Hameau du Somail Begin maart bezocht GKT het slaperige Le Somail aan het Canal du Midi. Een pleisterplaats voor schepen met reizigers in de 17e eeuw, maar ook nog tegenwoordig. In le Somail vind je diverse adressen om je te laven en te restaureren. Dat is niet veranderd sinds de dagen, dat het Canal du Midi door 12.000 man sterk werd gegraven. In amper 13 jaar. De geestelijk vader van dit 240 kilometer lange kanaal is Pierre Paul Riquet. Van hem staat een groot standbeeld op de naar hem vernoemde Allées Riquet in de stad Béziers. Behalve belastinginner op zout voor de Zonnekoning, omringde Riquet zich met ingenieurs, wetenschappers, geografen en landmeters. Hij werd uiteindelijk de bouwmeester voor Lodewijk XIV, die het Etang du Thau verbond met de Garonne. Zo onstond het Canal Royal du Languedoc, dat je van Sète naar de monding van de Gironde bracht. Een slingerend meesterwerk met bruggen, sluizen en zelfs een tunnel (Malpas) die onder de heuvel van Ensérune doorloopt.
foto: Béziers: Allées Pierre Paul Riquet in de winter.foto: le tunel de Malpas.
Le Somail is in alles een pleisterplaats. Je vindt naast de brug een mooie kapel voor een kort schietgebed, er zijn auberges en chambres d’hôtes. In het dorp staat nog steeds de grote ijstoren, la Glacière, waarin ijs uit de Montagne Noire werd bewaard, om in de zomer de gasten te kunnen verblijden met gekoelde waar. Ook nu nog voorziet de lokale parlevinker de bootmensen van eten en drinken.
foyo: hoekje in Le Trouve tot du Livre.
foto: een oude wijnloods als boekenwalhalla.
Le Trouve tout du Livre. Dit is voor GKT misschien wel de grootste attractie van dit gehucht. Een voormalige opslag van wijnvaten aan het water werd omgetoverd tot een walhalla voor de boekensnuffelaar met maar liefst 50.000 titels aan boord. Uit allerlei tijdperken. Op elk gewenst gebied valt er een boek te ontdekken. In 1980 werd de uit Parijs afkomstige Madame Gourgues verliefd op le Somail, vestigde zich er en begon deze bijzondere boekenzaak. Een oude overkapte wijnloods, die tot op vandaag fungeert als pleisterplaats voor een boekenwinkel met meer dan 50.000 boeken, aangeboden aan lezers, toeristen en schrijvers, die er elkaar kruisen. Zij het via land, zij het via het Canal. Een niet te missen hot spot in dit prachtige gehucht. GKT zal hier nog vaak zijn te vinden.
foto: compleet oeuvre van Jules Verne uit de 19e eeuw.
LE TROUVE TOUT DU LIVRE. 28 Allée de la Glacière, LE SOMAIL 11120 SAINT-NAZAIRE-D’AUDE · +33 4 68 46 21 64
video: rondje boekenzaak in le Somail.foto: confit de celeri van Pierre.
RECEPT: Confit de celeri van kok en boekenschrijver Pierre Winkler.
“Jullie kennen de gekonfijte eendenbout (confit de canard) waarschijnlijk wel. Lekker, gewoon met wat groenten erbij en aardappel in de vorm naar keuze. Maar je kunt dat ook omdraaien en de groente konfijten op de manier van de eend, en er dan eenvoudig gebakken eend bij geven. Dit herken je niet, maar het is gekonfijte bleekselderij. Echt goddelijk, en je verrast er iedereen mee. Supersimpel te maken ook. Moet je geprobeerd hebben. Als je niet van eend houdt kan je ook biefstuk doen of entrecote, of lamsbout. Of je houdt het lekker vega. Goed, hierbij het recept van wat er op onze bordjes lag”
Nodig:
2 struiken bleekselderij
1 fles rode wijn (ik had een goedkope merlot gescoord bij de Deka)
2 tl kruidnagelpoeder
2 tl kaneelsap en rasp van 1 sinaasappel
4 el rodewijnazijn
3 el suiker
50 gr boter
Bereiding:
Snijd de bleekselderij in heel dunne plakjes (0,5 cm). Doe samen met alle andere ingrediënten in een pan en breng aan de kook. Zet dan het vuur op een laag pitje en laat helemaal zacht en gaar worden en tegelijk inkoken totdat de bleekselderijstukjes door een filmlaag van de ingedikte saus omhuld worden. Je kunt de confit van bleekselderij eventueel nog versieren met een beetje fijngesneden bladpeterselie of rucola.
P.S van Pierre: Als je er eendenborst bij geeft, snij dan de velkant kruislings in, droog aan beide zijden met keukenpapier goed af en zout en peper de vleeskant. Verhit boter of olie in een pan en bak eerst de velkant goudbruin (ca. 3 minuten). Draai om en bak de andere kant ook nog even kort (2 a 3 minuten). Eend moet van binnen echt rosé/rood blijven, dan is ie het lekkerst. (Haal de eend dus ook ruim van tevoren uit de koelkast zodat ie op kamertemperatuur is als je hem gaat bakken)
Wijntour 2022, de herfstwijnen. Het thema van deze editie van wijntour is rood in allerlei gedaantes, die Gereons keuken Thuis dronk en proefde tijdens de Occitaanse reis in september en oktober. Een fotoblog vol warme rode wijnen.
foto: Domaine de la Batellerie Cahors 2019.
foto: Domaine Castan, marselan bio.
foto: Malbec 2021 Comté Tolosan.
foto: AOP Fitou, Languedoc.
foto: Prieuré St. Hippolyte, Fontès Languedoc.
foto: Gaillac 2021 & Cötes du Rhöne bio.
foto: Jean Claude Mas, cabernet sauvignon Languedoc
foto: Pic Saint Loup met rugbybeker van ASBH.
foto: Pech du Viala, AOP St. Chinian.
foto: Mâcon Mancey les essentielels, Bourgogne du Sud.
foto: AOP Faugères Languedoc
foto: Chiste intense, vignerons de Cessenon sur Orb.
foto: Domaine Castan primeur 2022 bio.
Volgende editie van wijntour 2022 op GKT staat in het teken van feestwijnen.
foto: cover nieuwe editie nazomer met de Smaak van Italië.
Nazomer editie de Smaak van Italië. De zomervakantie is voor velen voorbij en het najaar staat voor de deur. De nazomer editie van de Smaak van Italië neemt je nog even mee in dat heerlijke Bel Paese gevoel. Op 29 augustus verschijnt het nieuwe nummer, de nazomereditie van De Smaak van Italië, een culinair nummer! Je kunt dit magazine vanaf vandaag, 17 augustus tot en met zondag 21 augustus bestellen. Je betaalt dan geen verzendkosten en hebt De Smaak van Italië zomereditie net als abonnees in de week van 29 augustus in huis. Een nazomer vol Italiaans culinair reisplezier. Ook kun je het magazine cadeau geven met een persoonlijke boodschap voor de Italië liefhebber.
Wat kun je verwachten begin september? Het nazomernummer van de Smaak van Italië gaat culinair toeren langs de mooiste plekjes in de Laars. Je krijgt de beste tips en culinaire adressen voor je verblijf in Puglia, Rome en Toscane. Heerlijke recepten van Miljuschka en Jamie Oliver. De leukste Italiaanse kookscholen in Nederland en België .Een erbij exclusieve voorpublicatie van het hilarische nieuwe boek van Bert Visscher. De vaste columns van o.a. Onno Kleyn en Jansen & Jansen ontbreken niet.
Klein Korea. In de Amsterdamse Kinkerstraat zit een Koreaanse take away, Seoul. Een toonbank vol exotische gerechten, kleur en geur. Verder gaat mij kennis niet van deze grote Aziatische keuken. Wel ooit geproefd door Gereons Keuken Thuis en uitgeprobeerd thuis met home made kim chi en bulgogi varkensvlees. Maar verder gaat mijn kunde niet. Dat gold ook voor Billy Law, schrijver van het kookboek Klein Korea. Hij werd gevangen door de smaken en sensatie van Koreaans eten toen hij voor de eerste keer in een BBQ restaurant aan de slag ging. Hij was direct verkocht. Met tien personen rond de BBQ, een uitgebreide keuze aan vlees en groenten. En dan die bijgerechten. Het kon niet op. Zijn vuurdoop in de Koreaanse was een waar eetfestijn.
foto: geroosterd rundvlees, bulgogi.
De Koreaanse keuken is grotendeels gebaseerd op de drie-eenheid vlees, rijst en groenten. Daarnaast is het de traditie om bij elke maaltijd een reeks aan bijgerechten te servereen. Banchan heten deze. De bekendste hiervan bij ons is natuurlijk kim chi, pittige en zure gerfermenteerde groenten. Een methode, die door de Koreanen is geperfectioneerd om voedsel langer te bewaren. Bovendien is kimchi heel gezond. Overigens geldt hetzelfde voor Japanse tsukémono, dat regelmatig in GKT op tafel komt.
foto: kim chi van lente-ui
foto: stapsgewijs kim chi maken.
Klein Korea bevat 70 iconische recepten en start hoe kan het ook anders met kim chi, zuur voor aan tafel. Stap voor stap doet Law uit de doeken, hoe je deze zuren maakt. Ik vind de kim chi van lente-ui heel apart. Binnenkort eens in mijn pickle-pers maken. Hierna volgen de bijgerechten (banchan), een essentieel onderdeel van de Koreaanse maaltijd, als dan niet gestoomd, gewokt, gemarineerd of gebakken in een pan. Een feestelijke Koreaanse maaltijd kent wel 12 banchan. Pannenkoeken, gevuld met van alles en beignets, denk aan tempura ontbreken niet. Gemaakt met typische Koreaanse pannenkoekenmix. er is ruimte voor vlees, zoals vurige kip met kaas. Koreanen houden wel van een paar calorieën meer! En natuurlijk bulgogi, geroosterd rundvlees. Want er wordt wat “af gebarbecued” binnen- en buitenshuis in Korea.
foto: bibimbap, #nowaste rijstgerecht.
Rijst en noedels mogen natuurlijk niet ontbreken in Klein Korea. Zoals de bibimbap, gemengde rijst. Een mooi methode van #nowaste restverwerking in een bowl. Er wordt gestoofd, gesmoord en gestoomd. Tot slot zijn er desserts, alhoewel die traditioneel nooit op het Koreaanse menu stonden. Het kookboek besluit met de smaakmakers, die essentieel zijn voor de smaakexplosies van de Koreaanse keuken. Ik moet zeggen, dat dat mijn meevalt. Want normaliter deinst GKT een beetje terug voor de ellenlange ingrediëntenlijsten bij Oosterse gerechten. Klein Korea houdt het simpel. Buikspekje voor mijn bekje.
foto: de rijke keuze aan banchan.
Klein Korea van Billy Law is een vrolijk kookboek, dat novices inwijdt in de keuken van een voor GKT wat onbekendere, maar niet minder beminde keuken. Alleen al het kijken naar de foto’s zou je verslaafd kunnen maken aan Koreaans eten. Het gaat een mooi plekje vinden in de Aziatische sectie van Gereons kookboekenhoek.
Klein Korea. meer dan 70 iconische recepten. Billy Law (ISBN 9789461432797) is een uitgave van Good Cook en is te koop voor € 22.50
foto: cover Klein Korea.
Over Billy Law: de schrijver van Klein Korea is een Australisch-Maleisische foodblogger, fotograaf en voormalig Masterchef Australia deelnemer. Op zijn foodblog A Table For Two geeft hij de lekkerste adressen in Sydney en van overal op deze planeet. Likkebaardend lekkere foodfotografie is zijn handelsmerk.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: cover Natuurlijk Oostenrijk en hertentartaar van RAU.
Natuurlijk Oostenrijk. Wat een culinaire ontdekking! Voor de lezer van dit boek, maar allereerst voor culischrijfster Laura de Grave, die 5 weken als een novice op Oostenrijks koken door dit gevarieerde land trok. En de aandacht trok met haar elektrische motor. Laura kende de Oostenrijkse keuken slechts van een gewonnen ski-trip naar Tirol en Kaiserschmarren, die ze deelde met een vriend. En natuurlijk het fenomeen, dat wij in Nederland Wiener schnitzel plegen te noemen. Hetzelfde geldt ook voor Gereons Keuken Thuis, Behalve Schnitzel, Spâtzle, Grüner Veltliner en Sachertorte weet ik weinig van de keuken van dit land.
Oostenrijk is een land, waar veel wordt gewerkt met lokale producten. Lokaal van boer tot bord. Een vaak terugkerend thema in de boeken van Laura. Het liefst biologisch en met veel liefde verwerkt in gerechten, die beïnvloed zijn door de geografische locatie. De Alpen, het vlakke, bijna poeszta-achtige oosten van het land en het mediterraan aandoende Karinthië. Zoveel verschillen in dit kleine land. Niet vreemd, als je bedenkt dat tot en met 1918 de Oostenrijkse Donaumonarchie half Europa bestreek en culinaire invloeden absorbeerde uit alle hoeken van het rijk. Laura de Grave ontdekte de fijne geneugten van de huidige negen regio’s. Van hoog tot laag.
foto; Kâsespâtzle van één van de chefs tijdens de presentatie.
Natuurlijk Oostenrijk trapt af in hoog Oostenrijk, Vorarlberg, land van koeien en kaas. Op drie niveaus. En wat een uitzichten hadden Laura en die koeien vanaf de alm. Daar kan geen breedbeeld TV tegenop. Die heerlijke kaas gaat natuurlijk op de verse Spâtzle, maar Vorarlberg kent ook moderne chefwaardige gerechten, zoals een Bodensee ceviche van chef Jonathan Burgervan hotel Hirschen in Schwarzenberg. Overigens proefde Gereons Keuken Thuis tijdens de presentatie van het boek heerlijke gerechtjes van chefs, die Laura tijdens haar roadtrip ontmoette, zoals een hertentartaar van restaurant RAU, een nature based restaurant in nationaal park de Kalkalpen. (Oberösterreich)
foto: moderne Kaiserschmarren ontbraken niet tijdens de presentatie.
Via Kaiserschmarren uit Tirol belanden we in mediterraan heuvelachtig Karinthië. Het zonnige zuiden van Oostenrijk. In Nederland bekend van de Weissensee, waarop gezien onze winters vaak de alternatieve Elfstedentocht wordt gereden. Een meer vol forellen, die belanden in traditionele Forellensuppe. Via Steiermak en Burgenland reizen we naar Wien, Wenen, de hoofdstad van het land en culinaire smeltkroes. Stad van de Wiener schnitzel mit Kartoffelsalat, de Naschmarkt en Heuriger, fijne wijnlokalen met zicht op de stad. Niederösterreich, rondom Wenen, wijngebied, abrikozen en maanzaad afkomstig van de klaproosvelden. Maanzaad wordt veel gebruikt in de Oostenrijkse keuken. Gebruikt in Mohnzelten, aardappelkoeken gevuld met maanzaad. Oberösterreich, met het Salzkammergut vol bossen en meren. “Im Salzkammergut kann man gut lustig sein”. dat wisten de Romeinen al. Bier, wild & Knödel. Maar ook de eerder genoemde hertentartaar van Klemens Schrami van restaurant RAU. Een keuken vol natuurlijke elementen, beetje ruw en ruig. De tocht eindigt in Mozartstad Salzburg met een barokke oude keuken sinds 1719, met de beroemde Salzburger Nockerl. Fluffy eiwitschuim met cranberryjam.
foto: Laura de Grave met één van de chefs tijdens de presentatie.
Natuurlijk Oostenrijk, wat een culinair feest is dit kook- en leesboek weer geworden. Laura onderzocht en ervoer al eerder Amsterdamse specialiteiten op de fiets, toerde langs de dreven van Nederland om lokale gerechten te ontdekken. En nu opent ze het voor velen onbekende terrein van Oostenrijk in al zijn culinaire facetten. Natuurlijk Oostenrijk is een reis an sich door dit mooie land met prachtig fotowerk van Hans de Kort. Ga het lezen en op pad met Laura. Een boek en land om van te smullen of moet ik naschen zeggen?
Für deutschsprachigen ist das Buch auch auf Deutsch erhâltlich
foto: covers van beide kookboeken.
Natuurlijk Oostenrijk/ Natürlich Österreich. Laura de Grave (ISBN 9789493095793) is een uitgave van Uitgeverij Brandt en is te koop voor € 30,00
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Gereons Mag, Sud de France editie. De titel van deze editie van Gereons Mag leverde mij op Facebook een reprimande op. Sud de France is geen Frans, het zuiden wordt aangeduid met Midi. Klopt helemaal, maar je ziet meer en meer (wijn)producenten en toeristische organisaties, die de term Sud de France gebruiken, want aan het woord Midi kleeft wat wijn betreft ook een klein vooroordeel. Ontstaan in de tijd dat de wijngaarden van het zuiden vooral bulk produceerden. De nieuwe term Sud de France wordt gebruikt door producenten uit heel Occitanië voor wijn, speciale food AOP’s en nog veel meer. Gereons Keuken Thuis ging een maand lang proeven in de Languedoc. Wijn, oesters, brandade. Jullie hebben er al eerder over kunnen lezen. Ik bezocht Noilly Prat in Marseillan, kocht weer eens petites récoltes bij Nicolas en ging oesters eten in Bouzigues. Flaneren door de heerlijke steden Montpellier en Béziers en toeren door de uitbottende wijngaarden. Maar er is meer in deze Mag. Vincent van Gogh pept je mentaal op met zijn kunst, De apéro wordt begeleid door flapjes met zalm & geitenkaas en een rillettes van makreel. Beide producten uit de foodybox van Kroon op het werk. Maar daarover meer bij terugkomst rond 5 mei in Nederland.
foto: Noilly Prat in de haven van Marseillan.
Noilly Prat. Façonné par la mer dans le Sud de la France. Marseillan aan het bassin du Thau. In de haven van dit stadje liggen de kelders van Noilly Prat, de beroemde vermouth uit de Languedoc. Een versterkte wijn in de varianten Extra Dry, Original Dry, Ambré en Rouge. Gemaakt van lokale wijnen, waaraan wat wijnalcohol wordt toegevoegd. Daarna begint de rijping binnen in houten vaten met speciaal toegevoegde kruiden. Eerst twaalf maanden binnen en daarna in houten vaten op de kades. Een mooi gezicht die verzilte vaten. Na rijping volgt de assemblage. Noilly Prat drink je bij je apéro, gebruik je in de keuken of in je funky cocktails. Ik kocht een fles rode Noilly Prat, een fijne begeleider voor geroosterde zeekat met een mousseline van rode paprika, tijm en chorizo. het recept vind je op de site van Noilly Prat, net als alle andere leuke suggesties.
foto: de kruiden van Noilly Prat.
foto: c’est le temps de l’apéro.
Bladerdeeghapjes met zalm, geitenkaas en bieslook
Nodig voor 12 hapjes:
100 g geitenkaas bijvoorbeeld van Bettine
200 g verse zalm in dunne plakjes
3 plakjes bladerdeeg (diepvries)
peper
zout
gehakte bieslook
1 eidooier
Bereiding:
Snijd de zalm in kleine stukjes. Verbrokkel de geitenkaas. Meng zalm, bieslook en kaas in kom door elkaar. Voeg wat peper en zout toe. Rol de plakjes bladerdeeg dun uit en snijd ze in vieren. Leg op elk stuk bladerdeeg wat vulling en vouw dicht. je kunt hierbij je eigen fantasie gebruiken voor de vorm. Verwarm de oven voor op 200 graden. Bestrijk je flapjes met wat eidooier. Zet de flapjes in de oven en laat 20 minuten bakken totdat ze goudbruin zijn.
foto: Bettine à l’ail
Proef eens de kruidige, romige smaak van Bettine geitenkaas. Heerlijke geitenkaas met de perfecte hoeveelheid knoflook & kruiden. De mogelijkheden met dit product zijn legio. Nieuw is de knoflook & kruiden kaas die gemaakt is van 100% geitenmelk. Gereons Mag trof deze kaas aan in de foodybox lente-editie van Kroon op het Werk.
foto: tomate farcie van la maison blanche aux volets bleus.
Gevulde tomaat met rillettes van vers gerookte makreel. Een Bretons recept van de eigenaren van La maison blanche aux volets bleus. Uit hun fijne boek De Smaken van Bretagne.
Nodig:
1 hele vers gerookte makrelen (uit de foodybox) schoongemaakt
150 g verse gezouten boter
2 dl volle room
zout & peper
bosje bieslook
1 el mosterd
1 glas witte wijn
1 ui
2 tenen knoflook
6 grote tomaten, ontveld en leeggehaald, klaar om te vullen
gesneden ijsbergsla
olijfolie
Bereiding:
Snipper de ui en knoflook en fruit aan in wat boter. Voeg de witte wijn toe en laat inkoken. Maak de makreel schoon en snijd in stukjes. Voeg de makreel en room toe aan de gefruite uitjes en meng goed door. Kruiden met peper en zout. (in het recept ui het boek gaat de boter er niet bij, Gereons Keuken Thuis voegt deze wel toe tijdens in kleine blokjes) Roer alles om en laat afkoelen in de ijskast. Vul de tomaten met de rillettes.
foto: makreel van het Nederlands visbureau.
Serveer op een bedje van ijsbergsla met wat olijfolie en garneer met wat gehakte bieslook. De gerookte makreel kwam van het Nederlands Visbureau.
Het Van Gogh Museum gaat deze lente van start met het programma Open up met Vincent, waarmee het museum een positieve bijdrage wil leveren aan het gesprek over mentale gezondheid vanuit de kunst en het levensverhaal van Vincent van Gogh. Een fijn programma, met onder andere mindfulness-sessies, creatieve workshops en andere lesmateriaal, is in samenwerking met jongvolwassenen en professionals op gebied van mentale gezondheid ontwikkeld en wordt vanaf dit voorjaar zowel in het museum, op locatie en online aangeboden. Actief of reactief kunst beleven is goed voor je algehele staat van welbevinden. Van Gogh ervoer dit zelf in Saint Rémy de Provence, toen hij zijn vermaarde olijfgaarden schilderde. Hij schreef aan zijn broer Theo, dat kunst hem geholpen had zijn sombere periode te overwinnen. Kunst kan stress, depressie of andere psychische klachten verzachten. Van Gogh was hier heel open over:
“Vroeger wist ik wel dat je je armen en benen kon breken en dat dat dan later weer kon herstellen, maar ik wist niet dat je geestelijk gebroken kon worden en dat dat nadien ook herstelde.” (Vincent aan zijn broer Theo, 28 januari 1889)
Dit vormt de basis van het programma Open up met Vincent. Een programma vol leuke activiteiten met voor ieder wat wils op mentaal gebied. Kunst kijken, ervaringen delen, mindfulness-sessies en schilderworkshops. Kijk mee hoe Vincent van Gogh zijn blik opende. Het programma vind je op de site van het Van Gogh Museum.
Open up met Vincent Het Open up met Vincent programma biedt aanknopingspunten om, vanuit het levensverhaal en de kunst van Vincent van Gogh, het gesprek te starten over mentale gezondheid en ervaringen te delen. Elke activiteit is ontwikkeld in samenwerking met jongvolwassenen, zorginstellingen en professionals gespecialiseerd in mentale gezondheid. Het programma biedt activiteiten voor verschillende doelgroepen die zowel in het museum, op locatie en online kunnen worden gevolgd. De mindfulness-sessies in de tentoonstelling Van Gogh en de olijfgaarden die tot en met 12 juni 2022 in het Van Gogh Museum te zien is, vormen het startschot voor het programma dat in de rest van het jaar verder wordt uitgebreid.
foto: petites récoltes van Nicolas
Wijnen van Nicolas Les petites récoltes. Ik vind het altijd heel leuk om bij wijnhandel Nicolas binnen te stappen. Hun serie “petites récoltes” vormt een range van gunstig gesprijsde wijnen uit wat onbekendere gebieden. Vaak verpakt in flessen met originele etiketten. Zoals de marsanne & chardonnay of carignan rouge & grenache uit de Coteaux de Peyrac.
foto: op wijnreis door le Sud. Bitterois
De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van de Noordzee en kun je lezen rond 15 juni.
NB: De Sud de France editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Van Gogh Museum, Lannoo, Bettine geitenkaas, De Kroon op het Werk, Noilly Prat, Côté OUEST, La maison blanche aux volets bleus, het Nederlands Visbureau, Sud de France, tourisme Hérault, Marne mosterd, Noilly Prat, Vins Nicolas, Ville de Montpellier en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Brandade de morue. De regio Languedoc Roussillon, land van Catalanen en katharen. Studentenstad Montpellier, zoutpannen, Romeinse steden als Nímes en Narbonne, de beroemde Pont du Gard. Wijn in overvloed, de Noilly Prat uit Marseillan, banyuls wijnen en ansjovis uit Collioure. Er is veel te beleven in deze regio in het Zuidwesten van Frankrijk. Oesters uit Bouzigues, de moules à la Sètoise, waarvan het recept in mijn kook- en leesboekje Gereons Keuken Thuis staat. Lekker met een glas picpoul de pinet. Deze week reed ik vlak langs Nímes, met zijn arena en Maison Carrée. Jeugdsentiment, als 17 jarige op schoolreis naar deze stad. We hebben zoveel lol gehad in de straten van Nímes.
Vandaag een recept voor brandade de morue, Een puree van gedroogde kabeljauw die zowel warm als koud kan worden gegeten. zonder knoflook volgens de puristen. De smaak van de Languedoc. Het recept werd in 1830 opgetekend door chef Durand van Hotel du Midi in Nîmes. Ik genoot gisteren van brandade “faite maison” bij Les Ondines in de haven van Grau d’Agde. Bij de brandade de morue drinken we een rosé uit Tavel bij.
foto: brandade de morue bij Les Ondines.
Nodig:
600 g gezouten en gedroogde kabeljauw (filets) 2 dl melk 2 dl olijfolie zout en peper
Bereiding:
Leg de gezouten kabeljauw minimaal 12 uur (filets) of 24 uur (vis met huid) in koud water, bij voorkeur stromend. Vervang stilstaand water elk uur. Pocheer de vis 5 à 6 minuten in kokend water en laat daarna afkoelen. Verkruimel de vis in een pan met dikke bodem. Let op geen aluminium of ongecoat gietijzer Verwarm op een laag vuur en voeg druppelsgewijs 1,5 dl van de olie toe, terwijl je roert. Verwarm de melk en voeg ook beetje bij beetje 1,5 dl melk toe, totdat een mooi gladde substantie ontstaat. Indien de brandade nog te droog is voeg dan gelijke delen olie en melk toe. Lekker met een krokant geroosterd knoflookbrood.
Wijnroutes van Lonely Planet. De Franse weken staan voor de deur op Gereons Keuken Thuis, zes weken lang Franse verhalen vanaf locatie. Een mooie stek tussen de wijngaarden en Mediterrannée. Gereons Keuken Thuis gaat in de Languedoc nieuwe wijn- en kookinspiratie opdoen. Live verslag volgt op social media en blog. Maar… nu eerst een heel fijn boek, dat in het kader van deze reis op de mat plofte. Wijnroutes, een boek dat je leidt langs de mooiste wijngaarden ter wereld. Want zeg nu zelf: als je er toch bent is het toch heerlijk om meteen eens die lokale wijn te proeven van die bevlogen wijnmaker? Lonely Planet ging je voor door 20 landen en 52 wijngaarden.
foto: cover Wijnroutes van Lonely Planet.
Van Down Under tot de Elzas, van Toscane tot Californië. Een heerlijk lees- en kijkboek om je volgende trip tussen de wijnranken te plannen. Dus hopperdepop, de paden op en lanen in. En waar smaakt die wijn beter dan met uitzicht over de Indische Oceaan of een blik op de Catalaanse berg Canigou?
Wijnroutes is ingedeeld per land en op alfabetische volgorde. Je reis start in Mendoza Argentinië en eindigt in Sonoma USA. Lonely Planet zou Lonely Planet niet zijn als het in elk hoofdstuk over land en/of streek naast wijngaarden geen fijne adressen voor overnachten, eten en evenementen vermeldde. Zo ga je goed bewapend aan de slag.
Wijnroutes. Voor ieder wat wils. De mooiste plekken, waar bevlogen wijnmakers hun ding doen. Wat wil je nog meer? Wijnroutes neemt je op sleeptouw in dit boek. Gereons Keuken Thuis weet nu al dat hij veel plezier gaat hebben met deze gids. Al is het dan, al lezend, om met een goed glas aan zee je te verdiepen in al het moois op wijngebied.
Wijnroutes. Lonely Planet, 20 landen, 52 wijngaarden. (ISBN9789021590448) is een fijne wijnuitgave van Kosmos en is te koop voor € 25,00
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Gastblogger Marjolijn gaat eten in NYC. Marjolijn Maurik-Verheijen is food- en travelblogger op puur koken. Op haar blog neemt ze haar lezers en volgers graag mee naar de mooiste plekjes op deze aardbol en deelt ze haar lekkerste recepten. Onlangs is ze geëmigreerd naar Duitsland. Ze vertelt daar graag over op haar blog. Verhalen over haar nieuwe woonomgeving, huis en haar andere passie huisdieren. Neem eens een kijkje op Puur Koken en maak kennis met veelzijdige Marjolijn. Vandaag een stuk over haar eetescapades in The Big Apple, een stad, die haar hart sneller doet kloppen. Overigens geldt dat ook voor Gereons Keuken Thuis. Het is zaterdag, here comes the weekend!
foto: NY door de ogen van Gaby Zwaan.
Tofste restaurants in New York City. Afgelopen december zijn mijn man en ik een week naar New York geweest, wat een waanzinnige stad is dat zeg. Alle clichés zijn waar, zodra je de metro uitstapt waan je je zelf in een film. Al het getoeter, de gele taxi’s de sirenes het is echt overweldigend. Nadat wij ons hotel hadden gevonden moesten we ook echt even bijkomen van al dat geweld, de lange reis en jetlag zou hier ook ongetwijfeld een rol in hebben gespeeld. Maar er moest gegeten worden en dus stapte wij na een power napje en een verkwikkende douche de drukte weer in. Men vertelde ons dat het nu helemaal niet zo druk was, dat het voor corona nog veel drukker was, wij dachten alleen maar…hoe dan?
Wij hebben in New York in de meeste leuke restaurants gegeten, een aantal tips kregen we van vrienden die al eerder in New York waren geweest en een aantal restaurants hebben wij gevonden door willekeurig iemand op straat aan te spreken waar we goed en gezellig konden eten. We kwamen echt in de meest enge achteraf straatjes terecht, dat vonden we toch niet zo’n goed idee en dus zijn we toch maar weer terug gelopen en hebben een wederom iemand aangesproken, ditmaal kwamen we wel bij een tof restaurant uit.
foto: inside Ellen Stardust Diner.
TOP 3. Marjolijn heeft een top 3 gemaakt van alle restaurants , waar zij geweest is met haar partner. Hier zitten ook restaurants bij waar zij alleen ontbeten of geluncht hebben, Marjolijn kan dus niet zeggen hoe het avondeten hier is, maar ze hoort het uiteraard graag als je daar ’s avonds gegeten hebt.
Nummer 1. Met absolute stip op nummer 1 staat Ellen Stardust Diner. Hou je wel van een beetje sfeer tijdens het eten en hou je van musicals dan zit je hier echt helemaal op je plek. Deze tip kregen wij van vrienden en deze tip geef ik dan ook graag door aan jullie. Je kunt bij dit restaurant niet van te voren reserveren en dus moet je aansluiten in een lange rij. Wij besloten vroeg te gaan en dus viel bij ons de rij nog heel erg mee, maar toen wij weer naar buiten gingen stond de rij al tot op de hoek van de straat (zo’n 200 meter). Bij Ellen Stardust Diner zingen de serveersters en serveerders, vaak zijn dit liedjes uit musicals, maar ook komt regelmatig iets van ABBA of een poplied voorbij. Het is allemaal heel gemoedelijk en niemand wordt opgedrongen mee te dansen of te zingen, gewoon lekker blijven zitten en genieten. De serveerster en serveerders zijn ook super vriendelijk en het ontbreekt je echt aan niks die avond. Leuk weetje is dat iedere Stardust medewerker binnen 2 tot 3 jaar in een grote musical staat op Broadway. Het zijn dan ook niet zomaar zangers en zangeressen. Wat staat er op het menu? De kaart is echt typisch Amerikaans, chickenwings, burgers, milkshakes, roast beef enz. Super lekker en echt als je er bent neem een milkshake en als toetjes de Rainbow cake…goddelijk!
Nummer 2: The Red Flame Diner, in dit restaurant gingen wij elke dag ontbijten. Het ontbijt was super goed en zat dichtbij ons hotel, echt ideaal. Wat mijn man voornamelijk een voordeel vond is dat je er onbeperkt koffie kunt krijgen. Je bestelt 1 kop koffie en doorlopend wordt je kop koffie gratis bijgevuld. Had ik na 2 kopjes koffie echt wel genoeg, liet mijn man zijn kopje gerust een keer of 6 bijvullen. In dit restaurant kan je de meest uiteenlopende ontbijtjes krijgen. Wil je eieren? Geen probleem. Wil je dan roerei? Gekookt ei? Gebakken ei? Of toch liever een gepocheerd ei? Keuze gemaakt, oké wil je dan spek, ham, kaas of worst bij je ei? En wil je er bruin, wit, of speltbrood bij? Wil je er aardappeltjes bij? Gebakken of gefrituurd? En zo ging het maar door. Maar echt zo’n lekker gebakken eitje (uiteraard Sunny side up) heb ik lang niet gegeten. Wat je hier verder nog vind zijn de typische Amerikaanse ontbijtjes, pancakes met chocolade, pancakes met noten, pancakes met boter en siroop, pancakes met banaan, pancakes met blauwe bessen. Maar ook wafels, wafels met fruit en slagroom, wafels met kip en spek, wafels met een eitje en ham en/of kaas of spek en/of kaas. Maar uiteraard is er ook de yoghurt met fruit en muesli voor wie iets rustiger wil opstarten ’s morgens. Wat wij ook erg fijn vonden is dat je normale porties krijgt, geen mega ontbijt maar gewoon 2 geroosterde boterhammen bij je 2 eitjes, wat aardappeltjes en wat boter en jam.
Nummer 3: Connolly’s. Hou je van pubs dan zit je hier helemaal op je plek. Connolly’s is een echte Ierse pub met alle gezelligheid die daarbij hoort. Er staat een sportwedstijd aan op de tv, mannen en vrouwen hangen lachend en bier drinkend aan de bar en aan de tafeltjes zitten mensen heerlijk te genieten van hun eten. Op de achtergrond klinkt Ierse muziek en zelfs de barman lijkt met Iers accent te praten (hij vertelde ons dat hij een Amerikaans was en zelfs nog nooit in Ierland was geweest). Wat vind je hier op de menukaart? Eigenlijk van alles wat, salades, burgers, roast beef, finger food, soep, enz.
Je krijgt hier wel extreme Amerikaanse porties, de eerste keer dat wij hier gingen eten hebben dan ook ieder de helft opgegeten, zonde maar we zaten echt propvol. De keer daarna hebben we 1 maaltijd gedeeld met z’n tweeën en de laatste avond in New York toen wij daar weer gingen eten hebben we allebei een salade genomen, we hadden de hele week nog niet echt fatsoenlijk groente gegeten en dus werd dat wel weer tijd. De salades waren groot, maar het is toch al koud dus konden we er de hele avond over doen. Ondertussen wat kletsen met de barman, zo vertelde hij ons dat deze pub van origine een politiekroeg is. He dat is leuk, ik werk zelf bij de politie en nadat ik hem dat vertelde en hem foto’s had laten zien van mijzelf in uniform kregen we een rondje drinken van hem. Ook toen we nog 2x terug kwamen kregen wij het drinken van de barman, super lief. Het eten was erg lekker,, maar dus wel erg veel, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Wat je in dit restaurant moet doen is vroeg gaan, lekker eten bestellen, genieten van de gezelligheid, een sportwedstrijd kijken en dan is je bordje vast zo leeg.
Eten in NYC Mochten wij weer eens naar New York gaan (hopelijk eind dit jaar) dan gaan we deze restaurants zeker weer bezoeken. We zijn ondertussen al nieuwe restauranttips aan het verzamelen en dus kom ik hopelijk aan het eind van het jaar opnieuw bij jullie terug met een nieuwe top 3 van leuke, gezellige en lekkere restaurants in New York.
foto: Dean & Deluca Broadway, bron NY Times.
Recept van Gereons Keuken Thuis voor Marjolijn.
NY style glazed ham. Begin jaren negentig stond er in het huisblad van de blauwe grootgrutter een recept dat afkomstig was van Dean & Deluca, de vermaarde delicatessenzaak. op Broadway. Het was een brunchgerecht, Ham met koffie en bruine suiker. Ik maakte het in de nineties regelmatig klaar. Helaas is het recept verloren gegaan en stond Gereons Keuken Thuis voor de uitdaging om opnieuw het wiel uit te vinden. Coffee glazed ham een stevige start van je decemberzondag.
Nodig: 4 dikke plakken ham 75 g bruine suiker 2 el ciderazijn 1 el Dijon mosterd 1 kop sterke espresso 2 verkruimelde beschuitjes klontje boter
Bereiding:
Zet de oven op 200 graden. Meng de suiker, azijn, espresso door elkaar en verhit even tot de suiker is opgelost. Roer de verkruimelde beschuitjes en mosterd erdoor. Leg de plakken ham in een ovenschaal en bestrijk deze met het mengsel. Bak de ham ongeveer 25 minuten in de oven. Keer halverwege om en bestrijk de ham opnieuw met het mengsel. Serveer het gerecht met hash browns (gebakken aardappelen)
Dank je wel voor je leuke gastblog en veel plezier bij je volgende trip naar The Big Apple.
IZAKAYA van Tim Anderson. Deze Japan adept en kok behoeft geen introductie meer op Gereons Keuken Thuis. Al vanaf jongs af aan is Anderson gefascineerd door de keukens van Nippon. Hij vertrok zelfs naar het land van de rijzende zon, om alles te weten te komen over de culinaire cultuur van dit immense land. Tegenwoordig bestiert hij het Londense restaurant Nanban. Ook de schrijver van Izakaya werd de laatste twee jaar aangedaan door de lockdowns als gevolg van Covid-19. Een mooie uitdaging voor Anderson om juist thuis te gaan koken en dan gerechten uit de izakaya-wereld. Kleine eethuisjes, ooit begonnen als sakewinkels, die uitgroeiden tot een plek voor elke Japanner om een drankje te doen en wat makkelijks te eten. Geheel ontspannen de werkdag afsluiten. Toevalligerwijs besprak Mara Grimm in Het Parool dit weekend een izakaya in de Amsterdamse Koningsstraat. Easy does it eten, geen haute cuisine. Dat is het kernmerk van deze gelegenheden. Tim Anderson is er verrukt van en vertaalde, net als in zijn andere boeken de gerechten met de knipoog, die we van hem gewend zijn.
foto: Koreaanse steak tartare.
IZAKAYA, makkelijke gerechten uit de Japanse eethuisjes, start met de waarschuwing, dat Anderson graag fuseert. Bepaalde gerechten in het boek zijn niet specifiek Japans, maar je vindt deze wel op izakaya menu’s. Denk aan kaasfondue of steak op zijn Koreaans. Daarom nam hij ze op in zijn nieuwe boek. Izakaya’s zijn bij uitstek het fenomeen, waarbij je in plaats van de Japanse keuken beter kunt spreken over de keuken van Japan. Ook de Nanban keuken van het Zuideiland kent vele invloeden, van Portugese tot Amerikaanse. Dat maakt de keuken van Japan zo spannend in de ogen van Anderson.
Na een izakaya handleiding, een kennismaking en een lijst ingrediënten gaat Tim Anderson aan de bak. Met een ouverture van frisse en lichte gerechten, zoals waterkerssalade met radijs of in sake gestoomde venusschelpen. Hierna presenteert hij zwaar en rijk, vlees, kaas en eiwitrijk voedsel als contrast met het voorafgaande lichte gebeuren. een mooi fusion gerecht is de Koreaanse steak tartare. Dit gerecht ziet er toch wel heel chique uit voor een eethuisje.
foto: carbonara op de izakaya wijze.
foto: Japanse carbonara ingrediënten.
Er zijn niet echt hoofdgerechten te vinden in de izakaya traditie, maar ook moet je niet denken dat een izakaya het equivalent is van wat wij een Spaanse tapasbar noemen. Mocht er sprake zijn van een hoofdgerecht, dan vind je in het hoofdstuk DIY diner smakelijke hoofdegerechten tips. Ik zelf vind de carbonara (my all time favorite) met udonnoedels en tempura van bacon een vondst. Koolhydraatrijk eten komt aan bod en natuurlijk zoetigheden, fel gekleurd. De Mont Blanc met zoet aardappel is een plaatje. Tot slot besteedt Anderson nog aandacht, hoe kan het ook anders, aan drankjes en cocktails. Want die horen er nu eenmaal bij. Zeker als er na de izakaya nog karaoke op het menu staat. Zo smul je jezelf , met een sake in de hand door de keuze van de Japanse eethuisjes heen.
foto: Mont Blanc met zoete aardappel.
IZAKAYA van Tim Anderson is, net als zijn andere kookboeken een reis door de fascinerende keukens van Nippon met eten, waar je je vingers bij aflikt. Overigens weet ik van dat laatste niet of dat wel is toegestaan in Japan, maar Anderson kennende vindt hij dat geen probleem. Stap uit de dagelijkse sleur. Voor de grote of kleine trek, maak van je keuken een izakaya. Sayonara!
IZAKAYA, makkelijke gerechten uit de Japanse eethuisjes. Tim Anderson (ISBN 9789461432674) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 27,50
foto: cover IZAKAYA.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
