rode wijn Archives - Pagina 7 van 18

01/05/2018

Talk & Table, Edwin Winkels.

foto: Edwin Winkels.

Ik leerde freelance journalist en schrijver Edwin Winkels kennen tijdens een promotieavond van de Generalitát Catalunya. Ik kende hem al eerder van de avondetappe, zij het alleen via het TV scherm. Winkels vertelde con brio over Groot Barcelona, een regio waar hij zelf ook al meer dan 30 jaar woont en werkt voor zowel Nederlandse TV en kranten als El Periódico, een heerlijke Catalaanse krant. Winkels is een veelzijdige man. Van zijn hand verschenen romans, boeken over de grote voetballer Johan Cruijff en een reisgids voor Catalonië. Binnenkort verschijnt zijn nieuwe roman. Edwin Winkels schroomt er ook niet voor om in het Spaans te schrijven, een flink robbertje te fietsen en op pad te gaan door de wijngaarden van de Penedès. Een uitgelezen gast dus voor mijn serie Talk & Table. Edwin is in goed gezelschap.Ik wil alles van hem weten en beloon deze veelzijdige man dan met een speciaal recept en met een bijpassende wijntip.

Wie is Edwin Winkels. Vertel eens iets over jezelf? Ha, da’s altijd moeilijk, hè, over jezelf vertellen… Al op de middelbare school wist ik dat ik journalist wilde worden en na een studie aan de School voor de Journalistiek in Utrecht ben ik dat ook mijn hele leven geweest. In 1988, toen ik 26 was, ben ik vanwege de liefde naar Barcelona geëmigreerd, dus ik woon hier inmiddels 30 jaar. Hier zijn ook mijn twee kinderen geboren en opgegroeid. De laatste jaren, vooral sinds ik na 21 jaar ontslag nam bij El Periódico, leg ik me meer toe op het schrijven van boeken. Dat doe ik vanuit mijn woonplaats, Sitges.

Wat doe je op dit moment? Wat houd je bezig? Ik ben bezig met de afronding van mijn vierde roman, ‘En ze deed het’, die in mei moet verschijnen. Daarnaast blijf ik bezig met mijn journalistieke werk, vooral voor het AD, waarvoor ik correspondent in Spanje ben. Het laatste jaar is het druk, wat dat betreft, met de aanslagen in Barcelona en het zich voorslepende conflict over de onafhankelijkheid van Catalonië.

Vertel eens iets over je Catalaanse leven? Hoe ervaar jij de verschillen in ritme? Dit ís mijn ritme, ik vind het heerlijk, zeker nu ik voor mezelf werk en min of meer baas over mijn eigen tijd ben. ’s Morgens schrijf ik meestal en/of fiets ik twee tot drie uur op mijn racefiets in de prachtige heuvelachtige omgeving en door de wijngaarden van de Penedès. Rond twee uur hebben we de (warme) lunch, de belangrijkste maaltijd van de dag, die ik zelfs meestal bereid en de dag ook mooi breekt. En daarna is er nog alle tijd te over, tot een uur of negen ’s avonds, het lichte diner. De dagen lijken langer hier dan in Nederland, en de middag en begin van de avond kun je nog heel veel dingen doen; ook weer schrijven, vaak, maar ook van het leven genieten, met een biertje of wijntje op een terrasje in het dorp.

Je deed vorig jaar verslag van de aanslag op de Ramblas en nu is ook Barcelona weer toneel van groot nieuws door het streven naar afscheiding van Spanje. Hoe sta jij daar in? Opvallend is dat de politieke crisis eigenlijk meer impact heeft gehad dan de 14 doden en 100 gewonden op de Rambla. Aanslagen heb ik al vaker moeten verslaan, maar deze kwam natuurlijk heel dichtbij. Dan probeer je als journalist en correspondent gewoon de mensen zo goed mogelijk te informeren. Net als alle berichtgeving over dat onafhankelijkheidsstreven van de Catalanen. Ik begrijp ze, ik spreek vloeiend Catalaans en hou van het land, maar ik ben geen voorstander van het creëren van nieuwe grenzen en landen – binnen Catalonië zelf heeft de hele strijd al voor een enorme tweespalt gezorgd. De politiek moet proberen binnen Spanje (wat eigenlijk geen land is, maar veel verschillende volken op hetzelfde schiereiland) een vergaande autonomie voor Catalonië te scheppen, die voor een groot deel al bestaat, trouwens.

Wat zou je doen als je één keuze had tussen schrijven en een ander beroep? Wat was je dan geworden? Geen compromis mogelijk. Mijn andere grote passie is koken; dat is vooral hier in Spanje ontstaan, omdat de keuken voor mij een openbaring was toen ik hier kwam en, vooral dankzij de vele hoeveelheid en variëteit in vis, toen veel veelzijdiger was dan in Nederland. Dus heb ik wel eens de droom gehad een restaurantje te hebben, maar aan de andere kant vind ik koken juist zo leuk omdat het een hobby is; als beroep lijkt het me toch uiterst zwaar, en misschien zou ik dan het plezier erin verloren zou hebben.

Je kunt jou met recht een homo universalis noemen, van sport tot romans schrijven. Van reizen tot calçots een echte storyteller. Hoe doe je dat? Het is het enige wat ik kan, zeg ik altijd. Schrijven, verhalen vertellen, vooral van en over anderen. En ik ben altijd heel nieuwsgierig geweest. Wat dat betreft is de journalistiek het beste voor me geweest. Maar met de leeftijd (ik ben nu 55) wilde ik ook wel die ‘andere’ kant van het schrijven ontdekken, minder de dagelijkse gekte, mee op de lange termijn, romans en non-fictieboeken. Je kunt schrijven wel leren, maar als ik soms oude verhalen van mezelf teruglees toen ik twintig was weet ik zeker dat ik er ook gewoon talent voor had.

Wat is minst aantrekkelijke kant van het schrijven van een boek voor jou?Het zijn heel, heel veel uren. Momenten van twijfels ook, onzekerheid of je goed bezig bent. Een jaar of langer aan een roman werken, daar moet je geduld voor hebben, en jezelf kunnen pijnigen. En qua verdiensten krijg je die geïnvesteerde tijd nooit meer terug; althans ik niet, omdat mijn romans tot nu toe geen bestsellers zijn geweest.

En wat is de meest aantrekkelijke kant van het schrijven van een boek voor jou? Het plezier van een verhaal grotendeels of volledig verzinnen, zoals een roman, of het interessante verhaal van en over een bepaalde persoon, zoals Johan Cruijff, of gebeurtenis opschrijven. Omdat ik ook veel research doe, leer ik zelf ook heel veel van mijn eigen boeken. En ja, dan het gedrukte boek eindelijk in je handen hebben of in de winkels zien liggen, dat blijft een prachtig moment.

Staan er nog andere projecten op stapel? Ik denk niet zo op de lange termijn. Als de nieuwe roman uit is, ga ik pas echt denken aan wat ik daarna zal of wil doen. Misschien eens iets met food?

Wat vind jij een goddelijke maaltijd? Zóveel… Maar ik zei het al: vooral vis. Eentje van de Catalaanse kust dan maar, een suquet of een romesco de peix… Een heerlijke schotel met bijvoorbeeld zeeduivel, kokkels en garnalen, een zelfgetrokken visbouillon, een scheut witte wijn en een ‘picada’ van knoflook, amandelen en peterselie… Zelf doe ik er dan ook graag een paar pepertjes in.

En natuurlijk welke wijnen, ik weet dat één keuze niet mogelijk is? Bij een visgerecht blijft een albariño uit Galicië mijn favoriet, maar uit dezelfde regio komt ook de bijzondere en in Nederland minder bekende godello-druif, uit de kleine wijnstreek Valdeorras. En voor rood blijf ik ook in die noordwesthoek van Spanje, in de allermooiste wijnstreek die er bestaat: de Ribeira Sacra. Daar liggen de ranken op enorm steile hellingen aan de Miño-rivier, er kan alleen met de hand worden geplukt, en de mencía-druif krijgt er nóg meer allure door. Die wijnen zijn trouwens moeilijk te krijgen, ze gaan bijna allemaal direct naar restaurants over de hele wereld.

Wat lust je echt niet en waarom niet? Iets heel geks, want ik woon in Spanje: olijven… Het lukt me maar niet ze te eten, terwijl ik alle soorten extra verge olijfolieën goddelijk vind. Ik weet niet waarom, de smaak van de olijf zelf, als ik er in een salade toevallig een binnenkrijg, doet me altijd huiveren.

Waarheen ga je het liefst naar op reis? Ik zie regelmatig schrijftripjes naar Menorca, maar wat als je niet in heerlijk Sitges woonde? Ik hoef eigenlijk Spanje niet uit, zo’n groot en veelzijdig land is dat. Ik moet nodig weer eens naar Cabo de Gata, de zuidoostpunt, vrijwel verlaten, zonder massatoerisme, tussen de woestijnen en piepkleine dorpjes… Of het andere uiterste, de bergen van de Picos de Europa in het noorden. En buiten Spanje was twee jaar terug Thailand een ontdekking voor me; prachtige natuur, aardige mensen en natuurlijk waanzinnig goed eten. De straattentjes in het Chinatown van Bangkok, een fascinerend gebeuren.

Tot slot je nieuwe roman, ik las dat die roman het relaas is van 16 jaar lange en een heftige relatie tussen man en vrouw, die door een plotselinge gebeurtenis op zijn kop wordt gezet. Een heel andere Edwin, kun je een tipje van de sluier oplichten? Het idee komt uit vele bezoeken aan een oncologische afdeling, alweer lang geleden, toen ik zag hoeveel mannen hun vrouw verlaten wanneer die ernstig ziek wordt. Dus ik dacht: wat brengt een man daartoe, waar is de liefde geëindigd dat je zo’n stap kunt zetten, vertrekken terwijl je vrouw voor haar leven vecht. En ik ga daarna een stap verder: wat kan het antwoord van die vrouw zijn als ze herstelt… Wraak? Of juist nog meer liefde? En er wordt natuurlijk weer gereisd, in de roman, vanuit Amsterdam, waar het verhaal begint in de tent van de Levende Jukebox op De Parade, naar Nepal en Kreta, onder anderen…

foto: cover En ze deed het.

Het recept voor Edwin.

Gereons Keuken Thuis heeft genoten van de antwoorden van Edwin en zoals altijd in mijn serie Talk & Table, bedacht ik voor hem een recept. Het buitenleven begint te lonken. Dat zal in Catalonië zeker nu al het geval zijn. Ik kies dus, bij gebrek aan calçots in Nederland, voor een gerechtje van geblakerde preitjes met gegrilde eendenborst en bonbons van eendenlever in een omhulsel van peterselie, knoflook en amandel. De ingrediënten van picada. Het is weliswaar nog ochtend, maar ik proef het nu al. Anec rostit amb porro ennegrit. Omdat Edwin van Spaanse wijnen houdt kies ik voor rood uit de streek van Valencia, bio en gemaakt door een gepassioneerde Nederlandse wijnmaker. Een Neleman reserva monastrell-tempranillo 2013. Een jaar op hout gerijpt en twee jaar op fles. Geeft juist dat extra zetje aan deze wijn. Pepermunt, kers, laurier en eucalyptus voor bij de anec.

foto: prei & groenten blakeren.

Nodig (deze keer voor twee personen)

4 dunne preien

1 grote eendenborst

1 klein blikje eendenlever (Comtesse du Barry)

peterselie

amandelschaafsel

3 tenen knoflook

1 eetlepel zure room

Maldon gerookt zout

peper

grof zeezout

citroensap

EV olijfolie.

Bereiding:

Snijd de preien in de lengte in en was ze onder de kraan. Leg ze op de hete barbecue of als dat niet kan in de vlammen van je gasfornuis, totdat de buitenkant goed geblakerd is. Pak de geblakerde prei in aluminiumfolie en leg apart. Hak de knoflook, amandel en peterselie goed fijn en roer door elkaar. Meng het blikje eendenlever met een snufje peper en zure room door elkaar en draai er balletjes van. Rol deze door het mengsel van amandel, knoflook en peterselie. Zet even in de vriezer om op te stijven. Maak inkepingen in de huid van de eendenborst en bestrooi deze met zeezout. Grill de eendenborst op de huid op de barbecue of grillpan. Draai om en rooster de borst kort aan de andere kant. Laat even rusten voor je hem aansnijdt.

Haal de preien uit de folie en pel ze. Snijd de preien in stukken van 2 à 3 cm. Leg op twee borden en sprenkel wat olijfolie en citroensap. Een draai zwarte peper en wat gerookt zeezout van Maldon maken het af. Snijd de gegrilde eendenborst in dunne plakken en leg deze op het bord. Garneer het gerecht met de eerder gemaakte eendenleverbonbons.

Menja saborós!

En ze deed het, Edwin Winkels (ISBN 9789492037756) is een uitgave van Brandt en verschijnt in mei 2018. Het kost € 18,50.

17/02/2018

France profonde, kip uit de oven.

foto: Village bourguignon.

France profonde is behalve een term voor het platteland ook een gevoel. een hang van de soms wat depressieve Fransman naar het ongerepte leven buiten de grote stad. Lekker aanmodderen in de grond, groente verbouwen en een stukje jagen. Weg van de boulot, métro en dodo. (werk, forenzen en slapen) Een soort geboorterecht dat zijn wortels heeft in Revolutie, althans voor de burger. De adel en clerus verloren hun recht op het bezit van de grond en de burger ging ermee aan de slag. Overigens speelde de laatste koningin van Frankrijk, Marie Antoinette, al boerinnetje in haar eigen hameau de la Reine bij Versailles. Dat was in de 18de eeuw heel hip. Dartelen tussen het vee, in een Normandisch décor. Zo beleven heel veel stadsmensen en ook buitenlandse huizenbezitters nog steeds la France profonde. Gereons Keuken Thuis is er ook mee behept. Een weekje à la campagne laat mijn boerenbloed harder stromen en is natuurlijk hartstikke #fitforfun. Buiten zijn, in de tuin werken, hout voor de haard hakken, allemaal een prima work out. Al is er in de winter geen hand voor ogen te zien door de mist die optrekt vanuit het Saône dal en is het verraderlijk glad op de kronkelweggetjes door het eikenbos naar het dichtstbijzijnde stadje. Maar dat mag de pret niet drukken. Lekker knus voor de grote haard, luiken dicht (want buiten kom je toch niemand tegen) en koken maar. Een gevoel van tijd genoeg. Internet en social media zijn er toch niet of beperkt beschikbaar. Koken met de producten, die je op de zaterdagse markt hebt gescoord.

foto: de kaasmeisjes op de markt.

Het charmante aan Frankrijk is dat er op een Franse markt naast handelaren in allerlei waar, ook producenten staan. Nog steeds. Zoals de boerin, die zelf haar verse geitenkaasjes maakt. De Hollandse kaasmeisjes Suus&Paula, die met hun eigen geaffineerde Nederlandse kazen de Zuid-bourgondische markten onveilig maken. De dame met haar dahlia’s. In Louhans, de kippenhoofdstad is het zelfs op maandagochtend een getokkel en gekwaak van jewelste, als alle kipproducenten hun levende koninginnen van de Bresse meebrengen. Un vrai spectacle. De lokale wijnproducent. De paté- en terrinespecialist. Je kostje is zo gekocht. Langs de bakker voor een mooi stokbrood met een stevige korst. Voor mij is het een vorm van onthaasten. Na een korte koffiestop met een keur aan boodschappen terugkeren naar le bourg, zoals een hoger gelegen dorp wordt genoemd. Ik snap die hang van Fransen naar dat France profonde wel, want zondagavond staat de A6 weer vol voor de rentrée via één van de portes van de Parijse ringweg. Om er weer tegenaan te kunnen in het stadse leven.

Vandaag is het zaterdag met een heel makkelijk recept voor een kippetje met groenten en Provençaalse kruiden uit de oven. Instant France profonde maaltijd. Een heerlijk #nowaste gerecht. Ik voeg meestal toe wat ik nog in de ijskast vind. En als je een goede stevige boerenkip hebt gekocht is deze driemaal te gebruiken. Meestal houd ik na zo’n feestmaal (wij zijn maar met ons tweeën) het karkas en een borstfilet over. Precies voldoende voor de volgende stap in het proces. Je zet het karkas met koud water op het vuur en laat het dan uren lang trekken, totdat je een stevige kippenbouillon hebt. En daags erna maak je van de filet en wat champignons een ragout. We drinken bij de kip een rode passetoutgrain bij, de enige blend in Bourgondië van gamay en pinot noir.

Foto: kip met Provençaalse kruiden.

Nodig:

1 stevige kip, label Rouge, ca. 1,2 kg

500 g roseval aardappeltjes

1/2 paprika

1/2 winterwortel

1 rode ui

4 à 5 tenen knoflook

peper en zout

3 tl gedroogde Provençaalse kruiden

paprikapoeder

olie

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 220 graden. Snijd de aardappels, wortel en paprika in stukken en leg deze in een braadslee of ovenschaal. Pel de knoflooktenen en snijd de rode ui grof. Doe deze ook in de schaal. Leg de met peper, zout, paprikapoeder en Provençaalse kruiden van binnen en buiten ingewreven kip er bovenop, besprenkel met een beetje olie en zet deze midden in de oven. Ik gebruik meestal een Spaanse aardewerk cazuela als ovenschaal. Reken per 500 g kip ongeveer 20 minuten braadtijd. Soms laat ik het geheel wat langer op lagere temperatuur nagaren. Als de kip na een half uur een mooi korstje heeft zet ik de oven terug naar 175 graden en laat het gerecht nog een uurtje in de oven. Prik er met een vork erin om te zien of het vlees gaar is.

Laat de kip even rusten en serveer direct in stukken gesneden met de groenten en een lik Franse mayonaise.

14/12/201714/12/2017

Kerstwijnen uit Pays d’Oc.

foto: kerstwijnen uit Pays d’Oc.

Kerstwijnen uit Pays d’Oc. Organiseer eens in de aanloop naar je kerstdiner een kleine wijnproeverij thuis, met de IGP wijnen uit de Languedoc. Onlangs werd Gereons Keuken Thuis verblijd met een selectie van rood en wit uit deze regio in Frankrijk. Een prima excuus om eens te gaan voorproeven. Want zeg nu zelf dat is toch het allerleukste van de aanloop naar de kerstdagen? Selecteren, proeven, menu’s bedenken en matchen. Een homemade proeverijtje is hierbij een prima hulpmiddel. En nog gezellig ook! Je hebt alleen wat glazen nodig, eventueel een crachoir of in retro Nederlands kwispedoor (ik vind spuugbakje zo ongezellig klinken), een kurkentrekker en wijn. En natuurlijk wat proefkonijnen.

foto: IGP kurkentrekker.

Cépagewijnen, daar draait het om in de Languedoc. Van de druiven Big Five, maar tegenwoordig ook als IGP (Indication Géographique Protégée) onder de naam Vins de Pays d’Oc.

WIT

foto’s: de witte wijnkeuze.

Calmel & Joseph, Villa Blanche chardonnay 2016. De druiven voor deze witte wijn worden verbouwd op vulkanische grond en in twee fases geplukt. Tijdens een early harvest en twee weken later als het suikergehalte hoger is. Dit om de frisheid te behouden. Een maceratie (weken van de druif en schil) gedurende 4 dagen op een temperatuur van 5 graden Celsius volgt, daarna persen en fermentatie op gecontroleerde temperatuur van 15 graden. Hierna wordt de witte wijn 3 maanden op eiken gelagerd.

Villa Blanche chardonnay heeft een heldere licht groen/gele kleur, een neus van abrikoos en perzik. De smaak is fris en fruitig met hints van mineralen. Maar de frisheid blijft. Drink deze wijn als aperitief of bij gevogelte in roomsaus. Of, heel klassiek, bij de rogvleugel van Jean sur Mer uit mijn kerstparade. Calmel & Joseph is te koop bij wijnvoornu.

Domaine la Fadèze, Terret 2016 uit Marseillan vlakbij de étangs, waar de moules de Bouzigues worden gekweekt. Een heerlijk stuk Zuid Frankrijk. De terret gris is een lokale druif, die goed gedijt op klei en kalkzandsteen. De druif levert frisse elegante wijnen op. Gerijpt op stalen tank. De kleur is bleek geel met een neus van citroengras, mango en ananas. Drink deze wijn bij bouillabaisse of hoe kan het ook anders oesters! Denk eens aan de drie oesterbereidingen uit Bretagne à la carte. Verkrijgbaar via Wierdense wijnhandel

Domaine Saint Hilaire, vermentino 2016. Wijngaarden bij een klooster. Geen onbekend domein voor Gereons Keuken Thuis. Ik gebruikte al regelmatig hun cépage chardonnay tijdens wijnproeverijen. De vermentino druif groeit op kalk zandsteen en klei. Na de pluk volgt een korte maceratie op lage temperatuur. De fermentatie vindt gecontroleerd plaats op RVS. Een witte frisse, wat stuivende witte wijn met een neus van limoen, abrikoos en iets tintelends, iets peperigs. Friszure smaak met een lange afdronk. Heerlijk als aperitief of bij de aardpeer met cavolo nero chips uit Leafs (zie kerstparade) Deze wijn wordt geïmporteerd door Karakter wijnen uit Amsterdam.

ROOD

foto: keuze uit 3 rood.

Gérard Bertrand, bio merlot, réserve spéciale 2014. Een cépage wijn van dit bekende huis, met passie voor mediterrane smaken. Na pluk weken de ontsteelde druiven tussen de 12 en 20 dagen. Daarna volgt persing en fermentatie op gecontroleerde temperatuur. Dit levert een wijn op met rijpe fruittonen en zijdeachtige tanninestructuur. De kleur van deze wijn is donker robijnrood. De geur bevat naast geuren van kers, bes, pruimen en kruiden, leer en truffel als aardse tonen. Een volle wijn voor bij stevige kazen en gegrild (lams)vlees. Deze wijn is te koop bij Sligro.

Les Jamelles mourvèdre, cépage rare 2015. Een rode IGP, die Gereons Keuken Thuis al proefde in de #tastepaysdoc pop up winebar in november. De mourvèdre druif groeit op gemiddeld 100 meter hoogte op kalkzandsteenbodems aan de kust van de Languedoc. De maceratie duurt 3 weken tot het einde van de fermentatie. Geen gescheiden proces. Een intens rode kleur, een neus van aardbei, persik en krent. Een hint van de garrigue, zo typisch voor deze streek. Lange afdronk, gebalanceerde tannies en karaktertje. Heerlijk bij wild of de Hachis met konijn en witloof van Jeroen Meus. (zie wederom mijn kerstparade) Les Jamelles is verkrijgbaar via gastrovino.

Domaine Reine Juliette, carignan 2016. Een jonge rode wijn vol karakter. Na 15 tot 20 dagen inweken volgt een fermentatie op een gecontroleerde temperatuur van 26-28 graden Celcius. Hierna volgt de malolactische gisting op RVS tanks. Deze carignan heeft een elegante rode kleur, een neus van rijp fruit en specerijen. De wijn voelt zacht aan op je verhemelte, met tonen van rijpe pruimen en ander donker fruit. Proef ook de lichte vanille touch. Een welkome begeleider van tapas, charcuterie en wie weet bij de Bijbelse rode linzensoep van Alexander Gershberg. Domaine Reine Juliette is te koop bij Hart’s wijnhandel aan de Vijzelgracht.

Kerstwijnen uit Pays d’Oc, proef en schenk ze tijdens de feestdagen. Mocht je nog wijnvragen hebben? Schroom dan niet om onder deze blogpost een reactie te plaatsen! Dat kan nog tot en met 22 december!

Noot: deze wijnen werden mij als #sample opgestuurd door een PR vertegenwoordiger. Ik word hier niet voor betaald. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

09/12/201711/12/2017

Kerststress, kent u dat? Deel 2.

foto: inspiratie bij Hallen hotel.

Kerststress, kent u dat? Vandaag deel 2. Twee weken geleden gooide ik deze knuppel in het hoenderhok. Een aantal tips om goed voorbereid voor de dag te komen tijdens de kerstdagen. (of juist niet) In de tussenliggende twee weken is Gereons Keuken Thuis veel en route geweest. Gaan proeven van al het moois, dat de wijnboeren van Chili aanbieden, op een rijstsafari door de “hipster” Javastraat, aanschuiven aan een Sardijns diner in het Hilton, naar het jaarlijkse kerstgebeuren van HEMA in Noord en op pad langs de warenhuizen zoals Saks off 5th en Bijenkorf in Amsterdam. Wat doen zij met de kerst, wat is hun thema dit jaar? Ik geniet altijd van al het moois, dat in december is te beleven. Ik blader door de clubbladen van de grote supermarkten.Voeg daarbij de culi- en vinipost, die regelmatig op de mat ploft en ik kan aan de slag. Met mijn menu’s uit de kookboeken van dit jaar, een heuse wijnparade en het uitvoeren van alle ideeën, die ik in mijn koppie heb. Zo is de tijd naar Kerst nooit eentje van stress, maar een ongoing process! (dat rijmt)

foto: de rode petit verdot Niche.

Tip 1

Wijnen van de HEMA. Op donderdag 7 december liet Harold Hamersma de heerlijke wijncollectie van de Hema proeven aan de aanwezige bloggers en foodies. Hij startte met een bijzondere cava, bubbels uit Catalonië, als kerstaperitief, gevolgd door hun witte Tourraine van de sauvignon blanc druif en de bio witte wijn viognier/chardonnay van Neleman. Rood in de vorm van een primitivo uit Apulië en petit verdot uit de regio Valencia. Tot slot de fameuze Clairette de Die voor bij de oliebol en appelflap.

foto: cateringtips at Hema.

Tip 2

Walking dinner. Maak het je makkelijk met kerst. Tegenwoordig is er zoveel kwalitatief kant en klaar te koop. Een mooie plank vleeswaren, een stevige ambachtelijke soep, kleine fingerfood hapjes en heerlijk zoet om de maaltijd af te sluiten. Vergeet het alleen niet tijdig te bestellen, online, dan wel bij je vakspecialist. Richt een tafel in als centraal punt voor een echt walking dinner.

foto’s: zilveren gorilla’s en roze squirrels at Saks off 5th.

Tip 3

Kerstdecoratie kopen vlak voor de kerstdagen. Veel winkels moeten daags voor kerst nog van heel wat kerstrommel af. Gereons Keuken Thuis scoort dan vaak heel wat kerstkoopjes, zoals aparte kerstballen, leuke bordjes, glazen of andere snuisterijen. Of een nieuw kledingsetje. Vaak doet de Bijenkorf veel kerstdingen weg met kortingen tot 70%. En ook het nieuwe Saks off 5th is een aanrader. Mooi schrijfpapier, Amerikaanse kerstdecoratie en merkkleding.

foto: Space Odyssee at Bijenkorf.

Tip 4

Ga je niet te buiten aan te moeilijke gerechten en diners. Opgehitst door de commercie gaan veel mensen voor een diner, dat boven hun krachten ligt. Ineens ligt de ijskast vol met wild, oesters, ingewikkelde groenten en dure wijnen. Het levert veel hoofdbrekens, boodschappen- en keukenstress op. In haar boek Voer voor Vrienden van Eva Posthuma de Boer geeft zij duidelijke tips en trucs voor etentjes (niet alleen kerst), zodat je klaar voor de start bent. Maak ook geen dingen, die je nog nooit hebt gemaakt. Want oesters open maken is echt iets wat je moet oefenen, zodat je gasten dadelijk niet met gruis in hun mond zitten. Meestal eet Gereons Keuken Thuis met kerst, wat hij in de rest van het jaar ook zou eten/maken.

foto: snuffel in boeken

foto: oefen eerst een paar keer met die Zeeuwse platte van Prins & Dingemanse. Heerlijk zilt!

Tip 5

Beleef de kerstdagen in stilte. Maak een wandeling in het laatste daglicht. Kerstmis is geen wedstrijd, ondanks dat je die indruk weleens zou krijgen. Zeker in deze tijd van plaatjes op social media. Lees dat lekkere boek, waar je al het hele jaar niet aan toekwam. Schrijf een leuk kerstverhaal om voor te lezen aan je familie. Print het verhaal uit en geef het mee aan je gasten. Ik neem vaak de gelegenheid ten baat om alvast plannen te maken voor het nieuwe jaar. Want Kerstmis betekent voor mij vooral vooruitkijken. Kerststress, kent u dat?

foto: de rust van de duinen.

30/11/2017

Wijnboek: Dat smaakt naar meer.

foto: cover Dat smaakt naar meer.

Wijnboek: Dat smaakt naar meer. Een wijn ontdekken, die bij jou past of bij het gerecht dat je dit jaar met kerst gaat serveren. Voor velen betekent dat hoofdbrekens. Dat merkt Gereons Keuken Thuis ook vaak tijdens zijn wijnpresentaties. Maar niet getreurd, precies op tijd voor het de komende feestdagen is onlangs het wijnboek Dat smaakt naar meer van top sommelier Jan-Willem van der Hek verschenen. Hij neemt je mee op pad langs de wijnsmaken en helpt je keuzes te maken. Een boek om onder je arm mee te nemen als je wijn gaat kopen, aldus de handige wine bucket list-tip #2. Geen gek idee. Van der Hek is de beste sommelier van Nederland. Hij kreeg regelmatig de vraag “Ben jij sommelier? Tjeetje, jij bent jong voor een sommelier!” Geen vreemde reactie, want rondom wijn heeft lang het aura gehangen van beige corduroy bandplooibroeken van een Twents merk, blauwe blazers met koperen knopen, brogues en een wat stoffige keldergeur. In dit boek stoft Jan-Willem van der Hek graag deze mythes af. Wijn is modern en voor iedereen. Gewoon een kwestie van wat theorie en praktijk. Inderdaad zo werkt het. Oefening baart kunst. Gewoon een eigen register voor jezelf ontwikkelen van smaken en wijnetiquette. We gaan direct aan de slag.

Dat smaakt naar meer start met een gebruiksaanwijzing. Hoe gebruik je dit boek, wat is smaak en welke basiskennis is nodig, alvorens je wijn gaat kopen en drinken. Theorie volgt: Hoe worden witte, rode en rosé wijnen gemaakt. Wat komt er bij kijken als je bubbels maakt? Heel duidelijk uitgelegd. Proeven is de volgende stap. het ontdekken van zoet, zuren, alcohol, tannine, power en complexiteit. Hoe proef je? Gebruik een proefformulier.

De algemene wijnsmaken komen vervolgens aan bod, van wit, van rood, van rosé, van mousserend tot zoet. Met telkens een tip of trucje voor je wine bucket list. Van der Hek bespreekt de stijlen van fris wit via harmonieus en mild tot rijk en rond aan de hand van witte druivensoorten. Erg leerzaam. De rode wijnvariant tot complex en krachtig, wederom in kenmerkende druiven. Voeg daar wat kennis van rosé, bubbels en zoet aan toe en je kun prima als sommelier de show stelen tijdens het komende kerstdiner. Nog 3 weken om te oefenen. Ook met de praktijk. want hoe vind je de wijn, die bij je past? Waar koop je wijn en wat betaal je ervoor? Tools om thuis van wijn te genieten van kurkentrekker tot glas. Decanteren, de temperatuur. Je maakt het je in een handomdraai eigen. Gereons Keuken Thuis neemt dit handzame boekje mee naar de winkel, op zoek naar de kerstwijnen voor dit jaar. En mocht het de Sint behagen is dit een ideaal cadeau voor je vrouw of man, als die dit jaar de rol van kerstsommelier krijgt.

Dat smaakt naar meer, ontdek de wijn die bij je past. Jan-Willem van der Hek (ISBN 9789000357666) is een uitgave van Het Spectrum en is te koop voor € 20,00

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

22/11/201722/11/2017

Chilean Wine Experience.

foto: de verborgen wijngaarden van Chili.

Chilean Wine Experience. Op een natte maandagavond trok Gereons Keuken en Route oostwaarts richting hotel Casa 400, altijd een beetje thuiskomen, om heritage wijnen uit het zuiden van Chili te ontdekken en proeven. Chili is natuurlijk een bekend wijn-exporterend land, maar wij kennen in Nederland vooral de wijnen uit de noordelijker gelegen wijnregio’s. Verborgen in het zuiden van Chili liggen de wijngaarden van Maule, Itata en Biobio. Hier worden rode en witte wijnen gemaakt van oude druivensoorten, als cinsault, carignan, país, muscat en sémillon. In tegenstelling tot wat velen denken, zijn veel druivenranken in deze streken meer dan honderd jaar oud. Toch worden deze viñas viejas als noviteit beschouwd. Gebieden vol terroir en wijnmaaktraditie. Een moeilijke taak voor de wijnmakers, gezien de droge gronden en veelvuldige aardbevingen. Maar zij zetten door, want hun toekomst komt uit het verleden. Met hun old Chilean bush wines. Nieuw voor Nederland.

foto: espumante Brutall.

Niet alleen de kwaliteit en smaak, maar ook de sociale cohesie, de symboliek, geschiedenis en ontwikkeling van deze wijngebieden op droge gronden maken, dat deze heritage wijnen zich onderscheiden van de andere Chileense wijnen. Tijd dus voor een echte Chilean Wine Experience!

Gereons keuken Thuis startte met Brutall van Viña Piedras del Encanto, een gedurfd experiment, dat zo’n twee jaar geleden startte. Een nieuw label, Brutall voor mousserende wijnen uit de Itata vallei. Gemaakt volgens de méthode traditionelle van 100% muscat. Een mooie begeleider voor bij de appetizer, die bestond uit “pan amasado” (Chileens brood) en een “chanco en piedra“, een salsa van tomaat, peper en knoflook.

foto: El Perla.

Van Terroir Sonoro proefde ik een 100% mucat, wit voor bij de surf&turf gang, bestaande uit een empanada en gamba met maissalade en krabmayo. Een apart verhaal is dat sommige druiven van Terroir Sonoro opgroeien met speciaal voor hen gecomponeerde muziek.

foto: ceviche met bruine bonensalsa.

Bij de ceviche van makreel met bruine bonensalsa proefde ik een sémillon El Perla van Bisogno Wines uit de Maule vallei.

foto: viña Gonzalez Bastias.

Tijd voor rood, van de typische druif país, rood van Viña Gonzalez Bastias, handgeplukt en geperst met minimale interventie en natuurlijke gisten. Twaalf maanden lagering in aardewerk potten. Dat proef je, alhoewel de wijnen wat koud werden geschonken. De kippendijtjes met merken, Chileense zoete aardappelfrites lieten zich er goed bij smaken. Tijd voor een uitstapje naar de carignan druif van Moretta Wines, gedreven jonge vrouwen, die van deze druif een fruitige en sappige rode Carigno del Maule maken, die ondanks dat deze wijn op hout rust verbazend fruitig blijft.

foto: ossenhaas met Trifulca.

Bij de gebakken ossenhaas met broodsalade, mais puree en salsa diablo en mojo, proefde ik de 100% cinsault van Viña Trifulca, een fermentatie van 10 dagen, waarbij 30% van de druiven een macération carbonique ondergaat. Daarna gaat de wijn op oude Franse vaten.

Het wijnfeest eindigde met een dessert wijn van Erasmo, gemaakt van 100% torontel druiven, die twee maanden worden gedroogd, daarna geperst en gefermenteerd in oude Franse vaten. Zoet met behoud van de zuren. Het vormde een mooie pairing met het dessert van crème caramel met hazelnoot, ananascake met méringue en mojito ijs.

foto: het slotakkoord met Erasmo.

Wat een feest, de Chilean Wine experience en wat een keur aan wijnen en smaken. Opgetogen vertrok Gereons Keuken en Route huiswaarts. De wijnen uit Zuid Chili zijn een echte descubremiento, ontdekking. ¡Disfrutalos!

01/11/201701/11/2017

Pays d’Oc pop up winebar.

foto: Pays d’Oc pop up winebar.

Pays d’Oc pop up winebar. Gisterenavond was hij voor het eerst te bewonderen, de pop up bar op de bel étage van Odeon aan het Amsterdamse Singel. Zo’n dertig jaar geleden kwam ik daar om te dansen en met medestudenten bier te drinken. Op deze 31 oktober bezocht Gereons Keuken Thuis het gebouw om te proeven van al het moois, dat Pays d’Oc IGP al vijfendertig aan wijnen biedt. Dat willen ze van woensdag 1 tot en met zondag 12 november delen met het publiek.

foto: binnen in de pop up wine bar.

Wit, rosé en rood uit de Languedoc, een zeer gevarieerd wijngebied in Zuidwest Frankrijk. Voorheen bekend om zijn slobbers, maar dat is al jaren niet meer het geval. Hiervandaan komen echte juweeltjes, die onder de noemer gems worden verkocht. De tijdelijke kaart van Pays d’Oc pop up winebar schenkt meer dan vijftig wijnen, veelal monocépages, ook van onvermoede druivenrassen.

Bij binnenkomst startte Gereons Keuken Thuis met een semillon vermentino blend, stuivend in je glas. Een mooie binnenkomer. Hierna was het tijd voor een van de Big Five, de chardonnay, precies zoals je verwacht van zo’n cépage.

foto: pop up sommelier Wouter legt uit.

foto: 50 plus vins sur l’ardoise

De fraaie bar nodigde uit de uitgebreide kaart verder te inspecteren en her en der te proeven van de schappelijk geprijsde wijnen. Sommelier Wouter is de komende 12 dagen de gastheer van deze pop up winebar en verraste mij met een kloeke witte gemaakt van de druivensoort rolle, een soort met elliptische druiven, die een karaktervolle en aromatische witte wijn geven. Daarna was het tijd voor een gewürztraminer, fijn wit uit Pays d’Oc. Rood kwam in de vorm van een uiterst soepele mourvèdre als monocépage en twee verschillende rode wijnen gemaakt van petit verdot. Allemaal niet mis.

foto: monocépage van les Jamelles.

Wat een keuze biedt Pays d’Oc. Gereons Keuken Thuis komt er zeker op terug, al was het maar in mijn aanstaande kerstwijnen line up. Maar voor nu stap eens binnen op Singel 460 en maak je keuze uit het mooie assortiment van de Pays d’Oc pop up winebar. Nog 12 dagen lang vanaf vandaag, van 16 tot 23 uur geopend.

25/09/201729/12/2017

France profonde, terrine.

foto: portail

Het is maandag . “La France profonde. Als je mijn blog leest, zal het je niet ontgaan dat ik een fervent Frankrijkganger ben. Ik vind het heerlijk om met de auto fraaie steden te bezoeken, wijnen te proeven en in te slaan, me te koesteren in de Mediterrane zon -se lézarder, zoals Fransen, dat zo mooi noemen- of op het platteland te sudderen. Kleine verlaten dorpjes tussen de wijngaarden, akkers en velden voor zonnebloemen. Waar het angelus tweemaal daags slaat. Geautomatiseerd of handmatig. Winters in de mist van het dal. Het rokerige van de Bourgogne. La France profonde, de luiken dicht en het houtvuur aan. La solitude van de kleine dorpen.“

foto: le bourg de Mancey

Dit was de intro van mijn gastblog op de leuke Franse site van René Meesters, het eten is klaar. Ik realiseerde me ineens, hoeveel ik in de zes jaar dat mijn blog bestaat heb geschreven over de hexagone. Over Lamartine en zijn eieren in rode wijnsaus, die Yvette van Boven gretig overnam in een paasnummer van Libelle. Of de avonturen van mijn sprookjesfiguren, die graag en route zijn. Van Pontarlier tot Saint Tropez! Elke keer beleven ze nieuwe dingen en proeven nieuwe smaken. Of Théo die mee mocht met de jagers om in het voorjaar de aanwas van zwijnen te tellen. Lotharingen, de madeleines van Proust, de babas uit Nancy. Ik kan er over blijven vertellen. Ik ben namelijk verknocht aan de campagne. En terrines.

Vandaag daarom een herhaalrecept van mijn terrine de campagne. Dat is natuurlijk ook France profonde. Daarom geniet ik zo van de kookboeken van Stéphane Reynaud. De lol vind ik van bezig zijn met het vleesdeeg dat je er elke variant van een terrine van kunt maken, die je wilt. Of door toevoeging van lever een paté. De herfst komt eraan, dus ik zou zeggen handen uit de mouwen en kneden maar. Glas passetoutgrain van de Caves de Mancey erbij en het herfstfeest kan beginnen.

foto: terrine de campagne.

Nodig:

250 g schouderkarbonade zonder bot

500 g half om half gehakt

12 gedroogde pruimen

5 sneden oud brood zonder korst

2 tenen knoflook

1 glas cream sherry

1 dl slagroom

50 gram gepelde walnoten

200 g ontbijtspek

1 tl gedroogde tijm

2 eieren

1 tl chilipoeder

zout en peper

Bereiding:

Snijd het vlees van de schouderkarbonade zo fijn mogelijk. Snijd de korstjes van het oude brood en week deze in een mengsel van room en eieren. Voeg de tijm, chilipoeder. peper en zout toe aan het brood/roommengsel. Doe het vlees en gehakt erbij en meng goed door elkaar. Week de gedroogde pruimen in de sherry. Snijd ze daarna in stukjes. Hak de walnoten (niet te) fijn. Meng de pruimen en walnoten door het vleesmengsel.

Bekleed een vorm of patéschaal met de spek en laat deze iets over de rand hangen. Vul de vorm met het vleesmengsel en druk goed aan. Schud goed met de vorm om luchtgaten in de terrine te voorkomen. Dek af met de spekplakken.

Verwarm de oven op 180 graden. Vul de grote ovenschaal met heet water. Zet daarin de terrine. Bak het geheel in 50 minuten gaar. Haal op het einde het overtollige vet van de terrine. Laat de terrine afkoelen. Serveer in dikke plakken met bijvoorbeeld wat gebakken appels. Of kleine zure cornichons.

foto: dorpsplein Mancey.

15/08/201715/08/2017

Franse foodparade.

foto: dans ma cuisine.

Een heuse Franse foodparade. Op mijn oproep in het kader van de Franse zomerweken zonden een aantal bloggers een Frans recept in. Eerlijk gezegd had ik wat meer verwacht, maar degenen, die een recept stuurden, zijn behept met de Franse cuisine. Dank dames voor de moeite! Gereons Keuken Thuis ontving recepten voor een stoofschotel, een salade, een clafoutis, een tian met wijntip en een reis langs de Loire. Tijd voor een round up, nu de Franse zomerweken rap richting rentrée gaan. Met onderstaande tips is het lekker nazomeren.

foto: het lamsvlees van Martine.

Martine van het blog Duizend en 1 dag at eens op een zonovergoten dag in Frankrijk zulk lekker lamsvlees, dat ze besloot bij haar thuiskomst direct een langzaam gegaarde lamsschenkel te maken.

foto: salade Niçoise van Hanneke

Hanneke de Jonge, blogger van Culinea zocht het zonnige Nice op voor de bekende salade en gaf er een romige twist aan. Zij verrijkte de salade Niçoise met een basilicumdressing. Glas rosé erbij en je waant je instant aan de azuurblauwe Baie des Anges.

foto: tartiflette van Tessa.

Tessa Zijlstra, de créatrice van I am cooking with love gaat voor stevige kost uit de Franse Alpen. Tartiflette gemaakt met reblochon. Lekker voor na het skiën of gezien de weersomstandigheden deze zomer in de Alpen ( dit jaar de eerste sneeuw op 10 augustus) als plat estival.

foto: Tian provençale van Ingrid.

Ingrid Larmoyeur wijnkenner en kookgek van Vinissima verkeert in Provençaalse sferen met een tian de légumes en serveert er een kloeke rode Gigondas bij. Instant zuiderse zon op je bord en in je glas.

Het nagerecht uit de Limousin en Auvergne kwam van ElsaRblog. Een klassieke clafoutis met kersen, maar ook andere rode fruitsoorten worden gretig verwerkt in dit gerecht. Elsa R noemt de clafoutis de ultieme kersentaart.

foto: goed uitgerust keert Jody terug.

Ter afsluiting van deze round up gaan we op pad met Jody Mijts, de reislustige en culineuze blogger van Ongewoon lekker, die altijd huiswaarts keert met een goed bepakte auto vol heerlijkheden uit de Hexagone. Gereons Keuken Thuis herkent dat goed “uitgeruste” gevoel. Deze keer verkende Jody de Loire en schreef een blogpost vol vakantietips.

Hiermee eindigt de Tour de France in recepten van bloggers. Mocht je zelf nog aanvullingen hebben op deze Franse foodparade? Schroom dan niet je trouvailles in een reactie op deze post achter te laten.

Je vous souhaite bonne rentrée!

09/08/2017

Paars is het nieuwe groen, koken met aubergine.

foto: paars is het nieuwe groen.

Paars is het nieuwe groen. Het paars van de aubergine wel te verstaan. Hoewel, getuige de inhoud van de box, die Gereons Keuken Thuis onlangs ontving er ook andere kleurtjes mogelijk zijn. Maar laten we het voor vandaag maar bij de paarse rakkers houden. Deze vrucht of is het een groente wordt in andere landen, zoals Italië, Frankrijk en ook Griekenland aanmerkelijk meer gegeten dan in ons koude kikkerlandje. Dat terwijl er zoveel mogelijk is met dit mooie tuinbouwproduct. Paars is het nieuwe groen, koken met aubergine. Als armeluis kaviaar uit de Provence, in de Libanese baba ganoush, de zoetzure Siciliaanse caponata, melanzane alla Parmigiana of als imam bayildi voor een flauwgevallen priester. Of gewoon gegrild #alfresco met verkruimelde fetakaas. Keuze te over, dus geen smoesjes meer om niet aan deze paarse rakker te geraken.

foto: aubergine voor de imam bayildi.

Op een voor deze zomer karakteristieke druilerige zondagmiddag ging Gereons keuken aan de slag met een emblematisch gerecht uit Hellas, de moussaka. Een gerecht, bedacht door de Griekse chefkok Nikolaos Tselementes in zijn queeste om een pure nieuwe Griekse keuken te creëren na de val van het Ottomaanse rijk. Een hartverwarmende ovenschotel, die vele varianten kent en bij mij elke keer anders uitpakt. Geeft niets, je huis gevuld met de geur van geroosterde aubergine, een hint kaneel, kaas en de licht zoete saus voor tussen de aardappel- en auberginelaagjes. Ik noem het warm eten met tevredenheid. Erbij een stevig glas rood uit Apulië.

video: koken met aubergine.

Nodig:

2 aubergines in plakken

1 rode paprika

3 grote aardappels in dunne plakjes

2 rode uien gesnipperd

2 tl kaneelpoeder

1 blik tomatenblokjes

1 glas rode wijn

500 g runder- of lamsgehakt

3 tenen knoflook fijn gehakt

peterselie

oregano

peper en zout

olijfolie

3 dl melk

60 g boter

60 g bloem

1 tl nootmuskaat

100 g gruyère

foto: assembleren maar!

Bereiding:

Bak alle plakken aubergine kort aan in de olie en laat uitlekken op keukenpapier. Fruit de uien in wat olie. Voeg twee tenen knoflook toe. Bak daarna het gehakt mee. Voeg de kaneelpoeder, peper en zout toe. Blus het geheel af met de rode wijn. Voeg de tomatenblokjes toe. Laat kort sudderen. Vet een ovenschaal in en maak om en om lagen van rauwe aardappel, groente, peterselie en vleessaus. Maak een bechamelsaus. Verhit de melk. Smelt in een andere pan de boter, voeg de bloem toe en maak er een lichtbruine roux van. Giet langzaam de hete melk erbij en blijf roeren. Laat de saus iets inkoken en voeg nootmuskaat, peper en zout toe. Laat de saus afkoelen en voeg de gruyère toe. Voeg wat melk toe als de saus te dik wordt. Giet de bechamelsaus in de ovenschotel. Bak de moussaka 45 minuten in hete oven op 180 graden.

foto: moussaka voor en na de oven.