Pasta met vis uit blik. Het was alweer een tijdje geleden, dat ik in de Amsterdamse Javastraat was, één van mijn favoriete food playgrounds. Het Midden Oosten ontmoet hipsterlandia, de IJmuider vishandel op de hoek gaat hand in hand met Surinaamse moksi meti. Gereons Keuken Thuis vindt het altijd heerlijk om de Turkse en Marokkaanse winkels en groentezaken af te struinen, op zoek naar voorraad in de vorm van pot en blik, pasta, specerijen en groenten. Zo scoorde ik weer een voorraadje blikvis in allerlei kleuren en vormen, van tonijn tot sardine. Groenten, zoals meiraap, die inmiddels zijn verwerkt tot Japanse pickles. De restgroenten, die ik vanochtend nog aantrof in de ijskast werden verwerkt in een #nowaste soep, zoals mijn tante Doubs uit de Morvan zo graag maakt. Anyway op deze vrijdag wil ik jullie het recept voor Ankara makaranasi met tomaat paprika ui en vis uit blik niet onthouden. Een echte easy does it maaltijd.
Nodig voor 2 personen:
300 g pasta, ik koos voor Turkse makaranasi.
1 blikje sardines op olie
1 blikje tonijn
ansjovisfilets of ansjovispuree uit tube
2 tenen knoflook
klein uitje
1 rode paprika
doosje cherrytomaten
2 tl oregano
1 tl tijm
gehakte verse basilicum
citroen
wat visolie
peper en zout
Bereiding:
Snipper de ui, snijd de tomaatjes in halfjes, snijd de paprika in stukjes. Verhit wat visolie in een pan en voeg de ui en ansjovisfilets of een kneepje puree toe. Fruit kort aan. Breng een pan ruim water aan de kook met ruim zout en kook de pasta al dente. Voeg de paprika, knoflook in stukjes en tomaatjes toe. Voeg de oregano en tijm toe. Maak de sudderende saus op smaak met wat zout en peper. Kijk wel uiut, want de ansjovis voegt ook zout toe. Zat het vuur laag en laat sudderen. Haal de vis uit blik en snijd in stukjes. Haal de graatjes uit de sardientjes. Hak de basilicum fijn. Giet de pasta af en bewaar wat kookvocht. Voeg de pasta toe aan de tomatensaus met wat kookvocht. Meng het geheel goed en voeg de vis uit blik toe. Maak de pasta af met een kneepje citroen en de gehakte basilicum. De echte die hards kunnen nog wat visolie toevoegen.
Kipfilet alla Loren. Deze week besprak ik het nieuwe boek van Saskia Balmaekers Mijn Napels. Zij neemt je mee door de straten van deze mooie stad.langs kunst, kerststallen en lekkernijen. Het deed mij meteen denken aan de Napolitaanse diva, Sophia Loren, waarvan ik in 1999 een kookboek kocht, waarin zij haar Napolitaanse herinneringen en recepten deelt. Een heerlijk cucina casalinga kookboek. Met de verse smaken van Campanië.
Eind 1999 was ik in Rome om stage te lopen bij de Banca d’Italia. In die tijd was het eet- en drinkgen ook al stevig verankerd in mij. Ik zag op de RAI een programma met Sophia Loren, die daar haar nieuwste kookboek, Ricordi e ricette, lanceerde. Samen met mode-nestor Armani. Ja want zo gaat dat in Italië. Je kon er niet aan ontkomen dat er een nieuw boek van deze Napolitaanse diva verscheen. Daags erna lagen de boekhandels vol met dit kookboek. Dit was nu het souvenir dat ik mee zou nemen naar Nederland. Ik heb dit kookboek nog steeds en vind de Napolitaanse gerechten en plaatjes een lust voor het oog. Omdat de al fresco weken op Gereons Keuken Thuis inmiddels begonnen zijn moest ik ineens denken aan onstaand easy en zomers recept.
Kipfilet alla Loren.
Nodig:
500 g kip (dij) filet plat gemept met vleeshamer of pan 500 g gepelde tomaten (vers) of uit blik zonder pitjes 1 tl oregano gedroogd 1 bosje gehakte peterselie 2 knoflooktenen in plakjes peper zout olijfolie 1 Spaans pepertje zonder zaadjes fijn gesneden
Bereiding:
Verhit in een grote pan de olie en bak hierin de met peper en zout bestrooide en plat gemepte filets en de plakjes knoflook kort aan, zo’n 2 minuten per kant. Let op dat het vlees niet te droog wordt. Haal het vlees uit de pan en houd het warm onder folie in de oven. Bak in de vleesjus snel de fijngehakte Spaanse peper aan, voeg de tomaten, oregano en peterselie toe en laat 15 minuten sudderen. Doe de kipfilet in de saus en verwarm even mee. Eventueel nog wat peper en zout toevoegen. Garneer met nog wat verse peterselie.
Bitter zoete honing. Daar lag het kleurrijke kookboek dan in de keuken van SeaSpot. Het zorgde bij Gereons Keuken Thuis eerst voor wat taalkundige verwarring, door het gebruik van de term Sardinische keuken. Ik heb altijd in mijn hoofd gehad, dat het Sardijns moest zijn. Maar wat onderzoek levert op dat de Sardinische keuken wat meer is dan de Sardijnse keuken. De laatstgenoemde is het pure eten van het eiland zelf met producten van de Sarden of Sardijnen zelf. De Sardinische keuken is breder, daarin worden ook de gerechten uit de laars en uit de Catalaanse keukens tor gerekend. Opgelost! Laten we eens kijken, wat er dan zoal gegeten wordt op dit eiland. Nadat God de aarde had geschapen had hij nog wat brokken over, niet zomaar brokken, maar mooie stukken. Hij wierp ze in de Middellandse Zee en noemde het eiland Sardegna. Nadat hij zijn werk bekeek, kreeg God het idee dat het iets te troppo was en schiep hij in een ingeving de Sardijnen. Met dit leuke verhaal begint het boek van Letitia Clark, die met Bitter zoete honing een ode wilde maken aan de keuken, het eiland en zijn inwoners. Inmiddels vertoeft ze niet meer op Sardinië, maar uit haar hart zal de gulheid en gastvrijheid van de Sardiniër nooit verdwijnen. Tradities zijn van groot belang op Sardegna, dat schreef ik vorig najaar al op mijn blog. Een beetje een vergeten eiland, waar eeuwenoude heerlijkheden zijn bewaard. Met een keuken, waarin verse groenten, zelf verbouwd, stevig vlees en alles uit de azuurblauwe zee de hoofdmoot vormen van het Sardinische dieet. Niet voor niets is Sardinië een van de blue zones, waar mensen zeer respectabele leeftijden bereiken. Een keuken, waar Clark door geobsedeerd raakte. Het delen aan tafel van heerlijk voedsel onder de Sardijnse zon.
A tavola. Voor een aperitivo, met gefrituurde salieblaadjes of muziekpapierbrood met bottarga en olijolie. De merenda, want na een ochtend werk knort de maag een beetje en de pranzo laat nog even op zich wachten. Zoet of zout, Gereons keuken Thuis vindt de simpele doch doeltreffende snack van geroosterd brood, boter en ansjovis een vondst. Of die rulle bottarga paté? Die komt binnenkort op de borrelplank aan zee. Ik maak een sprongetje naar de groentegerechten, met in de hoofdrol de artisjok in vele hoedanigheden. Of wat te denken van een venkelgratin? Sardinië blijft Italië dus een hoofdstuk Grano met pasta en rijstgerechten mag niet ontbreken. (onderaan vind je een lekker linguine recept) Terra gaat over vleesgerechten van kwartel tot varken. Stuk voor stuk mooie ambachtelijke gerechten. Vis ontbreekt niet, bottarga, gedroogde harderkuit. Langoest op zijn Catalaans, een gerecht uit Alghero, gekookt in het puurste water ter wereld, aldus ex man Luca. Bitter zoete honing sluit de maaltijd af met dolci. En dan zijn de buikjes weer rond op dit mooie eiland. Met Bitter zoete honing neemt Letitia Clark een kijkje in de Sardinische keuken, verkent ze bijzondere smaken. Dat niet alleen, maar gunt je des te meer een blik in het gulle en gastvrije leven, dat de inwoners van dit mooie eiland leiden. Ze zijn toch wel verwend door God, toen hij die laatste brokken in zee smeet.
Recept uit Bitter zoete honing. Gereons Keuken Thuis koos voor een zeepasta met bottarga en schelpen, waarover Letitia het volgende meldt: “Net als spek of Parmezaanse kaas is bottarga een manier om lekkere zoutige umamismaken te verrijken en versterken. Het werkt als een soort visversie van Parmezaanse kaas. Net zoals je geraspte kaas aan veel pastasauzen op basis van groente of vlees toevoegt, kun je geraspte bottarga aan sauzen met vis toevoegen.” Letitia Clark eet dit gerecht liever niet als primo.
Let op: In theorie maak je de schelpensaus in een paar minuten terwijl je pasta kookt, maar als je daar zenuwachtig van wordt, kun je de saus ook van tevoren maken en van het vuur opzijzetten. Venusschelpen kunnen wel 10 minuten (in hun vocht) wachten terwijl je de pasta in de gaten houdt. Als die perfect al dente is, kun je pasta en schelpen mengen en warmt de pasta de schelpen voldoende op. Ik doe het ook vaak op deze manier.
Nodig:
400 g linguine
10 el van de beste olijfolie
2 tenen knoflook, gehalveerd
flinke snuf chilivlokken
800 g venusschelpen,
schoongemaakt (open
of gebroken exemplaren
weggegooid)
90 ml witte wijn
handvol bladpeterselie, grof
gehakt
3 el versgeraspte bottarga
Bereiding:
Breng in een grote pan flink gezouten water aan de kook en doe de linguine erin. Schenk intussen de helft van de olijfolie in een andere, brede pan. Verhit hem op halfhoog vuur en doe de knoflook erin. Voeg als die begint te sissen en geuren de chilivlokken en venusschelpen toe. Roer om de schelpen met de olie te bedekken en schenk de wijn erbij. Draai het vuur hoog en leg het deksel op de pan. Wacht een minuut, schud af en toe met de pan, haal het deksel eraf en draai het vuur halfhoog om de saus een beetje te laten pruttelen en indikken. Giet de pasta af (die moet lekker al dente zijn), maar bewaar een kopje van het kookwater. Doe de peterselie, een beetje kookwater en de rest van de olijfolie bij de schelpen. Roer flink en schud met de pan om de saus te binden. Voeg als hij er te droog uitziet nog wat kookwater toe. Voeg tot slot de geraspte bottarga toe en schud nog even flink met de pan, zodat het geheel tot een romige saus bindt. Serveer met een glas koude witte wijn. Waarom niet een flor gerijpte vernaccia uit Oristano? Om helemaal in Sardinische sferen te blijven.
Bitter zoete honing, Letitia Clark. (ISBN 9789059563735) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 32,00.
Tijdens de al fresco weken komt er nog een lekker recept uit dit boek, instant vakantievreugd tijdens de staycation van 2020.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Pays d’Oc IGP. Op Gereons Keuken Thuis heb je al vaker kunnen lezen over de IGP van Pays d’Oc. Een groot areaal aan geweldige wijnen met het IGP (Indication Géographique Protégée) predikaat. Dat betekent, dat de wijnbouwers niet per se hoeven te werken met lokale druivensoorten, zoals het geval is bij AOP vereisten. Pays d’Oc is de grootste IGP van heel Frankrijk en strekt zich uit van de rechteroever van de Rhône tot aan de Pyreneeën. Wit van picpoul, rood uit de Minervois en rosé uit Tavel, bubbels uit Limoux. Heerlijk gebied Languedoc en Roussillon. Er zijn 58 verschillende druivensoorten voorhanden in deze IGP met een grootte van 120.000 hectare. Voorheen was de Languedoc vooral bekend door de immense hoeveelheid cépage wijnen gemaakt van de big five. Tegenwoordig staan er ook andere soorten aangeplant, zoals petit verdot, vermentino en cabernet franc. Voor 100% gecertificeerde wijnen. In de Nederlandse wijnschappen is 20% afkomstig uit Pays d’Oc. Er valt dus nog heel wat te ontdekken. Daarom was Gereons Keuken Thuis blij verrast met een wijn uit de IGP collection range, die via Pitch PR opgestuurd werd naar SeaSpot ter beoordeling.
Pierre. Au coeur du Cabardès ligt La Maison Ventenac, midden in het AOP gebied. Naast de standaard appelation wijnen maken zij ook zogenaamde dissidents. De door mij ontvange rode Pierre 2018 is er eentje van. Gemaakt van twee Atlantische druivensoorten, cabernet sauvignon en cabernet franc. Geen cépage wijn, maar een blend van 80 om 20 procent. En dat proef je, het harde wat groene paprika-achtige van de cabernet sauvignon wordt getemperd door het fruit van de cabernet franc. Denk aan blauwe bessen, bramen en een hintje pit in de vorm van zwarte peper. Pierre is vernoemd naar de grootvader van de huidige wijnmaker bij Ventenac. Opa zal best trots zijn op deze rode robuuste rakker. Prima voor bij gegrild vlees met een bouquet garni uit de in de Pays d’Oc veelvuldig voorkomende garrigue. Een zomers feestje in je glas.
Meer weten ook over andere Pays d’Oc IGP wijnen? Volg op social media de hashtags #tastepaysdoc #missetreviewpaysdoc #vinspaysdocigp en #paysdocreview
Maison Ventenac 4 rue des Jardins 11610 Ventenac Cabardès, France Tél. : +33 (0) 468 249 342
Mijn Napels. De Vesuvius, een blauwe baai, caffé sospeso, smorfia, lagen geschiedenis, was in de smalle straten, kerststallen en takelmandjes zijn allemaal rekwisieten in het grootste toneelstuk van de hele Italiaanse laars. Gemeenplaatsen duikelen over elkaar heen en de Napolitanen spelen aan beide zijden van de hoofdstraat Spaccanapoli hun rol con brio. De kletsende buurvrouwen, de om door een ringetje te halen geklede man in Bar Sport, de dames van lichte zeden, die wulps op je autoraam tikken, de straatverkopers en de nog alom aanwezige clerus. Dat is Napule, de stad die wij kennen als Napels. Dichter Keats had er zelfs 40 dagen quarantaine voor over om deze 2600 jaar oude stad te bezoeken. Want dit spektakel wil je niet missen. Zelfs niet nu het even niet mogelijk is om te reizen. Het fijne is, dat vorige week Mijn Napels van Ciao Tutti schrijver Saskia Balmaekers is verschenen en Gereons Keuken Thuis dit weekeinde heerlijk virtueel door deze stad reisde. Door de smalle krochten, langs de palazzi aan zee, de 19e eeuwse Umberto I galerij en fascinerende onderwereld, niet de misdaadorganisatie, maar de lagen geschiedenis onder het plaveisel van de stad. Castel dell’Ovo, waar volgens de mare Vergilius een ei onder legde. Mocht dit ei breken is het gedaan met deze aanlokkelijke stad. Napolitanen zijn hier banger voor dan voor de machtige vulkaan Vesuvius, de brenger van voor- en tegenspoed.
Mijn Napels bezoekt kerken, die net een beetje barokker zijn dan andere Italiaanse kerken, vertelt over het Napolitaanse (bij) geloof met 52 patroonheiligen en de smorfia. Padre Pio en Maradona vind je op elke hoek. De musea vol kunst uit de Oudheid, werken van Caravagio en hedendaagse kunst. De straten vol street art. De winkels vol kerststallen, waar iedereen is te vinden van Jozef & Maria tot prins William en Kate Middleton. In Napels houden ze nu eenmaal van bonte taferelen, dus is ook in de presepe iedereen welkom. Hoe meer zielen hoe meer vreugd is het adagium. Italiaans leven in het kwadraat zou ik zeggen van vroeg tot laat wordt er buiten geleefd, gedronken en gegeten. Van de beroemde pizza tot zoetigheden, want daar weten de Napolitanen wel raad mee. Wordt de stad je allemaal iets te druk, dan kun je altijd naar de mooie eilanden voor de kust van Campanië of toeren langs de Amalfitaanse kliffen. Dat deden de Romeinse edelen ook al. Niet voor niets bouwden ze in de baai van de Vesuvius prachtige vakantievilla’s, om Rome te ontvluchten. Niet zonder risico, laat de verwoesting van plaatsen als Pompei en Herculaneum in 79 na Chr. zien. Plinius volgde vanaf een schip de catastrofe. Mijn Napels is een heerlijk boek geworden, waarmee je tijdens je staycation je even kunt wanen in deze over the top Italiaanse stad. Napule, de inwoners noemen het de wereld. Een bijzondere wereld.
Mijn Napels, ontdek de meest fascinerende stad van Italië. Saskia Balmaekers (ISBN 9789401612104) is een uitgave van Xander en is te koop voor € 20,99.
Let op: volgende week een Napolitaans gerecht van de diva uit Pozzuoli…..
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Potage Crécy. Het is Pinksteren en het gele zonnetje jubelt boven de Noordzee. Alles ziet er na maanden stilte weer wat vrolijker uit. Hervinden wij ons joie de vivre, nu er zoveel beperken maatregelen nodig zijn? Ik kan daar wel eens sombertjes van worden. Me afvragen hoe alles nu moet? Maar vandaag maar eens niet. Laissez les bons temps rouler!
Er ligt nog een vrolijke bos wortelen in de ijskast. Deze week besprak ik het mooie boek Joie de Vivre van Sacha de Boer en haar vriendinnen, die graag koken in het oude Bourgondische huis van één van hen. Ze vonden daar een oud boek met recepten voor de huisvrouw à la campagne et dans la ville. Zij vroegen daarna chefs en draai aan al dit mooie Franse eten te geven. Jean Beddington deed dat met potage Crécy, een soep uit Ile de France. Rechtstreeks uit de moestuinen rond Parijs. Overigens doet dit mij eraan denken, dat nog steeds een bezoek aan de Potager du Roi in Versailles op mijn verlanglijstje staat. Wie weet, als de corona-crisis voorbij is? Net als Jean heb ik voor mijn blog en later in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis een versie van deze wortelsoep gemaakt. En hoe leuk is het dan om deze eens te herhalen op deze mooie Pinksterdag…. Messieurs, dames, je vous présente: Potage Crécy!
Nodig:
350 g worteltjes geschrapt. 2 grote aardappels in blokjes 6 dl runder- kippen- of groentebouillon (blokje) kervel peterselie zout peper sjalot 50 g roomboter
Bereiding:
Rasp de wortels met een grove rasp, snijd de aardappels in kleine blokjes, snipper de sjalot. Doe al deze ingrediënten met zout, peper en een beetje suiker in een pan met de gesmolten boter en laat 15 minuten smoren. Voeg hierna de bouillon toe en laat nog eens 15 minuten sudderen. Zeef de soep en pureer de wortel en aardappel. Doe de puree terug in de soep en voeg gehakte peterselie en kervel toe. Proef of er nog extra peper en zout nodig is. Serveer deze soep met geroosterd boerenbrood met zoute roomboter.
PS: dit recept komt uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis, dat nog steeds te koop is als E book.
Mosselen van Neeltje Jans. Op 27 mei liggen deze hangcultuurmosselen van Fish Tales als nieuwe oogst bij den blauwe grootgrutter. De lol is dat Gereons keuken Thuis ze alvast mocht voorproeven, deze Zeeuwse delicatesse. Want anders dan bodemmosselen, die vaak pas eind juni/ begin juli worden geoogst, rijpen hangcultuurmosselen sneller. Bij het eiland Neeltje Jans hangen deze Zeeuwse rakkers aan lange touwen, waardoor ze meer licht, lucht en voeding krijgen en gestaag groeien. In smaak en kwaliteit doen ze niet voor elkaar onder. Mosselen, die ook gegarandeerd opgegroeid zijn in Zeeuwse wateren. Veel mosselen kwamen voorheen niet uit deze wateren, maar werden geïmporteerd om daarna een soort van geaffineerd te worden in de Oosterschelde. Ik denk dat dat te maken heeft met het feit dat Nederland niet zo’n sterke beschermde oorsprongsbenaming cultuur kent als bijvoorbeeld Frankrijk. De handel gaat altijd voor. Maar dat terzijde.
Bart van Olphen wilde de Zeeuwse mosselkweker een zetje in de rug geven, nu door corona en de bijbehorende sluiting van de horeca de oogst verloren dreigde te gaan. Een veel voorkomend verschijnsel in allerlei sectoren in deze dagen. Niet alleen bij mosselen, maar bij veel mooie producten, waarvan de afzet wegvalt. Gereons Keuken Thuis ontving samen met de Fish Tales mosselen een aardig kookboek van zijn hand, vol heerlijke recepten met deze zeevruchten. Mosselen van Neeltje Jans, een exquise delicatesse. Ik kookte ze zondag jl in mijn SeaSpot keuken op traditionele wijze (au vapeur) en serveerde ze met mijn banaan/kerriemayo. Altijd een feest. Een belangrijke tip van Fish Tales Bart van Olphen: kook de mosselen niet in veel vocht, kort stomen met weinig vocht doet alle smaken recht. Het seizoen is begonnen. Geniet ervan.
NB: Het Zeeuwse Mossel Kookboek, geschreven door Bart van Olphen en met fotografie van David Loftus is een uitgave van Kosmos en is te koop voor € 18,50
De mosselen en het kookboek werden mij als recensie-exemplaar gestuurd door Fish Tales. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Volgende week een mossel herhaalrecept van Gereons Keuken Thuis.
Joie de Vivre. Een ode aan de Franse keuken.Drie vriendinnen, een oud Bourgondisch huis vol verhalen, een kookboek op zolder uit 1873, tien chefs en 60 recepten. Drie vriendinnen, die elkaar kenden van de NPO, de één verslaggever, de ander nieuwslezeres en de derde styliste. Dat zijn Sacha de Boer, Janine Smits en Babs Assink. Behalve televisie delen deze drie dames een andere passie, vol overgave het leven beleven, dat in het Frans zo mooi wordt aangeduid met joie de vivre. Al 18 jaar komen zij samen in het mooie huis “Les trois marronniers” van Janine. Om met elkaar te eten, te drinken en nieuwe plannen te smeden. Les 3 Marronniers is zo’n typisch Bourgondisch huis, waar het heerlijk toeven is. Gereons Keuken Thuis kan daar over meepraten. Van die oude huizen, waarin van alles valt te ontdekken en te doen. Zo lag er op de zolder tussen de andere oude bende van de voormalige eigenaar een bijzonder kookboek uit 1873. Waarschijnlijk stond het, net als in andere Franse huizen in de keuken. La Cuisinière de la campagne et de la ville heet het werk en staat vol klassiekers, die Franse huisvrouw kookte. Laten we het een soort huishoudschoolkookboek noemen, maar dan Frans. De dames zetten de muziek van Aznavour op en begonnen onder het genot van een glas wijn uit het boek te koken. Een project ontstond Joie de Vivre, want de gerechten uit het antieke werk waren nog verbluffend actueel.
Babs Janine en Sacha kregen tien topchefs zo gek om twee menu’s te maken uit dit oude kookboek. Niet letterlijk maar met een moderne twist. Dat gefotografeerd door Sacha de Boer en je hebt een likkebaardend lekker kookboek. Vol inspiratie. Gereons Keuken Thuis gaat nu niet alle koks bij naam noemen, maar somt er wat op. Jonnie Boer tekent onder andere voor slakken met paddenstoelen, gelakte eend met pastinaakpuree en als dessert macarons met passievrucht en blauwe kaas. Jacob Jan Boerma, die we kennen van eerdere samenwerkingen met Sacha maakt hoe zomers komkommersoep, de klassieker kip à la Marengo en in zijn tweede menu als dessert potage au melon. Vooruit nog een derde chef dan, grande dame Jean Beddington kookte wortelsoep, potage à la Crécy, een veelvuldig gemaakte soep vol oranje joie de vivre in Gereons Keuken Thuis. De kip gevuld met truffels en een gateau Savarin mogen niet ontbreken in Jeans menu. Stuk voor stuk moderne menu’s gebaseerd op de keuken van La Cuisinière, allen gefotografeerd door Sacha op het originele tafelkleed van het huis van Janine. Een geslaagde combinatie van de talenten van de drie dames, de chefs en de inspiratie, die zij vonden in Bourgogne. Beaune kent zijn trois glorieuses, nu kun met Joie de Vivre ook genieten van het sfeervolle kookboek van deze drie Marronnieuses. (het laatste woord is natuurlijk nep Frans) Chapeau!
Joie de Vivre, een ode aan de Franse keuken. Sacha de Boer, Janine Smits en Babs Assink (ISBN 9789089898234) is een uitgave van Terra en is te koop voor € 29,99
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Toegift:
A propos: binnenkort geef ik een eigen draai aan één van de 60 recepten uit Joie de Vivre.
Fit for fun tijdens corona. Gereons Keuken Thuis is benieuwd, jullie je coronakilootjes kwijtraken of proberen te voorkomen? Want zeg nu zelf, het sluipt er makkelijk in of moet ik zeggen aan. Overigens is voor Gereons Keuken Thuis niet deze coronatijd een periode van uitdijen, omdat ik meer beweeg, door het verhuizen en wandelen over het strand, maar juist de aanstormende zomer met alle geneugten. Dat vraagt om aanscherping van het régime. Ja zo streng kan ik zijn. Het halletje van SeaSpot is al ingericht als mini gym bij gebrek aan zwembadmogelijkheden. Gelukkig kun je vanaf deze week weer zwemuurtjes reserveren. Anyway, hoe blijf je fit tijdens corona? Ik vroeg een aantal foodbloggers om hun #fitforfun recepten en tips?
Frits: Mijn man en ik lopen sinds februari 2019 bij diëtiste en beide 15 kg kwijt, door Corona nu helaas telefonisch consult (vrijdag weer). Ben vandaag 2 maanden thuis aan het werken. Was de eerste coronaweken 3 kilo aangekomen maar komt ook door comfort food als taarten bakken. Inmiddels die weer kwijt en een pond lichter dan voor Corona. Verder veel wandelen en fietsen (zelfs de boodschappen). Mijn man sport, als ik werk boven met oefeningen van zijn fitnessclub.
Sophie: Wat mij heel erg helpt is goed lunchen, maar dat doe jij al. Dus ik eet juist meer en lekkerder bij maaltijden. Maar ik was pre corona een stress-eter dus niet gek dat ik afval van lekker thuis zitten zonder werk (begin vrijdag aan nieuwe baan, maar was vijf weken vrij). Gisteren nog hollandse garnalen, verder zelfgemaakte hummus vaak met warme groenterest of met iets salade-achtigs (beetje van mijn radar door gebroken kaak, vraag maar niet verder), laatste heerlijke Kromme Rijn Rund-kroketten. Maar goed ik zoek het dus vooral in het eetpatroon, de verdeling over de dag, en niet in light snacks of zo. Lees meer van Sophie op Eten maken.
Cora: Wij eten elke ochtend divers vers fruit en nog steeds erg veel groenten en kruiden bij lunch en diner. Er komen best dikmakertjes bij zoals room en kaas, maar ik let erg op het zoutgehalte en serveer van meer machtige hapjes kleinere porties. Vlees en vis eten wij alleen mager en meestal bereid in de oven. Daarnaast breidde ik mijn bessen- en kruidentuin uit met groente moestuinbakken. Ik ben verzot op mijn Oost-Indische Kers pesto en kocht in Duitsland mooie zaden van vijf verschillende soorten. Die kwamen grotendeels op, erg geduldig ben ik nog niet, en ze zijn mijn overhangende rand opvulling geworden. Staat grappig en Bloeit straks ook lekker vrolijk. Er is andijvie, koolrabi, broccoli, twee soorten bietjes en eikenbladsla. In kleine hoeveelheden want mijn eerste try-out. Ik ben nog op zoek naar bio wortelen en een rode kool. Wij eten ook veel noten, zaden en pitten maar allemaal ongebrand. Wel even geroosterd. De Ambachtelijke producten die ik gebruik hebben minder suikers en minder vet, dus dan is oppassen in groei redelijk goed te doen. En ook goed verdeeld over de dag. Wij wandelden echt veel maar onze uiterwaarden zijn langere tijd gesloten geweest door overtredingen naar planten en dieren. En in het bos werd het toen plotseling druk en dat neemt mijn wandellust weg. Maar met zoveel planten in groei en in bloei maak ik veel meters in mijn tuintje. En ik ga weer klussen bij een van de kinderen, die zijn zelf druk met werken en houden ons graag bezig. Kijk ook eens op cultfood, moeiteloos koken voor elke dag.
Anne Wies: k lees graag mee. Heb geen last van corona-kilootjes (maar worstel al vanaf mijn jeugd met mijn gewicht. Tijdens deze lock down ben ik in ons huis/ons boerderijtje in Roemenië, Transsylvanië. En ik kan je vertellen: het boeren buitenleven voorkomt extra kilo’s. Hout hakken om vuur te maken om te koken, moestuin inplanten en dagelijks bijhouden, rest van het ‘erf’ bijhouden. Bekijk AWenWvDinRoemenie maar eens. Gereons Keuken Thuis kent dit verschijnsel uit Bourgondië, waar ondanks de culinaire geneugten, het boerenleven de calorieën er voor zorgde, dat er geen gram aankwam.
Van al dat sporten krijg je ook behoefte aan een stevige maaltijd. Gereons keuken Thuis maakt daarom vaak gerechten uit Vélochef van Henrik Orre, zoals deze ontbijtpannenkoeken.
De perfecte ontbijtpannenkoek voor een fietser, zwemmer of loper! Hij bevat veel eiwit door het gebruik van de eieren en is zowel gluten- als lactosevrij. (als dat belangrijk voor je is) De blauwe bessenjam is suikervrij.
Nodig voor 6 stuks:
2 rijpe bananen
4 eieren
25 g rijstebloem
1 tl kaneel
1 tl kardemom
2 tl bakpoeder
kokoksolie
Bereiding:
Meng alle ingrediënten in een grote kom met de mixer tot een glad beslag. Bak de pannenkoeken – bij voorkeur in de kokosolie- goudbruin in een koekenpan.
Blauwe bessenjam:
Nodig:
1 vanillestokje
500 g blauwe bessen (bevroren)
100 ml agavesiroop
300 ml vloeibare pectine
Bereiding;
Schraap het merg uit het vanillestokje en zet weg. Breng de blauwe bessen, de agavesiroop en de vanille in een sauspan aan de kook en laat 10-15 minuten heel zachtjes koken. Voeg de pectine toe en breng nog eens aan de kook. Laat afkoelen en doe de jam over in een schone pot. De jam is gekoeld 3-4 weken houdbaar.
Gereons Keuken al fresco 2020. De #alfresco zomer zit er weer aan te komen op Gereons Keuken Thuis. Buiten koken en eten, een hele zomer lang. Ik kan gewoon niet wachten. Dit jaar een bijzondere, want veel al fresco genoegens spelen zich af “rund ums Haus und zur Balkonière”, nu reizen er eventjes niet in zit. Mijn #alfresco zomer begint dit jaar op 1 juni, tweede Pinksterdag. En op 15 september verloot ik natuurlijk weer twee leuke kookboeken. Tombola! Door verhuisperikelen en natuurlijk het coronaprobleem is er in Gereons Keuken Thuis nog wat onderhanden werk in de vorm van Gereons Mag, dat half juni het licht ziet, een ontzettend leuk vakantie thuis wijnverhaal als gastblogger voor ongewoonlekker en de hangcultuur mosselen van Neeltje Jans nieuwe oogst, die ik morgen verwacht at Sea Spot.
En de nodige kookboeken gaan begin juni de revue passeren. Joie de Vivre van Sacha de Boer en haar vriendinnen. Bitter zoete honing van Sardinië met een lekker recept. Een bezoek aan de gulle keukens van Haut & Bas Rhin. Pas daarna kom ik eraan toe het grote buitengebeuren weer wat vorm te geven, met hoemmoes, groente van de grill, een beach picknick met diverse salades, paella en natuurlijk op 1 juli de dag van de #pastasalade. Nu ik dit schrijf, uitkijkend over de blauwe zee. heb ik er al zin in. Ik hoop jullie ook!
Denk je nu, oh wat leuk, ik heb nog een lekker verhaal of recept om te delen. Reageer dan via een reactie op Gereons Keuken al fresco 2020. (in een reactie onder deze post) En wie weet ben jij één van de gelukkigen, die op 15 september een leuk kookboek wint!
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.