Morue de Honfleur au calvados. Gezouten en gedroogde kabeljauw is Franse gerecht van vandaag, met aardappels en calvados. Ik denk dat het laatstgenoemde ingrediënt maakt, dat het uit Honfleur, Normandië komt. Een streek vol appelbomen. Alhoewel, de zeevaarders, zoals Champlain, die Quebec stichtte, al vanuit dit pittoreske havenstadje op (wal)visvangst gingen voor de kust van Oost Canada en dan terugkeerden met aan boord gezouten vis. Voeg daarbij de rijke boter en room van de lieve brilkoeien en je hebt de essentie van zee en land te pakken. Want Normandiërs zijn niet zo bang voor een extra klontje boter, stukje rauwmelkse kaas, afgeblust met een trou Normand, een glaasje calvados. En ik weet niet op deze maandag of er inmiddels vegan vervangers zijn voor deze geneugten.
Morue de Honfleur dus. Ik vond het recept in één van mijn retro Franse kookboeken, dat over dit soort terroirgerechten gaat. Ik vertelde er op Gereons Keuken Thuis al vaker over. Het kookboek heet Cuisine du Terroir en ik doe al sinds mijn studietijd culineuze Frans getinte inspiratie op uit dit gele boek, dat je kris kras door de Hexagone voert. Ouderwetse gerechten. Ik geloof, dat Fransen, die ook niet veel meer eten en of koken, maar dat terzijde. Zulke kookboeken blijven voor mij een regelrechte schatkist d’antan. Het maakt in mij de liefhebber van la France profonde wakker. Slaperige boerendorpen, met de luiken gesloten. Of dat nu in het eerder genoemde Normandië is, de Bourgondische Mâconnais of Catalaanse Roussillon. Ik vraag me altijd af, wat er als het angelus heeft geklonken op tafel komt? Eten van het land, verse producten of tegenwoordig de surgelés van Picard?
foto: op de kades van Honfleur is het goed toeven
Morue de Honfleur vergt wel wat voorbereiding, want je moet de gezouten kabeljauw 12 uur ontzilten, onder langzaam stromend water, zegt Cuisine du Terroir. Aangezien ik niet van plan ben om het Amsterdamse Waternet nog rijker te maken, door twaalf uur de kraan te laten stromen, pak ik het anders aan. Niet met gedroogde en gezouten kabeljauw maar met een flinke moot verse witvis. Daarmee maak ik deze ovenschotel. We drinken er, hoe kan het ook anders een frisse cider bij.
Nodig:
750 g kabeljauw in stukken
75 g boter
room
1 kg iets kruimige aardappelen in plakjes
1 gesnipperde ui of twee sjalotjes
wat gehakte peterselie en bieslook
witte wijn
peper & zout
1 klein glaasje calvados
Bereiding:
Schil de aardappels, spoel ze af en snijd in dunne plakjes. Smeer een ovenschaal in met boter. Maak laagjes van vis, ui, bieslook en aardappels, di je telkens met zout en wat peper op smaak brengt. Voeg de witte wijn en room toe, zodat het gerecht onderstaat. Voeg nog wat extra klontjes boter toe en zet het geheel in een voorverwarmde oven op 180 graden. Laat het gerecht in één uur garen. Een kwartier voor het eind voeg je de calvados toe en haal je de schotel uit de oven, ter voorkoming van brand. Dek hem af met deksel of folie en laat de morue de Honfleur nagaren. Serveer met wat gehakte bieslook en peterselie.
foto: cover van het retro kookboek vol recepten uit de wijngaarden van Frankrijk.
Jambon au Chablis Bourgondische ham in witte wijn. Dat mag ook een andere chardonnay zijn. “Chardonnay”, zo wordt mij weleens gemeld tijdens wijnproeverijen: “dat drink ik niet zo graag, wel Chablis.” De verbazing is dan ook groot als ik antwoord, dat Chablis gemaakt wordt van de Bourgondische druif chardonnay. Maar dat terzijde. Daar gaat het op deze vrijdag tijdens mijn #franseweken niet om. Het gaat om de kost, die de plukkers van druiven krijgen voorgezet na een dag in de wijngaarden. Want na de pluk is het vaak goed toeven in de kelders van het domaine, waar de wijnvrouw haar best heeft gedaan in de keuken, en dat vaak tweemaal daags. Schrijver Rosi Hanson van het leuke retroboek, dat ik eens bij een kringloopwinkel op de kop tikte, tekende de thuisrecepten op. Het heet Recipes from the French wine harvest en laat zien dat er creatief wordt gekookt in de wijngaarden van de Hexagone. En dat de koks niets verspillen. Dat zouden we tegenwoordig #nowaste noemen. Vandaag begin ik in de Bourgogne, waar regelmatig hamspecialiteiten en ander varkensvleesbereidingen op het menu staan, al dan niet met moutarde en cornichons. Zo at ik zelf eens schouderkarbonades in Autun, met een witte wijn mosterdsaus. In mijn herinnering een van de lekkerste bereidingen van een schouderkarbonade. Maar vandaag staat er in de vignobles beenham, Jambon au Chablis, op het menu, in een saus van tomaten en witte wijn. Hanson kiest voor Chablis. Hieraan kun je merken, dat men in de jaren zeventig geheel anders tegen wijn aankeek om mee te koken. Ik gebruik generieke chardonnay uit de Bourgogne. Kies bij de beenham voor wat dikker gesneden plakken. Let wel op dat je een geëmailleerde pan gebruikt, om een reactie van de wijn met metaal te voorkomen. Serveer de ham met een salade en desem baguette. We drinken er een glas karaktervolle chardonnay bij.
Jambon au Chablis
Nodig:
4 dikke plakken beenham (125 g per stuk)
250 ml witte Bourgogne
500 ml kippenbouillon
500 g. tomaten in blokjes
4 takjes dragon
1 tl tomatenpuree
peper & zout
250 ml crème fraîche
Bereiding:
Doe de bouillon, wijn en tomaten blokjes in en pan samen met de dragon takjes. Breng aan de kook en laat een uur of twee sudderen. Zeef het geheel en kook het in voor de helft. Laat iets afkoelen en voeg voor de kleur de tomatenpuree toe. Proef de saus en maak op smaak met peper en zout. Als de saus wat zuur is zal dat worden gematigd door de crème fraîche. Verwarm ondertussen de ham in de oven. Let op dat hij niet aanbrandt. Roer de crème fraîche door de saus. Serveer de ham direct uit de oven met een schep saus en een stuk desem baguette.
Binnenkort meer over de wijnavonturen van Rosi Hanson.
Surprise royale. Gastblogger Lizet Kruyff vertelt vandaag het verhaal over de zonnekoning Louis XIV en zijn onmetelijke appétit. Lizet is een verwoed historica, die overal de archieven induikt om te speuren naar leuke en lekkere weetjes. Vaak heel mooie trouvailles, zoals in Rijntjes Keukengeheimen, dat Lizet schreef, omdat zij gefascineerd was door het kookschrift van keukenmeid Rijntje uit 1840. In Puntneuzen en Kersenpitten neemt Lizet je mee naar het Den Bosch van begin 16e eeuw. Wat aten de stedelingen en Jeroen Bosch? Aan de hand van brieven en liedteksten stelde Lizet Mozarts Menu samen. De Mozarts reisden heel wat af in de 18e eeuw en wat kwam er op tafel. Heerlijke boeken van deze schrijfster, die in Gereons Kookboekhoek staan. En sinds kort blogt ze weer, vanuit de stad van fabelverteller LaFontaine, op haar kakelnieuwe site lizetkruyff.nl Maar nu is het woord aan Lizet. Zij trapt de #franseweken af op Gereons Keuken Thuis. Soyez bienvenue, Lizet!
foto: Louis XIV entouré par des arts et sciences.
Oorlog en Vreten en een Koninklijke Verrassing
Lodewijk de Veertiende, beter bekend onder zijn soubriquet De Zonnekoning, was een extravagante man. In alles zocht hij de overtreffende trap. Paleizen, kleding, feesten, landhonger, macht. Die buitensporigheid strekte zich ook uit tot zijn welgevulde tafel. Dat weten we, omdat zijn schoonzus Elisabeth-Charlotte van de Pfalz (prinses Palatina) uitvoerig met haar ouderlijk huis en vriendenkring correspondeerde. Zij zag hem vaak ‘vier volle borden soep eten, allemaal verschillend. Een hele fazant, een patrijs, een grote schotel salade, twee flinke plakken ham, schapenvlees in saus en met knoflook, een schotel patisserie en tenslotte nog vruchten en hardgekookte eieren’. En dat was dan nog maar één van de drie of vier maaltijden per dag. Hij dronk ook graag chocola en at daar de nodige zoetigheid bij.
Ook al tobde de Zonnekoning met spijsverteringsproblemen en gebitsmalheur, toch bleef hij uitgebreid consumeren. Voelde hij zich niet echt geweldig, naar buiten toe wenste hij het beeld van welvarendheid en gezondheid uit te stralen. Met die vraatzucht en alle bijbehorende problemen heeft hij het nog best lang uitgehouden, hij overleed een paar dagen vóór zijn 77ste verjaardag. De koninklijke maag bleek bij de autopsie in 1715 drie keer zo groot als die van een normale volwassene. Quelle surprise!
Prille Erwtjes
Zijn lijfarts moest trouwens niets van Lodewijks vreetpartijen hebben, en al helemaal niet voor zijn voorliefde voor groente. Die zouden de spijsvertering alleen maar verder vertragen, meende hij. Helaas gaf de koning mateloos toe aan zijn voorliefdes, waaronder die voor het zo prille erwtje. Vanaf het begin van het seizoen kwamen die in alle mogelijke bereidingen op tafel hetgeen tot grote schranspartijen aanleiding gaf. Volgens het boek dat ik lees over de Franse culinaire geschiedenis is deze groente in januari 1660 met een courtisane als souvenir van een reisje naar Italië in Versailles beland, ver vóór het tuinseizoen. Daarmee kwam een enorme hype op gang: iedereen moest en zou erwtjes eten, ook buiten het seizoen, iedere dag en graag véél. Hoe het verder ging lees je in het aangename boek Histoire de France à Plein Dents.
Bij mij rees de vraag: hebben we een recept met erwtjes uit deze periode, bij voorkeur van een Franse hofkok? Dan kom je vanzelf bij Vatel, in dienst van de prins van Condé, de broer van de koning. Fritz-Karl Watel, geboren in Doornik in1631, overleden in Chantilly in 1671, bekend onder de naam Francois Vatel, kennen we vooral van zijn exuberante maaltijdtheaters. Maar receptuur? Aan een kookboek is hij dankzij zijn zelfmoord niet toegekomen, hij was tenslotte pas veertig. Massialot is dan wel een goede bron, die leefde van 1660 tot 1733 en kookte onder meer voor een andere broer van de zonnekoning, de hertog van Orléans. Massialot publiceerde in 1691 zijn culinair opus Le nouveau cuisinier royal et bourgeois, ou cuisinier moderne. Qui apprend a ordonner toutes sortes de repas en gras & en maigre, & la meilleure maniere des ragoûts le plus délicats & les plus à la mode; & toutes sortes de pâtisseries: avec de nouveaux desseins de tables….Ouvrage très-utile dans les familles, aux maîtres d’hôtel & officiers de cuisine. Het zal nog vele malen en in veel vormen herdrukt worden. (Er is een exemplaar in de Bijzondere Collecties van Allard Pierson/UBA). Er staat een heerlijk recept voor erwtjes in. Ik vertaal het even voor jullie en laat de suiker een beetje weg (die andere koninklijke zonde, ook door deze van zichzelf al zoete erwtjes ging een flinke schep suiker):
foto: erwtjes en rozen van Giovanna Garzoni.
Jonge erwtjes à la crême (en zonder)
Neem piepjonge erwtjes. Doe boter in een casserol en laat daarin de erwtjes op een klein vuur garen. Als ze bijna gaar zijn doe je er een handje peterselie en een handje bieslook bij, wat zout en room. Je kunt de erwtjes ook zonder room bereiden. Doe ze dan met boter in een casserol en een bouquet garni, breng op smaak met peper en zout, laat ze met een deksel op de pan sudderen op klein vuur tot ze gaar zijn. Roer af en toe om. Als ze bijna gaar zijn roer je er een eetlepel bloem laat die een beetje mee garen en dan doe je er een glas warm water bij. Nog even nastoven en dan direct warm opdienen. Wij snappen nu al die ophef misschien niet meer. Toen was het een hype want nieuw en met koninklijke goedkeuring. Er is ook niets mis mee. Verse erwtjes zijn ontzettend lekker.
Maar even terug naar de titel van dit verhaal Oorlog en Vreten. In de oorspronkelijke tekst gaat het natuurlijk om een woordgrapje: War and Peas. De erwtjes snappen we nu, maar die oorlog? Die voerde Lodewijk vaak, ook met ‘onze’ stadhouder-koning Willem III. Die op zijn beurt graag de Franse koning na-aapte in extravagante kleding, pruiken en hofhouding en oorlog voeren. Of Willem aan de erwtjes raakte? Dat zou zo maar kunnen. Ook de tafel van Willem III en Mary II was rijk voorzien van schotels. We hebben een beschrijving van onder andere de indeling van de maaltijd. En wat lezen we daar bij de nagerechten, jawel, erwten (of artisjokken, pistachescrême of zwezerikenragoût)? Wedden dat daar ook een schepje suiker in zat?
Lezen: Histoire de France à Plein Dents, Le grand roman national à savourer, Stéphane Hénaut & Jeni Mitchell. 2019, Flammarion; verscheen eerder als A Bite-Sized History of France, 2018, The New Press, New York.
Merci Lizet pour ta belle surprise royale et à la prochaine!
Maart Frankrijk maand. Gereons Keuken Thuis heeft een mooi voornemen. een maand lang op zoek à mes racines perdues. Meer dan dertien jaar geleden begon ik met de blog Vins de Géréon op mijn toenmalige wijnwebsite. De reden was heel simpel. In die tijd organiseerde ik veel Bourgogne en Beaujolais proeverijen bij mij thuis of op locatie. Met zelfgemaakte hapjes en, Gereon zou Gereon niet zijn, de nodige verhalen en anekdotes van mijn wijnavonturen in Frankrijk. Mijn proevers en toehoorders waren altijd nieuwsgierig naar de achtergronden van de wijnen en de recepten. Een blog was een mooi medium. Jammer genoeg ging rond 2011 mijn webhost failliet- zonder dat ik het wist- en zijn veel Frankrijk werk uit de eerste 5 jaar en de nodige gastbijdragen aan een aantal wijnwebsites verloren gegaan. Maar niet getreurd. Opnieuw beginnen of herhaalverhalen de wereld in slingeren kan altijd. Dus maart 2020 is Frankrijk maand, met verhalen uit de Hexagone van foodbloggers, gastblogger Lizet over de Zonnekoning, recepten van professeur Circonflexe en een aantal leuke Franse (kook) boeken. Krijg jij nu ook zo’n zin om iets bij te dragen? Laat het me dan in een reactie hieronder weten of anders weten jullie me wel te vinden op de social media.
Maart Frankrijk maand op Gereons Keuken Thuis. A bientôt!
foto: kok uit het Duitse fit magazine FIT for FUN.
Fit for fun 2020 (slot) De laatste week van mijn #fitforfun maand 2020 staat voor de deur. Een maand zonder alcohol/wijn, proberen op te letten de drank niet te vervangen door snoep, meer vezels en groenten en veel sport. Dat laatste ging al direct de mist in, want bij terugkomst van Gran Canaria en de eerste dagen van mijn #fitforfun maand speelde een lelijke buikgriep op, om een week later door een kou in den kop te worden vervangen. Niks zwemmen dus en tempo draaien. Jammer! Ik kan dus niet zeggen dit jaar of ik me frisser voelde zonder alcohol, want de watten in mijn kop hadden de overhand. Niet getreurd, want deze week wordt het zwemmen in hoog tempo weer opgepakt en het aantal sit ups verdubbeld. Ik heb nu al weer zin in een sportieve lente. Fresh & fruity.
Fit for fun 2020 stond ook in het teken van een aantal leuke kookboeken, zoals Pinch of NOM, voor degenen, die lekker gewicht willen verliezen. Energy & Vegan, waarin over de genezende en mentale kracht van plant based food wordt verteld. We gingen gezellig blenderen met Nora French. En de heren van BOSH deden een vegan duit in het zakje. Lekker vers eten, want ik vind, dat je daar wel op moet letten. Vegan uit de supermarkt mag dan gezonder lijken dan dierlijk voedsel. Het is en blijft processed food. Ik gun de heren en dames foodproducenten heus wel hun piece of the big vegan pie, maar ja als het toch ook weer vol hulpstoffen en -middelen zit, vind het het net zo’n ongemakkelijke keus als vlees. Qua gezondheidsclaim dan. Zoek de balans zou ik zeggen. Zelf merk ik, dat ik steeds minder pre fab eten kan verdragen. Hartstikke lekker natuurlijk qua smaak (versterkers), maar ik moet het vaak bekopen met maagpijn en andere behibbelingen.
Fit for fun 2020 stond ook in het teken van het alcohol/wijnloze bestaan. Saai? Welnee, dat niet per se, maar als je geen zoete drankjes-, noch alcohovrijbierdrinker bent, valt er veel op smaakgebied af. Over alcoholvrije limonade, eh, ik bedoel goedbedoelde 0% wijn wil ik het al helemaal niet hebben. De alcoholvrije rosé van de rode Mokumse grootgrutter met veel bubbelwater is nog net te doen. Ma non troppo. Dat werd zoeken. Het antwoord vond ik in THEE (inmiddels al tweede druk), dat een onderdeel is gaan uitmaken van de routine. De gein is, dat ik nooit zo’n theedrinker ben geweest, alleen Engelse thee met melk en suiker, maar dit jaar was er zowel groene, kurkuma- en gemberthee te vinden in het repertoire. Lees hierover het leuke boek van theesommelier Mariëlla Erkens eens! Wordt ook weer een tophit tijdens de volgende #fitforfun editie. Dat gaan we beleven zien we in 2021.
Kort door de bocht, de Fit for fun 2020 weken lopen op hun eindje. Weer wat dingen geleerd, wat kilootjes kwijt, een maand alcohol-loos en nu weer aan de bak. In maart komt er veel nieuws op de weg van Gereons Keuken Thuis. Van een heuse Franse maand, leuke gezellige gastbloggers, via bio-wijnen, de start van het tuinseizoen tot en met de voorjaarseditie van Gereons Mag. De week zonder vlees van 9 tot en met 15 maart a.s. sla ik over. Dat laat ik aan anderen over.
Evergreen Mikkel Karstad. Op Gereons keukentafel ligt een groot groen gevaarte, het kakelnieuwe kookboek Evergreen van Mikkel Karstad, die ik al kende van een memorabele lunch in een ijskoude hal van de visafslag van IJmuiden. Destijds ging het om zijn Noordzeevisboek Gone Fishing. Dit voorjaar verblijdt hij mij met een boek vol recepten uit de Scandinavische groentekeuken, die ik begin februari mocht proeven tijdens een lunch bij WS19 in de Weteringstraat. Een mooi gelegenheid, om hem direct wat feedback vragen over zijn gefermenteerde blauwe bessen, die in Gereons Keuken Thuis eens iets te zout uitpakten.
foto: Mikkel Karstad aan het werk in WS19.
Ik ben dol op de jongensachtige avonturen van Karstad. Dat was bij zijn visboek zo en in Evergreen neemt hij je ook weer mee langs de Scandinavische paden en dreven. Samen met fotograaf Anders Schønnemann, die tekende voor het onderkoelde Deense beeld. Gereons Keuken houdt daarvan. Gek, om te zeggen, maar zoals Mikkel laat zien in Evergreen, gaat er een grote rust uit van met je tengels in de aarde wroeten, dennentoppen te verzamelen en een feestelijke maaltijd in het bos te bereiden. Maar ja, dat is ook archetypisch Scandinavisch, every man’s land. Evergreen staat vol seizoensgebonden nordisk mad met al die mooie groente, die Scandinavië biedt. Bij de foto’s en de gerechten, die begin januari in Amsterdam werden gekookt, herken je direct zijn signatuur. Karstad houdt van basic. En de grap van zijn bereidingen is, dat het geen hoogstaande ingewikkelde processen vergt, zoals bij die andere koning van de Deense foerageringskeuken, René Redzepi. Juist niet, Mikkel streeft ernaar, dat alle gerechten in de meest simpele keuken te maken moeten zijn met behoud van de smaak van de natuur. Dat maakt het boek zo bruikbaar. En eetbaar, zelfs voor verstokte vleeseters, als fotograaf Anders.
Laten we eens op pad gaan door Evergreen. We trappen af in het bos, volgens mij een habitat waar Mikkel zich, net als zijn matinale plons in de zee, wel thuis voelt. We drinken daar Ethiopische koffie met barndnetels, klaverzuring, beukenblad en sparrenscheuten. De toon is gezet. Of wat te denken van zelfgemaakte roomkaas met wilde kruiden? Na het uitje in het bos gaan de groenten een hoofdrol spelen, Karstad tovert met courgette en courgettebloem, gevolgd door verse erwtjes, een voorjaarsbode van de lente. Of wat te denken van parelgort met tuinbonen?
foto: geroosterde biet met zwarte bessen en burrata.
We gaan naar het eiland, Mikkel en Anders laten in Evergreen in het midden welk, maar sereen en groen is het. Het vuur wordt weer opgestookt voor een zelf verzamelde tuinkruidensoep met gepocheerde eieren. Van de geteelde groente speelt bloemkool een rol in het volgende hoofdstuk, in vele gedaanten. En wat te denken van een puree van gele erwten, die Karstad in Amsterdam serveerde met boerenkool, omdat dat nu eenmaal in het seizoen is. Want dat staat voorop in Evergreen.
foto: de romige gele erwtenpuree met boerenkool.
De akker is ook een hang out voor Karstad, zelf mais roosteren, buiten! Moet ik nog meer schrijven over dit jongensboek vol nordisk mad. Het wakkert in mij een groot de paden op, de lanen in gevoel aan. Gelukkig staat het voorjaar voor de deur en gaat Gereons Keuken Thuis binnenkort op een fijn plekje in het duin daslook verzamelen. Dat kan volgens mij goed gebruikt worden bij de heerlijke groentegerechten uit de Scandinavische keuken van Mikkel Karstad. Evergreen trapt de lente af, en is, zoals het met elke tophit hoort, here to stay!
foto: #momentje met Mikkel Karstad
Evergreen, de Scandinavische groentekeuken, Mikkel Karstad & Anders Schønnemann (ISBN 9789089898241) is een uitgave van Terra en is on- en offline te koop voor € 34,99.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Hét Blenderboek. Mixen is het nieuwe koken! Het nieuwe en inmiddels derde boek van gezondheidscoach Nora French, die je zelf ook een Duitse, Engelse en Nederlandse blend zou kunnen noemen en dan heb ik nog geen eens over French als achternaam. Na haar boeken Gezond Fastfood en Pioppi, hét kookboek, mag je wel zeggen en nu Hét originele Blenderboek, kun je wel zeggen dat French elke keer een andere hoek van gezonde voeding belicht. Op een makkelijke manier, haar handelsmerk, om zoveel mogelijk mensen er bij te betrekken. Ik ga de boeken in deze recensie niet vergelijken, omdat ze alle drie een ander aandachtsveld hebben.
Hét Blenderboek is de jongste loot aan de stam. Poets je verstofte mixer af en ga aan de slag. De gezondheidscoach steekt iedere lezer direct een hart onder de riem. Al kun je niet koken, mixen is easy. Slechts niet vergeten het deksel op de kan te doen, anders zit je met een keuken vol spetters of meer.
De schrijfster geeft wat uitleg over het gebruik van de blender, variëren met meelsoorten, zelf eet ze al jaren glutenvrij en het gebruik van ongerafineerde suikers. Het doet haar goed. French zweert bij het starten van de dag met een smoothie, gezonde mix van fruit en groente. Gereon Keuken Thuis propt er regelmatig tijdens de lunch eentje in. Wat volgt zijn leuke recepten voor groente- en fruitsmoothies. Dat ga ik uitproberen. Hierna volgen de smoothie- en oatmealbowls. Een hele mond vol op de vroege ochtend. Nora varieert er vrolijk op los. Ik kan me voorstellen, als je van fruit en zoet houdt, dit lekkere ontbijten zijn, net als de pannenkoeken en wafels, die in de hoofdstukken erop volgen. De teffmeel pannenkoek met spek en kaas of kruidige pannenkoeken van kikkerwtenmeel ga ik een keer voor lunch proberen,
En dan komen we via zoete en hartige baksels bij mijn favoriete hoofdstuk van Hét Blenderboek: Soepen! Nora French heeft helemaal gelijk, als ze zegt, dat een blender een mooie structuur geeft aan je warme of koude soep. Dat is misschien de reden, waarom Gereons Keuken Thuis zo gek is op veloutés. Ik noem de zoet aardappel-zuurkoolsoep met spekjes, spicy gazpacho of de fluwelige champignonsoep.
Een bijzonder deel van Hét Blenderboek gaat over dips en dressings. Vegan of niet, alle kant en klaar knutseldips en -dressings van de supermarkten zitten bomvol suikers en andere toevoegingen, die geheel niet nodig zijn. Je zou je bijna afvragen of kant en klaar vegan wel zo’n gezonde keuze is? Maar dat is een ander verhaal. French laat met deze hoofdstukken zien, hoe weinig moeite het kost zelf dips en dressings te maken. Tot slot nog wat drankjes en toetjes en daarmee zijn we door Hét Blenderboek heen.
Nora French schreef met Hét Blenderboek een mooie en originele aanvulling, met soms naar mijn smaak iets te veel zoete dingen, op het dagelijkse koken voor je gezin. En tijdens #fiforfun weken een mooie easy methode om je dagelijkse portie groenten en fruit binnen te krijgen. Allemaal dankzij je nieuwe buddy, de blender. Gereons Keuken Thuis geeft zijn blender vandaag een poetsbeurt en gaat aan de slag met soep.
Hét Blenderboek, mixen is het nieuwe koken! Nora French (ISBN 9789045217284) uitgave van Karakter en kost € 22,50.
A propos: degene met de leukste reactie onder deze post, ontvangt van mij Hét Blenderboek.
Favoriete kookboeken van foodbloggers, een heuse voorjaarsparade. Jongens, jongens, het was geen sinecure, alle bekende en onbekende (maar niet onbeminde) titels van kookboeken, die mij werden toegezonden door vele foodbloggers en foodies. Hieronder vind je een bloemlezing. Delen mag hoor!
Anke Morreel, Donna Caramella zweert bij het kookboek Naked Chef van Jamie Oliver.
Aniek Keijsers gaat voor haar eigen boek IJs en Co.
Eerst Koken Antoinette Vermeer kan niet zonder het Groot Indonesisch Kookboek van Bep Vuyk.
Hilde Slowfoody Roovers gaat voor makkelijk met The New Easy van Donna Hay.
René, het eten is klaar, Meesters is onder de indruk van Midnight Chicken van Ella Risbridger.
Greet, actress, Wijnmalen kan niet zonder Home Baked van Yvette van Boven.
Elianne Korevaar is een Plenty adept, natuurlijk Ottolenghi, die gaan we meer tegenkomen. De wereld op je bord.
Saskia Eetnieuws van Weert- Berghout kookt graag uit de Snelle bakplaat van Rukmini Iyer.
Heel bijzonder is The cook en the gardener van Amanda Hesser, ingezonden door Lisette Venselaar van La Panacée
Laura van Veenendaal zond het boek Dinner the changing game in, geschreven door Melissa Clark.
Culinaria Russia werd ingestuurd door Cora Meijer van Cultfood.
Twee keer Simpel van Ottolenghi, door Carla Baas en Anna Kaptein, twee Ottolenghi aficionadas. Daar kunnen we Colette Beyne aan toevoegen met Jeruzalem.
En verdermet de favoriete kookboeken van foodbloggers……
Sophie van Wijnen, van het blog Eten maken vindt dit groenteboek van Jane Grigson da bomb. Grigson’s Vegetable Book.
Sandra de Haan, Bugetchef, kiest voor Pasta e verdure van Jack Bishop.
Sia Vogel van Siaweblog gebruikt dit oude Griekse kookboek nog steeds, al jaren….Het Griekse Kookboek van A tot Z.
Wendy Deedylicious Pronk is heel gelukkig met Smaakvrienden van Angélique Schmeick.
Lizet Kruyff kookt graag uit Ik 💓 groente van Janneke Vreugdenhil.
Ilona de Wit kan niet zonder bitterballen, vandaar haar eigenste Bitterballenboek. Maar ook niet zonder Worstenbrood en wijn.
Monique Moreau zond een voor Gereons Keuken Thuis onbekende chef in met het boek My way van Berlijnse Tim Raue. So this is food!
Shyama Hopman van Shyama culinair kookboekenrecensies vindt het boek Polvo & Pato van Jeroen Jansen een plaatje.
Sandra “bakt” van Ree is op de Surinaamse tour gegaan met Un Buku van Mirjam Rijst.
Peter, tsukémomo, van Berckel kiest voor Gezond en lekker eten van Vreni de Jong. Binnenkort is hij te gast in #talkandtable.
Voor Petra, pastagirl, Poudèl is De Zilveren Lepel het Italiaanse kookboek.
Boor Siegel van domaine Malpas kan natuurlijk niet zonder de Larousse encyclopédie gastronomique.
Tot slot plukte Gereons Keuken Thuis voor deze favoriete kookboeken van foodbloggers editie het boek van de gebroeders Troisgros uit zijn kookboekenhoek. Niet per se mijn favoriet, maar een heel leuk standaard Frans werk. Prima voor de aanstormende Franse weken op mijn blog in maart.
BISH, BASH, BOSH, Henry Firth & Ian Theasby besloten op een dag samen te stoppen met het eten van dierlijk voedsel. Ze begonnen het vegan Youtube kanaal BOSH en dat legde deze boys geen windeieren. Het werd een instant succes en de lads werden in Groot Brittannië al snel de vegan Jamie Olivers genoemd. Ach, dat vindt Gereons Keuken Thuis helemaal geen vergelijking, omdat zij niet voortborduren op bestaande dingen, maar echt verkenden hoe zij hun plantaardige dieet gingen vormgeven. En hoe. Ze tekenden een boekencontract voor vier titels, te beginnen met BOSH, dat Gereons Keuken Thuis vorig jaar recenseerde. Wat Gereons Keuken Thuis fijn vindt aan de boeken van deze schrijvers is dat het badinerende en diskwalificerende farizeeërtoontje, dat je vaak leest bij vegans, achterwege blijft. Plantaardig eten is namelijk fun en geen religie. Het is een andere wijze van koken. Zelf dingen uitdokteren, vervangers vinden. En niet grijpen naar prefab vegan stuff uit de supermarkt, dat hetzelfde knutseleten is als al het andere processed food. Zo, die is eruit op deze vrijdagmorgen.
Een ander punt van aandacht bij het lezen van BISH BASH BOSH was de vraag of het geen doublure was van deel één. Deze vraag kan ik direct ontkennend beantwoorden. De heren gaan verder op de ingeslagen weg, even verrassend als in hun eerste kookboek BOSH.
Jouw favorieten, geheel plantaardig is de ondertitel van dit boek met 140 smakelijke vegan recepten, variërend van een doordeweekse maaltijd, via comfort food of om indruk te maken op je (aanstaande) schoonouders. Het is tenslotte Valentijnsdag vandaag, niet waar? Firth en Theasby willen vooral laten zien hoe je van je favoriete maaltijden op plantaardige wijze kunt genieten. Richt je keuken praktisch in, plan je maaltijden en ga Bish, Bash, BOSH aan de slag. met snel klaar,eten, zoals een turbotortilla (heel fijn voor Gereons Keuken Thuis, die geen eieren lust), faux gras of tosti’s met eigengemaakte kaas. Je ziet wel meer DIY recepten in dit boek, voor worstjes, easy chorizo, stevige jus of een relaxte Ibiza burger. Allemaal heel laid back. Grote porties, ook heel handig voor als je veel bezoek krijgt of als voorraad. De oer-Britse shepherd’s pie is daarbij Ian’s favoriet. Henry is meer van de curry. Laat ik niet vergeten de Lousiana gumbo te noemen. En de strandpastei uit het hoofdstuk Feestdiners komt zeker eens in SeaSpot op tafel. Net als de cocktails, want diervrij wil niet zeggen alcoholloos. Via groenten en desserts belandt BISH BASH BOSH bij ontbijtsuggesties. Henry’s favorieten zijn hier de mini coissants en Ian gaat voor…. bagels. En zo ben je in één adem weer helemaal bij wat er mogelijk is op vegan gebied.
video: favourite recipes form BISH, BASH, BOSH.
Gereons Keuken Thuis is wederom enthousiast over dit kookboek van deze vegan heren, die laten zien, hoe je een plantaardig dieet makkelijk en zonder gezeur kunt implementeren. Ik begrijp dat contract voor 4 boeken wel, want deze twee hebben een duidelijke missie en zijn nog lang niet uitgekookt. BISH, BASH, BOSH.
Bish, Bash, BOSH, jouw favorieten geheel plantaardig, Henry Firth & Ian Theasby (ISBN 9789059569973) is een uitgave van Fontaine en kost € 27,00.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Smart diet met appels van Marlene®. Dat appels gezond zijn behoeft geen extra nadruk, niet voor niets bestaat de cliché uitdrukking an apple a day….. Iedere dag staat er hier wel een appeltje op het menu tijdens de lunch. Begin januari was Gereons Keuken Thuis in Amsterdam Zuid aanwezig bij een bijzondere lunch van en met Marlene® appels uit Süd Tirol. De heerlijke appels, die groeien aan de voet van de Alpen en rijpen in de mediterrane zon alvorens bij jouw thuis op de fruitschaal te belanden. Kwaliteit en een brede keuze. Behalve het verhaal van de appel, zie mijn eerdere blogposts over Marlene®, vertelde Leontine van Moorsel, wielrenster en Olympisch kampioen over hoe appels haar leven hebben gered. Geen mooi sprookje haar relaas, maar het zette haar uiteindelijk ertoe aan het prachtige Leontienhuis op te richten voor jongeren met eetstoornissen en hun naasten. Geen sinecure, want als ervaringsdeskundige vertelde Leontien hoe zij onder het mom van prestatiedrang een dusdanige verstoorde relatie kreeg met voeding, dat zij er bijna aan ten onder was gegaan. Beloning voor zes uur rijden waren zes partjes appel. Ze wist op tijd het tij te keren, mede met de hulp van haar man en werd, Gereons Keuken kan zich de beelden nog herinneren, Olympisch kampioen in Athene in 2004. Wat een verhaal van deze charmante en sportieve tafeldame tijdens deze lunch. We spraken er nog veel over na.
foto: eendenborst met appels en witloof.
Op deze dag in de Amstelzaal aan de Hobbemakade was het genieten van al het fijns, dat je kunt maken met de veelzijdige appels van Marlene®. Zij passen ook in een uitgebalanceerd dieet, laten we het smart diet noemen. Voor de #fitforfunweken geen slechte keuze. We werden getrakteerd op een mooie rode bietensoep met frisse appeltonen, eendenborst op gebakken appel en een iets te zoete apple crumble als dessert. De kok had kosten noch moeite gespaard de gasten te alten proeven van de diverse soorten appel, die je overal in Nederland bij je gespecialiseerde groente- en fruithandelaar kunt kopen. Gereons Keuken Thuis kwam Marlene®, dochter van de Alpen, zelfs in Maspalomas tegen. Niet vreemd, want inmiddels exporteert het consortium naar 58 landen. Bepakt met een batch aan Marlene® appels vertrok Gereons Keuken Thuis weer westwaarts. Dank aan Ghislaine Melman en Colette Klautz voor de ontvangst.
foto: Ghislaine, Leontien, appels et moi. #fotomomentje.
RECEPT met appels van Marlene®. Maaltijdsoep van bieten en appels met yoghurt en kurkuma. Het zijn de #fitforfun weken op Gereons Keuken Thuis, dus een lekker frisse bietensoep mag natuurlijk niet ontbreken.
foto: mooie soep van rode biet en Marlene® appel.
Nodig:
3 geschilde en in blokjes gesneden Marlene Golden Delicious-appels
3 in blokjes gesneden rode bieten
½ fijngesnipperde ui
1 stuk gember ter grootte van ongeveer 2,5 cm
1 liter groentebouillon
Zout, peper
Voor de yoghurt:
150 g natuurlijke yoghurt
1 theelepel kurkuma-poeder
1 eetlepel olijfolie
50 ml groentebouillon
Zout naar smaak
Een klein beetje citroensap
Bereiding;
Bak de appels, rode bieten, uien en gember in een beetje olijfolie tot de uien glazig zijn geworden. De groenten mogen niet donker worden. Voeg de groentebouillon toe en laat het sudderen. Meng alles in de mixer en voeg indien nodig een beetje water toe tot u de gewenste dikte heeft verkregen. Breng op smaak met zout en peper. Voor de yoghurt moet u het kurkuma-poeder oplossen in de olijfolie en op een laag vuur verwarmen tot zich schuim begint te vormen. Meng het dan onmiddellijk met de groentebouillon. Laat het mengsel een beetje inkoken. Laat het afkoelen en voeg het dan toe aan de yoghurt. Breng op smaak met wat zout en een paar druppels citroensap. Giet de hete maaltijdsoep in de kommen en voeg er 1 eetlepel kurkuma-yoghurt aan toe.
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.