Wijn en Gerecht Archives - Pagina 27 van 37

10/11/201307/02/2016

Bonenschotel met gekonfijte eendenbout

foto herfstlicht op deur

Wij Nederlanders eten weinig bonen, waarom zou ik niet weten. Gedroogde, ingeblikte of opgepotte bonen vormen niet een uitdaging om eens iets mee te maken. Hoe anders is dat in Frankrijk of Italië waar bonen vaak een groot bestanddeel zijn van het hoofdgerecht. Ja, maar wij eten in Nederland chili con carne! Klopt als een bus, vooral gemaakt met een zakje van een kruidenboer. Er is, laten we die chili con carne maar snel vergeten, eindeloze variatie mogelijk met bonen. Zo zet je zo, zonder zakjes een heerlijke warme maaltijd op tafel. Ik had nog een blik confît de canard staan, een verplichte aankoop, als ik in Frankrijk kom. Gewoonlijk geef ik bij deze eendenbouten wat tagliatelle. Maar vandaag maak ik eens een witte bonenschotel bij de eend. Cassoulet? Nou nee, ik zou het niet zo durven noemen, maar meer een simpele bonenschotel met worstjes en het vet van de eend uit het blik. Snel klaar. Bij dit stevige herfstgerecht drinken we een rode Cahors.

Nodig 4 personen:

1 blik confît de canard

2 grote potten witte bonen uitgelekt

1 winterwortel

1 rode paprika

1 tl tijm gedroogd

2 rode uien

2 tenen knoflook

2 tl paprikapoeder

1tl cayennepeper

25 cl witte wijn

3 varkensworstjes

peper en zout

gehakte peterselie

schone pot

Bereiding:

Haal de eendenbouten voorzichtig uit het blik en leg ze in een ovenschaal. Verwarm de oven op 180 graden en zet de eendenbout er een kwartier in. Eventueel kun je ze insmeren met wat vet uit het blik.

Snijd de ui, wortel en paprika in kleine blokjes. Snijd de knoflook fijn. Verwarm 1 el olijf olie inde pan en bak de varkensworstjes aan. Haal de worstjes als ze gaar zijn uit de pan en laat uitlekken op papier. Voeg daarna 2 el eendenvet toe aan de pan en fruit hierin de groenten en knoflook. De knoflook als laatste, want deze mag niet aanbranden. Voeg de tijm, paprikapoeder en cayennepeper toe. Daarna de uitgelekte bonen. Snijd de worstjes in stukjes en doe terug in pan. Giet het glas wijn erbij en laat het geheel nog 20 minuten sudderen. Voeg eventueel wat extra peper en zout toe. Serveer de bonenschotel in een schaal er bovenop met de warme eendenbouten. Bestrooi het geheel met wat peterselie. Geef bij het gerecht wat stokbrood.

Waarom staat bij de benodigdheden een schone pot? Een tip die ik eens van culinair schrijver Onno Kleyn kreeg is om het vet uit het blik apart te bewaren in een potje. Het vet blijft lang goed in de ijskast en is heerlijk om aardappels of groenten mee te bakken.

01/11/201310/02/2016

La treuffe, een Bourgondische aardappelkoek

foto: de luiken gaan toe.

De mist dwarrelt vanaf de Saônevlakte naar de heuvels. De wijngaarden van de Mâconnais verkleuren van groen naar allerlei tinten rood, bruin en geel. Het landschap wordt een groot schilderij. De oogst is binnen. De wijn gaat rusten in de kelder. Net als deze dromerige streek. En ook de wijnboer. De luiken gaan toe. Boven alle wijngaarden torent de rots van Solutré uit. Hij zal deze winter een oogje op de velden houden. Binnen wordt de haard aangestoken en schenkt men een glas in. Een mooie Viré of een Pouilly om maar eens wat te noemen. Of rood uit de kelders van Mancey. En er moet gegeten worden. Stevige kost. Een aardappelkoek.
La treuffe is een aardappelgerecht uit Bourgondië. Een lekker hartverwarmende aardappelkoek. Zeker na het werk in de wijngaard gaat dat er wel in.

Nodig:

500 g aardappels
3 grote eieren
2 el bloem
500 witte verse kaas, bijv.. ricotta
2 el crème fraîche
olie om te bakken

Bereiding:

Schil en kook de aardappels. Laat ze iets afkoelen verbrokkel ze in een kom. Breek de eieren en klop deze door de aardappel. Voeg 2 el bloem, de crème fraiche, peper, zout ende ricotta toe. Roer de massa tot een beslag. Verhit in een pan wat olie en giet het mengsel erin. Bak kort op hoog vuur en laat de koek daarna 15 minuten rustig garen onder een deksel. Keer met behulp van een groot bord de aardappelkoek om en bak de andere kant in korte tijd krokant.
Serveer de treuffe met een salade van veldsla en gebakken hazelnoten.

30/10/201307/02/2016

Ballekes in roomsaus van bij ons.

foto: Brueghels bruiloftsmaal (internet)

Ik kijk altijd graag naar Dagelijkse Kost op EEN. Jeroen Meus zijn keuken is aanstekelijk. Met zijn Zuid Nederlandse accent en dito gerechten. Zoals spieringskes (procureurlapjes) met fricassee. Een stuk varkensvlees met appels uit het Hageland. Rillettes met gueuze. Allemaal makkelijk te maken. Het opent mijn Gallische hart. En iedereen weet wat Julius Caesar zei over de Belgen. Misschien dat ik daarom zo van deze eerlijke keuken houd. Met mooie producten uit zee, van het land en uit het woud. Ik krijg spontaan zin in gehaktballetjes in room saus. Niet in een jus maar in een roomsaus. Een variant op zo een andere klassieker bij onze zuiderburen de koninginneragout. Vandaag geen wijn, maar een lekker glas Leffe Radieuse. Fonkelrood bier Warme smaak voor bij de ballekes van bij ons.

Nodig:

1 pond kalfsgehakt
1 bakje champignons
1 rode ui
1 glas witte wijn
knoflook
peper en zout
tijm
peterselie
1 el Dijonmosterd
crème fraîche
olie
boter

Bereiding:

Maak kleine balletjes van het kalfsgehakt. Bak ze aan in wat olie en boter. Leg ze op een bord en houd warm onder folie. Snijd de ui en champignons en knoflook fijn. Bak deze aan het vet van het gebakken gehakt. Voeg een glas witte wijn toe en laat sudderen. Doe de balletjes terug in het vocht en laat garen. Voeg op het laatst de kruiden mosterd en room toe. Serveer direct

20/10/201307/02/2016

Karbonaadjes in een korstje.

foto: Bill’s cookbook

Gisteren viste ik het boek van Bill Smith uit de la en keek of ik wat Southern spirit kon opsnuiven. En dat deed ik. Geïnspireerd op een recept uit zijn boek, maak ik de snelle karbonaadjes met een Madeira saus en gefrituurde peterselie. Zijn versie is wat heavier dan de mijne, met veel meer kaas, maar dat is nu eenmaal de smaak aan de andere kant van de grote Atlantische plas.

We drinken hierbij een witte wijn uit de zuidelijke Rhõne, een witte wijn uit de omgeving van Nîmes, Château de Nages, gemaakt van grenache blanc en rousanne druiven. Een frisse en fruitige hint bij dit stevige gerecht.

Nodig 4 personen:

4 haaskarbonaadjes
paneermeel
4 el fijngemalen oude kaas
2 eieren
peper en zout
boter en olie
wat bloem
bos krul peterselie

voor de saus:

2 sjalotjes
boter
250 ml witte wijn
125 ml Madeira
125 g crème fraîche
kappertjes
boter

Meng de bloem met peper en zout en strooi het over de karbonades. Kluts de eieren. Meng het paneermeel met wat oude kaas. Haal het vlees door ei en dan door het paneermeel mengsel. Verhit de boter met wat olie en bak de karbonades snel aan.

Verhit de frituur op 180 graden. was de peterselie en dep droog. Frituur de peterselie 2 tot 3 minuten en laat uitlekken op papier.

Fruit de fijn gehakte sjalotten aan. Blus af met de witte wijn en laat even sudderen. Voeg de Madeira toe en laat ongeveer 10 minuten staan. Haal de saus van het vuur en roer de crème fraîche en kappers erdoor.

Serveer het vlees op een bord met wat saus en de peterselie. Easy. Geef er voor een mooi rood accent een salade van tomaat en rode paprika bij.

11/10/201310/02/2016

Hammousse op vrijdag.

foto Caves de Mancey

Het is een herfstige vrijdag. Mooi moment voor het maken een eenvoudig voorgerecht. Een hammousse met een knipoog naar de Bourgondische klassieke jambon persillé. Deze ham in gelei zie je in Bourgondië bij elke traiteur staan, rond, conisch gevuld met ham en gehakte peterselie. Een handig voorgerecht of gezellige hap bij een wijnproeverij. ik weet nu als dat deze in deel twee van “Gereons Keuken Thuis” komt. De wijn bij dit gerecht is een witte Mâcon Mancey.

Nodig 4 personen:

3 blaadjes gelatine

koud water

olie

50 ml slagroom

2 dl witte wijn

1 el Dijon mosterd

250 g ham

peterselie

2 el mayonaise

citroensap

peper en zout

4 glaasjes en plasticfolie

Bereiding:

Week de gelatineblaadjes in koud water. Klop de slagroom stijf. Bekleed de glaasjes van binnen met plastic folie. Verwarm de wijn in een pan, los hierin de gelatine op. Hak de ham heel fijn. Voeg de ham en peterselie toe aan de wijn. Laat iets afkoelen. Voeg wat peper en zout toe. Als het geheel goed is afgekoeld roer je de mayonaise,wat citroensap en mosterd door het mengsel. Om te voorkomen dat de ham naar de bodem zakt spatel je als laatste de slagroom erdoor. Proef of de mousse goed op smaak is.Vul de glaasjes met de mousse en zet enkele uren in de ijskast. serveer de mousse op een bordje. de mousse eruit halen gaat makkelijk door het folie. Garneer met wat cornichons, kleine zure agurkjes

10/10/201313/02/2016

Je zou er een boek over kunnen schrijven……

In de zomer van 2012 opperde een familielid van mij dat het zonde was om alleen maar te bloggen over eten en wijn. “Je zou eens een boekje moeten schrijven”, zei de dame in kwestie. Subiet ging ik aan de slag, tekstjes verzinnen, recepten nakijken en fotootjes verzamelen. En in augustus was mijn kindje klaar, dacht ik. Van meet af aan wist ik dat mijn boekje “Gereons Keuken Thuis” een boekje zou zijn uit de losse pols, zoals ik zelf kook. Ik verzin vaak de recepten achteraf, nadat ik een maaltijd aan mijn thuisfront of gasten heb voorgeschoteld. Een werkje ook zonder foto’s van gerechten. Daar doe ik niet aan. Dat vind ik meer iets voor de menuborden met TL verlichting op een willekeurige toeristenboulevard. (grimast nu)

En het design, dat moest ook passen bij mijn keukentje, geen frutsels, niet veel kleurtjes, wat hout. Ontwerpster Fenny Kusumawardani van Atlantis Media begreep precies wat ik bedoelde. Zij maakte de lay out en de omslag. Ik ben er heel blij mee. En schrijfster Marieke Rijneveld gaf de voorzet voor de achterflaptekst.
In het voorjaar van 2013 begon het echte werk, het na laten lezen, het fine tunen, het drukken. Het had allemaal veel voeten in de aarde. Ik zou er een boek over kunnen schrijven, verzuchtte ik deze zomer.
Maar aan alles komt een einde. “Gereons Keuken Thuis” is nu een tastbaar feit. De bestelde boeken zitten al in een envelop en gaan vandaag op de post. Tijd voor het volgende project. Of misschien toch maar weer een boek? Wie weet, ik heb in ieder geval de smaak te pakken…

En dan de hamvraag, welke wijn drink je erbij? Ik ga voor een rode wijn uit de Beaujolais, de cuvée fût de chêne van domaine la Rizolière. Een fonkelrode wijn van oude wijnranken, vieilles vignes, 10 maanden gelagerd op eikenhout.

07/10/201318/02/2016

Het zijn wilde weken, hertenbiefstukjes.

foto: Marleen van Es

In de sociale media gaf ik al aan, dat ik in Gallische sferen verkeer. De oermens is in mij wakker geworden. Het zijn de wilde weken. Mijn boekje “Gereons keuken Thuis” is gedrukt en wordt snel aan alle lezers opgestuurd. Ik heb 15 kilo Bourgondische appels tot moes geslagen en verwerkt tot stroop. #applemania Ik heb bij Jonathan Karpathios preien geplukt en geroosterd op open vuur. #EchtEten Er staan weer potten peren in rode wijn op de plank. Wat is het toch, dat zo gauw de dagen korter worden mijn kookgen zich roert? Is het het aanbod van al het wild in een Vlaamse supermarkt of de krat appels die mij aankijkt? Of de berg geraapte walnoten, die nu liggen te drogen? Of de Hollandse visschotel aan zee? In ieder geval, het herfst- seizoen spoort mij aan tot actie. Handen uit de mouwen. Om daarna met een heerlijk glas wijn te genieten van de resultaten. Vandaag hertenbiefstukjes. Daarbij drinken we natuurlijk een kloeke rode Givry van domaine Parize.

Nodig 4 personen:

4 hertenbiefstukjes van 125 g
1 rode zoet ui
1 teen knoflook
1 el appelstroop
1 tl balsamico
2 portobello champignons
peper en zout
klontje boter
olijfolie
1 groot glas glas rode wijn

750 g kruimige aardappels
1/2 selderijknol
30 g boter
warme melk
zout
nootmuskaat
bieslook

Bereiding:

Schil de aardappels en selderij en snijd in stukken. Breng aan de kook met wat water en zout. Zet het vuur laag en laat garen. Als de aardappels en selderij gaar zijn, giet af en stamp ze fijn (niet te) Voeg wat lauwwarme melk en de boter toe. Maak de puree af met wat nootmuskaat en de gehakte bieslook.
Snijd de portobello champignons in smalle reepjes, snijd de ui in dunne ringetjes. Bestrooi de hertenbiefstukjes met peper en zout. Verhit de boter en olie in een pan en bak de biefstukjes aan per kant ongeveer 2 minuten. (let hierbij op de dikte) haal het vlees uit de pan en zet weg onder aluminiumfolie.
Doe wat extra boter in de pan en bak de champignons aan. Daarna de ui en uitgeperste knoflook. Voeg een lepel appelstroop toe, een tl balsamico en blus af met de wijn. Laat de saus even rustig sudderen en indikken. Leg de biefstukjes nog even in de saus om mee te warmen. Giet de vlees sappen terug in de saus. Serveer de biefstukjes op een bord met wat saus. Maak met een ring een mooi rondje van de puree. Garneer de puree met één of twee takjes bieslook. (en voor de liefhebbers een druppel truffel olie)

28/09/201313/02/2016

Oerkoken op zaterdag.

foto Roche du Solutré

Soms zou ik willen dat ik een dagje mee kon draaien bij Asterix en Obelix in hun dorpje. Einde van een jachtdag: een groot zwijn aan het spit en de rest uit een ketel, boven een vuurtje. Oerkoken, alles uit één pot hangend aan een driepoot. In Hongarije zie je het nog, zij het ook steeds minder. Zag deze ketels eens te koop op de Pure Markt in Amsterdam. Helaas kan ik hier midden in de stad geen fikkie stoken op mijn balkon. En een zwijn laten afhangen op het balkon zal ook niet worden gewaardeerd door de buren. Dat vraagt dus om een andere benadering. Terug naar huidige tijd. Gewoon éénpansgerechten van het fornuis. Lekker stevig en je hele huis ruikt naar je gerecht. Het is een mooie zaterdag voor een stoof van hamlapjes met stroop en rode wijn. We drinken er een rode Mâcon bij.

Nodig 4 personen:

800 g hamlappen

2 tenen knoflook
2 el bloem

klont boter

2 el olijfolie
boter
2 laurierblaadjes
2 rode uien
1 bakje champignons
peper en zout
1 glas rode wijn

2 el appelstroop

Bereiding:

Snijd het vlees in kleine stukjes en bestuif met bloem, zout en peper. Verhit de olie en een klontje boter in een pan en bak het vlees rondom bruin. Schep het uit de pan en houd warm. Maak de champignons schoon en halveer ze. Snijd de uien in halve ringen. Verhit opnieuw wat olie en boter en fruit daarin de knoflook, ui en champignons. Voeg een el bloem toe en bak nog een minuut. Voeg dan beetje bij beetje de wijn toe en laat warm worden. Voeg het vlees aan het mengsel. Voeg de laurier en de stroop toe. Laat het geheel op laag vuur zeker 1 uur stoven. Serveer de stoof met frieten.

24/09/201318/02/2016

Gesprekken en gerechten, Jonathan Karpathios, een bevlogen kok.

foto: Jonathan Karpathios (internet)

In februari van dit jaar ontmoette ik in zijn restaurant Vork & Mes, Jonathan Karpathios, een bevlogen kok met een passie voor pure en eigen geteelde producten. Niets geen toevoegingen. Een inzicht, waar hij toe kwam door de geboorte van zijn zoon en restaurant in 2007. Jonathan werkt puur, hij werkt met passie. Hij gaat voor de smaak. Ik nodigde hem uit eens mee toe doen aan mijn blogserie ”gesprekken en gerechten” En zoals dat met dit soort plannen is, gaat er eerst een zomer voorbij. Ik las dat de bevlogen man een kookboek ECHT ETEN met de groenten van Jon lanceert dit najaar. Het is te koop vanaf 2 oktober a.s. Tijd dus om de daad bij het woord te voegen en Jonathan eens aan de tand te voelen via wat virtuele vragen. En aan mij de taak voor hem op basis van zijn antwoorden te verblijden met een receptje en een goed glas wijn. Ik ben benieuwd wat hij er van gaat vinden?

Wie is Jonathan Karpathios Vertel eens iets over jezelf?

Vader van drie kinderen, echtgenoot van een bijzondere vrouw. Lastige leerling vroeger en een kind dat je veel kopzorgen gaf. Gelukkig bracht de keuken me discipline bij.

Ik ken het paviljoen aan het water, waar restaurant Vork & Mes ligt, in de oude Floriade, hoe is het restaurant ontstaan en hoe heb je het vorm gegeven?

Op een dag liep ik er langs met de hond. Het stond er verlaten en verwaarloosd bij. Ik dacht met die plek moet je toch wat doen. Ik had toen naast mijn baan als chef een cateringbedrijf en was op zoek naar een locatie, maar de gemeente wilde het alleen voor structurele doeleinden gebruiken. Toen ging ik nadenken over een restaurant. Ik heb de kaart bedacht en wist dat ik geen hoogdrempelig duur restaurant wilde. Mijn vrouw deed de inrichting. Het ging vrij snel allemaal.Ik wist dat ik wilde werken met producten waar ik herkomst van kende. Dat ging stap voor stap. Na een jaar volgde mijn eigen tuin bij het restaurant en nu bijna 2 jaar geleden breidde ik uit met mijn kwekerij.

Inmiddels teel je je eigen groenten, je eigen producten van dichtbij, je schrijft er zelfs over..Hoe doe je dat allemaal?

Doen wat je leuk vind, dan voelt het niet als werken. Goede mensen om me heen verzamelen, die met me mee willen werken en net als ik veel plezier hebben in wat ze doen.

Wat zou je nooit klaarmaken en waarom niet?

Bedreigde diersoorten, zoals paling of bluevin tonijn. Dat smaakt mij niet.

Wat is je “foodprint”? Jaarlijks worden tonnen voedsel weggegooid

Mijn food print: geen idee, hoe meet ik dat? Het is toch vreselijk dat er voor 12 miljard mensen ieder jaar wordt geproduceerd, maar we flikkeren daarvan kwart van weg. Vind je dat niet erg? Ik wel en dan te bedenken dat er wordt gepromoot dat we in 2050 met 9 miljard mensen zijn en we te weinig voedsel zouden hebben. Begrijp jij dit nog? Begin met zelf telen dan is je foodprint het laagst. Lokaal, geen CO2 voor transport. Daarbij kijk je dan wel uit wat je nog eens weggooit ook omdat je er moeite en liefde in hebt gestopt, ook nog een mooie bijkomstigheid. Ik kook met weinig vlees en als je weet dat Rundproductie CO2 veroorzaker nummer 2 is in de wereld dan denk ik dat mijn foodprint niet al te hoog is. Produceer je alleen biologisch of ook gewoon duurzaam. Uit rapporten blijkt dat als de hele wereld biologisch zou eten, we dat voedsel niet op één aardbol kunnen produceren?

Ik vindt het belangrijkste dat ik mijn boeren ken, waar komt mijn product vandaan? Wanneer groeit het? Ik zoek boeren die net zoveel passie hebben als ik. Dat is voor mij genoeg. Ik ben zeer blij met deze vraag. Waarom? Hier bestaat veel onduidelijkheid over. Maar als je al ziet in de vorige vraag wat wij weg gooien begrijp ik dit ook wel. De biodynamische teelt 5 x meer produceert dan het huidige landbouw beleid gebaseerd is op olie. De natuur heeft geen vertegenwoordiger en verdient geen geld dus daarom is dit de wereld ingebracht. Als je het mij vraagt gelul!

Wat zou gedaan hebben, als je geen kok was geworden? Iets geheel anders?

Misschien wat ik wel boer geworden, handen in de aarde heerlijk. Maar vroeg op staan is alleen niets voor mij.

Wat is minst aantrekkelijke kant van je vak? En dan meteen de meest aantrekkelijke?

Minst aantrekkelijke: kan me zo 1.2.3 niks bedenken. Meest aantrekkelijke: ik mag iedere dag leren en mijn kennis weer delen met andere mensen.

Wat kun je over je koken en je stijl vertellen? Moet wel veel zijn, anders komt er geen boek.

Mijn boek gaat over echt Eten: dit is ook mijn kookstijl. In al die jaren als kok ben je op zoek naar smaken. Toen ik Vork en Mes begon, ben ik op zoek gegaan naar de boeren in de buurt en er is geen kok beter dan zijn boer. Hij is meer een ambassadeur daarvan. Ik kook naar wat de natuur mij brengt en laat zien hoe ik dat vertaal op een bord. Zonder poespas.

Welke wijnen drink je het liefst?

Ik ben heel erg blij met het huis wat wij in ons restaurant serveren, Beauregard uit Frankrijk. Wijnmakers die hun wijngaard leven met zoveel passie en liefde voor hun terroir dat proef je terug in hun wijnen.

Wat lust je absoluut niet? En voor welk gerecht kunnen we je ’s nachts wakker maken?

Ik ben nog niet iets tegen gekomen in mijn leven wat ik niet lekker vind. Ik ben gek op slapen net als eten maar om me daarvoor wakker te maken, mhhh beter van niet.

Staan er nog andere projecten op stapel bij de heer Karpathios?

Genoeg, we zijn nu bezig met ons kookboek uit te brengen. Daarnaast komt mijn documentaire uit die over mijn leven gaat. Volgend jaar gaan we nog meer kennis delen met kinderen. We zijn bezig met een nieuw project dat op een bepaalde dag door heel Nederland de kinderen hun eigen tuin hebben geteeld en op dezelfde dag alle kinderen laten koken op mijn recept.

Wil je nog iets anders vertellen….delen?

Als je doet wat je leuk vindt hoef je nooit meer te werken.

foto: zijn nieuwe boek

Het recept

Wat een heerlijke antwoorden geeft Jonathan op mijn vragen.Ik herken veel dingen in zijn aanpak. Ik houd ook van koken zonder poespas Ik vind het leuk om zelf dingen te telen, al is het dan op kleine schaal, mijn balkon dus. Producten in te maken. Het boeren-gen herken ik ook. Laat mij maar los in de tuin in Bourgondië. Appels plukken, hout hakken, maaien etc. Ik ben erg benieuwd ook naar zijn boek, dat 2 oktober verschijnt. Herkenning heb ik ook als het gaat om wijnboeren, die hun hele ziel en zaligheid in hun product stoppen. Alhoewel Jonathan geen grote vleeseter is maak ik voor hem een hertenstoof. Het is herfst. We drinken er een mooie rode wijn van Margalh de Bassac bij. Een stevige rode wijn uit de buurt van Béziers. Gemaakt van biologisch geteelde druiven. En tijdens het koken is er altijd ruimte voor een bokbiertje.

Nodig 4 personen:

1 kg hertenstoofvlees

150 g uitgelekte zilveruitjes

3 el olijfolie

2 tenen knoflook

2 el bloem

boter

6 jeneverbessen

2 laurierblad

1 mespunt nootmuskaat

1 winterwortel

1 bakje champignons

peper en zout

1 glas rode wijn

Bereiding:

Snijd het hertenvlees in kleine stukjes en bestuif met bloem, zout en peper. Verhit de olie en een klontje boter in een pan en bak het vlees rondom bruin. Schep het uit de pan en houd warm.Maak de champignons schoon en halveer ze. Snijd de winterwortel in blokjes. Verhit opnieuw wat olie en boter en fruit daarin de zilveruitjes, wortel en champignons. Voeg een el bloem toe en bak nog een minuut. Voeg dan beetje bij beetje de wijn toe en laat warm worden. Voeg het vlees aan het mengsel. Laurier, een mespunt nootmuskaat en jeneverbessen erbij. Laat het geheel op laag vuur zeker twee uur stoven. Bind de saus nog met wat boter.

Serveer dit gerecht met verschillende gekookte groenten, aardappelpuree en peren in Beaujolais siroop.

Wil je meer weten over Jonathan Karpathios, bezoek zijn site http://www.jonathankarpathios.nl/ of ga eens een vorkje prikken bij Vork en Mes in Hoofddorp. http://www.vorkenmes.nl/

23/09/201318/02/2016

Paddenstoelen, risotto en pinot noir.

foto cornucopia van paddenstoelen

Aarde, humus, bos, herfst… Je ruikt het vocht en de in slaap vallende natuur. De bomen verkleuren, geel, rood en bruin. Er zijn kastanjes, eikeltjes en beukennootjes voor de verzamelaars. Op het humusdek groeien de opruimers, de paddenstoelen. Zij eten op wat de natuur nu aan rijkdom schenkt en geven dat volgend jaar als vruchtbaarheid terug. Vorige herfst bezocht ik op uitnodiging een workshop, die Twan Schmitz, @De_Paddoman op Twitter, gaf aan leerling koks van het ROC in Amsterdam.. Hij vertelde interessante zaken over wild geplukte paddenstoelen, maar ook over het feit dat Nederland een hub is van gekweekte waar. Hij had een tafel opgesteld, van allerlei paddenstoelen. Van de gewone champignons, via eekhoorntjesbrood, cantharellen en paarse ridderzwam. Ook waarschuwde hij niet in het van alles wild te plukken. Sommige zwammen zijn giftig terwijl ze het uiterlijk hebben van een niet giftige paddenstoel. Overigens zijn er ook paddenstoelen die je echt moet verwarmen, dan verliezen ze hun giftige stoffen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Ach en waarom zou je ook gaan wildplukken, terwijl het aanbod zo veelzijdig is. Eén van de kenmerken van zwammen is dat ze behoren tot der vijfde smaak, met een mooi woord umami genoemd. Term uit de Oosterse keuken, verzameling gefermenteerde smaken. Laat dat nu eens goed bij de herfst passen. Eenmaal thuis ben ik direct aan de slag gegaan met een risotto met allerlei paddenstoelen.
Een wijn waar je direct aan denkt dit soort gerechten is rood en gemaakt van de pinot noir druif. Je ruikt als het ware het grijze Bourgondische wat rokerige mistige land. Net dat tikkeltje fruit met een randje nat hout. Als begeleidende wijn voor dit gerecht vandaag een Côtes de Nuits Villages van Domaine Petitoit in Corgoloin, rood als herfstbladeren vol als de bodem.

Nodig voor vier personen:

400 g risotto rijst
800 ml funghi porcini bouillon (van blokje)
1 bakje kastanje champignons
200 g cantharellen
100 paddenstoelen
roomboter
2 sjalotjes
peterselie gehakt
peper en zout
1 glas rode wijn
3 el olijfolie

Bereiding:

Borstel de champignons en cantharellen goed schoon. Snipper de sjalotjes fijn. Verhit in een pan de olie en fruit de sjalot. Voeg de rijst toe en bak deze mee totdat de rijst kleurt. Blus af met de rode wijn. Voeg beetje bij beetje de warme bouillon toe en blijf roeren totdat de rijst alles opneemt. Bak in andere pan in een klont boter alle paddenstoelen aan met wat peper en zout. Blijf de rijst tussentijd roeren. Na twintig minuten is de rijst klaar. Roer de paddenstoelen er doorheen. Maak de risotto af met wat boter, peterselie, peper en zout. Serveer op borden met eventueel een scheutje olijfolie.