Gereons Mag, Sud de France editie. De titel van deze editie van Gereons Mag leverde mij op Facebook een reprimande op. Sud de France is geen Frans, het zuiden wordt aangeduid met Midi. Klopt helemaal, maar je ziet meer en meer (wijn)producenten en toeristische organisaties, die de term Sud de France gebruiken, want aan het woord Midi kleeft wat wijn betreft ook een klein vooroordeel. Ontstaan in de tijd dat de wijngaarden van het zuiden vooral bulk produceerden. De nieuwe term Sud de France wordt gebruikt door producenten uit heel Occitanië voor wijn, speciale food AOP’s en nog veel meer. Gereons Keuken Thuis ging een maand lang proeven in de Languedoc. Wijn, oesters, brandade. Jullie hebben er al eerder over kunnen lezen. Ik bezocht Noilly Prat in Marseillan, kocht weer eens petites récoltes bij Nicolas en ging oesters eten in Bouzigues. Flaneren door de heerlijke steden Montpellier en Béziers en toeren door de uitbottende wijngaarden. Maar er is meer in deze Mag. Vincent van Gogh pept je mentaal op met zijn kunst, De apéro wordt begeleid door flapjes met zalm & geitenkaas en een rillettes van makreel. Beide producten uit de foodybox van Kroon op het werk. Maar daarover meer bij terugkomst rond 5 mei in Nederland.
foto: Noilly Prat in de haven van Marseillan.
Noilly Prat. Façonné par la mer dans le Sud de la France. Marseillan aan het bassin du Thau. In de haven van dit stadje liggen de kelders van Noilly Prat, de beroemde vermouth uit de Languedoc. Een versterkte wijn in de varianten Extra Dry, Original Dry, Ambré en Rouge. Gemaakt van lokale wijnen, waaraan wat wijnalcohol wordt toegevoegd. Daarna begint de rijping binnen in houten vaten met speciaal toegevoegde kruiden. Eerst twaalf maanden binnen en daarna in houten vaten op de kades. Een mooi gezicht die verzilte vaten. Na rijping volgt de assemblage. Noilly Prat drink je bij je apéro, gebruik je in de keuken of in je funky cocktails. Ik kocht een fles rode Noilly Prat, een fijne begeleider voor geroosterde zeekat met een mousseline van rode paprika, tijm en chorizo. het recept vind je op de site van Noilly Prat, net als alle andere leuke suggesties.
foto: de kruiden van Noilly Prat.
foto: c’est le temps de l’apéro.
Bladerdeeghapjes met zalm, geitenkaas en bieslook
Nodig voor 12 hapjes:
100 g geitenkaas bijvoorbeeld van Bettine
200 g verse zalm in dunne plakjes
3 plakjes bladerdeeg (diepvries)
peper
zout
gehakte bieslook
1 eidooier
Bereiding:
Snijd de zalm in kleine stukjes. Verbrokkel de geitenkaas. Meng zalm, bieslook en kaas in kom door elkaar. Voeg wat peper en zout toe. Rol de plakjes bladerdeeg dun uit en snijd ze in vieren. Leg op elk stuk bladerdeeg wat vulling en vouw dicht. je kunt hierbij je eigen fantasie gebruiken voor de vorm. Verwarm de oven voor op 200 graden. Bestrijk je flapjes met wat eidooier. Zet de flapjes in de oven en laat 20 minuten bakken totdat ze goudbruin zijn.
foto: Bettine à l’ail
Proef eens de kruidige, romige smaak van Bettine geitenkaas. Heerlijke geitenkaas met de perfecte hoeveelheid knoflook & kruiden. De mogelijkheden met dit product zijn legio. Nieuw is de knoflook & kruiden kaas die gemaakt is van 100% geitenmelk. Gereons Mag trof deze kaas aan in de foodybox lente-editie van Kroon op het Werk.
foto: tomate farcie van la maison blanche aux volets bleus.
Gevulde tomaat met rillettes van vers gerookte makreel. Een Bretons recept van de eigenaren van La maison blanche aux volets bleus. Uit hun fijne boek De Smaken van Bretagne.
Nodig:
1 hele vers gerookte makrelen (uit de foodybox) schoongemaakt
150 g verse gezouten boter
2 dl volle room
zout & peper
bosje bieslook
1 el mosterd
1 glas witte wijn
1 ui
2 tenen knoflook
6 grote tomaten, ontveld en leeggehaald, klaar om te vullen
gesneden ijsbergsla
olijfolie
Bereiding:
Snipper de ui en knoflook en fruit aan in wat boter. Voeg de witte wijn toe en laat inkoken. Maak de makreel schoon en snijd in stukjes. Voeg de makreel en room toe aan de gefruite uitjes en meng goed door. Kruiden met peper en zout. (in het recept ui het boek gaat de boter er niet bij, Gereons Keuken Thuis voegt deze wel toe tijdens in kleine blokjes) Roer alles om en laat afkoelen in de ijskast. Vul de tomaten met de rillettes.
foto: makreel van het Nederlands visbureau.
Serveer op een bedje van ijsbergsla met wat olijfolie en garneer met wat gehakte bieslook. De gerookte makreel kwam van het Nederlands Visbureau.
Het Van Gogh Museum gaat deze lente van start met het programma Open up met Vincent, waarmee het museum een positieve bijdrage wil leveren aan het gesprek over mentale gezondheid vanuit de kunst en het levensverhaal van Vincent van Gogh. Een fijn programma, met onder andere mindfulness-sessies, creatieve workshops en andere lesmateriaal, is in samenwerking met jongvolwassenen en professionals op gebied van mentale gezondheid ontwikkeld en wordt vanaf dit voorjaar zowel in het museum, op locatie en online aangeboden. Actief of reactief kunst beleven is goed voor je algehele staat van welbevinden. Van Gogh ervoer dit zelf in Saint Rémy de Provence, toen hij zijn vermaarde olijfgaarden schilderde. Hij schreef aan zijn broer Theo, dat kunst hem geholpen had zijn sombere periode te overwinnen. Kunst kan stress, depressie of andere psychische klachten verzachten. Van Gogh was hier heel open over:
“Vroeger wist ik wel dat je je armen en benen kon breken en dat dat dan later weer kon herstellen, maar ik wist niet dat je geestelijk gebroken kon worden en dat dat nadien ook herstelde.” (Vincent aan zijn broer Theo, 28 januari 1889)
Dit vormt de basis van het programma Open up met Vincent. Een programma vol leuke activiteiten met voor ieder wat wils op mentaal gebied. Kunst kijken, ervaringen delen, mindfulness-sessies en schilderworkshops. Kijk mee hoe Vincent van Gogh zijn blik opende. Het programma vind je op de site van het Van Gogh Museum.
Open up met Vincent Het Open up met Vincent programma biedt aanknopingspunten om, vanuit het levensverhaal en de kunst van Vincent van Gogh, het gesprek te starten over mentale gezondheid en ervaringen te delen. Elke activiteit is ontwikkeld in samenwerking met jongvolwassenen, zorginstellingen en professionals gespecialiseerd in mentale gezondheid. Het programma biedt activiteiten voor verschillende doelgroepen die zowel in het museum, op locatie en online kunnen worden gevolgd. De mindfulness-sessies in de tentoonstelling Van Gogh en de olijfgaarden die tot en met 12 juni 2022 in het Van Gogh Museum te zien is, vormen het startschot voor het programma dat in de rest van het jaar verder wordt uitgebreid.
foto: petites récoltes van Nicolas
Wijnen van Nicolas Les petites récoltes. Ik vind het altijd heel leuk om bij wijnhandel Nicolas binnen te stappen. Hun serie “petites récoltes” vormt een range van gunstig gesprijsde wijnen uit wat onbekendere gebieden. Vaak verpakt in flessen met originele etiketten. Zoals de marsanne & chardonnay of carignan rouge & grenache uit de Coteaux de Peyrac.
foto: op wijnreis door le Sud. Bitterois
De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van de Noordzee en kun je lezen rond 15 juni.
NB: De Sud de France editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Van Gogh Museum, Lannoo, Bettine geitenkaas, De Kroon op het Werk, Noilly Prat, Côté OUEST, La maison blanche aux volets bleus, het Nederlands Visbureau, Sud de France, tourisme Hérault, Marne mosterd, Noilly Prat, Vins Nicolas, Ville de Montpellier en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Mosselen op de wijze van Sète. Voor het eerst in 25 jaar weer een keer de havenstad Sète bezocht. De haven met zijn talrijke vissersboten, de ferry naar Ibiza. Rommelig met een gecombineerde lucht van zilte zee en dieseldamp. Een verkeersinfarct maakt de hernieuwde kennismaking er niet makkelijker op. Maar onder deze “voile” bevindt zich een hele charmante stad. Met visrestaurants vol verse vangst langs het in de 17e-eeuw gegraven Canal du Midi, het kanaal, dat de Atlantische Ocean verbindt met de Méditerranée. Brocantes op pleintjes en gezelligheid alom op de terrassen. De Sètois genieten duidelijk van hun zuiderse leven.
foto: Canal du Midi.
foto: catch of the day
Sète: veel badgasten van de omliggende stranden struinen het stadje af. Op de kades felgekleurde bootjes, joutes geheten. Zij vullen het kanaal jaarlijks tijdens het spektakel, waarbij de verschillende confrèries vanaf de hoge boegtrap elkaar in het water moeten zien te duwen. De kers op de taart: zeevruchten uit het Bassin du Thau en vers gevangen vis uit zee. Want in Sète kunnen ze er wat van op culinair gebied. Tielles, hartige taartjes gevuld met lokaal geviste seiche (zeekat), de bekende vissoep à la Sètoise met rouille en natuurlijk moules farcies à la Sètoise. Hieronder een interpretatie van het recept, dat Gereons Keuken Thuis eens zag op TV5. De televisiekok maakte het met bravoure.
foto: de vermaarde tielles van Sëte.
Moules farcies. In Sète zijn ze overal te koop. Grote potten met gevulde mosselen in tomatensaus. De oorsprong van dit beroemde gerecht is het bassin van Thau, waarin de mosselen en oesters worden gekweekt. Deze gevulde mosselen op de wijze van Sète zijn makkelijk te maken. Erbij kun je de lokale witte wijn drinken, Picpoul de Pinet.
Nodig:
20 grote schone mosselen 400 g half om half gehakt peterselie fijngehakt zout en peper 2 tenen knoflook 1 ei 1 blik gepelde tomaten 1 blikje tomatenpuree 3 dl witte wijn 2 dl water citroenrasp
Bereiding:
Open de mosselen met een mes en geef een tegengestelde draai aan de sluitspier, zodat de mosselen tijdens het koken niet meer open gaan. Maak het gehakt aan met ei, zout, geperste knoflook en peterselie. Vul de mosselen met gehakt en druk schelpen op elkaar. Leg de mosselen in een pan. Verwarm in een pan de tomaten, tomatenpuree, de wijn en het water. Als de saus kookt, giet hem dan over de mosselen in de pan en laat dit 20 minuten sudderen totdat mossel en gehakt gaar zijn. Voeg eventueel nog wat vocht toe. Maak de saus af met wat citroenrasp, peper en zout.
foto: cover facsimile van De verstandige kock uit 1669.
De verstandige kock. Proef de smaak van de 17de Eeuw. Het frisse platteland, weg van Amsterdam met zijn stinkende grachten. Buitenplaatsen aan de Vecht, in de duinen en rond Den Haag. In de zeventiende eeuw wat het boek de verstandige kock een verkoopsucces in de Nederlanden. Het verscheen als onderdeel van een handleiding voor het buitenleven, dat de patriciërs uit de steden zo graag leidden. Dan moest je wel de juiste tools hebben voor de schare personeel, die je meenam naar je buiten. Het kweken van groenten en het koken van een lekkere maaltijd à la campagne. Je ziet het ook bij de kastelen aan de Loire. Een grote inspiratiebron destijds. Ik snap wel dat er bijvoorbeeld buitenplaatsen ontstonden aan de duinrand. Er was frisse zeelucht en vers water voorhanden uit ondergrondse duinmeren.
foto: lekker buitenspelen.
De verstandige kock is een boek in de trant van het eerder door Gereons Keuken Thuis besproken excellente kookboek van Carolus Battus, waarmee schrijfsters Marleen Willebrands, Christianne Muusers & Alexandra van Dongen dit jaar de Joop Witteveenprijs wonnen. Willebrands is neerlandica en culinair behept. Zij maakte voor dit kookboek een hertaling van 194 recepten uit de druk van 1669. Kunsthistorica Alexandra van Dongen tekent voor de illustraties & de gedekte tafel met prachtig beeld uit Nederlandse musea. Manon Henzen kookte de recepten in een 21e-eeuws jasje. Hartstikke leuk om eens thuis te proberen.
foto; altijd een dolle boel in de keuken, Joachim Wtewael.
Hoe proef je de smaak van de 17e Eeuw? We kennen allemaal de schilderijen in het Rijks, Mauritshuis en andere Nederlandse musea. De keuken van de gegoede burgerij was niet voor de poes. Ook niet aan tafel bij de familie Huygens, die smikkelden van de soeticheydt des buytenlevens. Oh la la met Franse chiquerigheid naast het doe maar normaal Nederlandse leven. Want dat was de rigeur. Lekker in de natuur dartelen en buiten eten in de frisse lucht. Blindemannetje spelen voor de maaltijd. Willebrands neemt ons mee naar buitenplaats Hofwijck in Voorburg. Ze doet de geschiedenis van het kookboek uit de doeken en besteedt aandacht aan de humeurenleer een belangrijk onderdeel van de dagelijkse voeding. Zo zie je maar als kok op een buitenplaats was je ook een beetje arts en diëtist tegelijk. Niets nieuws onder de zon als je kijkt naar alle health kookboeken en blogs 350 jaar later. Feestelijk eten voor de rijken. Potkost voor de gewone lieden.
foto: citroenvlade door Manon Henzen.
Voor dat eten was een heel repertoire aan servies glaswerk en allerlei bestek nodig. Nu nog steeds te zien in het Rijksmuseum. Ga eens kijken bij de bijzondere collecties zou ik zeggen. Ook sprak de 17e-eeuwse dis vele kunstenaars en poppenhuisbouwers tot grote verbeelding. En het werk dat het befaamde melkmeisje deed in de keuken. Want behalve een koksboek was de verstandige kock ook een huishoudbijbel.
foto: het melkmeisje van Vermeer.
De verstandige kock heeft een heel groot register aan gerechten, waaraan we heden ten dage kunnen zien wat er zoal werd geserveerd. Waarschuwingen over al te zure wijn, groenterecepten, gekookte salade, vlees & (zoetwater) vis, tortelduif uit je eigen toren of kapoen gevuld met oesters. Allerlei gebakken en gekookte gerechten. En tot slot pasteien en appelvla. Het houdt niet op. Heel belangrijk zijn de verwerkingsrecepten in de slachttijd. En het maken van confituur. Een luxe, want suiker was duur. Tot slot worden we in het boek ingewijd in de 21e-eeuwse vertaling van enkele recepten. Dus je kunt er thuis ook mee aan de slag. Bijvoorbeeld met citroenvlade, dat ik ga meenemen in de Noordzee editie van Gereons Mag.
Net als het eerder vermelde Carolus Battus kookboek is De verstandige kock weer een voltreffer voor diegenen, die net als Gereons Keuken Thuis likkebaardend langs de 17e-eeuwse schilderijen van food lopen in de Nederlandse musea. Proef die eeuw zou ik zeggen op deze dinsdag!
foto: cover De verstandige kock.
De verstandige kock, Marleen Willebrands, Alexandra van Dongen & Manon Henzen (ISBN 9789056157944) is een uitgave van Sterck & de Vreese en kost € 29,95
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook
foto: cover van het mooie boek, dat bij de tentoonstelling verscheen.
Van Gogh en de olijfgaarden. Vandaag start de nieuwe tentoonstelling Van Gogh en de olijfgaarden in het Amsterdamse Van Gogh Museum. Gereons Keuken Thuis bezocht de preview afgelopen woensdag. Een genot, na twee jaar niet in het Van Gogh Museum te zijn geweest. Want uiteindelijk moet je schilderijen live beleven. En dan is een aftrap van deze tentoonstelling een mooie reden om weer eens te genieten van de kleuren van Vincent van Gogh in deze barre tijden.
foto: Van Gogh genoot van het geritsel van de olijfbomen.
Vanaf vandaag presenteert het Van Gogh Museum een tentoonstelling met 15 schilderijen, met daarop olijfbomen, die Vincent Van Gogh schilderde tijdens zijn verblijf in Saint Rémy de Provence. Volgens de kunstenaar de mooiste werken, die hij in Zuid Frankrijk maakte. Deze nieuwe tentoonstelling is het resultaat van jarenlang onderzoek en laat eindelijk de complete serie van 15 werken zien. Een bijzondere samenwerking met bruiklenen van diverse internationale musea. De schilderijen verbeelden Van Goghs passie voor de natuur en de troost, die hij vond in zijn kunst. Want het was geen makkelijke periode in Saint Rémy.
foto: de tuin van de inrichting in Saint Rémy de Provence.
In de omgeving van Saint Rémy de Provence vind je veel olijfgaarden. Deze zijn er niet continue geweest, want de bomen, zoals Van Gogh ze zag in 1889, werden gerooid voor wijnbouw, om daarna in de jaren vijftig van de vorige eeuw weer aangeplant te worden. Helaas bevroren deze en werden de olijfgaarden tegen de Alpilles wederom aangeplant. Nu zestig jaar later kun je in deze streek beleven, hoe de schilder deze gaarden zag, want de bomen hebben inmiddels weer dezelfde grootte als in 1889.
Tussen juni en december 1889 maakte Van Gogh op verschillende tijdstippen van de dag een bijzondere reeks van 15 schilderijen. Hij was gefascineerd door het lijnenspel van deze bomen met hun zilvergrijze bladeren. Ze reflecteerden het licht en zetten de schilder aan tot experimenteren met kleuren.
foto: olijfbomen juni 1889.
Van Gogh schreef hierover aan zijn broer Theo op 28 september 1889:
“De olijfbomen zijn heel karakteristiek en ik doe alle mogelijke moeite, om die te pakken te krijgen. Het is zilverkleurig, nu eens meer blauw, dan weer groen gekleurd, brons, opblekend tegen een gele, paarsige of oranje tot dof roodokeren grond…. En op een dag zal ik er wellicht een persoonlijke impressie van maken, zoals de zonnebloemen dat zijn voor de gele tinten.”
Troost in de natuur. Voor het eerst brengt de tentoonstelling Van Gogh en de olijfgaarden deze belangrijke reeks samen. Aan de hand van de tekeningen en schilderijen, die hij maakte in Saint Rémy de Provence wordt je meegenomen in de intense en spirituele ontwikkeling, die Van Gogh daar doormaakte. Zijn stijl veranderde, evenals zijn ambities. In deze mentaal heftige periode vond hij zijn kracht terug in het schilderen van de door hem bewonderde olijfbomen. Emblematisch voor het zuiden, zoals populieren, dat in Brabant of knotwilgen langs het water in Holland zijn. Van Gogh vond het de taak van moderne kunst om troost te bieden en zijn schilderijen van de olijfgaarden beschouwde hij als zijn ultieme bijdrage aan deze nieuwe schilderkunst.
foto: olijfbomen in de zomer 1889.
Van Gogh en de olijfgaarden is een mooie serene tentoonstelling, even weg van de huidige 21e eeuwse waan van de dag. Dompel jezelf onder in de zomer van 1889 en beleef hoe Van Gogh troost putte uit kleur en lijnenspel van de olijfgaarden.
foto: troost en sereniteit
De tentoonstelling Van Gogh en de olijfgaarden is te zien tot en mat 12 juni 2022. Meer informatie over deze tentoonstelling vind je op: Van Gogh Museum. Vanaf 11 maart is er op het YouTube-kanaal van het museum alvast een impressie te bekijken.
video: een korte impressie.
foto: olijvenoogst in de Provence
Recept: Provençaalse tartelette met gekonfijte tomaten en olijven.
Nodig voor 6 personen:
6 plakjes bladerdeeg
600 g kerstomaatjes
4 tenen knoflook
6 takjes verse tijm
4 el olijfolie
2 tl suiker
zeezout grof
peper
4 el tapenade van zwarte olijven
4 el gehakte groene en zwarte olijven
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 120 graden. Leg de tomaatjes op een bakplaat en besprenkel met de olijfolie, bestrooi licht met zout en suiker. Rits de tijm af en strooi deze erover. Doe het zelfde met de gehakte tenen knoflook. Laat de tomaatjes 45 minuten garen in de oven. Keer ze soms voorzichtig om zodat ze heel blijven. Haal de tomaten uit de oven. Laat ze rusten. Verwarm de oven tot ongeveer 200 graden. Maak van de plakken bladerdeeg mooie ronde bakjes en plaats deze op een vel bakpapier in de oven om af te bakken. Om een wat dieper taartje te krijgen kan het bladerdeeg ook in een vormpje gedaan worden. Smeer de zwarte olijven tapenade op de rondjes van bladerdeeg. Erbovenop komen de tomaatjes en gehakte olijven.. Besprenkel de taartjes met het sap van het konfijten en strooi er nog wat tijm over. Of herbes de Provence. Deze taartjes kunnen zowel warm als lauw worden gegeten. Erbij een rode Côte du Rhône Villages.
foto: olijfgaard met op de achtergrond de Alpilles.
Van deze tentoonstelling is een mooie Nederlandstalige catalogus verschenen met talloze unieke verhalen, details en historische foto’s uit de omgeving van Saint Rémy de Provence. Geschreven door conservator Nienke Bakker en onderzoekers Teio Meedendorp & Louis van Tilborgh. Te koop voor € 19,95 in het Van Gogh Museum.
Gereons Mag, de fit de lente in editie. Fris en fruitig aan het voorjaar beginnen, daar heeft Gereons Keuken zin in dit jaar. Naar het schijnt zijn we eind februari van de restrictieve maatregelen af en lonkt er een vrolijk voorjaar. Want 2 jaar Covid 19 pandemie, lockdowns en privé gebeurtenissen hebben er wel ingehakt. Het buitenleven lonkt in al zijn facetten. Februari start fit en groen met lekkere recepten van Claudia Roden, Alexander Gershberg en Jigal Krant. Met fitnessen in mijn eigen mini-gym. Zicht op een mooie nieuwe tentoonstelling in het Amsterdamse Van Gogh Museum. Olie uit Drenthe. Zwemmen in buitenwater. Een #nolo aperitief. En tot slot het boek Eat to beat PDS. Allemaal dingen voor een fit en groen voorjaar.
foto: viscouscous uit MED van Claudia Roden.
Siciliaanse vis, cuscusu imperiale. Een recept van Claudia Roden Uit haar nieuwe boek MED, dat stond in het leuke Relaxed op Reis nummer van de Smaak van Italië.
RECEPT.
“‘Toen ik met mijn familie mijn tachtigste verjaardag vierde op Sicilië kregen we in een restaurant een simpele versie die ik heb geprobeerd na te maken. Het is zo’n gerecht dat zich leent om voor veel mensen te maken, de hoeveelheden kunnen eenvoudig worden vermeerderd” aldus Claudia Roden.
Nodig:
800 ml visbouillon (eventueel gemaakt van kant-en-klare bouillon of een bouillonblokje) 150 ml droge witte wijn flinke snuf saffraandraadjes 250 g couscous 1 el extra vergine olijfolie geraspte schil van ½ sinaasappel 300 g visfilets, zonder vel, bijv. zeeduivel of heek 200 g rauwe gepelde grote garnalen zout naar smaak voor de trapanipesto: 400 g rijpe pruimtomaten 1-4 tenen knoflook, geperst 1 tl suiker ¾ tl gemberpoeder 4 el extra vergine olijfolie zout flinke snuf chilipeper of gedroogde chilivlokken, naar smaak 50 g amandelschilfers bosje (25 g) basilicumblaadjes, fijngehakt
Bereiding:
Verwarm de visbouillon met de wijn en de saffraan. Doe de couscous in een wijde schaal die je ook op tafel kunt zetten en roer daar 300 ml van de visbouillon doorheen. Roer goed door zodat alle korrels het vocht kunnen absorberen. Laat 15 minuten staan en roer dan opnieuw goed door, de couscous moet al het vocht in zich opnemen en zacht worden. Roer de olie erdoorheen en wrijf de couscous tussen je handen boven de schaal om de couscous luchtig te krijgen en klontjes te verwijderen.
Ontvel de tomaten voor de trapani-pesto. Snijd ze in vieren en verwijder de witte harde stukjes bij de steelaanzet. Doe de tomaat in een keukenmachine en voeg de knoflook, suiker, gember, olie, een beetje zout en de chilipeper toe. Maal tot een romige saus. Voeg de amandelen en het basilicum toe en maal nog even kort zodat de amandelen grof gehakt zijn. Verhit de oven tot 180 °C. Dek de schaal couscous af met aluminiumfolie. Zet de schaal 10 minuten voor je aan tafel gaat in de oven om op te warmen.
Breng de rest van de visbouillon aan de kook, proef en breng op smaak met zout en voeg de sinaasappelschil toe. Laat hierin de vis circa 5 minuten zachtjes koken, voeg dan de garnalen toe en kook die 1-2 minuten mee tot ze roze van kleur zijn. Haal de schaal couscous uit de oven, verdeel de pesto eroverheen en leg daar de vis en garnalen bovenop. Giet aan tafel op elk bord een beetje bouillon.
MED is een uitgave van Fontaine.
foto: olijfbomen bij St. Rémy de Provence.
Van Gogh Museum. In het voorjaar van 2022 wijdt het Van Gogh Museum een tentoonstelling aan de belangrijke reeks schilderijen die Vincent van Gogh maakte van olijfgaarden tijdens het jaar dat hij doorbracht in de inrichting in Saint-Rémy-de-Provence. Van Gogh was gefascineerd door de steeds wisselende sferen en kleuren van de olijfbomen, die zo kenmerkend zijn voor dit zuidelijke landschap.
De tentoonstelling Van Gogh en de olijfgaarden onderzoekt voor het eerst welke betekenis de olijfboom had voor Van Gogh en wat zijn ambities waren bij het schilderen van deze bijzondere groep werken. . Hij gebruikte wervelende en ritmische penseelstreken, sterke contouren, gestileerde vormen en doordachte kleurencombinaties. Maar liefst vijftien schilderijen maakte hij van olijfgaarden, om ze zo expressief en krachtig mogelijk vast te leggen. De schilderijen raakten verspreid over Europa en de Verenigde Staten. Slechts drie werken bevinden zich in de collectie van het Van Gogh Museum zelf. Lees meer.
foto: bubbels van URB
URB. Een fris #cityvibes drankje voor degenen, die graag de alcohol laten staan. Er komen steeds meer van deze producten op deze groeimarkt. URB is een lifestyle merk voor mensen, die alcoholvrij willen genieten van een glas bubbels. Bedenkers Roger ter Horst en Jan Fleurkens misten een premium lifestyle product en gingen aan de slag. Een bubbel met een eigentijdse smaak. De heren wilden een moderne bubbel ontwikkelen, maar niet op basis van druiven. Een drankje met een vol mondgevoel. GKT testte ze alle drie. URB, Amsterdam, Sjanghai en Berlin. Ieder met een eigen kleur en smaak. Amsterdam met citrus- en jeneverbestonen, Sjanghai gemaakt van senchathee en rabarber en tot slot Berlin gemaakt van druivenschillen en wort. Een prima apéro.
Tip van GKT: meng één deel URB met een zelfde deel bruisend bronwater.
foto: schorseneren van Alexander Gershberg.
Recept uit Plantaardig. Schorseneren, gesauteerd in pittige miso met limoen-tomaatsalsa. In dit recept van Alexander Gershberg komt er een geweldige, dynamische combinatie van zoete, lichte, aardse en zurige smaken samen. Mede door de limoen en tomaat krijgt het geheel een oppeppende smaak Gershberg vindt zelf schorseneren veel lekkerder dan asperges en vindt daarom ook dat er met deze groente meer moeten worden gekookt. Meer over de keuken van Alexander lees je in Plantaardig.
Nodig:
16 grote schorseneren
zeezout
4 el miso
4 el mirin
1/2 tl pul biber
4 el citroensap
2 tl rijstsiroop
300 g zoete cherrytomaten, fijngehakt
1 el citroensap (of limoen)
1 sjalot in kleine blokjes
2 el olijfolie
Bereiding:
Verhit een steel- of soeppan met 1 liter water een 1 theelepel zout. Voeg de (schoongemaakte) schorseneren toe, dek af met een deksel en laat op middelhoog vuur 15 minuten koken en giet af.Doe de miso, mirin, citroensap, pul biber en rijstsiroop in een kommetje en meng door elkaar. Meng de cherrytomaten met een 1/2 tl zout, het citroensap en de fijngehakte sjalot in een andere kom. Verhit een steel- of soeppan met olijfolie op middelhoog vuur Voeg de schorseneren toe en bak 3 minuten, totdat deze goudbruin zijn. Voeg de miso-dressing toe en bak nog enkele minuten, voordat je het vuur uitdraait. serveer de gebakken schorseneren op losse borden met de dressing uit de pan en beleg met de tomatensalsa.
Plantaardig is een uitgave van Bertram & de Leeuw
foto: Fijne 955 boxer van hemdvoorhem om in te fitnessen.
Boxer 955. Tijdens de verschillende lockdowns van 2020 en 2021 werd voor GKT het zwembad een no go area. Niet getreurd, al snel was het halletje in SeaSpot omgetoverd in een mini-gym. Lekker thuis wat rek- en strekoefeningen doen. Het behoort al twee jaar tot mijn ochtendroutine, In een short, die ik ontving van Hemd voor hem. De boxer 955 collectie van Schiesser, mooie pasvorm en zachte stof. Prima om in te sporten thuis. En niet alleen voor ondergoed kun je bij deze site terecht. Het is bijna lente, dus tijd voor een nieuwe look. Hemd voor hem biedt een heel scala aan fijne mannenmode.
foto: cover Zwemmersgeluk.
Zwemmersgeluk. Gereons Keuken Thuis kon twee weken geleden zijn geluk niet op: het zwembad was weer geopend. Het was niet de eerste keer in twee jaar tijd, dat ik het zonder mijn vaste zwemuurtje moest doen. Vorig jaar zelfs vijf maanden tijdens de lockdown. Dat pakten de schrijvers van Zwemmersgeluk, Jim Jansen en Kjeld de Ruyter, anders aan. Zij zijn bedreven buitenzwemmers en schreven hier een leuk boek over. Misschien moet Gereons Keuken Thuis ook een de overstap maken naar het buiten zwemmen. Want we hebben water genoeg in ons land. Meertjes, plassen, sloten, vaarten, rivieren en hier voor de deur de Noordzee. Keuze zat dus. Buiten zwemmen werd, niet geheel onlogisch, een favoriete bezigheid van veel Nederlanders tijdens corona. Lees meer.
Zwemmersgeluk is een uitgave van Fontaine.
foto: de mooie cover van TLV Vegan
TLV Vegan, recept. “De tijd dat de malibiman met zijn kar door de wijken van TLV trok is lang vervlogen, maar zijn lekkernij is allerminst verdwenen uit het straatbeeld. Vooral in Jaffo is een onooglijk naamloos malabikioskje nooit ver weg. Amper groter dan de ijskast, waarin deze geparfumeerde puddinkje gereedstaan.” Aldus Jigal Krant in zijn heerlijke boek TLV Vegan.
foto: vegan malabi in een potje.
Malabi the vegan way, het non vegen recept staat in TLV.
Nodig:
750 g kokosroom
100 g kristalsuiker
350 ml amandelmelk
2 el rozenwater of oranjebloesemwater. (GKT gaat voor het laatste als azahar adept)
50 g maïzena
50 g blanke amandelen
50 g pistache
50 g hazelnoten
granaatappelsiroop (grenadine)
kokosrasp
Bereiding:
Breng in een middelgrote soeppan de kokosroom, suiker en ongeveer de helft van de amandelmelk aan de kook. Roer regelmatig. Kolop intussen met een garde de redt van de amandelmelk, het oranjebloesemwater, de maïzena en een kleine snuf zout tot een glad papje. Git dit bij de hete melk en draai het vuur iets terug. Blijf roeren, zodat het geheel niet aankoekt. Na enige tijd zal de room dikker worden. Blijf nog ruim een minuut roeren voordat je het vuur uitzet. Zo voorkom je dat de ma9zena een meelsmaakje achterlaat in de malabi.
Als je de warme room nu over glazen verdeelt en garneert met nootjes heb je sachlab, het drankje dat malabi ’s winters van zijn troon stoot. Verdeel voor malabi de hete room nu over 10 glaasjes en dek af met vershoudfolie. Of gebruik jam- of weckpotjes die ej gelijk kunt sluiten. Laat minstens 2 uur opstijven in de ijskast.
Rooster de amandelen, pistaches en hazelnoten om de beurt in een droge hete steelpan, totdat ze beginnen te kleuren. Laat afkoelen. Hak de noten fijn, maar zorg er voor dat er nog genoeg grote stukken tussen zitten. Doe in een afsluitbare pot. Maak de malabi voor serveren af met een scheutje siroop, noten en wat kokosrasp. Meg eventueel wat granaatappelmelasse door de siroop om deze wat dikker en ietsminder zoet et maken.
TLV Vegan is een uitgave van Nijgh Cuisine.
foto: huttentutolie in GKT.
Huttentut olie. Huttentut, de basis van deze mooie olie komt voor 100% van de akkers van Land van Ons in Drenthe, is koud geperst in Friesland, verpakt in Veenendaal en als pakket klaar gemaakt in de Achterhoek. Pure Dutch food dus. Een volledig Nederlands product dus met een zeer lage CO2 footprint en geweldig voor de biodiversiteit. Daar maakt Land van Ons zich sterk voor. Ze hebben ook plannen voor de Lutkemeerpolder in Amsterdam West.
Huttentut olie bevat veel enkelvoudig en meervoudig onverzadigde vetzuren, heeft een hoog Omega-3 gehalte en is rijk aan anti-oxidanten. Goed voor hart en bloedvaten dus. De g olie heeft een licht, romig, aards aromatisch profiel met tonen van kool en asperges. In de mond is de olie zacht en nootachtig van smaak. Warm gebruik is mogelijk maar laat de huttentut olie nooit te heet worden. De olie kan snel verbranden en haar smaak daardoor verliezen. Huttentut olie is te koop via de website van Land van Ons.
Binnenkort meer op GKT over Land van Ons, van boekweit tot huttentut.
foto: Nicoletta Tavella in haar keuken.
Echte spaghetti alla carbonara maken. Voor dit gerecht kun je, fit of niet, GKT wakker maken. Nicoletta Tavella is eigenaar van kookstudio La Cucina del Sole in Amsterdam Zuid. Op zondag 20 februari maakt Nicoletta een van de meest iconische Romeinse gerechten, de spaghetti alla carbonara. Room of geen room? Gaar je de eieren mee of niet? Welke soorten pasta zijn het meest geschikt voor dit gerecht? Leer van Nicoletta alle fijne kneepjes, die jou gaan helpen de romigste en zachtste spaghetti alla carbonara ooit te maken. Doe mee met de live online Zoom kookworkshop. Je krijgt alle instructies en boodschappen- en benodigdhedenlijst ruim voor de workshop zodat je op zondag klaar bent om live met Nicoletta te koken.
Datum: zondag 20 februari 2022 Tijd: 17.30-18.30 uur
foto: fitcoach Mitchell.
Lekker fit met Mitchell Dikke. Via Facebook kwam Gereons Keuken Thuis in contact met Mitchell Dikke, afgestudeerd (sport) diëtist aan de HVA en NSCA en NASM gecertificeerd personal trainer. Al meer dan 10 jaar is deze man grote liefhebber van fitness en sport. Dan ben je natuurlijk blij dat je van je hobby je werk hebt kunnen maken. Mitchell is sociaal, fanatiek en resultaatgericht. Hij begeleid alleen mensen die bereid zijn om zich voor de volle 100% in te zetten voor het veranderen van hun leefstijl. Dat is zijn queeste. Dat gaat verder dan de binnenruimte van de sportschool. Bij Mitchell ben je ook bezig met het verbeteren van je voeding en mentale welzijn. Ga je hiervoor dan vormen jij en Mitchell Dikke een mooi team. Meer info vind je op Manmaker.
Kijk eens naar de video met zijn heerlijke koffiesmoothie. Deze energy booster smoothie wil je zeker proberen als je van koffie houdt. Deze shake is goed voor je focus, energie, en spierherstel! Aldus Dikke.
Nodig:
havermout of Brinta
eiwitpoeder
cacao
pindakaas
melk of alternatief zoals havermelk
bevroren banaan
koffie.
Bereiding:
Doe alle ingrediënten in een blender en mix goed door.
video: Mitchell legt het allemaal uit op zijn Youtube kanaal.foto: cover Eat to beat PDS.
Eat to beat. PDS. Prikkelbare darm syndroom komt in lichte of zware vorm voor bij zo’n 15% van de wereldbevolking. Schrijfster Charlotte Robyns, diëtist in het ziekenhuis van de stad Brugge komt de problemen van mensen, die aan PDS lijden vaak tegen. Er zijn vele voedingsadviezen, maar velen zien door de bomen het bos niet meer. Velen laten voedingsstoffen weg, wat weer leidt tot andere aandoeningen. Anderen zoeken geen hulp en lopen er jaren mee rond. PDS is omringd met veel taboes en schaamte. Tijd voor een boek met gedegen uitleg en recepten om je darmen minder prikkelbaar te maken. Dan kun je weer met een gerust hart op pad.
In Eat to beat legt Robyns de werking uit van je spijsverteringskanaal en de rol van voedingsstoffen. na deze uitleg kun je een plan gaan maken voor een lifestyle dieet, dat mogelijk PDS kan verlichten of voorkomen. Daarom zijn in dit boek 40 makkelijke alledaagse recepten opgenomen. Zo ontwikkel je een gezond voedingspatroon. Een boek vol concrete tips, gedegen uitleg en prikkelarme recepten. Fit de lente in zonder ongemak.
Eat to beat PDS is een uitgave van Lannoo. In dezelfde reeks vind je ook zelfhulpboeken over hoofdpijn & migraine of om een te hoog cholesterol te tackelen.
Volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van la douce France. Deze verschijnt rond Pasen, vanaf een mooie plek in de Midi.
video: tips van deze Schotse lads.
NB: De fit de lente in editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door DSV Media, De Smaak van Italië, Hemd voor hem, Terra Publishing, Fontaine, Nijgh Cuisine, Jigal Krant, Van Gogh Museum, Claudia Roden, Alexander Gershberg, Lannoo, Bertram & de Leeuw, Charlotte Robyns, Schiesser, URB, De Kroon op het Werk en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten.De bespreking hier is mijn eigen mening.Lees ook de disclaimer
IZAKAYA van Tim Anderson. Deze Japan adept en kok behoeft geen introductie meer op Gereons Keuken Thuis. Al vanaf jongs af aan is Anderson gefascineerd door de keukens van Nippon. Hij vertrok zelfs naar het land van de rijzende zon, om alles te weten te komen over de culinaire cultuur van dit immense land. Tegenwoordig bestiert hij het Londense restaurant Nanban. Ook de schrijver van Izakaya werd de laatste twee jaar aangedaan door de lockdowns als gevolg van Covid-19. Een mooie uitdaging voor Anderson om juist thuis te gaan koken en dan gerechten uit de izakaya-wereld. Kleine eethuisjes, ooit begonnen als sakewinkels, die uitgroeiden tot een plek voor elke Japanner om een drankje te doen en wat makkelijks te eten. Geheel ontspannen de werkdag afsluiten. Toevalligerwijs besprak Mara Grimm in Het Parool dit weekend een izakaya in de Amsterdamse Koningsstraat. Easy does it eten, geen haute cuisine. Dat is het kernmerk van deze gelegenheden. Tim Anderson is er verrukt van en vertaalde, net als in zijn andere boeken de gerechten met de knipoog, die we van hem gewend zijn.
foto: Koreaanse steak tartare.
IZAKAYA, makkelijke gerechten uit de Japanse eethuisjes, start met de waarschuwing, dat Anderson graag fuseert. Bepaalde gerechten in het boek zijn niet specifiek Japans, maar je vindt deze wel op izakaya menu’s. Denk aan kaasfondue of steak op zijn Koreaans. Daarom nam hij ze op in zijn nieuwe boek. Izakaya’s zijn bij uitstek het fenomeen, waarbij je in plaats van de Japanse keuken beter kunt spreken over de keuken van Japan. Ook de Nanban keuken van het Zuideiland kent vele invloeden, van Portugese tot Amerikaanse. Dat maakt de keuken van Japan zo spannend in de ogen van Anderson.
Na een izakaya handleiding, een kennismaking en een lijst ingrediënten gaat Tim Anderson aan de bak. Met een ouverture van frisse en lichte gerechten, zoals waterkerssalade met radijs of in sake gestoomde venusschelpen. Hierna presenteert hij zwaar en rijk, vlees, kaas en eiwitrijk voedsel als contrast met het voorafgaande lichte gebeuren. een mooi fusion gerecht is de Koreaanse steak tartare. Dit gerecht ziet er toch wel heel chique uit voor een eethuisje.
foto: carbonara op de izakaya wijze.
foto: Japanse carbonara ingrediënten.
Er zijn niet echt hoofdgerechten te vinden in de izakaya traditie, maar ook moet je niet denken dat een izakaya het equivalent is van wat wij een Spaanse tapasbar noemen. Mocht er sprake zijn van een hoofdgerecht, dan vind je in het hoofdstuk DIY diner smakelijke hoofdegerechten tips. Ik zelf vind de carbonara (my all time favorite) met udonnoedels en tempura van bacon een vondst. Koolhydraatrijk eten komt aan bod en natuurlijk zoetigheden, fel gekleurd. De Mont Blanc met zoet aardappel is een plaatje. Tot slot besteedt Anderson nog aandacht, hoe kan het ook anders, aan drankjes en cocktails. Want die horen er nu eenmaal bij. Zeker als er na de izakaya nog karaoke op het menu staat. Zo smul je jezelf , met een sake in de hand door de keuze van de Japanse eethuisjes heen.
foto: Mont Blanc met zoete aardappel.
IZAKAYA van Tim Anderson is, net als zijn andere kookboeken een reis door de fascinerende keukens van Nippon met eten, waar je je vingers bij aflikt. Overigens weet ik van dat laatste niet of dat wel is toegestaan in Japan, maar Anderson kennende vindt hij dat geen probleem. Stap uit de dagelijkse sleur. Voor de grote of kleine trek, maak van je keuken een izakaya. Sayonara!
IZAKAYA, makkelijke gerechten uit de Japanse eethuisjes. Tim Anderson (ISBN 9789461432674) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 27,50
foto: cover IZAKAYA.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: fit en groen februari, wandelen in de mooie duinen.
Fit en groen Februari. Er gloort alweer wat licht aan de einder. Ondanks dat het winter is, voelen de temperaturen niet zo aan. Maar wat niet is, kan nog komen. Net als vorig jaar toen ineens op 8 februari de winterkou inviel. Toch gonst het in Gereons Keuken Thuis al van de lentegerichte activiteit. Met de blik op het aankomende voorjaar. De lockdown is deels voorbij, dat geeft wat lucht. Het winterstof kan worden weggeveegd. En voorzichtig piepen er al voorjaarsbodes uit de grond, zoals de gele narcissen, die ik eergisteren ontwaarde in Aerdenhout.
foto: een spannend gerecht uit TLV Vegan.
Februari met de blik vooruit. Halverwege de maand een nieuwe Gereons Mag, die de fit de lente in editie heb gedoopt. Lekker groen en fit bezig zijn. Met vegan recepten van onder andere Jigal Krant en Alexander Hershberg. Een alcoholvrij aperitief van URB. Het interessante boek Eat to beat PDS. Huttentutolie van Drentse bodem. Fitness 95/5 shorts voor in je thuisgym. Reistips uit De Smaak van Italië (met recept). Zwemmersgeluk. Tot slot de nieuwe tentoonstelling in het Van Gogh Museum, dat gelukkig weer open is. Februari staat ook in het teken van een heuse foodbloggersparade op Gereons Keuken Thuis. Zij deelden met mij hun fijnste fitte recepten en sporttips.
foto: maart is zeemaand, daar hoort ook witte wijn bij.
De blik vooruit betreft ook de lentemaand maart met aandacht voor de zee. Zilte groente van Waddeneiland Texel door Anette van Ruitenburg. De Zeeuwse broers Hendrik en Kamiel Buysse met hun voorliefde voor koken met ingrediënten uit de zee. Zij maakten het boek Eat this Fish. Herhaalrecepten vanuit SeaSpot. En de eerste wijntour van 2022.
foto: De Franse weken staan weer voor de deur, grand tour 2022
April 2022 wordt een heel ander verhaal: met Franse weken vanaf locatie. Waar? Dat vertel ik nu nog niet, maar de voorjaarseditie van Gereons Mag krijgt een Frans tintje. Vijf weken lang Bourgondische avonturen, terroirgerechten, wijnverhalen, foto’s en nog veel meer. Gereons Keuken en route heeft er nu al weer zin in.
foto: cover De verstandige kock.
Tussentijds liggen er in februari nog wat spannende boeken in het verschiet, zoals Enak! van Humphrey Ottenhof. Ik ga op pad met Tim Anderson langs Izakaya. De verstandige kock, smaken van de zeventiende eeuw, mooi boek van Marleen Willebrands. Een nieuwe maand februari; er is nog veel om naar uit te kijken, behalve het terugkerende licht aan de einder.
RECEPT.
Nu we toch een beetje in Franse sferen zijn: “oeufs en meurette” een Bourgondische klassieker van eieren gepocheerd in rode wijn met een rode wijnsaus. Deze saus combinatie van wijn, spek en uien. lang inkoken maakt de saus dikker. We drinken er een pinot noir uit de Bourgogne bij.
foto: Libelle vond mijn bourgondische eieren zo lekker, dat ze het plaatsten.
Nodig:
1 fles rode Bourgogne wijn
100 g spek in blokjes
6 sjalotjes
100 g boter
250 ml runderbouillon
8 sneden brood
2 tenen knoflook
50 ml wijnazijn
8 verse eieren
zout, peper
gehakte peterselie/bieslook
1 l heet water
Bereiding:
Snijd het spek in heel fijne kleine blokjes. Hak de sjalotjes fijn. Verhit ongeveer 20 g boter en bak de spekblokjes en sjalotjes kort aan tot bruin. Giet er 500 ml rode wijn bij en de bouillon. Bewaar de rest van de wijn voor het pocheren. Kook dit onder telkens roeren voor de helft in zodat een dikke saus ontstaat. Rooster het brood en wrijf in met de knoflooktenen.
Giet in een pan de overige wijn, water en azijn en breng aan de kook. Let op dat het niet kookt maar borrelt. Breek de eieren één voor één in een kopje. Zet het vuur laag en roer het water kokende water zo dat er een kolk ontstaat. Voeg het ei toe en laat het 3 minuten pocheren. Schep eruit met schuimspaan. Doe dit ook met de andere eieren. Houd ze warm in een schaal met warm water. Snijd eventueel de randjes van de eieren bij. Als de saus goed is ingekookt, voeg dan peper en zout toe en de rest van de boter in blokjes om te binden. Niet meer verwarmen.
Leg het geroosterde brood op een schaal, en leg op elke snee een gepocheerd ei. Giet de saus erover en bestrooi met wat bieslook en peterselie.
Zes weken lockdown… Precies rond de feestdagen. Reden voor mij om weer te starten met een lockdownweekbericht op zaterdag. De weekberichten gaan binnenkort verder op mijn blog in plaats van Facebook. Ik ben nu aan het mindmappen over een format. Gelukkig is het einde van de pandemie nabij. Ik hoop dat snel de nachthoreca open gaat en alle andere maatregelen van tafel zijn. Back to a normal future zou ik zeggen. En mocht er onverhoopt weer een lockdown aankomen, stof ik direct het Facebook lockdownweekbericht weer af en kruip in de pen op zaterdagochtend.
foto: geluksklaver voor 2022.
Een bloemlezing van zes weken lockdownweekberichten:
foto: Kerstmis at SeaSpot
Eerste Kerstdag 2021. Het is een zaterdag in december en lockdown. Voor de tweede maal Eerste Kerstdag in lockdown. Wie had dat nu kunnen bevroeden? 19 december werd het bewaarheid. Voor mij de kick off om mijn zaterdags lockdownweekbericht weer af te stoffen en te vergezellen van plaatjes van wat ik zoal doe. Het waren de laatste loodjes van de kerstrally 2021. Met een menu geïnspireerd op feestelijke maaltijden in Nohant Vic, het kasteel van schrijfster George Sand. Er was kaasfondue om de lockdown in te luiden, vergezeld van een heerlijke Duitse grauburgunder. (Die ga ik in 2022 weer bestellen) Ik schreef alvast de menu’s. Eigenlijk onzinnig, want niets is zo veranderlijk als Gereons Keuken Thuis bij het plannen van etentjes. Ik zwalkte van porc à la Dijonnaise via vissoep naar eend uit blik. Peertjes werden gestoofd met een bicolor effect voor de poire belle Hélène noire, dat als kerstdessert gaat fungeren. Want: “Sweet dessert are good for you”. Dank aan Jan-Simon Minkema voor deze wijze kreet. Er was undiepost van Hemd voor hem. En Huttentutolie uit Drenthe van Ons Land. Lieve kaarten van vrienden. En…,ondanks dat ik niet zo de mood was, werd er wat feestverlichting neergelegd. Het licht keerde terug op dinsdag en we werden beloond met twee koude edoch zonnige dagen. De Kerst werd op vrijdagavond afgetrapt met hertenbiefstuk, selderijpuree met truffel, peertjes en wat kaasjes toe. Rest mij iedereen een fijn kerstweekend te wensen en tot het volgende lockdownweekbericht op Nieuwjaarsdag.
foto: best nine 2021.
1 januari 2022. Nieuwjaarsdag 2022. Allereerst mijn beste wensen voor veel gezondheid, geluk en perspectieven in het aankomende jaar. Ik heb er heel veel zin in. Het is wederom een lockdown zaterdag in het nieuwe jaar, waarvan ik hoop, dat er voor velen meer horizonten te ontdekken zijn dan in de afgelopen twee jaar. De jaren 2020 en 2021 ga ik vandaag niet herhalen, maar comme d’habitude geef ik een kijkje in mijn keukentje in de laatste week van december. Ik fröbelde een perentaartje in elkaar. Tweede kerstdag stond in het teken van een klein, maar fijn easy does it diner in SeaSpot, dat uiteindelijk tot half twee ‘s nachts zou duren. Het gezelschap bestaande uit vier personen had aan tafel zoveel te vertellen, dat de gangen maar mondjesmaat doorkwamen. Het was fijn, om onder het genot van een Noordzeepalet, blinis, gekonfijte eend, gnocchi met truffel, een salade du Lot en een poire belle Hélène de rollercoaster van de laatste maand even te vergeten. En de lockdown. Want die lockdownavonden, dat vind ik een dingetje. Wij draaien hier de avonden maar om. Kijken eerst tot een uur of acht, half negen naar een Franse film of documentaire op TV5 en dan pas ga ik de keuken in, om vervolgens laat te eten. Heerlijk, hoef je ook niet dat talkshowgepraat op de Nederlandse TV te aanschouwen. Want daar word ik wel een beetje moe van. Het is kerstvakantie, normaliter gaat Gereons Keuken Thuis er dan op uit! Zo ook nu: deze week stond in het teken van twee ultieme uitjes. Een tripje naar Den Haag en een rondje Schiphol voor de boosterprik. Hebben we die ook weer binnen. De rest van de week vermaakte ik me met mindmappen, opruimen, foto’s selecteren en snode plannen voor het komende nieuwe jaar maken. En die laatste heb ik veel. Ik plantte vrolijke helleborus in windkracht 8 op het balkon. Schafte een geluksklavertje met schoorsteenveger aan. 2021 ging de archieven in. En Oudjaarsavond werd rustig beleefd met een diner à deux en een balkonscène met de buren. Vandaag ga ik uitbrakken. Morgen verloot ik twee boeken op Gereons Keuken Thuis. Fijn weekend en tot het volgende lockdownweekbericht.
foto: nieuwjaarsblog Anne-Wies
8 januari 2022. Lockdownweekbericht nummer 3, zaterdag 8 januari 2022. De kop is er weer af. Op zondag verblijdde Anne Wies mij en haar lezers met haar jaarlijkse vooruitzichtenblog met wensen en voornemens van mensen uit de wijnwereld. Gereons Keuken Thuis deed deze reis ook weer mee. Wat een inspanning heeft Anne-Wies zich ook dit jaar weer getroost. Er was tombola, waarbij Paul van den Hengel en Henk van Nieuwaal een leuk kookboek wonnen. Wil de laatstgenoemde zich nog even melden? Ik knutselde een best-ninetje in elkaar voor op Instagram, met verbluffend veel hemdvoorhem foto’s. Hetgeen ik maar zie als een vruchtbare samenwerking, ook het aankomende jaar. Lockdown of niet. De eerste boekrecensie was een feit. Kook dit Boek van Molly Baz. Uitgave van GoodCook. Je voelt gewoon de trend van het thuis beter leren of kunnen koken. Gingen we voorheen naar een restaurant, nu proberen we meer thuis. Met bijvoorbeeld dit boek of OTK shelf love van Yotam Ottolenghi c.s. Uitgave van Fontaine. Er werd natuurlijk heel wat afgewandeld langs het strand, maar voor het eerst sinds lange tijd ging ik weer eens naar het domein van de weduwe Borski in de duinen. Elswout, waar elk seizoen wel iets anders is te zien. De minigym in de hal wordt wat meer gefrequenteerd nu het zwembad alweer een tijdje op slot is. Voor je het weet staat het strandseizoen weer voor de deur. Op zes januari Driekoningen lag het strand bezaaid met zeesterren, een vaak voorkomend wintertafereel na en stormachtige dag. Door het koude water en oostenwind slaan deze diertjes los van de zeebodem. Ze gaan dan net als andere zeedieren drijven. Deze week stond er een stormachtige westenwind en werden de zeesterren massaal op het strand geworpen. Er werd deze week gekookknutseld in Gereons Keuken Thuis, kip à la Provençale met boontjes en aardappels uit de oven. Ik maakte een fles Vino Nobile open, roosterde amandelen met pimentón de la Vera en er staat een flukse chili con carne op de planning. Het weekend kan beginnen. Geniet ervan en tot mogelijk het laatste lockdownweekbericht volgende week zaterdag…. Of ben ik nu aan het dromen?
foto: tijd voor studentikoze chili con carne.
15 januari 2022. De vierde lockdownweek is inmiddels voorbij. Een week waarom het erom spande. Tenminste wat betreft lockdownperikelen. En daar zijn we nu van op de hoogte. Resultaat: Some are more equal than others, laten we het daarop houden. De rest van de week was een kabbelweek: zo’n januariweek zonder bijzondere Ereignisse, om het maar eens auf Deutsch te zeggen. De kerstbadgasten zijn vertrokken. Het strand een stuk leger. Echt zo’n week om maar binnen wat te peuzelen. Boeken proberen te lezen, plannen te maken en die direct weer door te schuiven. Ik noem dat uitgekookt en afbeblogd. Eigenlijk vind ik helemaal niet erg als het eventjes wat stiller is op Gereons Keuken Thuis. En het posten van #herhaalverhalen is ook leuk. Ook in de keuken geen hoogstandjes, gewoon chili con carne op studentenhuiswijze en zuurkoolstamppot Een vissoep van de markt en pizza al tonno. Uit Amsterdam nam ik een kunstwerkje van patisserie Linnick mee. Ik ontving eindelijk de memoires van Ahmad Joudeh. Het verhaal van een staatloze vluchteling, die in een paar jaar tijd internationale balletdanser werd. Alexander Gershberg verblijdde mij met zijn derde boek Plantaardig, één van de te bespreken kookboeken voor de aanstormende groene fit maand februari. 15 februari is het alweer tijd voor de eerste Gereons Mag van 2022. Net als ZILT, het nieuwe boek van Annette van Ruitenburg. Ik ging na weken harde wind en veel regen eens aan de slag met wat groen op het zeebalkon. Sporten doe ik al lange tijd thuis in mijn minigym. De dumbbells waren inmiddels wel aan vervanging en verzwaring toe. Dus de daad bij het woord gevoegd. Maar er gloort hoop, het zwembad gaat weer open! Nu nog de horeca. Een kabbelweek dus. Fijn weekend en tot het volgende lockdownweekbericht.
foto: plannen maken voor het voorjaar.
foto: hoemmoes bij de apéro.
22 januari 2022. Inmiddels is lockdownweek 5 weer voorbij. Een niet noemenswaardige week, ondanks de “versoepelingen” Het begint een beetje te voelen als de Vastentijd, waar je eens in de week een koekje of snoepje uit de trommel mocht en deze daarna weer achter slot en grendel ging. Ik maakte hoemmoes, die beter smaakte dan al het pakjesgeweld uit de supermarkt. We dronken een witte wijn uit Zuidwest Frankrijk van Domaine Tariquet, gekocht bij een mooie wijnwinkel in Bloemendaal, Vino Grigio. Aanrader. Het werd een plannenmaakweek, ondanks dat deze startte met de zogenaamde Blue Monday. De derde maandag in januari, waarop alle voornemens verdampen. Zo niet in Gereons keuken Thuis. Daar was werk aan de winkel. Het mindmappen van de aanstaande editie van Gereons Mag in februari, de groene fit de lente in editie. De planning van de Franse weken op locatie in april. Een recensie schrijven over Het Vlees Boek van Luc De Laet. Een plaatje van een kookboek, uitgegeven door Lannoo. Je kon worden geknipt en geschoren in het Van Gogh. Daar had ik mijn baard wel willen laten doen. Er werd een batch witte wijn gebracht. (niet gratis hoor) en GoodCook verblijdde mij met IZAKAYA van Tim Anderson, Japan adept pur sang. Een boek vol food uit authentieke Japanse eethuisjes> Maar de grootste gebeurtenis van deze week was: ZWEMMEN. Ja je leest het goed. De zwembaden zijn weer open. Gereons Keuken Thuis werd direct te water gelaten en boekingen voor vervolg gemaakt. Er werd wat basic gekookt, een boerenkoolstamppot, pastasaus, kapucijnerschotel en runderstoofvlees. Nu staat het weekend voor de deur. Geniet ervan en wellicht tot het volgende lockdownbericht.
foto: kalfstartaar met oesters uit Het Vlees Boek.
29 januari 2022. Bijna 6 weken lockdown zijn voorbij gevlogen. Vandaag, naar ik mag hopen, het laatste lockdownweekbericht van mijn hand op Facebook. Over een generiek weekbericht wordt driftig nagedacht in Gereons Keuken Thuis. Wellicht op Facebook, misschien op mijn website. Het was de week waarin bijna alles weer tot 22 uur open mocht gaan. De horeca en cultuursector. Ik wens ze veel succes met de inhaalslag. Het nachtleven kan nog niet open. Dat is jammer voor veel mensen. Laten we hopen dat ook zij snel weer van start kunnen. De meeuwen op het strand genoten van een heus zeebanket van zeesterren, schelpen, krabbetjes en ander zeespul. De week begon grauw, maar gelukkig kon ik me in SeaSpot verdiepen in het zonnige vegan kook- en leesboek van Jigal Krant, TLV Vegan, boordevol recepten en verhalen uit het land zonder melk en honing. Zonnig eten in januari. Dinsdag deed ik een rondje leeg Amsterdam. Twee jaar heeft wel toegeslagen in het winkelbestand. Wie weet keert het tij snel. Bij Scheltema kon het grote kind in mij een alleraardigst Winnie the Pooh boekje niet laten liggen. Zwemmen op woensdag en op de mat plofte het heerlijke boek Zwemmersgeluk van Jim Jansen en Kjeld de Ruyter. Een boek over zwemmen en alles wat daar bij komt kijken. Uitgave van Fontaine. Er werd wat gekookt in mijn keukentje en een Loire chenin blanc kwam op tafel. Ik ontving ENAK! Een boek over het maken van een leuk en eigenzinnig kookboek, geschreven door Humphrey Ottenhof. Gereons Mag, de fit de lente in editie staat inmiddels in de steigers en noopte mij een niet nader te noemen PR bureau te manen geduld te hebben. In ieder geval tref je in deze editie van Gereons Mag een lekker recept uit PLANTAARDIG van Alexander Gershberg aan, dat ik deze week besprak en ik ga aan de slag met iets bijzonders uit TLV Vegan. Fijn weekend en stay safe!
foto: geroosterde spitskool uit TLV Vegan van Jigal Krant.
Het Vlees Boek. “Vleesch mevrouw, u weet best waarom.” In deze tijd een minder vanzelfsprekende kreet. Aan de ene kant terecht, gezien de vele misstanden in de vleessector, aan de andere kant niet, want er zijn heel veel slagers of moet ik zeggen beenhouwers, die werken met liefde voor het dier en product. Zo ook Luc De Laet. Deze slager en schrijver van Het Vlees Boek heeft een eigen methode van met vlees omgaan. Hij zet er graag zijn stempel op door te vernieuwen en met een eigen aanbod, dat nooit doorsnee is. Zoals zijn op speciale wijze gedroogd rundvlees voor een carpaccio. Vlees dat haaks staat op het industriële product. Een reden, waarom Gereons Keuken Thuis ook steeds kritischer wordt over zijn vleesconsumptie. Hij verkoopt bijvoorbeels lokaal gefokt mangalica varken, een oud Hongaars ras met krulletjes. De Laet probeert waar hij kan zijn ecologische voetafdruk te verkleinen. Het Vlees Boek moest er komen, om zijn visie op vlees en de heerlijkste bereidingen te delen. Van jongs af aan zit De Laet in het vlees. Op zijn dertiende begon hij met een slagersopleiding en hielp hij in zijn vrije tijd mee op de boerderij van oom Alois. Hij belandde op zijn 20e in de dorpsslagerij en breidde dit bedrijf alras uit tot het eerste slagerij met een restaurant van België. Met succes, want andere zaken volgden door de jaren heen.
foto: kalfsfricassee met truffel.
foto: fazant à la Brabançonne.
Het Vlees Boek is eenvoudig van opzet en behandelt per diersoort de speciale eigenschappen van het ras en het vlees. Want niet ieder ras of stuk vlees is geschikt voor elke bereiding. Hij beschrijft de onderdelen en versnijdingen en laat hierbij zien dat bijvoorbeeld een rund meer is dan alleen een kogelbiefstuk. Via tartaar, een millefeuille van de eerder genoemde carpaccio van gedroogd rundvlees en rosbief belanden we bij een ossenstaart parmentier. Het kalf komt aan bod voor bijvoorbeeld een fricassee met truffel en eekhoorntjesbrood of heel chique: kalfstartaar met oesters. Als kleine jongen herinnert Luc De Laet zich nog het buikspek, dat zijn moeder bereidde. Ingang voor vele lekkere toepassingen. Bij zuurkool of op brood met een lik mosterd. Beuling komt aan bod. Op 17 januari was het St Antonius, de patroonheilige van de slagers en daar hoort bloedworst, pens of beuling bij. Gereons Keuken Thuis kent beuling als typisch Bosch. Kipkap, Limburgse zultbereiding, prijkt in Het Vlees Boek. Allemaal ambachtelijk vlees en likkebaardend lekker op de gevoelige plaat gezet. Er is gevogelte, van oorsprong het domein van de poelier. Wat te denken van rillettes van hoevekip? Tot slot wild, niet per se een slagersding, maar in het huidig tijdsgewricht, waarin ook Nederlandse slagers geschoten wild als vleesoptie aanbieden, niet onlogisch. Konijn in bier en fazant à la Brabançonne, te zien op mooie foto’s in het boek, deden mij likkebaarden. Komt snel eens op tafel in Gereons Keuken Thuis.
foto: rillette van konijn met kinnebakspek.
Het Vlees Boek biedt een kijkje in de slagerswereld van Luc De Laet en de kunstige gerechten, die hij hier mee maakt. Vlees zoals het heurt en mevrouw weet ook tegenwoordig best waarom. Een heerlijk naslag- en terroirboek!
Het Vlees Boek, de puurste kwaliteit en de heerlijkste bereidingen. Luc De Laet (ISBN 9789401468886) is een uitgave van Lannoo en is te koop bij je boekhandel voor € 39,99.
foto: cover Het Vlees Boek
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Kabbelmaand januari. Het nieuwe jaar 2022 schiet alweer aardig op. De kop is er in ieder geval alweer vanaf. De ideeën en snode plannen zijn nog steeds legio. Maar de eerste maand van 2022 betoont zich vooral kabbelend. Bruto lijkt het door de lockdown alsof de tijd eindeloos is, vooral de avonden, maar netto onder aan de streep vliegt deze juist om. Waarmee vraag ik me soms af? Het is de week van blauwe maandag. het moment waarop bij velen de goede voornemens verdampen tot nul. Wat betreft sport kan dat niet het geval zijn, aangezien de sportscholen nu pas weer vier dagen open zijn. Inhaalslag maken zou ik zo zeggen. Roken dan? Welnee daaraan moet je nooit mee beginnen en als je ophoudt, is je verslaving gewoon binnen 5 dagen over. Minder eten? Nee hoor, in Gereons Keuken Thuis wordt hetzelfde régime aangehouden, met een kanttekening: het thuiskoken komt mij soms een beetje de neus uit. Snel weer die horeca open zou ik zeggen. Dit gezegd hebbende, ligt er mooie uitdaging, om na te denken hoe we weer wat “cookingvibes” in deze kabbelmaand en de tijd daarna gieten.
foto: de orangerie van Elswout in lockdownslaap.
Kabbelmaand januari. De lockdownweekberichten op mijn Facebookpagina gaan in ieder geval door tot de heer Rutte en consorten het licht weer op groen zetten. Gereons Keuken Thuis kijkt ernaar uit. Ik ga aan de slag met een recept voor bananenbrood à la Joke Boon. Ik ben niet zo’n bakker, dus daarin schuilt een mooi experiment. Er liggen nog wat kookboeken ter bespreking, zoals Plantaardig van Alexander Gershberg en ZILT van Anette van Ruitenburg. Daarover lezen jullie meer in februari. Ik heb deze maand de werktitel fit de lente in meegegeven. Gereons Mag verschijnt halverwege deze maand en staat bol van het groen(voer) en fitte, groene en nieuwe dingen voor de lente. Dus foodbloggers en andere scribenten, die dit lezen: doe een duit in het zakje! Reageren kun je onder aan deze blogpost. A.s. vrijdag ga ik het over vlees hebben en Belgische slager Luc de Laet. Een de laatste dagen van deze kabbelmaand staat in het teken van TLV Vegan van Jigal Krant. Een boek, dat hij al aankondigde in 2019, maar uiteindelijk in het najaar 2021 verscheen. Een verhaal over een stad zonder melk en honing.
foto: frêle zon in de duinen.
De lente nadert en in Gereons Keuken Thuis staan verschillende thema’s te dringen. April wordt in ieder geval de “Franse wekenmaand” vanaf locatie. Later lees je daar meer over. En voor maart heb ik nog geen idee. Hebben jullie nog suggesties?
RECEPT
Vandaag een recept voor winterrisotto ai funghi met truffelolie, dat soms tafel komt in de winter. een mooi kabbelmaandrecept. In deze risotto gaat geen kaas, dat zou de truffelsmaak verbloemen. En….. ik zou mijn lezers tekort doen als ik er geen wijntip bij geef. Bij deze risotto drink je een hartwarmend glas rood uit de Veneto, een Valpolicella Ripasso. Laat ik daar nog een fles van hebben liggen, over van de feestdagen.
foto: winterse risotto.
Nodig:
400 g risotto rijst 1 l funghi porcini bouillon (van blokje) of zelf getrokken met de afsnijdsels van paddenstoelen/groente 1 bakje kastanje champignons 100 g andere paddenstoelen naar keuze, zoals oesterzwammen veel roomboter 2 sjalotjes 1 middelgrote wortel 1/4 knolselderij peterselie gehakt peper en zout 1 glas rode wijn 3 el olijfolie
Bereiding:
Borstel de champignons en andere paddenstoelen goed schoon. Snijd de steeltjes eraf en trek hier al dan niet tezamen met een bouillonblokje een stevige bouillon van. Bak de paddenstoelen en champignons kort in een eetlepel olie met peper en zout. Verhit in een pan met dikke bodem 2 eetlepels olijfolie. Snipper de sjalotjes fijn. Verhit in een pan de olie en fruit de sjalot. Voeg de wortelblokjes toe en laat weer kort fruiten. Voeg de risotto rijst toe en bak deze mee totdat de rijst kleurt. Blus af met een glas rode wijn. Voeg beetje bij beetje de warme bouillon toe en blijf roeren totdat de rijst alles opneemt. Blijf de rijst tussentijds roeren. Na twintig minuten is de risotto klaar. Roer de paddenstoelen er doorheen. Maak de risotto af met wat boter, peterselie, peper en zout. Doe het deksel op de pan en laat 5 minuten nagaren. Serveer op borden met eventueel wat truffelolie en wat fijngehakte peterselie.
Buon appetito!
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
