenaam verrast door de suggesties in Wereldse Smaakmakers. Vaak worden dit soort basisrecepten aan het einde van een kookboek weggemoffeld. Jalhay geeft ze een hoofdrol.

Wereldse Smaakmakers is een kookboek vol smaken, die Pascal Jalhay ontdekte en ontwikkelde. Het is een boek dat je keuken zal veranderen, want zo gauw je de kneepjes in de vingers hebt, kun je niet meer koken zonder zijn basissmaakmakers en condimenten. En voor ieder is er wat wils. Of je nu van Aziatische smaken houdt of zoals ik opperde, eens zelf rouille wil maken voor in de SeaSpot vissoep. Jalhay neemt je aan de hand. Vertelt je over zijn voorraadkast. Over basissmaken, voor bijvoorbeeld je bulgogi marinade. Laat het nu net BBQ seizoen zijn. Maar ook een mirepoix, hierin zie je Pacal’s klassieke scholing, ontbreekt niet. Wat ik leuk vond, om te lezen, is dat rommelkruid ook een plaats inneemt. Een smaak, die ik ken uit de keuken van mijn oma. 

Het derde deel van Wereldse Smaakmakers gaat over de gerechten. Want je gaat natuurlijk ook met je basissmaakmakers mooi eten maken, zoals Koreaanse kipnuggets met kimchimayonaise, bouillabaisse met rouille of een ceviche van kabeljauw, met eigengemaakte leche de tigre. Tot slot verklapt de schrijver zijn favoriete adresjes in en rondom Amsterdam. Daarbij ontbreekt zijn eigen Kookstudio bij de Molen in Laren natuurlijk niet.

Wereldse Smaakmakers is een kookboek geheel in de stijl van Jalhay, met duidelijke recepten en foto’s om van te watertanden. En zeg nou zelf, de kneepjes van smaakmakers van deze maestro onder de knie krijgen is toch helemaal da bomb!

foto: cover Wereldse Smaakmakers.

Wereldse Smaakmakers. Pascal Jalhay (ISBN 9789464040067) is een uitgave van Fontaine en is on- en offline te koop voor € 32,00

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten