Halte Lyon. De volgende etappe in de Franse zomerweken op Gereons Keuken Thuis. Confluence, daar draait het om in deze stad. Het samenvloeien van de Rhône uit de Alpen en de Saône uit de Jura. Op het punt van samenvloeien staat een indrukwekkend museum. Maar niet alleen water vloeit samen, ook de keukens en producten van de diverse regio’s rond Lyon. Charolais rund uit de zuidelijke Bourgogne, olijfolie uit de Drôme, Alpenkaas, vis uit de Dombes en stevige gerechten uit de vulkanische Auverge. Een kruispunt van smaken. Dat wist wijlen maître Bocuse ook al. Lyon is een echte culinaire hoofdstad en poort naar het zuiden. Of noorden, het is maar van welke kant je de stad binnenkomt.
Maar er is meer in de halte Lyon. Het fijne van reizen door de Beaujolais richting Lyon is, dat als je deze derde rivier volgt je vanzelf in Lyon belandt. Rivier zullen velen denken, hè? Het gezegde luidt dat de Beaujolais de derde rivier van Lyon is, omdat van oudsher de wijnen uit deze streek rijkelijk vloeiden in de bouchons. Dit zijn de bekende restaurants van Vieux Lyon, waar je kunt genieten van mooie aardse en lokale gerechten. In deze etappe een recept geïnspireerd door een gerecht dat ik eens at in zo’n bouchon, een steak haché sauce marchand de vin. We waren eens in Lyon, eigenlijk te laat voor de lunch om half drie `s middags, maar de patron heeft toen toch nog snel iets gemaakt. Steak met rode wijnsaus. Destijds wijninkoper moest ik hier wel een draai aan geven. Sinds toen komt steak haché regelmatig op tafel. En het recept kwam zowel in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis als het Thuisafgehaald kookboek te staan. Bij dit gerecht drinken we een rode Juliénas, één van de noordelijke cru’s uit de Beaujolais.
Steak haché sauce marchand de vin.
Nodig:
500 g tartaar of gehakte biefstuk
4 sjalotjesuitgelekte zilveruitjes
1 tl gedroogde tijm
2 tenen knoflook
roomboter
2 el olijfolie
3 dl rode wijn
1 selderijstengel in fijne stukjes
peper en zout
Bereiding:
Maak van de tartaar 4 ballen en druk deze plat. Bestrooi met peper uit de molen. Doe in een pan wat olie en fruit de sjalotten. Voeg de selderij stengel in kleine stukjes toe, geperste knoflooktenen en de tijm. Blus af met de helft van de wijn. Smelt in de pan een klont roomboter en voeg wat olie toe. Laat bruin worden en bak de tartaar mooi bruin aan beide zijden. Haal de tartaar eruit en blus af met de rest van de wijn. Houd de tartaar warm onder folie. Voeg de saus van sjalotjes aan de jus toe en laat op hoog vuur kort inkoken. Als laatste voeg je de uitgelekte zilveruitjes eraan toe. Serveer dit gerecht met wat veldsla met wat geitenkaas, olijfolie en balsamico azijn.
ELZAS. Alsace, die smalle strook tussen Rijn en Vogezen. Een stukje Midden Europa aan de rand van Frankrijk. Met twee eigen dialecten, van de Bas en Haut Rhin. Het verschil tussen winstub of wiestub zeggen. Maar daar gaat dit boek van Gérard Goetz helemaal niet om. Het gaat over deze heerlijk gastronomische streek, met een keur aan gerechten en producten. Een culinair sprookjesland in een decor van wijngaarden en kleurrijke vakwerkdorpjes, waar je op elke hoek Hansel et Gretel verwacht. De Elzas met zijn wijnoogst in september, cochonaille in november, waarna de kesrtmarkten in steden en dorpen beginnen. Sinterklaas komt langs op zijn ezeltje en dan is het Kerst, al dan niet met sneeuw. Binnen is het bij de tegelkachels goed toeven met een glas bier of wijn, terwijl de baeckeofen pot op tafel wordt gezet. Want met vlees weten ze wel raad in deze smalle strook aan de Rijn. In de Elzas moet je niet bang zijn voor stevige gerechten en wat extra speck aan de billen en buik. Gereons Keuken Thuis vreest, dat dit kookboek dan ook niet geschikt is voor slanke fitgirls en -boys.
ELZAS betekent volgens Goetz een keuken van superlatieven. In de rest van Frankrijk volstaat een gerecht van een enkele kalfsnier prima, maar in Alsace voegt men graag wat ganzenlever of zwezerik toe. Waarom niet? De Elzassers staan niet bepaald bekend om hun lichte keuken. Maar koesteren hun culinaire tradities. Zestig jaar geleden opende de grootvader van Gérard Goetz een hotel-restaurant met de naam Julien Fouday. Een plek om te genieten van de calme van deze streek en te smikkelen van alle lekkere streekproducten. De schrijver neemt je in dit dikke kook- en leesboek mee langs al dat lekkers.
ELZAS begint met de dag van de cochonailles, varkensslacht. Deze streek kan niet bestaan zonder de vermaarde charcuterie, Elzaasser bloedworst en knacks uit Straatsburg. Gekookte worst voor in een potée. Zuurkool in vele hoedanigheden mogen niet ontbreken, niet alleen met vlees, maar ook met vis en een dot beurre blanc. Paté’s, presskopf (Gereon Keuken Thuis was al een zultliefhebber, maar dit recept) en bladzijden vol wild. Je moet in de Elzas helaas geen vegan zijn.De Elzasser pizza, flammkuchen komt aan bod. Deze naam komt niet van geflambeerd, maar van gevlamd, kort bakken in de hete oven. Pasta is ook zo’n dingetje, verse spätzle, ravioli met ui of met munster. Wie zegt dat de inwoners van de Bel Paese patent hebben op deze deegwaren? En zo gaat dit smulboek van Gérard Goetz verder, met gans voor Sint Maarten. Gereons Keuken Thuis gaat dit 11 november op de kaart zetten. Alhoewel het weer vandaag ook gansfähig weer is.
Het kookboek ELZAS is natuurlijk niet compleet zonder de keuken van Kerst. De Elzasser kerstperiode speelt zich af tussen 6 december, Sint Nicolaas tot 6 januari, Driekoningen. Een maand vol lekkers. Ik voel een menu Alsacien aan komen in mijn tien kookboeken voor Kerst blog, maar dat is nu nog ver weg. Eerst nog maar eens zomeren, met bijvoorbeeld mirabellentaart, kwetsentaart of een kirsh-soufflé. En zo kan Gereons Keuken Thuis nog wel uren door gaan over deze smalle streek vol geneugten, heerlijke streekproducten, vervat in 110 recepten. ELZAS is een kook-terroirboek dat niet mocht ontbreken in mijn keukentje en die kilo’s op de dijen en buik? Tja die neem ik voor lief bij het lezen en zien van zoveel watertandend lekkers.
A propos: let op in het najaar, want dan schittert ELZAS prominent dans ma cuisine.
ELZAS, een gastronomische streek, Gérard Goetz (ISBN 9789045217192) is een uitgave van Karakter en kost € 35,00.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Franse zomerweken, nougat. De volgende etappe leidt Gereons Keuken Thuis naar Montélimar, de hoofdstad van de nougat en département Drôme. Een stad in het Rhône dal met in de verte de witte besneeuwde Alpentoppen en in de zomer de velden vol geurende lavendel. Montélimar was ook het uitstapstation van schrijver Gerad Reve in de tijd dat hij samen met Matroos Vos hokte in Le Poët-Laval, waar zijn heerlijke brievenboeken vandaan komen. Poort naar het Zuiden, de luchten worden strakker blauw als je de beschilderde kerncentrale aan de rivier passeert en de eerste cypressen zich aandienen. Het voorportaal van la douce Provence. Montélimar is de hoofdstad van een zoete lekkernij, die zijn oorsprong vond in het Marseille van de oudheid. Dat is de Franse mare. In de Oudheid was het een mengsel van honing, walnoot en amandel. In Montélimar werd het concept bedacht, dat wij tegenwoordig kennen. Met lavendelhoning, vruchten, amandelen, eiwitschuim en honing. Een zoete traktatie. Tandartsen zijn er niet echt blij mee. Nougat zelf maken doe je aan de hand van een ingewikkeld recept, maar een beetje oefening en een goede koperen chaudron helpen een beetje.
Nodig:
900 g bruine amandelen
120 ml water
675 g suiker
175 ml glucosestroop
480 g honing
100 g eiwitten (3 à 4)
300 g pistachenoten
olie, om in te vetten
wit eetbaar papier (ouwel)
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 160 °C. Schep de amandelen op een bakplaat en rooster ze circa 20 minuten in de oven tot de binnenkant goudbruin is. Doe het water met de suiker en de glucosestroop in een pan en verhit deze tot 145 °C. Bestrijk zo nu en dan de randen van de pan met een kwastje met water, zodat de suiker daar niet kristalliseert. Doe als de suiker op 120 °C is de honing in een andere pan en verhit deze tot 130 °C. Klop het eiwit in een vetvrije mengkom van de standmixer stijf. Giet terwijl de mixer loopt de hete honing druppelsgewijs bij het stijf geslagen eiwit. Zet de mixer op halve snelheid en giet de hete suikersiroop erbij. Zet als alles goed is opgenomen de mixer iets sneller. Zet, wanneer het schuim een matte glans vertoont, de mixer zachter. Houd 100 gram amandelen en 100 gram pistachenoten achter ter garnering en meng de rest kort door de nougat. Vet twee nougat- of broodvormen in met wat olijfolie en bedek de bodem van de vormen met eetbaar papier. Maak het aanrecht en je handen vochtig, maar niet te nat. Kneed de notenvulling door de warme nougat. Verdeel de nougat in twee delen en druk elk deel in een vorm. Druk de nougat goed aan om te zorgen dat er geen lucht in komt. Bestrooi met de achtergehouden noten. Laat je zelfgemaakte nougat op een koele plek (niet in de ijskast) minimaal 12 uur, maar liever 2 dagen uitharden.
Volgende halte in de Franse zomerweken: Lyon.
Noot: gebaseerd op een recept uit De Brabander Bakt (ISBN 9789400509436) uitgave van Bruna, te koop voor € 20,99
Départ van de Franse zomerweken. Gereons Keuken Thuis gaat weer dwalen en touren door de Hexagone. Vandaag zou de Tour de France starten in Nice. Dat wordt twee maanden later op 29 augustus. Zo lang kon ik echter niet wachten, dus mijn culi Franse zomerweken gaan nu van start tot 1 augustus a.s. De stad aan de Baie des Anges is de aftrap. Denk ik aan Nice, denk ik aan een heel lekker soort streetfood: Socca!
Socca op deze lekker warme zaterdag. Deze makkelijke pannenkoek van kikkererwtenmeel à la Niçoise. In het Italiaans farinata geheten. (Overigens kenden de Romeinen ook al brood van kikkererwtenmeel) In Vieux Nice zie je socca overal in verschillende varianten. Belegd of onbelegd. Glutenvrij, dat zeker, maar daar gaat het mij niet om. Ik donder ze gewoon op de BBQ. Of maak er een wrap mee met dat restje Provençaalse kip. Flinke dot aioli erbij. Socca, ook Nina Parker uit St. Tropez heeft het in haar boek staan. Met allerlei smaakjes. Ik gebruik gewoon allen wat zout en een dosis komijn door het beslag. Voor bij de Franstalige #pastasalade op de Dag van de Pastasalade a.s. woensdag 1 juli.
Kikkererwtenmeel koop ik altijd bij De Volkskruidentuin in de Kinkerstraat. Een paradijs vol geuren en kleuren. Net als al die spannende specerijen, die je socca smaak geven. Ik grill de socca soms na op mijn buiten BBQ, beleg ze met wat rauwe groente, Zoals gezegd met een extra dot aioli. Een glas frisse rosé erbij en je komt de canicules, hondsdagen van juli wel door. Santé! Een prima départ van de Franse zomerweken. Socca à la Niçoise.
Nodig (10 stuks):
300 g kikkererwtenmeel 2 tl zout 3 tl ras al hanout of 3 tl komijnpoeder 500 ml water olie om in te bakken
Bereiding:
Doe het meel, het zout en de ras al hanout of komijnpoeder in een kom en voeg beetje bij beetje het lauwe water toe. Maak er een mooi beslag van. Zet het beslag zeker 2 uur in de ijskast. Er kunnen klontjes in ontstaan, maar die verdwijnen tijdens de rusttijd. Verhit wat olie in een koekenpan en doe een schep beslag in de hete olie. Bak de socca om en om en zet apart onder folie. Eet direct op of laat afkoelen. Je kunt de socca dan ’s avonds gebruiken bij de BBQ.
Franse zomerweken 2020. Elk jaar vormt de beroemdste wielerronde voor mij de aanleiding om eens te gaan karren en struinen over de al dan niet culinaire paden en dreven van de Hexagone. Helaas, helaas, gooide dat vermaledijde virus roet in het eten voor de renners van de diverse ploegen. Zij krijgen een herkansing na 29 augustus. Op Gereons Keuken Thuis valt nu al het een en ander te proeven van het Franse land. Want tegen al dat moois uit France profonde is geen kruid, of moet ik zeggen virus, opgewassen.
Franse zomerweken 2020 betekent snuffelen in diverse Franse kookwerkjes uit Gereons Kookboekenhoek, een heerlijke kunstzinnige bijdrage van gastblogger Cora Meijer, reisherinneringen ophalen, een nog verrassingsbijdrage van René Meesters, francofiel en kookblogger en de review van het nieuwe Elzas kookboek, dat 30 juni verschijnt bij Karakter. Tot slot staat op de rol een talk & table zomergast uit Parijs, schrijfster Julie Mebes, die het mooie boek Der Himmel neben der Louvre schreef over haar settlement en inburgering in Parijs, vlak bij het Louvre. Er valt deze zomer dus weer heel wat et ontdekken. Van de Provence tot Hautes de France. En ga je deze zomer niet fysiek naar Frankrijk? Reizen kan ook met het mooie reis- en fotoboek New Map Frankrijk van Herbert Ypma.
De Franse zomerweken 2020 kunnen ook niet zonder jullie input. Van foodbloggers, andere kookgekkies of wijnadepten. Gereons Keuken Thuis huldigt vaak het adagium: “U vraagt, wij draaien” Dus schroom niet je eigen culinaire trouvailles te melden via sociale media of in een reactie onder deze blog. Morgen de 27ste juni trap ik af in Nice en komende woensdag 1 juli is het tijd voor een #pastasalade à la française.
Voor de Tour de France adepten op deze zomerse vrijdag een recept van Vélochef Henrik Orre.
Après Vélo, pizza met pavé de Roubaix.
Als je een kookboek over eten en fietsen maakt kun je de kaas Pavé de Roubaix niet overslaan Hij heeft dezelfde vorm als de kasseien van Noord Frankrijk, waarover jaarlijks de wielerwedstrijd Paris-Roubaix, de Hel van het Noorden, wordt gereden. Pavé de Roubaix wordt gemaakt van koemelk en heeft iets weg van Edammer. Door toevoeging van caroteen krijgt hij zijn typische oranje kleur. In plaats van tomaat gebruikt Orre crème fraîche. (Noot van mij: ik vind het meer op flammkuchen lijken)
Nodig voor twee pizza’s:
180 g melk
10 g verse
gist320 g
roggebloem
1/2 tl zout
300 ml crème fraîche
300 g pavé de Roubaix (of Edammer)
2 uien
bosje tijm
Bereiding:
Verwarm de melk in een pan tot 40 graden C. Het is fijn als je daarvoor een thermometer hebt. Laat de gist oplossen in de melk. Meng het zout door de bloem in een keukenmachine met deeghaken. Voeg de melk toe. laat het geheel 5 minuten kneden. Laat het deeg onder een vochtige theedoek rijzen tot het in omvang is verdubbeld. Verwarm de oven voor op 230 graden C. Halveer het deeg. Rol het uit tot twee dunne pizza’s. Spreid de crème fraîche erover uit en bestrooi met lekker veel pavé de Roubaix kaas. Snijd de uien in dunne ringen, beleg de pizza’s ermee en bestrooi met tijm. Bak 7-8 minuten in de oven.
VIS. Een mooi boek dat absoluut niet mocht ontbreken tussen de andere viskookboeken in SeaSpot. Het moge bekend zijn dat Gereons Keuken Thuis graag van alles bereidt en verorbert, dat uit de grote zee komt. Van grijze noordzeegarnaal via schol tot kabeljauw. Veel komt aan land in het hier nabij gelegen IJmuiden. Ook de geboortestreek van chef Gaël Orieux, Bretagne, mag je een vis-eldorado noemen. Hij is er begeesterd door, de zee en de vissoorten, die daar leven. Er moest een boek komen. Een kookboek, niet ingedeeld op recepten, gang of menu, maar op de mooie dingen die de zee voortbrengt. Een caleidoscoop van 70 vissoorten, waarvan Gaël zo enthousiast raakt. Onder water als plongeur en in de keuken achter de stoof. Al die rare zeewezens, die vragen om ontdekt te worden. Vis, zo vertelt Orieux is minder vanzelfsprekend dan vlees en samen met de organisatie Mr. Goodfish ( Fransen begrijpen inmiddels ook, dat je de zee niet eindeloos kunt leegscheppen) wil hij een lans breken voor visserij en het eten van verse en ook gekweekte vis.
Gaël Orieux pleit voor duurzame visserij. VIS start met de basisbegrippen van de visserij, de vissoorten, edel of populair. Nieuwelingen, die de zee bevolken door de opwarming van de Aarde. En het feit dat vissers vaak grote vissen juist terugzetten. Dat laatste vindt Gaël onlogisch, want dat zijn de volgroeide exemplaren, die juist hun tijd hebben gehad. Die moet je in porties verkopen. Gereons Keuken Thuis wilde bijna zeggen in mootjes hakken. Het verschil tussen kweek en wild wordt uitgelegd. Ingevroren versus vers. Gefileerd tegenover hele vis. En tot slot, heel #nowaste, restverwerking. Orieux zou geen Breton zijn als hierna nog een uiteenzetting volgde over dat andere product uit zee: ZOUT uit Guérande.
VIS, de soorten komen aan bod. Ik ga ze niet allemaal noemen in deze recensie, want elke van de 70 genoemde vissoorten wordt uitgebreid beschreven, van ansjovis, via pijlinktvis, poon, haring tot sardine en pieterman. (met die stekels) Elke soort als diva op de gevoelige plaat gezet door Franse fotograaf Jean-Calude Amiel, die ook tekende voor de foto’s in het boek WILD van Bruno Doucet. Amiel is echt een meester in sfeerbeeld. De vissoorten worden gevolgd door schaal- en schelpdieren, wat zeewieren. Hierna gaat de Parijse chef van restaurant Auguste aan de slag met al dat moois uit zee. 90 recepten, verdeeld over 7 categorieën: fine dining, chic, bistro, verfrissend, exotisch, in water en zout, gerookt en divers. Orieux’s carrière begon aan zee en leidde via o.a. Bocuse tot de moderne chef, die hij nu is. Zonder vrees nieuwe concepten met vis te bedenken. Rode zeebrasem met citrus en kaneel, een zomers gerecht. Een cupcake van grijze garnalen. Of zeepalingsoep.
Gereons Keuken Thuis kan nog wel even doorgaan, zo smakelijk leest het allemaal weg op deze ochtend aan zee. Maar beleef het zelf! VIS is een must have, een kookboek, vol gedegen vakkennis, dat je niet snel ziet in Nederland met duidelijke uitleg, prachtige fotografie en likkebaardend lekkere recepten. VIS krijgt een mooie plek in SeaSpot.
VIS, 70 soorten vis en zeevruchten in 90 recepten, Gaël Orieux, onder redactie van culinair schrijver Julien Bouré en met stunning fotografie van Jean-Claude Amiel (ISBN 9789089898289) is een uitgave van Terra en is te koop voor € 45,00
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Volgende halte tijdens de opstart van de Franse weken: ELZAS.
Gereons Mag zomer editie. Deze keer staat Gereons Mag geheel in het teken van #summervibes. Buiten genieten op je balkon, van strand en zee of tijdens een tochtje door de natuur. Of je tijdens je vakantie al dan niet het buitenland gaat bezoeken, hangt natuurlijk helemaal af van je eigen wensen. Durf je het aan, ken je de corona-maatregelen per land en wat ga je doen als…? Toch allemaal vragen in deze bijzondere tijd. Ik heb hierop het antwoord niet. Gereons Keuken Thuis kiest voor een #staycation dit jaar. Lekker het eigen land ontdekken, het strand onveilig maken en #alfresco genieten van eten en drinken. Lekker knutselen in de keuken van SeaSpot, vis halen in IJmuiden en rund ums Haus und zur Balkonière, lezen uit alle mooie boeken en tijdschriften, die als gevolg van de recente verhuizing naar Zandvoort zijn blijven liggen. Zo kom ik deze zomer wel door. Glas vrolijke rosé erbij. Laat de zomer maar komen.
Gereons BBQ kaas. De zomer is in het land. Een recept voor feta of geitenkaas op olie voor bij de barbecue. Ik noem het Gereons BBQ kaas en het is al jaren een runner up tijdens mijn al fresco weken. De olie met kruiden is prima te gebruiken over een salade, pasta of om mee te grillen. Dus nog eens #zerowaste ook.
Nodig:
200 g feta of geitenkaas 1 pot zwarte olijven zonder pit 1 tl oregano 1 tl tijm 1 tl rozemarijn peper 1 tl paprikapoeder 2 tenen knoflook 3 dl olijfolie, of mengsel van olijf- en zonnebloemolie
Bereiding:
Snijd de kaas in blokjes. Laat de olijven uitlekken. Doe de kaas, gehalveerde knoflooktenen, olijven, kruiden, paprikapoeder en peper in een schone pot. Giet de olie erop. Tot het onderstaat. Deksel erop en even schudden. Een dag in de ijskast zetten.
Verlangen naar vakantie. Het mei/juninummer van de Smaak van Italië staat er vol mee. Of we nu direct vrij en blij kunnen afreizen naar de Bel Paese, weet ik niet. Daarvoor is helaas nog steeds te veel aan de hand in het zwaar door corona getroffen land. Maar vooruitkijken en sognare in tijden van crisis kan helemaal geen kwaad. Want zeg nu zelf: wat zou jij op je wensenlijst zetten, zo gauw je wist dat reizen weer mogelijk was? Het hoge Noorden, apfelstrudel en aperitivo in Bozen of Bolzano, een stad vol adellijke architectuur met een heerlijke keuken? Wie weet een overnachting waard onderweg. Of voor een kort bezoek Cagliari? De hoofdstad van Sardinië komt aan bod, een mooie mix van stad en strand, meren vol roze flamingo’s. Ideaal voor een azuren citytrip en om te proeven van de heerlijke Sardijnse keuken. En hoe doen de B&B’s het deze zomer? De Smaak zet het allemaal op een rijtje. Wist je dat je op hun site ook informatie vindt, hoe je reis naar Italië te plannen in verband met de daar geldende corona-maatregelen?
Vinissima’s world food. Sinds dit voorjaar is Ingrid Larmoyeur begonnen aan een wereldreis in gerechten van A-Z. Haar queeste is het nationale gerecht van alle 196 landen te koken. Te beginnen in Afghanistan. Een bijzonder iets, want Gereons Keuken Thuis geeft het je te doen zeker als je bijzondere ingrediënten nodig hebt. By the way, Ingrid zou Vinissima niet zijn als ze er ook een wijn bij uitkoos. Kijk deze zomer eens naar deze leuke recepten. Voor Gereons Mag koos ik conill amb tomaquet uit dwergstaatje Andorra.
Tawashi, de Japanse groenteborstel. Hij lijkt op een kleine egel, maar in het Japans symboliseert hij een schildpad, deze groente borstel, die Peter tsukémono van Berckel vaak gebruikt tijdens het picklen. Multifunctioneel, verwijdert alle zand uit bijzonder groenten. Peter zegt het volgende erover: “Tijdens de ophokperiode bleef ik zoveel mogelijk thuis. Ik vind het een sport om zo min mogelijk boodschappen te doen en probeer te koken en te eten van wat huis (voorraad) en tuin (groenteteelt) biedt. Vooral voor wat er in de tuin gebeurt ben ik dit jaar heel alert. Ik fermenteerde mierikswortel, de bloemknopjes van de laurierstruik en maakte een bijzondere Japanse pickle van kersenbloesem. Ik heb er een geweldige oplossing voor. Een superhandig keukenhulpje genaamd tawashi: de Japanse groenteborstel. Tawashi 束子 betekent letterlijk ‘een bundel of een bosje’ en kent een lange geschiedenis. In ieder Japans huishouden zijn er wel een paar tawashi’s aanwezig. Het is een borstel die zo ontworpen is, dat hij lekker in je hand ligt.” Bezoek zijn leuke website eens voor meer inspiratie. Zo kom je fermenterend deze zomer wel door.
Koken bij Keizer Culinair. Per het begin van deze maand is Keizer Culinair met ruime en gezellige kookscholen in o.a. Amsterdam, Den Haag en Rotterdam weer up and running. Ideaal voor een kookworkshop, wijnproeverij of voor private dining, als je iets te vieren hebt met familie, na maandenlang collegaloos thuisgewerkt te hebben of een vergadering. Kookworkshops met in acht neming van anderhalve meter afstand. Daarna eten aan mooi gedekte tafels en een lekker glas wijn. Je waant je met de menu’s in een Parijse bistro of Piëmontese trattoria. Is dat niet een stukje staycation in eigen land? Ga eens kijken bij Keizer Culinair
Boomsma limoen likeur met recept. Al meer dan 130 jaar maakt Boomsma de beste destillaten. zoald de bekend Friese kruidenbitter Beerenburger. Voor de zomer proefde Gereons Keuken Thuis de nieuwe frisse limoen likeur, gemaakt van biologisch geteelde limoenen. gestookt in hun eigen koperen ketels. Zomers groen getint, rijk van smaak, zo uit de vriezer als afsluiting van je al fresco diner of als aperitivo met een Limoen Slush Puppy, een cocktailidee van Culinea.
Nodig:
500 ml Sprite of 7-Up
1 uitgeperste limoen
flinke dash Boomsma limoen likeur
2 glaasjes wodka (toevoeging van Gereons keuken Thuis)
Bereiding:
Laat de limonade minimaal 8 uur bevriezen in ijsblokzakken of ijsblokbakje. Haal een half uur voor gebruik de bevroren Sprite- of 7-Upblokjes uit de vriezer, als het ijs iets gesmolten is kun je het crunchen in je blender. Voeg het sap van een limoen en twee borrelglaasjes wodka toe en schenk de cocktail uit in tumblers. Giet er een flinke scheut limoen likeur bij en roer door. Garneer met een reepje limoenschil.
De Mancini tentoonstelling verlengd tot 20 september. De in Napels geboren Antonio Mancini is één van de bekendste en meest spraakmakende Italiaanse kunstenaars te noemen van de 19e eeuw. Mancini was door zijn manier van werken zijn tijd ver voor uit en oogstte hiermee zowel kritiek als bewondering. Hij werd een graag geziene kunstenaar in de toenmalige Europese society. Alhoewel hij zelf eigenlijk te schuchter was voor deze sterrenstatus. Eén van de grootste bewonderaars van Mancini was schilder en verzamelaar Willem Mesdag, die gedurende 20 jaar zo’n 150 werken van deze Italiaan aankocht. De Mesdag Collectie in Den Haag is vanaf 3 juni jl weer geopend voor het publiek. De tentoonstelling Mancini, eigenzinnig en extravagant is nog tot en met 20 september te bezichtigen.
Vispakketten uit IJmuiden. De haring is weer in het land, helaas dit jaar zonder publiek, want grote evenementen mogen niet doorgaan. Zo werden de eerste vaatjes op 11 juni aan medisch personeel gedoneerd voor hun niet aflatende inspanningen dit jaar. Ook de traditionele Hilton haringparty, always fun, is dit jaar een afgeslankte. Dat maakt de nieuwe vangst haring niet minder vet, net als andere vis, die je uit IJmuiden kunt kopen. Pakketten samengesteld door Nico Waasdorp, om je te laten genieten van al het moois, dat de Noordzee biedt. Er zijn behalve bovenstaande haringparty box leuke varianten te verkrijgen. De visboxen zijn te bestellen op viskoop.nl en worden bezorgd door heel Nederland. De visboxen kunnen ook gratis worden afgehaald in de haven van IJmuiden (Halkade 62, 1976 DC IJmuiden-Haven)
Vedett. Vrolijke sokken voor de zomer en evenzo vrolijke bieren van festivalbier Vedett uit België. In Puurs, in de Duvel brouwerij wordt deze hele range frisse zomerbieren gebrouwen, pils, laag alcohol, IPA en mooie witbieren. Wat let je? Word je eigenste vedette en vier je balkonfestival met Vedett.
Duurzame zeepbakjes uit zee. The circular soap kit of het circulaire zeeppakketje is onderdeel van het leuke project “Our way to a cleaner Zandvoort”.Gereons Keuken Thuis was aangenaam verrast te lezen over een samenwerking van Juttersgeluk (kende ik al van mijn wandelingen op Middenduin in Overveen) en blogger Liefs uit Zandvoort. Speciaal voor alle gastverblijfaanbieders (en niet te vergeten inwoners) maakten zij een duurzaam zeepbakje met duurzame zeep voor op de kamers en in appartementen. De zeepbakjes worden gemaakt van trash, dat vaak op het strand rondzwerft. Omgesmolten strandgeraapt plastic, ecologische zeep van restolie en alle pakketjes zijn heel circulair. Gereons Mag vindt dit een heel leuk iniatief en erg passen bij de eigen verduurzamingsplannen. Binnenkort staat er eentje shinen in de badkamer van SeaSpot.
Always Italy van Frances Mayes. Enkele weken geleden ontving Gereons Keuken Thuis het nieuwe boek van schrijfster en vriendin Frances Mayes, Always Italy, an illustrated Grand Tour, vol moois uit de Bel Paese. Eerder maakte deze Italië adept al See you in the Piazza, vol persoonlijke verhalen en tips. Nu schreef ze samen met een andere Italië kenner Ondine Cohane (NY Times) speciaal voor de National Geographic Society een ode aan dit mooie land, waar je nooit raakt uitgekeken en -gereisd, ook niet na dertig jaar, aldus Frances. Een boek on mooie foto’s met dito verhalen. Frances gaat voor eten en wijn en Ondine zoekt de moderne en sportieve kant op. In 20 regio’s van Noord tot Zuid. Een leuke samenwerking. Always Italy is een heerlijk reisboek ter voorbereiding op je trip of als leesvoer op je staycation adres. Buone vacanze!
Always Italy, Frances Mayes & Ondine Cohane (ISBN 9781426220913) is een uitgave van National Geographic en is on- en offline verkrijgbaar voor € 27,99
Franse weken. Helaas geen Tour de France in juli dit jaar, maar op Gereons Keuken Thuis valt er tijdens de zomerse Franse weken voldoende te beleven, met onder andere een leuke kunstzinnige gastblog van Cora cultfood Meijer en een gesprek met de in Parijs wonende schrijfster Julie Mebes. Mochten jullie zelf ook input willen leveren? Laat je Franse avonturen en verhalen dan achter in een reactie op deze blog.
Recept, easy Provençaalse vissoep.
Nodig:
750 g zeevis, zoals poon, mul, wijting, pieterman 300 g garnalen en andere zeevruchten 3 rode uien 2 preien 6 tomaten 4 tenen knoflook 1 fles witte wijn olijfolie bouquet garni van peterselie, tijm oregano en laurier 1 glaasje pastis 1 visbouillonblokje of 1 l verse bouillon van viskoppen peper en zout
Bereiding:
Maak de vis en zeevruchten goed schoon. Snijd de preien en uien in kleine stukjes. Pel de knoflook en hak fijn. Ontvel de tomaten, haal de zaadjes eruit en snijd in blokjes. Breng 1 liter water aan de kook en los daarin de visbouillon tablet op. Verhit in een pan de olijfolie en fruit daarin de ui, prei en knoflook. Voeg de tomaten toe. Daarna de vis en zeevruchten in stukken. Blus het geheel af met de witte wijn. Hang het bouquet garni in de soep en breng aan de kook. Giet beetje bij beetje de warme visbouillon erbij en laat het een half uur pruttelen. Haal het kruidentuiltje uit de soep. Pureer de soep met de staafmixer. Giet als laatste een glaasje pastis door de soep. Maak op smaak met peper en zout.
De volgende editie van Gereons Mag verschijnt begin augustus en staat vol met mediterraan geluk en zomerse recepten.
NB: Deze zomereditie van Gereons Mag. werd mede mogelijk gemaakt door DSV Media, De Kroon op het Werk, National Geographic Society, Juttersgeluk, De Mesdag Collectie, Keizer Culinair, Waasdorp vis, Frances Mayes, Duvel Nederland, Ingrid Larmoyeur, blogger Cora Meyer, Liefs uit Zandvoort, Peter van Berckel , blog Culinea en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Bitter zoete honing. Daar lag het kleurrijke kookboek dan in de keuken van SeaSpot. Het zorgde bij Gereons Keuken Thuis eerst voor wat taalkundige verwarring, door het gebruik van de term Sardinische keuken. Ik heb altijd in mijn hoofd gehad, dat het Sardijns moest zijn. Maar wat onderzoek levert op dat de Sardinische keuken wat meer is dan de Sardijnse keuken. De laatstgenoemde is het pure eten van het eiland zelf met producten van de Sarden of Sardijnen zelf. De Sardinische keuken is breder, daarin worden ook de gerechten uit de laars en uit de Catalaanse keukens tor gerekend. Opgelost! Laten we eens kijken, wat er dan zoal gegeten wordt op dit eiland. Nadat God de aarde had geschapen had hij nog wat brokken over, niet zomaar brokken, maar mooie stukken. Hij wierp ze in de Middellandse Zee en noemde het eiland Sardegna. Nadat hij zijn werk bekeek, kreeg God het idee dat het iets te troppo was en schiep hij in een ingeving de Sardijnen. Met dit leuke verhaal begint het boek van Letitia Clark, die met Bitter zoete honing een ode wilde maken aan de keuken, het eiland en zijn inwoners. Inmiddels vertoeft ze niet meer op Sardinië, maar uit haar hart zal de gulheid en gastvrijheid van de Sardiniër nooit verdwijnen. Tradities zijn van groot belang op Sardegna, dat schreef ik vorig najaar al op mijn blog. Een beetje een vergeten eiland, waar eeuwenoude heerlijkheden zijn bewaard. Met een keuken, waarin verse groenten, zelf verbouwd, stevig vlees en alles uit de azuurblauwe zee de hoofdmoot vormen van het Sardinische dieet. Niet voor niets is Sardinië een van de blue zones, waar mensen zeer respectabele leeftijden bereiken. Een keuken, waar Clark door geobsedeerd raakte. Het delen aan tafel van heerlijk voedsel onder de Sardijnse zon.
A tavola. Voor een aperitivo, met gefrituurde salieblaadjes of muziekpapierbrood met bottarga en olijolie. De merenda, want na een ochtend werk knort de maag een beetje en de pranzo laat nog even op zich wachten. Zoet of zout, Gereons keuken Thuis vindt de simpele doch doeltreffende snack van geroosterd brood, boter en ansjovis een vondst. Of die rulle bottarga paté? Die komt binnenkort op de borrelplank aan zee. Ik maak een sprongetje naar de groentegerechten, met in de hoofdrol de artisjok in vele hoedanigheden. Of wat te denken van een venkelgratin? Sardinië blijft Italië dus een hoofdstuk Grano met pasta en rijstgerechten mag niet ontbreken. (onderaan vind je een lekker linguine recept) Terra gaat over vleesgerechten van kwartel tot varken. Stuk voor stuk mooie ambachtelijke gerechten. Vis ontbreekt niet, bottarga, gedroogde harderkuit. Langoest op zijn Catalaans, een gerecht uit Alghero, gekookt in het puurste water ter wereld, aldus ex man Luca. Bitter zoete honing sluit de maaltijd af met dolci. En dan zijn de buikjes weer rond op dit mooie eiland. Met Bitter zoete honing neemt Letitia Clark een kijkje in de Sardinische keuken, verkent ze bijzondere smaken. Dat niet alleen, maar gunt je des te meer een blik in het gulle en gastvrije leven, dat de inwoners van dit mooie eiland leiden. Ze zijn toch wel verwend door God, toen hij die laatste brokken in zee smeet.
Recept uit Bitter zoete honing. Gereons Keuken Thuis koos voor een zeepasta met bottarga en schelpen, waarover Letitia het volgende meldt: “Net als spek of Parmezaanse kaas is bottarga een manier om lekkere zoutige umamismaken te verrijken en versterken. Het werkt als een soort visversie van Parmezaanse kaas. Net zoals je geraspte kaas aan veel pastasauzen op basis van groente of vlees toevoegt, kun je geraspte bottarga aan sauzen met vis toevoegen.” Letitia Clark eet dit gerecht liever niet als primo.
Let op: In theorie maak je de schelpensaus in een paar minuten terwijl je pasta kookt, maar als je daar zenuwachtig van wordt, kun je de saus ook van tevoren maken en van het vuur opzijzetten. Venusschelpen kunnen wel 10 minuten (in hun vocht) wachten terwijl je de pasta in de gaten houdt. Als die perfect al dente is, kun je pasta en schelpen mengen en warmt de pasta de schelpen voldoende op. Ik doe het ook vaak op deze manier.
Nodig:
400 g linguine
10 el van de beste olijfolie
2 tenen knoflook, gehalveerd
flinke snuf chilivlokken
800 g venusschelpen,
schoongemaakt (open
of gebroken exemplaren
weggegooid)
90 ml witte wijn
handvol bladpeterselie, grof
gehakt
3 el versgeraspte bottarga
Bereiding:
Breng in een grote pan flink gezouten water aan de kook en doe de linguine erin. Schenk intussen de helft van de olijfolie in een andere, brede pan. Verhit hem op halfhoog vuur en doe de knoflook erin. Voeg als die begint te sissen en geuren de chilivlokken en venusschelpen toe. Roer om de schelpen met de olie te bedekken en schenk de wijn erbij. Draai het vuur hoog en leg het deksel op de pan. Wacht een minuut, schud af en toe met de pan, haal het deksel eraf en draai het vuur halfhoog om de saus een beetje te laten pruttelen en indikken. Giet de pasta af (die moet lekker al dente zijn), maar bewaar een kopje van het kookwater. Doe de peterselie, een beetje kookwater en de rest van de olijfolie bij de schelpen. Roer flink en schud met de pan om de saus te binden. Voeg als hij er te droog uitziet nog wat kookwater toe. Voeg tot slot de geraspte bottarga toe en schud nog even flink met de pan, zodat het geheel tot een romige saus bindt. Serveer met een glas koude witte wijn. Waarom niet een flor gerijpte vernaccia uit Oristano? Om helemaal in Sardinische sferen te blijven.
Bitter zoete honing, Letitia Clark. (ISBN 9789059563735) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 32,00.
Tijdens de al fresco weken komt er nog een lekker recept uit dit boek, instant vakantievreugd tijdens de staycation van 2020.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Pays d’Oc IGP. Op Gereons Keuken Thuis heb je al vaker kunnen lezen over de IGP van Pays d’Oc. Een groot areaal aan geweldige wijnen met het IGP (Indication Géographique Protégée) predikaat. Dat betekent, dat de wijnbouwers niet per se hoeven te werken met lokale druivensoorten, zoals het geval is bij AOP vereisten. Pays d’Oc is de grootste IGP van heel Frankrijk en strekt zich uit van de rechteroever van de Rhône tot aan de Pyreneeën. Wit van picpoul, rood uit de Minervois en rosé uit Tavel, bubbels uit Limoux. Heerlijk gebied Languedoc en Roussillon. Er zijn 58 verschillende druivensoorten voorhanden in deze IGP met een grootte van 120.000 hectare. Voorheen was de Languedoc vooral bekend door de immense hoeveelheid cépage wijnen gemaakt van de big five. Tegenwoordig staan er ook andere soorten aangeplant, zoals petit verdot, vermentino en cabernet franc. Voor 100% gecertificeerde wijnen. In de Nederlandse wijnschappen is 20% afkomstig uit Pays d’Oc. Er valt dus nog heel wat te ontdekken. Daarom was Gereons Keuken Thuis blij verrast met een wijn uit de IGP collection range, die via Pitch PR opgestuurd werd naar SeaSpot ter beoordeling.
Pierre. Au coeur du Cabardès ligt La Maison Ventenac, midden in het AOP gebied. Naast de standaard appelation wijnen maken zij ook zogenaamde dissidents. De door mij ontvange rode Pierre 2018 is er eentje van. Gemaakt van twee Atlantische druivensoorten, cabernet sauvignon en cabernet franc. Geen cépage wijn, maar een blend van 80 om 20 procent. En dat proef je, het harde wat groene paprika-achtige van de cabernet sauvignon wordt getemperd door het fruit van de cabernet franc. Denk aan blauwe bessen, bramen en een hintje pit in de vorm van zwarte peper. Pierre is vernoemd naar de grootvader van de huidige wijnmaker bij Ventenac. Opa zal best trots zijn op deze rode robuuste rakker. Prima voor bij gegrild vlees met een bouquet garni uit de in de Pays d’Oc veelvuldig voorkomende garrigue. Een zomers feestje in je glas.
Meer weten ook over andere Pays d’Oc IGP wijnen? Volg op social media de hashtags #tastepaysdoc #missetreviewpaysdoc #vinspaysdocigp en #paysdocreview
Maison Ventenac 4 rue des Jardins 11610 Ventenac Cabardès, France Tél. : +33 (0) 468 249 342
Potage Crécy. Het is Pinksteren en het gele zonnetje jubelt boven de Noordzee. Alles ziet er na maanden stilte weer wat vrolijker uit. Hervinden wij ons joie de vivre, nu er zoveel beperken maatregelen nodig zijn? Ik kan daar wel eens sombertjes van worden. Me afvragen hoe alles nu moet? Maar vandaag maar eens niet. Laissez les bons temps rouler!
Er ligt nog een vrolijke bos wortelen in de ijskast. Deze week besprak ik het mooie boek Joie de Vivre van Sacha de Boer en haar vriendinnen, die graag koken in het oude Bourgondische huis van één van hen. Ze vonden daar een oud boek met recepten voor de huisvrouw à la campagne et dans la ville. Zij vroegen daarna chefs en draai aan al dit mooie Franse eten te geven. Jean Beddington deed dat met potage Crécy, een soep uit Ile de France. Rechtstreeks uit de moestuinen rond Parijs. Overigens doet dit mij eraan denken, dat nog steeds een bezoek aan de Potager du Roi in Versailles op mijn verlanglijstje staat. Wie weet, als de corona-crisis voorbij is? Net als Jean heb ik voor mijn blog en later in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis een versie van deze wortelsoep gemaakt. En hoe leuk is het dan om deze eens te herhalen op deze mooie Pinksterdag…. Messieurs, dames, je vous présente: Potage Crécy!
Nodig:
350 g worteltjes geschrapt. 2 grote aardappels in blokjes 6 dl runder- kippen- of groentebouillon (blokje) kervel peterselie zout peper sjalot 50 g roomboter
Bereiding:
Rasp de wortels met een grove rasp, snijd de aardappels in kleine blokjes, snipper de sjalot. Doe al deze ingrediënten met zout, peper en een beetje suiker in een pan met de gesmolten boter en laat 15 minuten smoren. Voeg hierna de bouillon toe en laat nog eens 15 minuten sudderen. Zeef de soep en pureer de wortel en aardappel. Doe de puree terug in de soep en voeg gehakte peterselie en kervel toe. Proef of er nog extra peper en zout nodig is. Serveer deze soep met geroosterd boerenbrood met zoute roomboter.
PS: dit recept komt uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis, dat nog steeds te koop is als E book.
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.