Foodblogevent mei, kruiden.

Het al fresco seizoen is nu al een dag of 10 geopend in Gereons Keuken Thuis. Alleen werken de weergoden niet echt mee. In ieder geval geeft dat wat extra tijd om eens na te denken over kruiden, het thema van het foodblogevent van deze meimaand. Ik had net een nieuwe batch kruiden geplant op mijn balkon. Ze worden nu geteisterd door valwinden. maar dat mag de pret niet drukken. Na regen komt zonneschijn.

Kruiden dus in een stevige saus met een bite, chimichurri, een al time favorite voor in de zomer. Voor op de BBQ.  Dat wordt mijn inzending deze maand. Hij stond al eens eerder in mijn kook- en leesboek. Een  makkelijk te maken salsa met de staafmixer. En voor de host van deze maand Oesters en Uien, het smaakt ook heerlijk op een rauwe oester. Verandering van spijs doet eten.

Chimichurri. Een pittige saus waar je je steak mee insmeert, je brood. En dan roosteren maar! Lekker sterk. De tranen in je ogen.  Een stevige  rode wijn van de malbec druif erbij en je Argentijnse asado is een fiesta. Denk eens aan een mooi glas rood van Bodegas ougenheim. http://gouguenheim.com.ar/

Nodig:
100 g gehakte peterselie

2 tl gedroogde oregano

4 tenen knoflook

2 el rode wijnazijn

1/2 el grof zeezout

peper

2 rode Spaanse peper in ringetjes 

5 el olijfolie


Bereiding:

Doe alle ingrediënten in een kom en maal deze met de staafmixer niet te fijn.  Voeg de olie en azijn toe om er een mooie emulsie  van te maken

Mijn Keuken, Mimi Thorisson.

 foto: Mijn Keuken

Gereons Keuken Thuis houdt van la France profonde. Dat mag inmiddels wel bekend zijn. Ik ben gek op de keuken van de perfecte zeshoek en heb daar al heel wat blogs aan gewijd. Nu ligt er een boek voor me, dat één en al France profonde uitademt. Mijn Keuken van Mimi Thorisson. In tegenstelling tot wat ik in mijn vorige blog meldde, maak ik vandaag toch een kleine tour du terroir.

Mimi groeide op in Hong Kong, alwaar haar Engelse vader haar ’s avonds  mee aan de arm nam om te gaan snacken van alle dingen die op straat werden verkocht. Door haar Franse moeder bracht Mimi heel wat vakanties door in Frankrijk, waar zag hoe haar grootmoeder als een echte voedselfilosofe elke artisjok behandelde als een schat. Haar tante Francine, ook een begenadigde kok, was de hoofduitvoerder van vele maaltijden. De schrijfster zal nooit de tuinbonensoep vergeten.

Mimi Thorisson ging studeren in Engeland en Frankrijk en belandde in Parijs. Samen met haar man Oddur schreef ze culinaire gidsen.

Op een dag bevonden Mini, haar man en 5 kinderen zich op de pont van Royan naar het schiereiland Médoc in de Bordelais. Een vrij ongerept stuk Frankrijk, bekend om zijn wijnen. Niet in de eerste plaats om de bossen, het wild, de campagne en de zee. Beiden zochten meer ruimte. Voor de kinderen en de honden. In tegenstelling tot het haute de gamme appartement in het 7e arrondissement kozen Mimi en haar man een boerenwoning. Ze werden campagnards. Mimi ging bloggen op haar blog http://mimithorisson.com/  In Parijs had ze nooit veel gekookt, maar hier in de Médoc maakte ze alles goed. Zo ontstond het idee voor  Mijn Keuken, vier seizoenen koken met oogstrelende foto’s van haar man Oddur.

Mimi is een aanhanger van de kreet van Alain Passard: “Tomaten in december, dat is niet normaal” en probeert te koken met wat er per seizoen voorhanden is. Uit haar tuin of op de markt. Bij de slager of vishandelaar.

Het voorjaar start met de tuinbonensoep van tante Francine, eendenconfit parmentier en bugnes. Stevige kost met de lichtheid van de lente.

In de zomer speelt ze vaak het spelletje eten met beroemdheden. Ze stelt zich dan voor wat ze la Loren voor zou zetten of Woody Allen. Deze sterren worden getrakteerd op soep met pistou, langoustines met Armagnac en kersenclafoutis. Ik hoop dat ik eens mag aanschuiven. (maar ik ben niet beroemd)

De herfst, wijnoogst, cèpes, terrines en vijgen. De oogst is binnen en op tafel tovert Mimi met deze producten. Oogstsoep, een gegrilde entrecôte à la bordelaise en peren zoals in de Médoc. De laatste moet ik als Beaujolais adept eens proberen.

Winter, het schiereiland komt tot rust. Er wordt gejaagd. Mimi krijgt allerlei schepsels uit het bos. Daar moet mee worden gekookt. Gougères met roquefort, garbure en Sarah Bernard koekjes. In  het gezin van Mimi wordt stevig gesmikkeld en gesmuld.

Ondanks dat haar leven in Hong Kong ver achter haar ligt, viert Mimi nog altijd Chinees Nieuwjaar. Zo krijgen haar Franse kinderen een stukje Oosten mee. In Mijn Keuken vind je als toegift wat recepten voor dit speciale feest. Wonton soep, thee-eieren en mangopudding.

En zo is het jaar rond in Mijn Keuken. Een jaar op het Franse platteland. Mijn Keuken is een boek voor de liefhebber van de Franse plattelandskeuken. Het nodigt uit zelf een maaltijd aan te richten, zelfs als je in de stad woont zoals Gereons Keuken Thuis. Ik ga zeker deze zomer al fresco koken uit dit boek.

Mijn Keuken, een jaar koken op het Franse platteland. (ISBN 97890595655944) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en kost € 29,95

Tour du terroir, la rentrée

 foto: het gele zandsteen van Metz.

Met een zonnetje in de rug en fikse buien in het vooruitzicht rijden we terug naar Nederland. Gereons Keuken en Route loopt op deze meidag ten einde. Drie heerlijke weken getoerd in de perfecte zeshoek. Langs de wijngaarden van de Côte d’Or. Smikkelend en smullend van jambon persillé en gele kip in een witte wijn saus. En niet te vergeten de cassis-omelet met marc de Bourgogne-ijs. Vergezeld van een koel glas Viré Clessé en rode Santenay. Een mooie start.

 foto: cassis-omelet met marc-ijs

Volgende etappe was de Cité des Papes, Avignon, in de regen. En vol met Chinese toeristen. De fameuze brug St. Bémézet stond helaas in de steigers. Dat mocht de pret niet drukken, want Gereons Keuken en Route smulde van de oesters en een bavette met sjalotjes. Wijn ontbrak wederom niet in de vorm van een kwiek glas Picpoul de Pinet en een Côtes de Rhône bij Brasserie du Théatre. Aanrader voor onderweg.

 foto: het torentje van St. Tropez

De volgende etappe was het leuke appartement la Victoire, waar we al eens verbleven. Ik componeerde destijds een salade voor de eigenaars. Gewapend met grillpan en staafmixer braken heerlijke dagen van koken aan. Hummus, gerechten uit het Saint Tropez kookboek van Nina Parker. Het bezoeken van de lokale markt met alle geuren en kleuren. Aïoli en geroosterde eendenborst voor een verjaardagsdiner in Club 55 stijl. Een apéro in de haven. Rijden langs de corniche, alwaar ik een heerlijke picknick plek ontdekte. Jeugdsentiment bij Port la Galère. Slenteren over de Croisette in Cannes. Allemaal op een boogscheut van dit leuke appartement in Fréjus.

 foto: de Estérel

Italië lonkte. Het is markt in Ventimiglia en iedereen is uitgenodigd lijkt het. Verse groenten zover het oog reikt. Een keur aan vis. Cookingvibes galore als ik het zo mag noemen. Logisch dat Gereons Keuken en Route fors insloeg. Olie, rijst, citroenen, pesto, een cederappel en nog veel meer ging in de kofferbak. De risotto daags erna, gemaakt van alle meegesleepte waar smaakte heerlijk. Hoe kan het ook anders?

 foto: pesce in Ventimiglia

Nog enkele dagen van het strand, de zee en het weer genoten en de laatste etappes stonden al voor de deur. Via het prachtig Provençaalse landschap op weg naar Mâcon. Een rakje file in Lyon, mooi de tijd om het nieuwe Confluences Museum te bekijken. (het interieur staat op de agenda voor een andere keer) Terug in de zuidelijke Bourgogne. Altijd een feest om weer terug te keren. om wat boodschappen te doen en te eten. Slakken, een terrine de campagne en wijn. Een glas Viré en een rode uit de Chalonnais (Buxy). Tournus verbaasde lichtelijk na 2 jaar. Wat was hier aan de hand? Van ingeslapen stadje naar een hipster hub. Een leuke stek om te verblijven. En passant de Uchizy van Talmard gekocht. En niet te vergeten de Viré van Sallet. Mooie witte wijnen uit de Mâconnais. De moeite van het omrijden waard.

 foto: kade Tournus

De kers op de taart bestond uit twee dagen Lotharingen, la Lorraine. Nancy en Metz twee gezellige steden op een korte reis van Nederland. Het adellijke stadshart van Nancy en de gele gloed van het zandsteen in Metz. De blauwe lucht erboven. En de laatste lunch in een brasserie met asperges. Wat wil een mens nog meer?

 foto: asperges in Metz

Met dit fotoverslagje komt ook een einde aan de serie Tour du Terroir op Gereons Keuken Thuis. De zomer is in aantocht en het buitenleven lonkt. Vol vitamine F en lekker doorzond start a.s. vrijdag Gereons keuken al fresco. Ik heb er zin in, jullie ook?

 

Gereons Keuken en route

 foto: à Cannes

Nederland kleurt langzaamaan oranje en maakt zich op voor het koningsgedruis van komende maandag. Gereons Keuken en route geniet van de kleurenpracht van de Côte d’Azur. Het blauwe water van de zee, de rode rotsen van de Estérel, het groen van de fiere palmen en verkoelende schaduw onder de parasol dennen. Het licht van de zon. Dit geeft een instant vrolijkheid aan het landschap waar je doorheen rijdt. Een feest voor alle zintuigen. Ik ga ga niet de dichtregel van Baudelaire gebruiken*.Dat zou te cliché zijn. Maar heerlijk is het hier wel in de zeshoek. Al etend trekt Gereons Keuken en route door dit land, een grote provisie kast vol uitdagingen.

 foto: oesters in Avignon

Jambon persillé in Bourgondië. Oesters in een brasserie in Avignon. Struinen over de Provençaalse markten. Groene olijfolie, rode zongedroogde tomaten en het geel van een glas pastis. Vermanend werd ik op Facebook toegesproken, dat elk pondje ook door het mondje gaat. Gelukkig was la piscine municipale snel gevonden en is het aantal matinale sit ups verhoogd tot tachtig. Je moet er wat voor over hebben, voor die hamburgers à la Provençale, de geroosterde eend in het kader van de verjaardag van de mari. En dan het buiten picknicken. Gereons Keuken een route ontdekte een pareltje van een picknickplek direct aan het azuurblauwe water op de rode rotsen in de richting van Cannes.

 foto: magret de canard

Ver van het aanstaande feestgedruis in Nederland, maar vertoevend in een dagelijks feestje. Dat kunnen de inwoners van deze streek goed. Tussen alle glitz en glamor gewoon je dagelijkse potje pétanque spelen, een glaasje pastis en lekker eten. The lessons of life. Daar houd ik van. Ik doe veel inspiratie voor mijn nieuwe kookboek Gereons Keuken en Route, dat weldra het levenslicht gaat zien. En maak veel foto’s. Met het kookboek van Nina Parker onder de arm naar Saint Tropez. Koken à la Club 55, Mijn jeugdherinneringen. Niet alleen het fysiek wordt geprikkeld. Ook de geest. Ik geniet ervan. Dadelijk weer en route, naar de markt om mijn kostje van vandaag bij elkaar te scharrelen. Bon samédi.

 foto;: Club 55 Ramatuelle

*Luxe, calme et volupté

Tour du terroir, Languedoc

 foto: oesters uit Bouzigues

De regio Languedoc Roussillon, land van Catalanen en katharen. Studentenstad Montpellier, zoutpannen, Romeinse steden als Nímes en Narbonne, de beroemde Pont du Gard. Wijn in overvloed, de Noilly Prat uit Marseillan, zoete banyuls wijnen en ansjovis uit Collioure. Er is veel te beleven in deze regio in het Zuidwesten van Frankrijk. Oesters uit Bouzigues, de moules à la Sètoise, waarvan het recept in mijn kook- en leesboekje Gereons Keuken Thuis staat. Lekker met een glas picpoul de pinet. Deze week reed ik vlak langs Nímes, met zijn arena en Maison Carrée. Jeugdsentiment, als 17 jarige op schoolreis naar deze stad. We hebben zoveel lol gehad in de straten van Nímes. Ik ga het zeker ophalen tijdens de reunie komend najaar. Verheug ik me nu al op. Vandaag een recept voor brandade de morue, Een dip van gedroogde kabeljauw die zowel warm als koud kan worden gegeten. zonder knoflook volgens de puristen. De smaak van de Languedoc. Het recept werd in 1830 opgetekend door chef Durand van Hotel du Midi in Nîmes. We drinken er een rosé uit het nabijgelegen Tavel bij.

Nodig:

600 g gezouten en gedroogde kabeljauw (filets)

2 dl melk

2 dl olijfolie

zout en peper

Bereiding:

Leg de gezouten kabeljauw minimaal 12 uur (filets) of 24 uur (vis met huid) in koud water, bij voorkeur stromend. Vervang stilstaand water elk uur. Pocheer de vis 5 à 6 minuten in kokend water en laat daarna afkoelen. Verkruimel de vis in een pan met dikke bodem. Let op geen aluminium of ongecoat gietijzer Verwarm op een laag vuur en voeg druppelgewijs 1,5 dl van de olie toe, terwijl je roert. Verwarm de melk en voeg ook beetje bij beetje 1,5 dl melk toe, totdat een mooi gladde substantie ontstaat. Indien de brandade nog te droog is voeg dan gelijke delen olie en melk toe.

 

Easy does it, salade campagnarde.

 foto: la campagne

Wat heerlijk de campagne in de lente. De zon komt op en groet het verse groen op heuvels van de Vogezen, de ooievaars hebben hun nest opgeruimd. Zij zijn weer klaar voor een nieuw seizoen. Koolzaad kleurt de flanken geel. Het platteland ontwaakt. Een stevige wandeling door de natuur en de lunch lonkt. Een stevige salade met spek en een gepocheerd ei. Dat ei geef ik altijd aan een tafelgenoot, maar dat is een detail. Drink bij deze salade campagnarde met een jonge pinot noir uit Bourgondië. Easy does it.

Nodig:

200 g gerookt spek in grove blokjes

1 grote krop bindsla

1 rode ui fijngehakt

4 eieren

3 sneden oud brood

2 tenen knoflook

1 el Dijon mosterd

gehakte bieslook

gehakte peterselie

6 el olijfolie

2 el rode wijn azijn

zout en peper

Bereiding:

Snijd de bindsla in grote stukken, was de sla en laat uitlekken. Snijd  het gerookte spek in grote blokjes en bak deze krokant. Schep het spek uit het vet en laat uitlekken. Voeg wat olie toe en fruit de gehakte knoflook kort aan. Bak hierna het oude brood in blokjes mee tot ze krokant zijn. Scheur vier velletjes folie af en doe deze in een kopje. Bestrijk de binnenkant  met olie. Breek in elk kopje een vers ei en bind de folie dicht met een draadje. Breng een pan water aan de kook en pocheer de eitjes 3 à 4 minuten. Maak van de olie, azijn en mosterd een vinaigrette. Maak deze op smaak met wat peper en zout. meng deze door de sla. Hussel de spekjes, croutons, peterselie en bieslook door de sla. Verdeel de salade over 4 borden en leg het uitgepakte gepocheerde ei erbovenop.

Tour du terroir, piperade

 foto: Biarritz 1275 km

Vandaag vervolgt Gereons Keuken Thuis zijn Tour du terroir. (in verband met het Paasgedruis even uitgesteld) De streken Béarn en Baskenland vormen samen het departement Pyrénées Atlantiques. De samenvoeging van deze streken in een provincie maakte een einde aan de discussies over welke baret superieur was, de rode Baskische of de zwarte uit Béarn. Een streek vol contrasten, de hoge toppen van de bergen, de blauwe Atlantische Oceaan. Traditionele cultuur en mondaine badplaatsen zoals Biarritz.

Frans Baskenland, in het meest zuidwestelijke puntje van Frankrijk. Een gebied met een eeuwenoude taal, Euskara en gebruiken, zoals pelota. Béarn, het land van sappige groene weiden, transhumance en herders. Beide gebieden hebben een hele eigen keuken. In Baskenland domineert vis vers uit de golf van Biskaje, ham gedroogd uit de Adour vallei en pepers, de piment d’Espelette, vastgebonden te drogen gehangen aan de balkons van de witte Baskische huizen. Surf en turf. Béarn met zijn kazen als Tomme, forel uit de koude bergrivieren, kastanjes, kool en omeletten. Stevige kost voor de winters hoog in de bergen. En alles wordt weggespoeld met cider. De Béarnaise saus komt helaas niet in het verhaal voor. Dat is een uitvinding van een kok in een voorstad van Parijs. Pyrénées Atlantique, verse smaken, pittige Baskische gerechten. Zoals vandaag een piperade. Een pittig eiergerecht zo vlak na Pasen. We drinken er een Iroulégy rosé bij, de enige wijn uit dit gebied. Maar cider uit een drinkzak kan ook.

Nodig:

100 g gekookte ham

3 el olijfolie

3 grote uien in ringen

3 grote groene paprika’s

1 kg tomaten

4 tenen knoflook

8 eieren

peper en zout

gehakte peterselie.

Bereiding:

Snijd de ham in kleine blokjes en bak deze kort in een el olijfolie. Voeg de uienringen toe en laat deze langzaam mee smoren met de deksel op de pan. Roer regelmatig. Was de paprika’s, haal de zaadjes eruit en snijd in dunne ringen. Verhit wat olie in een andere pan en bak de paprikaringen langzaam om en om. Voeg als de uien gaar zijn de groene paprika’s en gepelde tomaten zonder zaadlijsten in blokjes toe. Hak de knoflook fijn en voeg toe. Maak het geheel op smaak met zout en peper. Klop de eieren met een vork en giet bij de piperade. Het gerecht is klaar als de eieren gestold zijn. Haal de piperade uit de pan en serveer direct met wat gehakte peterselie.

 

Lekker en gezond, kinoupaté.

 foto: verse kinoupaté

Een week of twee geleden ontving ik het leuke boek De lente op tafel van Stéphane Reynaud. Een recensie kun je lezen op mijn blog. Stéphane is net als ik een creatieve kok. In het boek geeft hij per lentedag een recept. Zo ook op deze mooie woensdag. Een spannend en exotisch recept voor een kinoupaté met agretes. Lekker en gezond, een echt terroirgerecht. Stéphane besteedt in zijn boek veel aandacht aan de jacht op de kinou, die net als bij de dahut uit de Savoye wordt gelokt door kinou kinou te roepen. Een flinke tik met een knuppel is dan voldoende. Wat agretes erbij en je hebt een heerlijke maaltijd. Een waarschuwing is wel op zijn plaats. Agretes worden niet gevangen maar losgerukt. (kunnen beter geen kleine kinderen bij zijn) Voor het gerecht maak je de agretes dan klaar in een mengsel van merguezworstjes, een stukje Franse kaas en wat banaan.

Het werd een echte uitdaging om deze speciale ingrediënten te vinden, maar uiteindelijk slaagde ik bij een kleine Ghanese winkel op de Cuyp. De man vertelde vrolijk hoe hij genoot van kinoupaté. Aan de slag dus, ik geef hierbij het integrale recept van Stéphane Reynaud met wat toevoegingen van mijzelf. Ik vind de agretes erg lekker met wat zure haringsnippers erbij. Je keuken is na de bereiding wel een slagveld, maar dat moet je ervoor over hebben. Het is lekker en gezond, kinoupaté

Nodig:

1,2 kg kinou (of 2 kg magere kabeljauwham)

12 liter slagroom

6 goed gesloten agretes (de mollige zijn te zacht)

1 banaan

1 boeren Saint Nectaire

3 merguezworstjes

zout en peper

4 zure haringen (gehakt), eigen toevoeging

Bereiding:

Leg de avond van tevoren de kinou in de 12 liter slagroom. (kinou wordt moddervet gegeten) Timmer de agretes op hun kop, hak ze op de bekende manier en zet ze opzij. De kinou is klaar als hij alle room heeft opgezogen. Vermeng de agretes met de banaan en de Saint Nectaire en kruid het geheel met zout en peper. Breek de kinou open, leg er rustig de agretefarce in, druk hem in een terrinevorm en druk alles goed aan zodat het past. Garneer met de rauwe merguez en sluit de terrine. Verhit de terrine op een hoog vuur tot de kinou ontploft. Eet hem goed heet. Serveer er de gehakte zure haring bij.

De lente op tafel van Stéphane Reynaud (ISBN9789059566002) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl en kost € 14,95

Kip Kiev

 foto: jonge kuikens

In mijn studietijd had ik een bijbaantje in de vestiging van Marks&Spencer in de Kalverstraat. De foodafdeling was een plaatje, Je kon er van allerlei dingen kopen, die nog nooit vertoond waren in het retail landschap begin jaren negentig. Ik bedoel dan de kant en klare tarama salata (Grieks), de naanbroden (Indiaas), de door Johannes van Dam geroemde roze champagne (Frans) en de kant en klare Kip Kiev (welke nationaliteit?)

Als student was het altijd een feest om dit laatste gerecht uit de waste mee te kunnen nemen. Aan het einde van de dag kon het personeel de niet meer verkoopbare items voor een prikkie meenemen. Huppakee thuis de oven in. Glas wijn erbij. Echter, de M&S sloot haar deuren en de ready to serve Kip Kiev verdween van het menu.

Maar niet getreurd, Kip Kiev is een favoriet gebleven in Gereons Keuken Thuis, zij het dat ik hem nu niet meer bij M&S koop. (die wederom is neergestreken in de Kalverstraat) Door de jaren heen ben ik erachter gekomen dat het simpel is te maken. De vulling van kruidenboter smelt op de tong. Erbij een mollige Australische chardonnay en je paaslunch is ready to serve.

Nodig:

4 kipfilets platgeslagen

100 g zachte boter

2 el peterselie gehakt

2 el bieslook

2 tenen knoflook

paneermeel

bloem

citroen

1 ei

peper en zout

olie

Bereiding:

Leg de kipfilets tussen twee velletjes folie en sla ze plat met de achterkant van een pan. Maak van te voren een kruidenboter van de geperste knoflooktenen, bieslook, peterselie, peper en zout. Maak een rolletje van de kruidenboter en laat deze hard worden in de vriezer.

Kluts het ei. Meng wat bloem met peper en zout en zet een bord paneermeel klaar. Leg op elke filet een stuk  bevroren kruidenboter en rol de filet goed dicht. Zet vast met een prikker. Haal het rolletje door de bloem, ei en daarna paneermeel. Verwarm de oven voor op 180 graden. Verhit een klont boter en olie in een pan en bak de kiprolletjes snel aan. Zet ze daarna in een schaal in de oven en laat ze in 20 minuten gaar worden. Serveer de Kip Kiev met wat partjes citroen.

Tour du terroir, Auvergne.

 foto: Vulkanen *

In het hart van het Centraal Massief ligt de ruige streek Auvergne. Tour du terroir gaat langs de vulkanen van Puy-de-Dôme, de waters van kuurstad Vichy, de oude pelgrimsroutes naar Santiago. Dwars door deze hoge bergen, door het onherbergzame gebied. Natuur, die zich niet snel laat beteugelen. De beroemde messen uit Laguiole. De zwarte stad Clermont Ferrand. De bandenstad St. Etienne.

Mooie producten zijn er ook te vinden. De Auvergnat eet stevige kost, zoals aligot van aardappels uit de vulkaangrond, linzen en varkensvlees. Aligot met harde Cantalkaas en knoflook. Saint Nectaire kaas met een mollige binnenkant. Van de melk van de rode koeien die op de weilanden grazen. Stevige smaken. Linzen van Puy, uit de Haute Loire. Met die typische eigen kleur en uit 88 aangewezen plaatsen. Deze groene linzen profiteren van het landklimaat in het Centraal Massief. Veel zon in de zomer en ze trotseren de koude van de winter. Vandaag een bekend gerecht uit de Auvergne, petit salé aux lentilles. stevige bergkost. Ik maak deze schotel met karbonades in plaats van gezouten varkensvlees. Het is een stevig gerecht waar heel wat Auvergnats mee groot zijn geworden. We drinken er een stevige rode Bergerac bij.

Nodig:

400 g Puy linzen

4 karbonades

1 liter bouillon (evt. van groentebouillonblokje)

2 sjalotten

1 kleine winterwortel

1 rode paprika

3 laurierbladeren

2 kruidnagels

10 jeneverbessen

3 tenen knoflook

3 tl gedroogde tijm

peper en zout

olie

klont boter

Bereiding:

Pel en hak een teen knoflook fijn. Kneus de jeneverbessen. Meng in olie de jeneverbes, knoflook, zout peper en twee theelepels tijm. Bestrijk de karbonades met dit mengsel en zet weg in de ijskast.

Pel en snijd de sjalotten en andere twee tenen knoflook fijn. Snijd de paprika en wortel in kleine blokjes. Fruit de sjalot en knoflook kort aan, voeg de wortel en paprika toe. Voeg de gewassen linzen toe en laat 2 minuten meebakken. Overgiet het geheel met de warme bouillon. Voeg peper, de rest van de tijm, laurier en kruidnagels toe. Kook de linzen in 40 minuten gaar. Verhit een klontje boter in een diepe pan en bak de karbonades om en om aan tot mooi bruin. Verwijder de laurier en kruidnagels uit de linzen en giet af. Bewaar iets van de bouillon. Haal de karbonades uit de pan en dek ze af. Voeg de linzen toe aan het braadvet en bak kort. Voeg eventueel iets bouillon toe. Serveer de linzen in een schaal met bovenop de karbonades.

* bron foto:.http://int.rendezvousenfrance.com/

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten