Categorie: echt eten

Geplaatst op

La rentrée, gevulde vijgen

 foto: nazomer in Collioure

Ik vind het een mooi werkwoord, rentrer, binnenkomen, terugkeren of thuiskomen. La rentrée geeft mijn gevoel van september aan. De zomervakanties zijn voorbij, de arbeid roept, de dagen worden korter. De zon heeft nog kracht, maar schijnt minder. We gaan weer naar binnen. In Gereons Keuken Thuis betekent september het nagenieten van alles wat de zomer nog biedt. Een laatste barbecue voordat de zon ondergaat. Een lunch al fresco. Maar het is ook een vooruitblik op de herfst in alle geuren en tinten. Er is volop fruit om nog van alles mee te maken, dan wel tot moes of in potten te hakken. Er staat een nieuw wijnseizoen voor de deur met veel wijnproeverijen en bijpassende hapjes.

Ik lees ter inspiratie in deze tijd vaak tijdschriften zoals Cuisine&Vins de France, Vins et Mets of Bourgogne Aujourd’hui. Bladen, die geen Nederlandse equivalent kennen, omdat ze uitgaan van wijn en wat erbij gekookt kan worden. Dat vind ik spannend. Smaken verenigen, zoals ik deze week nog deed op een proeverij in Leusden.  Dat is de methode van Gereons Keuken Thuis. Daags na een wijnproeverij  kreeg ik vaak verzoeken om de recepten van de hapjes bij de wijnen. Die moest ik dan ad hoc verzinnen. Want om eerlijk te zijn doe ik vaak maar wat. En het pakt meestal goed uit, gezien de reacties van de proevers Ik neem me altijd voor mijn leven te beteren en te documenteren wat ik bij de wijnen serveer. Dat gaat in het begin goed, maar naarmate het aantal wijnproeverijen toeneemt, gaat alles meer met de Franse slag. Ach, wat geeft het.

Maar terug naar la rentrée. Een vrucht, die daarbij hoort zijn vijgen. Paars, groen of zelfs zwart. Met mauve of robijnrood vruchtvlees. Zoet, sensueel en verleidelijk. Om zo te eten, met een stukje kaas of gedroogde ham. Met een glas zoete Madeira erbij. Zal ik nog even doorgaan? Ik dacht meteen aan een gouwe ouwe uit mijn keukentje. Gevulde vijgen met kalfsgehakt, gedroogde vruchten en tijm. Dan even de oven in. Heb je een mooi nazomer gerecht voor bij een Maury sec, een wijn uit Côtes de Roussillon. De Maury sec is een versterkte rode wijn gemaakt van grenache, carignan en syrah. Deze wijn verschijnt in geoxideerde of ongeoxideerde vorm. Meer daarover in een volgende blog. De herfsttinten en smaken maken je rentrée gevoel compleet.

Nodig 4 personen:

12 verse vijgen

50 g gedroogde abrikozen

50 g gedroogde vijgen

200 g kalfsgehakt

2 tenen knoflook

zoete witte ui

40 g boter

2 el crème fraîche

paneermeel

1 tl tijm

1/2 tl nootmuskaat

peper en zout

Bereiding:

Snijd de kapjes van de verse vijgen en hol de vruchten met een lepel uit. Bewaar het vruchtvlees. pel de ui en knoflook en snipper deze heel fijn. Snijd de gedroogde abrikozen en vijgen in hele kleine stukjes. Meng in een grote kom het kalfsgehakt, de crème fraîche, het vijgenvruchtvlees, de ui en knoflook, de gedroogde vruchten met paneermeel goed door elkaar. Maakt het mengsel op smaak met de nootmuskaat, tijm, peper en zout. Laat het mengsel even rusten in de ijskast. Vul de vijgen met het gehaktmengsel en zet de vijgen in een ovenschaal. Verwarm de oven voor op 180 graden. Doe op elke vijg een klontje boter en zet het kapje erop. Bak het geheel gaar in ongeveer een half uur. Serveer de gevulde vijgen lauwwarm met wat salade.

 

Geplaatst op

La douce France, ham in witte wijn saus.

000_0260 foto: muurschildering in Cluny

De blauwe grootgrutter maakte me helemaal blij. Hij opende een bistro deze week. Zijn winkels in Franse sferen, speciale aanbiedingen van Franse waar. Wijnen, strengen knoflook, een supermarktblad vol recepten. Alles om de klant het “la douce France” gevoel te geven van de voorbije zomervakantie. En het, Gereons Keuken Thuis moet het bekennen, is nog leuk ook. Nee, niet de supermarkt, maar het gevoel. In gezwinde spoed racete ik naar één van de filialen om de bistrobijbel van mijn held Stéphane Reynaud te bemachtigen. Goede aanbieding van meneer H., maar dat terzijde. Gereons Keuken Thuis besteedde wel eens eerder aan deze kok, slager en schrijver. Stéphane Reynaud vertegenwoordigt in mijn ogen een über Gallische manier van koken. Stevige kost uit de best gesorteerde voorraadkast ter wereld. Want alles wat groeit, bloeit, kruipt, huppelt, zwemt en vliegt is te gebruiken voor een mooie maaltijd. N’est ce pas? Denk daarnaast aan de dalen vol wijnranken, die een keur aan wijnen opleveren. Et voilá, de Franse maaltijd is compleet. Dit maakt de boeken van Reynaud  nu zo compleet. Hij kookt niet alleen, maar geeft meteen een heerlijke wijntip erbij. En zo hoort het.

La douce France, de perfecte zeshoek, met bergen, zee, vlakke akker vol graan, weiden met vee, kwelders met zeevruchten en hellingen vol fruit en druiven. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Aan de slag dus, met een tong à la Dieppoise, een terrine de campagne, niet te vergeten boeuf Bourguignon of kip uit Baskenland met piment d’Espélette. Ik kan wel doorgaan met opsommen. En als dan de angelus klok rond het middaguur op het platteland klinkt is het tijd voor de maaltijd. Een gewoonte, die je in Franse dorpen nog vaak aantreft.

De nazomer wordt een drukke met deze overvloed aan ideeën voor simpele doch voedzame Franse gerechten. Gereons keuken Thuis is terug bij af.  A la recherce du temps perdu.* Op jacht naar nieuwe smaken voor mijn volgende kook- en lees boek “En route” Laten we vandaag starten met een goede oude bekende, uit Mâcon, ham in witte wijnsaus. we drinken er een vrolijke witte wijn uit deze streek bij, gemaakt van de ras Bourgondische chardonnay druif.

Nodig:

4 dikke plakken gekookte ham
1 glas witte wijn
1/2 l groentebouillon
1 courgette in kleine blokjes
5 tomaten in blokjes
1 tl dragon
2 tenen knoflook
1 sjalotje
250 ml crème fraîche
gehakte peterselie
peper en zout

Bereiding:

Breng in een pan de wijn, bouillon, tomaten. knoflook en dragon aan de kook. Laat deze een uur sudderen. Wrijf de saus door een zeef en breng opnieuw aan de kook. Reduceer de saus op hoog vuur. Verwarm de dikke plakken ham in de oven. Verhit in een pan wat olie en bak daarin de sjalot en de courgette. Voeg beetje bij beetje de saus toe en laat kort sudderen. Zet het vuur uit en roer de crème fraîche erdoor. maak op smaak met wat peper en zout. Leg op een bord een plak ham, giet wat saus erover en bestrooi met gehakte peterselie. Geef er gebakken aardappels bij.

 

* Op zoek naar de verloren tijd, dank aan Marcel Proust.

 

Geplaatst op

Alles voor de doe-het-zelver in de keuken

 foto: Ambachtelijk Culinair

Ik sta al een aantal dagen in de doe-het-zelver modus, grapte ik op Facebook. Ik had daags ervoor een batch tomatensaus gemaakt, een kilo of wat peren in de pot gehakt met riesling en was nog van plan een ciabatta te bakken en likeur te maken. Immers alles wat je zelf maakt smaakt beter. En meer nog: het geeft je voldoening!
Zouten, drogen roken, karnen, bakken en stoken. Alles voor de doe-het-zelver in de keuken. Met een dikke streep onder doe het en keuken. Dat is de ondertitel van het boek Ambachtelijk Culinair van Tim Hayward. En gelijk heeft deze culinaire schrijver, uitgever en radiomaker. We zijn aan het vergeten hoe we dingen moeten doen in de bereiding van voedsel. En als je het dan zelf gaat doen, geeft het voldoening en levert het kennis op. Daar gaat dit boek over.
Tim Hayward wil de kennis delen met de lezer. Niet alleen mooie recepten. Nee juist de wijze van het produceren van voedsel. En betrek zo jong mogelijk je kinderen erbij. Dan leren zij ook hele waardevolle dingen in de keuken. Ook klungelen, daar is de schrijver voorstander van, lekker prutsen in de tuin met een rookoven van kartonnen dozen. Of snel met diepvrieszakken wat bacon pekelen.
Dit is niet tegen dovemansoren gezegd in Gereons Keuken Thuis. Ik rookte al eens zalmforel op mijn Amsterdamse balkonnetje, maakte terrines in mijn kleine keukentje en liet likeuren in potten trekken in de berging. Mijn buren zouden eens moeten weten. Het geeft me dat instant padvinders gevoel. En dat straalt dit boek ook uit.
Ambachtelijk Culinair neemt de lezer aan de hand, geeft uitleg over wegen en meten, vertelt de verschillende achtergronden van culinaire technieken. Dat doet de schrijver heel uitvoerig en het boek leest als een trein.
Achtereenvolgens behandelt Tim Hayward het zouten van vlees en vis, zowel nat als droog. Hij geeft een recept voor guanciale, het kinnebakspek voor de carbonara.
Hij doet zijn verhaal over inleggen en inmaken. wat te denken van zure haring. Hij gaat in op het koud en warm roken. Bakken en fermentatie, waarbij hij uitleg geeft over de hogere broodkunde. Taarten en hoe Brits pasteien passeren de revue. Conserveren. ik ga zeker zijn easy confit de canard eens maken. En dan helemaal in Gereons Keuken al fresco’s straatje: Buiten Koken. En dat is niet alleen barbecueën.Ten slotte komen vleesbewerking, doe-het-zelf fast food en zuivel aan bod.
Al met al heel wat nieuwe dingen om mee aan de slag te gaan. Ik krijg het nog druk. Buiten en binnen, wanneer de dagen korter worden. Weet niet waar ik mee moet beginnen, maar dat zal zich wel gaan ontwikkelen. Ik vind dit boek een aanwinst. Het bezorgt je ook dat “scheikundedoos gevoel” uit je jeugd.   Niet per se om de recepten, maar om de kennis die wordt gedeeld. Dat maakt het Ambachtelijk Culinair een boek dat je moet hebben. Je leert er wat van en het is prettig geschreven. En het is leuk om te doen. Ik heb besloten mezelf voortaan geen foodie meer te noemen, maar aspirant doe-het zelver in mijn keuken.

Ambachtelijk Culinair, alles voor de doe-het-zelver in de keuken. (ISBN 9789045206462) is een mooi verzorgde uitgave van Karakter Uitgevers, www.karakteruitgevers.nl en is te koop voor € 29,95.

Geplaatst op

Makreel met mosterd op de barbecue

foto: Trawlerkade in IJmuiden
 

IJmuiden de Trawlerkade. Ik blijf het altijd een fascinerend landschap vinden, als je dat zo mag noemen.  Een kade met alleen visbedrijven en trawlers. Deze schepen brengen vanaf de Noordzee hun vangsten binnen. Stoer en zwaar werk. Ik herinner nog steeds mijn eerste keer op de visafslag tijdens een schoolreisje naar IJmuiden. Ik was 10 jaar en je mocht zomaar grote vissen optillen. Op de pier  vissen particulieren. Deze mannen vangen met hun hengels makrelen en wijting. Deze vissen zullen wel thuis in de pan verdwijnen denk ik dan. In Nederland eten we niet zoveel gegrilde makreel. terwijl deze wat vette vis een heerlijk barbecue gerecht is. Vandaag een receptje voor geroosterde makreel met mosterd en Provençaalse kruiden.
De wijn die we erbij drinken is de Muscadet prestige van Domaine Guindon. Deze witte knisperende wijn uit West Frankrijk vormt een mooi tegenwicht voor de makreel.

Nodig 4 personen:

4 schoongemaakte makrelen
2 el Dijon mosterd
2 el Provençaalse kruiden
paneermeel
olijfolie
peper en zout
gehakte peterselie

Bereiding:

Was de makrelen en dep ze droog. Wrijf de makrelen van binnen in met peper en zout. Smeer de vissen in met mosterd en bestrooi met Provençaalse kruiden. Voeg wat paneermeel toe. Besprenkel de vis met wat olijfolie en leg op hete grill plaat of barbecue. Rooster de makrelen in 7 minuten per kant. Draai regelmatig om.Serveer de makrelen met een drup olijf olie en wat peterselie.

Geplaatst op

Salade Cauchoise, met aardappels en selderij.

 foto: Honfleur aan de Seinemonding
 

De Seine meandert door dit lieflijke landschap. De rivier zoekt zijn weg naar het Kanaal. Dwars door het land van Caux, krijt, in Normandië. Glooiende weilanden vol koeien met hun kenmerkende bril rond de ogen. Zij leveren de melk en de room voor de Normandische kazen en crème fraîche. Appelboomgaarden met bomen vol rode appels. Voor de cider en calvados. En de kust met zijn krijtrotsen en standen vol zeevruchten die voor het oprapen liggen. La pêche à pied. De mooie vakwerkhuizen. Een goede vriendin van mij baat een kookschool uit in zo’n juweeltje. Je kunt zeggen dat deze streek een apart plekje in Gereons Keuken Thuis heeft. Uit le pays de Caux komen ook lekkere zomeraardappeltjes en bleekselderij Voor in een zomerse salade. En voor bij een gegrilde regenboogforel. Zou dat de invloed van het afgelopen weekend nog zijn? We eten eten ten slotte nog steeds al fresco. Drink een droge Normandische cider bij.

Nodig 4 personen:

1 kg krieltjes
4 stengels bleekselderij
2 el ciderzaijn
peper en zout
200 g ham in blokjes
1 beker crème fraîche
1 el citroen sap
2 el Dijon mosterd
bieslook

Bereiding:

Boen de krieltjes schoon en breng ze aan de kook in een pan met water en zout. Laat de aardappeltjes ongeveer 15 minuten koken. Prik of ze gaar zijn. Laat de krieltjes afkoelen. Snijd ze in helften.
Maak de selderij stengels schoon en snijd ze in dunne reepjes. meng de hamblokjes, selderij en aardappeltjes door elkaar. Voeg de ciderazijn en gemalen peper toe en roer goed door. Maak van de crème fraîche, citroensap en mosterd een gladde saus en meng deze door de salade. Voeg eventueel nog wat extra peper en zout toe. Garneer de salade met gehakte bieslook.

Geplaatst op

Jambon persillé, mijn makkelijke versie

 foto: Cluny, abdijstad

Overal, bij elke slager en traiteur, zie je ze in de Bourgogne. Als torentje, vierkantje, rond, groot en klein. De aspics met ham, die jambon persillé heten. Deze terrines worden gemaakt van achterham in blokjes/plakjes, peterselie in een gelatine van witte wijn. Echt een traditioneel voorgerecht, dat wordt geserveerd met kleine augurkjes, cornichons in het Frans.

Bij mijn wijnproeverijen thuis in Amsterdam maak ik vaak voor m’n gasten een eigen variant, met alle ingrediënten van de jambon persillé. In plaats van een aspic maakte ik dan rolletjes met de ham. Deze rolletjes vergezellen  dan een witte wijn uit de Mâconnais zoals de witte Mâcon Uchizy van Raphael Salet. Een mooie wijn, die al vaak in de prijzen is gevallen. Als je er deze zomer toch langskomt over de A6 op weg naar de Midi, is dit het adres: Domaine Salet, Rte. de Chardonnay 71700 Uchizy Tel. 00 33 (0) 385405045.

Nodig:

6 plakken dikke ham

bosje peterselie fijngehakt

8 augurkjes in kleine blokjes

1 el mosterd uit Dijon

4 el crème fraîche

scheutje witte wijn

zwarte peper

cocktailprikkers

Bereiding:

Meng in een kommetje de crème frache, peterselie, augurkjes, mosterd en de witte wijn tot een gladde substantie. Voeg wat zwarte peper toe. Let op met de wijn, dat het mengsel niet te vochtig is. Leg op een plank een plak ham en besmeer deze met dit mengsel leg er een plak ham op. Dit geheel rol je strak op eventueel met behulp van wat plasticfolie. Zet vast met wat cocktailprikkers. Herhaal dit met de andere plakken ham. zet weg in de koeling.

Snijd de randjes af en snijd de hamrolletjes in dunne plakjes. serveer ze op een grote schaal.

Geplaatst op

Zomer al fresco, keftedes in tomatensaus

Het is weer voorbij die mooie zomer, zong Gerard Cox in de jaren zeventig. Ja dat kan ik me herinneren! (hierna is dit onderwerp gesloten) Het lied beschreef een lange zomer die begon in mei. En waar geen einde aan leek te komen. Het beschrijft het zomerse gevoel, dat ik nu heb na een weekje strand in Gereons Sea Spot, een gezellig foodbloggersevent in de paradijselijke tuin van Marleen van Es http://etenuitdevolkstuin.nl/ Zij organiseerde een avond tussen haar groenten onder de zwoele zomerhemel. En vandaag als klap op de vuurpijl, en route, door de zomerse stad met mijn vriendin Antoinette Coops, de kookdiva uit Verona. http://www.italiaanskokenmetantoinette.nl/ We hebben de markt afgestruind, Levantijns geluncht en gesnoept bij patisserie Kuyt. Alles onder een stralende zon boven een zomers Amsterdam. Die zomer is nog lang niet voorbij. Dat weet ik zeker.

Als toegift een zomers Grieks gerecht, dat ik meenam naar de tuin van Marleen. Het was heet in mijn keuken. Ik laat de plastische beschrijving van mijn fysieke status tijdens het bereiden van dit gerecht maar achterwege. (Ik kan me zo aanmelden bij de Speedoclub Amsterdam) Dadelijk word ik gecensureerd op de sociale media.

Erbij drinken we een frisse Spaanse rosé uit de Rioja, gemaakt van de garnacha druif.

Nodig voor een flinke pan vol:

500 g half om half gehakt
500 g runder- of lamsgehakt
1 ei
paneermeel naar keuze
2 tl oregano gedroogd
4 tenen knoflook geperst
peper en zout
2 tl kaneel
olijfolie

De saus:

1 pakje passato
1 blik tomaten stukjes
1 rode ui
1 teen knoflook
2 tl paprikapoeder
1/2 courgette in blokjes
1/2 paprika in blokjes
olie
1 glas stevige rode wijn
gehakte peterselie
1 takje rozemarijn

peper en zout evt. extra kaneel.

Bereiding:

Meng de twee soorten gehakt goed door met alle ingrediënten. Draai er balletjes van. Verhit olie in een pan en bak ze rondom bruin.

Snipper de ui, snijd de courgette in dobbelsteentjes, snijd de paprika fijn. Verhit de olie in een pan en laat de ui even zweten voeg de groente toe, de fijngehakte knoflook, wat paprikapoeder en de rozemarijn. Laat het geheel even bakken en blus af met de rode wijn. Voeg de tomaten passato toe en de blokjes tomaat.

Verwarm de saus goed en voeg de balletjes toe. Laat het geheel 45 minuten pruttelen. Maak daarna op smaak met peper en zout en voeg gehakte peterselie toe.
Eventueel kun je ook nog wat kaneel en oregano toevoegen.

Kaló Orexí

Geplaatst op

Al fresco, gegrilde sardines van oesters en uien.

 foto: dank aan oesters en uien!

Het regent vandaag oesters en uien. Is dat wel een uitdrukking? Nee natuurlijk niet. Het is de titel van de mooie blog van Christien, die ons vanuit het Zeeuwse land verwent met heerlijke recepten. http://oestersenuien.nl/ De zee, de Scheldes, tuinieren, kruiden kweken en vers. Al deze woorden zijn van toepassing op deze dame. Zij weet op haar blog het warme Zeeuwse leven te brengen. Voor mijn actie Gereons Keuken al fresco zond ze een recept in voor gegrilde sardines. Laat ik daar nu dol op zijn. Bij dit mooie gerecht drink ik dan ook graag een koude Muscadet prestige van Domaine Guindon uit Ancénis. Nu moet de regen even stoppen dan kan ik aan de slag al fresco.

Gegrilde sardines met geblakerde citroen & Spaanse peper

 
Christien zegt over dit recept: 
 
“Thuis hebben we de barbecue opgestookt. Voor het onderstaande recept hadden we alles in huis. Ik was zelf heel benieuwd hoe gegrilde citroen en Spaanse peper* zou smaken. Ik kan nu verzekeren: erg lekker!! De citroen en de Spaanse peper lijken iets zoeter door het grillen. De Spaanse peper heeft nog wel zijn pit maar de vlokjes peper waren goed te eten zonder het gevoel in brand te komen te staan.”
 

Voor 4 personen:

12 sardines
2 citroenen
1 rode Spaanse peper
1 el fijngesneden peterselie
1 grote teen knoflook
1 sjalot/lente-ui
zout
50 ml olijfolie

Snij 1 1/2 citroen in plakken. Leg de plakken citroen, de halve overgebleven citroen en de peper op de hete bbq. Rooster ze totdat ze licht zijn geblakerd. Pers de plakjes citroen uit en verwijder van de peper het vel en de pitjes. Snij de peper, knoflook en sjalot/ui in kleine stukjes. Snij de peterselie fijn. Meng het citroensap met de olijfolie en klop alles even goed door elkaar. Voeg dan peper, peterselie, knoflook en ui toe. Maak op smaak met zout. Bestrooi de schoongemaakte sardines met zout en sprenkel er een beetje olijfolie over. Rooster ze in een paar minuten gaar. Dien de sardines op en druppel wat saus over de sardines en om de sardines heen.

 

PS inspiratie voor dit heerlijke visgerecht haalde de schrijfster van www.foodrepublic.com 

 

Geplaatst op

Le temps des tomates, tomatensalade met chorizo en serranoham.

 foto: le temps de tomates

Nodig 4 personen:

1 kg grote tomaten

1 bosje peterselie

1 groene paprika

1 chorizo picante

2 rode uien

2 tenen knoflook gehakt

3 sneden oud brood zonder korst in blokjes

olijfolie

rode wijnazijn

peper en zout

8 plakken serranoham

Bereiding:

Was en snijd de tomaten in grove stukken. Was de groene paprika en snijd deze in dunne reepjes. Hak de knoflook fijn. Snijd de rode uien in ringen. Hak de peterselie grof. Meng alles met wat olijfolie en rode wijnazijn in een kom door elkaar. Leg de serranoham op bakpapier in de oven. Laat op 180 graden knapperig worden. Controleer tussendoor of de ham niet verbrandt. Verhit wat olie in een pan en bak hierin de plakjes chorizo knapperig. Schep de chorizo op wat keuken papier. Giet het overtollige vet af. Bewaar wat bakvet om de blokjes brood kort in aan te bakken. Meng de gebakken chorizo door de salade. Verdeel de tomatensalade over vier borden. Voeg eventueel nog wat zout en peper toe. Garneer met de gedroogde serranoham en de croutons.

 

Geplaatst op

De easy Vegeterranean.

 foto: cover De easy Vegeterranean

 
 

Gereons Keuken Thuis verzorgt al jaren kookworkshops overal in Nederland. Het valt me vaak op dat binnen de menu’s en workshops vegetariërs er bekaaid vanaf komen. Zeker als van te voren niet bekend, is, dat een gast geen vlees eet. Er moet dan worden geïmproviseerd. Het resultaat is dan matig te noemen. Obligate courgette, kaas en noten. Eventueel wat tomaat. Dat is jammer, zeker in een tijd, waarin steeds mensen ervoor kiezen wat minder vlees te eten. En er genoeg nieuwe granen en groentes zijn te ontdekken.

Maar er is meer. Inspiratie uit het mooie kookboek De easy Vegeterranean. Geschreven door Albert Musacchio en Malu Simões. Het easy zusje van het in 2008 verschenen werk The Vegeterranean. Albert en Malu runnen een guesthouse in de Umbrische heuvels. County House Montali, gelegen bij het Trasimeense meer. Het bijzondere aan hun 9 kamers tellende resort is dat de gasten geen vlees geserveerd krijgen. Alles is vegetarisch en wordt tot in de puntjes verzorgd. Dat resulteerde in hun eerste boek The Vegeterranean (2008). Voor de leek een mooi, maar niet praktisch boek. Een uitdaging werd geboren.. De gerechten van Malu en Alberto moesten geschikt worden gemaakt voor de kok, die na een drukke werkdag iets lekkers op tafel wil zetten. In de zomer van 2013 schreven zij De easy Vegeterranean, terwijl de keukenbrigade de schouders eronder zette om de gasten te blijven verwennen.
Het boek gunt ons een kijkje in het leven van County house Montali. Het bevat mooie foto’s van mensen, die bevlogen met vegetarisch koken bezig zijn. het vertelt het verhaal over service, over het personeel, het eten, de tradities en Italië. Het voorwoord en enkele bijdragen in de Nederlandse versie zijn geschreven door Antoinette Hertsenberg. Als gast raakte zij betoverd door de keuken van Malu en Alberto. Dat wilde ze thuis ook kunnen maken.
Want oogstrelend zijn de gerechten in dit kind van dit Italiaans Braziliaanse koppel. Dapper om juist in Italië een fusion keuken te ontwikkelen en dan ook nog zonder vlees. Antipasti zoals suppli di riso, rijstkroketjes of een sinaasappel gazpacho. Er wordt gebroken met de traditie. Dit zijn nieuwe gerechten. bij de primi vind je een klassiekers als risotto met radicchio of de Toscaanse ribollita. Ook de caldo verde ontbreekt niet. Verder gaat het met de hoofdgerechten zoals knoedels, canederli van de tante van Alberto. of een kaastaart. Alle recepten stralen je tegemoet door de prachtige fotografie. Ik zit hier op deze zomerse zondag ochtend te watertanden. En dan de desserts, daarvoor moet je in Brazilie zijn. De Portugezen brachten de mooiste pasteis mee naar dit land. De quindim, Portugese flan of tapioca al vino. Wat een plaatjes.
Ik ben op slag verliefd. (woorden uit de mond van een verstokte carnivoor) Verleid door de gerechten uit dit mooie kookboek. De easy Vegeterranean laat zien dat je ook zonder vlees met mooie producten spectaculaire gerechten kunt maken. Geschikt voor elke dag of in Gereons Keuken al fresco. Ik ben een keukenterm rijker “vegeterraan koken”. Het zou verplicht studiemateriaal moeten zijn voor iedereen, die kook workshops ontwikkelt en geeft. Fatto bene, bem acabado Malu en Alberto!
De easy Vegeterranean (ISBN 9789045205052) is een uitgave van Karakter Uitgevers en kost € 24,95.
Meer kook- en ook andere boeken vind je op www.karakteruitgevers.nl

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten