Echt Eten 2, als Jon in Frankrijk

 foto: Echt Eten 2

Een mooie laatste dinsdag van januari. Gereons Keuken Thuis vertrok naar het Haarlemmermeerse bos, waar in een plas als een UFO het restaurant Vork& Mes ligt. Het Utopia van Jonathan Karpathios, bevlogen kok en man, die graag met zijn handen in de aarde wroet. Want dat is zijn passie, koken met mooie producten, al dan niet zelf geteeld met respect voor de arde. Een schone en gezonde aarde waar zijn kinderen en zelfs kleinkinderen nog de vruchten van zullen plukken. Over deze passie schreef Jonathan al Echt Eten, koken met de groenten van Jon.

De tafels in Vork&Mes waren in landelijke stijl gedekt voor deze bijzondere middag. De verzamelde gasten schoven aan voor de lancering van Echt Eten 2, als Jon in Frankrijk.  

Jonathan reisde als kind met zijn oom en tante mee langs talloze toprestaurants. Hij begreep niet waarom zij zolang aan tafel zaten. Het was een ware kwelling. Maar tijden veranderden en hij maakte opnieuw kennis met het land. Jaarlijks gaat hij bij zijn vrienden Sandra en Santi vakantie vieren op hun glamping in Zuidwest Frankrijk. Deze vrienden zijn naast gastheer ook bevlogen agrariërs. Zij telen alles volgens het permacultuur principe. Niets gaat verloren en alles wordt teruggegeven aan de aarde. Dus een reden te meer voor Jonathan om er te verblijven. En te koken, de hele vakantie lang voor zijn familie, Sandra en Santi en gasten.

Nu spreekt hij beter Grieks dan Frans, maar dat weerhoudt Jonathan er niet van om de Franse markten af te struinen naar voedsel. Er is zoveel moois te krijgen dat hij er hebberig van wordt. Een groot kind in een snoepwinkel vol verse waar. De cornucopia van deze streek.

Het idee voor Echt Eten 2, als Jon Frankrijk was geboren. een boek vol heerlijkheden à la Française. Gekookt met de beste wat het land voortbrengt of wat je zelf verbouwt, al is dat op de vierkante meter van je stadsbalkon.

Het boek begint met je eerste stappen naar echt eten. Zelf een mini moestuin aanleggen, met een zaaiplan, want voor Jonathan begint alles bij aarde in al zijn verscheidenheid. Hoofdstuk 1 start met basisrecepten voor lekkere dingen door het hele jaar heen. Homemade en makkelijk te maken, zoals beurre noisette, tapenades, een spannende gedroogde ham (stoer) en rozenbottelsiroop. En ik moet vooral de hartige madeleines niet vergeten. Ik weet nu al dat die een hit gaan worden in Gereons Keuken Thuis.

Daarna gaat het boek verder op het ritme van het platteland, het ritme van de seizoenen. Lente, de boerenmarkt, slakken, gefrituurde courgettebloemen, producten van de geitenboer en verse doperwten. recepten voor puur lente-eten.

De zomer brengt, stilte, een verhaal over waterbesparing door greppels te graven, want in permacultuur wordt niets verspild. er gaan verse paprika’s op de barbecue, een koude lasagne van groenten, perzik met spek, de wijnen van de biodynamische wijnboer. Er lijkt geen einde aan te komen zo’n zomer. Jonathan blijft zijn 80/20 principe trouw.

De herfst brengt noten, appels, kweeperen en vijgen. Het seizoen om mooie dingen met al deze oogst te maken. Een vijgenbrioche met portsiroop, aardappelsoep met truffel (hoe kan het ook anders in de Sud Ouest?) De ultieme paté onder leiding van madame Guery, die de kok aanspoort lekker veel te maken, want de winter komt weldra. Eendenpaté, vegetarische paté, kikkererwtenkoekjes met kruidenhangop. De slacht van een eend voor een cassoulet. gelakte eend à la Santi, voor de oosterse touch. Het wordt allemaal verwoord in duidelijke en makkelijke recepten.

Het vijfde hoofdstuk gaat over de winter, met gegratineerde groene kool met beurre café de Paris, een klassiek aardappelgratin met knoflook, huisgemaakte varkensworst en ravioli’s gevuld met kastanjepuree. Alles is even smakelijk.

Echt Eten 2, als Jon in Frankrijk is een vrolijk boek. Je proeft de gerechten. Je ervaart de passie en liefde, waarmee Jonathan zijn producten verzamelt, ermee kookt en ervan geniet met zijn dierbaren. Het boek is ook helemaal in de stijl van Jonathan, volgens de seizoenen, met uitleg over de producten en niet gerangschikt op zoet of zout, maar gewoon lekker door elkaar. Chapeau. Een boek waar je je meteen bij thuisvoelt. Het zelfde gevoel als je aanschuift bij Vork&Mes op zo’n januari dinsdag in Hoofddorp. Dit inspirerende boek  krijgt een mooie plaats in Gereons Keuken Thuis.

 foto: sfeer bij Vork&Mes

Echt Eten 2. als Jon in Frankrijk (ISBN 978904520418-5) is een uitgave van Karakter Uitgevers, www.karakteruitgevers.nl en kost € 29,95

 

Varkenshaas met jeneversaus

 foto: Hooghoudt No 67

Het is er echt zo’n maandag voor. Grisaille buiten, druilerig weer. Een maandag die vraagt om stevige smaken van bij ons. Ik trof in mijn ijskast nog een flesje jenever van Hooghoudt aan, no.67 uit het #allyouneedisfoodpakket van Kroon op het Werk. Nu ben ik meer een wijn-dan een jenever drinker. Dus lonkte het flesje naar me: “Kook met mij!”  dat is niet tegen dovemansoren gezegd..

Geïnspireerd door het wonderschone stadje Lier, dat ik vorige week bezocht, bedacht ik ineens een leuk gerecht met Belgische trekjes. Varkenshaas met jeneversaus en room. Een saus met stevige smaken van jeneverbes uit de Kempen, een schep mosterd en wat champignons. Wat fritten erbij en deze maandag kan niet meer stuk. We drinken er een glas Kempisch bier bij, Corsendonk.

Nodig 4 personen:

2 varkenshazen in stukjes.

1 el jeneverbessen

1 el zwarte peperkorrels

2 el bloem

1 glas jenever

1/2 bakje champignons

1 el Dijon mosterd

boter

peper en zout

gehakte bieslook

5 el crème fraîche

Bereiding:

Doe de jeneverbessen en peperkorrels in een vijzel en wrijf ze fijn. Meng 1 el van dit mengsel en een snuifje zout door 2 eetlepels bloem en wentel de varkenshaas stukjes er doorheen. Verhit een flinke klont boter in de pan en bak het vlees aan. Haal het vlees eruit en zet afgedekt weg. Snijd de champignons in plakjes en bak deze kort in het hete braadvet. Blus af met een glas jenever en laat kort sudderen. Voeg de crème fraîche toe, nog wat van het peper/jeneverbes mengsel en een lepel mosterd. Laat kort doorwarmen. Leg het vlees terug in de saus en warm nog even mee. Maak op smaak met wat zout.  Serveer de varkenshaas met wat saus op een bord. Bestrooi voor de kleur met wat gehakte bieslook.

Beaujolais

 foto: Juliénas vieille vignes

Op naar hotel Casa400, in het alsmaar veranderende Amsterdam Oost. Stek waar ik in mijn studententijd woonde. Nu het podium voor een groot aantal Franse wijnproducenten, die samen met Sopexa hun waar etaleerden. Deze editie van France-Vins stond in het teken van de Beaujolais. Extra aandacht voor de wijnen en producenten van deze regio. De Beaujolais, een door mij vaak bezochte streek tussen Mâcon en Lyon. De glooiende heuvels tussen de uitlopers van het Centraal Massief en de Saône vlakte. In de verte doemen de toppen de Alpen op.  Een slordige 18000 hectare gamay druiven (de helft van het wereldtotaal aangeplante gamay druiven) voor de fruitige en robuuste rode wijnen uit deze streek, voor de appelations en crus. 105 miljoen flessen wijn jaarlijks, waarvan 40% naar het buitenland gaat. De Nouveau voorop. Japanners zijn er dol op. maar er is veel meer dan de primeur. Nederlanders gaan vooral voor de Beaujolais Villages en de 10 crus uit het noorden van de streek.

De druiven in de Beaujolais worden met de hand geplukt, waarna ze ongekneusd in de cuve terechtkomen om te gisten. Dit is een methode, specifiek voor de Beaujolais.  De spreker van Inter Beaujolais verzekerde het publiek, dat 2014 een mooi jaar zal worden, met geraffineerde wijnen en zijdeachtige tannines. Dat belooft nog wat.

Vervolgens kwamen de tien crus van de Beaujolais aan bod. De zachte en subtiele wijnen uit Régnié, Brouilly en Chiroubles. De aromatische en ronde smaken van de Côte Brouilly, Fleurie, Saint Amour en Juliénas. De laatst genoemde wijn is een blijvertje in Gereons Keuken Thuis. Ik koop deze vaak bij domaine la Rizolière in Veauxrenard. En ten slotte de crus met body en kracht, Chénas, Moulin à Vent en Morgon.

Na de interessante lezing was het proeven geblazen op de vloer. Ik proefde een Juliénas van domaine Bertrand, domainebertrand.fr gemaakt van vieilles vignes. Stevige structuren. Bij Marc Theissen van Château de Durette, chateaudedurette.eu proefde ik een vrolijke Fleurie, le petit Cuberdon. Vernoemd inderdaad naar de neusjes uit Gent. En de twee maal Moulin à Vent. Met en zonder hout. Beide producenten zijn nog op zoek naar een impoerteur voor Nederland. Wie o wie?

Nieuw in de Beaujolais zijn de wijnen van de gamaret druif. Ik kwam ze meerdere malen tegen en moet zeggen, dat ik er niet zo enthousiast over ben. Ach, wie weet moet deze Zwitserse druif zich nog bewijzen. Net zoals de gamay druif dat al heel lang doet voor deze streek. Dat de Beaujolais meer is dan de nouveaux werd weer eens duidelijk bij France-Vins. Er valt nog heel wat te ontdekken.

Een salade Beaujolaise hoort gewoon bij deze wijnen. Stevige salade voor hongerige werkers in de wijngaarden. Om geklieder te voorkomen met een gepocheerd ei, maak ik er een oeuf croustillant bij.

Nodig voor 4 personen:

1 krop frisée sla

1 krop eikenblad sla

250 g gerookte spekjes

3 sneden oud witbrood

4 eieren

olijfolie

2 tenen knoflook

1 el mosterd

rode wijnazijn

1 tl dragon

bloem

peper en zout

Bereiding:

Bak de spekjes uit en laat uitlekken op een stuk keuken papier. Pluk en was de salade. Snijd het witbrood in blokjes en bak er krokante croutons van met wat uitgeperste knoflook. Maak van de olie, azijn mosterd en dragon een dressing.

Verhit een ruime hoeveelheid  olie in een diepe pan.  Breek de eieren één voor één in het vet. Bestrooi de boven kant met wat bloem en draai het ei om. Bestrooi ook de andere kant met wat bloem en draai nog eens om tot er een mooi krokant ei ontstaat. Laat de eieren uitlekken op papier en bestrooi met zout en peper.

Doe de sla op 4 borden en schep de dressing erover. Daarna de spekjes en croutons. Erboven op komt het krokante ei.

All you need is food

 foto: Laguiole messen

Een december middag in Koog aan de Zaan. Gereons Keuken Thuis was op bezoek bij De Kroon op het Werk voor het jaarlijkse all you need is food evenement. Een mooi gelegenheid om kennis te maken met de smaken van producten, te luisteren naar leuke lezingen en andere foodbloggers te ontmoeten. Dat organiseert Robert Kroon op een leuke manier. Afgetrapt werd in het restaurant De Vijfde Smaak. Ik ken dit oord als de Waakzaamheid, maar dat terzijde. We kregen de in en outs te horen over authentiek Chinees koken met een nieuwe productenlijn van Lee Kum Kee. Gevolgd door wat uitleg van Esmée Scholte over het gebruik van Pinterest. Ik heb inmiddels begrepen dat zij volgende jaar de pin up is. Daarna vertrokken we naar het gezellige kantoor van Robert voor de lezingen. Eén over nieuwe trends in de keuken door chef kok Pjotr Rentinck, Een andere lezing over vloggen door Daan Sip van Social Influencers. Gereons Eatery and Winery vermaakte op de eerste verdieping het luisterend publiek met een aantal wijnweetjes. Voor bloggers. Want wijn is net als een recept. Je maakt een register voor jezelf van smaken, zo ben je altijd voorzien van een passende wijn bij je blog. Makkelijker kan ik het niet maken. Als dank kreeg ik van Robert een mooie set Laguiole messen. Of dolken zoals ze in Gereons Keuken Thuis worden genoemd.

Na het informatieve gedeelte kon er geproefd worden. Buiten in tentjes stonden de producenten klaar met hun smaakvolle producten. Onder het genot van een drankje was het goed proeven en toeven op deze markt. Geheel in de foodhallen trend.

Het Nederlands Visbureau verblijdde de bloggers met een zalmbonbon, die ook is terug te vinden in hun leuke Visculinair  kookboek. Artisan Grains vertelde alles over hun granen. Ik heb hier al eerder dit jaar een post over geschreven. Er was puur Appelaere sap te proeven van Zeeuwse bodem. Binnen in de keuken verraste Cow Under de gasten met sappig Australisch vlees. Simply Spices was ook van de partij met hun mooie kruiden melanges. Olijfolie van Liquido d’Óro geïmporteerd door entrepreneur Ridder Drost. De Kleinste Soepfabriek ontbrak niet met hun soep en een speltpannenkoekje. En Lee Kum Kee voorzag de bloggers van Chinese suggesties.

Bepakt en bezakt met de foodybox en nieuwe ideeën toog ik huiswaarts. Het borrelt en bruist nu in Gereons Keuken Thuis. Blini’s van speltpannenkoekenmeel. Een droomtomaatsalade met gebakken Australisch Angus en olijfolie. Een gin of moet ik zeggen jenever tonic als apéro. Appelsap met een tikje agave siroop inkoken als begeleider voor terrine de campagne. Hete sambal van Hottie voor bij het broodje kaas. Honingmosterd voor bij de jambon persillé. Et finalement truffelmayonaise voor bij de rare gebakken groente. Ik borrel en bruis nog even door.

De wijnen van Tenuta del Fontino.

 foto: de wijnen van Tenuta del Fontino

Maremma, een streek in het zuidwesten van Toscane. Ik ken de tot voor kort deze streek alleen uit de boeken van Frances Mayes en David Leavitt. De laatste woont er ook daadwerkelijk. Maremma, voorheen een onherbergzaam moerasgebied. Nu een mooi nationaal park. (het eerste van Italië) Een streek bekend om zijn wilde paarden, everzwijnen en runderen. De butteri, cowboys van deze streek. De resten van het Etruskisch erfgoed vind je overal.  Stadjes gebouwd van en op tufsteen, zoals Pitigliano. De warmwaterbronnen van Saturnina. Een dan de kust, lange brede stranden aan de Middellandse Zee. Geen wonder dat de Oranjes zo graag verbleven in Porto Ercole.

Er is dus veel te beleven in Maremma. Dat werd mij wel duidelijk tijdens een presentatie van de Italiaanse kamer van koophandel. Samen met Roberto Payer organiseerden zij een aperitivo, om kennis te maken met dit wat onbekender stuk Toscane.Gereons Keuken Thuis kwam voor de wijnen. Ik kende uit de provincie Grosetto de Morellino de Scansano en de Montecucco. Maar dat veranderde snel. Tijdens de aperitivo raakte ik in gesprek met Sabina van agriturismo Tenuta del Fontinowww.tenutafontino.it. Zij vertelde mij over hun mooie landhuis, waar het heerlijk toeven is. Hun appartement, waar je lekker vakantie kunt vieren. Hun boerderij met landelijke producten. En natuurlijk hun wijnen. Als ik zin had was ik van harte welkom om te komen proeven.

Enkele dagen later werd ik verrast door #culipost of moet ik zeggen #vinopost?  In een pakket ontving ik drie wijnen van Tenuta del Fontino. De agriturismo is lid van het Consorzio Strada del Vino di Massa Marittima. Zij maken rode en witte wijnen op verschillende percelen rond hun bedrijf.Gereons Keuken Thuis proefde een Castel Diruto DOC, een blend van sangiovese en de lokale cilegiolo– en canaiolo druiven. Een granaatrode wijn vol donker fruit, tannine met veel body. Te drinken bij de lokale everzwijngerechten uit de Maremma.Folavento IGT is een andere rode wijn van dit huis.Gemaakt van sangiovese, cielegiolo en een tikkeltje cabernet sauvignon.  Robijnrood met  rijp fruit, een tikkeltje bos en kruiden. Ik zie deze wijn zo een geroosterde bistecca vergezellen. Dat zullen de butteri zeker met mij eens zijn.Cabernet franc is de druif van Optimus IGT. Bijzonder, omdat deze wijndruif niet echt Toscaans is te noemen. Een stevige wijn met fonkelende kleur. Vol rood fruit, peper en een hint van kruidnagel. Dikke, doch zachte tannines. Een feestelijke wijn. Voor bij een coq au vin. Verwarmend.

De wijnen van Tenuta del Fontino zijn zeer de moeite waard. Sabina had niets te veel gezegd. De wijnen zijn (nog) niet te koop in Nederland. De agriturismo verkoopt ze via hun site.

Liever lokaal, 365 dagen per jaar.

 foto: Liever Lokaal

Texel, het Noordhollandse Waddeneiland, land van melk en honing, voor de kok die liever lokaal product gebruikt. Lokaal betekent voor de kok, dat je weet wanneer ze in het seizoen zijn.  Je koopt lekkere verse aardbeien direct bij de kweker, In de vroege zomer vind je veel producten langs de weg met rabarber of radijsjes. Alles direct van het land. Knisperend vers. Soms moet je ook wachten, als het voorjaar koud is, dan is het even geduld voor je kunt genieten van verse asperges. Appels zo van de boom geplukt. Dat is lekker lokaal.

Annette van Ruitenburg, René Zanderink en Elsje Bruijnesteijn zijn de schrijvers/ bedenkers en kokers  van het lijvige boek Liever Lokaal, 365 dagen per jaar. Een bijzonder boekproject, waar meer dan 3 jaar aan is gewerkt. Een basisboek over koken met lokale producten en over duurzame voeding. Geheel passend in de filosofie van de Slow Food beweging. In het boek lees je het verslag van jaren koken met al het moois dat in je directe omgeving is te vinden. het houdt rekening met de tijd van het jaar, feestdagen en bijzondere momenten in de streek waar de schrijvers wonen.

De schrijvers vinden lokaal eten van groot belang voor de leefomgeving. Evenals het onderhouden van het landschap en de natuur om hen heen. De makers van dit boek willen erbij zeggen, dat het hun bedoeling niet is om de alom aanwezige wereldkeuken af te vallen. Zij willen juist laten zien, dat je heel goed kunt koken met lokale bronnen. In het boek worden zoveel mogelijk lokale producten gebruikt, met uitzondering van bijvoorbeeld olijfolie en citroenen. Deze producten horen tegenwoordig ook bij de Nederlandse keuken. Het resultaat is dit bijna encyclopedische werk met fotografie van Ruth de Ruwe. Met een voorwoord van Carlo Petrini, de oprichter van de Slow Food beweging. het is het eerste boek dat de Nederlandse situatie beschrijft.

Het boek is ingedeeld in 12 maanden. Januari praat over fazant, schorseneer, Driekoningen. elk recept wordt kort ingeleid. In februari komen de ui en runderwang aan bod. En lees je en recept voor lokale kerrie. In maart steken de eerste hopscheuten hun kopje boven het hoofd. er zijn wilde ganzeneieren en langzaam komen de eerste lente gerechten op tafel.

April met verse heilbot, sardientjes en molsla. Mei de warme lentemaand  ansjovis, waterkers en vlierbloesem, dat tegenwoordig heel populair is. Juni is de tijd voor Opperdoezer ronde, tuinbonen en rabarber. Juli de volle zomer, er is in deze tijd te veel om op te noemen. Augustus, de spreekwoordelijke oogstmaand, inmaken, rog en tomaten. in september start de herfst met witte bonen, gerookte vis en wild konijn. Oktober geeft ons piccalilly, scholletjes en bockbier. Warme smaken. November de laatste herfstmaand met pompoen, boeren Goudse oplegkaas en regenboogforel. En dan de laatste maand van het jaar, december, winter- en feestmaand met worst, feestelijke gerechten en bijvoorbeeld palmkool. Zo is het jaar in Liever Lokaal rond en dan heb ik slechts een kleine overview gegeven. Naast een kookboek is het ook een weetjesboek. Gereons Keuken Thuis heeft nooit geweten dat er zoveel rondom huis te genieten en te gebruiken is. Met Liever Lokaal hebben Annette, Elsje, René en fotografe Ruth een standaardwerk over Slow Food voor in elke keuken neergezet. Chapeau. Maar lees en gebruik het allen zelf!

Liever Lokaal, 365 dagen per jaar (ISBN 9789059564893) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, http://www.fontaineuitgevers.nl/ en kost € 34,95

Koken voor kleine en grote eenden.

foto: koken voor kleine eenden

Koken voor kleine en grote eenden. Met tips van oma Duck. Op het aanrecht van Gereons keukentje ligt de heruitgave van het Donald Duck kookboek. Eerder verschenen in 2005. En nu opnieuw verschenen. koken met Donald Duck en al zijn vrienden. Spannende en vrolijke recepten voor grote en kleine kinderen. Zelf recepten maken en aan je familie voorzetten, daar gaat het over. Mooie hoogstandjes.

Het kookboek start met de keukengeheimen van Oma Duck. Zij legt van alles uit over snijden (pas op!), wegen, invetten, pannen, raspen pasta koken, slagroom kloppen en schoonmaken, dat hoort er ook bij.

Daarna volgt het hoofdstuk voorafjes. Oma’s aardappelsalade, beerlijke tomatensoep en een boterhamtoren of Kwik, Kwek en Kwakworsten. Allemaal zelf te maken. Bij elk recept staan vier plaatjes. De kookwekker geeft aan hoe lang het duurt om een recept te maken. De sterren geven de moeilijkheidsgraad aan.  Een weegschaal zegt iets over de calorieën. De tandenborstel zegt dat je goed je tanden moet poetsen.

Dan begint het echte werk in de keuken van Donald, de hoofdgerechten. deze zijn iets moeilijker, maar als de grote eenden de kleine eendjes een handje helpen komt het helemaal goed. Er zijn recepten voor kaasfondue met tomaat, pittige kipkluifjes, minipizza’s met zalm en de spaghetti bolognese. Wie kent niet de scene uit Lady en de vagebond? Una bella notte.

Toetjes horen er ook bij vindt Donald. dus een speciaal hoofdstuk erover. Met aardbeiensoep, chocolademodder van Gijs Gans en ovenheerlijke perziken. Laat dat maar aan Knabbel en Babbel over.De inwoners van Duckstad gaan ook nog bakken. Vijgenflapjes van dombo, torteltaart van Katrien en hoe toepasselijk in deze tijd van het jaar kruidnootjes. Het boek sluit af met drankjes. Shakes en smoothies. Lekker gezond.

Het Donald Duck kookboek is een leuk en vrolijk boek, waarmee kinderen kennis maken met koken. Voor de grote eenden onder ons is het vooral nostalgie. De recepten zijn duidelijk en speels. Alhoewel er veel gebruikt wordt gemaakt van kant en klare producten. Ik las pakjes aardappelpuree, bladerdeeg, knakworstjes, potjes appelmoes en tacosaus. Dat kan beter Donald!  Daar kunnen de grote eenden misschien een handje helpen. Iets meer vers gemaakte ingrediënten. Het Donald Duck kookboek is in ieder geval een leuk decembercadeau voor kleine en grote eenden.

Het Donald Duck kookboek (ISBN 9789085749318) is een uitgave van Unieboek/het Spectrum http://www.unieboekspectrum.nl/ en kost € 11,95

 

Wijnkenner word je zo.

 foto: c’est pas sorcier

Op tien december a.s gaat Gereons Keuken Thuis op pad naar Zaandam. Naar De Kroon op het Werk. Om de daar aanwezige foodbloggers het één en ander wijs te maken over wijn. Wijs maken? Ja want wijnkenner word je zo. Daar hoeven we helemaal niet moeilijk over te doen, het is allemaal niet zo zwaar. Des te vreemder is het dat ik bij veel foodbloggers nooit eens een wijnweetje tegenkom. Gemiste kans. Op de deurmat trof ik het boek Wijnkenner word je zo aan. Geschreven door wijnblogster Ophélie Neiman, beter bekend als Parisienne, die wijn drinkt @missglouglou op Twitter. Een stevig boek, dat ingaat op alle praktische aspecten van wijn drinken, proeven, produceren, wijngaarden bezoeken en natuurlijk wijn kopen. Zonder te vervallen in middelbare mannentaal. Wijn 2.0 voor beginners en gevorderden met leuke tekeningen van illustrator Yannis Varoutsikos.

In het boek spelen vijf vrienden de hoofdrol, Julia geeft een feestje, Pascal leert wijn proeven, Tom gaat helpen bij de oogst, Emma gaat op reis en bezoekt de wijngaarden en Paul vertelt over de ins en outs van wijn kopen. In het voorwoord doet Thérèse Boer, zelf vinoloog, uit de doeken waarom wijn zo leuk is. Het is geen wiskunde, vin c’est pas sorcier (geen tovenarij, de Franse titel van het boek) Natuurlijk is wijn een veelomvattend iets met veel aspecten, maar van wijn moet je vooral genieten. Of de wijn een jonkie is of een bedaagde weggelegde fles van 20 jaar oud. Thérèse vindt dat Ophélie je daarin goed de weg wijst.

Maar zoals gezegd vijf vrienden gaan op zoek. Julia wil een feestje geven. In het eerste hoofdstuk vind je tips voor glazen en kurkentrekkers. Welke wijnen passen bij je feestje?  Snel koelen. Wijn spijs combinaties. Dodelijke combinaties. Hoe bewaar je restjes? Wat als er een ongelukje gebeurd met kleding? En tenslotte, de behandeling van een kater.

In hoofdstuk twee neemt Pascal je mee op reis langs de kleuren, de aroma’s en geuren van de wijn. Wat er gebeurt in je  mond. Hoe vind je de wijn van je dromen? Kleur en intensiteit, leren kijken. Aromagroepen in dit hoofdstuk voorzien van duidelijke tekeningen van Yannis. tegenslagen bij het proeven, de wijn stinkt of je bent verkouden. De smaken, Een kijkje in je mond-, keel- en neusholte. Na de uitleg van Pascal ben je op gebied van wijn goed organoleptisch uitgerust.

Daarna komt de productie van wijn, Tom helpt bij het oogsten. hij laat alles zien over de druiven, de rassen. Blauw of wit. Het leven van de wijnstok. De term terroir. Wanneer te oogsten? Het productieproces komt aan bod en de opvoeding van wijn. Want wijnen worden naast  gemaakt ook opgevoed, net kinderen. Het is en blijft mensenwerk.

Emma gaat in het vierde hoofdstuk in op het terroir. Ze gaat op reis langs de wijn streken van Frankrijk. Ze bespreekt de gaarden van Bourgondië, de witte wijnen van de Elzas en de vallei van de Rhône. Veel aandacht voor Frankrijk. Logisch het is in eerste instantie een Frans boek. En in Frankrijk staan de wijnschappen toch vol met Franse wijnen. In Nederland zijn we inmiddels veel mondiale gebruikers geworden. Toch komen de andere Europese wijnen aan bod en de Nieuwe Wereld.

Als laatste geeft Paul tips over de aankoop van wijn. In het restaurant. Op internet, bij de boer of de supermarkt. Wat zegt het etiket? Paul rekent af met speciale benamingen zoals tête de cuvée en Grand vin de. Hij leert de lezer de juiste kwalificaties. Hij gaat in op de flessen en hun design. En tenslotte het aanleggen van een collectie in misschien wel je eigen kelder? Het boek sluit af met spiekbriefjes. Makkelijk als je vertwijfeld voor het schap staat of op pad gaat, de wijngaarden in.

Wijnkenner word je zo is een luchtig boek, een mini wijncursus voor iedereen, die wat meer wil weten van wijn. Het is duidelijk, zonder brouhaha, zoals de Fransen dat zeggen. en daar draait het om  bij wijn, het is een alledaags artikel om dagelijks van te genieten. Een must voor foodbloggers, die eens wat wijnkennis naast al hun kookboeken in de kast willen hebben. Ik ga het boek zeker gebruiken op 10 december.

Wijnkenner word je zo (ISBN 9789461431080) is een uitgave van GoodCook uit Hilversum, www.goodcook.nl en kost € 22,50

Het Wilde Eten van Jacques Hermus.

 foto: Het Wilde Eten in mijn zeekeukentje.

Een woensdagmiddag, bij boekhandel de Vries aan de Oude Gedempte Gracht in Haarlem. Het boek Het Wilde Eten ziet het levenslicht. En wat voor een boek. Jacques Hermus groeide op in de Noordoostpolder, op een boerderij. Een plek van vele herinneringen. Aan een donzig en mank eendenkuiken, dat later geslacht door vader, als Brabants gerecht in de pan belandde. Herinneringen van een boerenzoon in de houten boerderij. Het pionieren van zijn ouders. mooie verhalen. Jacques als boer.

In hoofdstuk 1 gaat het over het heden. de blije moestuin, waar het goed toeven is in de pipowagen en daarbuiten tussen de ingezaaide bedden. Jacques, als boer, geeft praktische tips vanaf domein Vrijheid blijheid. En dat stralen de foto’s ook uit. De schrijver geeft tips over de aanleg van een kleine moestuin, of een moesbalkon? want zelf je groenten en fruit kweken kan overal. Hij kookt ook uit de moestuin met venkel in deeg en een spannend gerecht met het paarse hooi van een artisjok. Aangestoken door zijn enthousiasme ben ik al aan het plannen voor volgend jaar. Zou best graag een kijkje willen nemen in zijn moestuin.

Jacques vertelt uitgebreid over het houden van kippen. Dat kan Gereons Keuken Thuis niet op zijn Amsterdamse balkonnetje. Dankbare dieren. Hij geeft een lekker recept voor bierkip. Na uitleg over eieren volgt het vee van de boer, het rund, het varken en het lam. De hele veestapel komt voorbij met lekkere recepten en uitleg. En Jacques vertelt waarom je vlees niet vers moet zijn.Van de akker is ook een mooi onderdeel in dit eerste hoofdstuk. Het verhaal van de kleigrond, de aardappel. Een recept voor aligot. Heftige kaaspuree uit de Auvergne. De uien, het graan van de weidse akkers. Met de klei er nog aan. Hierna verlaat de schrijver het erf en gaat foerageren. Scharrelen rondom de boerderij. Noten, zuring, thee uit de natuur, vlierbes. Op de heide, in de bossen en langs de akkers. Overal is wel iets eetbaars te vinden.

Na een eerste hoofdstuk volgt meestal een tweede. En dat gaat over de man als visser. Jacques Hermus als zoetwatervisser, met een jeugdherinnering aan zijn trofee waterbewoner de paling. Hij geeft een recept voor gerookte paling met linzen. Hij vertelt over de ins en outs van het hengelen. Hij trekt naar de kust, voor schelpen,  Oesters, pêche à pied, krabben en kreeft en hoe Hollands de grijze garnaal. En passant vertelt hij over spannende zeegroenten.Hierna vaart hij uit met zijn hengel de zee op. Of met zijn hengel aan de kust. Gebakken harder of makreel op het strand. Niets is te gek voor deze visser. in dit korte bestek zijn alle tips gewoon te veel om op te noemen. Er wordt gerookt onder het genot van een glas whisky. En dan bedoel ik geen tabak.

In het derde en laatste deel van het boek gaat Jacques jagen. De jager wordt in hem wakker. Het wilde eten. Het waarom van de jacht. Het hoe te jagen. De bereiding van wild eten. Het leest als een jongensboek. wat te denken van gebraden reekoteletten met eekhoorntjesbrood. juist ja ook al vers geplukt.

Het Wilde Eten van Jacques Hermus is een prachtig geschreven en vormgegeven (kook)boek. De schrijver verhaalt, neemt je mee op avontuur. A la recheche du goût perdu zal ik maar zeggen. Het doet mij allemaal denken aan de verhalen van een goede schoolvriend, die op een Brabantse boerderij opgroeide en later zelf schrijver werd. Maar nog steeds met zijn poten in de klei staat en op pad gaat in het bos. Zo leest het boek of beter gezegd voelt het boek. Ik weet zeker dat de #wildeweken nog niet voorbij zijn in Gereons Keuken Thuis, aan zee of in de stad. Het Wilde Eten is een aanwinst. Er valt voor mij weer heel wat de te doe het zelven. Mooi gedaan Jacques!

Het Wilde Eten (ISBN 9789059564824) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 29,95

Franse keuken klassiekers

 foto: la bonne vie.

Frankrijk en klassiek koken. Het blijft de beproefde formule. Want nouvelle cuisine, moleculaire fratsen of andere moderniteiten kregen de klassieke keuken niet klein. De basis ligt bij de Franse maman op het platteland, die haar mari en de kinderen degelijke warme kost voorzet. Zo hoort het. Drie gangen als middagmaal, een stevige soep of cassoulet in de avond. Met vers brood om je bord schoon te maken en de laatste smakelijke druppel saus op te eten.

In Franse keuken klassiekers, editie 2014, nemen kok Manfred Meeuwig,  styliste Marjolein Vonk en fotograaf Sigurd Kranendonk de lezer mee op reis door de Hexagone. Aan de hand van een oud schriftje, waarin zo’n Franse maman haar recepten optekende. Nu verwoord in een stijlvol boek, dat Frankrijk uitademt. Niet vreemd, dat er een tweede druk is gekomen, gezien de huidige bistrotrend  en de hoofdrol die het ambachtelijke product weer speelt. En welke keuken is daarvoor het meest geschikt? Gereons Keuken Thuis gaat deze retorische vraag niet beantwoorden. Lees hiervoor dit sfeervolle boek. Het drietal reisde af naar la douce France en fotografeerde, kookte, styleerde en schreef.

Het boek is ingedeeld in 5 hoofdstukken, Voorgerechten koud en warm, hoofdgerechten vis en vlees en desserts. Het heeft een Franstalige en Nederlandse receptenlijst. Leuk voor als je de menukaarten wilt schrijven voor een zondagse lunch of een feestelijke soirée.

In het eerste hoofdstuk over koude voorgerechten ontbreken de terrine de campagne, de rillettes en de prei met vinaigrette niet. Manfred Meeuwig herinnert zich zijn eerste boontjes in het land. Niet grauw gekookt, maar met boter en knoflook gesmoord. De warme voorgerechten stelen de show met mosselen au gratin, risolles en oeufs en meurette.

Bij de hoofdgerechten start het kookboek met alles wat in het water leeft en zwemt, forel à la meunière, de emblematische quenelles van snoek met de mysterieuze saus Nantua. (Mag ook financière zijn) en kabeljauw met Antiboise. Zulke herkenbare gerechten en smaken. Daar kunnen heel wat bloggers nog wat van opsteken. Daarna gaan we aan het vlees, de pot au feu, de gevulde kool, blanquette, de hachis parmentier. Allemaal klassiekers uit de cuisine bourgeoise van dit grote land.

Als laatste hoofdstuk de desserts, een perentaart, de sneeuweieren en mijn favoriete tarte au citron.

Ik vind Franse keuken klassiekers een vlot geschreven boek, mooi gestyled en met sfeervolle foto’s. Het is een leuk boek om te lezen en om mee weg te dromen over alle lekkere dingen, die deze maman in 1870 noteerde. De recepten zijn zoals gezegd klassiek, dus niet echt spannend of vernieuwend. Daarvoor zijn andere Franse kookboeken. Bij sommige recepten wordt een wijntip gegeven, bij andere weer niet. Dat vind ik jammer. Franse keuken klassiekers is een leuk boek om opnieuw kennis te maken met de kunde van de Franse maman en zal zeker goed staan in de keuken van elke Frankrijk liefhebber.

Franse keuken klassiekers (ISBN 9789089896254is een uitgave van Terra Lannoo http://www.terralannoo.nl/ en is te koop voor € 24,99

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten