FOOD parade

 salade Ibiza in de zomer

In Gereons Keuken Thuis draait het nooit zo om de plaatjes. Beweerde ik altijd en is nog steeds zo. Ik houd het meest van schrijven. Daarnaast kook ik nooit de gerechten real time.Heb bij recepten meestal al het plaatje in mijn hoofd. Ik ben namelijk een droogkoker. Wat dat is, heb ik een keer uitgelegd in Winfrieds woonkamer op NPO6.

Maar…, soms kun je zin hebben om eens terug te blikken met wat plaatjes. Laten we het een FOOD parade noemen. Met foodfoto’s van de Ten Kate markt e.o,, waar ik regelmatig vertoef om foodwandelingen te maken. Een FOOD parade van het eten in een bistro in Metz, oesters in Avignon of de foto van mijn inzending voor de dag van de #pastasalade. Deze week nog aan de slag met koken met bier voor het foodblogevent. En verder met mijn boek Gereons Keuken en Route. Wat voor een fotootjes komen daarbij? Dat is de cliffhanger. Maar nu de eerste FOOD parade op mijn blog.

  jambon persillé in Beaune

 

 

   #pastasalade op 1 juli

oesters met frambozendressing in Avignon

  homemade hoemmoes

 

  la belle de Bresse

asperges in Metz 

 

  olijven op de Ten Kate markt

terrine de campagne 

And now the showstopper:

  al fresco pasta van tante Canasta

 

World of Food.

 foto: sushi van St Jacobsschelp

De eerste dag van juli begint warm. Op een tropische woensdagmiddag, toevallig ook de dag van de #pastasalade bezocht Gereons Keuken Thuis Amsterdam Zuidoost. Op zoek naar een garage. Develstein. Daar staat namelijk iets te gebeuren. iets nieuws voor deze buurt. World of Food heet het. worldoffoodamsterdam.nl/ Een wereld vol eten uit de culturen van Amsterdam Zuidoost. Ghanees, Surinaams, Egyptisch, Oosters en Antilliaans. Een foodhall met al deze smaken.

Afgetrapt werd in een koel studentencafé Bacchus. Lingotto tekende samen met het stadsdeel voor de verbouwing van deze afgewerkte garage. Een lelijk gedrocht, vervuild en vervallen. Het moest een nieuwe impuls worden voor dit stuk Zuidoost, net als de studentenwoningen. Kosten noch moeite werden gespaard. Al met al een riskant project, aldus Martijn Bakker.

En nu glimt de voormalige parkeergarage. Nog wel in de steigers, maar binnenkort gaan 25 geselecteerde ervaren en startende ondernemers de buurt en Amsterdam verwennen met hun kookkunsten. Een  van deze ondernemers is de heer Li van Flavourtown, het enige restaurant dat op deze dag open was. Deze familie is al 40 jaar actief in de horeca van Zuidoost. Als eerste etnische ondernemers.

Gezeten op het dak van de garage had het restaurant een wijn- en spijs proeverij in petto voor de genodigden. Japanse sushi van coquille met een sprankelende prosecco. Een Surinaams spiesje van de barbecue met een pindasausje. We proefden de bouillon voor de ramen. Rode wijnen met een laag histamine gehalte. Uit speciale glazen.

Daarna was het nog mogelijk te spreken met de ondernemers, wijn te proeven of gewoon te genieten op het dak.

Ondanks dat World of Food nog niet helemaal af is, kreeg Gereons Keuken Thuis wel een indruk wat het gaat worden. Een wereld van smaken. Succes met de start!

 

Socca à la Niçoise

 foto: vieux Nice

Socca op deze lekker warme vrijdag. De makkelijke pannenkoek van kikkererwtenmeel à la Niçoise. In het Italiaans farinata geheten. (Overigens kenden de Romeinen ook al brood van kikkererwtenmeel) In Vieux Nice zie je socca overal in verschillende varianten. Belegd of onbelegd. Glutenvrij, dat zeker, maar daar gaat het mij niet om. Niet voor niets is er sinds kort de #LUBM. Ik donder de socca gewoon op de BBQ. Of maak er een wrap van met dat restje Provençaalse kip of koude ratatouille. Flinke dot aioli erbij. Socca, ook Nina Parker uit St. Tropez heeft het in haar boek staan. Met allerlei smaakjes. Ik gebruik gewoon alleen wat zout en een dosis komijn door het beslag. Ga het vandaag eens uitproberen met wat ras al hanout. Smaakte ook prima in de funky #pastasalade op de Dag van de Pastasalade. Ras al hanout koop ik altijd bij  De Volkskruidentuin in de Kinkerstraat. Een paradijs vol geuren en kleuren. Daar haalde ik ook het kikkerwtenmeel.

Ik grill de socca na op mijn BBQ, beleg ze met wat rauwe groente, En zoals gezegd een lekkere dot aioli. En glas frisse rosé erbij en je komt de canicules, hondsdagen wel door. Santé!

Nodig (10 stuks):

300 g kikkererwtenmeel

2 tl zout

3 tl ras al hanout

500 ml water

olie om in te bakken

Bereiding:

Doe het meel, het zout en de ras al hanout in een kom en voeg beetje bij beetje het lauwe water toe. maak er een mooi beslag. Zet het beslag zeker 2 uur in de ijskast. Er kunnen klontjes in ontstaan, maar die verdwijnen tijdens de rusttijd.

Verhit wat olie in een koekenpan en doe een schep beslag in de hete olie. Bak de socca om en om en zet apart onder folie. Eet direct op of laat afkoelen.Je kunt de socca dan ’s avonds gebruiken bij de BBQ.

 

De Zomer op Tafel, Stéphane Reynaud

 foto: De Zomer op Tafel

The unbearable lightness of cooking.*  Een predicaat, dat je Stéphane Reynaud zomaar kan toedichten. In Gereons Keuken Thuis, of moet zeggen al fresco ligt deel twee uit zijn serie seizoensgerechten uit de fameuze culinaire almanak 365. De Zomer op Tafel. Een vrolijk en zomers vormgegeven boek met recepten voor de drie zomermaanden. Vol zomersmaken en -producten. Elke maand begint met een kalender en een boodschappenlijstje. Wat is nu en waar te verkrijgen?

De citaten boven de recepten en de handige uitleg over technieken toveren een lach op je gezicht. “De junizon streelt je huid, de julizon slijt hem” is zo’n citaat. Daarna gaat Reynaud aan de slag met gemarineerde paprika op 2 juni. Hij maakt makreel als in Grenoble en legt uit waarom? Een pastasalade van zalm en penne op 9 juni. Allemaal makkelijke gerechten voor de zomer. Op de camping of het strand. Echt licht en luchtig koken. Wat kersen in rode wijn.

Marie en Léon Vachecrot zijn ook weer van de partij. Marie was jarig en ging op een cursus Oosters koken. Dat had gevolgen in de keuken van de Vachecrots en voor hun budget. Vermakelijke verhalen.

Juli doet zijn intrede. “In juli hebben alle tomaten maar één doel. Tegenpartij, opgelet!” Stéphane Reynaud gaat voor een Tomaten mozza en gekonfijte tomaten op 6 juli. Krabsoep en hoe je deze dieren met de deegroller goed plet voor de smaak. Marie en Léon maken aioli.  Er is zomerse pan bagnat. Een pastasalade van penne en basilicum. Snel te bereiden allemaal om daarna met een glas rosé onder de zomerse hemel of pergola te eten.

“In augustus zonneschijn, bubbelwijn en strandfestijn.” Augustus start vrolijk met gevulde courgettes, lamsspiesen op de zesde. Een zomerse salade Niçoise op de 13e, maar die kan net zo goed twee dagen later! Reynaud sluit af met een feestje voor Léon Vachecrot: “Bij regen of bij zonneschijn, tijd voor een kikkerbilletjesfestijn…”

De Zomer op Tafel is een kookboek, dat je gewoon moet meenemen naar het van vrienden gehuurde huisje in de Languedoc of in je rugzak tijdens je wandeltocht door de Savoye. Of voor bij je tentje op de naturistencamping in de Landes. Makkelijke Franse recepten. Nodig je campingburen uit et voilà instant convivialité! Een ander woord voor gezelligheid. En die kent in de zomer geen tijd.

De Zomer op Tafel, Stéphane Reynaud (ISBN 9789059566217) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 14,95

* wat dit boek te maken heeft met the unbearable lightness of cooking staat in mijn blog gereonskeukenthuis.nl/blog/nieuw-de-lubm/

De Wilde Kalender, Elsje Bruijnestein.

 foto: De Wilde Kalender

Elsje Bruijnesteijn brengt veel tijd door in haar moestuin. Niet zomaar een moestuin, maar eentje op het mooi gelegen landgoed Groeneveld. op de Utrechtse Heuvelrug. Een domein waar het goed toeven en goed foerageren is. Dat weet Elsje niet alleen. Dat wisten de Utrechtse keukenmeiden uit de 18e eeuw ook al. Lekkere en bijzondere smaken uit streek en seizoen. Volgens het Slow Food concept. De schrijfster van het boek De Wilde Kalender dook in alle bronnen en documenten over wild plukken om dit huzarenstuk op te leveren over eten rechtstreeks uit de natuur. Niets invliegen, koken met bescheiden middelen en volgens de kalender. wat is wanneer beschikbaar?

Het boek start met een aantal tips en trucs, weetjes over boodschappen, over pakjes en zakjes (helemaal niet nodig), je voorraadkast, een moestuin zonder kopzorgen, wild plukken anders en goedkoper koken, gezond koken en wat doe je met je kinderen.

Daarna volgt de kalender, beginnend met de Lente, Bloesems, bloemen, boomblaadjes, zuivel en vis. Ach de lente heeft al zoveel moois te bieden voor in je maaltijden. Elsje deelt dit hoofdstuk in verschillende categorieën, voorzien van de vindplaats en smaak. Zo gaat het boek ook door in de hoofdstukken Zomer, Herfst en Winter. Bladzijden vol eetbare dingen in De Wilde Kalender. Zaken, waarvan Gereons Keuken Thuis niet wist dat je ze kon eten en gebruiken. Zoals kibbeling van vissenwangetjes. Of onkruiden in je salade. Het komt gewoon aanwaaien in je tuin. Een echte puzzel, waarbij de schrijfster de stukjes aan elkaar rijgt. Tot slot is er de verantwoording, want er zijn verschillende factoren waar je rekening mee moet houden, zoals de beschikbaarheid, het al dan niet giftig zijn van geplukte waar, de wispelturigheid van de natuur en specifieke waarschuwingen per product. Want wildplukken is leuk en heeft veel smaak. De Wilde Kalender is een handig naslagwerk voor de wildplukker (in spe) Geïllustreerd door Martien Yland en onder auspiciën van Slow Food Nederland. Ik ga mijn ogen open houden voortaan in berm en tuin, langs wad en duin. Daar is dit handige boek een mooie leidraad voor.

De Wilde Kalender, bijzondere smaken uit streek en seizoen (ISBN 9789059565982) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en kost € 16,95


Tot slot kijk ook eens op de site van Elsje Bruijnesteijn, elsjebruijnesteijn.com of zoek haar eens op in de moestuin van Kasteel Groeneveld in Baarn.

Al fresco 2015, spiedini van Rick

 foto: Ricks spiedini

Hij is binnen, de eerste inzending voor Gereons Keuken al fresco 2015. All the way from the States! Rick Amatulli uit Massapequa Park, Long Island (NY) zond zijn recept voor spiedini in. Zijn zomerse maaltijd. Het is een recept uit de Siciliaanse tak van zijn familie. Van zijn zia Nina. Zij is behalve een gracieuze Italiaanse verschijning ook een spectaculaire kok. Spiedini kun je ruim te voren maken, zodat ze daarna snel buiten op de grill kunnen worden bereid. Rick maakt ze van bavette. (steak van de vangen/flanken van het rund) Maar spiedini kunnen van elk soort vlees worden gemaakt. Een snel en makkelijk recept  met dank aan deze Italië adept. We drinken er een fles rode sangiovese bij. Tondo Tondo uit de Tuscan Sun Wines collectie van onze wederzijdse vriendin Frances Mayes.

Nodig (6 spiezen):

700 g bavette (flanksteak)

150 ml olijfolie

3 sneden oud brood verkruimeld

1 tl oregano

2 tenen knoflook

50 g Parmezaanse kaas geraspt

2 grote uien

12 jonge laurierblaadjes

peper en zout

Bereiding:

Snijd het bavette vlees in blokjes. Bestrooi met wat peper en zout. Doe het vlees in een kom en giet de olijfolie erbij. Maak kruim van het oude brood, voeg de knoflook, oregano, peper, zout en Parmezaanse kaas toe. Meng dit goed door het vlees. laat de smaken even intrekken.

Snijd de uien in “blaadjes”. Rijg eerst een jong laurierblaadje daarna om en om vlees en uiblaadje aan een spies. Sluit af met een laurierblaadje Grill de spiezen op de barbecue 2 à 3 minuten totdat ze medium zijn. Serveer direct.

Rick Amatulli serveert deze spiedini met gevulde artisjokken en een lichte zomerse salade. Buon appetito.

Bijen lunch.

 foto: tonijnsandwich met viooltjes

Het zijn weken vol natuur voor Gereons Keuken Thuis. Wildplukken, een natuurlijke boekpresentatie in een kas vol groenten en een bijenlunch. Op een warme vrijdagmiddag verzorgde Melvita sinds 1977 een heerlijke bijenlunch aan de Gouden Bocht. In het mooie pand van de De Bary werden de winnaars van hun Facebook actie en ik getrakteerd op een lunch met honing gerechten. De kok van  het inpandige restaurant verwende de deelnemers met vega gerechten, zoals een flapje met geitenkaas, een soepje van pompoen, een tonijnsandwich met wilde bloemen en yoghurt met een honingraat erbij. En honing, Veel honing. Want daar gaat het om bij Melvita.

En wie maken honing? Juist honingbijen. Het kleinste huisdier van de mens. maar niet het meest onbelangrijke. Dit kwamen we te weten door het leuke theaterstuk van Sonne Copijn, die zelf zo’n 120 bijenkasten bestiert. Overal in Nederland. Zij zet deze neer bij diverse bedrijven, boeren en anderen ter bestuiving en met een missie. De bij te behouden voor de natuur en mens. Want stel je eens voor dat er geen bijen waren voor de bestuiving? Nou dan werd ons food aanbod karig. Geen fruit, geen groenten en geen wijn. En dan heb ik het nog niet eens over de effecten in de voedselketen.

 foto: bijen aan het werk

Copijn vervolgde met een aansprekende presentatie over het systeem dat de bijen vormen. Met ieder zijn taak in de bijenkast. De zorg voor voedsel voor de koningin. Honing voor de winter, want in onze contreien is het in de zomer voor bijen hard weken om de winter door te komen. Thema’s als de bruidsvlucht voor de bevruchting van de koningin, de darrenslacht, de groei van larven, de raatstructuurbouw vlogen voorbij. In een blog als deze heb ik te weinig ruimte om in alle details te treden. Je gaat in ieder geval met hele andere ogen kijken naar deze rakkers. Naar de matriarchale structuur van een bijenvolk. Naar hun habitat, in dit geval de stad, waar het goed toeven is, gezien de vele verleidingen voor dit dier. Maar ook moeilijk, gezien de pesticiden in de landbouw en het korte bloeiseizoen van bloemen. Zaaien dus op je stadsbalkon is de boodschap.

Na de lunch trokken we onder leiding van een stadsimker van I love Beeing de tuin in om eens een kast van binnen te bekijken. In witte pakken bekeken we de activiteiten van de imker, maar vooral van de bijen. Het verzorgen, het ventileren en het dansen. Ja bijen geven elkaar via een dans de exacte coördinaten door van een lekkere plek om nectar te verzamelen.

 foto: in de grachtentuin

Gereons Keuken Thuis heeft nooit geweten, dat er zoveel komt kijken bij het vullen van de knijpfles Melvita honing. Als er al genoeg honing overblijft, want in eerste instantie is het gewoon wintervoedsel voor het bijenvolk zelf. Reden te meer om er een lekker gerechtje mee te maken van warme camembert met honinggelei.Of moet ik gezien de aard van dit mooie product zeggen koningsgelei?

Nodig:

1 rijpe camembert

50 ml honing

1 glas cider of appelsap

2 blaadjes gelatine

Bereiding:

Week de gelatine in koud water. Verwarm de cider met de honing in een steelpan. Knijp de gelatine uit en voeg deze toe. Stort het mengel in een bakje en laat afkoelen. Kerf de camembert aan de boevenkant in en leg deze in een ovenschaal. Verwarm de oven op 150 graden en laat de kaas in 15 minuten warm worden. Serveer de camembert direct met wat van de cider/honinggelei.

 foto: bio honing van Melvita

Wil je meer weten over bijen of over urban beekeeping? Bezoek dan eens de sites ilovebeeing.nl of bezoek eens het theaterstuk van Sonne Copijn op beeagenda.nl  Aanraders, je gaat anders naar bijen kijken.

Naast honing verkoopt Melvita ook andere producten zoals agavesiroop, rijstsiroop en nieuw: speltsiroop. Allemaal leuke dingen om uit te proberen.  Kijk op melvita.nl of op hun Facebook pagina voor recepten.

 

 

My New Roots, Sarah Britton.

 foto: My New Roots

De zon staat hoog boven Frankendael in de Watergraafsmeer op deze woensdagmiddag in juni.. In dit mooie stadspark ligt restaurant De Kas, waar het restaurant in kassen hun eigen groente kweken. Voor op de menukaart,

Op deze mooie locatie schoof Gereons Keuken Thuis aan voor een bijzonder middag. De presentatie van een bijzonder boek door een stralende schrijfster. My New Roots van Sarah Britton, Canadese met een blog, http://mynewroots.org/site/ waar vele blogschrijvers van dromen. Niet alleen in styling, recepten, maar ook in aantallen volgers. Sarah volgde een opleiding aan het Instituut voor Holistische Voeding. Ik ga niet uitleggen wat dat is, dat valt buiten deze recensie. In ieder geval was de schrijfster van dit kookboek er zo vol van dat zij tegen haar toenmalige partner niet uitgepraat raakte over deze manier van voedingsleer. Hij stelde voor, dat ze er over ging bloggen en de rest is history, net als deze relatie.

Nogmaals gooide de dame het roer om en belandde in Kopenhagen, stad midden in de natuur. Zij ging werken in een vegetarisch restaurant, waar ze heel wat mooie kneepjes van het vak leerde. Zoals iets zuurs toevoegen aan een soep. Sarah Britton beschrijft dit als de heilige drie eenheid in haar recepten.

Duidelijk werd dat er een boek moest komen, geïnspireerd op haar vegan lifestyle, maar zonder het gezondheids wijsvingertje, dat je tegenwoordig veel hoort en leest. En ze is daar in geslaagd. Meer nog tijdens deze presentatie op deze mooie zomermiddag in Amsterdam.

Als een stralend zonnetje nam Sarah het woord en vertelde over haar ervaringen met plantaardig eten, haar alternatieven, want daar staat het boek vol mee. Sarah is een kunstenares in smaken. En een ontdekkingsreizigster. Ze ontleedt wat de natuur per seizoen brengt en maakt er mooie gerechten mee, zowel op het plaatje maar ook in de smaak. Bijvoorbeeld haar avocado ijs deze middag met rauwe chocola. Puur, eenvoudig en vol smaak.

My New Roots start met essentiële technieken, zoals peulvruchten en granen koken. Zelf ghee, geklaarde boter maken. Noten- en zadenmelk, pasta, kiemen. Alles wordt duidelijk uitgelegd met verklarende tekens voor vegetarisch en vegan.

Dan komt de LENTE, met freekehburgers met snijbiet,  lentekoolbladeren met couscous en ingemaakte meiraap.  Elk recept wordt ingeleid met een korte uitleg,

We gaan naar het tweede en derde seizoen. Vroege en late ZOMER. Hierbij legde Sarah aan de aanwezigen uit dat deze tweedeling van belang is gezien de totaal verschillende producten uit de natuur aan het begin en einde van dit seizoen. Een pecannoten-crunch met bruine rijstsuikersiroop. Zuring-hoemmoes, die we proefden tijdens de bijeenkomst. Wat heerlijk zuring en overal wild te plukken. Speltpizza’s.

De later ZOMER breng andere smaken. De zomerzon heeft zijn best gedaan op fruit, dat volop te verkrijgen is. Voor kokosmelkpudding met blauwe bessen. Explosief courgette-maisbrood. En de uitvinding van Sarah: een BLT sandwich met homemade kokosspek. Zij noemt het letterlijk spekkie voor je bekkie!

De HERFST heeft andere kleuren en geuren, zoals pain bagnat met een vega-tonijnsalade. De vanille roos appelcider, die we proefden. Fris en niet zoet!  En wat te denken van een chocolade chili met tien specerijen.

Het jaar is rond met WINTER, gegrilde grapefruit, cranberry wortelcake en coquilles van prei. Wat een trukendoos vol natuur in gerechten.

Sarah Britton sluit het boek af met tips voor je voorraadkast.

My New Roots is een avontuurlijk boek over koken met producten, die de natuur je biedt. Zonder ergens wijsvingerig te worden over gezondheid etc. Want daaraan heeft Gereons Keuken Thuis een broertje dood. Sarah Britton is een creatieve en onderzoekende kok. Dit komt in alles naar voren in het boek. Zij schuwt het experiment niet. Gaat voor smaak. Allemaal punten, die dit boek met kop en schouders boven andere vegan/vegetarische kookboeken laat uitsteken. Well done! En in Gereons Keuken Thuis staat er nu weer een werk waar ik behoorlijk wat keukenvlijt en ideeën uit kan putten. (misschien wel met toevoeging van wat vlees of een dash tequila in het avocado-ijs maar dat terzijde)

My New Roots van Sarah Britton (ISBN 9789045211718) is een uitgave van Karakter Uitgevers, karakteruitgevers.nl  en is te koop voor € 24,99

A propos: Wil je Sarah Britton zelf ontmoeten, ga dan zaterdag 13 juni naar Haarlem, @boekhandel de Vries, waar zij van 12.00 tot 14.00 uur haar boek signeert.

 

Gereons keuken en Route

SAM_4416 foto: Gereons Keuken en Route

Het is zomer, tijd voor Gereons Keuken en Route.Ik wandel graag door de stad met alle kleuren, geuren en smaken, die je tegenkomt. Een fietsrit naar de markt voor je groenten en vis. Ik geniet dagelijks wat de stad Amsterdam mij biedt. Origineel Hollandse waar zoals ossenworst en haring. Kaas op de Albert Cuyp. Amsterdamse uien en zuur. Ik kan wel doorgaan. Maar de stad is voor mij ook de synthese van alle smaken uit vele landen. De smaken van de Turkse groenteman. Het winkeltje in de Kinkerstraat dat wel lijkt op een Napolitaanse frutte  e verdure.

044 foto: China op de Zeedijk.
De Franse slager met zijn rillettes. De Griekse olijven en tarama van de stal op de Ten Kate markt. Kruiden als bedoeld voor een sultan bij een Perzische handelaar. Chinese waar op de Zeedijk. En dan vergeet ik nog de wijnhandelaren, de foodmarkten in parken en bakkers. De Foodhallen West waar hipsters met baarden hun kunsten tonen. Smaken, geuren, kleuren dans la ville. Een hoofdstuk vol internationale gerechten, kris kras door elkaar, salades, een kleine risotto of een toetje. De wereld aan je voeten.

IMG_20150313_142430 foto: wereldse smaken op de Ten Katemarkt
En dan thuiskomen op mijn Amsterdamse balkon, waar ik in de zomer zoveel mogelijk buiten kook en eet. Gereons Keuken al fresco, zoals met deze biefstuksalade. Met een glas rode Chianti erbij kom je de zomerse avond wel door.

Nodig 4 personen:

2 grote biefstukken à 150 g

1 geitenkaasje

1 kop gepelde walnoten

200 g rucola

2 sjalotjes

peper en zout

zwarte peper uit de molen

olijfolie

rode wijnazijn

Bereiding:

Maal op een bord een flinke hoeveelheid zwarte peper en wentel de biefstukken erdoor. Verhit in een pan de olie met een klont boter. Als het vet bruin is, bak dan de beide biefstukken om en om in enkele minuten mooi bruin en krokant. Haal het vlees uit de pan. Snipper de sjalotjes. Fruit kort de sjalotten aan, schep uit het vet en zet apart. Rooster in een droge koekenpan de noten. Maak de rucola aan met wat olie en rode wijn azijn. Verkruimel de geitenkaas erdoor. Voeg de geroosterde walnoot toe Bestrooi de biefstukken met wat zout en snijd in hele dunne plakjes. Verdeel de salade over de borden, leg de dunne plakjes vlees erop. Garneer met de gefruite sjalotjes. Serveer direct.

Wilde pluk met Wild Pig.

 foto: de wijnen van Wild Pig.

Hoe wild en terroir wil je het hebben? Een beetje druilerige ochtend in hartje Arnhem, park Sonsbeek, waar Gereons Keuken en Route naartoe toog voor een heuse wild pick. Na een kop koffie of thee van op berken parasiterende paddenstoelen (geen hallucinerende) gingen we en petite comité het bos verkennen. Op zoek naar eetbare dingen. Net zoals wilde zwijnen of varkens doen, vertelde Edwin Florès, wildplukker. Varkens eten van alles. Waar hun neus hen naartoe leidt. Beukennootjes, een bron van proteïne en zetmeel. En beuken staan er volop in Sonsbeek. Al honderden jaren. Witte klaver, die we direct plukten. Een klaversoort met een licht zurige smaak, die doet denken aan sauvignon blanc. Met noten van granny smith. Zevenblad. Een flinke bos waterkers langs de rand van een beekje. Edwin liet het allemaal zien. Vol verve en in touch met het terroir, want naast wildplukker is hij ook een gepassioneerd verhalenverteller. Dat doet hij ook in de workshops die hij geeft en de boeken, die hij schreef over wilde pluk. Kijk eens op casaforesta.nl/workshops Het is leerzaam en inspirerend.

 foto: wildplukker Edwin in actie.

Na de wandeling werden we ontvangen in Ressen op het, als ik het zo mag noemen, domaine van Edwin. Een paradijs in de Over Betuwe met een wildpluktuin, een moestuin en natuurlijk de varkens. De soep en quiches van raapsteel en erwtjes stonden uitnodigend klaar.  Hier ontmoetten we Véronique Torcolacci, wijnmaakster uit de Languedoc. Verbonden met het terroir is zij de producente van Wild Pig wijnen. De wijnen stonden in gelid klaar om te worden geproefd, nadat de vigneronne het verhaal van Greta had verteld. Net als op de Veluwe komen er in de Languedoc veel everzwijnen voor. En zoals we die ochtend al hadden begrepen hebben varkens een neus voor lekkere dingen. Zo ook Greta, die gulzig snoepte van een perceel chardonnay. Totdat ze op een dag door Véronique gewond werd aangetroffen tussen de ranken. De zeug werd verzorgd en uiteindelijk op 16 november, Sint Margaretha vrijgelaten. Een naam was geboren. De wijnen heetten voortaan Wild Pig, met als handelskenmerk een afbeelding van Greta. Een zomerse range vol smaak.

 foto: soep van Casa Foresta

Wild Pig Winery,  wildpigwines.com betrekt zijn druiven van een veertigtal wijnboeren in de regio. Van Limoux op de hellingen tot de kust. Er zit soms wel vier weken tijd tussen de eerste en laatste pluk. Er wordt begonnen aan de Mediterrane kust, waar de zon intenser is en langzaam daarna worden de hoger gelegen percelen geoogst. Van de druiven maakt Véronique mono cépage wijnen. Chardonnay, Sauvignon Blanc en Viognier tekenen voor wit. Syrah met nachtelijke pluk en een inweek van slechts 4 uur levert de rosé. En natuurlijk een peperig rood!. Daarnaast is er rode Merlot en Cabernet Sauvignon. Allemaal vrolijke fruitige wijnen voor de borrel of misschien wel voor bij Gereons Keuken al fresco deze zomer. (ik kom er op terug)

 foto: vigneronne Fanny maakt worstjes.

Maar er moest nog gewerkt worden. Want zo’n wilde pluk met Wild Pig maakt hongerig. Er werd worst gemaakt. Met kruiden uit het bos en van de grond van Casa Foresta. Fanny Spironelli, wijnvrouw uit Gigondas ging samen met Véronique en andere aanwezigen aan de slag. Er werden twee soorten worst gemaakt, een met venkelzaad en zout en één met kruiden. Edwin deed vakkundig voor hoe hij zijn varkensvlees verwerkte. Deze week schreef ik nog over de worstjes van de wijnvrouw. (een gouwe ouwe uit mijn boekje) Nu zag ik eens een andere letterlijke versie hiervan. Fanny maakte worstjes alsof ze nooit anders had gedaan.

 foto: de biggetjes

Het druilerige van de ochtend maakte plaats voor het lentezonnetje en onder het genot van de wijnen van Wild Pig, de verhalen van Véronique en Edwin, werden we getrakteerd op gegrilde worst. met uitzicht op de worstjes to be. Zij struinden dartel door de wei. Dat dan weer wel. Ik heb genoten van het terroir, de wilde pluk met Wild Pig.

 foto: de jonge cépages van Wild Pig

Naschrift: De 7 variaties wijnen van Wild Pig worden in Nederland verkocht bij de blauwe grootgrutter in fles (0.75 l) en een pouch (1.5 l)  #spon

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten