kookboeken Archives - Pagina 56 van 56

28/10/2015

Less is More, Sacha de Boer en Jacob-Jan Boerma

foto: cover Less is More

Fris, Zilt, Aards, Mals, Zoet….. Zomaar wat smakelijke woorden. Samen vormen zij Less is More, alweer het derde kookboek van Sacha de Boer en Jacob-Jan Boerma. De fotografe en kok gooiden het deze keer over een andere boeg. Koken met de riemen, die je hebt. Gerechten van maximaal acht ingrediënten, waarmee je thuis de mooiste gerechten kunt klaarmaken. Die er dan mooi op je bord bijliggen. Want voor Sacha gespecialiseerd in foodfotografie, moet de foto een uitnodiging zijn voor je smaakpapillen. Voeg daarbij de creatieve esprit van de drie sterrenkok en een geweldig format is geboren. Voor je ogen, neus en mond. En van koken op sterrenniveau in je eigen keuken krijg je nooit genoeg.

Het kookboek start met een gebruiksaanwijzing. Less is More kun op verschillende wijzen uitleggen. De schrijvers willen ermee zeggen, dat eenvoud beter kan zijn dan overdaad. Soms ook wat meer groenten in plaats van vlees. Maar vooral dat je voor smakelijke gerechten geen heuvels boodschappen hoeft te doen. Het hele idee is dat je goed uit de voeten kunt met slechts 8 ingrediënten. De rest, de basis staat al in je keukenkast aan basics, specerijen en smaakmakers. net zoals handige keukenbenodigdheden. Aan de slag dus!

We beginnen met FRIS, een hoofdstuk vol snelle en verrassende salades. Van Hollandse doperwten, van koolraap. Een veggiecarpaccio. Het ziet er allemaal uit om rauw in te bijten.

ZILT, hoe kan het ook anders, gaat over vis. Dat zouden we in Nederland eens meer moeten eten. Over kabeljauw met een kruidenkorst of schol met spitskoolsalade. Allemaal uit onze eigen Noordzee. De foto’s doen de rest.

We belanden bij AARDS, vrolijke gerechten van wat de Aarde ons biedt. Hierover schreven Sacha en Jacob-Jan ook al in hun boek Back to Basics Alles vers van het land, goddelijke spinazie, pastinaaksoep met hazelnoten of een wilde rijstrisotto. Je proeft de liefde van de teler.

MALS gaat over vlees, een gehaktbrood met specerijen, biefstuk met Oosterse groenten, kalfsvlees met paksoi. Allemaal mooie gerechten en makkelijk te maken.
Less is More eindigt met ZOET. Een hoofdstuk vol desserts. Wat te denken van gepofte banaan met inderdaad Nutella saus? Of ananas uit de oven met agavesiroop. Lekkere zoet gerechten ma non troppo, want ook hier geldt Less is More!

Ik vind dat dit derde boek van Sacha de Boer en Jacob-Jan Boerma erg geslaagd is. Allereerst de prachtige fotografie. Ten tweede de makkelijke receptuur en tips. En ten derde vind ik het een genot om te zien, dat een sterrenchef niet schroom om ook eens iets uit een potje te gebruiken. Dat maakt het toegankelijk. De twee Rammen zijn ondanks hun beider eigenzinnigheid weer in staat gebleken een mooi resultaat af te leveren. Less is More.

Less is More, bekijk ook de trailer.

Less is More, door Sacha de Boer en Jacob-Jan Boerma. (ISBN 978 90 003 4819 0) is een uitgave van Unieboek/Het Spectrum unieboekspectrum.nl en kost € 29,99

26/10/201526/10/2015

Foodparade oktober

De vlinderkas van de Hortus.

De maand oktober is al weer bijna voorbij. Een maand, die begon met de dag van de pompoensoep, Het schemert op deze maandag namiddag. Gereons Keuken Thuis is de laatste weken veel en Route geweest. Naar boekpresentaties en het Lifestyle lab. Tijd voor een foodparade. Maar ook op een heuse rijstsafari in de oudste Hortus Botanicus van Europa. Een middag vol uitleg over de rijstplant en een lekkere lunch met de basmati rijst van Tilda. Het zonnetje scheen op de victoria regia (waterlelie) en alle aanwezigen genoten van de rijst en het gezelschap. Een spontaan receptje kwam naar boven. Lekkere amuselepels met Tilda’s limoen/chili basmatirijst en een krokante garnaal. Heel makkelijk een quennelle voorgestoomde rijst, een krokante garnaal erop en een takje bieslook. Voor bij een voluptueuze viognier. Hoe je de krokante garnaal maakt kon je eerder lezen in mijn recept voor gazpacho-helado-con-gambas-picantes Ik ga mijn gasten ermee verwennen in november.

Fotomomentjes waren er ook op de boekpresentatie van Less is More van Sacha de Boer en Jacob Jan Boerma. In de Wintertuin van het vernieuwde Krasnapolsky vond dit heuglijke feit plaats. Het derde boek alweer van deze twee Rammen. Makkelijk te maken en stunning gefotografeerd.

Er kwam wijn binnen uit de Languedoc, van Fat Bastard, een merlot en een chardonnay. Easy wijnen, zoals ze het zelf noemen met een fun factor. (dat hoeft van mij niet zo nodig) Door te kiezen voor de cépage wijnen van Fat Bastard steun je ook het dwergnijlpaard in Ivoorkust. Het diertje op het etiket symboliseert een dikke vriend en een goede lobbes. Want dat is wat deze wijnen willen zijn. Populair in 20 landen en 2,5 miljoen flessen per jaar. Het nijlpaardje zet zich nu in voor zijn soortgenootjes. Lees meer op het halslabel op de flessen Chardonnay en Merlot.

Als culipost kwamen er spannende titels binnen, een prachtig boek over koken aan de keukentafel in twee federale hoofdsteden, kitchen-table-food van Tal Maes en Petra de Hamer.Een spannend kookboek over de dreven van Manhattan door Russel Norman, Spuntino.

En op mijn leeslijst staan er nog wat titels ter recensie. Spiralize, Peru van Gaston Aucurio, het Suikerboek van Damon Gameau. Hierover later meer. De Italiaanse keuken in Pizza het rode deeltje uit de zilveren lepel kookschool reeks, Het boek Pasta, gnocchi en risotto van Janneke Philippi. Deze boeken zullen gaan schitteren in de Italiaanse week van 9 tot 16 november op Gereons Keuken Thuis. Natuurlijk naast die andere culinaire sterren als Antoinette Coopsen en Frances Mayes. In ieder geval ga ik a.s. woensdag spotten wat de regio rond Udine in Noordoost Italië voor een moois te bieden heeft. Al wat inspiratie vind je op foodparade italië. Never a dull moment.

Nog zo’n fotomomentje was er zaterdag jl, tijdens de gezellige vernissage van het kookboek De Vrolijke Tafel in het pand van mevrouw Hamersma in de Pijp. Tijdens dit festijn proostten de aanwezigen op alweer het tiende boek van Karin Luiten. Zij heeft het over een andere boeg gegooid en geeft een kijkje in de wereld van Karin. Meer verklap ik nog niet, want de recensie volgt nog. De pompoensoep was lekker. Dank aan Mariëlla Erkens. (keukenfenomeen)

Het blijven al met al wilde weken in Gereons Keuken Thuis. Voor november heb ik ook al de nodige ideeën, zoals de vega wijnwandeling, een productie met vegakok Sofoula Schalkwijk. Daar lezen jullie alles over in een volgende foodparade.

Een kleine waarschuwing achteraf, deze bloppost kan gesponsorde onderdelen (lijken te) bevatten

16/10/201516/10/2015

Kitchen Table Food.

foto: cover Kitchen Table Food

A tale of two cities, laat ik het zo noemen. Beide steden zijn een federale hoofdstad. Beiden liggen aan een rivier. Allebei hebben een eigen (eet) cultuur. Ze liggen 4000 mijl van elkaar vandaan en er is zes uur verschil in tijd. Ik heb het over Berlijn en Washington DC. Twee aparte entiteiten op verschillende continenten. Met een aparte status in het land waar ze de hoofdstad van zijn. Berlijn is een apart Bundesland, Washington geen staat maar een district.

In deze steden wonen Tal Maes (Washington) en Petra den Hamer (Berlijn) Samen schrijven zij het blog kitchentablefood.com Een blog vol verhalen, recepten, maaltijden en genieten aan hun keukentafels. Ondanks de afstand. De dames bedachten Kitchen Table Food, het boek met 140 recepten, dat op deze grauwe dag klaarligt op de keukentafel in Gereons SeaSpot. Een boek vol verhalen en recepten over de eetcultuur van beide steden. Dat is lekker wakker worden met een flinke mok zwarte koffie. Sinds Tal Maes en Petra de Hamer verhuisden naar Berlijn en Washington, zijn ze steeds op zoek geweest naar lekkere lokale gerechten. Amerikaans en Duits.

Het begint met ontbijt. In Washington DC een zeer matineus en snel gebeuren, behalve in het weekend. In Berlijn de hele dag door mogelijk. Huevos rancheros, Eier im Glas, Hoppelpoppel of American pancakes. Allemaal vlotte recepten om de dag mee te starten.

Het kookboek vervolgt met salades en sandwiches. Tal Maes vertelt over het feit dat Amerikanen ons bammetje kaas maar iets karigs vinden. Op een sandwich gaat de Amerikaan los, er kan van alles op. Het populairste broodje in Berlijn is de hamburger in allerlei gedaanten en op allerlei plekken verkrijgbaar. Bijvoorbeeld Mustafa’s Gemüsekebab, een BLT met avocado- en knoflookmayonaise, de whole grain hype of dikke belegde sandwiches.

Beide eetculturen hebben gemeen, dat ze niet aan “settle for less” of “eine halbe Maßnahme” doen. Porties in de VS en Duitsland zijn groot, zeer groot. Dat was wennen voor beide dames. In Kitchen Table Food besteden ze aandacht aan kleine gerechten voor elk moment van de dag. Snelle mini-melanzane, artisjokken uit de oven, Thaise groene papajasalade en pink deviled eggs.

We gaan verder met bowls, met easy comfortfood. De bowl of Eintopf, Veel groenten. Een Oost Europese soljanka, knolselderijsoep, penne alla vodka met bacon & spinazie. (een favoriet van Gereons Keuken Thuis) en Käsespätzle. En als klap op de vuurpijl grits uit het Zuiden met garnalen.

Het einde van de dag nadert, dat betekent borrelen of buitenshuis of aan de keukentafel. Kitchen Table Food geeft recepten voor drankjes, hush puppies (geen schoenen) of oesters voor de Oscars. En pretzels kennen ze natuurlijk in beide steden.

We gaan feesten, Thanksgiving en Advent. Twee traditionele feesten met bijbehorende lekkernijen. Pecan pie of Kerststol?

In beide steden barst het van de bakkers en zoete lekkernijen. De dames wijden een hoofdstuk aan zoet. Kalter Hund, mulled apple cider, cowboy chocolade of Streuselkuchen. Een lekker moment voor bij de middagkoffie. Kitchen Table Food sluit af met basics.

Kitchen Table Food is een kookboek, dat mij erg aanspreekt door alle verhalen over deze twee ogenschijnlijk zeer verschillende keukens. Ik ben altijd fan van Duitse en Amerikaanse keuken geweest. Maak mij maar wakker voor schnitzels of jambalaya. De schrijfsters hebben vanaf hun keukentafels een mooie bloemlezing van deze twee keukens gemaakt. En zij verhalen erover. Het is niet een lijstje recepten. Maar een echt kook- en leesboek. met mooie sfeerfoto’s Gereons Keuken Thuis zou wel eens een keer willen aanschuiven bij de dames in deze twee steden. En nu…. is het tijd for breakfast oder Frühstück.

foto: tale of two cities.

Kitchen Table Food van Tal Maes en Petra de Hamer (ISBN 9789059566446) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 24,95

07/10/2015

Kerstmis met Rudolph van Veen.

foto: Kerstmis met Rudolph van Veen.

Kerstmis. Ik ben er voor mijn doen vroeg bij dit jaar. Over 10 weken is het alweer Kerst. De favoriete feestdagen van Rudolph van Veen. De kok van 24Kitchen kan altijd intens genieten van dit feest en besloot zo’n anderhalf jaar geleden de daad bij het woord te voegen. Met als resultaat, alweer zijn elfde kookboek. Rudolph’s Christmas. Een boek vol recepten, tips en ideeën voor de leukste tijd van het jaar, aldus Rudolph van Veen. Hij geniet elk jaar weer met volle teugen van de voorbereidingen en het feest zelf. En…, needless to say, Rudolph heeft zijn naam mee, als het op Kerstmis aankomt. Anderhalf jaar werken levert een kookboek vol gezelligheid en voorpret op. Met recepten voor de dagen zelf, maar gerechten die ook een langere doorlooptijd hebben.

Rudolph’s Christmas start met een hoofdstuk over winterse kost om bij op te warmen, zoals een jachtschotel of hazenpeper. Aan mij wel besteed, lekkere winterkost. Voor de kantoorborrel schreef Rudolph een handig tweede hoofdstuk. Over hapjes bij de kerstborrel. Vaak worden last minute dit soort hapjes belegd bij deze of gene, die dan als de donder aan de slag moet. Rudolph helpt ze door de kerstborrelstress heen met Engelse meatpies en een kaas-druivenboom. Easy does it.

Rudolph van Veen bakt graag. Een hoofdstuk vol zoetigheden mocht daarom niet ontbreken. Kerstkransjes, Rudolph’s rendierkoeken en een traditionele Engelse Christmas cake. (ik mocht deze taart al proeven in september in de Rotterdamse Markthal) Oh, en dan de kerstviering op de school van de kinderen. Ik zelf ken dit fenomeen niet, maar Rudolph loodst de ouders in hoofdstuk 4 er doorheen met bijvoorbeeld kiptoffees. Hoofdstuk 5 gaat over versieren. Het maken van bijvoorbeeld een gemberkoekhuisje, een snoeperij voor een groot gezelschap. Bijna zonde om op te eten, maar dat is wel de bedoeling. Net zoals die heerlijke chocoladesalami. Een leuk presentje overigens.

De kerstdagen zijn begonnen. we starten met het traditioneel kerstontbijt. Iedereen heeft daar wel herinneringen aan. Ontbijt met crumpets, kerststol en wentelteefjes.Hoofdstuk 7 geeft tips voor kerstdrankjes, voor een frambozenspoom of Zweedse Glühwein Ik ga deze winter zeker eens zo’n gløgg maken. Jammer vind ik dat er geen aandacht aan wijn wordt besteed in het boek.

Het boek gaat verder met Classic Christmas. Alle registers worden opengetrokken. Kerstetiquette komt aan bod. Heerlijke voor-, hoofd- en nagerechten voor de kerstdis. Zoals kalkoenkroketjes, mozzarellasoep, geglaceerde kastanjes, rodekoolcrumble, Beef Wellington en trifle. Mijn kerstmenu voor dit jaar staat al op het netvlies. Ik ga er in december over bloggen.

Gourmetten. Daar houdt Rudolph van Veen van. Ik weet dat veel culiscribenten dat maar niets vinden, maar het is toch een van de favorieten van de Nederlander tijdens de eindejaarsfeesten.. Daarnaast kun je met gourmetten veel kanten op. Kaasvinkjes, aspergepakketjes, capresemedaillons en falafelburgertjes kunnen zo het pannetje in.

Aan de vegetariërs onder ons wordt ook gedacht met een menu een paddenstoelenpaté, kerstster met caprese of quinoa-pompoenmedaillons. Rudolph van Veen besteedt in de laatste hoofdstukken nog aandacht aan de makkelijke kerst en gerechten voor Oudejaarsavond.

Een compleet feestboek dus, Rudolph’s Christmas, vol makkelijk te bereiden recepten, zodat je zelf ook kunt aanschuiven tijdens de feestdagen. want daar gaat het om. Kerstmis beleven. In een beetje Angelsaksische stijl. Daarin is het boek geslaagd. Zelfs voor mij als niet-kerstadept. Rudolph’s Christmas leest als een klok. Ook belangrijk is de voorpret, die je beleeft. Jammer dat Rudolph van Veen geen wijntips geeft. Dat had het feest compleet gemaakt. Rudolph’s Christmas is een leuk cadeau voor onder de boom of beter nog in de schoen op 5 december. Kun je nog op tijd aan de slag.

Rudolph’s Christmas, door Rudolph van Veen (ISBN 9789045210810) is een uitgave van Karakter Uitgevers. karakteruitgevers.nl en kost € 29,99

Naast het Kerstkookboek maakt Rudolph van Veen een tour door theaters in heel het land. Tijdens zijn show bereidt hij gerechten uit Rudolph’s Christmas. Gaat dat zien!

Meer info op rudolphschristmas.nl

06/10/2015

Foodparade herfst.

Toen ik deze ochtend door het Rembrandtpark fietste waren al duidelijk de herfstgeuren op te snuiven. dat humusachtige luchtje onder de licht verkleurende bomen. Herfst, de dagen worden korter. Het diffuse zonlicht vult mijn kamer. Er is een keur aan nieuwe smaken. Een foodparade herfst. Van paddenstoelen voor in de risotto, pompoensoep, penne met eendenworstjes tot in wijn gekookte peren. Ik stel vandaag een foodparade samen van recepten, die je huis vullen met wat warmte. Wat kleur in deze herfst. Het feloranje van de pompoenen, de grijs- en bruinschakeringen van de zwammen, het rode vlees van wild en de geur van rommelkruid in de in wijn gekookte peren. Ik heb er zin in. In deze herfstige foodparade.

Diffuus herfstlicht beschijnt dit Bourgondische dorp. De laatste bloemen bij de dorpspomp. Tijd voor penne met eendenworstjes en cantharellen. Herfstsmaken op je bord. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/jachtseizoen-penne-met-eendenworstjes-en-cantharellen/

Met grote regelmaat ga ik te rade bij dit soort boeken, waarin heerlijke recepten staan van wijnboeren of moet ik juist zeggen hun vrouwen, die de herfststerren van de hemel koken voor de plukkers.

http://gereonskeukenthuis.nl/blog/worstjes-op-de-wijze-van-de-wijnboer/

Een glas Toscaanse wijn erbij en het feest van de herfst is compleet.

De terrine de campagne is een runner up in mijn foodparade herfst. Elke keer probeer ik een nieuwe variant. Erbij augurkjes of mijn wijn siroop, gemaakt van peren en rode wijn. En veel suiker! Sorry sacharofoben! Een glas Beaujolais erbij.

http://gereonskeukenthuis.nl/blog/terrine-de-campagne/ Met mijn handen in het deeg voor de terrine beleef ik altijd heerlijke Gallische momenten.

Een karbonaadje Mailänder Art met gefrituurde peterselie mag niet ontbreken, noch mijn hertenbiefstukjes met selderijpuree in deze foodparade. De herfst kan niet lang genoeg duren. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/wilde-weken-hertenbiefstukjes/

Tot slot een vet en zoet dessert uit Normandië het is appeltijd dus een tarte aux pommes pur beurre gaat er als afsluiter prima in. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/tarte-aux-pommes-pur-beurre/ Met een glaasje cider of een trou normand (Calvados)

02/10/2015

NOPI

foto: NOPI

In februari 2011 opende de brasserie NOPI in het Londense Soho, vlakbij de Westend theaters. Een langgekoesterde wens van Yotam Ottolenghi. Een geheel andere stijl van zaak dan de vermaarde Ottolenghi deli in Islington. In NOPI kun je formeel dineren alvorens naar een theater te gaan, maar aanschuiven voor lunch of aan de kachel kan ook. Het eten is ook anders, door de invloed van Ramael Scully, die in 2005 toetrad in het team van Ottolenghi.

Inmiddels ligt al weer het vijfde boek van de hand van Yotam Ottolenghi in mijn keuken, NOPI, geschreven samen met Scully zoals Ramael in de keuken wordt genoemd. Een geheel andere stijl van koken dan wij gewend zijn van Yotam. In Ottolenghi, het kookboek ging hij samen met Sami Tamimi de keuken in om de smaken van Oost en West Jeruzalem te combineren tot een fusion keuken. Instant succes, net als de bijbehorende deli. En de rest is geschiedenis. Deze moderne Midden Oosterse keuken veroverde Londen en de rest van de wereld.

Nu is er weer een kookboek als gevolg van een samensmelting van culturen en smaken. Ramael Scully, Australiër bracht smaken uit Zuidoost Azië mee. In het begin iets te heftig, vond Ottolenghi maar gaandeweg veroverden deze smaken een plaats in de gerechten van NOPI. En met succes, want wat je in het kookboek leest en ziet spoort aan tot meer. In het kookboek proef je de synthese van twee denkpatronen, twee totaal andere wereldvisies. de visie van Sami en Yotam was altijd geweest om dingen zonder veel moeite op tafel te toveren. Scully als dare devil voegde daar dynamiek aan toe of royale hoeveelheden boter. In de jaren die volgenden onderhandelden de twee heel wat af en nu ligt daar het resultaat: NOPI. In tegenstelling tot de eerdere kookboeken een wat ingewikkelder boek, niet vanuit de thuiskookgedachte. NOPI is een kookboek voor de foody of hobbykok, die het restaurant eten van de heren wil proeven en maken. Met een beetje goede wil en fantasie zijn de recepten te behappen.

Het boek start met voorgerechten, gebakken mini artisjokken en aioli met roze peperkorrels, geblakerde bosuidip met boerenkool of paarse broccoleti me Griekse skordalia. En dan vergeet ik nog de polentafrites met truffel te noemen, een verrassing.

NOPI gaat verder met salades, een kenmerk van Ottolenghi. De bekende watermeloensalade, die vaak in Gereons Keuken Thuis op tafel staat. Maar nu met ingelegde citroen. Of wat te denken van tomaten met wasabi mascarpone en pijnboompitten.

Dan volgen de bijgerechten. Smeltendzachte koolraapgratin. Rijst met kardemon en kruidnagel. En paprikafrites uit de oven. De smaken knallen van de mooie foto’s af.

Vis neemt een hoofdstuk in beslag. Met een salade van kreeft, venkel en gegrilde druiven. Gestoomde schelvis met een gewaagde sesam bagna cauda. En ohlala, tarbot met oestermayonaise. Wat een combinaties. Ik moet nog heel wat oefenen.

Vlees is ook een uitdaging in NOPI. Gerookte lamskoteletjes of een hertenfilet met dadel labneh, bramen en pindacrumble. Ik verzin het niet. wat een smaakexplosies. En de prachtige geroosterde varkensbuik met geprakte flespompoen. Alle gerechten voorzien van duidelijke uitleg en de ontstaansgeschiedenis.

NOPI besteedt een hoofdstuk aan groenten. Pittige kikkererwtenburgers met kokos en kerrieblad. Hier zie je echt de fusie van smaken. Risotto van parelgort met waterkers. Groent kan mooi zijn en de heren laten dat zien.

Alvorens naar de desserts te gaan besteedt het boek aandacht aan de brunch, want dat kan ook bij NOPI. Gegrilde grapefruit met steranijssuiker of courgettebeignets met manouri. Spannend om eens op een lazy Sunday te nuttigen.

Dan komt er een kleine parade van desserts langs. Tapioca met kokosjam en gekaramelliseerde rumbananen. Financiers met pecan-koffiecrème. Aardbeienmengelmoes, waar je de Eton Mess in herkent.

Het boek geeft afsluitend nog wat cocktail recepten, ook belangrijk en basisideeën voor condimenten. De laatsten zijn natuurlijk belangrijk in het combineren van de wereldvisies van Scully en Ottolenghi en geven die daring touch aan de gerechten.

In dit korte bestek is het moeilijk alle details, alle zintuiglijke prikkelingen te beschrijven, die NOPI biedt. Het boek is prachtig vormgegeven en ik heb gesmuld van de foto’s. Het is voor mij meer een inspiratie- dan een kookboek. Zo’n boek dat je erbij pakt, als je een kook- of blogdip hebt. Ik denk dat NOPI een klassieker gaat worden. En daarnaast veel kookplezier gaat geven aan de foody en hobbykok.

Ervaar het zelf, want dat is dit boek vooral. NOPI is een experience.

NOPI, van Yotam Ottolenghi en Ramael Scully (ISBN 9789059566149) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 34,95

NOPI is gevestigd op 21-22 Warwick Street W1B 5NE London.

http://www.ottolenghi.co.uk/locations