Hoemmoes van gemengde bonen.

 foto: De bonen achter glas.

In ben geen Martine Bijl maar toch ga ik het vandaag eens over de groenten van Hak hebben. Uitgedaagd deze week door Robert Kroon, ging ik aan de slag met het potje dat ik aantrof in de zomereditie van de #foodybox. Gemengde groenten van Hak. Een potje met kidney- en bruine boon, mais en kikkererwt. Pardoes op de balkontafel geland. Met bonen, die smachtend naar buiten keken. Wat ermee te maken? Ingrediënt voor mijn Griekse bonensalade? Of bij een wrap met gehakt en geroosterde paprika? Of in een spicy tonijn salade? Kan allemaal, dat is nu het handige van zulke potjes bonen. Wat ik deed? Ik pakte mijn staafmixer, een onmisbaar ding in Gereons Keuken Thuis. Ik perste een limoen uit en haalde wat peterselie van mijn balkon. Uit het kastje met kruiden pakte ik de ras al hanout van de Volkskruidentuin in de Kinkerstraat.. Ik pelde knoflook en ging aan de slag met de bonen uit het potje. Een flinke dash olijfolie erbij uit Ventimiglia. Een klaar is de hoemmoes van gemengde bonen. dat is nog eens wat anders dan dingen in de pot hakken, mevrouw Bijl!

Nodig:

1 potje gemengde bonen

2 tenen knoflook

1 limoen

2 tl ras al hanout

paar takjes peterselie

zout

olijfolie

3 el water

Bereiding:

Pel de tenen knoflook. Laat het potje groenten uitlekken. Snijd de peterselie fijn. Pers de limoen uit. Doe de bonen, het sap, de ras al hanout, peterselie en wat zout in een hoge kom. Voeg 3 eetlepels water toe en een flinke scheut olijfolie. Pureer de bonen langzaam tot een smeuïge emulsie. Als het geheel te droog wordt kun je nog wat olie toevoegen. Laat de hoemmoes goed afkoelen in de  ijskast en serveer hem met wat crudités.

Let op:  deze blog kan gesponsorde content bevatten.

 

Ei, de beste recepten.

 foto: Ei, de beste recepten

Breek de dag, tik een eitje! Een ei  hoort erbij! Bekende slogans ter promotie van een alledaags voedingsmiddel, dat multi-inzetbaar is. Behalve dan voor mijzelf. want alhoewel er heel wat eieren in Gereons Keuken Thuis worden gebruikt en bereid. Niet één daarvan wordt door mij zelf opgegeten. Ik lust namelijk geen eieren in hun solitaire staat. Een gekookt of gebakken eitje is aan mij niet besteed. Een grote uitzondering is de eidooier rauw door de carbonara. Tot zover mijn eierfobie.

De te leuker is het om een boek op de deurmat te vinden, dat over eieren gaat. Culinair journaliste en kok Blanche Vaughan schreef Ei, de beste recepten. Een kookboek vol recepten met eieren.

De schrijfster vertelt in haar inleiding dat een zojuist gelegd ei één van de lekkerste dingen is die je kunt eten. Ze houdt een pleidooi voor zo vers mogelijke eieren. Eieren zijn vaak de ster van de show in hun eenvoud of als geweldig bindmiddel. Wat te denken van ei in al je baksels voor de lunch of bij de thee. En passant bestrijdt ze ook de mythes rond een te hoog cholesterol gehalte van het ei. Een bevlogen dame dus deze schrijfster als het op kippeneieren aankomt.

Het boek gaat verder met de basis van het bereiden van eieren. gekookt, gebakken of gepocheerd. Of als perfect klaringsmiddel van je bouillon.( dat weten wijnboeren ook bij wijn).

Blanche gaat verder met ontbijtrecepten, zoals het modieuze “eieren in een nestje met paprikapoeder en za’atar” of het meer klassieke ontbijtje van “gepocheerde eieren op tomatentoast met bacon” Ze gebruikt ei in haar brioche en maakt zigeunertoast, een afgeleide van wentelteefjes.

In Ei, de beste recepten is ook een ferme plaats voor lunchgerechten. Eieren zijn  altijd handig voor een warm lunchgerecht, zoals mozzarella in carozza, een snelle roerei met tomaten en sojasaus of Italiaanse eierdruppelsoep.

 foto: Ei op mijn balkon.

We stevenen af op theetijd (hieraan zie je de Britse roots van het boek) Veel cakes, madeleines en appeldraken. Gemaakt met verse eieren. Voor bij de high of misschien wel low tea.

Dan krijgen we het avondeten. Met een recept voor groenten à la grecque. De mooie wijnrode oeufs en meurette uit de Bourgogne, hetgeen overigens een lunchgerecht is, maar niet voor deze schrijfster. En de keuze in het boek voor mooi gefotografeerde oeufs en gelée. Blanche heeft in dit hoofdstuk een duidelijke voorkeur voor klassiek. Zelfs een rogvleugel komt voorbij.

Daarna komen de toetjes aan bod met îles flottantes en zabaglione.. (dat lust ik wel) Het boek sluit af met nog wat sausrecepten en drankjes.

Ei, de beste recepten is een mooi boek met veelal klassieke recepten. Met goede basisrecepturen. Zelfs een niet eierminnend type als ik kan er wat mee. Al was het alleen al om het thuisfront te verblijden met een nieuwe variatie van een eigerechtje.  Een nadeel vind ik de vele zoete recepten. Er wordt erg veel gebakken. Zowel in het hoofdstuk theetijd als bij toetjes. Daarnaast had ik de sauzen in het hoofdstuk avondeten opgenomen. Ik begrijp dat de schrijfster de Britse eetmomenten heeft aangehouden, maar een wat sinpeler indeling was handiger geweest. De fotografie is prachtig en afwisselend. Ei, de beste recepten staat voortaan voorbeeldig in Gereons kookboekenhoek.

Ei, de beste recepten, Blanche Vaughan (ISBN 9789045209814) is een uitgave van Karakter Uitgevers, karakteruitgevers.nl en is te koop voor € 24,99

Homemade food parade.

Het is zomertijd. In deze tijd van het jaar gaan mijn handen altijd jeuken. Noem het een soort productiedrang of hamsterwoede. Homemade food parade, opdat je eind september gelukkig naar de plank in de voorraadkast kijkt. Vol potten pastasaus, appelgelei en -stroop of in de vriezer terrine de campagne en gerookte vis .En dan heb ik het nog niet over de geroosterde paprika’s en BBQ kaas in de ijskast,.In deze tijd van het jaar geef ik  mijn ogen goed de kost als ik op de Ten Kate markt ben of naar de slager ga.. Is er een doosje fruit voor en habbekrats te vinden of een flink stuk varkensvlees voor de terrine?  De rookpan naar buiten voor worstjes en vis. Gelukkig zijn alle buren vertrokken naar buitenlandse oorden. Je kunt dan ongestoord roken. Buiten  je focaccia laten rijzen. Het  zomerse #alfresco leven in Gereons Keuken Thuis.

Appelgelei gemaakt van een mooie Franse oogst appels. Applemania staat weldra voor de deur.

 

 In de zomer worden ook heel wat kilootjes tomaten in de pot gehakt, handig voor een pastasaus of lasagne.

 

 Vis roken is leuk om te doen. En die onvergetelijke smaak van rook van het houtmot van @kokenophout.

 

Lekker kneden in het deeg focaccia, dubbel gerezen met rozemarijn van het balkon.

 

 

 Kersenjam, c’est le temps des cérises. Je bent per slot van rekening niet voor niets in de Betuwe geboren.

 

 En dan de volle en zoete Normandische appeltaart, pur beurre, mag niet ontbreken in deze homemade food parade.

 

 En ik vertelde het al vaker Gereons BBQ kaas voor bij de Griekse grillade, op de salade of gewoon bij de apéro.

 Deze homemade food parade sluit af met de vrolijke deksels van de bolognese saus.  Het is voorlopig nog zomer. Kan ik lekker aan de slag.

 

 

Het Anti Dieet Boek van Eetschrijver.

 foto: Het AntiDieetboek.

Gewicht verliezen met je boerenverstand. Ik propageer dat al enkele tijd met mijn Gereons Keuken Thuis dieet. Gewoon eten, veel bewegen en niet snacken. Het leven kan zo simpel zijn. Zonder dieet gewoon op gewicht blijven. En een lekker taartje mag altijd tussendoor.

Nu is er een boek verschenen, het Anti Dieet Boek van Gerrit Jan Groothedde, aka de Eetschrijver, dat naast een openhartig verhaal over zijn eigen gewichtsverlies ook de processen achter diëten ontrafelt.

Termen als sluipsuiker, obesogeen, reset en knutselvoedsel passeren de revue. Want het lukte Groothedde in anderhalf jaar 35 kilo aan gewicht te verliezen zonder dieet. En nog belangrijker. Hij wil op gewicht blijven. Dat is volgens de Eetschrijver het grootste gevaar, dat na elk dieet op de loer ligt. Je pakt je oude consumptiepatroon weer op en voor je het weet eet je weer evenveel sluipsuikers en in elkaar geknutseld voedsel. Dat zijn nu juist de dikmakende factoren. Niet het dieet.

Groothedde verhaalt over een onderzoek, dat een Veldhovense arts deed. Zij vergeleek de ingrediëntendeclaraties van alle nummers van Allerhande vanaf de jaren zeventig tot nu. De calorische waarde van de gebruikte ingrediënten is alleen maar groter geworden gedurende de jaren. In principe niets nieuws onder de zon. Ineens waren er geen kleine flesjes cola meer te krijgen, maar alleen halve liters vol met klonten suiker. Het directief van de moderne voedingsindustrie. In deze obesogene, dikmakende maatschappij. Voeg daarbij het zittende leven van de moderne mensen en de kilo’s vliegen eraan.

Tijd voor actie vond de schrijver, toen de weegschaal 130,1 kg aangaf. Een plan werd geboren. Gezond, gevarieerd en bewust eten. Het kwam op zijn weg, mede doordat hij in de lijnperiode aan zijn boek Weg van de Supermarkt werkte en zich bewust werd wat je als mens naar binnen stouwt.

Sluipsuikers zitten overal in. Tijd voor een reset. Groothedde noteerde een periode wat hij at en wanneer. De reset bestond uit het weglaten van de meest genoemde producten. Dat viel tegen. Hij vond een alternatief in gezond, gevarieerd en met aandacht eten. Zo verloor hij zijn extra ballast.

Het Anti Dieet Boek is een onthullend boek geworden, waarin Groothedde uit de doeken doet hoe je op gewicht kan blijven. Soms vind ik hem wat streng in de leer en soms iets te stellig. Ik vind dat bewegen wel bijdraagt aan gewichtsverlies.

Maar grosso modo is de schrijver erin geslaagd de lezer de ogen te openen voor het fenomeen van afvallen zonder kuren of andere fratsen. Gewoon met je boerenverstand. Leuke kost voor na de zomervakantie als de extra opgedane kilootjes van Kreta of pondjes uit Palermo er weer af moeten. Je zou er nu ook alvast aan kunnen beginnen.

Het Anti Dieet Boek van Gerrit Jan Groothedde (ISBN 9789000344505) is een uitgave van Uitgeverij Unieboek/Het Spectrum unieboekspectrum.nl en is te koop voor € 17,50

World of Food.

 foto: sushi van St Jacobsschelp

De eerste dag van juli begint warm. Op een tropische woensdagmiddag, toevallig ook de dag van de #pastasalade bezocht Gereons Keuken Thuis Amsterdam Zuidoost. Op zoek naar een garage. Develstein. Daar staat namelijk iets te gebeuren. iets nieuws voor deze buurt. World of Food heet het. worldoffoodamsterdam.nl/ Een wereld vol eten uit de culturen van Amsterdam Zuidoost. Ghanees, Surinaams, Egyptisch, Oosters en Antilliaans. Een foodhall met al deze smaken.

Afgetrapt werd in een koel studentencafé Bacchus. Lingotto tekende samen met het stadsdeel voor de verbouwing van deze afgewerkte garage. Een lelijk gedrocht, vervuild en vervallen. Het moest een nieuwe impuls worden voor dit stuk Zuidoost, net als de studentenwoningen. Kosten noch moeite werden gespaard. Al met al een riskant project, aldus Martijn Bakker.

En nu glimt de voormalige parkeergarage. Nog wel in de steigers, maar binnenkort gaan 25 geselecteerde ervaren en startende ondernemers de buurt en Amsterdam verwennen met hun kookkunsten. Een  van deze ondernemers is de heer Li van Flavourtown, het enige restaurant dat op deze dag open was. Deze familie is al 40 jaar actief in de horeca van Zuidoost. Als eerste etnische ondernemers.

Gezeten op het dak van de garage had het restaurant een wijn- en spijs proeverij in petto voor de genodigden. Japanse sushi van coquille met een sprankelende prosecco. Een Surinaams spiesje van de barbecue met een pindasausje. We proefden de bouillon voor de ramen. Rode wijnen met een laag histamine gehalte. Uit speciale glazen.

Daarna was het nog mogelijk te spreken met de ondernemers, wijn te proeven of gewoon te genieten op het dak.

Ondanks dat World of Food nog niet helemaal af is, kreeg Gereons Keuken Thuis wel een indruk wat het gaat worden. Een wereld van smaken. Succes met de start!

 

Funky pastasalade

 foto: funky pastasalade

In mijn hoofd klinkt een heel oud nummer, begin jaren tachtig “Want you take me to funky town” van LIPPS Inc. Ik heb de 12 inch versie nog ergens in een doos liggen. Disco op zijn best. Niet op CD noch virtueel, maar op vinyl. Overigens weer helemaal funky hoor dat vinyl. Je kunt tegenwoordig op de Overtoom je gedownloade muziek weer gewoon laten persen. Tijdens een kopje hipster koffie. Wat een funky idee. Maar ik dwaal af, want vandaag is het 1 juli, dag van de pastasalade. In de tachtiger jaren aten we geen pastasalade. Dat was nog niet uitgevonden. En door wie pastasalade is uitgevonden, weet ik ook niet. Is ook niet meer te traceren. In ieder geval is het een mooie wijze om aan restverwerking te doen. Koude pasta assembleren met allerlei andere ingrediënten. Groente of vlees. Ik kies voor een gele ietwat funky pastasalade met mais, gele paprika en met honing/ras al hanout  gemarineerde speklapjes. Want geel is het nieuwe roze, als ik tenminste sommige trendgoeroes moet geloven. Maar ik dwaal alweer af. Het gaat op deze eerste julidag om de pastasalade. En niet alleen die pastasalade van mij, maar van vele deelnemers aan deze bijzondere dag. Hun links vind je onderaan deze blog. (er is zelfs een hele Facebook pagina te bewonderen over het fenomeen) Funky pastasalade. Een gerecht dat echt in het zonnetje gezet dient te worden. Vandaar dat geel, van de zon en de zomer. Ik word er vrolijk van zo’n pastasalade. Lekker koel op je bord, voor de picknick of op het strand. We drinken er een glas lichtgele viognier bij. Van Wild Pig Wineries.

Nodig:

300 g gekookte en afgekoelde penne.

1 gele paprika

1 sjalotje

1 citroen

3 speklapjes

1 el ras al hanout

1 el vloeibare honing

1 el gehakte bieslook

1 blikje mais

peper en zout

3 el olijfolie

Bereiding:

Maak van 1 el olie, 1 el honing en 1 el ras al hanout een marinade. Smeer de speklapjes hiermee in. laat de marinade 15 minuten intrekken. Verhit de grillpan en bak de lapjes tot ze krokant zijn. Zet het vlees apart onder wat folie.Was en snijd de paprika, laat de mais uitlekken en snipper het sjalotje. Hak de bieslook fijn. Meng alles door de afgekoelde penne en maak op smaak met flink wat peper en zout. Liefhebbers van pit kunnen een tl harissa pasta uit Tunesië toevoegen.Maak van 2 el olijfolie, wat citroensap en wat rasp van de schil een dressing en meng deze door de salade. Snijd hierna de speklapjes fijn en voeg deze toe aan de pastasalade. Serveer direct. Of neem mee als je de funky stad in gaat.

A propos: de links naar andere spannende pastasalades op deze zonnige eerste juli, dag van de pastasalade.

Echt eten maken etenmaken.blogspot.nl/2015/07/pastasalade-zomerfeest.html

Eten uit de Volkstuin etenuitdevolkstuin.nl/2015/07/01/koude-pastasalade-met-erwtenscheuten-en-citroen

Homecooking dept. homecookingdept.com/koude-pastasalade/

Italiaans koken met Antoinette italiaanskokenmetantoinette.nl/2015/07/lauwwarme-pastasalade-pesto-trapanese.html

Miss Foodiemoods foodiemoods.nl/pastasalade-met-tonijn/

Voor meer pastasalade volg je de Facebookgroep: 1 juli dag van de pastasalade.

De Zomer op Tafel, Stéphane Reynaud

 foto: De Zomer op Tafel

The unbearable lightness of cooking.*  Een predicaat, dat je Stéphane Reynaud zomaar kan toedichten. In Gereons Keuken Thuis, of moet zeggen al fresco ligt deel twee uit zijn serie seizoensgerechten uit de fameuze culinaire almanak 365. De Zomer op Tafel. Een vrolijk en zomers vormgegeven boek met recepten voor de drie zomermaanden. Vol zomersmaken en -producten. Elke maand begint met een kalender en een boodschappenlijstje. Wat is nu en waar te verkrijgen?

De citaten boven de recepten en de handige uitleg over technieken toveren een lach op je gezicht. “De junizon streelt je huid, de julizon slijt hem” is zo’n citaat. Daarna gaat Reynaud aan de slag met gemarineerde paprika op 2 juni. Hij maakt makreel als in Grenoble en legt uit waarom? Een pastasalade van zalm en penne op 9 juni. Allemaal makkelijke gerechten voor de zomer. Op de camping of het strand. Echt licht en luchtig koken. Wat kersen in rode wijn.

Marie en Léon Vachecrot zijn ook weer van de partij. Marie was jarig en ging op een cursus Oosters koken. Dat had gevolgen in de keuken van de Vachecrots en voor hun budget. Vermakelijke verhalen.

Juli doet zijn intrede. “In juli hebben alle tomaten maar één doel. Tegenpartij, opgelet!” Stéphane Reynaud gaat voor een Tomaten mozza en gekonfijte tomaten op 6 juli. Krabsoep en hoe je deze dieren met de deegroller goed plet voor de smaak. Marie en Léon maken aioli.  Er is zomerse pan bagnat. Een pastasalade van penne en basilicum. Snel te bereiden allemaal om daarna met een glas rosé onder de zomerse hemel of pergola te eten.

“In augustus zonneschijn, bubbelwijn en strandfestijn.” Augustus start vrolijk met gevulde courgettes, lamsspiesen op de zesde. Een zomerse salade Niçoise op de 13e, maar die kan net zo goed twee dagen later! Reynaud sluit af met een feestje voor Léon Vachecrot: “Bij regen of bij zonneschijn, tijd voor een kikkerbilletjesfestijn…”

De Zomer op Tafel is een kookboek, dat je gewoon moet meenemen naar het van vrienden gehuurde huisje in de Languedoc of in je rugzak tijdens je wandeltocht door de Savoye. Of voor bij je tentje op de naturistencamping in de Landes. Makkelijke Franse recepten. Nodig je campingburen uit et voilà instant convivialité! Een ander woord voor gezelligheid. En die kent in de zomer geen tijd.

De Zomer op Tafel, Stéphane Reynaud (ISBN 9789059566217) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 14,95

* wat dit boek te maken heeft met the unbearable lightness of cooking staat in mijn blog gereonskeukenthuis.nl/blog/nieuw-de-lubm/

De Wilde Kalender, Elsje Bruijnestein.

 foto: De Wilde Kalender

Elsje Bruijnesteijn brengt veel tijd door in haar moestuin. Niet zomaar een moestuin, maar eentje op het mooi gelegen landgoed Groeneveld. op de Utrechtse Heuvelrug. Een domein waar het goed toeven en goed foerageren is. Dat weet Elsje niet alleen. Dat wisten de Utrechtse keukenmeiden uit de 18e eeuw ook al. Lekkere en bijzondere smaken uit streek en seizoen. Volgens het Slow Food concept. De schrijfster van het boek De Wilde Kalender dook in alle bronnen en documenten over wild plukken om dit huzarenstuk op te leveren over eten rechtstreeks uit de natuur. Niets invliegen, koken met bescheiden middelen en volgens de kalender. wat is wanneer beschikbaar?

Het boek start met een aantal tips en trucs, weetjes over boodschappen, over pakjes en zakjes (helemaal niet nodig), je voorraadkast, een moestuin zonder kopzorgen, wild plukken anders en goedkoper koken, gezond koken en wat doe je met je kinderen.

Daarna volgt de kalender, beginnend met de Lente, Bloesems, bloemen, boomblaadjes, zuivel en vis. Ach de lente heeft al zoveel moois te bieden voor in je maaltijden. Elsje deelt dit hoofdstuk in verschillende categorieën, voorzien van de vindplaats en smaak. Zo gaat het boek ook door in de hoofdstukken Zomer, Herfst en Winter. Bladzijden vol eetbare dingen in De Wilde Kalender. Zaken, waarvan Gereons Keuken Thuis niet wist dat je ze kon eten en gebruiken. Zoals kibbeling van vissenwangetjes. Of onkruiden in je salade. Het komt gewoon aanwaaien in je tuin. Een echte puzzel, waarbij de schrijfster de stukjes aan elkaar rijgt. Tot slot is er de verantwoording, want er zijn verschillende factoren waar je rekening mee moet houden, zoals de beschikbaarheid, het al dan niet giftig zijn van geplukte waar, de wispelturigheid van de natuur en specifieke waarschuwingen per product. Want wildplukken is leuk en heeft veel smaak. De Wilde Kalender is een handig naslagwerk voor de wildplukker (in spe) Geïllustreerd door Martien Yland en onder auspiciën van Slow Food Nederland. Ik ga mijn ogen open houden voortaan in berm en tuin, langs wad en duin. Daar is dit handige boek een mooie leidraad voor.

De Wilde Kalender, bijzondere smaken uit streek en seizoen (ISBN 9789059565982) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en kost € 16,95


Tot slot kijk ook eens op de site van Elsje Bruijnesteijn, elsjebruijnesteijn.com of zoek haar eens op in de moestuin van Kasteel Groeneveld in Baarn.

Nieuw de LUBM

 foto: Metz

“Sinds food de rol van religie heeft aangenomen, is het het nieuwe opium voor het volk geworden. Met foodpausen als stuurmannen aan het roer. Weinig humor, weinig relativeringsvermogen. En alle foody bisschoppen deinen graag mee over de woelige baren van de foodzee.” 

Bovenstaande hartenkreet plaatste ik zondagochtend op mijn Facebook tijdlijn. En niet zomaar. Ik vind dat het is doorgeschoten. Dat er een strijd tussen de strengen en rekkelijken aan de gang is.

Alles is food gerelateerd geworden. En bitter serieus. Met het mes op tafel. Alsof het genieten van lekker eten of je heil zoeken in lekker koken een dogmatisch iets is geworden. Met veel regels, principes en veel discussie. Zelfs verhitte steken op de sociale media. ter meerdere glorie van het foodgeloof. En de kijkcijfers. Vergeet ik nog de pecunia.  Daarnaast heb ik het nog niet eens over de “gezondheidssaus”waar alles mee wordt opgediend. De tien geboden van het gezonde foody leven, zoals: “gij zult glutenvrij bestaan, geen suikers nastreven en kijk uit met  de verlokking van vlees.” Gelukkig komen er nog net geen colporteurs aan de deur om je te bekeren. (voet tussen de deur)

Tijd voor een herleving van de ACBM tijden op mijn blog. Voor wie niet kan herinneren wat dit is verwijs ik naar mijn post van februari 2013. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/acbm-uitleg/ 

Deze club, de Anti Cupcake Behavior Movement krijgt een zusje. Het thema van de nieuwe club wordt lighten up. Neem alles eens met een korreltje zout. Iedere foody is anders gebekt. En elk heeft zijn motieven waarom hij of zij wel of niet iets schrijft, kookt bakt of juist niet eet.. En wordt ook niet meteen boos als een ander niet helemaal leuk vindt wat jij doet. Eigenlijk gewone basale leefregels. Leven en laten leven. Lighten up. Want in de zucht naar de kijkcijfers wordt in de virtuele wereld steeds meer mogelijk en daarmee ook steeds minder. Dat vind ik jammer. En komen er steeds meer predikers die precies weten hoe het heurt. Vervolgens deint de ene groep mee op de woelige baren, terwijl de ander verzuipt in het geweld van deze nieuwe religie.
Ik heb ook al een naam voor de het zusje van de ACBM. Een nieuwe behavior movement, helemaal nieuw,de LUBM. Een creatieve club, die zijn ogen opent voor de leuke dingen in food. Waar je blij van wordt. En een club, die deelt. Waarom niet eens een ander in het zonnetje zetten op je blog, wanneer je vindt, dat hij of zij iets leuks heeft bedacht? Of vat feedback niet meteen als aanval op.

De Lighten Up Behavior Movement is een feit. Heeft het licht gezien. Niet voor heet bevallen in het Italiaans dare alla luceMeer kan ik er op deez woensdagmiddag niet van maken.

Foodybox zomereditie.

 foto: de inhoud van de foodybox

Daar was hij dan. Het begint een beetje een traditie à la pakjesavond te worden in Gereons Keuken Thuis. Het uitpakken van de foodybox zomereditie van De Kroon op het Werk. Robert en zijn team doen elk seizoen hun best een leuke doos vol leuke producten af te leveren. De eerste foto’s van de inhoud kwamen Gereons Keuken Thuis op de social media te staan op: “Jij met pakjes en zakjes?”

 

foto: knäckebröd met geitenkaas

Inderdaad Gereons Keuken Thuis met pakjes en zakjes. Waarom eens een keer niet? Nu kan ik met veel pakjes en zakjes nooit zo goed uit de voeten. Echter, ik vind veel kant en klare producten soms wel handig om in huis te hebben. Voor die momenten zonder inspiratie en energie. En ik denk dat voor vele anderen dat ook zo is. Bovendien kun je niet altijd wilplukken en vers koken.

foto: de emblematische soupe van tante Doubs

Snel ontbijten op deze “zonnige” eerste dag van de zomer met de Maaslander jong belegen geitenkaas, die ik aantrof in de box. Een vlugge lunch vandaag met Provençaalse soep (van mijn tante Doubs). Ik gebruikte er een lepeltje van de Dutch Spice kruiden in voor de pit. Het kant en klare pizzadeeg van ma tante Fanny opent ook mogelijkheden. Daar ga ik snel eens een calzone mee maken. En de hoemmoes van Sabra, weliswaar kant en klaar, en ja, ik maak hem vers lekkerder, kwam gisteren prima van pas na een dag trendwandelen door Amsterdam West.

 foto: vlug wat gegrild vlees en groente.

Koek van Peijnenburg gaat er altijd in. De producten van Mei Asia bevielen eerder ook al goed. Ga zeker eens misosoepje maken. Met hun Japanse misopasta. Zag al een recept van Es Factory langskomen. De Giardini’s Original Caesar dressing kan ook wel ergens in worden verwerkt, net als de roomkaas van de Zuivelmakers.

Is er dan niets wat niet beviel? Ja, maar omdat te noemen vind ik niet de toon van deze blog. Want wat de foodybox, met bij supermarkten te verkrijgen producten vooral doet, is mij het makkelijk maken. That’s it op deze mooie zondag.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten