Fijne verhalen over wijn en spijs voor alledag.
Wijntour 2022, Sud de France. Een beeldblog met een selectie van de wijnen, die Gereons Keuken Thuis dronk en proefde in de Languedoc. Let op: het merendeel kwam uit deze wijnregio, maar ook uitstapjes buiten de grenzen van Occitanië werden niet geschuwd.
Volgende editie van Wijntour 2022 heeft als thema summer wines staat gepland in juni.
Gruissan met gastblogger René. René Meesters is net als Gereons Keuken Thuis een groot liefhebber van de hexagoon. Hij reist er graag in rond en schrijft erover op zijn leuke en lezenswaardige frankrijkblog het eten is klaar. Vandaar dat ik hem regelmatig uitnodig als gastblogger. René schrijft mooie verhalen over zijn reizen zijn koken en kookboeken. Hoe toevallig was het dat hij een verhaal instuurde over Gruissan, een bijzonder Occitaans dorp aan zee, hier niet ver vandaan. Vandaag zijn relaas over daube de boeuf en Gruissan.
La tour, Le sel et la plage
Waarmee begint een blog over Frankrijk? Met het maken van een ferme pan daube de boeuf natuurlijk. Terwijl zich de geur daarvan door het huis verspreidt komen de ideeën voor het blog vanzelf omhoog en heb je nog steeds moeite met een definitieve keuze? Schenk jezelf een Pastis in en het toetsenbord begint als vanzelf woorden te spuwen. Toch? Al die mooie vakanties in Frankrijk schieten aan me voorbij. Van het meest zuidelijke puntje tot de absolute noordzijde bij Lille. Één die me is bijgebleven is die in de Lanquedoc-Rousillon, of beter Occitanië in de buurt van Narbonne. Het mediterrane weer in september speelde daarbij zeker een rol.
De grootste vakantiedrukte is voorbij en de avonden worden korter. In de smalle straatjes rondom La tour Barberousse in Gruissan gaan de luiken op tijd dicht. De warmte van de dag blijft zo langer in huis hangen. In de zomer is het omgekeerde ook waar. De luiken gaan dan helemaal niet open om de koelte binnen te houden. Bovendien hebben de Fransen niet zo’n behoefte aan pottenkijkers en die zijn er meer dan genoeg in de warme zomermaanden. In de lager gelegen bredere straten gaat de horeca gewoon door gelukkig. Dat maakt september hier zo heerlijk. De klim naar en de afdaling vanaf de tour zorgen ervoor dat het terras daar dan zeer verdient voelt. Een blond bier lacht me toe.
Buiten opstarten met een croissant, een vers stokbrood en koffie is geen straf. In tegendeel, het is een godsgeschenk. De kortere dagen komen voorlopig vooral door de zonsondergang, In de ochtend hebben we dus nog niets te klagen. Het bezoek aan Gruissan maakte ons nieuwsgierig naar de witte bergen die we op een afstandje zagen liggen. We besloten er heen te rijden. We kwamen uit bij de zoutwinning ‘Le Salin de Gruissan’. Een walhalla voor een foodblogger. De adembenemende wandeling tussen de zoutbassins en het bezoek aan de bijbehorende winkel annex museumpje maakte opnieuw dorstig en ja, ondanks dat het september was ook enigszins plakkerig. Het bijbehorende terras was helaas gesloten dus reden we naar die andere bijzondere locatie.
De kust van Gruissan is niet alledaags. In plaats van het aanleggen van een dijk om de achterliggende huizen te beschermen besloot men hier om de huizen op palen te zetten. Behalve de palen ziet de stadsplattegrond van Gruissan plage er bizar uit. Tien diagonaal geschakelde blokken met in ieder blok zo’n 100 paalwoningen. Lang geleden gebouwd voor toeristen die toen nog voornamelijk uit Frankrijk zelf kwamen. Erg uitnodigend om er doorheen te wandelen is het niet, maar het strand is er breed en we hadden nog steeds afkoeling nodig van onze wandeling bij de zoutbassins. Het was er perfect. Had ik al gezegd dat we er ook dorst van hadden gekregen? Deze keer geen bier maar een Sex on the beach bij restaurant les Chalets, typisch Frans. À votre santé!
Dank je wel René voor je gastblog!
RECEPT voor gastblogger René: daube de boeuf à la Provençale.
Nodig:
1,5 kilo runderstoofvlees
½ liter runderbouillon
2 grote wortels
4 tenen knoflook
2 grote tomaten
1 rode paprika
3 uien
1/2 Spaans pepertje
1 blikje tomatenpuree
1 glas rode wijn
olijfolie
peper en zout
2 el Dijon mosterd
zwarte pitloze olijven
3 tl paprikapoeder
bloem en boter voor beurre manié
2 laurierblaadjes
paar takjes verse tijm
4 tl Provençaalse kruiden
Bereiding:
Verhit een flinke scheut olijfolie in de braadpan en fruit hierin de ui, knoflook en Spaanse peper aan. Schep deze eruit en verhit weer olie in de pan. Bak dan ook het door wat bloem gewentelde rundvlees bruin in ongeveer 5 minuten. Voeg de wortel, paprika, tomaten en daarna de eerder gefruite uien, knoflook en Spaanse peper toe. Bak de tomatenpuree samen paprikapoeder kort in de braadpan mee. Blus af met een glas rode rode wijn en voeg de runderbouillon, mosterd, tijm, laurier en Provençaalse kruiden toe. Laat het geheel zo’n drie uur sudderen. Verwijder de laurier en tijmtakjes. Maak op smaak met peper en zout en bind het stoofgerecht met wat beurre manié. Voeg als laatste de zwarte olijven toe. Server de daube met een salade en stokbrood.
Over gastblogger René Meesters: René is afgestudeerd chemisch technoloog maar blogt al sinds 2010 op zijn website Het eten is klaar. Zijn passie voor koken ontstond echter al op de middelbare school. Dat hij geen kok is geworden komt apart genoeg door de chefkok bij wie René een weekendbaantje had in de keuken. Hij overtuigde hem er van dat het koksbestaan een hondenbaan is. Had hij gelijk? René zal het nooit weten. Hij bleef koken en ontdekte dat hij ook schrijven leuk vind. Dan is de combinatie snel gemaakt. Op zijn blog zien we vaak een relatie met vakanties in Europa met een voorkeur voor Frankrijk, maar ook Duitsland, Oostenrijk en zeker ook België (René woont tegen de grens aan) komen regelmatig in zijn blogs voor.
Brandade de morue. De regio Languedoc Roussillon, land van Catalanen en katharen. Studentenstad Montpellier, zoutpannen, Romeinse steden als Nímes en Narbonne, de beroemde Pont du Gard. Wijn in overvloed, de Noilly Prat uit Marseillan, banyuls wijnen en ansjovis uit Collioure. Er is veel te beleven in deze regio in het Zuidwesten van Frankrijk. Oesters uit Bouzigues, de moules à la Sètoise, waarvan het recept in mijn kook- en leesboekje Gereons Keuken Thuis staat. Lekker met een glas picpoul de pinet. Deze week reed ik vlak langs Nímes, met zijn arena en Maison Carrée. Jeugdsentiment, als 17 jarige op schoolreis naar deze stad. We hebben zoveel lol gehad in de straten van Nímes.
Vandaag een recept voor brandade de morue, Een puree van gedroogde kabeljauw die zowel warm als koud kan worden gegeten. zonder knoflook volgens de puristen. De smaak van de Languedoc. Het recept werd in 1830 opgetekend door chef Durand van Hotel du Midi in Nîmes. Ik genoot gisteren van brandade “faite maison” bij Les Ondines in de haven van Grau d’Agde. Bij de brandade de morue drinken we een rosé uit Tavel bij.
Nodig:
600 g gezouten en gedroogde kabeljauw (filets)
2 dl melk
2 dl olijfolie
zout en peper
Bereiding:
Leg de gezouten kabeljauw minimaal 12 uur (filets) of 24 uur (vis met huid) in koud water, bij voorkeur stromend. Vervang stilstaand water elk uur. Pocheer de vis 5 à 6 minuten in kokend water en laat daarna afkoelen. Verkruimel de vis in een pan met dikke bodem. Let op geen aluminium of ongecoat gietijzer Verwarm op een laag vuur en voeg druppelsgewijs 1,5 dl van de olie toe, terwijl je roert. Verwarm de melk en voeg ook beetje bij beetje 1,5 dl melk toe, totdat een mooi gladde substantie ontstaat. Indien de brandade nog te droog is voeg dan gelijke delen olie en melk toe. Lekker met een krokant geroosterd knoflookbrood.
Les Ondines, 1 Bd Front de Mer, 34300 Grau d’Agde
Wijnroutes van Lonely Planet. De Franse weken staan voor de deur op Gereons Keuken Thuis, zes weken lang Franse verhalen vanaf locatie. Een mooie stek tussen de wijngaarden en Mediterrannée. Gereons Keuken Thuis gaat in de Languedoc nieuwe wijn- en kookinspiratie opdoen. Live verslag volgt op social media en blog. Maar… nu eerst een heel fijn boek, dat in het kader van deze reis op de mat plofte. Wijnroutes, een boek dat je leidt langs de mooiste wijngaarden ter wereld. Want zeg nu zelf: als je er toch bent is het toch heerlijk om meteen eens die lokale wijn te proeven van die bevlogen wijnmaker? Lonely Planet ging je voor door 20 landen en 52 wijngaarden.
Van Down Under tot de Elzas, van Toscane tot Californië. Een heerlijk lees- en kijkboek om je volgende trip tussen de wijnranken te plannen. Dus hopperdepop, de paden op en lanen in. En waar smaakt die wijn beter dan met uitzicht over de Indische Oceaan of een blik op de Catalaanse berg Canigou?
Wijnroutes is ingedeeld per land en op alfabetische volgorde. Je reis start in Mendoza Argentinië en eindigt in Sonoma USA. Lonely Planet zou Lonely Planet niet zijn als het in elk hoofdstuk over land en/of streek naast wijngaarden geen fijne adressen voor overnachten, eten en evenementen vermeldde. Zo ga je goed bewapend aan de slag.
Wijnroutes. Voor ieder wat wils. De mooiste plekken, waar bevlogen wijnmakers hun ding doen. Wat wil je nog meer? Wijnroutes neemt je op sleeptouw in dit boek. Gereons Keuken Thuis weet nu al dat hij veel plezier gaat hebben met deze gids. Al is het dan, al lezend, om met een goed glas aan zee je te verdiepen in al het moois op wijngebied.
Wijnroutes. Lonely Planet, 20 landen, 52 wijngaarden. (ISBN9789021590448) is een fijne wijnuitgave van Kosmos en is te koop voor € 25,00
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Gastblogger Marjolijn gaat eten in NYC. Marjolijn Maurik-Verheijen is food- en travelblogger op puur koken. Op haar blog neemt ze haar lezers en volgers graag mee naar de mooiste plekjes op deze aardbol en deelt ze haar lekkerste recepten. Onlangs is ze geëmigreerd naar Duitsland. Ze vertelt daar graag over op haar blog. Verhalen over haar nieuwe woonomgeving, huis en haar andere passie huisdieren. Neem eens een kijkje op Puur Koken en maak kennis met veelzijdige Marjolijn. Vandaag een stuk over haar eetescapades in The Big Apple, een stad, die haar hart sneller doet kloppen. Overigens geldt dat ook voor Gereons Keuken Thuis. Het is zaterdag, here comes the weekend!
Tofste restaurants in New York City. Afgelopen december zijn mijn man en ik een week naar New York geweest, wat een waanzinnige stad is dat zeg. Alle clichés zijn waar, zodra je de metro uitstapt waan je je zelf in een film. Al het getoeter, de gele taxi’s de sirenes het is echt overweldigend. Nadat wij ons hotel hadden gevonden moesten we ook echt even bijkomen van al dat geweld, de lange reis en jetlag zou hier ook ongetwijfeld een rol in hebben gespeeld. Maar er moest gegeten worden en dus stapte wij na een power napje en een verkwikkende douche de drukte weer in. Men vertelde ons dat het nu helemaal niet zo druk was, dat het voor corona nog veel drukker was, wij dachten alleen maar…hoe dan?
Wij hebben in New York in de meeste leuke restaurants gegeten, een aantal tips kregen we van vrienden die al eerder in New York waren geweest en een aantal restaurants hebben wij gevonden door willekeurig iemand op straat aan te spreken waar we goed en gezellig konden eten. We kwamen echt in de meest enge achteraf straatjes terecht, dat vonden we toch niet zo’n goed idee en dus zijn we toch maar weer terug gelopen en hebben een wederom iemand aangesproken, ditmaal kwamen we wel bij een tof restaurant uit.
TOP 3. Marjolijn heeft een top 3 gemaakt van alle restaurants , waar zij geweest is met haar partner. Hier zitten ook restaurants bij waar zij alleen ontbeten of geluncht hebben, Marjolijn kan dus niet zeggen hoe het avondeten hier is, maar ze hoort het uiteraard graag als je daar ’s avonds gegeten hebt.
Nummer 1. Met absolute stip op nummer 1 staat Ellen Stardust Diner. Hou je wel van een beetje sfeer tijdens het eten en hou je van musicals dan zit je hier echt helemaal op je plek. Deze tip kregen wij van vrienden en deze tip geef ik dan ook graag door aan jullie. Je kunt bij dit restaurant niet van te voren reserveren en dus moet je aansluiten in een lange rij. Wij besloten vroeg te gaan en dus viel bij ons de rij nog heel erg mee, maar toen wij weer naar buiten gingen stond de rij al tot op de hoek van de straat (zo’n 200 meter). Bij Ellen Stardust Diner zingen de serveersters en serveerders, vaak zijn dit liedjes uit musicals, maar ook komt regelmatig iets van ABBA of een poplied voorbij. Het is allemaal heel gemoedelijk en niemand wordt opgedrongen mee te dansen of te zingen, gewoon lekker blijven zitten en genieten. De serveerster en serveerders zijn ook super vriendelijk en het ontbreekt je echt aan niks die avond. Leuk weetje is dat iedere Stardust medewerker binnen 2 tot 3 jaar in een grote musical staat op Broadway. Het zijn dan ook niet zomaar zangers en zangeressen.
Wat staat er op het menu? De kaart is echt typisch Amerikaans, chickenwings, burgers, milkshakes, roast beef enz. Super lekker en echt als je er bent neem een milkshake en als toetjes de Rainbow cake…goddelijk!
Ellen Stardust Diner, 1650 Broadway, New York, NY. $$$
Nummer 2: The Red Flame Diner, in dit restaurant gingen wij elke dag ontbijten. Het ontbijt was super goed en zat dichtbij ons hotel, echt ideaal. Wat mijn man voornamelijk een voordeel vond is dat je er onbeperkt koffie kunt krijgen. Je bestelt 1 kop koffie en doorlopend wordt je kop koffie gratis bijgevuld. Had ik na 2 kopjes koffie echt wel genoeg, liet mijn man zijn kopje gerust een keer of 6 bijvullen. In dit restaurant kan je de meest uiteenlopende ontbijtjes krijgen. Wil je eieren? Geen probleem. Wil je dan roerei? Gekookt ei? Gebakken ei? Of toch liever een gepocheerd ei? Keuze gemaakt, oké wil je dan spek, ham, kaas of worst bij je ei? En wil je er bruin, wit, of speltbrood bij? Wil je er aardappeltjes bij? Gebakken of gefrituurd? En zo ging het maar door. Maar echt zo’n lekker gebakken eitje (uiteraard Sunny side up) heb ik lang niet gegeten. Wat je hier verder nog vind zijn de typische Amerikaanse ontbijtjes, pancakes met chocolade, pancakes met noten, pancakes met boter en siroop, pancakes met banaan, pancakes met blauwe bessen. Maar ook wafels, wafels met fruit en slagroom, wafels met kip en spek, wafels met een eitje en ham en/of kaas of spek en/of kaas. Maar uiteraard is er ook de yoghurt met fruit en muesli voor wie iets rustiger wil opstarten ’s morgens.
Wat wij ook erg fijn vonden is dat je normale porties krijgt, geen mega ontbijt maar gewoon 2 geroosterde boterhammen bij je 2 eitjes, wat aardappeltjes en wat boter en jam.
The Red Flamer Diner. 67 W 44th St, New York, NY P $$
Nummer 3: Connolly’s. Hou je van pubs dan zit je hier helemaal op je plek. Connolly’s is een echte Ierse pub met alle gezelligheid die daarbij hoort. Er staat een sportwedstijd aan op de tv, mannen en vrouwen hangen lachend en bier drinkend aan de bar en aan de tafeltjes zitten mensen heerlijk te genieten van hun eten. Op de achtergrond klinkt Ierse muziek en zelfs de barman lijkt met Iers accent te praten (hij vertelde ons dat hij een Amerikaans was en zelfs nog nooit in Ierland was geweest). Wat vind je hier op de menukaart? Eigenlijk van alles wat, salades, burgers, roast beef, finger food, soep, enz.
Je krijgt hier wel extreme Amerikaanse porties, de eerste keer dat wij hier gingen eten hebben dan ook ieder de helft opgegeten, zonde maar we zaten echt propvol. De keer daarna hebben we 1 maaltijd gedeeld met z’n tweeën en de laatste avond in New York toen wij daar weer gingen eten hebben we allebei een salade genomen, we hadden de hele week nog niet echt fatsoenlijk groente gegeten en dus werd dat wel weer tijd. De salades waren groot, maar het is toch al koud dus konden we er de hele avond over doen. Ondertussen wat kletsen met de barman, zo vertelde hij ons dat deze pub van origine een politiekroeg is. He dat is leuk, ik werk zelf bij de politie en nadat ik hem dat vertelde en hem foto’s had laten zien van mijzelf in uniform kregen we een rondje drinken van hem. Ook toen we nog 2x terug kwamen kregen wij het drinken van de barman, super lief. Het eten was erg lekker,, maar dus wel erg veel, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Wat je in dit restaurant moet doen is vroeg gaan, lekker eten bestellen, genieten van de gezelligheid, een sportwedstrijd kijken en dan is je bordje vast zo leeg.
Connolly’s. 121 W 45th Street, New York NY. $$
Eten in NYC Mochten wij weer eens naar New York gaan (hopelijk eind dit jaar) dan gaan we deze restaurants zeker weer bezoeken. We zijn ondertussen al nieuwe restauranttips aan het verzamelen en dus kom ik hopelijk aan het eind van het jaar opnieuw bij jullie terug met een nieuwe top 3 van leuke, gezellige en lekkere restaurants in New York.
Recept van Gereons Keuken Thuis voor Marjolijn.
NY style glazed ham. Begin jaren negentig stond er in het huisblad van de blauwe grootgrutter een recept dat afkomstig was van Dean & Deluca, de vermaarde delicatessenzaak. op Broadway. Het was een brunchgerecht, Ham met koffie en bruine suiker. Ik maakte het in de nineties regelmatig klaar. Helaas is het recept verloren gegaan en stond Gereons Keuken Thuis voor de uitdaging om opnieuw het wiel uit te vinden. Coffee glazed ham een stevige start van je decemberzondag.
Nodig:
4 dikke plakken ham
75 g bruine suiker
2 el ciderazijn
1 el Dijon mosterd
1 kop sterke espresso
2 verkruimelde beschuitjes
klontje boter
Bereiding:
Zet de oven op 200 graden. Meng de suiker, azijn, espresso door elkaar en verhit even tot de suiker is opgelost. Roer de verkruimelde beschuitjes en mosterd erdoor. Leg de plakken ham in een ovenschaal en bestrijk deze met het mengsel. Bak de ham ongeveer 25 minuten in de oven. Keer halverwege om en bestrijk de ham opnieuw met het mengsel. Serveer het gerecht met hash browns (gebakken aardappelen)
Dank je wel voor je leuke gastblog en veel plezier bij je volgende trip naar The Big Apple.
ENAK! Hoe maak ik een eigen, nieuw, aantrekkelijk kookboek? Dat is de vraag, die schrijver Humphrey Ottenhof stelt aan het begin van dit boek. In Nederland barst het van de kookgekken, ieder op zijn eigen manier. Ook verschijnen er dagelijks nieuwe kookboeken, zie je op TV de leukste kookprogramma’s en is er natuurlijk het weergaloze kook- en foodaanbod op de sociale media. Dit alles zet velen ertoe aan een kookboek te schrijven. Humphrey Ottenhof deed dat met zijn BoerenKoolBoek en ik in 2013 met een eigen boek met de titel Gereons Keuken Thuis. Voor mensen zoals ik en anderen heeft Ottenhof nu ENAK! geschreven, een praktische handleiding over wat er zoal komt kijken bij het zelf schrijven en maken van een kookboek. Hij zet hiervoor een leerzame tocht uit door kookboekenland op basis van eigen ervaringen en onderzoek.
In ENAK! komen vragen aan bod als: Wie maken kookboeken? Waarover gaan kookboeken? Wie is je doelgroep? Hoe kom je op ideeën? Waar vind je nieuwe lezers? Wie worden je recensenten? Daarna ga je je opus magnus schrijven. Zo ligt er in Gereons Keuken Thuis al een tijdje een opvolger klaar voor mijn kookboek uit 2013. Ga ik het herschrijven of ben ik anno 2022 al op andere ideeën gekomen? In onze gevisualiseerde maatschappij is het uiterlijk van je boek ook heel belangrijk. En zonder marketing en key partners bereik je je niche niet. Tot slot volgt de uiteindelijke uitgave en sta je op je eigen boekpresentatie met een wijntje in de hand. Simple as that. Je Eigen Nieuw Aantrekkelijk Kookboek.
ENAK! gaat na alle theorie verder met een te volgen stappenplan, oefeningen en adressen. Tot slot bevat het boek de nodige bijlagen, waarvan sommige een beetje karig vind. Ik review nu al heel lang kookboeken en Ottenhof had ook kunnen komen wat meer diversiteit aan voorbeelden. Dit terzijde, is ENAK! een ideale opstap voor foodbloggers en foodies als zij gaan nadenken over het maken van hun eigen kookboekenkind.
ENAK! Hoe maak ik mijn eigen, nieuw, aantrekkelijk kookboek? Humphrey Ottenhof is een uitgave van AHUM en kost € 24,95
Over de auteur: Humphrey Ottenhof (67), fanatiek amateurkok. Ottenhof, zelf auteur en docent creatief schrijven, Dorpsdichter en columnist bij De Gelderlander. Hij schreef zelf boeken als Gelders Glorie en BoerenKoolBoek. Daarnaast organiseert de schrijver presentaties en workshops.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Wijntour 2021 finale. De laatste fotoblog van 2021, met de wijnen die ik vanaf eind november opende en dronk. De wijntour voor dit jaar is gemaakt. Gereons Keuken Thuis is benieuwd welke wijnen zijn pad zullen kruisen in 2022. Eerste fotoblog begin maart 2022. Hebben jullie suggesties? Laat het weten in een reactie hieronder. Welkom wijntour 22!
Wijntour 2021, de finale!
Pasta van mijn tante Canasta. Regelmatig plaats ik op Gereons Keuken Thuis recepten als “soep van mijn tante Doubs” of “pasta van mijn tante Canasta”. Ik hoef niet te vermelden dat deze tantes fictieve dames zijn ontsproten aan mijn brein, tijdens het koken. In de keuken kan ik namelijk dromen, verhalen verzinnen of liedjes. Ja liedjes, want ik zing en neurie heel wat af tijdens het kookproces. (zachtjes dan)
Vaak geven de thuis kokende dames een naam aan een gerecht zoals pasta van tante Canasta. Een easy tante, die Canasta Spirali, die altijd makkelijke gerechten maakt om de maag te vullen in haar Ligurische keukentje. Tante Canasta heeft altijd wat in huis, een restje spek, zongedroogde tomaatjes van de markt, wat uien, een zakje spinazie of veldsla. En pasta in allerlei vormen en maten.
In een handomdraai tovert Canasta daarmee een maaltijd op tafel. Althans zo verbeeld ik me dat als ik in mijn eigen ijskast en groentela tuur. Deze week maakte ik ook een restjesrecept, want #nowaste blijft belangrijk in Gereons Keuken Thuis.
Spaghetti met geblancheerde spinazie, spekblokjes, paprika en zongedroogde tomaatjes van de zondagse markt in Fréjus. Een flinke snuif peper en Provençaalse kruiden en een scheut olie van de markt. Plus wat verkruimelde geitenkaas. En pronto is de pasta van mijn tante Canasta. Mangia bene stare bene!
Schenk er een kloek glas rode Costières de Nîmes bij.
Nodig:
1 zak gewassen spinazie van de blauwe grootgrutter
10 zongedroogde tomaatjes, geweld in heet water
400 g spaghetti
3 tenen knoflook gehakt
1 rode ui gesnipperd
1 rode puntpaprika in ringetjes
blok spek in grove blokjes
olijfolie
peper & zout
Provençaalse kruiden van de markt
4 rondjes geitenkaas
Aanvullend kun je variëren met wat je in je groentela van de ijskast vindt.
Bereiding:
Snijd het blokje spek in grove blokjes en bak het uit. Verhit in een grote hapjespan wat olie en fruit de rode gesnipperde ui aan. Voeg de knoflook toe en de punt paprika. Doe beetje bij beetje de spinazie erbij en roer. Snijd de gewelde zongedroogde tomaatjes fijn en voeg deze toe. Laat het spek uitlekken en doe bij het groentemengsel. Strooi er wat provençaalse kruiden bij.
Kook de spaghetti volgens voorschrift in ruim kokend en gezouten water beetgaar en giet af. Bewaar wat kookvocht voor later. Meng de spaghetti door het spek- en groentemengsel en bind het geheel met wat pasta water. Maak het geheel op smaak met wat peper en zout. Serveer in grote schaal met de verkruimelde geitenkaas en een scheut olijfolie.
That’s amore! Alles voor de liefde van de laars. Enkele weken geleden tipte ik het nieuwe nummer van De Smaak van Italië in Gereons Mag. Wederom heerlijk leesvoer voer Italië liefhebbers en de echte tifosi. Want met elk nummer is het heerlijk wentelen in la dolce vita. Reizen, slapen, kunst, eten en wijn. Want zeg nu eerlijk, dat maakt het leven fijn.
Het That’s amore! nummer staat in het teken van langzame leven op Sicilië, streetfood uit Bologna, la grassa, romantiek tijdens een citytrip naar Verona. Stad van Romeo en Giulia. Het ombouwen van een ruïne tot een paleisje in Toscan. Logeren in leuke B&B’s vol liefde. Italiaanse smaakmakers vertellen voor hun liefde voor de Bel Paese. Heet fenomeen moederliefde voor haar zonen. Een ode van Onno Kleyn aan zijn nieuwe liefde. En recepten van de grande dame van de mediterrane keuken: Claudia Roden. Tot slot geeft Esmee Langereis wijntips voor bij de ragù.
Winacties ontbreken niet in dit That’s amore nummer. Kaartjes voor Juventus, tussen de andere tifosi. Vierentwintig keer een pizzadiner en een weekendje weg. Dus hol naar je kiosk of ga snel naar je PC voor dit nieuwe leuke nummer. Maar dat is niet alles: De Smaak van Italië heeft ook een leuke Black Friday deal in petto!
RECEPT: Heerlijke polenta met paddenstoelen van de grande dame Claudia Roden.
Uit haar boek: ‘Op een magische avond op het terras aan de rand van het kanaal bij het Gritti-paleis in Venetië, zat ik aan een diner met chefs uit heel Italië. Het menu bestond uit traditionele gerechten uit alle regio’s. Het lokale gerecht was wilde paddenstoelen op romige polenta. De wilde paddenstoelen waren echt geweldig, ik had eerder die dag op de Rialtomarkt al manden vol zien liggen, de polenta was fluwelig licht en romig. Je kunt ook prima shiitakes en kastanjechampignons voor dit gerecht gebruiken.’
Nodig:
750 g paddenstoelen
2 el extra vergine olijfolie
2 tenen knoflook, gepeld
3 el droge witte wijn (als je een fles open hebt staan)
100 ml kippen- of groentebouillon
2 el fijngehakte bladpeterselie
zout en zwarte peper
voor de romige polenta: 1 liter volle melk of water
½ tl zout
165 g instant polenta 20 g boter
50 g Parmezaanse kaas of Grana Padano, geraspt.
Bereiding:
Verwijder eventueel vuil van de paddenstoelen en snijd zo nodig de onderkant van de steeltjes af. Laat ze verder heel of snijd ze één keer doormidden. Verwarm de olie met de knoflook in een hapjespan. Voeg de paddenstoelen toe en bak deze al roerend op hoog vuur 2 minuten. Voeg zout en peper naar smaak toe. De paddenstoelen zullen de olie absorberen en hun vocht loslaten. Als dit verdampt is voeg dan de witte wijn (als je die gebruikt) en de bouillon toe. Laat circa 4 minuten doorkoken zodat het vocht een beetje inkookt.
Verwijder de knoflook uit de pan en roer de peterselie erdoorheen. Giet voor de polenta de melk of het water in een grote pan, voeg het zout toe en breng aan de kook. Haal de pan van het vuur en giet voorzichtig al roerend de polenta erdoorheen. Roer stevig door, zet de pan terug op het vuur en laat onder voortdurend roeren (met een garde of een houten spatel) 2 minuten doorkoken. Voorkom dat er klontjes ontstaan. Leg een deksel op de pan en laat op heel laag vuur nog 8 minuten zachtjes doorkoken. De polenta zal zachtjes borrelen en pruttelen. Roer tot slot de boter en kaas erdoorheen. Serveer de polenta op een schaal met de paddenstoelen erbovenop.
Noot: dit magazine werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Covid-19, een demissionair kabinet, stikstofcrisis, hoge gasprijzen, wel of geen Zwarte Piet? Allemaal dingen, die komen en gaan. Een constante is elk jaar is de aankomst van Sinterklaas en zijn gevolg. Een tijd van vooruit kijken naar Pakjesavond. Ik vond het als kind heel spannend en eerlijkheidshalve gezegd nu ook nog steeds. Sinterklaas is een feest waar ik goede herinneringen aan heb. Zingen bij de piano, totdat een zwart gehandschoende hand pepernoten de kamer in strooide. Toevalligerwijs kwam direct hierna een vriendin van mijn moeder op bezoek. Een Piet was zij ook niet tegengekomen bij aankomst. Voor ons als kinderen een groot raadsel.
Het Nederlandse Sinterklaasfeest is in de 19e eeuw vormgegeven door schoolmeesster Jan Schenkman, verhalenverteller. Hij publiceerde in 1850 het boek Sinterklaas en zijn knecht. Aan hem danken we de stoomboot en alles, wat om Sinterklaas heen hangt. Ik vond dit jaar tijdens het opruimen van het huis van mijn moeder nog de pianoboeken, waaruit zij gezongen moet hebben als kind en die in mijn kindertijd ook gebruikt werden. Mooie herinneringen.
Er zijn niet veel legendes bekend over de heilige Nicolaas van Myra. Dat terwijl hij in veel landen een prominente heilige is. Van Rusland tot Spanje, van Amsterdam tot Bari. Nicolaas was een vermogend man, die ’s nachts op pad ging om arme mensen te helpen. Denk aan het verhaal van de drie dochters van een arme man. Sint Nicolaas strooide munten door het raam voor hun bruidsschat, zodat zij niet hoefden te vervallen tot prostitutie. Hier komt de strooitraditie vandaan en de netjes met chocoladegeld. Sinterklaas als beschermheilige van kinderen.
In noord en oost Frankrijk kennen ze de goedheiligman ook. Ik vind het altijd leuk om te speuren naar ansichtkaarten en beeltenissen van Sinterklaas als ik in deze contreien ben. Er is een bekend verhaal over drie kinderen, die door een herbergier naar binnen werden gelokt, gedood en in een vat met pekel gestopt. Sint Nicolaas wekte de slachtoffers weer tot leven en vergaf de man en zijn vrouw hun daad, mits ze berouw toonden. Hoe de vegan versie van dit verhaal luidt? Dat antwoord moet ik nog schuldig blijven. Maar die vegan versie zal er zeker eens komen. Niets is zo beweeglijk als het Sinterklaasfeest.
Elk jaar vindt in Nancy op 6 december de intocht plaats van Sinterklaas op zijn ezel. Anders dan de witte schimmel, die hij in Nederland berijdt. Kinderen krijgen snoep en het is de aftrap van de kerstmarkt op de Place Stanislas. Een groot spektakel. Sint Nicolaas wordt bijgestaan door père Fouettard, een chagrijnige boze mijnwerker met een rode baard. Stoute kinderen krijgen stukjes steenkool van hem en met de zweep. Geen fijne man dus. Dus makkers staakt uw wild geraas. Anders zwaait er wat.
Net buiten Nancy ligt het stadje Saint Nicolas de Port, waar in een immense kathedraal, met twee torens van honderd meter hoog, de onderarm van de goedheiligman wordt bewaard. Een euro in de gleuf en het luikje gaat open. De arm is dan te aanschouwen. Een andere bijzonderheid in het dorp is het speciale postkantoor naast de kerk, waar alle wensen aan de Sint van groot en klein kunnen worden gepost. En worden door de Sint beantwoord!
RECEPT
Het winterdrankje Beerenburger opwarmer is iets anders dan glühwein of gløgg. Het verwarmt de konen na een flukse winterwandeling. Of een tocht over de gladde daken.
Nodig:
1 sinaasappel
4 kruidnagels
1 kaneelstokje
3 stuks steranijs
300 ml Beerenburger
800 ml ongefilterd appelsap
Mijn toevoeging: een tl rommelkruid.
Bereiding:
Was de sinaasappel en snijd deze in plakken. Doe de specerijen, Boomsma Beerenburger, appelsap en sinaasappel in een pan en laat dit op een laag vuur zo’n half uur pruttelen, maar niet koken. Verdeel het drankje oever een aantal glazen theebekers en doe ik elk glas een plakje sinaasappel.
TIP voor de Sinterklaasdagen. Onlangs kwam ik in contact met theatermaker Albert Barth. Hij is de bedenker van de site kindertheater. In deze tijd van het jaar reist hij langs scholen en andere plekken mijn zijn speciale en ook coronaproof Sinterklaasvoorstellingen en -shows voor kinderen. Gelukkig, maar dat hoort er in de Sinterklaastijd een beetje bij, gooide de huidige milde lockdown geen roet in het eten. Dat deed het wel tijdens de intochten vorige week. Van Albert begreep ik dat zijn kindertheater voorstellingen gewoon doorgaan en er nog enkele plekken vrij zijn in november en begin december. Dus schoolmeesters, ouders en ander gespuis, gezwind naar de website van kindertheater voor op school op thuis. (dat rijmt)
Noot: deze tip werd mij gestuurd door Albert Barth, theatermaker. Zijn verhaal stond gepland voor de feesteditie van Gereons Mag. Ik heb ervoor gekozen deze aanvullend te doen in deze blogpost. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.