Brabants reestoofje en Duvel.

Duvelse eigenzinnigheid: “Doe wat je gezegd wordt, wees het braafste jongetje van de klas, en er gebeurt nooit iets memorabels. Nee, wees eigenzinnig! Als onze brouwers, die bijna honderd jaar geleden gist uit Schotland mee smokkelden, waar de rest zocht naar mythische monsters, vonden zij de perfecte Schotse biergist, waaraan Duvel, tot op de dag van vandaag, haar eigenzinnige smaak en karakter dankt.”

foto: Duvel in Gereons Keuken Thuis.

Zo’n honderd jaar geleden ontdekten de brouwers dit heerlijke gist en voegden daarbij mout, hop en  hun Duvelse geduld. Want dit bier rust twee weken in warme kelders en 6 weken in koude. Natuurlijk kan dat sneller, maar het geeft Duvel zijn eigen smaak en consistentie. 

foto: Vlaamse schuur in herfstig land.

Vandaag mijn tweede blog over de bieren van Duvel Moortgat. Het is herfst, tijd voor Brabantse stoof van reevlees met Duvel. Geduld is een schone zaak. Maar dan heb je ook wat.

Nodig:

1,5 kg uitgebeend en in blokjes gesneden reevlees

1 grote witte ui

1 middelgrote winterpeen

1 teen knoflook

250 gram witte champignons

3 sneetjes peperkoek besmeerd met Dijon mosterd

4 kruidnagels

1 tl gedroogde tijm

wat jeneverbessen

flesje Duvel

Bereiding:

De ui en de wortel in ringen snijden, de champignons grof snijden, de knoflook persen. Flesje Duvel op een middel laag vuur warm laten worden. De blokjes reevleess aanbraden in boter, aan het eind bestuiven met een beetje bloem en door elkaar roeren tot ook de bloem bruin is.Ondertussen de uien, wortel en knoflook op een laag vuur ongeveer 8 minuten laten stoven tot de uien glazig zijn. Het vlees en de groenten samen met het bier voegen. Het vlees moet onder staan. De specerijen en tijm erbij. Ongeveer twee uur laten pruttelen, let op dat het vlees niet uit elkaar valt.

De champignons voorzichtig aanbakken, niet te lang. Het laatste kwartier, twee/ drie sneetjes peperkoek met mosterd mee laten sudderen. Als laatste de gebakken champignons 5 minuutjes mee laten sudderen. Serveer deze schotel eens met aardappelpuree en spruitjes met spekjes.Als bijgerecht zijn ook de peren in Beaujolais siroop erg lekker.

Het filmpje zie je hier.

foto: Ardense soep met worst en La Chouffe.

Volgende maand een crèmesoep van aardappel en bloemkool met rookworst voor als je uit het bos komt! Ik drink er La Chouffe bij!

Foodbloggersparade WILD.

foto: Attention chasse en cours, ne pas poser sur la voie publique.

Foodbloggersparade WILD. Het najaar en wild zijn voor Gereons Keuken Thuis onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik heb in mijn kookboekenhoek heel wat wildboeken staan. Wist je dat jacht duurzamer is dan we denken? Want bij jacht op haar- en vederwild wordt er geen voeding geproduceerd om de dieren eerst vet te mesten. Dat scheelt heel wat. Maar dit terzijde, daar gaat het helemaal niet om. Voor de Foodbloggersparade WILD van deze maand oktober vroeg ik de leden van Foodbloggers Benelux hun lekkerste wildgerechten in te zenden.  Onderstaand tref je een bloemlezing aan.

foto: Thomas maakt hertenbiefstuk.

Thomas culinair Hertenbiefstuk met biersaus Een mooi klassiek gerecht zeker nu de bruine bieren weer in het seizoen zijn.

foto: Saus van Vinissima.

Ingrid van Vinissima Uienjus met zwarte knoflook. Ingrid weet mij altijd te verrassen met haar trouvailles op eet- en wijngebied.

foto: gnocchi met wildzwijnsragout.

Anne-Marie in happy keuken met wild zwijn ragout Ja wild zwijn hoort helemaal bij de herfst of bij tagliatelle.

foto: Konijn uit de hoge hoed.

Elsa maakt konijn op de wijze van Alice Konijn is ook zo’n runner up in Gereons Keuken Thuis. Lekker stoven met bier.

foto: Eendenborst met framboos.

Marjolein zond een recept in voor raspberry duck breast Eendenborst mag niet ontbreken met een zoet accent van framboos. Wist je dat je eendevetjus lekker kunt afblussen met frambozenazijn?

foto: Wildpaté van Christien.

Christien uit Zeeland wildpaté zelf maken Tot slot paté uit Zeeland, Christien legt het allemaal uit.

Mijn bijdrage aan deze Foodbloggersparade WILD.

foto: wild zwijn in Beaune.

Wild zwijn? Vorig jaar oktober vertelde ik op Gereons Keuken Thuis nog over de jagers, die ik tegenkwam in de heuvels tussen Mancey en Tournus. Borden langs de weg: “Attention chasse en cours!” Mannen in oranje hesjes, die op zaterdag een robbertje achter de wilde zwijnen aan gaan rennen. In de hoop, als waren zij Astérix en Obélix, een wild zwijn te verschalken. Ik vroeg me direct af of Théo erbij was. Die oranje hesjes zijn om te voorkomen, dat ze elkaar per ongelijk in de bil schieten. Uitstappen uit de auto voor foto’s was derhalve geen optie deze ochtend. Het bracht me meteen op het idee, om weer een karbonaadjes te maken met een wildsmaak. Het verschil tussen varken en zwijn is dat de laatste erop los scharrelt en veel meer dingen zoals jeneverbessen, wilde kruiden en ander natuurlijk spul eet. En…, voegde een Facebook vriendin, die voorheen in de Bourgogne woonde, eraan toe, veel meer spiermassa heeft. Dus roder vlees. Natuurlijk is het geen wild zwijn, maar niet getreurd, met kruiden en specerijen in een marinade kun je een heuse wilde stoof van varkensvlees maken. Dat leerde ik van mijn tante Doubs, juist ja die van de soep, uit de Morvan. Lekker stevig glas rood erbij en smikkelen maar.

Nodig:

1,5 kg schouderkarbonaden

2 sjalotten

1 prei in ringen

1 winterwortel

1 tak rozemarijn geritst

2 laurierbladeren

3 tenen knoflook

genoeg rode wijn om het vlees onder te laten staan

2 cm gember

8 kruidnagels

15 geneusde jeneverbessen

1 el Dijon mosterd

bloem

peper en zout

boter

Bereiding:

Maak een marinade van de wijn, grof zout peper, mosterd, gehakte knoflook, gember in dunne reepjes, de jeneverbessen, laurier en rozemarijnnaalden. Leg de ontbeende schouderkarbonaden in deze marinade en dek af. Laat het geheel minimaal 24 uur in de ijskast staan.

Haal het vlees uit de marinade, dep het droog en haal het door de bloem met wat zout en peper. Verhit boter en bak het varkensvlees aan. Snijd ondertussen de prei, sjalot en wortel fijn. Breng in een steelpan de marinade aan de kook. Haal de karbonades uit het vet en zet apart. doe de groenten in de pan en zet ze kort aan. Blus af met de warme en gezeefde marinade. Doe de karbonades terug en laat het geheel een uur stoven op heel zacht vuur. Bind de saus met wat beurre manié. Serveren met fluffy aardappelpuree en geroosterde pompoen uit de oven.

Talk & table met Eke Mariën.

foto: cover Keukenlab.

Talk & table met Eke Mariën. Ik leerde foodstylist, kookboekenschrijver en culikunstenaar Eke Mariën kennen bij de boekpresentatie van Bakken met Kennis, een boek dat nog steeds prijkt in Gereons kookboekenhoek. Hierin verraste hij mij met de wetenschappelijke touch van het bakken. Ook maakte ik eens samen met Janneke Vreugdenhil  kimchi tijdens een vegan workshop, die hij con brio gaf in Oost. We hebben toen veel lol gehad. Maar nu is de aanleiding een geheel andere. Eind september verscheen zijn nieuwe kookboek Keukenlab, een boek over kookprocessen. Gereons Keuken Thuis heeft de PDF al mogen inzien. De grap is dat ik dus jarenlang moleculaire workshops heb gegeven volgens het principe van Eke Mariën en zijn kompaan Jan Groenewold. The Cook & the Chemist. Tijd dus om  Eke uit te nodigen als #herfstgast. Ik wil alles van hem en zij kooktechnieken weten en beloon deze onderlegde dan met een speciaal recept en een bijpassende wijntip.

foto: Eke en Joris brengen je de fijne vegan kneepjes bij.

Wie is Eke Mariën. Vertel eens iets over jezelf? Ik hou van mensen en van eten. Daarom ben ik gaan koken. Dan weet ik zeker dat ik altijd lekker eet en dat ik altijd leuke mensen om me heen heb. Bijna alle mensen die van lekker eten en drinken houden vind ik namelijk leuk. Die liefde verbindt.

Wat doe je op dit moment? Wat houd je bezig, naast je nieuwe boek en je bedrijf Het Kookkantoor? Ik ben druk bezig met de oprichting van de Kennisclub. Een online omgeving waarin ik leden meeneem in de wetenschappelijke wereld van het koken. Dit doe ik samen met mijn compagnon Jan Groenewold. Hij is fysische chemicus en tevens de ‘cook’ van ons duo ‘Cook & Chemist’. Verder hou ik er erg van om in de weekenden vrij te zijn om bezig te zijn met m’n gezin, familie en vrienden. En eten natuurlijk. En drinken ook. 😃

Vertel eens iets over je interesse in food? Hoe is die ontstaan? Ik zag dat je via een studie communicatie in de culischrijverij terecht bent gekomen. Ja dat klopt deels. De culischrijverij is er pas later bij gekomen. Ik wilde altijd al kok worden maar m’n ouders vonden dat ik met m’n hersens moest gaan werken. Beetje een generatie ding. Na m’n studie en een korte carrière als trainer (datacommunicatie en netwerken) heb ik het roer omgegooid en ben gaan koken op een groot zeilschip. Annemarie, mijn echtgenote en destijds mijn vriendin, heeft daar een grote rol in gespeeld. Eigenlijk is zij degene geweest die me genoeg lef gaf om m’n hart te volgen. De beslissing om te gaan koken is de beste beslissing geweest in m’n leven. Vanaf dag één voelde ik me thuis in de keuken. Op dat zeiljacht voeren wij door veel exotische gebieden en heb ik veel ingrediënten en smaken leren kennen. Eenmaal aan land heb ik van allerlei dingen gedaan: een restaurant, een cateringbedrijf en een winkel. Daarnaast heb ik altijd gewerkt als receptontwikkelaar en later ook als foodstylist.

Wat zou je doen als je één keuze had tussen schrijven en een ander beroep? Wat was je dan geworden? Geen compromis mogelijk. Ik ben eigenlijk niet echt een schrijver. Ik voel me meer een kok. Maar als ik iets anders zou moeten doen dan zou ik kiezen voor een ander creatief beroep waarin je werken met je hoofd combineert met je handen.

Bij jouw publicaties en in je kookboeken merk ik altijd dat jij heel gedegen en volgens bijna wiskundig kookt. Hoe doe je dat? Ik hou er van om precies te weten waarom je kookt zoals je kookt. Als ik begrijp wat de functie is van een bepaalde stap in een recept kan ik het ook makkelijker onthouden. Bovendien geeft het me zekerheid. Dat ik controle heb op wat ik doe. Uiteindelijk komt mijn drang naar kennis dus voort uit onzekerheid.

Wat is minst aantrekkelijke kant van het schrijven van een kookboek voor jou? Het bedenken van het concept. Nadenken over de fotografie, styling en vormgeving en het verzamelen van de theorie en receptuur.

En wat is de meest aantrekkelijke kant van het schrijven van een kookboek voor jou? Het concept vertalen naar een boek. Dus eigenlijk de productie van het boek zelf. Creëren is gewoon leuker dan produceren.

Staan er nog andere spannende projecten op stapel dit jaar? Ik vertelde net al over de Kennisclub. Dat vind ik een spannend project omdat ik heel erg benieuwd ben hoe die club gaat aanslaan bij het publiek. De volgers van Koken met Kennis, inmiddels zo’n 10.000 zijn natuurlijk de eerste doelgroep maar wie weet brengt de Kennisclub weer nieuwe onverwachte kansen met zich mee.

Wat vind jij een goddelijke maaltijd? Oef. Moeilijke vraag. Ik hou eigenlijk het meest van de Aziatische keuken. Zeker nu ik steeds minder vlees en vis eet vind ik deze keuken het interessantst. Met een goed gebruik van kruiden en specerijen kun je ook hartige en verzadigende smaken creëren zonder dierlijke eiwitten. Maar terug naar je vraag. Een goddelijke maaltijd: een verzameling van Asian streetfood denk ik. Lekker pittig en afwisselend.

Wat vind jij van vegan koken, is het een culinaire werkwijze, die je belangstelling heeft? En hoe ga je om met de moral supremacy van sommige vegans? Ik vind vegan interessant omdat het je uitdaagt tot innovatie. Je moet harder nadenken om hartige en verzadigende smaken te creëren in de keuken. Ook vind ik minder vlees en vis eten belangrijk uit oogpunt van milieu. Het is gewoon niet efficiënt om massaal dieren te voeden met eten dat we net zo goed zelf op kunnen eten. Dat kost minder ruimte, minder water en minder energie. Veganisme vereist veel discipline van mensen die al lang in een bepaald eetpatroon zitten. Ik kan er zelf in ieder geval niet in volharden. Maar gelukkig merk ik dat het voor jonge mensen veel makkelijker is om vegan te worden. Moral supremacy is een probleem voor iedereen die teveel opgaat in een bepaalde levensovertuiging. Je moet je altijd blijven openstellen voor andere ideeën en gewoonten. Dat is de voorwaarde voor een echt rijk leven.

En natuurlijk welke wijn(en), ik weet dat één keuze niet mogelijk is? Wijn is altijd een beetje een ondergeschoven kindje geweest, qua kennis dan. Wijn laat ik het liefst aan kenners over. Gelukkig heeft m’n zus een wijnhandel…

Wat lust je echt niet en waarom niet? Ik hou niet van lever. Vermoedelijk omdat m’n vader het vroeger zo lang bakte dat het gortdroog en taai werd. En het was geen optie om het te laten staan.

Waarheen ga je het liefst naar op reis? Momenteel staat Japan het hoogst op mijn verlanglijstje.

En misschien een rare vraag. Wat voor een nieuwe workshop van iets dat nog niet bestaat zou je willen vormgeven? Receptuur ontwikkeling. Ik denk dat ik mensen in een workshop kan leren hoe je een goed recept ontwikkeld. Daarbij gebruik makend van je eigen ervaring, klassieke recepten, trends, foodpairing en kennis over hoe wij smaak waarnemen.

Wil je nog iets anders vertellen….delen? Samen koken en eten is de beste manier om je met andere mensen te verbinden. Iedereen moet eten en er zijn maar weinig mensen die er niet van houden. Daar wil je dan ook liever niet samen mee eten. 😊

foto: snijbiet uit de Kinkerstraat

Dank je wel Eke voor je leuke antwoorden! Jij bent een basic koker, die veel met processen en uitgesproken smaken bezig is. Dus kreeg ik al snel het idee, om voor jou een plantbased pastarecept te maken, dat je al naar gelang het seizoen kunt uitbreiden met andere groenten en of  vlees. Een combinatie van zoet, zacht, pittig en crunch. Een hele modulaire manier van koken, waar ik vaak onder het mom van pasta van mijn tante Canasta over schrijf. Assembleren dus. Voor #herfstgast Eke zak ik af naar de dreven van Bourgondië en  maak ik een tagliatelle met snijbiet, met grof zout en chilivlokken  geroosterde pompoen uit de oven, druiven en geroosterde noten. Het fijne van dit basisrecept is dat je alle smaken combineert en het desgewenst kunt uitbreiden met wat gebakken spekjes, eigeel en boter, op vegetarische wijze met oude kaas of je laat het gewoon vegan. We drinken erbij een Mâcon chardonnay bij uit de zuidelijke Bourgogne, vieilles vignes van Cave Talmard uit Uchizy, met een neus van honing en een snuifje nootmuskaat voor bij dit herfstige gerecht.

foto: pompoenen in de tuinen van West

Het recept voor Eke Mariën.

Nodig:

300 g tagliatelle met of zonder ei

100 g witte druiven zonder pit, gehalveerd

1/2 pompoen in kleine blokjes

3 teentjes knoflook

2 tl chilivlokken

1 tl pimentón de la Vera

grof zeezout

75 gram gehakte hazelnoten

fijn gesneden snijbiet

EV olijfolie

peper & zout

additioneel: 50 g boter, eidooier en oude kaas.

Bereiding:

Snijd de pompoen in kleine blokjes en bestrooi deze met wat chilivlokken, zout en voor de rokerigheid wat pimentón de la Vera. Schenk er ruim olijfolie over. Zet de oven op 200 graden en rooster de pompoen 20 minuten. Prik er tussendoor met een vork in de pompoen moet niet te gaar worden. Snijd de pitloze druiven in tweeën en zet apart. Hak de teentjes knoflook fijn.  Bak in een droge pan kort de hazelnoten aan. Kook de tagliatelle volgens aanwijzing op het pak en laat uit lekken. Bewaar wat kookvocht. Verhit een beetje olie in de pan en fruit kort de knoflook, voeg de snijbiet en druiven toe toe en bak kort. Daarna kan het assembleren beginnen. Voeg de geroosterde noten toe, de pompoenstukjes en de tagliatelle. Meng het geheel goed, maak op smaak met wat peper en zout, voeg eventueel wat pastawater toe en serveer direct op borden met een flinke klont boter, kaas of eigeel uit een dop. Het laatste presenteert altijd vrolijk. Wil je het strikt vegan houden? Dan volstaat een flinke scheut olie.

Tip: de snijbiet kun je later in het seizoen vervangen door palm- of boerenkool.

foto: la presse silecncieuse, wit van Talmard.

Keukenlab, Eke Mariën & Jan Groenewold (ISBN 9789038805955) is een uitgave van Nijgh Cuisine en kost € 32,50

De volgende #herfstgast in mijn serie talk & table is Nadia Zerouali. Ben nu al benieuwd naar haar antwoorden.

Jean-François Millet, zaaier van de moderne kunst.

foto: Jean-François Millet, zaaier van de moderne kunst.

Jean-François Millet, zaaier van de moderne kunst. “Voor mij is (….)  Millet die essentieel moderne schilder, die den horizon opende voor velen.”, schreef Vincent van Gogh in februari 1884 aan zijn broer. Millet inspireerde niet alleen Van Gogh, maar vele generaties schilders na hem. Gereons Keuken Thuis kende Millet alleen van de wat donkere, in mijn ogen sombere boerenschilderijen. Op zich in de tweede helft van de negentiende eeuw al een noviteit en controversieel, maar ik was vandaag blij verrast, dat Millet ook luchtige en kleurige werken maakte, die velen tot de verbeelding spraken en tot op heden spreken. Boerenzoon Jean- François Millet groeide op op het platteland van departement Manche in Normandië. Hij vertrok naar Parijs om schilder te worden en ontwikkelde aldaar een sociaal geëngageerde stijl. Met thema’s rond het hem bekende rauwe boerenleven. 

foto: de Arenlezers (1857)

Zijn schilderijen weerspiegelen, hoe actueel, de ontberingen van het boerenbestaan en de uitwassen van het kapitalisme. Dat werd Millet niet altijd in dank afgenomen. Zijn beroemde schilderij de Zaaier, te zien tijdens deze tentoonstelling kende kritiek en lof. We leven 1848, er komt algemeen mannenkiesrecht. Het revolutiejaar, waarin Europa grote veranderingen tegemoet ging. Jean François Millet kreeg veel kritiek te verduren op zijn radicale manier van schilderen en zijn beelden vol maatschappijkritiek. Echter het tij keerde, inmiddels was Frankrijk al weer een oorlog verder (1870-1871) en na zijn dood in 1875 werd Millet bijkans omarmd als nationale held, schilder van de Franse campagne.

foto: de Maaier door Vincent van Gogh (1889)
foto: de Maaier door Millet (1866-1867)

Tegenwoordig kennen nog maar weinig mensen Millet als kunstenaar en als zaaier van de moderne schilderkunst. De tentoonstelling wil mede met werken van Van Gogh, Dégas, Monet, Munch, Malevich en Dalí laten zien hoeveel impact de werkwijze van Millet op deze kunstenaars had en nooit eerder was er zo’n diversiteit aan schilderijen te zien van Millet in het Van Gogh Museum. Topstuk is natuurlijk het Angelus, dat Dalí, maar ook vrouw Gala, inspireerde tot een remake. Het is een speciale bruikleen van het Musée d’Orsay en voor het eerst in Nederland te zien. In 1889 werd dit schilderij voor het in die tijd astronomische bedrag van 530.000 Francs verkocht aan een Amerikaanse verzamelaar, die het later verkocht voor 750.000 francs aan een Franse zakenman. Hiermee werd Angelus, een schilderij van twee in het veld werkende boerenmensen tijdens hun gebed, een wereldberoemd werk.

foto: Het Angelus verbeeld door Salvador Dalí.

Deze tentoonstelling is samengesteld door Maite van Dijk, conservator schilderijen bij het Van Gogh Museum en Simon Kelly, conservator en hoofd van de afdeling moderne en hedendaagse kunst van het St. Louis Art Museum, waar deze tentoonstelling volgend jaar naartoe reist. De twee samenstellers halen Millet uit de traditionele rol van schilder van het boerenleven en brengen hem naar voren als een vernieuwer. Zowel in techniek als thema’s. En dat is te zien tijdens deze expositie. Gereons Keuken Thuis stelt zijn beeld van donkere Millet-schilderijen na het zien van al deze tentoongestelde werken radicaal bij.

foto: de Maaier van Ferdinand Hodler (1909)

Jean-François Millet, zaaier van de moderne kunst is vanaf 4 oktober 2019 tot en met 12 januari 2020 in het Van Gogh Museum aan het Museumplein in Amsterdam.

Tegelijkertijd is er een mooie tentoonstelling over Millet en de Haagse School te zien bij de Mesdag Collectie aan de Haagse laan van Meerdervoort. Twee prima uitstapjes voor de aankomende herfstvakanties, dunkt mij.

foto: zelfportret Jean François Millet (1840-1841)

RECEPT, uit Normandië

Normandië, de geboortestreek van Jean-François Millet is het land van appels, groene weiden vol gezonde koeien. Deze appels leveren onder andere cider. Van de melk van de Normandische dames wordt de lekkerste boter en crème fraîche gemaakt. De zee is ook nooit ver weg dus vis en schaaldieren vind je overal in Normandië. Wat een trio van producten voor een snelle en heerlijke maaltijd. Vandaag dus mosselen gekookt op Normandische wijze in appelcider.

Nodig:

2 kg mosselen

1/2 fles appelcider brut

100 g crème fraîche

3 kleine uien

60 g boter

60 g bloem

2 el Dijon mosterd

peterselie gehakt

bieslook gehakt

zout en peper

Bereiding:

Breng in een pan de helft van de cider aan de kook. Controleer de goed gewassen en schoongemaakte mosselen op breuk of openstaan. (door te tikken op schelp gaan ze dicht) Breng de mosselen in de cider aan de kook met peper en zout. Als de mosselen open gaan, haal ze uit de pan en houd ze in de oven warm (80 graden). Zeef het mossel en cider vocht en houd dit warm. Doe de uien gesnipperd in een pan met de boter en laat ze even mooi goud bruin worden, voeg hieraan de bloem toe, bak deze licht mee. Voeg daarna al roerend de rest van de cider en het mosselvocht toe. Zet het vuur lager en laat kort sudderen. Voeg de crème fraîche en de mosterd toe. Doe de mosselen uit de oven op een schaal en giet deze saus erover. Garneren met de gehakte peterselie en bieslook. Er bij een frisse salade van veldsla met wat olie en ciderazijn. Hierbij kun je natuurlijk een Normandische cider drinken, maar ook een koele witte Muscadet sur lie.

Foodparade herfst.

foto: artichaut…..

Foodparade herfst. De titel dekt allang de lading niet meer, want zo langzamerhand groeit mijn seizoens gerelateerde foodparade uit tot een lijst van allerlei zaken, die ik moeite waard vind. Zoals de twee tentoonstellingen over de invloed van Millet op kunstenaars van de Haagse School en de nieuwe grote tentoonstelling in het van Gogh Museum deze herfst met veel werken van deze vernieuwende schilder. Gereons Keuken Thuis gaat aan de slag met fermentino (vegan kaas). Gereons Keuken Thuis gaat de mooie food & culture magazines Ossigeno lezen, neemt zich voor minder plastics te gebruiken en tipt jullie voor een leuke dans- en dinercruise met de zussen Waal. Drinkt biologische rode wijn uit Cahors. Volgt een palingroker op de grachten. Eet samen met DaPeppa wijnkoekjes… at SeaSpot. Ik kan nog wel even doorgaan. Laat de herfst maar beginnen. Gereons Keuken Thuis is er klaar voor.

foto: DaPeppa in het herfstlicht at SeaSpot

Da Peppa wijnkoekjes.

Gereons Keuken Thuis meldde deze zomer al dat er een nieuw huisdier was gesignaleerd in SeaSpot. De knalblauwe DaPeppa mascotte van de niet te versmaden koekjes voor bij je apéro, voor bij rood, wit of bier. Crunchy & munchy! Maar wisten jullie dat DaPeppa nu ook al zin heeft in kerstmis met een speciale kerstkoekjes mix. Leuk om deze herfst alvast uit te proberen.

foto: witte wijnkoekjes van DaPeppa

Interessante tentoonstelling in Den Haag.

foto: Jozef Israëls, Hun dagelijks brood, 1864

 Jean-François Millet en de Haagse School.

Dit najaar is in De Mesdag Collectie in Den Haag de tentoonstelling Jean-François Millet en de Haagse School te zien. Millet staat bekend als dé boerenschilder; hij was baanbrekend in het waardig in beeld brengen van het harde boerenbestaan. Millet was daarin een voorbeeld voor veel kunstenaars, ook die van de Haagse School. Zowel zijn radicale composities als zijn thematiek en sfeer beïnvloedden kunstenaars als Jozef Israëls, Anton Mauve en Matthijs Maris. Deze tentoonstelling geeft nu voor het eerst inzicht in hoe deze Nederlandse kunstenaars geïnspireerd werden door de kunst van Millet. Waar? In het charmante pand van De Mesdag Collectie aan de laan van Meerdervoort in Den Haag en is te zien tot en met 5 januari 2020. Gereons Keuken Thuis gaat zeker kijken dit najaar.

foto: vegan Camelia van Eurocompany.

Vegan kaas….fermentino!

Gereons Keuken Thuis ontving heerlijke #culipost van EuroCompany, nuts for healthy living. De fermentino producent uit Emila Romagna. Zij maken vegan kazen van hun verse noten. Ook werken zij veel samen met het mooie blad Ossigeno,. Ik ontving het nieuwe nummer. Dat is smullen geblazen van de vele high end creaties van Daniela Cicioni, vegan meesterkok uit Milaan. Ik liet mijn buren de kaas proeven tijdens burendag op 28 september jl. De reacties waren enthousiast. Dit najaar maak ik nog een leuk gerecht met kaasje Camelia, wie weet geïnspireerd door de ideeën uit Ossigeneo.

foto: rode Cahors van Le Bon BIB

Le Bon BIB Cahors


Le Bon BIB heeft een fijne rode biologische Cahors wijn in het assortiment erbij….Zeer geschikt voor de komende tijd als het weer verandert. Rood gemaakt van 80% malbec en 20% merlot. Aangename warmte in de kenmerkende BIB van 3 liter. Zo kom je de herfst wel door. De rode Cahors heeft een volle, licht kruidige smaak en een lange afdronk. Daarom is dit een heerlijke wijn voor bij de stevige maaltijd zoals cassoulet of chili con carne. Maar vergeet hem ook niet te schenken bij de kaas; Cantal, Chaumes, Rocamadour en oude Hollandse kaas natuurlijk.

foto: Beewax wraps


Beewax wraps…. in plaats van plastic.


Ik gebruik in mijn keuken veel plastic- en aluminiumfolie. Dat is er door de jaren heen ingeslopen. het nadeel ervan is dat je erg veel verpakkingsmaterialen weggooit, want je gebruik deze folie achteloos en maak één keer. Gereons Keuken Thuis stuitte op iets nieuws. Beewax wraps zijn speciaal ontwikkelde vellen waarmee je gemakkelijk etenswaren kunt bewaren en vers houdt. De vellen zijn 100% natuurlijk en gemaakt van organisch katoen dat is doordrenkt met bijenwas én vormen een goede duurzame vervanging van folies. De Beewax wraps zijn niet alleen beter voor het milieu, maar, het oog wil ook wat, ziet er leuk uit door de verschillende designs.

 
Om de vellen in de juiste vorm te krijgen, kun je ze zacht en soepel maken met de warmte van je handen. Hierdoor sluiten ze naadloos aan en zorgen ze, dat je etenswaren heerlijk vers blijven. Je kunt ze wel een jaar achter elkaar gebruiken. Dat in tegenstelling tot aluminium- of plasticfolie. De wraps zijn antibacterieel en na gebruik makkelijk te reinigen onder de kraan. 

foto: 16 oktober World Food Day.


16 oktober World Food Day

Met een groots diner op woensdag 16 oktober in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam willen de organisatoren van World Food Day de aandacht vestigen op het feit dat 1 op de 9 mensen op deze aardbol dagelijks honger lijdt. Tientallen jaren leek deze trend te keren, maar voor het eerst stijgt het aantal hongerende mensen weer. Tijd voor actie en jij kunt erbij aanwezig zijn. Op weg naar #zerohunger2030 Meld je aan op Aan tafel tegen honger.

foto: zullen we maar weer…. een potje dansen.


Dansen en eten met SuriMAM

Op vrijdag 29 november organiseren de zussen Waal van SuriMAM cooking in samenwerking met Rederij de Nederlanden hét Soul cruise diner evenement. Geniet van het wisselende decor en de lichtkunstwerken tijdens het Amsterdam Light Festival. Wij serveren tijdens deze vaartocht een Surinaams driegangendiner, drankjes en Surinaamse snacks met live soul- en discomuziek, een unieke en gezellige avond!

video: all aboard with SuriMAM

Het  diner tijdens deze avond is inclusief een welkomstdrankje, 4 uur durende vaartocht, drie gangendiner en lekkere Surinaamse snacks. We varen langs het Amsterdam Light Festival en de beentjes kunnen van de vloer op de beats van DJ Johan D, saxofonist Leonique en zangeres Marlène Waal. Na de avond ga je van boord met een leuke goodiebag. Een onvergetelijke avond met de SuriMams! Voor tickets stuur je een mail naar: surimamcooking@gmail.com

·       

foto: Nu+pro at Grachtenatelier.

Nu+ pro shakes.

In september besteedde Gereons Keuken Thuis aandacht aan #fitforfun. Ik vertelde daar dat mijn ontbijt meestal bestaat uit een kom havermout, maar omdat verandering van spijs doet eten, probeerde ik Nu+ pro shake eens uit, een duurzame shake, rijk aan vezels en mineralen. Een lekkere opkikker, geeft je direct energy, volledig plantaardig. Dus vegans, wat let jullie? Zonder kunstmatige aroma’s en zoetstoffen. Verpakt in biologisch afbreekbare sachets en is makkelijk te maken door 40 gram poeder in 300 ml melk, al dan niet plantaardig, te shaken. Nu+pro is een product van https://nextfoods.eu/our-brands/

foto: palingroker Bas!

Gerookte paling op de Amsterdamse grachten.

De Friese Palingroker is een fenomeen in Amsterdam. Hij is de enige, nog overgebleven, parlevinker van onze hoofdstad. Op een speciaal ingerichte boot rookt hij paling. En hij verkoopt ook vanaf de boot. Maak kennis met deze man. Op de ouderwetse manier verkoopt de Friese palingroker als parlevinker zijn waar door de Amsterdamse grachten met als specialiteit gerookte paling. Achterop de kruiser staat de rookton. En al deinend op het water rookt hij daar de paling, zalm en gans. Alles vers en met een luide bel brengt hij producten aan de man! Een bijzondere ervaring. De Friese palingroker vaart geen vaste route door de stad. Dus volg hem op Facebook om te zien waar hij zijn waar aan wal brengt.

foto: Angelus van Millet

Millet in het Van Gogh Museum

Het Angelus van Millet is voor het eerst te zien in Nederland. Het werk is voor de tentoonstelling vanuit Musée d’Orsay in Parijs speciaal naar het Van Gogh Museum gereisd. Tijdens de tentoonstelling Jean-François Millet. Zaaier van de moderne kunst  van 4 oktober 2019 tot en met 12 januari 2020 is te zien hoe vooruitstrevend het werk van Jean-François Millet (1814-1875) is voor de tijd waarin hij zijn kunst maakte. Millet had een radicale schildertechniek. Hij ontwikkelde een moderne stijl en had een voorliefde voor het harde boerenbestaan. Voor de eerste keer wordt er een grote, internationale tentoonstelling gewijd aan Millet en hoe zijn kunst als inspiratiebron diende voor kunstenaars na hem, zoals Vincent van Gogh, Camille Pissarro, Georges Seurat, Claude Monet en vele anderen. Gereons Keuken Thuis gaat begin oktober kijken! 

foto: zeemannen in Londen


Ik sluit deze foodparade herfst af met een stevig recept voor waterzooi van kip. Erbij een glas stevig bier van Duvel.


Nodig 4 personen:

2,5 l  groentebouillon van blokje

1 kip in stukken, karkas mee laten trekken in bouillon

3 stengels bleekselderij

1 prei in ringen 

3 wortels in stukken

8 vastkokende aardappelen

200 g knolselderij in blokjes

1 bosje peterselie fijngehakt

2 eierdooiers

4 dl room

boter

peper zout 

Bereiding:

Snijd de kip in stukken. Maak er filets en bouten van. Het karkas van de kip kun je aan de bouillon toevoegen. Als de bouillon getrokken is en heet kan het karkas er uit. (Schuim eventueel de bouillon af) Voeg de kipdelen toe en laat ongeveer 20 minuten koken.

Snijd alle groenten in grove stukken. Zet de groenten en aardappel even aan met een klont boter.  Haal de kipdelen uit de bouillon en haal het vel eraf. Voeg de kip toe aan de groenten en voeg de gezeefde bouillon toe. Laat alles 10 tot 15 minuten sudderen totdat de aardappelen en groenten gaar zijn. Voeg 3/4 van  de room toe en verwarm mee. Maak de waterzooi op smaak met peper en zout.

Roer de eierdooiers los en voeg de rest van de room toe. Haal de pan van het vuur en meng dit losjes door de waterzooi. Schep de kipdelen en groenten in bord, lepel er saus over en garneer met gehakte peterselie. Serveer er een boerenbrood bij in stukken, zo komt de pan saus ook mooi leeg.

Foodparade herfst, een FIJN NAJAAR…… Lijkt het je nu ook leuk, om met je evenement, product of iets anders te schitteren in de a.s. foodparade kerst. Laat het me weten in een reactie!

PROVENCE, Alex Jackson.

foto: bagna cauda met gegrilde groenten en rode wijn.

PROVENCE, Alex Jackson. Deze prachtige streek is back on track. In de keuken van SeaSpot ligt nu een kookboek waarmee het heerlijk is nazomeren. Alex Jackson is een self declared francofiel, studeerde Frans in Parijs en verpandde zijn hart aan de Provence en cuisine uit deze streek. Hij begon zelfs een restaurant in Londen, Sardine, waar Provençaalse huiselijke kost de boventoon voert op de kaart. Geen oh la la ingewikkelde gerechten à la Française, maar pure ingrediënten zo van onder de Provençaalse zon. Jackson zorgde hiermee voor een herwaardering van deze keuken in Engeland. Nadat Peter Mayle de Provence onsterfelijk maakte in zijn boek, trokken veel bleekneuzige Britten naar dit deel van Frankrijk om zich te laven aan het mooie leven aldaar. Echter in de jaren negentig verschoof het accent van Frankrijk naar Italië, misschien wel mede door die andere schrijver Frances Mayes, die met haar boek Een huis in Toscane, de deur openzette voor Italië. Maar dit terzijde op deze eerste herfstdag. Alex Jackson geniet dagelijks van de Zuid Franse gerechten, die in wezen niet veel verschillen van de keukens van Ligurië en Catalonië. Verse waar staat voorop, de zee is nooit ver weg, er zijn overal kruiden te plukken en er is olie. Waar boven Valence de keukens zich wentelen in de boter, de Sud Ouest het doet met ganzen- en eendenvet, in de Provence draait alles om olijfolie, het groengele goud voor in de gerechten. En als je alles goed gebruikt proef je als het ware de Provence.

foto: Grande Bouffe met bouillabaisse.

Heel bijzonder is, dat elke maand Jackson in Sardine een zogenaamde Grande Bouffe organiseert, een smikkel- en smul partij rondom een bekend Zuid Frans gerecht. Recepten uit kookboeken, die hij geweldig vindt en koken met de meest mooie ingrediënten. Een echt feestmaal tussen de normaal huiselijke maaltijden, die hij serveert. In aparte hoofdstukken in dit kookboek doet hij zijn werkwijze uit de doeken. Maar nu gaan we de seizoenen, waarin het boek verdeeld is verkennen. PROVENCE start met de lente, waarin er een keur aan verse groenten en fruit is. De eerste tuinbonen, asperges, hopscheuten en sla. Het is feest op de markten. de warme Provençaalse zomer volgt. het jaargetijde waarmee de meesten de Provence associëren. Rijpe meloenen uit Cavaillon, soupe au pistou en lang tafelen in de schaduw. De Barbecues gaan aan en er wordt gepicknickt met pan bagnat. Malin! Een tijd van overvloed.

foto: herst met gefrituurde panisse uit Marseille.

Gereons Keuken Thuis wil, hoe kan het ook anders op deze 23e september stilstaan bij de herfst van Alex Jackson. Net als voor mij het favoriete seizoen van Jackson. De lucht wordt koeler, een tijd vol noten, truffels, wijnoogst, fruitsoorten, die smachten om te worden verwerkt. Alex Jackson citeert zelfs dichter Keats met de zinsnede “mists and mellow fruitfulness”. Pompoenen arriveren en na de hitte van de zomer wordt het tijd voor steviger smaken. Dat merk je ook in de gerechten van dit najaar, gefrituurde panisse, een kikkererwtensnack, krokante varkensoren met appel-aioli, eekhoorntjesbrood met persillade of fazant uit het veld met druiven en rode wijn. Ik kan de Provençaalse herfst bijna proeven.

Tot slot de winter, de olijfolie is binnen, er wordt volop op gejaagd.Salade maken plaats voor stoofgerechten. Voor een fanatieke kok is de Provence in de winter een paradijs, koken met de dingen die je vindt. Een rijkdom, die de gemiddelde toerist nooit krijgt te zien.

Wat een heerlijk kookboek heeft Alex Jackson met PROVENCE gemaakt, de huiselijke keuken van de Provence. Ik weet nu al zeker, dat zijn gerechten het komende najaar en winter een prominente plek in mijn SeaSpot krijgen. Ik kan de senteurs Provençales nu al ruiken. Met recht een farewell to summer.

foto: cover PROVENCE.

PROVENCE,  heerlijke seizoensgerechten uit Zuid Frankrijk, Alex Jackson (ISBN 9789461432186) is een uitgave van GoodCook en is on- en offline te koop voor € 25,95

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Fit for fun 2019.

foto: zo fit als deze Bokito….fit for fun!

Fit for fun 2019. De zomer zit er weer op en Gereons Keuken Thuis was benieuwd, hoe foodbloggers hun vakantiekilootjes kwijtraken of proberen te voorkomen. Want zeg nu zelf, het sluipt er makkelijk in of moet ik zeggen aan. Overigens is voor Gereons Keuken Thuis juist niet de zomer een periode van uitdijen, omdat ik dan toch meer beweeg, buiten ben, wandel over het strand en fiets, maar juist de aanstormende herfst met alle geneugten. Dat vraagt om aanscherping van het régime. Ja zo streng kan ik zijn.

Zonder een moral supremacy toontje vroeg ik aan een aantal foodbloggers: Welke sport(en) beoefen je, hoe vaak en pas je daar je dagelijkse voeding op aan? Sport je om af te vallen of juist niet? Of trek je aan de apparaten puur voor je uiterlijk? Let op het gaat me niet om healthblogs, veganpreken en ik ben ook niet op zoek naar morele oordelen over wat gezond is of over het uiterlijk van een ander. Uit een onderzoek, dat Basic Fit heeft gehouden onder sporters kwam dat mensen soms afhaken door de hoge lat, die ook nog eens hoger wordt door al die perfecte plaatjes op social media. Zij pasten daarna hun advertenties aan en deden vooral een beroep op allerlei model mensen om te komen sporten en dat vol te houden. Mijn insteek daarom is fit for fun, ben benieuwd naar jullie avonturen?

foto: fitness is voor iedereen, op zijn eigen manier.

Onderstaand vind je een round up van de enthousiaste inzendingen. Fit for fun 2019.

Anke: “Hardlopen. Vroeger nog voor de Belgische ploeg 100 km gelopen. Ik kan het hardlopen ook niet missen. Zo blijven we in conditie en kunnen we lekker blijven eten.”

Esmée: “Ik heb een volkstuin. Heerlijk. Altijd iets te doen. En altijd iets te eten.”

Kay: “Vinyasa yoga, HIIT en krachttraining met heel af en toe wat hardlopen tussendoor om te kijken waar ik qua conditie sta. Als je af wilt vallen heb je twee keuzes: of meer verbranden dan je eet, of je voedingspatroon aanpassen. Ik wilde mijn voedingspatroon niet aanpassen en heb dus intensief gesport om af te vallen. Sport inmiddels wel op een vrij hoog niveau.”

Evelyne: “Ik doe aan ballet (jawel op mijn 43ste ben ik begonnen 😀).) Super combo van kracht, lenigheid, elegantie en goed voor je brein omdat je al die oefeningen moet onthouden.”

Anne-Marie: “Ik doe 2x per week fitness maar probeer vooral iedere dag 10.000 passen te lopen.”

Judith: “CrossFit en yoga. In totaal 3 x per week. Tot een aantal jaar geleden haatte ik sporten. Daarnaast ben ik van nature slank, dus dat was toen ook niet echt een drijfveer. Eenmaal de 25 gepasseerd begon ik het wel te merken. Gelukkig heb ik inmiddels sporten gevonden die ik echt leuk vind. Met name ook door de afwisseling. Geen dag is bij CrossFit hetzelfde en er zijn altijd dingen die minder goed of juist beter af gaan.”

Cora: “Ik hike zomer en winter, gewoon het hele jaar door. Liefst in de bergen, door duinen of heuvels. Die duinen en heuvels vind je hier voldoende. En die 10.000 passen Anne-Marie. zijn dan geen enkel probleem. Sindsdien ben ik ook wat kilootjes lichter, terwijl ons eetpatroon niet is veranderd. Verder helpt het wel een beetje dat ik niet stapelgek ben op zoet, al eten wij soms echt een taartje, chocola of nougat. Calorietjes, die we extra snoepen gaan we met een paar extra kilometer te lijf. En je ziet nog eens wat. De Nederlandse landgoederen en kastelen zijn al aardig in kaart gebracht.”

Noel: “Ik ga naar de fitness, wat powertraining , het enige die moeilijk weggaat is mijn buik is niet echt dik maar toch. Voeding gewone voeding en een sportshake maar al niet overdreven
Let wel op mijn gewone voeding. Geen of heel weinig alcohol en nooit gerookt.”

Marco: “Hmm..zucht.. (weemoedig gevoel).. in mijn twintigers was ik een fervent sporter. Fitness/bodybuilding was de insteek. Geïnspireerd door de grote namen zoals Arnold, Dorian Yates probeerde ik ook die richting op te gaan. Alleen ik moest zeer veel eten (saai en vreselijk gezond) maar ik kwam geen kilo aan! 🙁 Pas na 3 jaar wijs en niet teveel te trainen zag ik eindelijk effect. De bouw van een zwarte panter is het beste vergelijk. Door een onverwachte uitdaging kon ik in het buitenland verder studeren, dus daar ook naar de sportschool! Misschien kon ik wel emigreren… maar helaas dat bleef een droom. Vanwege hoge kosten (studeren in Amerika is duur!) kon het sporten helaas niet meer. In Nederland teruggekomen moest ik van de dokter snel aankomen, want ik was vanwege te lang te weinig voedsel ernstig vermagerd. Na jaren goed eten, en veel werken, was ik het sporten eigenlijk vergeten… Tiens! Nu…eten is heerlijk, maar nu zijn er ietwat te veel kilootjes bij mij gebleven. Ik noem mijzelf nu gewoon gewichtig. En ‘ronduit’ goed ende gevuld. Ik mijd de weegschaal nu want ik wil die geen zwaar leed toebrengen. De laatste keer dat ik voorzichtig waagde erop te staan werd er geschokt geroepen NIET MET ZIJN TWEE!” 

Dank allen voor jullie bijdragen!

video ook zo heerlijk in deze tijd van het jaar lekker prancercising in het bos.


Tot slot mijn eigen ritme. Ik probeer dagelijks bij opstaan 50 sit ups en wat andere rek- en strekoefeningen te doen. Daarna neem ik een glas water met uitgeperste citroen. Koffie en aan de arbeid. Rond half elf eet ik meestal een kom havermoutpap met wat gewelde krentjes. Twee keer in de week up tempo zwemmen. Als lunch staat er vaak een #nowaste soep of in de zomer een bonte salade op het program. Soms een half uurtje yoga en ik probeer elke dag een fiks stuk te wandelen, meestal aan het einde van de dag als er nog wat boodschappen moeten worden gedaan. ’s Avonds warme maaltijd en wijn, dat mag niet ontbreken. Dat is mijn #fitforfun.

Ik trap mijn fit for fun weken af met een ensalada Eivissa.

Nodig:

1 krop koude ijsbergsla

1 komkommer

1 blikje tonijn

2 tenen knoflook

2 el kappertjes

basilicumblaadjes

1 takje tijm

peterselie

1 gerookte kipfilet

1 citroen

olijfolie

peper en zout

Bereiding:

Snijd de ijsbergsla in reepjes en was de sla. Laat uitlekken. Snijd de komkommer in repen en haal de zaadjes eruit. Snijd in blokjes. Rits de tijm, scheur de basilicum. hak de knoflook heel fijn. Laat de kappertjes uitlekken op wat papier. Doe de sla, komkommer, knoflook en kruiden in een kom. Meng citroensap, olijfolie en wat peper en zout tot een dressing. Giet deze over de salade. Snijd de gerookte kipfilet in stukjes. Laat de tonijn uitlekken. Garneer de salade met tonijn en kip.

Waterkersstamppot met Tripel d’Anvers.

foto: Tripel d’Anvers.

Waterkersstamppot met Tripel d’Anvers. Tijdens het Grand blogger dinner in juni jl. maakte ik kennis met Brecht Terryn, biersommelier en de speciale bieren van Duvel Moortgat. Een nieuwe uitdaging voor Gereons Keuken Thuis was geboren. Een bieradvies in plaats van een wijntip bij de recepten op mijn blog. Aan de slag dus, als eerste met een bier van ’t Stad Antwerpen. Wie kent nu niet de befaamde bollekes van De Koninck brouwerij, die veelvuldig over de toog gaan in café Den Engel op een hoek van de Grote Markt schuin tegenover het stadhuis van Antwerpen? Toen mijn vader daar nog om de hoek woonde kwam ik er weleens en sedertdien verschijnen er regelmatig bieren van deze brouwerij tijdens de borrel op tafel. Met een stukske abdijkaas van de Ten Katemarkt of een andere snack.

foto: Tripel d’Anvers met hoemmoes.

Sinds Gereons Keuken Thuis de Tripel d’Anvers van de Koninck proefde, is dit bier steevast een aperitief geworden. Geschonken in een bokaal, dat je langs de kaaien van ’t Stad voert. Met in de rand de landmarks van Antwerpen, zoals de ranke toren van de kathedraal en  Museum aan de Stroom gegraveerd. Een echte Antwaarpse tripel blond en krachtig. De hints van sinaasappelschil en koriander geven dit bier een schwung. Natuurlijk heerlijk bij visgerechten, maar ook bij Midden Oosterse hoemmoes. Ik vind dat de tonen van dit bier mooi matchen met de komijn en look in mijn homemade hoemmoes. Het bier inspireerde mij om erbij een nazomerse waterkersstamppot metTripel d’Anvers te maken. Een variant op een studentengerecht. (wij deden altijd kerrie in de rauwe andijvie stamppot) Het eerste in mijn Belgo-Amsterdamse tripel reeks, want La Chouffe en Duvel, beiden van Duvel-Moortgat volgen dit najaar nog. En zo vertelde Brecht mij, ons Mokumse IJ-bier is ook een loot aan de stam van dit bier concern. Anayway, het wordt stamppot met pittige waterkers en een vleug Bombay spice curry poeder, dat ik ook rijkelijk over de worstjes strooide.

foto: Waterkersstamppot of stoemp in mooi Zuid Nederlands.

Waterkersstamppot met Tripel d’Anvers

Nodig:

1,5 kg iets kruimige aardappelen

250 g waterkers of veldsla

boter

eidooier

melk

nootmuskaat

peper en zout

Bombay spice curry poeder

8 worstjes van de slager

Bereiding:

Schil, was en kook de aardappelen. Giet de pan af en stamp de aardappelen fijn. Voeg en fikse klont boter, wat lauwe melk, zout peper en een snuif nootmuskaat toe. Meng de waterkers of veldsla er doorheen en een vleug Bombay spice curry poeder. Bestrooi de worstjes met hetzelfde poeder en bak deze in een het boter bruin. Serveer de waterkersstamppot met de worstjes en kerrie-jus en natuurlijk een mooi schuimende glas Tripel d’Anvers.

Tripel d’Anvers is in Nederland te koop bij o.a. de blauwe grootgrutter, supermarkten en slijters.

Noot: dit bier werd mij als sample gestuurd door Duvel Moortgat NL. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Vijgendessert van gastblogger Meggy.

foto: het heerlijke nazomerse vijgendessert.

Vijgendessert van gastblogger Meggy. De herfst staat voor de deur en dat betekent, dat er gewerkt maar ook genoten kan worden in de idyllische tuin in Vaassen van mijn (school)vriendin Meggy Timmer-Oostdijck. Zij woont daar samen met man en zoon. Een lusthof vol fruit, noten en bessen. Meggy geniet er met volle teugen van. Maar het is ook de plek, die ze graag met anderen deelt. Achterin is haar tuinhuis, gebouwd voor coaching en creatieve workshops van deze veelzijdige vrouw. Met ziel en zaligheid een mooiere naam was er niet te verzinnen voor haar praktijk. Of wat te denken van een stiltewandeling in de natuur? Waar verbondenheid bovenaan staat. Maar nu genoeg, gisteren stuurde Meggy mij dit heerlijke nazomerse dessert. Klaar in een handomdraai om het najaar alvast te vieren. Muchas gracias Meggy!

foto: de praktijk van Met ziel & zaligheid.


Vijgendessert van gastblogger Meggy. “Ik geniet altijd heel erg van de nazomerdagen in de tuin. Ochtenddauw, een heel aangenaam zonnetje en dan een kopje koffie op het terras met de blote voetjes in het gras. De eerste appels zijn geperst tot sap, de stoofperen alweer heerlijk gestoofd in rode wijn met kaneel en suiker en de hazelnotenoogst moeten we dit jaar echt delen met al die eekhoorntjes. Nog een paar bramen voor in de Griekse yoghurt met granola, een paar takjes druiven voor bij een kaasplankje, echt genieten van de oogst uit eigen tuin. Van de markt nam ik een paar rijpe vijgen mee en maakte er een heel simpel toetje van dat ik graag deel. Het is een echt najaarsdessert.”

Op de vraag van Meggy, welke wijn erbij, suggereer ik een Rivesaltes ambré, okergeel van kleur door de rijping op eikenhouten vaten.


Nodig 2 personen:

3 rijpe vijgen 

flinke klont roomboter

grote eetlepel goede honing van de imker 

Bereiding:

Doe in de steelpan de boter en de honing en verwarm dat, doe de stukjes vijg erbij en laat het 5 a 10 minuutjes rustig sudderen zodat de smaakjes kunnen vermengen. Serveer er een bolletje ijs bij of hangop en doe er wat nootjes of granola over heen. Smakelijk!

foto: food for new thoughts.

Let op:

Op 28 september en 12 oktober a.s. verzorgt Meggy weer workshops intuïtief tekenen & schilderen, de zondag 13 oktober een mooie stiltewandeling en ja, ik mag het al aankondigen: een workshop Kerst zonder stress….. op 9 december! Werp een blik in de agenda op de site van Met Ziel en Zaligheid.

Autunno in Barbagia.

foto: Autunno in Barbagia, a tavola.

Autunno in Barbagia, Herfst in het bergachtige binnenland van Sardinië. Morgen begint het festival, dat duurt tot en met 15 december 2019. In 32 dorpen, waaronder het bij RTL4 adepten bekende Ollolai, worden festivals gehouden, waar je kennis kunt maken met de lokale cultuur, kunst, nijverheid en gastronomie van dit weinig bekende gebied in de provincie Nuoro. De kust van het op één grootste eiland in de Middellandse Zee is al bij velen bekend. Het bergachtige binnenland des te minder. Vanaf Amsterdam vlieg je bijna dagelijks met een groene en oranje low cost vervoerder naar de luchthaven van Olbia, de poort naar dit mooie gebied.

foto: kastanjes roosteren in Aritzo.

En in de herfst is het heerlijk vertoeven op Sardegna. De wijnoogst is binnen, er zijn geroosterde kastanjes, mirto besjes en likeur ervan en de Sardijnen vieren het leven. Wist je trouwens dat Sardinië een van de Blue Zones is, waar veel mensen in zeer goede gezondheid zeer oud worden. Samuele Pitzalis van Keepalivetours kan je hier van alles over vertellen tijdens de tochten, die hij door dit gebied organiseert. Maar nu dwaal ik af. 

foto: traditionele wijnoogst in Barbagia

De gelegenheid, waarom ik woensdag 4 september Het West-Indisch Huis in Amsterdam bezocht was het persevent over Autunno in Barbagia, een drie maanden durend groots opgezet festival, waar de gastvrije Sardijnse dorpelingen hun deuren letterlijk openen. Elk weekend organiseert één van de dorpen een evenement. Je kunt ambachtslieden bezoeken, een heuse bruiloft in Sardijnse stijl bijwonen en natuurlijk smikkelen en smullen van de heerlijke Sardijnse keuken. Alhoewel ik niet weet of ik de lokale madenkaas, casu marzu, nu snel zou proeven. Tijdens het evenement noemde een deelnemer het de Sardijnse viagra.

Zal wel zo zijn. Segui la tua pasione, scopri la tradizione is de vlag waaronder Autunno in Barbagia plaatsvindt. Op de site van Cuore della Sardegna vindt je het hele programma. Een leuk idee voor de aankomende herfstvakantie.

foto: producten on display van Gran Sardegna

Geproefd werd er ook tijdens de aperitivo, van specialiteiten, die webshop Gran Sardegna en Aromi dal Mondo hadden meegebracht voor de bezoekers van de presentatie. Mooie ham, lekkere coppa, kaas van Sardinië en zoetigheden. Maar ook een rode cannonau wijn, het meest aangeplante druivenras van het eiland. Gereons Keuken Thuis schreef er al eens eerder over. Het bordje malloreddus, pasta op zijn Sardijns smaakte prima. Onderstaand recept ter illustratie leen ik van de heerlijke blog van Italiaans koken met Antoinette. Natuurlijk met een kloek glas cannonau erbij. Antoinette leert je zelfs hoe je deze pastavorm zelf thuis maakt. Autunno in Barbagia, moet ik er nog meer over vertellen? Nee, ga het zelf eens ontdekken daar op Sardinië.

foto: een bordje malloreddus tijdens de aperitivo.

RECEPT: Malloreddus a sa campidanesa. 

Nodig:


olijfolie

1 ui

1 teen knoflook

een paar blaadjes verse basilicum

400 gram verse worst (varkensvlees), of varkensgehakt 

een halve theelepel venkelzaadjes, fijngehakt

600 g passata, gezeefde tomaten, of anders gepelde tomaten in stukjes

1 envelopje saffraan van 0,1 gram

zout &peper

pecorino of een ander soort harde iets pikante schapen- of geitenkaas


Bereiding:

Snipper de ui en hak de knoflook fijn. Bak glazig in de olijfolie en doe er de worst en het venkelzaad bij. Bak de worst rul in ongeveer een kwartier door met de vork te prakken. Doe de gezeefde tomaten erbij en laat een uur zachtjes pruttelen tot de saus de door jou gewenste dikte heeft. Doe er tien minuten voor het einde van de bereidingstijd de saffraan bij. Controleer op zout en peper.Bestrooi met wat verse gescheurde blaadjes basilicum en geraspte pecorino. Op zijn lekkerst met malloreddus maar ook lekker met een korte droge pasta uit de winkel. Grazie Antoinette!

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten