Lezen in de lente.

foto: Man lezend in de tuin, Jean David Balay 1877. Foto van internet.

Lezen in de lente. In GKT ligt een stapel boeken klaar om te lezen. Le trois mousquetaires van Alexandre Dumas is daar één van, Gogme van Bas Kok een tweede. GKT weet niet hoe jullie het vergaat, maar doordat meer en meer je hand vastgekleefd zit aan de smartphone, wordt er navenant minder een boek gelezen. Mijn voornemen in dit voorjaar is daar eens verandering in te brengen. Zo ligt er in Frankrijk nog een biografie van Napoleon op GKT te wachten, alsmede een boek over Gustave Fayet, de mecenas van Béziers. Heel diverse onderwerpen, net als de boeken, die ik vandaag kort aanstip in deze blog. Koks & Kelners, Grow Food Anywhere en tot slot La vie en rose.

foto: cover Koks & Kelners.

Koks & Kelners, Patricia van den Eeckhout. Uit eten gaan is een feest. Dat wordt het behalve het eten, de ambiance ook vaak door de koks en het bedienend personeel. Alhoewel je daar tegenwoordig wat vraagtekens bij kunt zetten in sommige horeca. Patricia van Eeckhout dook in twee eeuwen geschiedenis van restaurantpersoneel tussen 1750 en 1950. Een interessant onderzoek, want tot nu toe waren deze mensen onzichtbaar. De koks in de warme keukens en de kelners als knipmessen in hun tenues. Tot en met de jaren 50 van de vorige eeuw werd een behoorlijke mate van ondergeschiktheid gevraagd. Het boek legt de focus op restaurants in de grote steden van Europa. Hoe leefden deze koks en kelners. Voor die tijd was je kok bij een rijke familie, maar met de groei van de horeca in de 19e eeuw veranderde dat. Het koken en bedienen werd een beroep, dat zich weliswaar in de openbaarheid afspeelde, terwijl dat juist niet de bedoeling was. Hoe verdienden zij hun geld? Hoe dociel waren de serveersters? En was een maître een ras entertrainer? Met dit vuistdikke boek loodst Van Eeeckhout je door deze geschiedenis. Welkom in de bijzondere wereld van koks en kelners. Uitgave van Ertsberg.

foto: cover Grow Food Anywhere.

Grow Food Anywhere. Lucie Chamberlain. Het is lente en dan gaan de groene vingers van GKT kriebelen. Groei en bloei op het zee balkon. Daarom was ik blij met dit nieuwe boek uit de RHS serie, in Nederland uitgegeven door Good Cook. In Grow Food Anywhere legt Britse tuinier Lucie Chamberlain uit hoe je je verschillende zones in je tuin kunt optimaliseren. Ze bedacht daarvoor een moestuinkompas, waarmee je het juiste gewas op de juiste plek plant. Interessant, omdat zeker hier aan de Noordzee planten last kunnen hebben van de zoute en winderige weersomstandigheden. Ze behandelt in haar boek de verschillende microklimaten ,die elke (moes)tuin kent. Van zonnig en beschut tot schaduwrijk en vochtig. Elk onderdeel heeft zijn eigen structuur en aanplant nodig. Een handig en leerzaam boek, net als de andere RHS boeken, voor de tuin hobbyist. Uitgave van GoodCook.

foto: La vie en rose op het SeaSpot balkon.

La Vie en Rose, Asjha van den Akker. Van een geheel andere orde is het nieuwe boek van dorpsgenote Asjha van den Akker. Zij en haar man wonen in het midden van ons dorp in een huis, dat gezien de kleur van de gevel en luiken niet over het hoofd valt te zien. Hun coup de foudre! Asjha vindt, dat je soms iets gewoon moet doen. Een nieuwe weg inslaan naar iets waar je al lang naar verlangt. Zoals een huis aan of dichter bij de zee. Onder de mediterrane zon. Zo’n nieuwe stek vind je natuurlijk niet direct; het werd uiteindelijk een zoektocht waarover je een boek zou kunnen schrijven, zeg maar.  Saillant detail was daarbij dat Asjha van een eerder bezoek het dorp al kende. Et voilà, dat boek is na enkele jaren wonen in het dorp geschreven!

Een paar jaar geleden lagen mijn man en ik op een Grieks strandje een beetje bij te komen van weer een heerlijke, maar veel te drukke zomer in ons vakantiehuis in de Dordogne. De zon scheen op het verlaten strandje, de krekels gingen tekeer en zo nu en dan werden we getrakteerd op een zilt zeebriesje. Mijn man zei: ‘Weet je wat ik wel zou willen?’ ‘Een Porsche of een ijskoffie’, antwoordde ik zoals altijd. ‘Ja, ook. Maar toch vooral een huis aan zee.’

Deze wens werd de start voor La vie en rose. Waar in de eerste twee bundels van Asjha hun leven in de Dordogne centraal stond, gaat La Vie En Rose over de zoektocht naar dat ene huis aan zee in Zuid-Frankrijk. En dat huis – verrassend genoeg een roze huis – werd uiteindelijk gevonden. Niet direct aan zee, maar wel in de buurt van de Middellandse Zee. Hoe het de twee vergaat lees je in dit nieuwe boek. La vie en rose is o.a. te koop bij je favoriete boekhandel of op bol.com.

foto: Pasen bij de bakker in het dorp.

Lezen in de lente, GKT wenst iedereen VROLIJKE PAASDAGEN.

Chili met groene linzen uit de Berry.

foto: De landelijke streek Berry.

Chili met groene linzen uit de Berry. Vanaf de A20 zou je het niet zeggen, maar naast deze snelweg ligt een verbazend mooie streek, waar George Sand en Chopin zo graag vertoefden. Onlangs las GKT in een Frans tijdschrift over de Berry, dat de heuvels en vlaktes de componist deden denken aan zijn geliefde Mazurië. Hij schreef dus heel wat van zijn mazurkas voor piano in Sands kasteel Nohant Vic. De Berry is ook bekend vanwege de fijne witte Sancerre wijnen, om te serveren bij de lokale geitenkazen. Maar ook de groene linzen zijn niet te versmaden. Koud in een zomerse salade of op koudere dagen warm in en stoofgerecht. GKT vond in het magazine Indre en Berry een easy does it recept met groene linzen uit deze streek. Vandaag een chili met groene linzen en crème fraîche van chef Valérie Bertrand van restaurant Le Val Verre in La Châtre.

foto: groene linzen uit de Berry AOP.

Nodig 6 personen:

400 g groene linzen uit de Berry

500 g zacht rundvlees , bijvoorbeeld rumpsteak.

3 paprika’s, het liefst in verschillende kleuren

6 sappige tomaten, bijvoorbeeld roma.

6 el crème fraîche

1 grote ui

1 el chili con carne kruiden

1 el komijnzaadjes

verse platte peterselie

2 dl water

evt. wat zout

water om de linzen in te koken

Bereiding:

Doe de groene linzen in een grote pan met water en breng ze aan de kook met wat zout. Laat de linzen ongeveer een half uur koken, tot ze gaar zijn maar nog steeds stevig. Giet de linzen af en zet opzij voor later. Was ondertussen de paprika’s en snijd deze in dunne reepjes, snipper de ui en snijd de tamaten in blokjes. Verhit in een pan wat olie en fruit hierin de ui en voeg daarna de reepjes paprika toe. Voeg de chili con carne kruiden en komijnzaadjes toe en bak deze mee. Roer goed door en zorg dat het niet aanbrandt. Voeg na 5 minuten de tomaten toe en wat water. Laat het geheel even sudderen. Proef of er nog wat pit in moet in de vorm van chilipoeder. Voeg eventueel wat zout toe.

Snijd het rundvlees in dunne reepjes en verhit wat olie in een wok. Bak de reepjes kort aan en voeg het tomaten/paprika mengsel toe. Bak goed door gedurende 3 minuten. Voeg hierna de linzen toe en verwarm deze mee. Schep de gewokte chili direct op borden en schep op ieder bord een lepel crème fraîche. Versier met wat gehakte peterselie.

Restaurant Le Val Verre, Route de Briantes 34600 La Châtre

foto credits ©berryprovince

25 jaar Kroon op het Werk.

foto: Welkom bij 25 jaar Kroon op het Werk!

25 jaar Kroon op het Werk. Op 8 april was GKT te gast bij Kroon op het Werk om het 25-jarig bestaan te vieren. Het geheel vond plaats op voor GKT niet geheel onbekend terrein, namelijk bij Keizer Culinair in de Elandsstraat. Hier heb ik heel wat wijn- en kookuren doorgebracht. Dus het was dubbel leuk, om na al die jaren weer eens bij deze kookstudio te zijn: deze keer als gast. Kroon op het Werk bestaat dus 25 jaar, waarvan ik terugrekenend mag zeggen, dat ik al zo’n 17 jaar op de thee kom bij Robert. De Laguiole messen, die ik kreeg voor het geven van een wijnpresentatie zo’n 15 jaar geleden, worden nog steeds gebruikt in het Franse onderkomen van GKT. Ik zal alle evenementjes en blogs er eens op nalezen. Begonnen met een tweedaagse bij een gerenonmeerd Amsterdams kroketten- en snackhuis werd de liefde van Robert voor food geboren. Nee niet als snackspert, maar op foodpromotie gebied. En dat nu 25 jaar lang voor binnenlandse en buitenlandse opdrachtgevers. Om de zoveel tijd mag GKT de foodybox met de vondsten van Robert unboxen, zoals dat in jargon heet. Anyway 25 jaar Kroon op het Werk werd bekroond met een feestelijke foodmarkt. Vandaag een korte impressie. En een koninklijk recept.

foto: Chorizo uit Spanje, het nieuwe thuisland van Robert Kroon.
foto: Maza hoemmoes met een apéro tip.
foto: Unieke digitale kunst van Wilma Mesman. Fait sur mésure.
foto: Italiaans en bio ideeën van Sicilië.
foto: Een snack van naanbrood en kip van Patak.
foto: GKT smulde van dit Wijngaard kaasplankje.

Baci di dama, dameszoenen komen uit de Italiaanse regio Piëmonte.  Een zoetigheid voor bij de koffie of een glaasje zoete rode ricioto uit de Veneto. Ze werden voor het eerst gebakken in de negentiende eeuw, naar verluidt speciaal voor de Italiaanse koninklijke familie.  Deze lekkere koekjes sloten het Piëmontese menu af van Keizer Culinair. GKT heeft er heel wat gebakken.

Zo maak je deze beroemde zoete koekjes.

Nodig:

70 g amandelen
2½ el fijne kristalsuiker
100 g zachte boter, plus extra om in te vetten
100 g bloem
80 g aardappelmeel
70 g poedersuiker
1 ei
1 ei chocolade-hazelnootpasta (gianduja), voor de vulling

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 160 graden. Vet twee of drie bakplaten in met wat olie of boter. Maal de amandelen en suiker fijn in een keukenmachine. Doe de zachte boter in een kom en meng er langzaam de bloem en aardappelmeel doorheen. Voeg de poedersuiker, amandelsuikermengsel en een ei toe en maak het geheel tot een mooi glad deeg. Maak hiervan 30 tot 50 kleine bolletjes ter grootte van een walnoot. Druk elk bolletje iets plat. Laat 2 uur opstijven, leg de koekjes op de bakplaat en bak daarna in 18 tot 20 minuten af. Laat de koekjes afkoelen en plak er twee aan elkaar met wat chocolade-hazelnootpasta.

foto: Baci uit de Smaak van Italië
foto: Comme d’habitude: een fotomomentje met bonendiva Joke Boon. Maestro Kroon op de achtergrond in zwart.

Winter in de Languedoc.

foto: De aloë vera bloeit als voorbode van de lente.

Winter in de Languedoc. Als GKT de berichten mag geloven beleeft Nederland een zonnige nawinter. GKT ziet op foto’s blauwe luchten en zon. Een fenomeen, dat in de Languedoc normaliter de standaard is, maar dit jaar node ontbrak. Waarschijnlijk ben ik verwend geraakt de eerste twee droge en te warme winters hier. Met stof op de wegen, zon en temperaturen boven de 20 graden in februari. Twee winters van droogte. Maar niet getreurd en heel fijn voor de boeren: deze winter werden we getrakteerd op behoorlijk wat regen. De beken stroomden vol, de rivieren traden buiten hun oevers en als de tramontane na twee dagen net de boel had drooggeblazen, begon het een week lang van voor af aan. In het Frans worden zulke buien episodes méditerranéannes genoemd, wanneer het warme vocht van de Middellandse Zee botst tegen de koude bergen. De buien waren ook wel nodig gezien de twee droge jaren ervoor. Want de wijnbouw in deze streek is een grootverbruiker van water. Naast overlast levert het ook spectaculaire plaatjes op van wilde rivieren en hagelwit besneeuwde Pyreneeèn. De lente laat nog wat op zich wachten, maar zo gauw de regen ophield en de zon zich aandiende ging GKT op pad, de bergen in, om de boel te aanschouwen. De Gorges d’Héric met watervallen, de snel stromende Orb bij Cessenon of de nog kolkende zee van de storm bij Cap d’Agde. Een voordeel van de regenval is dat het lijkt alsof Persephone ontwaakt en verfrist door een koele douche haar mooiste kleed aantrekt. Overal popelen de bloemen en het groen, om hun lentedracht te laten zien. En dat gaat snel nu de zon de bodem verwamt. Het wordt lente.

Winter in de Languedoc. Een fotoblog……

foto: De besneeuwde Canigou vanuit Rivesaltes.
video: de bron van de Cesse in Ferrals les Montagnes.
foto: het stille Carcassonne in de Aude.
foto: Op een koude zaterdag brandt de kachel bij een vriend in de bergen.
foto: De Orb bij Cessenon.
video: De zeevlakte vlakbij Gruissan.
foto: Hopperdepop de bergen in. Gorges d’Héric.
video: Kathedraal van Narbonne met orgelmuziek.
foto: Iemand is zijn boot vergeten…..
foto: Roquebrun in spiegelbeeld.
video: Waterloop bij de krachtcentrale in de Orb.
foto: bloeiende amandel in Minerve.
foto: De rivier bij Roquebrun.
foto: Seiche op zondagmorgen in Saint Chinian.
video: De Kaap van Agde na de storm.
foto: Iris als lentebode.

Winter in de Languedoc, met een recept uit Bonen! van Joke Boon voor warme cassoulet.

foto: Cassoulet van Joke.

Cassoulet met kievietsbonen. uit het boek Bonen!

Nodig:

200 g kievitsbonen of andere witte bonensoort, 6 tot 12 uur geweekt in koud water.

2 laurierblaadjes

plantaardige olie

2 uien gesnipperd

2 teentjes knoflook gehakt

300 g dunne speklapjes

1 klein blikje tomatenpuree

1  tomaat fijngesneden

3 takjes tijm

250 ml witte wijn of groentebouillon

100 g gerookt ontbijtspek in plakjes

250 g varkensbraadworst, 2 à 3 stuks

65 g gr4of paneermeel

25 g boter in blokjes

3 el gehakte peterselie

zout en versgemalen peper

Bereiding:

Breng de bonen aan de kook met het weekwater en de laurierblaadjes. Laat ze in 45-60 minuten gaar koken. Controleer door er  een te proeven. Kook zo nodig langer. Verwarm de oven voor op 160 graden. Verhit een scheut olie in een koekenpan en fruit daarin de ui en knoflook gedurende 5 minuten. Snijd de speklapjes in dobbelstenen en kruid deze met zout en peper. Doe de blokjes bij de uien en bak ze al omscheppend een paar minuten mee tot het vlees begint te kleuren. Voeg de tomatenpuree toe en bak even mee, zodat de puree kan ontzuren. Voeg de fijngesneden tomaat, de takjes tijm en 150 ml van de wijn of groentebouillon toe en laat 10 minuten zachtjes pruttelen.

Verhit in een andere koekenpan een scheut olie. Snijd het gerookte ontbijtspek in stukjes en de worsten in plakken. Bak het spek en de worst in circa 6-8 minuten bruin. Laat nu de bonen uitlekken, maar houd de laurierblaadjes bij de bonen. Neem een ovenschaal of braadpan. Doe eerst de helft van de  bonen erin, dan de helft van het vlees tomatenmengsel en de helft van het spek- en worstmengsel Bestrooi met de helft van het paneermeel en giet de resterende wijn of groentebouillon erbij. Herhaal deze laagjes maar voeg geen wijn meer toe. Leg wat klontjes boter op het laagje paneermeel en schuif de ovenschotel in het midden van de warme oven. Laat 1 1/2 à 2 uur stoven Schep tussendoor één of twee keer het geroosterde korstje door de bonen. Of zeven of acht keer! Serveer de cassoulet in diepe borden bestrooi met gehakte peterselie. 

Wijn erbij: een donkerrode Corbières.

Winevibes 2025 voorjaar.

Winevibes 2025 voorjaar. Keldervondsten. Het is een koud en regenachtig voorjaar in de Hérault. Maar niet getreurd, dan maken we het gewoon gezellig in de cave van GKT, waar nog heel wat wijnen liggen, die on the road zijn meegenomen. Een fotoblog.

foto: Wijnkunst bij domaine Castan in Cazouls lès Béziers.

Winevibes 2025 voorjaar.

foto: Crémant de Limoux brut en witte Miocène van domaine Castan. Languedoc
foto: Blanquière Haute, biologisch wit uit Cessenon sur Orb. Languedoc.
foto: Côtes du Rhône, Sablet. Vallée du Rhône.
foto: Les Aumônières, Côtes du Rhône blanc.
foto: Caves d’Enserune rosé Les Amours. Languedoc.
foto: Puech du Viala, Cessnon sur Orb, wit. Languedoc & Côtes du Rhône bio.
foto: La tour de Cessenon de basic lijn van de Cooperative de Cessenon sur Orb. Languedoc.
foto: Wit uit Gassac van het befaamde domaine Moulin de Gassac. Languedoc.
foto: Rosé le chant de Julie. Pays d’Oc & Jardin de Charmes, viognier/grenache van Alma Cercius. Languedoc.
foto: Warme volle rode Faugères van du Cayla. Faugères, Langeuedoc.
foto: Crémant de bourgogne brut. Bourgogne.
foto: Light rood van domaine LeveJean. 9,5% Languedoc.
foto: Marselan van Les Libellules. Pays d’Oc.
foto: Voorjaar in de cave van GKT.

De volgende editie van winevibes 2025 staat in het teken van zomerse wijnen voor op je terras.

Easy does it fun food.

foto: Een pan keftedakia, altijd handig voor een apéro met vrienden en de dag erop heb je een easy does it maaltijd. Door het gebruik van kaneel en oregano kun je het zout achterwege laten.

Easy does it fun food. De dagelijkse maaltijd moet makkelijk zijn zonder naar bremzoute producten te grijpen uit de supermarkt. Dat is de uitdaging waar GKT dagelijks voor staat, ook hier in het Franse land. Want als GKT voor de etalage staat van een traiteur, de foodafdeling van een grande surface zoals de Hyper U in Agde bezoekt, loopt het water hem letterlijk in de mond. Wat een keuze aan heerlijke k&k gerechten, maar zoals gezegd vol met zout. En dat is nu letterlijk al anderhalf jaar un fruit defendu. Maar je heb niet zin om altijd lang in de keuken te staan. Inmiddels is GKT daardoor al redelijk behept met het bereiden easy does it zoutluw eten. Vers bien cuit stokbrood erbij. Dat wordt hier op het dorp namelijk tweemaal daags gebakken. (Nee niet afgebakken) Soms een glas lokale wijn. Makkelijker kan niet. Een korte fotoblog.

foto: Mijn makkelijke ensalada catalana, met magnetron krieltjes, tomaatjes augurkjes en komkommer. Voor de smaak een touch van espgnole kruiden uit de lijn van Ducros.
foto: Een easy does it Griekse kikkererwtensalade met feta en Grikese olijven. Deze eet GKt zelf met mate.
foto: Kip met courgette, ui en paprika. Prima easy does it gerecht voor een balansdag.
foto: Er wordt door GKT ook no waste gekookte zoals deze ensalada mexicana met mais, tonijn, komkommer en cayennepeper.
foto: Sautée de porc à la Balinaise. Easy does it met gember, knoflook een schutje sojasaus en een lepeltje sambal. Erbij komkommer en wat witte rijst.
foto: Velouté van GKT, dat rijmt. Altijd makkelijk om een pan courgettesoep te hebben voor een apéro, met wat crème fraiche en zoutarme gebakken spekjes voor de krokante noot.
foto: Een salade van veldsla, tomaat, rode paprika en gebakken kip met geitenkaas bolletjes. (in Nederland zijn deze te koop van Bettine)
foto: GKT is dol op coquilettes, Franse macaroni. Ik maakte eem makkelijk eenpansgercht met chorizo, kikkererwten, pimenton de la Vera en mais.
Foto: K&K charolais steak haché uit de Franse supermarkt met courgette en een uitje. Glas rood uit Corbiëres erbij. Easy does it.

Eten & leven met kanker. Joke Boon.

foto: cover Eten & leven met kanker.

Eten & leven met kanker. Vandaag verschijnt het. Joke Boon schreef een boek over kanker met haar ervaringen, vol relevante informatie en heerlijke recepten. Een bijzonder boek, want dit was juist het werk, dat ze nooit had willen schrijven, maar dat uiteindelijk een boek werd, waarin ze een uiting vond voor alles wat op haar afkwam. Ze zegt hier zelf over: een ander gaat poetsen, hardlopen of extreem sporten, ik zelf vind rust in taal en schrijven. En…. wandelen om mijn hoofd leeg te maken.  En zo geschiedde. In maart 2023 werd bij Joke endeldarmkanker vastgesteld. Joke noemt dat een achtbaan, die niet stopt. De diagnose kanker zet direct een streep alles waar je mee bezig bent. En in het geval van Joke zijn dat heel wat dingen. De behandeling van meer dan zeven maanden was een beproeving: intens, zwaar, maar ook een liefdevolle periode. De kanker is nu weg, maar nog steeds wordt Joke om de drie maanden gecontroleerd. In dit nieuwe boek wil zij, net als in haar columns voor Trouw de lezer, al dan niet kankerpatiënt meenemen door de reis, die zij ook zelf maakte.  

Eten & leven met kanker bestaat uit drie onderwerpen. Joke vertelt openhartig over haar eigen ziekte, ze laat anderen, zowel deskundigen als lotgenoten aan het woord. En heel belangrijk: er wordt gegeten, want dat is ook een grote passie van Joke Boon. Toen zijn na een behandeling, waarbij zij vier dagen niets mocht eten, thuis kwam, had ze een onverzadigbare trek in frites met mayo en satésaus. Helaas vond haar man, dat geen goed idee en hij ging zelf aan de slag. Joke genoot met volle teugen van de door haar steun en toeverlaat gemaakte ovenfriet met satésaus. Dat is natuurlijk op zo’n moment een groot geschenk, net als ander eten. Joke schreef al vaker over de troostende en helende werking van food.

Eten & leven met kanker gaat in op wat kanker is. De factoren, die meespelen. En gunt de lezer een blik in het leven van alle betrokkenen: de patiënt, de zorgverleners, de specialist, de fysiotherapeut en de chirurg. Erg bijzonder vindt GKT het interview met een collega en ex-wijnschrijver over hoe zij haar kankerperiode ervoer en tenslotte haar aanzette tot het schrijven over alcoholvrij drinken. Joke Boon vertelt ook openhartig over alle bijwerkingen en geeft handvatten, hoe hier mee om te gaan. Zo kreeg haar stoma de naam Sjakie. Ze geeft tips, om de vermoeidheid tegen te gaan en goedgehumeurd te blijven. Want volgens haar is bij kanker optimistisch zijn onontbeerlijk.

Het koken. We weten allemaal, dat bonendiva, vega-optioneer en linzenlady Joke haar hand niet omdraait voor de lekkerste recepten. Dat doet ze in haar wekelijkse columns, deed ze in al haar boeken en nu in dit boek, toegespitst op gezond eten met kanker. Plezier beleven aan het eten en gezelschap. Je body krijgt van alle behandelingen zo’n optater, dat je niet meer alles direct kunt verdragen, vaak misselijk bent. Joke neemt je aan de hand met recepten voor elk moment van de dag. Recepten, die je behalve een oppepper ook een zetje naar genezing bieden. Vol gezonde elementen. Voeg daarbij het grenzeloze humeur van mijn vriendin Joke en je begrijpt direct waarom GKT die mooie boek Eten & leven met kanker meteen heeft omarmd. Een must read voor elke kankerpatiënt en zijn/ haar omgeving. Ik ben trots op Joke dat zij uiteindelijk dit boek, dat ze nooit hoopte te schrijven het licht heeft laten zien.

Eten & leven met kanker. Joke Boon (ISBN 9789013017431) is een uitgave van Becht en is te koop voor € 24,99

Gereons Mag, de greenvibes-editie.

foto: Het groene huis in Grau d’Agde.

Gereons Mag, de greenvibes-editie. De lente zit in de lucht, althans in het hoofd van GKT, want gezien de temperaturen en grisaille hier in de Languedoc kan er wel een tandje bij. De amandelbomen bloeien wel, elk jaar een voorbode van de aanstormende lente. Remedie tegen het grijze weer is de nieuwe editie van Gereons Mag, die ik de greenvibes-editie heb gedoopt. Met een recept van Bas van Montfrans, Oekraiense honing van de Bijen Familie en het moestuinboek van Koken met Karin. GKT struinde langs brocanteurs in Pézenas, verdiepte zich in het zelfvoorzienend tuinieren en geeft tips voor tentoonstellingen. De centerpiece van deze editie is het nieuwe boek van Joke Boon: Eten en leven met kanker, waarin zij haar ervaringen en lekkere recepten deelt. Een mooie steun in de rug. Haar boek verschijnt eind februari. Laat de lente maar komen!

foto: Pasta van Bas van Montfrans.

Romige boerenkool-pasta met geitenkaas. Bas van Montfrans, inmiddels geen onbekende bijdrager, grossiert in originele recepten. Voor deze editie van Gereons Mag een pastarecept met boerenkool en geitenkaas op het breukvlak van winter en lente.

Nodig:

350 g fusilli, rigatoni of een andere pasta naar keuze

200 g boerenkool

200 ml slagroom

150 g zachte geitenkaas

2 teentjes knoflook

1 ui

2 el olijfolie

50 g Parmezaanse kaas

peper en zout naar smaak

Bereiding:

Kook de pasta. Breng een ruime pan met gezouten water aan de kook en kook de pasta al dente volgens de verpakking. Giet af en bewaar een kopje van het kookwater. Bereid de boerenkool. Verhit 1 el olijfolie in een grote pan of wok. Voeg de boerenkool toe en roerbak 3-5 minuten tot het slinkt en zacht wordt. Haal uit de pan en zet apart. Maak de saus. Verhit opnieuw een eetlepel olijfolie in de pan en fruit de ui en knoflook op een laag vuur tot ze zacht en glazig zijn. Voeg de room toe en breng zachtjes aan de kook. Roer de geitenkaas door de saus tot deze volledig gesmolten is. Voeg de boerenkool toe aan de saus en meng goed. Breng op smaak met peper en zout. Voeg de afgegoten pasta toe en roer alles goed door elkaar. Als de saus te dik is, voeg je een beetje van het achtergehouden pastawater toe om het smeuïg te maken. Serveer direct.

foto: De mooie honinglijn van Bijen Familie.

Bijen Familie. Onlangs werd GKT blij verrast met culipost van Monique Meulendijks. Zij importeert namelijk honing uit het al drie jaar door oorlog getroffen Oekraïne. Bijen Familie, de honing, is het verhaal van bijenvolken en imkerfamilies in Oekraïne. Samen vormen deze nijvere dieren en hun imkers een goed team. Voor de toekomst van de landbouw en imkers in dit getergde land is het belangrijk dat hun bijenteelt kan overleven. En dat zij ondanks de oorlog hun bijenvolken in stand kunnen houden. De bij is immers van groot belang voor de voortgang van de natuur en het leven. Daarin speelt dit gedomesticeerde kleine dier een grote rol. Bij aankoop van elke pot honing van Bijen Familie betaalt u één euro extra op de verkoopprijs. Deze komt ten goede aan de imkers in Oekraïne, om zo hun werk te kunnen voortzetten. Een win win situatie: zij kunnen hun werk doen en u heeft er een heerlijke pot honing voor terug in drie verschillende smaken: lente, zomer en boekweit.

foto: Cover Van Moestuin tot maaltijd, de nieuwe Koken met Karin.
foto: Infographic, die laat zien hoe je paprika maakt van paprika

Koken met Karin, van moestuin tot maaltijd. Een nieuw boek van de hand van de antipakjes & zakjeskoningin. In eerste instantie als kinderboek geschreven, maar dat weerhoudt het grote kind in mij niet er zelf mee aan de slag te kunnen. Je hoeft hiervoor geen groene vingers noch een grote moestuin te hebben. Een stadsbalkon volstaat. Karin begon ooit vier hoog in Amsterdam met een ieniemienie smulbalkon. Ze keek tuinvlogs, experimenteerde erop los en op een zeker moment ontsteeg ze het niveau van de klunzige tuinamateur. Tegenwoordig zaait en plant ze haar groente in haar Normandische moestuin. Een boek was geboren. Een vrolijk handzaam boek met ideeën en recepten voor elke moestuinliefhebber dat je nu kunt vinden in je boekhandel of online. Uitgave van Ploegsma.

foto: Blauw en Spaans in een brocante in Pézenas.
foto: Retro eighties schilderij.
foto: Klassieke frou frou brocante.

Brocante in Pézenas. De grote stroom toeristen is er nog niet, dus je kunt aan de Avenue Aristide Briand heerlijk inspiratie opdoen bij de aldaar gevestigde brocanteurs en antiquairs. De geboden waar in Pézenas isw el wat aan de prijs voor het budget van GKT, maar ik kom altijd thuis met nieuwe ideeën. En in de directe omgeving zijn er immers genoeg vide greniers en rommelmakten en -winkels, waar je voor een habbekrats je hart kunt ophalen. Zoals een oude soepterrine, die nog ontbrak in de collectie van GKT, gescoord voor slechts 9 euri in een koopjeshal. Erbij een fijn boekje over de eerste keizer van Frankrijk en je keert als een blij kind huiswaarts. Zo vond GKT in het najaar een portret van een cherubijntje, dat inmiddels Grumpy Trumpy is gedoopt.

foto: Catch of the day bij Seconde Main.
foto: Throwback oeufs en meurette voor de lente!

RECEPT: oeufs en meurette. Nu we toch in Franse sferen zijn: “oeufs en meurette” een Bourgondische klassieker van eieren gepocheerd in rode wijn met een rode wijnsaus. De gepocheerd ei met saus combinatie van wijn, spek en uien uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Lang inkoken maakt de saus dikker. We drinken er een pinot noir uit de Bourgogne bij.

Nodig:

1 fles rode Bourgogne wijn

100 g spek in blokjes

6 sjalotjes

100 g boter

250 ml runderbouillon

8 sneden brood

2 tenen knoflook

50 ml wijnazijn

8 verse eieren

zout, peper

gehakte peterselie/bieslook

1 l heet water

Bereiding:

Snijd het spek in heel fijne kleine blokjes. Hak de sjalotjes fijn. Verhit ongeveer 20 g boter en bak  de spekblokjes en sjalotjes kort aan tot bruin. Giet er 500 ml rode wijn bij en de bouillon. Bewaar de rest van de wijn voor het pocheren. Kook dit onder telkens roeren voor de helft in zodat een dikke saus ontstaat. Rooster het brood en wrijf in met de knoflooktenen.

Giet in een pan de overige wijn, water en azijn en breng aan de kook. Let op dat het niet kookt maar borrelt. Breek de eieren één voor één in een kopje. Zet het vuur laag en roer het water kokende water zo dat er een kolk ontstaat. Voeg het ei toe en laat het 3 minuten pocheren. Schep eruit met schuimspaan. Doe dit ook met de andere eieren. Houd ze warm in een schaal met warm water. Snijd eventueel de randjes van de eieren bij. Als de saus goed is ingekookt, voeg dan peper en zout toe en de rest van de boter in blokjes om te binden. Niet meer verwarmen.

Leg het geroosterde brood op een schaal, en leg op elke snee een gepocheerd ei. Giet de saus erover en bestrooi met wat bieslook en peterselie.

foto: Cover De zelfvoorzienende tuin.

De zelfvoorzienende tuin. Onlangs zag GKT op M6 een programma over creatief met je resources omgaan. Eén van de onderwerpen was de uitdaging van een stel vlakbij Grenoble, dat ernaar streefde nog maar twee keer per jaar in een grote supermarkt te komen voor hun voedsel. En dat lukte zowaar. Met zelf gemalen meel, groenten uit de tuin, jacht en ruilvlees. Een mooi project. Bij Good Cook verscheen onlangs een boek van Huw Richards en kok Sam Cooper. Over de aanleg en onderhoud van een zelfvoorzienende tuin. Is het moeilijk om zo’n tuin aan te leggen? Kost het je veel tijd? En wat als de oogst tegenvalt. De schrijvers trokken er twee jaar voor uit. Een boek dat hun reis beschrijft. Een bewijs dat met inzet en creativiteit het goed zelfvoorzienend tuinieren is. Een praktisch boek moest er dus komen voor alle tuinadepten met dezelfde wens. Vol met makkelijke tips, lekkere recepten en een plan. Sam, de andere schrijver voegt eraan toe, dat het wel planning vergt. Hoeveel tuiniers blijven niet zitten met kilo’s courgette of bergen boontjes. Een belangrijk onderdeel is dus het bewaren van je oogst, zodat je de hele winter blijft genieten van je inzet. Een boek dus met kweekinzichten en de ervaringen van een chef kok. In te passen in je drukke day tot day sitydwellers-bestaan. Een vrolijk boek om de lente mee te starten. Uitgave van Good Cook.

foto: Cover van het nieuwe boek van Joke Boon.

Eten en leven met kanker. Een nieuw bijzonder en persoonlijk boek van bonendiva en vriendin Joke Boon. Bij haar werd zo’n twee jaar geleden darmkanker geconstateerd. Een rollercoaster, die haar leven volledig veranderde. Allereerst het behandeltraject, maar ook de impact op haar eetlust. Joke voelde zich vaak moe en beroerd, maar wilde toch genieten van haar eten. In Eten en leven met kanker lees je naast algemene informatie en interviews met deskundigen 80 recepten, om je eetlust niet te verliezen. Want behalve, dat je goed beroerd bent van de behandelingen, er een aanslag wordt gepleegd op je optimisme, is ook het verlies van eetlust en misselijkheid geen sinecure bij darmkanker. Joke weet als geen ander positief te blijven en schreef een boek, net als haar columns in Trouw, waarin ze op positieve wijze haar ervaringen deelt en elke keer een troostend recept, waarmee je de dag doorkomt. Een fijne houvast voor zowel degene, bij wie darmkanker wordt geconstateerd, als de omgeving. Want als je samen geniet kom je snel een stuk verder. Binnenkort een review op GKT. Eten en leven met kanker is een uitgave van Becht.

foto: Sag mir wo die Blumen sind. Anselm Kiefer.

Anselm Kiefer in het Van Gogh Museum. Sag mir wo die Blumen sind is één tentoonstelling in twee Amsterdamse musea, Het Van Gogh en het Stedelijk Museum presenteren van 7 maart tot 9 juni 2025 het werk van Anselm Kiefer. Voor het eerst zijn zijn schilderijen te zien in het Van Gogh Museum, terwijl het Stedelijk Museum een retrospectief samenstelt van werken, die tot de collectie behoren. Ook zal er nieuw, nog nooit getoond werk van Kiefer zijn te zien, waaronder het immense titelwerk Sag mir wo die Blumen sind. Het beslaat de hele muur bij de hoofdtrap van het Stedelijk Museum. De titel van het schilderij verwijst naar een belangrijk anti-oorlogslied, dat grote bekendheid kreeg in de Duitse vertolking door Marlene Dietrich.

Een deel van de tentoonstelling reist door: in samenwerking met het Van Gogh Museum zal Kiefer/Van Gogh van 28 juni tot 26 oktober 2025 te zien zijn in de Royal Academy of Arts in Londen.

foto: Cover De traditionele Franse keuken.

RECEPT: les inhocs à la sauce verte. Het mag inmiddels bekend zijn, dat Gereons Keuken Thuis een voorliefde heeft voor de Franse keuken. En dan ook nog eens voor vintage kookboeken, die ik her en der oppik. Zoals dit werk van Brigitte Tilleray, dat ik vond in de kringloopwinkel. Spekkie voor mijn bekkie. Het heet de Traditionele Franse keuken en staat vol landelijke recepten. Opgetekend uit de monden van boerinnen en huisvrouwen. Op Corsica, in de Ardennen, de Sud Ouest en Vogezen. Stevige kost, veel wild. Ach eigenlijk staat er van alles in uit de grote provisiekast, die men Frankrijk noemt. Tilleray beschrijft alle recepten heel beeldend. Je waant je bij wijze van spreken gewoon in dat Bourgondische klooster of op die alpenwei. En dat maakt het koken uit dit soort werken een feest. Zoals het onderstaande recept. Pasta met groene saus, les inhocs. Provencaalse pasta, om zelf thuis te maken. Een van origine boerenrecept.  De schrijfster gebruikt eendeneieren, ik kippenei. Serveer les inhocs met sauce verte van grand mère Chaix. We drinken er een rode marselan bij van Domaine Castan.

Nodig:

500 g bloem

2 eieren

2 el olijfolie

3 el lauw water

zout en zwarte peper

gemalen Gruyère

voor de saus van grand mère Chaix:

handvol gehakte peterselie, 2 blaadjes munt fijngehakt, 2 tenen knoflook gehakt, 2 tl grof zeezout, 3 el geuerige olijfolie en 3 el kookwater van de pasta. Ter ganering wat daslookblaadjes als je die kan vinden.

Bereiding:

Zeef de bloem in een grote kom en druk er een kuiltje in. Klop de eieren, de olie en water door elkaar en geit in het kuiltje. Meng alles goed door elkaar tot er een stevig deeg ontstaat.  Bestrooi het werkblad met wat bloem en rol de pasta dun uit. Laat de pasta 30 minuten drogen en rol deze op en snijd in dunne linten. Kook de pasta enkele minuten in ruim kokend water. Als de pasta al dente is meng deze dan met de saus van  kruiden, olie en wat lepels kookvocht. Direct serveren met gemalen gruyère en een draai zwarte peper.

foto: Tips voor bewuster leven met je resources.

365 tips voor een groenere wereld. GKT schrikt soms weleens van al zijn afval, het vele watergebruik en het niet duurzaam zijn van zijn keukentje. In het Occitaanse dorp zie je vaak voor huizen allerlei “afgedankte” dingen staan, bakken vol troep, die wij in Nederland allang naar het vuilnis hadden verwezen. Zo anders is dat hier, de lokale biologische bloemenkweker kan oude potjes altijd gebruiken. De kattendame van het dorp weet wel raad met oud beddengoed. Vide greniers en brocantes zijn in elk dorp doodgewoon en altijd vindt iemand daar wel iets van zijn of haar gading. Zo wordt er ongemerkt heel wat gerecycled en duurzaam hergebruikt door de bewoners. Een ander onderwerp in deze streek is water. Er heerst al sinds de winter droogte en veel regen valt er ook nu (nog) niet. De plaatselijke rivier staat droog en iedereen wordt gemaand spaarzaam om te gaan met water. Een Franse vriendin met een chambre d’hôtes vraagt haar gasten om het eerst koude water tijden het open van de douchekraan op te vangen in een emmer. Daarmee kunnen dan weer de planten worden water gegeven. 365 tips voor een groenere wereld is een uitgave van GoodCook.

foto: My secret garden in de duinen.

Daslook uit de duinen. Het groeit op een chique landgoed in de duinen. Ik weet daar een plekje, waar door de vochtige bodem en kalkrijke grond in het voorjaar veel daslook staat. Lekker goedje om te gebruiken in dips en salades. Maar met een waarschuwing. Daslook, althans het blad ervan lijkt op lelietjes van dalen. En laten die laatste nu zo giftig als wat zijn. En lelietjes van dalen ruiken niet naar knoflook. Niet voor consumptie geschikt dus.  Aan de slag dus, de paden op om wild te plukken: het is tenslotte daslookseizoen. En dan vrolijke recepten maken met vers geplukt groen of verse groente. Hoe greenvibes wil je het hebben?

foto: Kunst uit de Haagse natuur.

De Mesdag collectie, nieuwe tentoonstelling. Als beeldend kunstenaar legt Anne Geene (1983) de verborgen schoonheid van het alledaagse in de natuur vast. In de tentoonstelling ‘Anne Geene. Buitengewoon’ onderzoekt zij de natuur rondom het Haagse museum De Mesdag Collectie, van de monumentale tuin tot de Scheveningse kust. Te zien van 21 maart tot en met 27 juli 2025 in de Mesdag Collectie.

video: Sag mir wo die Blumen sind, Marlene Dietrich.

De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van reizen en verschijnt rond 20 mei.

foto: stroomversnelling in de Orb.

Noot: de greenvibes-editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Bas van Montfrans, Bijen Familie, Koken met Karin, Ploegsma, Huw Richards, Sam Cooper, GoodCook, Van Gogh Museum Amsterdam, Seconde Main in Colombiers, Becht, Joke Boon, Mesdag Collectie. gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Brabant kookboek!

foto: cover Kookboek van Brabant.

Brabant kookboek! In Gereons Keuken Thuis ligt een rood “buukske” Het ontbrak nog in mijn kookboekenhoek. Een kookboek, dat recepten verzamelt uit de “gezelligste” provincie van ons land. (vinden dat niet alle provincies dat?) Brabant. Andréa Janssen dook in de niet altijd zo gezellige geschiedenis van culinair Brabant, waar zeker na de deling van 1648 en de industrialisering in de 19e eeuw het niet altijd feest was op tafel. Dat gold zeker voor het gebied, dat wij tegenwoordig Noord Brabant noemen. Een gebied, dat veel water had in het westen en noorden en onvruchtbare zandgronden met heide in het oosten en tegen de Belgische grens. Een gebied waar de centrale regering in Den Haag maar weinig aandacht aan besteedde, volgens Janssen. Het leven was hard. De boerenbevolking bestond voor een groot gedeelte uit keuterboeren met grote gezinnen, die leefden van hun gemengde bedrijf. Kijk eens naar de verweerde koppen van de Aardappeleters, die Van Gogh zo treffend neerzette. Tot en met de twintigste eeuw leefde de Brabander vooral in dorpen. De steden waren niet doorgegroeid sinds de Spaanse tijd en werden bevolkt door middenstand en een kleine (adellijke) toplaag. Vanaf de 19e eeuw veranderde de samenleving. Door de wol- en vleesverwerkingsindustrie onstonden industrieplaatsen zoals Tilburg en Oss. West Brabant werd een grote suikerproducent. Tot slot vestigde de Bommelse familie Philips zich in Eindhoven, wat weer een hele andere instroom aan bewoners vanuit heel Nederland veroorzaakte. Met plezier gaat de schrijfster op zoek naar al dan niet verloren gerechten. Wat aten en eten de Brabanders?

foto: de Sint Janskathedraal in ‘s-Hertogenbosch

Worstenbroodjes, Bossche bollen en zult. Deze gerechten schieten meteen te binnen bij GKT als het over Brabant gaat. Met Bossche bollen ben ik zelf opgegroeid, net zoals worstenbroodjes. En zult? Een product, waar je overigens geen recept van aantreft in het boek, is een all time guilty pleasure van GKT. Kookboek van Brabant begint met soep. Een niet geheel onlogische keuze, want dit is een goede maagvuller in grote gezinnen. Dat betekent palingsoep in het waterrijke westen en noorden van Brabant. Visserij was er volop, zowel in de rivieren als zeearemen. Vis was een goedkoop en niet onbelangrijk voedingsmiddel in de katholieke provincie. Nog steeds wordt er bij Bergen op Zoom gevist naar ansjovis. In het boekje staan ook veel aardappel- en bonen gerechten, destijds een belangrijke bron van eiwit en koolhydraten. Denk aan blote billetjes in het gras, een stamppot van snij- en witte bonen. Zeker in de winter als groente uit de Weckpot. Ook kwam er pap op tafel, zoals de bekende Begijnenrijst uit Breda.

foto: Carnavalsmaandag in Oeteldonk, een dorp in het moeras.

Carnaval, het feest van het jaar. Dan ligt drie dagen lang in de steden en dorpen het openbare leven stil. Het feest voor de katholieke vastenperiode. GKTheeft hier fijne herinneringen aan. Bijvoorbeeld de bekende nonnevotten van bakker Sonnemans in Sint Oedenrode. Echt een baksel voor de carnavalstijd. Over bakken gesproken: Andrea Janssen vermeld een recept voor Bossche Koek, een traditionele koek, die al werd gebakken in de tijd van schilder Jeroen Bosch. Bijna was deze lekkernij verloren gegaan in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Maar gelukkig weer nieuw leven ingeblazen. De Bossche bol wordt genoemd, een van oorsprong Haagse soes, die aan zijn honderdjarige zegetocht begon door onder andere bakkerij De Groot aan de Stationsweg in Den Bosch. Wie is er niet groot mee geworden. En wat ook Brabants is: de eierkoek! Landelijke furore kreeg deze naar mijn beleving wat droge koek door Sonja Bakker, de dieetdiva.

foto: Een Vlaamse schuur in de Meierij.

Andere hoogtijdagen worden gevierd met o.a. worstenbroodjes (na de nachtmis met Kerst), balkenbrij met bruine suiker bij een boterham of een uitgebreide Brabantse koffietafel. De laatste zie je nog regelmatig na communies of begrafenissen. Kookboek van Brabant is een leuk geschreven boekje, zeker voor Brabantse uitwijkelingen zoals GKT. Met voor mij ook nieuwe recepten. Ik mis de recepten voor zure zult en Bossche beuling, waarvan ik vrees, dat ze niet meer zo tot de hedendaagse smaak behoren. Het “buukske” krijgt een (ere) plek in mijn kookboekenhoek tussen het Bossche koekkookboek, Puntneuzen en Kersenpitten en het Bossche bollenboek.

Kookboek van Brabant. Andréa Janssen (ISBN 9789492821270) is een uitgave van Het Zwarte Schaap en is te koop voor € 17,95.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Over Andréa Janssen: Wat leuk dat je even op mijn site langskomt. Ik ben Andréa en ik woon in het Zuiden van Nederland, in de buurt van Oss. Mijn passie is koken en eten. En dat begon al toen ik heel klein was. Want ik hou van lekker eten en voor de meeste wereldkeukens kun je me ’s nachts wakker maken (en dat zegt heel wat). En de recepten op mijn blog zijn precies gemaakt zoals ik graag eten klaarmaak: snel, lekker én makkelijk te maken zijn! En het liefst met een leuke twist. Met de recepten die je op deze site terugvind, maak je gerechten waar iedereen blij van wordt. Elke dag en elk moment. Of het nu een lekkere verse maaltijd met je gezin is, een dinertje met familie of een feestje met lekkere hapjes. En waarom niet allemaal tegelijkertijd? (Janssen op haar site)

Wine vibes 2025.

Wine vibes 2025. GKT gaat in 2025 de wijntour oppoetsen. De naam verandert, de inhoud niet, maar de thematiek wel. Wijntour gaat Wine vibes heten, klinkt wat swingender en GKT gaat proberen aan elke editie een thema te plakken. Deze keer zijn het rosé- en witte wijnen voor het voorjaar, die GKT selecteerde. Lekker vrolijk tijdens deze mistige januaridagen.

foto: Marius Peyol, coteaux d’Aix en Provence rosé. (FR)
foto: deze haalt GKT regelmatig in huis. Mucho mas blanco. (ES)
foto: Moulin de Gasac rosé, Languedoc en Grain de gris uit de Camargue. (FR)
foto: Cono Sur, unoaked chardonnay. (Chili)
foto: Grenache Grix, rosé du sable, Pays d’Oc. (FR)
foto: Béranger, picpoul de pinet, Languedoc (FR)
foto: Maritima rosé, coteaux Varois, Provence (FR)
foto: Montagny Prélude, Stéphane Aladame 2020, Bourgogne (FR)
foto: Souvenir by Chloé, generieke rosé du sable, Pays d’Oc. (FR)
foto: een AH gimmick WIJNTJE bio verdejo (ES)
foto: St. Louis de Provende, coteaux Varois rosé. (FR)
foto: SAAM chenin blanc uit Paarl (ZA)
foto: Mâcon- Chardonnay uit Chardonnay van Caves de Lugny. Bourgogne blanc. (FR)
foto: een favoriet van GKT: Puech du Viala, Saint Chinian rosé, Languedoc (FR)

De volgende aflevering van Wine vibes 2025 staat in het teken van de Languedoc in rood, wit en rosé.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten