Gereons Keuken en route Archives - Pagina 39 van 52

30/06/201530/06/2015

De Zomer op Tafel, Stéphane Reynaud

foto: De Zomer op Tafel

The unbearable lightness of cooking.* Een predicaat, dat je Stéphane Reynaud zomaar kan toedichten. In Gereons Keuken Thuis, of moet zeggen al fresco ligt deel twee uit zijn serie seizoensgerechten uit de fameuze culinaire almanak 365. De Zomer op Tafel. Een vrolijk en zomers vormgegeven boek met recepten voor de drie zomermaanden. Vol zomersmaken en -producten. Elke maand begint met een kalender en een boodschappenlijstje. Wat is nu en waar te verkrijgen?

De citaten boven de recepten en de handige uitleg over technieken toveren een lach op je gezicht. “De junizon streelt je huid, de julizon slijt hem” is zo’n citaat. Daarna gaat Reynaud aan de slag met gemarineerde paprika op 2 juni. Hij maakt makreel als in Grenoble en legt uit waarom? Een pastasalade van zalm en penne op 9 juni. Allemaal makkelijke gerechten voor de zomer. Op de camping of het strand. Echt licht en luchtig koken. Wat kersen in rode wijn.

Marie en Léon Vachecrot zijn ook weer van de partij. Marie was jarig en ging op een cursus Oosters koken. Dat had gevolgen in de keuken van de Vachecrots en voor hun budget. Vermakelijke verhalen.

Juli doet zijn intrede. “In juli hebben alle tomaten maar één doel. Tegenpartij, opgelet!” Stéphane Reynaud gaat voor een Tomaten mozza en gekonfijte tomaten op 6 juli. Krabsoep en hoe je deze dieren met de deegroller goed plet voor de smaak. Marie en Léon maken aioli. Er is zomerse pan bagnat. Een pastasalade van penne en basilicum. Snel te bereiden allemaal om daarna met een glas rosé onder de zomerse hemel of pergola te eten.

“In augustus zonneschijn, bubbelwijn en strandfestijn.” Augustus start vrolijk met gevulde courgettes, lamsspiesen op de zesde. Een zomerse salade Niçoise op de 13e, maar die kan net zo goed twee dagen later! Reynaud sluit af met een feestje voor Léon Vachecrot: “Bij regen of bij zonneschijn, tijd voor een kikkerbilletjesfestijn…”

De Zomer op Tafel is een kookboek, dat je gewoon moet meenemen naar het van vrienden gehuurde huisje in de Languedoc of in je rugzak tijdens je wandeltocht door de Savoye. Of voor bij je tentje op de naturistencamping in de Landes. Makkelijke Franse recepten. Nodig je campingburen uit et voilà instant convivialité! Een ander woord voor gezelligheid. En die kent in de zomer geen tijd.

De Zomer op Tafel, Stéphane Reynaud (ISBN 9789059566217) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 14,95

* wat dit boek te maken heeft met the unbearable lightness of cooking staat in mijn blog gereonskeukenthuis.nl/blog/nieuw-de-lubm/

27/06/201527/06/2015

De Wilde Kalender, Elsje Bruijnestein.

foto: De Wilde Kalender

Elsje Bruijnesteijn brengt veel tijd door in haar moestuin. Niet zomaar een moestuin, maar eentje op het mooi gelegen landgoed Groeneveld. op de Utrechtse Heuvelrug. Een domein waar het goed toeven en goed foerageren is. Dat weet Elsje niet alleen. Dat wisten de Utrechtse keukenmeiden uit de 18e eeuw ook al. Lekkere en bijzondere smaken uit streek en seizoen. Volgens het Slow Food concept. De schrijfster van het boek De Wilde Kalender dook in alle bronnen en documenten over wild plukken om dit huzarenstuk op te leveren over eten rechtstreeks uit de natuur. Niets invliegen, koken met bescheiden middelen en volgens de kalender. wat is wanneer beschikbaar?

Het boek start met een aantal tips en trucs, weetjes over boodschappen, over pakjes en zakjes (helemaal niet nodig), je voorraadkast, een moestuin zonder kopzorgen, wild plukken anders en goedkoper koken, gezond koken en wat doe je met je kinderen.

Daarna volgt de kalender, beginnend met de Lente, Bloesems, bloemen, boomblaadjes, zuivel en vis. Ach de lente heeft al zoveel moois te bieden voor in je maaltijden. Elsje deelt dit hoofdstuk in verschillende categorieën, voorzien van de vindplaats en smaak. Zo gaat het boek ook door in de hoofdstukken Zomer, Herfst en Winter. Bladzijden vol eetbare dingen in De Wilde Kalender. Zaken, waarvan Gereons Keuken Thuis niet wist dat je ze kon eten en gebruiken. Zoals kibbeling van vissenwangetjes. Of onkruiden in je salade. Het komt gewoon aanwaaien in je tuin. Een echte puzzel, waarbij de schrijfster de stukjes aan elkaar rijgt. Tot slot is er de verantwoording, want er zijn verschillende factoren waar je rekening mee moet houden, zoals de beschikbaarheid, het al dan niet giftig zijn van geplukte waar, de wispelturigheid van de natuur en specifieke waarschuwingen per product. Want wildplukken is leuk en heeft veel smaak. De Wilde Kalender is een handig naslagwerk voor de wildplukker (in spe) Geïllustreerd door Martien Yland en onder auspiciën van Slow Food Nederland. Ik ga mijn ogen open houden voortaan in berm en tuin, langs wad en duin. Daar is dit handige boek een mooie leidraad voor.

De Wilde Kalender, bijzondere smaken uit streek en seizoen (ISBN 9789059565982) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en kost € 16,95

Tot slot kijk ook eens op de site van Elsje Bruijnesteijn, elsjebruijnesteijn.com of zoek haar eens op in de moestuin van Kasteel Groeneveld in Baarn.

23/06/2015

Polenta cake met gekonfijte tomaat.

Foto: tomaatjes

Het is juni (al lijkt het er buiten niet op) en het thema voor het foodblogevent is TOMAAT in al zijn verschijningen. Het #foodblogevent wordt deze keer gehost door Ingrid Larmoyeur van Villa Vinissima. Zij is een echte tomaten adept. Ik probeer ook een duit in het zakje te doen.In een oud Frans kookschriftje, Recettes de grand mère* , dat ik jaren geleden aanschafte in Tournus, vond ik een leuk recept voor hartige polenta cake. Nu kende ik hartige cakes van deze grand mère al en schreef er eens over in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Maar van hartige polenta cake had ik nooit gehoord. Tijd om het eens uit te proberen. Cake met een vulling van gekonfijte en gedroogde tomaten maakte ik ervan. Hoe je tomaten konfijt heb ik al eens eerder beschreven op mijn blog. Polenta cake is makkelijk recept, waarmee je een lekker stukske zomer in huis haalt. Want daar ontbreekt het nog steeds aan. We drinken er een glas rode sangiovese bij van Fattoria la Vialla.

Nodig:

80 g polenta

1 dl melk

3 eieren

100 g bloem

1 tl droge gist

1,2 dl olijfolie

80 g geraspte gruyère

8 blaadjes basilicum

8 gedroogde tomaatjes

4 gekonfijte tomaten

boter om in te vetten.

zout en peper

Bereiding:

Verwarm de melk en roer de polenta erdoor. Laat het geheel 15 minuten staan. Meng hierna de eieren, de droge gist, de bloem, olie, zout en peper door de polenta en roer tot en mooi beslag. Hak de gedroogde tomaatjes, de gekonfijte tomaten, de blaadjes basilicum fijn en roer deze samen met de gruyère door het beslag. Vet kleine tulband vormpjes in en vul deze met het polenta cake beslag Verwarm de oven tot 180 graden en bak de cakejes in ongeveer 25 minuten af.

* Geef je ogen goed de kost als je in Frankrijk bent. De grand mère serie vind je vaak bij de kiosk en zijn uitgaves van Editions ESI

21/06/201521/06/2015

Foodybox zomereditie.

foto: de inhoud van de foodybox

Daar was hij dan. Het begint een beetje een traditie à la pakjesavond te worden in Gereons Keuken Thuis. Het uitpakken van de foodybox zomereditie van De Kroon op het Werk. Robert en zijn team doen elk seizoen hun best een leuke doos vol leuke producten af te leveren. De eerste foto’s van de inhoud kwamen Gereons Keuken Thuis op de social media te staan op: “Jij met pakjes en zakjes?”

foto: knäckebröd met geitenkaas

Inderdaad Gereons Keuken Thuis met pakjes en zakjes. Waarom eens een keer niet? Nu kan ik met veel pakjes en zakjes nooit zo goed uit de voeten. Echter, ik vind veel kant en klare producten soms wel handig om in huis te hebben. Voor die momenten zonder inspiratie en energie. En ik denk dat voor vele anderen dat ook zo is. Bovendien kun je niet altijd wilplukken en vers koken.

foto: de emblematische soupe van tante Doubs

Snel ontbijten op deze “zonnige” eerste dag van de zomer met de Maaslander jong belegen geitenkaas, die ik aantrof in de box. Een vlugge lunch vandaag met Provençaalse soep (van mijn tante Doubs). Ik gebruikte er een lepeltje van de Dutch Spice kruiden in voor de pit. Het kant en klare pizzadeeg van ma tante Fanny opent ook mogelijkheden. Daar ga ik snel eens een calzone mee maken. En de hoemmoes van Sabra, weliswaar kant en klaar, en ja, ik maak hem vers lekkerder, kwam gisteren prima van pas na een dag trendwandelen door Amsterdam West.

foto: vlug wat gegrild vlees en groente.

Koek van Peijnenburg gaat er altijd in. De producten van Mei Asia bevielen eerder ook al goed. Ga zeker eens misosoepje maken. Met hun Japanse misopasta. Zag al een recept van Es Factory langskomen. De Giardini’s Original Caesar dressing kan ook wel ergens in worden verwerkt, net als de roomkaas van de Zuivelmakers.

Is er dan niets wat niet beviel? Ja, maar omdat te noemen vind ik niet de toon van deze blog. Want wat de foodybox, met bij supermarkten te verkrijgen producten vooral doet, is mij het makkelijk maken. That’s it op deze mooie zondag.

19/06/201519/06/2015

Hete Vuren, Jeroen Hazebroek en Leonard Elenbaas.

foto: Hete Vuren.

De vaders van Jeroen Hazenbroek en Leonard Elenbaas zijn de schuldigen te noemen aan het boek, dat hier voor me ligt. Hun vaders waren van die types, die bij de eerste mooie dag hun barbecue uit de schuur opvisten en aan de slag gingen. Niet op hoog niveau, maar zoals dat in de jaren zeventig en tachtig ging, met verkoold vlees, dat nog rauw van binnen bleek te zijn. Maar tijden veranderden. Nu is er Hete Vuren, een leuk basisboek over grillen en koken op houtskool en briketten. Een leuk en leerzaam vaderdaggeschenk met het oog op a.s. zondag 21 juni. Barbecue 2.0 en niet alleen als zomerse besteding. Maar jaar rond gedegen aan de slag met vuur en het koken erop.

De beide schrijvers besteden in de eerste hoofdstukken veel aandacht aan de (recente) geschiedenis van het grillen en koken op vuur. Interessant om te lezen hoe met golfbewegingen het koken op houtskool en briketten à la mode was en dan weer niet. Ze gaan in op de verschillen met onze Zuiderburen.

Daarna behandelen Jeroen en Leonard de hardware, de barbecues, de spitten, roosters en alle andere accessoires.

Het volgende hoofdstuk gaat over brandstoffen en aanmaakmaterialen. Soorten hout en hun eigenschappen. De achtergronden van houtskool en briketten. Het fikkie stoken, uit laten gloeien en blussen. (ook een belangrijk iets) komt in het vijfde hoofdstuk aan bod.

Dan kunnen we eindelijk gaan grillen, de technieken, een beetje natuurkunde. Kijken of het vlees gaar is, het niet laten verbranden.

De beide koks verhalen over bereidingen, over langzaam garen, over vissen in de klem, groenten in de as. Tijd voor recepten, zoals een gegrilde ribeye, de mateloos populaire runderhamburger, stap voor stap. Roze peper laurier worst. Saté mag niet ontbreken! En pindasaus. Gegrilde tonijn met paksoi. De heren laten zien dat er van alles mogelijk is op je perfecte vuurtje. Brood bakken en wafels als dessert. Het boek besluit met wat garnituren en een verklarende woordenlijst.

Hete Vuren is een boek geschreven door twee culinaire professionals, met veel informatie over barbecueën, de vuistregels en gelardeerd met duidelijke illustraties. Deze barbecue experts nemen de lezer aan de hand, net zoals zij in hun workshops doen. Dat is de kracht van dit boek, makkelijke recepten en een handig naslagwerk voor bbq’ers in spe en natuurlijk herscholing voor hun vaders.

Hete Vuren, grillen en koken op houtskool en briketten. (ISBN 978 9059565975) is een rijk geïllustreerde uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 24,95

17/06/201517/06/2015

Al fresco 2015, spiedini van Rick

foto: Ricks spiedini

Hij is binnen, de eerste inzending voor Gereons Keuken al fresco 2015. All the way from the States! Rick Amatulli uit Massapequa Park, Long Island (NY) zond zijn recept voor spiedini in. Zijn zomerse maaltijd. Het is een recept uit de Siciliaanse tak van zijn familie. Van zijn zia Nina. Zij is behalve een gracieuze Italiaanse verschijning ook een spectaculaire kok. Spiedini kun je ruim te voren maken, zodat ze daarna snel buiten op de grill kunnen worden bereid. Rick maakt ze van bavette. (steak van de vangen/flanken van het rund) Maar spiedini kunnen van elk soort vlees worden gemaakt. Een snel en makkelijk recept met dank aan deze Italië adept. We drinken er een fles rode sangiovese bij. Tondo Tondo uit de Tuscan Sun Wines collectie van onze wederzijdse vriendin Frances Mayes.

Nodig (6 spiezen):

700 g bavette (flanksteak)

150 ml olijfolie

3 sneden oud brood verkruimeld

1 tl oregano

2 tenen knoflook

50 g Parmezaanse kaas geraspt

2 grote uien

12 jonge laurierblaadjes

peper en zout

Bereiding:

Snijd het bavette vlees in blokjes. Bestrooi met wat peper en zout. Doe het vlees in een kom en giet de olijfolie erbij. Maak kruim van het oude brood, voeg de knoflook, oregano, peper, zout en Parmezaanse kaas toe. Meng dit goed door het vlees. laat de smaken even intrekken.

Snijd de uien in “blaadjes”. Rijg eerst een jong laurierblaadje daarna om en om vlees en uiblaadje aan een spies. Sluit af met een laurierblaadje Grill de spiezen op de barbecue 2 à 3 minuten totdat ze medium zijn. Serveer direct.

Rick Amatulli serveert deze spiedini met gevulde artisjokken en een lichte zomerse salade. Buon appetito.

15/06/201515/06/2015

Bijen lunch.

foto: tonijnsandwich met viooltjes

Het zijn weken vol natuur voor Gereons Keuken Thuis. Wildplukken, een natuurlijke boekpresentatie in een kas vol groenten en een bijenlunch. Op een warme vrijdagmiddag verzorgde Melvita sinds 1977 een heerlijke bijenlunch aan de Gouden Bocht. In het mooie pand van de De Bary werden de winnaars van hun Facebook actie en ik getrakteerd op een lunch met honing gerechten. De kok van het inpandige restaurant verwende de deelnemers met vega gerechten, zoals een flapje met geitenkaas, een soepje van pompoen, een tonijnsandwich met wilde bloemen en yoghurt met een honingraat erbij. En honing, Veel honing. Want daar gaat het om bij Melvita.

En wie maken honing? Juist honingbijen. Het kleinste huisdier van de mens. maar niet het meest onbelangrijke. Dit kwamen we te weten door het leuke theaterstuk van Sonne Copijn, die zelf zo’n 120 bijenkasten bestiert. Overal in Nederland. Zij zet deze neer bij diverse bedrijven, boeren en anderen ter bestuiving en met een missie. De bij te behouden voor de natuur en mens. Want stel je eens voor dat er geen bijen waren voor de bestuiving? Nou dan werd ons food aanbod karig. Geen fruit, geen groenten en geen wijn. En dan heb ik het nog niet eens over de effecten in de voedselketen.

foto: bijen aan het werk

Copijn vervolgde met een aansprekende presentatie over het systeem dat de bijen vormen. Met ieder zijn taak in de bijenkast. De zorg voor voedsel voor de koningin. Honing voor de winter, want in onze contreien is het in de zomer voor bijen hard weken om de winter door te komen. Thema’s als de bruidsvlucht voor de bevruchting van de koningin, de darrenslacht, de groei van larven, de raatstructuurbouw vlogen voorbij. In een blog als deze heb ik te weinig ruimte om in alle details te treden. Je gaat in ieder geval met hele andere ogen kijken naar deze rakkers. Naar de matriarchale structuur van een bijenvolk. Naar hun habitat, in dit geval de stad, waar het goed toeven is, gezien de vele verleidingen voor dit dier. Maar ook moeilijk, gezien de pesticiden in de landbouw en het korte bloeiseizoen van bloemen. Zaaien dus op je stadsbalkon is de boodschap.

Na de lunch trokken we onder leiding van een stadsimker van I love Beeing de tuin in om eens een kast van binnen te bekijken. In witte pakken bekeken we de activiteiten van de imker, maar vooral van de bijen. Het verzorgen, het ventileren en het dansen. Ja bijen geven elkaar via een dans de exacte coördinaten door van een lekkere plek om nectar te verzamelen.

foto: in de grachtentuin

Gereons Keuken Thuis heeft nooit geweten, dat er zoveel komt kijken bij het vullen van de knijpfles Melvita honing. Als er al genoeg honing overblijft, want in eerste instantie is het gewoon wintervoedsel voor het bijenvolk zelf. Reden te meer om er een lekker gerechtje mee te maken van warme camembert met honinggelei.Of moet ik gezien de aard van dit mooie product zeggen koningsgelei?

Nodig:

1 rijpe camembert

50 ml honing

1 glas cider of appelsap

2 blaadjes gelatine

Bereiding:

Week de gelatine in koud water. Verwarm de cider met de honing in een steelpan. Knijp de gelatine uit en voeg deze toe. Stort het mengel in een bakje en laat afkoelen. Kerf de camembert aan de boevenkant in en leg deze in een ovenschaal. Verwarm de oven op 150 graden en laat de kaas in 15 minuten warm worden. Serveer de camembert direct met wat van de cider/honinggelei.

foto: bio honing van Melvita

Wil je meer weten over bijen of over urban beekeeping? Bezoek dan eens de sites ilovebeeing.nl of bezoek eens het theaterstuk van Sonne Copijn op beeagenda.nl Aanraders, je gaat anders naar bijen kijken.

Naast honing verkoopt Melvita ook andere producten zoals agavesiroop, rijstsiroop en nieuw: speltsiroop. Allemaal leuke dingen om uit te proberen. Kijk op melvita.nl of op hun Facebook pagina voor recepten.

11/06/201515/06/2015

My New Roots, Sarah Britton.

foto: My New Roots

De zon staat hoog boven Frankendael in de Watergraafsmeer op deze woensdagmiddag in juni.. In dit mooie stadspark ligt restaurant De Kas, waar het restaurant in kassen hun eigen groente kweken. Voor op de menukaart,

Op deze mooie locatie schoof Gereons Keuken Thuis aan voor een bijzonder middag. De presentatie van een bijzonder boek door een stralende schrijfster. My New Roots van Sarah Britton, Canadese met een blog, http://mynewroots.org/site/ waar vele blogschrijvers van dromen. Niet alleen in styling, recepten, maar ook in aantallen volgers. Sarah volgde een opleiding aan het Instituut voor Holistische Voeding. Ik ga niet uitleggen wat dat is, dat valt buiten deze recensie. In ieder geval was de schrijfster van dit kookboek er zo vol van dat zij tegen haar toenmalige partner niet uitgepraat raakte over deze manier van voedingsleer. Hij stelde voor, dat ze er over ging bloggen en de rest is history, net als deze relatie.

Nogmaals gooide de dame het roer om en belandde in Kopenhagen, stad midden in de natuur. Zij ging werken in een vegetarisch restaurant, waar ze heel wat mooie kneepjes van het vak leerde. Zoals iets zuurs toevoegen aan een soep. Sarah Britton beschrijft dit als de heilige drie eenheid in haar recepten.

Duidelijk werd dat er een boek moest komen, geïnspireerd op haar vegan lifestyle, maar zonder het gezondheids wijsvingertje, dat je tegenwoordig veel hoort en leest. En ze is daar in geslaagd. Meer nog tijdens deze presentatie op deze mooie zomermiddag in Amsterdam.

Als een stralend zonnetje nam Sarah het woord en vertelde over haar ervaringen met plantaardig eten, haar alternatieven, want daar staat het boek vol mee. Sarah is een kunstenares in smaken. En een ontdekkingsreizigster. Ze ontleedt wat de natuur per seizoen brengt en maakt er mooie gerechten mee, zowel op het plaatje maar ook in de smaak. Bijvoorbeeld haar avocado ijs deze middag met rauwe chocola. Puur, eenvoudig en vol smaak.

My New Roots start met essentiële technieken, zoals peulvruchten en granen koken. Zelf ghee, geklaarde boter maken. Noten- en zadenmelk, pasta, kiemen. Alles wordt duidelijk uitgelegd met verklarende tekens voor vegetarisch en vegan.

Dan komt de LENTE, met freekehburgers met snijbiet, lentekoolbladeren met couscous en ingemaakte meiraap. Elk recept wordt ingeleid met een korte uitleg,

We gaan naar het tweede en derde seizoen. Vroege en late ZOMER. Hierbij legde Sarah aan de aanwezigen uit dat deze tweedeling van belang is gezien de totaal verschillende producten uit de natuur aan het begin en einde van dit seizoen. Een pecannoten-crunch met bruine rijstsuikersiroop. Zuring-hoemmoes, die we proefden tijdens de bijeenkomst. Wat heerlijk zuring en overal wild te plukken. Speltpizza’s.

De later ZOMER breng andere smaken. De zomerzon heeft zijn best gedaan op fruit, dat volop te verkrijgen is. Voor kokosmelkpudding met blauwe bessen. Explosief courgette-maisbrood. En de uitvinding van Sarah: een BLT sandwich met homemade kokosspek. Zij noemt het letterlijk spekkie voor je bekkie!

De HERFST heeft andere kleuren en geuren, zoals pain bagnat met een vega-tonijnsalade. De vanille roos appelcider, die we proefden. Fris en niet zoet! En wat te denken van een chocolade chili met tien specerijen.

Het jaar is rond met WINTER, gegrilde grapefruit, cranberry wortelcake en coquilles van prei. Wat een trukendoos vol natuur in gerechten.

Sarah Britton sluit het boek af met tips voor je voorraadkast.

My New Roots is een avontuurlijk boek over koken met producten, die de natuur je biedt. Zonder ergens wijsvingerig te worden over gezondheid etc. Want daaraan heeft Gereons Keuken Thuis een broertje dood. Sarah Britton is een creatieve en onderzoekende kok. Dit komt in alles naar voren in het boek. Zij schuwt het experiment niet. Gaat voor smaak. Allemaal punten, die dit boek met kop en schouders boven andere vegan/vegetarische kookboeken laat uitsteken. Well done! En in Gereons Keuken Thuis staat er nu weer een werk waar ik behoorlijk wat keukenvlijt en ideeën uit kan putten. (misschien wel met toevoeging van wat vlees of een dash tequila in het avocado-ijs maar dat terzijde)

My New Roots van Sarah Britton (ISBN 9789045211718) is een uitgave van Karakter Uitgevers, karakteruitgevers.nl en is te koop voor € 24,99

A propos: Wil je Sarah Britton zelf ontmoeten, ga dan zaterdag 13 juni naar Haarlem, @boekhandel de Vries, waar zij van 12.00 tot 14.00 uur haar boek signeert.

09/06/2015

Gereons keuken en Route

foto: Gereons Keuken en Route

Het is zomer, tijd voor Gereons Keuken en Route.Ik wandel graag door de stad met alle kleuren, geuren en smaken, die je tegenkomt. Een fietsrit naar de markt voor je groenten en vis. Ik geniet dagelijks wat de stad Amsterdam mij biedt. Origineel Hollandse waar zoals ossenworst en haring. Kaas op de Albert Cuyp. Amsterdamse uien en zuur. Ik kan wel doorgaan. Maar de stad is voor mij ook de synthese van alle smaken uit vele landen. De smaken van de Turkse groenteman. Het winkeltje in de Kinkerstraat dat wel lijkt op een Napolitaanse frutte e verdure.

foto: China op de Zeedijk.
De Franse slager met zijn rillettes. De Griekse olijven en tarama van de stal op de Ten Kate markt. Kruiden als bedoeld voor een sultan bij een Perzische handelaar. Chinese waar op de Zeedijk. En dan vergeet ik nog de wijnhandelaren, de foodmarkten in parken en bakkers. De Foodhallen West waar hipsters met baarden hun kunsten tonen. Smaken, geuren, kleuren dans la ville. Een hoofdstuk vol internationale gerechten, kris kras door elkaar, salades, een kleine risotto of een toetje. De wereld aan je voeten.

foto: wereldse smaken op de Ten Katemarkt
En dan thuiskomen op mijn Amsterdamse balkon, waar ik in de zomer zoveel mogelijk buiten kook en eet. Gereons Keuken al fresco, zoals met deze biefstuksalade. Met een glas rode Chianti erbij kom je de zomerse avond wel door.

Nodig 4 personen:

2 grote biefstukken à 150 g

1 geitenkaasje

1 kop gepelde walnoten

200 g rucola

2 sjalotjes

peper en zout

zwarte peper uit de molen

olijfolie

rode wijnazijn

Bereiding:

Maal op een bord een flinke hoeveelheid zwarte peper en wentel de biefstukken erdoor. Verhit in een pan de olie met een klont boter. Als het vet bruin is, bak dan de beide biefstukken om en om in enkele minuten mooi bruin en krokant. Haal het vlees uit de pan. Snipper de sjalotjes. Fruit kort de sjalotten aan, schep uit het vet en zet apart. Rooster in een droge koekenpan de noten. Maak de rucola aan met wat olie en rode wijn azijn. Verkruimel de geitenkaas erdoor. Voeg de geroosterde walnoot toe Bestrooi de biefstukken met wat zout en snijd in hele dunne plakjes. Verdeel de salade over de borden, leg de dunne plakjes vlees erop. Garneer met de gefruite sjalotjes. Serveer direct.

05/06/2015

Sea Spot food, aspergesoep.

foto: Sea Spot aspergesoep.

De zomer heeft zijn intrede gedaan althans voor zo lang het duurt op deze vrijdag. Mensen staan rij aan rij in de file naar zee, meldt het nieuws. Wat hebben we in mei hier lang op moeten wachten. Een beetje knap weer. Dinsdag stormde het nog op het strand. Maar de zomer is in het land en dat betekent al fresco eten en koken. (à propos vergeet niet je al fresco recept in te zenden op mijn blog) Buiten barbecueën op mijn Amsterdamse balkon. Tot laat in de avond over de zee turen met een lekkere maaltijd en glas rosé of rood bij de hand. Sea Spot Fun zo noem ik het maar. Fun is ook de aspergesoep, die ik in elkaar knutselde deze week. Lekker roeien met de riemen die je hebt. En hij werd rustiek, want een staafmixer had Gereons Keuken en route niet bij de hand. (terwijl ik het ding wel helemaal meesleepte naar de Côte d’Azur) het werd een geplette soep met de pureestamper. De smaak was er niet minder om. Door de touch van pimentón en het koele glas viognier werd het maaltijd als vanouds in Gereons Sea Spot. Lang leve de zomer en aspergesoep.

Nodig 4 personen:

750 g asperges

2 sjalotjes

1 teen knoflook

2 kruimige aardappels (1 als het een grote is)

1 tl pimentón de la Vera

2 bouillonblokjes

1 liter water

2 el olie

3 el crème fraîche

zwarte peper

gehakte peterselie

Bereiding:

Schil de asperges met de dunschiller en snijd de houtachtige delen weg. Snipper de sjalotjes en hak de look fijn. verhit olie in de pan en fruit de sjalotjes, knoflook en pimentón kort aan. Voeg 1 liter water en de bouillonblokjes toe. Doe de schillen in de pan. Breng aan de kook en laat zeker een half uur trekken. Schil de aardappel en snijd deze in kleine blokjes. Snijd de geschilde asperges in korte stukjes. Hak de peterselie. Als de bouillon getrokken is, verwijder je de schillen. Voeg de aardappel en asperges toen en laat nog 15 minuten koken.Als alles gaar is, kun je de helft van de asperges stukjes er uithalen. Pureer de rest met de staafmixer tot een gladde soep. (in mijn geval gebruikte ik de pureestamper en werd het geheel wat rustieker). Voeg als laatste de stukjes asperge, de peterselie en crème fraîche toe. Serveer direct.

foto: cabernet sunset.