Anke Morreel over haar Andalucia.

Anke Morreel over haar Andalucia. Semana Santa is altijd een grote happening in Spanje. Dat is dit jaar niet zo door Covid-19. Het is de laatste week van mijn #spaanseweken. Met een bijzondere gastblogger, Anke Morreel. Zij verruilde het Belgische stadsleven voor het Andalusische plattelandsbestaan en vertelt daar graag over op haar blog. Een ontdekkingsreis langs alles wat het leven goed maakt in Comares.


foto: Comares.

Van België naar Spanje, Van stad naar platteland. Twaalf jaar geleden kon ik mijn man overtuigen om onze zomervakantie eens in Spanje door te brengen, in Zuid-Spanje dan nog wel. Horrorbeelden van all-in hotels en overbevolkte playas doemden daarbij al op. Maar ik wou wel eens Sevilla, Cordoba, Granada,… gaan bezoeken. Een strand hebben we toen denk ik niet nauwelijks of zelfs niet gezien. Maar wel het mooie binnenland met witte dorpen en prachtige natuur.

Zoveel vakanties en reizen later in verschillende Spaanse regio’s, konden we nooit denken dat we intussen al 8 maanden in het Axarquía gebied zouden wonen, daar waar we toen de eerste keer op vakantie gingen. Dromen is een ding. Deze dromen ook definitief waarmaken is best zowel overweldigend als beangstigend. Van een stedelijk gebied in België naar “de campo” in Spanje. Een hele ommekeer waar we uiteraard wel eerst goed over hadden nagedacht. Omdat we er jawel, al een vakantiehuis hadden, wisten we wel hoe het er was en aan toe ging. Het was nu of nooit.

Dat dit net in volle corona-crisis zou gebeuren konden we uiteraard moeilijk voorzien. Maar we hebben nog geen moment spijt gehad. Niet alleen wij hebben deze mooie regio ontdekt. Meer en meer Nederlanders en Belgen baten hier een B&B uit. Ik laat jullie dan ook graag tijdens de Spaanse weken kort kennis maken met dit prachtige gebied. Hopelijk kunnen jullie snel zelf deze regio komen bezoeken.

foto: uitzicht vanaf Comares.

Axarquía. De Axarquia is een regio ten oosten van Malaga. De benaming komt van het Arabische woord “al-Sharq” wat zo goed als “Land in het Oosten” betekent. Tekenen van de Moorse overheersing zijn trouwens overal nog goed zichtbaar in het landschap. Ook in ons eigen dorp Comares dat het hoogste gelegen dorp van de regio is. Comares werd ook uitgeroepen tot 1 van de “magische dorpen” van Spanje. Zeker een bezoekje waard dus.

Het zuiden van deze regio grenst aan het rustige gedeelte van de Costa del Sol. De kuststeden zoals Torre del Mar zijn een stuk rustiger dan hun tegenhangers zoals Torremolinos aan de westkant van Malaga. Verder zijn er verschillende mooie “pueblos blancos” (witte dorpen) te bezoeken waaronder Frigiliana met tal van winkeltjes. Winkeltjes betekent natuurlijk ook toeristen, maar het blijft er nog aangenaam.

foto: strand van Torre del Mar.

foto: magisch dorp Frigiliana.

Ook natuurliefhebbers en wandelaars komen hier goed aan hun trekken. Er zijn verschillende natuurparken oa Parque Natural Montes de Malaga en Parque Natural de las Sierras Almijara, Tejada y Alhama. Deze regio is er voor iedereen die eens de platgetrapte paden wil verlaten en nog een authentieker stukje Spanje wil zien en beleven.

Culinair. Op culinair vlak valt er eveneens een hoop te vertellen. Eigenlijk te veel om in één gastblog te zetten. Maar hierbij toch een kort en beknopt overzicht.In de Axarquía heb je namelijk een overvloed aan amandelen, olijven, wijnstokken, avocado’s, honing, kaas… De geur van wilde venkel en rozemarijn. De geneugden van het land en van de zee allemaal op één plek. De keuken is nog sterk traditioneel, zeker in het binnenland. In heel wat dorpen zijn er ook feesten met een link naar een product uit de streek. De landbouwers zijn terecht trots op wat ze maken.

foto: olijven Andaliusië staat er vol mee.

Olijfolie. Alleen al over de olijfolie kunnen we een hele blogpost schrijven. Hoewel wij zelf bijna geen olijfbomen hebben, worden we er wel mee omringt en kunnen we onze olijfolie gewoon aan onze overbuurman Juan vragen. De olijfolie in de Axarquía is van een uitzonderlijke hoge kwaliteit door de hele lage zuurtegraad van maar 0,15 tot 0,30%. Dit is met andere woorden “extra virgen”. Als je op zoek bent naar een lekkere olijfolie uit de streek, neem dan zeker eens een kijkje op: Shop Andalucia of Finca don Carmelo. Er is trouwens ook een reisroute die je alle mooie plekjes laat zien.

foto: de olijfolieroute.

Geitenkaas. Eerst hoor je de belletjes, dan zie je ze: de geiten met de geitenhoeder. De kans dat je even moet stoppen onderweg om ze te laten passeren is hier zeer reëel.
Hoewel helemaal niet zo bekend als de schapenkaas manchego is de geitenkaas uit de Axarquia uitstekend. Er zijn zo’n 30 tal kaasmakerijen, waarvan er zich al 2 bevinden in 15 km omtrek. Tegenwoordig eten we dus meer geitenkaas dan vroeger.  De Queso de Montes de Malaga, waar ik vorig jaar een mooi pakket met lokale producten van heb gewonnen in een wedstrijd.

foto: productos locales.

Flor de Bermeja. In Casabermeja wordt er jaarlijks een feest gehouden “ Fiesta de cabra Malagueña” waarbij er onder andere de beste tapa met geitenkaas wordt gekozen, proeverijen, rondleidingen enz.

Rozijnen en wijn. De Moscatel is uiteraard geen onbekende dessert wijn. De Moscateldruif is het druivenras dat ook hier lokaal wordt geteeld. Niet alleen voor de wijn, maar ook voor de rozijnen. In El Borge is er jaarlijks “El Dia del pasa” (dag van de rozijn) derde zondag van september. Er is ook een klein museum. In september worden de druiven volop geoogst en gedroogd. 
Hier in de coöperatieve Ucopaxa wordt echter niet alleen een zoete wijn gemaakt maar ook andere soorten. Zeer aan te raden is hier de Montefacco secco!

foto: avocado’s, Anke weet er wel raad mee.
foto: net als met mango’s, die er volop groeien

Mango’s en avocado’s. Het is wellicht minder algemeen geweten dat hier ook enorm veel mango’s en avocado’s worden geteeld. Let wel, niet iedereen is daar tevreden mee. Deze hebben namelijk veel water nodig en dat is nu net iets waar hier niet te veel van aanwezig is. (foto mango en avocado)
Met andere woorden het is een fragiel evenwicht tussen ecologie en economie. Heel wat landbouwers zijn er echter wel afhankelijk van. Soms zelfs ten nadelen van andere gewassen. Avocado staat hier echter wel vaker op het menu dan vroeger. Probeer bijvoorbeeld eens een pasta met avocado.

foto: Flores de almendras


Amandelen. Vanaf januari zie je ze verschijnen: de amandelbloesems. (foto amandelbloesem). Heel het dal kleurt dan wit en roze. Een prachtig moment dat jammer genoeg niet veel toeristen zien. En ja, er bestaat ook een Día de almendras, dag van de amandelen in Almogia. Amandelen worden in heel wat gerechten gebruikt, en niet enkel zoete gerechten.  De “Ajoblanco” is hiervan het voorbeeld uit de streek: een koude amandel/look soep die hier wellicht nog populairder is dan de gewone gazpacho.

Ook gehaktballetjes in amandelsaus zijn populair als tapa.

En verder…zijn er nog de perziken uit Periana, slakken van Riogordo, miel de caña uit Frigiliana (soort rietsuikersiroop) en honing in Colmenar. Een walhalla voor foodies dus… en dan hebben we het nog niet gehad over de mooie natuur, prachtige stranden, en het culturele erfgoed…

foto: footstep in Comares.

Zin gekregen in meer en om de regio zelf te verkennen? Zoals reeds vermeld, zijn er hier tal van B&B die gerund worden door Belgen en Nederlanders. Uiteraard was en is dit ook voor hen een zeer moeilijke periode.Daarom hier enkele mogelijkheden om een volgende vakantie te plannen :-).

Culinair. Wil je culinair worden verwend dan kan je terecht bij de Nederlandse topkok Léon Winthaegen Je kan er dan ineens een verblijf aan vastkoppelen bij Casa la Quinta in Riogordo.
Fotocursus. Meer interesse in een fotocursus dan kan je bijvoorbeeld terecht bij Finca Gordo.
Wandelen. In Almogia is er een fijn adresje bij Casa Sarandy met enkele wandelarrangementen. Ook in Comares kan je terecht bij Viva España voor een kennismaking met de streek. Wellness In Arenas is er dan weer Casa La Pura Vista met bijvoorbeeld een wellness arrangement. 

Wil je eerder zelf een huisje huren? Dan kan je terecht bij bijvoorbeeld Finca Maran in Colmenar of Casa Wendy in Comares. En uiteraard zijn er nog zo vele anderen. Neem daarvoor ook zeker eens een kijkje op de website Malaga for you.

foto: straatje in Comares.

Zelf een huis kopen? Als je zelf interesse hebt in een vakantiehuis of om permanent te verhuizen, dan is Andalucië Vastgoed een goed beginpunt, met 16 jaar ervaring in deze regio. Geert en Patricia helpen jullie graag verder.

foto: de Arxaquia!


Dank je wel, muchas gracias Anke voor een kijkje in jouw speciale stukje Andalucia en alle leuke tips! 

foto: Anke en haar man.

Bio Anke Morreel: Mijn naam is Anke en sinds juni 2020 heb ik samen met mijn man de stap gezet om permanent naar Spanje te verhuizen. Wij wonen op “El Campo” = “den buiten” even buiten het witte dorp “Comares” dat ook wel “Balcón de la Costa del Sol” wordt genoemd.Deze blog is ontstaan omdat ik mijn eigen recepten wou bewaren. Stilaan is dat meer en meer gegroeid tot een heuse kookblog en wil ik jullie over mijn schouder laten meekijken in mijn keuken. Nu kan ik nog meer uitleven in gezond koken met Spaanse en lokale producten. Mijn moto is: weinig moeite, veel effect. Eenvoudige recepten maar met boordevol smaak.

EEN KOOKBOEK. Seppe Nobels.

foto; EEN KOOKBOEK in de keuken van SeaSpot.

EEN KOOKBOEK. 450 recepten van Seppe Nobels. Dinsdagavond in Zandvoort. Aan welk recept begin je, als er, plof op je deurmat, een kookboek met wel 450 recepten ligt, die allemaal thuis heel makkelijk zijn te maken? Ik heb het over het vuistdikke EEN KOOKBOEK van chef Seppe Nobels, die de scepter of beter gezegd de pollepel zwaait in de mooie groentekeuken van Graanmarkt 13 in Antwerpen. Zucht, was corona maar voorbij, om daar eens te gaan kijken, ik bedoel eten. Het restaurant staat door Nobels en zijn team in de top tien van de beste groenterestaurants ter wereld.

Maar nu eerst over de chef…. Nobels werd in 1982 geboren in Bonheiden als zoon van een binnenhuisarchitect en actrice. Vanaf zijn jeugd wilde Seppe boer of kok worden. Dat was niet tegen dovenmansoren gezegd, want zijn ouders namen hem mee op tour langs alle opleidingen op beide gebieden in heel België. Het werd tenslotte Hotelschool Ter Duinen in Koksijde. (ook Jeroen Meus was hier leerling) Na zijn opleiding startte hij bij Maison du Cygne in Brussel, Folliez in Mechelen en Absoluut Zweeds in Antwerpen. Buitenlandse ervaring deed hij op in St. Tropez en Siena. In 2010 opende Graanmarkt 13 zijn deuren, het vaste honk van Nobels tot nu toe. Hij ontpopte zich tot stadslandbouw pionier en heuse groentekok. De San Pellegrino-gids noemde hem in 2015 de beste jonge chef en Gault Milau verschafte hem de titel chef van het beste groenterestaurant van Vlaanderen. Tegenwoordig staat Graanmarkt 13 ook in de top tien van de beste groenterestaurants ter wereld. 

Tot zover Seppe Nobels…. EEN KOOKBOEK is een ode aan groente en de recepten van de kok in het restaurant en thuis. Het kookboek staat vol heerlijk eten van bij ons. (daarmee bedoel ik België) Klassiek, maar met die Antwerpse moderne twist. Laat dat maar aan Seppe Nobels over. De indeling van dit kookboek is klassiek van opzet met soepen, groenten, schaal- en schelpdieren, vis, vlees & wild & gevogelte en desserts. Tot slot zijn er de basisbereidingen voor iedereen van de hand van Seppe.

Laat ons eens kijken! Soep in alle gedaantes. In Gereons Keuken Thuis komen er vaak soepen op tafel bij de lunch. Vandaag nog een #nowaste courgettesoepje. Via de recepten van Nobels kan ik nu mijn repertoire danig uitbreiden met witlofsoep met Noordzeegarnalen, voor de lente een verse erwtjes gazpacho of een uiencappuccino met witbier. Ik stel het me het hier aan zee al voor op tafel met een ferm glas Tripel d’Ánvers.

De groenten, vormen een groot deel van EEN KOOKBOEK en de kwintessens van de keuken van Seppe Nobels. Wortelen in een zoutkorst, waarbij het zout een oranje gloed lijkt te krijgen. Chili zonder vlees. Geroosterde en gelakte slaharten, een zomerse tip voor de BBQ. En een onvolprezen Mechelse waterzooi. Natuurlijk van de moestuinen in de streek rond deze stad. Heel speciaal vind ik zijn Belgische kimchi variaties. Ga ik in Gereons Keuken Thuis eens uitvoeren met mijn hi pet pers.

We trekken naar de kust. Want zeg nu eerlijk, wat is een Belgische kok zonder zeevruchten? Stoofpot van Oosterscheldekreeft. (binnenkort weer in het seizoen) of scheermessen uit de Noordzee met komkommer, koolrabi en basilicum. (moet hier toch eens gaan rapen voor de deur) Vis: paling in het groen met waterkerssalade, hoe klassiek wil je het hebben? Rogvleugel, een favoriet stuk vis van Gereons Keuken Thuis komt voorbij en niet te missen Oostendse waterzooi..

In het hoofdstuk VLEES vind je ook allerlei moois. Mechelse coq-oek au vin, gemaakt van dit beroemde Mechelse ras. Patrijs à la Brabançonne. Hiertegen kan een Brabantse uitwijkeling als ik geen weerstand bieden. En …,één van de leukste gerechten: varkensribben met kersen. Glas gueuze erbij. Smullen maar!

EEN KOOKBOEK sluit af met desserts, zoals een chocolademousse met olijfolie en zout. Met het aanstaande rabarberseizoen op het oog vind ik het recept voor rabarber met een granité van Granny Smith en spinazie een mooie vondst. Rins en lenteachtig. Na de desserts is het tijd voor Seppe Nobels om zijn basisbereidingen uit de doeken te doen. Hij laat hierbij zien, dat hij klassiek is geschoold, maar ook het hedendaagse niet schuwt.

Wat nog meer te zeggen over EEN KOOKBOEK? Niets en beleef het zelf. Gereons Keuken Thuis kan voorlopig weer uit de voeten. Wat een blok inspiratie voor thuis, met recepten binnen ieders handbereik. En… ik kan niet wachten tot de wereld weer open is, om eens aan te schuiven bij Graanmarkt 13.

EEN KOOKBOEK, 450 klassiekers van Seppe Nobels. (ISBN 9789481474830) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 45,00

Binnenkort een klein menuutje uit dit mooie boek incl. wijntips.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Gevulde tomaat met rillettes van verse makreel.

foto: cover De smaken van Bretagne.

Gevulde tomaat met rillettes van verse makreel. Het is weer dinsdag, tijd voor een verhaal uit minder gangbare, maar daardoor bijzondere kookboeken van bijzondere mensen. Ontdek de heerlijke Bretonse keuken. Of beter gezegd ontdek de keuken van La maison blanche aux volets bleus, al jaren de chambres d’hôtes van Anouck en Joris Delanghe. Ik zag dit koppel jaren geleden in het item “logeren bij Belgen in Frankrijk” van het inmiddels opgedoekte programma Vlaanderen Vakantieland op Eén. In dit programma vertelden zij hoe zij drukke banen in Vlaanderen opgaven om een B&B te beginnen in de groente- en zuivelstreek van Bretagne. Niet ver van de kust met alle delicatessen die erbij horen. Joris Delanghe houdt van koken en begon de gasten te verleiden met zijn kookkunsten van verse Bretonse waar. Anouck stuurde me bij hun tien jarig bestaan hun boek met memoires van het leven op het Bretonse platteland. In Gereons kookboekenhoek een fijn kookboekje “Smaken van Bretagne”, dat ik eens ergens op de kop tikte en mij vaak inspireerde. Maar het moet worden gezegd, dat jaren later de kookkunsten van Anouck en Joris zich hebben verdiept. Dat lieten zij zien in Bretagne à la carte, een heuse aanrader. Laten we eens kijken, wat Bretagne heeft te bieden. Allons y!

Vandaag kies ik voor rillettes van makreel, met room en boter uit de zuivelstreek van la maison blanche aux volets bleus.

foto: het lekkere hors d’oeuvre van tomaat en makreel.

 Gevulde tomaat met rillettes van verse makreel.

Nodig: 

2 hele verse makrelen schoongemaakt

150 g verse gezouten boter

2 dl volle room

zout & peper

bosje bieslook

1 el mosterd

1 glas witte wijn

1 ui

2 tenen knoflook

6 grote tomaten, ontveld en leeggehaald, klaar om te vullen

gesneden ijsbergsla

olijfolie

Bereiding:

Snipper de ui en knoflook en fruit aan in wat boter. Voeg de witte wijn toe en laat inkoken. Fileerd e makrelen en snijd ze in stukken. Voeg de makreel en room toe en laat het geheel 30 minuten sudderen. Kruiden met peper en zout. (in het recept in het boek gaat de boter er niet bij, Gereons Keuken Thuis voegt deze wel toe tijdens het sudderen) Roer alles om en laat afkoelen in de ijskast. Vul de tomaten met de rillettes. Serveer op een bedje van ijsbergsla met wat olijfolie en garneer met wat gehakte bieslook.

Volgende week een recept uit de Makkelijke Maandag van Raya Lichansky.

Ondeugende balletjes.

foto: Kersenballetjes uit het Antwerpse.

Ondeugende balletjes en zinderende verhalen over een dame, die in een restaurant een jonge chefkok scout, die in haar ogen nog heel wat kan leren over de ultieme balletjes. Want wat zij tijdens het voorspel proeft smaakt naar karton. Dat kan anders als ze de wat verlegen kok uit de keuken ziet komen. het spel kan beginnen, hij met zijn behaaglijke recepten zij als strenge, maar ook liefdevolle mentrix. In het kookboek Vijftig tinten balletjes bundelden kok Stefaan Daeninck, culinair journaliste Debbie Brackez en fotograaf Bart van Leuven zinnenprikkelende verhalen, foto’s en recepten. De titel vindt Gereons Keuken Thuis niet bijster origineel, maar never judge a book by it’s cover. De verhalen, recepten en het beeld maken dit meer dan goed.

foto: de mooiste zoenen.

“Haar hart maakte voor het eerst sinds lange tijd een sprongetje, toen ze besefte, welke mogelijkheden in deze situatie verscholen lagen. Wat zou ze deze jongen veel kunnen leren! Ze kon zijn mentor worden, hem met haar ervaring helpen om beter te worden in wat hij deed. Een misschien, héél misschien… kon hij dan degene worden, die haar ultieme verlangen zou bevredigen. Geheimzinnig glimlachend keek ze hem aan. Heb jij ballen aan je lijf, jonge kok?”

foto: gevulde bolcourgette.

De toon is gezet en in het boek gaan de dame en de jonge kok aan de slag met vele varianten ondeugende balletjes, die goed smaken. Hij begint als groentje en maakt voor haar een gevulde bolcourgette met tomaat, gevolgd door Luikse ballen of ballen uit het Antwerpse met kersen. Gehakt gekneed al verleidelijke massage, zacht liet ze hem voelen hoe hij de vleessubstantie in zijn uiteindelijke vorm kneedde. Recepten uit heel Europa, van Italiaanse balletjes uit Verona tot kötbullar uit Zweden passeren de verleidelijke revue. Hete pepers, mals geslagen vlees, gemarteld met een spiesje. Deze dame weet haar jonge kok te dresseren en te plooien. Ze zet hem in vuur en vlam. Net als de hete vlammen die als het ware de pan likken terwijl de ballen dichtschroeien. En zo gaat Vijftig tinten balletjes verder met groenten, voor gangbang-balletjes en speelse arancini. Het zilte nat komt voorbij. Gestoomde gedachtes in het groen, tegen de stroom in met vele lekkere balletjes uit de zee.

foto: Oostduinkerkse balletjes.

Gevulde ondeugende balletjes komen aan bod. Bitterballen, kroketjes van Oostduinkerkse garnaalvissers te paard of de lekkerste dolma’s, de jonge kok leek het te leren van de dame. Tot slot het zoet, een coupe Dame Blanche om te delen, het zout op zijn huid en als klapstuk de beste zoenen sinds lang. Oh la la, wat een mooie originele recepten ontstaan er door de liaison van de dame en de jonge kok. In een heel fijn kook- en leesboek. Ondeugende balletjes, verhalen en mooie stijlvolle fotografie. De dame heeft de jonge kok goed opgevoed en zal nooit meer de naar karton smakende gehaktballetjes uit zijn keuken proeven. Vijftig tinten balletjes is een kookboek, dat op een zondagochtend als deze, een glimlach op je snuit tovert.

Vijftig tinten balletjes. Stefaan Daeninck, Debbie Brackez en Bart van Leuven. (ISBN 9789481472234) is een uitgave van Lannoo en kost € 20,99.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Zaterdagtraktatie, tomaat garnaal.

foto: garnaal tomaat uit het leuke boek van Annie Deleersnijder.

Zaterdagtraktatie, tomaat garnaal. Vorige week besprak ik op Gereons Keuken Thuis het charmante boek Doe maar gewoon! van BV (Bekende Vlaming) Annie Deleersnijder uit Oostduinkerke. Self made kokkin van stevige kost van bij ons, zoals dat zo mooi bij onze zuiderburen wordt genoemd. Geen tam tam smaken, maar gerechten uit een goede burgerlijke keuken. Daar schuif je voor aan. Het is herfst en op windvrije dagen zie ik hier veel garnaalvissers, te voet in de branding of op de trawler met een meute meeuwen in het kielzog. Echt herfst. Een zaterdagtraktatie van gevulde tomaten met garnaal à la Annie mag dan niet ontbreken dit weekend. Een kanttekening bij de mayonaise in het recept: het ontbreken van de eidooiers en de kleine hoeveelheid maisolie. Dat heeft Gereons Keuken Thuis hieronder in het recept aangepast. We drinken er een Westvlaams bier, Rodenbach erbij, roodbruin uit Roeselare op eikenhout gerijpt met een melkzuurinfectie. De klassieke combinatie.

 Nodig:

1 kg ongepelde grijze Noordzee garnalen (of 250 g gepelde)
4 eieren hard gekookt (en 2 eidooiers voor de mayonaise)
4 grote trostomaten
1 kropje sla
1 tl mosterd
200 ml maisolie
3 el citroensap
peper en zout

Bereiding:

Pel de garnalen en zet apart. Kook de eieren 10 minuten en laat ze schrikken onder koud water. Pel ze en snijd ze in kwarten. Was en halveer de tomaten en snijd ze in tweeën. Hol de tomaten iets uit. (tip van GKT) Was de slabladeren. Maak mayonaise: Meng de mosterd, citroensap en eidooiers en klop glad, Voeg in een straaltje de maisolie toe, zoveel als nodig is. Blijf kloppen tot je een mooie dikte hebt. Breng op smaak met peper en zout. Schik op elk bord de blaadjes sla, leg hier op de tomaten gevuld met mayonaise en garnaaltjes, Garneer met partjes ei en de zelfgemaakte mayonaise.


Doe maar gewoon!, koken met Annie. Annie Deleersnijder (ISBN 9789022337080) is een uitgave van Manteau en te koop voor € 19,99

Doe maar gewoon!

foto: cover Doe maar gewoon! Koken met Annie.

Doe maar gewoon!, koken met Annie. Een boek vol gewoon eten van bij ons. En met eten van bij ons bedoelt Gereons Keuken Thuis altijd Vlaamse gerechten. Goede en stevige burgerkeuken, zonder frou frou, maar wel wat ronder en culinairder dan onze burgerkeuken. Annie Deleersnijder was cafébaas van Visserswelzijn in Oostduinkerke. Ik ben er nooit geweest maar stel me daar zo’n estaminet voor waar behalve een pintje ook wat gegeten kan worden. Aan pensioen dacht Annie niet en scheepte zich zelf in aan boord van de Evanna, de plek waar Gert Verhulst (voor de Nederlanders Gert kennen we van Samson & Gert en pretpark Plopsaland) en James Cooke (Belgisch acteur en musicalster) hun late avond gasten. ontvangen voor Vier, een commercieel Vlaams TV station. Vooruit moet er natuurlijk een stukje gegeten worden en dat wordt verzorgd door Annie. Gert en zij leerden elkaar kennen in Nieuwpoort. Hij kwam regelmatig op café bij haar. Later verhuisde Geert naar Oostduinkerke en instant had zij een nieuwe job. Kok op een schip. Met verve, want de gasten en gastheren aten hun buikje rond uit de potten van Annie. Ze werd er zowaar een BV mee. Nee geen besloten vennootschap, maar een rasechte Bekende Vlaming. Tijd dus om haar keukenkunsten te bundelen in dit leuke boek Doe maar gewoon! Niets meer en niets minder.

foto: Café Het Schipperswelzijn.

Wat eten de gasten dan zoal op het schip Evanna? Gewoon lekker en stevig eten, zoals Juliennesoep,  de klassieker tomaat garnaal als vooraf. (het seizoen staat hier ook weer voor de deur) en visgerechten, want de visafslag van Zeebrugge is niet ver weg. Van pladijs met puree en sla tot mosselen met frites. Annie kookt het.

Vlees neemt een aanmerkelijk deel in van dit boek. In Annie haar keuken geen vegan of hip gezond gedoe. Dat hoort ook niet bij zo’n kookboek. Hutsepot, gegratineerde witloof met pasta, kalfsschnitzels met calvados en natuurlijk een vol au vent. Gereons Keuken Thuis krijgt een glimlach rond zijn mond bij al deze retro heerlijkheden. Desserts staan er niet in, maar ik weet zeker, dat Annie een ster is in het maken van chocolademousse of een wafel met krieken. Doe maar gewoon, kook als Annie. Een heerlijk boek voor het najaar.

Doe maar gewoon!, koken met Annie. Annie Deleersnijder (ISBN 9789022337080) is een uitgave van Manteau en te koop voor € 19,99

Binnenkort een “doe maar gewoon!” recept uit dit leuke boek op Gereons Keuken Thuis.

Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Herfstige bloemkoolsoep met La Chouffe.

foto: La Chouffe met kabouter Marcel.

Herfstige bloemkoolsoep met La Chouffe. Iedereen weet dat ik naast een wijn- en spijsblog ook regelmatig verhalen schrijf op Gereons Verhalen over mijn “sprookjes”vrienden Knøbbig, Madeleine, Pelle, Bart en  vele anderen. Een mooi bruggetje op deze vrijdag naar de bieren van La Chouffe in de rokerige en soms mistige Ardennen. Daar ontspint zich ook een sprookje. In het dal der feeën wordt, zoals ze het zelf zeggen, het kabouterbier van Achouffe gebrouwen. Met de bekende nain (Frans voor kabouter) op het etiket. Bijna 40 jaar geleden begonnen 2 zwagers Pierre Godron en Chris Bauweraerts bier te brouwen in de garage van de schoonmoeder van Chris. het bleef niet bij hobby-brouwen en in 1986 was Achouffe hun werk geworden. Ze hadden ruimte nodig en maakten van de hoeve hun eerste brouwerij. In eerste instantie produceerden de mannen enkel 75 cl flessen van La Chouffe, pas in mei 2009 kwamen de nu bekende 33 cl flesjes op de markt.

foto: Marcel in het dal der feeën.

Samen met de uitbreiding van de brouwerij breidde zich ook de kabouterfamilie van Marcel (La Chouffe) uit met Malcolm (Mc Chouffe),  Matthew (Houblon Chouffe) en kabouterin Micheline (Cherry Chouffe). Het leuke hieraan is, dat, net als in mijn sprookjes, elke kabouter zijn specifieke karakter steekt in het bier, dat hij of zij vertegenwoordigt. (Ideetje voor Pelle of Knøbbig?)

Kabouter Marcel wist met zijn La Chouffe de hele wereld te veroveren. Een blond Ardens Bier van 8% vol. met citrusnoten en een licht hoppige smaak. Fris en luchtig, maar ook een mooie tegenhanger van de wat stevige en herfstige bloemkoolsoep op deze vrijdag. De wolligheid van de velouté met de frisheid van La Chouffe. Santé!

foto: herfstige bloemkoolsoep.

Herfstige bloemkoolsoep met La Chouffe.

Nodig:

4 grote kruimige aardappels

1/2 bloemkool in stukken

1 groentebouillonblokje

3 stengels bleekselderij

3 tenen knoflook

1 grote ui gesnipperd

peper & zout

boter

water

gehakte peterselie

nootmuskaat

rookworst geweld

water

Bereiding:

Kook de bloemkool, selderij,knoflook ui en aardappels gaar in heet water met het groentebouillonblokje. Laat het geheel 25 minuten doorkoken. Laat iets afkoelen, voeg een scheutje La Chouffe bier toe en pureer de soep met een staafmixer. Breng op smaak met peper en zout.  Voeg de boter in blokjes en verse nootmuskaat toe. Als de soep te dik wordt kun je nog wat heet water toevoegen. Schep in voorverwarmde soepkoppen en garneer met peterselie. In deze versie voegde ik wat plakjes overgebleven rookworst toe en boter, wil je het vegan houden laat je deze weg.

Video: de bloemkoll pruttelt in mijn keukentje.


Lees ook mijn herfstrecepten voor waterkersstamppot met Tripel d’Anvers en Brabants reestoofje met Duvel.


Noot:  Dit is het laatste deel van mijn serie over  Belgische karakterbieren. Dit bier werd mij als sample gestuurd door Duvel Moortgat NL. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Brabants reestoofje en Duvel.

Duvelse eigenzinnigheid: “Doe wat je gezegd wordt, wees het braafste jongetje van de klas, en er gebeurt nooit iets memorabels. Nee, wees eigenzinnig! Als onze brouwers, die bijna honderd jaar geleden gist uit Schotland mee smokkelden, waar de rest zocht naar mythische monsters, vonden zij de perfecte Schotse biergist, waaraan Duvel, tot op de dag van vandaag, haar eigenzinnige smaak en karakter dankt.”

foto: Duvel in Gereons Keuken Thuis.

Zo’n honderd jaar geleden ontdekten de brouwers dit heerlijke gist en voegden daarbij mout, hop en  hun Duvelse geduld. Want dit bier rust twee weken in warme kelders en 6 weken in koude. Natuurlijk kan dat sneller, maar het geeft Duvel zijn eigen smaak en consistentie. 

foto: Vlaamse schuur in herfstig land.

Vandaag mijn tweede blog over de bieren van Duvel Moortgat. Het is herfst, tijd voor Brabantse stoof van reevlees met Duvel. Geduld is een schone zaak. Maar dan heb je ook wat.

Nodig:

1,5 kg uitgebeend en in blokjes gesneden reevlees

1 grote witte ui

1 middelgrote winterpeen

1 teen knoflook

250 gram witte champignons

3 sneetjes peperkoek besmeerd met Dijon mosterd

4 kruidnagels

1 tl gedroogde tijm

wat jeneverbessen

flesje Duvel

Bereiding:

De ui en de wortel in ringen snijden, de champignons grof snijden, de knoflook persen. Flesje Duvel op een middel laag vuur warm laten worden. De blokjes reevleess aanbraden in boter, aan het eind bestuiven met een beetje bloem en door elkaar roeren tot ook de bloem bruin is.Ondertussen de uien, wortel en knoflook op een laag vuur ongeveer 8 minuten laten stoven tot de uien glazig zijn. Het vlees en de groenten samen met het bier voegen. Het vlees moet onder staan. De specerijen en tijm erbij. Ongeveer twee uur laten pruttelen, let op dat het vlees niet uit elkaar valt.

De champignons voorzichtig aanbakken, niet te lang. Het laatste kwartier, twee/ drie sneetjes peperkoek met mosterd mee laten sudderen. Als laatste de gebakken champignons 5 minuutjes mee laten sudderen. Serveer deze schotel eens met aardappelpuree en spruitjes met spekjes.Als bijgerecht zijn ook de peren in Beaujolais siroop erg lekker.

Het filmpje zie je hier.

foto: Ardense soep met worst en La Chouffe.

Volgende maand een crèmesoep van aardappel en bloemkool met rookworst voor als je uit het bos komt! Ik drink er La Chouffe bij!

Waterkersstamppot met Tripel d’Anvers.

foto: Tripel d’Anvers.

Waterkersstamppot met Tripel d’Anvers. Tijdens het Grand blogger dinner in juni jl. maakte ik kennis met Brecht Terryn, biersommelier en de speciale bieren van Duvel Moortgat. Een nieuwe uitdaging voor Gereons Keuken Thuis was geboren. Een bieradvies in plaats van een wijntip bij de recepten op mijn blog. Aan de slag dus, als eerste met een bier van ’t Stad Antwerpen. Wie kent nu niet de befaamde bollekes van De Koninck brouwerij, die veelvuldig over de toog gaan in café Den Engel op een hoek van de Grote Markt schuin tegenover het stadhuis van Antwerpen? Toen mijn vader daar nog om de hoek woonde kwam ik er weleens en sedertdien verschijnen er regelmatig bieren van deze brouwerij tijdens de borrel op tafel. Met een stukske abdijkaas van de Ten Katemarkt of een andere snack.

foto: Tripel d’Anvers met hoemmoes.

Sinds Gereons Keuken Thuis de Tripel d’Anvers van de Koninck proefde, is dit bier steevast een aperitief geworden. Geschonken in een bokaal, dat je langs de kaaien van ’t Stad voert. Met in de rand de landmarks van Antwerpen, zoals de ranke toren van de kathedraal en  Museum aan de Stroom gegraveerd. Een echte Antwaarpse tripel blond en krachtig. De hints van sinaasappelschil en koriander geven dit bier een schwung. Natuurlijk heerlijk bij visgerechten, maar ook bij Midden Oosterse hoemmoes. Ik vind dat de tonen van dit bier mooi matchen met de komijn en look in mijn homemade hoemmoes. Het bier inspireerde mij om erbij een nazomerse waterkersstamppot metTripel d’Anvers te maken. Een variant op een studentengerecht. (wij deden altijd kerrie in de rauwe andijvie stamppot) Het eerste in mijn Belgo-Amsterdamse tripel reeks, want La Chouffe en Duvel, beiden van Duvel-Moortgat volgen dit najaar nog. En zo vertelde Brecht mij, ons Mokumse IJ-bier is ook een loot aan de stam van dit bier concern. Anayway, het wordt stamppot met pittige waterkers en een vleug Bombay spice curry poeder, dat ik ook rijkelijk over de worstjes strooide.

foto: Waterkersstamppot of stoemp in mooi Zuid Nederlands.

Waterkersstamppot met Tripel d’Anvers

Nodig:

1,5 kg iets kruimige aardappelen

250 g waterkers of veldsla

boter

eidooier

melk

nootmuskaat

peper en zout

Bombay spice curry poeder

8 worstjes van de slager

Bereiding:

Schil, was en kook de aardappelen. Giet de pan af en stamp de aardappelen fijn. Voeg en fikse klont boter, wat lauwe melk, zout peper en een snuif nootmuskaat toe. Meng de waterkers of veldsla er doorheen en een vleug Bombay spice curry poeder. Bestrooi de worstjes met hetzelfde poeder en bak deze in een het boter bruin. Serveer de waterkersstamppot met de worstjes en kerrie-jus en natuurlijk een mooi schuimende glas Tripel d’Anvers.

Tripel d’Anvers is in Nederland te koop bij o.a. de blauwe grootgrutter, supermarkten en slijters.

Noot: dit bier werd mij als sample gestuurd door Duvel Moortgat NL. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

The Grand Blogger Dinner 2019.

foto: het menu met hoe attent je naam erop!

The Grand Blogger Dinner 2019. De Amsterdam editie. Dit jaar in het West Indisch Huis aan de Herenmarkt, een mooie locatie uit de Gouden Eeuw, vol geschiedenis, wist Peter Stuyvesant, nog niet met houten been, ons in zijn welkomstwoord te melden. Stuyvesant vertelde over zijn aankoop van het eiland Manhattan, het latere Nieuw Amsterdam, een kolonie, waar in 1674 met de komst van de Engelsen node werd afstand gedaan. De voormalig gouverneur keerde terug en is tot op heden te bewonderen als beeld op de binnenplaats van deze Mokumse plek. Met houten been. Het West Indisch Huis herbergde ook de zilverschat van Piet Hein, zo’n slordige 11 miljoen gulden. Maar dat is natuurlijk allang opperdepop. Ik hoefde dus niet te gaan schatgraven, aldus Stuyvesant.

foto: IJwit van Mokumse stadsbrouwer Het IJ.

Maar terug naar de avond van gisteren. Het jaarlijkse Grand Blogger Dinner, dat met brio wordt georganiseerd door Mister Goodiebag, waar een keur van merken zich via een 5 gangen menu presenteren aan het aanwezige (food)bloggersvolk. De tafels stonden feestelijk gedekt klaar met styling van CASA in geel koper. Mooi voor bij deze 17e eeuwse setting. Bij binnenkomst verraste biersommelier Brecht Terryn, opgeleid aan de hotelschool van Koksijde en nu werkzaam bij Duvel, Gereons Keuken Thuis met een struis glas IJwit van Amsterdamse brouwerij Het IJ, ja die van de molen in Oost en tegenwoordig ook het Blauwe Theehuis in het Vondelpark.

foto: Brecht Terryn schenkt in en vertelt.

Brouwerij Het IJ maakt tegenwoordig deel uit van het Duvel-Moortgat consortium. Met in hun bierrepertoire Liefmans, van de kriek, De Koninck van het bolleke, La Chouffe uit Houffalize, Maredsous, het hippe Vedett en natuurlijk den straffe Duvel. Een mooi palet om uit te kiezen. Dit had hij gedaan voor het menu, want anders dan vorig jaar waren de gerechten gecomponeerd voor bij de geschonken bieren. Je moet dan natuurlijk wel bierdrinker zijn, maar voor mij een mooie kans om op deze avond in plaats van wine & food pairing, eens bier en eten te degusteren.

foto: carpaccio van ananas met garnaal voor bij de Vedett IPA.

We startten met een Vedett extra IPA, fris met een zuurtje en wat hoppigheid voor bij een carpaccio van ananas met warme garnaal. Een goede match, mooi gekozen door Brecht. Het tweede bier kwam in een mooi glas met de skyline van onder andere de Noordkaai in Antwerpen. Stad, waaraan Gereons Keuken Thuis heel wat bierherinneringen heeft. Niet in de laatste plaats aan het stadsbier van De Koninck met zijn bollekes. Terryn serveerde een tripel van deze brouwer, vol in de mond, voor bij de op lage temperatuur gegaarde zomerzalm met coeur de boeuf pommodori en majoraanschuim. Een puike combi. Wat een heerlijk bier. Gereons Keuken Thuis gaat snel uitvinden waar dit bier, laten we het een chardonnay in bierland noemen verkrijgbaar is.

foto: op lage temperatuur gegaarde zalm voor bij de Tripel d’Anvers.

We kregen bij de derde gang een Duvel geschonken, stevige smaak, mijns inziens ietsje te bitter voor bij de “Toma”chef tomatensalade met prima jonge  kaas op een coulis van groene kruiden. De alom aanwezige smaak van spinazie deed het bier niet goed, de romige kaas wel.

foto: een tussengerecht geserveerd met Duvel.

Verder ging het met mossels, hoe kan ook anders, daags na de opening van het mosselseizoen, met een glas Tank zeven van het Amerikaanse Boulevard Brewery. Want bieren uit de VS timmeren danig aan de weg. Wat zonde was, dat het op zich smakelijke gerecht van Aziatische stijl mosselen met kerrie op parelgort van rijstkoning Lassie de tafels bijna koud bereikte.

foto: gerecht van kerrie mossel en parelgort voor bij Amerikaans bier.

Tot slot presenteerde Brecht Terryn een Duvel tripel extra hop, met een frisse hint voor bij de selectie kazen van Willig. Ik vind dat een leuke keuze, om juist geen zwaar bier bij kaas te drinken.

En zo vloog de avond in het goede gezelschap van mijn tafeldames Francine en Marjolein en tafelheer Luuk in rap tempo om. Want het is toch vooral bijkletsen met collega bloggers zoals Rory Blokzijl en Anne-Marie Otter. The Grand Blogger Dinner vloog om en voor Gereons Keuken Thuis het wist zat hij op de fiets westwaarts met een goedgevulde Mister Goodiebag. Dank Alwin Jager en zijn team voor wederom een genoeglijke avond.

foto: #momentje met collega blogger Rory.

The Grand Blogger Dinner 2019 werd mede mogelijk gemaakt door Filippo Berio olijfolie, West Indisch Huis, a matter of taste, Stoffels tomaten, Lassie altijd goed, Henri Willig kazen, Duvel Nederland, San Pellegrino & Acqua Panna en tot slot CASA shops.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten