Lichte Zeden in het Van Gogh Museum.

 foto: bed van courtisane als eyecatcher.

Lichte Zeden! Gereons Keuken Thuis bezocht in het Van Gogh Museum de caleidoscopische wereld van schilders en hun modellen in het Parijs van de 19e eeuw. Niet zomaar modellen maar de wereld van de prostituee in al haar verschijningen. Schilderijen van keurige dames, zwoele courtisanes, tippelaarsters of wasvrouwen aan de Seine. Baudelaire inspireerde de schilders met zijn oproep dat kunst het moderne leven zou moeten weerspiegelen. Vele schilders gaven hieraan gehoor, ieder op zijn eigen manier. Zo zijn er op deze tentoonstelling heroïsche beelden te zien van een prostituee als mythische vrouw, gezeten op een kar getrokken door de mannen, die zij in haar ban heeft. Statige portretten van hippe en deftige courtisanes. Bewust geposeerd naakt. En de wereld van Toulouse Lautrec, die de rauwe kantjes van het uitgaans– en hoerenleven in Montmarte in zijn kunst ving. Niets glamoureus aan. Lichte Zeden schetst een beeld van de maatschappelijke discussies rond dit beroep. Weliswaar was prostitutie toegestaan (met een vergunning) in Frankrijk, maar het kon voorkomen dat vrouwen door de politie op straat werden opgepakt zonder enige reden. Zij werden dan naar de Saint Lazare gevangenis gebracht. Dit leidde vaak tot onverkwikkelijke taferelen. Ook gewone huismoeders konden zomaar van de straat worden geplukt, omdat het onderscheid tussen een prostituée en een burgervrouw vaak niet was te maken. De tentoonstelling laat dan ook de schemerzijde zien. het was niet alleen Wein, Weib und Gesäng. Naast de glamour en rijkdom, die sommige vrouwen verwierven, was er de misère, ziekte en grote armoede. Iedere kunstenaar verbeeldt dit op zijn eigen manier. Je moet deze vie en rose in het museum gewoon binnenstappen! Want naast dat het een mooi beeld schept van de laatste decades van de 19e eeuw schetst het ook een heel actueel beeld. Ik denk hierbij meteen aan de censuur van Facebook over kunstwerken in onze tijd. Niets nieuws onder de zon dus en dat maakt deze tentoonstelling een aanrader.

Lichte Zeden, prostitutie in de Franse kunst van 1850-1910, met ruim 100 kunstwerken van onder andere Dégas, Van Gogh, Picasso en Toulouse Lautrec is te zien van 19 februari tot en met 19 juni in het Van Gogh Museum in Amsterdam.

 

Bij lichte zeden hoort een pikante pasta. Er bereikten mij vele antwoorden op de sociale media. Een recept voor spaghetti alla puttanesca (hoerenpasta) kan als hartverwarmertje niet ontbreken na het bezichtigen van de tentoonstelling. Ik ging te rade bij Italiaans koken met Antoinette. zij geeft een recept voor deze pikante pasta, waar naar verluidt de klanten naar de case rosse werden gelokt. Zou dat in Parijs ook zo zijn geweest? We drinken een stevig glas Ciró bij, donker en zwoel rood uit Calabrië.

 

 

 

Nodig:

 

400 gram spaghetti
500 gram verse gepelde tomaten of 1 blik gepelde tomaten
1 gedroogd rood pepertje
ansjovis, 8 filets
1 flinke teen knoflook
3 eetlepels olijfolie
1 eetlepel kappertjes
1 ons zwarte olijven
2 eetlepels gehakte peterselie
zout naar smaak

Bereiding:

Zet een grote pan met water op voor de spaghetti.
Zet een kleine pan met water op voor de verse tomaten.
Was de tomaten en snijd met een scherp mes een kruis aan de bovenkant en aan de onderkant.
Houd de tomaten enkele seconden in het kokend hete water, giet het water af en zet de tomaten apart.
Hak het pepertje fijn.
Spoel de ansjovis af onder de lopende kraan en dep ze droog.
Snijd de ansjovis in grote stukken.
Kneus de knoflook.
Pel de tomaten, verwijder de zaadlijsten en snijd de tomaten in blokjes.
Doe de olijfolie in een pan en bak hierin de ansjovis, de knoflook en het pepertje.
Doe de olijven en kappertjes erbij en bak ze 2 minuten mee.
Doe de tomaten erbij en laat de saus ongeveer een kwartier pruttelen. Doe er tegen het einde van de kooktijd 1 eetlepel peterselie bij en roer dit goed door.
Zout het kokende water en doe de spaghetti erin. Kook de spaghetti volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Doe de saus bij de spaghetti al dente (of andersom) en roerbak kort.
Serveer meteen met Parmezaanse kaas en verdeel de rest van de peterselie over de borden.

Coq au vin.

 foto: deftige kippetjes in Mâcon.

Het februariweer vraagt erom, een stevig en hartverwarmend gerecht. Coq au vin uit de Auvergne. Het is tenslotte Valentijnsdag a.s. zondag. Ik kwam op het idee door Leo van Heereveld. Hij vroeg mij om het recept op Facebook, want hij had zin om coq au vin te maken dit weekend. Un coup de coeur. Ik speurde Gereons Keuken Thuis af en ontdekte dat ik nooit kip in rode wijn had gemaakt. Noch beschreven. Wel over Bressekip in roomsaus. Daar is het dus tijd voor. Ik dook in mijn all time favorite kookboek Cuisine du Terroir en vond daar een heel bewerkelijk recept voor coq au vin, met in citroen en suiker geglaceerde kleine uien en wat bloed van het dier voor de marinade. Ik denk niet dat dat is wat Leo voor ogen had. Ik ook niet. Vandaar een versimpelde versie. We drinken bij de coq au vin een stevige rode Cahors. Ook zo hartverwarmend. 

Nodig:


1 flinke kip in stukken 

1 fles Bourgogne rood

3 el zonnebloemolie

2 takjes tijm

1 laurierblad

3 takjes peterselie

1 tl grove zwarte peper

200 g gerookt spek in blokjes gesneden

75 g boter (geen margarine)

1 glas cognac of marc de Bourgogne

20 g bloem

3 tenen knoflook

zout en zwarte peper uit de molen

3 kleine uien in ringen

1 doosje champignons schoongeboend

 

Bereiding:

Snijd de kip in stukken. Doe in een grote schaal met de tijm,laurierblad, peterselie. zwarte peper. Giet de wijn eroverheen.  Laat 12 tot 15 uur in de ijskast staan. Snijd de spek in blokjes. Haal de kip uit de marinade, dep het vlees droog en bak de stukken aan in de hete olie en el boter om en om. Zeef de marinade en breng deze in een steelpan aan de kook. Haal de kip uit het vet en bak de spekjes kort aan. Voeg de uienringen toe en bak deze kort aan. Voeg de marc of cognac toe en flambeer. Voeg twee el bloem toe en bak deze goed mee ter voorkoming van een bloemsmaak.  Doe de kipdelen terug in de pan en giet beetje bij beetje de warme wijn erbij. Voeg als laatste de gehakte knoflook en wat zout en peper toen. Deksel erop en een uur zacht stoven. Bak de champignons 5 minuten aan en voeg deze de laatste 10 minuten toe aan het gerecht. Indien de saus wat te dun is kun je deze met wat klontjes boter gewenteld door de bloem binden. (beurre manié)

Het keukenkastje.

 foto: Onweerstaanbaar in pot en blik.

Het keukenkastje, de voorraadkast of laden van het keukenblok. Als foodblogger moet je toch behept zijn met een soort verzamelwoede. Van kruiden tot blikken confit. Van homemade potten vol ingemaakt fruit tot een vriezer met vlees. En dan ook nog wat ik onderweg allemaal oppik. In pot en blik op Franse markten. Ik kan het gewoon niet laten. Tel daarbij op de talloze bezoeken van beurzen, het all you need is food evenement en wat er per post arriveert. Resultaat een keukentje vol voorraad. En soms fronsende blikken van buren als ze mij weer eens met een boodschappentas of drie aan het stuur zien fietsen. (voor de hele week boodschappen gedaan? Welnee!)  En daar moet je toch eens een keer iets mee…

Niet getreurd, het is, op deze fraaie dinsdag in januari, meteen de opmaat naar een nieuwe rubriek op mijn blog. Het keukenkastje. Van Gereons Keuken Thuis zelf maar ook van anderen. Daarnaast ben ik ben ook zeer benieuwd naar trouvailles en verzamelingen van andere bloggers. Dus schroom niet en laat het me weten. Wat doe jij met een uitpuilend keukenkastje? Wat maak je?

Zelf vond ik op de plank een pot artisanale cassoulet met eendenbout. Ooit in een opwelling gekocht in Frankrijk. In een vlaag van leuk voor thuis, kan ik wel iets mee. Deze pot stond er al sinds 2012 en de THT datum kwam erg dichtbij. Zonde om weg te gooien, want volgens mij kon deze pot nog jaren mee.

Aan de slag dus, assembleren maar. Ik kocht een stokbrood, rucola, in de groentelade van de ijskast lag nog wat witlof. Een ruwe salade was geboren. Voor bij de pot cassoulet, opgewarmd en opgepimpt met wat paprikapoeder en knoflook. Het smaakte prima, niet meer en niet minder. Volgende keer maak ik weer zelf een makkelijke bonenschotel met eendenboutjes, eendenvet en paprika. Instant winterkost met hulp uit het keukenkastje. Hieronder alvast het recept. We drinken er een stevige Cahors bij.

Nodig:

2 eendenbouten (blik), vlees van het bot

4 el eendenvet

2 kleine varkensworstjes

2 potten witte Griekse reuzenbonen

2 el tomatenpuree

1 rode paprika

2 sjalotjes

4 tenen knoflook

1 tl tijm

gehakte peterselie

1/2 glas witte wijn

Bereiding:

Haal het eendenvlees van het bot. Snijd de paprika fijn, snipper de sjalotjes en hak de knoflook fijn. Bak de varkensworstjes in een eetlepel eendenvet rondom. Voeg hierna de sjalot toe en bak mee. Voeg de paprika, tomatenpuree, tijm en knoflook look toe. Bak kort aan en blus af met wat wijn. Doe het eendenvlees hierbij. Laat de bonen uitlekken en voeg deze toe. Voeg het resterende eendenvet toe en laat het geheel goed doorwarmen op laag vuur. Als de bonenschotel klaar is maak deze dan op smaak met wat peper en zout. Serveer de bonenschotel met wat gehakte peterselie. Instant winterkost.

A propos: hebben jullie en leuke tip voor koken uit het keukenkastje? Laat een reactie onder deze post achter!

Douce France, een foodparade.

058 foto: Gallia

Ik heb op mijn blog al heel wat geschreven over eten en drinken in Frankrijk. Douce France. Over avonturen in de Bourgogne, beschouwingen in de haven van St. Tropez, wandelen door de Rue Mouffetard. Een land vol lekkernijen, waarover ik niet uitgepraat en uitgeschreven raak. Soms met de Franse slag, dan weer een boekbespreking of over wijnen. Toevallig staat a.s. dinsdag weer het Sopexa Vins de France voor de deur met inspirerende producenten. Ik ga het allemaal weer bekijken en proeven.

 foto: Rue Mouffetard

Op deze druilerige januaridag een foodparade douce France. Het verhaal van Théo over de jagers uit Mancey, een dorp in de zuidelijke Bourgogne. Glunderend vertelt deze zestienjarige jongen dat hij mee mocht op verkenning naar jonge zwijntjes.

 foto; het rustige Mancey.

De brouhaha van Saint Tropez, wie kijkt nu naar wie? Nina Parker schreef er een heel kookboek over. En het is het thema van de wijnwandeling in maart.

 foto: pointues in St Tropez

Of een boerse Normandische appelomelet. Zomers voor bij je picknick in de boomgaarden van de Calvados. Tussen de brilkoeien.

 foto: Honfleur

En het moment van de apéro, met een knabbel en een babbel. Glaasje Noilly Prat of juist een crémant. Instant feestje aan het einde van de dag.

 foto: apéro!

De inspirerende, guitige en smakelijke kookboeken van Stéphane Reynaud, bijvoorbeeld het leuke kookboek over wild in je keuken. Ik krijg er instant trek van.

 foto: sanglier de Beaune.

Ik kan nog wel doorgaan, over Lotharingen, salade pissenlit, kaasjes en wijn. De madeleines van Proust of de babas van Stanislasz. De wijnen van Pierre Guindon uit Saint Géréon. Of de keur aan Beaujolais wijnen van domaine la Rizolière. Een heuse foodparade douce France, behaaglijk op deze vijftiende januari. Het wapent je tegen de Lundi bleu, die nakende is.

 foto: Nancy place Stanislasz.

Een mooie vrijdag met uiensoep als afsluiter. La douce France in een kom.

Nodig:

1 kg uien

50 g boter

2 el olijfolie

2 takjes tijm

1 takje rozemarijn

1 el mosterd

1 liter runderbouillon (vers of van blokje)

1 glas rode wijn

1 laurierblaadje

stokbrood

geraspte oude kaas of Gruyère

gehakte peterselie

peper en zout

Bereiding:

Pel de uien en snijd ze in grove stukken. Verhit de boter en olie in een diepe pan. Voeg de uien toe en laat op laag vuur in een kwartier glazig worden. Zet het vuur hoger en bak de uien in circa 10 minuten bruin. Blus af met een glas rode wijn. Voeg de mosterd, tijm en rozemarijn toe. Als laatste de warme runderbouillon. Laat het geheel nog zeker een half uur pruttelen. Voeg naar smaak nog wat peper en zout toe. Snijd plakken van het stokbrood en leg deze bestrooid met de kaas kort onder de grill. Serveer de Franse uiensoep in diepe kommen met het stuk stokbrood erin. Strooi er wat fijngehakte peterselie overheen.

De wilde Keuken, Stéphane Reynaud.

 foto: De Wilde Keuken.

Het is december een wildmaand bij uitstek. In deze tijd van het jaar verschijnt bij menigeen een stukje everzwijn, ree, konijn of fazant op tafel. In zijn boek De Wilde Keuken nodigt Stéphane Reynaud de lezer en koker uit in de wondere wereld van jacht op het Franse platteland.

Stéphane behoeft nauwelijks nog introductie. Ik verslind zijn boeken, vol anekdotes, verhalen, fictief of niet, leuke woordspelingen en natuurlijk likkebaardend lekker eten. Reynaud spijkerde mij bij over varkensvlees, over paté’s en pasteien, over de echte Bistro keuken. En hoe je een kinoupaté assembleert. Deze keer vertelt de schrijver alles over veder- of haarwild. De wilde keuken, 120 gerechten van de echte jager. Instant Astérix– en Obélixgevoel.

Het boek start met haarwild. Het ree, mannetje van de reegeit en papa van de reekalfjes, verblijft dakloos in het bos. Jager Didier uit Landira schiet er twee en rijgt ze aan het spit.  De vrouw des huizes zet een magnum rouge op tafel et voilà. Hierin ademen de boeken van Reynaud gewoon terroir. Met een klassiek recept voor reebout, ree-noisettes of ree met chocolade zoals kok Big Ben hem maakt.

Het wildzwijn komt aan bod, mannetje van de bache (zeug) en papa van de biggetjes. Verblijft graag in modderpoelen. Het bos geurt op 1100 meter hoogte naar wilde zwijnen. De familie Faure gaat op jacht. In vol tenue. De honden zijn opgewonden. Er wordt een ever van 70 kg geschoten, schoon aan de haak. Voor een gerecht van wildzwijn met worteltjes, met ansjovis of een homemade terrine. Ruk de fles Cahors maar aan.

Het haas (in jagerskringen wordt altijd gesproken in het i.p.v. de), het springende dier komt aan bod. Zijn soortgenoot het wilde konijn. Voor hazenpeper of de zeer actuele haas à la royale.  Het stropen van een konijn, voor een gebraden konijn, voor wie tegen een stootje kan. Rillettes.

De Wilde Keuken gaat verder met vederwild. Fladderend door de campagne en de bossen. Wilde eend, sneeuwhoen, patrijzen en fazant. Maar ook kwartels, lijsters en leeuwerik. In Frankrijk is namelijk de natuur een grote provisiekast.

foto: terrine van fazant.

De fazant verblijft in een nest en maakt een jengelend geluid. Aldus de schrijver. Kleinzoon Jean beleeft zijn vuurdoop en kan niet met lege handen thuiskomen.  Fazant met kool, een doodgewone fazant of een prachtige chartreuse levert deze vogel op.De Patrijs vliegt langs, wederom met kool of chiquer met foie gras. De kwakende eend, hier zijn vele bereidingen voor, gebraden, de borst of confit. Reynaud beschrijft een paté en croûte van de kwak-kwak. Een gerecht van kok Mayol.

De kwartel komt aan bod, de duif en ander gevleugeld en eetbaar, genot. De schrijver, de jagers en de koks weten er wel raad mee. Duif in een cassoulet of met doperwtjes. Lijsters en leeuweriken staan niet zo vaak op het menu in de lage landen. Het deel vederwild wordt afgesloten met de sneeuwhoender en de snip.

Het boek De Wilde Keuken sluit af paddenstoelen, bramen en bessen voor in een soepje, omelet, een confiture of dessert. Want ook die kun je in het bos scoren.

Stéphane Reynaud heeft in dit boek kosten noch moeite gespaard je mee te nemen op reis in de wereld van de Franse jager, met down to earth verhalen, mooie foto’s, vrolijke illustraties, un clin d’ oeil (knipoog) op zijn tijd en heerlijk eten. Een kookboek naar mijn hart. En aanwinst in Gereons Keuken Thuis. Bon Noël!

De Wilde Keuken, Stéphane Reynaud (ISBN 9789059566460) is een uitgave van Fontaine Uitgevers en is te koop voor € 34,95

Amuse vrijdag.

019  foto: Beaune

Ik wil het vandaag amuse vrijdag noemen. We leven twee weken voor het grote Kerstfeest. Ik speur door Gereons kookboekenhoek. In een Bourgondische bui.  Op zoek naar hepkes voor bij de borrel of deftiger gezegd amuses. Ik ontdekte dat ik er al heel wat heb beschreven in mijn food- en wijnbloggersbestaan. Dit was destijds de reden waarom ik over mijn creaties (ahum) ging schrijven. De wijnproevers wilden weten hoe ik alle hapjes maakte. Gewoon, was dan mijn antwoord. Een beetje van dit of dat. Een soort van knippen en plakken. Dat doe ik vandaag ook uit eerdere afleveringen op mijn blog en uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Een amuse vrijdag of moet ik er amusant van maken.

Eendenborstrolletjes met een zongedroogde tomaat of gewelde pruim voor bij de rode Bourgogne. Met een likje abrikozenjam van de buurvrouw.

Nodig:

100 g gerookte eendenborst

gedroogde tomaatjes in olie

gewelde pruimen

Bereiding:

Rol een zongedroogd tomaatje (wel even op papier laten uitlekken) in een plakje gerookte eendenborst, doe het zelfde met een pruim. Vergeet bij de pruim niet de pit eruit te halen. Zet vast met een prikkertje.

005   foto: Beaune

 

Mango met hete garnaal is een leuke amuse voor bij een glaasje crémant de Bourgogne. Feestelijk simpel zou ik zo zeggen. Scoor wat rijpe mango’s, ontdooi twaalf tijgergarnalen, Assembleer een beetje. Zoet en heet in één hap. Geblust met de bubbels, gemaakt van de pinot noir of chardonnay druif.

Nodig:

2 mango’s in stukjes
1 glaasje wodka
1 el suiker
12 tijgergarnalen rauw en schoongemaakt.
cayenne peper
zout
staafmixer

Bereiding:

Pureer de mango en voeg wat suiker en de wodka toe. Zet deze in de vriezer en roer om het half uur met vork om. Na 3 uur is de granité klaar. Let wel  op dat je telkens het bevroren deel losmaakt met vork. Pel de rauwe garnalen en verwijder eventueel het darmkanaal. Bestrooi de garnalen met wat zout en cayennepeper. Gril de garnalen kort op grillplaat of grillpan. Doe dit pas als de granité echt klaar is.Serveer de granité op een amuselepel en leg direct de iets afgekoelde garnaal erop. Ook mooi is dit te doen in grote zelf gevonden Noordzeeschelpen.

 030 foto: Beaune

Verrines au thon et fromage blanc of leuke glaasjes gevuld met een mousse van tonijn en kwark. Voor als de witte en frisse wijn uit de Loire lonkt.

Nodig:

1 blikje tonijn op water

1/2 pot fromage blanc of kwark
1/2 potje crème fraîche
kappers uitgelekt
peper
zout
1 el olijfolie
dragon

staafmixer

10 kleine glaasjes/ potjes

Bereiding:

Maak de tonijn fijn met olie en zout, voeg de dragon toe, de crème fraîche en de kwark. Pureer alles tot een gladde mousse. Voeg de kappers en peper naar smaak toe en vul de glaasjes. Serveer met geroosterd volkorenbrood in  smalle reepjes.

012  foto: Beaune

Een ideale amuse zijn rauwe hamrolletjes met rucola. Gemaakt in een handomdraai. Ik heb er tijdens kookworkshops heel wat langs zien komen door de jaren heen. Voor bij een glas Morgon, om maar eens een cru uit de Beaujolais te noemen.
Nodig:

200 g. rauwe ham

100 g rucola

pijnboompitten of gehakte noten

250 g mascarpone

balsamico azijn

peper

verse basilicum

prikkers
Bereiding:

Knip of snijd de ham in reepjes. Rooster de pijnboompitten of noten. Maak de rucola aan met de balsamico, basilicum en nootjes. Smeer elk plakje ham in met wat kaas en rol de rucola hierin in. Serveren op schaal met prikkers.

Pasta met groene saus, les inhocs.

 foto: de traditionele franse keuken

Het mag inmiddels bekend zijn, dat Gereons Keuken Thuis een voorliefde heeft voor de Franse keuken. En dan ook nog eens voor vintage kookboeken, die ik her en der oppik. Zoals dit werk van Brigitte Tilleray, dat ik vond in de kringloopwinkel. Spekkie voor mijn bekkie. Het heet de Traditionele Franse keuken en staat vol landelijke recepten. Opgetekend uit de monden van boerinnen en huisvrouwen. Op Corsica, in de Ardennen, de Sud Ouest en Vogezen. Stevige kost, veel wild. Ach eigenlijk staat er van alles in uit de grote provisiekast, die men Frankrijk noemt. Tilleray beschrijft alle recepten heel beeldend. Je waant je bij wijze van spreken gewoon in dat Bourgondische klooster of op die alpenwei. En dat maakt het koken uit dit soort werken een feest. Zoals het onderstaande recept. Pasta met groene saus, les inhocs. Provencaalse pasta, om zelf thuis te maken. Een van origine boerenrecept.  De schrijfster gebruikt eendeneieren, ik kippenei. Serveer les inhocs met sauce verte van grand mère Chaix. We drinken rode bio Côtes du Rhône bij van Domaine de Castan.

Nodig:

500 g bloem

2 eieren

2 el olijfolie

3 el lauw water

zout en zwarte peper

gemalen Gruyère

voor de saus van grand mère Chaix:

handvol gehakte peterselie, 2 blaadjes munt fijngehakt, 2 tenen knoflook gehakt, 2 tl grof zeezout, 3 el geuerige olijfolie en 3 el kookwater van de pasta.

Bereiding:

Zeef de bloem in een grote kom en druk er een kuiltje in. Klop de eieren, de olie en water door elkaar en geit in het kuiltje. Meng alles goed door elkaar tot er een stevig deeg ontstaat.  Bestrooi het werkblad met wat bloem en rol de pasta dun uit. Laat de pasta 30 minuten drogen en rol deze op en snijd in dunne linten. Kook de pasta enkele minuten in ruim kokend water. Als de pasta al dente is meng deze dan met de saus van  kruiden, olie en wat lepels kookvocht. Direct serveren met gemalen gruyère en een draai zwarte peper.

Delicious, proef de wereld!

 foto: Proef de wereld!

Het septemberzonnetje schijnt op het Amsterdamse balkon van Gereons Keuken Thuis. Ik ga op reis. Op mijn buitentafel ligt het nieuwe kookboek van Delicious, proef de wereld! De schrijfster, Valli Little, van dit boek, nummer 5 al weer uit de Delicious serie, neemt de lezer en kok mee op een wereldreis van gemakkelijke en heerlijke gerechten.

Valli Little groeide op in Groot Brittannië in een milieu van restaurateurs en culi’s. Ze volgde een opleiding aan de wereldvermaarde kookschool Cordon Bleu. Alles aan haar ademt een passie voor eten. Voor lekker eten. De schrijfster is inmiddels 14 jaar food director van het Australische zusje van Delicious, waar zij tal van recepten voor schreef. Daarnaast is ze een geziene radiogast en auteur van talrijke kookboeken. Valli woont in Sydney en als het even kan kookt ze de sterren van de hemel voor haar man en inmiddels volwassen zoons, die graag een vorkje mee komen  prikken,

En wat voor een vorkje. In Proef de wereld laat Valli Little ons kennismaken met 120 recepten uit verschillende keukens. Makkelijk te bereiden voor de kok, die in het weekend aan de slag wil.

Het boek start in de Bel Paese met een keur aan Italiaanse regionale recepten in een modern jasje, zoals Piëmonte paprika’s, die Valli haar cursisten laat maken tijden haar kooklessen in Piëmonte.

Een echt weekendgerecht als Romeinse kip met een romige polenta. Om te besluiten met minimisus (kleine tiramisus) met zoete Marsala.

We gaan naar Spanje, dat volgens Valli een rijk verleden weerspiegelt. Ham, saffraan, pimentón, groente en fruit uit de Vega. Kroketjes met ham en manchegokaas, natuurlijk paella en een crema Catalana.

We gaan naar Down Under. Een smeltkroes van smaken. En verschillende klimaten, die zorgen voor een verrassende uitgebreide keuze aan ingrediënten. En spannende nieuwe gerechten als broodjes worst van de bbq met bier-uienmarmelade, oven gebakken zeebaars en mini pavlova’s. Modern eten, fusion.

Valli Little reist verder naar het kleurrijke India. Tandoori zwaardvis met pilaf, garnalen als in Kasjmir en een curry van kokos en rundvlees ontbreken niet in dit hoofdstuk.

We gaan naar het land van Uncle Sam, waar een aantal verrassingen op het menu staan. De emblematische Maryland crabcakes, een Sloppy Joe. Gefrituurde kip uit het Zuiden en de Mississippi mud pie. Lekkere Amerikaans, vol met smaken.

Het volgende hoofdstuk behandelt Azië, in een nutshell.  Tom yam gebakken rijst, gesmoorde varkensbuik met zwarte azijn en chiliperen. Dit hoofdstuk is niet het meest uitgebreide ten opzichte van de andere werelddelen.

Volgende halte is Latijns Amerika, van Patagonië tot Mexico met empanada’s, ceviche met kokos en mango. Een matambre met chimichurri van de pampa’s. Om te eindigen met feestelijke Mexicaanse ijslolly’s, natuurlijk met tequila.

La France, het volgende land, hierin verraadt de schrijfster haar opleiding. Klassiek in een nieuw jasje. Warme geitenkaas fondue met primeurs, een tarte tatin van tomaten, gekonfijte eend met aardappels op de wijze van Sarlat. Als dessert crêpes Suzette.

Het op één na laatste hoofdstuk gaat over de keuken van Little’s moederland. Brits eten. Rarebit met ei. Vis in bierbeslag en bubble& squeak. Of wat te denken van een banoffee taart voor bij je kop thee. Alles Britser dan Brits in dit hoofdstuk.

Het boek besluit met wat gerechten uit het Midden Oosten, wat wederom vrij breed is. Van kofta op de wijze van Ottolenghi tot pavlova met Truks fruit.

Delicious, proef de wereld leest als een magazine.De snelle overgang van het ene naar het andere continent, de prachtige foto’s. Je merkt duidelijk de tijdschrift achtergrond van de schrijfster. Proeft haar voorliefde voor de Europees getinte keuken. De keukens van Azië, Latijns Amerika en Midden Oosten staan wat minder in de picture. Misschien ook wel niet de bedoeling van dit boek.

Proef de wereld is een boek van deze tijd voor beginnende koks, die graag wat mee willen pikken vanuit allerlei culturen zonder te veel moeite. Daarin is het boek geslaagd te noemen, ook in de productinformatie, die Valli Little per recept geeft.

Minder geslaagd vind ik dat de schrijfster bij sommige onderdelen van de  recepten verwijst naar een website. Niet echt handig als je in de keuken staat. Ik had dan het basisrecept ook opgenomen.

Maar op de keper beschouwd is dit vijfde boek van Delicious een mooi boek voor de beginnende weekendkok of foodblogger. Vol inspiratie vanuit alle hoeken van de wereld. Delicious, proef de wereld! Daarmee eindigt de reis.

Delicious, Proef de wereld! door Valli Little (ISBN 9789059566170) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 27,95

 

Nazomeren op zijn Provençaals.

 foto: de markten van de Provence

Naar verluidt zijn vandaag de scholen en de werkdagen weer begonnen, is Sail 2015 voorbij en nemen de dagelijkse besognes hun keer.Maar de zomer is nog lang niet voorbij. Hoe nu dat heerlijk je ne sais quoi gevoel van de vakantie vast te houden? De smaken her te beleven van dat gerecht aan dat haventje bij La Croix Valmer? Of dat koele glas rosé in Saint Tropez?

 foto: roze knoflook.

 Ik noem dat nazomeren op zijn Provençaals. Het lage zonnetje op mijn balkon. Groenten van de buitengrill met aioli, een pannetje ratatouille of socca met lamsvlees. Zomerse gerechten. Zomerse wijnen. Ik schreef er eerder over hoe de smaak van de wijn vast te houden.http://gereonskeukenthuis.nl/blog/vakantiewijn-herbeleven/

foto: malse coeur de boeuf.

Nazomeren op zijn Provençaals, een makkelijk vissoepje uit de calanques of een pastaatje met alleen wat geurige citroen uit Menton. Zo houdt Gereons Keuken Thuis de zomer nog even vast. Een vrolijk, op de Franse markt gekocht, kleed op tafel. Borden en bestek naar buiten. De grill aan. Een lekkere karaf wit of rosé. Al fresco eten, zolang het kan. Op die manier krijgt het Hollandse grisaille ook geen vat op je vakantieherinneringen. Santé

 foto: les voiles latines St. Tropez

Het recept voor vandaag is een oudje uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis, dat nog steeds verkrijgbaar is als E book. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/provencaalse-vissoep/

Nodig:

750 g zeevis, zoals poon, mul, wijting, pieterman

300 g garnalen en andere zeevruchten

3 rode uien

2 preien

6 tomaten

4 tenen knoflook

1 fles witte wijn

olijfolie

bouquet garni van peterselie, tijm oregano en laurier

1 glaasje pastis

1 visbouillonblokje of 1 l verse bouillon van viskoppen

peper en zout

Bereiding:

Maak de vis en zeevruchten goed schoon. Snijd de preien en uien in kleine stukjes. Pel de knoflook en hak fijn. Ontvel de tomaten, haal de zaadjes eruit en snijd in blokjes. Breng 1 liter water aan de kook en los daarin de visbouillon tablet op.

Verhit in een pan de olijfolie en fruit daarin de ui, prei en knoflook. Voeg de tomaten toe. Daarna de vis en zeevruchten in stukken. Blus het geheel af met de witte wijn. Hang het bouquet garni in de soep en breng aan de kook. Giet beetje bij beetje de warme visbouillon erbij en laat het een half uur pruttelen.

Haal het kruidentuiltje uit de soep. Pureer de soep met de staafmixer. Giet als laatste een glaasje pastis door de soep. Maak op smaak met peper en zout.

 

St. Tropez cooking, gegrilde lamskoteletten.

 foto: achter de haven wacht een baaitje.

Zaterdag alweer…. midden in het al fresco seizoen. Ik pak het leuke boek van Nina Parker, Saint Tropez uit Gereons kookboekenhoek. Garant voor wat extra zomerse inspiratie. Ik schreef er al eens een recensie over op http://gereonskeukenthuis.nl/blog/ninasainttropez/ Door de zomerse fotografie, door de recepten. Het  bladeren in dit boek blijft altijd een korte vakantie. Nina neemt je mee naar leuke plekken in de streek, naar leuke adresjes. Er is altijd veel te ontdekken. Maar nu doe ik dat liever met dit boek, i.p.v  aanschuiven op de D98 tussen Grimaud en Saint Tropez. Of stilstaan met alle anderen in de file naar het strand van Pampelonne.  Geef mij met deze temperaturen maar Zandvoort.(voor de gelegenheid maar Zand Tropez gedoopt) Zo vanuit Gereons Seaspot het strand op. Genieten van de Noordzee. Een koffie bij George 5, Mer du Nord. Saint Tropez kan wel weer in een ander seizoen. Neemt niet weg dat je wel een zuidelijk gerecht kunt maken. Wat te eten al fresco?  Gegrilde lamskoteletten. Sissend op de grill of barbecue met Provençaalse kruiden zo van het balkon geplukt. Een lekkere gepofte aardappel met wat zure room erbij. En een glas rode Côtes de Provence. Instant zomer terwijl je naar het blauwe zwerk boven de zee kijkt.

Nodig:

8 lamskoteletten

4 el olijfolie

peper en zout

2 el vers gehakte Provençaalse kruiden (tijm, oregano, rozemarijn en marjolein)

2 tenen knoflook

Bereiding:

Hak de verse kruiden fijn. Pers de knoflooktenen uit. Men kruiden en knoflook door olijfolie. Bestrooi de lamskoteletten met wat zout en peper. Bestrijk hierna de lamskoteletten met de kruiden olie en leg ze op de barbecue of grill. Grill het vlees ongeveer 4 à 5 minuten per kant. bestrijk tussen door nog met wat olie. Serveer de gegrilde lamskoteletten direct.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten