Radicchio, rode groente door je pasta.

 foto: de rode groente uit de Veneto.

 

 

Radicchio of roodlof is een groente, die al eeuwen wordt verbouwd in de Veneto. Radicchio is verwant aan de witlof. Deze groente komt in vele gedaanten voor, maar de soort uit Treviso lijkt een beetje op sla. Geen wonder dat iemand op Facebook riep, dat het leek op vleesetende sla. Radicchio heeft een bitter net als witlof en doet het gesmoord of gegrild goed in rijst- of pasta gerechten.

De soort uit Treviso is moeilijk te krijgen in Amsterdam. Gereons Keuken Thuis komt het weinig tegen. Des te fijner was het dat een goede vriendin voor mij een portie meebracht, drie kroppen kakelverse radicchio uit Venetië. Aan de slag ermee dus. Ik maakte met de groente een tagliatelle, simpel voor bij de karbonaadjes alla Milanese. Gesmuld werd er in Gereons keuken. We dronken er een jonge Valpolicella bij. Eén kropje bleef over en kwam op zondagavond terecht in een Griekse salade van witte reuzebonen.

 

Nodig:

2 kroppen radicchio

4 el olijfolie

1/2 glas rode wijn

400 g tagliatelle

2 tenen knoflook

gehakte peterselie

peper en zout

1 klontje boter

geraspte Parmezaan

 

Bereiding:

Snijd de krullerige radicchio bladeren van de stronk. Verhit de olie en fruit daarin de fijngehakte knoflook. Voeg de groente toe en bak deze mee. Kook intussen de tagliatelle al dente. Rasp de Parmezaanse kaas.

Blus de groente af met de rode wijn en laat nog kort smoren. Giet de pasta af en roer deze door de radicchio. Maak af met een klontje boter, peterselie, peper en zout. Serveer direct met wat geraspte Parmezaan.

Wijn proeven op maandagavond.

 foto: ingezonden door deelneemster Esmée

De tweede wijnworkshop alweer, maandagavond 17 maart, in de sfeervolle kelder van het Grachtenatelier in Utrecht. Alle deelnemers hadden er weer zin in. Wijnen proeven uit Frankrijk, een reisje langs de Rhône, een tripje langs de Dordogne. De wijnen van Karakter wijnimport werden wederom vergezeld door kleine bites. Gemaakt door het keukenteam Elianne, Jeannot en Karim.
We startten voor de verandering eens met een glas Montbazillac als aperitief. Eens een keer met een zoet beginnen. Een mooie gelegenheid om de deelnemers aan de workshop pourriture noble (edele rotting) uit te leggen.
De eerste proefwijn was een bleke rosé uit de Provence, genaamd Pomponette. Erbij een heerlijke plank vol crostini’s met homemade tapenade en crudités met aïoli.
We vertrokken richting Languedoc met een cépagewijn van de viognierdruif, Saint Hilaire. Het keukenteam serveerde hierbij een hapje van makreel met mousse van erwten en munt.
Daarna stoomden we de Rhône op richting een rode Châteauneuf du Pâpe, van het huis Xavier. Biologisch. Deze rode wijn ging vergezeld van witlofblaadjes met een vulling van blauwschimmelkass, appel en walnoot.
Verder stroomopwaarts ontmoetten we een stoere rode wijn uit Crozes Hermitages. Die leit zich goed smaken bij de worst op een bedje van tomaat bereidingen.
We togen westwaarts over het Centraal Massief heen, naar Cahors, de stevige rode wijn van de malbec druif, vergezeld van tagliatelle met kruiden, peper en zwarte olijven. Het vettige van de olie en boter tegenover deze stoere wijn.
Onze eindehalte werd een Bergerac, de cuvée Opéra van Grande Maison. Een blend van cabernet sauvignon en merlot. De keukenprinsen en prinses hadden er sandwiches van roggebrood met oude kaas en Grachtenatelier chutney bij bedacht.
Al met al weer een smakelijke en leerzame avond. Gereons Keuken en Route verheugt zich nu al op de volgende wijn workshop op 31 maart, dan maken we een rondje door Italie, Duitsland, Spanje en wie weet? De wijnen staan al klaar en de recepten voor de bites erbij heb ik al verstuurd aan het keukenteam.

Wil je erbij zijn? Dat kan. Kijk op http://www.grachtenatelier.nl/workshops/inloopagenda/wijn-en-spijs-cursus

Bagna cauda, warm bad.

003 foto: wijn en bagna cauda

Soms is het leven zo simpel. Je fietst door het Rembrandtpark naar het zwembad. Trekt daar je baantjes in de vroege morgen. En… op de weg terug bedenk je dat een warm bad ook wel lekker zou zijn. En dan bedoel ik niet een bad om in te gaan liggen sudderen, maar een badje om groenten in te dopen.

Bagna cauda (warm bad) is een klassieke Piëmontese saus waarin allerlei groenten worden gedoopt, al dan niet geblancheerd. Bij dit gerecht drink je natuurlijk een Barbera d’Asti. Het zuurtje in deze rode wijn combineert lekker met deze pittige saus en de groenten.

De saus:

Nodig: 50 gr. boter, 2,5 dl extra vergine olijfolie, 5 tenen knoflook in dunneplakjes, 100 gr. gezouten ansjovisfilet in stukjes.

Fruit de knoflook in de boter. Giet er telkens al roerend de olijfolie bij en roer tenslotte de ansjovis erdoor zodat er een romige saus ontstaat. Laat deze saus een half uur sudderen, maar niet koken. Giet saus over in een aardewerk pot en plaats op rechaud. Een mini fonduesetje kan ook.

De groenten: reepjes paprika, bleekselderij in stukjes, bloemkool, lenteuitjes, wortel en artisjokharten. Deze groente kunnen rauw of licht geblancheerd worden gedoopt in de saus. Natuurlijk kan er eindeloos worden gevarieerd met groenten. Gewoon proberen.

Serveer er lekker bruin boerenbrood bij en eventueel wat eieren (rauw) om in het laatste restje hete saus te garen.

Bagna cauda warmt je lekker op.

Wijnen op een maartse maandagavond.

 foto: wijnen al fresco

Zomaar maar een maartse maandagavond. Terwijl op deze avond de Zuiderlingen zich laven aan het carnavalsgewoel en dito bier, ging Gereons Keuken Thuis aan de slag met wijn. Een gehoor van 12 personen ging aan tafel in de sfeervolle kelder het Grachtenatelier in Utrecht. Geproefd moest er worden. De eerste avond van 4 workshops over wijn en eten. Wijnen en bijpassende hapjes. Wijnen om te proeven en om over te praten. Want dat doe ik graag.

We startten met een glas prosecco, om even de mond op te warmen. Klopte niet helemaal, want het thema was Frankrijk, maar de stemming zat er goed in.

We proefden als een witte Sancerre uit de Loire met een geitenkaashapje.Een biologische Pinot Blanc uit de Elzas met gegrilde groene asperges met gepocheerd ei. Nummer drie was een boterige Bourgogne chardonnay met zalmrolletjes.

Op naar het rood, Chinon uit de Loire, met een hapje van gedroogde ham, rucola en balsamico. Gevolgd door een Fleurie uit de Beaujolais met gekruide wilde nootjes. Ten slotte kwam de pinot noir aan bod, met een hapje van champignons.

Als verrassing was er nog een wijn uit de Languedoc, waarvan de gasten moesten raden welke druivensoort er gebruikt was. Het antwoord hebben ze nog niet gekregen, want dat onthul ik op 17 maart, de volgende workshop.

Mocht je deze workshop willen bijwonen, surf dan naar http://www.grachtenatelier.nl/workshops/culinair/wijn-en-spijs-cursus

We starten de volgende keer op 17 maart om 18.30 uur met wijn en hapje in de Grachtengalerie, Oudegracht 185 tussen de mooie kunst. De rest verklap ik pas daarna.

http://www.youtube.com/watch?v=jveP_eVBZwM&feature=youtube_gdata

Tapa voor Néstor de la Torre, snijbiet met kikkererwten.

 foto: detail uit Poema de la Tierra

Als ik in Las Palmas ben bezoek ik altijd met veel plezier het Néstor Museum. Een klein museum met het oeuvre van de op Gran Canaria geboren Néstor de la Torre. Deze schilder begon al op jonge leeftijd met schilderen en op twaalfjarige leeftijd ging hij in de leer bij landschapsschilder Melfrén. Maar Néstor wilde meer. Hij vertrok naar Madrid om zich verder te ontwikkelen. In 1908 op 21 jarige leeftijd had hij zijn eerste grote expositie in Barcelona. Néstor reisde veel door Europa en Zuid Amerika en verbleef lange tijd in Parijs. De schilder toonde zich ook een begenadigd podiumkunstenaar en decorateur.

Na 1910 schoof de stijl van Néstor de la Torre op richting symbolisme, Ook gebruikte hij in zijn schilderijen elementen van de art déco. Ik ben een fan van zijn schilderijen vanwege de enorme fantasierijken schilderijen, waarin de grenzen tussen feminien en masculien vervagen. De geschilderde personen lijken te zweven in een mythische wereld. De beroemdste series van Néstor zijn Poema del Atlantico, een verhaal uit een dag van het leven van de oceaan. En Poema de la Tierra, waarin Néstor de levensfases van de personen relateert aan de jaargetijden. Uit de laatste serie hangt een reproductie van de lente aan mijn muur in Amsterdam.  Néstor had grote invloed op de latere schilder Dalí.  Ook zie je tijdens het grote Carnaval van Las Palmas vele creaties uit de schilderijen van de schilder terug. De kleuren spatten van het doek af. In de jaren dertig keerde de schilder terug naar Las Palmas en bouwde daar zijn eigen studio. Het tegenwoordige Museo Néstor.  Dit museum is het bezoek meer dan waard.

Al die kunst maakt wat hongerig en een lauwwarme snijbiet- en kikkerwtensalade gaat er dan wel in. Een goed glas rode Coronas van Torres erbij. Ik vermoed dat Néstor deze tapa ook niet zou versmaden.

 foto: hal van het Museo Néstor
Nodig:

300 g gekookte kikkererwten
1,5 kg snijbiet
7 knoflooktenen
3 sneetjes brood
1 rode Spaanse peper in ringetjes
1 tl pimentón dulce
olijfolie
rode wijnazijn
zout
gehakte peterselie

Bereiding:

Zet de kikkererwten de avond ervoor te weken in ruim water met wat zout. Kook de bonen de volgende dag gedurende een uur gaar. Draai het vuur uit en laat de bonen afkoelen. Was de snijbiet goed en kook de bladeren in 10 minuten gaar. Giet de groente af en laat goed uitlekken. Verhit wat olijfolie in een koekenpan en fruit daarin de Spaanse peper in ringetjes en de gehakte knoflooktenen. Snijd de sneetjes brood in heel fijne blokjes en bak mee tot ze een korstje hebben. Schep het brood, de knoflooktenen en peper ringetjes uit de pan en voeg de uitgelekte snijbiet en bonen toen. Verwarm het geheel goed door. Schep de bonen en snijbiet in een grote schaal. Voeg het broodkruim, knoflook, pimentón en Spaanse peper toe. Besprenkel het geheel met wat olie en rode wijnazijn. Garneer met wat peterselie.

Foodblogevent februari, ma France.

 foto: descendant la Rue Mouffetard

De bloemkoolsoep van Madame du Barry, aligot uit de Auvergne, boeuf Bourguignon. Hoe kan het ook anders met het Bourgondische bloed in mijn aderen. Mosselen in appelcider uit Honfleur. Potage Crécy voor mijn vriendin Marieke uit het vlakke land. Poulet Basquaise voor een vriend, die l’hexagone parfaite met zijn vélo doorkruiste. En in de Berry eten we forel met Georges Sand. Salade Beaujolaise, zoals in Bar du Sport in Fleurie. Makkelijke vissoep met ingrediënten van de Rue Mouffetard. Interviews met koks en geleerden uit het land van eten, drinken en surtout discours. want daar gaat het om.  Je moet praten over eten. Natuurlijk moet je het ook proeven, maar de discussie après! Gelukkig kom ik uit een geslacht waar zowel ouwehoeren als eten in de genen zit verankerd. De steak marchand du vin, dat zowel in het Thuisafgehaald kookboek, als in mijn bibelot Gereons Keuken Thuis is vereeuwigd. In omgekeerde volgorde.
Frankrijk, land van de wijnen. Mijn avonturen in Givry met vader Parize, die met verve Canadese en Amerikaanse toeristen van wijnen voorziet. Hij zal inmiddels 96 jaar zijn. Of buurvrouw Madeleine, spring in het veld van 93, die haar eieren inpakt per stuk in gespaarde reclamefolders. Zij is kleiner dan de dahlia’s, waar ze achter staat. Théo met zijn brommertje. Mocht voor het eerst mee op zwijnenjacht. Mémoires, herinneringen zijn het aan la douce France. Van de Mediterrane kusten tot het potje vleesch in het Noorden. De babas au rhum uit Nancy, de wijnen van Pierre Guindon vlak aan de Atlantische kust. In een dorp dat mijn voornaam draagt.
Le défi , de uitdaging dus nu met het thema van februari. wat ga ik maken uit de zeshoek? Gaan we naar het Zuidwesten, met cassoulet? Doen we eens lekker gek Niçois met een pissaladière? Of toch een choucroute Alsacienne?

Het recept dat ik heb gekozen voor het foodblogevent is een “navarin printanier”, stoofpot van lamsschouder met groenten. Een Franse klassieker. Het voelde vandaag bijna aan als  lente.  De wijn erbij is een rode Bandol uit de Provence.

 

 

Nodig 4 personen:

1 kg lamsvlees (van de schouder)
4 middelgrote tomaten
150 g sperziebonen
4 wortelen
6 lente-uitjes
3 stengels bleekselderij
1 bosje dunne groene asperges
1 rode ui
3 teentjes knoflook
250 ml kippenbouillon
6 el olijfolie
250 ml droge witte wijn
1 el bloem
zout en versgemalen zwarte peper
vers gemalen nootmuskaat

 

Bereiding:

Spoel het lamsvlees af en dep het met wat keukenpapier. Snijd het vlees in blokjes van circa 5 cm. Bestrooi het vlees met zout en vers gemalen zwarte peper. Verwijder de huid van tomaten op de klassieke manier, met behulp van warm en dan koud water. Snijd de tomaten in vier parten, verwijder de zaadjes en hak in blokjes. Schrap de wortelen en snijd deze niet te kleine reepjes. Was de sperziebonen, snijd de uiteinden eraf. Snijd de lente-uitjes in kleine ringetjes, snijd de selderij in stukjes. Was de asperges en snijd de houtige eindjes eraf. Hak de knoflook en de ui fijn.
Verwarm de helft van de olie in een pan. Bak het vlees in ongeveer 10 minuten bruin. Voeg de bloem toe, de gehakte knoflook en ui. Bak dit 2 minuten mee. Giet de witte wijn erbij en voeg de tomaatblokjes toe. Breng aan de kook en laat met deksel erop gedurende 45 minuten sudderen.
Verwarm de rest van de olie in een pan. Roerbak de wortelen en lente-uitjes, blijf voortdurend roeren. Voeg de sperziebonen en selderij toe en bak deze nog eens 2 minuten. Giet de kippenbouillon erbij en laat de groenten ongeveer 10 minuten sudderen. Kook in een andere pan de asperges ongeveer 8 minuten tot ze beetgaar zijn. Haal de asperges uit de pan en leg ze apart op een schaaltje. Voeg wat vers gemalen nootmuskaat toe. Haal alle groenten uit te pan en leg ze op een ovenschaal. Houd alles warm in de oven.
Giet de helft van de bouillon in de vleespan en laat het geheel nog 5 minuten sudderen. Haal het lamsvlees eruit en leg het op dezelfde schaal als de groenten.
De saus voor de helft inkoken, proeven en, indien nodig, wat extra zout en peper toevoegen. Giet de saus over het vlees en de groenten. Serveer het gerecht direct. Geef bij dit gerecht knapperig brood en rijke romige Normandische boter.

Lasagne op vrijdag

 foto: pruttelende ragu

Uit allerlei hoeken en gaten komen de laatste tijd de meest geweldige lasagne varianten voorbij. Lasagne di mama, het ovengerecht, gemaakt met pompoen en appel of wat te denken van lasagne met twee soorten zalm. En op deze zonnige morgen in januari de nieuwste loot aan de stam “lasagne cupcakes” Mijn hart ging sneller kloppen, niet van vreugde, maar van schrik. Eerst verzinnen we een zoete lasagne en daarna, het was te raden, komen de cupcakes. Tijd voor ACBM spoed overleg. Wat moet Gereons Keuken Thuis op dit soort trends antwoorden? Wat gaat mijn blog er van vinden?

Het antwoord op deze lasagne variatie overkill moge duidelijk zijn. Met dit soort fratsen behoor ik niet tot de rekkelijken. De enige echte lasagne is die met ragu, kaas en bechamelsaus. In de oven gegaard. Dit is mijn uitspraak en daar moet u het mee doen. Ik lijk wel de rijdende rechter. Lasagne dus op deze vrijdag. Met er bij een mooi ronde Chianti classico van Fattoria la Vialla.

 

Nodig:

250 g lasagne

500 g rundergehakt

1 winterwortel

2 stengels bleekselderij

2 tenen knoflook

1 rode ui

2 blikken gepelde tomaten

1 glas rode wijn

suiker

olijfolie

zout en peper

tijm

rozemarijn

oregano

1 laurier blad

40 g boter

40 g bloem

4 dl lauwe melk

120 g geraspte Parmezaan

Bereiding:

Snijd de wortel, bleekselderij, ui en knoflook heel fijn. Verhit de olie in een pan en fruit de gesneden groenten aan. Voeg het gehakt toe en bak dit snel aan. Blus af met rode wijn. Voeg de blikken tomaat toe, een klein schepje suiker. Voeg de kruiden en laurier toe. Laat het geheel zeker een uur pruttelen. Maak de ragu op smaak met wat peper en zout. Ma non troppo!. Er komt nog kaas bij. Verhit de boter in een pan, voeg de bloem toe en laat kort aan bakken. Voeg beetje bij beetje de lauwe melk toe. Breng aan de kook. Klop tot een mooie bechamelsaus. Meng wat Parmezaan door de bechamelsaus. Nu kan de lasagne laagje voor laagje opgebouwd worden in een ingevette ovenschaal. Schep de ragu in  de schaal dan wat lasagne, dan wat kaas dan weer ragu etc.. Dicht het geheel af met wat kaas en de bechamelsaus. Zet de schaal in een oven van 180 graden. Na een half uur is de lasagne klaar. Laat iets afkoelen voor het serveren.

Voorjaar 2014, vraag maar raak over wijn

foto Gamay du Beaujolais

Het voorjaar komt eraan. Gorter schreef hier eens de beroemde regel over: “een nieuwe lente, nieuw geluid” Na de lange winter gaan we andere gerechten koken en het winterse rood wordt ingeruild voor lentewijnen. Opnieuw nieuwe wijnen ontdekken, de hele commercie doet hier aan mee. De grootgrutters en slijters liggen ineens vol met trouvailles van dat boertje in de Alentejo of die heerlijke witte toch wat boerse wijn uit Friuli. Voor veel mensen is dit vaak abacadabra. Daarom start in februari opnieuw de serie: “vraag maar raak over wijn”

Je hebt een bepaalde wijn gedronken en wil meer erover weten, je zoekt een leuke wijn/ spijscombinatie of je wilt eens iets heel anders proberen? Schroom dan niet, stel me een vraag of stuur me een foto van de gedronken fles. Ik ga er achteraan en op deze blog schrijf ik het antwoord al dan niet met een lekker gerecht of hapje.
Vragen, foto’s of eigen tips kunnen worden gezonden naar vinsdegereon@hotmail.com, op mijn Facebook pagina of via Twitter @gereon_DL.Ben benieuwd wat de oogst zal zijn.
En mocht je live eens willen kennismaken met wijn- en spijscombinaties. Vanaf 3 maart a.s  verzorg ik op maandagavonden workshops in samenwerking met het Grachtenatelier in Utrecht.
Info op http://www.grachtenatelier.nl/workshops/culinair/wijn-en-spijs-cursus

Aligot, stevige kost uit de Auvergne

 foto: de oude vulkanen van de Auvergne
In mijn keukentje klinken de mooie Chants d’Auvergne, gezangen in het Occitaans. Ik vind deze muziek sprookjesachtig. Muziek van de componist Joseph Canteloube. Tussen 1924 en 1955 zette deze man traditionele herders-  en volksliederen om naar klassieke muziek. voor een heel orkest.
In mijn kookleesboek Gereons Keuken Thuis* staat een stevig gerecht uit de Auvergne. Het Centraal Massief vormt het hart van de Auvergne en is een ruig en onherbergzaam gebied met oude vulkanen en afgesleten bergplateaus. Het wonen en werken in deze streek is fysiek altijd zwaar geweest. Vandaar dat de keuken zich kenmerkt door stevige boerse gerechten.

Vandaag aligot, een aardappel kaaspuree, stevige kost. Deze aligot smaakt heerlijk bij wildworstjes. Na een maaltijd als deze kan een Auvergnat er weer tegenaan. Bij de stevige smaken van wild en aligot past een Cahors van de tannat druif goed.

Nodig 4 personen:

 1 kg kruimige aardappels
2 tenen knoflook
150 ml zure room
125 g gemalen Cantal of Gruyere
1 dl halfvolle melk
zout en peper uit de molen
Bereiding:
Schil de aardappels en breng ze met wat zout aan de kook. Kook de aardappels in 20 minuten gaar en giet ze af. Pel de knoflook en hak deze fijn. Verwarm in een pannetje de knoflook en de zure room. Voeg de aardappels toe en maak met de stamper een puree. Meng de kaas en melk er door heen en klop het geheel tot een mooie smeuïge en luchtige puree. Op smaak brengen met zout en peper.
*Gereons Keuken Thuis is er nu ook als Ebook.

Zonnewende, stamppot pittige boerenkool

 foto: here comes the Sun

Het is vandaag winter, al valt daar dit jaar nog weinig van te merken. De fuchsia bloeit nog op het balkon. Ik heb de mediterrane planten nog niet afgedekt. Het is zonnewende. Vanaf vandaag kruipt de zon weer langzaam naar het noorden. De dagen gaan weer lengen. Ik word daar altijd heel vrolijk van. Nu was ik toch al blijven hangen in de midzomerstand en had ik het idee, dat we nog een herfst moesten ondergaan. Maar niets van dat alles. De tijd is voorbij geraasd in 2013. Alles is als zand door de vingers geglipt. Tijd om plannen te gaan maken. Wat ga ik doen als de dagen weer gaan lengen? Wat ga ik zaaien en planten? In die zin geeft de zonnewende de ruimte voor nieuwe ideeën. Wat gaat er kiemen in mijn hoofd?  In ieder geval komt er een digitale versie van Gereons Keuken Thuis uit in januari. Een nieuwe blog, nieuwe kookworkshops, wie zal het zeggen?

Dat is voor mij de kracht van deze tijd van het jaar. Ik hoop dat ik nog ben te volgen op dit voege uur? Maar om plannen te verwezenlijken heb je energie nodig. Vandaag dus een stevig recept voor boerenkool met Spaanse peper en pittig varkensvlees*. Zo klaar en het geeft meteen pit. Erbij een stevige rode wijn uit de Corbières.

 

Nodig:
1 kg kruimige aardappelen
300 g gesneden boerenkool
melk
1 Spaanse peper
1 tl cayennepeper
zout
klont roomboter
melk

 

Bereiding:
Schil de aardappels. Breng de aardappels en boerenkool in een pan aan de kook met wat zout. Snijd het Spaanse pepertje in ringetjes. Als de aardappels en boerenkool gaar zijn, giet je ze af. Stamp het geheel fijn en voeg een klont boter en scheutje melk toe. Maak op smaak met cayennepeper en zout. Roer de fijne ringetje  Spaanse peper erdoor. Serveer deze boerenkool met pittig varkensvlees.
* recept uit Gereons Keuken Thuis

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten