Easy paella

Easy paella op deze woensdag.

023foto: de bedwelmende geur van azahar, citrusbloesem.

Nodig: 6 personen:

4 grote tomaten
4 tenen knoflook
1 envelopje saffraan
8 ontbeende kipdijen in stukjes
1,5 dl milde olijfolie
zout en peper
500 g diepvriesgarnalen ontdooid en droog gedept.
3,5 dl kip bouillon/fond
3,5 dl vis bouillon/fond
wat extra water
1 zak diepvrieserwten
400 risotto- of paellarijst
500 g gekookte mossel in schelp
2 tl pimentón de la Vera

Snijd de ontvelde tomaten fijn, pers de knoflook, voeg enkele lepels olie toe en de saffraan en 1 tl pimenton. Roer tot een gladde saus. Eventueel enkele lepels water.

Snijd de kipdijen fijn, verhit alle olie in een paellapan op hoog vuur. Bestrooi de kip met nog wat pimentón en weinig zout en bak deze snel aan. Voeg hierna de garnalen toe en bak deze tot ze roze zijn. Schenk de tomaten saus erbij en fruit deze mee. Voeg de vis en kip bouillon/fond toe Breng aan de kook voeg de erwtjes toe en de rijst zorg dat alles onder water staat. Laat het geheel nu minimaal 20 minuten zachtjes pruttelen tot alle vocht verdampt is. Niet roeren. Controleer of de rijst gaar is. Voeg de mosselen toe en dek het geheel af met alufolie. Laat 15 minuten staan. Garneer met gehakte peterselie en citroen. En decoreer de paella met mooie bloemen zoals ik eens in Andalusië zag.

Food parade, zomerse impressies.

Maandagmiddag, de weergoden hebben er zin in, lijkt het. Fiesta. Regen valt met bakken uit de lucht. Surfers hebben de tijd van hun leven deze zomer. Zuidwest zeven en hoge golven ontwaar ik als ik naar buiten kijk bij Gereons Sea Spot. Eventjes piept de zon erdoor, maar slechts voor kort. Een korte zomerse glimp.

Tijd voor een nieuwe food parade, één met zomerse impressies.

 Een zomers Provençaals kippetje uit de oven met wat geroosterde aardappel in de schil en paprika. Instant zuiders gevoel. #sttropezcookingvibes.

Genoeg gekookt op een zomerse avond. een witlofsalade met een restje kip en gorgonzola. En wat meloen met Ardenner ham. Easy does it.

 In de zomer gaat de toast met Noordzeegarnalen “le Zoute” er altijd in. Als lunch of appetizer. Of bij de apéro met een witte Beaujolais.

 http://gereonskeukenthuis.nl/blog/toast-met-noordzee-garnalen-le-zoute/

Zomaar wat snijbiet voor in de risotto, gevonden bij die heerlijke Napolitaanse stijl groenteman. Zomerse kleuren.

 Artichaut

 Als het droog is gaan we appels en peren plukken in de zomerse Betuwe van Amsterdam Nieuw West, bij de fruittuin van West. Enkele hectaren fruit voor de stadsbewoner. Een mooi initiatief.

http://fruittuinvanwest.nl/

En als we dan weer eens buiten kunnen grillen kies ik voor biftekia met gegrilde venkel.  En een glaasje ouzo. Een waardige afsluiter van deze food parade vol zomerse impressies.

A propos jullie kunnen nog steeds je favoriete buitengerecht inzenden voor de #alfresco actie van deze zomer. Al dan niet gemaakt onder een afdakje of plu.

http://gereonskeukenthuis.nl/blog/gereons-keuken-al-fresco-2/

 

Ei, de beste recepten.

 foto: Ei, de beste recepten

Breek de dag, tik een eitje! Een ei  hoort erbij! Bekende slogans ter promotie van een alledaags voedingsmiddel, dat multi-inzetbaar is. Behalve dan voor mijzelf. want alhoewel er heel wat eieren in Gereons Keuken Thuis worden gebruikt en bereid. Niet één daarvan wordt door mij zelf opgegeten. Ik lust namelijk geen eieren in hun solitaire staat. Een gekookt of gebakken eitje is aan mij niet besteed. Een grote uitzondering is de eidooier rauw door de carbonara. Tot zover mijn eierfobie.

De te leuker is het om een boek op de deurmat te vinden, dat over eieren gaat. Culinair journaliste en kok Blanche Vaughan schreef Ei, de beste recepten. Een kookboek vol recepten met eieren.

De schrijfster vertelt in haar inleiding dat een zojuist gelegd ei één van de lekkerste dingen is die je kunt eten. Ze houdt een pleidooi voor zo vers mogelijke eieren. Eieren zijn vaak de ster van de show in hun eenvoud of als geweldig bindmiddel. Wat te denken van ei in al je baksels voor de lunch of bij de thee. En passant bestrijdt ze ook de mythes rond een te hoog cholesterol gehalte van het ei. Een bevlogen dame dus deze schrijfster als het op kippeneieren aankomt.

Het boek gaat verder met de basis van het bereiden van eieren. gekookt, gebakken of gepocheerd. Of als perfect klaringsmiddel van je bouillon.( dat weten wijnboeren ook bij wijn).

Blanche gaat verder met ontbijtrecepten, zoals het modieuze “eieren in een nestje met paprikapoeder en za’atar” of het meer klassieke ontbijtje van “gepocheerde eieren op tomatentoast met bacon” Ze gebruikt ei in haar brioche en maakt zigeunertoast, een afgeleide van wentelteefjes.

In Ei, de beste recepten is ook een ferme plaats voor lunchgerechten. Eieren zijn  altijd handig voor een warm lunchgerecht, zoals mozzarella in carozza, een snelle roerei met tomaten en sojasaus of Italiaanse eierdruppelsoep.

 foto: Ei op mijn balkon.

We stevenen af op theetijd (hieraan zie je de Britse roots van het boek) Veel cakes, madeleines en appeldraken. Gemaakt met verse eieren. Voor bij de high of misschien wel low tea.

Dan krijgen we het avondeten. Met een recept voor groenten à la grecque. De mooie wijnrode oeufs en meurette uit de Bourgogne, hetgeen overigens een lunchgerecht is, maar niet voor deze schrijfster. En de keuze in het boek voor mooi gefotografeerde oeufs en gelée. Blanche heeft in dit hoofdstuk een duidelijke voorkeur voor klassiek. Zelfs een rogvleugel komt voorbij.

Daarna komen de toetjes aan bod met îles flottantes en zabaglione.. (dat lust ik wel) Het boek sluit af met nog wat sausrecepten en drankjes.

Ei, de beste recepten is een mooi boek met veelal klassieke recepten. Met goede basisrecepturen. Zelfs een niet eierminnend type als ik kan er wat mee. Al was het alleen al om het thuisfront te verblijden met een nieuwe variatie van een eigerechtje.  Een nadeel vind ik de vele zoete recepten. Er wordt erg veel gebakken. Zowel in het hoofdstuk theetijd als bij toetjes. Daarnaast had ik de sauzen in het hoofdstuk avondeten opgenomen. Ik begrijp dat de schrijfster de Britse eetmomenten heeft aangehouden, maar een wat sinpeler indeling was handiger geweest. De fotografie is prachtig en afwisselend. Ei, de beste recepten staat voortaan voorbeeldig in Gereons kookboekenhoek.

Ei, de beste recepten, Blanche Vaughan (ISBN 9789045209814) is een uitgave van Karakter Uitgevers, karakteruitgevers.nl en is te koop voor € 24,99

Homemade food parade.

Het is zomertijd. In deze tijd van het jaar gaan mijn handen altijd jeuken. Noem het een soort productiedrang of hamsterwoede. Homemade food parade, opdat je eind september gelukkig naar de plank in de voorraadkast kijkt. Vol potten pastasaus, appelgelei en -stroop of in de vriezer terrine de campagne en gerookte vis .En dan heb ik het nog niet over de geroosterde paprika’s en BBQ kaas in de ijskast,.In deze tijd van het jaar geef ik  mijn ogen goed de kost als ik op de Ten Kate markt ben of naar de slager ga.. Is er een doosje fruit voor en habbekrats te vinden of een flink stuk varkensvlees voor de terrine?  De rookpan naar buiten voor worstjes en vis. Gelukkig zijn alle buren vertrokken naar buitenlandse oorden. Je kunt dan ongestoord roken. Buiten  je focaccia laten rijzen. Het  zomerse #alfresco leven in Gereons Keuken Thuis.

Appelgelei gemaakt van een mooie Franse oogst appels. Applemania staat weldra voor de deur.

 

 In de zomer worden ook heel wat kilootjes tomaten in de pot gehakt, handig voor een pastasaus of lasagne.

 

 Vis roken is leuk om te doen. En die onvergetelijke smaak van rook van het houtmot van @kokenophout.

 

Lekker kneden in het deeg focaccia, dubbel gerezen met rozemarijn van het balkon.

 

 

 Kersenjam, c’est le temps des cérises. Je bent per slot van rekening niet voor niets in de Betuwe geboren.

 

 En dan de volle en zoete Normandische appeltaart, pur beurre, mag niet ontbreken in deze homemade food parade.

 

 En ik vertelde het al vaker Gereons BBQ kaas voor bij de Griekse grillade, op de salade of gewoon bij de apéro.

 Deze homemade food parade sluit af met de vrolijke deksels van de bolognese saus.  Het is voorlopig nog zomer. Kan ik lekker aan de slag.

 

 

Eendenrillettes met trappist

005 foto: Lierke plezierke…

Het is een doordeweekse dag. Een beetje druilerige maandag. Een dag waarop je aan de slag kunt gaan met het maken van rillettes. Ja rillettes, daar kun je mij voor wakker maken. Varkensrillettes uit Le Mans, eendenrillettes uit de Sud Ouest, kippenrillettes uit de Bresse, ga zo maar door. Ik weet het, het zit vol verzadigde vetzuren. Maar die zijn helemaal niet zo slecht als altijd beweerd werd. Het blijft altijd spekkie voor mijn bekkie. Het gegaarde vlees, het ganzenvet. De kruiding. Het donkere bier.

Smeuïg  op een geroosterde boterham, of als hapje bij de borrel. Vandaag een eendenrillettes met trappist, zoals La Trappe, Chimay of Westmalle dubbel. Mijn drink suggestie erbij is hetzelfde bier. Je kunt er ook een rode jonge wijn bij drinken, zoals de Gamay van domaine Guindon uit Ancénis (Loire Atlantique)

Nodig:

4 stevige eendenbouten.

50 g boter

100 g ganzen- of eendenvet

1 flesje Trappist

2 rode uien

2 kruidnagels

2 laurierblaadjes

1 takje tijm

1 takje rozemarijn

1 teen knoflook

1 dl bouillon

peper en zout

Bereiding:

Snijd de uien in stukjes, plet de teen knoflook. Verhit in de pan de boter en braad de eendenbouten aan. Blus af met het bier en voeg de bouillon toe. Maak van de laurier, tijm  en rozemarijn een bouquet garni. Voeg de kruidnagels toe. Laat het vlees zeker een uur sudderen, totdat het van de botjes valt.

Haal het vlees uit de pan en laat kort afkoelen. Haal de bouquet garni uit de pan en zeef het vocht. Zet apart voor de verdere bereiding. Pluk de botjes kaal. Let op dat er geen stukje bot mee gaan. Doe het vlees in een kom, voeg 75 g ganzen- of eendenvet toe en maak fijn met staafmixer. Als de rillettes te droog wordt, voeg je telkens wat lepels van het kook vocht toe. Maak de rillettes op smaak met peper en zout. Doe de rillettes in een terrine en dek af met een laagje vet. De rillettes moet een paar uur afkoelen in de ijskast. Serveer de rillettes als hapje of op een stevige boterham. Eventueel met wat homemade vruchtengelei. Of wat te denken van augurkjes.

FOOD parade

 salade Ibiza in de zomer

In Gereons Keuken Thuis draait het nooit zo om de plaatjes. Beweerde ik altijd en is nog steeds zo. Ik houd het meest van schrijven. Daarnaast kook ik nooit de gerechten real time.Heb bij recepten meestal al het plaatje in mijn hoofd. Ik ben namelijk een droogkoker. Wat dat is, heb ik een keer uitgelegd in Winfrieds woonkamer op NPO6.

Maar…, soms kun je zin hebben om eens terug te blikken met wat plaatjes. Laten we het een FOOD parade noemen. Met foodfoto’s van de Ten Kate markt e.o,, waar ik regelmatig vertoef om foodwandelingen te maken. Een FOOD parade van het eten in een bistro in Metz, oesters in Avignon of de foto van mijn inzending voor de dag van de #pastasalade. Deze week nog aan de slag met koken met bier voor het foodblogevent. En verder met mijn boek Gereons Keuken en Route. Wat voor een fotootjes komen daarbij? Dat is de cliffhanger. Maar nu de eerste FOOD parade op mijn blog.

  jambon persillé in Beaune

 

 

   #pastasalade op 1 juli

oesters met frambozendressing in Avignon

  homemade hoemmoes

 

  la belle de Bresse

asperges in Metz 

 

  olijven op de Ten Kate markt

terrine de campagne 

And now the showstopper:

  al fresco pasta van tante Canasta

 

De Wilde Kalender, Elsje Bruijnestein.

 foto: De Wilde Kalender

Elsje Bruijnesteijn brengt veel tijd door in haar moestuin. Niet zomaar een moestuin, maar eentje op het mooi gelegen landgoed Groeneveld. op de Utrechtse Heuvelrug. Een domein waar het goed toeven en goed foerageren is. Dat weet Elsje niet alleen. Dat wisten de Utrechtse keukenmeiden uit de 18e eeuw ook al. Lekkere en bijzondere smaken uit streek en seizoen. Volgens het Slow Food concept. De schrijfster van het boek De Wilde Kalender dook in alle bronnen en documenten over wild plukken om dit huzarenstuk op te leveren over eten rechtstreeks uit de natuur. Niets invliegen, koken met bescheiden middelen en volgens de kalender. wat is wanneer beschikbaar?

Het boek start met een aantal tips en trucs, weetjes over boodschappen, over pakjes en zakjes (helemaal niet nodig), je voorraadkast, een moestuin zonder kopzorgen, wild plukken anders en goedkoper koken, gezond koken en wat doe je met je kinderen.

Daarna volgt de kalender, beginnend met de Lente, Bloesems, bloemen, boomblaadjes, zuivel en vis. Ach de lente heeft al zoveel moois te bieden voor in je maaltijden. Elsje deelt dit hoofdstuk in verschillende categorieën, voorzien van de vindplaats en smaak. Zo gaat het boek ook door in de hoofdstukken Zomer, Herfst en Winter. Bladzijden vol eetbare dingen in De Wilde Kalender. Zaken, waarvan Gereons Keuken Thuis niet wist dat je ze kon eten en gebruiken. Zoals kibbeling van vissenwangetjes. Of onkruiden in je salade. Het komt gewoon aanwaaien in je tuin. Een echte puzzel, waarbij de schrijfster de stukjes aan elkaar rijgt. Tot slot is er de verantwoording, want er zijn verschillende factoren waar je rekening mee moet houden, zoals de beschikbaarheid, het al dan niet giftig zijn van geplukte waar, de wispelturigheid van de natuur en specifieke waarschuwingen per product. Want wildplukken is leuk en heeft veel smaak. De Wilde Kalender is een handig naslagwerk voor de wildplukker (in spe) Geïllustreerd door Martien Yland en onder auspiciën van Slow Food Nederland. Ik ga mijn ogen open houden voortaan in berm en tuin, langs wad en duin. Daar is dit handige boek een mooie leidraad voor.

De Wilde Kalender, bijzondere smaken uit streek en seizoen (ISBN 9789059565982) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en kost € 16,95


Tot slot kijk ook eens op de site van Elsje Bruijnesteijn, elsjebruijnesteijn.com of zoek haar eens op in de moestuin van Kasteel Groeneveld in Baarn.

Gereons keuken en Route

SAM_4416 foto: Gereons Keuken en Route

Het is zomer, tijd voor Gereons Keuken en Route.Ik wandel graag door de stad met alle kleuren, geuren en smaken, die je tegenkomt. Een fietsrit naar de markt voor je groenten en vis. Ik geniet dagelijks wat de stad Amsterdam mij biedt. Origineel Hollandse waar zoals ossenworst en haring. Kaas op de Albert Cuyp. Amsterdamse uien en zuur. Ik kan wel doorgaan. Maar de stad is voor mij ook de synthese van alle smaken uit vele landen. De smaken van de Turkse groenteman. Het winkeltje in de Kinkerstraat dat wel lijkt op een Napolitaanse frutte  e verdure.

044 foto: China op de Zeedijk.
De Franse slager met zijn rillettes. De Griekse olijven en tarama van de stal op de Ten Kate markt. Kruiden als bedoeld voor een sultan bij een Perzische handelaar. Chinese waar op de Zeedijk. En dan vergeet ik nog de wijnhandelaren, de foodmarkten in parken en bakkers. De Foodhallen West waar hipsters met baarden hun kunsten tonen. Smaken, geuren, kleuren dans la ville. Een hoofdstuk vol internationale gerechten, kris kras door elkaar, salades, een kleine risotto of een toetje. De wereld aan je voeten.

IMG_20150313_142430 foto: wereldse smaken op de Ten Katemarkt
En dan thuiskomen op mijn Amsterdamse balkon, waar ik in de zomer zoveel mogelijk buiten kook en eet. Gereons Keuken al fresco, zoals met deze biefstuksalade. Met een glas rode Chianti erbij kom je de zomerse avond wel door.

Nodig 4 personen:

2 grote biefstukken à 150 g

1 geitenkaasje

1 kop gepelde walnoten

200 g rucola

2 sjalotjes

peper en zout

zwarte peper uit de molen

olijfolie

rode wijnazijn

Bereiding:

Maal op een bord een flinke hoeveelheid zwarte peper en wentel de biefstukken erdoor. Verhit in een pan de olie met een klont boter. Als het vet bruin is, bak dan de beide biefstukken om en om in enkele minuten mooi bruin en krokant. Haal het vlees uit de pan. Snipper de sjalotjes. Fruit kort de sjalotten aan, schep uit het vet en zet apart. Rooster in een droge koekenpan de noten. Maak de rucola aan met wat olie en rode wijn azijn. Verkruimel de geitenkaas erdoor. Voeg de geroosterde walnoot toe Bestrooi de biefstukken met wat zout en snijd in hele dunne plakjes. Verdeel de salade over de borden, leg de dunne plakjes vlees erop. Garneer met de gefruite sjalotjes. Serveer direct.

Wilde pluk met Wild Pig.

 foto: de wijnen van Wild Pig.

Hoe wild en terroir wil je het hebben? Een beetje druilerige ochtend in hartje Arnhem, park Sonsbeek, waar Gereons Keuken en Route naartoe toog voor een heuse wild pick. Na een kop koffie of thee van op berken parasiterende paddenstoelen (geen hallucinerende) gingen we en petite comité het bos verkennen. Op zoek naar eetbare dingen. Net zoals wilde zwijnen of varkens doen, vertelde Edwin Florès, wildplukker. Varkens eten van alles. Waar hun neus hen naartoe leidt. Beukennootjes, een bron van proteïne en zetmeel. En beuken staan er volop in Sonsbeek. Al honderden jaren. Witte klaver, die we direct plukten. Een klaversoort met een licht zurige smaak, die doet denken aan sauvignon blanc. Met noten van granny smith. Zevenblad. Een flinke bos waterkers langs de rand van een beekje. Edwin liet het allemaal zien. Vol verve en in touch met het terroir, want naast wildplukker is hij ook een gepassioneerd verhalenverteller. Dat doet hij ook in de workshops die hij geeft en de boeken, die hij schreef over wilde pluk. Kijk eens op casaforesta.nl/workshops Het is leerzaam en inspirerend.

 foto: wildplukker Edwin in actie.

Na de wandeling werden we ontvangen in Ressen op het, als ik het zo mag noemen, domaine van Edwin. Een paradijs in de Over Betuwe met een wildpluktuin, een moestuin en natuurlijk de varkens. De soep en quiches van raapsteel en erwtjes stonden uitnodigend klaar.  Hier ontmoetten we Véronique Torcolacci, wijnmaakster uit de Languedoc. Verbonden met het terroir is zij de producente van Wild Pig wijnen. De wijnen stonden in gelid klaar om te worden geproefd, nadat de vigneronne het verhaal van Greta had verteld. Net als op de Veluwe komen er in de Languedoc veel everzwijnen voor. En zoals we die ochtend al hadden begrepen hebben varkens een neus voor lekkere dingen. Zo ook Greta, die gulzig snoepte van een perceel chardonnay. Totdat ze op een dag door Véronique gewond werd aangetroffen tussen de ranken. De zeug werd verzorgd en uiteindelijk op 16 november, Sint Margaretha vrijgelaten. Een naam was geboren. De wijnen heetten voortaan Wild Pig, met als handelskenmerk een afbeelding van Greta. Een zomerse range vol smaak.

 foto: soep van Casa Foresta

Wild Pig Winery,  wildpigwines.com betrekt zijn druiven van een veertigtal wijnboeren in de regio. Van Limoux op de hellingen tot de kust. Er zit soms wel vier weken tijd tussen de eerste en laatste pluk. Er wordt begonnen aan de Mediterrane kust, waar de zon intenser is en langzaam daarna worden de hoger gelegen percelen geoogst. Van de druiven maakt Véronique mono cépage wijnen. Chardonnay, Sauvignon Blanc en Viognier tekenen voor wit. Syrah met nachtelijke pluk en een inweek van slechts 4 uur levert de rosé. En natuurlijk een peperig rood!. Daarnaast is er rode Merlot en Cabernet Sauvignon. Allemaal vrolijke fruitige wijnen voor de borrel of misschien wel voor bij Gereons Keuken al fresco deze zomer. (ik kom er op terug)

 foto: vigneronne Fanny maakt worstjes.

Maar er moest nog gewerkt worden. Want zo’n wilde pluk met Wild Pig maakt hongerig. Er werd worst gemaakt. Met kruiden uit het bos en van de grond van Casa Foresta. Fanny Spironelli, wijnvrouw uit Gigondas ging samen met Véronique en andere aanwezigen aan de slag. Er werden twee soorten worst gemaakt, een met venkelzaad en zout en één met kruiden. Edwin deed vakkundig voor hoe hij zijn varkensvlees verwerkte. Deze week schreef ik nog over de worstjes van de wijnvrouw. (een gouwe ouwe uit mijn boekje) Nu zag ik eens een andere letterlijke versie hiervan. Fanny maakte worstjes alsof ze nooit anders had gedaan.

 foto: de biggetjes

Het druilerige van de ochtend maakte plaats voor het lentezonnetje en onder het genot van de wijnen van Wild Pig, de verhalen van Véronique en Edwin, werden we getrakteerd op gegrilde worst. met uitzicht op de worstjes to be. Zij struinden dartel door de wei. Dat dan weer wel. Ik heb genoten van het terroir, de wilde pluk met Wild Pig.

 foto: de jonge cépages van Wild Pig

Naschrift: De 7 variaties wijnen van Wild Pig worden in Nederland verkocht bij de blauwe grootgrutter in fles (0.75 l) en een pouch (1.5 l)  #spon

Sterren van de hemel, Larisse van der Haar-Buijze

 foto; Sterren van de hemel.

De wens van haar zoontje Daan werd de missie van Larisse van der Haar-Buijze. Want hoe klein deze jongen ook was, Daan wilde dat iedereen iets lekkers kan eten, zelfs als je het niet mag. Een mooie wens en een mooie missie. Larisse voegde de daad bij het woord en schreef Sterren van de hemel, koken voor iedereen, met weglaten of alternatieven van/voor veel voorkomende allergenen. Een bijzonder boek, te meer omdat ik weinig kennis heb van allergenen. En ik het vaak lastig vind als ik kookworkshops geef. Wat zet je iemand die geen noten mag voor? Een bijzonder boek, omdat het uitgaat van lekker koken zonder vermanend vingertje Want dat is het beeld wat ik vaak heb als er over allergenen wordt gerept. Dat het iets zeurderigs heeft. Larisse opent je ogen in dit boek. Niets zeurderigs, gezellig eten ook als je iets niet mag. We maken er een uitdaging van. En daar houdt Gereons Keuken Thuis van.

Het boek start met algemene tips, alvorens aan de slag te gaan. een kruidenspieklijstje, ovenbereidingen, Larisse’s glutenvrije taartmix. Daarna besteedt de schrijfster aandacht aan onmisbare dingen in de keuken, sauzen, bouillon, kruidenmixen dressings en tafelzuren. Het volgende hoofdstuk heet een goed begin. en dat is het, vol basisrecepten voor allerlei eetmomenten.

Gevolgd door altijd lekker. Als je een druk bestaan hebt is er altijd nog een gaatje te vinden voor een lekkere snelle maaltijd. Supersoepen, zoals luilekkersoep uit de Römertopf, een favoriet van Larisse.

We gaan naar buiten in het hoofstuk erop. Koken in en uit de tuin. Zelf kruidenmengels vijzelen. Zelfs in de winter buiten koken met een warme muts en wanten. En dan die Rumtopf, ik proef de Betuwse smaken al. (zei deze blogger, die zelf is geboren in Tiel tussen het fruit, maar dat terzijde)

Verwenmomenten, Larisse is niet zo’n snoeperd, maar herinnert zich wel degelijk de roze Barbapapa taart. Een feest is niet compleet zonder taart. Net zo min als het Sinterklaasfeest dat is zonder kruidnoten. Er is veel aandacht voor allerlei feestelijke momenten, zoals de borreltijd, ook een favoriet moment van Gereons Keuken Thuis.

In het laatste hoofdstuk gaat Larisse richtig los! Echt cheffen, feestelijk eten, koken op hout. Een lust voor het oog en de smaak papillen. Fluweelzachte bietensoep, aspergerisotto (nu in het seizoen) en hachee van hert. Wow! Nog een dessertje van slimme wafels met warme bramensaus. Je avond kan niet stuk.

Iedereen moet kunnen genieten van lekker eten, zelfs als ze “niets”mogen. een mooie uitdaging, mooi geschreven, deze missie. Sterren van de hemel is een leerzaam boek, voor thuis, maar ook voor profs. Met aandacht voor de mensen. En als je het samen doet en samen van de maaltijd geniet is je missie voltooid. Daan had gelijk. Ik ga er mee aan de slag. Sterren van de hemel.

Meer info over Larisse, haar activiteiten en producten vind je op larisse.nl

Sterren van de hemel (ISBN 9789081764865) door Larisse van  der Haar-Buijze is een uitgave van uitgeverij Loopvis, loopvis.nl en kost € 29,95

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten