De Slager. In ons Zuid franse dorp van 1700 zielen heb je zowaar twee slagerijen, die kunnen rekenen op voldoende klandizie. De ruïne, die vanuit het keukenraam van GKT is te zien, is het voormalige abattoir van het dorp. Als je door ons dorp loopt zie je op verscheidene gevels van woonhuizen de term boucherie staan. Het kan dus niet anders zijn dan dat Q. een lokaal centrum van vleesproductie was. Helaas geldt: moderne tijden, andere mores. Iedereen wilde vanaf de sixties meer vlees gaan eten en het epicentrum van deze gigantische hoeveelheid vlees werd het terrein van de grote retailers. Ga eens kijken naar het uitgestalde vleesheuvels in de Franse hypermarché’s, die, in tegenstelling tot Nederland, nog steeds een slager hebben rondlopen sur place. Een fenomeen, dat in Nederland al in de jaren 90 verdween.
Ronald Giphart en Jacques Hermus doken voor hun boek in de wereld van vlees en de slager. Eén van de oudste beroepen ter wereld. Terzijde: GKT is zich bewust, dat er nog een ouder beroep is wat met vlees heeft te maken, maar daar gaat het boek niet over. Na een stevige lunch vergezeld van aardig wat wijn vonden beide heren het tijd, om eens te gaan neuzen in de bijzondere habitat van de beenhouwer. Ondanks de vega hausse en eiwit-transitie eet nog steeds 90% van de Nederlandse en Belgische bevolking (veel) vlees. En iemand moet deze consumenten hiervan voorzien.
In De Slager komt allereerst de geschiedenis van het beroep aan bod. Van de Klassieke Oudheid tot heden. De gildes, ontstaan in de Middeleeuwen, -waarschijnlijk ook in dorp Q.- waren vormend voor de professie. Slachthuizen lagen buiten de muren, ook in ons abdijdorp. Zo niet, dan had je de vleeshallen, die je nog steeds kun bewonderen in Amsterdam en Haarlem. De mooiste vleeshal, die GKT kent is die van Athene, gelegen vlakbij de wijk Monastiraki. Daar kijk je je ogen uit. Ook de veemarkt speelde een belangrijke rol. In de stad waar GKT opgroeide bevond zich tot aan de BSE crisis één van de grootste veemarkten van Europa. Een dagelijks ochtend spektakel op straat en in de hallen. Maar ook in de kroegen eromheen.
De schrijvers besteden na de geschiedenis ook aandacht aan de rol van de hedendaagse slager. In hun optiek kan deze ervoor gaan zorgen, dat wij allen minder, maar beter vlees gaan kopen en eten. Hoef je helemaal niet per se vega voor te worden. Zij bieden in hun boek enkele handvatten voor deze mindset. De techniek komt aan bod, de slacht, het uitbenen, het al dan niet rituele aspect, waar vaak veel over is te doen, de productie van vleeswaar en heel interessant een speciaal hoofdstuk over Parijs. Deze stad mag zich een echte slagershoofdstad nomen. Maar vlak Buenos Aires, NYC of Fort Worth ook niet uit. In het Parijse hoofdstuk lees je tussen de regels door, dat Jacques een fan is van boerenzoon Stéphane Reynaud, bistrotier in Montreuil en Franse vleeskenner bij uitstek.
Van Parijs reizen we via Vlaanderen en gelieerde slagersonderwerpen naar de toekomst van het slagersvak met als resolutie: produceer minder, koop beter en geniet daardoor van lekkerder vlees. Een met kunde gemaakt product. Het is tijd dat een jonge generatie slagers zich hiervoor gaat inzetten. Het ambachtelijke boek De Slager van het duo Giphart/Hermus kan hiertoe een mooie kick off zijn. Vol verwachting kijkt GKT uit het boek in Nederland op de deurmat aan te treffen.
De Slager, Ronald Giphart & Jacques Hermus. (ISBN) is een uitgave van Nijgh & Van Ditmar en is te koop bij je lokale kookboekenvakman of online voor € 25,00.
Extra: een recept uit het carnet culinaire van professeur Anatole Circonflexe: entrecote Bercy.
PARIS 12e De wijk Bercy is een heel oud stukje Parijs, dat al vanaf de 12e eeuw als Bercix wordt genoemd. In de negentiende eeuw werd dit dorp het domein van wijnhandelaren en slachthuizen. Tegenwoordig is Bercy bekend om het Accor Omnisports sportpaleis als locatie voor sport et spectacles. Professeur Circonflexe zag op televisie een bereiding van entrecote Bercy, een traditioneel vleesgerecht. Een gerecht, dat herinnert aan de 19e eeuw, toen de stad Parijs expandeerde en er in deze wijk veel slagerijen en wijnverkopers te vinden waren. En geluncht moest er worden.
foto: entrecote Bercy, credits en recept van cuisinealafrancaise.com
Nodig
2 flinke entrecotes
4 grote sjalotten
sap van een halve citroen
fijngehakte peterselie
een bosje waterkers
1 ½ dl witte wijn
3 el volvette creme fraiche
boter
peper & zout
Bereiding:
Pel de sjalotten en hak ze fijn. Doe de sjalotten in een pan met de witte wijn en breng aan de kook en laat de uien zacht karamelliseren. Reduceer tot ongeveer ¾. Voeg wat peper en zout toe en de crème fraîche. Laat het geheel zachtjes inkoken en voeg tot slot een kont boter, fijngehakte peterselie en het citroensap toe. Klop de saus goed door. Grill de twee entrecotes gedurende 2 à 6 minuten per kant, afhankelijk van de dikte en gewenste cuisson. Zet het vlees hierna apart om te rusten. Dit zag professeur Circonflexe een kok doen in het programma La Meillieure Boulangerie de France op M6. Was en pluk de waterkers en leg deze op borden. Snijd de uitgeruste entrecotes in dunne plakken en leg deze op het bord. Geef de saus Bercy er in een apart kommetje bij.
Noot: dit boek werd mij als PDF recensie-exemplaar gestuurd door Jacques Hermus. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: schilderij met wijnplukkers van Joaquin Sorolla.
Gereons Mag, de vendanges editie. Het zomerse lanterfanten is voorbij in GKT. Er staat een nieuwe Gereons Mag online, de vendanges editie, met nieuwe topics voor de aanstormende herfst. Nu begreep ik, dat het herfstweer al wat hints heeft aangekondigd in Nederland en de pepernoten al klaar liggen bij de blauwe grootgrutter. Dat gaat GKT allemaal iets te snel. Wat dan in deze nieuwe editie? Ik maak een recept van cuisinier Bill Smith uit Chapel Hill. Ik bladerde door het boek De Slager van het duo Hermus & Giphart, die in het dagelijks leven van deze ambachtslieden doken. Het boek verschijnt op 1 oktober. Er is een nieuwe Pascale Naessens ingevlogen, deze keer gaat zij voor Super Simpel. Vanaf 20 september is in de De Mesdag Collectie in Den Haag een tentoonstelling te zien van het werk van Rosa Bonheur, die levensgrote dieren schilderde en daarmee wereldberoemd werd. Een must see! Bas van Montfrans stuurde mij een herfstrecept. De nieuwe roman van vriendin Frances Mayes passeert de revue. We koken Grieksige kip en een vendanges editie is niet compleet zonder wijn, o.a. in de vorm van wijntips en wijn uit Zweden. En een scheutje pittige Italiaanse saus uit de foodybox erbij. Pronto! Veel noten op de zang dus deze keer. Fijne herfst!
foto: Rosa Bonheur zelfportret.
Rosa Bonheur in de Collectie Mesdag. Dit najaar is er voor het eerst in Nederland een tentoonstelling te zien van de werken van Rosa Bonheur. (1822-1899) De Mesdag Collectie presenteert haar monumentale dierenschilderijen, waarmee zij uitgroeide tot één van de beroemdste kunstenaars uit haar tijd. Ze ontving hiervoor zelfs een prijs van keizerin Eugénie. Saillant detail: Bonheur hoefde daarvoor niet naar het paleis, maar de vorstin kwam deze onderscheiding zelf brengen. Rosa Bonheur was de eerste Franse vrouw, die een Légion d’Honneur verwierf. Ze raakte in de 20e eeuw wat in de vergetelheid. Maar tegenwoordig is ze weer alom aanwezig in de wereld van de kunst. Het Franse TV programma Secrets d’histoire wijdde een lange documentaire aan haar leven en werk. Ook werd niet lang geleden haar landgoed bij Fontainebleau in oude glorie hersteld. Daar leefde Bonheur gelukkig met haar vriendinnen Nathalie Micas en later de Amerikaanse Anna Klumpke.
Rosa Bonheur. De kracht van het dier is vanaf 20 september 2024 tot en met 19 januari 2025 te zien in De Mesdag Collectie in Den Haag.
foto: in de keuken van Bill Smith.
RECEPT: Soup Dakar van Bill Smith.
Nodig 6 personen:
1 hele kip van 1,2 kg
1 tl zout
1 el bloem
1 el kerriepoeder
4 stelen bleekselderij geschilde en in stukjes
1 gesnipperde ui
125 ml dikke volvette room
100 g mangochutney
1/3 tl cayennepeper
1/4 tl chilivlokken
600 g voorgekookte rijst
6 papadums
Bereiding:
Doe de kip met het zout in een pan met ruim water, zodat deze onder staat. Breng aan de kook en laat 15 minute koken. Haal de pan van het vuur en laat nog 20 miuten staan. Als het kippenvlees genoeg is afgekoeld, pluk dan het vlees van de botten en zet apart tot later. Doe het karkas terug in de pan en trek de bouillon nog zeker een half uur verder. Zeef de bouillon, ontvet hem later. Terwijl je opnieuw de bouillon aan de kook brengt, meng je de bloem en kerriepoeder en fruit deze kort aan in een kleine pan. Voeg een lepel hete bouillon toe, roer en voeg het mengsel daarna toe aan de kokende bouillon. Vpeg de bleekselderij, uien, room en tenslotte de chutney toe. Laat deze soep nog 30 minuten sudderen. Wel tussentijds roeren ter voorkoming van aankoeken van de chutney op de bodem. Proef de soep en voeg eventueel wat zout toe. Haal de soep door een draaizeef of blender. Voeg hierna het kippenvlees en cayennepeper en chilivlokken toe. Serveer de soep in zes komen, waarin je op de bodem zo’n 100 g rijst hebt gedaan. Giet hierop de soep en garneer met een warme pappadum.
Wijntip: een vrolijke blend van sauvignon en viognier uit Pays d’Oc.
foto: cover Seasoned in the South van Crook’s Corner.
foto: cover De Slager.
De Slager Jacques Hermus & Ronald Giphart. De slager, een pleidooi voor het eten van minder vlees, dat je weer koopt bij een ambachtelijke slager. Slagerijen hebben het moeilijk. GKT realiseerde zich onlangs, dat tegenwoordig alles via het grote supermarkt kanaal tot ons komt. Als kind kan ik me herinneren, dat brood bij de bakker werd gekocht, groenten bij de lokale teler, melk van de melkboer kwam en vlees van de slager, waar je als kind dan een plakje worst kreeg. Er was zelfs een divisie tussen slager en poelier, die alleen gevogelte en wild verkocht. Maar dat is niet meer zo. Door de massaproductie van vlees en de gevolgen hiervan is het niet meer zo vanzelfsprekend om veel vlees te eten. Giphart en Hermus doken in de wereld van één van de oudste beroepen ter wereld. GKT weet dat er ook een ander oudste beroep is, dat met vlees heeft te maken, maar daar gaat dit boek niet over. Het gaat over biefstuk, gehakt, worst, kippenbout, spareribs en ham. Vlees, in allerlei vormen en gedaanten. In de jaren ’60 van de vorige eeuw begon de overvloed van voorverpakt en voorgesneden vlees, dat niet meer herkenbaar was als zijnde een onderdeel van een dier. We aten meer en graag vlees, maar wilden niet de connotatie met het geslachte dier. In het boek De Slager, dat 1 oktober bij Nijgh & Van Ditmar verschijnt vind je interviews, reportages en verhalen van Ronald Giphart en Jacques Hermus over de geschiedenis, het heden en de toekomst van het slagersambacht. Kies voor minder en koop meer bij de vakman is het devies. Binnenkort meer op GKT.
foto: een vrolijk recept van Marjan’s recepten met rosé
Bloemkool heeft van zichzelf een wat flauwe, zachte smaak , dus vraagt het om een pittige tegenhanger en chorizo is er zo één! Verder nog wat haricots , munt etc. Gglaasje rosé erbij en smullen maar ! GKT vond op Facebook de pagina van Marjan’s recepten. Easy does it eten voor de dagelijkse Franse maaltijd en elke dag voorzien van een fijne wijntip.
RECEPT: Bloemkoolrijst met chorizo, haricots en geitenkaas.
Nodig
200-250 g bloemkoolrijst
kleine rode ui , fijngesneden
1 rode paprika , gegrild en ontveld, in stukjes
125 g chorizo , in kleine blokjes
100 g geitenkaas,verbrokkeld
150 g haricots, gebroken, beetgaar
wat verse munt, fijngesneden
flinke hand blanke rozijnen
een scheutje olijfolie
eventueel peper & zout
Bereiding:
Doe de chorizo in een droge pan en bak zachtjes tot het vet vrij komt. Voeg dan de ui toe en bak even mee. Hierna de bloemkool erdoor scheppen en meebakken. Vuur kan uit. Vervolgens alle andere ingrediënten erdoor scheppe , goed mengen. Verdeel over de borden en serveer direct met een glas rosé.
Wijntip van Marjan: Rosé de Madame. Terres du Midi IGP d’Oc.
foto: cover A Great Marriage.
A Great Marriage de nieuwe roman van Frances Mayes. Wanneer een volmaakte bruiloft ineens wordt afgeblazen enkele dagen voor de grote dag. In augustus verscheen het nieuwe boek van vriendin en schrijfster Francees Mayes, o.a. bekend van haar bestseller Under the Tuscan Sun en vele andere (kook)boeken, die daarna volgden. Daarmee is Mayes een soort constante geworden in GKT. Haar nieuwe boek plofte op de mat en ging direct mee in de bagage naar Frankrijk. Voor deze editie van Gereons Mag een tipje van de sluier:
“Dara Willcox, in New York for a weekend, meets Austin Clarke at an art gallery. If love at first sight can happen, it happens to them. These two vivid, ambitious people are on different courses—he’s British, working temporarily in New York. She’s from North Carolina, set on law school. They don’t care. They will make their lives together happen. At their April engagement dinner at Dara’s family home, her mother, Lee, sets a beautiful table, and the family and close friends gather to celebrate. Rich, Dara’s father, raises a toast. Suddenly, Lee spills the wine, a brilliant red stain splashing onto the tablecloth and onto Austin. Days later, Austin hears unsettling news from London that wrecks their plans. Dara abruptly cancels the wedding. She refuses to reveal the reason, not even to her best friends or her parents or grandmother, disrupting their family tradition of openness. As everyone knows, Lee and Rich have a great marriage, and Charlotte, her grandmother, had a colossal one, to the late Senator Mann. Charlotte literally wrote the book on the subject: She’s the author of international bestsellers on what makes a good or possibly a great marriage. While Dara escapes to California and Indigo Island, South Carolina, Austin, back in London, faces a major tragedy, the consequences of which are life-altering. But it’s Lee, Dara’s mother, whose impulsive visit to London alters their fate.”
.A Great Marriage is weer een typische Frances Mayes’ roman geworden, warm, met een knipoog en een beschrijvende stijl. De schrijfster neemt je mee naar plekken, waardoor zij is gevormd, het Zuiden van de VS, de hoofdpersoon beland in Californië. Vij deze boeke vraag je je altijd af, in hoeverre de zuidelijke roots van Mayes en de vrouwen in haar leven model staan voor haar karakters. Via personen van verschillende leeftijd en achtergrond ontvouwt zich een verhaal, dat elke generatie overstijgt. Het mysterie huwelijk wordt beschreven aan de hand van willekeurige keuzes en noodlottige gevolgen. Hoe doorstaan de hoofdpersonen deze twee uitdagingen?
A Great Marriage, Frances Mayes is een uitgave van Penguin Random House en is te koop bij je favoriete boekhandel of op bol.com.
foto: champignonomelet van Bas.
RECEPT: Bas van Montfrans met een champignonomelet voor het diner.
Nodig 2 personen:
4 grote eieren
200 g champignons, in plakjes
1 kleine ui, fijngehakt
1 teentje knoflook, fijngehakt
50 g geraspte kaas (bijv. cheddar of gruyère)
2 eetlepels melk of room
2 eetlepels boter of olijfolie
zout en peper naar smaak
verse peterselie of bieslook, fijngehakt (optioneel, voor garnering)
Bereiding:
Klop de eieren in een kom samen met de melk of room. Voeg een snufje zout en peper toe en klop tot alles goed gemengd is. Champignons bakken: verhit 1 eetlepel boter of olijfolie in een grote koekenpan op middelhoog vuur. Voeg de gesneden champignons toe en bak ze ongeveer 5-7 minuten tot ze goudbruin en gaar zijn. Haal de champignons uit de pan en zet ze apart. Ui en knoflook bakken: voeg de resterende 1 eetlepel boter of olijfolie toe aan dezelfde pan. Bak de ui en knoflook op laag vuur tot ze zacht en licht goudbruin zijn, ongeveer 3-4 minuten. Zet het vuur iets lager. Giet het eimengsel over de gebakken uien en knoflook in de pan. Laat de eieren een beetje stollen. Hierna de ulling toevoegen; verdeel de gebakken champignons gelijkmatig over de helft van de omelet. Strooi de geraspte kaas over de champignons. Vouw de omelet dubbel. Wanneer de onderkant van de omelet stevig is en de bovenkant nog licht vloeibaar, gebruik dan een spatel om de omelet dubbel te vouwen over de champignon- en kaasvulling. Laat de omelet nog een minuut bakken, zodat de kaas smelt en de omelet door en door warm is.
Wijntip: een rode Puech du Viala van de vignerons de Cessenon sur Orb.
video: de druiven zijn binnen.
Vendanges. Het is een drukte van belang op het dorp en in de velden. Druivenoogst in de Languedoc. De karretjes met druiven rijden af en aan bij de cave cooperative en de zelfstandige producenten. Om de geoogste druiven direct te verwerken tot wijn. Een jaarcyclus, die hier in de Midi het leven bepaalt. Het hele jaar staan de cuves leeg totdat ze in deze maand tot de nok toe worden gevuld met gistend druivensap. Op naar een nieuw jaar met hopelijk nog een mooier product dan het jaar ervoor. Heb je ook een wijnvraag? Deze herfst kun je weer je vraag stellen over welk onderwerp dan ook. Stel je vraag onder aan deze post en GKT gaat op onderzoek uit.
foto: Griekse boterkip.
RECEPT: Griekse boterkip met citroen.
Nodig:
8 kipdijfilets
2 citroenen
fijngehakte knoflook
4 tl ras al hanout
bloem
1 of twee eieren
boter
gehakte peterselie
zout en peper
olijfolie
witte wijn
paneermeel
Bereiding:
Meng op een bord bloem, 2 tl ras al hanout, peper en zout door elkaar en haal de kipdijfilets er doorheen. Kluts de eieren en laat de kipdijfilets hierin even baden, daarna haal je ze door paneermeel gemengd met 2 tl ras al hanout. Wil je het sterker? Gewoon meer spice gebruiken. Verhit een flinke klont boter en wat olie en bak het vlees krokant en bruin. Haal het vlees uit de pan en fruit de fijngehakte knoflook. Pers een citroen uit en blus de jus met het sap en wat witte wijn. Laat kort sudderen. Voeg eventueel nog wat klontjes boter met bloem ter binding van de saus toe. Serveer de kipdijfilets direct met gehakte peterselie en de saus apart in een kom. Lekker met warm Turks brood met sesam.
Wijntip: voor GKT retsina, andere wijndrinkers raad ik een biologische witte Pays d’Óc IGP chardonnay aan van domaine Castan.
foto: wijn in Zweden?
Zweden & wijn. Niet een land waar je direct aan denkt bij wijnproductie, maar een onlangs gehouden wijnproeverij wees uit, dat er heel wat moois op wijngebied is te vinden in Zweden. Hiervoor werden Zweedse wijnen geproefd en vergelekn met een selectie van andere Europese wijnen. De wijn Immeln van Kullabergs Vingård uit Skåne werd door een deskundige jury van internationale wijnexperts als verrassende winnaar aangewezen. Daarmee laat de Zuid-Zweedse wijn diverse andere bekende Europese kwaliteitswijnen uit Frankrijk, Spanje en Italië achter zich. Een grote verrassing, dat Zweden zich op de kaart zet als wijnland.
De winnende wijn uit Skåne De winnende wijn is afkomstig van Kullabergs Vingård. Deze wijnmakerij op het puntje van het prachtige schiereiland Kullaberg in het zuiden van Zweden, richt zich op het produceren van wijnen van de hoogste kwaliteit met behulp van duurzame landbouwmethoden. Wijnen van deze producent zijn o.a. fruitige rosés, aromatische witte wijnen en verschillende ciders. Deze laatste categorie is natuurlijk geen wijn. Het succes van de wijnproductie in het Zuid-Zweedse Skåne is voor de Zweden zelf geen geheim. Het milde klimaat en het lange seizoen van Skåne maken het de ideale plek om druiven te telen. Skåne is daarmee zeer geschikt voor wijnbouw en is bekende wijnstreek geworden. Er zijn zo’n dertig wijnproducenten te vinden en dat aantal blijft groeien. De klimaatverandering draagt daar onbedoeld ook een steentje aan bij: het steeds warmere klimaat wereldwijd zorgt voor hogere temperaturen in Scandinavië. Dat zal ook in de nabije toekomst zorgen voor meer wijnproductie in Zweden. Wellicht een leuke opsteker voor de talrijke Zweden in de Pays d’Oc om hun zegje mee te doen aan tafel bij de lokale wijnboer.
foto: cover van de nieuwe Pascale Naessens, Super Simpel.
Super Simpel, de nieuwe Pascale Naessens. Pascale is begonnen aan een nieuw avontuur in haar bekende keuken. Waar zij in haar vorige boek nog de ambitie verwoordde van een eigen restaurant, gaat ze met Super Simpel voor gemak in de keuken. Hoe? Met éénpansgerechten. Voordeel hiervan is, dat je minder troep hebt en snel iets gezonds en voedzaams op tafel zet. Voorheen stond je hele fornuis vol met verschillende pannen. Dat is volgens Pascale helemaal niet meer nodig. Gelukkig zullen we maar zeggen, dat de keukens van nu zijn veranderd. Mede door haar internationale reizen leerde de schrijfster een multi-interpretabele keuken kennen, voor elke dag. Een boek gloorde aan de horizon: koken in één pan zonder aan smaak in te boeten. Voedsel voor lichaam en geest. Vol gezonde nutriënten En vooral belangrijk: makkelijk! Laat je meevoeren op de wijze van Pascale Naessens, kleurrijk eten, geuren en smaken, voor haar altijd een bron van vreugde. En Pascale de pottenbakster maakte er een speciale servieslijn bij. Super Simpel is een uitgave van Lannoo.
foto: Firelli Italian hot sauce in GKT.
Italian hot sauce. Gemaakt van Calbrese pepers, zeezout, olie, balsamico en wat funghi porcine. Prima smaakmaker uit de foodybox zomer van Kroon op het werk. Leuk flesje. Spicy foodvibes dans le Midi. Pasta met vis uit blik van de Grand Frais en een dash hot Italian hot sauce van Firelli. Een prima avondmaal bij aankomst in het Zuiden.
video: afdeling homard bij Les Grand Buffets.
Les Grands Buffets de Narbonne. Wat een feest. In een non descript jaren 80 gebouw huist één van de grootste attracties van Narbonne. Naast trekpleisters als het aartsbisschoppelijk paleis en de beste markt van Frankrijk, vind je op deze plek Les Grands Buffets. Een gastronomische tempel gewijd aan alles wat er op eetgebied is te vinden in de Hexagone. Aanvankelijk was GKT hier wat sceptisch over, gezien de all you can eat formules, die we in Nederland kennen. Maar de werkelijkheid bleek geheel anders. Bij binnenkomst sluit je in de hal van het zwembad aan bij de andere gasten. De deuren zwaaien klokslag half acht open en je betreedt een spreekwoordelijke grot van Ali Baba. Je komt ogen tekort. Kosten noch moeite zijn gespaard, om de gasten terug te voeren naar het Frankrijk van Escoffier en de belle époque. Lees meer.
LES GRANDS BUFFETS, Rdpt de la Liberté 11100 Narbonne. France. + 33 4 68 42 20 01
foto: de Hollandse winter op een schilderij.
De volgende editie van Gereons Mag staat, hoe kan het ook anders in het teken van de aanstormende kerstdagen!
Noot: de vendanges-editie 2024 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Bas van Montfrans, , De Mesdag Collectie, Kroon op het Werk, Bill Smith Chapel Hill, Frances Mayes, Jacques Hermus & Ronald Giphart, Marjan’s recepten, Pascale Naessens, Nijgh & Van Ditmar, Firelli hot sauce, Vignerons de Cessenon, Les Grands Buffets, Pitch PR voor Zweedse wijn, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Het Syrië van Imad. Een culinaire liefdesbrief aan een stad, die hij verliet en nu niet meer zou herkennen. GKT las het verhaal van deze restaurateur uit Damascus, die zijn gezin en stad node verliet als vluchteling. Zijn leven was niet meer mogelijk en veilig in deze stad vol oppressie en geweld. Beschuldigd van anti Assad regime activiteiten en daarvoor gearresteerd en op voorspraak van een buurman weer vrijgelaten, zat er niets anders op dan met pijn in zijn hart te vluchten. Het werd via een lange reis uiteindelijk Londen, waar de schrijver van dit kookboek via allerlei baantjes en een dosis geluk weer terecht kwam in zijn oorspronkelijke métier: koken voor mensen. Hij opende een restaurant en zijn gezin voegde zich na jaren bij hem.
foto: Sahan khundra, het Syrische kruidentuiltje.
De Syrische keuken. Wetende , dat hij Damascus nooit meer terug zal zien, schreef Imad een liefdesverklaring. Niet in zoetgevooisde woorden, maar in zijn favoriete smaken en recepten. Imad leerde, zo zegt hij zelf, de Syrische zomer pas te waarderen, toen hij deze niet meer aan den lijve ondervond in 2015. Nadat hij in het Verenigd Koninkrijk aankwam via vele omzwervingen, waaronder de jungle van Calais, waardeerde hij zijn achtergrond des te meer. Wat hij in zijn hoofd en hart meenam waren de Syrische ingrediënten, smaken en de manier van eten.
foto: Syrische fish & chips uit het kookboek.
Het kookboek start met smaakmakers en basisbereidingen. Bij smaken denk je aan bijvoorbeeld baharat, dat ook in het keukenkastje van GKT staat, weliswaar van Jonnie Boer, maar door het recept van Imad weet ik nu ook hoe makkelijk het zelf is te maken. Van de smaakmakers gaan we verder naar de basisbereidingen. Sahan khundra, je zou dit een Syrisch bouquet garni kunnen noemen ter opvrolijking van veel gerechten. Heel bijzonder vindt GKT de gekonfijte knoflookolie. Ideaal voor in een zoutarm dieet. Op naar de mezze, een tafel vol kleine gerechten, die je overal tegenkomt in de Levant. Hoemmoes, tabbouleh, baba ganoush en falafel. Hoemmoes komt vaak op tafel in GKT, dus de variaties van deze schrijver zullen ook wel hun plekje veroverren. Ook ontbreekt de Syrische dip muhammara niet. De hoofdgerechten bestaan uit een bijzondere Syrische fish & chips, met tahinsaus, mujadara en tabakh roho, zelfgegaarde lamsschenkels. Tot slot ontbreken kibbeh niet. Het kookboek sluit, hoe Midden Oosters af met zoete desserts.
foto: spannende hoemmoes.
GKT denkt, dat het bijzondere aan dit boek niet per se de gerechten en de recepten zijn, maar de context. Natuurlijk zijn de recepten heel smakelijk en bruikbaar als variatie op het Middern Oosterse repertoire, dat GKT al kende en maakte. De portée van dit boek zit hem in het verhaal en de veerkracht van deze kok en schrijver, die door middel van de smaken uit Damascus zijn nieuwe woonomgeving beetje bij beetje de zijne maakte. Al kokend uit zijn hart. Eten deel je samen! De Syrische keuken van Imad is daarmee een fijn kook- en leesboek.
foto: cover De Syrische keuken van IMAD.
De Syrische Keuken van IMAD. Imad Alarnab (ISBN 9789461433190) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 29,95
‘Het is een enorm eerbetoon aan de auteur, die, ondanks al zijn openhartige opgewektheid, zoveel heeft moeten doorstaan om hier te kunnen zijn. Als Syrische vluchteling die bijna alles verloor – zijn huis, zijn restaurants, zijn land – kwam hij in 2015 met niets naar Groot- Brittannië, en sindsdien heeft hij zijn gezin in veiligheid gebracht en zich hier gevestigd met een restaurant. Hij beweert dat hij geluk heeft dat hij hier is, maar ik heb eerder het gevoel dat wij de gelukkigen zijn.’ Nigella Lawson (6 juli 2023)
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Zomer in Zandvoort. De zomer heeft eindelijk zijn intrede gedaan en dat is te merken in Zandvoort. De badgasten en dagjesmensen spoedden zich deze week naar het strand, om te genieten van de zon en het pootjebaden. Ondertussen gonsde het op de boulevard en in het dorp van de activiteit. Want jaarlijks trekt in het kader van Pride on the Beach een diverse stoet uit de LHBTQ (wat heeft GKT een hekel aan deze lettersoep, maar dat terzijde) gemeenschap over de boulevard. Een feestelijk en tevens noodzakelijk geheel, om zichtbaar te zijn en te blijven. Want soms schrikt GKT toch wel van de opmerkingen van reaguurders op de sociale media. Werk aan de winkel.
video: Pride and the beach.
Zomer in Zandvoort is meer dan alleen gay pride en strand. GKT bezocht onlangs de tentoonstelling Street Art in het Zandvoorts Museum. Een verzameling bonte werken van bekende internationale kunstenaars op straatkunstgebied. Men kan zelfs ex president Trump als keizer zonder kleren bezichtigen. Ook buiten zijn er de nodige bijzondere murals te zien. Eén daarvan op het Fenemaplein is helaas aan het zicht ontrokken vanwege een kermisattractie. Maar…. loop de route eens en bewonder deze kleurrijke contributies aan het straatbeeld. Meer informatie vind je bij Zandvoorts Museum.
foto: Street art Zandvoort tot en met 1 september.
“Tijdens de tentoonstelling in het Zandvoorts Museum tonen we STREET ART gerelateerde kunstwerken vanuit twee privé verzamelingen met o.a. “Blek le Rat”, de godfather van de graffiti kunst uit Parijs, maar ook kunst van Rob Scholte, Ben Eine (UK), Hugo Kaagman, Pipsqueak was here!!!, Kaws en Henk Schiffmacher. Sommige van deze street artists doen ook mee met Street Art buiten. Dit worden indrukwekkend murals op de Oude Brandweerkazerne, het voormalig Dolfirama gebouw en de Kippentrap.” (intro op site van Zandvoorts Museum)
foto: Ga zelf eens kijken als je deze man ook van de andere kant wilt zien.
Tot zover de toeristische tips. Gezien de météo berichten uit Occitanië (tegen de veertig graden vandaag) is het hier in Zandvoort beter vertoeven. Een mooie zomerperiode om weer eens wat onderwerpen af te stoffen voor mijn blog Gereons Keuken Thuis. Wat staat er op de rol in augustus? GKT begint de maand met wijnen, rosé’s uit de Provence met een bijzonder burgerrecept. Want de hamburger, zoals een ober in Aix en Provence mij eens toevertrouwde is de quintessentie van de Franse keuken. Er ligt een bijzonder kookboek, of moet GKT zeggen een liefdesverklaring aan de Syrische keuken van Londense chef Imad Alarnab op de keukentafel. Een bijzonder verhaal, uitgegeven door GoodCook.
foto: cover Syrische Keuken van Imad.
What else? De alfresco zomer gaat onverdroten voort, maar GKT heeft besloten, dat dit de laatste editie was. Tijd voor een nieuw zomerthema in 2025. Om redenen van belangstelling is er deze zomer ook geen kookboekverloting. In de Zandvoortse keuken wordt hard gebrainstormd over bubbels en hapjes voor tijdens de F1, die op 23, 24 en 25 augustus wordt verreden op het circuit. VROEM, VROEM…. GKT heeft al enkele inzendingen binnen, maar kan jullie ideeën altijd gebruiken. Dus schroom niet je fijne bubbeltip met bijpassend hapje in te zenden!
foto: augustus is racemaand in Zandvoort.
GKT gaat aan de slag en maak er een mooie augustusmaand van!
RECEPT. (een zomerherhaalrecept)
Haringsalade aan zee. Ik moest er op de boulevard eens aan denken toen ik bij viskar Zeemeermin wat haringen meenam. Ik eet de Hollandse nieuwe het liefst zonder poespas, uitjes en augurkjes. Maar soms ook in een salade. De Hollandse nieuwe of zure uit een pot. Voor mijn vriendin Susan schreef ik een een klassieker op van haring met bietjes, In Orléans at ik eens een salade van aardappel met gerookte haring onder de noemer baltique. Bas Robben geeft in zijn boek ZUUR! een recept voor het maken van zure haring.
Nodig:
500 g sperziebonen.
4 hardgekookte eieren
4 zure haringen uitgelekt
2 el rode wijnazijn
4 el olijfolie
1/2 el mosterd
1 grote gekookte aardappel
1 rode ui
peper en zout
paar takjes dille
gehakte peterselie
Bereiding:
Maak de sperziebonen schoon en snijd deze in stukjes. Kook ze kort in water met ruim zout. Giet af en koel de bonen met wat koud water. Kook de eieren en pel ze. Schil de van te voren gekookte aardappel en snijd deze in stukjes. Snipper de rode ui fijn. Doe de sperziebonen, ui en aardappel in een kom en meng deze door elkaar. Maak een dressing van de olie, azijn, peterselie, mosterd. meng deze door de salade. Maak de salade op smaak met wat peper en zout. Snijd de zure haringen in tweeën en verwijder de rugvin. Snijd de hardgekookte eieren in parten. Verdeel de salade over vier borden, leg de haringfilets en eieren er bovenop. Garneer met een takje dille.
Het grandioze groenteboek. 90 nieuwe vegetarische recepten van Britse groentenkookster Alice Hart, die we kennen van haar eerdere boeken Vegalicious en Het grote groenteboek. Een boek met een zomerse cover. “Dat belooft veel”, dacht GKT al bladerend door het boek. Hart kookt graag klassieke gerechten met een eigen twist. Het ene recept is geschikt voor de totaalvegan, het andere weer voor een startende flexitariër. Haar idee is je te voorzien van een kookboek, dat je gaat beduimelen en dat het vegetarische kookboek van jouw keuken wordt. GKT vindt dit allemaal wat slogantaal. De bedoeling is goed, Hart wil mensen op het goede vegetarische been zetten met haar kennis als voedingsdeskundige en haar vegetarische kookrepertoire. Maar dat lukt niet telkens. Daarin is dit boek maar ten dele geslaagd te noemen.
foto: de zomerse cover van Het grandioze groenteboek.
Brunch en lunch is de kick off van de grandioze groente-avontuureis van Hart. Recepten voor avocadotoast (is dat nog wel hip?), kaastosti’s en boekweitcrêpes met bietjes. Het hoofdstuk sluit af met shakshuka met linzen en spinazie. Shakshuka mag van GKT vanaf nu worden verboden in boeken. Redacties let daarop!. Deze aftrap deed GKT het ergste vrezen, maar de schrijver revancheert zich met haar hoofdstuk Kleine gerechten. Pikilakia, mezze, voor bij een apéro. Een originele Griekse salade met knapperig dakos beschuit, dat bijna verloren was gewaand. een prachtige spliterwtenpuree en een soep van geroosterde bloemkool. Laten we die laatste een crème du Barry à la végétarienne noemen. Tot slot de fritters van wortelsoorten. De originaliteit, die ontbrak bij lunch & brunch is ineens weer lees- en kookbaar door dit hoofdstuk.
De avondmaaltijd. Een sterk basic hoofdstuk voor vegetarische, weinig avontuurlijke avondmaaltijden, zonder echte uitschieters, maar wel maakbaar voor de beginnende vega. Dolmades met bietentaztziki, een Thaise salade, hartige taart of pasta met verse tomaten en geroosterde paprika. Erg doordeweekse kost. Net zoals de nasi goreng van zilvervliesrijst. Gevolgd door de bijgerechten, die echt leuk zijn te noemen, zoals de citroenige voorjaarsgroenten, shiitakespiesjes of geblakerde groene apserges. Dit kookboek gaat als een achtbaan heen en weer, want met de bijgerechten toont Hart wederom haar creativiteit.
Sauzen. Alice Hart heeft helemaal gelijk, als ze vertelt, dat sauzen in de vegetarische keuken vaak een ondergeschoven kindje zijn. In het boek geeft ze suggesties hoe je thuis mooie sauzen ter begeleiding van haar gerechten maakt. Roze pickles, chili-paprikajam, pesto van zomerkruiden en pistou, een heerlijke Provençaalse smaakmaker. Via de desserts beland je bij de menusuggesties. GKT vindt dit een mooie aanvulling van het hiervoor beschrevene. Als Hart al wil dat je telkens teruggrijpt naar dit boek, zijn het naast de kleine gerechten, bijgerechten en sauzen, deze menusuggesties, voor als je met je handen in het kookhaar zit. Niet meer en niet minder. Het grandioze groenteboek had op sommige plekken wel wat grandiozer gekund, maar is desalniettemin een fijn vega startersboek.
Het grandioze groenteboek. 90 vegetarische klassiekers met een verrassende twist. Alice Hart. (ISBN 9789089899828) is een uitgave van Terra en kost € 32,50
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
GRIEKS! Recepten voor elke dag. Niet dat GKT nu in Griekenland vertoeft, maar hij verkeert wel in mediterrane sferen. De hemel is blauw en de witte muren van de tropézienne weerkaatsen het licht van zon. Het is weliswaar in de schaduw van een grote parasol goed lunchen of dineren op het dak.En zeg nou zelf, daar past Grieks eten toch prima bij? Vrolijke gerechten voor elke dag. Het kookboek Grieks van Georgina Hayden komt daarbij prima van pas. Zij kookt, zoals ze het zalf zegt Grieksachtig. Ik noem dat Grieksig eten. Van de grill, groente gerechten en vis. Zomers eten al fresco.
foto: cover Grieks in Gereons Occitaanse keuken.
GRIEKS! Voor dit boek heeft deze Londense schrijfster van Grieks-Cypriotische afkomst haar favoriete dagelijks recepten gebundeld. Eenvoudig te bereiden en instant smaken van de Levant. Het moesten vooral makkelijke recepten zijn, voor mensen met een druk leven. GKT noemt dat Grieks op de manier van citydwellers. Mijn tip zou zijn een keer tijd te nemen, om langzaam te koken en vooral tijd te nemen om aan tafel te genieten van je maaltijd. Dat is wat ik ga doen met de recepten uit dit boek. Een deel van de voorpret is het bij elkaar scharrelen van de ingrediënten, eraan ruiken, erin knijpen en keuren. Dan alles uitstallen in je keuken en aan de slag met de verse waar.
GRIEKS! begint met een goed begin, het ontbijt. Geen mediterrane gewoonte, maar gezien de woonplaats van Hayden een logische keuze. Warme hartige en zoete gerechten om de dag te starten. In het dagritme van GKT zou de yoghurt met pasteli, Grieks-Cypriotische koekjes met sesamzaad, wel een plekje kunnen vinden. Mezedes kleine hapjes voor bij een glaasje ouzo komen aan bod, tzatziki-varianten, vegetarische keftedakia en inktvisringen met honing. (volgens mij is dat veel te zoet, maar het proberen waard.) Natuurlijk ontbreekt tiropita niet en halloumi-bereidingen, om te fituren en bakken.
Dagelijkse helden is het volgende hoofdstuk. Een deel vol makkelijke gerechten, zoals soepen, hartige taarten, pasta’s en kleverige garnalen met honing. Het moge duidelijk zijn Hayden houdt van zoet, wellicht haar egzin ook. Maar ja, die honing kun je ook weglaten. GKT vindt de lamsgehaktballetjes met kikkererwten er smakelijk uitzien. Het past ook prima in een zoutarm dieet. Verder gaat het met feestmaaltijden. Volgens mij vieren Griekse emigranten met meer passie hun feesten dan eilandbewoners in de Egeïsche Zee. Ik begrijp dat wel, het is een ode aan hun roots. Een apart hoofdstuk is gewijd aan bijgerechten. Denk aan salades en groenten. De watermeloensalade met feta ontbreekt niet. Ottolenghi zorgde voor de proliferatie van dit zomergerecht. Kleverige aubergines, hierin merkt GKT de Angelsaksische touch. Tot slot wijdt Hayden een hoofdstuk aan Griekse zoetigheden.
GRIEKS! Is een vrolijk zomers boek, waarmee je prima, ook hieri n de Hérault, de voorzomer kunt aftrappen. Dat het Grieks-achtig is, zoals Georgina Hayden het noemt, begrijpt GKT wel. Want de indeling via ontbijt snacks, hoofdgerechten en dessert verraadt Westerse invloed. Grieken eten veelal op de wijze van de service française, waarbij alles tegelijkertijd op tafel komt. Iedereen een bordje en smullen maar. Als je snel wil koken door je stadse bestaan is dat niet feasible. GRIEKS! Is een mooie handleiding voor een vrolijke zomerse keuken thuis en daarin ligt de charme.
GRIEKS! Recepten voor elke dag. Georgina Hayden (ISBN 9789461433138) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 27,50
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
De Franse voorzomer op GKT. De kruitdampen van het jaarlijkse gillendekeukenmeidenfestival zijn opgetrokken, de Italiaanse weken zijn voorbij. Tijd om met uitzicht op het grote blauw wat te mindmappen over de aanstaande Franse voorzomermaanden. En plannen daarvoor heeft GKT genoeg. Allereerst liggen er drie leuke kookboeken klaar van diverse pluimage. Grieks van Georgina Hayden, een kookboek vol daily food op Griekse wijze. Traditionele gerechten met een twist, waarmee GKT prima uit de voeten in zijn Occitaanse keuken.
foto: Ontwerp je eigen voedselbostuin.
Van een heel ander kaliber is het originele boek van Evelyn De Bruecker: Ontwerp je eigen voedselbostuin. Overigens kan dat ook op je balkon. De schrijfster neemt je aan de hand door haar eigen project. Met een flinke dosis humor. Een groenboek, dat ik tijdens de Franse voorzomer met plezier ga lezen. Het derde boek gaat over een combinatie, waar je niet snel aan zou denken. Champagne & Kaas, dat is gewijd aan de eindeloze combinaties, die je kunt maken met dit edel vocht en Franse kaas. Peter Doomen en Tom Ieven waagden de stap, die zo’n tien jaar geleden helemaal niet logisch was.
foto: cover Champagne & Kaas.
Tot zover de kook- en leesboeken. Maar er valt meer te beleven op GKT, want de Frans-mediterrane voorzomer staat voor de deur. Snuffelen aan onbekende producten, nieuwe wijnen ontdekken voor de wijntour zomer 2024 en er staat een nieuwe editie van Gereons Mag in de steigers. Met allerlei onderwerpen van dichtbij en van verre. Eten, drinken en cultuur. Natuurlijk ontbreekt een recept van easy cook Bas van Montfrans niet. Aan het thema voor deze zomereditie van Gereons Mag wordt hard gewerkt. Dat betekent, dat GKT openstaat voor jullie leuke bijdragen in de vorm van verhalen, recepten en producten. Heb je wat leuks te melden? Laat het GKT dan weten. En…. in tegenstelling tot het eerder genoemde festival wordt niemand zomaar uitgesloten. GKT is benieuwd naar jullie bijdragen.
foto: cover Grieks! van Georgina Hayden.
RECEPT: pink sangria à la Jeff. Puerto de Indias.Sevilla, de stad van waaruit de Spanjaarden de Nieuwe Wereld ontdekten. De haven van India. Dat dacht men namelijk in 1492 ontdekt te hebben. De brug naar Amerika. Een gouden toren houdt al eeuwen de wacht over deze zinderende stad. En vormt een Sevillaans embleem op de fles met van de speciale met wilde aardbeide gemaakte gin uit deze stad.
Met deze gin dacht ik eerst mijn succesrecept voor gazpacho helado con gambas piquantes af te stoffen, maar het werd een pink Pride sangria met rosado, sandia (watermeloen), uvas (druiven) en fresas.
foto: Varken Jeff en Las Indias pink gin, een mooie roze koppel.
Pink sangria à la Jeff.
Nodig:
een flinke scheut Las Indias strawberry gin fles Spaanse rosé bronwater gehalveerde pitloze rode druiven gehalveerde aardbeien blokjes watermeloen ingevroren klein kneepje limoen
Bereiding:
Doe alle gewassen fruit in een kan, schenk er een flinke scheut gin op en daarna de rosé en wat bronwater. Roeren en je pink fiësta kan beginnen.
foto: GKT verheugt zich nu al op het maken van aioli en deze fijne salade in zijn Occitaanse keuken.
Toegift: video van de Kroatische inzending op het gillendekeukenmeidenfestival, dat sinds deze week in het hoofd van GKT doorzingt. Een vrolijk nummer.
foto: cover Mangiamo! met QR code voor een maand Cheflix.
Mangiamo! all’Italiana. GKT kent Sarah Puozzo al een lange tijd uit het culibloggers circuit. Zij is een Italo-Belgische bezige bij op het gebied van eten en drinken. Zo is er haar kleurrijke website South & Pepper vol Italiaans lekkers, Sarah doet TV werk en schrijft over de Italiaanse keuken in al haar hoedanigheden. Een kookboek van haar hand, waarin ze je meeneemt door de Laars, kon dan ook niet uitblijven. Op reis met Sarah Puozzo. Een kook- en leesboek, met behalve 66 recepten ook een QR code van Cheflix, die je leidt naar een playlist, podcast en vlogs, waarmee je de reis van Puozzo zelf kunt ervaren. Daaraan zie je dat de schrijfster door haar online magazine is behept met nieuwe vormen van communicatie, die de Italië experience completer maken. Overigens, naast de recepten is ook een aantal verhalen over wijn en producten, leestips voor boeken, muziekideeën en films in Mangiamo! te vinden. Dat maakt het een naast een kookboek, ook een belevenis.
Mangiamo! Het eten is gerangschikt per regio. Sarah Puozzo trapt af in de Veneto, waar haar roots liggen. Deze regio met als centrale stad Venetië ligt haar nauw aan het hart. Koken met de famiglia, pasta met sardines, een easy does it recept, Pedrocchi koffie met munt uit Padua en Vivaldi’s risi e bisi. Wijn uit de lagune erbij en je Venetinaanse maaltijd is compleet. We gaan richting Friuli- Venzia Giulia, waar oom Armando vandaan komt. Eens onderdeel van het Habsburgse Rijk, nu culinair kruispunt van Oostenrijk, Slovenië en de Bel Paese. De regio van San Daniele ham, prosecco en Triëst. GKT reist verder met Mangiamo! naar Liguria met als centrum La Superba, Genua. Ligurië betekent groenten, olijven en wijn, die zich loesteren in de mediterrane zon. Natuurlijk pesto en farinata, wat velen van jullie kennen als socca uit Nice. Wis ook de focaccia niet uit, in Mangiamo! tref je een fijn recept aan. Wat Puozzo niet schuwt is om bij de recepten ook een wijnadvies te doen. Iets, wat GKT niet vaak ziet in kookboeken, maar zijns inziens wel bijdraagt aan de gehele ervaring.
Toscane komt aan bod. Lazio met het ultieme recept voor spaghetti alla carbonara. Over elk gerecht weet de schrijfster te verhalen en de via de foto’s smikkel je mee. We gaan naar het zuiden, Campania met pizzahoofdstad Napels en het eiland, of moet ik zeggen continent Sicilië. Daar eindigt de reis met een pasta alla norma, dat bij wijnproeverijen van GKT ook regelmatig op tafel komt. Een ideaal vega en zomers gerecht. Daar sluit het vrolijk kook- en leesboek Mangiamo! all”Italiana mee af. Voor GKT begint het nu pas, want aangespoord door de mooie foto’s en heerlijke recepten zal er tijdens de al fresco zomer nog heel wat lekkers uit Italië en dit boek op tafel komen. Beleef het zelf!
Over de schrijver: De Belgisch-Italiaanse Sarah Puozzo is het gezicht achter het online magazine Sarahpuozzo.com. Daarnaast is ze te zien op njam! (In the mix en Open vuur) en Cheflix. Ze heeft een achtergrond in communicatie en foodjournalistiek en volgde koksopleidingen bij gerenommeerde scholen in Parijs en Italië. In 2020 behaalde ze de ‘Master of Pasta’-titel in Italië en startte ze de eerste Pasta Academy in België en Nederland.
Mangiamo! all’Italiana. Sarah Puozzo. 66 recepten en verhalen. (ISBN 9789401496179) is een uitgave van Lannoo en is te koop bij je favoriete kookboekenvakman voor € 34,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Proeven van Italië. GKT zag in en grote boekhandel in Béziers dit vuistdikke werk al een keer liggen tussen de andere boeken van François Régis Gaudry over Parijse eetaangelegenheden en Franse cuisine. Mooi verzorgde en uitgebreide kookboeken, die geen onderwerp onbesproken laten. Zo ook de Italiaanse editie, die je meeneemt op pad door de veelzijdige keuken van de Bel Paese. Geen enkel onderwerp wordt door Gaudry en zijn Italiaanse vrienden vergeten. Van de op tarwe gebaseerde oorsprong van deze keuken , via koffie, pasta en natuurlijk de maaltijden all’Italiana. Een uitgebreid thema om op GKT te bespreken, zij het dat de Italiaanse weken dit jaar maar 14 dagen duren. GKT vreest dus , dat het onmogelijk is om het hele boek met meer dan 400 pagina’s, honderden producten, emblematische recepten en hoofdrolspelers van de cucina Italiana door te worstelen en beschrijven. Een boek vol trivia, weetjes, regionale eigenaardigheden, gelardeerd met tekeningen, kaartjes en zo kenmerkend voor Gaudry en ook andere Franse culischrijvers: kleine grapjes. Kortom, alles wat de rechtgeaarde Italo-adept dient te weten over zijn/haar lievelingskeuken. En dat is nogal wat. Andiamo!
Proeven van Italië gaat kris kras door de Laars, het start met gele bladzijden vol basisinformatie over de Italiaanse keuken en eetgewoonten. Geschiedenis, meelsoorten, de uitdrukking cucina povera wordt uigelegd (tegenwoordig een veel gehoorde kreet als het om de Italiaanse keuken gaat), het keukengerei en de maaltijd. En…. natuurlijk: “ork ork ork….. spaghetti eet je als Italiaan zonder lepel!” Heb je eenmaal deze basis onder de knie, dan is het een kleine stap om alles in de cornucopia, die tegenwoordig Italië heet te gaan proeven.: koffie uit een moka van Bialetti, in de pot gehakte tomatensoorten, de co(s)toletta alla Milanese, risotto, patisserie uit Napels, hazelnoten uit Piëmonte, bittere salades, wijn, de familie spaghetti en tot slot de van oorsprong Pools/Franse babà. Zo gaat het het hele dikke boekwerk door. Een ideaal naslagwerk voor avondje culinaire Italiaanse trivia uitwisselen aan tafel, onder het genot van één van de smakelijke gerechten uit het boek.
Wat valt er nog meer te zeggen van Proeven van Italië? Nou niets of juist heel veel. François Régis Gaudry en zijn vrienden hebben wederom kosten nog moeite gespaard, om een vuistdik standaardwerk over deze intens populaire keuken te maken. Een boek, net als andere werken van deze schrijver om te verslinden. Een absolute must voor elke Italo-adept!
foto; het verhaal van macco di fave uit Zuid Italië.
RECEPT: Macco di fave uit het Zuiden van Italië. GKT koos dit recept uit de vele gerechten, die je vindt in dit kook- en leesboek. Een gerecht geworteld in de boerencultuur van het Zuiden, met drie basisingrediënten. Deze maken er een consistente puree van. Helemaal vegan te maken.
Nodig:
500 g gedroogde tuinbonen
1 gele ui
EV olijfolie, bij voorkeur intens met fruitige en kruidige tonen
1 teentje knoflook
6 of 7 kleine takjes wilde venkel
zout & peper
Bereiding:
Spoel de gedroogde bonen zonder dop af, doe ze in eengrote bak, bedek met heet water en laat ongeveer 8 uur weken. Verhit twee eetlepels olie in een braadpan (bij voorkeur van aardewerk. GKT gebruikt een cazuela*), fruit de gesnipperde ui en knoflook en voeg dan de geweekte en afgespoelde bonen toe. Laat het geheel bruin worden op een middelhoog vuur. Voeg ongeveer een halve liter heet water toe en wat zout. Dek af en laat op een laag vuur sudderen Verwijder met een schuimspaan beetje bij beetje het schuim. Roer regelmatig, om de bonen zacht te laten worden en voeg meer heet water toe als het mengsel te dik wordt. De macco is gaar na ongeveer 1 uur, wanneer de bonen zijn fijngestampt tot een grove puree. Als het gerecht gaar is, voeg je de peper en fijngehakte wilde venkel toe. Roer de macco nog een paar minuten door en serveer direct op een bord met een eetlepel EV olijfolie.
François Régis Gaudry is culinair journalist, presentator van Franse kookprogramma’s op radio en televisie en host van de in Frankrijk bekende podcast On va déguster. Meer informatie op Instagram @frgaudry
Over Bon Appétit: Wat een hoeveelheid aan diverse onderwerpen. François Régis Gaudry somt ze met behulp van zijn vrienden op. Kennis, gelardeerd met vrolijke illustraties en 250 recepten. Gebardeerd met een flinke dot humor, die je vaak ziet bij Franse culi schrijvers. (Ik denk aan Stéphane Reynaud) Bon Appétit heeft een goed thuis gevonden in mijn keukentje. Een aanwinst voor mij als foodblogger. Eruit koken, maar vooral reciteren. dat ga ik vaker doen, nadat ik dit boek heb verslonden!
Proeven van Italië, François Régis Gaudry & vrienden. (ISBN 9789401497206) is een uitgave van Lannoo en is on- en offline verkrijgbaar voor € 59,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
De mosterd van Meus. Alhoewel Jeroen Meus nog niet Abraham heeft gezien, leek het hem toch tijd om vanuit zijn dagelijkse kost keuken op reis te gaan en te bezien waar hij de mosterd vandaan kon halen. Eens wat anders dan de normale solitaire uitzendingen, die wij van hem zijn gewend. Met een ploeg trok Jeroen voor de VRT de wereld rond en dat leverde mooie plaatjes op van onbekende culturen en hun nationale eetcultuur. Een fijne TV serie vindt GKT. Overigens zijn er ook querulanten, getuige reacties op Facebook, die dat niet vinden. Jammer voor hen. Op zoek naar dagelijkse kost belandde Meus onder andere in Georgië, de neus van de Italiaanse Laars en Turkije. Hij ging koken in de High;lands, pakte het zuiden van Zweden mee en arriba, arriba, Mexico lonkte, met name de staat Oaxaca. Zoveel plekken zoveel smaken.
foto: cover De mosterd van Meus.
Georgië, in het huidig tijdsgewricht een moeilijke bestemming. De bakermat van de wijnbouw en een onontdekte parel, volgens Meus. Bij elk land geeft Jeroen de typische ingrediënten en gaat daarmee aan de slag. Voor Georgië resulteert dat in exotische gerechten met namen als pkhali, chirbuli en adjaruli khachapuri. De spannende smaken van deze Kaukasusstaat. Calabria, de Zuiditaliaanse streek van veel met weinig. Cucina povera. Een stevige boerse keuken, waarvoor Meus Max Mariola aan de tand voelde. In het kader van de aanstormende Italiaanse weken op GKT vind je een lekker lenterecept van deze kok. Via de Schotse keuken, in het boek zie je Meus niet in kilt, belandt de schrijver in het gastvrije Anatolië. De pure eenvoud van Zuid Zweden komt aan bod, knäckebrød, bessen, verse haring en het nationale kruid van de Zweden: dille. Ook de wereldberoemde gehaktballetjes, hier gemaakt van elandvlees ontbreken in dit deel niet. Tot slot Oaxaca, deelstaat in Mexixo, kleurrijk en vurig. De keuken met ingrediënten van de Maya cultuur, pepers, cacao, mais en mezcal, gemaakt van agaves.
De mosterd van Meus. Lekkere dagelijksekost recepten, die geheel in de trant van Meus voor iedereen zijn te maken. Vrolijke ontmoetingen. Zo is het plaatje van wereldse keuken vol dagelijkse kost van Jeroen rond. Wat GKT betreft mag Meus nog eens een reisje maken. Ben benieuwd welke plekken we dan krijgen te zien en vooral te proeven?
De mosterd van Meus, op zoek naar dagelijkse kost in de wereld. Jeroen Meus. (ISBN 9789022341148) is een uitgave van Manteau en is te koop voor € 29,99
foto: lentepasta uit Calabrië
In het kader van nakende Italiaanse weken een recept uit Calabrië: pasta Max Mariola met erwtjes, tuinbonen en groene asperges.
Nodig:
4 eieren 400 g 00-bloem 1 kg verse tuinbonen 1 bos fijne groene asperges 2 jonge uien 2 teentjes knoflook 1 kg verse erwtjes 200 g geraspte pecorino olijfolie enkele takjes verse oregano chilivlokken zout
Bereiding:
Kluts de eieren los en voeg de bloem en een snuif zout toe. Kneed tot een stevig deeg en laat minstens een uur rusten onder een theedoek. Breng een pot gezouten water aan de kook en blancheer de tuinbonen. Dubbeldop de bonen vervolgens: verwijder eerst de peulen en dan de grijze vliesjes. Snijd de topjes van de asperges en hak de stengels fijn. Snijd de uien in fijne ringen en plet de knoflook. Fruit de ui en knoflook in een grote pan met olijfolie en doe er de erwtjes bij. Laat even stoven. Giet een scheutje water bij de groenten en voeg er de fijngesneden aspergestengels aan toe. Laat een beetje stoven en doe er ten slotte de aspergepuntjes en de tuinbonen bij. Strooi wat bloem op het werkvlak en rol het pastadeeg dun uit. Rol het pastavel op en snijd het in repen. Strooi wat extra bloem over de pasta, schud even uit en kook de pasta in enkele minuten gaar in gezouten water. Hak wat oregano fijn en strooi die met wat chilivlokken over de groenten. Schep de gare pasta erbij met een lepel kookwater en de helft van de kaas. Meng alles goed en schep de pasta in borden. Werk af met de resterende pecorino.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
