Extra Vierge van Sandra Alvarez. In het tweede kookboek van Sandra draait alles om olijfolie en dan nog het liefst extra vierge, want dat is volgens haar een onverbeterlijke smaakmaker, zowel in de Spaanse als in andere keukens. Het bijzondere aan Sandra’s benadering is dat zij ook rustig een ei bakt in extra vierge olijfolie, waarom niet? Deze eerste koude persing geeft juist dat je ne sais quoi aan allerlei gerechten, inclusief desserts en cocktails. Bak bijvoorbeeld eens een cake met olijfolie en je zult zien dat deze luchtiger aandoet dan een cake met boter. Sandra, die we kennen van haar aioli in Masterchef. (lees mijn recensie van Sabor! Sabor!) schuwt het experiment niet, maar met dien verstande, dat je pure producten gebruikt en niets verspilt. Extra Vierge start met het verhaal van Alvarez en haar passie voor dit goudgele goed. Spaanse olijfolie. Eigenlijk niet vreemd, als je bedenkt dat zij half Spaans is. Maar ook olijfolie uit andere oorden kan haar goedkeuring wegdragen. Extra vierge olijfolie voegt samen met andere smaakmakers veel toe aan haar recepten. De schrijfster vindt het gezien haar tevens Chinese achtergrond ook helemaal niet raar om olijfolie in Aziatische gerechten te gebruiken. Zo is dit boek een fusion geworden van smaken, die aan elkaar worden geregen door olijfolie.
Vamos a ver! Na uitleg over de verschillende soorten olijven en olie, gaan we brunchen met Sandra. Voor elk wat wils zonder al te veel suikers. Olijfolie maakt je smoothie zachter en romiger. Let daarbij wel op, dat je een goede kwaliteit, eventueel biologisch geproduceerde extra vierge olijfolie koopt. Gereons Keuken Thuis maakt vaak een mediterrane cocktail van sinaasappel- en citroensap, geperste knoflook, een snuifje cayenne en olijfolie. Prima start van de dag en het houdt verkoudheden buiten de deur. Tapas mogen natuurlijk niet ontbreken in dit boek en Sandra Alvarez en fotograaf Ashkan Montezapour hebben kosten nog moeite gespaard om de lekkerste recepten en foto’s op tafel te toveren. Zoals een mindf*ck faux gras of tostones met avocado-béarnaisedip. Er staat een recept voor socca in en voor artisjokkenchips. Via salades, waaronder een originele Japanse kapsalon belanden we op de vega afdeling. Een kookboek kan niet meer zonder tegenwoordig. Denk hierbij aan romige Beluga linzen met truffelolie en Parmezaanse kaas. Wat ik heel origineel vind is, dat de schrijfster de trouwe viervoeter niet vergeet met een recept voor hondenkoekjes. Vraag me dan af, als ik het recept zie, of je die zelf ook kan oppeuzelen? Vlees en vis nemen een bescheiden plek in. Hierna belanden we bij de cocktails. Nooit geweten, dat je ook je cocktailrepertoire kunt uitbreiden met extra vierge olijfolie. Sandra legt het allemaal uit. Dips en aioli sluiten het boek af, eigenlijk de essentie van het koken van Alvarez, olijfolie als smaak- en textuurmaker. Ach dat deed ze al bij Masterchef! Je zou Extra Vierge van Sandra Alvarez bijna aanschaffen voor haar romige aioli’s, maar dat zou geen recht doen aan de andere overheerlijke recepten in dit boek. Buen hecho!
Extra Vierge, ruim 100 recepten met olijfolie. Sandra Alvarez (ISBN 9789089896333) is een uitgave van Terra en is te koop voor € 29,99
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Wortelhummus van Joke Boon. Onlangs bereikte mij het bericht via de sociale tamtam, dat het standaardwerk Bonen! van bonendiva, kleurenkookster en vega-optioneer Joke Boon inmiddels zijn derde druk heeft beleefd bij Carrera. Dat is leuk nieuws, want zeg nu zelf, net als Joke doet: “van bonen krijg je nooit genoeg.” Ze at niet voor niets een jaar bonen in welke hoedanigheid dan ook en tekende per maand recepten op. Ineens ontstond hier aan de zeekeukentafel een ideetje. waarom niet een recept voor wortelhummus van Joke, zonnig oranje net als het septemberzonnetje? (of dit door de voormalige koninginnedag kwam laat ik in het midden) Prima voor tijdens de #mediterrane weken. Wortelhummus met canellinibonen. Ik voeg zelf wat pimentón de la Vera toe, een beetje rokerigheid. Easy does it en het is nog helemaal vegan ook. Fijne dinsdag.
Over Bonen!:
“Een aptoniem, van het Latijnse aptus (geschikt) en het Griekse onuma (naam), is het verschijnsel, waarbij de drager van een naam zich bezighoudt met het onderwerp van de naam. Beter kan het niet in het geval van Joke Boon, die een kookboek schreef over Bonen! Een jaar lang peulvruchten in diverse recepten. Boon stelde zich tot doel elke dag iets met bonen te eten. In haar geval geen straf, want Joke is dol op bonen. Altijd al geweest. Hierin schuilt een soort “nomen est omen”. Dat geldt niet voor alle Nederlanders. De peulvrucht is een beetje in het verdomhoekje geraakt door de jaren heen. Maar als gevolg van kennismaking met andere culturen zit de boon weer in de lift. En Joke draagt hier haar steentje aan bij met het boek Bonen! Elke maand 12 verrassende recepten met bonen.”
Wortelhummus met canellinibonen.
Nodig:.
100 g worteltjes (van een bos) gewassen
plantaardige olie
1 tl paprikapoeder (of rokerige pimentón)
snufje chilipoeder
150 g canellini bonen (75 g gedroogd gewicht) zelf gekookt of uit blik (laat ze in beide gevallen goed uitlekken)
1 1/2 el pindakaas
2 el versgeperst sinaasappelsap
2 el citroensap
2 el extra vergine olijfolie
zout en versgemalen peper.
Bereiding:
Rooster eerst de worteltjes. Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de worteltjes in schuine plakjes, schep ze om met twee eetlepels olie, paprikapoeder, chilipoeder en een snuf zout. Rooster de plakjes in 25 minuten gaar. Laat iets afkoelen.
Doe alle ingrediënten en de extra vergine olijfolie in de keukenmachine en pureer. Voeg zoveel warm water toe tot je een romige en goed smeerbare hummus hebt Voeg naar eigen smaak zout en peper en eventueel nog wat water toe.
Bonen! door Joke Boon (ISBN 9789048829606) is een uitgave van Carrera en is te koop voor € 33,99
Maar dat is nog niet alles in de herfst verschijnt van Joke Boon een prachtig nieuw boek over linzen, een veelzijdige peulvrucht. Dat vraagt om een retrospectief…. een nieuwe aanspreektitel is al in de maak voor Joke. Stay tuned!
Griekenland thuis. In Gereons kookboekenhoek staat en bijzonder Grieks kookboek, dat ik eens op de kop tikte. Waar weet ik niet meer. Het heet Griekenland thuis, voedsel voor lichaam en ziel. Van Theodore Kyriakou en Charles Campion. Uitgegeven door Tirion in 2004. Anders dan je zou verwachten is het geen kookboek vol populaire Griekse grillgerechten, maar gaat het op zoek naar maaltijden en gerechten, die gestoeld zijn op tradities. In de bergen, aan zee, op eilanden en in de stad. Uit de overlevering. Het is een kookboek dat op zoek gaat naar de rol van cultuur, religie en economische situatie op de dagelijkse en feestelijke maaltijden in Griekenland. Het zijn nog steeds de mediterrane weken op Gereons Keuken Thuis en al grasduinend vond ik een leuk origineel recept voor keftedes van tomaat van het vulkanische eiland Santorini, dat overigens in het Grieks Thira heet. Na 15 augustus, het feest van Maria Hemelvaart zijn de tomaten van dit eiland op zijn zoetst. En kun je er een heerlijk, zelfs vegan proof, gerecht mee maken. Het kookboek vermeld niet wat voor een beslag Kyriakou en Campion gebruiken, maar ik ga uit van mijn socca beslag van kikkererwtenmeel. Dat moet het doen. Niet de komijn of ras al hanout toevoegen, maar het gewoon basic houden.
Toevallig ligt op deze druilerige zondag nog een half litertje retsina in de ijskast. Voor een mooie apéro. Eet de tomaten keftedes zo heet mogelijk.
Nodig (tien balletjes)
20 kleine (tros)tomaten
grof zeezout
1 bosjes tijm, alleen de blaadjes
een beslag van kikkererwtenmeel, olijfolie en water. Laat dit rusten in de ijskast.
1/2 bosje verse munt
1/2 bosje kervel
1 bosje bladpeterselie
1 bosje bieslook fijn geknipt.
1 bosje lente uitjes gesnipperd
2 el olijfolie
zout en peper
arachideolie om te frituren
Bereiding:
Verwarm de oven voor op een zo laag mogelijke temperatuur Halveer de tomaten en leg ze met de open kant naar boven op een schaal. Bestrooi ze met het zeezout en de tijmblaadjes. Laat de tomaten een nacht drogen met de ovendeur op een kier. Maak een beslag in een kom en zet apart. Meng alle gehakte kruiden, de gesnipperde lente-ui met twee eetlepels olijfolie en maak op smaak met peper en zout. Druk twee gedroogde tomaten helften met daartussenin de kruidenmix op elkaar en haal door het beslag. Ver hit ongeveer 2,5 cm olie in een koekenpan en bak de keftedes gaar aan beide kanten. Laat uitlekken en serveer direct met wat citroen.
Mediterrane weken met foodbloggers. Je kunt natuurlijk geen themaweken houden op je blog zonder collega bloggers uit te nodigen om een duit in het zakje te doen. En dat deden deze culi-adepten met originele recepten en verhalen van hun foodblogs. Van Griekenland tot Portugal stuurden zij mooie recepten in. Al beleven we nu even een weerdip zo eind augustus, maak er toch iets zomers van zou ik zeggen.
Elefteria (vrijheid blijft toch een mooie voornaam) zond gevulde courgettebloemen in. Denk hierbij direct aan Kreta, waar ik deze bloemen gevuld met rijst ook ooit at. Heerlijk met een avgolemono saus. Voor mij is zo’n Kretenzisch gerecht echt mediterraan genieten.
Weliswaar geen land gelegen aan de Middellandse zee, maar deze cataplana uit Portugal mag niet ontbreken volgens Jill Lauret. Vis zo uit de zee in een koperen Portugese stoofpan. Deksel eraf en opsnuiven die geuren en smaken van de zee.
Culinette schreef een mooi verhaal over Hotel Europa in Châtillon sur Seine, de stad van de prinses van Vix en haar bronzen vaas. Mijmeringen uit een France perdue.
“Het bestaat vast niet meer maar nooit zullen we het vergeten. Hotel Europe in Chatillon sur Seine. Vele jaren was het onze vaste stopplaats onderweg van Zuid Frankrijk naar Nederland. Als je er binnenstapt dan is je eerste gedachte vast en zeker niet dat je hier wilt blijven. Wij deden dat wel en hadden er nooit spijt van. Gniffelend zagen we nieuwkomers rondkijken en weer vertrekken. Fout ! Fout ! Fout ! Maar ja, het is een drukke Brasserie met als bijzaak een Hotel en ook nog gevestigd op een slecht punt in een klein stadje. Heel fel TL-licht met een hele zooi ongezellige plastic tafeltjes. Het bed op de kale hotelkamer was echt Frans en dus zakten we in de loop van de nacht allebei naar het midden van het bed en met een beetje pech tegelijk richting voeteinde.”
Ingrid enthousiast als altijd zond meerdere mediterrane recepten in. Zoals deze zeebaars met Antiboise. Vinissima goes South of France En dan die wijn uit Pays dÓc, freestyle wit van domaine Gayda, die Gereons Keuken Thuis eens proefde op de Horecava.
Cora Meijer maakte Cantaloupe sorbetijs met een achtergrond verhaaltje dat de cantaloupe meloen via de tuinen van de paus in Frankrijk is geïntroduceerd. En daarna via Cavaillon op de Franse markt is gebracht en ook onder die naam. Leuk dus, van de Italiaanse keuken naar de Franse met een eigen identiteit.
Spanakopita, die Anne, een echte travelfoodie leerde maken op een authentiek Griekse boerderij. Spinazietaart hoort bij Griekenland als poffertjes bij Holland. Lagen filodeeg met al dan niet wilde spinazie en fetakaas.
Het zijn mooie mediterrane weken met foodbloggers. Dank jullie voor de input voor deze fijne foodparade. Tot slot mijn Daube à la provençale:
Daube de boeuf à la Provençale. Een rundvleesgerecht uit de Provence, origineel gemaakt in een stevige aardewerk schaal. Niet specifiek Provençaals, want stoofgerechten in aardewerken schalen uit de oven vind je ook in andere streken rond de westelijke Middellandse zee. Vaak konden deze gerechten worden gegaard in de nog nagloeiende oven van lokale bakkers. Bij kopen van brood bracht je je stoof mee en haalde hem rond lunchtijd weer op. Ik denk, dat deze oud traditie allang vervlogen is. Maar de Provence blijft een streek, waar Gereons Keuken Thuis heel wat mijlen heeft afgelegd. Door kunststeden als Arles, Avignon en Orange, op bezoek bij het natuurverschijnsel van de Fontaine de Vaucluse, over de met platanen omzoomde weg naar Saint Rémy, de Camargue met zijn stieren en witte paarden en op de burcht van Les Baux in de Alpilles. En naar de markten met zijn olijven, zongedroogde tomaten, ail rose, lavendel en de heerlijke groentes uit Cavaillon. Lees meer
Nodig:
1,5 kilo runderstoofvlees/ riblappen ½ liter runderbouillon 2 grote wortels 4 tenen knoflook 2 grote tomaten 1 rode paprika 3 uien 1/2 Spaans pepertje 1 blikje tomatenpuree 1 glas rode wijn olijfolie peper en zout 2 el Dijon mosterd zwarte pitloze olijven 3 tl paprikapoeder bloem en boter voor beurre manié 2 laurierblaadjes paar takjes verse tijm 4 tl Provençaalse kruiden
Bereiding:
Verhit een flinke scheut olijfolie in de braadpan en fruit hierin de ui, knoflook en Spaanse peper aan. Schep deze eruit en verhit weer olie in de pan. Bak dan ook het door wat bloem gewentelde rundvlees bruin in ongeveer 5 minuten. Voeg de wortel, paprika, tomaten en daarna de eerder gefruite uien, knoflook en Spaanse peper toe. Bak de tomatenpuree samen paprikapoeder kort in de braadpan mee. Blus af met een glas rode rode wijn en voeg de runderbouillon, mosterd, tijm, laurier en Provençaalse kruiden toe. Laat het geheel zo’n drie uur sudderen. Verwijder de laurier en tijmtakjes. Maak op smaak met peper en zout en bind het stoofgerecht met wat beurre manié. Voeg als laatste de zwarte olijven toe. Server de daube met een salade en stokbrood. Of wat lintpasta.
De mediterrane weken op Gereons Keuken Thuis zijn nog niet over, ik ga eten bij Gala en Sandra Alvarez vertelt mij met haar nieuwe boek van alles over koken met olijfolie.
La Gran Carbonara. Het zou zomaar een filmtitel kunnen zijn. Maar het is een spaghettigerecht met kaas, spek en ei. De mare gaat, dat dit gerecht is ontstaan na WO II als vervanging voor eieren met spek voor de Amerikaanse soldaten. Andere bronnen melden, dat het al langer bestaat. In ieder geval serveer je carbonara nooit met room, althans in Italië. Kijk maar eens op Google hoeveel varianten er bestaan met zalm, groente en champignons. Het kan niet op. De creativiteit kan niet op. Ach ja, dat moet iedereen lekker zelf bepalen. Heel LUBM. Er is immers geen oppertribunaal voor carbonarazaken. Je zou je zelfs kunnen afvragen of de wijze waarop Gereons Keuken Thuis deze pasta serveert wel legitiem is, met een extra eitje in de dop. Ik leerde deze versie kennen in Cannes en doe dat nog steeds. Echter zonder de in Frankrijk gebruikelijke room. En in het onlangs door mij besproken boek Big Mamma’s cucina popolare doen ze het weer anders. Con brio zullen we maar zeggen. Uit dit kookboek geef ik vandaag het recept.
Chef kok Filippo la Gottuta maakt er in Gloria, een Londense vestiging van Big Mamma een ware show van door La Gran Carbonara te serveren in een uitgeholde pecorino (zie foto)
Mochten jullie nog een tip hebben waar ik een uitgeholde kaas kan scoren? Laat het weten!
Nodig:
3 eieren
6 eidooiers
90 g geraspte pecorino
90 g geraspte Parmezaanse kaas
1 tl zwarte peper
400 g spaghetti
250 g guanciale, wangspek in reepjes (KEMA) of bacon in dunne reepjes
1 uitgeholde pecorinokaas (facultatief)
Bereiding:
Meng in een kom de eieren, eidooiers, pecorino, Parmezaanse kaas en peper. Klop iets op en zet aan de kant. Breng in een grote pan gezouten water aan de kook en kook de spaghetti al dente volgens de aanwijzingen op de verpakking. Giet de spaghetti af maar bewaar wat kookvocht. Bak de reepjes guanciale in een droge koekenpan op halfhoog vuur tot ze krokant zijn Voeg een lepel pastakookvocht toe en vervolgens de spaghetti. Haal de pan van het vuur. Voeg het eiermengsel toe en roer stevig maar niet te lang. Het mengsel mag niet te veel garen en de saus moet romig zijn. Schep de spaghetti carbonara op een schaal of in uitgeholde pecorino kaas en dien direct op.
Big Mama’s cucina popolare. De #staycation mag dan wel over zijn, Het zijn tot en met 15 september a.s. nog steeds de #mediterraneweken op Gereons Keuken Thuis. Onlangs plofte Big Mamma’s cucina popolare, een uitgave van Good Cook op de mat. Een vrolijk kookboek van de gelijknamige in Parijs en Londen gevestigde Italiaanse restaurantketen. Met lange rijen citydwellers voor de deur. En een keuken vol vrolijke snuiters en modern Italiaans eten met een twist. Voor mijn aankomende wijnproeverijen dit najaar heb ik al wat tips en gerechtjes verzameld uit dit vrolijke boek. Zoals de gebakken eendenborst op slablaadjes en pasta uit een kaas. De laatste van de twee vormt nog een uitdaging, want waar haal ik een uitgeholde pecorino vandaan? Natuurlijk kun je op het boek afdingen, dat dit geen echte Italiaanse keuken is, vanwege de ceviche en internationale cocktails. maar we leven nu eenmaal in een geglobaliseerde wereld. En de koks van deze restaurants doen er alles aan om hun Italiaanse esprit te verkondigen, A fuoco alto.
De indeling van het in rood geel en zwart gekafte kookboek met haantje is vrij klassiek, antipasti, insalate, pizza’s ontbrekken niet, alsmede primi, secondi en dolci. Verder maakt Big Mamma’s cucina popolare plek voor brunch, wat volgens mij iets is, wat het goed doet bij met name hipsters in de grote steden. Net zoals de cocktailafdeling. Of dat na de coronacrisis zo blijft mag je je afvragen? Maar dat terzijde.
Je kunt zeggen, dat er met 10 restaurants en 850 personeelsleden er heel wat valt te bundelen op kookgebied. Voorop staat dat het allemaal makkelijk moet zijn en leuk. Zodat je ook thuis aan de slag kunt met dit kookboek. Ik snap dat wel. In het laatste decennium is een stadscultuur ontstaan van millennials, die zoveel mogelijk buiten de deur eten. Daarbij is de Italiaanse keuken altijd een topper geweest. In het weekend kookt deze generatie graag thuis, als hun bescheiden dwelling dat toestaat. Ma no troppo. Voor deze groep is elk recept beschreven en voorzien van pictogrammen, zoals bereidingstijd, allergie-info of het al dan niet vegan of vegetarisch zijn van het gerecht.
We gaan de keuken in. Dat vind ik het leukste aan dit boek. Het etaleert niet alleen de Italiaanse keuken, maar grossiert ook in een stukje story telling. Tussen de moderne en klassieke recepten vind je tips en tricks van de chefs van Big Mamma. Hoe selecteer en bewaar je groenten en fruit? De grondbeginselen van pasta of het maken van gnocchi. Dan sommige recepten, zoals een plin Piëmontese, een ietwat andere calzone met ricotta, pittige salami en tomaat of fettucine met ossenstaart en tomatensaus. Hopperdepop allemaal naar de Ten Katemarkt en Kinkerstraat voor tomaten en ossenstaart, zou ik zeggen. Of als je in Oost woont naar de Javastraat. En dan daarna lekker aan de slag. De kunst van het mantecare onder de knie krijgen.
Moet ik op deze donderdag nog meer zeggen? Welnee, Big Mamma’s cucina popolare is een vrolijk kookboek vol mediterrane en zonnige gerechten. Een heerlijk boek. Haal het restaurant in huis zou ik zeggen, een prima idee tijdens deze bijzondere tijden.
Big Mamma’s cucina popolare. (ISBN 9789461432377) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 35,00
Binnenkort vind je op Gereons Keuken Thuis een leuk recept met een twist uit dit boek. Ciao!
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Staycation foodparade. Het zomercongé van Gereons Keuken Thuis zit er weer op. Met als apotheose de hittegolf, die ons deed smelten. Waarom met een mondkapje in het vliegtuig afreizen naar Middellandse zeeoorden? Een staycation is prima alternatief. Heerlijk lekker in de branding afkoelen. Lange wandelingen langs zee. Maar ja dan eenmaal terug binnen die warme keuken van SeaSpot in, om de hongerige buikjes te vullen. Dat vergt aanpassing en easy eten. Met een mediterrane twist. Dus kwamen er veel salades, pasta’s en pastasalades op tafel. Glas rosé erbij en genieten al fresco totdat het zonnetje in zee zakt. Het was goed toeven aan de Costa Holanda tijdens mijn staycation. Ik stelde een speciale foodparade samen van zomers eten. Want nu mag het even afkoelen, de al fresco zomer en mediterrane weken zijn nog lang niet voorbij op Gereons Keuken Thuis. Wat zijn jullie al fresco foodtips?
Gereons Mag, de staycation editie. Gereons Keuken Thuis is in de maand augustus in mediterrane vakantiesferen. Het jaar loopt anders dan gepland. Op zomerreis zou Gereons Keuken Thuis niet gaan, dus een staycation stond sowieso al in de agenda gepland. Augustus was een vakantiemaand met als hoogtepunten Pride in Amsterdam en het SAIL 2020, waar we nu weer 5 jaar op moeten wachten. Corona gooide roet in het eten. Niet getreurd, want je kunt je ook aan de Nederlandse kust, als het weer mee wil werken, wanen aan je favoriete mediterrane bestemming. Lekker koken uit je vakantieland en genieten van de al fresco zomer. Flaneren alsof je op de Croisette in Cannes loopt, Griekse heerlijkheden kopen gewoon op de markt in Zandvoort, wijn proeven en smullen van de Smaak van Italië.
De Smaak van Italië. Back on track is de titel van het zomernummer, dat gaat over reizen en genieten van al het moois en lekkers uit de Bel Paese. Een eilandspecial, hoe mediterraan wil je het hebben tijdens je staycation van 2020? En mocht je wel afreizen naar Italië? Het land heeft sinds de lockdown van maart niets ingeboet aan schoonheid en gastvrijheid. Wat te denken van een nieuw leven op Elba? Echt geen straf, nou behalve dan voor een hooggeplaatst heerschap zo’n 200 jaar geleden. Planet proof werken op een bioboerderij. Ook Italië is aan het vergroenen. Trendy Milaan, Amsterdam heeft zijn negen straatjes, deze stad zijn 5VIE. Je zou het een eiland in deze kosmopolitische stad kunnen noemen. Eén van de Eolische eilanden, Salina, komt aan bod. Te voet naar Rome. Al dan niet voor een vakantieliefde. Vakantie voorproeven in Toscane, op de mooiste plekken. Een gerecht uit de keuken van Sardinië uit het boek van Letitia Clark. Als extraatje een voorproefje van Giftige tongen de nieuwe roman van Rosa Ventrella. Lees meer over dit leuke nieuwe zomernummer.
Ligurische pasta van Petra. Deze simpele doch doeltreffende maaltijdpasta van Petra Poudèl staat regelmatig op het menu in Gereons Keuken Thuis. Makkelijk voor een dag zonder vlees.
Kook de aardappels in de schil en laat ze afkoelen daarna. Maak de sperziebonen schoon en kook deze in water met veel zout. Giet af en spoel af met koud water. Rasp de Parmezaan. Kook de pasta volgens de instructies op het pak. Schil de aardappels. Snijd de boontjes in stukken. Verhit wat olie in een pan en bak de bonen en aardappels kort met wat olijfolie aan. Voeg de pasta toe en eventueel wat kookvocht. Meng de pesto er goed door. Serveer direct op borden of in een schaal met de geraspte kaas en wat blaadjes basilicum.
Flaneren tijdens je staycation. Zomers hemd voor hem. Ik kan beter zeggen voor mij. Deze week zag ik op Insta een kort filmpje van Kilian Kolster, die haarfijn uitlegde, wat een diva, in mijn geval divo, nodig heeft om te gaan flaneren op de zeeboulevard. Duidelijk, een mooie bril, een kekke hoed, en fijne strandtas en natuurlijk je telefoon om het geheel op de gevoelige social media plaat vast te leggen. Geïnspireerd door deze cybertip toog Gereons Keuken Thuis strandwaarts in zijn nieuwe ecru overhemd van Olymp, dat hem werd gestuurd door Hemd voor hem. Gestuurd? Ook flaneerproof de boulevard op? Lees meer:
Recept voor pikante kipdijen.
Nodig:
4 kipdijfilets
2 el bloem
2 tl cayenne
peper & zout
Brassica koolzaadolie bak & braad
citroen partjes
gehakte peterselie.
Bereiding:
Meng de bloem, cayennepeper en het zout door elkaar en wentel de kipdijfilets erdoor. Verhit in een pan een flinke scheut olie en bak de kipdijen lekker krokant. Laat uitlekken op papier en serveer met partjes citroen en gehakte peterselie. Brassica koolzaadolie is er in drie varianten: Veelzijdig is een milde koudgeperste koolzaadolie met een nootachtige smaak. Prima voor sausjes en dressings, Bak & braad is geschikt voor langdurige verhitting. Hierin bakte Gereons Keuken Thuis de pikante cayenne kip. Tot slot de Brassica met botersmaak. Deze proefde ik al eens tijdens een dinnerparty in het Amstel Hotel. Lekker als afmaker of dipolie bij je brood. Anyway, go local met deze drie varianten koolzaadolie van Nederlandse bodem, te vinden in bijna iedere supermarkt.
Wijn proeven met Gereons Eatery & Winery Back to my roots, laten we het zo noemen. Binnenkort ga ik weer als vanouds en route om bij jouw thuis of op de zaak over wijn te vertellen. Ook zin in een middag of avondje wijnproeven met vrienden, familie of collega’s? Dan moet je zeker eens een wijnproeverij van Gereons Eatery & Winery organiseren! Wat heb je daarvoor nodig? Een goed humeur en een aantal andere wijnliefhebbers. Gereons Eatery & Winery neemt alles mee, niet alleen de wijnen, maar desgewenst ook bijpassende hapjes. Geef door waar en wanneer je een proeverij wilt organiseren en alles wordt tot in de puntjes verzorgd. Aanmelden kan op deze pagina.
Mosselboulevard in Zeeuws vissersdorp Yerseke. Zomer in Zeeland en tegelijkertijd is het mosselseizoen weer van start gegaan, Het zeevruchtendorp Yerseke is omgetoverd tot Mosselboulevard. Een leuke toeristische attractie in eigen land. De bezoeker kan in Yerseke een blik werpen achter de schermen van de mosselteelt. Tot en met 30 september staan er allerlei leuke evenementen gepland. Rondleidingen, rondvaarten langs de mosselkavels en natuurlijk is het goed mosselen en oesters eten op deze boulevard. Een aanrader deze zomer. Lees meer.
House of Crete Een stukje Griekenland, dat ik zomaar op de dinsdagmarkt in Zandvoort aantrof. Daar staat de goedlachse Andreas met heerlijke producten van dit zonovergoten Griekse eiland. Uitdagingen zijn Andreas niet vreemd, per toeval kwam hij terecht op een soort Kretenzische huishoudbeurs in Rethymnon. Hij proefde de olijfolie van Manolakis en was verkocht. Andreas vond dat dit mooie product ook in Holland te koop moest zijn. Zo gezegd zo gedaan. Samen met zijn zwager is hij toen House of Crete gestart. De twee brengen we al het moois van Kreta naar Nederland. Ze werken met hele kleine lokale familiebedrijfjes, die al jaren voor de eilandmarkt produceren. Dat betekent vier maal per jaar naar Kreta reizen, om zich te laten inspireren door de gastvrijheid, de mooie en pure producten en het heerlijke eiland. Elke keer vinden de heren wat nieuws. Al deze mooie producten zijn exclusief bij House of Crete te verkrijgen en niet in de winkel, House of Crete vind je meestal op grote pure markten, jaarmarkten en farm-markten, maar natuurlijk is ook alles te vinden in hun webshop, maar langsgaan bij de heren is leuker. Het leven is goed op Kreta. (ook tijdens je #staycation in Zandvoort)
Mancini, eigenzinnig & extravagant. De in Napels geboren Antiono Mancini is één van de bekendste en spraakmakende Italiaanse kunstenaars te noemen van de 19e eeuw. Mancini was door zijn manier van werken zijn tijd ver voor uit en oogstte hiermee zowel kritiek als bewondering. Hij werd een graag geziene kunstenaar in de toenmalige Europese society. Alhoewel hij zelf eigenlijk te schuchter was voor deze sterrenstatus. Eén van de grootste bewonderaars van Mancini was schilder en verzamelaar Willem Mesdag, die gedurende 20 jaar zo’n 150 werken van deze Italiaan aankocht.
LET OP:De Mesdag Collectie in Den Haag is sinds 3 juni weer open voor het publiek. De tentoonstelling Mancini, eigenzinnig en extravagant is nog tot en met 20 september a.s. te bezichtigen.
Bramensap voor het goede doel. Mijn buurvrouw maakte me attent op het volgende: Zomaar uit de duinen, waar de Zandvoortse hertenfluisteraar zijn werkterrein vindt en bramen…. Hij bottelt en maakt ze in, verkoopt ze voor het goede doel. Lees meer.
Aspergeterrine van Cora. “Onze asperges hebben een Italiaanse achtergrond maar toch koos ik voor mijn eerste recept de Franse terrine. De reden? Een terrine is feestelijk en bijzonder, zoals de witte asperge zelf. Hun milde smaak komt met de geëigende smaakmakers goed tot haar recht in romige, luchtige mousse.”Als je slim bent geweest heb je in je vriezer nog wat asperges bewaard voor later in de zomer. Daarmee kun je deze heerlijke mediterrane aspergeterrine maken. Anders wordt het weer een jaartje wachten. Kijk eens op de leuke blog Cultfood.
Gereons Keuken Thuis is er helemaal klaar voor, een zomerse staycation aan het Hollandse strand. Le grand bleu lonkt en de komende weken ben ik eventjes met vakantie. Er blijft in de maand augustus nog heel wat moois uit de Méditerrannée te lezen en beleven op Gereons Keuken Thuis. Fijne vakantie!
De volgende editie van Gereons Mag staat gepland voor 1 oktober a.s. met als thema, hoe kan het ook anders, de geneugten van het najaar.
NB: Deze staycation editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door DSV Media, De Kroon op het Werk, House of Crete, Hemd voor hem, Brassica koolzaadolie, Massimo Bottura, Italiaanse kamer van koophandel in Nederland, Nicoletta Brondi, Vanilla Venture, Cora Meijer, Het Mosselbureau, Mirjam de Leon, Petra Poudèl en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Pesto met broodkruim alla Massimo Bottura. Broodkruim is de rode draad in het leven van chefkok Massimo Bottura. Hij werd er als kind mee gevoed. een mooie manier van niets verspillen en werken met verse en goede kwaliteitsproducten.. Heel Italiaans wordt geregeld beweerd, maar Gereons Keuken Thuis denkt, dat dit van alle tijden en plekken is. Mijn oma verspilde niets en kookte altijd uit haar eigen bronnen. Bij een kookstudio, waar ik geregeld workshops verzorgde werd van de restanten brood paneermeel gemaakt en van de restgroenten en – fruit gezellige potjes chutney. Je kunt zeggen dat Massimo Bottura, deze wijze van werken heeft gecultiveerd in het boek Brood is Goud, waar hij vele chefs uitnodigde om een creatie te maken met broodkruim. Een prachtig boek, dat nog steeds prijkt in Gereons kookboekenhoek. Op 29 juni jl was er een interactieve cyber workshop met de maestro, waarin hij vertelde over zijn keuken en het werken met verfijnde Italiaanse prodotti. Helaas kon ik niet aanschuiven vanwege hoog bezoek uit Amsterdam, dat bij navraag ook was uitgenodigd in te zoomen. Gelukkig stuurde Nicoletta Brondi daags erna een pakketje om zelf in SeaSpot aan de slag te gaan. In ieder geval wil ik jullie deze pesto niet onthouden. Gereons Keuken Thuis gebruikte deze saus om een Ligurische pasta met aardappel en sperziebonen te maken.
Pesto met broodkruimels alla Massimo Bottura.
Nodig:
400 g ambachtelijke gedroogde pasta van Gragnano PGI (Fusilli)
1 teentje gepelde knoflook
100 g verse basilicum
10 g muntblaadjes
10 g peterselieblaadjes
50 g broodkruimels
1 g zout
150 g geraspte Parmigiano Reggiano PDO (24 of 36 maanden)
70 g extra vergine olijfolie (Villa Manodori) (bij voorkeur 3 uur gekoeld)
30 g koud water
extra: houd wat kookvocht van de pasta apart.
Bereiding:
Plet het knoflookteentje met een mes en voeg het toe aan de broodkruimels, basilicum, munt, peterselie en Parmezaanse kaas, houd 6 lepels kaas apart om het bord af te werken. Voeg de extra vergine olijfolie en koud water toe en mix het geheel in een keukenrobot totdat de saus glad is. Kook de pasta volgens de instructies op de verpakking (al dente) in gezouten kokend water. Giet de pasta af zonder te spoelen, doe de pesto in een kom of in de pan waarin de pasta werd gekookt, voeg de pasta toe en meng hem met de saus. Als de pasta te droog lijkt, voeg dan wat van het kookvocht toe om hem wat romiger te maken. Werk het gerecht af met wat Parmigiano Reggiano en, naar keuze, met citroenrasp. Direct opdienen.
Op de middelste foto: Ligurische pasta met sperziebonen en aardappel van Petra Poudèl uit Amsterdam. Binnenkort staat tijdens de #mediterraneweken haar recept op Gereons Keuken Thuis.
Verandering van spijs doet eten. Je leest er tegenwoordig veel over en juist de corona-crisis levert deze zomer een schat aan boeken op, die de moeite waard zijn om te lezen en daarna in de praktijk te brengen. Wat, hoor ik jullie nu denken? Gaat Gereons Keuken Thuis zweven? Welnee, maar door de afgelopen tijd ben ik ook bewuster gaan denken over een aantal zaken, ook als het met eten en wijn te maken heeft. Niet per se vanuit milieumotieven of gezondheidsfanatisme, maar meer uit nieuwsgierigheid. Je zou je de vraag kunnen stellen, of we nog wel op de goede weg zitten. Wat voor een leuke nieuwe initiatieven zijn er te bespeuren? Zonder een groot betoog te houden over de wereldorde na corona, kwamen er wel twee lezenswaardige boeken op mijn pad. Laat ik het food for thought boeken noemen. Lekker leesvoer voor tijdens je staycation.
Eten als dieren. Wat kan de natuur ons leren over gezond eten? Dat is de vraag, die wetenschappers David Raubenheimer en Stephen Simpson stellen in dit boek. Bij toeval kwamen ze erachter, dat sprinkhanen in Oost Afrika al naar gelang hun behoefte eiwitten eten of koolhydraten. Een interessant gegeven, want de mens heeft tijdens zijn evolutie het natuurlijk vermogen, dat dieren hebben om te switchen van voeding verloren. Een hoe zou je die eigenschap in huidige tijden, gekenmerkt door welvaartsziekten zoals obesitas weer in kunnen zetten? Waarom zijn wij deze eigenschap kwijtgeraakt? Simpson en Raubenheimer schreven dit verhaal gebaseerd op jaren onderzoek. Hun queeste gaat over de hele wereld van woestijnen tot ultramoderne testcentra. Zo proberen zij handvatten aan te reiken om een mooie balans te vinden tussen processed food en het vervullen van je voedselbehoefte. Gereons Keuken Thuis vindt dit een aardige materie in deze tijden waar door corona vaak over immuniteit voor het virus wordt gesproken, maar niet over het opbouwen van weerstand door wat meer te gaan eten als dieren. Een uitdaging.
Eten als dieren, David Raubenheimer en Stephen J. Simpson (ISBN 9789000368228) is een uitgave van Spectrum en kost € 22,99.
Het Voedselbos. 4 seizoenen Ketelbroek. Mac van Dinther, journalist was in eerste instantie wat sceptisch toen plaatsgenoot Wouter van Eck hem uitnodigde om in Groesbeek zijn nieuwe manier van lui boeren te komen ontdekken. Een voedselbos. Inmiddels is van Dinther geheel om en bezocht Ketelbroek niet een maal, maar gedurende vier seizoenen. Het principe is makkelijk, je bewerkt de grond niet, je egt niet, je wiedt geen onkruid, maar laat het gehele systeem interacteren, nadat je de heesters, planten en bomen hebt aangeplant. Gereons Keuken Thuis bezocht eens zo’n voedselbos in De Tuinen van West, waar op dat moment nog weinig was te ontdekken. Net als het andere boek in deze blog vind ik dit interessante kost, niet omdat ik tegen grootschalige landbouw ben, maar vanwege het experiment, het onderzoeken van nieuwe methoden, die wellicht in de toekomst bij kunnen dragen aan de voedselbehoefte. Dat maakt dit boek van Mac van Dinther interessante kost, laten we het verandering van spijs noemen. Wie weet ver na corona, dat er ook voedselboshoreca ontstaat. Kan deze Volkskrant recensent gaan proeven.
In navolging van Wouter van Eck, die als eerste een voedselbos aanlegde, zijn er in en om Amsterdam ook de nodige initiatieven op voedselbosgebied te vinden: Amsterdamse voedselbossen in het Parool
Het Voedselbos, vier seizoenen Ketelbroek, Mac van Dinther. (ISBN 9789057594328) is een uitgave van Podium en kost € 29,99
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.