Easy Monday, ciabatta uit de oven.

 foto: gorgonzola boekje

Het is de eerste maandag van maart. Een makkelijke maandag. Ik ga vandaag assembleren, niet koken. Easy Monday, ciabatta uit de oven. Soms heb je van die periodes, opgeslokt door belastingaangifte, instanties en mobiele providers, dat koken een sluitpost wordt. Om maar in boekhoudtermen te blijven.  Gelukkig kreeg ik vorige week tijdens een etentje met lieve vrienden een leuk boekje over gorgonzola. De sticker voor wie het bestemd was hadden zij er al op geplakt. Want met dit soort boekjes doe je Gereons Keuken Thuis een  groot plezier. Inspiratie genoeg voor een witloof van bij ons met gorgonzola, een zondagse salade met resten kip, spinata, ansjovis en gorgonzola. #nowaste  En op deze maandag een belegde ciabatta uit de oven. Biertje erbij pronto!

Nodig 4 personen:

1 ciabatta

100 g salami of spinata Romana

1 bol mozzarella

1 stuk gorgonzola

1 blikje tomatenpuree

2 tl gedroogde oregano

zakje rucola

zwarte peper uit de molen

balsamico azijn

olijfolie

Bereiding:

Snijd de ciabatta in vier stukken. Meng 2 el tomatenpuree met de olijfolie en smeer dit op het brood. Verwarm de oven voor op 180 graden. Beleg de stukken ciabatta met mozzarella, salami en brokjes pittige gorgonzola. Bestrooi het geheel met wat oregano en zwarte peper. Laat het geheel 15 minuten bakken in de oven. Serveer direct op een bordje met een handje rucola en een drupje balsamico azijn.

 

Vintage kookboek, Elle Cuisine

 foto: vintage kookboek

Je gaat op een willekeurige middag even snel de deur uit om een vergeten boodschap te halen. Je fietst naar de supermarkt, maar onderweg lonkt de kringloopwinkel. En dan specifiek de boekenafdeling van de kringloopwinkel. Nog specifieker de kookboekenafdeling van de kringloopwinkel. Gereons Keuken Thuis kan daar namelijk niet genoeg van krijgen. Snuffelen tussen de boeken, tussen de bladzijden, vaak beschreven door de vorige eigenaar of met een boodschappenlijstje ertussen. Zo heb ik al heel wat leuks voor een prikkie gekocht. Zoals een wijnboerenkookboek, een kookboek van het vermaarde Hongaarse restaurant Gündel en een werkje over mosselen.

Deze week was het weer raak, In het schap stond Elle Cuisine, menus et recettes, geschreven door Mapie de Toulouse-Lautrec (inderdaad familie van), ergens in de jaren 50 van de vorige eeuw. Een vintage kookboek, dat je inzicht geeft in de Franse keuken van de fifties. Het kookboekje staat in schril contrast met een Nederlandstalig boekje, dat ik heb uit dezelfde periode. De Nederlandse versie is veel kariger dan de Franse.

Het boekje behandelt allerlei situaties, waarin de moderne Franse huisvrouw of -man kan belanden. Het vintage kookboek start met, hoe Frans, de keuze van de wijn. Logisch, want in de jaren 50 was wijn nog volksdrank numéro un.

Daarna gaat het verder met het hoofdstuk “Seule pour déjeuner” lichte lunchmenu’s, zoals een croque-monsieur, gevolgd door een salade à la Constance en als dessert een crème au Cointreau. Of wat te denken van makreel uit de oven, pilavrijst met saffraan en een Vlaamse fruitsalade. Allemaal licht verteerbaar, want de dame des huizes denkt ook aan haar silhouette.

In het volgende hoofdstuk komt een jeugdvriendin voor het diner. Dat is smullen van hamcroquetjes, gegrilde tong met riz créole en sinaasappels uit de oven.

Een ander hoofdstuk is ingeruimd voor een diner en tête à tête met de echtgenoot. Hij wordt na een drukke dag verwend met kleine quiches Lorraines, koolvis op de wijze van Nice met een salade en een witte wijn crème.

Hierna breidt het gezelschap zich uit, man neemt zijn kameraden mee, de kinderen hebben honger, de hele famille schuift aan voor de zondagse lunch. Mevrouw organiseert een soirée dansante met dito koud buffet. Er wordt gepicknickt in het park. Gebarbecued, cuisine en plein air En als laatste hoofdstuk is er de goûter (thee) voor het kinderfeestje.

Wat een plezier straalt dit boekje uit. Huppakee alles in een handomdraai, geïllustreerd met vrolijke tekeningen. Het werkt aanstekelijk. Laat het nu goed uitkomen, want volgende week organiseer ik een kleine wijnproeverij. Ik ga eens kijken hoe de dame uit dit boekje dat aanpakt. Wordt vervolgd….

NINA Saint Tropez

 foto: senteurs provençales.

Elke keer als wij de grote rotonde van de D98 oprijden, met in het midden de grote Géant Casino, vertel ik het zelfde verhaal. Over de indrukken als kind. We waren er bijna, geen slaapplek meer te krijgen in het stadje. Dus dan maar tussen de wijnranken bij de boer. (met alleen een wasbak) Mijn broertje claimde de tent voor zichzelf, Ik werd  voor twee weken verbannen naar de achterbank van de auto. Maar dat mocht de pret niet drukken. We waren in Saint Tropez. Dat was de eerste keer zo’n 39 jaar geleden.

Sindsdien ben ik er regelmatig terug geweest in elk jaargetijde. En ik ben nog steeds fan van het stadje en de omgeving.

En nu is er dan het kookboek van Nina Parker. NINA, Saint Tropez, recepten uit Zuid-Frankrijk. Haar ouders, hoe romantisch, werden verliefd op elkaar en het stadje. Zij namen daarna hun kinderen jaarlijks mee naar het roze plaatsje gelegen te midden van het azuurblauwe water van de Golf van Saint Tropez. En Nina bleef er komen, elke keer weer. Ze werkte zelf in de bakkerij van Sénéquier, het emblematische etablissement midden in de haven van het stadje. Een adres voor een ontbijtje, een kopje thee of het bekijken van de passanten tijdens de apéro.

Nina heeft al haar indrukken gebotteld, of moet ik zeggen gevangen in een zonnig boek. De smaak van haar jeugd. recepten uit Zuid Frankrijk. In een modern jasje. Nina laat je kennis maken met het Saint Tropez ver weg van de witte polyester jachten. Het kalme leven rond de baai, waar naast de Provençaalse boeren en vissers nog steeds dat je “ne sais quoi” bohémien sfeertje hangt. Het boek ademt die sfeer uit.

Nina start de ochtend met een ontbijtje. Croissants en koffiebroodjes ontbreken niet, net zoals een recept voor abrikozenjam met amandel. Zonniger kun je de dag niet beginnen.

Daarna is het tijd voor één van de cosy strandjes rond het stadje, het kristalheldere water. Lunch bij een van de strandtenten of een stuk pizza van Elvis uit Grimaud. Of wat te denken van brochettes met jakobsschelpjes, chorizo en tijm. De Géant Casino’s tabouleh ga ik in ieder geval eens maken. Voorheen kocht ik hem daar voor de picknick op het strand. En daarna weer soezen in de kreken.

Na een lome dag keert Nina terug voor de goûter, een taartje of zoetigheidje met thee. In de haven of bij het kasteel van Grimaud. Een recept voor de tarte Tropézienne en nougat van Sénequier ontbreken niet in dit hoofdstuk..

De zon zakt en Saint Tropez maakt zich op voor het aperitief, drankjes en hapjes. Nina geeft leuke recepten voor cocktails, een groentemandje à al Club 55 en een kippenleverpaté.

Tijd voor het diner. Nina Parker gaat op pad langs haar favoriete restaurants en geeft en passant haar draai aan het gerecht. Pasta à la Chez Bruno, bouillabaisse van Jacques Féline en een spannende eend van familie Mouret. Een smakelijk hoofdstuk.

In het laatste hoofdstuk blijft nog een plekje over voor een dessert. Taartjes of ijsje. Gewoon voor de laatste kleine trek. En dan is er al weer een dag om in Saint Tropez…..

NINA Saint Tropez neemt je instant mee op vakantie, door de foto’s, de anekdotes en de gerechten Daarom vind ik het een leuk boek. Een feest der herkenning. Voor recept puristen valt er wel wat af te dingen aan de recepten, omdat Nina Parker de ene keer een recept voor 2 personen geeft, dan voor 4 of soms alleen over hoeveelheden spreekt. Ik vind dat niet erg. Dat geeft juist de “je ne sais quoi” touch aan het boek. Instant vakantiesfeer en daar gaat het om.

Het boek heeft een duidelijk register met recepten. Helaas mist een adressenlijstje van de genoemde restaurants, winkels etc.. Maar dat is een kleinigheidje, het is helemaal geen straf om met dit boek onder de arm zelf op pad te gaan in en rond Saint Tropez. Moet ik die Elvis van de pizza zelf op gaan snorren in Grimaud. Laat dat nu precies zijn wat Gereons Keuken Thuis gaat doen over een paar weken. Verslag volgt.

NINA, Saint Tropez, recepten uit Zuid-Frankrijk. (ISBN 9789045204284) is een uitgave van Karakter Uitgevers en kost € 24,95

 

Cooking vibes op zaterdag

 foto: witloof van bij ons

Het is zaterdag en Valentijnsdag. Over die laatste dag wil ik het helemaal niet uitgebreid hebben. Dat zou geen recht doen aan de mooie legende over een dappere man uit Terni (Umbrië), die in het geheim koppels huwde van verschillende religies. Strikt verboden in de derde eeuw door keizer Claudius en 18 eeuwen later nog steeds binnen sommige gelederen. Valentijn werd onthoofd omdat hij (heimelijke) liefde boven de wet stelde. Zijn legende heeft dus niets met de hedendaagse commerciële en plastic kermis te maken. Liefde vier je elke dag en is niet afhankelijk van één speciale dag per jaar. En een heimelijke liefde verras je met een teken in de vorm van een gedicht of brief zonder afzender.

Dit gezegd hebbende (dominee Gereon) ga ik verder met de orde van de dag. Cooking vibes op zaterdag. In Gereons Keuken Thuis gonst het van de activiteit. Koken voor mijn geliefde partner, tussentijds foto’s maken voor de blog en nadenken wat er wel en niet in mijn nieuwe kook- en leesboek terecht komt. Oorspronkelijk had ik hiervoor de titel Gereons keuken en Route bedacht, maar het zou best wel eens kunnen, dat het  Gereons cooking vibes gaat heten, Wie weet? Cooking vibes in de stad, op het platteland en aan zee. Ik zie het zo voor me.

Een boek met stevige zuurkool in bier, hertenbiefstukjes, zalm met zoethoutschuim en kipvleugeltjes met wasabislagroom. Alles wordt nog eens uitgeprobeerd de komende tijd in Gereons Keuken Thuis.

Maar vandaag eerst cooking vibes op zaterdag met witloof van bij ons. Een simpel gerecht, waarmee ik recht naar het hart van mijn lief ga. Toch een beetje Valentijnsdag. Ware het niet dat wij het op donderdagavond al hebben verorberd  Ach, de 12e februari. is ook een mooie dag.

We drinken bij dit gerecht een frisse pinot grigio uit de Veneto. Tegenhanger van het bittertje in de loof en bechamelsaus.

Nodig voor 2 personen:

4 stronkjes witlof

100 g oude kaas geraspt

4 plakken ham

50 g boter

50 g bloem

4 dl melk (of iets meer)

nootmuskaat

gehakte peterselie

peper en zout

Bereiding:

Snijd de onderkant van de witlof af, en blancheer de groente kort in wat water. Verwarm de oven voor op 180 graden. Laat de witlof uitlekken en leg deze in een ovenschaal. Maak ondertussen een bechamelsaus door de boter te verhitten en de bloem kort aan te bakken. Voeg de melk toe en maak er een gladde wit saus van. Maak de bechamelsaus op smaak met zout en peper. Voeg de nootmuskaat toe en de gehakte peterselie. Als laatste wat oude kaas. leg de plakken ham over de witlof in de schaal en bestrooi met de rest van de oude kaas. Giet de bechamelsaus eroverheen en bak het geheel af in de oven (25 minuten) totdat er een mooi korstje op komt.

 

Tour du terroir

 foto: kaas in de Rue Mouffetard

Het is tijd voor een nieuwe serie blogs. Een serie, die start in het hart van de zeshoek, Parijs en omgeving. L’île de France. Mijn nieuwe serie heet Tour du terroir en gaat over van die typisch Franse streekproducten, zoals kazen, groenten, wijnen en meer… Ontsproten aan de aarde, le terroir zoals de Fransen dat zo mooi noemen. Met de opkomst van alle foodmarkten is er in Nederland ook steeds meer aandacht voor streekgebonden productie. Frankrijk loopt daarin voor, omdat van oudsher de producent zelf zijn waar op de markt verkoopt.

L’île de France met zijn hagelwitte champignons de Paris, oorspronkelijk geteeld in oude steengroeven op paardenmest. Tegenwoordig in kassen maar nog gebruikmakend van de mest. Champignons met hun humustonen gaan goed samen met wit vlees,  zijn lekker in een kalfsragout of in een omelet.

Jambon de Paris een tweede product is een superieure gekookte ham. De ham wordt gemaakt van het bovenste stuk van de ham van een varken. In de Eerste Wereldoorlog werd er een extra belasting geheven op deze hammen. De producenten staakten en zodoende werd jambon de Paris een zeldzaam en gewild product.

Het derde product is een kaas, uit Melun en Meaux. Een ronde kaas met een witschimmel korst en een zachte binnenkant. Een rauwmelkse kaas, de brie. Met zijn fruitige tonen. Een kaas van ongeveer 36 centimeter in doorsnee. Met een eigen AOP wordt deze kaas behalve in Melun en Meaux, ook gemaakt in de streek tussen de Seine, Marne en Maas.

Het recept bij deze Tour du terroir is een makkelijke vandaag, toast met gebakken ham en champignons, een beetje persillade en gegratineerd met een plak volromige brie. We drinken er een glas witte Bourgogne bij.

Nodig 4 personen:

4 sneden boerenbrood

1 bakje witte champignons

2 teentjes knoflook

peterselie

dikke plak gekookte ham

punt brie

klontje boter

peper en zout

Bereiding:

Rooster de boterhammen. Maak de champignons schoon met en een borsteltje. Haal de steeltjes eraf en snijd de champignons in dunne plakjes. Hak de knoflooktenen en peterselie heel fijn. Snijd de plak ham in dunne reepjes. Verhit de boter en bak de champignons kort aan, voeg de ham toe en bak deze kort mee. Voeg als laatste de persillade toe. Maak het geheel op smaak met iets zout en flinke snuif zwarte peper. Beleg het brood met het ham/champignon mengsel. Leg op elke boterham een dikke plak brie. Gratineer de boterhammen onder een hete grill.

 

Cooking vibes in Gereons keuken thuis.

 foto: meloencarpaccio

 

Het is februari. In mijn hoofd knettert het van de indrukken, gedachten, ideeën en vibraties. Laat ik het cooking vibes noemen. Ik ben toe aan iets nieuws of iets anders. Cooking vibes in Gereons Keuken Thuis Het zal het geluid van de nakende lente wel zijn. Of de brainstorm over nieuwe wijnproeverijen. Nieuwe wijnsmaken combineren met lekkere hapjes. Of kwam het door de meloen carpaccio van Jonathan Karpathios, bij de presentatie van zijn nieuwe boek deze week. Hij voegt echt een nieuwe dimensie toe aan Frans koken met verse producten. De passie, waar hij dat mee doet.

 foto; ieder zijn passie (Flo)

Passie is een belangrijk ingrediënt bij het koken. Ik ruik een gerecht vaak al voor er één handeling is verricht in mijn keuken. Visualiseer dan al wat ik wil maken. Droogkoken heet dat. Ieder heeft zo zijn eigen passie. (of merkwaardigheid?) Daarvoor moet je andere dingen laten. In januari nam ik me voor te stoppen met inzendingen voor het foodblogevent. De laatste over verbinding stuurde ik onlangs in. Ook Talk and Table staat op een laag pitje na de laatste keer met Martin Morales. Wat er voor terug komt is nog niet geheel duidelijk, maar het zal vol cooking vibes zijn.

 foto: karbonaadje in een korstje

Cooking vibes. Het is heerlijk om elke maandag of dinsdag wat groente te halen op de Ten Kate markt te halen. Koffietje in de Foodhallen West en via de slager terug. Dan begint het grote puzzelen in Gereons Keuken Thuis. Wat ga ik maken? Varkensvlees met jenever van bij ons? Een kippetje met wat leftover groente in een cazuela. Of toch maar weer eens karbonades in een korstje met een sausje of gremolata? Flesje Beaujolais erbij? Er is nog zoveel te ontdekken.

 foto; ragout in het pannetje

Cooking vibes in een ragoutje van de kip van de dag ervoor. Een salade met wat stukjes kip. Het thema  #nowaste heeft een vast plekje gekregen in mijn keuken. Ik merk dat dit een leuke lente gaat worden, vol nieuwe recepten, maar ook verhalen. Verhalen over eten, drinken en nog veel meer. Verhalen voor mijn nieuwe boek en Route. In die zin ben ik wel literair, ik bedoel culinair. Zo zie je meer wat er gebeurt als het knettert in je hoofd op deze zondagmorgen. Cooking vibes.

 

Echt Eten 2, als Jon in Frankrijk

 foto: Echt Eten 2

Een mooie laatste dinsdag van januari. Gereons Keuken Thuis vertrok naar het Haarlemmermeerse bos, waar in een plas als een UFO het restaurant Vork& Mes ligt. Het Utopia van Jonathan Karpathios, bevlogen kok en man, die graag met zijn handen in de aarde wroet. Want dat is zijn passie, koken met mooie producten, al dan niet zelf geteeld met respect voor de arde. Een schone en gezonde aarde waar zijn kinderen en zelfs kleinkinderen nog de vruchten van zullen plukken. Over deze passie schreef Jonathan al Echt Eten, koken met de groenten van Jon.

De tafels in Vork&Mes waren in landelijke stijl gedekt voor deze bijzondere middag. De verzamelde gasten schoven aan voor de lancering van Echt Eten 2, als Jon in Frankrijk.  

Jonathan reisde als kind met zijn oom en tante mee langs talloze toprestaurants. Hij begreep niet waarom zij zolang aan tafel zaten. Het was een ware kwelling. Maar tijden veranderden en hij maakte opnieuw kennis met het land. Jaarlijks gaat hij bij zijn vrienden Sandra en Santi vakantie vieren op hun glamping in Zuidwest Frankrijk. Deze vrienden zijn naast gastheer ook bevlogen agrariërs. Zij telen alles volgens het permacultuur principe. Niets gaat verloren en alles wordt teruggegeven aan de aarde. Dus een reden te meer voor Jonathan om er te verblijven. En te koken, de hele vakantie lang voor zijn familie, Sandra en Santi en gasten.

Nu spreekt hij beter Grieks dan Frans, maar dat weerhoudt Jonathan er niet van om de Franse markten af te struinen naar voedsel. Er is zoveel moois te krijgen dat hij er hebberig van wordt. Een groot kind in een snoepwinkel vol verse waar. De cornucopia van deze streek.

Het idee voor Echt Eten 2, als Jon Frankrijk was geboren. een boek vol heerlijkheden à la Française. Gekookt met de beste wat het land voortbrengt of wat je zelf verbouwt, al is dat op de vierkante meter van je stadsbalkon.

Het boek begint met je eerste stappen naar echt eten. Zelf een mini moestuin aanleggen, met een zaaiplan, want voor Jonathan begint alles bij aarde in al zijn verscheidenheid. Hoofdstuk 1 start met basisrecepten voor lekkere dingen door het hele jaar heen. Homemade en makkelijk te maken, zoals beurre noisette, tapenades, een spannende gedroogde ham (stoer) en rozenbottelsiroop. En ik moet vooral de hartige madeleines niet vergeten. Ik weet nu al dat die een hit gaan worden in Gereons Keuken Thuis.

Daarna gaat het boek verder op het ritme van het platteland, het ritme van de seizoenen. Lente, de boerenmarkt, slakken, gefrituurde courgettebloemen, producten van de geitenboer en verse doperwten. recepten voor puur lente-eten.

De zomer brengt, stilte, een verhaal over waterbesparing door greppels te graven, want in permacultuur wordt niets verspild. er gaan verse paprika’s op de barbecue, een koude lasagne van groenten, perzik met spek, de wijnen van de biodynamische wijnboer. Er lijkt geen einde aan te komen zo’n zomer. Jonathan blijft zijn 80/20 principe trouw.

De herfst brengt noten, appels, kweeperen en vijgen. Het seizoen om mooie dingen met al deze oogst te maken. Een vijgenbrioche met portsiroop, aardappelsoep met truffel (hoe kan het ook anders in de Sud Ouest?) De ultieme paté onder leiding van madame Guery, die de kok aanspoort lekker veel te maken, want de winter komt weldra. Eendenpaté, vegetarische paté, kikkererwtenkoekjes met kruidenhangop. De slacht van een eend voor een cassoulet. gelakte eend à la Santi, voor de oosterse touch. Het wordt allemaal verwoord in duidelijke en makkelijke recepten.

Het vijfde hoofdstuk gaat over de winter, met gegratineerde groene kool met beurre café de Paris, een klassiek aardappelgratin met knoflook, huisgemaakte varkensworst en ravioli’s gevuld met kastanjepuree. Alles is even smakelijk.

Echt Eten 2, als Jon in Frankrijk is een vrolijk boek. Je proeft de gerechten. Je ervaart de passie en liefde, waarmee Jonathan zijn producten verzamelt, ermee kookt en ervan geniet met zijn dierbaren. Het boek is ook helemaal in de stijl van Jonathan, volgens de seizoenen, met uitleg over de producten en niet gerangschikt op zoet of zout, maar gewoon lekker door elkaar. Chapeau. Een boek waar je je meteen bij thuisvoelt. Het zelfde gevoel als je aanschuift bij Vork&Mes op zo’n januari dinsdag in Hoofddorp. Dit inspirerende boek  krijgt een mooie plaats in Gereons Keuken Thuis.

 foto: sfeer bij Vork&Mes

Echt Eten 2. als Jon in Frankrijk (ISBN 978904520418-5) is een uitgave van Karakter Uitgevers, www.karakteruitgevers.nl en kost € 29,95

 

Blue Monday

 foto: duinen Overveen

Het is vandaag de derde maandag van januari. Blue Monday in de volksmond. Een depressieve dag waarop de THT datum van alle goede voornemens een feit is. Een enkeling houdt het sporten, het detoxen, het afvallen en niet roken nog vol. Maar het gros van de voornemens sneuvelt op deze maandag. Er gaat weer een extra schep suiker in de caffé latte, Het fruit in de smoothie wordt vervangen door wat extra vette yoghurt en sommigen gaan weer roken. Geeft allemaal niets, want voornemens hebben de neiging hun glans te verliezen zodra ze tot de routine gaan behoren. Na alle droge bessen, quinoa korrels en grassappen zijn we toe aan substantieel eten. Snert, stamppot en winterse kost. Zelfs de TV kokkin, die op zondagmiddag met de producten van een Duitse discounter kookt is om. Zij maakte gisteren soep, erwtensoep. Ze besmeerde zelfs het roggebrood met wat boter, voordat ze het belegde met katenspek. Dat gebeurt zelfs in Gereons Keuken Thuis niet. Zo zie je maar alles heeft zijn THT. Ook de gezonde voornemens. Ik lach dan altijd in mijn vuistje, omdat ik deze gezonde voornemens nooit maak. Gewoon stevig doorstappen in de duinen en weg is de blues. Of in de morgen 1500 meter flink door zwemmen. Energie gegarandeerd.  Maar dat heb ik al vaker verteld. In mijn keuken ook geen pleziertjes, die schuldgevoel opwekken. Geen langzame sapcentrifuges. (gewoon een plastic dingetje om in de morgen een citroen mee uit te persen) Geen droge bessen om op te kauwen. Niets nada van dat alles. Gewoon eten en dat elke dag. Bijvoorbeeld blote billetjes in het gras, of een liaison dangereuse op je bord. Wat het laatste is vertel ik in mijn inzending voor het #foodblogevent van deze maand. Over het thema verbinding wordt nog hard nagedacht. Omdat het vandaag Blue Monday is een receptje uit mijn kook- en leesboekje. Een gerecht van mijn Betuwse grootmoeder. Hete bliksem met verse worst. Of voor de liefhebber bloedworst. Lekker stevig eten met een extra klontje boter.. We drinken er een stevig glas amberbier bij, zoals een De Koninck.

Nodig 4 personen:

1,5 kg kruimige aardappels

3 zure appels

3 zoete appels

1 potje witte bonen uitgelekt

nootmuskaat

1 klontje roomboter

50 g roomboter/ 1 el olie

1 dl warme melk

750 g verse worst

peper en zout

Bereiding:

Schil de aardappels en breng ze aan de kook met wat zout. Laat ongeveer in 20 minuten gaar worden. Bak ondertussen de verse worst in de roomboter/el olie en blus af met wat lauw water. Schil de appels en laat deze de laatste vijf minuten meekoken met de aardappels. Maak de appels niet te gaar, anders ben je de bite kwijt.Schep de appels uit de pan en houd ze even apart. Giet de aardappels af en maak er met de stamper puree van. Voeg de lauwe melk, boter toe en breng op smaak met wat nootmuskaat. Voeg daarna de nog warme appels toe en meng deze door de puree. Voeg als laatste de witte bonen toe. Serveer de hete bliksem met de worst en jus.

Arroz con pollo y verduras.

foto: gepoetste gevels 1e Atjehstraat

Zomaar een zondagmiddag in mijn oude buurtje. De buurt waar mijn lief en ik woonden eind jaren tachtig. De Indische Buurt, oude huizen, eens een Amsterdamse volksbuurt. De wijk veranderde, er werd gesloopt en de boel verkrotte. Het was een levendige buurt, met kleine winkeliers. Brood haalde je bij de bakker in de Sumatrastraat, kaas en vleeswaren bij de dames aan de overkant van het Atjehpleintje. Bier (wijn dronk ik nog niet) bij de slijter in de Javastraat, vlees bij Pepping en voor luxere waar ging je naar Berkhout comestibles. Met de uitstroom van de Amsterdammers naar de satelliet oorden als Almere en Purmerend, kwamen nieuwe bewoners in de wijk, uit Suriname, uit de Maghreb en Turkije, in de oude huizen wonen. Zij brachten hun winkels en eethuisjes mee. Turkse döner, groentezaken. halal slagerijen en allerlei exotische waar verscheen in de Javastraat.

Nog steeds een geweldige straat om groenten, vlees en spannende producten aan te schaffen. Zoals Turkse koffie voor in mijn briki, fruit om in de pot te hakken en rijst, Spaanse rondkorrelrijst. Voor een arroz con pollo y verduras.

Maar nu 25 jaar later is het tij weer gekeerd. De monocultuur is niet meer in de Indische Buurt. De wijk is afgestoft.  Koffie, design en hipsters zijn neergestreken in de Javastraat. Op het  Javaplein vind je een trendy ruig restaurant gebroederlijk naast een oud bruin café. De gentrification zet ook door in de huizenprijzen. De Balistraat is opgepoetst. De roze bril op het Atjehpleintje is vervangen voor groen en een kinderspeelplaatsje. Er staan veel bakfietsen voor de oude huizen. En lunchen kun je  op zijn Australisch bij een filiaal van Drover’s Dog. Het blijft gewoon leuk om die golfbewegingen te zien. dat maakt een stad dynamisch. De Indische Buurt blijft een leuke wijk, waar op foodgebied veel valt te beleven. Ik blijf er graag komen.

Vandaag een makkelijk recept voor arroz con pollo y verduras. Rondkorrelrijst uit Spanje gegaard met kippenbouillon en groente. We drinken er een frisse witte Rueda bij.

Nodig:

300 g Spaanse paellarijst

1 ui

3 stengels bleekselderij

1 winterwortel

1 rode paprika

100 g knalgroene diepvrieserwten

2 kippenpoten

1/2 chorizo

1 doosje kerstomaatjes

3 tenen knoflook

1 tl pimentón dulce

olie

boter

peper en zout

gehakte peterselie

1 citroen in parten

1 groente bouillonblokje

water

Bereiding:

Doe de kippenpoten in een pan water met wat zout, peper en een bouillonblokje. Breng het geheel aan de kook en laat 45 minuten rustig trekken. Snijd de bleekselderij, wortel, ui en paprika in fijne stukjes. Snijd de chorizo in blokjes. Verhit de olie en bak de chorizo en groente kort aan. Pers de tenen knoflook uit en bak mee. Voeg de rijst en pimentón toe. Bak de rijst kort mee en voeg daarna beetje bij beetje de bouillon toe tot het geheel onderstaat. Dek af met een deksel of bord en laat het geheel 25 stomen. Controleer tussentijds of er nog wat vocht nodig is. Haal het vlees van de gare kippenpoten en zet even apart. Was en halveer de kerstomaatjes, Snijd de citroen in parten.

Als de rijst volledig gaar is voeg je het kippenvlees, de tomaatjes en een klontje boter toe. Serveer de arroz direct met de citroenparten en wat gehakte peterselie.

Visculinair kookboek

 foto: een fris en praktisch boek

Een boek, dat je niet koopt in de boekhandel of via het web. Het ligt in de vishandel, de nieuwste loot van Visculinair magazine. Gereons Keuken Thuis trof  het aan in de #allyouneedisfood box, die hij kreeg van De Kroon op Het Werk.

Het Nederlands Visbureau startte in 2013 met het kwartaalmagazine Visculinair. Ik neem het regelmatig mee bij de vis  handel. Boordevol recepten met vis. Achter elke vissoort schuilt een verhaal. Een verhaal, dat ondanks dat ons kikkerlandje aan zee ligt, vaak weinig bekend is bij veel mensen. je zou toch verwachten, dat wij Hollanders veel meer vis zouden eten en veel meer van vis zouden weten. Er is nog veel werk te doen.

En dat werk doet dit nieuwe boek “Visculinair kookboek“. Het start met een verhaal over vis en onze visserij. Geeft tips voor basisbereidingen, het kopen, bewaren en fileren van vis. Ook komt vis en gezondheid aan bod. Vis is een echte Omega 3 bom. Dus goed voor lijf en leden.

Hoofdstuk 2 bespreekt de platvis, een oude bekende uit de Noordzee. Sliptong, scharretjes, schol en tarbot. Zo van de zanderige bodem van onze zee, verwerkt in leuke moderne recepten.

Daarna gaan we in hoofdstuk drie aan de rondvis. Ik zie vaak vissers op de pier van IJmuiden harder en makrelen vangen. Ben altijd benieuwd wat zij er mee koken.In dit hoofdstuk komen de schelvis, kibbeling, haring en makreel aan bod. Ook is er een rol voor kabeljauw en schelvis.

Het volgende hoofdstuk gaat over andere soorten vis. De rog, forel, pijlinktvis en paling. In dit hoofdstuk wordt ook de grijze garnaal besproken, technisch gezien geen vis. Ik maakte met garnalen in 2014 al toast Le Zoute.http://gereonskeukenthuis.nl/blog/toast-met-noordzee-garnalen-le-zoute/ En rogvleugel is een favoriet van Gereons Keuken Thuis.

Het boek besluit met een overzicht van bereidingstijden. Handig voor de minder ervaren kok of de foody die eens aan de vis wil. Ik weet dat ik voorlopig aan de vis blijf. Het boekje heeft een mooie plaats gekregen in de keuken van Gereons Sea Spot. Kunnen mijn gasten er ook mee aan de slag.

Het Visculinair kookboek is een uitgave van het Nederlands Visbureau. Voor meer informatie kun je op hun site kijken www.visrecepten.nl

Dit leuke en informatieve boek is te koop bij viswinkels en -kramen voor € 8,95.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten