Soupe au pistou.

 foto: Avignon

Soupe au pistou. Groentesoep met een Provençaalse basilicumpesto. (pesto zonder pijnboompitten) Zon in je soepkom, want je merkt op deze zondagochtend in september dat er al een vleugje najaar in de lucht zit. De dagen worden al weer iets korter en in de ochtend is al een lichte humuslucht te bespeuren. Maar niet getreurd met deze heerlijke soupe au pistou houd je het zomergevoel nog eventjes vast. Het beeld van de strakke blauwe lucht boven het paars van de lavendel, het geel van de zonnebloemen en het sappige groen van de wijnranken. Soms iets afgekoeld door een vleugje Mistral. Het kleurenpalet, dat de schilder Van Gogh zo boeide. De Provence in al haar geuren en smaken. Olijven, knoflook en kruiden. In Gereons Keuken Thuis kan ik het bijna ruiken. Wilde venkel langs de weg of de wind door de tijm en rozemarijn. De cypressen die even na Bollène opdoemen laten weten dat je in mediterrane sferen bent aangekomen. De okerkleurige gevels van de huizen in de dorpjes. De Fontaine de Vaucluse met zijn woest kolkende riviertje. Romeins erfgoed in Orange en Arles. Zij wisten dat het ook goed toeven was in de provincia Romana. De latere pausen van Avignon ook. Wie eigenlijk niet?  Allemaal instant herinneringen aan de Provence. Misschien is het geen toeval dat Gereons Keuken Thuis zich in een gebouw  met de naam Vaucluse bevindt. Maar dat terzijde op deze zondagmorgen. Ik heb nog runderbouillon in de vriezer, groente van de markt en bossen basilicum op mijn zonnige balkon. Aan de slag dus met een soupe au pistou. We drinken een rode Vacqueyras bij, zongerijpt fruit uit het Rhônedal.

 foto: okeren gevels, blauwe luiken.

Nodig:

2 liter runderbouillon (van blokje)

3 gepelde tomaten uit blik

150 g sperzieboontjes

1 prei in ringetjes

1 winterwortel in blokjes

1 courgette in blokjes

1 grote aardappel

1 potje witte bonen uitgelekt

6 el olijfolie

4 tenen knoflook

peper en zout

2 tl gedroogde Provençaalse kruiden

12 takjes verse basilicum

75 g geraspte Parmezaan

75 g macaroni.

gehakte peterselie

Bereiding:

Tomaten in kleine stukjes snijden. Prei in ringetjes snijden en wassen. Winterwortel in blokjes snijden. Courgette wassen en in blokjes snijden. Aardappel schillen en in blokjes snijden. Eén teentje knoflook in plakjes snijden. Verhit twee eetlepels olie in een pan en fruit alle groente kort aan. Voeg de tomatenblokjes en Provençaalse kruiden toe. En daarna de warme runderbouillon. Laat het geheel 20 minuten zachtjes koken. Ondertussen de basilicum met de kaas, knoflook en olijfolie met de staafmixer tot een gladde saus pureren. Voeg als laatste de macaroni en uitgelekte witte bonen toe en laat de soupe au pistou nog 10 minuten koken. Soep op smaak brengen met peper en zout. Serveer direct in een kom met een flinke lepel pistou.

DIY foodfestival van Keizer Culinair.

 foto: DIY foodfestival.

DIY foodfestival van Keizer Culinair. Een nieuwe loot aan de stam. Iets anders dan geijkte kooklessen, die deze kookschool al jaren met veel succes aanbiedt. Zoals het Franse bistromenu en de keuken van Piëmonte. Of een feestmenu. En natuurlijk wijnproeverijen, daar weet Gereons Keuken Thuis alles van. En nu is er het DIY foodfestival, nieuw en eigentijds. Met een groep zelf koken, kijken naar demo’s zoals worst maken van kop tot staart. Of zelf aan de slag met cock– en mocktails. Los gaan met groenten. Inmaken of verwerken tot frietjes. Los van een landenthema, zoals we gewend waren bij Keizer Culinair. Een avondvullend programma. In een losse sfeer je diner bereiden en  al dan niet aan tafel opeten. Als dan niet gecombineerd met een wedstrijd element. Laat je inspireren. Ga lekker aan de slag en proef!

 foto: een explosie van kleur en smaak.

 

 

 

 

 

 

 

Om dit leuke nieuwe DIY foodfestival vorm te geven werkte Keizer Culinair samen met styliste Eline Bax. Zij maakt van elk hapje een beleving. Want daar draait het om. Beleven, samen kooktechnieken leren, presentatie van gerechten, die je nog niet eerder zelf hebt gemaakt. En ten slotte de WOW factor. Nieuwe dingen ontdekken. Dat is de beleving van dit nieuwe concept. Een vrolijke avond vol smaak, kleur en genot. Het DIY foodfestival, vooralsnog in de vestiging Den Haag en aan de Amsterdamse Elandsstraat. Een aanrader deze herfst. Ga het meemaken.

 foto: leer zelf worst maken.

Voor meer informatie kun je Keizer Culinair altijd bellen 020-8081935

 foto: mooie ingemaakte groenten

Ants on a Shrimp.

 foto: Ants on a Shrimp

Ants on a Shrimp. Op een zonnige dinsdagmorgen sprong Gereons Keuken Thuis op zijn fiets en reed naar het Ketelhuis om daar een kijkje in de keuken van René Redzepi te nemen. Niet letterlijk natuurlijk maar in de vorm van een fooddocumentaire gemaakt en geschreven door Maurice Dekkers. Een hele bijzondere film. René Redzepi kennen we allemaal van NOMA, het beste restaurant ter wereld, jaren achter elkaar. Nordisk Mad, waar deze kok en zijn hele team al jaren mee experimenteren. Bijzondere creaties. Maar je kunt te lui worden, te voldaan. En zodoende verhuisde Redzepi het hele NOMA team naar de keukens van het Mandarin Hotel hartje Tokio, om daar zes weken te gaan koken op de wijze van NOMA.  Maurice Dekkers  verhuisde mee naar Japan om deze queeste vast te leggen. Spannend.

 foto: René Redzepi

Voor NOMA Tokio waren 58.000 inschrijvingen en slechts ruimte voor 3000 couverts. Een grote uitdaging met vele risico’s. De film laat zien hoe Redzepi en zijn team door het prachtige Japan reizen om zo veel mogelijk mooie natuurlijke ingrediënten te verzamelen. Als een dirigent stuurt hij zijn hele team op bijna vaderlijke wijze aan, want elke persoon binnen het NOMA team heeft zijn eigen specialiteit. Als een symfonie leidt hij het team. De koks wonen bij wijze van spreken in de keuken. Eén van de koks zegt zelfs dat de keuken van NOMA haar relatie is. De passie voor eten en beleving spat van deze film af. In een hoog tempo zie we de koks gerechten bedenken, afkeuren, vervallen in oude patronen. Totdat eindelijk het 14 gangen menu op kaiseki wijze helemaal naar wens is van de meester. NOMA Tokio kan open en het concert kan beginnen. Sashimi van citrus, een rauwe langoustine, krakend vers met zout en mieren, origami van zwarte knoflook en een taartje met zoetwater mosselen. Een gelakte geroosterde eend, die 4 weken is afgehangen om te delen aan tafel Het is een groot spektakel  van smaak, product, creatie en genot. De film neemt je mee van kop tot staart en in anderhalf uur tijd doe je zoveel indrukken en inspiratie op, dat je thuis het geheel nog eens aan je voorbij laat trekken. Food forThought! Een aanrader. Ants on a Shrimp.

 foto: secuur werk eend roosteren.

Ants on a Shrimp is een productie van cinema delicatessen vanaf 1 september a.s. te zien in diverse theaters in heel Nederland.

Ontbijt van Mara Grimm.

 foto: Ontbijt van Mara Grimm

Ontbijt. Van deze maaltijd wordt vaak gezegd, dat het het de belangrijkste maaltijd van de dag is. Is dat zo? Gezien het aantal boeken, dat over dit onderwerp wordt geschreven, zou je dat niet zeggen. Het onderwerp ontbijt is een beetje het stiefkindje van de culinaire schrijverij. Dat kon anders, vond Mara Grimm en zij dook in de ontbijtwereld. En met resultaat, in Gereons Keuken Thuis ligt nu het boek Ontbijt, recepten en verhalen voor in de ochtend. Een mooie combinatie, want tijdens het ontbijt laad je jezelf op met energie en maak je plannen voor de dag.

In het eerste hoofdstuk schrijft Grimm over de geschiedenis en de rol van het ontbijt. Van zondige gulzigheid tot 18e eeuwse Engelse ontbijtpartijtjes. Van focus op gezondheid via het één euro ontbijt van IKEA tot een sterrenontbijt. het mag met recht een dynamisch geheel genoemd worden.Het boek gaat verder , hoe kan het ook anders, met eiergerechten, een essentieel onderdeel van elk (feestelijk) ontbijt. Helaas lust ik zelf geen eieren, maar maak ze wel met liefde klaar. De uitsmijter, eggs Benedict, kwijlende omeletten, shakshuka. Er gaat een wereld open.

Wat is een ontbijt zonder pap en ontbijtgranen. Daar gaat het volgende hoofdstuk over. Cornflakes, Bircher muesli, havermout (vaste prik elke ochtend in Gereons Keuken Thuis) en granola.De wereld van het graan in je kom of op je bord. Brood is het volgende deel van Ontbijt. Een beschuitje met hagelslag, pan con tomate (ik ken dat als pan amb tomaquet), de New Yorkse bagel met zalm of wentelteefjes. Brood en ontbijt zijn een mooi stel.

Minder bekend in westerse landen is het ontbijten met rijst of noedels. Een favoriet in Azië. Grimm wijdt er een heel hoofdstuk aan. Miso soep, Indiase kedgeree of wat te denken van nasi goreng? Patisserie en zoet, het volgende element van de ochtendmaaltijd. Pas sinds 1850 maakt zoet zijn entree tijdens het ontbijt. Croissants en pain au chocolat natuurlijk. Wafels en donuts en de oblgate pancake, die op alle Amerikaanse ontbijt menu’s staat. Al dan neit met zoete maple syrup.

Vis en vlees ontbreken niet in het boek. De spek bij je ei. De worstjes tijdens het full Britsh breakfast, niertjes van de duivel, kippers en blini’s met kaviaar. Fruit speelt altijd een rol, van geperst sap, via jams, een kommetje fruit of een smoothie. Direct je vitamientjes binnen. Groente en bonen. Een heb ik eens in de winter ontbeten met een bord zuurkoolstamppot. Dat was een heerlijke ervaring te noemen. In veel landen weten ze dat ook. Hummus  of babaganush als ontbijt of de spreekwoordelijke beans on toast. Het vormt een lekkere start van de dag. Last but not least besteedt Grimm aandacht aan de dranken om het geheel mee weg te spoelen. Sterke koffie om wakker te worden, een kopje thee of warme chocolade. Voor de echte die hards zijn er dan nog wat cocktails.

Ontbijt is een uitgebreid en goed gedocumenteerd boek. Het laat alle aspecten van deze maaltijd zien met mooie foto’s en spannende verhalen. In bijna honderd bladzijden neemt Mara Grimm je aan de hand door de wereld van het ontbijt. Met dit boek hoef je nooit meer een ontbijt over te slaan.

Ontbijt, recepten en verhalen voor in de ochtend. Mara Grimm (ISBN 9789048829224) is een uitgave van  Carrera culinair en kost € 25,00

 

 

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

 

Spaghetti alla carbonara.

 foto: spaghetti alla carbonara

Spaghetti alla carbonara. Op de wijze van de houtskoolstoker. De eerste keer dat ik dit gerecht at was bij Vesuvio in Cannes in 1981. Nu 35 jaar later kun je me er nog voor wakker maken. En is onze relatie nog steeds springlevend.  Ik eet dit gerecht direct warm geserveerd met een extra eidooier of het restje koud direct uit de de ijskast. Ik maakte spaghetti alla carbonara vaak klaar in ons studentenhuis. In die tijd kende men alleen de pasta’s met rode sauzen het liefst uit een zakje van een Zaanse fabrikant. Spaghetti gemaakt van zachte estivum tarwe. En de saus was standaard bolognese. Andere bereidingen kende men niet.  Grote ogen zette ik op toen huisgenoot B. naar de ijskast liep en de ketchupfles pakte. Full force ging deze over de carbonara. Heiligschennis!!! Maar ja het waren de eighties. De hogere pastakunde was nog niet uitgevonden.

Spaghetti alla carbonara, een klassieker, die volgens de mare is uitgevonden in het na-oorlogse Rome. Om de Amerikaanse soldaten hun scrambled eggs en bacon te serveren. Of dat zo is, weet ik niet maar het is een mooi verhaal.

Een ander heikel onderwerp is of carbonara met of zonder room, met of zonder champignons ( getuige het nieuwe product van een multinational, carbonara in 20 minuten) wordt gemaakt. Het antwoord hierop is driewerf NEE!

Spaghetti carbonara is een gerecht van spek ei en schapenkaas, eventueel een teentje knoflook en wat peterselie als garnering.  Voor mij is het als niet ei liefhebber een van de enige gerechten waar er niet genoeg eidooier in kan zitten. dat maakt de pasta zo onctueux om maar eens een Franse term te nomen. Romig, gebonden…. Ik houd erover op, want het water loopt mij al in de mond. Spaghetti alla carbonara  met een fris glas wit uit de Castelli Romani. En wat de twist betreft: natuurlijk bij puristen niet toegestaan. Ik voeg soms een dash cayennepeper en wat citroen rasp toe. (niet verder vertellen)

Nodig:

400 g biologische spaghetti

6 eieren

200 g kinnebakspek of anders gerookt spek.

100 g geraspte oude pecorino

olijfolie

peper en zout

3 gehakte tenen knoflook

gehakte peterselie

voor de twist:

een snuif cayennepeper

wat citroenrasp

Bereiding:

Snijd het spek in kleine blokjes en bak het uit in wat olie.  Fruit de gehakte knoflook kort mee. Scheid de eieren en bewaar 4 dopjes voor de garnering. Kook in heet water de spaghetti gaar volgens gebruiksaanwijzing. Voeg wat kookvocht, peterselie en peper en zout toe aan de gebakken spek. Roer de afgegoten spaghetti erdoor. Daarna de geraspte kaas. Als laatste twee eidooiers, nadat de pasta iets is afgekoeld. Je wilt immers geen roerei. Serveer de spaghetti alla carbonara direct met voor ieder een dopje met eigeel erboven op.

Zeebaarsfilet met spek en gremolata.

 foto: gebakken zeebaarsfilet.

Zeebaarsfilet met spek en gremolata. Het idee ervoor ontstond spontaan in Gereons SeaSpot, nadat ik twee knoeperds van zeebaarzen had gekocht in IJmuiden. De uitdaging was om er zelf filets van te maken. Dat viel nog behoorlijk tegen, want het waren taaie rakkers. Met andere woorden een scholletje is makkelijker te doen. Kan ook aan het gebruikte mes hebben gelegen. Maar het lukte. Op het aanrecht lagen twee mooie filets. De kop en resten kun je mooi verwerken tot een visbouillon, altijd handig. Echt SeaSpot food noem ik dat. Snel wat gremolata gemaakt van wat peterselie, knoflook en citroenrasp. Een paar plakjes spek uitgebakken als bodem. De zeebaars filets door zout, peper en bloem gewenteld. Het bakken kon beginnen. In de pan bruiste de roomboter. Om en om bakte ik de dubbelgevouwen filets. Ik haalde ze uit de pan en dekte ze af. Vlug de gremolata erbij en afblussen met een glas witte wijn. De vis nog even kort warmen en de borden konden naar buiten. We dronken er feestelijk glas Pouilly Fumé bij terwijl het aan de horizon leek of Engeland in vuur en vlam stond.

 foto: klaar voor de start.

Nodig:

4 zeebaarsfilets met huid

2 tenen knoflook

peterselie

rasp van citroen

8 plakjes spek

bloem

zout en peper

boter

glas witte wijn.

Bereiding:

Maak van de zeebaars filets of laat je visman dit doen. Dep de filets droog en haal ze door een mengsel van bloem, zout en peper. Bak in een pan het spek uit en laat het uitlekken op keukenpapier. Verhit een ferme klont boter in een pan en bak de dubbelgevouwen filets om en om aan. Haal ze uit de pan en leg afgedekt opzij. Voeg de gremolata van gehakte knoflook, peterselie en citroenrasp toe en blus af met wat witte wijn. Laat kort sudderen. Doe de vis terug in de pan om op te warmen. Maak de borden op. Eerst het gebakken spek, daarop de gebakken zeebaarsfilet en een beetje saus. Serveer direct. Met wat gekookte tagliatelle en wat zeekraal.

Spaghetti met tonijn en kerstomaatjes.

 foto: spaghetti met tonijn en kerstomaatjes

Lunchpasta, spaghetti met tonijn en kerstomaatjes. Het is maandag, nog steeds zomer en het strand lonkt. Sinds de fusie van twee niet nader te noemen supermarktketens. (Ja, die blauwe en die met die leeuw) is het assortiment danig uitgebreid. Ineens stonden er hier in de schappen blikken met echte Italiaanse tomaten, van zongerijpt Italiaans, via gehalveerde Romatomaat, hele kerstomaatjes op sap tot datterini, dadeltomaatjes. Wat een feest vergeleken met die blikken tomaat, die we jaren voorgeschoteld kregen. En die smaak. Zo’n blik is instant feest, Butta la pasta zou ik zeggen. Fruit wat knoflook, een scheut olijfolie, rasp wat Parmezaan en klaar is Gereon. Houd ik in ieder geval tijd over om het strand te verkennen. Een als je er dan zo’n heerlijk blik tonijn bij doet en wat basilicum van het balkon is je maaltijd compleet in nog geen kwartier. Zomer op je bord. Zonnebommetjes in je mond. Vandaag een spaghetti met tonijn en kerstomaatjes. Ik guts er dan voor de pit nog een scheut je piri piri over.

Nodig (4 personen):

1 pak biologische spaghetti

1 blik tonijn op water of olie

1 blik Mutti kerstomaatjes op sap

sap van een halve citroen

4 tenen knoflook gehakt.

basilicumblaadjes

1 tl oregano

peper en zout

1/2 tl chilipoeder

geraspte Parmezaanse kaas

olijfolie

Bereiding:

Kook de biologische spaghetti volgens de aanwijzingen op het pak. Verhit in een pan wat olie en fruit hierin kort de knoflook en chilipoeder aan. Voeg het blik tomaatjes toe en breng het geheel aan de kook. Voeg het citroensap, oregano en basilicum toe. laat kort sudderen. Voeg naar smaak wat peper en zout toe. Giet de spaghetti af en bewaar wat vocht. Laat het blik tonijn uitlekken. ( indien op olie wat visolie bewaren) Meng de spaghetti met de saus en schud om en om tot het geheel goed is gemend. Voeg eventueel wat visolie of kookvocht toe. Garneer de spaghetti met de uitgelekte tonijn en serveer direct. Met of zonder geraspte Parmezaanse kaas. ( of een dash piri piri)

Rook! van Steven Raichlen.

foto: cover Rook!

Rook!, culinair roken op de BBQ en in andere rookkasten. In dit nieuwe boek vertelt bestsellerauteur en barbecue-goeroe Steven Raichlen  je alles over roken. De schrijver laat in zeven stappen zien, tenminste als je ze goed in acht neemt, hoe het beste uit je gerookte gerechten te halen.In Rook! staan vlees, vis gevogelte en groente centraal, maar Raichlen deinst ook niet terug voor gerookte cocktail of wat te denken van mayonaise?

Stap 1 is de keuze van je smoker, een barbecue met deksel, een Green Egg, kamado of rookoven. Bij stap 2 vertelt Raichlen alles over de soorten brandstof van hout tot kolen. In stap 3 gaat het over het juiste gereedschap. Heel belangrijk stap 4 gaat over het op smaak maken met rubs, marinades en infusers. Stap 5 gaat over de rookmethode, die bij een gerecht past. Stap 6 over vuur stoken en rook genereren. En tot slot stap 7 over hoe de juiste gaarheid en rokerigheid te constateren. Deze zeven treden in Rook! leiden volgens de schrijver uiteindelijk tot het Rooknirwana. Raichlen beschrijft het uitvoerig aan de hand van duidelijke schema’s.

Na deze basistraining gaat het boek verder met voorgerechten, gerookte eieren, camembert met jalapeño pepers of gerookte leverpaté. De schrijver schuwt het experiment niet.

Hierna komt rundvlees aan bod, runderribben, zelf gerookte pastrami of stripsteak met kersenhout. Alle recepten voorzien van duidelijke technische uitleg. Hierin gaat het boek verder dan het gemiddelde BBQ boek. Het varken, geheel of in delen gerookt, Slimme tips voor gerookte ribben of zelfgemaakt spek. Delicaat lamsvlees om te roken. Raichlin noemt het jammer dat schapen- en lamsvlees zo weinig op het menu staat. Want dit vlees leent zich er prima voor. Rook! gaat verder met burgers, worstjes en meer. Hooi gerookte hamburgers, gehaktballetjes uit Montréal met maple syrup. Gevolgd door gevogelte, kip aan het spit of dubbelgerookte whiskykalkoen.

Vis staat ook op het menu, gerookte oesters, garnalen of warm gerookte zalm. Dit experiment haalde ik al zelf eens uit met zalmforel op mijn Amsterdamse balkon. Gewoon op een elektrisch pitje en met een oude pan. Er is ook aandacht voor groente, bijgerechten en vleesloos roken. Het boek sluit af met warme nagerechten en heel speciaal cocktails met rook. Bijvoorbeeld bacon Bourbon. Niets is Raichlen in Rook! te gek.

Rook! Culinair roken op de BBQ en in andere rookkasten is mooi vormgegeven boek, dat een goede handleiding geeft aan alle mannen en vrouwen, die zich willen bekwamen in het rookmeesterschap. Zij het professioneel of als hobbyist. Wat ik een nadeel aan de gebruikte apparatuur en methoden vind is dat niet iedereen de ruimte of de mogelijkheden heeft om zelf aan de slag te gaan. Zo is het op mijn Amsterdamse balkon verboden om met open vuur te werken en rook. Daarom ging ik te rade bij Belgische BBQ expert en blogger Simon Vanbecelaere, ook bekend als de BBQ bastard. Deze bevlogen man gaat binnenkort op Gereons Keuken Thuis uit Rook! koken. Ben benieuwd.

Rook! Culinair roken op de BBQ en in andere rookkasten, Steven Raichlen. (ISBN 9789045209371) is een uitgave van Karakter en kost € 24,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Foodblogevent augustus, het ultieme vakantiegevoel.

 foto: rode mul op spek met limoen.

Het ultieme vakantiegevoel, Wat is dat? Hoe beleef je dat? Daar moet een vreselijk niet vakantiegevoel tegen overstaan dus. Ik ken dit soort scherpe demarkeringslijnen niet. Gelukkig hoef ik niet bij de pontifex maximus in Rome te rade te gaan om voor mij het verschil tussen ultiem vakantiegevoel en ….  je ne sais quoi te beschrijven. Maar dat terzijde. Wat is voor Gereons Keuken Thuis het ultieme vakantiegevoel? Dat is #LUBM, elke dag een moment inbouwen van vreugde.

Heel makkelijk. Dit jaar bestond het  vakantiegevoel uit een heerlijke trip naar Lissabon en twee weken in Gereons SeaSpot, mijn lekkere hide away aan de mooie Nederlandse Noordzeekust. Vis halen in IJmuiden en koken maar. Een rogvleugel met room en zelf gepelde garnalen, schol, rode mul en zeebaars met spek. Dat was het try out koken deze zomer.

Maar nog even terug naar ultiem vakantiegevoel?  Dat heb ik het hele jaar door. Herinneringen aan margaritas op een Mexicaans strand, eten bij hotel du Parc in Dijon, vis op het strand van Roses, Grieks op de markt van Athene, biefstuk Esterhazy met ganzenlever in Boedapest, boquerones in Andalusië….. Ik ga niet verder. Ieder eetmoment, zowel op vakantie als in hometown Amsterdam is speciaal te noemen. Gereons Keuken Thuis heerst elke dag wel een ultiem vakantie gevoel. Want koken is mijn manier van ontspannen en de dag evalueren. Om daarna te genieten van je maaltijd en wat je erbij drinkt. Want dat is het echte gevoel, hoef je helemaal niet voor op reis.

Mijn bijdrage voor het foodblogevent augustus met als thema het ultieme vakantiegevoel is rode mul op spek met limoen en chilipoeder. We dronken er een heerlijke witte Bergerac bij.

 foto: vrolijke rode mul

Nodig:

4x rode mul schoongemaakt.

1 limoen

1 tl chilipoeder

2 el bloem

8 plakjes ontbijtspek

boter

zout en peper

Bereiding:

Knip de vinnen van de mul af. Maak op een bord een mengsel van bloem chilipoeder en zout en wentel de vissen er doorheen. Bak de spek uit. Laat spek uitlekken op wat keukenpapier. Verhit wat boter in een pan en bak de mul om en om (4 minuten per kant) Leg de uitgebakken spek op een bord en daarop de mul. Serveer direct. Met een maiskolf uit de oven of knoflookspaghetti.

Ma Bourgogne.

 foto: Vakwerk in Beaune

Ma Bourgogne. Het is alweer de laatste dag van de Franse week op Gereons Keuken Thuis. De showstopper is wat mij betreft de Bourgogne, waar ik heel wat heb rondgedwaald op zoek naar wijn, op jacht naar lekker eten en om cultuur op te snuiven. Velen rijden er aan voorbij op reis naar het zonnige Zuiden. Mijn eerste indruk in 1994 van de stad Mâcon was die van rommelig en druk met de N6 dwars door de stad. Nu jaren later is het goed toeven op de quai Lamartine aan de Saône. Zomer en winter. Ik vroeg me hier eens af hoe dichter en staatsman Lamartine zijn oeufs en meurette at. 

 foto: fromagerie in Beaune.

Dijon met zijn grote markthal, waar het in december heerlijk zuurkool eten is na je inkopen. Dat warmt de mens op. Beaune buiten het seizoen, want het is er te druk geworden. Langs de dreven van de Côte d’Or. Wijn, wijner wijnst. Bourgognes rood en wit in overtreffende trap. Lunchen met een vriendin op een regenachtige dag in Givry tussen wegwerkers. Wandelen over het monnikenpad  dat leidt van Cluny naar Châlon met in je knapzak een hartige cake.

  foto: Tournus aan de Saône

Naar Louhans, kippenhoofdstad. De adellijke dames liggen te kust en te keur opgestapeld. Bressekip in roomsaus. Tournus met zijn abdij en gekleurde gevels. De dorpen in de Mâconnais met huizen van gestapelde steen. Hier niet het noordelijker vakwerk. Licht geel en met Romeinse pannendaken. Het Zuiden lonkt.

 foto: huizen van gestapelde stenen.

En de majestueuze Roche van Solutré. Gereons keuken heeft deze eens op oudjaarsdag beklommen en werd beloond met een spectaculair uitzicht op de Mont Blanc. Een dessert uit de Mâconnais van druiven en schuimige wijn.

 foto: taartjes in Tournus.

De talloze wijnboeren, die ik bezocht van Noord tot Zuid. Met mooie witte, rode en rosé wijnen. Eigenlijk heeft de Bourgogne alles, behalve zee, maar dat is het ooit geweest La France profonde. Ma Bourgogne. In deze streek eindigt mijn Franse week. Gereons Keuken Thuis gaat met vakantie. Je vous souhaite de bonnes vacances!

 foto: op pad naar de plaatselijke cave.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten