Balans. Het mediterrane dieet.

Balans. Het mediterrane dieet. Het laatste jaar was voor Gereons Keuken Thuis een soort rollercoaster van gebeurtenissen met daarbovenop alle perikelen van de Covid 19 pandemie, die ons in de greep houdt. Hoe lang het gaat duren deze wedstrijd, met al weer een verlenging weet ik op deze dinsdagmorgen aan zee niet. Je moet je er maar naar schikken. Deze periode had wel tot gevolg, in tegenstelling tot vele anderen, dat ik zelf mijn plezier in koken en eten een beetje ben kwijtgeraakt. Veel dingen smaken me niet. Ik ben uitgekeken op al het supermarkt en k&k (kant en klaar) voer en ben een beetje mijn dagelijkse ritme van bloggen kwijtgeraakt. Laten we zeggen dat de balans eruit is. Sporten daarentegen gaat me prima af, net als wandelen. Dat is mijn punt niet. Laten we mogelijkheden voor balans eens bekijken, zoals het mediterrane dieet.

Enige tijd geleden ontving ik het kookboek Het mediterrane dieet van Wilma van Grinsven-Padberg. Zij is olijfoliesommelier en weet alles van de baten van het mediterrane dieet en het gebruik van diverse soorten olijfolie. Leven zoals onze zuiderburen en daar bedoelt zij niet de Belgen mee, maar de zuiderse lui van het Middellandse Zeebassin. Met hun gezonde keuken, de blue zones Sardinië en Ikaria. En minder hart- en vaatziekten. Dat laatste is niet helemaal waar, want de gemiddelde Italiaan of Spanjaard eet in de weerwil van ons verzonnen ideaalbeeld, net zo veel, zo niet meer fast- en prefabfood als wij i n het noordwesten van het continent. Leven zoals onze zuiderburen en daarmee 100 of ouder worden is gebaseerd op de traditionele voedingspatronen. Het is geen dieet, maar een levenswijze, waarbij je jezelf afvraagt, wat je eet. Vaak een kwestie van gezond verstand. Ter illustratie introduceert de schrijfster een voedingsdriehoek, bestaande uit weinig vlees, maar meer vis. Veel groente en olijfolie. En heel belangrijk, veel sociale contacten en interactie. Gereons  Keuken Thuis besprak dit ook al in de review van het Blue Zones kookboek. Sociale interactie moeten we nu al 10 maanden ontberen. Wie weet ligt daar de crux van het ontbreken van balans.

Hierna gaat het verder met de verschillende elementen van je voeding, koolhydraten, vetten, eiwitten, vitamines en mineralen. In een goede balans dragen deze bij aan weerstand en gezondheid. Tot slot, voordat Van Grinsven-Padberg aan de recepten begint een praktische gids om deze theorie in de praktijk te brengen. Het mediterrane dieet is een mooi basic kookboek om in deze januarimaand mee in balans te komen. En… the rest comes naturally. 

Het mediterrane dieet. Wilma van Grinsven-Padberg. (ISBN 9789481453171) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 24,99

Vandaag een vrolijk recept uit Het mediterrane dieet voor een zoete Griekse lekkernij: bougatsa. Erbij een zoet glaasje wit zoet van Samos.

Nodig:

130 g suiker

85 g griesmeel

1/2 liter volle melk

2 vellen bladerdeeg

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Doe de suiker griesmeel en volle melk in een pan, verhit en klop tot een romig mengsel. (notitie: in het recept in het boek wordt niet gesproken van verhitten, dat maakt het onduidelijk) Laat mengsel afkoelen. Leg een vel uitgerold bladerdeeg op een bakplaat en giet hierop de helft van het mengsel. Vouw dicht en druk goed aan met vork. Prik gaatjes in de bovenste laag bladerdeeg. Leg een nieuw vel bladerdeeg op de eerste en herhaal het proces. Bak het geheel gedurende 40 minuten af en bestrooi de bougatsa met rietsuiker en kaneel.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Over de schrijfster: Wilma Van Grinsven-Padberg is een olijfolie expert en kwam daardoor in contact met het fenomeen ‘de mediterrane keuken’. Ze neemt je mee in de geheimen van de mediterrane levensstijl. Ze gaat te rade bij verschillende experts en ze legt de levensstijl haarfijn uit. 

Uit de Kookboekenkast van Gereons Keuken Thuis. Gastblog van Cultfood

Uit de Kookboekenkast van Gereons Keuken Thuis. Al snuffelend viel mijn oog op twee bij mij onbekende kookboeken, die bij het doorbladeren mijn aandacht vasthielden: Rijntjes Keukengeheimen van Lizet Kruyff en De smaken van de Griekse Zagori van Rita Berends.

Beide gaan over met liefde en passie koken, de seizoenen volgend. Historisch tegenover traditioneel, uit de moestuin en voor het hof tegenover de oogsten van soms nog ontoegankelijke berghellingen en voor een mediterraans restaurant.
Rijntje is als kok en ‘cateraar’ al in de ban van fusion. Rita creëert desserts en taarten en verlegt haar kennis en kunde naar Griekse producten. Hun creaties zijn om van te genieten.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Grieks-Kweeperenzoet_Porfyron_foto-RuthdeRuwe.jpg
foto: Porfyron, Rita’s werkplek in de Zagori (credits Ruth Ruwenberg)

Mijn grootste passies in de keuken zijn fruit, groenten, groene kruiden en kazen. In een kookboek speur ik als eerste naar die recepten, want dan kan ik op mijn gevoel vertrouwen. In allebei staat een heel origineel recept met kweeperen, echt oktober fruit dat nog aan bekendheid kan winnen door toegankelijke en smakelijke recepten.

De Zagori blijkt het land te zijn achter de bergen van het Pindos gebergte in het Noorden, op 1000 meter hoogte achter de stad Ioannina, met ezelspaden die lang deel uitmaakten van de handelsroute van Igoumenitsa naar Constantinopel. Het telt zesenveertig bergdorpen, de Zachorochoria, omgeven door prachtige ruige natuur. De Vikoskloof in het natuurreservaat trekt de aandacht.

In de 20e eeuw zwierven wij jarenlang door zomers Griekenland: van de noordkust bij idyllisch Parga via Ioannina en de Meteora kloosters naar de Peleponnesos en meerdere eilanden. Ik leerde van onze studievriend een brabbelmond Grieks om mij op het platteland te kunnen redden. Het leven was er nog heel rustig en het land nog niet toeristisch.

Rita begon als puber met fruit uit haar Nederlandse omgeving te bakken en koken, maar verplaatst haar kookactiviteiten naar de Zagori als zij Yiannis ontmoet, die er een eigen restaurant heeft. De Griekse natuur bood heel andere producten, ze gaat op zoek naar wat er groeit en bloeit, hoe en waarvoor je het kunt gebruiken en wat je ervan kunt maken. En daarbij, hoe ga je er goed mee om zoals het plukken van bloesems, bloemen en kruiden.

Ruth de Ruwe doet de fotografie, maar kookt zelf ook graag met lokale producten. Naast het fruit is ook de verwerking van bloemen en kruiden in desserts bijzonder. Met mijn interesses kun je in dit boek je hart ophalen: van salie kruidenijs, granita’s en fruit in wijngelei tot merengue, gevulde vruchten, likeuren, marmelades, tempura en taarten. En wat denk je van cantharellenijs? Het maakt je nieuwsgierig en het ziet er allemaal verrukkelijk uit.

De foto’s van de natuur geven je er een gevoel bij; en de seizoens- en maandpagina’s geven een inkijkje op het fruit en de kruiden die dan groeien zoals vlier, granaatappel en citroen, kaneel, laurier en saffraan, de wildpluk en het destilleren van tsipouro uit  druivenschillen en -pitten.

Rita maakte kweepeerbonbons, ze noemt het kweeperenzoet, heel gaaf om te doen. Je kunt ze serveren bij een high tea of als after dinner snoepgoed. Lekker met de donkere dagen in het vooruitzicht.

foto: Cora’s kweepeerbonbon met pure raathoning.

foto: Rita’s kweeperenzoet.


Ook Rijntje Biljardt is een puber als ze keukenmeid wordt, maar ze komt tot bloei op kasteel Heeze. Haar levensverhaal loopt door het kookboekje heen, het is deels ook een stukje geschiedenis, zowel van haar eigen ups en downs als van die tijd. Bij haar geboorte was Holland nog deel van het Franse Rijk. En in 1840 is de publicatie van een eigen kookboekje voor een vrouw uniek. Ze is dan 33 jaar oud en schopte het van keukenmeid tot kokkin en cateraar voor de adel, maar eindigde door tegenslag als wafelbakster.

foto: cover Rijntjes keukengeheimen.

Misschien gaat interesse voor bakken en koken op die leeftijd voor heel velen van ons op, ook ik begon toen te experimenteren in de vakanties en maakte compotes van de zomerse wildpluk. Onze studievriend miste zijn Griekenland en dus gingen we samen aan de slag met zijn moeders recepten.

Rijntjes Keukengeheimen is ook gericht op duurzaam koken met wat de moestuin en het land bieden. En het leuke is dat met de opbloei en de verkoop van landgoed producten dit opnieuw actueel is. Zeker nu wij de vergeten groenten en fruitsoorten opnieuw aan het ontdekken zijn, die deels weer goed voorradig zijn, en moestuinieren en eerlijke producten volop in de aandacht staan.

Rijntjes recepten zijn prachtig vorm gegeven, wel vertaald naar de huidige tijd. Het boekje biedt via seizoenstabellen inzicht in het wisselen van de groenten en kruiden in de moestuin. En via de keukenkalender ook in de verkrijgbaarheid van vlees, wild, vis en fruit. Heel praktisch voor de leek.

foto: Cora maakte kweeperentaart à la Rijntje Biljardt.

In die tijd was het vlees en de vis wel hoofdzaak maar de groenten en het fruit waren niet onbelangrijk. De keukengeheimen verklappen ook drankjes: van thee, chocolade en koffie naar limonades en punch.

Rijntjes eerste keukengeheim voor mij is haar kweeperentaart met kwetsenjam.


Een heel aparte combinatie van een licht zoute amandelbloem korst, laagjes roergebakken kweepeer in een kruidige pruimenjam, die wordt geserveerd met lobbig geklopte slagroom. Daar voegde ik blijmoedig wat gepureerde abrikoosjes aan toe. Een heel leuke ervaring zo, die snuffeltour naar originaliteit op Cultfood.

foto: net uit de oven kweeperentaart van Cora!

Wie is Cora Meijer? Voeding, koken, keukengadgets, kookboeken, ze hebben al heel lang mijn belangstelling. Sinds ik op eigen benen sta, is het mijn gewoonte om vers en soms langdurig te koken. Ooit dacht ik een klein eethuisje te beginnen. Al vele jaren geleden richtte ik mijn eigen kruidentuintje met bessenstuiken in. Pas sinds ik mijn betaalde beroep in kennismanagement vaarwel zei, heb ik er veel meer tijd voor en startte ik mijn foodblog en bloggersactiviteiten. Cultfood.blog geeft mij veel plezier. Mijn voorkeur ligt bij de mediterrane en Europese keukens. Als ik op reis ben verdiep ik mij in lokale producten en gerechten. Daaruit volgt dan vaak weer de aanschaf van een kookboek. Mijn kennis heb ik verdiept via cursussen, workshops, door uit eten te gaan, via kranten en glossy magazines. Ik lees regelmatig recensies, interviews met chef-koks, voorbeeld menuconcepten en volg op TV-programma’s over smaken. Want smaak is super belangrijk, daar wil ik echt het één en ander van weten. Waar ik altijd op heb gelet is samenhang en balans.

foto: it’s all about Cora.

Hoe leef je vegan zoals de jongens van BOSH?

Hoe leef je vegan zoals de jongens van BOSH? Een nieuwe andere levensstijl, veganisme, hoe ver wil je daar mee gaan? Waarom zou je eraan beginnen? Iedereen heeft daarvoor zijn eigen motieven. De één wordt veganist uit dierenliefde, de ander is begaan met de CO2 problematiek en is vegan, omdat de melk- en vleesindustrie een zware wissel trekken op ons milieu. Weer een ander doet het uit gezondheidsoverwegingen. Deze motieven zijn niet de drijfveer van Gereons Keuken Thuis. Ik vind vegan eten vooral interessant vanuit een kook-technisch oogpunt. En in deze tijden van Covid-19 denk ik ook meer na over gezonde voeding. Hoe kun je met plantaardige producten een lekkere en gezonde maaltijd maken? In ieder geval niet met prefab food uit de supermarkt, want als ik de declaraties bekijk zit daar net zoveel junk in als in andere processed food producten. Dus een voordeel valt hiermee niet te behalen. Vaak val ik terug op de jongens van BOSH, beiden enkele jaren geleden nog sceptisch over plantbased eten, maar nu dankzij hun succesvolle YouTube kanaal helemaal om. Regelmatig raadpleeg ik hun boeken als ik eens een dagje geen vlees wil eten.

foto: De jongens van BOSH!

Bosh! Hoe leef je vegan? begint met de persoonlijke verhalen van Henry Firth en Ian Theasby, die ieder op hun eigen wijze overstapten naar plantbased voedsel. De een, omdat hij in een sabbatical tot andere inzichten kwam en de ander, nadat hij zag, dat zijn overmatige dierlijke eiwitconsumptie uiteindelijk niet het hosanna was. BOSH! was geboren. En in tegenstelling tot vele andere vegan-orakels weten deze mannen Gereons Keuken Thuis wel te boeien. Waarom? Omdat zij geen moreel oordeel verbinden aan het al dan niet volgen van een vegan levensstijl.

Hoe leef je vegan? wil vooral een gids zijn, die je alle aspecten laat zien van de winst, die je kunt behalen voor onze planeet en jezelf. Het eerste gedeelte gaat om het waarom? Theasby en Firth leggen uit, waarom een vegan levensstijl geheel niet zo gek is en wat jij ermee voor jezelf kunt berieken. Daarna gaat het boek praktisch aan de slag, met ingrediënten, je boodschappen, koken en andere onderwerpen. Zit eigenlijk dat leren bankstel nog wel lekker in je vegan stulp?

In dit handzame kleine boek slagen de beide heren erin om je mee aan de hand te nemen in de wondere wereld van veganisme. Red de planeet met één verandering per keer. Geheel in de stijl van BOSH!, laid back en praktisch. Hoe leef je vegan? is een lekker naslagwerk voor de beginnende of al meer volleerde veganist.

BOSH! Hoe leeft je vegan? Ian Theasby & Henry Firth (ISBN 9789059566095) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 20,00

foto: cover van BOSH! hoe leef je vegan?

N.B. In december 2020 verschijnt van de hand van deze plantbased boys een nieuw kookboek: Bosh! Healthy Vegan. 

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Joke Boons paté van linzen, sardien & tomaat.

Joke Boons paté van linzen, sardien & tomaat. Begin oktober verscheen linzen van Joke Boon. Schrijfster van inmiddels 7 boeken over eten en haar persoonlijke verhaal. Joke kan niet ruiken en dat hebben ze zelfs in de States nu door. Joke verscheen op CNN en vertelde daar over anosmie en koken. Nu is er dan het originele boek Linzen, dat niet kon uitblijven als broertje van Bonen! Gereons Keuken Thuis mocht van deze linzenlady een recept uitzoeken.

 “Dit is echt zo’n recept, dat je in no time maakt met ingrediënten, die je nog op voorraad kunt hebben. Het is een lekkere, grove paté, die het goed doet op toast of brood.” 

Joke Boons paté van linzen, sardien & tomaat.

Aldus linzenlady Joke Boon in haar leuke nieuwe boek Linzen, dat ik vorige week besprak op Gereons Keuken Thuis. Ik beloofde een recept voor bij een heerlijke witte macabeo van oude wijnstokken uit DO Catalayud. (Joke binnenkort neem ik deze mee!)

Nodig: 

75 g bruine linzen gewassen

1  teen knoflook

1 laurierblaadje

1 blikje sardientjes op olie à 125 g

50 g zongedroogde tomaat op olie, uitgelekt

2 el olie uit de pot zongedroogde tomaat

1 tl azijn of citroensap

1 el bieslook, fijngehakt

peper & zout

Bereiding:

Kook de linzen met de gepelde knoflookteen en het laurierblaadje gaar in ruim water. Controleer door er een te proeven. Giet af en laat uitlekken in een zeef. Verwijder het laurierblaadje en de knoflookteen. De knoflookteen gebruik je hierna nog.

Maak de sardientjes schoon: verwijder de graatjes. Snij of knip de zongedroogde tomaatjes in stukjes. Doe de linzen met het knoflookteentje in de keukenmachine en pulseer kort. Voeg de tomaat, sardientjes, olie, azijn en bieslook toe. Pureer tot een grove of iets fijnere paté. Proef en maak op smaak met peper en zout of een extra drupje azijn. Doe in een schaaltje of potje. In de ijskast 3-5 dagen houdbaar. 

foto: Joke Boon aan de schrijf.

Lees ook het artikel over Joke Boon op CNN.

Linzen, meer dan 75 verrassende recepten voor ontbijt, lunch, diner en tussendoor. Joke Boon (ISBN 9789046824832) is een uitgave van Nw_ADAM en kost € 22,99

Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Linzen van Joke Boon.

foto: wat een trouvaille chocolade linzenvla.

Linzen van Joke Boon. 

Soms heb je van die drukke dagen waarop je ook nog eens laat thuis bent, en dan het liefst heel snel iets op tafel wilt. Van die dagen dat er ook nog mensen mee komen eten. leuk, maar dat vereist wel wat planning en voorbereiding. Daarom maak ik vaak al een dag eerder deze paprikalinzensoep. Deze soep is heerlijk vol van smaak, umamirijk, prachtig dieporanje van kleur en zelfs een verstokte vleeseter vindt hem lekker. met wat brood of een quiche ernaast is het een volledige maaltijd waarbij het niet zoveel uitmaakt of er eentje meer aan tafel zit: er is altijd genoeg.

foto: pompoenstamppot met linzen en pindajus.

Ik begin deze recensie met een citaat uit Bonen! Het kookboek waaraan Joke, what’s in a name, Boon haar lezers vertelde hoe fijn het is om met peulvruchten te koken. Wat een dag zonder, dat bestaat voor Joke niet. Het leverde haar de titel bonendiva op. Hierna schreef ze de kookboeken  Koken met kleur en De Vega Optie. En inmiddels najaar 2020 tovert Joke haar nieuwe boreling uit de koker. Een boek over linzen! Haar inmiddels zevende boek. 

Ik maak even een stap, want mijn bewondering voor Joke ligt in het feit, dat zij een zeer bijzondere wijze van koken heeft. Gereons Keuken Thuis kookt vaak met zijn neus. Net als bij wijnproeven, snuif en slurp je als het ware de geuren en smaken op en dan weet je dat het goed zit. Zo anders is dat bij Joke Boon, die vanaf haar jonge jaren niets kan ruiken. En dat maakt proeven ook een stuk moeilijker. En hoe verzin je dan al die recepten? Joke vond daar het antwoord op, trial and error, wat zij niet kan ruiken, ontdekt ze visueel via kleur, voelt ze aan structuur en aan de  bite. Ik begrijp daarom haar passie voor peulvruchten en nu linzen. Want als iets in een grote variëteit te vinden is is het de linze in alle kleuren van de regenboog. Moeilijk te verbouwen in ons kikkerland, vanwege de lage opbrengst per vierkante meter en het feit dat linzen het best gedijen op schrale grond. Niet op zompige klei.

foto: paté van sardines en linzen.

En dan zijn ze rijp en gedroogd. Joke zou Joke niet zijn, zelfs in de nachtelijke uren, om met deze peulvruchten te stoeien, erover te schrijven en mensen te laten proeven met andere zintuigen dan reuk. Zoet, hartig, met vlees & vis of toch weer vega. Linzen is een bonte verzameling van originele recepten geworden. Per slot van rekening weet Joke als geen ander kleur in te zetten. Dat zie je op de foto’s in het boek. Een praktische bijkomstigheid is, zoals Joke Boon in Linzen schrijft, dat linzen niet geweekt hoeven te worden. Dus de smoes: “dat is te lastig voor mij ” kan direct de prullenmand in.

Dan de recepten, grondig à la Boon, met de proteïnerijke linze, makkelijk in combinatie met al dan niet vlees, vis of groente, maar ook zoet in linzenvla. Ontbijt eens met linzen of maak als avondeten een pompoenstamp met linzen en pindajus. In de kookwereld van Joke is veel mogelijk en heel belangrijk het smaakt altijd.

foto: een #fotomomentje na lange tijd.

Kortom, het nieuwe kookboek Linzen van Joke Boon is wederom een must have voor de koks, die thuis aan de slag willen met deze veelzijdige peulvrucht. Het levert Joke naast de al bestaande titels een nieuwe koosnaam “linzenlady” op. Gereons Keuken Thuis komt snel eens langs om te proeven. Tot dan, Joke, prijkt je nieuwe boek Linzen gezusterlijk naast Bonen! in mijn kookboekenhoek.

Binnenkort het fijne recept aan voor paté van linzen en sardines, voor bij een witte macabeo viñas viejas uit Navarra.

foto: cover Linzen.


Linzen, meer dan 75 verrassende recepten voor ontbijt, lunch, diner en tussendoor.
 Joke Boon (ISBN 9789046824832) is een uitgave van Nw_ADAM en kost € 22,99

Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Het Nederlandse koekjesboek.

foto: cover Het Nederlandse koekjesboek.

Het Nederlandse koekjesboek. Natascha van der Stelt, kleindochter van een bakker, gaat in haar inmiddels derde bakboek aan de slag met iets oer-Nederlands, namelijk koekjes. Feestelijk exemplaren, voor mee naar school, als traktatie en voor bij de thee. Koekjes zijn gewoon verweven met diverse momenten van de dag en ons leven. Van krakeling tot sprits. Het interesseert haar mateloos. Ze dook in oude kookschriften van deftige dames en historische receptenboeken. Een lastige opgave zegt zij hierover. Want recepturen verschillen. Natascha dook in de geschiedenis van het Nederlandse koekje en maakte uiteindelijk een selectie uit voornamelijk 19e eeuwse kookboeken. 38 recepten bleven erover en toen was het bakken geblazen. Uitproberen en weer opnieuw. Deze keer niet zoals in haar eerdere boeken met haver of zonder suiker en tarwe. Nee gewoon, zoals het heurt. Proeven moest dus worden gedaan door een panel. 

foto: evenveeltjes op een Blue Danube koekschaaltje.

Tegenwoordig is koekjes bakken een makkie. Hoe anders was dat in de 16e eeuw, want veel huizen hadden geen oven. Bakken en koken vond vaak plaats in de haard op open vuur. In pannen aan kettingen. Ovens waren vooral bedoeld voor bakkers en brood. Ook leuk om te lezen is, dat als men vroeger koekjes bakte, dat in grote hoeveelheden van een kilo gebeurde, omdat koekjes vaak voor een groot publiek bestemd waren. Dat leverde Natascha heel wat terugrekenwerk op, want als try out is een kilo koekjes wat veel. In tegenstelling tot koken is bakken een precisiewerkje, De maten moeten kloppen. Zelf heb ik dat een keer ervaren toen ik samen met Cees Holtkamp koekjes bakte. Eenmaal in de oven kun je niet een snufje of snuifje toevoegen. Dat maakt voor Gereons Keuken Thuis bakken een grote uitdaging. Ik ben namelijk meer van de rekkelijken.

foto: sneeuwballen uit het boek.

Na een uiteenzetting van het proces, ingrediënten en het bewaren volgen de historische recepten. voor appelkoekjens,  beschuit (suyker-beschuyt), evenveeltjes en verderop sneeuwballen. Allen gepresenteerd op een Blue Danube koekschaaltje (ooit van mijn moeder), dat ik ook in mijn keuken heb staan en vaak gebruik. Natascha bewerkte deze recepten voor de bakkers in de 21ste eeuw. Aan de bak dus met deze originele koekjesrecepten uit het Nederlandse koekjesboek Een mooi en lonend tijdverdrijf nu we weer in een gedeeltelijke lock down zijn beland. Haal de bloem boter, suiker en eieren van stal en bak net als Natascha deze feestelijke koekjes. 

Binnenkort plaats ik een recept voor kaakjes van Natascha’s website op Gereons Keuken Thuis.

Het Nederlandse koekjesboek. Natascha van der Stelt (ISBN 9789492821140) is een uitgave van Het Zwarte Schaap en kost € 14,95.

Lees meer over Natascha van der Stelt: Bakken met haver en Natascha bakt. zonder suiker en tarwe.

Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Eenvoudige Spaanse stoofpot van Gaz Oakley.

Eenvoudige Spaanse stoofpot van Gaz Oakley. Vorige week besprak ik het boek Plants only Kitchen van avantgarde vegan chef Gaz Oakley. Dat hij van spicy eten houdt is te proeven in deze eenvoudige Spaanse linzenschotel. Nu de dagen korter worden en de temperaturen dalen een hartverwarmend gerecht na een fikse strandwandeling. We drinken er Chileens rood bij.

Nodig:

plantaardige olie om in te bakken

2 rode uien grof gesnipperd

3 teentjes knoflook geperst

2 stengels bleekselderij grof gehakt

1 rode paprika, in blokjes

4 tl gerookte paprikapoeder

1 tl cayennepeper

2 Maris Piper aardappels of anders iets kruimige aardappels in blokjes

1/2 bloemkool in roosjes

1 onbespoten citroen

1 laurierblaadje

300 g rode linzen, afgespoeld

2 blikken tomatenblokjes

240 ml groentebouillon

1 tl zeezout

1 tl gekneusde zwarte peper

Garnering:

plantaardige zure room

gehakte verse peterselie

Bereiding:

Verhit wat plantaardige olie in een grote pan op laag vuur. Voeg de ui, de knoflook, de bleekselderij, de rode paprika, het gerookte paprikapoeder en de cayennepeper toe en bak het een paar minuten. Ik voeg de specerijen graag al aan het begin toe, zodat ze op de bodem van de pan kunnen roosteren.

Voeg de aardappels en de bloemkool toe en bak het geheel met een deksel op de pan. Tien minuten, tot de aardappel zachter is geworden. Roer af en toe door, zodat er niets aanbrandt. Dankzij het deksel op de pan ontstaat er stoom, waardoor alles perfect gaar wordt.

Snijd de citroen doormidden, pers het sap in de pan erbij en voeg ook de gehalveerde citroen zelf toe. Geen zorgen, ik verwacht niet dat je deze opeet, maar hij geeft tijdens het garen wel een lekkere smaak af. Je kunt de citroen vlak voor het garneren eruit halen. Voeg het laurierblaadje, de rode linzen, de tomatenblokjes en de bouillon toe. (Gereons Keuken Thuis voegt ook wat witte wijn toe) en roer alles goed door.

Breng het geheel op smaak met het zeezout en zwarte peper en laat met een deksel op de pan 20 tot 25 minuten zachtjes pruttelen. Roer om de paar minuten even door. Serveer zodra de saus is ingedikt en heerlijk ruikt. Ik serveer mijn stoofschotel met wat plantaardige zure room (GKT: of crème fraiche, als je geen hard core vegan bent) en verse peterselie.

https://www.youtube.com/watch?v=2NyMmJHRnE8
video: Oakley is een ster in vegan one pot cooking.

Meer koken en lezen: Plants only Kitchen, Gaz Oakley. (ISBN 9789461432407) is een uitgave van  GoodCook en is te koop voor € 25,95.

Echt eten, de nieuwe Pascale Naessens.

Echt eten, de nieuwe Pascale Naessens.  In Gereons Keuken Thuis lacht de cover van het nieuwe boek van Pascale Naessens mij toe. Een kookboek, waarvan zij hoopt, dat het je sterker, gezonder en gelukkiger maakt. Door haar geschreven tijdens de lock down, die bij onze zuiderburen geen sinecure was. Want Covid-19 vormt wel een uitdaging. We zijn meer thuis, zitten dichter bij elkaar en gaan er minder op uit. En…. snaaien meer. Dan kunnen de coronakilo’s er zomaar aanvliegen. Ten tweede, zo betoogt Naessens, is het juist in tijden van ziekte belangrijk aan je weerstand te werken en fit te zijn. Overigens geldt dat niet alleen in tijde van ziekte. Een uitdaging dus, na 10 jaar ervaring met kookboeken schrijven, om een boek te schrijven in een bijzonder periode. Pascale ging aan het werk, maakte nieuw keramiek, liet bloemen, kruiden en groenten bezorgen. Ze maakte van haar huis een veilige haven en de grap was, dat, ondanks de vele desserts, zij en haar man niet aankwamen. Door “echt eten” te eten. Geen prefab troep, pure ingrediënten en te letten op je koolhydraten-inname. 

Echt eten is gestoeld op 10 jaar ervaring. Pascale ontdekt nog dagelijks nieuwe dingen en verbeteringen. Covid-19 vormde voor haar een soort crisis, waar je iets mee moest doen. Het crisismoment gebruiken om je sterker te maken. Ik kan dat beamen, want coronacisis ten spijt, heb ik mezelf nog nooit zo fit en gezond gevoeld als de laatste 6 maanden. Ik Daarom ben ik zo blij met deze nieuwe boreling van Pascale Naessens vol praktische handvatten en recepten, om gezond te eten en prefab troep te laten staan. Want echt eten is geen straf. En gaandeweg merk je het langdurige effect. 

Pascale’s nieuwe boek combineert gezonde recepten met het voor haar kenmerkende joie de vivre, in kleur, geur, smaak en geluid. Dat laatste dan niet, want het is een boek. Heerlijke maaltijdsoepen, denk daarbij aan een koude avocado erwtensoep of, de herfst nadert een pompoensoep met champignons en feta. Verrassende salades, zoals die van Noordzeegarnalen met tomaat, waarbij de schrijfster niet nalaat een flinke dot lompviseitjes erbij te serveren. Een Belgische klassieker met een twist. Creatieve ideetjes maken het verschil en daar is Naessens meester in. Verrassingen op je bord, zoals in bananenblad verpakte pomelosalade. (pomelo is grapefruit in Nederland) Via tapas- en lunch gerechten belanden we bij het diner. Een feest in huize Naessens, want wat te denken van een stoof van lamsschenkel of vis met groenten alla puttanesca. Tot slot is het heerlijk ontbijten en smullen van de “zoete” verwennerijen van Pascale.

Wil ik aan bovenstaande nog iets toevoegen? Welnee, als je eet als Pascale Nassens kan het niet anders zijn dan, dat je je sterker, gezonder en gelukkiger gaat voelen, met Echt eten. Daar doet Covid-19 niets aan af.

Echt eten, Pascale Naessens. (ISBN 979401470520) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 25,99

Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Al fresco zomer 2020, finale.

foto: een zonsondergangn als finale.


Al fresco zomer 2020, finale. 
Met de temperaturen van vandaag klopt het eigenlijk niet, maar de al fresco zomer 2020 op Gereons Keuken Thuis is weer voorbij. De finale vandaag helaas zonder tombola, want het aantal inzendingen van leuke verhalen en recepten bleef steken op welgeteld één reactie. Dat bevreemdt mij een beetje, want ik had gezien alle staycation verhalen, het rundumshaus gebeuren en alle homemade recepten, die ik tijdens en na de intelligente lockdown zag langskomen, gerekend op een grotere respons. Niet getreurd, weliswaar geen verloting van kookboeken vandaag van kookboeken, maar wel een winnaar, die mij onderstaand verhaal stuurde over reizen en eten in ons eigen kikkerland:

Meggy: Deze zomer hebben we een paar dagen in Friesland en Groningen doorgebracht en aan de Noord Hollandse kust vakantie gevierd in een strandhuisje. Wij wonen zelf op de Veluwe dus als we bij de zee zijn eten we altijd vis. Veel sliptongen genuttigd maar ook Hollandse garnaaltjes. Echt verrukkelijk! Vooral in de haven van Zoutkamp hebben we een verrukkelijk voorgerecht gehad van Hollandse garnalen. Het bracht gelijk herinneringen terug aan mijn jeugd in Noordwijk waar wij achter een garnalenvissers woonden. Hele zakken garnalen kregen wij als kleine kinderen om te pellen in het slopje achter ons huis. En we aten ze gelijk op. De alleraardigste serveerster in Zoutkamp vertelde ons dat de garnalen nu eerst naar Marokko vervoerd worden om gepeld te worden en dan komen ze weer terug naar Nederland. Ongelofelijk toch? 20 jaar geleden in het Noorden van Portugal werden ook vaak schaaltjes ongepelde minigarnaaltjes op tafel gezet als borrelhapje, daar werd ik ook zo blij van. Ik geef daarom een heel simpel receptje voor een voorafje met Hollandse garnalen.

foto: pellen maar, garnaaltjes uit IJmuiden.

Recept voor 2 personen van Meggy Timmer-Oostdijck.

Nodig:

200 g Hollandse garnaaltjes, gepeld, liefst zo vers mogelijk van een goede viswinkel.

kropje botersla

wat rode uienringen, heel dun gesneden.

gehakte walnootjes

Bereiding:

Sausje maken van creme fraiche, beetje ketchup, scheutje whisky of sherry. Sla plukken en wassen, goed droogschudden. Dat met de garnaaltjes in een leuk glas opmaken, sausje erover, wat fijngemaakte walnootjes en rode ui erover strooien. Serveren met wit brood en goede roomboter. Gereon weet er vast wel een lekker wijntje bij. Inderdaad, omdat het nog zo’n mooie zomerdag wordt adviseer ik een Pays d’Oc grenache/viognier blend van Capelude, een wijn van de coöperatie Alma Cercius bij Béziers.

Al fresco zomer 2020, finale. Dank je wel Meggy en het kookboek van je keuze komt naar je toe.

video: ‘T is weer voorbij…

Wat de zomer in 2021 gaat brengen verklap ik nu nog niet, maar in plaats van al fresco ligt er al iets op het schap. 

La Gran Carbonara.

foto: carbonara in een uitgeholde pecorino.

La Gran Carbonara. Het zou zomaar een filmtitel kunnen zijn. Maar het is een spaghettigerecht met kaas, spek en ei. De mare gaat, dat dit gerecht is ontstaan na WO II als vervanging voor eieren met spek voor de Amerikaanse soldaten. Andere bronnen melden, dat het al langer bestaat. In ieder geval serveer je carbonara nooit met room, althans in Italië. Kijk maar eens op Google hoeveel varianten er bestaan met zalm, groente en champignons. Het kan niet op. De creativiteit kan niet op. Ach ja, dat moet iedereen lekker zelf bepalen. Heel LUBM. Er is immers geen oppertribunaal voor carbonarazaken. Je zou je zelfs kunnen afvragen of de wijze waarop Gereons Keuken Thuis deze pasta serveert wel legitiem is, met een extra eitje in de dop. Ik leerde deze versie kennen in Cannes en doe dat nog steeds. Echter zonder de in Frankrijk gebruikelijke room. En in het onlangs door mij besproken boek Big Mamma’s cucina popolare doen ze het weer anders. Con brio zullen we maar zeggen. Uit dit kookboek geef ik vandaag het recept.

Chef kok Filippo la Gottuta maakt er in Gloria, een Londense vestiging van Big Mamma een ware show van door La Gran Carbonara te serveren in een uitgeholde pecorino (zie foto)

Mochten jullie nog een tip hebben waar ik een uitgeholde kaas kan scoren? Laat het weten!

Nodig:

3 eieren

6 eidooiers

90 g geraspte pecorino

90 g geraspte Parmezaanse kaas

1 tl zwarte peper

400 g spaghetti

250 g guanciale, wangspek in reepjes (KEMA) of bacon in dunne reepjes

1 uitgeholde pecorinokaas (facultatief)

Bereiding:

Meng in een kom de eieren, eidooiers, pecorino, Parmezaanse kaas en peper. Klop iets op en zet aan de kant. Breng in een grote pan gezouten water aan de kook en kook de spaghetti al dente volgens de aanwijzingen op de verpakking. Giet de spaghetti af maar bewaar wat kookvocht. Bak de reepjes guanciale in een droge koekenpan op halfhoog vuur tot ze krokant zijn Voeg een lepel pastakookvocht toe en vervolgens de spaghetti. Haal de pan van het vuur. Voeg het eiermengsel toe en roer stevig maar niet te lang. Het mengsel mag niet te veel garen en de saus moet romig zijn. Schep de spaghetti carbonara op een schaal of in uitgeholde pecorino kaas en dien direct op.

foto: spaghetti carbonara op de wijze van Gereons Keuken Thuis.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten