Carnaval in Frankrijk. Zondag barst onder de rivieren het driedaagse carnaval los. GKT is opgegroeid in pronkjuweel Oeteldonk en het fenomeen carnaval is iets waar GKT elk jaar met veel genoegen aan terugdenkt. Puur jeugdsentiment. Moet er wel bij zeggen, dat ik een niet dusdanige carnavalsganger ben, dat ik jaarlijks terugkeer, zoals vele andere zuiderlingen wel doen. Maar carnaval heeft wel een plekje in mijn hart. Het blijft een interessante traditie, waarvan aan, niet met dit feest opgegroeide mensen, moeilijk de portée valt uit te leggen. Tot zover carnaval in Nederland. Wat GKT boeit, zijn de verscheidene uitvoeringen van Mardi Gras, vette dinsdag op verschillende plekken in Frankrijk. Van Duinkerken tot Nice en van Châlon sur Saône tot Limoux. Verschillende carnavalsvieringen met ieder een heel eigen karakter.
foto: carnval in Limoux, Aude.
Limoux, in de Aude kent het langstdurende carnaval, dat wereldwijd bestaat. Het traditioneel Occitaanse gebeuren neemt bijna drie maanden in beslag en wordt met overgave gevierd van begin januari tot en met carnavalsdinsdag. Limoux is de stad van de blanquette, de oudste mousserende wijn ter wereld. Move over Champagnestreek, want de bakermat ligt hier zullen ze je hier altijd vertellen. Nice is een heel ander verhaal, maanden werken de verschillende broederschappen in deze stad aan mooie verlichte praalwagens, die tijdens het carnavalsfeest door Nice trekken, eindigend op de Place Massena. Er is een zee aan bloemen, die als een regenbui over het publiek neerdaalt. Daarna barst het grote bal los.
foto: In Duinkerken kunnen ze er ook wat van.
Duinkerken is een heel ander verhaal. Een carnaval vol maritieme tradities. Met de verkiezing van de meeuw van het jaar. Dat is de man of vrouw, die het beste een meeuwengeluid kan maken. Vanaf het stadhuis worden haringen, tegenwoordig vacuüm verpakt naar de carnavalsvierders gegooid en het grote feest rondom Jan Bart, de held van Duinkerken. Een soort Piet Hein, die allerlei schepen wist te enteren en kapen. In de grote feesthal gaan de Duinkerkers dan los rond zijn piratenschip. Het grote Bal des Corsaires.
foto: Nice, Place Messana.
Tot slot Châlon sur Saône, de bakermat van het Bourgondische carnaval. In deze stad wordt tien dagen lang uitbundig carnaval gevierd. De koning van de Gôniots, de carnavalesk uitgedoste mensen, neemt dit jaar 24 februari ‘s avonds officieel de sleutels van de stad in ontvangst en dan barst het feest los. Hoogtepunt is de optocht op beide zondagmiddagen. Meer dan 1.200 personen en imposante praalwagens, in muziekgroepen en als Gôniot uitgedost trekken langs het publiek dat zich heeft verzameld langs de rivier en in het centrum van de stad.
foto: Goniots in Châlon.
RECEPT voor bugnes de Lyon.
In Frankrijk komen tojdens de carnavalsperiode heel wat beignets op tafel. Bugnes of te wel gefrituurde reepjes deeg met citroenschil zijn een klassieker uit de keuken van Lyon. Deze lekkernij wordt traditioneel gemaakt op de eerste zondag van de vasten, maar velen vinden het zo lekker, dat de bugnes Lyonnaises ook op andere dagen van het jaar verkrijgbaar zijn. Ze liggen bij veel bakkers in de stad. De wijn die bij deze zondagse traktatie hoort is een crémant de Bourgogne, het liefst een blanc de noirs. Een sprankelende bubbelwijn gemaakt van de pinot noir druif.
foto: bugnes uit Marmiton.
Nodig:
schil van halve citroen 500 g bloem 6 eieren 90 suiker 100 g zachte boter 2 tl rum 1/2 tl zout olie om te frituren poedersuiker
Bereiding:
Schil de citroen en kook de schil kort in heet water. Laat afkoelen en hak fijn. Doe de bloem in een kom, breek de eieren erboven. Voeg de zachte boter, 1/2 tl zout, suiker, rum en citroenrasp toe. Maak een stevig deeg van alle ingrediënten. Bestrooi een plank met wat bloem en kneed het deeg goed door. Zet het deeg daarna 2 uur in de ijskast. Rol het deeg uit op een met bloem bestoven plank en maak er dunne repen van. Verhit in een pan de olie en frituur de repen deeg beetje bij beetje. Keer ze halverwege om. Als de bugnes goudbruin en gaar zijn, schep je ze op keukenpapier. Ga zo door tot alle repen gefrituurd zijn. Serveer direct bestrooid met poedersuiker.
Identità. Cucinare è un’arte. Cucinare con il cuore è la piu grande arte! De roots en recepten van Peppe Giacomazza, komen samen in het lijvige kookboek Identità. Samen met fotograaf Max Vicca wilde deze kok een boek maken, waarin je hem en zijn drijfveren beter leert kennen. Zijn habitat Italië, dat bestaat uit familie en vrienden. E piu, het lekkerste eten ter wereld! Koken, de Bel Paese en familie vormen de roots van deze Italo-Belg, die in Genk restaurant La Botte bestiert. Samen met zijn broer Gaspare, die aldaar als sommelier tekent voor de wijnen. Giacomazza vindt het een feest, om elke dag zijn gasten te ontvangen en verwennen met al dat heerlijks uit de Laars. Koken is voor hem kunst. Koken met zijn hart en voor familie en vrienden is voor hem de grootste kunst. Andiamo!
foto: cover Identità.
Peppe en Max gingen samen op reis door het beeldschone Italië, een lappendeken van allerlei landschappen, kookstijlen, regionale gerechten en overlevering. Van Noord naar Zuid verkende Peppe de “Italiaanse” keuken en Vicca legde alles vast op de gevoelige plaat. Het werd een kookboek, waarvan Peppe hoopt, dat het je reisgezel is door dit land en door de keuken.
Identità is een lust voor het oog geworden en de recepten zijn prachtig, maar ook alledaags. In zeven hoofdstukken, of pijlers, neemt Giacomazza je mee langs de dingen en recepten, die zijn roots en hele wezen vormen. Numero uno: la famiglia. De kok groeide op in een typisch Italiaanse familie. Hij stapte al jong in de zaak van zijn vader, net als zijn broer. Eten doe je met familie is het credo in deze van oorsprong Siciliaanse familie. Een bordje pasta alle sarde, gepaneerde zwaardvis en toe natuurlijk cannoli van het eiland Sicilië. Pijler twee zijn de tradizioni. De manier waarop het hoort in het Italiaanse leven. Een sterk concept, waaraan volgens Peppe niet valt te tornen. Denk hierbij eens aan een kloeke risotto alla Milanese met merg op zondag.
De insegnanti (leermeesters). komen voorbij. De kok koestert nog steeds zijn grote voorbeelden. Gevolgd door cumpari, kompanen, de overtreffende trap van vriendschap. Vrienden, die deel zijn van je famiglia. Samen met je cumpari eet je een bord parmigiana di melanzane, een flukse bistecca alla Fiorentina en sluit je vrolijk af met een tartufo affogato.
FEEST, la Festa. Dit is een groot onderdeel van de identiteit van de Italiaan. Natale con i tuoi, Pasqua con chi vuoi. ( Kerst vier je met je familie, Pasen met wie je wilt) is het adagium. Feest en eten is wel toevertrouwd aan Italianen, ook aan Giacomazza. Cin cin met een klassieke negroni, risotto met tong alla mugnaia (molenaarsvrouw) en een zoet dessert van amarena kersen. La squadra, het team van La Botte wordt niet oversgeslagen in het kookboek. Op hen draait het leven van het restauarant La Botte.
Tot slot Peppe zelf. Wie goed met zichzelf overweg kan, kan overweg met iedereen, vindt hij. Ondanks, dat er Siciliaans bloed vloeit door zijn aderen, is Peppe Giacomazza ook een kind van het Limburgse Waterschei. Een pluriforme wereld. Deze componenten maken voor hem zijn keuken in La Botte. Meer heeft deze kok niet nodig. En elke dag is zijn dank hiervoor groot. FINE!
Identità is een kookboek vol heerlijke en originele recepten van de hand van deze maestro. Voor de fotografie in zijn bijna filmische stijl tekende Max Vicca. Ga deze winter eens al lezend en kokend op reis met deze twee heren zou GKT zeggen.
Gereons Mag de wintereditie 23/24. De decembereditie van Gereons Mag ging helaas niet door, maar er bleven genoegen onderwerpen op de plank liggen, om een winterse editie samen te stellen. Het is januari 2024, elke keer verbaast GKT zich hoe snel de jaren omvliegen en seizoenen wisselen. Na het gedruis van de feestdagen in december valt me elke keer op, hoe snel de dagen alweer lengen. Of is dat wishful thinking? Het aftellen naar de lente is begonnen. Toch wil je daarbij niet helemaal de winter overslaan, althans, mits het niet continu regent, want wat dat betreft is ons land wel aan de beurt geweest. In tegenstelling tot het Zuid Europese gebied, waar de droogte nog immer voortduurt. En er geen spatje regen valt. Enfin, we gaan het over enkele weken zien. Voor nu een verkorte wintereditie van Gereons Mag met zuurkooltaart, kunst, een tzatziki in een modern jasje van DOOR73, heren uit Palm Springs, wintersporteten, Italiaanse kookkunst, schaatsen en een Romeinse keizer.
foto: zuurkooltaart voor de winter.
Zuurkooltaart Bas van Montfrans. We trappen de wintereditie van Gereons Mag af met een gezellig winterrecept van Bas, een fervent lid van de Gay Cooking Club op Facebook. Proef eens zijn zuurkooltaart.
Nodig:
500 gram zuurkool
1 ui, fijngehakt
200 gram spekjes
200 gram geraspte kaas
4 eieren
200 ml zure room
zout en peper naar smaak
1 ongebakken taartbodem
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 180°C. Bak de spekjes in een koekenpan tot ze knapperig zijn. Voeg de fijngehakte ui toe en bak tot de ui zacht is. Laat de zuurkool uitlekken en druk het vocht er zoveel mogelijk uit. Meng de zuurkool met de gebakken spekjes en ui. Verdeel het zuurkoolmengsel gelijkmatig over de ongebakken taartbodem. Klop de eieren en zure room samen in een kom. Voeg zout en peper toe naar smaak. Giet het eimengsel over de zuurkool. Strooi de geraspte kaas over de bovenkant. Bak de quiche in de voorverwarmde oven gedurende ongeveer 30-35 minuten, of tot de bovenkant goudbruin en de vulling stevig is. Haal de quiche uit de oven en laat hem een paar minuten rusten voordat je hem aansnijdt. Serveer direct.
foto: het kleurrijke werk van Eulderink.
Jos Eulderink. GKT biedt altijd een podium aan mensen met een bijzondere passie, verhaal of talent in de vorm van een gastblog of ingezonden stuk. Deze schilder uit het Twentse land wilde graag een bijdrage leveren aan Gereons Mag. Eulderink werd in 1967 geboren in Losser en nadat hij op zijn 23ste zelfstandig woonde, ging hij uiting geven aan onder andere zijn creativiteit. Hij had immers op zijn eigen plek de vrije hand, om zijn leven en gevoelens op het canvas vast te leggen. Het begon in de Kerstperiode. Voor Jos in die tijd de meest creatieve tijd van het jaar. Zelf ontworpen kerstkaarten maken. Het voelde allemaal te gek. Hij schilderde kasten in primaire kleuren, maar in zijn beginperiode als schilder speelden vooral zwart en rood als kleuren een hoofdrol.
foto: Jos Eulderink.
Zijn leven kreeg een wending met de verhuizing naar nabijgelegen stad Enschede. Hij vond daar werk, kon er uitgaan in het gay circuit en er was sport. Jos ging schilderen, aanvankelijk in groepsverband, maar merkte al rap, dat hij zich solitair beter kon concentreren op zijn creatieve proces. Exit groepsverband, de gezelligheid zou hij gaan missen. Hij kocht een schildersezel, verf en penselen en ging thuis aan het werk. Zijn woonkamer werd het atelier. Wel zo gemakkelijk, want dan kon hij du moment aan het schilderen slaan. Eulderink ontwikkelde een abstracte stijl met grotendeels primaire kleuren. Over zijn schilderkunst meldt hij aan GKT, dat het hem rust geeft en hij er, al dan niet met muziek op de achtergrond, zijn creativiteit in kwijt kan. Schilderijen maken vormt een soort mediatie, maar heeft ook een helende werking op oude en pijnlijke herinneringen. Overigens niet alleen pijnlijke, maar ook mooie tijden beleeft Jos al schilderend. Naast schilderen is deze schilder ook model voor fotografen en heeft hij meerdere malen geposeerd in ruimtelijke kunstwerken. De groei is er. Exposities van zijn werk volgden, o.a. in Enschede en Amsterdam. Maar in zijn creativiteit is Jos Eulderink altijd op zoek naar groei en kleurrijke ideeën. Meer lees je op zijn website colorfulworld.
foto: Haute Savoie spiegeling van de besneeuwde toppen in een meertje.
Recept voor tartiflette van professeur Circonflexe. SAVOIE. Hoge Alpen, gletsjers, blauwe luchten, weergaloze meren en diepe lange dalen. Savoie, oú les savoyards savent à vivre délicieusement. Savoie is een wintersportparadijs en dat skiën en snowboarden maakt hongerig. Eenmaal terug in het chalet eet professeur Circonflexe graag tartiflette, een stevige aardappel-ovenschotel met Reblochon, de lokale kaas. Overigens geen oud gerecht, want dit gerecht werd in de jaren tachtig bedacht voor de hongerige wintersporter.
Nodig:
1 kg vastkokende aardappelen
250 g spekblokjes
4 sjalotten gesnipperd
200 ml crème fraiche
1 hele Reblochon in plakken
peper & zout
Bereiding:
Schil de aardappelen en kook deze in 20 minuten gaar met wat zout naar smaak. Laat afkoelen en snijd er plakjes van. Fruit de sjalotten in wat boter en voeg daarna de spekblokjes toe. Voeg de crème fraiche toe. Maak op smaak met wat peper uit de molen. Maak in een ovenschotel om en om laagjes van aardappel en het spekjes/roommengsel. Snijd de Reblochon in plakken en leg deze erbovenop. Bak de tartiflette af in een oven van 180° Celsius gedurende 25 minuten. Serveer de tarfiflette met wat waterkers.
Tip: je kunt de tartiflette ook maken met de raclettekaas van Emmi, die ik aantrof in de foodybox kersteditie van Kroon op het werk.
foto: animatie van buste Julius Caesar.
Julius Caesar. De Bello Gallico, ik heb het lesboek, dat verplichte kost was op Beekvliet nog steeds. Het boek, dat is geschreven door Julius Caesar, veldheer en staatsman, die later imperator zou worden. En zo de Romeinse Republiek veranderde in een keizerrijk dat in het Westen stand zou houden tot en met het jaar 476. Onlangs bezocht ik de mooie tentoonstelling over het leven van deze icoon. Een flashback naar de lessen Latijn en klassieke geschiedenis op het gymnasium. Een herhalingsoefening, deze tentoonstelling met veel tekst van Suetonius, ook zo’n klassieker in het eindexamenrepertoire. Ik vond deze tentoonstelling zeer de moeite waard en duik nu mijn boekenkist in om verder te lezen. Want over deze Romeinse man en zijn opvolgers heeft GKT literatuur genoeg
foto: Julius en zijn Galllische opponenten.
Met de blik van nu vertelt de tentoonstelling over één van de spannendste verhalen uit de wereldgeschiedenis, het levensverhaal van Julius Caesar. Zijn dood is misschien wel de bekendste politieke moord ooit. Ruim 2000 jaar later is zijn nalatenschap nog steeds actueel. De alleenheerser naar wie de maand juli is vernoemd, aan wie we de titel keizer ontlenen, die een hartstochtelijke relatie met Cleopatra zou hebben gehad en die delen van het huidige Europa wreed aan zijn gezag onderwierp. De bezoekers leren de dictator kennen als een veelzijdig en complex figuur met vele gezichten. Hoe kijken we anno 2024 naar hem? Vinden we hem een roemruchte strateeg of een tiran?
foto: Julius Caesar in licht.
Ik kwam, ik zag en ging ten onder. De tentoonstelling Julius Caesar is tot en met mei 2024 te zien in H’art museum Amsterdam Aanrader!
foto: Ijspret van Hendrick Avercamp in het Rijks.
Kippensoep met balletjes. Zo’n handig gerecht om te maken op een koude dag, zodat je de hele week ervan kunt genieten. Warme kippensoep voor na een wandeling door de kou of rit op het ijs. Want alle harten gaan weer sneller slaan deze week. het ging vriezen, dus schaatsen uit de kelder en afwachten wanneer het kan. In Gereons Keuken Thuis geen onbekend fenomeen. Kan het of niet? In ieder geval is er niets Hollandser dan verlangen naar ijs, schaatsen en zwieren. De schilderijen van Hendrick Avercamp in het Rijksmuseum laten niets aan de verbeelding over. Wij Nederlanders trokken er in de 17e eeuw en masse op uit om van dit natuurverschijnsel te genieten. Gezellig! Met koek en zopie. Of warme kippensoep.
De vorst heeft ook een ander voordeel. Mijn balkon doet dienst als extra ijskast. Ideaal om de verse kippensoep overnacht te laten inklinken. De volgende dag schep je dan zo het vet eraf. Want het is per slot van rekening nog steeds januari en dan dienen we aan onze lijn te denken toch?
Nodig:
3 kippenbouten
1 prei in dunne ringetjes
2 tenen knoflook
2 wortels in plakjes
1/2 selderijknol in blokjes
250 g kippen gehakt
1 tl nootmuskaat
2 tl kerriepoeder
gehakte bieslook
gehakte peterselie
peper en zout
2 l water
1/2 citroen
Bereiding:
Doe de kippenbouten en water met een schep zout, kerriepoeder en peper in een pan en breng aan de kook. Meng het gehakt met wat nootmuskaat, zout en peper en draai er kleine balletjes van. Snijd de groenten en knoflook fijn. Als de bouillon kookt schuim je deze af. Voeg de gesneden groenten, kruiden, knoflook en balletjes toe. Laat de kippensoep 2 uur trekken. Doe een stevige deksel op de pan en laat de kippensoep buiten afkoelen. De volgende dag schep je het vet eraf. Je vist de bouten uit de kippensoep en verwijdert het vlees van de botten. Snijd het vlees fijn en doe terug in de soep. Verwarm de kippensoep opnieuw en laat hem goed doorwarmen. Voeg eventueel nog wat zout en peper toe. En voor de liefhebbers van pittig een snuifje chilipoeder. Maak de de soep af met het sap van een halve citroen. Want soep kan niet zonder wat zuur. Serveer de soep met dikke sneden boerenbrood met gezouten boter. Want zo strikt is dat lijnen in Gereons Keuken Thuis ook weer niet.
foto: cover The Old Gays,
The Old Gays, le book. Stel je eens voor. Palm Springs, gay mekka, op een kleine compound wonen 4 totaal verschillende mannen, met samen zo’n 240 jaar levenservaring. Ze noemen zichzelf The Old Gays. Het begon allemaal op You Tube als een uitdaging van een millennial filmmaker, die bij hen inwoonde. Nu vormen ze een wijdverbreid fenomeen op Instagram. Er verscheen een boek van hun hand, hun guide to the good life. Leeftijd is slechts een nummer, ieder heeft zijn eigen talenten, gender en sexualiteit zijn fluide en deze vier mannen zijn geenszins van plan te stoppen, vanwege hun senioriteit. Zoveel lol hebben ze samen daar in Palm Springs. Want…, ouder worden kan best intimiderend zijn, de uitdagingen, waar je voor komt te staan te veel, maar de remedie, die The Old Gays willen meegeven is: Sometimes the best is being saved voor last! Lees dus hun vrolijke memoires.
Uitgave van WilliamCollins Books
foto: tzatziki van rode biet.
Door73, tzatziki van rode biet. De food vibes van Eric Ivanidis en Marcelo Ballardin. Twee vrienden, die elkaar hebben ontdekt in de keuken. Eerst in het pittoreske Zeeuws Vlaanderen, later verder samen in het restaurant OAK en nu separaat in DOOR73. Je zou deze twee bijna een culinaire tweeling noemen, die veel gemeen hebben. Vooral fusion eten. Ballardin door zijn Italo-Braziliaanse roots en Ivanidis door zijn Kretenzische. De twee heren zijn behalve goede vrienden ook concullega’s aan het fornuis. Na jaren samenwerking werd het tijd voor Eric Ivanidis om zelf aan het roer te staan. Resto DOOR73 werd geboren in het Gentse. Met de onverlate steun van Ballardin. Ze combineren hun vriendschap en foodvibes hier met cocktails, hapjes, shared dining en heerlijke gerechten. Mediterrane gerechten met Zuidamerikaanse vibes en Aziatische kruiding. En dat verhaal vertellen ze samen in dit nieuwe kookboek, waarin je de weerslag vindt van hun symbiose. Een vrolijke, maar ook spannende fusionkeuken, waarin wereldwijde stijlen elkaar ontmoeten.
RECEPT: tzatziki van rode biet.
Nodig:
voor de ingelegde mosterdzaad:
50 g mosterdzaad
50 g suiker
100 ml witte azijn
50 ml water
voor de taztziki:
30 g rode biet
100 g Griekse yoghurt 10%
2 g zout (additioneel)
10 ml olijfolie
4 ml witte wijnazijn
10 g ingelegd mosterdzaad
2 tenen knoflook geperst
10 g rauwe biet, wat snijbiet ter garnering
20 g feta verkruimeld
2 neden geroosterd desembrood
1 g oregano
lik/scheutje olijfolie
Bereiding:
Ingelegd mosterdzaad; Doe alle ingredienten in een steelpan en kook alles gedurende 3 minuten. Giet over in een schone pot en laat het geheel rusten in de ijskast.
Tzatziki: Verpak de bieten in aluminiumfolie en bak deze 45 minuten of langer in een oven, voorverwarmd op 180° C. tot ze zacht zijn. Laat afkoelen. Schil de biet en rasp fijn. Meng alle ingrediënten, behalve brood, feta, oregano, snijbiet en lik olijfolie, in een kom en meng het geheel goed door. Serveer de tzatziki als bolletjes in een kom met een blad van snijbiet. Serveer er een snee geroosterd brood bij met daarop verbrokkelde feta, een dash olijfolie en wat oregane. Kali Orexi sas!
DOOR73 is een uitgave van Lannoo.
foto: cover OAK, de memoires van Marcelo Ballardin.
Over OAK: “de smaken van Marcelo Ballardin vertelt het warme verhaal van een Italo-Braziliaanse man, die zich uiteindelijk ontpopte tot de Belg, die hij nu is. Het land van zijn man omarmde hem culinair en bleek een geschenk uit de hemel. Tijdens zijn reisjaren leerde hij koken en in België verblijdt hij zijn gasten in OAK met zijn mooie gerechten. OAK is een genot om te lezen. De recepten zijn fijn en mooi vormgegeven.. Het is een geluk, dat Marcelo Ballardin toch gezwicht is, om dit kookboek te maken.” Lees meer.
foto: cover Identità.
Identità. Het leven van Italo-Belgische chef, auteur en TV-cook Peppe Giacomazza is elke dag een feest in zijn restaurant La Botte in Genk. Vernieuwing en klassieke gerechten vormen de pijlers van zijn identità. In een mooi vormgegeven kookboek reist hij door de Bel Paese, op zoek naar de ziel en roots van de Italiaanse keuken. Maar ook op zoek naar inspiratie voor zijn restaurant. Dat voordeel heb je als Italo-Belg. Je kunt over de verscheidene regio’s heen kijken en koken. Een belangrijk element voor Giacomazzo is tafelen met familie, kompanen en vrienden. De quintessentie van het Italiaanse leven: samen eten! Identità is een kookboek vol heerlijke en originele recepten van de hand van deze maestro. Voor de fotografie in zijn bijna filmische stijl tekende Max Vicca. Ga deze winter eens al lezend en kokend op reis met deze twee heren zou GKT zeggen.
Uitgave van Pelckmans.
foto: zoutarme pastasalade.foto: velouté van tante Doubs sans sel.
Zoutarm eten, een hele puzzel. Na het nieuws van half november over de conditie van zijn hart, startte GKT met een zoutarm dieet. Geen sinecure. Ik kan begrijpen, dat veel mensen daarvoor een diëtiste nodig hebben. De queeste in de supermarkten begon, want 95% van de producten in de schappen valt af. Vanwege een veel te hoog zoutgehalte. Wat doe je dan, als je maar maximaal 5 gram zout (zijnde 2 gram natrium) op een dag binnen mag krijgen? Overigens raadt het Voedingscentrum iedereen aan om niet meer dan 6 gram zout per dag te consumeren. En reken maar, dat er heel wat toegevoegd zout zit in kant en klare producten. Dan ga je zoveel mogelijk dingen zelf zoutloos of -arm bereiden. En je gaat je natriumconsumptie managen. Een hele puzzel. En het kost veel energie. In de groep Foodbloggers BENELUX op Facebook verzuchtte ik, dat ik me soms net een wandelende rekenmachine voel. Inmiddels heb ik de zout- en natriumcalculatie en het zoutarm koken goed onder de knie. GKT ontdekte zelfs, dat er voorheen helemaal niet zo zout werd gekookt in het keukentje. Het zijn de pre fab producten, die het verschil maken. Een leuke uitdaging dus. GKT is benieuwd hoe dat in het Occitaanse land gaat, met alle verleidingen. In ieder geval was ik niet ontevreden over een zoutarme velouté à la tante Doubs, pastasaus en Luikse balletjes. Wordt vervolgd!
foto: cover Cuisine Atlantique.
Cuisine Atlantique. GKT reisde op 1 november noordwaarts naar Nederland en na de buitenring A86 van Parijs te hebben gerond, was het tijd voor een kop koffie bij een tankstation. Meestal kan GKT het dan niet laten even te snuffelen in de rekken met Franse ramsj, kookboekjes per regio, cultuur- en geschiedeniswerken en andere hebbedingen. Meestal vind ik wel iets van mijn gading, zoals op deze Allerheiligendag een boekje over de keuken van de Atlantische kust. Een breed begrip. Want de Franse Atlantische kust loopt zo’n beetje van van Hendaye aan de Spaanse grens tot aan tot aan kaap Finistère in Bretagne. Ik scoorde een boekje, dat niet mag ontbreken in de kookboekenhoek van SeaSpot.
Uitgave van Editions Christine Bonneton
RECEPT: Cuisses de grenouille à la Nantaise.
Nodig:
4 dozijn kikkerbillen
150 g boter
1 doosje champignons
1/4 l bouillon van groente of kip
sap van halve citroen
2 eidooiers
40 g bloem
peper & zout
fijngehakte peterselie
Bereiding:
Bak de kikkerbillen in de helft van de boter met een draai peper en wat zout naar believen. Houd de kanpperig gebakken billetjes warm in een afgedekte schaal. Bak de fijngesneden champignons in wat boter en bewaar het vocht, dat vrijkomt. Smelt de rest van de boter in een steelpan, voeg de bloem toe en bak deze kort. Voeg het vocht van de champignons toe en de boeuillon en maak een roux. Laat de rous iets afkoelen en klop de eidooiers en het citroensap erdoor. Voeg tot slot de gebakken champignons toe. Serveer de kikkerbillen op een schaal met de saus Nantaise en bestrooi deze met wat gehakte peterselie.
Wijntip: Muscadet prestige van domaine Guindon, Ancénis.
foto: Minerve in de lente.
De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van lente in Occitanië. Eind maart online.
Noot: De wintereditie 23/24 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Lannoo,, Kroon op het Werk, Zandvoortfoto.nl, Bas van Montfrans, Jos Eulderink, Rijksmuseum H’art museum, Eric Ivanidis, Marcelo Ballardin, DOOR73, Pelckmans, Emmi Nederland, The Old Gays, Editions Christine Bonneton, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Crème du Barry a la Catalana. Het is zaterdag in 40. GKT is druk in de weer, om alle indrukken en inspiratie te categoriseren voor toekomstige recepten en verhalen, want het was me het weekje wel. De week begon met een wandeling door de wijngaarden rond Cazouls lès Béziers, georganiseerd door Cathy van de aldaar gevestigde gîte Les Yuccas. Over haar gîte en chambre d’hôte was al vaker iets te lezen op GKT. We sloten deze wandeling af met een frisse duik in haar net gevulde zwembad, waarvan de temperatuur 20 graden was. Prima te doen voor ons Nederlanders uit het hoge Noorden Voor Fransen is het te koud.! Woensdagavond werden we door Nederlandse dorpsgenoten hier in 40 verwend met een heerlijk diner in hun fijne knalroze huis. Gastvrouw Asjha schrijft heerlijke verhalen over leven in Frankrijk en Ed is een bijzondere kok. Op het menu stonden gevulde en gebakken sardines, waarbij een fijn glas rosé werd gedronken. Als pièce de résistance was er er seiche à la Sètoise met couscous. Gestoofde pijlinktvis in een pittige mediterrane saus, Een fijn glas wit uit de Languedoc complementeerde het geheel. Na de kaasgang een een glas witte moelleux was het tijd voor de notentaart van de markt hier in 40. Een bijzondere avond om de week in tweeën delen. Op Hemelvaartsdag stapten we in de auto om naar het hoger gelegen Minerve te rijden, een Kathaars dorp met een verdrietige geschiedenis, want in 1210 werden alle inwoners vermoord door de katholieke furie. Ondanks deze vreselijke geschiedenis is de omgeving en het dorp een plaatje, want Minerve ligt als een adelaarsnest in de canyon vaan de rivier de Cesse. Een fijne plek om telkens terug te keren. Ook in de speciale theesalon annex boekenzaak, waar GKT regelmatig boeken en rare ansichtkaarten koopt. La Rayonnante stond vrijdag op het programma voor een foodtour. Perpinya, de Catalaanse stad van Zuid Frankrijk heeft een temperamentvol karakter. Alles aan deze stad is net iets Iberischer dan andere steden in Occitanië. Dat merk je aan de sfeer op straat, de Catalaanse vlaggen en de joie de vivre van de inwoners. En niet te vergeten: het eten! Het inspireerde mij tot onderstaand recept. GKT geeft aan een eerder in mijn kook- en leesboek verschenen crème du Barry een Catalaanse draai. Erbij een glaasje muskaatwijn uit het nabijgelegen Rivesaltes en het weekend kan beginnen. Bon Profit!
Nodig:
4 plakken rauwe ham
250 g aardappels
500 g bloemkoolroosjes
4 dl melk
1 l water
pimentón de la Vera
zwarte peper
zout
30 g boter
olijfolie
1 eidooier
Bereiding:
Kook de bloemkool en aardappels gaar in een liter heet water. Laat het geheel dertig minuten doorkoken. Giet af maar bewaar wat kookvocht. Pureer de bloemkool en aardappels met een staafmixer. Breng op smaak met peper en zout. Doe de crème terug in een pan en voeg de melk toe. Breng op nieuw aan de kook. Voeg de boter in blokjes en pimentón toe. Als de soep te dik wordt kun je nog wat kookvocht toevoegen. Maak op smaak met wat zout en zwarte peper. Leg de plakken Serrano ham op bakpapier en rooster kort in een hete oven. Laat de crème iets afkoelen en klop de eidooier erdoor. Serveer direct in diepe borden met de geroosterde ham en een scheut olijfolie als garnering.
Hameau du Somail Begin maart bezocht GKT het slaperige Le Somail aan het Canal du Midi. Een pleisterplaats voor schepen met reizigers in de 17e eeuw, maar ook nog tegenwoordig. In le Somail vind je diverse adressen om je te laven en te restaureren. Dat is niet veranderd sinds de dagen, dat het Canal du Midi door 12.000 man sterk werd gegraven. In amper 13 jaar. De geestelijk vader van dit 240 kilometer lange kanaal is Pierre Paul Riquet. Van hem staat een groot standbeeld op de naar hem vernoemde Allées Riquet in de stad Béziers. Behalve belastinginner op zout voor de Zonnekoning, omringde Riquet zich met ingenieurs, wetenschappers, geografen en landmeters. Hij werd uiteindelijk de bouwmeester voor Lodewijk XIV, die het Etang du Thau verbond met de Garonne. Zo onstond het Canal Royal du Languedoc, dat je van Sète naar de monding van de Gironde bracht. Een slingerend meesterwerk met bruggen, sluizen en zelfs een tunnel (Malpas) die onder de heuvel van Ensérune doorloopt.
foto: Béziers: Allées Pierre Paul Riquet in de winter.foto: le tunel de Malpas.
Le Somail is in alles een pleisterplaats. Je vindt naast de brug een mooie kapel voor een kort schietgebed, er zijn auberges en chambres d’hôtes. In het dorp staat nog steeds de grote ijstoren, la Glacière, waarin ijs uit de Montagne Noire werd bewaard, om in de zomer de gasten te kunnen verblijden met gekoelde waar. Ook nu nog voorziet de lokale parlevinker de bootmensen van eten en drinken.
foyo: hoekje in Le Trouve tot du Livre.
foto: een oude wijnloods als boekenwalhalla.
Le Trouve tout du Livre. Dit is voor GKT misschien wel de grootste attractie van dit gehucht. Een voormalige opslag van wijnvaten aan het water werd omgetoverd tot een walhalla voor de boekensnuffelaar met maar liefst 50.000 titels aan boord. Uit allerlei tijdperken. Op elk gewenst gebied valt er een boek te ontdekken. In 1980 werd de uit Parijs afkomstige Madame Gourgues verliefd op le Somail, vestigde zich er en begon deze bijzondere boekenzaak. Een oude overkapte wijnloods, die tot op vandaag fungeert als pleisterplaats voor een boekenwinkel met meer dan 50.000 boeken, aangeboden aan lezers, toeristen en schrijvers, die er elkaar kruisen. Zij het via land, zij het via het Canal. Een niet te missen hot spot in dit prachtige gehucht. GKT zal hier nog vaak zijn te vinden.
foto: compleet oeuvre van Jules Verne uit de 19e eeuw.
LE TROUVE TOUT DU LIVRE. 28 Allée de la Glacière, LE SOMAIL 11120 SAINT-NAZAIRE-D’AUDE · +33 4 68 46 21 64
video: rondje boekenzaak in le Somail.foto: confit de celeri van Pierre.
RECEPT: Confit de celeri van kok en boekenschrijver Pierre Winkler.
“Jullie kennen de gekonfijte eendenbout (confit de canard) waarschijnlijk wel. Lekker, gewoon met wat groenten erbij en aardappel in de vorm naar keuze. Maar je kunt dat ook omdraaien en de groente konfijten op de manier van de eend, en er dan eenvoudig gebakken eend bij geven. Dit herken je niet, maar het is gekonfijte bleekselderij. Echt goddelijk, en je verrast er iedereen mee. Supersimpel te maken ook. Moet je geprobeerd hebben. Als je niet van eend houdt kan je ook biefstuk doen of entrecote, of lamsbout. Of je houdt het lekker vega. Goed, hierbij het recept van wat er op onze bordjes lag”
Nodig:
2 struiken bleekselderij
1 fles rode wijn (ik had een goedkope merlot gescoord bij de Deka)
2 tl kruidnagelpoeder
2 tl kaneelsap en rasp van 1 sinaasappel
4 el rodewijnazijn
3 el suiker
50 gr boter
Bereiding:
Snijd de bleekselderij in heel dunne plakjes (0,5 cm). Doe samen met alle andere ingrediënten in een pan en breng aan de kook. Zet dan het vuur op een laag pitje en laat helemaal zacht en gaar worden en tegelijk inkoken totdat de bleekselderijstukjes door een filmlaag van de ingedikte saus omhuld worden. Je kunt de confit van bleekselderij eventueel nog versieren met een beetje fijngesneden bladpeterselie of rucola.
P.S van Pierre: Als je er eendenborst bij geeft, snij dan de velkant kruislings in, droog aan beide zijden met keukenpapier goed af en zout en peper de vleeskant. Verhit boter of olie in een pan en bak eerst de velkant goudbruin (ca. 3 minuten). Draai om en bak de andere kant ook nog even kort (2 a 3 minuten). Eend moet van binnen echt rosé/rood blijven, dan is ie het lekkerst. (Haal de eend dus ook ruim van tevoren uit de koelkast zodat ie op kamertemperatuur is als je hem gaat bakken)
Wijntour 2022, de herfstwijnen. Het thema van deze editie van wijntour is rood in allerlei gedaantes, die Gereons keuken Thuis dronk en proefde tijdens de Occitaanse reis in september en oktober. Een fotoblog vol warme rode wijnen.
foto: Domaine de la Batellerie Cahors 2019.
foto: Domaine Castan, marselan bio.
foto: Malbec 2021 Comté Tolosan.
foto: AOP Fitou, Languedoc.
foto: Prieuré St. Hippolyte, Fontès Languedoc.
foto: Gaillac 2021 & Cötes du Rhöne bio.
foto: Jean Claude Mas, cabernet sauvignon Languedoc
foto: Pic Saint Loup met rugbybeker van ASBH.
foto: Pech du Viala, AOP St. Chinian.
foto: Mâcon Mancey les essentielels, Bourgogne du Sud.
foto: AOP Faugères Languedoc
foto: Chiste intense, vignerons de Cessenon sur Orb.
foto: Domaine Castan primeur 2022 bio.
Volgende editie van wijntour 2022 op GKT staat in het teken van feestwijnen.
foto: cover nieuwe editie nazomer met de Smaak van Italië.
Nazomer editie de Smaak van Italië. De zomervakantie is voor velen voorbij en het najaar staat voor de deur. De nazomer editie van de Smaak van Italië neemt je nog even mee in dat heerlijke Bel Paese gevoel. Op 29 augustus verschijnt het nieuwe nummer, de nazomereditie van De Smaak van Italië, een culinair nummer! Je kunt dit magazine vanaf vandaag, 17 augustus tot en met zondag 21 augustus bestellen. Je betaalt dan geen verzendkosten en hebt De Smaak van Italië zomereditie net als abonnees in de week van 29 augustus in huis. Een nazomer vol Italiaans culinair reisplezier. Ook kun je het magazine cadeau geven met een persoonlijke boodschap voor de Italië liefhebber.
Wat kun je verwachten begin september? Het nazomernummer van de Smaak van Italië gaat culinair toeren langs de mooiste plekjes in de Laars. Je krijgt de beste tips en culinaire adressen voor je verblijf in Puglia, Rome en Toscane. Heerlijke recepten van Miljuschka en Jamie Oliver. De leukste Italiaanse kookscholen in Nederland en België .Een erbij exclusieve voorpublicatie van het hilarische nieuwe boek van Bert Visscher. De vaste columns van o.a. Onno Kleyn en Jansen & Jansen ontbreken niet.
Klein Korea. In de Amsterdamse Kinkerstraat zit een Koreaanse take away, Seoul. Een toonbank vol exotische gerechten, kleur en geur. Verder gaat mij kennis niet van deze grote Aziatische keuken. Wel ooit geproefd door Gereons Keuken Thuis en uitgeprobeerd thuis met home made kim chi en bulgogi varkensvlees. Maar verder gaat mijn kunde niet. Dat gold ook voor Billy Law, schrijver van het kookboek Klein Korea. Hij werd gevangen door de smaken en sensatie van Koreaans eten toen hij voor de eerste keer in een BBQ restaurant aan de slag ging. Hij was direct verkocht. Met tien personen rond de BBQ, een uitgebreide keuze aan vlees en groenten. En dan die bijgerechten. Het kon niet op. Zijn vuurdoop in de Koreaanse was een waar eetfestijn.
foto: geroosterd rundvlees, bulgogi.
De Koreaanse keuken is grotendeels gebaseerd op de drie-eenheid vlees, rijst en groenten. Daarnaast is het de traditie om bij elke maaltijd een reeks aan bijgerechten te servereen. Banchan heten deze. De bekendste hiervan bij ons is natuurlijk kim chi, pittige en zure gerfermenteerde groenten. Een methode, die door de Koreanen is geperfectioneerd om voedsel langer te bewaren. Bovendien is kimchi heel gezond. Overigens geldt hetzelfde voor Japanse tsukémono, dat regelmatig in GKT op tafel komt.
foto: kim chi van lente-ui
foto: stapsgewijs kim chi maken.
Klein Korea bevat 70 iconische recepten en start hoe kan het ook anders met kim chi, zuur voor aan tafel. Stap voor stap doet Law uit de doeken, hoe je deze zuren maakt. Ik vind de kim chi van lente-ui heel apart. Binnenkort eens in mijn pickle-pers maken. Hierna volgen de bijgerechten (banchan), een essentieel onderdeel van de Koreaanse maaltijd, als dan niet gestoomd, gewokt, gemarineerd of gebakken in een pan. Een feestelijke Koreaanse maaltijd kent wel 12 banchan. Pannenkoeken, gevuld met van alles en beignets, denk aan tempura ontbreken niet. Gemaakt met typische Koreaanse pannenkoekenmix. er is ruimte voor vlees, zoals vurige kip met kaas. Koreanen houden wel van een paar calorieën meer! En natuurlijk bulgogi, geroosterd rundvlees. Want er wordt wat “af gebarbecued” binnen- en buitenshuis in Korea.
foto: bibimbap, #nowaste rijstgerecht.
Rijst en noedels mogen natuurlijk niet ontbreken in Klein Korea. Zoals de bibimbap, gemengde rijst. Een mooi methode van #nowaste restverwerking in een bowl. Er wordt gestoofd, gesmoord en gestoomd. Tot slot zijn er desserts, alhoewel die traditioneel nooit op het Koreaanse menu stonden. Het kookboek besluit met de smaakmakers, die essentieel zijn voor de smaakexplosies van de Koreaanse keuken. Ik moet zeggen, dat dat mijn meevalt. Want normaliter deinst GKT een beetje terug voor de ellenlange ingrediëntenlijsten bij Oosterse gerechten. Klein Korea houdt het simpel. Buikspekje voor mijn bekje.
foto: de rijke keuze aan banchan.
Klein Korea van Billy Law is een vrolijk kookboek, dat novices inwijdt in de keuken van een voor GKT wat onbekendere, maar niet minder beminde keuken. Alleen al het kijken naar de foto’s zou je verslaafd kunnen maken aan Koreaans eten. Het gaat een mooi plekje vinden in de Aziatische sectie van Gereons kookboekenhoek.
Klein Korea. meer dan 70 iconische recepten. Billy Law (ISBN 9789461432797) is een uitgave van Good Cook en is te koop voor € 22.50
foto: cover Klein Korea.
Over Billy Law: de schrijver van Klein Korea is een Australisch-Maleisische foodblogger, fotograaf en voormalig Masterchef Australia deelnemer. Op zijn foodblog A Table For Two geeft hij de lekkerste adressen in Sydney en van overal op deze planeet. Likkebaardend lekkere foodfotografie is zijn handelsmerk.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: cover Natuurlijk Oostenrijk en hertentartaar van RAU.
Natuurlijk Oostenrijk. Wat een culinaire ontdekking! Voor de lezer van dit boek, maar allereerst voor culischrijfster Laura de Grave, die 5 weken als een novice op Oostenrijks koken door dit gevarieerde land trok. En de aandacht trok met haar elektrische motor. Laura kende de Oostenrijkse keuken slechts van een gewonnen ski-trip naar Tirol en Kaiserschmarren, die ze deelde met een vriend. En natuurlijk het fenomeen, dat wij in Nederland Wiener schnitzel plegen te noemen. Hetzelfde geldt ook voor Gereons Keuken Thuis, Behalve Schnitzel, Spâtzle, Grüner Veltliner en Sachertorte weet ik weinig van de keuken van dit land.
Oostenrijk is een land, waar veel wordt gewerkt met lokale producten. Lokaal van boer tot bord. Een vaak terugkerend thema in de boeken van Laura. Het liefst biologisch en met veel liefde verwerkt in gerechten, die beïnvloed zijn door de geografische locatie. De Alpen, het vlakke, bijna poeszta-achtige oosten van het land en het mediterraan aandoende Karinthië. Zoveel verschillen in dit kleine land. Niet vreemd, als je bedenkt dat tot en met 1918 de Oostenrijkse Donaumonarchie half Europa bestreek en culinaire invloeden absorbeerde uit alle hoeken van het rijk. Laura de Grave ontdekte de fijne geneugten van de huidige negen regio’s. Van hoog tot laag.
foto; Kâsespâtzle van één van de chefs tijdens de presentatie.
Natuurlijk Oostenrijk trapt af in hoog Oostenrijk, Vorarlberg, land van koeien en kaas. Op drie niveaus. En wat een uitzichten hadden Laura en die koeien vanaf de alm. Daar kan geen breedbeeld TV tegenop. Die heerlijke kaas gaat natuurlijk op de verse Spâtzle, maar Vorarlberg kent ook moderne chefwaardige gerechten, zoals een Bodensee ceviche van chef Jonathan Burgervan hotel Hirschen in Schwarzenberg. Overigens proefde Gereons Keuken Thuis tijdens de presentatie van het boek heerlijke gerechtjes van chefs, die Laura tijdens haar roadtrip ontmoette, zoals een hertentartaar van restaurant RAU, een nature based restaurant in nationaal park de Kalkalpen. (Oberösterreich)
foto: moderne Kaiserschmarren ontbraken niet tijdens de presentatie.
Via Kaiserschmarren uit Tirol belanden we in mediterraan heuvelachtig Karinthië. Het zonnige zuiden van Oostenrijk. In Nederland bekend van de Weissensee, waarop gezien onze winters vaak de alternatieve Elfstedentocht wordt gereden. Een meer vol forellen, die belanden in traditionele Forellensuppe. Via Steiermak en Burgenland reizen we naar Wien, Wenen, de hoofdstad van het land en culinaire smeltkroes. Stad van de Wiener schnitzel mit Kartoffelsalat, de Naschmarkt en Heuriger, fijne wijnlokalen met zicht op de stad. Niederösterreich, rondom Wenen, wijngebied, abrikozen en maanzaad afkomstig van de klaproosvelden. Maanzaad wordt veel gebruikt in de Oostenrijkse keuken. Gebruikt in Mohnzelten, aardappelkoeken gevuld met maanzaad. Oberösterreich, met het Salzkammergut vol bossen en meren. “Im Salzkammergut kann man gut lustig sein”. dat wisten de Romeinen al. Bier, wild & Knödel. Maar ook de eerder genoemde hertentartaar van Klemens Schrami van restaurant RAU. Een keuken vol natuurlijke elementen, beetje ruw en ruig. De tocht eindigt in Mozartstad Salzburg met een barokke oude keuken sinds 1719, met de beroemde Salzburger Nockerl. Fluffy eiwitschuim met cranberryjam.
foto: Laura de Grave met één van de chefs tijdens de presentatie.
Natuurlijk Oostenrijk, wat een culinair feest is dit kook- en leesboek weer geworden. Laura onderzocht en ervoer al eerder Amsterdamse specialiteiten op de fiets, toerde langs de dreven van Nederland om lokale gerechten te ontdekken. En nu opent ze het voor velen onbekende terrein van Oostenrijk in al zijn culinaire facetten. Natuurlijk Oostenrijk is een reis an sich door dit mooie land met prachtig fotowerk van Hans de Kort. Ga het lezen en op pad met Laura. Een boek en land om van te smullen of moet ik naschen zeggen?
Für deutschsprachigen ist das Buch auch auf Deutsch erhâltlich
foto: covers van beide kookboeken.
Natuurlijk Oostenrijk/ Natürlich Österreich. Laura de Grave (ISBN 9789493095793) is een uitgave van Uitgeverij Brandt en is te koop voor € 30,00
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Gereons Mag, Sud de France editie. De titel van deze editie van Gereons Mag leverde mij op Facebook een reprimande op. Sud de France is geen Frans, het zuiden wordt aangeduid met Midi. Klopt helemaal, maar je ziet meer en meer (wijn)producenten en toeristische organisaties, die de term Sud de France gebruiken, want aan het woord Midi kleeft wat wijn betreft ook een klein vooroordeel. Ontstaan in de tijd dat de wijngaarden van het zuiden vooral bulk produceerden. De nieuwe term Sud de France wordt gebruikt door producenten uit heel Occitanië voor wijn, speciale food AOP’s en nog veel meer. Gereons Keuken Thuis ging een maand lang proeven in de Languedoc. Wijn, oesters, brandade. Jullie hebben er al eerder over kunnen lezen. Ik bezocht Noilly Prat in Marseillan, kocht weer eens petites récoltes bij Nicolas en ging oesters eten in Bouzigues. Flaneren door de heerlijke steden Montpellier en Béziers en toeren door de uitbottende wijngaarden. Maar er is meer in deze Mag. Vincent van Gogh pept je mentaal op met zijn kunst, De apéro wordt begeleid door flapjes met zalm & geitenkaas en een rillettes van makreel. Beide producten uit de foodybox van Kroon op het werk. Maar daarover meer bij terugkomst rond 5 mei in Nederland.
foto: Noilly Prat in de haven van Marseillan.
Noilly Prat. Façonné par la mer dans le Sud de la France. Marseillan aan het bassin du Thau. In de haven van dit stadje liggen de kelders van Noilly Prat, de beroemde vermouth uit de Languedoc. Een versterkte wijn in de varianten Extra Dry, Original Dry, Ambré en Rouge. Gemaakt van lokale wijnen, waaraan wat wijnalcohol wordt toegevoegd. Daarna begint de rijping binnen in houten vaten met speciaal toegevoegde kruiden. Eerst twaalf maanden binnen en daarna in houten vaten op de kades. Een mooi gezicht die verzilte vaten. Na rijping volgt de assemblage. Noilly Prat drink je bij je apéro, gebruik je in de keuken of in je funky cocktails. Ik kocht een fles rode Noilly Prat, een fijne begeleider voor geroosterde zeekat met een mousseline van rode paprika, tijm en chorizo. het recept vind je op de site van Noilly Prat, net als alle andere leuke suggesties.
foto: de kruiden van Noilly Prat.
foto: c’est le temps de l’apéro.
Bladerdeeghapjes met zalm, geitenkaas en bieslook
Nodig voor 12 hapjes:
100 g geitenkaas bijvoorbeeld van Bettine
200 g verse zalm in dunne plakjes
3 plakjes bladerdeeg (diepvries)
peper
zout
gehakte bieslook
1 eidooier
Bereiding:
Snijd de zalm in kleine stukjes. Verbrokkel de geitenkaas. Meng zalm, bieslook en kaas in kom door elkaar. Voeg wat peper en zout toe. Rol de plakjes bladerdeeg dun uit en snijd ze in vieren. Leg op elk stuk bladerdeeg wat vulling en vouw dicht. je kunt hierbij je eigen fantasie gebruiken voor de vorm. Verwarm de oven voor op 200 graden. Bestrijk je flapjes met wat eidooier. Zet de flapjes in de oven en laat 20 minuten bakken totdat ze goudbruin zijn.
foto: Bettine à l’ail
Proef eens de kruidige, romige smaak van Bettine geitenkaas. Heerlijke geitenkaas met de perfecte hoeveelheid knoflook & kruiden. De mogelijkheden met dit product zijn legio. Nieuw is de knoflook & kruiden kaas die gemaakt is van 100% geitenmelk. Gereons Mag trof deze kaas aan in de foodybox lente-editie van Kroon op het Werk.
foto: tomate farcie van la maison blanche aux volets bleus.
Gevulde tomaat met rillettes van vers gerookte makreel. Een Bretons recept van de eigenaren van La maison blanche aux volets bleus. Uit hun fijne boek De Smaken van Bretagne.
Nodig:
1 hele vers gerookte makrelen (uit de foodybox) schoongemaakt
150 g verse gezouten boter
2 dl volle room
zout & peper
bosje bieslook
1 el mosterd
1 glas witte wijn
1 ui
2 tenen knoflook
6 grote tomaten, ontveld en leeggehaald, klaar om te vullen
gesneden ijsbergsla
olijfolie
Bereiding:
Snipper de ui en knoflook en fruit aan in wat boter. Voeg de witte wijn toe en laat inkoken. Maak de makreel schoon en snijd in stukjes. Voeg de makreel en room toe aan de gefruite uitjes en meng goed door. Kruiden met peper en zout. (in het recept ui het boek gaat de boter er niet bij, Gereons Keuken Thuis voegt deze wel toe tijdens in kleine blokjes) Roer alles om en laat afkoelen in de ijskast. Vul de tomaten met de rillettes.
foto: makreel van het Nederlands visbureau.
Serveer op een bedje van ijsbergsla met wat olijfolie en garneer met wat gehakte bieslook. De gerookte makreel kwam van het Nederlands Visbureau.
Het Van Gogh Museum gaat deze lente van start met het programma Open up met Vincent, waarmee het museum een positieve bijdrage wil leveren aan het gesprek over mentale gezondheid vanuit de kunst en het levensverhaal van Vincent van Gogh. Een fijn programma, met onder andere mindfulness-sessies, creatieve workshops en andere lesmateriaal, is in samenwerking met jongvolwassenen en professionals op gebied van mentale gezondheid ontwikkeld en wordt vanaf dit voorjaar zowel in het museum, op locatie en online aangeboden. Actief of reactief kunst beleven is goed voor je algehele staat van welbevinden. Van Gogh ervoer dit zelf in Saint Rémy de Provence, toen hij zijn vermaarde olijfgaarden schilderde. Hij schreef aan zijn broer Theo, dat kunst hem geholpen had zijn sombere periode te overwinnen. Kunst kan stress, depressie of andere psychische klachten verzachten. Van Gogh was hier heel open over:
“Vroeger wist ik wel dat je je armen en benen kon breken en dat dat dan later weer kon herstellen, maar ik wist niet dat je geestelijk gebroken kon worden en dat dat nadien ook herstelde.” (Vincent aan zijn broer Theo, 28 januari 1889)
Dit vormt de basis van het programma Open up met Vincent. Een programma vol leuke activiteiten met voor ieder wat wils op mentaal gebied. Kunst kijken, ervaringen delen, mindfulness-sessies en schilderworkshops. Kijk mee hoe Vincent van Gogh zijn blik opende. Het programma vind je op de site van het Van Gogh Museum.
Open up met Vincent Het Open up met Vincent programma biedt aanknopingspunten om, vanuit het levensverhaal en de kunst van Vincent van Gogh, het gesprek te starten over mentale gezondheid en ervaringen te delen. Elke activiteit is ontwikkeld in samenwerking met jongvolwassenen, zorginstellingen en professionals gespecialiseerd in mentale gezondheid. Het programma biedt activiteiten voor verschillende doelgroepen die zowel in het museum, op locatie en online kunnen worden gevolgd. De mindfulness-sessies in de tentoonstelling Van Gogh en de olijfgaarden die tot en met 12 juni 2022 in het Van Gogh Museum te zien is, vormen het startschot voor het programma dat in de rest van het jaar verder wordt uitgebreid.
foto: petites récoltes van Nicolas
Wijnen van Nicolas Les petites récoltes. Ik vind het altijd heel leuk om bij wijnhandel Nicolas binnen te stappen. Hun serie “petites récoltes” vormt een range van gunstig gesprijsde wijnen uit wat onbekendere gebieden. Vaak verpakt in flessen met originele etiketten. Zoals de marsanne & chardonnay of carignan rouge & grenache uit de Coteaux de Peyrac.
foto: op wijnreis door le Sud. Bitterois
De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van de Noordzee en kun je lezen rond 15 juni.
NB: De Sud de France editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Van Gogh Museum, Lannoo, Bettine geitenkaas, De Kroon op het Werk, Noilly Prat, Côté OUEST, La maison blanche aux volets bleus, het Nederlands Visbureau, Sud de France, tourisme Hérault, Marne mosterd, Noilly Prat, Vins Nicolas, Ville de Montpellier en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
