OAK. De smaken van Marcelo Ballardin.

foto: maissoep uit OAK.

OAK, de smaken van Marcelo Ballardin. Deze autodidact chefkok van restaurant OAK in Gent wilde helemaal geen kookboek schrijven, maar zwichtte uiteindelijk, om zijn verhaal te vertellen en zijn recepten te delen in dit mooi vormgegeven zwarte kook- en leesboek, dat op tafel ligt in Gereons Keuken Thuis. Delen met de lezer, wat hij tot nu toe heeft gedaan. Via vele omzwervingen en lessons of life belandde Ballardin in Gent, waar hij nu scepter zwaait in de keuken van OAK, zijn restaurant, bekroond met één Michelin-ster.

foto: chef kok Marcelo Ballardin.

Het begint allemaal in Manaus, Brazilië, waar hij als kind opgroeide. De zondagen met familie zijn in dit land een groot feest. En daar hoort natuurlijk eten bij en niet te weinig ook. Een Braziliaanse barbecue is een serieuze aangelegenheid. De familie Ballardin verhuisde naar Florida, waar een hele andere wereld openging voor de jonge Marcelo. Grote brisket steaks, klatergoud en geen culinaire cultuur. Zijn  volgende etappe, een studie in Rome, kon geen groter contrast zijn. Van de Sunshine State naar de Eeuwige Stad: het maakte een ongekende indruk op de jonge Ballardin, net als het het Italiaanse eten. De kiem was gelegd. Niet alleen culinair, maar hij ontmoette in Rome ook zijn huidige man Dominik. Stad Gent werd het daarna, waar hij voor de liefde naartoe reisde en biologie ging studeren. Uiteindelijk geen geschikte keuze, want het studeren in de Nederlandse taal viel hem tegen. Terug naar de culinaire wereld in Londen deze keer. Om kok te worden. Het was meer een droom dan realiteit, want  Ballardin kon niet wennen aan de oppervlakkige wereld. in deze stad. Gelukkig kwam Dominik regelmatig naar Londen en reisde Marcelo naar Gent.

foto: het eerste gerecht van Ballardin voor OAK: de Ceasar’s salad.

Terug. Marcelo Ballardin vestigde zich uiteindelijk in Gent, vond een leuke baan in een twee Michelinsterrenzaak en plantte het zaadje voor OAK, een plek, waar hij al zijn ervaringen en creativiteit kwijt kan. Tot zover de levensloop van Marcelo Ballardin. Door het verhaal zou je bijna vergeten, dat er ook mooie recepten in OAK staan, te beginnen met allerlei basisrecepten, zonder plaatjes en opsmuk. Deze basisrecepten vormen het staketsel van de keuken van OAK. Het plantje groeide en zijn restaurant was geboren. De eerste creatie was een Caesar’s Salad, die nog steeds gemaakt wordt in OAK. Ballardin speelt met vormen en smaken. Brengt ze in het boek in een andere context. De recepten in dit kookboek bevatten geen lange lijsten aan ingrediënten en de bereidingstoelichting is ook kort en bondig. Een mooi gerecht is bloemkool met miso, een vegetarische klassieker, waar GKT mee aan de slag gaat voor de volgende editie van Gereons Mag. Deze staat online eind april.

foto: bloemkoll met miso.

Liefde moet worden genoemd, want anders dan het strakke uiterlijk van dit kookboek doet vermoeden is de verteller Marcelo een gepassioneerd iemand, die alles doet vanuit liefde. Heel speciaal vindt GKT de woorden, die hij wijdt aan zijn soulmate en clevere knuffelbeer Dominik. Ogenschijnlijk zijn de twee fysiek en mentaal tegenpolen, maar samen vormen zij een duidelijke eenheid. OAK bestaat niet zonder zijn relatie. De schrijver zelf sport graag, maar niet vanwege het uiterlijke vertoon of lichaamsideaal. Dat trekt hem niet. Ballardin verklapt, dat hij dol is op linzen en bonen. Hij zou zo vegetariër kunnen worden. (lees je mee Joke Boon?) Hij vind het belangrijk na te denken over eten, over wat het met je doet. Tot slot vertelt hij over zijn grote obsessie: de pizza!

OAK, de smaken van Marcelo Ballardin vertelt het warme verhaal van een Italo-Braziliaanse man, die zich uiteindelijk ontpopte tot de Belg, die hij nu is. Het land van zijn man omarmde hem culinair en bleek een geschenk uit de hemel. Tijdens zijn reisjaren leerde hij koken en in België verblijdt hij zijn gasten in OAK met zijn mooie gerechten. OAK is een genot om te lezen. De recepten zijn fijn en mooi vormgegeven.. Het is een geluk, dat Marcelo Ballardin toch gezwicht is, om dit kookboek te maken.

foto: cover OAK, de smaken van Marcelo Ballardin.

OAK, de smaken van Marcelo Balalrdin. Marcelo Ballardin (ISBN 9789401486545) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 39,99

OAK, Hoogstraat 167/001, 9000 GENT. +32 (0) 09 353 90 50  https://oakgent.be/

Over de kok en schrijver: Marcelo Ballardin (1981) leefde in Brazilië, de Verenigde Staten, Italië en Engeland vooraleer hij neerstreek in België. De verfijnde product-keuken waarmee hij in zijn Gentse restaurants OAK en DOOR73 zijn gasten telkens opnieuw verrast, is die van een kosmopoliet. Met uitgesproken smaken en spannende combinaties, waarvoor hij zowel uit de Zuid-Amerikaanse als de Aziatisch keuken en culinaire traditie inspiratie put, drukt Ballardin een geheel eigen stempel op zijn gerechten. In dit boek vertelt hij over eten, koken en de liefde in al haar vormen. Hij legt zijn recepten en zijn ziel bloot.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Bistrotier.

foto: cover Bistrotier.

Bistrotier. Le livre des joues rouges et des asiettes à saucer. De bistro, al sinds de 19e eeuw het kloppende hart van Franse steden. Van vroeg tot laat, voor een glas met quelque chose à grignoter of een fijn middagmaal. In Gereons kookboekenhoek stond al het rode boek A propos bistro waarin kok en kookboekenschrijver Stéphane Reynaud de essentie van het bistroleven en -eten uit de doeken doet. Onlangs verscheen bij Fontaine van zijn hand Bistrotier, de beroemde bistrokeuken voor bij je thuis, met tachtig bladzijden over drank en 400 pagina’s vol gerechten. En Reynaud zou Reynaud niet zijn als het geheel niet werd gelardeerd met productinformatie en verhalen. Want naast een goede kok is hij een uitstekend verhalenverteller en soms ook grapjas, zoals in zijn seizoensboek De lente op tafel. Toen GKT in 2015 de recensie hierover schreef was het snel gedaan met de op handen zijnde kookstaking. M.a.w. Stéphane Reynaud weet je altijd weer de keuken in te lokken.

Bistrotier. Het boek verwelkomt je op een plek, waar je even buiten de wereld van alledag wilt zijn. Een zaak als een vrolijke dinsdag, een soort huiskamer, waar je de tijd neemt om te genieten van wat de patron je voorschotelt. Van oudsher kwamen de schuiten met verse waar op maandag aan in Rungis. Dinsdag werden de fijne en verse producten van de tuinders geleverd. De aftrap voor een week vol lekkere gerechten in de bistro. De baas van de bistro schrijft zijn menu op het schoolbord. Sur l’ardoise. Zo gaat het al heel lang in Parijs en de rest van Frankrijk.

GKT wil niet blijven hangen in de geschiedschrijving van het fenomeen bistro op deze druilerige maandag, maar gaat kijken, wat Bistrotier Reynaud in petto heeft om de maagjes van klanten te vullen. Het boek start met het menu en de drankkaart (van Frankrijk) met daarop de gerechten , de wijnen en bieren, die de restaurateur verkoopt. Vanaf 7 uur in de ochtend ben je welkom voor een kop koffie of een simpel petit déjeuner. Dat kan een croissant au beurre met jam zijn of een omelet. En vergeet vooral het broodje met ham, kenmerkend voor Ile de France niet!

Om 12 uur, midi, is het tijd voor een kleine apéro, een glas wijn of aperitief met een stukje worst. Den k aan een glas Brouilly of Mâcon. Het hele boek staat vol met geslaagde wijn/spijs combinaties. Bijvoorbeeld voor bij de heerlijk brandade de morue of een hoemmoes van Puy linzen. Griekse tarama op een blini ontbreekt niet. De smaakpapillen zijn geopend voor de répas van de middag of de avond. Met uitleg over oesters, scheermessen en ander zeegrut. Als Bistrotier binnenkort met GKT meeverhuist naar de Languedoc, ga ik zeker te rade bij de lekkere zeevruchtenrecepten van Reynaud. Net als de terrines en charcuteriegerechten. Hierin verloochent Stéphane zijn afkomst als boerenzoon niet. Hij schreef hier eens het boek Van het varken over.

A table. Met vooraf een klassieker uit de Franse bistrokeuken: oeufs à la mayonnaise, eieren met mayo. Glaasje champagne of crémant erbij. Kikkerbillen uit de Dombes met een glas frisse Muscadet sur lie of voor in de winter een kloeke cassoulet, met erbij rode Fitou. En zo staat Bistrotier vol met allerlei fijne en lekkere, al dan niet klassieke Franse gerechten. We sluiten de maaltijd bij Reynaud af met een college over kaas. Daar zou je ook een hel avond mee kunnen vullen. Zoals de mooie Normandische kazen met een trou Normand, een klein glaasje Calvados. Goed gelaafd verlaat je het établissement.

Met Bistrotier is Stéphane Reynaud er wederom in geslaagd je een kijkje te laten nemen in zijn habitat: de bistro in al zijn facetten. Je krijgt er honger van als je de likkebaardend lekkere foto’s van Marie-Pierre Morel ziet en de recepten leest. Dit kookboek krijgt een mooie plek in Gereons Occitaanse kookboekenhoek en zal er weer vaak bij worden gepakt ter inspiratie. Wat nou kookstaking?

Bistrotier, de beroemde Franse bistrokeuken nu bij je thuis. Stéphane Reynaud. (ISBN 9789464042016) is een uitgave van Fontaine en is  te koop voor € 44,99

Oui mon général. 14, Rue du général Bertrand. 75007 Paris http://www.oui-mon-general.fr/

Verklarende woordenlijst:
Le livre des joues rouges et des asiettes à saucer: Het boek van rode wangen en borden vol saus.
Quelque chose a grignoter: iets om erbij te knabbelen.
Op het schoolbord: sur l’ardoise.
Petit déjeuner: ontbijtje.
Croissant au beurre: boterige croissant.
Ile de France: de streek rond Parijs, het hart van Frankrijk.
Apéro: drankje voor de maaltijd uit.
Brandade de morue: stokvispuree uit de stad Nîmes.
Tarama: viskuitdip uit Griekenland voor op een Russische blini.
Répas: maaltijd.
Midi: middaguur of Zuiden.
Patron: de waard, baas van de bistro.
Charcuterie: vleeswaren.
A table: aan tafel.
Crémant: mousserende wijn uit andere streken dan Champagne, denk aan Elzas, Loire of Bourgogne.
Dombes: water- en kikkerrijke streek in het Saône dal tussen Bourg en Bresse en Lyon.
Muscadet sur lie: witte frisse wijn uit Loire Atlantique, gemaakt van de melon de bourgogne druif.
Cassoulet: het traditionele bonengerecht van Occitanië.
Fitou: rode wijn uit de Languedoc.
Trou normand: glaasje Calvados een appeldestillaat uit Normandië.

Stéphane Reynaud is een Franse chef-kok en kookschrijver. Reynaud komt uit een familie van slagers en varkenshouders in de Ardèche in Frankrijk. Hij woont in Parijs met zijn vrouw en drie kinderen. Hij schreef maar liefst 18 boeken, waarvan er velen door Fontaine met succes zijn vertaald.

N.B.: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Occitaanse weken op Gereons Keuken Thuis.

foto: een vaal zonnetje op een deur in Marseillan.

Occitaanse weken op Gereons Keuken Thuis. Zes weken lang kris kras door Occitanië. Van de Gers tot aan Perpignan en van Bouzigues via de Hérault naar Cahors. Op ontdekkingstocht door dit veelzijdige gebied. De regio Languedoc Roussillon, land van Catalanen en katharen. Studentenstad Montpellier, zoutpannen, Romeinse steden als Nímes en Narbonne, de beroemde Pont du Gard. Wijn in overvloed, de Noilly Prat uit Marseillan, banyuls wijnen en ansjovis uit Collioure. Er is veel te beleven in deze regio in het Zuidwesten van Frankrijk. Oesters uit Bouzigues, de moules à la Sètoise, waarvan het recept in mijn kook- en leesboekje Gereons Keuken Thuis staat. 

foto: doorkijkje in Cahors
foto: tielles in Sète.

Quercy, de streek rond de stad Cahors, Steile kliffen aan de rivier de Lot, Eikenbossen, waarin wordt gejaagd met Beagles en gezocht naar paddenstoelen en truffels. Het is herfst en de houtkachels snorren erop los. Dat typische Franse lucht van rook in de ochtendmist. Huizen van gestapelde stenen. Gereons Keuken Thuis kan intens genieten van dit Asterix & Obelixland. Eendenvet om mee te braden, het angelus in een dorp, dat je aan de tafel maant. France profonde. 

foto: de daken en haven van Sète.
foto: brandade de morue.

GKT verheugt zich nu al op de aankomende weken, met een easy does cassoulet van Joke Boon, een recept van René Meesters, ook een groot Occitanië liefhebber. Soep uit de Ariëge en bougnettes uit Albi. Een herfstwijnparade uit Pays d’Oc. Gereons Mag verkeert rond 20 oktober ook in Occitaanse sferen, maar daarover later meer. Agnes Roeleveld Hoekstra uit de Gers daagde mij op uit iets te gaan schrijven over haar geliefde Gascogne. En tot slot veel fotowerk op sociale media van alle lekkere dingen en mooie plekken, die ik ga tegenkomen.

foto: cooperative van Banyuls, Catalogne.
foto: kaas uit Aveyron op de markt van Montpellier.

Occitaanse weken op Gereons Keuken Thuis. Ik heb er nu al zin in. Nieuwe horizonten en verrassingen. Stay tuned!

video: Toulouse Saint Etienne kathedraal.

Boker Tov, goedemorgen uit Antwerpen.

foto: Balagan op tafel, delen maar.

Boker Tov, goedemorgen uit Antwerpen. Of moet ik zeggen vanuit TLV, waar Lori Dardikman en Tom Sas hun hart aan hebben verpand. Twee jonge mensen met een gedeelde passie voor de keuken van Tel Aviv, de geboortestad van de vader van Lori. “Un coup de foudre”, wat leidde tot de oprichting van hun zaak Boker Tov. Overigens niet in de meest makkelijke tijd, want Covid-19 had zich juist aangediend. Zowel  Tom als Lori kwamen uit de bierwereld en leerden elkaar kennen op het Belgische festival Tomorrowland, waar het vaak wemelt van de culi’s. Er ontstond vuurwerk tussen de twee en vlak na het festival gingen ze samenwonen en startten te dromen over een toekomst. Tel Aviv had een grote aantrekkingskracht op de twee. Tom en Lori wilden zo’n stek 24 op 7 in Antwerpen beginnen. Met de relaxte vibes van TLV. Vanaf ontbijt tot in de late uurtjes. Een plek, waarvan ze zelf zeggen: “Please do not enter if you have any symptoms of Covid-19, racism or homophobia” 

foto: Het setje Tom & Lori met een Big Bite.

BOKER TOV, goedemorgen in Hebreeuws werd hun love baby. Ze kochten een koffiebar en toverden die om tot hun Telavivaanse stek. Niet 24 op 24, want dat is ook in België niet te betalen qua loonkosten. De tent was vanaf dag één een succes. Corona diende zich aan, maar Lori en Tom hadden een plan: de Boker Tov balagan (ongeregeld rommeltje) box, een doos vol Midden Oosters food  thuis te delen. Via social media maakte heel Antwerpen e.o. er kennis mee. Kok Thomas Swenters, ex Librije en The Jane, stapte in het avontuur. Het trio opendeer, vanwege het succes, midden in de lockdown een tweede vestiging bij en later een kleine delivery op de Eiermarkt. Zo zie je maar, dat de culiscene ondanks Covid-19 niet stilstond in Antwerpen. In 2021 werd zusje Laila geboren, een luxe rooftop bar, maar daarover zegt het tweetal  nog later een boek te willen maken.

foto: feestelijke cholent, een recept van de ouders van Lori.

Boker Tov start met smaakmakers. Bekende Midden Oosterse smaken als za’atar, granaatappelmelasse en silan. Voor Boker Tov ontwikkelde Thomas Swenters mooie basisbereidingen van o.a. kippenbouillon, yuzu vinaigrette, labneh en pickles. En natuurlijk choemmoes (in het boek noemen ze het hummus), de sociale lijm van TLV. De basis was gelegd. Vers brood ontbreekt niet. De alom tegenwoordige shakshuka, boreka’s en de aparte Telavivian Croque Madame. De ontbijtbasis is gelegd. Delen, via balagan, wat letterlijk ongeregeld rommeltje betekent, staat hoog in het vandaal. Veel gerechtjes op tafel, een goed glas al dan niet koshere wijn en smullen maar. Groentebites, chicken-schnitzel, falafels en Israëlische couscous. Na de hapjes volgen de grote gerechten, onder de noemer Big Bites. De vaak aanwezige geroosterde bloemkool met chermoula, geBBQde dorade en cholent, een gerecht, dat nog steeds bij de ouders van Lori op tafel komt. Tot slot desserts en cocktails en de culinaire cirkel Antwerpen/Tel Aviv is rond. Het schemert inmiddels tijd om je te verplaatsen naar Laila. Voetjes van de vloer met uitzicht op Het Stad.

foto: wat is TLV zonder malabi?

Boker Tov is een vrolijk boek van drie gepassioneerde mensen, die de keuken en levensstijl van de stad, die nooit slaapt aan de Middellandse Zee, naar de boorden van de Schelde brachten. Basic food uit Tel Aviv. Overigens is hier niets mis mee. Maar GKT had toch ietsje meer creativiteit verwacht gezien de chef. Gereons Keuken Thuis gaat het eens proeven.

Adressen Boker Tov & Laila:

Boker Tov Markgrave, Doornelei 2, 2018 Antwerpen. Kijk voor de andere vestigingen op Boker Tov.

Laila by Boker Tov, Mechelsesteenweg 180, 2018 Antwerpen. Laila Tov.

foto: cover Boker Tov.

BOKER TOV, een culinaire lovestory. Lori Dardikman, Tom Sas, met recepten van Thomas Swenters (ISBN 9789401482554) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Natuurlijk Oostenrijk van Laura de Grave.

foto: cover Natuurlijk Oostenrijk en hertentartaar van RAU.

Natuurlijk Oostenrijk. Wat een culinaire ontdekking! Voor de lezer van dit boek, maar allereerst voor culischrijfster Laura de Grave, die 5 weken als een novice op Oostenrijks koken door dit gevarieerde land trok. En de aandacht trok met haar elektrische motor. Laura kende de Oostenrijkse keuken slechts van een gewonnen ski-trip naar Tirol en Kaiserschmarren, die ze deelde met een vriend. En natuurlijk het fenomeen, dat wij in Nederland Wiener schnitzel plegen te noemen. Hetzelfde geldt ook voor Gereons Keuken Thuis, Behalve Schnitzel, Spâtzle, Grüner Veltliner en Sachertorte weet ik weinig van de keuken van dit land. 

Oostenrijk is een land, waar veel wordt gewerkt met lokale producten. Lokaal van boer tot bord. Een vaak terugkerend thema in de boeken van Laura. Het liefst biologisch en met veel liefde verwerkt in gerechten, die beïnvloed zijn door de geografische locatie. De Alpen, het vlakke, bijna poeszta-achtige oosten van het land en het mediterraan aandoende Karinthië. Zoveel verschillen in dit kleine land. Niet vreemd, als je bedenkt dat tot en met 1918 de Oostenrijkse Donaumonarchie half Europa bestreek en culinaire invloeden absorbeerde uit alle hoeken van het rijk. Laura de Grave ontdekte de fijne geneugten van de  huidige negen regio’s. Van hoog tot laag.

foto; Kâsespâtzle van één van de chefs tijdens de presentatie.

Natuurlijk Oostenrijk trapt af in hoog Oostenrijk, Vorarlberg, land van koeien en kaas. Op drie niveaus. En wat een uitzichten hadden Laura en die koeien vanaf de alm. Daar kan geen breedbeeld TV tegenop. Die heerlijke kaas gaat natuurlijk op de verse Spâtzle, maar Vorarlberg kent ook moderne chefwaardige gerechten, zoals een Bodensee ceviche van chef Jonathan Burgervan hotel Hirschen in Schwarzenberg. Overigens proefde Gereons Keuken Thuis tijdens de presentatie van het boek heerlijke gerechtjes van chefs, die Laura tijdens haar roadtrip ontmoette, zoals een hertentartaar van restaurant RAU, een nature based restaurant in nationaal park de Kalkalpen. (Oberösterreich)

foto: moderne Kaiserschmarren ontbraken niet tijdens de presentatie.

Via Kaiserschmarren uit Tirol belanden we in mediterraan heuvelachtig Karinthië. Het zonnige zuiden van Oostenrijk. In Nederland bekend van de Weissensee, waarop gezien onze winters vaak de alternatieve Elfstedentocht wordt gereden. Een meer vol forellen, die belanden in traditionele Forellensuppe. Via Steiermak en Burgenland reizen we naar Wien, Wenen, de hoofdstad van het land en culinaire smeltkroes. Stad van de Wiener schnitzel mit Kartoffelsalat, de Naschmarkt en Heuriger, fijne wijnlokalen met zicht op de stad. Niederösterreich, rondom Wenen, wijngebied, abrikozen en maanzaad afkomstig van de klaproosvelden. Maanzaad wordt veel gebruikt in de Oostenrijkse keuken. Gebruikt in Mohnzelten, aardappelkoeken gevuld met maanzaad. Oberösterreich, met het Salzkammergut vol bossen en meren. “Im Salzkammergut kann man gut lustig sein”. dat wisten de Romeinen al. Bier, wild & Knödel. Maar ook de eerder genoemde hertentartaar van Klemens Schrami van restaurant RAU. Een keuken vol natuurlijke elementen, beetje ruw en ruig. De tocht eindigt in Mozartstad Salzburg met een barokke oude keuken sinds 1719, met de beroemde Salzburger Nockerl. Fluffy eiwitschuim met cranberryjam.

foto: Laura de Grave met één van de chefs tijdens de presentatie.

Natuurlijk Oostenrijk, wat een culinair feest is dit kook- en leesboek weer geworden. Laura onderzocht en ervoer al eerder Amsterdamse specialiteiten op de fiets, toerde langs de dreven van Nederland om lokale gerechten te ontdekken. En nu opent ze het voor velen onbekende terrein van Oostenrijk in al zijn culinaire facetten. Natuurlijk Oostenrijk is een reis an sich door dit mooie land met prachtig fotowerk van Hans de Kort. Ga het lezen en op pad met Laura. Een boek en land om van te smullen of moet ik naschen zeggen?

Für deutschsprachigen ist das Buch auch auf  Deutsch erhâltlich

foto: covers van beide kookboeken.

Natuurlijk Oostenrijk/ Natürlich Österreich. Laura de Grave (ISBN 9789493095793) is een uitgave van Uitgeverij Brandt en is te koop voor € 30,00

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Salade met toast à l’Epoisses.

foto: salade chanoine à l’Epoisses

Salade met toast à l’Epoisses. Onlangs at Gereons Keuken Thuis in het restaurant van hotel Le Sauvage in Tournus een wel heel apart voorgerecht. Dit hotel is al meer dan 250 jaar een pleisterplaats in dit kleine stadje in Zuid Bourgondië. Een hotel vol je ne sais quoi Franse ouderwetsigheid. Dat geldt voor de kamers, maar ook voor de eetzaal vol zware Bourgondische eiken meubelen. In het restaurant een kaart met stevige kost uit de streek. Vermeldenswaardig is, dat op de kaart een pictogram van een pannetjes aangeeft of het “faite maison” is of juist niet. Dat vind ik charmant. De confit van eend of de assiette de saumon sla je over, maar de salade chanoine met Epoisses (kanunnikensalade) en de boeuf Bourguignon dus niet. We dronken er bij afwezigheid van rood uit het nabije Mancey een pinot noir uit Givry bij.

Recept voor salade chanoine met Epoisses.

Nodig:

8 dunne sneetjes peperkoek

1 Epoisses in dunne plakken

gemengde jonge sla, jeunes pousses

gehakte zure augurkjes

kerstomaatjes

gekookte sperzieboontjes in stukjes

peper & zout

olijfolie en rode wijnazijn.

Bereiding:

Rooster de sneetje peperkoek kort en beleg deze met de plakken Epoisses. Leg op een ovenplaat en laat de kaas kort smelten op 200 graden in de oven. Meng de salade ingrediënten. Maak op smaak met wat olie, azijn, peper en zout. Verdeel de salade over 4 bordjes en leg de peperkoek toastjes met Epoisses erbovenop.

foto: kamer in Le Sauvage met zicht op de abdij.

Hotel le Sauvage, 15 Pl. du Champ de Mars, 71700 Tournus, Frankrijk

http://www.fromage-epoisses.com/

Gastblogger Marjolijn gaat eten in NYC.

Gastblogger Marjolijn gaat eten in NYC. Marjolijn Maurik-Verheijen is food- en travelblogger op puur koken. Op haar blog neemt ze haar lezers en volgers graag mee naar de mooiste plekjes op deze aardbol en deelt ze haar lekkerste recepten. Onlangs is ze geëmigreerd naar Duitsland. Ze vertelt daar graag over op haar blog. Verhalen over haar nieuwe woonomgeving, huis en haar andere passie huisdieren. Neem eens een kijkje op Puur Koken en maak kennis met veelzijdige Marjolijn. Vandaag een stuk over haar eetescapades in The Big Apple, een stad, die haar hart sneller doet kloppen. Overigens geldt dat ook voor Gereons Keuken Thuis. Het is zaterdag, here comes the weekend!

foto: NY door de ogen van Gaby Zwaan.

Tofste restaurants in New York City. Afgelopen december zijn mijn man en ik een week naar New York geweest, wat een waanzinnige stad is dat zeg. Alle clichés zijn waar, zodra je de metro uitstapt waan je je zelf in een film. Al het getoeter, de gele taxi’s de sirenes het is echt overweldigend. Nadat wij ons hotel hadden gevonden moesten we ook echt even bijkomen van al dat geweld, de lange reis en jetlag zou hier ook ongetwijfeld een rol in hebben gespeeld. Maar er moest gegeten worden en dus stapte wij na een power napje en een verkwikkende douche de drukte weer in. Men vertelde ons dat het nu helemaal niet zo druk was, dat het voor corona nog veel drukker was, wij dachten alleen maar…hoe dan?

Wij hebben in New York in de meeste leuke restaurants gegeten, een aantal tips kregen we van vrienden die al eerder in New York waren geweest en een aantal restaurants hebben wij gevonden door willekeurig iemand op straat aan te spreken waar we goed en gezellig konden eten. We kwamen echt in de meest enge achteraf straatjes terecht, dat vonden we toch niet zo’n goed idee en dus zijn we toch maar weer terug gelopen en hebben een wederom iemand aangesproken, ditmaal kwamen we wel bij een tof restaurant uit.

foto: inside Ellen Stardust Diner.

TOP 3. Marjolijn heeft een top 3 gemaakt van alle restaurants , waar zij geweest is met haar partner. Hier zitten ook restaurants bij waar zij alleen ontbeten of geluncht hebben, Marjolijn kan dus niet zeggen hoe het avondeten hier is, maar ze hoort het uiteraard graag als je daar ’s avonds gegeten hebt.

Nummer 1. Met absolute stip op nummer 1 staat Ellen Stardust Diner. Hou je wel van een beetje sfeer tijdens het eten en hou je van musicals dan zit je hier echt helemaal op je plek. Deze tip kregen wij van vrienden en deze tip geef ik dan ook graag door aan jullie. Je kunt bij dit restaurant niet van te voren reserveren en dus moet je aansluiten in een lange rij. Wij besloten vroeg te gaan en dus viel bij ons de rij nog heel erg mee, maar toen wij weer naar buiten gingen stond de rij al tot op de hoek van de straat (zo’n 200 meter). Bij Ellen Stardust Diner zingen de serveersters en serveerders, vaak zijn dit liedjes uit musicals, maar ook komt regelmatig iets van ABBA of een poplied voorbij. Het is allemaal heel gemoedelijk en niemand wordt opgedrongen mee te dansen of te zingen, gewoon lekker blijven zitten en genieten. De serveerster en serveerders zijn ook super vriendelijk en het ontbreekt je echt aan niks die avond. Leuk weetje is dat iedere Stardust medewerker binnen 2 tot 3 jaar in een grote musical staat op Broadway. Het zijn dan ook niet zomaar zangers en zangeressen.
Wat staat er op het menu? De kaart is echt typisch Amerikaans, chickenwings, burgers, milkshakes, roast beef enz. Super lekker en echt als je er bent neem een milkshake en als toetjes de Rainbow cake…goddelijk!

Ellen Stardust Diner, 1650 Broadway, New York, NY. $$$

foto: start de dag met een stevig ontbijt.

Nummer 2: The Red Flame Diner, in dit restaurant gingen wij elke dag ontbijten. Het ontbijt was super goed en zat dichtbij ons hotel, echt ideaal. Wat mijn man voornamelijk een voordeel vond is dat je er onbeperkt koffie kunt krijgen. Je bestelt 1 kop koffie en doorlopend wordt je kop koffie gratis bijgevuld. Had ik na 2 kopjes koffie echt wel genoeg, liet mijn man zijn kopje gerust een keer of 6 bijvullen. In dit restaurant kan je de meest uiteenlopende ontbijtjes krijgen. Wil je eieren? Geen probleem. Wil je dan roerei? Gekookt ei? Gebakken ei? Of toch liever een gepocheerd ei? Keuze gemaakt, oké wil je dan spek, ham, kaas of worst bij je ei? En wil je er bruin, wit, of speltbrood bij? Wil je er aardappeltjes bij? Gebakken of gefrituurd? En zo ging het maar door. Maar echt zo’n lekker gebakken eitje (uiteraard Sunny side up) heb ik lang niet gegeten. Wat je hier verder nog vind zijn de typische Amerikaanse ontbijtjes, pancakes met chocolade, pancakes met noten, pancakes met boter en siroop, pancakes met banaan, pancakes met blauwe bessen. Maar ook wafels, wafels met fruit en slagroom, wafels met kip en spek, wafels met een eitje en ham en/of kaas of spek en/of kaas. Maar uiteraard is er ook de yoghurt met fruit en muesli voor wie iets rustiger wil opstarten ’s morgens.
Wat wij ook erg fijn vonden is dat je normale porties krijgt, geen mega ontbijt maar gewoon 2 geroosterde boterhammen bij je 2 eitjes, wat aardappeltjes en wat boter en jam.

The Red Flamer Diner.  67 W 44th St, New York, NY P $$

foto: Connolly’s Pub.

Nummer 3: Connolly’s. Hou je van pubs dan zit je hier helemaal op je plek. Connolly’s is een echte Ierse pub met alle gezelligheid die daarbij hoort. Er staat een sportwedstijd aan op de tv, mannen en vrouwen hangen lachend en bier drinkend aan de bar en aan de tafeltjes zitten mensen heerlijk te genieten van hun eten. Op de achtergrond klinkt Ierse muziek en zelfs de barman lijkt met Iers accent te praten (hij vertelde ons dat hij een Amerikaans was en zelfs nog nooit in Ierland was geweest). Wat vind je hier op de menukaart? Eigenlijk van alles wat, salades, burgers, roast beef, finger food, soep, enz.

Je krijgt hier wel extreme Amerikaanse porties, de eerste keer dat wij hier gingen eten hebben dan ook ieder de helft opgegeten, zonde maar we zaten echt propvol. De keer daarna hebben we 1 maaltijd gedeeld met z’n tweeën en de laatste avond in New York toen wij daar weer gingen eten hebben we allebei een salade genomen, we hadden de hele week nog niet echt fatsoenlijk groente gegeten en dus werd dat wel weer tijd. De salades waren groot, maar het is toch al koud dus konden we er de hele avond over doen. Ondertussen wat kletsen met de barman, zo vertelde hij ons dat deze pub van origine een politiekroeg is. He dat is leuk, ik werk zelf bij de politie en nadat ik hem dat vertelde en hem foto’s had laten zien van mijzelf in uniform kregen we een rondje drinken van hem. Ook toen we nog 2x terug kwamen kregen wij het drinken van de barman, super lief. Het eten was erg lekker,, maar dus wel erg veel, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Wat je in dit restaurant moet doen is vroeg gaan, lekker eten bestellen, genieten van de gezelligheid, een sportwedstrijd kijken en dan is je bordje vast zo leeg.

Connolly’s. 121 W 45th Street, New York NY.  $$

Eten in NYC Mochten wij weer eens naar New York gaan (hopelijk eind dit jaar) dan gaan we deze restaurants zeker weer bezoeken. We zijn ondertussen al nieuwe restauranttips aan het verzamelen en dus kom ik hopelijk aan het eind van het jaar opnieuw bij jullie terug met een nieuwe top 3 van leuke, gezellige en lekkere restaurants in New York.

foto: Dean & Deluca Broadway, bron NY Times.

Recept van Gereons Keuken Thuis voor Marjolijn. 

NY style glazed ham. Begin jaren negentig stond er in het huisblad van de blauwe grootgrutter een recept dat afkomstig was van Dean & Deluca, de vermaarde delicatessenzaak. op Broadway. Het was een brunchgerecht, Ham met koffie en bruine suiker. Ik maakte het in de nineties regelmatig klaar. Helaas is het recept verloren gegaan en stond  Gereons Keuken Thuis voor de uitdaging om opnieuw het wiel uit te vinden. Coffee glazed ham een stevige start van je decemberzondag.

Nodig:
4 dikke plakken ham
75 g bruine suiker
2 el ciderazijn
1 el Dijon  mosterd
1 kop sterke espresso
2 verkruimelde beschuitjes
klontje boter

Bereiding:

Zet de oven op 200 graden. Meng de suiker, azijn, espresso door elkaar en verhit even tot de suiker is opgelost. Roer de verkruimelde beschuitjes en mosterd erdoor. Leg de plakken ham in een ovenschaal en bestrijk deze met het mengsel. Bak de ham ongeveer 25 minuten in de oven. Keer halverwege om en bestrijk de ham opnieuw met het mengsel. Serveer het gerecht met hash browns (gebakken aardappelen)

Dank je wel voor je leuke gastblog en veel plezier bij je volgende trip naar The Big Apple.

video: NYC boy van The Pet Shop Boys.

That’s amore!

foto: onvoorwaardelijke moederliefde.

That’s amore! Alles voor de liefde van de laars. Enkele weken geleden tipte ik het nieuwe nummer van De Smaak van Italië in Gereons Mag. Wederom heerlijk leesvoer voer Italië liefhebbers en de echte tifosi. Want met elk nummer is het heerlijk wentelen in la dolce vita. Reizen, slapen, kunst, eten en wijn. Want zeg nu eerlijk, dat maakt het leven fijn. 

foto: romantisch weekend in Verona.

Het That’s amore! nummer staat in het teken van langzame leven op Sicilië, streetfood uit Bologna, la grassa, romantiek tijdens een citytrip naar Verona. Stad van Romeo en Giulia. Het ombouwen van een ruïne tot een paleisje in Toscan. Logeren in leuke B&B’s vol liefde. Italiaanse smaakmakers vertellen voor hun liefde voor de Bel Paese. Heet fenomeen moederliefde voor haar zonen. Een ode van Onno Kleyn aan zijn nieuwe liefde. En recepten van de grande dame van de mediterrane keuken: Claudia Roden. Tot slot geeft Esmee Langereis wijntips voor bij de ragù.

foto: streetfood in La Grassa.

Winacties ontbreken niet in dit That’s amore nummer. Kaartjes voor Juventus, tussen de andere tifosi. Vierentwintig keer een pizzadiner en een weekendje weg. Dus hol naar je kiosk of ga snel naar je PC voor dit nieuwe leuke nummer. Maar dat is niet alles: De Smaak van Italië heeft ook een leuke Black Friday deal in petto!

foto: cover That’s Amore.

RECEPT: Heerlijke polenta met paddenstoelen van de grande dame Claudia Roden.

foto: recept voor polenta uit het boek van Claudia Roden

 Uit haar boek: ‘Op een magische avond op het terras aan de rand van het kanaal bij het Gritti-paleis in Venetië, zat ik aan een diner met chefs uit heel Italië. Het menu bestond uit traditionele gerechten uit alle regio’s. Het lokale gerecht was wilde paddenstoelen op romige polenta. De wilde paddenstoelen waren echt geweldig, ik had eerder die dag op de Rialtomarkt al manden vol zien liggen, de polenta was fluwelig licht en romig. Je kunt ook prima shiitakes en kastanjechampignons voor dit gerecht gebruiken.’ 

Nodig: 


750 g paddenstoelen
2 el extra vergine olijfolie
2 tenen knoflook, gepeld
3 el droge witte wijn (als je een fles open hebt staan)
100 ml kippen- of groentebouillon
2 el fijngehakte bladpeterselie
zout en zwarte peper
voor de romige polenta: 1 liter volle melk of water
½ tl zout
165 g instant polenta 20 g boter
50 g Parmezaanse kaas of Grana Padano, geraspt.


Bereiding:

Verwijder eventueel vuil van de paddenstoelen en snijd zo nodig de onderkant van de steeltjes af. Laat ze verder heel of snijd ze één keer doormidden. Verwarm de olie met de knoflook in een hapjespan. Voeg de paddenstoelen toe en bak deze al roerend op hoog vuur 2 minuten. Voeg zout en peper naar smaak toe. De paddenstoelen zullen de olie absorberen en hun vocht loslaten. Als dit verdampt is voeg dan de witte wijn (als je die gebruikt) en de bouillon toe. Laat circa 4 minuten doorkoken zodat het vocht een beetje inkookt.


Verwijder de knoflook uit de pan en roer de peterselie erdoorheen. Giet voor de polenta de melk of het water in een grote pan, voeg het zout toe en breng aan de kook. Haal de pan van het vuur en giet voorzichtig al roerend de polenta erdoorheen. Roer stevig door, zet de pan terug op het vuur en laat onder voortdurend roeren (met een garde of een houten spatel) 2 minuten doorkoken. Voorkom dat er klontjes ontstaan. Leg een deksel op de pan en laat op heel laag vuur nog 8 minuten zachtjes doorkoken. De polenta zal zachtjes borrelen en pruttelen. Roer tot slot de boter en kaas erdoorheen. Serveer de polenta op een schaal met de paddenstoelen erbovenop.

foto: cover Med, een kookboek uitgave van Fontaine.

Noot: dit magazine werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer




That’s amore!

foto: de nieuwe cover That’s amore van de Smaak

That’s amore! De nieuwe Smaak van Italië kan binnenkort zonder verzendkosten (nomaliter € 2,50) op je mat liggen is dat niet leuk? Het november/december nummer ploft net als bij de abonnees op je mat, voordat de Smaak van Italië in de winkel ligt. Het enige, wat je moet doen is, via deze link, geldig tot en met zondag 24 oktober, een voorbestelling doen. Dan heb je snel dit nummer vol mooi reportages in huis. In de nieuwe Smaak lees je over Slow Sicilië, de liefde van de Napolitaanse moeder voor haar zoons, romantisch Verona en gulzig Bologna. Lekker op reis tijdens de natte Hollandse herfstdagen. That’s amore! En of dat nog niet genoeg is, worden er 24 pizzadiners, kaartjes voor Juventus en een romantisch diner verloot in het nieuwe nummer.

Maar wat zou deze woensdag op Gereons Keuken Thuis zijn zonder een recept van de moeder uit Pozzuoli, die ook de sterren kookt voor haar zoons? Tenminste dat schrijft zij in haar biografie Ricordi e ricette.  Nog steeds een klassieker in Gereons kookboekenhoek.

foto: cover Ricordi e ricette van la Loren.

Kalfsfilets alla pizzaiola.

Nodig:

600 g kalfsfilet in dunne plakken
500 g gepelde tomaten (vers) of uit blik zonder pitjes
1 tl oregano gedroogd
1 bosje gehakte peterselie
2 knoflooktenen in plakjes
peper
zout
olijfolie
1 Spaans pepertje zonder zaadjes fijn gesneden

Bereiding:

Verhit in een grote pan de olie en bak hierin de met peper en zout bestrooide filets en de plakjes knoflook kort aan, zo’n 2 minuten per kant. Let op dat het vlees niet te droog wordt. Haal het vlees uit de pan en houd het warm onder folie in de oven. Bak in de vleesjus snel de fijngehakte Spaanse peper aan, voeg de tomaten, oregano en peterselie toe en laat 15 minuten sudderen. Doe de kalfsfilets in de saus en verwarm even mee. Eventueel nog wat peper en zout toevoegen. Garneer met nog wat verse peterselie. \

Bron recept: Editore Gremese. ISBN 88-7742-386-2

video: That’s amore van Dean Martin.

Bestel het november/decembernummer van de Smaak van Italië hier: https://webforms.spabonneeservice.nl/DefaultForm/ShowForm/0?SVI5579HERKOMST&MTVWKD=PAR12

Vegetalia.

Vegetalia. Italo Antwerpse Luna Trapani kreeg in het restaurant van haar ouders Gallo Nero de Italiaanse keuken met de paplepel ingegoten. Zij werkte vaak mee en zo ontstond haar passie voor koken en eten. Uiteindelijk leidde dat ertoe, dat zij zelf ook de keuken in ging om achter het fornuis te staan. In 2018 ruilde zij haar bestaan als onmivoor in voor een plantbased dieet en opende Spritz in Antwerpen, een vegan Italiaans restaurant. Hiervoor ging zij op zoek naar plantaardige alternatieven voor Italiaanse klassiekers uit haar jeugd. Trapani ging aan de slag met de regionale keukens en bundelde 100 recepten in dit nieuwe boek Vegetalia. Een geheel andere kijk op Italiaans eten. Een vooraankondiging op Facebook van deze recensie kwam Gereons Keuken Thuis op zowel vragen als commentaar te staan. Italiaans eten zonder vlees? Gerechten zonder kaas? Alleen maar groente? Dat hoort toch niet zo? Ja het kan allemaal wel en Luna Trapani is living proof. Zelf zegt de schrijfster, dat het motto in Spritz, maar ook in haar boeken simpel en lekker is. 

foto: Arancini alla Norma.

Andiamo! Vegetalia start, bijna zoals elk kookboek, met de basis. Trapani voegt hieraan alternatieven toe voor kaas en vlees. Producten, waar zij graag mee werkt. Ik heb het idee, dat je ook voor andere vervangers kunt kiezen. Denk aan de vegan producten van Euro Company. La base is een hoofdstuk vol basissauzen. Een mooie aftrap om je vegan keuken wat body te geven. Gereons Keuken Thuis vind de Sugo al Marsala een mooie vondst, een rijke bruine saus vol smaak. Vegan koken vraagt namelijk vaak om dat extra scheutje umami. Na smaakmakers, brood en verse pasta komen de antipasti op tafel, risottoballetjes alla Norma, een bloemkool sformato en carciofi met een sjalottenvinaigrette. Rijst voor diverse risotto’s en aardappel voor gnocchischotels volgen plus een onnavolgbare timballo di riso. De nationale primo piatto pasta ontbreekt ook niet in de vorm van een linzen bolognese of spaghetti con scarola, met andijvie.

foto: vegan tagliatelle alla Bolognese.

De secondi in Vegetalia laten zien , dat Trapani overal heeft gezocht naar originele vertalingen van klassieke gerechten, bijvoorbeeld een cotoletta Milanese van bloemkool. Deze komt zeker eens op tafel in Gereons Keuken Thuis, omdat ik benieuwd ben naar de structuur. Heel bijzonder vind ik het stoofpotje van eekhoorntjesbrood. Een fijn herfstgerecht. Via de cotorni belanden we uiteindelijk bij de finish, de zoetigheden, dolci op vegan basis.

foto: Bloemkoolkotelet op Milanese wijze.

Vegetalia is een kookboek geschreven voor mensen, die er een vegan leeftsijl op nahouden en ook willen genieten van de Italiaanse keuken. Maar het boek is ook een welkome aanvulling voor degenen, die thuis hun Italiaanse repertoire willen uitbreiden met een plantbased versie. Met veel creativiteit verzamelde en bewerkte Luna Trapani Italiaanse klassiekers voor haar restaurant en boek. Gereons Keuken Thuis vindt Vegetalia een uitdaging. Dat is de Italiaanse keuken alla vegan, #trueitaliantaste. Dit vormt direct mijn antwoord op de eerder genoemde vragen op Facebook.

foto: cover Vegetalia.

Vegetalia, 100 recepten uit de Italiaanse vegan keuken. Luna Trapani (ISBN 9789089898692) uitgave van Terra  en is te koop voor € 26,99

SPRITZ is gevestigd aan de Oude Koornmarkt 11, 2000 Antwerpen

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten