kookboeken Archives - Pagina 52 van 55

08/07/2016

Zilt Zoet Zeeland.

foto: cover zilt zoet Zeeland

Zilt Zoet Zeeland. Zomers bij mijn grootouders op de camping in Zeeland. Op het strand van Westerschouwen garnalen vangen. Vliegeren in de duinen bij Burgh Haamstede. Het is al weer lang geleden, maar ik koester er nog steeds mooie herinneringen aan. Oma bakte scholletjes in het schuurtje, die diezelfde dag nog waren gevangen door mijn opa in zijn bootje. Het leek een tijd waarin zomers eeuwenlang duurden. De tocht met de pont van Breskens naar Vlissingen op mijn veertiende, een echte zeereis in mijn eentje. Met in mijn tas verse langoustines van de visafslag om mee naar huis in Den Bosch te nemen.

Vanuit Gereons SeaSpot kijk ik op deze middag naar de grauwe Noordzee. Zou het nog zomer worden? Als het aan Anette van Ruitenburg, Ruth de Ruwe en Tanja van den Berge ligt wel. Want zij schreven het mooie boek Zilt Zoet Zeeland. Natuur, cultuur en gastronomie van misschien wel de mooiste provincie van ons land. In het boek maken de culischrijfsters van Ruitenburg en van den Berge en landschapsfotografe de Ruwe een tocht door het land omringd door water en zee. Op de grens van Zilt en zoet. Dat levert mooie verhalen, smakelijke recepten en plaatjes op. Over de vloedlijn waarin de scheermessen goed gedijen. Het getij dat van belang is voor de mossel- en oesterteelt. Een mosselpotje op twee manieren. Over het fruit dat rijpt in de Zeeuwse zon. Voor een kersenclafoutis. Zeeuwse boterbabbelaars ontbreken niet. Net zomin als hun verhaal over het kreeftenvissen. De wijn van Schouwen Duiveland. Het lamsvlees van Noord Beveland. Zeewierteelt. Alikruiken, krukels of kreukels met krentenbrood. De jacht op de eilanden. Hertenham met kweepeer en zuurkoolsalade. Zeekat, een soort inktvis uit de Oosterschelde. Wat een overvloed allemaal in deze provincie. Zilt Zoet Zeeland. Eigenlijk is het in een korte blog als deze moeilijk samen te vatten. telkens als je het boek openslaat ontdek je iets nieuws. De drie dames hebben kosten noch moeite gespaard om met producenten van al het lekkers te spreken. Boeren te bezoeken. Op pad te gaan met vissers. En vooral van alles te proeven. Met dit boek maak je een reis door het eilandenrijk vol met gepassioneerde mensen met een verhaal. Opgeschreven en gefotografeerd. Want naast de mooie verhalen en recepten staan er prachtige foto’s van het Zeeuwse land in, die je meteen doen verlangen op pad te gaan om het allemaal zelf te beleven en natuurlijk proeven.. Dat Zilt en Zoet Zeeland. Gereons Keuken en Route moet er snel weer eens naartoe.

Zilt Zoet Zeeland, Anette van Ruitenburg, Ruth de Ruwe en Tanja van den Berge (ISBN 9789059567078) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 39,95

Meer informatie over alle activiteiten van deze drie dames vind je op de websites van Annette van Ruitenburg, Ruth de Ruwe en Tanja van den Berge

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

09/06/2016

Al fresco saladeparade.

foto: verweerd glas uit zee.

Al fresco, de saladeparade. De maand juni verblijdt ons met zonnige dagen. Gelukkig maar, want Gereons Keuken Thuis had nog heel wat #alfresco uurtjes in te halen. De grill en het kookplaatje keken wekenlang werkeloos toe naar het grauwe zwerk. Maar deze week is het bal op mijn Amsterdamse balkon. Buiten grillen, koken en roken. Zomerse kookboeken lezen en natuurlijk borrelen. Vermout, een stevige Trappist of frisse rosé in je glas. Wat knabbels erbij en ik ben een tevreden man op mijn begroeide balkon. Dan kan de grill aan. Burgers erop, maiskolven erbij. Of pittige kipdijen. gegrilde puntpaprika’s en taztziki. Of sateetjes met teriyakisaus. Keus te over. Gaan we voor Griekse lams keftedakia of voor de Italiaanse spiedini, die mijn Amerikaanse vriend Rick vorig jaar instuurde. Of gewoon een easy salade met vers geplukte Oost Indische kers/? Buiten eten, al fresco. Ik hoop dat het nog lang en vaak kan deze zomer. En om het geheel nu helemaal feestelijk te maken ben ik benieuwd naar jullie “buitenkook en eet” avonturen en recepten. Doe eens gek stuur als reactie op deze blog je favoriete recept of leuke #alfresco verhaal op. Ik publiceer deze op mijn blog en voor de twee leukste inzendingen heb ik op 15 september een kookboek klaarliggen. Wat verklap ik nu nog niet maar het is in ieder geval zomers.

foto: salade met bloemen van het balkon.

Vandaag geen recept maar een bloemlezing van saladerecepten, die eerder op Gereons Keuken Thuis te vinden waren. allemaal in een handomdraai klaar, zodat je direct buiten kunt genieten van de lange avonden. Een funky pastasalade, lauwe erwtjessalade, de mangosalade van Johanneke, een tomatensalade met chorizo, Rienks maaltijdsalade (hij won hiermee de #alfresco zomeractie 2014) en last but not least de fusilli salade van kookgek Wilma. Geniet van het buitenleven.

06/06/201606/06/2016

Bart’s Fish Tales

foto: cover Bart’s Fish Tales

Bart’s Fish Tales, vis voor elke dag. Een reis om de wereld in vis met als resultaat dit dikke kookboek dat op Gereons keukentafel ligt. Vanaf zijn prille jeugd is Bart van Olphen begeesterd door vis. Dat begon in tijdens de jaarlijkse vakantie naar Parijs, waar hij als jongetje geen genoeg kon krijgen van de grote plateaus met zeevruchten. Bevangen van de vissersromantiek begon hij aan een culinair avontuur. Werken bij sterrenchefs. Het was hard werken, maar Bart leerde de fijne kneepjes van het bereiden van vis. Terug in Amsterdam startte hij een viswinkel. Hij had daardoor contact met leveranciers en ervoer veel misstanden. Bart ontdekte dat er veel te roekeloos wordt omgegaan met de visstand. Er wordt veel te veel verspild. Hierdoor ontstond zijn interesse voor duurzame visserij. En zijn inzet ervoor. Want vis is te lekker om in de toekomst te gaan missen. Dat laat hij op zijn site Bart’s Fish Tales zien. Met het boek Bart’s Fish Tales wil hij laten zien hoe leuk het is om te genieten van vis en hoe we dat kunnen doen zonder vissoorten uit te laten sterven. In de voetsporen van zijn vader vertoeft fotograaf David Loftus ook graag op zee. Het is dus ook geen wonder dat Bart en hij samen op pad gingen om de mooiste ontdekkingen op visgebied te doen. Bart uit culinair oogpunt en David als fotograaf.

De heren bezochten de eilandengroep Malediven voor lijngeviste skipjack– en geelvintonijn. Eén voor één gehengeld. Voor een Mas-Roshi, een Maledivische tonijnsalade. Van de warme wateren van de Indische Oceaan naar de koele wateren voor de Canadese kust. Dat betekent kreeft, krab en coquilles. Risotto met kreeft of krabbenpoten in dragonboter. Krijg er direct zin in ondanks het matinale uur. E viva España. Spaanse wateren voor ansjovis en pijlinktvis. Vissen met de hele familie. Gebakken ansjovis met knoflook. Een koele caña of glas fino erbij. Niets aan doen. Of pijlinktvis van de plaat. India is de volgende halte van de heren. Bart vertelt over tapijtschelpen en sardines, voetgedoken. een term die Gereons Keuken Thuis nog niet kende. Voor in de curry uit Kerala.

IJsland met zijn kabeljauw, schelvis en roodbaars. Lijngevangen, met 40.000 haakjes en toch duurzaam. Stokvis met appel en rode biet en gerookte schelvis. Mooie smaken uit het hoge Noorden.Engeland wordt aangedaan, heek , sardines en makreel. In Cornwall lust iedereen weer sardines. pittig geroosterd met een tomatensalade. Hoe basic.Exotisch Gambia voor tong en octopus. Stranden vol vis, aan wal gebracht in een spektakel vol bont kleurgeweld. Als recept een tong à la meunière.Een thuis wedstrijd in Nederland, met al het moois van de Zeeuwse slikken en schorren. Verse mosselen, oesters, scheermessen, kokkels en zeewier. Zo rauw op je bord. wat een mooi stukje terroir. Bart’s Fish Tales vertelt erover.

Het boek besluit met een verhaal over wilde zalm en een bezoek aan de vismarkt, waar dan ook ter wereld. vers gevangen, vers gekocht, bereid door Bart en gefotografeerd door David. Zo eindigt de reis om de wereld in vis. Nu gevangen in een kleurrijk boek met smakelijke verhalen en dito fotografie. Geen wonder dat Bart van Olphen zegt dat vis voor elke dag is.

Bart’s Fish Tales, Bart van Olphen met tekst van Joël Broekaert en fotografie van David Loftus (ISBN 9789048825882) is een uitgave van Carrera Culinair en kost € 29,99

19/05/201617/10/2016

Nanban, Tim Anderson.

foto: Nanban

Nanban, verwarmende gerechten uit Japan. Een kookboek, dat start met de slogan “voor alle japanofielen“. Niet dat ik dat direct ben, maar de cultuur en keuken van dit eilandenrijk boeien me mateloos. Dit geldt ook voor de chef en schrijver Tim Anderson, die op zijn geboortegrond in Winsconsin al gebiologeerd keek naar kookprogramma’s van Japanse chefs. Dat was nog eens iets anders dan de mac and cheese, danish of pierogi op de plains van deze staat. Tim ging zwerven. Via Californië, waar het voor hem te duur was om Japans te kunnen eten. Ramen was een ontdekking voor hem als een alternatief, dat niet een rib uit je lijf kostte. Anderson belandde in het zuiden van het eilandenrijk, waar door de eeuwen heen Portugezen, Hollanders (Decima) en later Amerikanen een duit in het zakje van de cuisine deden. Nanban, de zuidbarbaarse keuken. Tim dook onder in de smaken van Japan en meer nog in de smaken van Kyushu en Fukuoka. Het Japanse streetfood. Ramen paradijs en een zeer persoonlijke en diverse keuken. Zo deed de latere winnaar van Masterchef Britain zijn ervaring op. Gevolg een restaurant Nanban in Brixton, waar hij volgens deze tradities kookt. Een izakaya stond hem voor ogen, een restaurant waar alles tegelijk op tafel komt.

Maar nu over het eten uit deze zuidbarbaarse keuken. Ik heb altijd een vrij autarkisch beeld gehad van de Japanse keuken met strenge regels, soorten eten, bereidingswijzen en rituelen. Niets is minder waar. In dit kookboek neemt Anderson je mee op reis door de fusion keuken van Zuid Japan. De verschijningsvorm mag dan meegenomen zijn door de buitenlanders, de texturen en smaken zijn ontegenzeggelijk Japans.Het boek start met basisingrediënten, zoals misopasta, mirin en soyasaus. Anderson vertelt ook over de typische zuidelijke chilipeper yuzu. Daarna volgt een lange lijst van meer basisingredienten, groenten en verse kruiden.

Nu kunnen we aan de slag met nanban gerechten. Met basissauzen en smaakmakers. Dat kenmerkt toch de Japanse keuken, de smaken van de verschillende componenten. Gereons Keuken Thuis vindt dit altijd verrassend in een Japans restaurant. Het geheel fijngesneden en à pointe gegaarde gerecht met een explosie van smaak. Anderson geeft tips voor pasta’s, oliën en zelfs kimchi. Veel aandacht is er voor dashi, de smaakmaker voor ramen. Tenslotte de manier van rijst koken.

foto: dashi smaakmaker voor de ramen.

De basis ligt er. We kunnen verder op ontdekkingsreis met kleine gerechten, zoals zoete aardappel met yuzuboter uit de oven, onsen tamago (warmwaterbroneieren) of gebakken zwoerdjes uit Okinawa. Allemaal watertandend lekker op de gevoelige plaat gezet voor dit boek.Vervolgens de grote gerechten. Nadrukkelijk groot, omdat bij een izakaya maaltijd geen voor- of hoofdgerecht wordt geserveerd. Alle komt tegelijkertijd op tafel. Je deelt samen de smaken met een glas bier of kommetje sake. Een “carbonara” achtige pasta met mentaiko, tempura, kip Nanban en een stukje Tex Mex in de vorm van tacorijst. Anderson besteedt ook aandacht aan grillen. Hoe kan het ook anders in het land van de hibachi en teppanyaki? Geroosterde varkensbuik, in spek gewikkelde pimientos de Padrón (inderdaad Spaans)en kippenvelspiesjes. Zelf at ik ooit spiesje met knapperig zalmvel.

Bouillon mag niet ontbreken, de schrijver wijdt een heel hoofdstuk aan ramen in alle verscheidenheid. De bouillon als basis en de componenten om er een gerecht van te maken. De alkalische noedels en toppings. Je leest dat Anderson niet over één nacht ijs is gegaan. Verder met de desserts, van een Portugese Castella cake uit Nagasaki tot matchaboter voor koekjes. Een zoete afsluiter. Nanban sluit af met drankjes en praktische informatie voor als je in Japan bent.

Nanban, verwarmende gerechten uit Japan vind ik een heel plezierig boek, omdat het niet alleen recepten bevat. Het gaat mij ook om de achtergrond. Je leest duidelijk, dat het Tim Anderson er aan gelegen is je mee op reis te nemen door deze zuidelijke barbaarse keuken. Eens was nanban een scheldwoord, maar Anderson laat zien dat dit ver achter ons ligt. Een heerlijk boek in een gedurfde styling vol verhalen en smaak. Het nodigde Gereons Keuken Thuis uit direct aan de slag te gaan, Nanban: instant voer voor de japanofiel!

Nanban, verwarmende gerechten uit Japan, Tim Anderson (ISBN 9789095966606) is een uitgave van Fontaine en kost € 29,95

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

12/05/201631/05/2016

Het oog eet ook mee….

foto: het blauwe canvas.

Het oog eet ook mee. Inderdaad eten als plaatje. Je bord maar koud laten worden, omdat de foto niet naar wens lukt. Elke foodie kent het verschijnsel van “Zallemut een nog een keertje overdoen” Ik ben er mee gestopt. De foodfoto’s, die ik plaats zijn niet van die “ohlala” schoonheid of die “je ne sais quoi” styling. Heb ik op Gereons Keuken Thuis nooit als speerpunt beschouwd. Het schrijven van mijn food and wineblog is in eerste instantie uit gemak ontstaan. Zat ik vaak daags na een door mij georganiseerde wijnproeverij mails te tikken met recepten, die ik daags ervoor had geserveerd. Vaak uit de losse pols tijdens het inschenken van de glazen wijn. Niets meer en niets minder. Zo blog ik ook. Veel recepten ontstaan niet in de keuken, maar zoals deze ochtend aan de keukentafel van Gereons SeaSpot. Gewoon ontsproten aan mijn bolletje. Droogkoken noemde ik dat eens op de radio en typen maar. Daar schiet inderdaad dan het plaatje bij in. Ach who cares?

Ik ben ook niet zo van het trial and error. Ik heb de constante drang om iets nieuws te bedenken, op onderzoek uit te gaan. Daarom kook ik eigenlijk nooit recepten uit kookboeken. Ik savoureer de recepten. Sla de context en kleur van het boek als filmpje op in mijn geheugen. En als de tijd dan rijp is gaat het stomen, malen en vliegt een recept voor een blog eruit. Nooit te lang mee bezig zijn. Daarom is Gereons Kookboekenhoek continue in beweging. Dingen komen en gaan. Dat is voor mij de essentie van het schrijverschap. Een Normandische appeltaart pur beurre wordt bedacht tijdens de matinale zwemsessie. Mijn recept voor worstjes van de wijnboer heb ik te danken aan alle tochten door de Beaujolais. En de funky burgers met zalm voor een kunstenaar ontstond tijdens een rondje Stedelijk. Ik doe veel dingen ins Blaue hinein. Een leeg zwembad als canvas, de grijze Noordzee als doek of het plaveisel van de stad als bouwsteen.

Dit gezegd hebbende komen we bij het mooie thema Het oog eet ook mee., waarmee Sophie van Wijnen alle bloggers uitdaagt eens te beschouwen wat je overnieuw zou kunnen doen. Die foto, die tekst of allebei. Een leuk ruim thema, waar iedereen iets mee kan. Ook in Gereons Keuken Thuis valt er visueel wat te verbeteren. En ik weet meteen wat. Mijn nieuwe kookboek Gereons Keuken en route wil ik frisser hebben, ietwat meer foodfoto’s, prikkelender tekst, want daar wordt het oog ook naar getrokken. Vrolijker kleuren, funky voor de cityvibes, groen en dartel à la campagne en azuur en zeeschuim voor dat strandgevoel. Ja zo ga ik het binnenkort briefen aan degene, die deze handschoen oppakt. Geen makkelijke taak, want ik kom nooit met beeld wel met tekst. Zo zie je maar op deze donderdagmorgen terwijl ik uitkijk over het grote blauw vanuit mijn raam. Het oog eet ook mee!

foto: funky pastasalade.

Voor dit thema een oud recept uit een oud evenement, dat weer nakende is. Op 1 juli a.s. is het weer dag van de pastasalade. Spannend. Onderstaand het recept van vorig jaar. Mijn inzending voor het oog eet ook mee. Drink bij deze salade een zwoele witte viognier uit Zuid Frankrijk.. Ik kan deze wijn al ruiken.

Nodig:

300 g gekookte en afgekoelde penne.

1 gele paprika

1 sjalotje

1 citroen

3 speklapjes

1 el ras al hanout

1 el vloeibare honing

1 el gehakte bieslook

1 blikje mais

peper en zout

3 el olijfolie

Bereiding:

Maak van 1 el olie, 1 el honing en 1 el ras al hanout een marinade. Smeer de speklapjes hiermee in. laat de marinade 15 minuten intrekken. Verhit de grillpan en bak de lapjes tot ze krokant zijn. Zet het vlees apart onder wat folie.Was en snijd de paprika, laat de mais uitlekken en snipper het sjalotje. Hak de bieslook fijn. Meng alles door de afgekoelde penne en maak op smaak met flink wat peper en zout. Liefhebbers van pit kunnen een tl harissa pasta uit Tunesië toevoegen.Maak van 2 el olijfolie, wat citroensap en wat rasp van de schil een dressing en meng deze door de salade. Snijd hierna de speklapjes fijn en voeg deze toe aan de pastasalade. Serveer direct.

29/04/2016

In stock cooking.

foto: In stock cooking, het boek.

In stock cooking. Wat zeg je? In stock cooking. Ik kende deze term nog niet. Het principe erachter wel. Mijn grootmoeders deden het, ik doe het vaak in Gereons Keuken Thuis. Koken met wat je in huis hebt, in de ijskast ligt of geconserveerd hebt. Koken met wat er in stock is. Dat kan verbluffende resultaten opleveren en draagt bij aan het niet verspillen van voedsel.

Want dat zagen de oprichters van In stock met lede ogen aan. Eén derde van het voedsel wat geproduceerd wordt belandt in de vuilnisemmer. En van dat derde deel neemt de consument 42% voor zijn rekening. Zonde zou ik zeggen. Want met dat overgebleven stuk komkommer, die iets minder hagelwitte bloemkool en dat restje vlees kan je nog heel wat maken. Of inmaken.

Dat is het streven van Bart Roetert, Merel Laarman, Selma Seddik en Freke van Nimwegen. Verweesd voedsel hergebruiken. En in hun restaurant Instock maakt chef Lucas Jeffries er heerlijke combinaties mee. En nu is er het kookboek, gedrukt op gerecycled steengruis.Stevig en het kan nat worden.Hoe gaat In stock cooking in zijn werk? Het gaat terug naar de basis. Met de drie R’s van reduce, recycle and re–use. Of te wel koop minder, hergebruik en recycle dingen. Ik deed het onlangs nog met één label rouge kip. Die leverde mij behalve een avondmaal op zaterdag, een ragout op zondag, nog een aardige batch, nu ingevroren, bouillon van de botten op. Handig om weer soep van te maken. Eigenlijk is het gewoon zo simpel.

Dat is er nu het idee van het In stock cooking boek. Voor koks, die bewust aan de slag willen met dit principe. Met tips over conserveren van voedsel. Inmaken, zoet en zuur, pickles voor bij je borrel of wijnconfit van Yvette van Boven. Zij werkte ook mee aan dit boek.

foto: gravad lax van Lucas.

Fermenteren is de volgende stap. Groente, bloemzuurkool van Pepijn Schmeink, die eerder de wereld verblijdde met home made kruiden van bijvoorbeeld klokhuis van appel. Er is zoveel mogelijk.Drogen van kruiden, van tomaten en het maken van groentepoeders. Die komt op de agenda in mijn keuken.

Ook de vriezer komt aan bod. Een bekende conserveringstechniek. Ik herinner mij de vreugde van mijn oma toe de vrieskist zijn intrede deed. Bakken aardbeien verdwenen erin. Maar wat te denken van avocado- of bananenijs? De eerste kan je met een mooi Frans woord onctueux noemen. Creamy.Pekelen is ook zo een beproefde methode. Brandade de morue uit Nîmes, een bijdrage van worstmaker Samuel Levie. Of Marokkaanse gezouten citroenen. Konfijten in vet. Een beproefde methode. Eendenbout, vis confit of rillettes. De laatste methode is natuurlijk roken. En niemand anders dan meneer Wateetons leverde hier een bijdrage aan met zijn DIY rookpan.

Het boek eindigt met invulrecepten van de meest weggegooide producten. Wat dat zijn moet je zelf beleven. In stock cooking daagt je uit om van 1 tot en met 31 mei een maand lang niets te verspillen. De In stock cooking challenge Meedoen dus! Gereons Keuken Thuis heeft er naast zijn eigen inmaakcapriolen weer een aantal methoden bij geleerd.

In stock cooking, are you ready to rescue food? (ISBN 9789045208152) is een uitgave van Karakter Uitgevers en is te koop voor € 19,99

23/04/201623/04/2016

Pasta di Janny.

foto: Pasta di Janny (cover)

Het is een mooie zaterdagochtend in Gereons Keuken Thuis. Het zonlicht valt binnen. Lente. Naast mij op tafel ligt Pasta di Janny. Het nieuwe boek van culinaire duizendpoot Janny van der Heijden.

Zij schreef al eens eerder een boek over pasta, opgedragen aan haar zoon. (nu zo’n 35 jaar geleden) Nu doet ze het opnieuw maar dan voor haar kleindochter, die nu ongeveer dezelfde leeftijd heeft als haar zoon destijds. Want Janny houdt van tradities, van doorgeven van kennis. Dat wil ze bereiken met dit boek. Dat ambacht niet verloren gaat.

Pasta di Janny is een compact boek, waarin de immer goedlachse schrijfster haar fijne kneepjes deelt met de lezer. De passie van Janny voor Italiaans eten is ooit wakker geschud door La Loren. Wie kent dat fenomeen niet? Ik ontdekte de keuken en boeken van deze diva op bankstage in Rome. Maar dat terzijde.

Koken en liefde voor eten doorgeven, Is er iets mooier. Dit is het vertrekpunt van pasta di Janny. Het boek begint met een stukje geschiedenis, van de Talmoed via de zijderoute en Arabieren, die het deegwaar op Sicilië introduceerden. of waren het toch de Etrusken? Pasta is omgeven met anekdotes en verhalen. Overigens bestaat de verzamelnaam pasta pas sinds de 20e eeuw. Inmiddels bestaan er enkele honderden soorten van. Van lange dunne slierten tot buizen en platte handgemaakte vormen.

Na de geschiedenis volgt het pasta ABC. Janny laat de soorten en vormen zien, zoals agnolini, bleki, ciriole en ziti. Elke letter van het alfabet kent wel een (gedroogde) pastasoort. Veel ruimte maakt de schrijfster voor tools om pasta te maken. Van pastamachines, via deegschrapers, een chitara tot een corzettistempel. Er komt heel wat bij kijken. En heel wat spullekes.

De crux van het pasta maken is natuurlijk het deeg. De meelsoorten. Dit is de basis. Stap voor stap doet Janny uit de doeken welk deeg je maakt en voor welke pastasoort je het gebruikt. Gekleurd of met kruiden. Stapsgewijs worden ook de vormen uitgelegd. De oricchiette, gestreepte pasta of priesterwurgers. (strozzapreti)

Pasta di Janny gaat natuurlijk niet alleen over het productieproces. Er moet ook gekookt en gegeten worden. De schrijfster geeft kooktips en vervolgens recepten voor een mooie basic pasta e olio, voor je tomatensaus (koud of warm), de klassiek ragu uit Bologna, pesto in alle soorten en maten. Ik kan er lang over doorgaan. Verder gaat het boek met handgevormde pasta, recepten voor fusilli met noten of de oricchiette uit Puglia. Lange pasta, met inktvispasta met zalmeitjes of trenette puttanesca. De gevulde pasta ontbreekt ook niet. Janny onthult alle geheimen voor een geslaagde ravioli.

Pasta di Janny eindigt met ovenpasta, waaronder de zuurkoolpasta uit Alto Adige. Nooit gemaakt maar toch eens proberen op een winteravond. Voor de dessertminnaars en zoetekauwen zijn er als klap op de vuurpijl nog wat zoete pastagerechten.

In Pasta di Janny is veel kennis gestopt in een redelijk compact boek. Het is vrolijk vormgegeven en praktisch. Met duidelijke aanwijzingen en mooie foto’s. Pasta di Janny bijt op mooie wijze het spits af voor het komende al fresco seizoen in Gereons Keuken Thuis. Laat de zomer maar komen.

foto: tijdens de presentatie van Pasta di Janny.

Pasta di Janny, Janny van der Heijden (ISBN 9789461431189) is een uitgave van GoodCook en kost € 19,99

Extra: Op donderdag 28 april is er een Eat & Read met Janny van der Heijden bij Staal in Haarlem. Meer details vind je op De Vries Boeken

19/04/201621/04/2016

Weet wat je Eet, Daan de Wit.

foto: weet wat je eet!

Weet wat je Eet. Regelmatig hoor ik Daan de Wit, de schrijver van dit boek, op Radio Noord Holland. Met verhalen over cholesterol als brandweer in je aderen, plantaardig of juist niet en wat vitamine K2 doet met het glazuur van je tanden? Gaat Gereons Keuken Thuis nu ook aan de healthy verhaaltjes, die je op veel hippe blogs ziet? Welnee. Ik ga mij niet mengen in het doolhof van wel en niet goed, gezond etc. Granen, pillen sappen, diëten en zelfs klei. Ben ik een beetje allergisch voor. Dat is geen nieuws. Maar nu ligt hier Weet wat je Eet op de keukentafel. Geen kookboek, maar een boek over gezond eten op basis van de oudste kennis en de nieuwste wetenschap. Een degelijke combinatie. Onderzocht en geschreven door journalist en televisieverslaggever Daan de Wit.

De Wit stelde zich allerlei vragen, deed mee aan verschillende rages op foodgebied. Maar volgens hem was het ultieme boek over gezond nog niet voorhanden. Hij ging zelf aan de slag en stelde zich de vraag via oude technieken en wetenschappelijke onderzoeken van de zogenaamde kopgroep. Dit leidde tot dit boek: Weet wat je Eet.

De schrijver start met de verklaring voor het feit dat de mens steeds dikker wordt. Waarom? Logisch, want mensen zijn biologisch geprogrammeerd voor energierijk eten. Om barre tijden mee door te komen. Een hemels genotspunt en het huidige supersizen. Heerlijk veel eten voor weinig geld. Hij geeft tips om aan deze verleidingen te ontsnappen.

Het boek besteedt aandacht aan Weston A. Price, de Indiana Jones van gezonde voeding. Hij legde de basis voor de theorie, dat mensen, die natuurlijk eten en weg blijven van geraffineerd voedsel heel gezond blijven. Of de invloed van voeding op je karakter. Hiertoe bezocht Price vele natuurvolkeren, die niet blootstaan aan moderne en toxische voeding.

Een heel leuk hoofdstuk gaat over jezelf slank eten met vettten. Met vetten? Ongezonde en gezonde vetten steken anders in elkaar dan we denken. Het zijn juist de koolhydraten, die je dik maken. Toen ik dit hoor de bij NH helpt verbaasde mij dat niet. Ganzenvet, bonen en rode wijn vormen al jaren de Franse paradox. Daan de Wit verhaalt ook over cholesterol. In tegenstelling tot eerdere berichten is cholesterol juist de brandweer in je ontstoken aderen. Zeer lezenswaardig en vertelt een ander verhaal dan tot nu toe gangbaar was.

Omega en onverzadigde vetzuren komen aan bod in “Hoe mensaardig is plantaardig?” Daan de Wit gaat in op je gebit, een levend orgaan. Hij wijdt een hoofdstuk aan natuurlijk eten, laat zich inspireren door bekende diëten en sluit af met een korte handleiding voor een gezond leven. Niets hijgerigs aan, maar gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Het leest als een trein. En daar houdt Gereons Keuken Thuis wel van. In die zin krijgt dit mooie boek een plaatsje tussen de boeken over smaak en voeding. Net dat tandje meer. Verplichte literatuur voor “gezondheids” foodbloggers. Want er zijn meer aspecten aan food dan alleen koken en recepten.

Weet wat je Eet, Daan de Wit. (ISBN 9789055949557) is een uitgave van Scriptum en kost € 24,95

Wil je vast een voorproefje van het boek of meer weten over Daan de Wit? Alle info vind je op Weet wat je Eet.

18/04/201612/12/2017

Culiperslunch 2016.

foto: een amuse uit Ecuador.

Culiperslunch 2016 in de Kookfabriek. Het jaarlijkse evenement voor culi journalisten en -bloggers met een keur aan merken, die zich voor het komende seizoen presenteren.Opgetogen vertrok ik vanuit Gereons Seaspot naar Duivendrecht alwaar Marcus Polman en Pitch PR de hosts waren van dit leuke evenement. De culiperslunch 2016.

foto: vermout van Belsazar

Bij binnenkomst waren er de natuurlijke limonades van Agroposta en de heerlijk cocktail met vermout van de hand van Timo Janse voor het merk Belsazar.

foto: een assortiment van vers.

Er kan te kust en te keur geproefd worden, gebabbeld met alle kookboekuitgevers. Dat doet Gereons Keuken Thuis altijd graag. Het wordt een mooie zomer zo te zien. Veel mooie nieuwe boeken. Helemaal passend bij mijn al fresco thema. Gaat 1 mei a.s. van start. Inspiratie heb ik al opgedaan.

foto: cocktailidee voor deze zomer.

Een fotomomentje met mijn vriendin en bonendiva Joke Boon. U weet wel van Bonen!

foto: Joke en ik.

En toen kon het smikkelen en smullen beginnen, Parma ham met framboosaardbei en eendenlever, een bonenhapje van Mathijs Vrieze. Kaas, paprikasoepje van Peter Lute, eten uit Ecuador en het wijn schilderij van Angélique Schmeinck in samenwerking met Ribera.del Duero. Spannende wijnen van Walraven Sax.

foto: het smaakschilderij van Angélique

Voor je het weet vliegen de uurtjes om . Maar impressive was het. Vol ideeën zit ik nu de dag te resumeren in de keuken van Seaspot. En vol nieuwe ontmoetingen met producenten en schrijvers.

foto: unbagging

Marcus Polman, Harriet Boekholt, Robert Verhoeven en Melissa van der Lee en alle 35 deelnemende merken. dank voor de ontvangst. Ik heb voorlopig inspiratie genoeg. Laat het al fresco seizoen maar beginnen!

08/04/2016

Asperges à la Puck Kerkhoven.

foto: Bier & Food

Asperges à la Puck Kerkhoven. Met witbier wel te verstaan in plaats van de obligate witte Elzasser wijn. Puck Kerkhoven en ik hebben elkaar nooit in levende lijve ontmoet. We hebben echter een geschiedenis. In december 2013 vlak voor kerst meldde een vriendin uit Vaassen mij, dat ze mijn recept in de Stentor zo leuk vond. “Huh? Ik schrijf niet voor de Stentor”, schreef ik daarop terug. Hetzelfde geval met het Haarlems Dagblad. Ik ging op virtueel en telefonisch onderzoek uit en kwam erachter dat mijn recept voor een Steak haché marchand du vin beland was in een recensie van Puck Kerkhoven over het Thuisafgehaald kookboek. (ik heb nog een aantal recepten voor dit boek droogekookt.) Dit recept stond eerder in mijn eigen kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. het verhaalt over een verlate lunch in Lyon, waar de patron kosten nog moeite spaarde om onze hongerige maagjes te vullen met een heerlijke steak haché.

Tot zover de steak. In maart kruisten onze paden weer. Van koken.blog.nl kreeg ik het boek Bier & Food van deze culi schrijfster opgestuurd. In dit bierboek gaat zij dieper in op bier en spijs. Leuk, zeker in deze tijd, waarin speciaalbieren zo langzamerhand een zekere culinaire waarde krijgen naast wijn. Verras je kokende man, je vader of een vriend eens met dit boek.

Omdat het apsergeseizoen al flink van start is gegaan vandaag een recept uit Bier & Food. de bereiding van asperges op Hollandse wijze. Voor de verandering drinken we er geen wit wijntje bij maar een wit biertjes bij de asperges à a la Puck Kerkhoven. Leve de lente!

Hollandse asperges met boerenham.

voor 4 personen

Ingredienten:

1600 g witte asperges

1 suikerklontje

1 mespunt zout

1 klontje boter

125 g boerenachterham (biologisch)

1 gekookt ei, fijngehakt

1 el verse peterselie

extra roomboter en zeezout voor het botersausje

vers geraspte nootmuskaat, naar keuze

Vooraf: schil de asperges zorgvuldig. Breek de achterkant van de asperge (niet snijden!), zo bepaalt de asperge zelf vanaf waar hij sappig genoeg is om te worden gegeten. Leg hem dwars voor je, houd de stengel vast bij de kop. Schil met een dunschiller vanaf 2 cm onder de kop tot onderaan, draai steeds een slagje en zorg dat de schilbanen elkaar overlappen. Valt er zonlicht op je handen, dan zie je gelijk waar je bent gebleven. Geschild glinstert de stengel, niet geschild is hij dof. Je kunt het ook voelen met je vingertoppen. Reken 400 gram witte asperges per persoon.

Leg de geschilde asperges in een grote kookpan met ruim koud water. Leg de schillen en de kontjes bovenop – zo geven ze smaak af en met hun gewicht drukken ze de asperges onder water. Voeg zout en suiker toe. Laat aan de kook komen en kook 8 minuten Zet het vuur uit, do ehet deksel op de pan en laat de asperges circa 10 minuten in het kookvocht nagaren. Check of de asperges soepel zijn maar nog wel beet hebben.

Snijd ondertussen de boerenham in dunne repen of snippers, of maak rolletjes Smelt de roomboter (niet bruin laten worden.) Schik de hete asperges op een voorverwarmde schaal, leg er dwars overheen een band peterselie, een band gehakt ei en een band hamsnippers. Serveer met gekookte nieuwe aardappels bestrooid met peterselie. Zet een kommetje gesmolten roomboter met zout op tafel. Rasp er, naar smaak, nootmuskaat over.

Bieradvies: Een veilige keuze is witbier, bijvoorbeeld Hoegaarden of Mongozo Buckwheat White. Maar probeer ook eens een lentebockbier en verbaas je over de krachtige combinatie.

Tip: maak van het kookvocht een romige aspergesoep.

Bier & Food, Puck Kerkhoven met illustraties van Daan Brand. (ISBN 9789401604147) is een uitgave van Xander en kost € 22,95