De keuken van Guy de Maupassant. Normandië in de 19e eeuw. Een plek, waar schrijvers als Guy de Maupassant graag neerstreken in de zomer, om getuige te zijn van de pleziertjes van de beau monde, die badplaatsen als Cabourg, Trouville en Cherbourg bevolkte. In deze époque ontstond een verfijndere Normandische keuken. De Maupassant hield van de cuisine van zijn geboortestreek. Schrijver Gérard Bardon, chef van de Almanach Normand, stelde op basis van verschillen keukenschriften een boekje vol Normandische gerechten samen, die zomaar op tafel konden staan bij Guy de Maupassant en zijn tijdgenoten. Een boek vol traditionele smaken uit het land van zeevruchten, appels, room en calvados, die een bijdrage leveren aan het culinaire patrimonium van Frankrijk. GKT heeft een recept voor demoiselles de Cherbourg uit dit kookboekje vertaald en iets aangepast, want de ingrediëntenlijst klopte niet geheel. Daar moet je dan gewoon creatief mee omgaan.
GKT vond dit boekje op de leuke culinaire afdeling van de mega boekenzaak in het gehucht Le Somail aan het Canal du Midi. Een aanrader voor een uitstapje vanaf de stranden van de Languedoc.
RECEPT: Demoiselles de Cherbourg.
Nodig:
16 langoustines
75 cl droge witte wijn
1 blik tomaten blokjes
2 uien
50 g crème fraîche
1 takje tijm
2 laurierblaadjes
1 tl kerriepoeder
dille
zout en peper
Bereiding:
Maak een court bouillon van de witte wijn en een gelijke hoeveel water, waaraan de tomatenblokjes uit blik toevoegt. Voeg de gesnipperde uien toe, zout & peper, kerriepoeder, tijm, laurierblaadjes en dille. Laat het geheel zeker een half uur koken met een deksel op de pan. Roer de court bouillon regelmatig door. Voeg de langoustines toe en laat deze 10 minuten meekoken. Haal de langoustine hierna uit de pan en dek ze af om warm te houden. Zet het vuur hoger en kook de court bouillon in. Doe een halve liter jus in een kleine steelpan en roer de crème fraîche er doorheen.. Serveer de langoustines in een diep bord met de saus.
Lente 2023. Het lekkere weer van deze week kondigde het al aan, het voorjaar komt eraan. Dat betekent, dat onze Duitse badgasten weer naar de bollen in de “Koikenhoof” kunnen gaan kijken. Op Schiphol weer kisten vol low budget toeristen landen voor het Paasweekend en dat terwijl het erotisch attractiepark van de burgemeester van Amsterdam nog niet eens in aanbouw is. Druk is het ook aan de kust met strandgangers en op de fietspaden met kekke senioren, die hun elektronische fiets hebben afgestoft voor de lente. Eigenlijk zijn dit allemaal lange zinnen om aan te kondigen, dat de lente van 2023 eraan staat te komen, ook op GKT.
foto: cover bundel In mijn ogen van Jan-Simon Minkema, muze gefotografeerd door Hans Schellevis
foto: wat doet een cassoulet van Australische Alice Zaslavsky in Quarante?
Wat ga ik doen in de lente 2023? De maanden april en mei staan in het teken van de “art de vivre” weken op locatie. GKT gaat de Occitaanse paden en dreven verkennen. Lekkere wijnen en fijn eten proeven en koken in de nieuwe keuken. Het thuisfront wordt ook niet vergeten, want in mijn knal oranje werktas gaan een aantal al voorbereide items van Hollandse bodem mee , om uit te werken. Zoals de voorjaarseditie van Gereons Mag, die in het teken staat van art de vivre, met recepten, een gedicht van Jan-Simon Minkema uit zijn nieuwe bundel In mijn ogen en virtuele aandacht voor Ingrid Larmoyeur. Deze ochtend ontving ik het nieuwe boek van Janny van der Heijden, Smaakpalet van de Lage Landen, een recensie met een Occitaans sausje volgt. Veel te doen dus op GKT deze lente.
foto: bootjes op het strand van Stes. Maries de la Mer, door Vincent van Gogh 1888.
foto: bootjes op het stand van Stes. Maries de la Mer in Quarante.
Terroir blijft een grote rol spelen op Gereons Keuken Thuis en onder de hashtag #occitanie ga ik aan een nieuw Frans avontuur beginnen. Ook laat professeur Anatole Circonflexe regelmatig wat horen op zijn nieuwe eigen pagina. Gereons Keuken Thuis gaat zich weer meer richten op smaak, uitdaging en schwung in de keuken. Dat geldt ook voor wijnen. Want daar begon het tenslotte allemaal mee meer dan 16 jaar geleden. Tijd om in mijn nieuwe omgeving weer wijnen te gaan ontdekken. Maar jij kunt ook meedoen: Voor Gereons Keuken Thuis ben ik altijd op zoek naar gastbloggers, voor een leuk verhaal of voor een leuk recept.
foto: cover Smaakpalet van de Lage Landen van Janny van der Heijden.
foto: een taart voor Koningsdag.
No waste, minder, maar beter vlees en meer groente staan ook hoog op de agenda in de lente. Ik realiseerde me gisteren tijdens het koken, dat meer dan ooit het omgaan met resources een belangrijk onderdeel van mijn dagelijkse leven wordt. Zo werden de schillen van de asperges, die GKT ontving van het Aspergecentrum verwerkt tot bouillon. Tante Douds uit de Morvan waardig.
Tot slot: Things will get edgier. Ook in de lente en zomer van 2023 staat GKT open als podium voor kookboekrecensies, productr-eviews en evenemnt verslaggeving. Durf je het aan om je boek te laten recenseren, wil je je unieke product door mij laten testen of mij iets laten schrijven over je evenement? Be my guest. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe input. Maar niet à tout prix. Ik GKT gaat strikter worden in voorselectie en vooronderzoek.
foto: Paashazen bij Menno Kroon in de Cornelis Schuytstraat.
Lente 2023, GKT heeft er nu al zin in. Ik wens jullie een fijn Paasweekend!
foto: een Don Papa rum cocktail van The Bastard met Filipino food
Culiperslunch 2023, impressies. Woensdag 5 april, de jaarlijkse aftrap van het voorjaar op culinair, vineus en kookboekgebied. GKT bezocht op deze zonnige dag de jaarlijkse culiperslunch, georganiseerd door Pitch PR. Een evenement, waarbij het leuk is iedereen na lange tijd weer terug te zien en te proeven van alle noviteiten, die op de verschillende kookeilanden in de Kookfabriek worden aangeboden. Een mooie aangelegenheid, om e snuffelen in nieuwe kookboeken en kennis te maken met alle nieuwe types, die bij de diverse bedrijven zijn komen werken. Want er zit veel verandering in de lucht, merkte ik vandaag. In die zin verveelt GKT zich nooit tijdens dit evenement.
foto: Ambachtelijke kaas van Fort Amsterdam.
foto: zomerse Mouton Cadet rosé.
Wat viel er zoal te beleven? Dit wordt geen sluitende opsomming, maar indrukken, die ik aan de diverse eilanden opdeed. Er was de vegan visboer, all the way from Urk, die in samenwerking met een aantal leveranciers vegan visvervangers maakt, naar zeggen zonder toegevoegde hulpstoffen. Saillant detail was, dat de aanwezige promoter van dit product zelf de Visscher heet. Dat terzijde. Via plate it van Style de Vie, een range van hulpjes in de keuken, waarmee iedere thuis-chef mooie creaties maakt, belandde GKT bij Mouton Cadet bio rosé. Affineur Kaasfort Amsterdam presenteerde een mooie selectie van ambachtelijke Nederlandse kazen. Bij Pelckmans uitgeverijen proefde GKT een spannend gerecht van TV chef Wim Ballieu. Het zal niet lang meer duren, voordat zijn gerechten ook ons koude kikkerland gaan veroveren. Don Papa Rum, van de Filipijnen schotelde in samenwerking met The Bastard een rum-cocktail voor met gerechten uit de Filipino keuken. dat smaakte opperbest. Net als de fleurige pochet van dit rum-merk, die mij ten deel viel. Ik proefde concessieloos plant based food van Rival, gepresenteerd door Arno van Holy Kauw Company. GKT ging in gesprek met schrijfster Meta van den Boomen over haar boek Wijn in de Lage Landen. Een mooie nieuwe uitgave van Terra.
foto: In rum gemarineerde zalm.
foto: het wijnboek Wijn van de Lage Landen.
Culiperslunch 2023. Het was wederom een fijne (her)kennismaking deze middag in Duivendrecht. Vol leuke verhalen en lekkere smaken. En met de goed gevulde goodiebag keerde GKT weer Noordzee-waarts. Dank aan Robert & Harriët Verhoeven en het team van Pitch PR voor deze gezellige bijeenkomst. Tot de volgende keer!
Wijntour 2023, de Paaseditie. GKT proefde en dronk een aantal wijnen voor de maand april. Inspiratie voor je Paasborrel of -diner in deze blog met wijnflesfoto’s.
foto: uit de range van Ilja Gort & fils, GoGo rosé 0%, Bordeaux, Frankrijk.
foto: uit de petites récoltes reeks van Nicolas, moelleux de Gascogne, van petit en gros manseng, Sud Ouest, Frankrijk.foto: Mâcon Mancey, les essentielles, AOP Bourgogne, Frankrijk.
foto: Orangerie de Luc, rosé IGP Pays d’Oc, Languedoc, Frankrijk .
foto: Montagny premier cru, Stéphane Aladame, Chalonnais, Bourgogne, Frankrijk.
Lekker & Belangrijk: cholesterol. Regelmatig komen er op GKT “gezondheids” boeken voorbij. Dat is niet, omdat ik zo’n health freak ben of elke dag bezig met een grammetje meer of minder voor mijn metabolisme, maar omdat ik de theorie achter het hoe en waarom van bepaalde voeding in relatie tot je welbevinden erg interessant vind. Ik wilde in mijn middelbare schooltijd arts worden, maar het curriculum van het gymnasium belette dat. Ach, koken en wijn zijn ook niet mis. Des te leuker is het te lezen dat het duo Jansen & Jansen, cardioloog en kok, tevens zussen, zijn gestart met een nieuwe serie lekkere en belangrijke boeken. Deel 1 gaat over cholesterol. Een woord, dat je te pas en te onpas in allerlei gedaanten en context tegenkomt. Waar je teveel van kan hebben, wat slecht voor je body kan zijn en je hart, maar ook een lichaamseigen stof, die je beschermt tegen allerlei kwalen. Ik hoop dat ik op deze donderdagmorgen nog ben te volgen.
Lekker & Belangrijk: cholesterol wil de lezer meenemen in een programma van 5 stappen en 50 recepten. Aandacht voor je cholesterolbalans. Doel is verlaging van de plaque in je bloedvaten, opdat hart- en vaatziekten zich minder snel aandienen. De zussen Jansen starten met de uitleg van hun visie. Zij zijn fervente aanhangers van het mediterrane dieet. Dat kun je regelmatig lezen in TROUW en het magazine De Smaak van Italië. Zuid Europese eetgewoonten dragen bij aan een stabieler cholesterolgehalte, mede door de matige consumptie van verzadigde en dierlijke vetten, langzame koolhydraten in de vorm van peulvruchten en heel belangrijk een balans in caloriegebruik en beweging. Het gaat vooral om gezonde keuzes, want Jansen & Jansen zijn niet van de preciezen. Een bitterbal kan natuurlijk, mits zelf gemaakt en non troppo. Drie keer per dag een maaltijd en niet snacken. Dat snacken is een aangeleerd iets en wat GKT zelf opvalt als hij het Occitaanse ritme aanneemt, dat drie maaltijden per dag ruim voldoende zijn. Zo kun je ook preventief met je cholesterol omgaan.
Jansen & Jansen gaan in op voeding en uit welke elementen deze voor een evenwichtige balans moet bestaan. Natuurlijk koolhydraten, gezonde vetten (mijd transvetten!) en je bouwstenen eiwitten. Daarna komt cholesterol aan bod: wat is het en wat doet het? Hoe is de werking in je lichaam? Hoe komt het dat je hoge LDL waardes hebt? Het wordt in dit boek allemaal uitgelegd, zodat je daarna zelf via de geboden stappen aan de slag kunt. Het minimaliseren van suiker is daarbij een hele belangrijke, want van suiker krijg je, GKT ook, veel meer binnen dan je denkt. Het zit domweg overal in. Ook vezels, verzadigde vetten en transvetten doen een duit in het zakje in hun plan van aanpak. En tot slot is er de invloed op je cholesterol door leefstijlkeuzes, Rook je? Gebruik je alcohol? Beweeg je weinig? En…. heb je veel stress? Al deze vragen in acht nemend kun je in de eerder genoemde 5 stappen tackelen.
In Lekker & belangrijk: cholesterol hebben de zussen Jansen een makkelijk te volgen programma gemaakt en 50 lekkere recepten en menu’s ontwikkeld. Schematisch kun je aan de slag met je voedingsbehoeften. Daarna kun je gaan koken met lichte en makkelijke recepten, zoals een bloemkoolshoarma of een spelt, venkel & sardienensalade. Laten we het cuisine équilibrée noemen. Tot slot geeft het boek tips in de vorm van combinaties en menu’s, want niet ieders calorie-inname is gelijk. Gelukkig staan er ook suggesties voor grote eters zoals ik in. (Ik snack zelden) Kortom een leuk en informatief boek, dat je stap voor stap meeneemt in je queeste naar een mooi cholesterolbalans. Santé!
Lekker & belangrijk: cholesterol. Janine & Annemieke Jansen (ISBN 9789464042283) is een uitgave van Fontaine en kost € 22,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Moro thuis. In 2020 veranderde, net als voor veel andere mensen, die werkzaam zijn in het restaurantwezen, het leven danig voor Sam en Sam Clark, de uitbaters van het Londense MORO. Ineens zaten ze thuis in hun eigen keuken in plaats van in het restaurant. Voeg daarbij de drie kinderen, die ineens 24/24 op honk waren en het beeld van de eerste Covid 19 lockdownperiode is geschetst. Er moest worden thuisgekookt, snel en makkelijk met wat voorhanden was. Met inspiratie uit hun tweede vaderland Andalusië. Zo ontstond hun nieuwe kookboek Moro thuis. Met de smaken van hun geliefde plekje tussen Cordoba en Sevilla, gemengd met Noord Afrikaanse en wat Midden oosterse mediterrane elementen. Ze moesten deze plek node missen gedurende twee jaar. Hun plekje, een bouwval, de gemeente wilde het slopen, dat zij tien jaar daarvoor hadden gekocht als vakantiehuis. De lockdown en de terugkeer naar hun Andalusische home in 2022 deed hun besluiten de boel daar grondig aan te pakken. Het huis, de streek en hun keuken vormden een mooi decor voor hun Zuid Spaanse kookboek.
foto: de heerlijke tostada recepten uit het boek.
Moro thuis begint met tostada’s, die de Clarks serveren met een glas droge fino of manzanilla uit Jerez. Lekker knapperig brood met vele soorten Spaans beleg, zoals jamón serrano, tomaat, gezouten ansjovis, chorizo en zelfs een Portugese prego. (gebakken dun gesneden biefstuk) Of wat te denken van een smeersel met krab, aïoli en oloroso, medium sherry? De laatste twee tapas ga ik onthouden voor de housewarming dit voorjaar onder de Occitaanse zon.
foto: gegrilde sla met erwtjes en pancetta. Plancha time!
Een grote variatie aan ei- en zuivelgerechten komt aan bod, de traditionele tortilla of variaties van gebakken eieren met erwtjes, komijn of chorizo. Een uitstapje met Turkse eieren. Een omweggetje met labneh, feta en halloumi. Sam en Sam spelen graag leentjebuur bij smaken, die onder de Spaanse zon niet verkrijgbaar zijn. Wat GKT jammer vindt is, dat ze ook een recept voor shakshuka plaatsen. Die kennen we zo onderhand wel! Vrolijke salades staan op het menu van Moro thuis, artisjokken met een za’atar dressing of baby romainesla met erwtjes en pancetta. Gegrilde sla, direct van de plancha.
foto: eenpansgerechten, zoals deze tray bake van zeebaars.
Arroz y garbanzos (rijst en kikkererwten) mogen natuurlijk niet ontbreken in de keuken van Al Andaluz. Dus ook niet in de keuken van MORO. Zo staat er een recept voor gebakken spinazie met kekers in dit hoofdstuk, een all time classic. Ik maakte deze op GKT eens met snijbiet. Via vis, vlees en groenten belanden we bij de éénpans- gerechten, een hoofdstuk waarin Sam en San Clark trachten complexe kooktechnieken te vereenvoudigen. In deze tijd van hoge energieprijzen een prima doelstelling. Denk aan lamsvlees met lentegroenten of zeebaars met venkel, aardappel en kappersaus in de vorm van een tray bake.. Als de buikjes dan nog niet vol zijn zijn er nog de zoete dulces.
foto: cover Moro thuis.
Moro thuis van Sam en Sam Clark is een kookboek waarin je leest en proeft met hoeveel liefde de schrijvers van hun dagelijkse kost in Londen genieten, waarbij ze hun andere place in the world hebben geïncorporeerd. Dat alles in een fusie van de traditioneel Zuid Spaanse keuken met Maghred en Midden Oosterse invloeden. Een kookboek voor de thuiskok, die na een lange winter de Spaanse zon in huis wil halen.
Moro thuis. Sam & Sam Clark. (ISBN 9789461432933) is een kleurrijke uitgave van GoodCook en is on- en offline te koop voor € 34,95
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Wijntour 2023, lente in de Languedoc. GKT is neergestreken tussen de wijngaarden van de Languedoc. Een korte fotoparade van de geproefde en gedronken wijnen uit deze mooie en gevarieerde wijnstreek.
foto: Réserve de l’Auzine, Fitou.
foto: Chateau Roc de Cayols, Faugères.
foto: cabernet sauvignon, generieke Pays d’Oc.
foto: bubbels uit Limoux, blanquette brut.
foto: Les Aumônières, blend van chardonnay en rolle.
foto: Domaine Castan, marsellan.
foto: Saint Chinian bio rosé, Bergerie des Schistes.
Gereons Mag, de groene editie. Het is eind februari en in Quarante hangt de lente al in de lucht. De lucht is blauw en de zon is warm. Het groen schiet uit de grond en GKT is druk doende zijn nieuwe Occitaanse keuken in te richten, voor nieuwe avonturen en gerechten. Het zijn de groene weken, met aandacht voor vega recepten van BLAUW en de boys van BOSH, een fijn tuinverhaal uit Amsterdam en een sprookje -is het echt allemaal gebeurd?- over een beest uit Lozère, Slim tuinieren komt aan bod, de deelname van GKT aan I’m Possible Amsterdam en nieuwe kookboeken zoals OAK en Moro thuis. Deze twee boeken zet ik in het zonnetje tijdens de kunstmaand maart. Het Van Gogh Museum in Amsterdam bestaat vijftig jaar, mede dankzij de inzet en het geloof in Vincent van zijn familie. Het museum wijdt er een speciale tentoonstelling aan. We koken vegan. Bretonse aardappel/pastinaaksoep, een recept dat ik vond in Côté OUEST magazine. Gereons Mag sluit af met een heerlijk recept van Anke uit Andalusië. Het voorjaar kan wat Gereons Keuken Thuis betreft beginnen.
foto: cover Vega Blauw.
Recept uit Vega Blauw. Bami Timun Jepang, vegan bami van courgette. Kok Michel E. Saleh zegt hierover: “Tot slierten gesneden courgette kun je ook klaarmaken als bamigerecht”
foto: courgette bami uit Vega Blauw.
Nodig:
2 courgettes
2-3 el olie
6 blaadjes djeruk purut (citroenblad0
2 el groentebouillon
sojasaus
peper en zout
1 el fijngehakte peterselie
2 lente-uitjes, in ringetjes gesneden
1 ei per persoon, gekookt of gebakken (het gerecht wordt dan vegetarisch)
Voor de bumbu:
2 uien gepeld en grofgesnipperd
8 teentjes knoflook, gepeld
4 rode lombok in stukjes
100 g gember, geschild en in stukken
Bereiding:
Hak de ingrediënten voor de bumbu tot een fijne pasta in de keukenmachine of met een vijzel. Maak met behulp van een spiraalsnijder op bami lijkende sliertjes van de courgettes. Verhit de olie in een wok en fruit de bumbu al omscheppend aan. Voeg na drie minuten de courgette en djeruk purut toe. Bak het geheel gedurende twee minuten al omscheppend. Breng het gerecht op smaak met de groentebouillon, sojasaus, peper en zout. Zet het vuur uit en garneer met de gehakte peterselie en lente-ui ringetjes. Serveer de bami eventueel met een gekookt of gebakken ei. Voor GKT hoeft dat niet, ik blijf bij de ei-loze vegan versie.
Trudy de fazant. Onlangs plaatste ik op Facebook een oproep voor leuke verhalen voor de groene editie van Gereons Mag. Gastblogger Rinze de Vries stuurde mij een verhaal uit zijn Amsterdamse tuin. Over Trudy, een tuinbewoonster, waarvan Rinze eerst dacht, dat zij een fazant was.
“Trudy, de fazant. In mei 2002 woonde ik in een huis met een grote achtertuin in Amsterdam. Het stel dat er voor ons woonde was al oud en had lang niets meer aan de tuin gedaan. Die verwilderde tuin trok, tot onze verrassing, veel vogels, kikkers en op een middag zelfs een konijn. In het najaar zag ik een grote vogel hoog in één van de bomen zitten. Het leek wel een fazant. Grappig vond ik het wel. In Amsterdam zoveel natuur. Later zaten we aan de koffie en bleek die fazant een kip te zijn. Tevreden scharrelde zij door de tuin.” Lees meer
foto: het gevreesde beest van de Gévaudan.
Culinair Lozère. Tijdens de regeringsperiode van Lodewijk XV werden er in de Gévaudan (het tegenwoordige departement Lozère) vooral meisjes en jonge vrouwen aangevallen en gedood door een wild beest, dat huishield in deze Zuid Franse agrarische steek. Vreemd, want kinderen in deze streek waren gewend wolven en ander gespuis op afstand te houden tijdens het bewaken van het vee in de weiden. Geen enkele jager wist het beest te vangen of te doden. De lokale bevolking was radeloos. De kranten stonden er vol van. De mare bereikte zelfs het hof in Versailles en zelfs koning Lodewijk XV, die overging tot actie. Want het zou (internationaal) gezichtsverlies zijn als “le roi de France” niet in staat was hier iets aan te doen. Hij stuurde zijn beste manschappen naar de Gévaudan, zonder resultaat. Uiteindelijk wist een lokale jager het gevreesde beest te doden. Koning blij, bevolking blij! Maar was dit het beest wel? Tot op heden is het beest van de Gévaudan een mysterie in Frankrijk en duiken er met regelmaat van de klok weer nieuwe verhalen op.
foto: stoere aligot uit de bergen op de markt van Narbonne.
RECEPT voor stoere aligot, want van dat jagen op vreemde wolfachtige beesten krijg je stevige trek
Nodig:
1 kg kruimige aardappels 2 tenen knoflook 150 ml zure room 125 g gemalen Cantal of Gruyère 1 dl halfvolle melk zout en peper uit de molen
Bereiding:
Schil de aardappels en breng ze met wat zout aan de kook. Kook de aardappels in 20 minuten gaar en giet ze af. Pel de knoflook en hak deze fijn. Verwarm in een pannetje de knoflook en de zure room. Voeg de aardappels toe en maak met de stamper een puree. Meng de kaas en melk er door heen en klop het geheel tot een mooie smeuïge en luchtige puree. Op smaak brengen met zout en peper.
foto’s: gemaakt door Alphons Nieuwenhuis.
I’m Possible Amsterdam. In januari ging ik naar Amsterdam Zuid voor een bijzondere fotoshoot met Alphons Nieuwenhuis en Michel Bouquet. Zij zijn samen met Stefanie Swinkels de initiators van het bijzondere project I’m Possible Amsterdam. Een document en ode aan de stad en haar bewoners, niet alleen die van de vervlogen 750 jaar, maar ook gericht naar de toekomst. Ik vond het een heel geslaagde middag. Ben jij ook een (ex) Amsterdammer, ben je in de stad geboren, of studeerde je er…? Heb je een bijzonder beeld van de komende 750 jaar Amsterdam? Meld je dan aan bij deze fijne mensen. Foto’s zijn gemaakt door Alphons Nieuwenhuis waarvoor mijn dank.
Texaanse aardappelsalade. Vorige week dook ik opnieuw in het boek van BOSH boys Henry Firth en Ian Theasby, de vegan artiesten uit de UK. Uit hun tweede kookboek Bish Bash Bosh kwam een plantbased IBIZA sunset burger met rode uien-relish en de succesvolle saus van deze twee lads. Bij zo’n burger uit de oven past, tenminste dat vindt Gereons Keuken Thuis een Texaanse aardappelsalade met veel groene kruiden, vegan mayo en nieuwe aardappelen. Oorspronkelijk een bijgerecht, dat werd bedacht bij hun Wild West wings, die ze maken van paddenstoelen. Ik gebruikte hiervoor kleine krieltje in de schil. Aardappelsalade vegan of niet is een prima gerecht om te maken met deze zonnige dagen of wanneer je zoals ik bezig bent met Occitaanse verhuisbewegingen. Deze vegan variant kan overal bij, ja ook bij vlees of om het echt Texaans te houden een tomahawksteak van de BBQ. De Texaanse aardappelsalade gaf ik een lichte twist door het gebruik van kleine Amsterdamse uitjes in plaats van kappertjes en een schepje Belgische mayo van Colruyt uit Troyes (niet vegan). We drinken er een glas koude viognier van Alma Cercius bij.
Uitgave van Fontaine.
foto: Texaanse aardappelsalade.
RECEPT: Texaanse aardappelsalade.
Nodig:
900 g nieuwe aardappelen of kriel. 2 stengels bleekselderij 1 rode paprika 8 lente-uitjes 8 kleine augurkjes 4 el kappertjes (ik gebruikte 16 gehalveerde kleine Amsterdamse uitjes) 1 citroen 10 g verse dille 10 g verse peterselie 10 g verse munt 10 g verse koriander 125 g vegan mayonaise (ik gebruikte 100 g gewone mayonaise en 1 el truffelmayo) snufje zout en wat zwarte peper uit de molen
Bereiding:
Doe de aardappelen of kriel in een pan, vul hem met water en voeg een flinke snuif zout toe. Zet de pan op hoog vuur en breng aan de kook. Kook de aardappelen in 15 tot 20 minuten gaar en zacht. Snijd de bleekselderij in dunne plakjes. Snijd de paprika doormidden, verwijder de zaadjes en snijd deze in kleine blokjes. Maak de lente-uitjes schoon en snijd deze in klein ringetjes. Snijd de augurkjes in plakjes. Halveer de Amsterdamse uitjes. Hak de kruiden fijn en rasp wat citroenschil. Meng alles door elkaar in een kom en knijp de citroen erboven uit. (Vang eventuele pitten op in de hand) Giet de aardappels af en laat ze onder koud stromend water afkoelen. Snijd ze in blokjes. Meng de aardappels door de gehakte kruiden en groente met de al dan niet vegan mayonaise. De Texaanse salade is klaar om te serveren. YEE HA!
foto: cover OAK.
OAK, het mooi vormgegeven boek van autodidact-chefkok Marcelo Ballardin over de keuken van zijn Gentse restaurant. Wat GKT opviel aan dit mooie zwarte boek van deze wereldburger is de liefde voor zijn vak, maar ook voor zijn geliefde. Dit bracht hem via vele omzwervingen, via Rome en Londen naar Gent, alwaar hij OAK opende.
Van Gogh Museum 50 jaar. Kiezen voor Vincent. Het Amsterdamse Van Gogh Museum bestaat dit jaar 50 jaar. Dat is niet in de laatste plaats te danken aan de familie van Vincent van Gogh, die met hun collectie aan de wieg stonden van dit unieke museum. Tot en met 10 april is de tentoonstelling Kiezen voor Vincent te zien: een portret van een familiegeschiedenis. Het persoonlijke verhaal van allen rond Vincent van Gogh. Een verhaal van twijfel tegenslag, trots en uiteindelijk triomf. Met grote dilemma’s, die worden gezien door de ogen van de schilder Vincent, zijn broer kunsthandelaar Theo, de vrouw van Theo Jo en hun zoon Vincent, die was vernoemd naar zijn beroemde oom. Een tentoonstelling, waarin je de familie van Vincent van Gogh leert kennen. Hoe? Door te kijken, te luisteren en te doen! GKT ging op 8 februari alvast kijken. Lees meer.
foto: fijn hoekje uit slim tuinieren doe je zo!
Slim tuinieren doe je zo! GKT kijkt nu al weer naar het komende voorjaar, want er zit verandering in de lucht. Zeker, wat balkontuinieren en beplanten betreft. Een nieuwe uitdaging dient zich aan in zowel Zandvoort als op het Occitaanse platteland. Daarbij kan het boek Slim tuinieren doe je zo! van RHS uitkomst bieden. Ik heb nu al zin in het voorjaar. Slim tuinieren doe je zo! De verhuizing van Amsterdam naar Zandvoort in 2020 heeft plant- en tuintechnisch gesproken de nodige uitdagingen opgeleverd. Aan de kust moet je meer rekening houden met de elementen: wind, regen, zout en zon. Een mooie reden voor GKT, om eens het nieuwe RHS boek Slim tuinieren doe je zo! te raadplegen. Want één is duidelijk: een zeebalkon is minder permanent te beplanten dan mijn voormalige stek in Amsterdam. Inmiddels heb ik al vele malen de planten af- en aangesleept, gezien de meteorologische condities. En op het Occitaanse platteland is de droogte een ware uitdaging! Er valt nog heel groens wat te doen dit voorjaar.
Uitgave van GoodCook.
foto: vegan Bretonse pastinaaksoep.
Vegan koken in Frankrijk? In het Franse woon-magazine Côté OUEST kwam ik een recensie tegen van een vegan kookboek, dat Franse klassiekers op plantaardige wijze bereidt. Gereons Keuken Thuis ging aan de slag met een aardappel/pastinaak velouté uit Bretagne.
Nodig:
2 kruimige aardappels
350 g pastinaak
1 middelgrote ui
2 appels
3 el gehakte hazelnoten
tijm
zout & peper
1 l groentebouillon
olijfolie
Bereiding:
Verhit wat olie in een koekenpan en rooster de hazelnoten kort tot ze licht bruin zijn. Hak ze hierna fijn. Verwarm wat olie in een pan en fruit de gesnipperde ui kort aan, voeg de in blokjes gesneden aardappel en pastinaak toe. Voeg de bouillon toe en breng het geheel aan de kook. Laat ongeveer 20 minuten sudderen. Voeg als laatste de tijm en appels in stukjes toe. Pureer het geheel met de staafmixer. Maak op smaak met wat peper & zout. Serveer direct met de geroosterde hazelnoten.
foto: Spring Town van Grant Wood 1941.
foto: zuiderse courgettes op de markt.
foto: kuko kadoo van Anke Morreel
RECEPT Kuku kadoo. Een Perzische courgette-fritatta van Donna Caramella. Kuku kadoo of Perzische courgette fritatta is een heerlijk lunchgerechtje dat je zowel koud als warm kan eten. En het is een ideale manier om courgette te verwerken. Recept vind je hier: Kuko Kadoo
foto: cover Moro thuis.
Moro thuis. Chef-koks Sam & Sam Clark doken in de keukens van Andalusië en de Maghreb. De basis voor hun dagelijkse keuken. Stevige smaken uit een cross over keuken, die zij, na de sluiting van hun Londense restaurant, naar hun eigen thuiskeuken vertaalden Het eten moest eenvoudig te bereiden zijn en de signatuur behouden van MORO. Meer over dit kookboek lees je in maart.
Uitgave van GoodCook
foto: kunststad Pézenas in de Hérault.
De maart/april editie van Gereons Mag staat in het teken van KUNST.
Noot: De groene editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Terra Publishing, Lannoo,, Van Gogh Museum Amsterdam, Blauw, Joke Boon, Fontaine uitgevers, Anke Morreel, OAK, Alphons Nieuwenhuis, Michel Bouquet, Stefanie Swinkels, GoodCook, chefkok Marcelo Ballardin, Côté OUEST magazine, I’m Possible Amsterdam, Tourisme Lozère, Rinze de Vries, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W.. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
50 tinten amore. Het is vandaag 14 februari, Valentijnsdag, een feestelijke dag, waarop je je geliefde verrast. Tegenwoordig ook van toepassing op geliefden, die elkaar (al lang) kennen. Maar spannender is het als je een persoon, die jou niet kent en waar jij naar hunkert, verrast met een kleine geste. Bijvoorbeeld dit leuke nieuwe boek “50 tinten amore” van Debbie Brackez, Stefaan Daeninck en Bart van Leuven. Dit drietal schreef eerder 50 tinten balletjes. Recepten ingeleid door een erotisch getint verhaal van Debbie Brackez. In dit kookboek ontmoet een Belgische man een wonderschone Italiaanse vrouw tijdens zijn roadtrip door de Bel Paese. In eerste instantie zou hij deze maken met een geliefde uit België, maar hun tête à tête in een pizzeria en een pizza Hawaii leidde tot een breuk. Alleen op gaat hij op reis door het land van de liefde.
foto: het zwarte zwoele goud, de tartufo.
De wonderschone vreemdelinge voelt zich al snel thuis in zijn camper en het tweetal eet, drinkt en vrijt zich door de Laars heen. Zo eten ze likkebaardend lekkere oso buco in het Lombardische land. Zij verleidt hem met saffraanrisotto met rivierkreeftjes. Ze proeven van vijgen vol overgave, zo van een boom. Veroveren elkaars hart met een Passion di Modena, een vurige cocktail. (recept hieronder) Italië en de twee geliefden lijken voor elkaar gemaakt. Er is passie op het Lido, het strand van la Serenissima* Ze eten daar coquilles met amandel en knoflook. En zo gaat dit originele kook- en leesboek door, als een zinderend verhaal in het sensuele land Italië en zijn cucina.
50 tinten amore is een liefdesverklaring aan de Bel Paese, een zinderend verslag van een koppel dat van elkaar geniet en staat vol sensuele gerechten, om te koken voor je geliefde en om daarna samen tijdens een bella notte te savoureren. Het drietal Brackez, Daeninck en Van Leuven nemen je mee in woord, beeld en smaken. Geniet ervan op deze Valentijnsdag!
foto: een Modena cocktail voor romantisch samenzijn.
RECEPT: Passion di Modena, een cocktail voor romantische avonden.
Nodig:
0,2 dl gin
0,3 dl balsamico di Modena
2 dl sinaasappelsap, GKT kiest voor bloedsinaasappels!
kleine ijsblokjes
crushed ijs
schijfje sinaasappel
Bereiding:
Verdeel de gin, de balsamicoazijn en het sinaasappelsap in een shaker, vul op met ijs en shake het geheel enkele seconden krachtig. Vul twee glazen met wat crushed ijs en een half schijfje sinaasappel. Strain er de inhoud van de shaker over. En geniet…..
foto: cover 50 tinten amore.
50 tinten amore, een zinderend Italiaans kook- en verhalenboek. Debbie Brackez, Stefaan Daeninck & Bart Van Leuven. (ISBN 9789401485395) is stijlvolle uitgave van Lannoo en is te koop voor € 22,99
Noot: La Serenissima is de koosnaam van de stad Venetië.
N.B.: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Trudy de fazant. Onlangs plaatste ik op Facebook een oproep voor leuke verhalen voor de groene editie van Gereons Mag, die rond 22 februari verschijnt. Gastblogger Rinze de Vries stuurde mij een verhaal uit zijn Amsterdamse tuin. Over Trudy, een tuinbewoonster, waarvan Rinze eerst dacht, dat zij een fazant was.
foto: Trudy en de twee andere kippen.
Trudy, de fazant. In mei 2002 woonde ik in een huis met een grote achtertuin in Amsterdam. Het stel dat er voor ons woonde was al oud en had lang niets meer aan de tuin gedaan. Die verwilderde tuin trok, tot onze verrassing, veel vogels, kikkers en op een middag zelfs een konijn. In het najaar zag ik een grote vogel hoog in één van de bomen zitten. Het leek wel een fazant. Grappig vond ik het wel. In Amsterdam zoveel natuur. Later zaten we aan de koffie en bleek die fazant een kip te zijn. Tevreden scharrelde zij door de tuin. Ik heb haar een bruine boterham gegeven en die hapte ze zacht tokkend weg. Echt dichtbij kwam ze niet, maar dat had ik ook niet verwacht. Na de boodschappen (het was op een zaterdag) was ze er nog steeds. Ze zat in een groenblijvende boom op een lage tak. Tja wat te doen? Maar weer een boterham onder de boom gegooid en ook die hapte ze tevreden tokkend weg. Toen het donker werd dacht ik, dat ze was vertrokken. Na nog eens goed te hebben gekeken bleek ze veel hoger in de boom te zitten. Klaar voor de nacht.
’s Ochtends scharrelde ze weer door de tuin en de hele zondag bleef ze dat doen. Maandag heb ik bij de dierenwinkel gemengd graan aangeschaft. Dit ging er vlot in en zodra ze me zag kwam ze al voorzichtig aanscharrelen die week. Een tijd lang ging dit zo door. Wij vonden het wel gezellig. Zelfs toen ze op een zaterdagochtend om acht uur luid onder ons slaapkamerraam zat te tokken. Een bakje voer en stil was onze Trudy weer. Via via hoorden we dat Tru thuishoorde op de school om de hoek. De conciërge kwam haar halen toen ik aan het werk was, want ik wilde het niet zien. Erg tam was ze nog steeds niet en ik zag al wilde taferelen van een angstige kip voor me, die met grof geweld door een nare man werd meegesleept. Dit was eind november 2002. Het kippenvoer heb ik op 30 december maar in de tuin gegooid voor de andere vogels. Mijn stille hoop, dat ze terug zou komen, had ik laten varen.
Echter het jaar 2003 had niet beter kunnen beginnen want op 3 januari scharrelde ze weer tevreden door onze tuin. Trudy was terug en voorgoed hoopte ik. De tuin werd haar domein. Ik snoeide en haalde onkruid weg. Ze stond zowat op mijn tenen te trappelen om te kijken of er beestjes omhoog kwamen als ik iets ging planten. Kleine plantjes kregen geen kans, want nijver als ze was, groef ze alles op. Op een dag merkte ik dat ze uit de tuin van buren kwam. Eieren had ik nog nooit gezien. Ook niet echt meer aan gedacht, maar ineens ontdekte ik een nest met meerdere eieren achter de omheining. En het was niet eens Pasen.
In de achtertuin is het bij een beetje snoeien en het planten van wat bessenstruiken gebleven. En een nachthok voor de kippen want ik haalde er nog twee Orpingtons bij. Trudy bleek een Assendelfter raskip. Ze had een grappig rozetje op haar hoofd. Jaren scharrelden ze door de tuin. Nijver krabbend trokken ze rond op zoek naar pieren. In de avond gingen ze in het nachthok en gelukkig legden ze daar ook eitjes. Nu 20 jaar later tuinier ik op een dakterras vol met grote potten. Ik kan vanaf het dak de tuin bijna zien. Op het dak groeien frambozen, zwarte bessen, aalbessen en bramen. Er staan kersenbomen, een perzik, pruimenbomen, nectarines en vijgen. In het seizoen verbouw ik sla, spinazie en snijbiet in potten. De groene parkieten hebben de kersenbomen al ontdekt. Ik vind het wel grappig, maar nog leuker had ik het gevonden als Trudy in weer in een boom had gezeten. Ze heeft 10 jaar bij ons gewoond en telkens als ik weer iets verplant denk ik dat ik haar zachtjes hoor tokken.
foto: Gereons oeufs en meurette in Libelle.
Dank je wel Rinze voor deze leuke gastblog. Speciaal voor jou een Bourgondisch eierrecept uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis: “Oeufs en meurette”, een Bourgondische klassieker van eieren gepocheerd in rode wijn met een rode wijnsaus. Deze saus is een combinatie van wijn, spek en uien. Lang inkoken maakt de saus dikker en stroperiger.
Nodig:
1 fles rode Bourgogne wijn
100 g spek in blokjes
6 sjalotjes
100 g boter
250 ml runderbouillon
8 sneden brood
2 tenen knoflook
50 ml wijnazijn
8 verse eieren
zout, peper
gehakte peterselie/bieslook
1 l heet water
Bereiding:
Snijd het spek in heel fijne kleine blokjes. Hak de sjalotjes fijn. Verhit ongeveer 20 g boter en bak de spekblokjes en sjalotjes kort aan tot bruin. Giet er 500 ml rode wijn bij en de bouillon. Bewaar de rest van de wijn voor het pocheren. Kook dit onder telkens roeren voor de helft in zodat een dikke saus ontstaat. Rooster het brood en wrijf in met de knoflooktenen. Giet in een pan de overige wijn, water en azijn en breng aan de kook. Let op dat het niet kookt maar borrelt. Breek de eieren één voor één in een kopje. Zet het vuur laag en roer het water kokende water zo dat er een kolk ontstaat. Voeg het ei toe en laat het 3 minuten pocheren. Schep eruit met schuimspaan. Doe dit ook met de andere eieren. Houd ze warm in een schaal met warm water. Snijd eventueel de randjes van de eieren bij. Als de saus goed is ingekookt, voeg dan peper en zout toe en de rest van de boter in blokjes om te binden. Niet meer verwarmen. Leg het geroosterde brood op een schaal, en leg op elke snee een gepocheerd ei. Giet de saus erover en bestrooi met wat bieslook en peterselie.
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
