gereons keuken thuis Archives - Pagina 65 van 74

12/01/2015

Arroz con pollo y verduras.

foto: gepoetste gevels 1e Atjehstraat

Zomaar een zondagmiddag in mijn oude buurtje. De buurt waar mijn lief en ik woonden eind jaren tachtig. De Indische Buurt, oude huizen, eens een Amsterdamse volksbuurt. De wijk veranderde, er werd gesloopt en de boel verkrotte. Het was een levendige buurt, met kleine winkeliers. Brood haalde je bij de bakker in de Sumatrastraat, kaas en vleeswaren bij de dames aan de overkant van het Atjehpleintje. Bier (wijn dronk ik nog niet) bij de slijter in de Javastraat, vlees bij Pepping en voor luxere waar ging je naar Berkhout comestibles. Met de uitstroom van de Amsterdammers naar de satelliet oorden als Almere en Purmerend, kwamen nieuwe bewoners in de wijk, uit Suriname, uit de Maghreb en Turkije, in de oude huizen wonen. Zij brachten hun winkels en eethuisjes mee. Turkse döner, groentezaken. halal slagerijen en allerlei exotische waar verscheen in de Javastraat.

Nog steeds een geweldige straat om groenten, vlees en spannende producten aan te schaffen. Zoals Turkse koffie voor in mijn briki, fruit om in de pot te hakken en rijst, Spaanse rondkorrelrijst. Voor een arroz con pollo y verduras.

Maar nu 25 jaar later is het tij weer gekeerd. De monocultuur is niet meer in de Indische Buurt. De wijk is afgestoft. Koffie, design en hipsters zijn neergestreken in de Javastraat. Op het Javaplein vind je een trendy ruig restaurant gebroederlijk naast een oud bruin café. De gentrification zet ook door in de huizenprijzen. De Balistraat is opgepoetst. De roze bril op het Atjehpleintje is vervangen voor groen en een kinderspeelplaatsje. Er staan veel bakfietsen voor de oude huizen. En lunchen kun je op zijn Australisch bij een filiaal van Drover’s Dog. Het blijft gewoon leuk om die golfbewegingen te zien. dat maakt een stad dynamisch. De Indische Buurt blijft een leuke wijk, waar op foodgebied veel valt te beleven. Ik blijf er graag komen.

Vandaag een makkelijk recept voor arroz con pollo y verduras. Rondkorrelrijst uit Spanje gegaard met kippenbouillon en groente. We drinken er een frisse witte Rueda bij.

Nodig:

300 g Spaanse paellarijst

1 ui

3 stengels bleekselderij

1 winterwortel

1 rode paprika

100 g knalgroene diepvrieserwten

2 kippenpoten

1/2 chorizo

1 doosje kerstomaatjes

3 tenen knoflook

1 tl pimentón dulce

olie

boter

peper en zout

gehakte peterselie

1 citroen in parten

1 groente bouillonblokje

water

Bereiding:

Doe de kippenpoten in een pan water met wat zout, peper en een bouillonblokje. Breng het geheel aan de kook en laat 45 minuten rustig trekken. Snijd de bleekselderij, wortel, ui en paprika in fijne stukjes. Snijd de chorizo in blokjes. Verhit de olie en bak de chorizo en groente kort aan. Pers de tenen knoflook uit en bak mee. Voeg de rijst en pimentón toe. Bak de rijst kort mee en voeg daarna beetje bij beetje de bouillon toe tot het geheel onderstaat. Dek af met een deksel of bord en laat het geheel 25 stomen. Controleer tussentijds of er nog wat vocht nodig is. Haal het vlees van de gare kippenpoten en zet even apart. Was en halveer de kerstomaatjes, Snijd de citroen in parten.

Als de rijst volledig gaar is voeg je het kippenvlees, de tomaatjes en een klontje boter toe. Serveer de arroz direct met de citroenparten en wat gehakte peterselie.

10/01/2015

Een stille zaterdag, aardappelselderijsoep.

De eerste weken van het jaar zijn voorbij geraasd zullen we maar zeggen op deze zaterdag 10 januari. Het zijn vreemde weken geweest, waarin veel gebeurde op de wereld. Vele nare berichten en verbijsterende dingen. De glans van het frisse nieuwe jaar verdween met één pennenstreek. Met geweld, dat bepaalde mensen elkaar menen te moeten aan doen, Omdat zij vinden dat een hogere macht hen daartoe op de wereld heeft gezet. Met een koud hart. Of omdat anderen niet tekenen of schrijven, wat deze sujetten goeddunkt. De beelden uit Parijs staan gegrift op mijn netvlies.

Na het geweld van afgelopen week beschouw ik deze zaterdag maar als een stille zaterdag. en zaterdag om stil te staan en na te denken. Het stormt buiten. Dus maken we het binnen comfortabel. We sluiten de buitenwereld even uit. Tijd voor een rustige zaterdag. Een ontspannen zaterdag. (Al zal dat voor velen niet het geval zijn na deze vreselijke dagen)

Enfin, we blijven binnen en verwarmen ons met een soep. Een stille zaterdag, aardappelselderijsoep met wat spekjes en mosterd uit Doesburg. Om je hart te verwarmen. Was het leven maar zo simpel. Ik denk dat we nog een lange weg hebben te gaan.

Nodig:

4 grote aardappels

1/2 selderijknol

water

1 ui

2 tenen knoflook

Doesburgse mosterd

1 groentebouillonblokje

75 g spekblokjes

zout en peper

Bereiding:

Schil de aardappels. Snijd de selderij in stukken. Breng alle ingrediënten met water, peper en zout en het bouillonblokje aan de kook. Laat het geheel een half uurtje sudderen. Bak de spekjes uit. Pureer de soep met de staafmixer. Voeg enkele lepels Doesburgse mosterd toe en de spekjes. Serveer direct.

28/12/201430/12/2014

Laatste zondag van 2014.

foto: collectie Sanders in Stedelijk.

Het is een prachtige winterzondag, De laatste zondag van 2014. Weer een jaar om bedacht ik op weg naar het zwembad door het koude park. Ik ga nu niet zeuren, dat het snel is gegaan, maar terugblikken en vooruit kijken. Het jaar begon met het event van Robert Kroon in Zaandam, met vele andere foodbloggers. Ik bezocht de top wijnproducenten uit de Veneto in het Hilton. Het voorjaar stond in het teken van wijn en spijs bij het Grachtenatelier. Proeven op zondagen van fijne wijnen met dito hapjes. Ik kookte pittig varkensvlees voor Winfried Baijens in zijn woonkamer op 23 april. De zomer brak aan in Scheveningen met het eerste vaatje haring. Het thema Gereons Keuken al fresco leverde vele mooie verhalen en recepten op. Rienk Andriessen won het BBQ boek van Paul Svensson. We brachten een warme en lome middag door in de groententuin van Marleen van Es. We proefden van de heerlijke meegebrachte gerechten. Ik voorspelde een nieuwe trend met keukenrolgerechten. Gasten kwamen en gingen in Gereons Sea Spot aan het strand deze warme zomer. Nieuwe en mooie boeken van Fontaine Uitgevers en Koken met Karakter belandden in Gereons Keuken Thuis ter recensie. Er is weer heel wat moois verschenen in 2014. De weekendochtenden brak ik mijn hoofd over de avonturen van mijn sprookjesfiguren. In het najaar schoof ik aan bij Martin Morales, voor een Peruaans diner onder de warme lage luchten van Amsterdam West. Er werd gekookt, gegeten, gedronken in het najaar. Ik besloot mezelve geen foodblogger meer te noemen na het Hema foodbloggersevent. Ik gebruik mijn blog nog wel om te schrijven. Zie het als pen en papier. In 2014 kwam regelmatig de foodbloggersdiscussie voorbij op verschillende fora. Wat zijn zij en wat is hun status? Waarom nemen zij zomaar producten aan? Het blijft een terugkerend topic.

Ik verzorgde wijnproeverijen bij vrienden thuis en kookte een private dinner in Woerden. Mensen verwennen, daar is het me om te doen. Gereons Eatery haakte aan bij Lekker Tafelen. December stond in het teken van Dali. Hij ontdooide zowaar in de Piloersemaborg en Dick Soek fêteerde de gasten op een lunch in de stijl van Gala. Een gezellig jaar was 2014, met veel nieuwe indrukken en kennismakingen. Het was een contactrijk gebeuren. Dat ga ik zeker voortzetten.

Vooruit kijkend gaan er ook wat dingen sneuvelen in 2015. Mijn trouwe deelname aan het foodblogevent zet ik stop. Het aantal inzendingen is laag en de thema’s zijn niet altijd even prikkelend. Ach, alles heeft zo zijn tijd. De ACBM liet het laatste jaar weinig van zich oren en dat blijft zo in 2015. We lijken de ergste roze cupcakegolf te hebben gehad. Maar reanimatie van de ACBM blijft altijd mogelijk. Talk and table wordt vervangen door een nieuwe serie “In de keuken van…” Ik heb al een aantal leuke culinaire en creatieve personen op het oog. Pelle, Knøbbig, Madeleine, Luigi, Brodgøde en Bart gaan samen met meneer Zimbo weer de nodige avonturen beleven. In 2015 komen zij regelmatig langs op Facebook en mijn sprookjesblog. Mijn tweede kookboek Gereons keuken en Route staat al stevig in de steigers. Nu nog een uitgever zien te vinden. Het borrelt en bruist dus in Gereons Keuken Thuis. In januari meteen aan de slag met een private dinner, thema pittig en spannend. In het voorjaar lonkt de foodbloggers wijnwandeling. Kunst gaat een grotere rol spelen op mijn blog. En tenslotte foodbloggersdiscussie of niet. Deze culineuze en vinaire scribent blijft producten aannemen en er bij vlagen over schrijven, #spon of niet…..

Op deze laatste zondag van 2014 wens ik allen alvast een sprankelend en fortuinlijk 2015.

22/12/201408/12/2021

De laatste loodjes voor Kerstmis.

foto: Euzones in Athene

Er wordt gezweefd in Gereons Keuken Thuis, er wordt gezwalkt. De laatste loodjes voor Kerstmis. Mijn bureau ligt vol lijstjes en kattebelletjes. Van een buffet à la Bourguignonne, zoals in de kerstspecial op lekkertafelen.nl naar een Easy Greek Christmas. Ik ben er nog niet uit, maar het begint te dagen. Vannacht zongen de kerstengelen me toe. In het Grieks wel te verstaan. Het kan dus verkeren. Lekkere simpele gerechten, snel klaar tegelijkertijd op tafel. Een beetje zon in deze donkere dagen. Een (buik) dansje bij de boom. Al dan niet met stukgeslagen borden. Hoppa. Een schaal met mezedes, zoals hummus, tzatziki, Gereons BBQ kaas, geroosterde groente en spinazieflapjes. Daarna een stevige kop groentensoep als velouté geserveerd. Dan keftedakia in stevige tomatensaus, brood en een boerensalade. Het dessert gekookte peren met noten honing en ijs. En een sterke koffie uit de briki toe. Als wijne een witte sauvignon blanc uit Nieuw Zeeland bij de mezedes, een rode Roussillon bij de keftedakia. Kannen ijswater.Dat lijkt me wel wat. Maar het is vandaag stormachtig weer en het kan verkeren. Ga er nog over slapen of beter gezegd dromen…

Om in Griekse sferen te komen een receptje voor lamskeftedakia.

Nodig voor 4 personen:

500 g lamsgehakt

1 ui gepeld en gesnipperd

2 aubergines

2 citroenen

4 knoflooktenen

5 takjes rozemarijn

5 takjes platte peterselie

1/2 tl paprikapoeder

1/2 tl komijnpoeder

1/2 tl gemberpoeder

5 el olijf olie

zout, peper

saté prikkers

Bereiding:

Week de saté prikkers in water. Rits de blaadjes van de rozemarijn en peterselie. Hak deze kruiden fijn. Bewaar wat kruiden voor garnering. Hak 2 tenen knoflook en een ui fijn. Meng in een grote kom het gehakt, de ui, de knoflook, de groene kruiden en de specerijen (komijn, gember en paprika) met een eetlepel olie goed door elkaar. Voeg ook wat peper en zout toe. Kneed het mengel om de saté prikkers, twee per persoon. Laat wat ruimte over om op de grill te kunnen draaien.

Pel en kneus de andere twee knoflooktenen. Meng deze met 4 el olie. was de aubergines en snijd deze in lange plakken. Bestrijk de plakken licht voor het grillen met de knoflook olie.

Steek de grill aan of je houtskoolbarbecue. Grill eerst de plakken aubergine 10 minuten per kant. Houd daarna lauwwarm onder aluminiumfolie. Daarna gaan de stokjes met de keftedakia op de grill. Totale baktijd is 12 minuten. Keer ze om tussendoor.

Serveer de stokjes met de aubergine op een mooie schaal. Knip er wat platte peterselie overheen en garneer met citroen parten.

* recept afkomstig uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis, nog als E-book verkrijgbaar.

18/12/2014

The roast of Edward Mayes

It is five PM. The December evening falls over Amsterdam. The Sun sets and leaves it’s final gloom over the city. On my stove thick Dutch pea soup simmers. It is December under the low and grey skies of Holland. I alway like to make hearty dishes like this pea soup and roasts and stews in my oven or in my Le Creuset casserole. Immediately your home smells welcoming. Winter stays outside. Instant nourishment of all your senses. But I have to be patient, winter asks for traditional slow food. With a good glas of warming red wine. Like the roast of Edward Mayes. A porkloin filled with herbs, wine, grated Parmesan cheese and bread crumbs. Roasted in the oven and then thinly sliced on your plate. Instant Tuscan Sun at your table. Just a little touch of warmth on a winters night.

The recipe for this wonderful roast comes from The Tuscan Sun Cookbook (ISBN 978-0-307-88528-9) So if you crave for more Tuscan delicacies by Frances and Edward Mayes, this wonderful cookbook is available at Scheltema on the Koningsplein.

Ingredients:

1 boneless porkloin, about 3 lbs/1,3 kg
1 onion, minced
1 cup/ 60 g of fresh bread crumbs, crisped in 2 tbs extra virgin olive oil
1/2 cup/ 60 g of grated Parmesan cheese.
7 tbs extra virgin olive oil
1/4 cup/ 60 ml of red wine
a handful of torned basil leaves
a handful of flat leaf parsley, minced
2 tbs of fresh thyme
3 tbs minced rosemary leaves
3 tbs of fennel seeds
3 garlic cloves minces
zest of 1 lemon
1 ts salt
1/2 ts pepper

Preparation:

With a sharp knife cut a pocket in the porkloin so you can stuff the meat. Preheat the oven at 350° Fahrenheit or 180° Celsius.
When you are ready to cook the meat, combine in a medium bowl the onion, the bread crumbs, Parmesan cheese, 5 tablespoons of oil, the wine, the herbs, fennel seeds, lemon zest, salt and pepper. Stuff half of the mixture in the pocket you have sliced and tie the loin with kitchen twine in four or five places. Over medium heat, in a heavy 8-quart Dutch oven of le Creuset casserole, heat the rest of the oil and sauté the pork for 4 minutes on each side. Until browned. Top the meat with the rest of the stuffing mixture. Roast in the oven for 55 to 65 minutes. The internal temperature should be 150° F or 66° C and the stuffing on top should be crispy brown. When the meat is done, allow the roast to rest for 15 minutes before carving.

04/12/201404/12/2014

Foodblogevent december vissoepje

foto vis aan de Rue Moufetard Parijs

Het thema van het foodblogevent december luidt Crunch. Oesters en Uien Zeeland, http://oesters-en-uien.blogspot.nl/ is benieuwd naar jullie Christmas lunch recepten. Nu ben ik niet zo een koker met Kerst. Voor mij tijdens de feestdagen niet de nadruk op eten en koken. Dat doe ik het hele jaar al. Ik lees op deze dagen liever voor uit eigen werk, maak graag plannen voor het komende jaar en geniet van een zoen onder de maretak. Maar een vissoepje zonder schalen (zou wel erg crunchy worden) gaat er altijd in. Gereons Keuken thuis vond een lekker makkelijk recept in zijn kook- en leesboek met de zelfde naam. (Overigens nog steeds verkrijgbaar als E book)

Rivierkreeftjes zijn wereldwijd te vinden. Deze van oorsprong Amerikaanse immigranten bevolken ook de Nederlandse wateren. En ze gedijen goed hier. Er zijn tegenwoordig in ons land heuse rivierkreeftvissers of heten zij rivierkreeftverzamelaars? Daar ben ik nog niet uit. Met deze diertjes kun je veel kanten uit. Je kunt ze heel en gepeld in een soep doen. Gekookt en koud in een slaatje. Ze vormen de basis voor een van mijn favoriete sauzen. Ja juist de sauce Nantua! kortom een scala aan mogelijkheden. In het Engels heten deze diertjes crayfish en vandaar dat je vaak de verwarrende vertaling naar krabbetjes ziet in recepten. Heel ander diertje. Ik maak graag een snel vissoepje met zeewolf en deze rakkers. Met tomaat en basilicum voor een zuiderse hint. Erbij drinken we een witte Saumur van het huis Fouet. Deze witte wijn wordt geleverd door Karakter wijnimport uit Amsterdam

Nodig 4 personen:

300 g. zeewolf in stukken
200 g rivierkreeftjes
1 gedroogd chilipepertje
1 pak gezeefde tomaten
5 dl visbouillon (vers of van tablet)
125 ml witte wijn
2 el olijfolie
2 tenen knoflook
4 lenteuitjes in ringetjes
basilicumblaadjes
peper en zout

Bereiding:

Verhit in een pan de olie en fruit hierin de knoflook en het gekneusde chilipepertje.Voeg de gezeefde tomaten toe, dan de visbouillon en witte wijn. Laat of laag vuur ongeveer 5 minuten koken. Voeg de witvis toe, de lenteui en laat zachtjes 5 minuten koken. Rivierkreeftjes toevoegen. Op smaak maken met peper en zout. Op bord scheppen en bestrooien met gescheurde blaadjes basilicum.
Serveer met boerenbrood en zoute boter.

28/11/201428/11/2014

December staat voor de deur.

foto: de lage zon aan het strand

Het is nog steeds een heerlijke week aan zee in Gereons Sea Spot. De decembermaand staat voor de deur. Tijdschriften en supermarktbladen staan vol met feestrecepten, Sinterklaassnoep, pepernoten, wildsuggesties en Kerstdiners. Bakken en braden. Mensen hebben het over stress, stress en nog meer stress, want die surprise moet nog af, de kerstboom moet volgens de laatste grillen worden versierd en er moeten menu’s worden bedacht. Want december is de maand, waarin wij ons massaal volstoppen om in het nieuwe jaar weer enig zondebesef te hebben. Dan moeten al die pondjes er weer af. Het is een mooie speling der natuur, vind ik. En Gereons Keuken Thuis is niet anders dan alle anderen. Maar dit jaar kriebelt het. Ik wil het eens anders, geen gesnoep, geen copieuze maaltijden met even zoveel wijn. Maar wat dan? Gereons Keuken gaat deze maand december voor de buffet stijl. Het buffet à deux op Sinterklaasavond. Het fonduebuffet op Kerstavond. Het buffet à la Bourguignonne voor de familie op Eerste Kerstdag (binnenkort op lekkertafelen.nl) en een stoof voor de tweede. Easy en je loopt niet te rennen als kip zonder kop met te ingewikkelde ingrediënten. En vlekken op je nieuwe designer kloffie. Gewoon eten zoals iedere dag. Dan blijft er veel tijd over voor een goed boek, een goed gesprek of mooie muziek. Voorlezen uit eigen werk. En een incidenteel dansje bij de kerstboom. En niet te versmaden: een zoen onder maretak.

En dan de wijnen. Gereons Keuken Thuis kreeg al heel wat heerlijks binnen. Van domaine la Rizolière uit de Beaujolais. een prachtige wijndoos uit de Maremma van Tenuta del Fontino en er ligt één en ander spannends van Fattoria la Vialla in het Amsterdamse keldertje te wachten. Lekker oefenmateriaal voor 10 december. Dan ga ik de top foodbloggers bij De Kroon op het Werk de kneepjes van wijn en spijs bijbrengen. Of moet ik zeggen wijs maken?

December wordt dus weer een leuke maand, misschien wel een anekdotische of memorabele. Aan het esprit op deze vrijdagochtend zal het niet liggen. Wordt vervolgd.

Kijk uit: deze blogpost bevat mogelijk gesponsorde onderdelen.

19/11/201419/11/2014

Foodblogevent, het maken van een mooie creatie.

Daar gaat het deze maand om in het Foodblogevent: ‘het zelf maken van een mooie creatie’. Angélique Schmeinck is er meester in: ‘Impress your friends’. De sterrenkoks zijn naast kok ook kunstenaar. Het gaat hier dus zeker niet om het meest ingewikkelde recept! In tegendeel zou ik zeggen. Het ogenschijnlijk meest eenvoudige maar op bijzondere wijze gepresenteerde gerecht wint deze maand het foodblogevent. Het kan van alles zijn. Voor-, hoofd, of nagerecht, bijgerecht, patisserie. Gebruik je kleuren? Vormen? Spannende ingrediënten? Technieken? It’s all yours, als het maar imponeert!

Waar zal ik toch beginnen deze maand, met dit prachtige thema voor het foodblogevent november? Imponeren willen we allemaal, met plaatjes en schrijfsels van onze kooksels en baksels. Degene, die dat ontkent, kan maar beter stoppen met bloggen. Of voortaan alles in een schriftje noteren en onder zijn of haar bed leggen. We leven nu eenmaal in een visuele maatschappij. Vorige maand won René Meesters http://hetetenisklaar.com/ met zijn wildzwijnragout het foodblogevent. Hij host het foodblogevent november en kwam met het hierboven beschreven thema op de proppen. Ik vind het spannend, omdat je erover moet nadenken. Het is nu eens niet een receptje erin knallen en hupsakee. Het maken van een mooie creatie. Een uitdagend thema. De eendenborst met pittige sinaasappelgelei hierboven maakte ik voor een wijnproeverij in september. Wat paarse basilicum erbij en klaar is Kees.

In de zin van deze opdracht ben ik een beetje een vreemde eend in de bijt. Ik plaats nooit foto’s van gerechten bij mijn blogs, maar sfeerplaatjes. Het is mijn wijze om te imponeren. Net zoals ik kook. Ik verzin meestal de recepten achteraf en toets ze in de grote aantallen kookboeken, die ik bezit. Deze methode is ontstaan toen ik startte me wijn- en spijsavonden. Achteraf kreeg ik vaak het verzoek om recepten van de hapjes. Nu heb ik een heel slecht korte termijn geheugen. Ik wist gewoonweg niet meer wat ik gemaakt had. Stond ik gewoon de volgende dag de hapjes opnieuw te bedenken. Ik maak wel graag foto’s van eten, van markten vol fruit en vis. Soms ook van mijn eigen try outs. Mijn techniek is de producten buiten te zetten op mijn balkonnetje en dan op de gevoelige plaat vastleggen. Daarna kleur ik het geheel iets bij of maak het sepia, al naar gelang mijn bui. Gereons Keuken Thuis plaatst vaak rustieke plaatjes, zoals deze van een terrine de campagne, bij zijn blogs.

Voor mij bestaat het maken van een mooie creatie uit vier elementen. In de eerste plaats het gerecht zelf, de ingrediënten, In tweede instantie de mooi gedekte tafel of het gezellige buffet. Ten derde de wijnen, die het eten afmaken. Of de hapjes, die de wijnen begeleiden. En als laatste het gezelschap. Het meest belangrijke van de vier. Eten is een sociale gebeurtenis. Moet je niet alleen doen, want dan wordt het een instrumenteel iets. Ja om je te voeden, je hebt ook brandstof nodig. Maar een creatie is pas imposant als alle vier deze elementen samen komen. Vooral in goed gezelschap en bij mooie verhalen. Je hebt dan geen plaatje meer nodig…. Het geheel zal in je geheugen achterblijven. Als een filmpje. Een laat ik nu een heel goed lange termijn geheugen hebben.

19/11/2014

Koken voor kleine en grote eenden.

foto: koken voor kleine eenden

Koken voor kleine en grote eenden. Met tips van oma Duck. Op het aanrecht van Gereons keukentje ligt de heruitgave van het Donald Duck kookboek. Eerder verschenen in 2005. En nu opnieuw verschenen. koken met Donald Duck en al zijn vrienden. Spannende en vrolijke recepten voor grote en kleine kinderen. Zelf recepten maken en aan je familie voorzetten, daar gaat het over. Mooie hoogstandjes.

Het kookboek start met de keukengeheimen van Oma Duck. Zij legt van alles uit over snijden (pas op!), wegen, invetten, pannen, raspen pasta koken, slagroom kloppen en schoonmaken, dat hoort er ook bij.

Daarna volgt het hoofdstuk voorafjes. Oma’s aardappelsalade, beerlijke tomatensoep en een boterhamtoren of Kwik, Kwek en Kwakworsten. Allemaal zelf te maken. Bij elk recept staan vier plaatjes. De kookwekker geeft aan hoe lang het duurt om een recept te maken. De sterren geven de moeilijkheidsgraad aan. Een weegschaal zegt iets over de calorieën. De tandenborstel zegt dat je goed je tanden moet poetsen.

Dan begint het echte werk in de keuken van Donald, de hoofdgerechten. deze zijn iets moeilijker, maar als de grote eenden de kleine eendjes een handje helpen komt het helemaal goed. Er zijn recepten voor kaasfondue met tomaat, pittige kipkluifjes, minipizza’s met zalm en de spaghetti bolognese. Wie kent niet de scene uit Lady en de vagebond? Una bella notte.

Toetjes horen er ook bij vindt Donald. dus een speciaal hoofdstuk erover. Met aardbeiensoep, chocolademodder van Gijs Gans en ovenheerlijke perziken. Laat dat maar aan Knabbel en Babbel over.De inwoners van Duckstad gaan ook nog bakken. Vijgenflapjes van dombo, torteltaart van Katrien en hoe toepasselijk in deze tijd van het jaar kruidnootjes. Het boek sluit af met drankjes. Shakes en smoothies. Lekker gezond.

Het Donald Duck kookboek is een leuk en vrolijk boek, waarmee kinderen kennis maken met koken. Voor de grote eenden onder ons is het vooral nostalgie. De recepten zijn duidelijk en speels. Alhoewel er veel gebruikt wordt gemaakt van kant en klare producten. Ik las pakjes aardappelpuree, bladerdeeg, knakworstjes, potjes appelmoes en tacosaus. Dat kan beter Donald! Daar kunnen de grote eenden misschien een handje helpen. Iets meer vers gemaakte ingrediënten. Het Donald Duck kookboek is in ieder geval een leuk decembercadeau voor kleine en grote eenden.

Het Donald Duck kookboek (ISBN 9789085749318) is een uitgave van Unieboek/het Spectrum http://www.unieboekspectrum.nl/ en kost € 11,95

15/11/2014

Wijnkenner word je zo.

foto: c’est pas sorcier

Op tien december a.s gaat Gereons Keuken Thuis op pad naar Zaandam. Naar De Kroon op het Werk. Om de daar aanwezige foodbloggers het één en ander wijs te maken over wijn. Wijs maken? Ja want wijnkenner word je zo. Daar hoeven we helemaal niet moeilijk over te doen, het is allemaal niet zo zwaar. Des te vreemder is het dat ik bij veel foodbloggers nooit eens een wijnweetje tegenkom. Gemiste kans. Op de deurmat trof ik het boek Wijnkenner word je zo aan. Geschreven door wijnblogster Ophélie Neiman, beter bekend als Parisienne, die wijn drinkt @missglouglou op Twitter. Een stevig boek, dat ingaat op alle praktische aspecten van wijn drinken, proeven, produceren, wijngaarden bezoeken en natuurlijk wijn kopen. Zonder te vervallen in middelbare mannentaal. Wijn 2.0 voor beginners en gevorderden met leuke tekeningen van illustrator Yannis Varoutsikos.

In het boek spelen vijf vrienden de hoofdrol, Julia geeft een feestje, Pascal leert wijn proeven, Tom gaat helpen bij de oogst, Emma gaat op reis en bezoekt de wijngaarden en Paul vertelt over de ins en outs van wijn kopen. In het voorwoord doet Thérèse Boer, zelf vinoloog, uit de doeken waarom wijn zo leuk is. Het is geen wiskunde, vin c’est pas sorcier (geen tovenarij, de Franse titel van het boek) Natuurlijk is wijn een veelomvattend iets met veel aspecten, maar van wijn moet je vooral genieten. Of de wijn een jonkie is of een bedaagde weggelegde fles van 20 jaar oud. Thérèse vindt dat Ophélie je daarin goed de weg wijst.

Maar zoals gezegd vijf vrienden gaan op zoek. Julia wil een feestje geven. In het eerste hoofdstuk vind je tips voor glazen en kurkentrekkers. Welke wijnen passen bij je feestje? Snel koelen. Wijn spijs combinaties. Dodelijke combinaties. Hoe bewaar je restjes? Wat als er een ongelukje gebeurd met kleding? En tenslotte, de behandeling van een kater.

In hoofdstuk twee neemt Pascal je mee op reis langs de kleuren, de aroma’s en geuren van de wijn. Wat er gebeurt in je mond. Hoe vind je de wijn van je dromen? Kleur en intensiteit, leren kijken. Aromagroepen in dit hoofdstuk voorzien van duidelijke tekeningen van Yannis. tegenslagen bij het proeven, de wijn stinkt of je bent verkouden. De smaken, Een kijkje in je mond-, keel- en neusholte. Na de uitleg van Pascal ben je op gebied van wijn goed organoleptisch uitgerust.

Daarna komt de productie van wijn, Tom helpt bij het oogsten. hij laat alles zien over de druiven, de rassen. Blauw of wit. Het leven van de wijnstok. De term terroir. Wanneer te oogsten? Het productieproces komt aan bod en de opvoeding van wijn. Want wijnen worden naast gemaakt ook opgevoed, net kinderen. Het is en blijft mensenwerk.

Emma gaat in het vierde hoofdstuk in op het terroir. Ze gaat op reis langs de wijn streken van Frankrijk. Ze bespreekt de gaarden van Bourgondië, de witte wijnen van de Elzas en de vallei van de Rhône. Veel aandacht voor Frankrijk. Logisch het is in eerste instantie een Frans boek. En in Frankrijk staan de wijnschappen toch vol met Franse wijnen. In Nederland zijn we inmiddels veel mondiale gebruikers geworden. Toch komen de andere Europese wijnen aan bod en de Nieuwe Wereld.

Als laatste geeft Paul tips over de aankoop van wijn. In het restaurant. Op internet, bij de boer of de supermarkt. Wat zegt het etiket? Paul rekent af met speciale benamingen zoals tête de cuvée en Grand vin de. Hij leert de lezer de juiste kwalificaties. Hij gaat in op de flessen en hun design. En tenslotte het aanleggen van een collectie in misschien wel je eigen kelder? Het boek sluit af met spiekbriefjes. Makkelijk als je vertwijfeld voor het schap staat of op pad gaat, de wijngaarden in.

Wijnkenner word je zo is een luchtig boek, een mini wijncursus voor iedereen, die wat meer wil weten van wijn. Het is duidelijk, zonder brouhaha, zoals de Fransen dat zeggen. en daar draait het om bij wijn, het is een alledaags artikel om dagelijks van te genieten. Een must voor foodbloggers, die eens wat wijnkennis naast al hun kookboeken in de kast willen hebben. Ik ga het boek zeker gebruiken op 10 december.

Wijnkenner word je zo (ISBN 9789461431080) is een uitgave van GoodCook uit Hilversum, www.goodcook.nl en kost € 22,50