pasta Archives - Pagina 4 van 5 - Gereons Keuken Thuis

13/04/201617/04/2016

SeaSpot food op woensdag.

foto: de avond valt @ SeaSpot

Geteisterd door verbouwende of moet ik zeggen slopende bovenburen zoekt Gereons Keuken Thuis zijn heil deze week in SeaSpot. Inspirerende plek, waar je kunt turen over de Noordzee. Waar op dit moment een zandsuppletie schip af en aan vaart om het strand te verbreden. Het seizoen staat voor de deur. De temperaturen stijgen en er is weer reuring op het strand. Zoals een nieuw paviljoen (las ik in een blog van one hand in my pocket) direct voor de deur, Captain Cod, met vers sea food om te delen. Zo mag ik het horen. Ga het zeker eens proberen. Maar sea food op eigen balkon is ook nooit mis. Zeker als de weergoden hun best doen om je in de avond te trakteren op een kleurenschouwspel, waarbij de molens op zee verbleken. Glas wijn erbij en genieten van de zonsondergang.

In de ochtend wakker worden met het geronk van de kotters, op zoek naar kokkels en garnalen. Voor op je toast of in je pasta. Dat roept om een SeaSpot gerecht. Een volkorenpasta met venusschelpen of kokkels, wat knoflook, zest en peterselie. We drinken er een glas Mâcon-Chardonnay bij van de Caves de Lugny. (die had ik nog liggen van de Zand Tropez wijnwandeling)

foto: enkele minuten later.

Nodig:

400 g volkoren spaghetti

1 zakje kokkels of venusschelpen van 500 g

2 tenen knoflook fijngehakt

1 glas witte wijn

4 el olijfolie

gehakte peterselie

rasp van 1 citroen

peper en zout

Bereiding:

Laat de kokkels of venusschelpen een halve dag in vers water staan. Om te ontzanden. ververs het regelmatig. Fruit de knoflook aan in wat hete olie. Laat niet verbranden. Voeg het glas witte wijn toe. Breng aan de kook en voeg de schelpen toe. Kook de schelpen onder een deksel in 7 minuten gaar. Kook de spaghetti gaar volgens de aanwijzingen op het pak. Giet af en bewaar wat kookvocht. Meng de pasta door de schelpen en voeg wat kookvocht toe. Maak op smaak met wat peper en zout. Doe de spaghetti in een grote schaal en bestrooi met wat citroenrasp en peterselie. Eenmaal op het bord kun je naar smaak een scheut EV olijfolie toevoegen.

15/11/201517/11/2015

De olijfboom van Luigi Spirali.

foto: casa Luigi

Op zaterdagochtend publiceer ik vaak op Facebook een episode uit één van de avontuurlijke verhalen, die mijn sprookjesfiguren beleven op Gereons verhalen Eén van die verhalen, mag natuurlijk niet ontbreken tijdens een Italiaanse week. Het verhaal van Luigi Spirali en de lichtgevende olijfboom.

Luigi Spirali en de lichtgevende olijfboom

De ochtend begon vroeg voor meneer Zimbo. Hij sloot de luiken van zijn huisje in Pontarlier en startte zijn auto. Een mooie rit door de Alpen volgde, langs bergen, dalen en kloven. Hij reed rustig en voelde zich vrij. Lucht om zich heen. Een aantal weken op pad, nieuwe mensen leren kennen en nieuwe smaken. Dat deed meneer Zimbo altijd goed. Aan het einde van de middag was hij bij de grens. Hij nam een snelle duik in de zee. Vanavond zou hij nog in Menton slapen om morgen een tocht door Ligurië te maken. Naar de markt van Ventimiglia, wierook halen bij de priester van de tsaar Nicolaaskerk in San Remo. En wie weet wat er meer op zijn weg kwam? In ieder geval Ligurische olie. Dan lunch en weer terug naar Menton. Die avond liet meneer Zimbo zijn bourride goed smaken in de haven en ging vroeg naar bed. Hij las nog wat en al snel vielen zijn ogen dicht.

De volgende dag pakte meneer Zimbo zijn rugzakje in met een kaart, een flesje water en sigaretten. Meneer Zimbo rookte zelf niet, maar sigaretten waren altijd een makkelijk kennismakingsmiddel. Hij had een scootertje gehuurd en was van plan de bloemenkust tot San Remo te volgen. Eerste stop was Ventimiglia, waar hij altijd bij zijn vriendin Rosa Majesta koffie ging drinken, alvorens de markthallen te bekijken. Meneer Zimbo ging zitten op het terras en bestelde een ristretto, want hij hield nu eenmaal van zwart en sterk. Deze koffie herinnerde hem aan het verre Ethiopië, waar hij geleerd had koffiedik te lezen. Naast hem streek een ouder heer neer, met een zwierige hoed. De man bestelde een koffie en sloeg de krant open. Meneer Zimbo kon het niet laten mee te lezen. “Weer een lichtgevende olijfboom bij Spirali” kopte een artikel. Zijn aandacht was meteen gewekt. Bij het afrekenen vroeg hij aan Rosa: “Waar kan ik die olijfboom vinden?” Rosa antwoordde: “Zimbo, laat toch, Spirali maakt er elk jaar daarboven in Dolceacqua een spektakel van… Ik geloof het niet dat een olijfboom blauw licht geeft en elfen aantrekt. Maar ja, als je het wil onderzoeken ga dan de heuvels op naar dat dorp. Succes en tot snel!” Meneer Zimbo stond op en groette de oude man. Hij zou morgen eens kijken of hij vanuit Menton dat dorp kon bereiken….

Luigi Spirali komt uit Ligurië, waar hij in het bezit was van een lichtgevende olijfboom. Meneer Zimbo legde zijn malversaties bloot. Luigi beterde zijn leven. Hij woont nu met Isabelle in Mougins Zuid Frankrijk. Ze bestieren daar een olijfboomgaard. Daarnaast heeft hij een florerend tuinbouwbedrijf op het eiland Dulcesol.

Recept voor deze zaterdag: de pasta van Canasta Spirali, de tante van Luigi.

11/11/2015

Koken onder de Toscaanse zon.

foto: het oeuvre van Frances.

Ik houd van de manier waarop mijn vriendin Frances Mayes haar avonturen onder de Toscaanse zon beschrijft. Zij brengt het zonnetje in huis. Op haar naam staan talloze boeken over haar huis Bramasole, haar reizen door Italia, het koken en genieten van het eten. Inspiratie voor in huis, extra vergine olijfolie en een reeks Tuscan Sun wijnen wijnen. Ik schreef er al regelmatig over op mijn blog. Frances deed als één van de eerste schrijvers in 2012 mee aan mijn serie Talk and Table. (haar doopnaam voor het Hollandse gesprekken en gerechten) Gereons Keuken Thuis vindt dat de Toscaanse zon tijdens een Italiaanse week present moet zijn. Met een gerechtje en een wijn what else?

foto: Tuscan Sun Cookbook.

Uit het “Tuscan Sun Cookbook” maakte ik al eens een spaghetti met krab, zest en witte wijn. Een lichte maaltijd. Salade erbij en pronto!

Nodig 4 personen

400 g spaghetti

400 g krabvlees

2 el olijfolie eerste persing

1 glas witte wijn

sap van halve citroen

1 el citroenrasp

zout en zwarte peper

50 g Parmezaanse kaas

gehakte peterselie

Bereiding:

Kook de spaghetti al dente. Meng het krabvlees met de olijfolie, peper en zout. Verwarm in een pan en voeg de witte wijn toe. Als het kookt kun je meteen het vuur uitzetten. Meng de spaghetti en de krab en voeg de zest en sap van de citroen toe. Bestrooi het gerecht met de Parmezaanse kaas en peterselie. Indien de pasta iets meer vocht nodig heeft kun je wat kookvocht van de spaghetti toevoegen.

Helaas (nog) niet te koop in Nederland maar als wijntip vandaag:

Abbraccio, de sprankelende witte wijn uit het gamma van Frances Mayes, een IGT Toscana Bianco 2013, gemaakt van 45% trebbiano, 35% chardonnay en 20% grechetto. Een strogele blend, met frisse hints, een elegant bouquet en mooie afdronk. Een wijn om te onthouden, een aanwezige wijn.

06/10/2015

Foodparade herfst.

Toen ik deze ochtend door het Rembrandtpark fietste waren al duidelijk de herfstgeuren op te snuiven. dat humusachtige luchtje onder de licht verkleurende bomen. Herfst, de dagen worden korter. Het diffuse zonlicht vult mijn kamer. Er is een keur aan nieuwe smaken. Een foodparade herfst. Van paddenstoelen voor in de risotto, pompoensoep, penne met eendenworstjes tot in wijn gekookte peren. Ik stel vandaag een foodparade samen van recepten, die je huis vullen met wat warmte. Wat kleur in deze herfst. Het feloranje van de pompoenen, de grijs- en bruinschakeringen van de zwammen, het rode vlees van wild en de geur van rommelkruid in de in wijn gekookte peren. Ik heb er zin in. In deze herfstige foodparade.

Diffuus herfstlicht beschijnt dit Bourgondische dorp. De laatste bloemen bij de dorpspomp. Tijd voor penne met eendenworstjes en cantharellen. Herfstsmaken op je bord. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/jachtseizoen-penne-met-eendenworstjes-en-cantharellen/

Met grote regelmaat ga ik te rade bij dit soort boeken, waarin heerlijke recepten staan van wijnboeren of moet ik juist zeggen hun vrouwen, die de herfststerren van de hemel koken voor de plukkers.

http://gereonskeukenthuis.nl/blog/worstjes-op-de-wijze-van-de-wijnboer/

Een glas Toscaanse wijn erbij en het feest van de herfst is compleet.

De terrine de campagne is een runner up in mijn foodparade herfst. Elke keer probeer ik een nieuwe variant. Erbij augurkjes of mijn wijn siroop, gemaakt van peren en rode wijn. En veel suiker! Sorry sacharofoben! Een glas Beaujolais erbij.

http://gereonskeukenthuis.nl/blog/terrine-de-campagne/ Met mijn handen in het deeg voor de terrine beleef ik altijd heerlijke Gallische momenten.

Een karbonaadje Mailänder Art met gefrituurde peterselie mag niet ontbreken, noch mijn hertenbiefstukjes met selderijpuree in deze foodparade. De herfst kan niet lang genoeg duren. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/wilde-weken-hertenbiefstukjes/

Tot slot een vet en zoet dessert uit Normandië het is appeltijd dus een tarte aux pommes pur beurre gaat er als afsluiter prima in. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/tarte-aux-pommes-pur-beurre/ Met een glaasje cider of een trou normand (Calvados)

19/09/201518/06/2018

Pasta met groene saus, les inhocs.

foto: de traditionele franse keuken

Het mag inmiddels bekend zijn, dat Gereons Keuken Thuis een voorliefde heeft voor de Franse keuken. En dan ook nog eens voor vintage kookboeken, die ik her en der oppik. Zoals dit werk van Brigitte Tilleray, dat ik vond in de kringloopwinkel. Spekkie voor mijn bekkie. Het heet de Traditionele Franse keuken en staat vol landelijke recepten. Opgetekend uit de monden van boerinnen en huisvrouwen. Op Corsica, in de Ardennen, de Sud Ouest en Vogezen. Stevige kost, veel wild. Ach eigenlijk staat er van alles in uit de grote provisiekast, die men Frankrijk noemt. Tilleray beschrijft alle recepten heel beeldend. Je waant je bij wijze van spreken gewoon in dat Bourgondische klooster of op die alpenwei. En dat maakt het koken uit dit soort werken een feest. Zoals het onderstaande recept. Pasta met groene saus, les inhocs. Provencaalse pasta, om zelf thuis te maken. Een van origine boerenrecept. De schrijfster gebruikt eendeneieren, ik kippenei. Serveer les inhocs met sauce verte van grand mère Chaix. We drinken rode bio Côtes du Rhône bij van Domaine de Castan.

Nodig:

500 g bloem

2 eieren

2 el olijfolie

3 el lauw water

zout en zwarte peper

gemalen Gruyère

voor de saus van grand mère Chaix:

handvol gehakte peterselie, 2 blaadjes munt fijngehakt, 2 tenen knoflook gehakt, 2 tl grof zeezout, 3 el geuerige olijfolie en 3 el kookwater van de pasta.

Bereiding:

Zeef de bloem in een grote kom en druk er een kuiltje in. Klop de eieren, de olie en water door elkaar en geit in het kuiltje. Meng alles goed door elkaar tot er een stevig deeg ontstaat. Bestrooi het werkblad met wat bloem en rol de pasta dun uit. Laat de pasta 30 minuten drogen en rol deze op en snijd in dunne linten. Kook de pasta enkele minuten in ruim kokend water. Als de pasta al dente is meng deze dan met de saus van kruiden, olie en wat lepels kookvocht. Direct serveren met gemalen gruyère en een draai zwarte peper.

20/08/2015

Spelt pasta op de wijze van Canasta.

foto: spelt pasta al fresco.

De voordeurbel gaat en van de goedlachse pakketjesjongen ontvang ik een doosje. #Culipost. Een doosje waarin ik twee pastavarianten aantref. Gemaakt van spelt door Grand Italia. Een spaghetti en een zak penne. Spelt pasta met dezelfde kookeigenschappen en een lichte notensmaak. Stevig. Meer en meer kom je pastavarianten tegen, die niet van de bekende durum tarwe worden gemaakt, maar van iets anders. Zelfs quinoa en andere exotische granen zag ik onlangs in een artikel voorbij fietsen. Maar nu op deze augustusdag dus een spelt pasta en waarom da niet eens op de wijze van mijn tante Canasta. Zij tovert met restjes van wat ze ook maar ze in de ijskast vindt zo een grote schaal pasta op tafel om de hongerige buikjes te vullen. Ik weet zeker dat tante Canasta zou glunderen als ze gevraagd werd te koken op één van de tallships dezer dagen tijdens SAIL Amsterdam. De scheepskornuiten zouden hun buikjes rond eten. Eens iets anders dan scheepsbeschuit. De spelt pasta op de wijze van Canasta is snel klaar. Zeker handig dit weekend als je een ferme wandeling door de feestelijke haven van de stad achter de rug hebt. We drinken bij de pasta een verkoelend glas witte pinot grigio bij uit de Veneto.

Tip: koop eens spek aan het stuk op de markt of bij een goede slager. Veel meer smaak dan die kant en klare sliertjes spek van de grootgrutters. En minder vocht bij het uitbakken.

foto: zomaar wat ingrediënten bij elkaar gescharreld.

Nodig 4 personen:

1 pak spelt spaghetti van Grand Italia

1 pak biologische spinazie

rasp van 1/2 citroen

1 rode paprika

4 tenen knoflook

2 takjes basilicum

1/2 bosje platte peterselie

350 gram gerookt spek aan het stuk

1 tl pimentón de la Vera

1 tl chilipoeder

zout en peper

olijfolie

Bereiding:

Snijd het spek in grote blokjes. Verhit een pan en bak het spek uit. Haal eventueel overtollig vet uit de pan. Voeg een lepel olie toe en fruit de pimentón de la Vera kort met het spek mee. Snijd de paprika in blokjes en voeg deze toe. Laat het geheel kort meebakken. Breng water aan de kook. Voeg zout toe en kook de pasta al dente. Verwarm intussen de spinazie. Hak de basilicum en peterselie fijn. Als de spelt pasta gaar is giet, deze af. Meng de pasta, spek paprika en spinazie door elkaar. Roer de basilicum, peterselie en citroenrasp er door. Doe het geheel in een mooie schaal en giet er nog wat extra vergine olijfolie over. (Denk eens aan de mooie EVOO van Bramasole)

foto: de gremolata.

NB: deze blogpost staat bol van gesponsorde onderdelen!

25/06/2014

De fusilli salade al fresco van Wilma.

foto: de salade van Wilma

Wilma, la pazza della cucina. Zij is gek op koken en dan vooral gerechten uit de Italiaanse keuken. Alle gerechten op haar leuke blog http://kookgekwilma.wordpress.com/ hebben een rood, wit en groen tintje. La bella Italia, de grote liefde na haar man. Elke dag laat Wilma weten welke heerlijke hapjes uit haar keuken komen. Welke mooie broden ze bakt. Wilma houdt van verwennen. Mangia bene stare bene. Binnen of buiten. Met een lekker aperitivo zoals de Spritz, een Hugo of een lekker glas wijn. En dan a tavola, antipasti, primi, salades, secondi. Wilma draait haar hand er niet voor om. Ik zou zo bij haar al fresco willen aanschuiven. Voor Gereons Keuken stuurde zij haar fusilli salade in. Heerlijk om al fresco van te genieten. We drinken er een koele pinot grigio bij uit de omgeving van het Gardameer, een plekje waar Wilma haar hart aan heeft verpand.

Nodig

4 tomaten, ontveld, zaadjes verwijderd en in blokjes.
16 blaadjes basilicum
1 teentje knoflook
olijfolie om te besprenkelen
350 gr fusilli
1 blikje tonijn op olie, uitgelekt en losgehaald
12 zwarte olijven, ontpit en gehalveerd
120 g mozzarella, in blokjes
zout

Bereiding:

Doe de tomaten, het basilicum en de knoflook in een slakom, besprenkel met olijfolie en breng op smaak met zout.

Kook de pasta 8-10 minuten in ruim kokend water met zout. Giet de pasta af zodra deze al dente , oftewel beetgaar is, en voeg toe aan de slakom met het tomatenmengsel. Laat afkoelen en voeg dan de tonijn, olijven en mozzarella toe. Hussel goed door elkaar en verwijder voor het serveren de knoflookteen.

20/06/201413/08/2014

Easy Friday, tomatensaus

foto: de tomatensaus

Morgen begint de zomer. Tomaten zijn dan te kust en te keur te koop. Van de gewone Hollandse tomaat, coeur de boeuf tot de San Marzano. Deze van oorsprong Midden Amerikaanse vrucht is gewoon niet meer weg te denken uit het culinair repertoire. In deze tijd van het jaar kan ik er niet genoeg van kopen. Op de Ten Katemarkt aan het eidne van de dag of bij de grootgrutter in de aanbieding. Tomaten voor een snelle salade Caprese met basilicum van mijn eigen balkon. Of een salade van wilde tomaten met ansjovis en kappertjes. Tomaten voor een gazpacho, koel met wat amandel erin. De mogelijkheden zijn eindeloos.

Vandaag mijn recept voor een tomatensaus in potten. Een saus die je in de herfst zal doen denken aan de voorbije zomer. Saus als basis voor je pasta, in de lasagne of bij mijn keftedakia. Bij een tomatensaus is een rode wijn zoals een Barbera d’ Asti een mooie keuze, omdat de zuurtjes in deze jonge wijn mooi matchen met het zuurtje van de tomaten.

Nodig:

Schone potten

2,5 kg tomaten

4 tenen knoflook

2 rode paprika’s

2 rode uien

paar takken basilicum

2 el suiker

2 tl gedroogde oregano

250 ml rode wijn

olijfolie

2 tl paprikapoeder

peper en zout

Bereiding:

Steriliseer de potten in kokend water of in de oven op 150 graden. zet ze omgekeerd op een schone theedoek. Snipper de ui, hak de knoflook in stukjes. Was de paprika en snijd in stukken. Snijd de tomaten in parten. Verhit in een grote pan wat olijfolie. Fruit hierin de ui en de knoflook. Voeg hierna wat paprika poeder toe. Fruit even mee. Voeg de paprika toe en bak kort aan. Doe daarna de tomaten erbij en de rode wijn en laat smoren. Voeg de oregano, basilicum, de suiker toe. Laat het geheel sudderen tot alle ingrediënten zacht zijn. Indien de saus te dun is kun je hem iets in laten koken op laag vuur. Haal de pan van het vuur en pureer de saus met de staafmixer. Breng de saus op smaak met zout en peper.

Vul de schone potten met de saus tot aan de rand. Sluit de potten en keer eenmaal om. Zet de potten in een pan met kokend water. (1 cm onder rand van de pot) en laat zachtjes een kwartier koken. de saus is daarna een jaar houdbaar.

27/05/2014

Spaghetti met citroen

foto: de Amalfikust

Campania, streek rond de machtige Vesuvius. Vruchtbare grond, de sappigste tomaten, druiven en citroenen. Overal staan bomen vol citroenen langs de Amalfikust. Verser kan niet je plukt er één, twee of drie. Om sap van te maken voor een dressing. Voor bij de geroosterde vis. Of knalgele limoncello. Of om de schil te gebruiken in een gremolata. Zo veelzijdig is deze gele rakker. In Gereons Keuken al fresco wordt veel citroen gebruikt. ’s Ochtends als wake up drankje een geperste citroen. Door mayonaise en dressings, bij de barbecue. In de saus voor de porc à la Dijonnaise of voor de scaloppine al limone. Of de schillen voor mijn huisgemaakte wodka limoncello. Citroen, ik zou er een lofzang op kunnen schrijven. Maar even terug naar af. Het is vandaag vochtig en broeierig. Dan gaat een bord spaghetti met een frisse hint van citroen er wel in. Erbij een fris glas Frascati. Gemaakt van malvasia- en trebbianodruiven. Dat is eten al fresco.

Nodig:

500 g spaghetti
25 g boter
2 tenen knoflook
zest van 2 citroenen
zout
zwarte peper uit de molen
1 dl slagroom
Parmezaanse kaas

Bereiding:

Boen de citroenen goed schoon. Rasp de schil eraf. Kook de spaghetti volgens aanwijzingen op pak al dente. Smelt de boter. Fruit hierin de geperste knoflook en citroenrasp. Voeg de room toe en verwarm zachtjes. Maak af met zout en wat zwarte peper. Voeg de gekookte spaghetti toe. Meng goed en serveer de pasta direct. Eventueel met wat Parmezaanse kaas. (Ik doe dat niet, omdat ik de smaak van citroen wil behouden.)

24/03/201424/03/2014

Radicchio, rode groente door je pasta.

foto: de rode groente uit de Veneto.

Radicchio of roodlof is een groente, die al eeuwen wordt verbouwd in de Veneto. Radicchio is verwant aan de witlof. Deze groente komt in vele gedaanten voor, maar de soort uit Treviso lijkt een beetje op sla. Geen wonder dat iemand op Facebook riep, dat het leek op vleesetende sla. Radicchio heeft een bitter net als witlof en doet het gesmoord of gegrild goed in rijst- of pasta gerechten.

De soort uit Treviso is moeilijk te krijgen in Amsterdam. Gereons Keuken Thuis komt het weinig tegen. Des te fijner was het dat een goede vriendin voor mij een portie meebracht, drie kroppen kakelverse radicchio uit Venetië. Aan de slag ermee dus. Ik maakte met de groente een tagliatelle, simpel voor bij de karbonaadjes alla Milanese. Gesmuld werd er in Gereons keuken. We dronken er een jonge Valpolicella bij. Eén kropje bleef over en kwam op zondagavond terecht in een Griekse salade van witte reuzebonen.

Nodig:

2 kroppen radicchio

4 el olijfolie

1/2 glas rode wijn

400 g tagliatelle

2 tenen knoflook

gehakte peterselie

peper en zout

1 klontje boter

geraspte Parmezaan

Bereiding:

Snijd de krullerige radicchio bladeren van de stronk. Verhit de olie en fruit daarin de fijngehakte knoflook. Voeg de groente toe en bak deze mee. Kook intussen de tagliatelle al dente. Rasp de Parmezaanse kaas.

Blus de groente af met de rode wijn en laat nog kort smoren. Giet de pasta af en roer deze door de radicchio. Maak af met een klontje boter, peterselie, peper en zout. Serveer direct met wat geraspte Parmezaan.