Ceviche, de keuken van Peru.

 foto: Ceviche, de keuken van Peru.

Kleurrijk en fantasievol eten uit Peru. Geuren en smaken verenigd. Al millennia lang. Van de kust van de Stille Oceaan, in de straten van Lima, in het hooggebergte van de Andes en de wouden van de Amazone. Dat is de rijke keuken van Peru. De Inca’s aten al quinoa, physalis (goudbes) en een vorm van de emblematische ceviche. Grootmoeders in de bergen hielden cavia’s in hun keuken. De conquistadores brachten knoflook, citrusvruchten en gember mee. De Afrikanen hun voedsel, zoals de spiesjes van runderhart. Veel gegeten streetfood in Lima. De Italianen kwamen met pasta en wijn. De Chinese arbeiders leerden Peru wokken. En de Japanners vervolmaakten de bereidingen van vis in de Peruaanse keuken. Ik kan er nog heel veel meer over vertellen.

Maar nog beter kun je Martin Morales, veelzijdige man, laten praten over zijn passie. De keuken van zijn geboorteland. En praten kan hij over food. Niet vreemd als je bedenkt, dat de vorige carrière van deze man in de entertainment business lag. Maar zijn Peruaanse bloed kroop waar het niet gaan kon. Al sinds zijn elfde. Hij startte een restaurant met de klassieker van dit mooie land. Ceviche. In dit restaurant kookt Martin Morales puur soulfood, natuurlijk gebruik makend van de rijkdommen van Peru.

Deze kok heeft een missie, het delen van zijn passie en koken con cariño, met zorgzaamheid. Na een pisco sour cocktail van de maestro lonkten de tafels.We mochten het allemaal proeven onder de warme luchten van Amsterdam. Martin Morales kwam zijn kunsten vertonen en zijn boek Ceviche presenteren in het Rijk van de Keizer. Verse zeebaars verwerkte hij live tot Don ceviche. Het zuur van de limoen en pepers garen de vis. Hij serveerde een timbaaltje van quinoa en verscheidene groenten met een mangodressing. Daarna een escabeche van makreel. Dat is een soort zoet zure vis. Die kun je warm, lauw of koud serveren. Wat een smaken.

 foto: timbaaltjes van quinoa

Het diner eindigde met een meringue van port op een Peruaanse dulce de leche, vergezeld van een homemade likeur. Met goudbes? Dit mooie zoete nagerecht wordt de zucht van de vrouw uit Lima genoemd. Hoe dichterlijk kan je een dessert vernoemen?

Martin Morales bundelde al deze mooie gerechten in het boek Ceviche, de keuken van Peru. Het staat vol met heerlijkheden en achtergronden van deze verfijnde keuken. Van ceviches, via straatvoedsel, vis uit de Stille Oceaan, vlees (nee geen cavia), vegetarisch, salades en desserts. Alle componenten van deze boeiende keuken komen aan bod. Ten slotte besteedt de schrijver ook nog aandacht aan de Peruaanse voorraadkast.

Ik ben betoverd, door deze entertainer, door de keuken van zijn geboorteland en zijn prachtig vormgegeven kookboek. In Gereons Keuken Thuis gaat dit zeker navolging vinden. Ik heb Martin Morales al uitgenodigd voor gesprekken en gerechten. Hij beantwoordt mijn vragen en krijgt zijn reward dish. Dat wordt dus oefenen uit Ceviche.

Ceviche de keuken van Peru (ISBN 978 90 7790 213 4)  is een uitgave van Fontaine uitgevers, http://www.fontaineuitgevers.nl/ en is te koop voor € 29,95

Zomer al fresco, keftedes in tomatensaus

Het is weer voorbij die mooie zomer, zong Gerard Cox in de jaren zeventig. Ja dat kan ik me herinneren! (hierna is dit onderwerp gesloten) Het lied beschreef een lange zomer die begon in mei. En waar geen einde aan leek te komen. Het beschrijft het zomerse gevoel, dat ik nu heb na een weekje strand in Gereons Sea Spot, een gezellig foodbloggersevent in de paradijselijke tuin van Marleen van Es http://etenuitdevolkstuin.nl/ Zij organiseerde een avond tussen haar groenten onder de zwoele zomerhemel. En vandaag als klap op de vuurpijl, en route, door de zomerse stad met mijn vriendin Antoinette Coops, de kookdiva uit Verona. http://www.italiaanskokenmetantoinette.nl/ We hebben de markt afgestruind, Levantijns geluncht en gesnoept bij patisserie Kuyt. Alles onder een stralende zon boven een zomers Amsterdam. Die zomer is nog lang niet voorbij. Dat weet ik zeker.

Als toegift een zomers Grieks gerecht, dat ik meenam naar de tuin van Marleen. Het was heet in mijn keuken. Ik laat de plastische beschrijving van mijn fysieke status tijdens het bereiden van dit gerecht maar achterwege. (Ik kan me zo aanmelden bij de Speedoclub Amsterdam) Dadelijk word ik gecensureerd op de sociale media.

Erbij drinken we een frisse Spaanse rosé uit de Rioja, gemaakt van de garnacha druif.

Nodig voor een flinke pan vol:

500 g half om half gehakt
500 g runder- of lamsgehakt
1 ei
paneermeel naar keuze
2 tl oregano gedroogd
4 tenen knoflook geperst
peper en zout
2 tl kaneel
olijfolie

De saus:

1 pakje passato
1 blik tomaten stukjes
1 rode ui
1 teen knoflook
2 tl paprikapoeder
1/2 courgette in blokjes
1/2 paprika in blokjes
olie
1 glas stevige rode wijn
gehakte peterselie
1 takje rozemarijn

peper en zout evt. extra kaneel.

Bereiding:

Meng de twee soorten gehakt goed door met alle ingrediënten. Draai er balletjes van. Verhit olie in een pan en bak ze rondom bruin.

Snipper de ui, snijd de courgette in dobbelsteentjes, snijd de paprika fijn. Verhit de olie in een pan en laat de ui even zweten voeg de groente toe, de fijngehakte knoflook, wat paprikapoeder en de rozemarijn. Laat het geheel even bakken en blus af met de rode wijn. Voeg de tomaten passato toe en de blokjes tomaat.

Verwarm de saus goed en voeg de balletjes toe. Laat het geheel 45 minuten pruttelen. Maak daarna op smaak met peper en zout en voeg gehakte peterselie toe.
Eventueel kun je ook nog wat kaneel en oregano toevoegen.

Kaló Orexí

Gereons keuken al fresco, kipdijen met saffraan van Wendy

 foto: de saffraankip van Wendy

Gereons Keuken Thuis is vandaag in een foodiemood. De eerste gast, die zich meldde bij de actie al fresco, is Wendy Heyer uit Utrecht. Zij is altijd in de mood voor food. 

 
Wendy zegt zelf over haar passie:

“Ik ben dus altijd in de mood for food maar die moods kunnen wél erg grillig zijn. Zeg nu zelf; altijd gezond eten is enorm verstandig maar is het ook leuk? Of iedere dag blini’s met zalm? Wordt je daar vrolijk van? Voor mij zit de kracht van lekker eten niet zo in herhaling maar meer in afwisseling. “

 

Wendy komt met een recept voor dijen, grapte ik op Facebook. Ik bedoelde natuurlijk haar overheerlijke kipdijen met saffraan. Heerlijk recept dat Wendy oppikte in Toronto. En passant doet ze ook de gemeente Utrecht een suggestie. Bouw eens mooie markthal. Een beetje gelijk heeft Wendy wel, want ik vind dat het centrum van Utrecht er bekaaid afkomt qua food. Het oude gedeelte is alleen maar kleding, schoenen en nog meer kleding en daar gaat mijn hart niet sneller van slaan. In ieder geval Wendy’s inzending is een mooie start van het al fresco seizoen. Dank voor je leuke inzending. 

 

Nu rest de hamvraag: “Wat drinken we hierbij?” Ik zit te denken aan een witte wijn uit de zuidelijke Rhône, gemaakt van de marsanne en rousannedruif. Zoals de witte Ollieux Romanis uit de Corbières.

 

 

Nodig 4 personen

 

Voor de kip

1/2 theelepel saffraandraadjes

sap van 2 citroenen en rasp van 1

2 tenen knoflook uit de pers

2 rode chilipepers fijn gehakt (zonder zaadjes)

2 theelepels olijfolie

handjevol gehakte muntblaadjes

1 tl zout

4 kipdijfilets zonder bot

 

Voor de salade

200 gram couscous

200 ml kippenbouillon

2 eetlepels olijfolie

1 teentje knoflook uit de pers

sap van 1/2 citroen en rasp van 1 citroen (heb je over van de marinade)

flink wat gehakte platte peterselie en gehakte muntblaadjes

2 bosuitjes in dunne ringen

handje vol gedroogde cranberries in stukjes gehakt

paar handen vol veldsla, alleen de blaadjes

klein handje pistachenootjes, grof gehakt

 

Voor de saus

500 ml griekse yoghurt

2 eetlepels goede olijfolie

1/4 tl garam massala

2 teentjes knoflook uit de pers

flink wat fijngehakte muntblaadjes en platte peterselie

1/2 tl zout

Maak eerst de marinade door de citroensap in een pannetje te verwarmen met daarin de saffraandraadjes, de knoflook en de chilipeper. Haal van het vuur en voeg de olie, muntblaadjes en zout toe. Laat hier de kip minstens een uur in marineren.

Maak de couscous door deze in een schaal te doen en er de kokende bouillon over te gieten. Laat 15 minuten staan en roer dan los met een vork. Roer er dan de olijfolie, citroensap, citroenrasp, knoflook, peterselie, munt, bosuitjes, cranberries en pistachio’s door. Laat staan tot je wilt gaan eten.

Maak de yoghurtsaus heel simpel door alle ingrediënten te mengen.

Haal de kip uit de marinade en grill op hoog vuur tot de kip gaar is en mooi bruin. Snij in dikke plakken. Meng de blaadjes veldsla door de couscous en leg op borden. Serveer met de kip en een paar flinke klodders yoghurtsaus!

Je begrijpt na het lezen van dit recept dat er op de blog van Wendy, http://foodiemoods.nl/ nog veel meer moois te beleven valt.

1 April, poisson d’avril

 Foto:  Libelle week 14

Het is 1 april. Kikker in je bil. Alva verliest zijn bril. Of was het Den Briel. In ieder geval, 1 april heeft een magische uitwerking op lolbroeken en grapjassen, zoals ik. “Hé kijk daar nu eens roze olifanten!” of  “Ik heb nu zo’n rare rekening binnen gekregen, we moet snel bedrag A betalen, want anders….” Ga maar door, ik trap er zelf ook vaak in.
In Frankrijk is 1 april gekoppeld aan vissen, waarom weet ik niet. De traditie zegt vissen op de rug van een omstander te plakken en dan had en schaterend te roepen: “Poisson d’Avril!” Ach, laten we het Gallische humor noemen. De vissen van Kostunrix werden ook altijd ingezet voor een stevig robbertje visvechten.
Voor deze mooie eerste lentedag van de maand april een recept dat werd gestyled door Yvette van Boven. het is mijn klassieke makreel met citroen en dragon en te bewonderen in de Libelle van deze week. We drinken er voor de verandering eens een witte Rueda van de verdejo druif bij.

Nodig 4 personen:

4 middelgrote makrelen (schoongemaakt)
2 ingemaakte citroenen (Marokkaanse winkel)
paar takjes dragon
500 g kerstomaatjes
2 el olijfolie
peper
zout
kleine prikkers

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 210 graden of stand 7. Maak 8 filets van de makrelen of vraag de visman dit te doen. Snijd de gekonfijte citroenen in blokjes en rits de dragonblaadjes van de takjes.
Leg 4 makreelfilets in een ovenschaal en bedek deze met de citroen en dragon. Bestrooi met peper en zout. Leg de andere filets erbovenop zoals bij een sandwich. Steek er een prikker doorheen. Besprenkel de vis met olijfolie. Leg de tomaatjes er om heen en plaats de schotel 10 minuten in de oven.

Recept voor boerenkool in Ethiopische stijl.

 foto: op een Ethiopische markt

Overal lees in je blogs, artikelen en recepten over het nieuwe powerfood kale, dat wij boerenkool noemen. Naast dat wij als Nederlanders dat al heel lang wisten, weten ze dat in Ethiopië ook. Daar wordt een boerenkool variant gegeten met de typische zure pannenkoek. Vandaag maak ik een exotisch uitstapje. Een recept in Ethiopische stijl, kipdijen met pittige boerenkool. Ik weet zeker dat deze versie in mijn volgende kookboek  Gereons Keuken en Route komt.

Nodig 4 personen:

500 g boerenkool
5 el olijf olie
4 kipdijen
2 rode uien
2 tenen knoflook
1 Spaanse peper
1 paprika in reepjes
250 ml bouillon (van blokje)
peper
zout
1 el bloem
2 tl gemberpoeder
1 tl kerriepoeder
1 tl sambal
4 tortilla’s

Bereiding:

Meng de bloem, kerriepoeder, 1 tl gemberpoeder door elkaar en wentel hierin de kip. Verhit in een pan 2 el olijfolie en braad de kipdijen goudbruin. Zet de kip weg in warme oven om na te garen. Hak de uien, de knoflook en Spaanse peper fijn. Verhit 3 el olie in een wok en fruit aan. Voeg beetje bij beetje de boerenkool toe en laat slinken. Voeg de sambal, gemberpoeder, peper en at zout toe en blus af met warme groentebouillon. laat het geheel 20 minuten sudderen. Haal de kool uit het vocht en laat iets afkoelen. Serveer de pittige boerenkool en een kipdij op een tortilla (Ethiopische pannenkoeken zijn vaak zuurdesem en moeilijk verkrijgbaar) en garneer met de reepjes paprika.

Foodblogevent februari, ma France.

 foto: descendant la Rue Mouffetard

De bloemkoolsoep van Madame du Barry, aligot uit de Auvergne, boeuf Bourguignon. Hoe kan het ook anders met het Bourgondische bloed in mijn aderen. Mosselen in appelcider uit Honfleur. Potage Crécy voor mijn vriendin Marieke uit het vlakke land. Poulet Basquaise voor een vriend, die l’hexagone parfaite met zijn vélo doorkruiste. En in de Berry eten we forel met Georges Sand. Salade Beaujolaise, zoals in Bar du Sport in Fleurie. Makkelijke vissoep met ingrediënten van de Rue Mouffetard. Interviews met koks en geleerden uit het land van eten, drinken en surtout discours. want daar gaat het om.  Je moet praten over eten. Natuurlijk moet je het ook proeven, maar de discussie après! Gelukkig kom ik uit een geslacht waar zowel ouwehoeren als eten in de genen zit verankerd. De steak marchand du vin, dat zowel in het Thuisafgehaald kookboek, als in mijn bibelot Gereons Keuken Thuis is vereeuwigd. In omgekeerde volgorde.
Frankrijk, land van de wijnen. Mijn avonturen in Givry met vader Parize, die met verve Canadese en Amerikaanse toeristen van wijnen voorziet. Hij zal inmiddels 96 jaar zijn. Of buurvrouw Madeleine, spring in het veld van 93, die haar eieren inpakt per stuk in gespaarde reclamefolders. Zij is kleiner dan de dahlia’s, waar ze achter staat. Théo met zijn brommertje. Mocht voor het eerst mee op zwijnenjacht. Mémoires, herinneringen zijn het aan la douce France. Van de Mediterrane kusten tot het potje vleesch in het Noorden. De babas au rhum uit Nancy, de wijnen van Pierre Guindon vlak aan de Atlantische kust. In een dorp dat mijn voornaam draagt.
Le défi , de uitdaging dus nu met het thema van februari. wat ga ik maken uit de zeshoek? Gaan we naar het Zuidwesten, met cassoulet? Doen we eens lekker gek Niçois met een pissaladière? Of toch een choucroute Alsacienne?

Het recept dat ik heb gekozen voor het foodblogevent is een “navarin printanier”, stoofpot van lamsschouder met groenten. Een Franse klassieker. Het voelde vandaag bijna aan als  lente.  De wijn erbij is een rode Bandol uit de Provence.

 

 

Nodig 4 personen:

1 kg lamsvlees (van de schouder)
4 middelgrote tomaten
150 g sperziebonen
4 wortelen
6 lente-uitjes
3 stengels bleekselderij
1 bosje dunne groene asperges
1 rode ui
3 teentjes knoflook
250 ml kippenbouillon
6 el olijfolie
250 ml droge witte wijn
1 el bloem
zout en versgemalen zwarte peper
vers gemalen nootmuskaat

 

Bereiding:

Spoel het lamsvlees af en dep het met wat keukenpapier. Snijd het vlees in blokjes van circa 5 cm. Bestrooi het vlees met zout en vers gemalen zwarte peper. Verwijder de huid van tomaten op de klassieke manier, met behulp van warm en dan koud water. Snijd de tomaten in vier parten, verwijder de zaadjes en hak in blokjes. Schrap de wortelen en snijd deze niet te kleine reepjes. Was de sperziebonen, snijd de uiteinden eraf. Snijd de lente-uitjes in kleine ringetjes, snijd de selderij in stukjes. Was de asperges en snijd de houtige eindjes eraf. Hak de knoflook en de ui fijn.
Verwarm de helft van de olie in een pan. Bak het vlees in ongeveer 10 minuten bruin. Voeg de bloem toe, de gehakte knoflook en ui. Bak dit 2 minuten mee. Giet de witte wijn erbij en voeg de tomaatblokjes toe. Breng aan de kook en laat met deksel erop gedurende 45 minuten sudderen.
Verwarm de rest van de olie in een pan. Roerbak de wortelen en lente-uitjes, blijf voortdurend roeren. Voeg de sperziebonen en selderij toe en bak deze nog eens 2 minuten. Giet de kippenbouillon erbij en laat de groenten ongeveer 10 minuten sudderen. Kook in een andere pan de asperges ongeveer 8 minuten tot ze beetgaar zijn. Haal de asperges uit de pan en leg ze apart op een schaaltje. Voeg wat vers gemalen nootmuskaat toe. Haal alle groenten uit te pan en leg ze op een ovenschaal. Houd alles warm in de oven.
Giet de helft van de bouillon in de vleespan en laat het geheel nog 5 minuten sudderen. Haal het lamsvlees eruit en leg het op dezelfde schaal als de groenten.
De saus voor de helft inkoken, proeven en, indien nodig, wat extra zout en peper toevoegen. Giet de saus over het vlees en de groenten. Serveer het gerecht direct. Geef bij dit gerecht knapperig brood en rijke romige Normandische boter.

Wat staat er op het menu? Farfalle.

foto: beeld op Art Zuid

Ik lees vaak op allerlei fora de vraag: “Wat staat er op het menu deze week?” Meestal ben ik nooit zo van de menu’s. Moet daarom het antwoord op deze vraag vaak schuldig blijven. Eén uitzondering daargelaten, het begin van het nieuwe jaar. Dan stel ik een menuutje samen vol plannen, ideeën, projecten en wensen. Het vlindert dan in mijn hoofd. Zullen we dit jaar de ACBMversterken of op een laag pitje zetten?  Ga ik door met mijn gasten in Talk and Table? Wat is nieuw en wat blijft op mijn blog? De eerste dagen denderen deze vragen door mijn bolletje. En dan ineens, op een mooie winterse morgen aan zee weet je de grote lijn, je vertrekpunt. Ik kan het nu al opsommen.
In januari komt de digitale versie van Gereons Keuken Thuis uit.* Ben benieuwd wat lezers van dit E book gaan vinden?  In 2014 blijf ik gasten uitnodigen voor Talk and Table, waaronder een creatieve onderneemster en een culinair meisje uit de grote stad. Nieuw dit jaar is dat hun verhalen ook op mijn nieuwe Engelstalige blog www.gereonscityflavours.blogspot.com zullen verschijnen. Een blog vol smaken uit de stad voor city dwellers. Ondernemers in Amsterdam vraag ik zich te komen voorstellen.

Een enkel hapje ACBM als de gelegenheid zich voordoet. Met inzendingen voor het #foodblogevent stop ik na twee jaar. Thuisafgehaald doe ik als de tijd er voor is. Met meer simpele gerechten voor buurtbewoners. Wijnen en vragen over wijn van lezers blijven in ieder geval op de agenda staan, evenals de recensies van nieuwe kookboeken of spannende events. En ik blijf in 2014 wandelen door stad, koken aan de kust of culinaire ontdekkingen doen op het land. Allemaal input voor mijn tweede boek “Gereons Keuken en Route” Ik ben hier al hard mee aan de slag.
Maar je hebt ook energie nodig. De vlinders in mijn hoofd maken mij hongerig. Vandaag een gerecht, dat smaakt naar de zee, farfalle met mosselen.Snel klaar, ik heb nog veel te doen vandaag. we drinken bij deze pasta een mollige witte wijn uit Apulië, gemaakt van de bombino druif.Nodig:

500 g mosselvlees
500 g farfalle
rasp van 1/2 citroen
3 tenen knoflook
2 glazen witte wijn
2 visbouillonblokjes
gehakte peterselie
2 el bloem
1 tl chilipoeder
olijfolie
peper en zout

Bereiding:

Bestrooi de mosselen met wat peper en bloem. Meng goed door elkaar. Snijd de knoflook fijn. Boen een citroen goed schoon en rasp de schil. Zet een pan water op met ruim water en 1 visbouillonblokje. Breng aan de kook. Verhit olie in een pan en bak de mosselen kort aan. Voeg de citroenrasp, 1 tl chilipoeder en knoflook toe. Bak kort mee. Verbrokkel het andere bouillonblokje. Blus het geheel af met de wijn en laat sudderen. Kook de farfalle beetgaar. Schep de pasta door de vissaus en proef. Voeg eventueel nog wat zout of pasta kookwater toe. Meng gehakte peterselie door het gerecht.

* Kijk op http://gereonskeukenthuis.nl/blog/boek-van-gereon/ hoe je het E book kunt bestellen.

Bitterzoet wintereten, speklapjes in abrikozenjus

foto meeuwengrijs door Elsbeth de Leeuw

Storm en regen  op de laatste vrijdag van november. In Nederland is de herfst vaak grijs en nat. De regen tikt tegen het raam. Het waait net stevig genoeg om de dag een winters tintje te geven. De kolkende zee is hier uit het raam niet meer te zien, maar valt weg in het grote grijswit. De kleur van een zeemeeuw. Binnen is het warm, weg van de elementen. Bitterzoet wintereten.De winter is in aantocht. Vol verwachting kloppen vele harten. Alsof dat met het oog op a.s. donderdag de vijfde december al niet het geval was. Krijgen we een echte winter? Wie zal het zeggen. Winter nodigt wel uit tot eten, warm, zoet en een beetje bitter. En het gebruik van specerijen. Iets waar wij Hollanders patent op hebben. Vandaag een ouderwets stukje vlees, de doorregen speklap. Met een bitterzoete jus van abrikozen en een beetje sinaasappel. Erbij serveren we een stamppotje met spruitjes en en snufje nootmuskaat. Ter variatie drinken we er eens een Extra Stout bier van de Jopen brouwerij uit Haarlem bij. Bittertje bij het zoet.

Nodig 4 personen:

500 g speklapjes
150 g gedroogde abrikozen
1 glas medium sherry
2 kruidnagels
1 tl kaneel
rasp van sinaasappel
peper en zout
boter
1 kg aardappels
500 g spruitjes
1/2 dl warme melk
nootmuskaat

Bereiding:

Wrijf de speklapjes in met peper, zout en wat kaneel. Verhit de boter en braad de lapjes aan. Snijd de gedroogde abrikozen in kleine stukjes en laat even wellen in de sherry. Haal de speklapjes uit de pan en blus de jus met wat water. Voeg de abrikozen, sherry, kruidnagel en sinaasappelrasp toe en laat even sudderen. Doe de speklapjes terug in de pan. Voeg eventueel nog wat boter toe.
Schoon de spruitjes en snijd ze doormidden. Blancheer ze kort in heet water. Kook de aardappels. Als deze gaar zijn, voeg dan wat boter en warme melk toe en maak er een puree van. Voeg een snuifje nootmuskaat toe. Meng de puree met de spruitjes en maak een stamppotje. Serveer de speklapjes met wat abrikozenjus en stamppot op een bord.

Ballekes in roomsaus van bij ons.

 foto: Brueghels bruiloftsmaal (internet)

Ik kijk altijd graag naar Dagelijkse Kost op EEN. Jeroen Meus zijn keuken is aanstekelijk. Met zijn Zuid Nederlandse accent en dito gerechten. Zoals spieringskes (procureurlapjes) met fricassee. Een stuk varkensvlees met appels uit het Hageland. Rillettes met gueuze. Allemaal makkelijk te maken. Het opent mijn Gallische hart. En iedereen weet wat Julius Caesar zei over de Belgen. Misschien dat ik daarom zo van deze eerlijke keuken houd. Met mooie producten uit zee, van het land en uit het woud. Ik krijg spontaan zin in gehaktballetjes in room saus. Niet in een jus maar in een roomsaus. Een variant op zo een andere klassieker bij onze zuiderburen de koninginneragout. Vandaag geen wijn, maar een lekker glas Leffe Radieuse. Fonkelrood bier Warme smaak voor bij de ballekes van bij ons.

Nodig:

1 pond kalfsgehakt
1 bakje champignons
1 rode ui
1 glas witte wijn
knoflook
peper en zout
tijm
peterselie
1 el Dijonmosterd
crème fraîche
olie
boter

Bereiding:

Maak kleine balletjes van het kalfsgehakt. Bak ze aan in wat olie en boter. Leg ze op een bord en houd warm onder folie. Snijd de ui en champignons en knoflook fijn. Bak deze aan het vet van het gebakken gehakt. Voeg een glas witte wijn toe en laat sudderen. Doe de balletjes terug in het vocht en laat garen. Voeg op het laatst de kruiden mosterd en room toe. Serveer direct

Nederlanders verkopen Nederland, Groningen door Agnes.

 foto: Groningse vlag (internet)
Er gaat niets boven Groningen. Deze aflevering doet Agnes Roeleveld-Hoekstra een duit in het zakje. Of moet ik zeggen een Jan in de zak. Agnes is geboren in 1969, en getogen in Oost Groningen. Ze ging op haar achttiende studeren in Baarn/ Ze volgde de opleiding recreatie, toerisme en cultuur aan de Hogeschool Midden Nederland. Na haar studie, het was crisistijd begon ze bij Perry Sport, Daarna werkte ze bij een verzekeraar. Agnes pakte een studie P&O op en ging werken als intercedent bij uitzendbureau Start. Daarop volgend werd Agnes personeelsadviseur en customer relations manager bij het Nederlands Vaccin Instituut. Maar dat is inmiddels verleden tijd! Agnes woont al weer enkele jaren in de prachtige Morvan, aan de rand van de Nivernais. “Na onze komst eerst twee seizoenen gekookt op een camping en de animatie gecoördineerd.”, vertelt ze. Agnes is al weer al weer geruime tijd eigenaar van Fromagerie Champs Fleuris, de Nederlandse kaasboer in Frankrijk. Zij staat op marketen in Bourgondië en struint ze ook af naar brocante, zoals vaak te lezen is op Facebook. Agnes barst van de hobby’s koken, lezen van kookboeken, fotografie, sport, huisdieren, haar twee honden, kippen, tuinieren en haar culinaire pagina freetbook. Agnes is ook blogeuse. Zij hoopt ooit een boek te schrijven over haar leven In de Bourgogne. Ze schrijft hier nu al blogs over op Histoires met recepten die ze graag maakt. Lees hieronder de inzending van deze bourgondische Groningse.

 

In Groningen komen zeer veel verschillende gerechten voor terwijl ze het zelfde heten (komt vooral door de verschillende regio`s). Dit gerecht staat in deze website nog een keer alleen met een heel ander receptuur.Het typisch Groningse gerecht klont heeft iets weg van wat in andere provincies Jan in de zak wordt genoemd. Jan in de zak wordt echter gegeten als nagerecht, terwijl klont met gekookte aardappelen een echt hoofdgerecht is. Klont werd altijd gegeten na het dorsen

 

Nodig:

500 g tarwemeel
500 g boekweitmeel
1 tl zout
3 el stroop
700 ml melk1 kg aardappelen
200 g vetspek in dobbelsteentjes

 

Bereiding:

Doe het meel in een kom met het zout en maak er – scheutje voor scheutje de melk bijschenkend – een mooi deeg van. Roer vervolgens de stroop erdoor.
Doe het deeg dan in een vochtige,uitgewrongen en met wat bloem bestrooide katoenen of linnen zak. Bind de zak aan de bovenkant dicht, maar zorg dat er wat ruimte overblijft tussen knoop en deeg.Breng in een grote pan ruim water aan de kook. Leg op de bodem een omgekeerd schoteltje (om aanzetten te voorkomen) en kook de klont in 1 ½ uur op laag vuur gaar. Schil intussen de aardappelen, kook ze gaar. Bak het spek langzaam uit in een koekenpan. Haal de gare klont uit de pan en uit de zak en laat de klont even opdrogen.Dien het gerecht op met de gekookte aardappels, het uitgebakken spek en met het spekvet.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten