Wilde pluk met Wild Pig.

 foto: de wijnen van Wild Pig.

Hoe wild en terroir wil je het hebben? Een beetje druilerige ochtend in hartje Arnhem, park Sonsbeek, waar Gereons Keuken en Route naartoe toog voor een heuse wild pick. Na een kop koffie of thee van op berken parasiterende paddenstoelen (geen hallucinerende) gingen we en petite comité het bos verkennen. Op zoek naar eetbare dingen. Net zoals wilde zwijnen of varkens doen, vertelde Edwin Florès, wildplukker. Varkens eten van alles. Waar hun neus hen naartoe leidt. Beukennootjes, een bron van proteïne en zetmeel. En beuken staan er volop in Sonsbeek. Al honderden jaren. Witte klaver, die we direct plukten. Een klaversoort met een licht zurige smaak, die doet denken aan sauvignon blanc. Met noten van granny smith. Zevenblad. Een flinke bos waterkers langs de rand van een beekje. Edwin liet het allemaal zien. Vol verve en in touch met het terroir, want naast wildplukker is hij ook een gepassioneerd verhalenverteller. Dat doet hij ook in de workshops die hij geeft en de boeken, die hij schreef over wilde pluk. Kijk eens op casaforesta.nl/workshops Het is leerzaam en inspirerend.

 foto: wildplukker Edwin in actie.

Na de wandeling werden we ontvangen in Ressen op het, als ik het zo mag noemen, domaine van Edwin. Een paradijs in de Over Betuwe met een wildpluktuin, een moestuin en natuurlijk de varkens. De soep en quiches van raapsteel en erwtjes stonden uitnodigend klaar.  Hier ontmoetten we Véronique Torcolacci, wijnmaakster uit de Languedoc. Verbonden met het terroir is zij de producente van Wild Pig wijnen. De wijnen stonden in gelid klaar om te worden geproefd, nadat de vigneronne het verhaal van Greta had verteld. Net als op de Veluwe komen er in de Languedoc veel everzwijnen voor. En zoals we die ochtend al hadden begrepen hebben varkens een neus voor lekkere dingen. Zo ook Greta, die gulzig snoepte van een perceel chardonnay. Totdat ze op een dag door Véronique gewond werd aangetroffen tussen de ranken. De zeug werd verzorgd en uiteindelijk op 16 november, Sint Margaretha vrijgelaten. Een naam was geboren. De wijnen heetten voortaan Wild Pig, met als handelskenmerk een afbeelding van Greta. Een zomerse range vol smaak.

 foto: soep van Casa Foresta

Wild Pig Winery,  wildpigwines.com betrekt zijn druiven van een veertigtal wijnboeren in de regio. Van Limoux op de hellingen tot de kust. Er zit soms wel vier weken tijd tussen de eerste en laatste pluk. Er wordt begonnen aan de Mediterrane kust, waar de zon intenser is en langzaam daarna worden de hoger gelegen percelen geoogst. Van de druiven maakt Véronique mono cépage wijnen. Chardonnay, Sauvignon Blanc en Viognier tekenen voor wit. Syrah met nachtelijke pluk en een inweek van slechts 4 uur levert de rosé. En natuurlijk een peperig rood!. Daarnaast is er rode Merlot en Cabernet Sauvignon. Allemaal vrolijke fruitige wijnen voor de borrel of misschien wel voor bij Gereons Keuken al fresco deze zomer. (ik kom er op terug)

 foto: vigneronne Fanny maakt worstjes.

Maar er moest nog gewerkt worden. Want zo’n wilde pluk met Wild Pig maakt hongerig. Er werd worst gemaakt. Met kruiden uit het bos en van de grond van Casa Foresta. Fanny Spironelli, wijnvrouw uit Gigondas ging samen met Véronique en andere aanwezigen aan de slag. Er werden twee soorten worst gemaakt, een met venkelzaad en zout en één met kruiden. Edwin deed vakkundig voor hoe hij zijn varkensvlees verwerkte. Deze week schreef ik nog over de worstjes van de wijnvrouw. (een gouwe ouwe uit mijn boekje) Nu zag ik eens een andere letterlijke versie hiervan. Fanny maakte worstjes alsof ze nooit anders had gedaan.

 foto: de biggetjes

Het druilerige van de ochtend maakte plaats voor het lentezonnetje en onder het genot van de wijnen van Wild Pig, de verhalen van Véronique en Edwin, werden we getrakteerd op gegrilde worst. met uitzicht op de worstjes to be. Zij struinden dartel door de wei. Dat dan weer wel. Ik heb genoten van het terroir, de wilde pluk met Wild Pig.

 foto: de jonge cépages van Wild Pig

Naschrift: De 7 variaties wijnen van Wild Pig worden in Nederland verkocht bij de blauwe grootgrutter in fles (0.75 l) en een pouch (1.5 l)  #spon

Tour du terroir, la rentrée

 foto: het gele zandsteen van Metz.

Met een zonnetje in de rug en fikse buien in het vooruitzicht rijden we terug naar Nederland. Gereons Keuken en Route loopt op deze meidag ten einde. Drie heerlijke weken getoerd in de perfecte zeshoek. Langs de wijngaarden van de Côte d’Or. Smikkelend en smullend van jambon persillé en gele kip in een witte wijn saus. En niet te vergeten de cassis-omelet met marc de Bourgogne-ijs. Vergezeld van een koel glas Viré Clessé en rode Santenay. Een mooie start.

 foto: cassis-omelet met marc-ijs

Volgende etappe was de Cité des Papes, Avignon, in de regen. En vol met Chinese toeristen. De fameuze brug St. Bémézet stond helaas in de steigers. Dat mocht de pret niet drukken, want Gereons Keuken en Route smulde van de oesters en een bavette met sjalotjes. Wijn ontbrak wederom niet in de vorm van een kwiek glas Picpoul de Pinet en een Côtes de Rhône bij Brasserie du Théatre. Aanrader voor onderweg.

 foto: het torentje van St. Tropez

De volgende etappe was het leuke appartement la Victoire, waar we al eens verbleven. Ik componeerde destijds een salade voor de eigenaars. Gewapend met grillpan en staafmixer braken heerlijke dagen van koken aan. Hummus, gerechten uit het Saint Tropez kookboek van Nina Parker. Het bezoeken van de lokale markt met alle geuren en kleuren. Aïoli en geroosterde eendenborst voor een verjaardagsdiner in Club 55 stijl. Een apéro in de haven. Rijden langs de corniche, alwaar ik een heerlijke picknick plek ontdekte. Jeugdsentiment bij Port la Galère. Slenteren over de Croisette in Cannes. Allemaal op een boogscheut van dit leuke appartement in Fréjus.

 foto: de Estérel

Italië lonkte. Het is markt in Ventimiglia en iedereen is uitgenodigd lijkt het. Verse groenten zover het oog reikt. Een keur aan vis. Cookingvibes galore als ik het zo mag noemen. Logisch dat Gereons Keuken en Route fors insloeg. Olie, rijst, citroenen, pesto, een cederappel en nog veel meer ging in de kofferbak. De risotto daags erna, gemaakt van alle meegesleepte waar smaakte heerlijk. Hoe kan het ook anders?

 foto: pesce in Ventimiglia

Nog enkele dagen van het strand, de zee en het weer genoten en de laatste etappes stonden al voor de deur. Via het prachtig Provençaalse landschap op weg naar Mâcon. Een rakje file in Lyon, mooi de tijd om het nieuwe Confluences Museum te bekijken. (het interieur staat op de agenda voor een andere keer) Terug in de zuidelijke Bourgogne. Altijd een feest om weer terug te keren. om wat boodschappen te doen en te eten. Slakken, een terrine de campagne en wijn. Een glas Viré en een rode uit de Chalonnais (Buxy). Tournus verbaasde lichtelijk na 2 jaar. Wat was hier aan de hand? Van ingeslapen stadje naar een hipster hub. Een leuke stek om te verblijven. En passant de Uchizy van Talmard gekocht. En niet te vergeten de Viré van Sallet. Mooie witte wijnen uit de Mâconnais. De moeite van het omrijden waard.

 foto: kade Tournus

De kers op de taart bestond uit twee dagen Lotharingen, la Lorraine. Nancy en Metz twee gezellige steden op een korte reis van Nederland. Het adellijke stadshart van Nancy en de gele gloed van het zandsteen in Metz. De blauwe lucht erboven. En de laatste lunch in een brasserie met asperges. Wat wil een mens nog meer?

 foto: asperges in Metz

Met dit fotoverslagje komt ook een einde aan de serie Tour du Terroir op Gereons Keuken Thuis. De zomer is in aantocht en het buitenleven lonkt. Vol vitamine F en lekker doorzond start a.s. vrijdag Gereons keuken al fresco. Ik heb er zin in, jullie ook?

 

Foodblogevent april, salade pissenlit.

 foto voorjaar in de Bourgogne

Het thema van het foodblogevent april is GROEN in al haar facetten. In tegenstelling tot mijn eerdere voornemens zend ik toch in, omdat ik de opkomst in maart wel heel zuinigjes vond. Dus inzenden allemaal stelltje luie foodbloggers! Inzenden kan op http://uitmijnkeukentje.blogspot.nl/search/label/FoodBlogEvent  Ik vond direct een leuk recept uit mijn kook- en leesboekje Gereons Keuken Thuis. Ik vind het wel een uitdaging, om eens andere groente uit te proberen. (en dat voor iemand die helemaal niet zo graag groenten eet) In andere landen om ons heen wordt nog heel wat af verzameld en geplukt langs de weg. Het is weer weer lente en komen de verse blaadjes en bloemen van de paardenbloem weer op. Paardenbloem blaadjes smaken licht bitter, de bloemen milder. In de Morvan wordt van de gele bloemen ook een zoete gelei gemaakt voor op brood. Paardenbloemblad is heerlijk door de salade, net als zelfgezaaide snijbiet in allerlei kleuren. Vandaag een salade uit Lotharingen, een paardenbloem salade met warme aardappels. Voor het gemak maak ik gebruik van rucola, een verwant van de paardenbloem. Is het ook de wat minder avontuurlijke lezers te behappen. Bij deze salade raad ik een Riesling uit de Moezelstreek aan.

Nodig 4 personen:

400 g krieltjes

200 g rucola

100 g spekblokjes

1 sjalotje

gehakte bieslook

1 teen knoflook

1 el grove mosterd

peper

zout

olijfolie

witte wijn azijn

Bereiding:

Was de krieltjes en kook ze gaar in hun schil. Was de rucola en laat uitlekken. Verhit de olie en bak de gerookte spekblokjes uit met het sjalotje en de knoflook. Snijd de nog warme krieltjes doormidden en meng deze met de rucola en bieslook. Schep de spekblokjes over de salade. Blus het spekvet met wat witte wijnazijn en voeg een schep grove mosterd toe. Giet de warme dressing over de salade. Serveer direct met een stuk knapperig stokbrood.

 

Kip Kiev

 foto: jonge kuikens

In mijn studietijd had ik een bijbaantje in de vestiging van Marks&Spencer in de Kalverstraat. De foodafdeling was een plaatje, Je kon er van allerlei dingen kopen, die nog nooit vertoond waren in het retail landschap begin jaren negentig. Ik bedoel dan de kant en klare tarama salata (Grieks), de naanbroden (Indiaas), de door Johannes van Dam geroemde roze champagne (Frans) en de kant en klare Kip Kiev (welke nationaliteit?)

Als student was het altijd een feest om dit laatste gerecht uit de waste mee te kunnen nemen. Aan het einde van de dag kon het personeel de niet meer verkoopbare items voor een prikkie meenemen. Huppakee thuis de oven in. Glas wijn erbij. Echter, de M&S sloot haar deuren en de ready to serve Kip Kiev verdween van het menu.

Maar niet getreurd, Kip Kiev is een favoriet gebleven in Gereons Keuken Thuis, zij het dat ik hem nu niet meer bij M&S koop. (die wederom is neergestreken in de Kalverstraat) Door de jaren heen ben ik erachter gekomen dat het simpel is te maken. De vulling van kruidenboter smelt op de tong. Erbij een mollige Australische chardonnay en je paaslunch is ready to serve.

Nodig:

4 kipfilets platgeslagen

100 g zachte boter

2 el peterselie gehakt

2 el bieslook

2 tenen knoflook

paneermeel

bloem

citroen

1 ei

peper en zout

olie

Bereiding:

Leg de kipfilets tussen twee velletjes folie en sla ze plat met de achterkant van een pan. Maak van te voren een kruidenboter van de geperste knoflooktenen, bieslook, peterselie, peper en zout. Maak een rolletje van de kruidenboter en laat deze hard worden in de vriezer.

Kluts het ei. Meng wat bloem met peper en zout en zet een bord paneermeel klaar. Leg op elke filet een stuk  bevroren kruidenboter en rol de filet goed dicht. Zet vast met een prikker. Haal het rolletje door de bloem, ei en daarna paneermeel. Verwarm de oven voor op 180 graden. Verhit een klont boter en olie in een pan en bak de kiprolletjes snel aan. Zet ze daarna in een schaal in de oven en laat ze in 20 minuten gaar worden. Serveer de Kip Kiev met wat partjes citroen.

Easy Friday, lauwe erwtjessalade.

Het is donker buiten op deze dag voorafgaand aan de eerste lentedag. Zonsverduistering. Jammer dat een oer Nederlands wolkendek het spektakel versluiert. Ach in 2021 kunnen we in de rebound. Ik herinner me nog de verduistering van 1999. Ja inderdaad, zo oud ben ik al. Zonnige augustusdag en plots werd het donker en koud. Van schrik hielden de vogels op met zingen. De zon kwam terug en de vogels hervatten hun getsjilp. Net als nu, terwijl ik deze blog schrijf.

Maar nu weer terug naar de dag van vandaag. Easy Friday, lauwe erwtjessalade, een recept voor een makkelijk voor- of bijgerecht, gewoon uit de vriezer. Erwtjes met een sjalotje, gedroogde rauwe ham, geitenkaas en een knoflook peterselie dressing. We drinken er een koel glas Sancerre bij

Nodig:

1 pak diepvrieserwten

1 ons rauwe ham

1 klein geitenkaasje

2 sjalotjes

1/2 bosje peterselie gehakt

2 tenen knoflook

olijfolie

1 el citroensap

zwarte peper uit de molen

zout

Bereiding:

Maak de erwtjes klaar zoals op de diepvriesverpakking staat. Laat de erwtjes uitlekken als ze gaar zijn. Leg de rauwe ham op wat bakpapier in een voorverwarmde oven op 180 graden en droog deze kort. Snipper de sjalotjes, de knoflook en hak de peterselie fijn. Roer de ui, knoflook en peterselie met wat,olie, citroensap, zwarte peper en zout door de erwtjes. Snijd de geitenkaas in blokjes en meng deze door de salade. Leg de gedroogde ham erbovenop. Serveer direct.

Tour du terroir, Champagne-Ardenne.

 foto: de Franse slager.

Als je de regio Champagne Ardenne bezoekt stap je full force de Franse geschiedenis binnen. Deze Tour du terroir begint voor de imposante façade van de kathedraal van Reims. De kerk waar de eerste koning van alle Franken, Clovis werd gekroond. Vele volgden tot 1789. Als een kroon rondom Reims liggen de middeleeuwse steden en versterkte dorpen, zoals Sedan, Langres en Troyes. Ook is deze regio de meest bloemrijke van Frankrijk.

Allereerst de godendrank die wordt gemaakt in deze streek met haar glooiende wijngaarden. kilometers door de Romeinen uitgehouwen kelders vol wijn, een koninklijke wijn. Een abt van een klooster, Dom Pérignon wordt beschouwd als de uitvinder van de Champagne, feestdrank bij uitstek. Van stille wijnen uit deze streek worden na een tweede gisting, de méthode champenoise, de champagnes gemaakt. De rémueur draait ze nog eens, de wijn wordt gebotteld en gaat op transport naar alle hoeken van de wereld. Van de rode loper in LA tot op de glimmende jachten van de Côte d’Azur

Een ander product zijn de roze biscuits van Reims, gekleurd met karmozijn, Koekjes voor bij de champagne, gemaakt volgens een speciaal procedé. Sinds 1691 koken de bakkers het speciale deeg voordat ze het in de oven laten drogen. Maison Fossier maakte er een groot succes van. Je ziet in Reims geen bakker zonder deze roze biscuit.

Al laatste emblematisch product kan ik de andouillette de Troyes niet onbesproken laten. Andouillette is een witte worstsoort gemaakt van varkensingewanden. De andouillette van Troyes is de meest beroemde en heeft zelfs een AOP.  Veel buitenlanders denken met worst te doen van hebben, maar de smaak en bite is geheel anders. Het is een verworven smaak. Ik ben er niet dol op, maar de Fransen des te meer. Er worden door de andouillette associatie zelfs predicaten uitgereikt al naar gelang de kwaliteit. Dus iets bijzonders is het wel.

Vandaag een receptje voor andouillette en crôute. Ik vervang de worst met zijn typische smaak voor gekruide worstjes. Maar de dare devil, die het eens wil proberen  raad ik aan goede andouillettes te kopen. Vraag er eens naar bij de Franse slager Alain Bernard op de Albert Cuyp.

Nodig:

4 andouillettes de Troyes of varkensworstjes.

4 plakjes bladerdeeg

2 pittige rode uien

1 eigeel

2 el rode wijnazijn

1 el suiker

boter

olie

peper en zout

Bereiding:

Pel en snipper de uien. Verhit wat boter en bak de uien kort. Voeg de azijn en een lepel suiker toe en laat de uien zacht nog een kwartiertje sudderen. Verwarm de oven op 180 graden. Verhit wat olie in een pan en bak de andouillettes of worstjes kort aan. Rol de bladerdeeg plakken dun uit. leg op elk vel een schep van het uienmengsel en een worst. Vouw het deeg dicht. Betsrijk het deeg met wat eigeel en plaats in de oven. Bak het geheel in 20 minuten af tot het goudbruin is. Serveer de rolletjes met wat veldsla.

Volgende keer gaat Tour du terroir naar het Oosten, Lotharingen en de Elzas.

 

Cooking vibes op zaterdag

 foto: witloof van bij ons

Het is zaterdag en Valentijnsdag. Over die laatste dag wil ik het helemaal niet uitgebreid hebben. Dat zou geen recht doen aan de mooie legende over een dappere man uit Terni (Umbrië), die in het geheim koppels huwde van verschillende religies. Strikt verboden in de derde eeuw door keizer Claudius en 18 eeuwen later nog steeds binnen sommige gelederen. Valentijn werd onthoofd omdat hij (heimelijke) liefde boven de wet stelde. Zijn legende heeft dus niets met de hedendaagse commerciële en plastic kermis te maken. Liefde vier je elke dag en is niet afhankelijk van één speciale dag per jaar. En een heimelijke liefde verras je met een teken in de vorm van een gedicht of brief zonder afzender.

Dit gezegd hebbende (dominee Gereon) ga ik verder met de orde van de dag. Cooking vibes op zaterdag. In Gereons Keuken Thuis gonst het van de activiteit. Koken voor mijn geliefde partner, tussentijds foto’s maken voor de blog en nadenken wat er wel en niet in mijn nieuwe kook- en leesboek terecht komt. Oorspronkelijk had ik hiervoor de titel Gereons keuken en Route bedacht, maar het zou best wel eens kunnen, dat het  Gereons cooking vibes gaat heten, Wie weet? Cooking vibes in de stad, op het platteland en aan zee. Ik zie het zo voor me.

Een boek met stevige zuurkool in bier, hertenbiefstukjes, zalm met zoethoutschuim en kipvleugeltjes met wasabislagroom. Alles wordt nog eens uitgeprobeerd de komende tijd in Gereons Keuken Thuis.

Maar vandaag eerst cooking vibes op zaterdag met witloof van bij ons. Een simpel gerecht, waarmee ik recht naar het hart van mijn lief ga. Toch een beetje Valentijnsdag. Ware het niet dat wij het op donderdagavond al hebben verorberd  Ach, de 12e februari. is ook een mooie dag.

We drinken bij dit gerecht een frisse pinot grigio uit de Veneto. Tegenhanger van het bittertje in de loof en bechamelsaus.

Nodig voor 2 personen:

4 stronkjes witlof

100 g oude kaas geraspt

4 plakken ham

50 g boter

50 g bloem

4 dl melk (of iets meer)

nootmuskaat

gehakte peterselie

peper en zout

Bereiding:

Snijd de onderkant van de witlof af, en blancheer de groente kort in wat water. Verwarm de oven voor op 180 graden. Laat de witlof uitlekken en leg deze in een ovenschaal. Maak ondertussen een bechamelsaus door de boter te verhitten en de bloem kort aan te bakken. Voeg de melk toe en maak er een gladde wit saus van. Maak de bechamelsaus op smaak met zout en peper. Voeg de nootmuskaat toe en de gehakte peterselie. Als laatste wat oude kaas. leg de plakken ham over de witlof in de schaal en bestrooi met de rest van de oude kaas. Giet de bechamelsaus eroverheen en bak het geheel af in de oven (25 minuten) totdat er een mooi korstje op komt.

 

Tour du terroir

 foto: kaas in de Rue Mouffetard

Het is tijd voor een nieuwe serie blogs. Een serie, die start in het hart van de zeshoek, Parijs en omgeving. L’île de France. Mijn nieuwe serie heet Tour du terroir en gaat over van die typisch Franse streekproducten, zoals kazen, groenten, wijnen en meer… Ontsproten aan de aarde, le terroir zoals de Fransen dat zo mooi noemen. Met de opkomst van alle foodmarkten is er in Nederland ook steeds meer aandacht voor streekgebonden productie. Frankrijk loopt daarin voor, omdat van oudsher de producent zelf zijn waar op de markt verkoopt.

L’île de France met zijn hagelwitte champignons de Paris, oorspronkelijk geteeld in oude steengroeven op paardenmest. Tegenwoordig in kassen maar nog gebruikmakend van de mest. Champignons met hun humustonen gaan goed samen met wit vlees,  zijn lekker in een kalfsragout of in een omelet.

Jambon de Paris een tweede product is een superieure gekookte ham. De ham wordt gemaakt van het bovenste stuk van de ham van een varken. In de Eerste Wereldoorlog werd er een extra belasting geheven op deze hammen. De producenten staakten en zodoende werd jambon de Paris een zeldzaam en gewild product.

Het derde product is een kaas, uit Melun en Meaux. Een ronde kaas met een witschimmel korst en een zachte binnenkant. Een rauwmelkse kaas, de brie. Met zijn fruitige tonen. Een kaas van ongeveer 36 centimeter in doorsnee. Met een eigen AOP wordt deze kaas behalve in Melun en Meaux, ook gemaakt in de streek tussen de Seine, Marne en Maas.

Het recept bij deze Tour du terroir is een makkelijke vandaag, toast met gebakken ham en champignons, een beetje persillade en gegratineerd met een plak volromige brie. We drinken er een glas witte Bourgogne bij.

Nodig 4 personen:

4 sneden boerenbrood

1 bakje witte champignons

2 teentjes knoflook

peterselie

dikke plak gekookte ham

punt brie

klontje boter

peper en zout

Bereiding:

Rooster de boterhammen. Maak de champignons schoon met en een borsteltje. Haal de steeltjes eraf en snijd de champignons in dunne plakjes. Hak de knoflooktenen en peterselie heel fijn. Snijd de plak ham in dunne reepjes. Verhit de boter en bak de champignons kort aan, voeg de ham toe en bak deze kort mee. Voeg als laatste de persillade toe. Maak het geheel op smaak met iets zout en flinke snuif zwarte peper. Beleg het brood met het ham/champignon mengsel. Leg op elke boterham een dikke plak brie. Gratineer de boterhammen onder een hete grill.

 

Wijnproeverij Gereons Eatery and Winery

Wijnproeverij organiseren aan huis of in uw bedrijf?

004

Ook zin in een middag of avondje wijnproeven met vrienden, familie of collega’s?
Dan moet u zeker eens een wijnproeverij van Gereons Eatery and Winery organiseren! Wat hebt u nodig? Een goed humeur en een aantal andere wijnliefhebbers. Gereons Eatery and Winery neemt alles mee, niet alleen de wijnen maar desgewenst ook bijpassende hapjes. Geef ons door waar en wanneer u uw proeverij wilt organiseren en wij verzorgen deze.

Hoe organiseert u een wijnproeverij?

U hebt minimaal 10 personen van 18 jaar en ouder nodig. In bezit van een grote tafel? Dan kunnen we direct aan de slag en zorgen wij voor de rest!  Een staande proeverij kan natuurlijk ook!  Ik neem de wijnen, wijnglazen, proefformulieren, pennen en eventueel de hapjes mee.
U leert in informele sfeer proeven en beoordelen, hoe wijn en spijs te combineren en nog veel meer!  De gastheer/vrouw ontvangt van ons een lekkere fles wijn.
Een proeverij duurt ongeveer 2- 2,5 uur.

Prijzen vanaf € 35,- per persoon.

Wilt u ook eens een Gereons Eatery and Winery wijnproeverij organiseren?

Neem dan contact met ons op via  mail gereonseateryandwinery@gmail.com

of  bel  06 21 88 33 84

Talk and Table, Martin Morales

martin-morales-about_image_image-13598771219226253209 picture: Martin Morales

Imagine, a warm September evening in the outskirts of Amsterdam. Long tables full of anxious people. In front of them Martin Morales, preparing a Don Ceviche, the signature dish of his restaurant, with tigermilk and al lot of Peruvian ingredients. Seabass in a mixture of cilantro, limejuice an peppers all from that colorful country with its coast, Andes mountains and Amazonial forests. Peru. Caleidoscopical as he is, Martin Morales brings color, taste and swing in your life. Whether it is the food, DJ-ing or even his corporate past, he is an artist. Bright and fun!  But the story of Martin is one about passion, following his heart. Let’s see if we can conceive a dish for Martin from the answers he gives to my virtual questions. Needless to say that this will be an dish  full of color, nicely styled and with a Burgundian twist. And a touch of wine.

Who is Martin Morales? Tell me some more

Peruvian, chef, live in London, restaurateur, music producer, dj, love my country, love food from around the world as well as music from around the world. I’ve worked with Steve Jobs, Miley Cyrus, Ferran Adria, The Puppets, Joss Stone and several more interesting people. Im the author of Ceviche – The Cookbook-  which has won a few awards and was translated into 10 languages. Creator and boss of Ceviche and Andina restaurants and bars in London. Check this video from Ceviche: http://www.youtube.com/watch?v=ELn37tZlHlU

I’ve been told I am the pioneer of Peruvian food in Europe. I also run Tiger’s Milk Records – a music company dedicated to releasing Peruvian music and have just launched a TV channel dedicated to Peruvian food and arts:

Ceviche TV: http://www.youtube.com/watch?v=1xiblfsJcl0

In March I will be opening Ceviche Old Street – a Peruvian restaurant, bar and art gallery in East London. Watch the video: http://www.youtube.com/watch?v=xXmG_QR1p8A

How did your attraction for food and cooking start?

Watching my great aunts in Peru, Carmela and Otilia and joining them in the kitchen from a very young age. Doing small tasks in the kitchen, then learning their recipes, techniques and most importantly their ‘touch’…we call that ‘sazon’. Its the way you cook and flavour your food. They used to say ‘Aqui se cocina con cariño’: here we cook with loving care. That’s my, and my company’s motto too!

After years of corporate jobs you started you own restaurant Can you tell something about it and what it was like when you started?

I’ve always been entrepreneurial, even when I worked with large companies. I”ve worked with start ups all my life alongside large companies so the change was easy; but at the time I started with Peruvian food no-one knew nor did they want to know! They thought I was crazy. It was a huge struggle. I had to sell my house and put every penny I had to launch my first restaurant and proove that the food from my country is special and the way me and my team do what we do is also unique to us and very special.

You worked as a DJ, you worked with I tunes, what did you experience over there? Did it give you an eye for entertainment? Don’t you think food is entertainment too?

DJing gives you an insight into creativity, and makes people move. People can be moved in many ways so long as you know how to love people. I do; I want to excite people with my food and its the same as music. Its joyful, uplifting, inspiring and moving as well as entertaining. Food and restaurants need to touch every sense. Not just your tastebuds.

What is your favorite type of food? Are you a nouvelle cuisine guy or the more basic cook?

There is no such thing as basic. Flavour and love are difficult to achieve in dishes and only for those who give themselves fully to them. The rest are just doing a job! I love fod made with taste and passion.

And nouvelle cuisine is dead – it was never ‘alive’; it was a science project.

Which type of restaurant  you like the most and which one you dislike? I am very curious about that. I know that it takes a lot of stamina to create something.

I like restaurants that excite and entertain me, that give great flavours and that are fun; where you can see that people really care.  These can come in many shapes and sizes. And they aren’t always restaurants: they can be pop ups, food vans, festivals, etc as well as beach shacks and fine dinng restaurants but I don’t ever find great food and atmosphere where very wealthy people dine.

The Peruvian kitchen is very special, you told that, while preparing your ceviche, what is the magical touch?

Fresh ingredients, great recipes, a great technique, and timing.

You traveled a lot, lived in two totally different cultures,  what was your most striking moment?

Since the day we opened Ceviche it feels like having sex every day. I love it and it makes me feel great. I loved the food from Peru and now I am presenting it and my creations based on Peruvian food for the whole world to try through my cookbook, our Ceviche TV You tube channel and more.

What was de biggest difference for you to overcome when you started  with Ceviche?

Too many to mention. But with care, love and belief in what we do we always overcome.

What is your attitude to Britain and the UK food scene nowadays?

It’s in a very exciting place. London and soon Manchester will follow. London is world leading in terms of restaurants. No other city comes close in terms of variety and overall quality.

On food, which food do you like and which you would never eat? 

I love food with healthy and sustainable ingredients that make my tummy happy. I hardly ever eat chips. The latter is a lie.

Which wines do you like?

I drink Peruvian pisco. It’s as complex as wine and accompanies food just as well.

Can you tell me something about your “foodprint”  We waste a lot of food in the Western world?

We just won top marks at Ceviche AND Andina – my two restaurants – for sustainability from the Sustainable Restaurant Association.

What else do you want to tell?

I would like to open an incredible, beautiful, unforgetable Peruvian restaurant in Amsterdam. If you are an experienced restaurateur and want to do this too, let me know. Martin@cevicheuk.com  Please Dutch cooks read this one carefully!

10666011_573293479463221_173589584006935177_n picture: Ceviche on my balcony

Talk and Table, the recipe

Based on these answers I will make a reward recipe for Martin, in which I try to join sea food with  flavours from the book Ceviche by this wonderful cook. After a few days of thought I found a recipe in my own cookbook “Gereons Keuken Thuis” It’s called tian de saumon bourguignon. It is a dish of fresh salmon with lightly fried leeks and avocado. The fish is cured with lemon. A bit ceviche style so to say. The leek gives it a sweet touch and the avocado and cream smoothness. A dish to pair with a wunderful white Pouilly Fuissée. From the vinyards just beneath the Solutré rock in southern Burgundy. I hope that he will like it.

Ingredients:

400 g of the freshest salmon you can find

3 thin leeks

125 ml crème fraîche

2 avocados

3 lemons

2 tomatoes peeled without seeds in tiny cubes

olive oil

4 stems of dill to garnish

3 tbs of chopped parsley

2 tbs of chopped chives

salt and freshly ground black peper

Preparation:

Cut the fresh salmon in tiny cubes. mix the fish with the juice of 3 lemons, 1 tbs of extra virgin olive oil, chives, parsley, salt and abundant black pepper. Put the fish in the fridge for at least half an hour. Cut the leeks in tiny rings and stir fry them shortly in hot oil. Let the rings drip out on some paper towel. Mix the fried leeks with some crème fraîche and leave to cool. Cut the ripe avocados in pieces and mash them in a blender with some lemon juice, salt and black pepper. Add som cream to it. Take four wine glasses and start to fill them layer by layer. Start with the leek, then the salmon, ( make sure that the salmon is leaked out properly to avoid a too strong lemon juice taste)

Third you add the avocado mousse. Top the tian with some tiny tomato cubes and garnish with a little stem of dill. Buen provecho Martin!

Note: in Dutch the cookbook Ceviche is published by Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten