lifestyle Archives - Pagina 49 van 51

27/02/201627/02/2016

Smaak van Jeroen Thijssen.

foto: SMAAK van Jeroen Thijssen

Het begon allemaal met een kaasproeverij, met verbluffende resultaten. SMAAK, waarom we proeven, wat we proeven, het nieuwe boek van Jeroen Thijssen. Voedsel en smaak zijn triviale onderwerpen. Natuurlijk is er veel aandacht voor koken en staan er recepten in de krant, maar over smaak en eten wordt vaak geringschattend gedaan. Terwijl we het allemaal elke dag doen. Er lag dus een uitdaging voor deze journalist en schrijver. Want er is veel over te vertellen. Waar een kaas- en wijnproeverij al niet toe kunnen leiden.

Thijssen start zijn queeste met een verhaal over de lijfarts van een Romeinse keizer, die zijn patiënt behandelt volgens de toen geldende ideeën over verstoorde sapstromen in het lichaam. sapstromen, die verdacht veel te maken hebben met wat wij proeven. Welk humore bepaalt hoe je bent? Via de geschiedenis vertelt de schrijver verder of smaak en het onderzoek ernaar tot op heden. Zoals Hänig, die onderzocht waar op de tong smaakbeleving zit. Een door veel gebruikt verhaal bij mijn wijnproeverijen, (kende alleen de theorie van Hänig niet)

SMAAK verdiept zich hierna in de theorie en de chemie van het proeven. Jeroen Thijssen vertelt over de knotszwampapil en smaakknopjes. Het fysiek van het proeven. Via de tong komen de zoetjes, zoutjes, zuurtjes en bittertjes tot ons. En vergeet niet de umami, de laatste telg aan de loot.

Zoet, dat eeuwige zoet. mens en dier zijn er dol op. Op suikers. We eten zo’n 22 kilo per hoofd van de bevolking. We zijn er op ingesteld en willen alsmaar meer. Pure energie. Want zoet, dat weet ons lichaam is goed.

Zout is de volgende SMAAK. Uit de zee uit rotsen. Een mens kan niet zonder zout. Het is de enige smaak, die naar zijn smaakstof is genoemd. Natriumchloride. Zout is net als suiker al sinds mensenheugenis een conserveringsmiddel. En het is nodig voor onze zenuwen om prikkels door te geven aan onze hersenen. Te veel water drinken in een korte zonder voldoende zout kan zelfs dodelijke gevolgen hebben.

Na zoet en zout komt het zuur. Een hippe smaak. denk aan de kimchi uit Korea en hipsters die op hun keukenplankje allerlei potten vol gefermenteerde waar hebben staan. Zuurdesembrood, dat een apart asiel heeft in Zweden. Zij zorgen voor de desemstarter als de baasjes met vakantie zijn. Zuur als in azijn een oude techniek om vlees mee in te leggen. Maar hoe proeven we zuur nu? Thijssen maakt het duidelijk aan de hand van chemische theorieën. En gebruikt hiervoor beelden zelfgemaakte kastanjemannetjes (uit het bos met lucifers)

Verder gaat het met bitter. Mensen houden niet van bitter. Deze smaak wordt gebruik om minder positieve dingen aan te duiden. Hèrnan Cortès, de onderwerper van de Azteken leerde er een afrodisiacum kennen. De drank, die wij nu chocolade noemen. Het was bitter, maar suiker vergoedde veel. Veel giftige planten zijn bitter, als waarschuwing. Mens noch dier houden van bitter. Zo leer je gedurende je leven van bitter houden, koffie, bier enzovoort. Bitter is altijd gekoppeld aan een kick. het is spannend.

De laatste en nieuwste smaak is umami. Overgewaaid uit het Verre Oosten, hoewel het ook al in onze voeding bestond. Kelpsmaken. Bouillon werd nooit een smaak genoemd. Glutamaatzuur, ook wel glutamaat genoemd een ontdekking uit de 19e eeuw. In 1912 wordt umami gepresenteerd op een scheikundig congres. In dezelfde tijd maakt Maggi zijn eerste bouillonpoeder. Jeroen Thijssen gaat diep in op de materie van de umami.

Er ligt nog een wereld open. Er is nog veel onderzoek te doen. Is heet ook geen smaak? De oude Grieken vonden dat van vet. En kooldioxide in je bubbels. Er liggen nog vele terreinen braak op het gebied van smaak.

SMAAK eindigt met een kaasproeverij en een verhaal over wijn. Waar alles mee begon. Alleen nu weet de schrijver meer over smaak en proeft niet alleen.Jeroen Thijssen sluit met dit boekje mooi aan op wat wel eens het jaar van de smaak zou kunnen worden. Behalve het operationele gebeuren in de keuken zijn er meer en meer mensen, die willen weten hoe het proces SMAAK zijn vorm krijgt. In 175 bladzijden voert hij je mee in zijn queeste en in zijn enthousiaste manier van schrijven over wat hij ontdekt. Met vele lagen. SMAAK is een must voor elke foodie of blogger, die wat meer wil weten over proeven.

SMAAK, waarom we proeven, wat we proeven. (ISBN 9789046818527) is een uitgave van Uitgeverij NwAdam en is te koop voor € 19,99

25/02/201629/02/2016

Onze Koreaanse keuken

Nico foto: Onze Koreaanse Keuken

De Koreaanse keuken. Een bij ons niet zo bekende Aziatische keuken, zeker als je deze cuisine met de Japanse of Chinese keuken vergelijkt. Een hele rijke en traditionele keuken. Ierse chefkok Jordan Bourke en zijn vrouw Rejina Pyo, een mode ontwerpster zijn verliefd op elkaar en op de keuken van haar geboorteland. Hun kookboek Onze Koreaanse keuken is de vrucht van deze passie. In hun Londense keuken wordt Koreaans gekookt en hoe.

Als je in Korea wilt weten hoe het gaat met iemand, vraag je: “Bab mogosoyeo?” vertaald: “Heb je rijst gegeten?” Hierachter schuilt de gedachte, dat als je goed hebt gegeten, het ook goed met je gaat.

Onze Koreaanse Keuken begint met de basics van de eetcultuur. De wijze van serveren heet in het Koreaans “bap sang”. Dit zouden wij vertalen als rijsttafel. Alle gerechten komen tegelijkertijd op tafel met een kom rijst als basis. De schrijvers vertellen verder over de Koreaanse voorraadkast, met naast rijst, ook noedels, specerijen en chili- en bonenpasta’s.Een belangrijke rol is weggelegd voor bouillon. Dat geeft alle Koreaanse gerechten net dat beetje extra. Jina en Jordan geven ook nog wat menusuggesties. Want hoe bouw je een “bap sang” op?

Dan kan het koken beginnen. Met rijst en hartige pap. Een rijstsalade met rauwe vis of een rijstpap met pompoen. Korea is een land van soepen en stoofschotels, een bouillon met visspiesjes, een runderribsoep of een pittige stoofschotel met groenten. De schrijvers besteden veel aan dacht aan deze gerechten. De foto’s erbij zien er uitnodigend uit.

Het bekendste gerecht in het Westen is natuurlijk kimchi, ingemaakte en gefermenteerde groenten. Gemaakt van kool, daikon, komkommer, you name it. In de Koreaanse keuken wordt veel gebruik gemaakt van deze smaakmakers. Die eerste prikkel van kimchi in je neus, zoals Jordan het omschrijft. Hierna volgen de pannenkoeken, hapjes en tofugerechten. Natuurlijk met kimchi of gemaakt van mungobonen.

De reis gaat verder met noedels, koud, van boekweit of als glasnoedel. Ook staan er gerechten met vis op het menu, rauwe tonijn met chilisaus of krab in een sojamarinade. In het hoofdstuk vlees wordt een speciaal gedeelte gereserveerd voor feestdagen. want dan komt er een uitgebreide bap sang op tafel met kipstoofschotels en dumplings. Het ziet er allemaal feestelijk uit. Samen eten is ook samen delen, dat maakt dat je je goed voelt. Het boek besluit met wat nagerechten. Hierbij vraag ik me af of die nog nodig zijn na het genot van zoveel verscheidenheid.

Onze Koreaanse Keuken is een boek dat je alle facetten van de keuken van het geboorteland van modeontwerpster Rejina Pyo laat zien en hoe zij en haar man daar een draai aan hebben gegeven in hun Londense keuken. Het boek legt nadruk op de verschillende smaken. In ruim 100 recepten, sommige vind ik een beetje te uitgebreid, verwennen zij de ogen en smaakpapillen.De Koreaanse keuken is zeker geschikt voor de flexitariër, want vlees en vis spelen niet een prominente hoofdrol. Een nieuwe uitdaging dus in Gereons Keuken Thuis. Nu nog op jacht naar wat Koreaanse waar.

Onze Koreaanse Keuken, Jordan Bourke en Rejina Pyo (ISBN 9789045210438) is een uitgave van Karakter Uitgevers en is te koop voor € 24,99

22/02/201618/11/2020

Hertenbiefstuk aan zee.

foto: een leeg winterstrand.

Het is een maandag in februari. Een druilerige dag. De zee kolkt nog na van de harde wind van gister. Vlagen, die de zee opstuwden tot het duin. Dat terwijl de strandpachters al helemaal klaar voor de start zijn. Lente, nieuw seizoen, gezellig op het Zandvoortse strand. Kom maar op badgasten! Maar zover is het nog niet. Het is een gewone maandag, een druilerige zoals gezegd. Een werkdag zoals alle anderen, maar dan met uitzicht op de Noordzee en sinds kort een windmolenpark. Nu ben ik aan het uitzicht overdag al aan gewend, maar ’s avonds als het feest losbarst, went het niet. Dan is het een lunapark van rode lichtjes. Aan, uit, aan, uit, waar voorheen een mooi sereen zwart gat was. Een weinig voorkomend iets in ons kleine land. Gelukkig kan er na gedane arbeid worden gewandeld op het strand of in de prachtige duinen, met dartele herten en ander gespuis. Ik geniet nog elke keer van de ruisende zeedennen en de frisse lucht in één van de mooiste stiltegebieden van ons land. De Amsterdamse waterleiding duinen. Als het aan de opzichters ligt binnenkort de grootste schiettent van ons land. Er is een ecoduct aangelegd tussen Zandvoort en Bentveld om de populatie van herten te verspreiden. Maar helaas mochten de dieren niet oversteken van gezagsdragers achter hun burelen. Te duurzaam. De herten struinen nu regelmatig door het dorp en worden door een zogenaamde hertenfluisteraar weer terug de duinen in geleid. Afschieten is de nieuwe remedie.. Wat een gemiste kans en zonde van de kogels. Het intrigeert me mateloos wat er gaat gebeuren met het vlees van de afgeschoten gezonde dieren. Ik mag toch aannemen dat het ter consumptie wordt aangeboden en niet naar een destructiebedrijf wordt gebracht. Want dat vind ik de minst duurzame oplossing. #nowaste.

Ik zie het al helemaal voor me. De strandpaviljoens serveren hertenbiefstuk aan zee in plaats van de gewone runderbiefstuk. Dat zou nog eens een leuke nieuwe attractie zijn. Natuurlijk naast de knipperende molens en de schiettent in het duingebied.. Kermis all over the place.

Op deze maandag een gerecht, dat al vele malen de revue passeerde in Gereons Keuken Thuis en in Gereons Seaspot. Gebakken hertenbiefstukjes met een selderijpureetje. We drinken er op deze maandag een volle rode Rhône bij.

video: het mooie lege winterstrand.

Nodig 4 personen:

4 hertenbiefstukjes van 125 g

1 rode zoet ui

1 teen knoflook

1 el appelstroop

1 tl balsamico azijn

2 portobello champignons

peper en zout

klontje boter

olijfolie

1 groot glas glas rode wijn

750 g kruimige aardappels

1/2 selderijknol

30 g boter

warme melk

zout

nootmuskaat

bieslook

Bereiding:

Schil de aardappels en selderij en snijd in stukken. Breng aan de kook met wat water en zout. Zet het vuur laag en laat garen. Als de aardappels en selderij gaar zijn, giet af en stamp ze fijn (niet te) Voeg wat lauwwarme melk en de boter toe. Maak de puree af met wat nootmuskaat en de gehakte bieslook.

Snijd de portobello champignons in smalle reepjes, snijd de ui in dunne ringetjes. Bestrooi de hertenbiefstukjes met peper en zout. Verhit de boter en olie in een pan en bak de biefstukjes aan per kant ongeveer 2 minuten. (let hierbij op de dikte) haal het vlees uit de pan en zet weg onder aluminiumfolie.

Doe wat extra boter in de pan en bak de champignons aan. Daarna de ui en uitgeperste knoflook. Voeg een lepel appelstroop toe, een tl balsamico en blus af met de wijn. Laat de saus even rustig sudderen en indikken. Leg de biefstukjes nog even in de saus om mee te warmen. Giet de vlees sappen terug in de saus. Serveer de biefstukjes op een bord met wat saus. Maak met een ring een mooi rondje van de puree. Garneer de puree met één of twee takjes bieslook. (en voor de liefhebbers een druppel truffel olie)

18/02/201619/02/2016

Lichte Zeden in het Van Gogh Museum.

foto: bed van courtisane als eyecatcher.

Lichte Zeden! Gereons Keuken Thuis bezocht in het Van Gogh Museum de caleidoscopische wereld van schilders en hun modellen in het Parijs van de 19e eeuw. Niet zomaar modellen maar de wereld van de prostituee in al haar verschijningen. Schilderijen van keurige dames, zwoele courtisanes, tippelaarsters of wasvrouwen aan de Seine. Baudelaire inspireerde de schilders met zijn oproep dat kunst het moderne leven zou moeten weerspiegelen. Vele schilders gaven hieraan gehoor, ieder op zijn eigen manier. Zo zijn er op deze tentoonstelling heroïsche beelden te zien van een prostituee als mythische vrouw, gezeten op een kar getrokken door de mannen, die zij in haar ban heeft. Statige portretten van hippe en deftige courtisanes. Bewust geposeerd naakt. En de wereld van Toulouse Lautrec, die de rauwe kantjes van het uitgaans– en hoerenleven in Montmarte in zijn kunst ving. Niets glamoureus aan. Lichte Zeden schetst een beeld van de maatschappelijke discussies rond dit beroep. Weliswaar was prostitutie toegestaan (met een vergunning) in Frankrijk, maar het kon voorkomen dat vrouwen door de politie op straat werden opgepakt zonder enige reden. Zij werden dan naar de Saint Lazare gevangenis gebracht. Dit leidde vaak tot onverkwikkelijke taferelen. Ook gewone huismoeders konden zomaar van de straat worden geplukt, omdat het onderscheid tussen een prostituée en een burgervrouw vaak niet was te maken. De tentoonstelling laat dan ook de schemerzijde zien. het was niet alleen Wein, Weib und Gesäng. Naast de glamour en rijkdom, die sommige vrouwen verwierven, was er de misère, ziekte en grote armoede. Iedere kunstenaar verbeeldt dit op zijn eigen manier. Je moet deze vie en rose in het museum gewoon binnenstappen! Want naast dat het een mooi beeld schept van de laatste decades van de 19e eeuw schetst het ook een heel actueel beeld. Ik denk hierbij meteen aan de censuur van Facebook over kunstwerken in onze tijd. Niets nieuws onder de zon dus en dat maakt deze tentoonstelling een aanrader.

Lichte Zeden, prostitutie in de Franse kunst van 1850-1910, met ruim 100 kunstwerken van onder andere Dégas, Van Gogh, Picasso en Toulouse Lautrec is te zien van 19 februari tot en met 19 juni in het Van Gogh Museum in Amsterdam.

Bij lichte zeden hoort een pikante pasta. Er bereikten mij vele antwoorden op de sociale media. Een recept voor spaghetti alla puttanesca (hoerenpasta) kan als hartverwarmertje niet ontbreken na het bezichtigen van de tentoonstelling. Ik ging te rade bij Italiaans koken met Antoinette. zij geeft een recept voor deze pikante pasta, waar naar verluidt de klanten naar de case rosse werden gelokt. Zou dat in Parijs ook zo zijn geweest? We drinken een stevig glas Ciró bij, donker en zwoel rood uit Calabrië.

Nodig:

400 gram spaghetti
500 gram verse gepelde tomaten of 1 blik gepelde tomaten
1 gedroogd rood pepertje
ansjovis, 8 filets
1 flinke teen knoflook
3 eetlepels olijfolie
1 eetlepel kappertjes
1 ons zwarte olijven
2 eetlepels gehakte peterselie
zout naar smaak

Bereiding:

Zet een grote pan met water op voor de spaghetti.
Zet een kleine pan met water op voor de verse tomaten.
Was de tomaten en snijd met een scherp mes een kruis aan de bovenkant en aan de onderkant.
Houd de tomaten enkele seconden in het kokend hete water, giet het water af en zet de tomaten apart.
Hak het pepertje fijn.
Spoel de ansjovis af onder de lopende kraan en dep ze droog.
Snijd de ansjovis in grote stukken.
Kneus de knoflook.
Pel de tomaten, verwijder de zaadlijsten en snijd de tomaten in blokjes.
Doe de olijfolie in een pan en bak hierin de ansjovis, de knoflook en het pepertje.
Doe de olijven en kappertjes erbij en bak ze 2 minuten mee.
Doe de tomaten erbij en laat de saus ongeveer een kwartier pruttelen. Doe er tegen het einde van de kooktijd 1 eetlepel peterselie bij en roer dit goed door.
Zout het kokende water en doe de spaghetti erin. Kook de spaghetti volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Doe de saus bij de spaghetti al dente (of andersom) en roerbak kort.
Serveer meteen met Parmezaanse kaas en verdeel de rest van de peterselie over de borden.

08/02/201609/02/2016

Gij zult goed eten. Mac van Dinther

foto: Gij zult goed eten.

Gij zult goed eten. Dat is natuurlijk heel belangrijk, goed en lekker eten. Maar in de veelheid van het aanbod, de verschillende meningen per doelgroep staat de etende consument vaak maar wat aan de zijlijn. Want elk predikt zijn mening over goed eten vanuit de eigen hoek of eigen parochie. Reden voor Mac van Dinther om hieraan een rubriek te wijden in de Volkskrant. En een boekje, dat hier in Gereons Keuken ligt. De schrijver poogt de lezer de weg te wijzen door middel van tien geboden. Zullen we er maar meteen mee beginnen?

De geboden: Gij zult lokaal eten. De laatste jaren ligt er veel nadruk op lokaal produceren en lokaal vermarkten van je waar. Een terecht en nobel streven. Mac van Dinther laat zien dat het allemaal niet zo makkelijk is. In logistiek opzicht en qua vervuiling. Hij bekijkt de voors en tegens van het lokale eten.

Gij zult biologisch eten. Biologisch is hot en als je beseft door dit gebod dat niet biologisch pas de norm is sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw. Pesticiden en kunstmest maakten schaalvergroting mogelijk in de voedselvoorziening.

Gij zult minder vlees eten. Hoe vlees van een luxeartikel een bulk artikel werd en wat eraan te doen.

Gij zult geen E nummers eten. De schrijver biedt de lezer een doosje aan gevuld met een product dat bestaat uit E621. E160a, E160d, E101, E300, E330 en E296. Wat het is? Een tomaat! Dit gebod laat zien waar de afkeer van E nummers vandaan komt en hoe onjuist dat kan uitpakken.

Gij zult meer betalen is nummer vijf. Nummer zes is Gij zult zelf koken. De mens is in zijn evolutie gesteund door de magnetronrevolutie. Hoe waar en herkenbaar om te lezen.

Net als Gij zult zelf telen. Voorheen bloemen en planten, nu gaat d city dweller voor homegrown groenten! Nummer acht: Gij zult niets weggooien. Gebod 9 Gij zult niet lijnen. De zin en onzin van het diëten

Het laatste en tiende gebod Gij zult lekker eten. Want daar draait het toch om. Om smaak. Mac van Dinther gaat op smaakjacht, naar voorkeuren. Hoe leer je je kinderen van lekker eten te houden. En smaak als social glue. Daarmee zijn de tien geboden opgesteld.

Ik vind Gij zult goed eten een informatief boek over onderwerpen waar je als consument mee te maken krijgt. Door gedegen onderzoek en door een vlotte schrijfstijl informeert de schrijver de consument over de achtergronden van het dagelijks eten. Gereons Keuken Thuis smulde ervan. Een aanrader voor foodbloggers en -lovers, die met wat meer bagage over dagelijks eten hun keuzes willen maken.

Gij zult goed eten, Mac van Dinther (ISBN 9789095966675) is een uitgave van Fontaine en kost € 14,95

27/01/2016

Wijn van eigen bodem.

foto: wijn van eigen bodem

Wijn van eigen bodem. Nederland wordt een steeds serieuzer wijnland. Nederlandse producenten winnen prijzen, worden geroemd door vooraanstaande wijnschrijvers en Nederlandse wijn wordt geschonken in het vliegtuig. Mariëlla Beukers en Irene de Vette onderzochten waarom je eigenlijk Nederlandse wijn zou drinken? Samen met wijnboeren, sommeliers, restaurateurs en andere winos gaan de twee dames op pad door Nederland wijnland. Ik ben er ook wel nieuwsgierig naar.

Na een stukje geschiedenis over de wijnbouw in ons land, bespreken Beukers en de Vette de natuurlijke omstandigheden, het terroir van ons kikkerland. De gangbare druivenrassen, want sommige rassen gedijen beter dan andere. Want makkelijk is het niet wijn produceren in Nederland.

De schrijfsters gaan op bezoek in wijngaarden. Je kunt bijkans spreken van een heus wijntoerisme. er zijn wijnwandelingen (die organiseer ik zelf ook @Gereons SeaSpot), wijnroutes en je kunt tegenwoordig heel wat wijnhuizen bezoeken. Toerisme dus. Net als in la douce France.

Ook restaurants gaan meer en meer over op Nederlandse wijnen. Mariëlla en Irene zochten uit waar je terecht kunt voor een lekker glas wijn. Ze geven kooptips, voor het online of offline kopen van dit mooie Nederlandse product. Ten slotte geven de schrijfsters tips voor het maken van je eigen wijn. leuk om te doen. Hoe word je een startende wijnboer.

Wijn van eigen bodem doet ook recht aan de verschillende regio’s. Het behandelt wijngaarden in Noord, West, Oost en Zuid Nederland. Want ieder gebied heeft zijn eigen kenmerken. Een eigen bodem en terroir. Specifieke omstandigheden Tussen de informatie over wijn vind je ook lekkere wijn spijs combinaties in de vorm van recepten. Bijvoorbeeld tartaar van Pietjesveld met gepocheerd scharrelei in combinatie met een pinot noir rosé.

Wijn van eigen bodem is een boek dat helemaal past in de lekker lokaaltrend. Het is een praktisch boek met voor elke wijnliefhebber, die meer van Nederlandse wijn wil weten, een passend thema. Daarin zijn beide dames geslaagd. Je blijft in het boek nieuwe dingen in ontdekken. In je hand een lekker glas Nederlandse wijn. Daarnaast is er een speciale website Wijn van eigen bodem met nog veel meer informatie en verhalen over Nederlandse wijn.

Wijn van eigen bodem, ontdek de lekkerste Nederlandse wijnen. Mariëlla Beukers & Irene de Vette (ISBN 9789462500723) is een uitgave van Simplylife en kost € 24,95

25/01/2016

Taste of Holland 2016, winactie

Het Hollandse landschap wordt steeds mooier. Culinair gezien dan. En Taste of Holland draagt daar van 12 tot en met 14 februari een aardig steentje aan bij. Drie dagen lang genieten van al het moois dat de Dutch cuisine te bieden heeft. Een vol programma! De jaarbeurs in Utrecht wordt een culinaire hemel voor Hollandse heerlijkheden. Naast vertegenwoordigde restaurants en foodtrucks vind je op deze beurs bierbrouwers, wijnboeren en allerlei andere kleine producenten.. Lekker rondlopen tussen al het moois, wat ons land op foodgebied heeft te bieden.

Ga naar het Taste Theater! Een mooi programma met Janny van der Heijden. Zij bijt het spits af op vrijdag. Ramon Beuk,en Alain Caron presenteren het geheel. Masterchef kandidaten zullen hun kunsten vertonen. Gaat het bekijken. Er is veel te zien, proeven en beleven op Taste of Holland. Op de website staan de lekkerste recepten

Gereons Keuken Thuis zou zeggen: Ga erheen met je Valentijn. En om het nog leuker te maken geef ik drie maal twee vrijkaarten weg. het enige wat je hoeft te doen is onder deze blog te reageren met je favoriete Hollandse product. De eerste drie inzenders krijgen dan een code waarmee ze gratis naar deze experience kunnen. Dat wordt proeven van al het moois dat de deelnemers te bieden hebben tijdens Taste of Holland 2016.

19/01/201620/01/2016

Het keukenkastje.

foto: Onweerstaanbaar in pot en blik.

Het keukenkastje, de voorraadkast of laden van het keukenblok. Als foodblogger moet je toch behept zijn met een soort verzamelwoede. Van kruiden tot blikken confit. Van homemade potten vol ingemaakt fruit tot een vriezer met vlees. En dan ook nog wat ik onderweg allemaal oppik. In pot en blik op Franse markten. Ik kan het gewoon niet laten. Tel daarbij op de talloze bezoeken van beurzen, het all you need is food evenement en wat er per post arriveert. Resultaat een keukentje vol voorraad. En soms fronsende blikken van buren als ze mij weer eens met een boodschappentas of drie aan het stuur zien fietsen. (voor de hele week boodschappen gedaan? Welnee!) En daar moet je toch eens een keer iets mee…

Niet getreurd, het is, op deze fraaie dinsdag in januari, meteen de opmaat naar een nieuwe rubriek op mijn blog. Het keukenkastje. Van Gereons Keuken Thuis zelf maar ook van anderen. Daarnaast ben ik ben ook zeer benieuwd naar trouvailles en verzamelingen van andere bloggers. Dus schroom niet en laat het me weten. Wat doe jij met een uitpuilend keukenkastje? Wat maak je?

Zelf vond ik op de plank een pot artisanale cassoulet met eendenbout. Ooit in een opwelling gekocht in Frankrijk. In een vlaag van leuk voor thuis, kan ik wel iets mee. Deze pot stond er al sinds 2012 en de THT datum kwam erg dichtbij. Zonde om weg te gooien, want volgens mij kon deze pot nog jaren mee.

Aan de slag dus, assembleren maar. Ik kocht een stokbrood, rucola, in de groentelade van de ijskast lag nog wat witlof. Een ruwe salade was geboren. Voor bij de pot cassoulet, opgewarmd en opgepimpt met wat paprikapoeder en knoflook. Het smaakte prima, niet meer en niet minder. Volgende keer maak ik weer zelf een makkelijke bonenschotel met eendenboutjes, eendenvet en paprika. Instant winterkost met hulp uit het keukenkastje. Hieronder alvast het recept. We drinken er een stevige Cahors bij.

Nodig:

2 eendenbouten (blik), vlees van het bot

4 el eendenvet

2 kleine varkensworstjes

2 potten witte Griekse reuzenbonen

2 el tomatenpuree

1 rode paprika

2 sjalotjes

4 tenen knoflook

1 tl tijm

gehakte peterselie

1/2 glas witte wijn

Bereiding:

Haal het eendenvlees van het bot. Snijd de paprika fijn, snipper de sjalotjes en hak de knoflook fijn. Bak de varkensworstjes in een eetlepel eendenvet rondom. Voeg hierna de sjalot toe en bak mee. Voeg de paprika, tomatenpuree, tijm en knoflook look toe. Bak kort aan en blus af met wat wijn. Doe het eendenvlees hierbij. Laat de bonen uitlekken en voeg deze toe. Voeg het resterende eendenvet toe en laat het geheel goed doorwarmen op laag vuur. Als de bonenschotel klaar is maak deze dan op smaak met wat peper en zout. Serveer de bonenschotel met wat gehakte peterselie. Instant winterkost.

A propos: hebben jullie en leuke tip voor koken uit het keukenkastje? Laat een reactie onder deze post achter!

15/01/201615/01/2016

Douce France, een foodparade.

foto: Gallia

Ik heb op mijn blog al heel wat geschreven over eten en drinken in Frankrijk. Douce France. Over avonturen in de Bourgogne, beschouwingen in de haven van St. Tropez, wandelen door de Rue Mouffetard. Een land vol lekkernijen, waarover ik niet uitgepraat en uitgeschreven raak. Soms met de Franse slag, dan weer een boekbespreking of over wijnen. Toevallig staat a.s. dinsdag weer het Sopexa Vins de France voor de deur met inspirerende producenten. Ik ga het allemaal weer bekijken en proeven.

foto: Rue Mouffetard

Op deze druilerige januaridag een foodparade douce France. Het verhaal van Théo over de jagers uit Mancey, een dorp in de zuidelijke Bourgogne. Glunderend vertelt deze zestienjarige jongen dat hij mee mocht op verkenning naar jonge zwijntjes.

foto; het rustige Mancey.

De brouhaha van Saint Tropez, wie kijkt nu naar wie? Nina Parker schreef er een heel kookboek over. En het is het thema van de wijnwandeling in maart.

foto: pointues in St Tropez

Of een boerse Normandische appelomelet. Zomers voor bij je picknick in de boomgaarden van de Calvados. Tussen de brilkoeien.

foto: Honfleur

En het moment van de apéro, met een knabbel en een babbel. Glaasje Noilly Prat of juist een crémant. Instant feestje aan het einde van de dag.

foto: apéro!

De inspirerende, guitige en smakelijke kookboeken van Stéphane Reynaud, bijvoorbeeld het leuke kookboek over wild in je keuken. Ik krijg er instant trek van.

foto: sanglier de Beaune.

Ik kan nog wel doorgaan, over Lotharingen, salade pissenlit, kaasjes en wijn. De madeleines van Proust of de babas van Stanislasz. De wijnen van Pierre Guindon uit Saint Géréon. Of de keur aan Beaujolais wijnen van domaine la Rizolière. Een heuse foodparade douce France, behaaglijk op deze vijftiende januari. Het wapent je tegen de Lundi bleu, die nakende is.

foto: Nancy place Stanislasz.

Een mooie vrijdag met uiensoep als afsluiter. La douce France in een kom.

Nodig:

1 kg uien

50 g boter

2 el olijfolie

2 takjes tijm

1 takje rozemarijn

1 el mosterd

1 liter runderbouillon (vers of van blokje)

1 glas rode wijn

1 laurierblaadje

stokbrood

geraspte oude kaas of Gruyère

gehakte peterselie

peper en zout

Bereiding:

Pel de uien en snijd ze in grove stukken. Verhit de boter en olie in een diepe pan. Voeg de uien toe en laat op laag vuur in een kwartier glazig worden. Zet het vuur hoger en bak de uien in circa 10 minuten bruin. Blus af met een glas rode wijn. Voeg de mosterd, tijm en rozemarijn toe. Als laatste de warme runderbouillon. Laat het geheel nog zeker een half uur pruttelen. Voeg naar smaak nog wat peper en zout toe. Snijd plakken van het stokbrood en leg deze bestrooid met de kaas kort onder de grill. Serveer de Franse uiensoep in diepe kommen met het stuk stokbrood erin. Strooi er wat fijngehakte peterselie overheen.

11/01/201613/01/2016

Over Rot.

foto: cover Over Rot

Een rotboek ligt er in Gereons Keuken Thuis. Beter gezegd een boek Over Rot. Na Over Rook, dat mij verleidde om weer eens te gaan roken (geen tabak), is er nu een boek dat mij gaat leren fermenteren. Het spelen met microben om aan voedsel een extra dimensie te geven. Meneer Wateetons, vorser par excellence, schreef een handboek voor fermenteren. Een soort scheikundedoos in boekvorm. Want fermenteren is makkelijk thuis te doen. Geheel in de trant van zijn eerdere boeken schuwt hij het experiment niet. Hij bouwt een oude ijskast om tot fermentatiekast. Laat zien hoe je met weinig middelen vlees, vis, groenten, zuivel, brood en bonen kunt laten rotten. Geeft uitleg over de theorie, schoon werken en de verschillende methoden. Daarna kun je aan de slag. Met zuren, bacteriën en yoghurtbloempjes. Een soort Micropia in je keuken of garage. Startculturen en de werking van kruiden. Geïllustreerd met tabellen en tekeningen.Over Rot is een boek waar je even voor moet gaan zitten. Meer dan 300 pagina’s over allerlei processen. Het is geen kookboek. Het hoofdstuk groenten start met uitleg van Oos Kesbeke, de Amsterdamse tafelzuurmaker. Wat melkzuur en zout doen met je augurken of andere groenten. Een ander fermentatieproces is het maken van dranken, bier, wijn of sake. Een meer en meer voorkomende hipsterbezigheid. Meneer Wateetons vertelt er alles over. Ben benieuwd wanneer Gereons eerste biertjes van de band rollen. Ga in ieder geval beugelflessen verzamelen.

Over Rot besteedt ook veel aandacht aan vlees, vis en eieren. Hoe je zelf vleeswaar maakt of trassie. En zelf kaas maken ontbreekt ook niet. Door Over Rot te lezen kom je erachter dat ons leven vol gefermenteerd voedsel is. Zo had ik het nog nooit bekeken, maar logisch vind ik het wel. Het is een mooie methode om je voedsel te conserveren en extra smaak te geven. Na het in de pot hakken van peren wellicht een nieuwe uitdaging in dit nieuwe jaar.

Over Rot is wederom zo’n typisch jongensboek (ook voor meisjes), waarin Meneer Wateetons laat zien hoe leuk en spannend het is om processen te doorgronden en er zelf mee aan de slag te gaan. Dat deed hij in Over Rook en doet hij nu weer in Over Rot. Dit boek nodigt uit om direct aan de slag te gaan. Met simpele middelen. Mijn handen jeuken.

Over Rot, Meneer Wateetons (ISBN 9789461431226) is een uitgave van Good Cook en is te koop voor € 29,95