Het nieuwe proefboek.

 

 foto: cover het nieuwe proefboek

Het nieuwe jaar begint goed in Gereons Keuken Thuis. We gaan leren proeven. Twintig 16 gaat mede bepaald worden door het nieuwe proefboek van gastronoom Peter Klosse en meesterkok Angélique Schmeinck. Zij schreven dit lijvige boek over wat we eten en drinken. En dat is meer dan zomaar wat in je mond stoppen. Een 3D beleving zoals Thérèse en Jonnie Boer het noemen in de inleiding. De omgeving, het gerecht, de bediening en de wijn-spijscombinatie. Alles draagt bij aan hoe we smaken beleven. Albert Kooij vindt dit boek onmisbaar voor de ontwikkeling van de Dutch Cuisine. Want na alle Nordische keukens is nu de Nederlandse keuken en vogue. Net als de wijn, maar daar meld ik wat meer over tijdens een speciale wijnweek later deze maand.

Terug naar het nieuwe proefboek. De inleiding start met wat basis over smaken, de nieuwe voedselwereld, de verwondering over de vele mogelijkheden van smaak, echt koken, keep it simple en de gastronomie als wetenschap. Klosse laat zijn kunde zien.

Het eerste deel gaat over de smaak van gerechten, de samenstelling, de basis van ons voedsel, het benoemen van smaken, keuzes voor bereidingen en kooktechnieken en tenslotte smaakcomposities in de praktijk. Meteen besloten met inspiratie en flavour graphics. Elk hoofdstuk in dit deel wordt aan het einde samengevat. Met duidelijke illustraties bijvoorbeeld over de umami smaken en wat daaronder valt. Of een schema met smaaktype groenten. Ik vind dat interessant omdat het erg aansluit op hetgeen ik vaak vertel tijdens wijnproeverijen of kookworkshops. de schrijvers laten zien hoe je smaak kunt ontleden. Want dat is wat het nieuwe proefboek doet.

In het laatste hoofdstuk van het deel wordt veel aandacht besteed aan culinaire inspiratie door middel van flavour graphics. Nu eens geen kant en klaar recept maar een staalkaart van smaakbelevingen. het gaat om flavour design. Een combi van tomaat en Hollandse garnaal. Hoe verhouden smaak en textuur zich? Angélique Schmeinck laat dit duidelijk zien. Met asperges en ansjovis, rode biet en makreel of geitenlam in het groen. Naast elke foto staat een duidelijk omschrijving van de compositie en smaaktonen. Experimenteren dus.

Deel twee gaat over de smaak van dranken. De samenstelling ervan. Denk aan thee, koffie, bier en natuurlijk wijn. Het nieuwe proefboek behandelt alle aspecten van wijn  van productie tot distributie. Aan het einde vat Peter Klosse de verschillen tussen wijn en bier nog eens samen.

Deel drie gaat over drank en spijs, het terrein van Gereons Keuken Thuis. Hoe combineer je gerechten en dranken, welke overwegingen maak je. Een stukje kennis, dat elke hobbykok of foodblogger zou moeten beheersen. In deze zin is het een interessant boek.

Het boek besluit met verdieping, achtergrondinformatie. Over mondgevoel, olfactorische aspecten (wat ruik je?). Wat doen je hersenen met al die smaakinformatie? Een wetenschap op zich. Uiteindelijk resulteert dit alles in een gedragsmodel van en voor je voedselkeuze. Meer ga ik er niet over zeggen in deze recensie, maar interessante materie is het. En leergierig als ik ben.

Het nieuwe proefboek is een aanrader voor degenen, die smaken willen ontrafelen, Zich willen verdiepen in de essentie van gerechten en hun beleving. Daarin is het boek geslaagd. Het vormt een mooie aanvulling op al eerder opgedane kennis. En zoals gezegd een must voor elke hobbykok of foodblogger, die wil gaan creëren in plaats van koken. Dit complete en leerzame werk zal in Gereons Keuken Thuis nog heel wat keren gebruikt gaan worden.

Het nieuwe proefboek, Peter Klosse en Angélique Schmeinck (ISBN 9789059566408) is een uitgave van Fontaine Uitgevers en is te koop voor € 39,95

Gereons Kerstkeuken Thuis

 foto:  Gereons Kerstkeuken

Gereons Kerstkeuken Thuis  De laatste twee weken kwamen er negen menu’samuses, de spinaziesoep van Paul en tips voor gourmetpret voorbij. Ineens realiseerde ik me dat er in mijn kook- en leesboekje Gereons Keuken Thuis ook de nodige kerstpret valt te beleven. Je kunt het nog steeds scoren als Ebook zo vlak voor de kerstdagen. Een boekje met vlees, met vis, wat zoets of hartigs. Een cake van de monniken uit de Bourgogne, een amuse van twee haksels, stoofpotten met pittige boerenkool of gewoon confit in de choucroute Landaise. Ik snuffelde en snoof door de recepten in mijn boekske. Gereons Kerstkeuken Thuis is er nu klaar voor. Een menuutje voor de Kerst. Met wat wijnideetjes.

* Amuse van Noordzeeforel       met een Crémant de Bourgogne

Slaatje van peerkes en abdijkaas  met de witte Mâconnais

* Brabants reestoofpotje met hete bliksem met een rode Bourgogne passetoutgrain

Kleine Mont Blancs met een rode Banyuls

 foto: Van Gogh landschap.

Brabants reestoofpotje


Een stoofpot van het ree. Deze wordt gemaakt van een uitgebeende en in blokjes gesneden reebout. (Vraag dit aan je poelier, als je de reebout niet zelf achter in je keuken hebt afgehangen)  Homemade perenstroop is één van de geheime ingrediënten.

We drinken er een Caves de Mancey Passetoutgrain bij. Dat is in tegenstelling tot andere Bourgogne wijnen, een blend, namelijk van de pinot noir- en gamay druif.

Nodig:

1 kg uitgebeend en in blokjes gesneden reevlees

1 grote witte ui

1 middelgrote winterpeen

1 teen knoflook

250 gram witte champignons

3 sneetjes peperkoek

Ongeveer een halve liter rode wijn

perenstroop

Bereiding:

De ui en de wortel in ringen snijden, de champignons grof snijden, de knoflook persen. De wijn op een middel laag vuur warm laten worden. De reeblokjes aanbraden in boter, aan het eind bestuiven met een beetje bloem en door elkaar roeren tot ook de bloem bruin is.Ondertussen de uien, wortel en knoflook op een laag vuur ongeveer 8 minuten laten stoven tot de uien glazig zijn. Het vlees en de groenten in de rode wijn doen, het vlees moet onder staan. Ongeveer twee uur laten pruttelen, let op dat het vlees niet uit elkaar valt.

De champignons voorzichtig aanbakken, niet te lang. Het laatste kwartier, twee/ drie sneetjes peperkoek mee laten sudderen en afhankelijk van de smaak appel of perenstroop toevoegen. Als laatste de champignons 5 minuutjes mee laten sudderen.

 foto: de lage zon…van december.

Gereons Kerstkeuken Thuis wenst allen een mooi Kerstfeest! Geniet ervan.

Bonen! van Joke Boon.

 foto: Bonen!

Een aptoniem, van het Latijnse aptus (geschikt) en het Griekse onuma (naam), is het verschijnsel, waarbij de drager van een naam zich bezighoudt met het onderwerp van de naam. Beter kan het niet in het geval van Joke Boon, die een kookboek schreef over Bonen! Een jaar lang peulvruchten in diverse recepten.

Boon stelde zich tot doel elke dag iets met bonen te eten. In haar geval geen straf, want Joke is dol op bonen. Altijd al geweest. Hierin schuilt een soort “nomen est omen”. Dat geldt niet voor alle Nederlanders. De peulvrucht is een beetje in het verdomhoekje geraakt door de jaren heen. Maar als gevolg van kennismaking met andere culturen zit de boon weer in de lift. En Joke draagt hier haar steentje aan bij met het boek Bonen! Elke maand 12 verrassende recepten met bonen.

Let’s make a quick tour door Bonenland. Joke ging de uitdaging aan om een jaar lang elke dag iets met peulvruchten te eten en daarin zo veel mogelijk te variëren. Nu is dat niet zo moeilijk als je weet, dat er wereldwijd 18.000 verschillende bonenrassen zijn.

Bonen! zijn gezond, bevatten veel eiwitten en langzame koolhydraten. Zijn goede vleesvervangers. Joke Boon voegt hieraan toe, dat als je meer bonen eet, je geen kiloknallervlees meer hoeft te eten, maar juist geld overhoudt voor mooi en eerlijk vlees. Bonen zijn namelijk gezond en goedkoop. Gedroogd, in pot, blik of vers uit je tuin.

In januari maakt Joke pindakaas met pit, linzentruffels of haar moeders bruine bonensoep. Februari geeft een sperziebonenstamppot, een broodje taugé of een heerlijk captain’s dinner. Maart een recept voor chutney van bonen, een magische chocolade pudding of een speciale chili con carne.Tussen de maanden door geeft Boon allerlei praktische informatie over peulvruchten. Het weken, het kweken, de gezondheidsfactor….

April met groene soep met Hollandse garnalen, dadel/linzenpannenkoekjes of humoes bi tahin. Mei met historische tuinbonen, een gast recept van foodhistorica Lizet Kruijff. En wat te denken van rats, kuch & bonen? Juni met gevulde peultjes en een soep van witte bonen, prei en spek. Juli verleidt met een romige smoothie van gele linzen. Dat moet ik eens uitproberen in Gereons Keuken Thuis. Boon ging op pad naar Schermerhorn en laat zien dat zelfs de grauwe erwt niets saais heeft.

Augustus lonkt  met een zoete after eight mousse en een klassieke Indiase dal. Joke verhaalt over lupine als eiwitbron.De herfst nadert , september met sushi van gemengde linzenkiemen of de ovenschotel filosoof met zwarte oogbonen. Oktober, pindakoekjes van kikkererwtenmeel of baked beans. November met kroketten van flageoletbonen, een heerlijke bonenburger of cassoulet. Voor het laatste gerecht kun je mij wakker maken!

Het jaar loopt af met december. Maar niet geheel. 2016 is namelijk uitgeroepen toto internationaal jaar van de peulvrucht. Dat belooft nog wat. De feestmaand in Bonen! sluit af een paté voor favabonen, belugakaviaar van zwarte linzen, bonenblini’s en hoe kan het ook anders Hollandse erwtensoep.

Bonen! is een aanrader. Een kookboek met heerlijke gerechten en smakelijke fotografie. een schat aan kennis. Boon heeft koste nog moeite gespaard om vele toepassingen te vinden en te maken met bonen. Schatplichtig aan haar aptoniem. What else?

Bonen! door Joke Boon (ISBN 9789048829606) is een uitgave van Carrera en kost € 29,99

NB: Wie de bonendiva Joke wil ontmoeten kan a.s. zaterdag 12 december terecht bij Boekhandel de Vries in Haarlem. Vanaf 14.00 uur.

Het Suiker Boek.

 foto: Het Suiker Boek

Dagelijks worden we overspoeld met adviezen, tips, boeken, artikelen en blogs over “gezonde” voeding. Zij het uit ervaring, zij het wetenschappelijk onderbouwd. En zeg nu eerlijk, wie is daar nu niet gevoelig voor? Gereons Keuken Thuis wel. Ik maakte deze week de fout door bij een fastfoodketen een broodje te gaan eten. Gewoon uit gemak. Was er 10 jaar niet geweest. (ik zal er de komende tien jaar ook weer niet komen) Daar wringt vaak de schoen. Het probleem is dat alle voedingsadviezen ten spijt, het moeilijk is om een gezonde levenswijze handen en voeten te geven. We consumeren dagelijks grote hoeveelheden suiker. Bewust of onbewust.  Zo ook  Damon Gameau,  Australische acteur en schrijver van Het Suiker Boek. Hij stopte enkele jaren geleden met de inname van geraffineerde suiker en voelde zich direct een ander en gelukkiger mens. Slank, gezond en zonder dips.

Damon ging voor Het Suiker Boek een uitdaging aan. Hij wilde een film maken, over wat er met hem gebeurde als hij weer de hoeveelheid suiker zou gaan eten, die de gemiddelde Australiër elke dag binnenkrijgt….. Veertig theelepels. Veel? Ja als je het zo leest wel. Twee maanden lang at Gameau deze hoeveelheid suiker. Niet door snoep of zoete dingen te eten, maar verantwoorde en “gezonde” producten. Hij kwam 9 kilo aan, ontwikkelde een buikje.(wat hem niet misstond, maar dat terzijde) En zijn lever vervette.

In het boek vergelijkt Damon zijn dieet zonder suiker met een dieet vol met “sluip”suiker. Hij doet op een vrolijke manier kond van zijn ervaringen, geïllustreerd met foto’s en ander beeld. Dat maakt het een vrolijk en leesbaar boek.

De schrijver verhaalt over de Aboriginals, die hun kleine kinderen rustig cola voeren. Hij verkent het suikerlandschap van de VS. Allemaal te zien in zijn film, die begin 2016 in Nederland te zien zal zijn. Enigszins ontluisterend, omdat Gameau aantoont hoe de wereldwijde suikerindustrie ons en onze gezondheid in zijn greep heeft. Wat het met je lichaam en geest doet. Hoe je afkickt van deze suikerverslaving.

Interessante kost allemaal, voor lezers, die graag wat meer achtergrond willen weten over voeding en de effecten ervan. Maar verderop in het boek gaat het mis. De queeste van Damon Gameau krijgt dan in mijn ogen iets van een preek. Nu ligt dat niet direct aan het onderwerp zelf, maar aan het feit dat boeken, die een bepaald voedingsmiddel tot boosdoener bestempelen, soms doorschieten.

Gelukkig maakt Gameau dit op een creatieve wijze goed door achter in het boek lekkere suikerloze recepten te geven. Zo krijgt het toch nog handen en voeten.

Het Suiker Boek is een leuk en luchtig geschreven boek, dat veel onthult. Je wordt je bewust van de sluipsuikers in je voeding. Daar kan je op letten. Het Suiker Boek is kost voor sacharofoben en elke andere lezer, die meer wil weten over de invloed van suiker en er iets mee wil doen. Ik blijf in ieder geval wel mijn incidentele taartjes verorberen.

Het Suiker Boek van Damon Gameau (ISBN 9789401429603) is een uitgave van uitgeverij Lannoo en kost € 22,99

 

Friuli Venezia Giulia

Een tamelijk onbekende streek voor de Nederlanders. De Noordoosthoek van Italië. Friuli Venezia Giulia mag in deze Italiaanse Week niet ontbreken. Daarom stak Gereons Keuken en Route zijn licht op tijdens een bijeenkomst georganiseerd door de Italiaanse Kamer van Koophandel. De Alpen en de Adriatische Zee bakenen het territoir af.  Het is een veelzijdige streek met hoge bergen, kunststedem en mooie stranden. Je kunt er vele kanten op. Hiken, fietsen, skien voor de sportievelingen,zoals in de Tarvisiano

 

Wijn en delicatessen proeven op Ein Prosit. Het festival dat dit jaar van 15 tot 18 oktober plaatsvond. met wijnen, delicatessen en kunsten van Michelin chefs.

Logeren in een origineel Alpenhuis in de gemeente Sauris of Zahre, een plaats met leuke gewoonten, een spannend Carnaval en heerlijke prodotti. Gewoon bij de mensen thuis.

Strandvertier aan het 9 kilometer lange Adriatische strand van Lignano Sabbiadoro. Ik kende deze badplaats van de webcams, die de VRT uitzendt in de rustige ochtenduren.

San Daniele ham, grappa van Nonino en witte wijnen uit Friuli Venezia Giulia. Bekende producten uit deze streek.

 

Sophie van Wijnen, de kok en schrijfster van het blog etenmaken geeft in de Italiaanse week een recept voor spitskoolsalade met karwijzaad vanuit de Zuidelijke Alpen. Nodeloos te zeggen dat we een mooie witte wijn uit Friuli er prima bij gaat, net als een dunne plak San Daniele ham. Buon appetito!

Met deze laatste blogpost komt er een einde aan de Italiaanse week op Gereons Keuken Thuis, maar niet voor lang. Het volgende Italiaanse event ligt al in het vizier. Op 17 november a.s.ga ik beleven, wat de regione Campania allemaal voor een lekkers in petto heeft. Maar daarover later meer.

Foodparade Italiaanse week.

cropped-600638_193117330814173_1861365947_n.jpg

Het is een mooie foodparade Italiaanse Week geworden. Veel foodbloggers zonden hun Italiaanse creaties in. Allen dank voor jullie deelname!

 Miss Foodie  ging samen met Marleen  een paar dagen naar de kookdiva uit de Veneto. Lees hun relaas hier…Pasta met aardperen

 Tomatensaus uit Umbria ingezonden door Gitta Smits uit het kookboek De easy Vegeterranean

Kook- en Italiëgek Wilma gaat voor de biscotti bicolori  uit DOLCI, één van de deeltjes uit de Zilveren Lepel kookschool reeks.

 Uit hetzelfde DOLCI bakte Carola een  zoethoudertje, Italiaanse pruimentaart

Bij het Grachtenatelier kun je terecht voor een inspirerende workshop Italiaans koken. Aan de slag met een gezelschap om een heerlijk menu te maken.

 Melanzane alla Parmigiana ingezonden door Nombelina”s foodblog mogen natuurlijk niet ontbreken in deze Italiaanse foodparade.

 Marlene Bijlsma is blij met de nieuwe editie van het Con Amore kookboek van La Loren. Ik schreef eens over een ander boek van haar, Ricordi e ricette  dat ik in 1999 in Rome kocht.

  Anne-Marie Otter doet mee aan de #ItaWe met haar blogpost over zelfgemaakte gnocchi al gorgonzola

Wat te denken van een Italiaans wijnenrondje of een kleine wijnproeverij? Ga je neus eens achterna. Onder andere bij Hernri Bloem vind je een keur aan wijnen uit de laars.

 Charlotte Kleyn, de kokende student bracht een recept mee uit de spannende stad Napoli, pasta met kikkererwten. pasta e ceci

 De meisjes van de moestuin gaan voor koekjes van overgebleven risotto.

Als laatste zond foodblogger Sylvianne Spitaels haar vakantiepasta in. Grazie!

 En wil je na deze foodparade Italiaanse Week nog meer cultuur opsnuiven uit de Bel Paese? Bezoek dan het Italië evenement in Houten.

En voor je Italiaanse kerstinkopen kun je van vrijdag 4 tot en met zondag 6 december in de Posthoornkerk, Haarlemmerstraat naar Little Italy Amsterdam

 

Koken onder de Toscaanse zon.

 foto: het oeuvre van Frances.

Ik houd van de manier waarop mijn vriendin Frances Mayes haar avonturen onder de Toscaanse zon beschrijft. Zij brengt het zonnetje in huis.  Op haar naam staan talloze boeken over haar huis Bramasole, haar reizen door Italia, het koken en genieten van het eten. Inspiratie voor in huis, extra vergine olijfolie en een reeks Tuscan Sun wijnen wijnen. Ik schreef er al regelmatig over op mijn blog. Frances deed als één van de eerste schrijvers in 2012 mee aan mijn serie Talk and Table. (haar doopnaam voor het Hollandse gesprekken en gerechten) Gereons Keuken Thuis vindt dat de Toscaanse zon tijdens een Italiaanse week present moet zijn. Met een gerechtje en een wijn what else?

 foto: Tuscan Sun Cookbook.

Uit het “Tuscan Sun Cookbook” maakte ik al eens een spaghetti met krab, zest en witte wijn. Een lichte maaltijd. Salade erbij en pronto!

Nodig 4 personen

400 g spaghetti

400 g krabvlees

2 el olijfolie eerste persing

1 glas witte wijn

sap van halve citroen

1 el citroenrasp

zout en zwarte peper

50 g Parmezaanse kaas

gehakte peterselie

Bereiding:

Kook de spaghetti al dente. Meng het krabvlees met de olijfolie, peper en zout. Verwarm in een pan en voeg de witte wijn toe. Als het kookt kun je meteen het vuur uitzetten. Meng de spaghetti en de krab en voeg de zest en sap van de citroen toe. Bestrooi het gerecht met de Parmezaanse kaas en peterselie. Indien de pasta iets meer vocht nodig heeft kun je wat kookvocht van de spaghetti toevoegen.

Helaas (nog) niet te koop in Nederland maar als wijntip vandaag:

Abbraccio, de sprankelende witte wijn uit het gamma van Frances Mayes, een IGT Toscana Bianco 2013, gemaakt van 45% trebbiano, 35% chardonnay en 20% grechetto. Een strogele blend, met frisse hints, een elegant bouquet en mooie afdronk. Een wijn om te onthouden, een aanwezige wijn.

Foodparade oktober

 De vlinderkas van de Hortus.

De maand oktober is al weer bijna voorbij. Een maand, die begon met de dag van de pompoensoep, Het schemert op deze maandag namiddag. Gereons Keuken Thuis is de laatste weken veel en Route geweest. Naar boekpresentaties en het Lifestyle lab. Tijd voor een foodparade. Maar ook op een heuse rijstsafari in de oudste Hortus Botanicus van Europa. Een middag vol uitleg over de rijstplant en een lekkere lunch met de basmati rijst van Tilda. Het zonnetje scheen op de victoria regia (waterlelie) en alle aanwezigen genoten van de rijst en het gezelschap. Een spontaan receptje kwam naar boven. Lekkere amuselepels met Tilda’s limoen/chili basmatirijst en een krokante garnaal. Heel makkelijk een quennelle voorgestoomde rijst, een krokante garnaal erop en een takje bieslook. Voor bij een voluptueuze viognier. Hoe je de krokante garnaal maakt kon je eerder lezen in mijn recept voor gazpacho-helado-con-gambas-picantes Ik ga mijn gasten ermee verwennen in november.

Fotomomentjes waren er ook op de boekpresentatie van Less is More van Sacha de Boer en Jacob Jan Boerma. In de Wintertuin van het vernieuwde Krasnapolsky vond dit heuglijke feit plaats. Het derde boek alweer van deze twee Rammen. Makkelijk te maken en stunning gefotografeerd.

Er kwam wijn binnen uit de Languedoc, van Fat Bastard, een merlot en een chardonnay. Easy wijnen, zoals ze het zelf noemen met een fun factor. (dat hoeft van mij niet zo nodig) Door te kiezen voor de cépage wijnen van Fat Bastard steun je ook het dwergnijlpaard in Ivoorkust. Het diertje op het etiket symboliseert een dikke vriend en een goede lobbes. Want dat is wat deze wijnen willen zijn. Populair in 20 landen en 2,5 miljoen flessen per jaar. Het nijlpaardje zet zich nu in voor zijn soortgenootjes. Lees meer op het halslabel op de flessen Chardonnay en Merlot.

Als culipost kwamen er spannende titels binnen, een prachtig boek over koken aan de keukentafel in twee federale hoofdsteden, kitchen-table-food van Tal Maes en Petra de Hamer.Een spannend kookboek over de dreven van Manhattan door Russel Norman, Spuntino.

 En op mijn leeslijst staan er nog wat titels ter recensie. Spiralize, Peru van Gaston Aucurio,  het Suikerboek van Damon Gameau. Hierover later meer.  De Italiaanse keuken in Pizza het rode deeltje uit de zilveren lepel kookschool reeks, Het boek Pasta, gnocchi en risotto van Janneke Philippi. Deze boeken zullen gaan schitteren in de Italiaanse week van 9 tot 16 november op Gereons Keuken Thuis. Natuurlijk naast die andere culinaire sterren als Antoinette Coopsen en Frances Mayes. In ieder geval ga ik a.s. woensdag spotten wat de regio rond Udine in Noordoost Italië voor een moois te bieden heeft. Al wat inspiratie vind je op foodparade italië. Never a dull moment.

Nog zo’n fotomomentje was er zaterdag jl, tijdens de gezellige vernissage van het kookboek De Vrolijke Tafel in het pand van mevrouw Hamersma in de Pijp. Tijdens dit festijn proostten de aanwezigen op alweer het tiende boek van Karin Luiten. Zij heeft het over een andere boeg gegooid en geeft een kijkje in de wereld van Karin. Meer verklap ik nog niet, want de recensie volgt nog. De pompoensoep was lekker. Dank aan Mariëlla Erkens. (keukenfenomeen)

Het blijven al met al wilde weken in Gereons Keuken Thuis. Voor november heb ik ook al de nodige ideeën, zoals de vega wijnwandeling, een productie met vegakok Sofoula Schalkwijk. Daar lezen jullie alles over in een volgende foodparade.

 

 

 

Een kleine waarschuwing achteraf, deze bloppost kan gesponsorde onderdelen (lijken te) bevatten

Spuntino, Russell Norman

 foto: Spuntino

Iedereen die voor de eerste keer in Manhattan aankomt overkomt datzelfde gevoel. Van vreemd en herkenning, alsof je een film binnenstapt. Ik ken dat gevoel, Russell Norman ook. Toen hij in 1999 New York voor het eerst bezocht werd hij gegrepen door de dynamiek van de stad, het verticale en de filmische elementen. Andere bezoeken volgden en zijn view werd horizontaler, weg van de high rise buildings naar het niveau van de straat. Daar is zoveel te ontdekken. Op elke hoek wacht je een volgende verrassing. Voor Russell met name onder 14th Street, waar het rechte grid patroon van Manhattan plaatsmaakt voor wat bochtiger straten. The Village, Lower East Side en Meatpacking District.

Spuntino werd geboren!  Eerst in het hoofd van de schrijver en vanaf 2011 als restaurant in Soho, niet SOHO. Russell Norman wilde met Spuntino een stuk authentieke  NY beleving neerzetten in de frivole uitgaanswijk van Westminster. En dat is gelukt. Spuntino, hapje of bite in het Italiaans, is een New York style restaurant in het hart van de uitgaanswijk van Londen. In Gereons Keuken Thuis ligt nu Normans tweede Boek, SPUNTINO, een avontuurlijke culinaire tocht door de straten van Manhattan en Williamsburg.

Het boek start met brunch, een Engelse term uit 1859. Een mengeling van breakfast en lunch. Je hebt in ieder geval een excuus om een Bloody Mary tegen de kater van de nacht ervoor weg te tikken. En omdat de Big Apple nooit slaapt is brunchen elk moment van de dag mogelijk. Met in de hoofdrol eiergerechten, gezoet spek (niets voor de health freaks), eiertoast met truffel of de stevige Mac & Cheese, ontstaan in 1802 in het Witte Huis. ( president Thomas Jefferson wist wel van wanten)

Het volgende hoofdstuk, Spuntini , gaat over hapjes, barsnacks, ideaal om op te knabbelen of een maaltijd to go mee samen te stellen. Toast met bakkeljauw, gefrituurde olijven of crostini met cavolo nero, een boerenkoolvariant, die nu ook in Nederland furore maakt.

We gaan verder met de pizzette.  Er zijn ongeveer 2000 pizzatenten in New York. Er zijn zelfs New Yorkers, die menen dat de pizza in Litte Italy is uitgevonden door de familie Lombardi. (laat ze dat in Napoli maar niet lezen) In ieder geval is NY een pizzastad in vele gedaanten.  Russell Norman geeft in dit hoofdstuk naast de basis een keur aan recepten voor pizette. Met bloemkool en scamorza, met aardappel/ansjovis/brandnetel, met wilde paddenstoelen of met knoflook en geitenkwark. Eat your heart out, bedrijf van pizzakoeriers, dat de naam van deze stad voert. Dit is het echte werk.

Wat zou Amerika zijn zonder salades. alle varianten zijn mogelijk en komen ruimschoots aan bod in Spuntino. Gehakte salade, salade van eendenham, pecorino en munt, slaw of een salade van courgette, paardenbloem en lavas. Norman geeft ook de nodige dressings erbij. Echt heel New Yorks, waar de keuze eindeloos is, in ingrediënten, toppings en dressings.

De sliders, een soort mini hamburger, die voor het eerst in de jaren twintig furore maakte, toen een fastfoodrestaurant een simpele vierkante versie van de hamburger presenteerde. Al dan niet op een briochebroodje. Wat te denken van een slider met lamsgehaktballen? Of één met gepekeld rundvlees, dat je in elke deli van Manhattan vindt? Of een slider met gestoofde runderwang, knolselderij en chipotlpeper?

De Big Apple ligt aan zee en tot voor kort kwam een keur van vis binnen op Fulton Street, waar de Fish Market van New York zat. In Spuntino vind je een recept voor Soho chowder, soft-shell crab met tabasco mayo, zeebrasem met koolrabi en pijnboompitten. Of gewoon een Franse tong met kappertjes en bruine boter. In New York komen alle smaken van de wereld samen.

In de negentiende eeuw waren er op Manhattan ongeveer 250 slachterijen en vleesverwerkingsfabrieken, vooral tussen 14th Street en Gansevoort St. In de zeventiger jaren verdween deze handel van Manhattan. Tegenwoordig is het Meatpacking District een vrolijke woonwijk met designboetieks en restaurants. Het hoofdstuk Vleesgerechten in Spuntino gaat over gebakken kippenvleugels, kip met cornflakes, strozzapreti (priesterwurgers) en pittige worst, runderwang en ossenstaart met cavolo nero. Likkebaardend lekker allemaal.

Na al dit heerlijke eten geeft de schrijver toe dat ze bij SPUNTINO niet van plan waren een uitgebreide dessertkaart te maken. Het eten uit Spuntino is vooral hartig. Toch leverden enkele researchreisjes toch wat zoetigheden op voor het hoofdstuk desserts. Bijvoorbeeld Bourbonbrownies, een Dutch Baby of een, Amerikaanser kan haast niet, peanut butter & jelly sandwich. Het zijn allemaal “mannelijke” stevige toetjes.

Het boek sluit af met drankjes. Hoe kan het ook anders. Want het borreluur, soms compleet met sing a longs bij de piano in de Village, is een instituut in New York. Doe Gereons Keuken Thuis maar een perfecte Manhattan. Lekkere afsluiter na een dag rondstruinen over Manhattan, waar de schrijver verschillende wandelingen voor geeft.

Spuntino is een heerlijk down to earth boek, mannelijk met stevige gerechten in een modern jasje. Russell Norman neemt je mee op pad door de stad, die nooit slaapt. Langs heerlijke originele gerechten. Een heerlijk culinair avontuur door de straten van New York. What’s more to say?

Spuntino, een culinair avontuur door de straten van New York, door Russell Norman (ISBN 9789045211619) is een uitgave van Karakter Uitgevers en kost € 29,95

Foodparade, wilde weken.

 Herfstkleuren in de Hortus.

Het is half oktober, traditioneel de tijd, dat je overal ineens wild in de supers en winkels ziet liggen. Wilde weken. Dat maakt in mij de Galliër los, schreef ik al eens eerder op dit blog. Eend, al dan niet borst of confit, choucroute Landaise of een Bourgondische aardappelkoek. Hertenbiefstukjes met selderijpuree of een stoofpotje van ree, geschoten op een Brabants domein. Ik kan nog wel uren doorgaan. Het zijn tenslotte de wilde weken. Een aantal recepten belandden in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Andere recepten volgen in deel twee. De kleuren van de bieren, die lijken mee te gaan met het afscheid van de lange dagen. Amber, trappist en bok komen in plaats van zomerbieren. Rode stevige wijnen doen hun intrede in Gereons Keuken Thuis. Het geurt naar stevige kruiden en het zoet van de peren in een pot. Soms vraag ik me af hoe de helden uit dat Gallische dorpje hun wilde weken beleefden. Ik zou het graag eens ervaren.  Vandaag een foodparade, wilde weken, terugkijkend en vooruitziend naar dit heerlijke seizoen.

 Donkere bieren horen bij dit seizoen. Trappist, bok- of amberbieren.

Hertenbiefstukjes staan vaak op het menu tijdens de wilde weken, met een hintje rommelkruid., peren in rode wijn en selderijpuree. Hiervan maak ik altijd grote porties om in te vriezen wilde-weken-hertenbiefstukjes

Een wildkraam in de markthallen van Metz.

Na een herfstige wandeling een stevige zuurkool met eendenvet en confit. choucroute-landaise/

 Op de markt van Nancy in Lotharingen vind je wild te kust en et keur, zoals konijn, voor in een konijn int soer of met een bierjus. konijn-palmjus-met-stroop/

 Terrines van vlees, gevogelte of wild zwijn. Een lekkere schep saus Monegasque erbij. Of een glas Juliénas van Domaine la Rizolière. Echt herfst.

 Herfstkleuren in Metz.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten