Het nieuwe kookboek van Annabel Langbein SIMPLE PLEASURES

 foto: simpele geneugten van de nazomer!

Blij verrast was ik toen ik het kookboek Simple Pleasures van Annabel Langbein op mijn deurmat vond. Ik had al eens gekookt uit de Free Range Cook. Wie Annabel Langbein is  hoef ik zeker niet te vertellen. Kijk naar 24Kitchen of beter nog lees mijn interview op http://gereonskeukenthuis.nl/blog/talk-and-table-free-range-cook-annabel-langbein/

Ik was blij verrast om op de cover het servies te ontdekken, dat ik in Gereons Sea Spot ook gebruik. Het boek opent een heel scala aan mogelijkheden. Ideeën voor  een oogstfeestje met gerechten voor tijdens de perenpluk in Brabant. Een maaltijd aan zee op het strand. Mogelijkheden ten over. Ik ga het allemaal doen.

Het kookboek Simple Pleasures is een kookboek vol heerlijke en eenvoudige recepten. Het boek prikkelt je zintuigen. Je krijgt meteen zin om aan de slag te gaan. Misschien is dit wel het aanstekelijke aan de stijl van Annabel. Nooit moeilijk, met verse seizoensingrediënten. Daar draait het om. Annabel geeft ook tips voor menu’s, voor feestjes voor dinertjes. In die zin is het voor de wat luiere kok een erg goed boek. Hup aan de slag met je ingrediënten. Simpeler kan een plezierige maaltijd niet zijn.

Ik maakte onder andere een boerenlunch van een gepocheerde kipsalade (blz. 131 en 137), een saffraan/spinazierisotto (blz.86) en toe een tarte tatin. (blz 252). Voor dit dessert had ik geen appels voor handen, maar peren genoeg. Het is tenslotte herfst aan het worden. En wat voor één met al deze geneugten!

Simple Pleasures is uitgegeven door http://www.unieboekspectrum.nl en ligt vanaf nu in de winkels.

De kortingsbon hieronder kun je printen en geeft recht op een korting van vijf euro.

Nederlanders verkopen Nederland, Overijssel door Nico.

Op deze zonnige maandag in september aandacht voor de inzending van Nico den Hollander. Hij is de schrijver van het boek “Mannen kunnen koken”, dat dit najaar verschijnt. Ik schreef hier vorige week over. Word ook aandeelhouder. Voor het thema Overijssel zond Nico het onderstaande recept in, met een Zwolse connotatie.


Pannenkoeken met ijs en een romige karamel saus van Zwolse balletjes met een topping van Zwolse balletjes.

Voor dit gerecht worden alleen maar ingrediënten uit Zwolle en omgeving gebruikt.
Het meel
Komt van de Windesheimer molen een windkorenmolen aan de N337 van Zwolle naar Wijhe ter hoogte van de plaats Windesheim. Een molen met een lange historie;
In 1391 kregen de Broeders des Gemenen Levens[1] van het toen net gevestigde klooster bij Windesheim toestemming voor de bouw van een molen. In december 1747 brandde de molen af en werd er op enkele honderden meters afstand van deze locatie een nieuwe molen gebouwd. Deze werd gerestaureerd in 1952 en 1974. In 2008 is de molen wederom gerestaureerd.
Het ijs
IJs zonder gedoe zoals Erben Wennemars dat schrijft op zijn homepage/website.
Een heerlijk fris biologisch yoghurtijs, weinig meer aan toe te voegen.
Zwolse balletjes
In 1845 kocht de heer J. van der Kolk van zijn schoonvader het recept voor de ouderwetse specialiteit ‘steken’. Deze snoepjes werden alleen in Zwolle gemaakt. De familie van der Kolk vestigde zich in een winkelpand aan het Grote Kerkplein en richtte het in als stekenbakkerij. Het huis staat nu bekend als het Zwols balletjeshuis. Het eeuwenoude recept is natuurlijk geheim. In de nostalgische winkel is ook ander oudhollands snoepgoed te koop, zoals stroopsoldaatjes, wijnballen en duimdrop.

 

Ingrediënten: pannenkoeken

400 gr. (pannenkoeken)meel van de molenaar
3 eieren (biologisch)
± 800 ml ½ volle melk (biologisch)
Snufje zout
Boter/olie of margarine om de pan in te vetten
Ingrediënten, Romige Zwolse balletjes saus
150 g Zwolse balletjes + extra om te garneren
3 el water
2 el roomboter
50 ml slagroom
Ingrediënten garnering
Aardbeien en banaan vers en in stukjes gesneden (of vers fruit naar smaak en seizoen)
Zwolse balletjes, fijn gemaakt

Bereiden:

Bereid de pannenkoeken zoals je gewend bent, alle ingrediënten met elkaar vermengen en indien nodig het beslag wat dunner maken. De een houd van dikke pannenkoeken en de ander weer van wat dunnere pannenkoeken (crêpes).
Bewaar de pannenkoeken in een lauw/warme oven.
Romige Zwolseballetjes saus
De Zwolse balletjes in een plastic zakje doen en met een paar flinke klappen van een steelpan deze klein slaan. (bewaar wat voor garnering)
Je kan ervoor kiezen om een bepaalde smaak te maken door de saus van uitsluitend 1 smaak te maken.
In een pan enkele eetlepels water en de vermalen Zwolse balletjes verhitten totdat ze smelten. Let op niet laten karamelliseren. Voeg al roerend de boter toe. Als het een egale massa is de slagroom beetje bij beetje toevoegen. Zodra er een mooie gebonden saus ontstaat de pan van het vuur nemen en de saus bewaren.
Serveren:
Vouw de pannenkoek in drieën schep er (minimaal) 2 bolletjes ijs en wat stukjes verse aardbeien op. Vouw de uiteinden naar elkaar toe.
Besprenkel met de lauwe saus en bestrooi met wat verkruimelde Zwolse balletjes.
Lekkerder kan ik het niet maken.
Nb.
Je kan natuurlijk overdrijven maar voor de liefhebbers er dan ook nog een flinke dot (verse) slagroom erbij.
En voor de echte liefhebbers; fijn gesneden chilipepertje (½ zonder zaadjes) aan de saus toevoegen. Geeft een verrassende ‘byte’.

 


[1] Vanwege de bestaande onvrede met allerlei ongewenste kerkelijke praktijken vonden de predikingen van Grote instemming bij een grote groep mensen. Kort na zijn bekering in 1374 bracht hij een groep vrouwen onder in zijn ouderlijk huis te Deventer. Ze vormden daar een gemeenschap die de door hem voorgestane levenswijze van praktische vroomheid en spiritualiteit en arbeid in praktijk bracht. De zusters, en wat later ook de broeders, zochten een geestelijk reveil tegen de verloedering van het leven en de verruwing van de volkse zeden.

 

Mannen kunnen koken

foto: Nico den Hollander

Ik ben een man en ik kan koken. Die twee dingen weet ik zeker, daar ga niet over uitweiden.. Dat is de eerste gedachte die ik kreeg toen ik de titel “Mannen kunnen koken” van Nico den Hollander las. Dit boek, dat dit najaar verschijnt, is Nico’s derde kookboek. Voor Nico is het koken en schrijven hierover een uit de hand gelopen hobby. Hebben we toch veel gemeen. Zal door mijn  Brabantse roots komen zegt hij op de site www.mannenkunnenkoken.nl Een stoer kookboek voor mannen. Bourgondisch!
In het boek beschrijft Nico  makkelijke gerechten, snel thuis te bereiden en door elke man te maken.wat zullen de gezichten stralen als de man des huizes trots zijn maaltijd voorschotelt.En passant steek je ook wat op over planning en boodschappen doen.
Maar… voor dat het boek ter perse, gaat is Nico op zoek naar aandeelhouders. Zij kunnen het boek al op voorhand bestellen. Bij 500 crowd-funders is het voor elkaar. Dat moet toch zeker gaan lukken. Ik begreep dat Nico nog maar 100 aandeelhouders is verwijderd van zijn doel. Kunnen die mannen eindelijk aan het koken slaan. Bekijk op de site hoe te bestellen en wie weet zien alle aandeelhouders elkaar op de launch! Ik wens Nico veel succes.

Mosterd, moutarde, senf, senape van de MustardCompany

 foto: mosterdproeverijtje

Mosterd, uit Dijon, uit Meaux, Groningse, Doesburgse en Britse. Al sinds de Romeinse tijd een condiment waar je veel kanten mee op kunt. In je mayonaise, bij je porc a la Dijonaise, bij een stuk zelfgemaakte terrine de campagne. Ik word altijd heel blij van mosterd. Zo veelzijdig.
Niet vreemd dus dat ik blij was met het pakketje van Bommels conserven. Zij stuurden mij een doosje met 6 lieflijke potjes mosterd van de Mustard Company. Een Nederlands product, uit Enschede, eerlijk en heerlijk. Gemaakt van biologische ingrediënten. Op hun site www.mustardcompany.nl staan vele varianten van mosterd en praten de makers van dit condiment over eten met aandacht. Ze geven er zelfs recepten bij.
In het doosje zat een bloemlezing aan mosterd. Grove mosterd basic, grove mosterd met bloemenhoning, Franse mosterd met  munt, tijm en bloemenhoning, Italiaanse mosterd met Grana Padano en basilicum, Amerikaanse mosterd met Peppadew en bloemenhoning en grove mosterd met sinaasappel, roze peper en Grand Marnier.
Tijd dus voor een proeverijtje. Kleine lepeltjes er bij en een stukje brood. Ik was verrast door de smaak, Blij met de toegevoegde smaken. In de Franse, Italiaanse en Amerikaanse mosterd. Maar de grove mosterd met sinaasappel, roze peper en Grand Marnier spande de kroon. Een geweldige begeleider voor bij mijn huisgemaakte terrine de campagne, of  bij de eendenrillettes met amberbier. recepten hiervoor staan op mijn blog.
Veelzijdige mosterd dus van deze producenten. Bekijk hun site eens. Vergeet ook niet eens op www.bommelsconserven.nl te kijken. Niet alleen voor deze mosterdsoorten, maar ook voor hun andere conserven. Onder het mom van authenticiteit bij Bommels.
Ik weet zeker dat dit mooie product niet snel de neus uit komt. Lunch vandaag  maar eens met een pasta alla senape, met Italiaanse mosterd en een klont boter.

Nederlanders verkopen Nederland: de uierboord van George Hahn.

640_Erasmusbrug_Tour1foto: Erasmusbrug (rotterdaminfo) 

In de serie Nederlanders verkopen Nederland een recept uit het Rotterdamse. Ingezonden door George Hahn van de blog www.foodcrazy.nl  George is kok en heeft grote aspiraties om veel en vaak voor ons te gaan schrijven. Over eten natuurlijk. In het Zeeuwse land, waar hij woont, denkt en droomt over deze volgende stap in zijn levenspad. Ik kwam hem ook tegen op Twitter en ging zijn blog volgen. Alras ontstond een gezellig gesprek via de virtuele weg, waarin wij elkaars belangstellingen aftasten. Wat gaat dat toch makkelijk. Ik daagde George uit om iets in te zenden. Een blog over een recept van zijn geboortegrond. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Hij zond een aansprekend verhaal over een traditioneel Rotterdams gerecht in. Uierboord. Een gerecht waar zijn oma van smulde, George zelf niet. Dank je wel voor het inzenden, George!  Lees zijn relaas en het recept hieronder:

De lucht en het idee alleen al maakte dat ik de keuken zo snel mogelijk verliet . Ook het uiterlijk vond ik dusdanig dat ik mezelf beloofd heb om het nooit te eten.
 Een andere vreemde variant die ik nog weet van vroeger is gebakken bloedworst met appeltjes. Uit principe heb ik ook dat nog nooit gegeten. Captain’s Dinner, voor mij een Rotterdams gerecht, kapucijners, spek, uien, augurken en een pot piccalilly op tafel. Dat was een maaltijd waar ik met volle teugen van genoot.  Uierboord of koeientiet daar heb ik het over in de eerste zinnen. Iedere keer als het in huis gehaald werd en oma het ging bereiden, walgde ik bij het idee. Oma niet! Zij vond het een delicatesse, lekker op een verse bruine boterham met een snuf peper en zout, in geuren en kleuren kon ze er over vertellen. Dat fenomeen en de blik van oma zijn mij altijd bij gebleven. Op latere leeftijd toen ik met mijn vader een kaaswinkel had, werd ik er weer mee geconfronteerd. De slager aan de overkant verkocht het. Natuurlijk, ondanks dat ik er van walgde moest ik een stukje brengen bij mijn lieve oma.

 

Nodig:

1 kilo uier
Prei, peen, ui en laurierblad
1 liter bouillon
Peper zout

 

Bereiding:

Spoel de uier af onder stromend koud water (afspoelen indien nodig). Verwarm de bouillon met daarin de schoongemaakte, wortel, ui, prei en de laurierblaadjes. Kook hier de uier in circa 9 tot 10 uur ‘’beet’’ gaar. Niet te lang koken anders word de uier taai. Laat de uier afkoelen alvorens je deze gaat eten. Je kunt de uier in dunne plakken snijden en je brood ermee beleggen, vergeet niet om er vers gemalen peper en zout op te doen. Paneren in de bloem en rondom bakken in de roomboter, die variant is zelfs heden ten dage weer populair. Een smaakvol recept wat ik tegenkwam is de uier bakken, met uienringen, katenspek, tomaten en peterselie om het afmaken.

Bon appétit .

Bij dit Rotterdamse gerecht drink je natuurlijk een Rotterdamse imitatie. Die maak je met citroen gazeuse en bier.

Nazomer, nieuwe geluiden en smaken

 foto: het zomert na!

Het zomert na! Ik vraag me meteen af of je dat zo kunt zeggen? Een nieuwe lente een nieuw geluid kennen we allemaal als regel uit het  debuutgedicht Mei van Gorter uit 1889. Zou je ook kunnen zeggen een nieuwe herfst met nieuwe geluiden of beter smaken? Daar ben ik nu op deze vrijdagmorgen mee bezig. Nieuwe smaken.Nieuwe ideeën.
De uitwerking van de wijnmiddagen, die ik komend najaar ga organiseren. Het bedenken van combinaties van wijn en spijs. Zes wijnen en zes hapjes. Ben er elke dag mee bezig. Het wordt spannend, dat weet ik nu al. Een witte Vernaccia di San Gimignano met een klein hapje risotto. Een Bourgondische pinot noir uit de stal van domaine Petitot, erbij een stukje parelhoen met gebakken appel in balsamico. Voor de aflevering Nieuwe Wereld een proeve uit net nieuwe kookboek van Annabel Langbein. Een boek vol  simpele geneugten.
Ja simpele geneugten van deze NieuwZeelandse dame, het menu voor de try out dag a.s. dinsdag in het Brabantse land. Onder de perelaar.het fruit hangt er dit jaar mooi bij, dat worden heel wat potten perenstroop, gelei enzovoorts. Een gedekte tafel,  saffraan risotto met spinazie, een salade met gepocheerde kip -of wordt het toch kalkoen?-  Als dessert een kleine perenverrassing.
Veel werk aan de winkel, maar vandaag is het nog even zomer. Op naar de kust dus. En vanavond een heerlijk gegrilde zalmmoot met wat spicy boter. Koele rosé erbij en je voelt de laatste zon. Het is weer voorbij die mooie zomer. Oh dat is ook zo’n oude bekende.

Nodig:

1/2 pakje zachte boter
2 tenen knoflook geperst
1/2 Spaans pepertje fijn gehakt
gehakte peterselie
grof zout

Bereiding:

Doe alle ingrediënten in een kommetje en meng goed door elkaar. Laat in de ijskast staan tot gebruik.

Meer nieuws over de wijn- en spijsmiddagen volgt op Facebook pagina Gereons Eatery and Winery of op www.gereonskeukenthuis.nl.

La rentrée, hoe zat het ook alweer met die wijn?

foto: vins sur l’herbe

Het is eind augustus. Bepakt en bezakt keren velen huiswaarts uit Frankrijk of Italië. La rentrée, de terugkomst zoals het zo mooi heet in het Frans. Met in het hoofd nog de zon, het mooie dorpje, de azuurblauwe zee. En in de kofferbak een doosje of wat wijn. Een Vernaccia di San Gimignano, of die Bandol. Bleef het altijd maar vakantie, denk je dan. Gezeten op dat terrasje bij de dorpsfontein. Een heerlijke pasta op je bord, met daarbij een glas fonkelend rood. Het zoete leven.
Maar het is voorbij. het dagelijks leven neemt zijn keer. Weer naar het werk, de sportclub begint weer en er staat al weer veel op de agenda. Voor je het weet is de herinnering al weer vervlogen. en weg zijn je voornemens daar in Cassis aan de haven. De plannen om nu eindelijk eens wat meer over wijn ontdekken. Zodat je volgend jaar de show kunt stelen zowel thuis, maar ook op vakantiebestemming. Het zal wel dagdromerij blijven.
Want hoe kun je nu al die smaken, druivensoorten en termen onthouden, zonder een lange opleiding te volgen?  Bij thuiskomst zit je toch al meteen weer in dat vaste stramien. Dus een cursus kan weer een verplichting worden.
Je kijkt naar die paar laatste flessen in de doos uit Frankrijk. Wat zal ik er eens bij maken? Vragen, die je tijdens  je vakantie niet stelde, maar nu wel. Googelen levert niet veel op, want proeven kun je niet virtueel.  Wijnproeverijen van handelaren bezoeken dan? Leuk, maar daar staat de verkoop voorop. Niets mis mee, maar je wilt ook wat kennis vergaren. In huiselijke sfeer proeven, meer te weten komen over wijn en wat je er bij kunt eten.
Waarom kom je dit najaar dan niet naar één van de wijn- en spijsmiddagen , die Gereons Eatery and Winery en petite comité organiseert? Thuis of op locatie. We gaan wijnen proeven uit de klassieke landen met wat herfstbites. Maken een uitstapje naar minder bekende wijnen en bijbehorende hapjes. En vergeten de Nieuwe Wereld niet. Voor een schappelijk bedrag wat leerzame  en lekkere uurtjes. Elke proeverij is een afgerond geheel. Voor beginners, maar ook voor meer ervaren wijndrinkers.
Lijkt het je wat, je wijnkennis te vergroten of te trainen? Volg dan de aankondigingen van Gereons Eatery and Winery op Facebook en Twitter. Of mail naar gereonseateryandwinery@gmail.com
Wie weet tot ziens in het komende najaar en nu even snel uitpakken! Maak er alvast een mooie rentrée van.

Boeken en wijnen, lezen en drinken!

foto: er valt veel te vertellen

Boeken en wijnen. Lezen en drinken. Twee passies van mij. Momenteel ben ik over verschillende aan het lezen. Een wilde historische roman over Parijs, een boek over India en een kookboek met gehaktballen. Geïnspireerd door een webpost van schrijfster Frances Mayes over haar boeken- en wijnkamer bedacht ik een nieuwe actie voor het komende najaar. Ik start met een serie over boeken en wijnen. Mijn bloglezers sturen mij de titel van een boek dat zij aan het lezen zijn, waar het over gaat, wat zij ervan vinden. Ik kies er dan (wekelijks) één inzending uit zal dan bedenken welke wijn en welk klein hapje erbij kan. Dat kan leuke en/of spannende combinaties gaan opleveren. Kijk nu al uit naar de reacties. Reageren kan via Twitter, FB of mail vinsdegereon@hotmail.com

Smult nummer 1

Ik ben een smulpaap, smikkelaar, gourmand of toch een fijnproever? What’s in a name? Toen lag ineens de Smult in de brievenbus. Nou, dat is een beetje gejokt. Ik had hem aangevraagd via Facebook. En door de makers van Smult werd mijn verzoek (of zeuren) gehonoreerd.
Daar lag het eerste nummer dan. Op mijn tafel. Met op de cover,  heel erg niet ACBM, een marsepeinen taart, roze van binnen. Dat beloofde niet veel goeds. Maar wie de bal kaatst…
Ik moet zeggen, Smult nummer 1 is een mooi gemaakt tijdschrift. Helemaal in de huidige visuele tijdgeest. Het ziet er fris uit. Met veel kleur. Ik zie ook een duidelijk profiel lezers. Vooral jonge vrouwen, die graag koken en experimenteren in de keuken. Ma non troppo. Van Ommen tot Goes, in de stijl van Donnay Hay en Bill Granger. Vrouwen, die ondanks weinig tijd, iets fantasierijks op tafel willen zetten. Soms ook met vriendinnen een kookworkshopje volgen. Ik zie ze zo voor me. Graag koken ze easy en gezonde dagelijkse kost. Met een enkele keer een hoogstandje. Het blad leest als een boodschappenlijstje. Lezers, die veel bakken, komen ook aan hun trekken, want het tijdschrift schuwt het zoete ook niet.
Wat ik mis is wat stoerdere recepten en achtergrond informatie. En natuurlijk wijntips. Maar daar kan aan gewerkt worden. Een kind kan altijd groeien.

Smult ligt in de kiosk voor 4,95 of via deze link

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten