creatief Archives - Pagina 12 van 37

01/04/201801/04/2018

Koken uit TLV met Jigal Krant.

foto: Jigal Krant en TLV.

Een maartse woensdagmiddag in de Amsterdamse Pijp. De regen komt met bakken uit de lucht, niet bepaald het weer dat je bij Tel Aviv verwacht. Maar binnen in Esther’s Cookery is het warm en staan de vuren heet en hoog. Om te gaan koken samen met de altijd energieke Jigal Krant, de schrijver van het mooie kookboek TLV, een ode aan deze kosmopolitische bubbel en zijn moderne keuken. Geheel in de stijl van deze stad hebben wij ons op barkrukken rond de kachel geschaard. Jigal gaat van start con brio en op zijn emblematische wijze vertelt hij over deze stad en het eten. Want hij wil het delen, nog net niet van de daken schreeuwen! Jigal is vol van deze stadskeuken, niet per se koosjer, maar vol spannende elementen. Een keuken waarin alle Joodse smaken van over de gehele wereld samen komen. Een stad als culiparadijs. Geroosterde aubergines met een rokerige smaak, techina (Krant gebruikt in TLV overal de Israëlische naam voor), bietjes met een geblakerde korst en olijfolie met predicaat. In Israël vermelden ze de zuurgraad op de fles. Allemaal smaken, die verenigd zijn net zoals deze stad, een oase van plezier en genot in Israël is. Het leven wordt hier geleefd as much as possible.

foto’s: biet before & after.

We gingen koken, Jigal had thuis al de bietjes gegaard of moet ik zeggen geblakerd op 300 graden Celsius in de oven. Deze methode verandert de structuur. De rode biet wordt vleziger voor een carpaccio met zure room en mierikswortel. Geserveerd geheel in TLV stijl op een stuk karton. Servies doet men niet aan in Tel Aviv. Een mooie aftrap. Jigal serveerde er een witte wijn bij, gemaakt door een Italiaanse Zwitserse wijnmaker uit Judean Hills in midden Israël. Een verbazingwekkend frisse witte wijn, gezien de vele zonneuren in Israël. Ik vond de tweede witte wijn, gemaakt van rousanne druif, een plaatje. Een match voor bij Dok’s geblakerde koolrabi, die volgde.

foto: Dok’s koolrabi.

We maakten een prachtig gerecht van wederom een geblakerde groente, koolrabi met feta, (helaas was Israelische kaas niet voorhanden) tijm, sesamzaadjes en olie. een gerecht puur en simpel. Chefkok Asaf Doktor kookt twee avonden in de week in zijn postzegeltje van een restaurant de mooiste groentecreaties. Een must visit aldus Krant op woensdag- en donderdag. Doktor streeft ernaar te koken met louter Israëlische producten.

foto’s: aubergines van het hete vuur.

De vuren gingen aan voor de rokerige aubergine. Hele aubergines in de gasvlammen. In Tel Aviv gaat dat op houtskool. De basis voor het signatuurgerecht van het boek TLV. Dat is niet helemaal waar vertelde Jigal, omdat alle gerechten en smaken uit zijn nieuwe boek hem even lief zijn. En hij nieuwe dingen blijft ontdekken. Het resultaat met een techina-saus, hazelnoten en granaatappelpitten mocht er wezen. En om zijn verhalen kracht bij te zetten liet Jigal de aanwezigen verschillende merken techina proeven. Verschillen zijn inderdaad opmerkelijk en dat proef je in de techina-saus die de schrijver maakte voor over de geroosterde rokerige aubergine. WOW factor gegarandeerd. Gereons Keuken Thuis moet toch snel eens op de fiets naar Buitenveldert om wat van deze heerlijke ingrediënten aan te schaffen.

foto’s: borekas.

Borekas gingen we maken met een vulling van rokerige aubergine, wat fetakaas en lapsong thee. In zijn coming of age jaar, dat Jigal Krant doorbracht vlak onder Jeruzalem vormden deze flapjes een ware traktatie als hij na een avondje stappen terug naar huis keerde met de laatste bus voor sjabbat. Jeugdherinneringen voor de schrijver.

foto: truffels met techina.

Zoete truffels met techina en hazelnoot en een sterke espresso sloten deze workshop af, die wat mij betrof veel langer mocht duren. Want in zijn enthousiasme en nieuwsgierigheid toont Jigal Krant zich een ware meesterverteller over de smaken van de stad Tel Aviv, die hij zo adoreert en savoureert. TLV rocks! Ik ben de komende Paasdagen nog wel zoet met dit heerlijke kookboek.

TLV, recepten en verhalen uit Tel Aviv Jigal Krant (ISBN 9789038803548) is een uitgave van Nijgh & van Ditmar en is te koop (doen hoor!) voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

27/03/2018

Gezond fastfood, Nora French.

foto: cover Gezond Fastfood.

Laat ik maar meteen met de zoete deur in huis vallen. Tijdens een bezoek aan een evenement zaterdag jl. zag ik iets, wat mij schokte. Stroopwafels belegd met nog meer zoetigheid, zoals M&M’s, Oreo koekjes en andere zoete bende. Mijn #ACBM alarmbellen gingen direct rinkelen. “Dat is toch leuk voor kinderen”, gaf een andere bezoeker als reactie op mijn verbaasde gezicht. Misschien leuk, maar Gereons Keuken Thuis, ook al had hij zelf kinderen, zou nooit aan dit stapelen van zoet op zoet beginnen. Hoe leuk het ook is voor kinderen. Want al wennen op zeer jonge leeftijd aan suikers en ander processed food kan mijns inziens niet gezond zijn.

Precies diezelfde middag plofte het nieuwe kookboek van Nora French op de mat. Gezond fastfood, een boek met 100 snel te maken recepten, gebaseerd op simpele principes. Nora, geboren in Berlijn, getrouwd met een Engelsman, wonend in Nederland en French als achternaam is gezondheidscoach en moeder van een hongerig gezin. Dat bewoog haar ertoe te gaan ontdekken hoe zij snel een gezonde edoch makkelijke maaltijd op tafel zet voor haar kroost. Zij wilde aantonen, dat gezond en fastfood geen contradictio in terminis is.

Nora French kookt graag met ruime voorhanden zijnde superfoods, niet de hippe superfoods voor de millennial, maar gewone groenten, die ruim verkrijgbaar zijn. Iedereen mag zijn eigen filosofie hebben wat betreft gezondheid, maar French haakt aan bij de theorie van de Blue Zones. Gereons Keuken Thuis heeft het daar wel eens eerder over gehad in een item over Sardinië. De inwoners van dit eiland leven opmerkelijk lang en zijn gezond door samen te eten en samen te genieten. Overigens zijn er meerdere blue zones aan te wijzen, zoals het Griekse Ikaria en het Japanse Okinawa. Veel groenten, samen eten, sociale structuur en veel bewegen zijn de sleutels voor een gevarieerd dieet.

Nora French gaat uit van de Lucky 13, zoals zij die noemt. Ingrediënten, die overal makkelijk zijn te verkrijgen en een gezonde basis vormen in je keuken. Ze geeft je basistips, weekmenuplanningen en aan de slag kun je. Ik noem het een piece of cake, maar dan zonder extra zoete toppings. Gezond Fastfood is geen culinair of chef kookboek, maar een alledaags boek. De recepten zijn voor iedereen te maken. Dus wat let je, aan de slag!

French begint de dag easy, met lekkere smoothies. Ze geeft ideeën voor yoghurt toppings en gaat voor een meer uitgebreid ontbijt. Ik vind de spek- en zuurkoolmuffins wel apart. Gezonde lunchboxen ontbreken niet. Salades horen erbij, makkelijke soepen, zoals een snelle bietensoep. Tijdens de lunch ontbreken soepen nooit in mijn keukentje. Hoofdgerechten voor ’s avonds om gevarieerd te eten, gezonde fastfood frietjes of groentegehaktballetjes.

En dan de snacks: tips om avocado’s te vullen, dips en sauzen of geroosterde kikkererwten. Allemaal in een handomdraai klaar en vooral lekker. Origineel partyfood. Maar Nora French bewaart het beste als laatste, het onderwerp SUIKER. Want onze wereld is vergeven van suikers. Op treinstations, na het sporten en verborgen in allerlei producten. Ik doe zelf geraffineerde suiker niet in de ban, maar in Gezond Fastfood vind je leuke alternatieven. Prima om mijn eerder geschetste verbazing te temperen.

Gezond Fastfood, 100 snelle, smakelijke en simpele recepten voor het hele gezin, Nora French. (ISBN 9789045212869) is een uitgave van Karakter en is te koop voor € 19,99.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

22/03/201822/03/2018

Van Gogh & Japan

foto: zelfportret Van Gogh met afgesneden oor.

Van Gogh & Japan. Tijdens zijn verblijf in Parijs van 1886 tot 1888 raakt schilder Vincent van Gogh in de ban van Japanse prenten. Ukiyo-e, 19 de-eeuwse kleurenhoutsneden, die in deze periode erg in zwang zijn in deze stad. Zelfs warenhuizen verkopen deze prenten. Parijzenaars richten hun huizen à la Japonaise in. Een ware rage, die vlak na de Wereldtentoonstelling ontstond. Van Gogh zelf was verrukt van de ogenschijnlijk simpele composities, het kleurgebruik en de grote vlakken. Het verzamelen van deze prenten zou uiteindelijk een grote wending geven aan zijn carrière. De schilder verzamelde uiteindelijk 600 van deze prenten. (Een selectie hieruit, opgehangen, net als van Gogh zelf deed me gewone punaises bevinden zich op de bovenste verdieping van de tentoonstelling) Japan werd zijn nieuwe artistieke voorbeeld. Het werd een ijkpunt voor Van Gogh nadat hij zich vestigde in Arles. Door met Japanse ogen te kijken veranderde zijn stijl. Naar een kleurrijker palet.

foto: links een houtgravure, rechts Van Gogh.

Op 15 juli 1888 schreef Van Gogh aan zijn broer Theo in Parijs:

“De Japanse kunst is iets als de primitieven, als de Grieken, als onze oude Hollanders, Rembrandt, Potter, Hals, Vermeer, Van Ostade, Ruisdael. Dat kent geen einde”

Van Gogh identificeerde zichzelf in de nieuwe woonomgeving met Japan en de Japanners. Hij had het idee dat Zuid Frankrijk gelijk staat met Japan. Ik vind dat zelf niet zo verwonderlijk, omdat de Provençaalse Rhônevlakte vol riet riet en fruitbomen in bloesems wordt gedomineerd door de Mont Ventoux met zijn witte stenen top. Net als op Japanse prenten, waar de berg Fuji vaak centraal staat. En als je vanuit dit vlakke perspectief gaat kijken krijg je grote vlakken in je schilderijen die je ook ziet in Japanse prenten.

foto’s: de berg Fuji en een Japanse courtisane.

Zuid Frankrijk, het landschap van de Provence als het gedroomde Japan van Vincent van Gogh. De inspirerende irissen als rand van een veld, zicht op Arles en fruitbomen in bloesemtooi. Van Gogh bewonderde de Japanse benadering van de natuur en het landschap en wilde het zo schilderen. Een mooie gedachte. De volgende keer als ik via de A7 vanuit Lyon zuidwaarts rijd ga ik proberen de Japanse trekken van het landschap te ontdekken.

foto’s: inspirerend Zuid Frankrijk

De schilder identificeerde zich dermate met Japanners, dat hij zich op een zelfportret afbeeldde als Japanse monnik. Dit indrukwekkende schilderij is bij hoge uitzondering uitgeleend door het Harvard Museum uit Cambridge (VS) aan het Van Gogh Museum. Er tegenover vind je het zelfportret dat Gauguin maakte voor Vincent. Naast dit portret hangt het zelfportret van Van Gogh met afgesneden oor uit 1889, dat sinds 1930 niet meer getoond is in Nederland. Wederom een bijzondere bruikleen van The Courtauld Gallery in Londen. Bijzonder!

foto’s: Vincent en Gauguin.

Kleur en golven in de Japanse prenten inspireerden Van Gogh tot schilderijen van de zee en op de tentoonstelling is te zien hoe de Japanse gedachte zo ingrijpend zijn visie en kunst veranderde en niet zonder succes, want in het land van de rijzende zon heeft men veel bewondering voor zijn werk. Natuurlijk hebben anderen zoals Rembrandt, Vermeer en Monet dat ook, maar met zijn Japanse stijl weet Van Gogh de Japanse harten te veroveren. Zijn het de bloemen, de natuur, de keuren of de indeling van zijn schilderijen. Ik weet het niet. Wel zagen 750.000 bezoekers deze tentoonstelling van Gogh & Japan al in Sapporo, Osaka en Kyoto.

foto: de zee op een Japanse prent en door Van Gogh.

En nu is Amsterdam de gastheer van deze grote internationale tentoonstelling. Met circa 60 schilderijen en tekeningen van Vincent van Gogh en een rijke selectie Japanse prenten creëert het Van Gogh museum een bijzondere ervaring. Door de opstelling wordt duidelijk hoezeer Japan deze schilder en zijn werk veranderde. Vanaf 23 maart a.s. tot en met 24 juni is Van Gogh & Japan te zien aan het Museumplein. Ik vind deze tentoonstelling een must see!

foto: een van de Japanse prenten.

Meer informatie en openingstijden vind je op Van Gogh & Japan

Nog een laatste woord over à la Japonaise. Niet alleen de kunst werd gegrepen door de fascinatie voor Japan, ook de keuken van de negentiende eeuw maakte kennis met gerechten façon Japonaise. Een keukenterm, die nog steeds bestaat. Het gaat dan niet om specifiek Japanse gerechten, maar over de bordschikking en garnituur. Gerechten op gelakte borden versierd met een bloem van dunne gember. Bijna 130 jaar later nog steeds en vogue. Zo zie je maar hoe Japan kan inspireren.

foto: Japans geïnspireerd aspergerecht.

18/03/2018

Worst maken met Meneer Wateetons.

foto: cover Worstbijbel.

Worst maken met Meneer Wateetons. Al heel wat jaartjes geleden maakte Gereons Keuken Thuis kennis met de kunsten van Joost in Hilversum. Toen nog getooid met baard, als een echte Vinex jager, legde hij in kookwinkel Oldenhof uit hoe je zelf worst maakte. Hij vertelde over vlees, het malen met een ouderwetse vleesmolen, het kneden, het vullen van de darm, het slingeren en knopen en nog veel meer. Het was me allemaal een beetje ontschoten tot de boekpresentatie vorige week donderdag onder de rook van Ransdorp. Daar in idyllisch landelijk Noord ligt de heerlijke stek van Boergondineren, waar Meneer Wateetons regelmatig zijn kunsten con brio vertoont. Want hij weet er alles vanaf, van ambachtelijk met eten en technieken omgaan. Uit zijn boeken blijkt dat Joost nooit over één nacht ijs gaat. Dat deed hij in Over Rook en Over Rot. Hij onderzoekt, probeert uit, kookt, knutselt en onderwijst. Met humor. En hij doet dat nu opnieuw met de Worstbijbel. Eén van de delen uit de serie culinaire bijbels, uitgegeven door Carrera Culinair.

foto’s: het malen van het vlees.

Worst maken gingen we dus. Verse worst van varkensvlees met kruiden in een darmpje. Het is zo simpel, mits je de juiste dingen aanschaft. En het is heerlijk om te doen. Mits je niet bang bent om de mouwen op te stropen en vette handen te krijgen. Het aanwezige gezelschap werd in teams van drie verdeeld om aan de slag te gaan met het koude, de temperatuur is belangrijk, vacuüm verpakte vlees. Grafisch ontwerper Tijs, Carrera uitgever Arjan en ik maakten de vleesmolen vast aan de tafel en begonnen met het rustig malen van het vlees tot dikke spaghetti-achtige slierten. Dat is doorwerken, want het malen vergt wat spierkracht. Ondertussen vijzelden we de gereed staande kruiden, zout en specerijen. Het kneden kon beginnen, niet zoals je deeg kneed voor koekjes of brood (dat lees je in een andere kookbijbel), maar lekker stevig. De vetten en eiwitten van het worstvlees moeten er goed van langs krijgen. Dus aan de slag met slaan, stompen en kneden van de massa. Bij het maken van worst krijg je een gratis work out erbij. Goed voor de bi- en triceps. En je kunt een stukje ergernis kwijt. Tenminste als je dat kwijt moet.

video: het slingeren van de worstjes door Tijs.

Het opzetstuk werd van de vleesmolen gehaald en voor een ander vulstuk vervangen. Meneer Wateetons legde uit dat je deze ook met van een lege kitspuit kunt maken. Staat allemaal in de Worstbijbel beschreven. Het worstjes maken kon beginnen. De sfeer werd een beetje lacherig en het schuiven van de darm over de tuit en het vullen leverde nogal wat plastische opmerkingen op. Enfin, er werd weer gedraaid met de slinger en voor wij het wisten lag er zo’n anderhalve meter zelf gemaakte worst. Het verdelen in kleine worstjes kon beginnen. Daar leerde Meneer Wateetons de techniek voor. Het eind resultaat werd dichtgeknoopt en klaar is Kees.

foto: het eindresultaat.

Wat een leuke en leerzame bezigheid. Eén van de nuttige workshops, die je ook kunt volgen bij Joost. Maar dat is nog niet alles, na de workshop toog Gereons Keuken Thuis weer huiswaarts met in zijn tas de zelfgemaakte worstjes, de 496 pagina’s tellende Worstbijbel en een starterspakket om het alles thuis nog eens fijntjes over te doen, niet met verse, maar eens met droge worst. Laat ik eerst maar eens starten met het doorgronden van de materie van deze Worstbijbel.

Worstbijbel, van malen tot knopen en van drogen tot roken, Meneer Wateetons (ISBN 9789048842261) is een uitgave van Carrera en is te koop voor € 29,99.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

09/03/201809/03/2018

Zes seizoenen van Joshua McFadden.

foto: cover Zes seizoenen.

Zes seizoenen, Joshua McFadden. Een nieuwe kijk op koken met groenten van deze groentetovenaar. Het is vleesloze week in Nederland, een week zonder lapje varkensvlees, kippenpootje of runderworstje. Gelukkig is het helemaal 2018 en hip om wat meer groenten te eten. Fijn voor je lijf, maar ook voor het milieu en de grap is dat dit niet beperkt blijft tot onze landsgrenzen. Ook in de VS worden mooie boeken gemaakt rond het koken met groenten. In Gereons Keuken Thuis ligt nu het boek van kok en groenteteler Joshua McFadden, bijgestaan door Martha Holmberg. Chef McFadden verruilde de Big Apple voor het rurale bestaan in Maine. Op de Four Season Farm, real farming & real food, leerde hij de fijne kneepjes van biologische teelt en tuinieren. Hij kreeg de leiding over de tuin en startte direct met koken. Hij werd door vies te worden een betere kok, aldus McFadden. Hij verruilde Maine voor Rome. Deze twee ervaringen veranderden zijn kookstijl voor altijd. Hij leerde met de seizoenen koken. Tegenwoordig bestiert hij het populaire “Roman inspired” restaurant Ava Gene’s in Portland, Oregon.

Zes seizoenen? We kennen er toch maar vier? Inderdaad, maar de schrijver vindt dat je daarmee jezelf tekort doet. Met name de zomer kent volgens hem drie gezichten. (weet niet of dat voor ons klimaat opgaat?) Reden voor McFadden om zijn 225 recepten met groenten te verdelen over zes seizoenen.

foto’s: zomerse groenten

McFadden heeft de lat hoog gelegd, zo blijkt uit het eerste hoofdstuk. Hij wil van iedereen, op welk niveau dan ook, een betere kok maken. Het boek start met aanwijzingen bij het koken. Eigenlijk niet vreemd als je bedenkt dat dit een kookboek is, dat is verschenen in de VS, de wieg van het grab&go, dat je hipsters in steden tegenwoordig ziet doen. Dus als tegenwicht wat DIY is helemaal niet zo slecht.

Hierna volgen de voorraadkast en standaardrecepten voor krokant, romig, sauzen, dips en dressing. Brood, taartdeeg en granen. En nog wat andere basistechnieken en -recepten.

Seizoen no. 1, de lente, komt voor de schrijver altijd precies op het moment dat hij verveeld raakt van wintereten. Voorjaarsgroenten passeren de revue. Een salade van rauwe artisjok, kruiden amandelen en Parmezaanse kaas. Alleen te maken met hele jonge artisjokken. Asperges lonken, gegrild met tuinbonen en broodkruim. Geen overdadige ingrediëntenlijst bij de recepten. Tot slot een pasta carbonara met verse erwtjes. Ik zou de lente van McFadden “lightness of being”willen noemen. De vroege zomer, seizoenen gaan nooit netjes in elkaar over. Vroege bietjes om te stomen, worteltjes om te grillen en lamsragout als verdwaald gerecht, overigens wel vol verse groenten. Joshua McFadden gaat wel met mate aan het vlees.

foto: geroosterde broccoli met tonnato.

Midsummer, broccoli komt voorbij in een rigatoni met broccoli en worst. Of geroosterd met tonnato. Een bloemkoolbiefstuk met provolone of courgette met tonijn uit de oven. Ik krijg nu al zin in het al fresco gebeuren op mijn balkon. Lekker licht eten en een mooie stimulans voor mij om meer met groenten te doen op het buitengrilletje. De nazomer met mais, aubergine en een keur aan tomaten. Voor gegrilde mais met alla diavolaboter of de pasta alla Norma en Toscaanse panzanella.

foto: crostata met snijbiet!

Zes seizoenen gaat verder met de herfst, een crostata van snijbiet, boerenkool en palmkool komen voorbij (persoonlijk vind ik dat wintergroenten)voor zoetzure palmkool als bijgerecht of een Ierse calcannon met waterkersboter. De winter dient zich aan knolselderij en sluitkolen. Voor Mcfadden betekent het aardse smaken, winterharde groenten met natuurlijk antivries in de vorm van opgebouwde suikers. Voor een recept van gefrituurde kool met zaden en citroen of wat te denken van een koolrabibrandade?

En hiermee is het jaar rond. Joshua McFadden verdeelde het in zes seizoenen. Ik sluit me aan bij de eigenaren van Four Season Farm in het voorwoord, die van mening zijn dat een jaar 365 seizoen heeft. Zes seizoenen van Joshua McFadden is een ware uitdaging voor Gereons Keuken Thuis om meer met groenten te doen. Ik ga hier nog veel lees- en kookplezier aan beleven.

foto’s winter, brandade gemaakt van koolrabi

Zes seizoenen, een nieuwe kijk op koken met groenten, Joshua McFadden & Martha Holmberg (ISBN 9789000359653) is een uitgave van Spectrum en is “liever” lokaal te koop voor € 35,00

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

22/02/201818/07/2022

Brood is GOUD.

foto: cover Brood is GOUD.

Brood is GOUD. In Gereons Keuken Thuis ligt nu een kook- of beter gezegd verhalenboek. Een in sobere stijl, op gewoon papier gedrukt kookboek met een prachtig verhaal en dito gerechten. Chefkok Massimo Bottura stelde zich ten doel om met 50 bevriende chefkoks te koken van wat er overbleef tijdens de Expo van Milaan in 2015. Zoals in het citaat op de eerste bladzijde staat:

Dit boek is opgedragen aan de strijd tegen voedselverspilling. Alle royalty’s worden gedoneerd aan FOOD FOR SOUL, een non-profit organisatie, die wereldwijd gemeenschapskeukens opzet en ondersteunt. (www.foodforsoul.it)

Het startte al in de jeugd van de inmiddels wereldberoemde chef Bottura. Bij het ontbijt aten hij en zijn broers graag “zuppa di latte” Een manier van zijn moeder om het brood van de vorige dag te hergebruiken voor ontbijt. Massimo Bottura at deze traktatie met veel suiker. Zijn moeder herinnerde hem er steeds aan. Wereldberoemd of niet. Deze smaak werd een ware obsessie voor de kok. Broodkruim en karamel werden geliefde ingrediënten in zijn restaurant in Modena, Osteria Francescana

Het thema van de Expo van Milaan was “Voedsel voor de planeet, energie voor het leven” Het inspireerde Bottura om te starten met een gemeenschapskeuken, de Refettorio Ambrosiano. Mooie naam, een refter genoemd naar de kerkgeleerde uit Milaan. Massimo Bottura stelde zich ten doel te koken met de leftovers van de expo en wat hij nog aantrof in verscheidene ijskasten. Maar dat niet alleen. Hij nodigde bevriende chefkoks, Italiaans en van over de hele wereld uit om samen met hem in de refter te komen koken.

foto’s: vrienden Redzepi en broers Adrià aan de kook in de Refettorio.

Het Brood is GOUD boek was geboren. Cijfers liegen er niet om. Dagelijks wordt één derde van al het voedsel, dat wereldwijd wordt geproduceerd verspild. Terwijl 1 miljard mensen ondervoed zijn! Food for thought en reden voor actie in de Refettorio Ambrosiano. Recepten voor restjes werden in deze keuken geboren. Het leek de meest revolutionaire daad van de dag te zijn voor de genodigde koks.

Laten we eens naar wat vondsten gaan kijken. Om alles op te sommen uit dit dikke boek zou een onmogelijke klus zijn, want 50 chefs maal evenveel ideeën en creativiteit nopen mij tot cherry picking. Wat te denken van aardappelnestjes met een gepocheerd ei en geitenkaas, gevolgd door vanillevla met broodroomijs? Creaties van Mauro Colagreco.

foto: aardappelnestjes met gepocheerd ei.

René Redzepi tekende voor een verbrande limoensoep, een pasta met popcorn-pesto (wow!) en hamburgers met aubergine en homemade ketchup. Allemaal gerechten van restjes. #nowaste De gele post-it blijf nog even bij deze pagina hangen, totdat ik dit moois van Redzepi allemaal heb geproduceerd in Gereons Keuken Thuis. Een stuk verderop in Brood is GOUD gaat de divo uit Lima Gastón Aucurio aan de slag. Hij is de grondlegger van de moderne Peruaanse keuken. Een arroz chaufa en Spaanse tortilla met Nikkei saus maakt hij tijdens de Expo. Fusion galore zal ik maar zeggen. En de tres leches-sponscake is hemels.

foto: de creatie van Gastón Aucurio.

Via het Refetorio zuurdesembrood belanden we bij maitre Alain Ducasse. Hij tekende voor een crème van gemengde granen met gepofte rijst en geitenmelk royale. Verbluffend hoe je met zulke simpele basics zo een chique gerecht kunt maken. De Italiaanse koksopleiding ALMA ging voor een risotto met witlof, sinaasappelsap en mosterd. Tot slot wil ik de creaties van broers Ferran en Albert Adrià nog vermelden. Zij kwamen direct in jeans en sneakers gestoken van het vliegveld naar de Refettorio om een bijdrage te leveren aan deze uitdaging. Het werden een ragù van alles, een kipkroket, die ervan droomt een saus te worden en heel gewoontjes rijstebrij met appel-honingijs.

foto: een verbluffend chique gerecht van Alain Ducasse.

En dan heb ik pas een handjevol gehad van alle koks, die Massimo Bottura’s uitdaging oppakten.

Brood is GOUD is een mooi sober vormgegeven boek zonder al te veel visueel geweld. Een verademing in dit visueel ingestelde Facetwitinstabooktergram tijdsgewricht. Recepten worden stap voor stap uitgelegd en zijn voorzien van smakelijke verhalen. Want behalve créateur van mooie gerechten, bedenker van nieuwe ideeën toont Massimo Bottura zich een waar verhalenverteller. Dat doet hij ook in Brood is GOUD. Zijn visie en manier van koken verandert je perceptie van voedsel. Gereons Keuken Thuis heeft nog heel wat te lezen en…. koken.

Brood is GOUD, Massimo Bottura & friends (ISBN 9789089897619) is een uitgave van Terra en is te koop voor € 39,99

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

18/02/201801/11/2018

Recepten uit WENEN.

foto: cover recepten uit WENEN.

Recepten uit WENEN, eine Spaziergang durch die Stadt an der schönen blauen Donau. Veel Weners zullen beamen, dat wandelen door deze romantische en veelzijdige stad al een belevenis an sich is, maar een culinaire wandeling laat een smakelijk Wenen zien. De stad van de Kaffeehäuser, Heuriegen en Backhendler. Stad van de onovertroffen schnitzel Wiener Art, Sachertorte en Kaiserschmarren. Eten is het lust en leven van de Wener. De hoffelijke en tegelijk bucolische stad. Dat is Wenen op de scheidslijn van West en Oost. Klassiek & hoffelijk mengt met avant-garde & rebels. Eten langs het Donaukanaal, district 1 rond de Stephansdom verkennen en nassen op de Naschmarkt. De laatste stek heet niet voor niets zo.

Antonia Kögl, van oorsprong Beierse, verpandde haar hart aan deze stad en maakte samen met Arnold Poschl een kookboek vol klassieke en moderne recepten uit Wenen. Gestyled in een mooie strakke Jugendstil typografie. Kögl en Poschl startten in het centrum van de hoofdstad, waar veel klassiekers zijn te vinden. Het traditionele Wenen, met snacks als Käferbonensalat, Aufstriche (belegjes) in vele soorten en kleuren en bij zur Herknerin, gevestigd in een oude garage, proefden ze Spinatknödel en zult met pompoenpitolie. Deze olie is trouwens in vele varianten te verkrijgen op de Naschmarkt.

foto’s: voorgerechten uit Wenen

Recepten uit Wenen gaat verder met voorgerechten, Frittatensuppn of een Altwiener Suppntopf, een bezoek aan het traditionele Oostenrijkse restaurant Lugeck geeft het recept voor Wiener Erdäpfelsuppn mit Steinpfilzen en het recept voor hun onvoltroffen Wiener, ja daar is ie, schnitzel. De Wiener Tafelspitz mit Rösti mag ook niet worden vergeten.

Weense hoofdegerechten, pasta met witte kool, Spätzle met kaas of gevulde paprika’s. Wenen heeft het grootste areaal aan wijnbouw van alle Europese steden binnen haar stadsgrenzen. Weinhaus Arlt, een voorstedelijke Heurige serveert een tartaar van cantharellen met ei en lavas en als dessert Schokolade Rübe Kren, een taart van rode biet, chocola en mierikswortel (foto). Wat een smaken. Glas nieuwe wijn erbij en je merkt dat het goed toeven is in het Weense. Via nog meer smakelijke hoofd- en nagerechten, waaronder buikspek met karwij en de wereldberoemde Kaiserschmarren belanden we bij het instituut Sacher, een klassiek en statig adres, bekend van de taart , maar de ravioli met geitenkaas en rabarber (foto) of gemarineerde karper met rode bieten zijn ook niet te versmaden. Exit klassiek Wenen. Er lonkt een tweede deel in dit boek.

foto’s: traditionele hoofdgerechten.

Want in Recepten uit Wenen willen Antonia Kögl en Arnold Poschl ook het hedendaagse tijdsgewricht laten zien. Het verkennende. Wenen mag dan een bonk nostalgie zijn, de 21e eeuwse restaurateurs timmeren ook aan de weg. Labstelle in het hart van Wenen combineert traditie met stedelijke verfijning, met een recept voor Matjes von der Forelle mit Kartoffellangos. De laatste zijn van oorsprong een Hongaarse snack. Delicatessenwinkel Lingenhel, kaasmakers, serveren een homemade burrata met komkommer en vlierbessensaus (foto). Gereons Keuken en Route wandelt verder naar Neni am Nachmarkt, waar een kokkin met Israëlisch-oosterse roots vernieuwende gerechten serveert, zoals hamshuka of geplette zoete aardappel met zure room.

foto’s: moderne en klassieke Nachtisch.

Aan de westelijk stadsrand openden de broers Pilchmailer opnieuw het voorheen traditionele Weense restaurant Zum Herkner. Hun menu’s zijn een combinatie van oud en nieuw Wenen. Spinatschaumsuppe met wijngaardslakken, gemarineerde zult met rivierkreeftjes & bonen of Griesschmarren, inderdaad een variatie op. Hier eindigt mijn culinärische Spaziergang.

Ik kan uren bladeren door het kookboek Recepten uit Wenen en genieten van al het lekkers, dat Kögl en Poschl je voorschotelen in tekst en beeld. Ik krijg direct zin om de stad aan de Donau onveilig te gaan maken en te gaan nassen bij alle genoemde adressen. Wien bleibt, of moet ik zeggen, ist Wien.

Recepten uit Wenen, Antonia Kögl (ISBN 9789461431820) is een uitgave van Goodcook en is te koop voor € 24,95

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

12/02/201812/02/2018

Fit for fun op maandag, linzenburgers.

foto: bij June met kikkererwtenspread.

Fit for fun op maandag, linzenburgers. Inmiddels zijn we al weer twee weken verder met mijn #fitforfun weken. Ik vind het een hele inspirerende maand. Geen alcohol en letten op wat je eet. “Dat doe je toch in januari?” Declaraties op voedingsproducten uit de supermarkten goed lezen. Hartstikke leuk om te doen allemaal. Vorige week dinsdag 6 februari vertelde ik in het radioprogramma June tot Twaalf bij NH nieuws over de keuken van de tweelingbroers David en Stephen Flynn. De Ierse vegan guys van The Happy Pear, een inspirerend kookboek vol plantbased recepten. Maar mijn belangstelling voor plantbased cooking ligt niet zozeer in de aspecten van diervriendelijk of gezond. Mij interesseert vooral de creativiteit om mooie gerechten te maken zonder dierlijke producten. dat vergt enige aanpassing. Niks modieus aan, in oudere tijden kenden velen al het principe van plantbased cooking, niet uit hipheid, maar gewoon omdat er niets anders voorhanden was. Dat is nog steeds zo voor een groot gedeelte van de wereldbevolking. Het merendeel van alle vleesconsumptie, bijbehorende teelt uitwassen en gezondheidsrisico’s vind je in de V.S., Europa, Zuid Afrika en Australië. Een paradoxale gedachte hierbij is, dat dit ook de ultieme droom is van de “not haves” Een vleesetend model als walhalla.

Klaar met mijn stichtelijke woorden voor vandaag. Het gaat erom, te eten waar je jezelf fijn bij voelt. Ik wil niemand iets aanpraten. In Gereons Keuken Thuis is dat vaak vlees met bijgerechten, maar zo langzamerhand staat mij dat soms ook tegen. Ik ging dus als culivorser op onderzoek uit.Tijdens een van mijn vega wijnwandelingen in Gereons SeaSpot kookte vegan kok Sofoula bijpassende gerechten bij de wijn line up. Eigenlijk sla je dan twee spijkers op zijn kop. Je proeft de wijnen en bijbehorende gerechten. Ontzettend leuk om te doen. Aan haar dank ik het recept voor liznzenburgers en cashewnotenkaas. Lekkere experimenten. Net als mijn multi purpose kikkererwten spread, prima inzetbaar als broodbeleg in plaats van vleeswaar of potjes sandwich spread. (maak dan gewoon een tonijnslaatje met wat groenten en een klodder Belgische mayo)

Fit for fun op maandag. Anyway, we beginnen de week weer lekker met een stuk of vijftig sit ups, een flukse strandwandeling en plantbased eten. Een wijntip voor bij de burgers is de biologische witte viognier/chardonnay van Neleman -just fucking good organic wine- vinyards bij Valencia. Onnodig te zeggen, dat ik die de komende twee weken nog even versmaad.

foto: linzenburgers.

Linzenburgers van Sofoula.

Nodig:

olijfolie

300 g zoete aardappel

6 lente-uitjes, alleen het wit

2 theelepels paprikapoeder

1 blik linzen, uitgelekt en afgespoeld

platte peterselie fijngesneden

100 g feta

65 g zelfrijzend bakmeel

3 eieren

Turkse/Griekse yoghurt (niet vegan)

Bereiding:

Schil en rasp de zoete aardappel. Snijd de bosuitjes in ringetjes.Verwarm 1 eetlepel olie en bak er de geraspte aardappel en de gesnipperde bosui een paar minuten op hoog vuur in, voeg het paprikapoeder toe en bak het 1 minuut mee. Doe het in een kom en zet apart. Spoel de linzen af in een zeef, hak de peterselie, verkruimel de feta en doe het allemaal bij het aardappelmengsel. Breng op smaak met peper en zout. Meng in een kom het zelfrijzend bakmeel met de eieren en doe bij het aardappelmengsel.Zet drie koekenpannen op het vuur, doe er wat olie in. Schep met een eetlepel vier hoopjes van het mengsel in de pan en bak een paar minuten aan beide kanten knapperig en leg op een broodje met een slablaadje en een dot yoghurt erbij.

foto: basic kikkererwtenspread.

Gereons kikkererwtenspread.

Altijd handig als broodbeleg, hapje of bij de maaltijd een pittige spread, zo gemaakt. Prima vervanger van vleeswaar op brood, met wat plakjes komkommer. Of serveer deze spread bij een salade met in de oven geroosterde paprika.

Nodig:

1 pot kikkererwten

3 tenen knoflook

2 tl komijnpoeder

½ of 1 tl chilipoeder, al naar gelang je van pittig houdt

½ bosje peterselie

sap van 1 citroen

2 el water

olijfolie EV

peper en zout

evt. zongedroogde tomaatjes, worteltjes, bietjes ter variatie

Bereiding:

Laat de kikkererwten goed uitlekken en spoel ze goed af. Doe in een hoge beker. Was de peterselie. Pel de tenen knoflook en halveer, pers de citroen uit. Voeg de knoflook, peterselie met steel en al, komijnpoeder, chilipoeder toe aan de kikkererwten. Giet het citroensap erbij. Voeg wat water en een flinke scheut olijfolie toe en puree alles met de staafmixer tot een mooie niet te gladde puree. Maak op smaak met wat peper en zout. Laat de spread afkoelen in de ijskast. Als variatie kun je wat in warm water geweekte zongedroogde tomaatjes toevoegen, een bietje mee pureren of wat gehakte wortel. Zo maak ik elke keer een andere spread.

P.S. vanaf 16 maart ben ik regelmatig te horen op NH met korte culiverhalen. Volgende keer met een tip van mijn zuinige tante Doubs….

04/02/201824/07/2018

Vegan lasagne van de Happy Pear.

foto: vegan lasagne.

De vegan lasagne van de De Happy Pear. Op deze eerste vrijdag van februari, toevallig tijdens mijn #fitforfun weken, maakte ik kennis met tweeling Stephen en David Flynn, die Amsterdam bezochten om te laten proeven uit hun leuke kookboek De wereld van Happy Pear. Afzonderlijk van elkaar, in verschillende uithoeken van de wereld, besloten de heren vegetarisch te gaan eten. Sindsdien is het hard gegaan met hun kleine imperium, dat begon met een groentezaak in hun geboorteplaats. Een apart koppel, in hun roze korte broeken, springerig, handstand doend, elke dag in zee zwemmen. Zij voelen zich er heerlijk bij, net als bij de gerechten, die worden geserveerd in hun inmiddels drie filialen van Happy Pear.

foto: #fotomomentje met Stephen & David.

Voor een select gezelschap had de tweeling Flynn een lunchmenu in de keuken van het INK hotel aan de Nieuwezijds Voorburgwal gekookt, bestaande uit waterkerssoep, een vegan lasagne en hun emblematische chocoladetaart. Een funky avocado/gember cocktail voor, prima idee tijdens mijn jaarlijkse AV maand. De chocoladetaart viel mij als dessert wat zwaar op de maag, maar een Irish tafeldame verzekerde Gereons Keuken Thuis, dat dit de manier is waarop het gaat in Ierland. Ik zelf vind deze taart een prima namiddag traktatie. Bij een kleine espresso.

foto’s: vegan waterkerssoep en chocolate cake

Maar nu even over de vegan lasagne. Wat een leuk idee, om de koolhydraatrijke lasagnebladen te vervangen door selderijbladen. (koolhydraten mijden is voor mij niet het belangrijkst) Vegan koken vergt wel wat meer pit in de ragù, anders zou het qua textuur een beetje saaie en slappe boel worden. Let daarop. Daar hebben deze jongens een goede oplossing voor: zongedroogde tomaatjes en een crunchy cashewroom. De selderijvellen geven de lasagne een aardse smaak. Net zoals de zoete aardappel en champignons. En bij ontbreken van béchamel is een topping van basilicum cashewroom heel makkelijk te maken en geeft die romige touch. Met ander woorden je mist de kaas en boter niet. Dat vindt Gereons Keuken Thuis het leuke aan het ontdekken van plantbased gerechten. Een jonge rode pinot nero uit Alto Adige zou er prima bij smaken. Weliswaar niet vegan, but who cares? Zo strak moet je ook niet in het velletje zitten. Dat konden deze mannen van Happy Pear alleen maar beamen.

Vegan lasagne van de Happy Pear

Nodig voor 6 tot 8 personen:

1 grote knolselderij, circa 1 kg

4 eetlepels olie

zeezout

1 middelgrote zoete aardappel (400 g)

1 middelgrote ui

4 tenen knoflook

1 rode chilipeper

200 g champignons

1 courgette

5 zongedroogde tomaatjes

1 blad laurier

1 dl rode wijn (of een vegan variant)

2 blikken tomatenblokjes

100 g tomatenpuree

1 1/2 el honing of voor vegan agavestroop

1/2 tl zout

1/4 tl gemalen peper (mag van mij ook uit de losse pols)

Voor de cashewroom:

200 g rauwe cashewnoten

3 dl water

sap van 1 limoen

1 dl groentebouillon

1,5 dl neutrale olijfolie

1 tl zout

1/4 tl gemalen zwarte peper

50 g verse basilicum

Bereiding:

Week de cashewnoten 30 minuten in 3 dl water. Verwarm de oven voor op 180 graden Celsius. Schil de knolselderij en snijd hem in lange repen, als lasagnevellen, van ongeveer 1/2 cm dik. Meng deze met 1 eetlepel olie en een snufje zout en leg ze op twee bakplaten. Schrob de zoete aardappels schoon en snijd deze in kleine stukjes. Meng deze goed met 1 eetlepel olie met een snufje zout en leg op een andere bakplaat.

Bak de knolselderij en de zoete aardappel 25 minuten, of tot ze zacht zijn. Haal ze uit de oven, maar laat die aanstaan. Pel de ui en knoflook en hak deze grof. Snijd de chilipeper fijn en verwijder het zaad als je niet van scherp houdt. Snijd de champignons en de courgette in dunne plakjes. Snijd de zongedroogde tomaatjes heel fijn. Doe 2 eetlepels olie in een grote pan op hoog vuur. Bak daarin de ui, de knoflook en de chilipeper 4 minuten onder geregeld roeren, tot de knoflook goudbruin is en de ui doorschijnend. Voeg de champignons, de courgette en het laurierblad toe en bak alles onder geregeld roeren nog 5 minuten. (noot van GKT: ik zou zelf starten met het bakken van de champignons en daarna de ui, peper en look ter voorkoming dat de paddenstoelen gaan koken in plaats van bakken) Voeg de wijn toe en kook deze 2 minuten in. Voeg de tomatenblokjes toe, de tomaten puree, de zongedroogde tomaatjes, de vegan agavesiroop/honing en zout & peper toe. Doe de gare zoete aardappel bij de tomatensaus. breng het geheel aan de kook en laat de saus onder af en toe roeren 20 minuten pruttelen. Giet en spoel voor de cashewroom de geweekte cashews af. Maak ze in een blender samen met de overige ingrediënten (ook de basilicumstelen) voor de cashewroom heel glad. Schep de helft van de cashewroom in een grote ovenschaal. leg hier de helft van de gebakken knolselderij op en schenk daar alle tomatensaus over. Maak met de resterende knoslelderij nog een laag en eindig met de cashewroom. Bak de lasagne 15 minuten, tot de cashewroom is gestold en de lasagne er mooi gebakken uitziet.

foto: deze bikkels zwemmen jaarrond.

Meer weten over plantbased of vegan koken? A.s. dinsdag vertel ik er nog veel meer over bij June tot Twaalf

De wereld van Happy Pear, Stephen & David Flynn (ISBN 9789463190848) is een uitgave van Scriptum

29/01/2018

Fit for fun weken.

foto: cover snel slank voor het strand.

Fit for fun weken. Het is de laatste maandag van januari. Vaak zijn goede voornemens als sneeuw voor de januarizon verdampt. Ik de optimist plan daarom nooit direct na het feestgedruis van december detoxweken, een alcoholvrije periode of een snel slank voor het strand dieet. Houd je met alle nieuwjaarsfeestjes en toch niet vol. Maar vandaag start ik net als vorig jaar met een maandje fit voor fun. De wijnflessen blijven liggen in Gereons keldertje. Wat minder eten en het sportritme weer opvoeren. Daarnaast dit jaar een focus op meer vezels en groente. Om goedgemutst, begin maart, de lente in te gaan. Ik vind het een uitdaging! En zie het niet als straf. Het prikkelt mijn fantasie om andere dingen te drinken dan wijn. Je moet natuurlijk niet direct aan de frisdranken en zoete sappen bomvol suikers gaan, maar experimenteren met thee, infused water of andere nieuwerwetsigheden. Ook kritisch zijn ten opzichte van wat je allemaal eet. Minder zout, suiker en vet. Wat laat je weg en wat voeg je toe. Ik houd jullie op de hoogte van mijn vondsten.

In Gereons Keuken Thuis liggen de kookboeken over plantbased eten, zoals de wereld van Happy Pear en Vélochef al klaar ter inspiratie. Net zoals de lunch van aanstaande vrijdag met de tweeling van Happy Pear. Ik ben erg benieuwd. Fit for fun vroeg ik aan een aantal foodbloggers in een Facebook groep, wat is dat? Het leverde me een tosti van broccoli op, een omelet met boerenkool en pompoen (overigens skip ik deze, omdat ik geen eieren blief), een gezonde(re) Ceasar salad en een spannende pindakaas smoothiebowl (nu nog een alternatief vinden voor de pindakaas?) Veel experimenteer stof. Ik ga mijn draai wel vinden. Toch blijft het #LUBM, geen dogma’s. En jullie foodies, foodbloggers en andere fit for fun adepten kunnen mij daar mee helpen door jullie leuke sporttips, groentegerechten en andere ideeën met mij te delen op social media of in een reactie onder deze blogpost.

foto: ensalada Ibiza.

Ik trap af met een ensalada Ibiza op deze maandag.

Nodig:

1 krop koude ijsbergsla

1 komkommer

1 blikje tonijn

2 tenen knoflook

2 el kappertjes

basilicumblaadjes

1 takje tijm

peterselie

1 gerookte kipfilet

1 citroen

olijfolie

peper en zout

Bereiding:

Snijd de ijsbergsla in reepjes en was de sla. Laat uitlekken. Snijd de komkommer in repen en haal de zaadjes eruit. Snijd in blokjes. Rits de tijm, scheur de basilicum. hak de knoflook heel fijn. Laat de kappertjes uitlekken op wat papier. Doe de sla, komkommer, knoflook en kruiden in een kom. Meng citroensap, olijfolie en wat peper en zout tot een dressing. Giet deze over de salade. Snijd de gerookte kipfilet in stukjes. Laat de tonijn uitlekken. Garneer de salade met tonijn en kip.

En of ik ook aan het prancercising sla laat ik nog weten tijdens de Fit for fun weken.