Verandering van spijs doet eten.

Verandering van spijs doet eten. Je leest er tegenwoordig veel over en juist de corona-crisis levert deze zomer een schat aan boeken op, die de moeite waard zijn om te lezen en daarna in de praktijk te brengen. Wat, hoor ik jullie nu denken? Gaat Gereons Keuken Thuis zweven? Welnee, maar door de afgelopen tijd ben ik ook bewuster gaan denken over een aantal zaken, ook als het met eten en wijn te maken heeft. Niet per se vanuit milieumotieven of gezondheidsfanatisme, maar meer uit nieuwsgierigheid. Je zou je de vraag kunnen stellen, of we nog wel op de goede weg zitten. Wat voor een leuke nieuwe initiatieven zijn er te bespeuren? Zonder een groot betoog te houden over de wereldorde na corona, kwamen er wel twee lezenswaardige boeken op mijn pad. Laat ik het food for thought boeken noemen. Lekker leesvoer voor tijdens je staycation.

foto: cover Eten als dieren.

Eten als dieren. Wat kan de natuur ons leren over gezond eten? Dat is de vraag, die wetenschappers David Raubenheimer en Stephen Simpson stellen in dit boek. Bij toeval kwamen ze erachter, dat sprinkhanen in Oost Afrika al naar gelang hun behoefte eiwitten eten of koolhydraten. Een interessant gegeven, want de mens heeft tijdens zijn evolutie het natuurlijk vermogen, dat dieren hebben om te switchen van voeding verloren. Een hoe zou je die eigenschap in huidige tijden, gekenmerkt door welvaartsziekten zoals obesitas weer in kunnen zetten? Waarom zijn wij deze eigenschap kwijtgeraakt? Simpson en Raubenheimer schreven dit verhaal gebaseerd op jaren onderzoek. Hun queeste gaat over de hele wereld van woestijnen tot ultramoderne testcentra. Zo proberen zij handvatten aan te reiken om een mooie balans te vinden tussen processed food en het vervullen van je voedselbehoefte. Gereons Keuken Thuis vindt dit een aardige materie in deze tijden waar door corona vaak over immuniteit voor het virus wordt gesproken, maar niet over het opbouwen van weerstand door wat meer te gaan eten als dieren. Een uitdaging.

Eten als dieren,  David Raubenheimer en Stephen J. Simpson (ISBN 9789000368228) is een uitgave van Spectrum en kost € 22,99.

foto: cover Het Voedselbos.

Het Voedselbos. 4 seizoenen Ketelbroek. Mac van Dinther, journalist was in eerste instantie wat sceptisch toen plaatsgenoot Wouter van Eck hem uitnodigde om in Groesbeek zijn nieuwe manier van lui boeren te komen ontdekken. Een voedselbos. Inmiddels is van Dinther geheel om en bezocht Ketelbroek niet een maal, maar gedurende vier seizoenen. Het principe is makkelijk, je bewerkt de grond niet, je egt niet, je wiedt geen onkruid, maar laat het gehele systeem interacteren, nadat je de heesters, planten en bomen hebt aangeplant. Gereons Keuken Thuis bezocht eens zo’n voedselbos in De Tuinen van West, waar op dat moment nog weinig was te ontdekken. Net als het andere boek in deze blog vind ik dit interessante kost, niet omdat ik tegen grootschalige landbouw ben, maar vanwege het experiment, het onderzoeken van nieuwe methoden, die wellicht in de toekomst bij kunnen dragen aan de voedselbehoefte. Dat maakt dit boek van Mac van Dinther interessante kost, laten we het verandering van spijs noemen. Wie weet ver na corona, dat er ook voedselboshoreca ontstaat. Kan deze Volkskrant recensent gaan proeven.


In navolging van Wouter van Eck, die als eerste een voedselbos aanlegde, zijn er in en om Amsterdam ook de nodige initiatieven op voedselbosgebied te vinden: Amsterdamse voedselbossen in het Parool

Het Voedselbos, vier seizoenen Ketelbroek, Mac van Dinther. (ISBN 9789057594328) is een uitgave van Podium en kost € 29,99


Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Zomers hemd voor hem.

foto: Staycation aan het Noordzeestrand.

Zomers hemd voor hem. Ik kan beter zeggen voor mij. Deze week zag ik op Insta een kort filmpje van Kilian Kolster, die haarfijn uitlegde, wat een diva nodig heeft om te gaan flaneren op de zeeboulevard. Duidelijk, een mooie bril, een kekke hoed, en fijne strandtas en natuurlijk je telefoon om het geheel op de gevoelige social media plaat vast te leggen. Geïnspireerd door deze cybertip toog Gereons Keuken Thuis strandwaarts in zijn nieuwe ecru overhemd van Olymp, dat hem werd gestuurd door Hemd voor hem. Gestuurd? Ja het mag vreemd klinken voor iemand, die voor de corona-crisis van fysiek shoppen hield. Maar eerlijkheid gebied te zeggen, dat ik sinds maart dit jaar mij vaak niet echt senang voel in (kleding)winkels. Eens was snuffelen, shoppen en bargain hunting een hobby van mij. Nu is het een no go. Ik krijg er de kriebels van. Dus struin ik het internet af naar leuke items, zoals mijn nieuwe strandhoed, die sowieso moeilijk te krijgen was in mijn maat 61. Tja zo’n grote kop heb ik. Surfplanken en wetsuits, wie weet? Maar ook overhemden en lekkere t shirts haal ik van de dreven van het wereldwijde net. Lekker luchtige items voor tijdens je #staycation op het strand, in de stad en op de campagne. Anything goes met een zomers hemd voor hem. Zowel bij Hippie Fish als Bernie’s Beach en alles daartussen. Geniet van de zomer en het flaneren. Vamos a la playa!

foto: Vamos a la playa!.

Noot: dit overhemd werd mij als sample gestuurd door de webwinkel. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

ELZAS.

foto: cover Elzas van Gérard Goetz.

ELZAS. Alsace, die smalle strook tussen Rijn en Vogezen. Een stukje Midden Europa aan de rand van Frankrijk. Met twee eigen dialecten, van de Bas en Haut Rhin. Het verschil tussen winstub of wiestub zeggen. Maar daar gaat dit boek van Gérard Goetz helemaal niet om. Het gaat over deze heerlijk gastronomische streek, met een keur aan gerechten en producten. Een culinair sprookjesland in een decor van wijngaarden en kleurrijke vakwerkdorpjes, waar je op elke hoek Hansel et Gretel verwacht. De Elzas met zijn wijnoogst in september, cochonaille in november, waarna de kesrtmarkten in steden en dorpen beginnen. Sinterklaas komt langs op zijn ezeltje en dan is het Kerst, al dan niet met sneeuw. Binnen is het bij de tegelkachels goed toeven met een glas bier of wijn, terwijl de baeckeofen pot op tafel wordt gezet. Want met vlees weten ze wel raad in deze smalle strook aan de Rijn. In de Elzas moet je niet bang zijn voor stevige gerechten en wat extra speck aan de billen en buik. Gereons Keuken Thuis vreest, dat dit kookboek dan ook niet geschikt is voor slanke fitgirls en -boys.

foto: Goetz in buis achter een emblematische choucroute.

ELZAS betekent volgens Goetz een keuken van superlatieven. In de rest van Frankrijk volstaat een gerecht van een enkele kalfsnier prima, maar in  Alsace voegt men graag wat ganzenlever of zwezerik toe. Waarom niet? De Elzassers staan niet bepaald bekend om hun lichte keuken. Maar koesteren hun culinaire tradities. Zestig jaar geleden opende de grootvader van Gérard Goetz een hotel-restaurant met de naam Julien Fouday. Een plek om te genieten van de calme van deze streek en te  smikkelen van alle lekkere streekproducten. De schrijver neemt je in dit dikke kook- en leesboek mee langs al dat lekkers.

foto: Baeckeofen in Elzasser aardewerk.

ELZAS begint met de dag van de cochonailles, varkensslacht. Deze streek kan niet bestaan zonder de vermaarde charcuterie, Elzaasser bloedworst en knacks uit Straatsburg. Gekookte worst voor in een potée. Zuurkool in vele hoedanigheden mogen niet ontbreken, niet alleen met vlees, maar ook met vis en een dot beurre blanc. Paté’s, presskopf (Gereon Keuken Thuis was al een zultliefhebber, maar dit recept) en bladzijden vol wild. Je moet in de Elzas helaas geen vegan zijn.De Elzasser pizza, flammkuchen komt aan bod. Deze naam komt niet van geflambeerd, maar van gevlamd, kort bakken in de hete oven. Pasta is ook zo’n dingetje, verse spätzle, ravioli met ui of met munster. Wie zegt dat de inwoners van de Bel Paese patent hebben op deze deegwaren? En zo gaat dit smulboek van Gérard Goetz verder, met gans voor Sint Maarten. Gereons Keuken Thuis gaat dit 11 november op de kaart zetten. Alhoewel het weer vandaag ook gansfähig weer is.

foto: gans en gevulde kool voor 11 november.

Het kookboek ELZAS is natuurlijk niet compleet zonder de keuken van Kerst. De Elzasser kerstperiode speelt zich af tussen 6 december, Sint Nicolaas tot 6 januari, Driekoningen. Een maand vol lekkers. Ik voel een menu Alsacien aan komen in mijn tien kookboeken voor Kerst blog, maar dat is nu nog ver weg. Eerst nog maar eens zomeren, met bijvoorbeeld mirabellentaart, kwetsentaart of een kirsh-soufflé. En zo kan Gereons Keuken Thuis nog wel uren door gaan over deze smalle streek vol geneugten, heerlijke streekproducten, vervat in 110 recepten. ELZAS is een kook-terroirboek dat niet mocht ontbreken in mijn keukentje en die kilo’s op de dijen en buik? Tja die neem ik voor lief bij het lezen en zien van zoveel watertandend lekkers. 

A propos: let op in het najaar, want dan schittert ELZAS prominent dans ma cuisine.

foto: Kirsch soufflé.

ELZAS, een gastronomische streek, Gérard Goetz (ISBN 9789045217192) is een uitgave van Karakter en kost € 35,00.

video: op pad met Echappées belles door de Elzas.


Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Dag van de pastasalade 2020.

foto: dag van de pastasalade 2020.


Dag van de pastasalade 2020
, alweer de zesde editie. Pastasalade is een universeel iets, het is #nowaste, lekker fris als zomergerecht en overal in Europa en daarbuiten zijn indrukwekkende hoeveelheden recepten te vinden. Google het maar eens. Gereons Keuken Thuis denkt, dat dit komt doordat het een easy gerecht is, wat koude afgespoelde pasta, ingrediënten naar eigen keuze en je kunt eindeloos aan de slag in je keuken. Goochelen met vormen en smaken. Zelf maakte ik in 2015 een funky yellow pastasalade met ras al hanout en speklapjes, gevolgd door een Portugese piri piri pastasalade in 2016 en eentje met vis en viooltjes. Zomaar een greep uit een aantal edities van de dag van de pastasalade. Het is woensdag 1 juli, dag van de pastasalade 2020, een mid-zomerse mijlpaal. Wat een feest toch elke keer weer zo aan het begin van de zomer. Het enthousiasme, waarmee iedereen zijn recept voor pastasalade deelt op de speciale Facebook pagina. Jullie doen toch ook weer mee? Gereons Keuken Thuis zeker.

foto: pastasalade met vis uit 2018.

Deze reis gaat Gereons Keuken Thuis voor een pastasalade à la Sud Ouest. Het zijn tenslotte de Franse zomerweken. Een pastasalade met sperziebonen, walnoten en rauwe ham. Geen ham uit Bayonne, want die kon ik niet krijgen, maar serranoham. Ach een kniesoor, die daarop let. Maakt het toch weer wat internationaler. Een stukje vakantie aan weerszijden van de Pyreneeën. Laten we deze pastasalade een Touretappe noemen. Erbij een fris glas zomerse rosé. Ik wens iedereen een fijne dag…. van de Pastasalade 2020.

foto: groene pastasalade uit de Sud Ouest.

Nodig:

250 g koude gekookte penne of andere pasta

250 g sperzieboontjes

1/2 courgette in stukjes

75 g walnoten

150 g serranoham

zout & peper

gehakte peterselie

1 teentje knoflook

walnoot olie

frambozenazijn

Bereiding:

Kook de pasta beetgaar en spoel af met koud water. Laat afkoelen. Maak de sperziebonen schoon en kook deze in ruim water met een stevige snuif zout. Spoel de bonen af onder koud water. Bak in wat olie de blokjes courgette om en om. Bak de walnoten in een koekenpan bruin. Hak de peterselie en de knoflook fijn voor de persillade. Maak een dressing van 4 eetlepels walnootolie, 2 eetlepels frambozenazijn en wat peper en zout. Meng alle ingrediënten door elkaar in een kom en bestrooi met de persillade.


Bon Appétit. Tot de volgende dag van de pastasalade.

Départ van de Franse zomerweken, socca.

Départ van de Franse zomerweken.  Gereons Keuken Thuis gaat weer dwalen en touren door de Hexagone. Vandaag zou de Tour de France starten in Nice. Dat wordt twee maanden later op 29 augustus. Zo lang kon ik echter niet wachten, dus mijn culi Franse zomerweken gaan nu van start tot 1 augustus a.s. De stad aan de Baie des Anges is de aftrap. Denk ik aan Nice, denk ik aan een heel lekker soort streetfood: Socca!

Socca op deze lekker warme zaterdag. Deze  makkelijke pannenkoek van kikkererwtenmeel à la Niçoise. In het Italiaans farinata geheten. (Overigens kenden de Romeinen ook al brood van kikkererwtenmeel) In Vieux Nice zie je socca overal in verschillende varianten. Belegd of onbelegd. Glutenvrij, dat zeker, maar daar gaat het mij niet om. Ik donder ze gewoon op de BBQ. Of maak er een wrap mee met dat restje Provençaalse kip. Flinke dot aioli erbij. Socca, ook Nina Parker uit St. Tropez heeft het in haar boek staan. Met allerlei smaakjes. Ik gebruik gewoon allen wat zout en een dosis komijn door het beslag. Voor bij de Franstalige  #pastasalade op de Dag van de Pastasalade a.s. woensdag 1 juli.

Kikkererwtenmeel koop ik altijd bij  De Volkskruidentuin in de Kinkerstraat. Een paradijs vol geuren en kleuren. Net als al die spannende specerijen, die je socca smaak geven. Ik grill de socca soms na op mijn buiten BBQ, beleg ze met wat rauwe groente, Zoals gezegd met een extra dot aioli. Een glas frisse rosé erbij en je komt de canicules, hondsdagen van juli wel door. Santé! Een prima départ van de Franse zomerweken. Socca à la Niçoise.


Nodig (10 stuks):

300 g kikkererwtenmeel
2 tl zout
3 tl ras al hanout of 3 tl komijnpoeder
500 ml water
olie om in te bakken

Bereiding:

Doe het meel, het zout en de ras al hanout of komijnpoeder in een kom en voeg beetje bij beetje het lauwe water toe. Maak er een mooi beslag van. Zet het beslag zeker 2 uur in de ijskast. Er kunnen klontjes in ontstaan, maar die verdwijnen tijdens de rusttijd.
Verhit wat olie in een koekenpan en doe een schep beslag in de hete olie. Bak de socca om en om en zet apart onder folie. Eet direct op of laat afkoelen. Je kunt de socca dan ’s avonds gebruiken bij de BBQ.

Kabeljauw met misoglazuur van Oprah.

foto: cover Oprah’s favoriete gerechten.

Kabeljauw met misoglazuur van Oprah. Een gerecht gebaseerd op de klassieke Japanse Nobu keuken. Een licht, zacht, lekker gerecht met een luxueze touch op deze doordeweekse dinsdag, waarop de temperaturen naar hoge waarden gaan stijgen. Dan moet je niet te lang in de keuken staan, maar lekker genieten van een wat latere light maaltijd #alfresco met zicht op zee of je tuin. Dit heerlijke recept komt uit het kookboek Oprah’s favoriete gerechten. In dit kookboek vertelt de Amerikaanse over haar relatie met woorden en misschien nog belangrijker haar relatie met eten. Want zij jojode wat af. Ze hongerde zichzelf uit, kreeg tijdens haar TV debuut een vraag van wijlen Joan Rivers, waarom ze zoveel aankwam. Moeilijk, moeilijk, moeilijk dus. But….. that’s all in the past. Oprah ging Weight Watchers punten tellen en haar cravings beheersen. Tot zover het dieetgedeelte, meer gaat Gereons Keuken Thuis niet melden erover! Daar is dit boek gewoonweg te vrolijk voor en dat je dan ook nog op gewicht kunt blijven en gezond met Oprah’s favoriete recepten is een bonus (je). Oprah begon zelf aan het telen van groente en ontdekte een lichtere manier van eten. Zoals dit recept voor kabeljauw met misoglazuur. Oprah serveert er graag sperziebonen met sesamzaadjes en chilivlokken bij. Als wijntip een pinot grigio uit Napa Valley.

foto: kabeljauw met misoglazuur.

Kabeljauw met misoglazuur van Oprah.

Nodig:


6 el mirin

2 el sake

6 el witte misopasta

3 el agavesiroop

zest van een limoen

1 tl vers geraspte gember

1 teentje knoflook geperst

6 mooie kabeljauwfilets, zonder vel en graatvrij.

1 tl zout

druivenpitolie

vers gehakte bieslook en koriander


400 g sperziebonen

1 tl donkere sesamolie

1 tl zwart sesamzaad

1/2 tl chilivlokken

zout voor het koken


Bereiding:

Klop de mirin, sake, misopasta. agavesiroop, limoenrasp, gember en knoflook in een kommetje door elkaar. Doe de vis in een grote plastic zak en schenk de marinade erbij. Sluit af. Leg de zak een nacht in de ijskast. Verhit de ovengrill op de hoogste stand. Vul een pan met water en breng met een flinke schep zout aan de kook. Haal de filets uit de marinade en leg deze op een ovenschaal. Veeg de overtollige marinade af maar gooi niet weg. Giet of spray een beetje druivenpitolie op de vis en zet deze 8 tot maximaal 10 minuten onder de grill. Het oppervlak moet er wat gekaramelliseerd uit zien. Lak de filets tussendoor wat bij. (tip van Gereons Keuken Thuis) Kook de sperziebonen beetgaar laat ze kort uitlekken en schep de sesamolie, het zwarte sesamzaad en de chilivlokken door de boontjes. Serveer de vis direct met de sperziebonen en garneer met wat gehakte bieslook en koriander.


Oprah’s favoriete gerechten, Oprah Winfrey (ISBN 9789045215426) is een uitgave van Karakter en is te koop bij de boekhandel of online voor € 22,99

Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Sportief de zomer door.

foto: nog steeds een evergreen in Gereons Keuken Thuis.

Sportief de zomer door. Gisterenavond deden Guus Hiddink en een andere bobo in het programma OP1 een oproep aan den Nederlander om meer te gaan bewegen. Huh? was mijn eerste reactie, want volgens mij beweegt iedereen sinds 16 maart, toen de alles dicht ging, sportscholen en zwembaden incluis, meer dan ooit. Tenminste dat is mijn beleving. Nog wonende in mijn Mokumse stulp zag ik het Koningin Wilhelminapark dagelijks bevolkt met (expat) millennials, die aan het bootcampen waren, yogamoeders met hun spruit en swingende boomers aan de wandel of op hun (al dan niet elektronische) fiets. Zelf heb ik tijdens de ophok-periode heel wat af bewogen, ware het niet vanwege de kijkers naar de te koop staande woning, wat Gereons Keuken Thuis noopte tot lange wandelingen of juist de verhuisbewegingen erna. In ieder geval is Gereons Keuken Thuis verslaafd geraakt aan bewegen. (by the way dat was ik al) Verslaafder moet ik zeggen. In de hal van SeaSpot werd een mini gym ingericht voor matineuze rek- en strekoefeningen. Ik heb behalve het strand heerlijke wandelgebieden rondom mijn nieuwe stek en oh grote luxe het zwembad ging weer open op reservering voor de broodnodige baantjes. Ik noem het een luxe want er mogen per uur maar 10 mensen tegelijkertijd zwemmen per gereserveerde batch. Dat verhoogt het doorzwem-tempo. Zo heeft de vreselijke corona-crisis ook nog zijn voordelen. Dus waar de heren Hiddink en ??? hun wijsheid vandaan halen? Het blijft mij een raadsel.

foto: versla je corona kilo’s

Sportief de zomer door is dan ook meteen een rode draad van mijn #alfresco zomer geworden, want niets is lekkerder dan bewegen. Niet alleen vanwege de kilootjes. want die vliegen er wel aan door de hapjes en de drankjes, maar door het gevoel lekker bewegend bezig te zijn. Of ben ik nu zo’n springkikker? Gereons Keuken Thuis is benieuwd hoe jullie sportief de zomer door komen? Of juist niet. Laat het eens weten in een reactie onder aan deze blog. 


RECEPT na al die sportieve activiteit, voor twee groene shakes.

Nodig:

2 stengels bleekselderij, met dunschiller geschild

het wit van een watermeloen

2 handjes verse spinazie

1/2 komkommer

1 groene appel met schil, anders zonde van de vezels

een stukje gember van 1 1/2 cm

5 el biologische yoghurt of vegan yoghurt als je zuivelvrij wilt eten

Bereiding:

Doe alle ingrediënten in een blender en mix goed door op de hoogste stand. Schenk in bekers!

foto: honderd dagen fitness.

Meer inspiratie opdoen om sportief de zomer door te komen? Lees meer:

Fit for fun tijdens corona

#100 DDD een heerlijk sportboek.

fit for fun met foodbloggers

Bitter zoete honing.

foto: Bitter zoete honing in mijn keukentje.

Bitter zoete honing. Daar lag het kleurrijke kookboek dan in de keuken van SeaSpot. Het zorgde bij Gereons Keuken Thuis eerst voor wat taalkundige verwarring, door het gebruik van de term Sardinische keuken. Ik heb altijd in mijn hoofd gehad, dat het Sardijns moest zijn. Maar wat onderzoek levert op dat de Sardinische keuken wat meer is dan de Sardijnse keuken. De laatstgenoemde is het pure eten van het eiland zelf met producten van de Sarden of Sardijnen zelf. De Sardinische keuken is breder, daarin worden ook de gerechten uit de laars en uit de Catalaanse keukens tor gerekend. Opgelost! Laten we eens kijken, wat er dan zoal gegeten wordt op dit eiland. Nadat God de aarde had geschapen had hij nog wat brokken over, niet zomaar brokken, maar mooie stukken. Hij wierp ze in de Middellandse Zee en noemde het eiland Sardegna. Nadat hij zijn werk bekeek, kreeg God het idee dat het iets te troppo was en schiep hij in een ingeving de Sardijnen. Met dit leuke verhaal begint het boek van Letitia Clark, die met Bitter zoete honing een ode wilde maken aan de keuken, het eiland en zijn inwoners. Inmiddels vertoeft ze niet meer op Sardinië, maar uit haar hart zal de gulheid en gastvrijheid van de Sardiniër nooit verdwijnen. Tradities zijn van groot belang op Sardegna, dat schreef ik vorig najaar al op mijn blog. Een beetje een vergeten eiland, waar eeuwenoude heerlijkheden zijn bewaard. Met een keuken, waarin verse groenten, zelf verbouwd, stevig vlees en alles uit de azuurblauwe zee de hoofdmoot vormen van het Sardinische dieet. Niet voor niets is Sardinië een van de blue zones, waar mensen zeer respectabele leeftijden bereiken. Een keuken, waar Clark door geobsedeerd raakte. Het delen aan tafel van heerlijk voedsel onder de Sardijnse zon. 

foto: aperitivo met bottarga paté

A tavola. Voor een aperitivo, met gefrituurde salieblaadjes of muziekpapierbrood met bottarga en olijolie. De merenda, want na een ochtend werk knort de maag een beetje en de pranzo laat nog even op zich wachten. Zoet of zout, Gereons keuken Thuis vindt de simpele doch doeltreffende snack van geroosterd brood, boter en ansjovis een vondst. Of die rulle bottarga paté? Die komt binnenkort op de borrelplank aan zee. Ik maak een sprongetje naar de groentegerechten, met in de hoofdrol de artisjok in vele hoedanigheden. Of wat te denken van een venkelgratin? Sardinië blijft Italië dus een hoofdstuk Grano met pasta en rijstgerechten mag niet ontbreken. (onderaan vind je een lekker linguine recept) Terra gaat over vleesgerechten van kwartel tot varken. Stuk voor stuk mooie ambachtelijke gerechten. Vis ontbreekt niet, bottarga, gedroogde harderkuit. Langoest op zijn Catalaans, een gerecht uit Alghero, gekookt in het puurste water ter wereld, aldus ex man Luca. Bitter zoete honing sluit de maaltijd af met dolci. En dan zijn de buikjes weer rond op dit mooie eiland. Met Bitter zoete honing neemt Letitia Clark een kijkje in de  Sardinische keuken, verkent ze bijzondere smaken. Dat niet alleen, maar gunt je des te meer een blik in het gulle en gastvrije leven, dat de inwoners van dit mooie eiland leiden. Ze zijn toch wel verwend door God, toen hij die laatste brokken in zee smeet.

foto: butta la pasta, met schelpen en bottarga.

Recept uit Bitter zoete honing.
Gereons Keuken Thuis koos voor een zeepasta met bottarga en schelpen, waarover Letitia het volgende meldt: “Net als spek of Parmezaanse kaas is bottarga een manier om lekkere zoutige umamismaken te verrijken en versterken. Het werkt als een soort visversie van Parmezaanse kaas. Net zoals je geraspte kaas aan veel pastasauzen op basis van groente of vlees toevoegt, kun je geraspte bottarga aan sauzen met vis toevoegen.” Letitia Clark eet dit gerecht liever niet als primo.


Let op: In theorie maak je de schelpensaus in een paar minuten terwijl je pasta kookt, maar als je daar zenuwachtig van wordt, kun je de saus ook van tevoren maken en van het vuur opzijzetten. Venusschelpen kunnen wel 10 minuten (in hun vocht) wachten terwijl je de pasta in de gaten houdt. Als die perfect al dente is, kun je pasta en schelpen mengen en warmt de pasta de schelpen voldoende op. Ik doe het ook vaak op deze manier. 

Nodig:

400 g linguine 

10 el van de beste olijfolie 

2 tenen knoflook, gehalveerd 

flinke snuf chilivlokken 

800 g venusschelpen, 

schoongemaakt (open 

of gebroken exemplaren 

weggegooid) 

90 ml witte wijn 

handvol bladpeterselie, grof 

gehakt 

3 el versgeraspte bottarga 

Bereiding:

Breng in een grote pan flink gezouten water aan de kook en doe de linguine erin. Schenk intussen de helft van de olijfolie in een andere, brede pan. Verhit hem op halfhoog vuur en doe de knoflook erin. Voeg als die begint te sissen en geuren de chilivlokken en venusschelpen toe. Roer om de schelpen met de olie te bedekken en schenk de wijn erbij. Draai het vuur hoog en leg het deksel op de pan. Wacht een minuut, schud af en toe met de pan, haal het deksel eraf en draai het vuur halfhoog om de saus een beetje te laten pruttelen en indikken.
Giet de pasta af (die moet lekker al dente zijn), maar bewaar een kopje van het kookwater. Doe de peterselie, een beetje kookwater en de rest van de olijfolie bij de schelpen. Roer flink en schud met de pan om de saus te binden. Voeg als hij er te droog uitziet nog wat kookwater toe. Voeg tot slot de geraspte bottarga toe en schud nog even flink met de pan, zodat het geheel tot een romige saus bindt. Serveer met een glas koude witte wijn. Waarom niet een flor gerijpte vernaccia uit Oristano? Om helemaal in Sardinische sferen te blijven. 

foto: vernaccia di Oristano.

Bitter zoete honing, Letitia Clark. (ISBN 9789059563735) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 32,00.

Tijdens de al fresco weken komt er nog een lekker recept uit dit boek, instant vakantievreugd tijdens de staycation van 2020.


Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Pays d’Oc IGP.

foto: Pierre dans ma cuisine

Pays d’Oc IGP.  Op Gereons Keuken Thuis heb je al vaker kunnen lezen over de IGP van Pays d’Oc. Een groot areaal aan geweldige wijnen met het IGP (Indication Géographique Protégée) predikaat. Dat betekent, dat de wijnbouwers niet per se hoeven te werken met lokale druivensoorten, zoals het geval is bij AOP vereisten. Pays d’Oc is de grootste IGP van heel Frankrijk en strekt zich uit van de rechteroever  van de Rhône tot aan de Pyreneeën. Wit van picpoul, rood uit de Minervois en rosé uit Tavel, bubbels uit Limoux. Heerlijk gebied Languedoc en Roussillon. Er zijn 58 verschillende druivensoorten voorhanden in deze IGP met een grootte van 120.000 hectare. Voorheen was de Languedoc vooral bekend door de immense hoeveelheid cépage wijnen gemaakt van de big five. Tegenwoordig staan er ook andere soorten aangeplant, zoals petit verdot, vermentino en cabernet franc. Voor 100% gecertificeerde wijnen. In de Nederlandse wijnschappen is 20% afkomstig uit Pays d’Oc. Er valt dus nog heel wat te ontdekken. Daarom was Gereons Keuken Thuis blij verrast met een wijn uit de IGP collection range, die via Pitch PR opgestuurd werd naar SeaSpot ter beoordeling.


Pierre. Au coeur du Cabardès ligt  La Maison Ventenac, midden in het AOP gebied. Naast de standaard appelation wijnen maken zij ook zogenaamde dissidents. De door mij ontvange rode Pierre 2018 is er eentje van. Gemaakt van twee Atlantische druivensoorten, cabernet sauvignon en cabernet franc. Geen cépage wijn, maar een blend van 80 om 20 procent. En dat proef je, het harde wat groene paprika-achtige van de cabernet sauvignon wordt getemperd door het fruit van de cabernet franc. Denk aan blauwe bessen, bramen en een hintje pit in de vorm van zwarte peper. Pierre is vernoemd naar de grootvader van de huidige wijnmaker bij Ventenac. Opa zal best trots zijn op deze rode robuuste rakker. Prima voor bij gegrild vlees met een bouquet garni uit de in de Pays d’Oc veelvuldig voorkomende garrigue. Een zomers feestje in je glas.


Meer weten ook over andere Pays d’Oc IGP wijnen? Volg op social media de hashtags #tastepaysdoc #missetreviewpaysdoc #vinspaysdocigp en #paysdocreview

Maison Ventenac 4 rue des Jardins
11610 Ventenac Cabardès, France
Tél. : +33 (0) 468 249 342


Meer lezen op Gereons Keuken Thuis? zie:  vrouwelijke wijnmakers uit Pays d’OC of  Pays d’Oc quelle diversité

Noot: Deze fles wijn  werd mij als  #sample gestuurd door PITCH PR  De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Mijn Napels.

foto: straatbeeld Napoli.


Mijn Napels. 
De Vesuvius, een blauwe baai, caffé sospeso, smorfia, lagen geschiedenis, was in de smalle straten, kerststallen en takelmandjes zijn allemaal rekwisieten in het grootste toneelstuk van de hele Italiaanse laars. Gemeenplaatsen duikelen over elkaar heen en de Napolitanen spelen aan beide zijden van de hoofdstraat Spaccanapoli hun rol con brio. De kletsende buurvrouwen, de om door een ringetje te halen geklede man in Bar Sport, de dames van lichte zeden, die wulps op je autoraam tikken, de straatverkopers en de nog alom aanwezige clerus. Dat is Napule, de stad die wij kennen als Napels. Dichter Keats had er zelfs 40 dagen quarantaine voor over om deze 2600 jaar oude stad te bezoeken. Want dit spektakel wil je niet missen. Zelfs niet nu het even niet mogelijk is om te reizen. Het fijne is, dat vorige week Mijn Napels van Ciao Tutti schrijver Saskia Balmaekers is verschenen en Gereons Keuken Thuis dit weekeinde heerlijk virtueel door deze stad reisde. Door de smalle krochten, langs de palazzi aan zee, de 19e eeuwse Umberto I galerij en fascinerende onderwereld, niet de misdaadorganisatie, maar de lagen geschiedenis onder het plaveisel van de stad. Castel dell’Ovo, waar volgens de mare Vergilius een ei onder legde. Mocht dit ei breken is het gedaan met deze aanlokkelijke stad. Napolitanen zijn hier banger voor dan voor de machtige vulkaan Vesuvius, de brenger van voor- en tegenspoed.

foto: Castel dell’Ovo

Mijn Napels bezoekt kerken, die net een beetje barokker zijn dan andere Italiaanse kerken, vertelt over het Napolitaanse (bij) geloof met 52 patroonheiligen en de smorfia. Padre Pio en Maradona vind je op elke hoek. De musea vol kunst uit de Oudheid, werken van Caravagio en hedendaagse kunst. De straten vol street art. De winkels vol kerststallen, waar iedereen is te vinden van Jozef & Maria tot prins William en Kate Middleton. In Napels houden ze nu eenmaal van bonte taferelen, dus is ook in de presepe iedereen welkom. Hoe meer zielen hoe meer vreugd is het adagium. Italiaans leven in het kwadraat zou ik zeggen van vroeg tot laat wordt er buiten geleefd, gedronken en gegeten. Van de beroemde pizza tot zoetigheden, want daar weten de Napolitanen wel raad mee. Wordt de stad je allemaal iets te druk, dan kun je altijd naar de mooie eilanden voor de kust van Campanië of toeren langs de Amalfitaanse kliffen. Dat deden de Romeinse edelen ook al. Niet voor niets bouwden ze in de baai van de Vesuvius prachtige vakantievilla’s, om Rome te ontvluchten. Niet zonder risico, laat de verwoesting van plaatsen als Pompei en Herculaneum in 79 na Chr. zien. Plinius volgde vanaf een schip de catastrofe. Mijn Napels is een heerlijk boek geworden, waarmee je tijdens je staycation je even kunt wanen in deze over the top Italiaanse stad. Napule, de inwoners noemen het de wereld.  Een bijzondere wereld.

foto: cover Mijn Napels al fresco.

Mijn Napels, ontdek de meest fascinerende stad van Italië. Saskia Balmaekers (ISBN 9789401612104) is een uitgave van Xander en is te koop voor € 20,99.

Let op: volgende week een Napolitaans gerecht van de diva uit Pozzuoli…..


Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten