reviews Archives - Pagina 47 van 62

06/06/201606/06/2016

Bart’s Fish Tales

foto: cover Bart’s Fish Tales

Bart’s Fish Tales, vis voor elke dag. Een reis om de wereld in vis met als resultaat dit dikke kookboek dat op Gereons keukentafel ligt. Vanaf zijn prille jeugd is Bart van Olphen begeesterd door vis. Dat begon in tijdens de jaarlijkse vakantie naar Parijs, waar hij als jongetje geen genoeg kon krijgen van de grote plateaus met zeevruchten. Bevangen van de vissersromantiek begon hij aan een culinair avontuur. Werken bij sterrenchefs. Het was hard werken, maar Bart leerde de fijne kneepjes van het bereiden van vis. Terug in Amsterdam startte hij een viswinkel. Hij had daardoor contact met leveranciers en ervoer veel misstanden. Bart ontdekte dat er veel te roekeloos wordt omgegaan met de visstand. Er wordt veel te veel verspild. Hierdoor ontstond zijn interesse voor duurzame visserij. En zijn inzet ervoor. Want vis is te lekker om in de toekomst te gaan missen. Dat laat hij op zijn site Bart’s Fish Tales zien. Met het boek Bart’s Fish Tales wil hij laten zien hoe leuk het is om te genieten van vis en hoe we dat kunnen doen zonder vissoorten uit te laten sterven. In de voetsporen van zijn vader vertoeft fotograaf David Loftus ook graag op zee. Het is dus ook geen wonder dat Bart en hij samen op pad gingen om de mooiste ontdekkingen op visgebied te doen. Bart uit culinair oogpunt en David als fotograaf.

De heren bezochten de eilandengroep Malediven voor lijngeviste skipjack– en geelvintonijn. Eén voor één gehengeld. Voor een Mas-Roshi, een Maledivische tonijnsalade. Van de warme wateren van de Indische Oceaan naar de koele wateren voor de Canadese kust. Dat betekent kreeft, krab en coquilles. Risotto met kreeft of krabbenpoten in dragonboter. Krijg er direct zin in ondanks het matinale uur. E viva España. Spaanse wateren voor ansjovis en pijlinktvis. Vissen met de hele familie. Gebakken ansjovis met knoflook. Een koele caña of glas fino erbij. Niets aan doen. Of pijlinktvis van de plaat. India is de volgende halte van de heren. Bart vertelt over tapijtschelpen en sardines, voetgedoken. een term die Gereons Keuken Thuis nog niet kende. Voor in de curry uit Kerala.

IJsland met zijn kabeljauw, schelvis en roodbaars. Lijngevangen, met 40.000 haakjes en toch duurzaam. Stokvis met appel en rode biet en gerookte schelvis. Mooie smaken uit het hoge Noorden.Engeland wordt aangedaan, heek , sardines en makreel. In Cornwall lust iedereen weer sardines. pittig geroosterd met een tomatensalade. Hoe basic.Exotisch Gambia voor tong en octopus. Stranden vol vis, aan wal gebracht in een spektakel vol bont kleurgeweld. Als recept een tong à la meunière.Een thuis wedstrijd in Nederland, met al het moois van de Zeeuwse slikken en schorren. Verse mosselen, oesters, scheermessen, kokkels en zeewier. Zo rauw op je bord. wat een mooi stukje terroir. Bart’s Fish Tales vertelt erover.

Het boek besluit met een verhaal over wilde zalm en een bezoek aan de vismarkt, waar dan ook ter wereld. vers gevangen, vers gekocht, bereid door Bart en gefotografeerd door David. Zo eindigt de reis om de wereld in vis. Nu gevangen in een kleurrijk boek met smakelijke verhalen en dito fotografie. Geen wonder dat Bart van Olphen zegt dat vis voor elke dag is.

Bart’s Fish Tales, Bart van Olphen met tekst van Joël Broekaert en fotografie van David Loftus (ISBN 9789048825882) is een uitgave van Carrera Culinair en kost € 29,99

02/06/201604/06/2016

Keltisch zeezout.

foto: kookboek over Keltisch zeezout

Keltisch zeezout, ik had tot voor kort nooit van deze benaming gehoord. Totdat ik Jacques Lardenoy van Selnature enthousiast zijn verhaal hoorde vertellen bij NH helpt. Zout mag weer. Ondanks alle horror verhalen en ongezondheidsclaims kan zout ook bijdragen aan een gezonde levensstijl. Jacques als voedselexpert en zoutkenner bij praktijk Nieuwe Tijd weet daar van alles van. Hij verdiepte zich in het Keltisch zeezout en kwam erachter dat de elementen, die het bevat goed voor je zijn. Enfin, Selnature was geboren.

In het Bretonse Guérande liggen nog steeds de in de Oudheid aangelegde zoutpannen. Uit deze salins wordt het mooie grijze sel de Guérande gewonnen. Het zeewater van de Atlantische wordt erin gelaten en via verschillende kanalen verdeeld. De zon en wind doen het overige werk. Het zout verkrijgt zijn grijze kleur door de kleibodem van de zoutpannen. Handmatig schraapt de saunier, de zoutzieder, het van de bodem. Een artisanaal product. Het grijze natuurlijke zout, dat ik al jaren in Gereons Keuken Thuis gebruik. Ik had tot nu toe nooit de link gelegd naar ander soort gebruik. Jacques Lardenoy informeerde mij hierover. Het Keltisch zeezout is een fijne smaakmaker voor je gerechten. Samen met voedingsdeskundige en blogster Monique van der Vloed maakte Lardenoy een vrolijk boekje vol lekkere recepten met het Keltisch zeezout. Meukvrij met Monique is de ondertitel. Pure en natuurzuivere gerechten voor alledag. Van Keltische boterkoek, via bietenchips tot uiencompote.

Een speciaal iets wat je met Keltisch zeezout kunt doen wil ik jullie in deze blogpost niet onthouden. een zogenaamde “sole” een zelfgemaakt drankje op basis van Keltisch zeezout, waarmee je je lichaam een evenwichtig menu van mineralen en sporenelementen in een glas water geeft. Eens weer wat anders dan mijn obligate glas citroensap elke ochtend. Of dit gecombineerd kan worden weet ik niet. Daar zal Jacques mij nog uitsluitsel over moeten geven. Hieronder vind je het “recept” (groot woord)

Nodig:

Keltisch zeezout

(bron) water

1 potje

Bereiding:

Vul het kleine potje voor 1/3 met Keltisch zeezout en 2/3 water. Zet het weg op een koele donkere plaats. Neem elke dag een theelepel van het mengsel aangelengd met water Het geeft je een natuurlijke boost en gedronken voor je ontbijt helpt het je spijsvertering. Gereons Keuken thuis gaat het eens uit proberen.

Net zoals de vele thalasso mogelijkheden van Keltisch zeezout. Leuk om eens te doen Gereons Seaspot. een flinke hand zeezout in het bad aldaar. Selnature heeft een brede range aan wellness producten en ideeën. Zo veelzijdig is Keltisch zeezout. Need I say more? Probeer het eens gewoon!

Meer info vind je op selnature.com en moniquevandervloed.nl

Noot: het product en boek werden mij opgestuurd door Selnature. De bespreking hier is mijn eigen mening. Ik word hier niet voor betaald. Lees ook de disclaimer

19/05/201617/10/2016

Nanban, Tim Anderson.

foto: Nanban

Nanban, verwarmende gerechten uit Japan. Een kookboek, dat start met de slogan “voor alle japanofielen“. Niet dat ik dat direct ben, maar de cultuur en keuken van dit eilandenrijk boeien me mateloos. Dit geldt ook voor de chef en schrijver Tim Anderson, die op zijn geboortegrond in Winsconsin al gebiologeerd keek naar kookprogramma’s van Japanse chefs. Dat was nog eens iets anders dan de mac and cheese, danish of pierogi op de plains van deze staat. Tim ging zwerven. Via Californië, waar het voor hem te duur was om Japans te kunnen eten. Ramen was een ontdekking voor hem als een alternatief, dat niet een rib uit je lijf kostte. Anderson belandde in het zuiden van het eilandenrijk, waar door de eeuwen heen Portugezen, Hollanders (Decima) en later Amerikanen een duit in het zakje van de cuisine deden. Nanban, de zuidbarbaarse keuken. Tim dook onder in de smaken van Japan en meer nog in de smaken van Kyushu en Fukuoka. Het Japanse streetfood. Ramen paradijs en een zeer persoonlijke en diverse keuken. Zo deed de latere winnaar van Masterchef Britain zijn ervaring op. Gevolg een restaurant Nanban in Brixton, waar hij volgens deze tradities kookt. Een izakaya stond hem voor ogen, een restaurant waar alles tegelijk op tafel komt.

Maar nu over het eten uit deze zuidbarbaarse keuken. Ik heb altijd een vrij autarkisch beeld gehad van de Japanse keuken met strenge regels, soorten eten, bereidingswijzen en rituelen. Niets is minder waar. In dit kookboek neemt Anderson je mee op reis door de fusion keuken van Zuid Japan. De verschijningsvorm mag dan meegenomen zijn door de buitenlanders, de texturen en smaken zijn ontegenzeggelijk Japans.Het boek start met basisingrediënten, zoals misopasta, mirin en soyasaus. Anderson vertelt ook over de typische zuidelijke chilipeper yuzu. Daarna volgt een lange lijst van meer basisingredienten, groenten en verse kruiden.

Nu kunnen we aan de slag met nanban gerechten. Met basissauzen en smaakmakers. Dat kenmerkt toch de Japanse keuken, de smaken van de verschillende componenten. Gereons Keuken Thuis vindt dit altijd verrassend in een Japans restaurant. Het geheel fijngesneden en à pointe gegaarde gerecht met een explosie van smaak. Anderson geeft tips voor pasta’s, oliën en zelfs kimchi. Veel aandacht is er voor dashi, de smaakmaker voor ramen. Tenslotte de manier van rijst koken.

foto: dashi smaakmaker voor de ramen.

De basis ligt er. We kunnen verder op ontdekkingsreis met kleine gerechten, zoals zoete aardappel met yuzuboter uit de oven, onsen tamago (warmwaterbroneieren) of gebakken zwoerdjes uit Okinawa. Allemaal watertandend lekker op de gevoelige plaat gezet voor dit boek.Vervolgens de grote gerechten. Nadrukkelijk groot, omdat bij een izakaya maaltijd geen voor- of hoofdgerecht wordt geserveerd. Alle komt tegelijkertijd op tafel. Je deelt samen de smaken met een glas bier of kommetje sake. Een “carbonara” achtige pasta met mentaiko, tempura, kip Nanban en een stukje Tex Mex in de vorm van tacorijst. Anderson besteedt ook aandacht aan grillen. Hoe kan het ook anders in het land van de hibachi en teppanyaki? Geroosterde varkensbuik, in spek gewikkelde pimientos de Padrón (inderdaad Spaans)en kippenvelspiesjes. Zelf at ik ooit spiesje met knapperig zalmvel.

Bouillon mag niet ontbreken, de schrijver wijdt een heel hoofdstuk aan ramen in alle verscheidenheid. De bouillon als basis en de componenten om er een gerecht van te maken. De alkalische noedels en toppings. Je leest dat Anderson niet over één nacht ijs is gegaan. Verder met de desserts, van een Portugese Castella cake uit Nagasaki tot matchaboter voor koekjes. Een zoete afsluiter. Nanban sluit af met drankjes en praktische informatie voor als je in Japan bent.

Nanban, verwarmende gerechten uit Japan vind ik een heel plezierig boek, omdat het niet alleen recepten bevat. Het gaat mij ook om de achtergrond. Je leest duidelijk, dat het Tim Anderson er aan gelegen is je mee op reis te nemen door deze zuidelijke barbaarse keuken. Eens was nanban een scheldwoord, maar Anderson laat zien dat dit ver achter ons ligt. Een heerlijk boek in een gedurfde styling vol verhalen en smaak. Het nodigde Gereons Keuken Thuis uit direct aan de slag te gaan, Nanban: instant voer voor de japanofiel!

Nanban, verwarmende gerechten uit Japan, Tim Anderson (ISBN 9789095966606) is een uitgave van Fontaine en kost € 29,95

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

14/05/201614/05/2016

Mijn Griekse Keuken.

foto: Mijn Griekse Keuken

Mijn Griekse Keuken. Je kunt mij er wakker vóór en mee maken. Homemade Greek soulfood. Zoals de giagia (grootmoeder) thuis maakt, een romige moussaka, imam bayildi of skordalia. Of van alles al fresco onder de wijnbladeren met een maatje retsina. #alfresco Ik denk hier niet alleen zo over Ook restaurant eigenaresse Efgenia Karampatakis uit Genk houdt van de keuken van het land van haar grootouders, die ooit als mijnwerkers naar Belgisch Limburg kwamen. Vader Karampatakis begon een kafeneio en moeder maakte de mooiste trouwjurken. Daarnaast kookte zij ’s avonds voor de Griekse gemeenschap. Een restaurant was geboren en nog steeds is het alle dagen feest in Orestis in Genk.

Nu is er het kookboek, in vrolijke tinten. Cycladisch blauw en het sepia van oude foto’s. Vol feestelijk Grieks eten. De schrijfster Efgenia houdt wel van feestjes. Doordat haar ouders vaak druk waren met het restaurant bracht Efgenia veel tijd bij haar giagia door. Van haar leerde ze naast levenslessen veel over de keuken van Noordoost Griekenland. Waar de de deur altijd openstaat. Καλως Ηλθατε! Wees welkom! Het woord xenos betekent niet voor niets zowel vreemdeling als gast.

En als er gasten zijn moet er woorden gegeten met zijn allen aan tafel, veel en langdurig. Daar houdt de familie Karampatakis van. Voor deze gelegenheden schreef Efgenia dit boek vol zonnige recepten. Gerechtjes om te delen, zoals gebakken sprotjes, tzatziki of kipsouvlaki. De gerechten van giagia uit haar schriftjes, stevige aardse smaken. Soupa, wat is het leven zonder soep (overigens verraadt dit ook een Belgisch trekje)

Wat is een Grieks kookboek zonder een ode aan de zee? Met een stevige visserssoep, zwaardvis met pilav of mosselen saganaki. De zondagstafel met feestelijke gerechten zoals eendenborst met vijgen of kalfskroon met snijbonen. Eens wat anders dan alles van de grill. En Efgenia gaat naar buiten. Daarom is het zo’n leuk # alfresco boek. De temperaturen van afgelopen week zorgden ervoor dat Gereons Keuken Thuis vooral buiten kookte en dan staan er veel Griekse gerechten op het menu. Karampatakis geeft leuke suggesties voor snacks en salades. natuurlijk ontbreken de keftedakia niet.

Wat zoet toe, zoals een taart met sinaasappel en kaneel. Een beproefd condiment in de zoete en hartige keuken van Griekenland. En natuurlijk de alom aanwezige. Φραππε. IJskoude koffie, die je overal in Griekenland aantreft. Al dan niet met een bougatsa erbij. Het boek geeft tot slot nog tips voor zelfgemaakte cadeautjes en wat basisrecepten.Mijn Griekse Keuken, gul en gastvrij is echt zomerboek. Met makkelijk te maken recepten en prachtige sfeervolle fotografie. Een instant korte vakantie. Je doet er inspiratie mee op voor het buiten koken en leert nieuwe, andere Griekse gerechten kennen. Een echt zomerboek. Laat nu de lange #alfresco dagen aan tafel maar komen. Καλη Ορεξη! Eet smakelijk.

foto: kipsouvlaki

Mijn Griekse Keuken, gul en gastvrij, Efgenia Karampatakis (ISBN 9789401430401) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 24,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

09/05/2016

Open Blue Cobia.

foto: Open Blue Cobia

Open Blue Cobia, een nieuwe vis is aangespoeld. Gereons Keuken Thuis toog op deze warme maandag in mei naar het ROC aan de Elandsstraat, alwaar tien jonge koks onder leiding van Theo Rensch aan de slag gingen met Open Blue Cobia. Een nieuwe gekweekte vissoort uit de azuurblauwe Caraïbische wateren bij Panama. Een ferm beestje te zien aan het exemplaar, dat op ijs bij de mise en place lag. gekweekt in grote kooien 12 kilometer buiten de kust van Panama, met een constante zeewatertemperatuur. Noem het duurzame zeevisfarms, zoals oprichter Brian O’Hanlon ze ooit bedacht.

foto: schoongemaakt en wel.

De cobia is een inheemse vis. Het andere witte vlees. Stevig vlees met een vetpercentage. Nadat ze eerst aan land negen maanden aan wal worden opgekweekt, worden de vissen in water van 70 meter diep uitgezet in kooien van 30 bij 30 meter. Daar groeit het dier in een veilige en gezonde omgeving met veel ruimte op.

Open Blue Cobia was niet eerder in Nederland te verkrijgen, maar daar heeft de kwekerij in samenwerking met Frische Paradies, een Duitse versmarkt wat op gevonden. Zij leveren sinds kort aan de betere horeca in Nederland met een grote versgarantie. Overigens zijn de vestigingen van Frische Paradies ook te bezoeken door consumenten. Na het zien van dit filmpje wil Gereons Keuken Thuis hier zekers eens een kijkje gaan nemen. Een walhalla voor foodies met al het moois wat vers van over de hele wereld is te krijgen.

foto: sterklas aan het werk.

Maar eerst was het tijd om te proeven van de heerlijke bereidingen, die de leerlingen van de Sterklas in een uur klaar maakten. Al dan niet met behulp van de aanwezige pers en bloggers. Bezield gingen de jonge koks in spe aan de slag met ceviche, poke, een big green egg gerecht, Japanse grill, smoren, een spiesje, sashimi of gewoon op de huid gebakken. De paella ging niet door.

foto: cobia uit de oven

De resultaten mochten er zijn. Ze hadden zich op velerlei wijze laten inspireren door deze vis. Mooie staaltjes van opgemaakte borden en even belangrijk een parade van heerlijke smaken met één soort vis. De Open Blue Cobia.

foto: cobia uit de pan.

Een heerlijk product voor deze temperaturen. Op de fiets door Oud West was Gereons Keuken er nog niet uit wat hij met deze moot meegekregen vis gaat doen. Gelukkig is het #alfresco seizoen in volle gang. Inspiratie niet ver te zoeken zijn.

foto: uit de big green egg met mango.

07/05/2016

Quick & Easy uit de Zilveren Lepel.

foto: cover Quick & Easy

Quick & Easy uit de Zilveren Lepel reeks. Ik heb het al eens over deze kookboekenreeks gehad. Over hun Pizzaboek. Nu is er het deel Quick & Easy. Makkelijke keuken met Italiaanse recepten voor door de week. Op tafel in minder dan 30 minuten. Of voor mijn #alfresco zomer op Gereons Keuken Thuis. Want zeg nu zelf je gaat na een lekkere stranddag niet nog eens een stevig robbertje koken? Ik niet althans! In Quick & Easy staan authentieke en overheerlijke recepten uit de Bel Paese. Ideaal voor een snelle lunch met een schotel vol antipasti zoals saliehapjes of Toscaanse panzanella. Of een snelle pappardelle met bloemkool en gorgonzola. Een zomers avondmaal met een zomerse rijstsalade of schelpdieren aan spiesjes. Ideaal voor op mijn buitengrill.

Als #alfresco recept koos ik de Romeinse saltimbocca, een snel te bereiden klassieker. Salieblaadjes pluk ik uit de kruidenbak naast mijn elektrisch pitje buiten. Er is maar één pan nodig. Salade erbij en de maagjes zijn weer gevuld. De laatste restjes wijnjus eten we met een stukbrood uit de pan. Als witte wijn een Est! Est!! Est!!! di Montefiascone en de zomerse avond kan niet meer stuk.

foto: saltimbocca alla Romana

Nodig (4 pers.)

100 g rauwe ham in halve plakjes

500 g kalfsoesters

5-10 salieblaadjes

50 g boter

100 ml droge witte wijn

zout

Bereiding:

Leg eerst een plakje ham en vervolgens een blaadje salie op elke kalfsoester. Zet ze met een tandenstoker of cocktailprikker vast. Smelt de boter in een grote koekenpan en bak de oesters op hoog vuur aan beide kanten goudbruin. Bestrooi met wat zout, giet er de wijn bij en kook tot die verdampt is. Haal de prikkers uit het vlees en zet het gerecht op tafel.

De Zilveren Lepel, Quick & Easy (ISBN 9789000349302) is een uitgave van Unieboek/Het Spectrum en is te koop voor € 24,99

Ben je ook geinspireerd geraakt door dit Italiaanse recept? Laat dan je leuke #alfresco recept achter als reactie op Gereons Keuken al fresco 2016 Wie weet win je dan een leuk zomers kookboek in september.

29/04/2016

In stock cooking.

foto: In stock cooking, het boek.

In stock cooking. Wat zeg je? In stock cooking. Ik kende deze term nog niet. Het principe erachter wel. Mijn grootmoeders deden het, ik doe het vaak in Gereons Keuken Thuis. Koken met wat je in huis hebt, in de ijskast ligt of geconserveerd hebt. Koken met wat er in stock is. Dat kan verbluffende resultaten opleveren en draagt bij aan het niet verspillen van voedsel.

Want dat zagen de oprichters van In stock met lede ogen aan. Eén derde van het voedsel wat geproduceerd wordt belandt in de vuilnisemmer. En van dat derde deel neemt de consument 42% voor zijn rekening. Zonde zou ik zeggen. Want met dat overgebleven stuk komkommer, die iets minder hagelwitte bloemkool en dat restje vlees kan je nog heel wat maken. Of inmaken.

Dat is het streven van Bart Roetert, Merel Laarman, Selma Seddik en Freke van Nimwegen. Verweesd voedsel hergebruiken. En in hun restaurant Instock maakt chef Lucas Jeffries er heerlijke combinaties mee. En nu is er het kookboek, gedrukt op gerecycled steengruis.Stevig en het kan nat worden.Hoe gaat In stock cooking in zijn werk? Het gaat terug naar de basis. Met de drie R’s van reduce, recycle and re–use. Of te wel koop minder, hergebruik en recycle dingen. Ik deed het onlangs nog met één label rouge kip. Die leverde mij behalve een avondmaal op zaterdag, een ragout op zondag, nog een aardige batch, nu ingevroren, bouillon van de botten op. Handig om weer soep van te maken. Eigenlijk is het gewoon zo simpel.

Dat is er nu het idee van het In stock cooking boek. Voor koks, die bewust aan de slag willen met dit principe. Met tips over conserveren van voedsel. Inmaken, zoet en zuur, pickles voor bij je borrel of wijnconfit van Yvette van Boven. Zij werkte ook mee aan dit boek.

foto: gravad lax van Lucas.

Fermenteren is de volgende stap. Groente, bloemzuurkool van Pepijn Schmeink, die eerder de wereld verblijdde met home made kruiden van bijvoorbeeld klokhuis van appel. Er is zoveel mogelijk.Drogen van kruiden, van tomaten en het maken van groentepoeders. Die komt op de agenda in mijn keuken.

Ook de vriezer komt aan bod. Een bekende conserveringstechniek. Ik herinner mij de vreugde van mijn oma toe de vrieskist zijn intrede deed. Bakken aardbeien verdwenen erin. Maar wat te denken van avocado- of bananenijs? De eerste kan je met een mooi Frans woord onctueux noemen. Creamy.Pekelen is ook zo een beproefde methode. Brandade de morue uit Nîmes, een bijdrage van worstmaker Samuel Levie. Of Marokkaanse gezouten citroenen. Konfijten in vet. Een beproefde methode. Eendenbout, vis confit of rillettes. De laatste methode is natuurlijk roken. En niemand anders dan meneer Wateetons leverde hier een bijdrage aan met zijn DIY rookpan.

Het boek eindigt met invulrecepten van de meest weggegooide producten. Wat dat zijn moet je zelf beleven. In stock cooking daagt je uit om van 1 tot en met 31 mei een maand lang niets te verspillen. De In stock cooking challenge Meedoen dus! Gereons Keuken Thuis heeft er naast zijn eigen inmaakcapriolen weer een aantal methoden bij geleerd.

In stock cooking, are you ready to rescue food? (ISBN 9789045208152) is een uitgave van Karakter Uitgevers en is te koop voor € 19,99

23/04/201623/04/2016

Pasta di Janny.

foto: Pasta di Janny (cover)

Het is een mooie zaterdagochtend in Gereons Keuken Thuis. Het zonlicht valt binnen. Lente. Naast mij op tafel ligt Pasta di Janny. Het nieuwe boek van culinaire duizendpoot Janny van der Heijden.

Zij schreef al eens eerder een boek over pasta, opgedragen aan haar zoon. (nu zo’n 35 jaar geleden) Nu doet ze het opnieuw maar dan voor haar kleindochter, die nu ongeveer dezelfde leeftijd heeft als haar zoon destijds. Want Janny houdt van tradities, van doorgeven van kennis. Dat wil ze bereiken met dit boek. Dat ambacht niet verloren gaat.

Pasta di Janny is een compact boek, waarin de immer goedlachse schrijfster haar fijne kneepjes deelt met de lezer. De passie van Janny voor Italiaans eten is ooit wakker geschud door La Loren. Wie kent dat fenomeen niet? Ik ontdekte de keuken en boeken van deze diva op bankstage in Rome. Maar dat terzijde.

Koken en liefde voor eten doorgeven, Is er iets mooier. Dit is het vertrekpunt van pasta di Janny. Het boek begint met een stukje geschiedenis, van de Talmoed via de zijderoute en Arabieren, die het deegwaar op Sicilië introduceerden. of waren het toch de Etrusken? Pasta is omgeven met anekdotes en verhalen. Overigens bestaat de verzamelnaam pasta pas sinds de 20e eeuw. Inmiddels bestaan er enkele honderden soorten van. Van lange dunne slierten tot buizen en platte handgemaakte vormen.

Na de geschiedenis volgt het pasta ABC. Janny laat de soorten en vormen zien, zoals agnolini, bleki, ciriole en ziti. Elke letter van het alfabet kent wel een (gedroogde) pastasoort. Veel ruimte maakt de schrijfster voor tools om pasta te maken. Van pastamachines, via deegschrapers, een chitara tot een corzettistempel. Er komt heel wat bij kijken. En heel wat spullekes.

De crux van het pasta maken is natuurlijk het deeg. De meelsoorten. Dit is de basis. Stap voor stap doet Janny uit de doeken welk deeg je maakt en voor welke pastasoort je het gebruikt. Gekleurd of met kruiden. Stapsgewijs worden ook de vormen uitgelegd. De oricchiette, gestreepte pasta of priesterwurgers. (strozzapreti)

Pasta di Janny gaat natuurlijk niet alleen over het productieproces. Er moet ook gekookt en gegeten worden. De schrijfster geeft kooktips en vervolgens recepten voor een mooie basic pasta e olio, voor je tomatensaus (koud of warm), de klassiek ragu uit Bologna, pesto in alle soorten en maten. Ik kan er lang over doorgaan. Verder gaat het boek met handgevormde pasta, recepten voor fusilli met noten of de oricchiette uit Puglia. Lange pasta, met inktvispasta met zalmeitjes of trenette puttanesca. De gevulde pasta ontbreekt ook niet. Janny onthult alle geheimen voor een geslaagde ravioli.

Pasta di Janny eindigt met ovenpasta, waaronder de zuurkoolpasta uit Alto Adige. Nooit gemaakt maar toch eens proberen op een winteravond. Voor de dessertminnaars en zoetekauwen zijn er als klap op de vuurpijl nog wat zoete pastagerechten.

In Pasta di Janny is veel kennis gestopt in een redelijk compact boek. Het is vrolijk vormgegeven en praktisch. Met duidelijke aanwijzingen en mooie foto’s. Pasta di Janny bijt op mooie wijze het spits af voor het komende al fresco seizoen in Gereons Keuken Thuis. Laat de zomer maar komen.

foto: tijdens de presentatie van Pasta di Janny.

Pasta di Janny, Janny van der Heijden (ISBN 9789461431189) is een uitgave van GoodCook en kost € 19,99

Extra: Op donderdag 28 april is er een Eat & Read met Janny van der Heijden bij Staal in Haarlem. Meer details vind je op De Vries Boeken

19/04/201621/04/2016

Weet wat je Eet, Daan de Wit.

foto: weet wat je eet!

Weet wat je Eet. Regelmatig hoor ik Daan de Wit, de schrijver van dit boek, op Radio Noord Holland. Met verhalen over cholesterol als brandweer in je aderen, plantaardig of juist niet en wat vitamine K2 doet met het glazuur van je tanden? Gaat Gereons Keuken Thuis nu ook aan de healthy verhaaltjes, die je op veel hippe blogs ziet? Welnee. Ik ga mij niet mengen in het doolhof van wel en niet goed, gezond etc. Granen, pillen sappen, diëten en zelfs klei. Ben ik een beetje allergisch voor. Dat is geen nieuws. Maar nu ligt hier Weet wat je Eet op de keukentafel. Geen kookboek, maar een boek over gezond eten op basis van de oudste kennis en de nieuwste wetenschap. Een degelijke combinatie. Onderzocht en geschreven door journalist en televisieverslaggever Daan de Wit.

De Wit stelde zich allerlei vragen, deed mee aan verschillende rages op foodgebied. Maar volgens hem was het ultieme boek over gezond nog niet voorhanden. Hij ging zelf aan de slag en stelde zich de vraag via oude technieken en wetenschappelijke onderzoeken van de zogenaamde kopgroep. Dit leidde tot dit boek: Weet wat je Eet.

De schrijver start met de verklaring voor het feit dat de mens steeds dikker wordt. Waarom? Logisch, want mensen zijn biologisch geprogrammeerd voor energierijk eten. Om barre tijden mee door te komen. Een hemels genotspunt en het huidige supersizen. Heerlijk veel eten voor weinig geld. Hij geeft tips om aan deze verleidingen te ontsnappen.

Het boek besteedt aandacht aan Weston A. Price, de Indiana Jones van gezonde voeding. Hij legde de basis voor de theorie, dat mensen, die natuurlijk eten en weg blijven van geraffineerd voedsel heel gezond blijven. Of de invloed van voeding op je karakter. Hiertoe bezocht Price vele natuurvolkeren, die niet blootstaan aan moderne en toxische voeding.

Een heel leuk hoofdstuk gaat over jezelf slank eten met vettten. Met vetten? Ongezonde en gezonde vetten steken anders in elkaar dan we denken. Het zijn juist de koolhydraten, die je dik maken. Toen ik dit hoor de bij NH helpt verbaasde mij dat niet. Ganzenvet, bonen en rode wijn vormen al jaren de Franse paradox. Daan de Wit verhaalt ook over cholesterol. In tegenstelling tot eerdere berichten is cholesterol juist de brandweer in je ontstoken aderen. Zeer lezenswaardig en vertelt een ander verhaal dan tot nu toe gangbaar was.

Omega en onverzadigde vetzuren komen aan bod in “Hoe mensaardig is plantaardig?” Daan de Wit gaat in op je gebit, een levend orgaan. Hij wijdt een hoofdstuk aan natuurlijk eten, laat zich inspireren door bekende diëten en sluit af met een korte handleiding voor een gezond leven. Niets hijgerigs aan, maar gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Het leest als een trein. En daar houdt Gereons Keuken Thuis wel van. In die zin krijgt dit mooie boek een plaatsje tussen de boeken over smaak en voeding. Net dat tandje meer. Verplichte literatuur voor “gezondheids” foodbloggers. Want er zijn meer aspecten aan food dan alleen koken en recepten.

Weet wat je Eet, Daan de Wit. (ISBN 9789055949557) is een uitgave van Scriptum en kost € 24,95

Wil je vast een voorproefje van het boek of meer weten over Daan de Wit? Alle info vind je op Weet wat je Eet.

18/04/201612/12/2017

Culiperslunch 2016.

foto: een amuse uit Ecuador.

Culiperslunch 2016 in de Kookfabriek. Het jaarlijkse evenement voor culi journalisten en -bloggers met een keur aan merken, die zich voor het komende seizoen presenteren.Opgetogen vertrok ik vanuit Gereons Seaspot naar Duivendrecht alwaar Marcus Polman en Pitch PR de hosts waren van dit leuke evenement. De culiperslunch 2016.

foto: vermout van Belsazar

Bij binnenkomst waren er de natuurlijke limonades van Agroposta en de heerlijk cocktail met vermout van de hand van Timo Janse voor het merk Belsazar.

foto: een assortiment van vers.

Er kan te kust en te keur geproefd worden, gebabbeld met alle kookboekuitgevers. Dat doet Gereons Keuken Thuis altijd graag. Het wordt een mooie zomer zo te zien. Veel mooie nieuwe boeken. Helemaal passend bij mijn al fresco thema. Gaat 1 mei a.s. van start. Inspiratie heb ik al opgedaan.

foto: cocktailidee voor deze zomer.

Een fotomomentje met mijn vriendin en bonendiva Joke Boon. U weet wel van Bonen!

foto: Joke en ik.

En toen kon het smikkelen en smullen beginnen, Parma ham met framboosaardbei en eendenlever, een bonenhapje van Mathijs Vrieze. Kaas, paprikasoepje van Peter Lute, eten uit Ecuador en het wijn schilderij van Angélique Schmeinck in samenwerking met Ribera.del Duero. Spannende wijnen van Walraven Sax.

foto: het smaakschilderij van Angélique

Voor je het weet vliegen de uurtjes om . Maar impressive was het. Vol ideeën zit ik nu de dag te resumeren in de keuken van Seaspot. En vol nieuwe ontmoetingen met producenten en schrijvers.

foto: unbagging

Marcus Polman, Harriet Boekholt, Robert Verhoeven en Melissa van der Lee en alle 35 deelnemende merken. dank voor de ontvangst. Ik heb voorlopig inspiratie genoeg. Laat het al fresco seizoen maar beginnen!