Categorie: Gereons Keuken en route

Geplaatst op

De wijnen van Tenuta del Fontino.

 foto: de wijnen van Tenuta del Fontino

Maremma, een streek in het zuidwesten van Toscane. Ik ken de tot voor kort deze streek alleen uit de boeken van Frances Mayes en David Leavitt. De laatste woont er ook daadwerkelijk. Maremma, voorheen een onherbergzaam moerasgebied. Nu een mooi nationaal park. (het eerste van Italië) Een streek bekend om zijn wilde paarden, everzwijnen en runderen. De butteri, cowboys van deze streek. De resten van het Etruskisch erfgoed vind je overal.  Stadjes gebouwd van en op tufsteen, zoals Pitigliano. De warmwaterbronnen van Saturnina. Een dan de kust, lange brede stranden aan de Middellandse Zee. Geen wonder dat de Oranjes zo graag verbleven in Porto Ercole.

Er is dus veel te beleven in Maremma. Dat werd mij wel duidelijk tijdens een presentatie van de Italiaanse kamer van koophandel. Samen met Roberto Payer organiseerden zij een aperitivo, om kennis te maken met dit wat onbekender stuk Toscane.Gereons Keuken Thuis kwam voor de wijnen. Ik kende uit de provincie Grosetto de Morellino de Scansano en de Montecucco. Maar dat veranderde snel. Tijdens de aperitivo raakte ik in gesprek met Sabina van agriturismo Tenuta del Fontino, www.tenutafontino.it. Zij vertelde mij over hun mooie landhuis, waar het heerlijk toeven is. Hun appartement, waar je lekker vakantie kunt vieren. Hun boerderij met landelijke producten. En natuurlijk hun wijnen. Als ik zin had was ik van harte welkom om te komen proeven.

Enkele dagen later werd ik verrast door #culipost of moet ik zeggen #vinopost?  In een pakket ontving ik drie wijnen van Tenuta del Fontino. De agriturismo is lid van het Consorzio Strada del Vino di Massa Marittima. Zij maken rode en witte wijnen op verschillende percelen rond hun bedrijf.Gereons Keuken Thuis proefde een Castel Diruto DOC, een blend van sangiovese en de lokale cilegiolo– en canaiolo druiven. Een granaatrode wijn vol donker fruit, tannine met veel body. Te drinken bij de lokale everzwijngerechten uit de Maremma.Folavento IGT is een andere rode wijn van dit huis.Gemaakt van sangiovese, cielegiolo en een tikkeltje cabernet sauvignon.  Robijnrood met  rijp fruit, een tikkeltje bos en kruiden. Ik zie deze wijn zo een geroosterde bistecca vergezellen. Dat zullen de butteri zeker met mij eens zijn.Cabernet franc is de druif van Optimus IGT. Bijzonder, omdat deze wijndruif niet echt Toscaans is te noemen. Een stevige wijn met fonkelende kleur. Vol rood fruit, peper en een hint van kruidnagel. Dikke, doch zachte tannines. Een feestelijke wijn. Voor bij een coq au vin. Verwarmend.

De wijnen van Tenuta del Fontino zijn zeer de moeite waard. Sabina had niets te veel gezegd. De wijnen zijn (nog) niet te koop in Nederland. De agriturismo verkoopt ze via hun site.

Geplaatst op

Liever lokaal, 365 dagen per jaar.

 foto: Liever Lokaal

Texel, het Noordhollandse Waddeneiland, land van melk en honing, voor de kok die liever lokaal product gebruikt. Lokaal betekent voor de kok, dat je weet wanneer ze in het seizoen zijn.  Je koopt lekkere verse aardbeien direct bij de kweker, In de vroege zomer vind je veel producten langs de weg met rabarber of radijsjes. Alles direct van het land. Knisperend vers. Soms moet je ook wachten, als het voorjaar koud is, dan is het even geduld voor je kunt genieten van verse asperges. Appels zo van de boom geplukt. Dat is lekker lokaal.

Annette van Ruitenburg, René Zanderink en Elsje Bruijnesteijn zijn de schrijvers/ bedenkers en kokers  van het lijvige boek Liever Lokaal, 365 dagen per jaar. Een bijzonder boekproject, waar meer dan 3 jaar aan is gewerkt. Een basisboek over koken met lokale producten en over duurzame voeding. Geheel passend in de filosofie van de Slow Food beweging. In het boek lees je het verslag van jaren koken met al het moois dat in je directe omgeving is te vinden. het houdt rekening met de tijd van het jaar, feestdagen en bijzondere momenten in de streek waar de schrijvers wonen.

De schrijvers vinden lokaal eten van groot belang voor de leefomgeving. Evenals het onderhouden van het landschap en de natuur om hen heen. De makers van dit boek willen erbij zeggen, dat het hun bedoeling niet is om de alom aanwezige wereldkeuken af te vallen. Zij willen juist laten zien, dat je heel goed kunt koken met lokale bronnen. In het boek worden zoveel mogelijk lokale producten gebruikt, met uitzondering van bijvoorbeeld olijfolie en citroenen. Deze producten horen tegenwoordig ook bij de Nederlandse keuken. Het resultaat is dit bijna encyclopedische werk met fotografie van Ruth de Ruwe. Met een voorwoord van Carlo Petrini, de oprichter van de Slow Food beweging. het is het eerste boek dat de Nederlandse situatie beschrijft.

Het boek is ingedeeld in 12 maanden. Januari praat over fazant, schorseneer, Driekoningen. elk recept wordt kort ingeleid. In februari komen de ui en runderwang aan bod. En lees je en recept voor lokale kerrie. In maart steken de eerste hopscheuten hun kopje boven het hoofd. er zijn wilde ganzeneieren en langzaam komen de eerste lente gerechten op tafel.

April met verse heilbot, sardientjes en molsla. Mei de warme lentemaand  ansjovis, waterkers en vlierbloesem, dat tegenwoordig heel populair is. Juni is de tijd voor Opperdoezer ronde, tuinbonen en rabarber. Juli de volle zomer, er is in deze tijd te veel om op te noemen. Augustus, de spreekwoordelijke oogstmaand, inmaken, rog en tomaten. in september start de herfst met witte bonen, gerookte vis en wild konijn. Oktober geeft ons piccalilly, scholletjes en bockbier. Warme smaken. November de laatste herfstmaand met pompoen, boeren Goudse oplegkaas en regenboogforel. En dan de laatste maand van het jaar, december, winter- en feestmaand met worst, feestelijke gerechten en bijvoorbeeld palmkool. Zo is het jaar in Liever Lokaal rond en dan heb ik slechts een kleine overview gegeven. Naast een kookboek is het ook een weetjesboek. Gereons Keuken Thuis heeft nooit geweten dat er zoveel rondom huis te genieten en te gebruiken is. Met Liever Lokaal hebben Annette, Elsje, René en fotografe Ruth een standaardwerk over Slow Food voor in elke keuken neergezet. Chapeau. Maar lees en gebruik het allen zelf!

Liever Lokaal, 365 dagen per jaar (ISBN 9789059564893) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, http://www.fontaineuitgevers.nl/ en kost € 34,95

Geplaatst op

Quiche Lorraine

 foto: detail kathedraal Metz 

Real men don’t eat quiche. Is dat zo? Als ik mezelf in de spiegel bekijk zie ik een echte man, die graag quiche Lorraine eet. Koud of warm. Niet verwonderlijk, want room en spek horen bij mijn dieet. Ik vertelde al eens eerder over mijn room-, spek- en kaaspasta. (overigens koud uit de ijskast niet te versmaden) De quiche is één van de grote gerechten van Lotharingen. Een streek, die bekend staat om zijn tourtes, hartige taarten. Lekker gevuld met een mengsel van room, spek en eieren. Een hele maaltijd op zich. De quiche Lorraine veroverde de wereld in de jaren tachtig. Als lunch, een punt van deze taart met een salade. In die tijd werd het gerecht nog gezien als light, zonder vlees. Vandaar dat echte mannen geen quiche eten. tegenwoordig bestaan er allerlei quiches, van zalm, met broccoli tot zelfs paleo met een bloemkoolbodem. Maar of de laatste een quiche is? Dan kunnen we discussiëren tot we een ons wegen. Dat is in ieder geval dan wel mooi meegenomen. Voorlopig houdt Gereons Keuken Thuis het bij de godfather of all, de quiche Lorraine. Bij deze doordeweekse verwennerij drinken we een witte pinot gris uit de Elzas.

Nodig;

125 g boter

250 g bloem

6 eieren

zout

250 g gerookt spek

15 cl melk

1 beker crème fraîche

150 g Gruyère of extra belegen Gouda

nootmuskaat

boter en bloem om vorm mee in te vetten

Bereiding:

Meng de klontjes boter, bloem, zout en een theelepel water tot een soepel deeg. laat het deeg goed afkoelen in de ijskast. Rol daarna het deeg uit. Beboter een vlaaivorm en bestuif deze met wat bloem. Bekleed de platte vorm met deeg, druk het deeg aan en snijd het overtollige deeg weg. Prik enkele gaatjes in de bodem. Verhit wat boter in een pan en bak de grof gesneden stukjes gerookt spek uit. Laat uitlekken op keukenpapier. Meng de overgebleven vijf eieren in een kom met de crème fraîche melk en kaas. Breng het geheel op smaak met een snufje zout, peper en nootmuskaat. (Let op dat het niet te zout wordt) Voeg de gebakken spekjes toe aan het mengsel en giet het in de taartvorm. Bak de quiche Lorraine in drie kwartier af op 200 graden.

Geplaatst op

Konijn met pruimen en bruin bier.

 foto: belfort van Lille

Boven het vlakke land torenen de belforten, de spitsen van kathedralen. Ze lijken wel neergezet door reuzen in hun schaakspel. Ieper, Veurne, Kortrijk en over de grens Lille. Het Vlaamse land. Een streek met tradities, van processies, van Vlaamse reuzen, bier en koersen. Foren en grote reuzen in optochten. De steden vol Middeleeuwse herinneringen. En het eten, waterzooi van Gent of uit de haven van Oostende. Grijze garnalen van de kust. Potjevleesch, Gandaham, kervelsoep en carbonade à la flamande. Of paling uit de rivier die deze streek doorkruist, de Schelde. Vlaamse reuzen, het zegt het eigenlijk al. Uit dit vlakke land, Vlaanderen, vandaag een stoofgerecht van konijn met pruimen en bruin bier.

Nodig:

1 vet konijn in stukken

250 g gedroogde pruimen

2 rode uien

1 fles/ 70 cl bruin familiebier

1/2 potje zilveruitjes uitgelekt

1 bouquet garni van tijm, rozemarijn en laurier

boter

2 plakken peperkoek

1 el Dijon mosterd

peper en zout

Bereiding:

Bestrooi de konijndelen met peper en zout. Verhit in een pan de boter en braad het vlees rondom aan. Pel de uien en snijd deze in ringen. Doe de uien bij het vlees en laat kort meebakken. Voeg het bruine bier en bouquet garni toe en laat het geheel een half uur sudderen. Besmeer de peperkoek met mosterd en leg deze in het vocht. Laat wederom een half uur sudderen. Voeg de pruimen en zilveruitjes toe en laat het geheel nogmaals 30 minuten sudderen. Verwijder het bouquet garni. Serveer het konijn met verse aardappelpuree.

 

Geplaatst op

Het Wilde Eten van Jacques Hermus.

 foto: Het Wilde Eten in mijn zeekeukentje.

Een woensdagmiddag, bij boekhandel de Vries aan de Oude Gedempte Gracht in Haarlem. Het boek Het Wilde Eten ziet het levenslicht. En wat voor een boek. Jacques Hermus groeide op in de Noordoostpolder, op een boerderij. Een plek van vele herinneringen. Aan een donzig en mank eendenkuiken, dat later geslacht door vader, als Brabants gerecht in de pan belandde. Herinneringen van een boerenzoon in de houten boerderij. Het pionieren van zijn ouders. mooie verhalen. Jacques als boer.

In hoofdstuk 1 gaat het over het heden. de blije moestuin, waar het goed toeven is in de pipowagen en daarbuiten tussen de ingezaaide bedden. Jacques, als boer, geeft praktische tips vanaf domein Vrijheid blijheid. En dat stralen de foto’s ook uit. De schrijver geeft tips over de aanleg van een kleine moestuin, of een moesbalkon? want zelf je groenten en fruit kweken kan overal. Hij kookt ook uit de moestuin met venkel in deeg en een spannend gerecht met het paarse hooi van een artisjok. Aangestoken door zijn enthousiasme ben ik al aan het plannen voor volgend jaar. Zou best graag een kijkje willen nemen in zijn moestuin.

Jacques vertelt uitgebreid over het houden van kippen. Dat kan Gereons Keuken Thuis niet op zijn Amsterdamse balkonnetje. Dankbare dieren. Hij geeft een lekker recept voor bierkip. Na uitleg over eieren volgt het vee van de boer, het rund, het varken en het lam. De hele veestapel komt voorbij met lekkere recepten en uitleg. En Jacques vertelt waarom je vlees niet vers moet zijn.Van de akker is ook een mooi onderdeel in dit eerste hoofdstuk. Het verhaal van de kleigrond, de aardappel. Een recept voor aligot. Heftige kaaspuree uit de Auvergne. De uien, het graan van de weidse akkers. Met de klei er nog aan. Hierna verlaat de schrijver het erf en gaat foerageren. Scharrelen rondom de boerderij. Noten, zuring, thee uit de natuur, vlierbes. Op de heide, in de bossen en langs de akkers. Overal is wel iets eetbaars te vinden.

Na een eerste hoofdstuk volgt meestal een tweede. En dat gaat over de man als visser. Jacques Hermus als zoetwatervisser, met een jeugdherinnering aan zijn trofee waterbewoner de paling. Hij geeft een recept voor gerookte paling met linzen. Hij vertelt over de ins en outs van het hengelen. Hij trekt naar de kust, voor schelpen,  Oesters, pêche à pied, krabben en kreeft en hoe Hollands de grijze garnaal. En passant vertelt hij over spannende zeegroenten.Hierna vaart hij uit met zijn hengel de zee op. Of met zijn hengel aan de kust. Gebakken harder of makreel op het strand. Niets is te gek voor deze visser. in dit korte bestek zijn alle tips gewoon te veel om op te noemen. Er wordt gerookt onder het genot van een glas whisky. En dan bedoel ik geen tabak.

In het derde en laatste deel van het boek gaat Jacques jagen. De jager wordt in hem wakker. Het wilde eten. Het waarom van de jacht. Het hoe te jagen. De bereiding van wild eten. Het leest als een jongensboek. wat te denken van gebraden reekoteletten met eekhoorntjesbrood. juist ja ook al vers geplukt.

Het Wilde Eten van Jacques Hermus is een prachtig geschreven en vormgegeven (kook)boek. De schrijver verhaalt, neemt je mee op avontuur. A la recheche du goût perdu zal ik maar zeggen. Het doet mij allemaal denken aan de verhalen van een goede schoolvriend, die op een Brabantse boerderij opgroeide en later zelf schrijver werd. Maar nog steeds met zijn poten in de klei staat en op pad gaat in het bos. Zo leest het boek of beter gezegd voelt het boek. Ik weet zeker dat de #wildeweken nog niet voorbij zijn in Gereons Keuken Thuis, aan zee of in de stad. Het Wilde Eten is een aanwinst. Er valt voor mij weer heel wat de te doe het zelven. Mooi gedaan Jacques!

Het Wilde Eten (ISBN 9789059564824) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 29,95

Geplaatst op

Tagliata van hertenbiefstuk

De wilde weken ijlen nog wat na. Het zondag aan zee in Gereons Sea Spot. Ik lees met plezier in het nieuwe boek van Jacques Hermus Het wilde eten. (daarover meer in mijn recensie komende week)  Achter de kust in de Amsterdamse waterleidingduinen wemelt het van de herten. Met andere woorden de biefstukken huppelen er vrolijk op los in het gebied. Je wordt gewaarschuwd door borden dat ze zomaar kunnen oversteken. Er is zelfs een speciaal nog niet in gebruik zijnd ecoduct voor het oversteken aangelegd. Maar dat allemaal terzijde. Ik eet graag een hertenbiefstukje, met rode uien en homemade appelgelei. Of met rommelkruid. Of geïnspireerd op een Italiaans gerecht eens een tagliata van hertenbiefstuk. Met kastanje champignons en een lauwe dressing. We drinken er een fijne rode Lagrein bij. De druif van de hellingen van Zuid Tirol. Mond vullend met tonen van pruimen en kersen, wat aarde of een chocolade hint. Nooit te zwaar in de tannines.

Nodig:

4 kleine hertenbiefstukjes

1 bakje kastanjechampignons

2 tenen knoflook

2 el appelgelei

3 el ciderazijn

1 takje rozemarijn

olijfolie

peper en zout

75 g rucola

Bereiding:

Verhit wat olie in een pan. Bestrooi de hertenbiefstukjes met peper en zout en bak ze om en om kort aan. (3 a 4 minuten per kant afhankelijk van de dikte) Haal het vlees uit de pan en laat onder aluminium folie rusten. Snijd de champignons fijn en bak deze kort in het braadvet mee. Schep uit de pan en houd warm onder aluminiumfolie. Dep de pan schoon, verhit opnieuw wat olie en fruit daarin de hele knoflooktenen en tak rozemarijn. Blus af met de ciderazijn. Voeg een lepel appelgelei toe. Maak op smaak met wat peper en zout.Verdeel de rucola over vier borden, Schep eerst de champignons er door. Snijd de herten biefstuk in hele dunne plakjes en verdeel over de borden. Schep de dressing uit de pan over de tagliata.

 

Geplaatst op

Het verhaal van de mossel

 foto: dampende mosselen

Op een mooie woensdagmiddag eind oktober stapte Gereons Keuken Thuis op de fiets naar de Elandsstraat, Het adres van kookschool Keizer Culinair. Want daar ging het gebeuren, het mosselevent, Georganiseerd door Robert Kroon van Kroon Op Het Werk en het Nederlands Mosselbureau.

Het verhaal van de mossel. Als gasten een mix van bloggers en volgers van vlogster Frances van Foodgloss, die al geruime tijd populaire mosselrecepten verspreidt. Voor oud en jong!

Mosselen kunnen altijd, in elke situatie als snack, als klassieke maaltijd met frieten en een amberbierke. Gebakken, gekookt, als spiesje met Zeeuws spek. Glas witte wijn erbij en je hebt een gezellige maaltijd.

En mosselen staan in een handomdraai op tafel. Zijn een bron van eiwit. En wat Gereons Keuken Thuis zo mooi aan mosselen vindt, een stuk traditie en terroir. Daar moeten we trots op zijn.

Het werd een gezellige middag aan de kookblokken van Keizer Culinair en het gemaakte eten werd aan een lange tafel geproefd.

Op deze donderdag een recept voor mosselen in amberbier met groente. Vergeet niet het kookvocht op te vangen, want dat is, gezeefd, een heerlijke basis voor een soep. We drinken er vandaag voor de verandering een bolleke bij. (Antwerps voor een glas De Koninck)

Nodig 4 personen:

2 kg mosselen

1 flesje amberbier (de Koninck of Palm)

2 stengels bleekselderij

1 winterwortel

1 ui

2 takjes lavas

2 tenen knoflook

boter

zout en peper

gehakte peterselie

water

Bereiding:

Snijd de groente in stukken. Pel de ui en knoflook en hak deze fijn. Verwarm wat boter in de mosselpan en bak de groente kort aan. Blus af met het bier en water. Voeg de lavas toe en peper en zout.  Spoel de mosselen en verwijder de kapotte exemplaren. Controleer met een tikje op de schelp de geopende mosselen . Degenen, die niet sluiten, gooi je weg.

Doe de mosselen in de pan en laats ze een minuut of 6 koken. Schud ze om in de pan en laat nog even staan. Schep de mosselen op een schaal en garneer met de gehakte peterselie Serveer direct met brood of frieten.

Meer informatie over mosselen, over Keizer Culinair en over Kroon Op Het Werk vindt je op onderstaande links:

www.mosselen.nl

www.keizerculinair.nl

www.dekroonophetwerk.nl

 

Geplaatst op

De nomadische keuken van Raïnaraï

 foto: Raïnaraï

Natuur, warmte, traditie, avontuur, geloof, muziek en plezier. De zeven elementen waarop Laurent Med Khellout zich baseert in zijn kookkunsten. Niet geheel toevallig is zeven een magisch getal en het geluksnummer van de schrijver. De nomadische keuken van Raïnaraï, een cornucopia van vis- en groentegerechten. Gebaseerd op de tradities van de Algerijnse nomaden. Met verse en simpele ingrediënten maakt hij de mooiste gerechten. De koninklijke tomaat naast de aubergine met prinsessenstatus. Verse vis onder de nomadentent. Buiten koken midden in hartje Amsterdam. Het straalt allemaal plezier uit. Als cateraar of restaurateur tovert hij met de smaken van de Maghreb de mooiste nomadische gerechten tevoorschijn. Ook in zijn inmiddels tweede boek De Nomadische Keuken van Raïnaraï gaat het om de betovering van de Algerijnse keuken. Gelardeerd met persoonlijke verhalen van het spannende leven, dat Laurent leidt.

Het boek begint met Natuur waaraan al het eten ontspruit. Gevulde avocado, salade van tarwekorrels en gevuld artisjok met tomaat, canellinibonen en tomberry’s Alles vers gegeven door de Natuur.

Laurent vertelt verder in het hoofdstuk Warmte. Warmte kun je ondergaan, voelen, maar ook geven. Laurent kookt graag buiten op open vuur vanwege de warmte die het geeft. Het symboliseert voor hem koken met je hart. Buiten kookt hij mooie soepen met gember en zoete aardappel of auberginesoep. Het lijkt in het boek of je zo kunt aanschuiven.

Traditie het derde element vormde deze kok. De tradities van nomaden, het reizen door Europa met als als inmiddels tien jaar Raïnaraï. Wat te denken van een tajine van tarbot of een taboulehcouscous met pompoen. Warme traditionele recepten met een moderne touch.

Avontuur is het vierde element. Daar houdt Laurent van. Erop uittrekken, dingen bedenken voor zijn keuken. Het niet stilstaan. Hij gaat elke dag op avontuur in  zijn keuken.

Geloof het vijfde hoofdstuk gaat over het geloof dat je in je naaste hebt. het vertrouwen in anderen. de schrijver gelooft in de symboliek van het getal zeven. daar put hij kracht uit. in dit hoofdstuk vindt je serene vegetarische gerechten, zoals jonge tuinbonen in de peul met spinazie, taugé en geitenkaas, gecaramelliseerd witlof met honing. Basic maar vol smaak.

Muziek neemt je mee naar zijn verleden. En het heden. Laurent kan niet zonder muziek Het zet hem aan tot koken.

En als laatste Plezier. Met plezier bereik je veel. Het geeft dingen een belangrijke plek in je leven. Koken is plezier, de natuur en alles wat je met passie doet vormen de basis voor een hoofdstuk vol zoetigheden, filodeeg met amandelen en honing en een Raï cocktail.

De Nomadische keuken is een mooi vormgegeven boek vol kleur, couleur locale en makkelijke recepten. Het leest als een sprookjesboek. dat komt door de persoonlijke hint die eraan is gegeven. De herinneringen en verhalen van Laurent. Het is een boek om lekker mee te gaan zitten en je te laten meevoeren in zijn wereld. Dat vind ik het leukste aan het boek. Een aanrader nu de dagen korter worden. Het contrasteert wel een beetje met de easy recepten. En koken op vuur, helaas mag dat niet op het Amsterdamse balkonnetje van Gereons Eatery. Maar met een elektrisch pitje kom je ook een heel eind. Ik ga het zeker allemaal proberen.

De Nomadische keuken van Raïnaraï (ISBN 978 90 5956 584 1)is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl en Raïnaraï www.rainarai.nl en kost € 24,95

 

Geplaatst op

Zaterdag aan zee, mosselsoep.

 foto: Noordzee grijstinten

De strandpaviljoens zijn weg. De badgasten verdwenen. De eerste herfststorm heeft het nodige op het strand achtergelaten. Mooie schelpen, wrakhout en wie weet? dat wordt het strand afstruinen.  Het morgenstrand is leeg op een solitaire wandelaar na. In de verte gloren de windmolens op zee en een enkel schip voor de rede. Herfst aan de Noordzeekust, ik kan er geen genoeg van krijgen. De lage luchten nog net zoals op schilderijen uit de 17e Eeuw. Het grijs van de meeuwen. De grijsgroene zee met witte schuimkopjes. Wandelen en de zilte jodiumlucht maken hongerig. Een mooie zaterdag voor romige mosselsoep met grijze Noordzeegarnalen. Van verse mosselen, rijk gevuld. We drinken er een witte Mâcon Mancey uit de Essentiels serie bij.

Nodig:

2 kg Zeeuwse mosselen

150 g gepelde Noordzeegarnaal

1 prei

2 takken bleekselderij

1 winterwortel

1 el mosterd

1 potje crème fraîche

boter

gehakte peterselie

1/2 fles witte wijn

1/2 l water

1/2  blokje visbouillon

peper en zout

Bereiding:

Was de groenten en snijd ze in niet te kleine stukken. Was de mosselen en haal de kapotte schelpen eruit. Verhit de boter in een pan en bak de groente kort aan. Voeg de witte wijn  en een glas water toe. Breng aan de kook. Kook de mosselen kort, ongeveer zes minuten. Schud de pan tussen door. Schep de mosselen en groenten uit de pan en zeef het kookvocht in een andere pan. Voeg de rest van het water toe, het visbouillonblokje en breng aan de kook. Laat kort sudderen. Haal het mosselvlees uit de schelp en leg een aantal apart voor de garnering. Voeg de mosselen, de groenten toe aan de bouillon. Zet het vuur laag, voeg de crème fraîche, de mosterd en peterselie toe. Maak het geheel op smaak met zwarte peper en zout. Als laatste kunnen de garnaaltjes erbij. Serveer de mosselsoep direct met een mossel in de schelp als garnering.

 

Geplaatst op

In de keuken van Heremijntijd.

 foto: een mooi object van Heremijntijd

Op een van de oudste plekken van Amsterdam  bezocht Gereons Keuken Thuis twee bijzondere mannen. Henk Visser en Jos Euwema van Heremijntijd. Deze bevlogen antiquairs wonen in een oud zoutpakhuis aan de Oudezijdskolk. Tijd om eens hun keuken daar te bezoeken. En wat voor ééntje, gemetseld in landelijke stijl en met mooie koperen pannen. Henk houdt van koken, dat is te zien. voor mij geen verrassing, want hij laat dit regelmatig weten op Facebook. Maar de keuken van Henk en Jos is niet de enige reden om  deze heren te bezoeken. Hun hele verdieping staat vol met zoals ik het zou noemen objets du désir. Voorheen hadden beide mannen een antiekzaak in de Jordaan, tegenwoordig zijn hun trouvailles gewoon bij hun thuis en op op hun mooie site te bewonderen. Heremijntijd grossiert in meubelen, decoratieve stukken, verlichting, beelden, volkskunst en nog veel meer. Henk kan er mooi over vertellen, gezeten met pup Tirza aan de keukentafel. Over het menselijke bekken, dat hij zojuist had verkocht of een grote opgezette schildpad. De objecten van Heremijntijd hebben allemaal een eigen verhaal. En worden voor  hun website prachtig op de gevoelige plaat vastgelegd door Jos. Want de heren cateren niet alleen in eigen land, maar ook uit Engeland, Canada en de VS weten liefhebbers de heren te vinden. Smakelijke verhalen, zoals gezegd en mooie beelden. Het is een feest om rond te dwalen door het zoutpakhuis, terwijl Henk vertelt over hun interieurprojecten, de vogelkooi, die hij uitleende aan een groot warenhuis. Verhalen te over. Maar beter nog is kijken op de website van Heremijntijd, http://www.heremijntijd.nl Of beter nog eens op bezoek gaan bij deze gastvrije mannen. Ik ga zeker nog eens een kijkje nemen in hun keuken. Geïnspireerd door de objecten een receptje voor gegratineerde oesters uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis *. Die zouden zeker mooi tot hun recht komen op de tinnen schaal, waar we over spraken. Met een vrolijk glas rosé uit de Golf van Saint Tropez erbij.

Nodig 4 personen:

1 dozijn oesters
3 sjalotjes
bosje peterselie fijngehakt
100 g boter
peper
zout
1/2 Spaans pepertje
2 el paneermeel

Bereiding:

Snipper de sjalotjes fijn. Snijd het Spaanse pepertje in hele kleine stukjes. Meng de peterselie, Spaanse peper en sjalot door de boter. Voeg weinig peper en zout toe. Leg de oesters op een met aluminium folie bedekte bakplaat. Verwarm de oven op 180 graden en zet de plaat erin. Haal de oesters eruit als ze open zijn en haal de bovenste schelp eraf. Kijk hierbij uit dat je jezelf niet brandt!!
Vul de schelpen met het botermengsel en strooi er wat paneermeel over. Zet hierna nog enkele minuten onder hete grill. Serveer daarna direct.

* Gereons Keuken Thuis is nog steeds als Ebook te verkrijgen.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten