Skordalia, stevige knoflooksaus

 foto: Grieks dromen

Skordalia is een stevige knoflook saus komt van het Griekse woord skordó, dat knoflook betekent. Niet te verwarren met die andere beroemde dip de tzatziki, gemaakt van yoghurt, knoflook en komkommer. Deze populaire saus wordt in Griekenland op vele wijzen bereid, met geurige verse knoflook. Als metgezel van vlees, groenten of brood. Of bij een eitje. In de Griekse keuken maakt men veel gebruik van knoflook. Mensen kweken het zelf in hun tuinen of in potten. Verse knoflook is zoet en zacht. Ik maak de skordalia af met een beetje dragonazijn. Glaasje ouzo erbij, warm brood. Ogen dicht en dromen over de Cycladen.

Nodig:

6 tenen knoflook
2 sneden oud witbrood zonder korst
100 g blanke amandelen
1 beker melk
1,5 dl olijfolie
2 el citroensap
2 el dragonazijn
peper en zout
1 tl suiker

Bereiding:

Knoflook pellen en fijn snijden. De amandelen fijnhakken. Het brood in wat melk laten weken en uitknijpen
Doe het brood, de amandelen, knoflook en olie in een smalle kom doen en pureer het met de staafmixer. Traditioneel wordt deze saus gemaakt in een vijzel. Voeg peper en zout toe. Maak de saus af met wat azijn, suiker en citroensap. Serveer de skordalia met wat warm brood.

Foodblogevent februari, ma France.

 foto: descendant la Rue Mouffetard

De bloemkoolsoep van Madame du Barry, aligot uit de Auvergne, boeuf Bourguignon. Hoe kan het ook anders met het Bourgondische bloed in mijn aderen. Mosselen in appelcider uit Honfleur. Potage Crécy voor mijn vriendin Marieke uit het vlakke land. Poulet Basquaise voor een vriend, die l’hexagone parfaite met zijn vélo doorkruiste. En in de Berry eten we forel met Georges Sand. Salade Beaujolaise, zoals in Bar du Sport in Fleurie. Makkelijke vissoep met ingrediënten van de Rue Mouffetard. Interviews met koks en geleerden uit het land van eten, drinken en surtout discours. want daar gaat het om.  Je moet praten over eten. Natuurlijk moet je het ook proeven, maar de discussie après! Gelukkig kom ik uit een geslacht waar zowel ouwehoeren als eten in de genen zit verankerd. De steak marchand du vin, dat zowel in het Thuisafgehaald kookboek, als in mijn bibelot Gereons Keuken Thuis is vereeuwigd. In omgekeerde volgorde.
Frankrijk, land van de wijnen. Mijn avonturen in Givry met vader Parize, die met verve Canadese en Amerikaanse toeristen van wijnen voorziet. Hij zal inmiddels 96 jaar zijn. Of buurvrouw Madeleine, spring in het veld van 93, die haar eieren inpakt per stuk in gespaarde reclamefolders. Zij is kleiner dan de dahlia’s, waar ze achter staat. Théo met zijn brommertje. Mocht voor het eerst mee op zwijnenjacht. Mémoires, herinneringen zijn het aan la douce France. Van de Mediterrane kusten tot het potje vleesch in het Noorden. De babas au rhum uit Nancy, de wijnen van Pierre Guindon vlak aan de Atlantische kust. In een dorp dat mijn voornaam draagt.
Le défi , de uitdaging dus nu met het thema van februari. wat ga ik maken uit de zeshoek? Gaan we naar het Zuidwesten, met cassoulet? Doen we eens lekker gek Niçois met een pissaladière? Of toch een choucroute Alsacienne?

Het recept dat ik heb gekozen voor het foodblogevent is een “navarin printanier”, stoofpot van lamsschouder met groenten. Een Franse klassieker. Het voelde vandaag bijna aan als  lente.  De wijn erbij is een rode Bandol uit de Provence.

 

 

Nodig 4 personen:

1 kg lamsvlees (van de schouder)
4 middelgrote tomaten
150 g sperziebonen
4 wortelen
6 lente-uitjes
3 stengels bleekselderij
1 bosje dunne groene asperges
1 rode ui
3 teentjes knoflook
250 ml kippenbouillon
6 el olijfolie
250 ml droge witte wijn
1 el bloem
zout en versgemalen zwarte peper
vers gemalen nootmuskaat

 

Bereiding:

Spoel het lamsvlees af en dep het met wat keukenpapier. Snijd het vlees in blokjes van circa 5 cm. Bestrooi het vlees met zout en vers gemalen zwarte peper. Verwijder de huid van tomaten op de klassieke manier, met behulp van warm en dan koud water. Snijd de tomaten in vier parten, verwijder de zaadjes en hak in blokjes. Schrap de wortelen en snijd deze niet te kleine reepjes. Was de sperziebonen, snijd de uiteinden eraf. Snijd de lente-uitjes in kleine ringetjes, snijd de selderij in stukjes. Was de asperges en snijd de houtige eindjes eraf. Hak de knoflook en de ui fijn.
Verwarm de helft van de olie in een pan. Bak het vlees in ongeveer 10 minuten bruin. Voeg de bloem toe, de gehakte knoflook en ui. Bak dit 2 minuten mee. Giet de witte wijn erbij en voeg de tomaatblokjes toe. Breng aan de kook en laat met deksel erop gedurende 45 minuten sudderen.
Verwarm de rest van de olie in een pan. Roerbak de wortelen en lente-uitjes, blijf voortdurend roeren. Voeg de sperziebonen en selderij toe en bak deze nog eens 2 minuten. Giet de kippenbouillon erbij en laat de groenten ongeveer 10 minuten sudderen. Kook in een andere pan de asperges ongeveer 8 minuten tot ze beetgaar zijn. Haal de asperges uit de pan en leg ze apart op een schaaltje. Voeg wat vers gemalen nootmuskaat toe. Haal alle groenten uit te pan en leg ze op een ovenschaal. Houd alles warm in de oven.
Giet de helft van de bouillon in de vleespan en laat het geheel nog 5 minuten sudderen. Haal het lamsvlees eruit en leg het op dezelfde schaal als de groenten.
De saus voor de helft inkoken, proeven en, indien nodig, wat extra zout en peper toevoegen. Giet de saus over het vlees en de groenten. Serveer het gerecht direct. Geef bij dit gerecht knapperig brood en rijke romige Normandische boter.

Lasagne op vrijdag

 foto: pruttelende ragu

Uit allerlei hoeken en gaten komen de laatste tijd de meest geweldige lasagne varianten voorbij. Lasagne di mama, het ovengerecht, gemaakt met pompoen en appel of wat te denken van lasagne met twee soorten zalm. En op deze zonnige morgen in januari de nieuwste loot aan de stam “lasagne cupcakes” Mijn hart ging sneller kloppen, niet van vreugde, maar van schrik. Eerst verzinnen we een zoete lasagne en daarna, het was te raden, komen de cupcakes. Tijd voor ACBM spoed overleg. Wat moet Gereons Keuken Thuis op dit soort trends antwoorden? Wat gaat mijn blog er van vinden?

Het antwoord op deze lasagne variatie overkill moge duidelijk zijn. Met dit soort fratsen behoor ik niet tot de rekkelijken. De enige echte lasagne is die met ragu, kaas en bechamelsaus. In de oven gegaard. Dit is mijn uitspraak en daar moet u het mee doen. Ik lijk wel de rijdende rechter. Lasagne dus op deze vrijdag. Met er bij een mooi ronde Chianti classico van Fattoria la Vialla.

 

Nodig:

250 g lasagne

500 g rundergehakt

1 winterwortel

2 stengels bleekselderij

2 tenen knoflook

1 rode ui

2 blikken gepelde tomaten

1 glas rode wijn

suiker

olijfolie

zout en peper

tijm

rozemarijn

oregano

1 laurier blad

40 g boter

40 g bloem

4 dl lauwe melk

120 g geraspte Parmezaan

Bereiding:

Snijd de wortel, bleekselderij, ui en knoflook heel fijn. Verhit de olie in een pan en fruit de gesneden groenten aan. Voeg het gehakt toe en bak dit snel aan. Blus af met rode wijn. Voeg de blikken tomaat toe, een klein schepje suiker. Voeg de kruiden en laurier toe. Laat het geheel zeker een uur pruttelen. Maak de ragu op smaak met wat peper en zout. Ma non troppo!. Er komt nog kaas bij. Verhit de boter in een pan, voeg de bloem toe en laat kort aan bakken. Voeg beetje bij beetje de lauwe melk toe. Breng aan de kook. Klop tot een mooie bechamelsaus. Meng wat Parmezaan door de bechamelsaus. Nu kan de lasagne laagje voor laagje opgebouwd worden in een ingevette ovenschaal. Schep de ragu in  de schaal dan wat lasagne, dan wat kaas dan weer ragu etc.. Dicht het geheel af met wat kaas en de bechamelsaus. Zet de schaal in een oven van 180 graden. Na een half uur is de lasagne klaar. Laat iets afkoelen voor het serveren.

Liebster Award dankzij Chris.

 184foto: emaille in Londen

De Liebster Award wordt uitgereikt aan (beginnende) bloggers met minder dan 1000 volgers op Bloglovin. Dat vind ik een heel interessant gegeven. Ik kreeg een Liebster Award van Chris uit Zoetermeer. Chris is de schrijfster van http://perfecthousewife2b.blogspot.nl/ Erg leuk. Normaliter  ga ik niet meteen aan de slag met dit soort dingen, Eerder nomineerde mijn vriendin Es van www.es-factory.nl me voor deze award. Waarvoor mijn dank. Ik vond de motivatie en reactie op mijn blog van Chris dusdanig leuk, dat ik op deze zondagavond achter de PC ben gekropen. Sorry Es, destijds was ik met andere dingen bezig. 😉  Hier zijn mijn antwoorden op de vragen van Chris. Ik, op mijn beurt, nomineer George Hahn van www.foodcrazy.nl Ben benieuwd naar zijn antwoorden. Zijn vragen staan hieronder.

Wat vind je het leukst aan bloggen?
Ik ben gestart met bloggen als ondersteuning voor mijn wijncursussen en kookworkshops in den lande. Alras bleek dit een leuke formule om mijn mening over eten en wijn wereldkundig te maken. Het bloggen leidde in ieder geval tot Gereons Keuken Thuis. mijn eerste kookboek. Een tweede is inmiddels in de maak. Wanneer het uitkomt?  Geen idee  Bloggen doe ik met veel plezier. De meeste blogs schrijf ik in de ochtend meteen vers uit bed. Haren in de war, in gymthights en T-shirt. Koffiemok ernaast. Of als ik mijn hoofd heb leeggemaakt in het zwembad. Mijn blog leverde in ieder geval interessante gesprekken op, Talk and table. De ACBM werd er geboren. Ik kan nog wel even doorgaan. Dat vind ik dus leuk aan bloggen.
Wat is jouw levensmotto?
Ik heb geen levensmotto. Elke dag ontmoet ik een andere Gereon en moet ik het daar mee doen. Overigens ben ik creatief genoeg om hem dan in te vullen die dag.
Aan welk gerecht heb jij de fijnste herinnering?
Balkenbrij. Stapels cakeblikken, borden met stollende massa in de kelder van mijn grootmoeder. Balkenbrij is voor mij homemade ++++ Onlangs kwam ik weer eens balkenbrij tegen in Deventer.
Wat staat nog op jouw to-bake / to cook lijstje?
Worsten maken en zelf roken op mijn balkon en confit van Schiphol gans.
Wat is jouw guilty pleasure?
Mijn guilty pleasure is een pasta met extra kaas room spek en veel eidooiers. Nog lekkerder als ie koud in de ijskast staat. Ik heb deze studentenpasta beschreven in mijn kookboek.
Welk kookboek vind je het fijnst en waarom?
Mijn lievelingskookboek is “Cuisine du Terroir”The lost domain of French cooking. Ik heb het als sinds 1987. Ik sla het altijd na als ik gerechten wil bloggen uit bijvoorbeeld de Berry. Een goede tweede is “Ricordi e Ricette” van Sofia Loren, dat ik tijdens een stage in Rome kocht. Haar boek ademt Napoli!
Wat is je favoriete seizoen?
De lente, de belofte dat alles weer gaat beginnen! Ik ben zelf geboren in mei, wie weet misschien daarom. Ik moet wel zeggen dat alle seizoenen hun charmes hebben.
Wat doe je op een vrije pyjama-dag (of wat doe je als je geen pyjama-dag hebt maar gewoon een vrije dag)?
Helaas doe ik niet aan vrije dagen. Ik ben elke dag bezig met de dingen die ik doe. Tussendoor zwem ik drie maal per week, ik doe elke ochtend 60 sit ups. Ik ga naar musea. Kook als ontspanning. Ik ken al een aantal jaren niet meer die scherpe division line tussen werk en vrije tijd.
Waar ga je het vaakst uit eten?
Ik ga vrij weinig uit eten. De reden daarvoor is tweeledig. Ik wil niet uit eten uit convenience en ten tweede vind ik veel restaurants niet de moeite waard. Echte top daargelaten.
Welke foto vind je het mooist van jouw blog?
De mooiste foto staat bij een recept voor waterzooi. Het zijn zeilhijsende schippers op een email dat ik in Londen fotografeerde.
Hoe ziet jouw leven eruit over tien jaar?
Over tien jaar hoop ik de nieuwe Ivo Niehe te zijn (joke) Nee, alle gekheid op een stokje. Over tien jaar ben ik 57. hoop ik nog meer van de wereld te hebben gezien of gedroomd. In ieder geval de roman geschreven te hebben, die al sinds mij 21e in mijn hoofd rondwaart. En ach,… wie weet een eigen productenlijn.
George Hahn kan aan de bak, dit zijn mijn Liebster Award vragen voor hem. Succes!
 
Wie is George Hahn Vertel eens iets over jezelf?
Wat doe je op dit moment? Wat houd je bezig?
Vertel eens iets over je interesses? Hoe zijn die ontstaan?
Wat zou je doen als je één keuze had tussen schrijven of een kantoorbaan? Wat was je dan geworden? Geen compromis mogelijk.
Je komt over als een heel rustig en onderzoekend persoon, hoe doe je dat?
Wat is minst aantrekkelijke kant van het schrijven over culinaire dingen voor jou?
En wat is de meest aantrekkelijke kant van koken en bloggen voor jou?
Staan er nog andere projecten op stapel?
Wat vind jij een goddelijke maaltijd?
En natuurlijk welke wijnen, ik weet dat één keuze niet mogelijk is?
Wat lust je echt niet en waarom niet?
 Waar ga je het liefst naar op reis?
En als je niet zou kunnen reizen hoe zou je dat dan vormgeven?
Wil je nog iets anders vertellen….delen?

 

Voorjaar 2014, vraag maar raak over wijn

foto Gamay du Beaujolais

Het voorjaar komt eraan. Gorter schreef hier eens de beroemde regel over: “een nieuwe lente, nieuw geluid” Na de lange winter gaan we andere gerechten koken en het winterse rood wordt ingeruild voor lentewijnen. Opnieuw nieuwe wijnen ontdekken, de hele commercie doet hier aan mee. De grootgrutters en slijters liggen ineens vol met trouvailles van dat boertje in de Alentejo of die heerlijke witte toch wat boerse wijn uit Friuli. Voor veel mensen is dit vaak abacadabra. Daarom start in februari opnieuw de serie: “vraag maar raak over wijn”

Je hebt een bepaalde wijn gedronken en wil meer erover weten, je zoekt een leuke wijn/ spijscombinatie of je wilt eens iets heel anders proberen? Schroom dan niet, stel me een vraag of stuur me een foto van de gedronken fles. Ik ga er achteraan en op deze blog schrijf ik het antwoord al dan niet met een lekker gerecht of hapje.
Vragen, foto’s of eigen tips kunnen worden gezonden naar vinsdegereon@hotmail.com, op mijn Facebook pagina of via Twitter @gereon_DL.Ben benieuwd wat de oogst zal zijn.
En mocht je live eens willen kennismaken met wijn- en spijscombinaties. Vanaf 3 maart a.s  verzorg ik op maandagavonden workshops in samenwerking met het Grachtenatelier in Utrecht.
Info op http://www.grachtenatelier.nl/workshops/culinair/wijn-en-spijs-cursus

De meisjes van het GrachtenAtelier, gesprekken en gerechten.

 grachtenatelierfoto: Caroline en Jacqueline Mulders

Aan de Oudegracht in Utrecht gonst het van de activiteit. In twee kelders wordt geschilderd, gekookt, gepimpt en wijn geproefd. Dit onder de bezielende leiding van twee zussen Jacqueline en Caroline Mulders. Een tweeling, die in 2006 begon met het Grachtenatelier. In eerste instantie een creatief gebeuren, in tweede aanleg culinair. En nu is er zelfs de Grachtengalerie aan toegevoegd. Vol mooie hedendaagse kunst.Ik ben benieuwd wat de dames te vertellen hebben. Hun beloning natuurlijk een recept op maat.

 Wie zijn Caroline en Jacqueline. Vertel eens iets over  jullie zelf?

Caroline trapt af: Ik ben Caroline, inmiddels alweer 42 jaar jong , 3 prachtige zoontjes van 5-7 en 10 en een hele lieve man Jeroen!  So far my family life. Ik heb aan de Montaigne modeacademie in Amsterdam gestudeerd en deze succesvol afgerond. Daar heb ik de basis gelegd voor mij creatieve achtergrond.

Na mijn opleiding heb ik bij diverse bedrijven als stylist gewerkt waarbij ik na de komst van mijn oudste zoon Tibeau als freelancer ben gaan werken. Zo kon ik veel beter mijn tijd plannen en toch nog veel thuis zijn voor Tibeau.

Na een paar jaar als freelancer te hebben gewerkt ben ik met Jacqueline het GrachtenAtelier gestart. Jeroen is inmiddels ook eigen ondernemer, zijn hart ligt bij de watersport en dan voornamelijk Stand Up Paddle. Met een goede vriend hebben ze een hele boardline ontwikkeld, die  nu over de hele wereld te koop is. “Von Orange” is the name.

Wij wonen in het Oosten van het land. Dat zou je niet verwachten met een zaak in Utrecht. Jeroen vond 7 jaar geleden een baan in Nijverdal en gezien wij net met het GrachtenAtelier waren gestart hebben we ervoor gekozen om dicht  bij zijn baan te gaan wonen. Voordeel daar is dat we een prachtig huis hebben met alle ruimte erom heen. Met 3 jongens in huis is dat wel een welkome afwisseling. Ik vind het zelf niet erg om te rijden, maar ik denk over een paar jaar dat we wel weer terug gaan naar het Westen.  Hierna vult Jacqueline to the point aan: Ik ben Jacqueline, een kookgek, creatieveling, moeder, leermeester en ondernemer. Wij hebben van onze beide passies ons werk gemaakt.

 

 

Wat doen jullie op dit moment? Wat houdt jullie bezig? Welke projecten?

 Caroline: Het GrachtenAtelier en de GrachtenGalerie zijn onze grootste projecten en daarbinnen speelt zich alles af. Iedere 8 weken hebben we een wisselende expositie in de galerie met een feestelijke opening. Ikzelf exposeer daar met andere gastkunstenaars. Iedere 2 maanden is het weer werken naar die deadline om alles klaar te hebben voor de expositie en als het me lukt om ook weer nieuw werk aan te leveren. Door de drukte van het atelier sla ik ook wel eens een expositie over. Jolien die bij ons de galerie beheert, heeft de supervisie over de exposities en al het contact met de kunstenaars. Samen bespreken we welke we richting we op willen, maar zij is degene die het verder oppakt, dat geeft veel rust voor mij, zodat ik ook weer tijd heb voor andere zaken bij het Atelier.

De workshop worden het hele jaar door geboekt, de inkopen voor de creatieve workshops doe ik en het inwerken van nieuw creatief personeel. Ook willen we ieder jaar weer een aantal nieuwe workshops op de kaart zetten. We kijken dan voornamelijk naar wat de trend is en of er bv leuke nieuwe aanvragen binnenkomen. We hebben recent The Taste of Holland uitgewerkt. Dit was naar aanleiding van de Voice of Holland, maar inmiddels is er ook een programma The Taste op tv. Wij zijn er dus op tijd bij en hier wordt heel enthousiast op gereageerd.

Verder houd ik me bezig met het hele financiële plaatje achter de schermen en de PR.

Tot een tijd terug deed ik ook alle boekingen, maar we zijn zo enorm gegroeid in een paar jaar, dat we inmiddels iemand hebben aangenomen hiervoor. Carline neemt nu alle boekingen aan en ik haar ondersteun waar nodig.

Jacqueline vult aan:  Ik ben verantwoordelijk voor de aansturing van het personeel en alle HR taken en de ontwikkeling van nieuwe kookworkshops en culinaire uitjes. Ik doe veel aan trendwatching. En zijn altijd druk met het ontwikkelen van nieuwe food- en kunstconcepten.

 

Vertel eens over de start van het Grachtenatelier? Hoe is dat ontstaan?

Zoals ik al vertelde werkte ik na mij studie als freelance stylist. Perfect! Ik kon al mijn tijd zelf indelen en bepalen. Jacqueline is in die tijd een zeilreis gaan maken met haar man Bas.

Jaccqueline vertelt: Tijdens mijn wereldreis had ik echt goed de tijd om na te denken wat ik wilde en hebben Car en ik veel gespard. We wilden altijd al iets samen gaan doen, maar wisten niet goed wat omdat we zo verschillend waren. Een ding hadden we wel samen gemeen, we waren altijd in voor een feestje en vonden het ook leuk om dit te organiseren. Vroeger speelden we restaurantje en daagden we elkaar altijd uit. Dat doen we nu nog steeds alleen op grotere schaal. En sinds twee jaar hebben we ook de GrachtenGalerie, een prachtige galerie waar Caroline samen met andere moderne kunstenaars exposeert.

In de ideeënfase hebben we samen een kinderboekje gemaakt, dat helaas nooit helemaal is afgekomen. Maar daar is de basis gelegd voor onze eerste samenwerking. Toen zij na anderhalf jaar terugkwam en zij ook niet aan een vaste baan vast zat, was het voor ons een perfect moment om een eigen bedrijf op te starten. Mijn moeder Maria die een interieurzaak in Utrecht had, ging met haar winkel verhuizen naar een ander pand. Dat was een prachtig grachtenpand met zoals men ze kent een prachtige sfeervolle werfkelder.

Wij mochten van haar een deel van die kelder gebruiken om daar een workshop atelier te starten.

We zijn drie maanden bezig geweest om alles uit te denken, een website te bouwen, inkopen te doen voor de workshops en de ruimte klaar te maken.

Onze allereerste klant was onze moeder. Zij kwam op 24 februari 2006 haar verjaardag vieren bij ons. De eerste telefoontjes kan ik me ook nog wel herinneren. De website was af en dan krijg je in een keer een telefoontje van iemand die een workshop wilt doen. Daar kregen wij dan echt een kick van. Wauw ze weten ons te vinden!

Hoe hebben jullie je aangepast aan elkaar, aan elkaars disciplines?

Jacqueline vertelt over de samenwerking: Car is secuurder dan ik en wil graag alles tot in de detail weten. Ik ben meer van de grote lijnen en haal veel energie uit het werven en coachen van personeel. Dat heb ik hiervoor ook jaren gedaan en dus logisch dat ik de planning en de aansturing van het personeel ben gaan doen. Het is heerlijk om met een creatief samen te werken, we houden elkaar echt scherp en lopen elkaar ook niet in de weg. We hebben onze eigen taken en eigen verantwoordelijkheden en stemmen veel met elkaar af. We zijn beide harde werkers en maken snel beslissingen.

Caroline: We zijn begonnen met creatieve workshops, dat was mijn discipline. Jacqueline was meer de regelneef, dus die zat op de boekingen. Iedere groep ontvingen we in het begin nog met z’n tweetjes. Jac heette ze welkom en was de gastvrouw en ik gaf de workshop. Ik leerde van haar hoe voor een groep te staan, daar is zij een natuurtalent in en zij leerde van mij hoe de workshop te geven, ben ik ook een natuurtalent in . De perfecte combinatie.

Al snel kregen we meerdere aanvragen en stonden we ieder onze eigen workshops te geven. Ik trots dat ik zelf voor een groep kon staan en Jac trots dat zij als niet creatieve toch een groep kon inspireren met een creatieve workshop. Na 1 jaar hebben we de hele kelder van mijn moeder overgenomen, omdat het al snel veel drukker werd en gingen we ook voor het eerst huur betalen. Dat maakte het ook wel weer spannend. Het werd nu een stuk serieuzer. We zijn de workshops gaan uitbreiden van creatief naar creatief en culinair. Toen ging het in een keer als een speer. Ik heb na een tijdje mijn freelance opdrachten (deed ik er nog naast) en Jac haar parttime baan opgezegd en hebben we ons volledig op het GrachtenAtelier gestort. We groeiden uit ons jasje in één werfkelder. Dus in 2009 hebben we een tweede werfkelder erbij gekocht Daar hebben we een prachtige kookstudio gebouwd. Dat gaf ook weer veel meer mogelijkheden.

 

Wat is de minst aantrekkelijke kant van het ondernemen voor jullie? En dan meteen de meest aantrekkelijke?

Jacqueline vertelt: Minst is dat je altijd de verantwoordelijkheid hebt en het nooit stopt. Als er iemand ziek wordt en niemand kan invallen, dan zijn wij degene die dit moeten opvangen en onze privé afspraken moeten afzeggen. In het hoogseizoen maken we lange dagen en als je dan na een lange dag werken s’nachts thuis komt, gaat toch de computer aan om je mail weg te werken, wetende dat om half acht in de ochtend weer de wekker gaat. Daarentegen doe ik wat ik ontzettend leuk vind, ben ik echt met mijn passie bezig en dan is het helemaal niet erg om hard te werken en heb ik heel veel vrijheid. Ik kan mijn tijden zelf plannen. Met het gezin ontbijten is heilig voor mij en ga dus na de files rijden. Het is heel afwisselend werk en geniet er nog elke dag van. We staan nooit stil en zijn altijd bezig met vooruitgang en nieuwe projecten. Ik ben een echte regelneef en dat doe ik volop!

Caroline vult haar zus aan; Dat is een moeilijke de minst aantrekkelijke. Ik probeer toch overal het positieve van in te zien, maar als ik iets moet kiezen dan denk ik dat je als ondernemer altijd heel veel plannen en ideeën hebt en dan door tijd of geldgebrek blijven dingen soms te lang liggen. Je wil dan graag sneller gaan. Maar dat gaat dan helaas niet, wat frustrerend kan werken. Ik probeer dan ook wel altijd te kijken naar wat we wel allemaal al hebben bereikt, want het zou zonde zijn als dat daardoor in het niet zou vallen. De meest aantrekkelijke kant vind ik dat je toch je eigen tijd kan bepalen, maar ook alle eind beslissingen kan nemen. Als je voor een baas werkt, kun je nog zulke goede ideeën hebben. Maar als hij het niet ziet blijven ze liggen.

 Wat kunnen jullie over jullie workshops vertellen?

Bijna al onze workshops zijn ingericht om met een groep iets te gaan maken. Bij de creatieve kun je ook voor jezelf wat gaan maken, maar heel vaak gaan deze ook in groepsverband. Workshops/spelprogramma’s, zoals wie is de mol, Crazy 88 etc. , maar ook kookworkshops zoals tapas en diverse viergangenmenu’s met verschillende thema’s zoals Italiaans, Frans. We volgen de seizoenen. Naast de workshops verzorgen we hele dagprogramma’s en gebruiken we veel de stad en Het gaat bij ons om de beleving. Je wilt graag wat leren, maar voornamelijk ook een hele leuke dag hebben met je collega’s, vrienden of familie. Wij hebben daar een sausje van gemaakt als het ware. Wij zijn een echt familiebedrijf en willen graag dat iedereen zich bij ons thuis voelt. Gastvrijheid staat bij ons hoog in het vaandel. seizoenen. Naast de workshops verzorgen we hele dagprogramma’s en gebruiken we veel de stad en andere toeleveranciers. Ook geven we veel private diners, recepties, business meetings en kan men bij ons trouwen!

Wat vinden jullie gasten van de workshops?

Iedere gast krijgt bij ons achteraf een evaluatie opgestuurd, zo hebben we het ook gelijk in de gaten als er iets gebeurd waar we bv weer scherper op kunnen zijn. Maar ook de goede dingen krijg je dan te horen. Wanneer wij een evaluatie onder een cijfer 8 binnen krijgen, dan zijn wij niet tevreden. Dan gaan we gelijk kijken wat er anders is gegaan om dit een volgende keer te voorkomen.

Gelukkig krijgen we eigenlijk altijd wel een goede evaluatie. We merken dat we ook veel goede mond op mond reclame krijgen en dat er veel gasten bij ons boeken via iemand die ze hebben gesproken en dat doet goed! Jacqueline vertelt verder: Inspirerend, informeel, lekker en verrassend. Mensen voelen zich welkom bij ons en ervaren een echte belevenis. Ze gaan rijker naar huis en het leuke is bij een workshop, iedereen is bij ons gelijk. Even geen rangen en standen, maar samen als team presteren.

 

Wat vinden jullie een heerlijke maaltijd?

 Caroline: Ik ben sinds een tijdje op de gezonde toer. Je merkt dat door drukte, dat je niet altijd de tijd neemt om goed te eten. Ik heb nu een vaste boodschappenlijst met ingrediënten die ik perse in huis wil hebben, waar je altijd diverse gerechten mee kan maken. Daarnaast vul ik dat aan met andere lekkere dingen. Maar het zijn voornamelijk veel verse producten en tegenwoordig ook meer vis dan vlees.

Wat ik een echte lekkere maaltijd vind is gebakken zalm met spinazie of een forelletje in de oven met verse groente ( sperzieboontjes)

Jacqueline: Ik ben gek op sushi. Daar kan je me ’s nachts voor wakker maken. Zelf sta ik ook graag in de keuken en kook nooit volgens een recept, ik zoek altijd de grenzen op. Alles gaat op gevoel en vind het leuk om van alles uit te proberen. Het liefst met weinig inzet en veel resultaat.

De lezer begrijpt nu inmiddels wel voor welke taak Gereons Keuken komt te staan

 

En natuurlijk welke wijnen, ik weet dat één keuze niet mogelijk is?

In een restaurant kies ik vaak voor een Sauvignon blanc wijn als deze in de huiswijnen zit. Een van mijn favorieten wijnen is de Oostenrijkse Grüner Veltliner wijn.

Caroline: O jee wat dat betreft ben ik het zwarte schaap van de familie! De hele familie houdt wel van een wijntje, ik ook wel, maar ik drink eigenlijk alleen maar als er iets feestelijk is, of als we uit eten gaan.

Een lekkere lichte rosé ( geïnspireerd door mijn moeder) vind ik wel heel lekker. En graag droge wijn, zoet is niet aan mij besteed.

 

Wat lusten jullie echt niet en waarom niet?

Balkenbrij, bloedworst, tuttifrutti, is niet besteed aan mij. We mochten vroeger één ding uitkiezen wat we niet hoefden te eten en dat was bij mij tuttifrutti, Bij die andere zat ik met lange tanden te eten. Hier is Jacqueline het roerend eens: Tuttifrutti, nog nachtmerries van omdat we dat vroeger moesten eten, verder lust ik eigenlijk alles!

 

Vertel eens wat over jullie “foodprint” Er worden dagelijks tonnen voedsel wereldwijd weg gekieperd?

Wij proberen zoveel mogelijk te hergebruiken wat wij niet bij een workshop kunnen gebruiken meer. Voordeel van ons inkoopsysteem is dat wij precies weten hoeveel personen er gaan komen.

Alles gaat op reservering vooraf. Het gebeurt wel eens dat een groep  met minder personen komt opdagen dan besproken. Alles wat in de ijskast kan blijven zullen bij een volgende groep gebruiken. De verse groentes zijn vaak niet heel lang bruikbaar meer en hier maken we chutneys van.

Iedereen die bij ons een workshop boekt ( dus alleen de organisator) krijgt na afloop zo’n heerlijk potje mee!

 Waar gaan jullie het liefst naar op reis?

Caroline: Daar waar het warm en zonnig is! Ik houd ervan om de zon op mijn lijf te voelen, lekker op je slippertjes lopen en even niet al te veel hoeven doen. Frankrijk is wel een van onze favoriete bestemmingen. We zijn 2 jaar geleden met onze 3 jongens naar Mallorca geweest en ook daar was het prachtig! Voor de kinderen kwamen, zijn Jeroen en ik 2 keer naar Hawaï geweest en deze plek staat nog steeds op ons lijstje om met de kinderen te gaan bezoeken.

Jacqueline: Ik ben gek op zeilen en we gaan er vaak in de weekenden op uit. Ik vond het geweldig dat ik een wereldreis met de boot heb kunnen maken. Zo zijn we met de boot  in Syrië Israël en Libanon geweest. Prachtige landen waar je nu echt niet meer kan komen. Turkije vond ik het meest vriendelijke land. Italië heeft de beste keuken.

 

Willen jullie nog iets anders vertellen….delen?

Caroline: Ja ik wil jou ook bedanken voor al je enthousiaste inzet in de tijden dat je veel voor het GrachtenAtelier werkte. Jij hebt samen met ons de culinaire workshops inhoud gegeven. En als ik daaraan terugdenk met wat voor een gemak jij weer al die heerlijke recepten uit je mouw schudde ben ik benieuwd wat voor lekkers hier weer uitgaat komen! (het wordt een menuutje)

Jacqueline besluit met de woorden: Ja het is belangrijk om te genieten van het leven, pluk de dag! Ik maak van elke dag een feestje en ben heel blij dat ik negen jaar geleden het roer heb omgegooid. Ga voor je dromen en durf groot te dromen. Ik geniet ervan om veel te geven en mensen te coachen en inspireren. Als je zelf veel geeft krijg je ook heel veel terug en wordt je leven met positieve energie verrijkt!

 

Ook zin gekregen in één van workshop van deze dames? 

 Kijk dan eens op www.grachtenatelier.nl 

In maart en april zijn er op maandagavonden Gereons Keuken Thuis wijn- en spijs workshops te beleven 

 

SONY DSC   foto: Het Grachtenatelier


Het Menu


Het gaat hier om een gesprek met tweelingzussen. Gereons Keuken Thuis komt dus niet weg met een recept voor de dames. Het wordt een menuutje op basis van hun antwoorden. We beginnen met groentesticks met een hummus dip. Caroline kan dan gaan voor het gezonde, Jacqueline kan dromen van de Levant waar ze door heen zeilde. Het hoofdgerecht wordt spaghetti met krab. Het nagerecht, hoe kan het ook anders fruit en wijn in een modern jasje. Fruit met koek en kaas. We drinken er een witte wijn uit de kelder van Oudegracht 207 bij. De witte Saumur van domaine Fuet.

 

Groentes met hummus dip


Nodig:

 

4 stengels bleekselderij

1 komkommer

1 grote wortel

1 pot kikkererwten

3 tenen knoflook

1 tl chilipoeder

1 tl komijn

zout en peper

1 bosje peterselie

sap van 1 citroen

olijfolie

 

Bereiding:

 

Was en snijd de groentes in reepjes. Leg ze als een waaier op een schaal.  Doe  de kikkererwten, knoflook, peterselie, chilipoeder, komijn, citroensap en olijfolie in een smalle kom en pureer met staafmixer tot gladde hummus. Maak op smaak met wat peper en zout

 

 


Spaghetti met krabvlees

 

Nodig 4 personen

 

400 g spaghetti

400 g krabvlees

2 el olijfolie eerste persing

1 glas witte wijn

sap van halve citroen

1 el citroenrasp

zout en zwarte peper

50 g Parmezaanse kaas

gehakte peterselie

 

Bereiding:

 

Kook de spaghetti al dente. Meng het krabvlees met de olijfolie, peper en zout. Verwarm in een pan en voeg de witte wijn toe. Als het kookt kun je meteen het vuur uitzetten. Meng de spaghetti en de krab en voeg de zest en sap van de citroen toe. Bestrooi het gerecht met de Parmezaanse kaas en peterselie. Indien de pasta iets meer vocht nodig heeft kun je wat kookvocht van de spaghetti toevoegen.

 

Deventer koek met peer en mascarpone

 

Nodig 4 personen:

 

2 peren

4 plakken Deventer koek

4 bolletjes stemgember

1 glas moscatel wijn

250 gram mascarpone

honing

 

Bereiding:

 

Verkruimel de koek en week deze in de moscatel. Schil de peren en snijd ze in kleine stukjes. Hak de gember fijn en meng deze met de peren. Bewaar wat peer en gember om te garneren Voeg hier wat honing aan toe. Vul de glazen met een laagje koek daarop de peren en gember. Giet er wat moscatel op. Klop de mascarpone los. Maak de glazen af met de mascarpone. Garneer met stukje peer en gember. Ik voeg nooit suiker toe aan de mascarpone.

Recepten uit mijn kookboek Gereons Keuken Thuis

Spelevaren in het Waterland, een vissandwich

 

 foto idyllisch Broek in Waterland
 

“Schuitje varen, theetje drinken, varen we naar de Overleek”  Een idyllische plek verscholen in het mooie Waterland direct boven de stad Amsterdam. Je ziet in de verte de contouren van de stad. En hier ben je ineens full force in het groene en lage Holland. Over een smalle dijk kom je aan bij theetuin Overleek, waar de kippen rondscharrelen en je vrolijk kwispelend wordt begroet door de huishond. Na de koffie met hun eigen gemaakte pruimentaart was het tijd om ons te melden voor een fluisterbootje. Met zo’n bootje kun je over de sloten en kreken door dit landschap varen. Door de geruisloze motor van het bootje onderga je het wuivende riet, het kabbelen van het water en de geluiden van de mooie zwart wit bonte dames, die ook van de zon genieten aan de walkant. Via de sloten kom je in het mooie Broek in Waterland met zijn karakteristieke houten huizen, borders vol hortensia’s. Wat ziet het er van het water allemaal anders uit! Daarna gaat de tocht verder langs Zuiderwoude, ook zo’n plaatje. Volgende halte is Monnickendam, mooie stop om gerookte IJsselmeer paling en makreel te kopen.* Via de prachtige Monnickermeer polder kom je dan weer terug op de Overleek, waar je aanlegt en nog even heerlijk kunt zwemmen. Aanrader deze tocht! Ga hem zeker komend voorjaar nog eens maken. Voor de inwendige mens gaat er op de boot een stevige makreel- en palingsandwich mee. Erbij drinken we een koude chardonnay van de Caves de Lugny uit de Mâconnais.

Nodig 4 personen:

12 sneden bruin brood
300 g gerookte paling
400 g gestoomde makreel
1 fijn gesnipperde rode ui
1 el mosterd
3 el crème fraîche
2 el gehakte bieslook
zwarte peper
veldsla
prikkers

Bereiding:

Rooster de sneden brood aan beide zijden. Maak van crème fraîche, mosterd en 1 eetlepel bieslook een smeersel voor op het brood. Besmeer de sneden brood met dit mengsel. Snijd de paling in stukjes. Maak de makreel fijn en meng met wat rode ui snippers. Beleg de eerste snee brood met makreel mengsel, leg erop de volgende snee brood en beleg deze met de paling. Op de paling strooi je nog wat bieslook en wat gemalen zwarte peper. Sluit af met derde snee brood en snijd schuin door. Prikker erdoor. Eventueel kun je nog wat veldsla aan de sandwich toevoegen.

* het Nederlands Visbureau verblijdde mij met een mooie makreel 9 januari jl. Het inspireerde mij, om deze oudere blog weer eens in het zonnetje te zetten.  Nederlandse vissers doen dagelijks hun best mooie waar aan wal te zetten. Dus proef en geniet van al het moois dat uit de wateren om ons heen komt. Kijk eens op http://www.visrecepten.nl/  Overbodig te zeggen dat deze vissandwich in Gereons Keuken en Route komt!

Sunday at Sea, mosselen met garnalen-roomsaus

foto: opgerolde netten van een trawler

Een nieuw jaar, een tweede kook- en leesboek misschien. De titel stond meteen vast. Gereons Keuken en route. Koken in de stad, koken op het land en aan zee. Onderstaand recept komt zeker in het hoofdstuk “au bord de la mer” te staan. Een hoofdstuk over alles wat de zee geeft. Zomaar een zondagmiddag aan de Noordzee. Ik kijk naar een bekend schilderij. De lage luchten domineren. Wolkenpartijen zoals je die alleen in onze contreien ziet. De zee verkleurt van blauwgroen naar hard grijs door afwisselend zonneschijn en regenwolken. Dit is één van mijn favoriete periodes van het jaar. De zee zorgt voor dit schouwspel.  De stranden zijn weer leeg, de wandelaars vertrokken. Je ruikt jodium. Langs de vloedlijn vaart een kleurige trawler, garnalen vissend, gevolgd door meeuwen. Die doen hiermee ook hun maal. Vandaag een recept voor mosselen in een garnalen roomsaus. Een gerecht met de geneugten van de zee.
Erbij drinken we om in zeesferen te blijven een witte Picpoul de Pinet uit de Languedoc.

Nodig 4 personen:
2 kg mosselen
250 g Noordzee garnalen
1 prei
2 sjalotjes
2 tenen knoflook
1 glas witte droge wijn
50 g roomboter
2 eidooiers
1 potje crème fraîche
sap van een halve citroen
bieslook
peterselie
1 tl kerriepoeder
peper en zout
Bereiding:

Spoel de mosselen en verwijder de kapotte exemplaren. Snijd de prei en 1 sjalotje in ringetjes. Snijd 1 teen knoflook fijn. Verhit in een mosselpan 25 g boter en fruit hierin de prei, sjalot en knoflook aan. Blus af met een glas witte wijn. Voeg de mosselen toe en breng aan de kook. Kook de mosselen gaar in 7 a 8 minuten. Haal de mosselen uit de pan en houd ze warm in een schaal in een lauwe oven. Zeef het kookvocht en zet apart. Klop eidooiers en crème  fraîche met wat citroensap door elkaar. Voeg hieraan wat peper en zout toe. Snipper de ander sjalot en knoflook fijn. Verhit de overige boter en fruit hierin de kerriepoeder sjalot en knoflook. Blus af met het gezeefde kookvocht. Laat kort pruttelen. Voeg dan  het ei- en roommengsel toen en roer goed door. Breng niet meer aan de kook. Voeg de garnalen toe. maak de saus af met wat peper en zout. Haal de schaal met mosselen uit de oven. Giet de saus over de mosselen en bestrooi met flink wat peterselie en bieslook. Serveer de mosselen met wat tagliatelle.

Aligot, stevige kost uit de Auvergne

 foto: de oude vulkanen van de Auvergne
In mijn keukentje klinken de mooie Chants d’Auvergne, gezangen in het Occitaans. Ik vind deze muziek sprookjesachtig. Muziek van de componist Joseph Canteloube. Tussen 1924 en 1955 zette deze man traditionele herders-  en volksliederen om naar klassieke muziek. voor een heel orkest.
In mijn kookleesboek Gereons Keuken Thuis* staat een stevig gerecht uit de Auvergne. Het Centraal Massief vormt het hart van de Auvergne en is een ruig en onherbergzaam gebied met oude vulkanen en afgesleten bergplateaus. Het wonen en werken in deze streek is fysiek altijd zwaar geweest. Vandaar dat de keuken zich kenmerkt door stevige boerse gerechten.

Vandaag aligot, een aardappel kaaspuree, stevige kost. Deze aligot smaakt heerlijk bij wildworstjes. Na een maaltijd als deze kan een Auvergnat er weer tegenaan. Bij de stevige smaken van wild en aligot past een Cahors van de tannat druif goed.

Nodig 4 personen:

 1 kg kruimige aardappels
2 tenen knoflook
150 ml zure room
125 g gemalen Cantal of Gruyere
1 dl halfvolle melk
zout en peper uit de molen
Bereiding:
Schil de aardappels en breng ze met wat zout aan de kook. Kook de aardappels in 20 minuten gaar en giet ze af. Pel de knoflook en hak deze fijn. Verwarm in een pannetje de knoflook en de zure room. Voeg de aardappels toe en maak met de stamper een puree. Meng de kaas en melk er door heen en klop het geheel tot een mooie smeuïge en luchtige puree. Op smaak brengen met zout en peper.
*Gereons Keuken Thuis is er nu ook als Ebook.

De Kroon op het Werk, foodbloggers event 2014

 foto: pakhuis Asia

Opgetogen reed ik naar Koog aan de Zaan, in het hart van de Nederlandse voedselindustrie. Op weg naar het foodbloggersevent 2014, georganiseerd door Kroon op het Werk,www.kroonophetwerk.nl , de Marketing-PR specialist in eten en drinken. Een mooie elevator pitch, zo vernam ik later. Een zeventigtal foodbloggers, waaronder Gereons Keuken Thuis werden door de mensen van Kroon op het Werk hartelijk ontvangen in de oudste houten herberg van Nederland, de Vijfde Smaak. Spaanse munten uit de Tachtigjarige Oorlog zijn hier getuige van. Ik kende het pand uit een ander verleden onder de naam Waakzaamheid.
Robert Kroon opende het event. Hij had foodbloggers van allerlei kunne uitgenodigd, omdat deze schrijvers in zijn ogen de toekomst zijn. Niet gehinderd door redacteuren en in hun volle vrijheid zijn bloggers voor het Marketing-PR bureau steeds belangrijker geworden. Zij zijn de poort voor de eten en drinken producerende bedrijven naar de consument. Moge dat duidelijk zijn. Hij had voor alle deelnemers een verrassing, geen goodiebag deze keer, maar een foodybox. “Kijk ernaar en doe er iets mee”, zei Robert Kroon, “laat ons weten wat je van de producten vindt!”  Er stonden drie lezingen op het programma. Onno Kleyn, www.academieculinairschrijven.nl wijdde de foodbloggers in over de ins en outs van de culinaire schrijverij. Robert Kroon en Thomas Valkema, www.tomarkt.nl vertelden over marketing en zoektermen. Esmée Scholte en Simone van den Berg van www.tobeablogger.com deelden hun blog- en WordPressexpertise met de toehoorders. Leerzame onderwerpen dus. Het aangename gezelschap van mede-foodbloggers gecombineerd met het nuttige. Een mooie combinatie.

Na de sessies was er een soepje, een mooie paté van wilde gans, amuses en tijd voor een borrel. Dit alles in het mooie pakhuis Asia, waar de Kroon op het Werk is gevestigd. En voor ik er erg in had was het event al weer voorbij. Samen met een andere foodblogger liep ik bepakt en bezakt met de foodybox naar mijn auto. Vol nieuwe indrukken en ideeën. De foodybox levert door de verscheidenheid van waren, van een bruine jenever, een mooie Hollandse makreel, gezonde drankjes tot Italiaanse antipasti, veel inspiratie op  Dat worden lekkere recepten op Gereons Keuken Thuis. Maar ook de coöperatieve sfeer en het delen van ervaringen met andere foodbloggers gaven mij veel input. Uit de foodybox ga ik het één en ander klaarmaken. En natuurlijk zal ik erover bloggen. Maar dat is het volgende verhaal.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten