foto: Een pan keftedakia, altijd handig voor een apéro met vrienden en de dag erop heb je een easy does it maaltijd. Door het gebruik van kaneel en oregano kun je het zout achterwege laten.
Easy does it fun food. De dagelijkse maaltijd moet makkelijk zijn zonder naar bremzoute producten te grijpen uit de supermarkt. Dat is de uitdaging waar GKT dagelijks voor staat, ook hier in het Franse land. Want als GKT voor de etalage staat van een traiteur, de foodafdeling van een grande surface zoals de Hyper U in Agde bezoekt, loopt het water hem letterlijk in de mond. Wat een keuze aan heerlijke k&k gerechten, maar zoals gezegd vol met zout. En dat is nu letterlijk al anderhalf jaar un fruit defendu. Maar je heb niet zin om altijd lang in de keuken te staan. Inmiddels is GKT daardoor al redelijk behept met het bereiden easy does it zoutluw eten. Vers bien cuit stokbrood erbij. Dat wordt hier op het dorp namelijk tweemaal daags gebakken. (Nee niet afgebakken) Soms een glas lokale wijn. Makkelijker kan niet. Een korte fotoblog.
foto: Mijn makkelijke ensalada catalana, met magnetron krieltjes, tomaatjes augurkjes en komkommer. Voor de smaak een touch van espgnole kruiden uit de lijn van Ducros.
foto: Een easy does it Griekse kikkererwtensalade met feta en Grikese olijven. Deze eet GKt zelf met mate.
foto: Kip met courgette, ui en paprika. Prima easy does it gerecht voor een balansdag.
foto: Er wordt door GKT ook no waste gekookte zoals deze ensalada mexicana met mais, tonijn, komkommer en cayennepeper.
foto: Sautée de porc à la Balinaise. Easy does it met gember, knoflook een schutje sojasaus en een lepeltje sambal. Erbij komkommer en wat witte rijst.
foto: Velouté van GKT, dat rijmt. Altijd makkelijk om een pan courgettesoep te hebben voor een apéro, met wat crème fraiche en zoutarme gebakken spekjes voor de krokante noot.
foto: Een salade van veldsla, tomaat, rode paprika en gebakken kip met geitenkaas bolletjes. (in Nederland zijn deze te koop van Bettine)
foto: GKT is dol op coquilettes, Franse macaroni. Ik maakte eem makkelijk eenpansgercht met chorizo, kikkererwten, pimenton de la Vera en mais.
Foto: K&K charolais steak haché uit de Franse supermarkt met courgette en een uitje. Glas rood uit Corbiëres erbij. Easy does it.
Gereons Mag, de greenvibes-editie. De lente zit in de lucht, althans in het hoofd van GKT, want gezien de temperaturen en grisaille hier in de Languedoc kan er wel een tandje bij. De amandelbomen bloeien wel, elk jaar een voorbode van de aanstormende lente. Remedie tegen het grijze weer is de nieuwe editie van Gereons Mag, die ik de greenvibes-editie heb gedoopt. Met een recept van Bas van Montfrans, Oekraiense honing van de Bijen Familie en het moestuinboek van Koken met Karin. GKT struinde langs brocanteurs in Pézenas, verdiepte zich in het zelfvoorzienend tuinieren en geeft tips voor tentoonstellingen. De centerpiece van deze editie is het nieuwe boek van Joke Boon: Eten en leven met kanker, waarin zij haar ervaringen en lekkere recepten deelt. Een mooie steun in de rug. Haar boek verschijnt eind februari. Laat de lente maar komen!
foto: Pasta van Bas van Montfrans.
Romige boerenkool-pasta met geitenkaas. Bas van Montfrans, inmiddels geen onbekende bijdrager, grossiert in originele recepten. Voor deze editie van Gereons Mag een pastarecept met boerenkool en geitenkaas op het breukvlak van winter en lente.
Nodig:
350 g fusilli, rigatoni of een andere pasta naar keuze
200 g boerenkool
200 ml slagroom
150 g zachte geitenkaas
2 teentjes knoflook
1 ui
2 el olijfolie
50 g Parmezaanse kaas
peper en zout naar smaak
Bereiding:
Kook de pasta. Breng een ruime pan met gezouten water aan de kook en kook de pasta al dente volgens de verpakking. Giet af en bewaar een kopje van het kookwater. Bereid de boerenkool. Verhit 1 el olijfolie in een grote pan of wok. Voeg de boerenkool toe en roerbak 3-5 minuten tot het slinkt en zacht wordt. Haal uit de pan en zet apart. Maak de saus. Verhit opnieuw een eetlepel olijfolie in de pan en fruit de ui en knoflook op een laag vuur tot ze zacht en glazig zijn. Voeg de room toe en breng zachtjes aan de kook. Roer de geitenkaas door de saus tot deze volledig gesmolten is. Voeg de boerenkool toe aan de saus en meng goed. Breng op smaak met peper en zout. Voeg de afgegoten pasta toe en roer alles goed door elkaar. Als de saus te dik is, voeg je een beetje van het achtergehouden pastawater toe om het smeuïg te maken. Serveer direct.
foto: De mooie honinglijn van Bijen Familie.
Bijen Familie. Onlangs werd GKT blij verrast met culipost van Monique Meulendijks. Zij importeert namelijk honing uit het al drie jaar door oorlog getroffen Oekraïne. Bijen Familie, de honing, is het verhaal van bijenvolken en imkerfamilies in Oekraïne. Samen vormen deze nijvere dieren en hun imkers een goed team. Voor de toekomst van de landbouw en imkers in dit getergde land is het belangrijk dat hun bijenteelt kan overleven. En dat zij ondanks de oorlog hun bijenvolken in stand kunnen houden. De bij is immers van groot belang voor de voortgang van de natuur en het leven. Daarin speelt dit gedomesticeerde kleine dier een grote rol. Bij aankoop van elke pot honing van Bijen Familie betaalt u één euro extra op de verkoopprijs. Deze komt ten goede aan de imkers in Oekraïne, om zo hun werk te kunnen voortzetten. Een win win situatie: zij kunnen hun werk doen en u heeft er een heerlijke pot honing voor terug in drie verschillende smaken: lente, zomer en boekweit.
foto: Cover Van Moestuin tot maaltijd, de nieuwe Koken met Karin.
foto: Infographic, die laat zien hoe je paprika maakt van paprika
Koken met Karin, van moestuin tot maaltijd. Een nieuw boek van de hand van de antipakjes & zakjeskoningin. In eerste instantie als kinderboek geschreven, maar dat weerhoudt het grote kind in mij niet er zelf mee aan de slag te kunnen. Je hoeft hiervoor geen groene vingers noch een grote moestuin te hebben. Een stadsbalkon volstaat. Karin begon ooit vier hoog in Amsterdam met een ieniemienie smulbalkon. Ze keek tuinvlogs, experimenteerde erop los en op een zeker moment ontsteeg ze het niveau van de klunzige tuinamateur. Tegenwoordig zaait en plant ze haar groente in haar Normandische moestuin. Een boek was geboren. Een vrolijk handzaam boek met ideeën en recepten voor elke moestuinliefhebber dat je nu kunt vinden in je boekhandel of online. Uitgave van Ploegsma.
foto: Blauw en Spaans in een brocante in Pézenas.
foto: Retro eighties schilderij.
foto: Klassieke frou frou brocante.
Brocante in Pézenas. De grote stroom toeristen is er nog niet, dus je kunt aan de Avenue Aristide Briand heerlijk inspiratie opdoen bij de aldaar gevestigde brocanteurs en antiquairs. De geboden waar in Pézenas isw el wat aan de prijs voor het budget van GKT, maar ik kom altijd thuis met nieuwe ideeën. En in de directe omgeving zijn er immers genoeg vide greniers en rommelmakten en -winkels, waar je voor een habbekrats je hart kunt ophalen. Zoals een oude soepterrine, die nog ontbrak in de collectie van GKT, gescoord voor slechts 9 euri in een koopjeshal. Erbij een fijn boekje over de eerste keizer van Frankrijk en je keert als een blij kind huiswaarts. Zo vond GKT in het najaar een portret van een cherubijntje, dat inmiddels Grumpy Trumpy is gedoopt.
foto: Catch of the day bij Seconde Main.foto: Throwback oeufs en meurette voor de lente!
RECEPT: oeufs en meurette. Nu we toch in Franse sferen zijn: “oeufs en meurette” een Bourgondische klassieker van eieren gepocheerd in rode wijn met een rode wijnsaus. De gepocheerd ei met saus combinatie van wijn, spek en uien uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Lang inkoken maakt de saus dikker. We drinken er een pinot noir uit de Bourgogne bij.
Nodig:
1 fles rode Bourgogne wijn
100 g spek in blokjes
6 sjalotjes
100 g boter
250 ml runderbouillon
8 sneden brood
2 tenen knoflook
50 ml wijnazijn
8 verse eieren
zout, peper
gehakte peterselie/bieslook
1 l heet water
Bereiding:
Snijd het spek in heel fijne kleine blokjes. Hak de sjalotjes fijn. Verhit ongeveer 20 g boter en bak de spekblokjes en sjalotjes kort aan tot bruin. Giet er 500 ml rode wijn bij en de bouillon. Bewaar de rest van de wijn voor het pocheren. Kook dit onder telkens roeren voor de helft in zodat een dikke saus ontstaat. Rooster het brood en wrijf in met de knoflooktenen.
Giet in een pan de overige wijn, water en azijn en breng aan de kook. Let op dat het niet kookt maar borrelt. Breek de eieren één voor één in een kopje. Zet het vuur laag en roer het water kokende water zo dat er een kolk ontstaat. Voeg het ei toe en laat het 3 minuten pocheren. Schep eruit met schuimspaan. Doe dit ook met de andere eieren. Houd ze warm in een schaal met warm water. Snijd eventueel de randjes van de eieren bij. Als de saus goed is ingekookt, voeg dan peper en zout toe en de rest van de boter in blokjes om te binden. Niet meer verwarmen.
Leg het geroosterde brood op een schaal, en leg op elke snee een gepocheerd ei. Giet de saus erover en bestrooi met wat bieslook en peterselie.
foto: Cover De zelfvoorzienende tuin.
De zelfvoorzienende tuin. Onlangs zag GKT op M6 een programma over creatief met je resources omgaan. Eén van de onderwerpen was de uitdaging van een stel vlakbij Grenoble, dat ernaar streefde nog maar twee keer per jaar in een grote supermarkt te komen voor hun voedsel. En dat lukte zowaar. Met zelf gemalen meel, groenten uit de tuin, jacht en ruilvlees. Een mooi project. Bij Good Cook verscheen onlangs een boek van Huw Richards en kok Sam Cooper. Over de aanleg en onderhoud van een zelfvoorzienende tuin. Is het moeilijk om zo’n tuin aan te leggen? Kost het je veel tijd? En wat als de oogst tegenvalt. De schrijvers trokken er twee jaar voor uit. Een boek dat hun reis beschrijft. Een bewijs dat met inzet en creativiteit het goed zelfvoorzienend tuinieren is. Een praktisch boek moest er dus komen voor alle tuinadepten met dezelfde wens. Vol met makkelijke tips, lekkere recepten en een plan. Sam, de andere schrijver voegt eraan toe, dat het wel planning vergt. Hoeveel tuiniers blijven niet zitten met kilo’s courgette of bergen boontjes. Een belangrijk onderdeel is dus het bewaren van je oogst, zodat je de hele winter blijft genieten van je inzet. Een boek dus met kweekinzichten en de ervaringen van een chef kok. In te passen in je drukke day tot day sitydwellers-bestaan. Een vrolijk boek om de lente mee te starten. Uitgave van Good Cook.
foto: Cover van het nieuwe boek van Joke Boon.
Eten en leven met kanker. Een nieuw bijzonder en persoonlijk boek van bonendiva en vriendin Joke Boon. Bij haar werd zo’n twee jaar geleden darmkanker geconstateerd. Een rollercoaster, die haar leven volledig veranderde. Allereerst het behandeltraject, maar ook de impact op haar eetlust. Joke voelde zich vaak moe en beroerd, maar wilde toch genieten van haar eten. In Eten en leven met kanker lees je naast algemene informatie en interviews met deskundigen 80 recepten, om je eetlust niet te verliezen. Want behalve, dat je goed beroerd bent van de behandelingen, er een aanslag wordt gepleegd op je optimisme, is ook het verlies van eetlust en misselijkheid geen sinecure bij darmkanker. Joke weet als geen ander positief te blijven en schreef een boek, net als haar columns in Trouw, waarin ze op positieve wijze haar ervaringen deelt en elke keer een troostend recept, waarmee je de dag doorkomt. Een fijne houvast voor zowel degene, bij wie darmkanker wordt geconstateerd, als de omgeving. Want als je samen geniet kom je snel een stuk verder. Binnenkort een review op GKT. Eten en leven met kanker is een uitgave van Becht.
foto: Sag mir wo die Blumen sind. Anselm Kiefer.
Anselm Kiefer in het Van Gogh Museum. Sag mir wo die Blumen sind is één tentoonstelling in twee Amsterdamse musea, Het Van Gogh en het Stedelijk Museum presenteren van 7 maart tot 9 juni 2025 het werk van Anselm Kiefer. Voor het eerst zijn zijn schilderijen te zien in het Van Gogh Museum, terwijl het Stedelijk Museum een retrospectief samenstelt van werken, die tot de collectie behoren. Ook zal er nieuw, nog nooit getoond werk van Kiefer zijn te zien, waaronder het immense titelwerk Sag mir wo die Blumen sind. Het beslaat de hele muur bij de hoofdtrap van het Stedelijk Museum. De titel van het schilderij verwijst naar een belangrijk anti-oorlogslied, dat grote bekendheid kreeg in de Duitse vertolking door Marlene Dietrich.
Een deel van de tentoonstelling reist door: in samenwerking met het Van Gogh Museum zal Kiefer/Van Gogh van 28 juni tot 26 oktober 2025 te zien zijn in de Royal Academy of Arts in Londen.
foto: Cover De traditionele Franse keuken.
RECEPT: les inhocs à la sauce verte. Het mag inmiddels bekend zijn, dat Gereons Keuken Thuis een voorliefde heeft voor de Franse keuken. En dan ook nog eens voor vintage kookboeken, die ik her en der oppik. Zoals dit werk van Brigitte Tilleray, dat ik vond in de kringloopwinkel. Spekkie voor mijn bekkie. Het heet de Traditionele Franse keuken en staat vol landelijke recepten. Opgetekend uit de monden van boerinnen en huisvrouwen. Op Corsica, in de Ardennen, de Sud Ouest en Vogezen. Stevige kost, veel wild. Ach eigenlijk staat er van alles in uit de grote provisiekast, die men Frankrijk noemt. Tilleray beschrijft alle recepten heel beeldend. Je waant je bij wijze van spreken gewoon in dat Bourgondische klooster of op die alpenwei. En dat maakt het koken uit dit soort werken een feest. Zoals het onderstaande recept. Pasta met groene saus, les inhocs. Provencaalse pasta, om zelf thuis te maken. Een van origine boerenrecept. De schrijfster gebruikt eendeneieren, ik kippenei. Serveer les inhocs met sauce verte van grand mère Chaix. We drinken er een rode marselan bij van Domaine Castan.
Nodig:
500 g bloem
2 eieren
2 el olijfolie
3 el lauw water
zout en zwarte peper
gemalen Gruyère
voor de saus van grand mère Chaix:
handvol gehakte peterselie, 2 blaadjes munt fijngehakt, 2 tenen knoflook gehakt, 2 tl grof zeezout, 3 el geuerige olijfolie en 3 el kookwater van de pasta. Ter ganering wat daslookblaadjes als je die kan vinden.
Bereiding:
Zeef de bloem in een grote kom en druk er een kuiltje in. Klop de eieren, de olie en water door elkaar en geit in het kuiltje. Meng alles goed door elkaar tot er een stevig deeg ontstaat. Bestrooi het werkblad met wat bloem en rol de pasta dun uit. Laat de pasta 30 minuten drogen en rol deze op en snijd in dunne linten. Kook de pasta enkele minuten in ruim kokend water. Als de pasta al dente is meng deze dan met de saus van kruiden, olie en wat lepels kookvocht. Direct serveren met gemalen gruyère en een draai zwarte peper.
foto: Tips voor bewuster leven met je resources.
365 tips voor een groenere wereld. GKT schrikt soms weleens van al zijn afval, het vele watergebruik en het niet duurzaam zijn van zijn keukentje. In het Occitaanse dorp zie je vaak voor huizen allerlei “afgedankte” dingen staan, bakken vol troep, die wij in Nederland allang naar het vuilnis hadden verwezen. Zo anders is dat hier, de lokale biologische bloemenkweker kan oude potjes altijd gebruiken. De kattendame van het dorp weet wel raad met oud beddengoed. Vide greniers en brocantes zijn in elk dorp doodgewoon en altijd vindt iemand daar wel iets van zijn of haar gading. Zo wordt er ongemerkt heel wat gerecycled en duurzaam hergebruikt door de bewoners. Een ander onderwerp in deze streek is water. Er heerst al sinds de winter droogte en veel regen valt er ook nu (nog) niet. De plaatselijke rivier staat droog en iedereen wordt gemaand spaarzaam om te gaan met water. Een Franse vriendin met een chambre d’hôtes vraagt haar gasten om het eerst koude water tijden het open van de douchekraan op te vangen in een emmer. Daarmee kunnen dan weer de planten worden water gegeven. 365 tips voor een groenere wereld is een uitgave van GoodCook.
foto: My secret garden in de duinen.
Daslook uit de duinen. Het groeit op een chique landgoed in de duinen. Ik weet daar een plekje, waar door de vochtige bodem en kalkrijke grond in het voorjaar veel daslook staat. Lekker goedje om te gebruiken in dips en salades. Maar met een waarschuwing. Daslook, althans het blad ervan lijkt op lelietjes van dalen. En laten die laatste nu zo giftig als wat zijn. En lelietjes van dalen ruiken niet naar knoflook. Niet voor consumptie geschikt dus. Aan de slag dus, de paden op om wild te plukken: het is tenslotte daslookseizoen. En dan vrolijke recepten maken met vers geplukt groen of verse groente. Hoe greenvibes wil je het hebben?
foto: Kunst uit de Haagse natuur.
De Mesdag collectie, nieuwe tentoonstelling. Als beeldend kunstenaar legt Anne Geene (1983) de verborgen schoonheid van het alledaagse in de natuur vast. In de tentoonstelling ‘Anne Geene. Buitengewoon’ onderzoekt zij de natuur rondom het Haagse museum De Mesdag Collectie, van de monumentale tuin tot de Scheveningse kust. Te zien van 21 maart tot en met 27 juli 2025 in de Mesdag Collectie.
video: Sag mir wo die Blumen sind, Marlene Dietrich.
De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van reizen en verschijnt rond 20 mei.
foto: stroomversnelling in de Orb.
Noot: de greenvibes-editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Bas van Montfrans, Bijen Familie, Koken met Karin, Ploegsma, Huw Richards, Sam Cooper, GoodCook, Van Gogh Museum Amsterdam, Seconde Main in Colombiers, Becht, Joke Boon, Mesdag Collectie. gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
A very vegan Christmas. De in Londen wonende Sam Dixon is een bekende foodstylist voor zowel TV programma’s als gedrukte media. Zo schreef zij onder andere over eten in The Guardian en voor The Telegraph. Voor haar carrière in Londen werkte ze onder andere in Chez Panisse in Berkeley. Ze bestiert met een aantal anderen ook Studio Feast, een toonaangevend bedrijf in foodfotografie en -producties. Met de kerstdagen op het oog schreef Dixon het fijne kookboek A very vegan Christmas. Want menige thuiskok, al dan niet vegan zit regelmatig tijdens de feestdagen met de handen in het haar. Zoveel gasten, zoveel wensen! Want opa wil vlees, dan ander glutenvrij en nummer drie eet alleen vegan. En tot voor kort was er op vegan en feestgebied niet zo veel te doen in de supermarkt. Hoe maak je er dan toch een feestelijke boel van? Sam ging aan de slag met feestelijke gerechten in een plantaardige (kerst)jas. Met gebruik van seizoensproducten. Het gevolg: een boek vol feestrecepten, waarmee je zelfs bij de meest verstokte carnivoor een bewondering oogst.
A very vegan Christmas start met snacks en drankjes. Hier voel je de Britse touch. Eerst borrelen met een cocktail or two en dan start het grote Kerstdiner. Punch, negroni’s en snacks zoals bieten karwijzaadkoeken of watermeloen tartaar met knapperige wontons. Groot Brittannië heeft toch vaak patent op nieuwe bedenksels. Na de appetizers is het tijd voor de hoofdgerechten, een klassiek pithivier van zoete aardappel en rode bieten of Christmas crakers, gevuld met cranberry & linzen. Van de laatste denkt GKT dat het niet werkelijk de bedoeling is ze te laten poppen. What a jolly mess that would be….. Een vegan Wellington mocht natuurlijk ok niet ontbreken in dit hoofdstuk.
No waste met leftovers. Een heel originele manier om geen eten te verspillen, want na de somptueuze kerstdis is er altijd genoeg voorhanden om nog eens te eten. Maak eens een vegan bubble & squeak of een warme winterse shepherd’s pie. Dat Dixon ook van de bak is komt aan bod in het chapter Gebak. Hartige scones, kerstcake of muffins. You name it, de schrijfster maakt de vegan versie. Tot slot nog dessert. Door de warme fotografie lik je vegan vingers erbij af.
Ben jij nu vegan, of zoals GKT, vegacurious? Dan is dit feestboek A very vegan Christmas met veel traditionele Britse gerechten in een plantaardige (kerst)jas een schot in de roos.
A very vegan Christmas. Sam Dixon. (ISBN 9789461433282) is een uitgave van GoodCook en kost € 17,50
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Het grandioze groenteboek. 90 nieuwe vegetarische recepten van Britse groentenkookster Alice Hart, die we kennen van haar eerdere boeken Vegalicious en Het grote groenteboek. Een boek met een zomerse cover. “Dat belooft veel”, dacht GKT al bladerend door het boek. Hart kookt graag klassieke gerechten met een eigen twist. Het ene recept is geschikt voor de totaalvegan, het andere weer voor een startende flexitariër. Haar idee is je te voorzien van een kookboek, dat je gaat beduimelen en dat het vegetarische kookboek van jouw keuken wordt. GKT vindt dit allemaal wat slogantaal. De bedoeling is goed, Hart wil mensen op het goede vegetarische been zetten met haar kennis als voedingsdeskundige en haar vegetarische kookrepertoire. Maar dat lukt niet telkens. Daarin is dit boek maar ten dele geslaagd te noemen.
foto: de zomerse cover van Het grandioze groenteboek.
Brunch en lunch is de kick off van de grandioze groente-avontuureis van Hart. Recepten voor avocadotoast (is dat nog wel hip?), kaastosti’s en boekweitcrêpes met bietjes. Het hoofdstuk sluit af met shakshuka met linzen en spinazie. Shakshuka mag van GKT vanaf nu worden verboden in boeken. Redacties let daarop!. Deze aftrap deed GKT het ergste vrezen, maar de schrijver revancheert zich met haar hoofdstuk Kleine gerechten. Pikilakia, mezze, voor bij een apéro. Een originele Griekse salade met knapperig dakos beschuit, dat bijna verloren was gewaand. een prachtige spliterwtenpuree en een soep van geroosterde bloemkool. Laten we die laatste een crème du Barry à la végétarienne noemen. Tot slot de fritters van wortelsoorten. De originaliteit, die ontbrak bij lunch & brunch is ineens weer lees- en kookbaar door dit hoofdstuk.
De avondmaaltijd. Een sterk basic hoofdstuk voor vegetarische, weinig avontuurlijke avondmaaltijden, zonder echte uitschieters, maar wel maakbaar voor de beginnende vega. Dolmades met bietentaztziki, een Thaise salade, hartige taart of pasta met verse tomaten en geroosterde paprika. Erg doordeweekse kost. Net zoals de nasi goreng van zilvervliesrijst. Gevolgd door de bijgerechten, die echt leuk zijn te noemen, zoals de citroenige voorjaarsgroenten, shiitakespiesjes of geblakerde groene apserges. Dit kookboek gaat als een achtbaan heen en weer, want met de bijgerechten toont Hart wederom haar creativiteit.
Sauzen. Alice Hart heeft helemaal gelijk, als ze vertelt, dat sauzen in de vegetarische keuken vaak een ondergeschoven kindje zijn. In het boek geeft ze suggesties hoe je thuis mooie sauzen ter begeleiding van haar gerechten maakt. Roze pickles, chili-paprikajam, pesto van zomerkruiden en pistou, een heerlijke Provençaalse smaakmaker. Via de desserts beland je bij de menusuggesties. GKT vindt dit een mooie aanvulling van het hiervoor beschrevene. Als Hart al wil dat je telkens teruggrijpt naar dit boek, zijn het naast de kleine gerechten, bijgerechten en sauzen, deze menusuggesties, voor als je met je handen in het kookhaar zit. Niet meer en niet minder. Het grandioze groenteboek had op sommige plekken wel wat grandiozer gekund, maar is desalniettemin een fijn vega startersboek.
Het grandioze groenteboek. 90 vegetarische klassiekers met een verrassende twist. Alice Hart. (ISBN 9789089899828) is een uitgave van Terra en kost € 32,50
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: albondigas voor de apéro met de kruiden van Jonnie Boer.
Zoutarm koken. Een natriumbeperkt dieet volgen, het is me allemaal wat, als GKT de verhalen op de social media mag geloven. Mensen, die met handen in het haar zitten, wat te maken, het gemis van smaak en flauw eten. GKT heeft er ook aan moeten wennen. Inmiddels ben ik 9 maanden verder en merk ik het zoutloze niet meer. Maar de queeste naar origineel eten blijft. Al dan niet met een beetje zout. GKT struinde het internet af en kwam tot de conclusie, dat het met name in Nederland belabberd is gesteld met natriumbeperkt eten en zoutarm koken. Het paradoxale daaraan is dat dit niets met het gemis aan zout heeft te maken, maar met de lokale eetgewoonten. Die zijn op zijn Hollands gezegd: “doe maar gewoon” Gevolg daarvan is dat GKT niet uit de voeten kon met het lijstje, dat de diëtiste van het ziekenhuis had opgesteld. Want 85% van de daar genoemde voedingsmiddelen komen hier nooit op tafel. Empirisch onderzoek in de supermarktkar van de boodschappen doende mens liet zien, dat Nederland massaal verslaafd is aan processed food, dus….. ZOUT! Dan wordt het inderdaad moeilijk om natriumbeperkt voedsel te bereiden.
foto; easy does is chicken salad.
foto: farfalle alla carbonara zoutbeperkt.
Zoutarm koken. Op internet vond GKT een alleraardigst document van een schrijver, die, bravo voor het monnikenwerk, een lijvig werk had geschreven over natriumarm koken, met veel recepten. GKT had direct het idee, dat dit zou kunnen aanslaan en niet alleen bij hartpatiënten. Echter op mijn vraag of ik eens wat aandacht aan de recepten mocht besteden kreeg ik een hartgrondig NOPE* als reactie, want de schrijver vond GKT te “commercieel”. Zo kom je dus niet veel verder. Hoe anders is het op buitenlandse sites. In Frankrijk trof ik aardige en maakbare recepten “pauvre en sel”. Daarnaast is het eetritme in dit land anders. Natuurlijk proppen ook de Fransen zich vol met pizza’s en fastfood. Maar de basics van het Franse menu: licht ontbijt, warme lange lunch en ’s avonds een lichte maaltijd lijken GKT een goede methode, om schwung te geven aan een natriumbeperkt dieet.
foto; roosteren maar in de oven!
foto: pasta met vis! als lunchsuggestie.
Zoutarme lunch. Weg met de “tussen de middag boterhammen” vol natrium en belegd met zout beleg. Natuurlijk kun je dat vervangen door zoet beleg of zoals een vrolijke diëtiste op internet suggereert door rijstwafels met sesampasta. Ga daar maar aanstaan! Of nog viezer: Hüttenkäse!!! Driewerf bah en wederom een staaltje van de Hollandse houding ten opzichte van eten. Vooral niet van genieten, het is maar maagvulling. GKT is benieuwd naar de natriumwaardes van Bix-korrels? Maar alle gekheid op een stokje, er is veel te beleven in de wereld van de zoutarme keuken. Tenminste, dat ondervond GKT al doende. Maak salades, al dan niet met rijst en pasta. Zet voor de zoutadepten gewoon een goed vaatje Camargue zout op tafel, gebruik de fijne mixen van Jonnie Boer, zoutloos, voor je bereidingen, schaf een plancha aan en gebruik eendenvet! Koop geen voorbewerkt (BBQ) vlees en grill je groenten met herbes de Provence. Zomers en alfresco eten zonder te veel fratsen en natrium.
foto: burgers van de plancha.
foto: zoutarme aligot.
Be smart! Ook na de zomer kun je prima koken zonder teveel aan zout, gebruik gruyère in plaats van volvette Cantalkaas in je aligot*, maak zelf je sauzen en vegetarische lasagne in de oven. Konijn kan ook de oven in met wat rode wijn en veel groen uit de maquis. En trakteer je zelf zo nu en dan eens op een spaghetti alla carbonara met zoutarme spekjes en extra eidooiers. Helaas zonder pecorino, maar verdiep je in wat minder zoute kaassoorten. En kom je er helemaal niet uit en mis je bepaalde dingen: eet die dan een keer met mate en houd de volgende dag een balansdag. Be smart, dat is veel fijner dan alle lijstjes op internet.
*NOPE als vervanging van Njet in het huidige tijdsgewricht.
*aligot is een stevige aardappelpuree uit de Aveyron met kaas en knoflook.
De cycling chef on the go. Een vrolijk sport- en kookboek van Alan Murchison. Op 29 Juni gaat de Tour de France weer van start in Florence. Dit jaar finisht de wielerwedstrijd in Nice, om fort Parijs te ontlasten. Drie weken wielrengeluk! Murchison, schrijver van de cycling chef on the go weet als nepwielrenner werkend in de topsport, wat er nodig is, om je energie en prestaties op de fiets op peil te houden. Als ex Michelinsterkok belandde hij in de wondere wereld van sportvoeding. Na zijn kookcarriere werd hij van nepwielrenner meestercourreur op nationaal niveau. Met dit boek deelt hij zijn tips & tricks. Kjk eens op Instagram @performancechef. GKT is erg geïnteresseerd in dit boek, vanwege de energiewaarde van de recepten. Op de racefiets zie je mij, met of zonder helmpje, helaas niet.
Sinds mijn zoutarm en vochtbeperkend dieet, ben ik, naar eigen mening, toch minder gezond gaan eten. Dat uit zich vooral in craving naar zoete dingen. Voorheen was GKT niet zo’n zoetekauw. In die zin is dit kookboek een welkome aanvulling voor dieetinspiratie. Bij het doorbladeren van dit boek kwam GKT al heel wat fijne suggesties tegen. Dat vind ik een aanwinst, want ik probeerde aan te haken bij wat ik vond op zoutarm gebied op internet, maar met name de originaliteit en variatie is vooral in Nederland magertjes te noemen. Maar daarover op een later tijdstip meer op mijn social media kanalen. De cycling chef on the go geeft je brandstof om te presteren, zonder dip, voorziet je van helden voor in je achterzak onderweg. Het boek vertelt het verhaal van koning koolhydraat, proteïne winnaars en laat je tips voor instant energie zien. Gelardeerd met nuttige sportuitleg en fijne retro Tour foto’s. Een lekker zomerboek ter voorbereiding op je eigen race of zomertour. Niet alleen voor wielrenners.
foto: Schotse paella, easy does it.
In de volgende editie van Gereons Mag vind je een recept voor Schotse easy does it paella.
foto: cover De cycling chef on the go.
De cycling chef on the go, 72 recepten voor meer energie. Alan Murchison (ISBN 9789493272743) is een uitgave van LUCHT en kost € 24,99.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: albondigas met salsa brava en aioli voor de apéro.
Gereons zoutarme Keuken Thuis. Een half jaar geleden sloeg letterlijk en figuurlijk de angst mij om het hart. GKT had een week doorgebracht op een fijne afdeling van het ziekenhuis en de conclusie was niet mis. Ik kreeg een berg medicijnen mee om de pompfunctie van mijn hart te verbeteren en een hele set leefregels, zoals vochtbeperking, geen tot weinig alcohol en een zoutbeperkt dieet. De paniek sloeg toe, want hoe ga je dat in je dagelijks bestaan incorporeren? Stap maar eens een gemiddelde supermarkt binnen en kijk op de declaraties van het gemiddelde product. Alles zit bomvol zout. Ja, dat maakt het lekker! Daar is de mensheid op geconditioneerd. Nu is het zo, dat het niet om zout maar om natrium gaat. Dat is 0,4 gram per gram tafelzout. (natriumchloride) En het is de bedoeling om niet meer dan 5 à 6 gram zout per dag binnen te krijgen. Of 2 tot 2,4 gram natrium. Overigens is dat niet alleen een advies, dat voor GKT geldt, maar voor elke Nederlander. Die eet gemiddeld 9 à 10 gram zout per dag. Het rekenen kon beginnen. Horendol kon ik ervan worden. En in het begin vooral bozig.
foto: schnitzel met Antiboise.
foto: kip met kerrie/kokosmelksaus en bloemkool uit de oven.
We zijn nu een half jaar verder in Gereons zoutarme Keuken Thuis en mijn conclusie is dat het allemaal wel meevalt. Natuurlijk kan het verlangen naar een haring op de boulevard, een kipsateetje of zelfs een bitterbal buitensporige proporties aannemen. Maar dat gevoel is vaak van korte duur. GKT kwam er zelfs achter dat de moeilijkheid van zoutarm koken niet in het koken zelf zit. De warme maaltijd is een makkie. Ik kwam erachter, dat ik nooit zo zout at. Ook buiten de deur eten gaat prima, mits je bij je bestelling aangeeft, dat je zoutloos wilt eten. De rest hangt af van je “zout” management. Per dag bepalen en bekijken, hoe je de balans vindt. Nu houdt GKT van bezig zijn met getallen. Het meest vervelende aan dit dieet is de Nederlandse lunch met boterhammen en beleg. Eén snee brood bevat 0,35 g zout. Als je drie sneden eet zit je dus al op 1/5 van je dagtotaal aan zout. Dan tel ik het beleg niet mee, want vleeswaren en kaas zijn verleidelijke doch bremzoute producten. Eieren lust GKT niet en de meeste Hollandse vis, zoals haring en gestoomde makreel, is ook een no go. De adviezen van het voedingscentrum helpen ook niet mee. GKT is niet gebouwd om boterhammen met Hüttenkâse of sesampasta te eten. En….. fruit en groenten at ik sowieso al bij de lunch. En om nu zout te gaan compenseren met veel zoete troep. De lunch blijft dus een dingetje. Dat is de reden, dat ik me verheug op de aanstormende Franse voorzomerweken. In de Hexagone ontbreekt ten ene male aan die boterhammencultuur.
foto: gnocchi met polpette en courgette.
foto: een traktatie le “burgur”met sjalot en Comté
Gereons zoutarme Keuken Thuis. Het koken is zoals gezegd geen probleem. Ga eens naar de blauwe grootgrutter voor de mixen van Jonnie Boer. Zoutloos en in een handomdraai maak je lekkere gehaktballetjes of een pastagerecht. Eén van mijn favorieten is de funghi trifolati. De lol ervan is dat ik hiermee ben geslaagd een zoutarme carbonara te maken. Nee, niet met pecorino, maar met gruyère, dat minder zout bevat dan andere kazen. Kijk eens tijdens je vakantie op markten of ga voor de kruiden van de Spaanse keten Mercadona. Schaf een elektrische plancha aan en ga grillen. Werk met verse groenten, EV olijfolie, pepervarianten of de combinatie kerrie/kokosmelk voor een bloemkoolcurry. En zo kent de creativiteit geen grenzen. Ik zou er een kookboek over kunnen maken. Wie weet gaat dat eens gebeuren. Maar nu eerst de lunch nog tackelen.
foto: Zoutarme farfalle alla carbonara met extra eidooiers.
Koken uit de AVENUE. Het is 1985: GKT ging studeren en op kamers wonen in Amsterdam. Eén van de dingen, die meeverhuisde was een geel schriftje, dat zijn ouders ooit meebrachten van Ibiza. Een kookschrift met daarin lijstjes, knipsels en natuurlijk veel “handige” recepten. GKT heeft het nog steeds. Inmiddels is dat schrift zo’n 42 jaar oud, maar het tovert nog regelmatig een glimlach op zijn gezicht. En… het is een graadmeter, van wat er zoal veranderd is op culinair gebied de laatste 4 decennia. In het gele schriftje zitten ook uitgeknipte receptkaarten uit het tijdschrift AVENUE*, zoals een quattro dessert van De Swaen in Oisterwijk of Schotse soep met prei en pruimen van een ander restaurant. Het bekende lifestyle magazine grossierde, onder aanvoering van de grande dame van culi Nederland, Wina Born, in recepten van sterrenchefs.
foto: Reebiefstukjes met basilicum van Villa Rozenrust. Oh la la.
foto: Tijd voor gevogeltemousse van de Oude Geleerde Man.
Bij terugkeer uit het Occitaanse land werd GKT blij verrast met een presentje van Joan de Vries, één van de leden van de gay cooking club op Facebook. Hij had nog een kookboek over uit 1985. Het AVENUE kookboek van Wina Born. Of ik dat wilde hebben? Daar zei GKT natuurlijk geen NEE tegen. De keuken van AVENUE laat perfect de tijdgeest van begin jaren tachtig zien. Fotografie was analoog en producten, zoals basilicum waren echte exoten . Men at nog geen pesto per kilo. Basilicum zo las GKT was voorbehouden aan de chefs, die er verfijnde dingen mee maakten. Italiaans eten stond nog helemaal niet op de kaart. En oh la la, saffraan en paprika, daar wijdt la Born een heel hoofdstuk aan! Alles wat chefkoks maakten was Frans georiënteerd. Met nadruk op veel “luxe”vlees, mousses van o.a. zalm en kippenlevertjes, luxeproducten zoals foie gras. Vegan moest nog worden uitgevonden. Wat zijn wij heden ten dage veel gewend op gebied van producten uit welke culinaire cultuur dan ook. Aziatische invloeden kwamen mondjesmaat op. Met dank aan Jean Beddington. Het boek geeft een mooi beeld, hoe in de keukens van gerenommeerde restaurants werd gekookt. De recepten vergen wel basiskennis, iets wat tegenwoordig uitvoerig in kookboeken uit de doeken wordt gedaan. Anyway. De keuken van AVENUE is voor GKT terug naar de tijd, dat ik de culinaire wereld nog moest ontdekken en tovert een blik van herkenning op zijn gezicht. Het boek geeft een mooi tijdsbeeld van de eighties en vormt een uitdaging om er iets mee te doen op zijn 21e eeuws. Bijvoorbeeld met onderstaande terrine van wijlen John Halvemaan, in wiens restaurant in Buitenveldert GKT ooit at om zijn afstuderen te vieren.
foto: Terrine van aardappel met spek. Wat doen die truffels daar nu?
RECEPT: terrine van aardappelen met spek.
Nodig:
350 g aardappelpuree**
350 g kalfsfricandeau
650 g spek in dunne plakken
4 eieren
1 dl room
3 grote aardappelen in de schil gekookt
materiaal: een terrine met inhoud van 1,2 l
Bereiding:
Het kalfsvlees in repen snijden en samen met de aardappel tot moes verwerken in de keukenmachine. De eieren toevoegen en de machine nog even laten draaien (niet langer dan 1 minuut) Laat het mengsel goed koelen en voeg er een beetje voor beetje de room aan toe. Schild de grote gekookte aardappelen en snijd ze in dunne lange plakken Bekleed de terrine met plakken spek, leg hierop een laagje farce***, vervolgens met de plakken aardappel en daarop een laagje spek. Begin hierna weer met een laagje farce en ga zo door met spek en aardappel tot de terrine vol is. Bak de terrine au bain marie gedurende een uur in een oven van 180 °C en laat onder druk afkoelen snijd plakken van de terrine en garneer met wat vinaigrette, waaran eventueel wat truffel is toegevoegd. (nu snapt GKT de truffel op het bord, want deze kwam niet voor in de ingrediënten-declaratie)
GKT gaat snel deze terrine eens uitproberen in Occitanië maar dan als truffelterrine. Wordt vervolgd!
foto: cover De keuken van AVENUE.
Dank aan Joan de Vries voor het opsturen van dit leuke retro kookboek!
* AVENUE was jarenlang een toonaangevende glossy in Nederland met mode, cultuur en culinaire artikelen.
** In het kookboek gaan ze ervan uit, dat je precies weet hoe je aardappelpuree maakt. Hoe anders dan tegenwoordig, waar in elk kookboek basisrecepten staan.
*** GKT heeft wat dingen in de bereiding aangepast en aangevuld, omdat die ontbraken.
Aspergefestival 2024. Tot en met 24 juni, Sint Jansdag, zijn ze er weer volop. De koningin der groenten van de zandgronden in het Zuiden. De één noemt het Limburgs goud, de volgende categoriseert het onder de drie A’s van Bergen op Zoom en GKT heeft vooral de herinnering van de eerste dikke asperges in Liempde eind maart. Onlangs plofte de eerste portie van het jaar op de mat hier in Zandvoort, met dank aan het Aspergecentrum, dat jaarlijks zich inzet voor de proliferatie van deze groente, met name onder jongeren. Tenslotte is het schillen en bereiden een karweitje. Iets, wat voor veel citydwellers, gewend aan restaurants en take away wel een dingetje is. GKT zou zeggen: “Doe eens raar, sla een yogaklasje over en ga aan de slag in je keuken. Dan kun je die grote lichtroze Le Creuset pan ook eens aan het werk zetten op je volautomatische inductieplaat.” Maar alle gekheid op een stokje, asperges zijn gewoon lekker. GKT at ze onlangs a la flamenca, zoutarm, met ensaladilla Rusa, ik zag een gerennomeerd culischrijver er iets Thais mee maken en een foodblogger uit Den Haag ging creatief aan de slag met bakjes gevuld met de verse asperges. Genoeg variatie dus, doe er je voordeel mee. Voor deze blogpost dook GKT in de archieven en vond een aantal recepten.
foto: cover Bier & Food van Puck Kerkhoven.
Asperges van Puck met bier. Uit het boek Bier & Food van deze culi schrijfster komt een klassieke bereiding met een biertip. In haar bierboek gaat zij dieper in op bier en spijs. Leuk, zeker in deze tijd, waarin speciaalbieren zo langzamerhand een zekere culinaire waarde krijgen naast wijn. Verras iemand eens met dit originele boek. Omdat het apsergeseizoen al flink van start is gegaan een recept uit Bier & Food. de bereiding van asperges op Hollandse wijze. Voor de verandering drinken we er geen witte wijn bij maar een witbier bij de asperges à a la Puck Kerkhoven. Leve de lente!
Hollandse asperges met boerenham.
Nodig:
1600 g witte asperges
1 suikerklontje
1 mespunt zout
1 klontje boter
125 g boerenachterham (biologisch)
1 gekookt ei, fijngehakt
1 el verse peterselie
extra roomboter en zeezout voor het botersausje
vers geraspte nootmuskaat, naar keuze
Bereiding:
Schil de asperges zorgvuldig. Breek de achterkant van de asperge (niet snijden!), zo bepaalt de asperge zelf vanaf waar hij sappig genoeg is om te worden gegeten. Leg hem dwars voor je, houd de stengel vast bij de kop. Schil met een dunschiller vanaf 2 cm onder de kop tot onderaan, draai steeds een slagje en zorg dat de schilbanen elkaar overlappen. Valt er zonlicht op je handen, dan zie je gelijk waar je bent gebleven. Geschild glinstert de stengel, niet geschild is hij dof. Je kunt het ook voelen met je vingertoppen. Reken 400 gram witte asperges per persoon. Leg de geschilde asperges in een grote kookpan met ruim koud water. Leg de schillen en de kontjes bovenop – zo geven ze smaak af en met hun gewicht drukken ze de asperges onder water. Voeg zout en suiker toe. Laat aan de kook komen en kook 8 minuten Zet het vuur uit, do ehet deksel op de pan en laat de asperges circa 10 minuten in het kookvocht nagaren. Check of de asperges soepel zijn maar nog wel beet hebben. Snijd ondertussen de boerenham in dunne repen of snippers, of maak rolletjes Smelt de roomboter (niet bruin laten worden.) Schik de hete asperges op een voorverwarmde schaal, leg er dwars overheen een band peterselie, een band gehakt ei en een band hamsnippers. Serveer met gekookte nieuwe aardappels bestrooid met peterselie. Zet een kommetje gesmolten roomboter met zout op tafel. Rasp er, naar smaak, nootmuskaat over.
Bieradvies van Puck: Een veilige keuze is witbier, bijvoorbeeld Hoegaarden of Mongozo Buckwheat White. Maar probeer ook eens een lentebockbier en verbaas je over de krachtige combinatie.
Bier & Food, Puck Kerkhoven met illustraties van Daan Brand. (ISBN 9789401604147) is een uitgave van Xander en kost € 22,95
foto: spicy duck met witte asperge tijdens het Grand Blogger Dinner.
foto: pinot noir uit Nieuw Zeeland.
Verder met een spicy touch explosion, eendenborst met een saus van vijf kruiden van Verstegen, geserveerd met witte asperges en tartaar van knolselderij. De wijnkeuze voor pinot noir toonde zich een mooie match. Waar de wat koele bio pinot noir bij de eerste slok wat strak overkwam, smaakte hij bij dit gerecht heel goed.
foto: aspergesoep au bord de la mer.
Sea Spot Fun zo noemt GKT deze aspergesoep, die ik in elkaar knutselde van aspergebouillon en stukjes asperge. Lekker roeien met de riemen die je hebt. En hij werd rustiek, want een staafmixer had Gereons Keuken Thuis even niet bij de hand. (terwijl GKT het ding wel helemaal meesleepte naar de Languedoc) Het werd een geplette soep met de pureestamper. De smaak was er niet minder om. Door de touch van pimentón de la Vera en het koele glas viognier werd het maaltijd als vanouds in Sea Spot. Lang leve de voorzomer en aspergesoep.
Nodig:
750 g asperges
2 sjalotjes
1 teen knoflook
2 kruimige aardappels (1 als het een grote is)
1 tl pimentón de la Vera
2 bouillonblokjes
1 liter water
2 el olie
3 el crème fraîche
zwarte peper
gehakte peterselie
Bereiding:
Schil de asperges met de dunschiller en snijd de houtachtige delen weg. Snipper de sjalotjes en hak de look fijn. verhit olie in de pan en fruit de sjalotjes, knoflook en pimentón kort aan. Voeg 1 liter water en de bouillonblokjes toe. Doe de schillen in de pan. Breng aan de kook en laat zeker een half uur trekken. Schil de aardappel en snijd deze in kleine blokjes. Snijd de geschilde asperges in korte stukjes. Hak de peterselie. Als de bouillon getrokken is, verwijder je de schillen. Voeg de aardappel en asperges toen en laat nog 15 minuten koken.Als alles gaar is, kun je de helft van de asperges stukjes er uithalen. Pureer de rest met de staafmixer tot een gladde soep. (in mijn geval gebruikte ik de pureestamper en werd het geheel wat rustieker). Voeg als laatste de stukjes asperge, de peterselie en crème fraîche toe. Serveer direct.
foto: asperges met ensaladilla rusa.
Het is weer aspergetijd! GKT eet asperges graag op klassieke wijze, met boter, ham en een aardappeltje. Geen ei, want dat lust ik niet, alleen in mayonaise en carbonara. Maar je kunt ook creatief aan de kook met asperges. En met daslook, dat ik normaliter in de duinen pluk of op mijn balkon plant. oor recepten met asperges ging ik ten rade in mijn blogarchief en in het leuke EEN KOOKBOEK van Seppe Nobels. Zo vond ik bij deze chefkok een heerlijk recept voor een lauwwarme Mechelse andijviesalade met asperges, daslook en buffelmozzarella. Toevalligerwijs had ik deze ingrediënten in huis, behalve de andijvie, in huis. Maar wel pluksla, dus ik kan aan de slag. In mijn blogarchief vond ik ook een heerlijk aspergegerecht, dat Guillaume Beer van BREDA eens maakte voor bij de niet te versmaden witte Lugana. En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.
foto: recept van Seppe Nobels.
RECEPT Seppe Nobels: Gestoofde andijvie met asperges, lente-uien en buffelmozzarella.
Nodig:
1 bussel Mechelse asperges, mogen natuurlijk ook uit Limburg komen.
1 bussel lente-uien
25 ml lokale honing, bijv. van Kees van de Laar uit Liempde
1 struik andijvie
1 lange sjalot, fijngesnipperd
2 el daslookolie
10 gram verse daslook
1 rode ui
peper & zout
2 bollen buffelmozzarella
1 bakje tuinkers
Bereiding:
Schil de asperges en verwijder het vezelige uiteinde. Kook ze in 3 minuten beetgaar in gezouten water. Maak de lente-uien schoon en blancheer deze 2 minuten in kokend water. Snijd ze overlangs in tweeën en gril ze zonder vetstof in een pan met antiaanbaklaag. Besprenkel met de honing. Was de andijvie en verwijder de buitenste bladeren. Stoof de sjalot kort in de daslookolie Doe er de gesneden andijvie en resterende daslook bij. Breng op smaak met peper en zout. Snijd de rode ui in halvemaantjes. Leg de gestoofde andijvie in een schaal met de asperges, de lente-uien, de rode ui, gescheurde buffelmozzarella en de tuinkers. Werk af met wat daslookolie en breng op smaak met versgemalen peper en zout.
EEN KOOKBOEK, 450 klassiekers van Seppe Nobels. (ISBN 9789481474830) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 45,00.
foto: smullen uit de box van het Aspergecentrum.
Dank aan het Aspergecentrum voor de asperges, tot volgend jaar!
Aspergefestival 2024 werd mede mogelijk gemaakt door Het Nederlands Aspergecentrum, De Kroon op het Werk, Puck Kerkhoven, Uitgeverij Xander, Lannoo, Lurpak Nederland, Seppe Nobels, Guillaume de Beer, archief GKT en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
DOOR73. De food vibes van Eric Ivanidis en Marcelo Ballardin. Twee vrienden, die elkaar hebben ontdekt in de keuken. Eerst in het pittoreske Zeeuws Vlaanderen, later verder samen in het restaurant OAK en nu separaat in DOOR73. Je zou deze twee bijna een culinaire tweeling noemen, die veel gemeen hebben. Vooral fusion eten. Ballardin door zijn Italo-Braziliaanse roots en Ivanidis door zijn Kretenzische. De twee heren zijn behalve goede vrienden ook concullega’s aan het fornuis. Na jaren samenwerking werd het tijd voor Eric Ivanidis om zelf aan het roer te staan. Met de onverlate steun van Ballardin. Resto DOOR73 werd geboren in het Gentse. Ze combineren hun vriendschap en foodvibes hier met cocktails, hapjes, shared dining en heerlijke gerechten. Mediterrane gerechten met Zuidamerikaanse vibes en Aziatische kruiding. En dat verhaal vertellen ze samen in dit nieuwe kookboek, waarin je de weerslag vindt van hun symbiose. Een vrolijke, maar ook spannende fusionkeuken, waarin wereldwijde stijlen elkaar ontmoeten.
foto: het motto van de twee vrienden.
DOOR73. GKT is vooral onder de indruk van de moderne Griekse keuken. Ivanidis geeft de thuiskeuken van zijn moeder een nieuwe schwung. Denk aan de tzatziki van rode biet. Gemaakt met zijn gulle Griekse roots. Maar behalve modernismen, draait Ivanidis zijn hand ook niet om voor een traditionele kalitsounia taart. De Zuidamerikaanse touch vind je in een Peruviaanse tiradito de pescado. Hierin vermoedt GKT de hand van vriend Marcelo. Tarama in een nieuwe versie komt aan bod, in een moderne setting, gevolgd door moussaka. Maar ook een recept voor het voorjaar in de vorm van gebarbecuede lentekip. Je kun bij Door73 dus alle kanten op.
foto: cover DOOR73.
Net als het eerder door mij besproken boek OAK is ook DOOR73 weer een inspiratievol kookboek geworden, waarin de vriendschap en liefde voor goed eten van afspat. Het brengt GKT in ieder geval weer op genoeg (al dan niet zoutarme) ideeën voor 2024. Een mooie aftrap van dit nieuwe jaar.
Over OAK: “de smaken van Marcelo Ballardin vertelt het warme verhaal van een Italo-Braziliaanse man, die zich uiteindelijk ontpopte tot de Belg, die hij nu is. Het land van zijn man omarmde hem culinair en bleek een geschenk uit de hemel. Tijdens zijn reisjaren leerde hij koken en in België verblijdt hij zijn gasten in OAK met zijn mooie gerechten. OAK is een genot om te lezen. De recepten zijn fijn en mooi vormgegeven.. Het is een geluk, dat Marcelo Ballardin toch gezwicht is, om dit kookboek te maken.”
DOOR73. De food vibes van Eric Ivanidis en Marcelo Ballardin. (ISBN 9789401492669) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 34,99.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.