Gereons Keuken al fresco

 foto: sinaasappel en route

Het is vandaag 1 mei, dag van de Arbeid, maar daar wil ik het helemaal niet over hebben. Inmiddels is Gereons Keuken thuis al danig in de al fresco stand geraakt. Door de blauwe zee, door de nog blauwere luchten en de warm gele bol die alle kleuren hier in Zuid Frankrijk radiant maakt. Al fresco eten als het ’s avonds wat koeler wordt, picknick op het strand met de zelfgemaakte tabouleh en broodjes of ergens met uitzicht op de Méditerrannée. Groenten van de Italiaanse markt, een mooie eendenborst, nog wat rawit pepertjes uit de foodybox van Kroon op het Werk en zelfgeplukte sinaasappel uit Hyères. Wat een feestmaaltijd levert dat op onder de Provençaalse luchten. Gereons Keuken al fresco.

Deze staat van zwelgen is niet eeuwigdurend. Ons kleine kikkerland lonkt over een paar dagen. Het zal wennen zijn, maar met een beetje redelijk weer en wat goede moed start ik het al fresco seizoen vanaf  eind volgende week. De grill weer naar buiten, olie maken in de door mij verzamelde flessen. kruidenpotten planten op het balkon. En koken maar in de buitenlucht. In ieder geval tot half september of half oktober. (Wie weet krijgen we weer een mooie Indian Summer)

Het al fresco seizoen kan mij niet lang genoeg duren. Dit jaar nodig ik jullie allen opnieuw uit jullie trouvailles op mijn blog te delen. Jullie favoriete buitengerecht voor zomerse lunches, barbecues of picknicks. het kan niet gek genoeg. Ik plaats deze op mijn blog en op 15 september maak ik de winnaar van een leuk kookboek bekend. Ga er snel naar speuren bij mijn rentrée in Nederland.Vandaag een recept voor hamburgers à la provençale met koude ratatouille. ( ik ga hierbij vanuit dat je nog een restje ratatouille in de ijskast hebt staan) We drinken er een koude Costières de Nîmes rosé bij.

Nodig:

500 g rundergehakt

2 el paneermeel

1 tl komijn

1 tl paprikapoeder

2 tl provençaalse kruiden

1 sjalotje zeer fijn gesnipperd

3 tenen (verse) knoflook

peper en zout

olie

restje ratatouille,

veldsla

citroenmayonaise

4 dikke sneden boerenbrood

Bereiding:

Meng door het gehakt de paneermeel, de geperste knoflook, sjalot, de kruiden, specerijen, peper en zout goed door elkaar. Maak er 4 hamburgers van. Bestrijk de burgers met wat olie en strooi er nog wat provençaalse kruiden over heen. Rooster de burgers tot ze gaar zijn. Snijd de ratatouille fijn (als dit al niet het geval is. Rooster op de grill de met wat olijfolie bestreken sneden boerenbrood, beleg deze met de sla en leg hierop de burger. Garneer het geheel met een schep ratatouille en een flinke klodder mayo!

Bon appétit en niet vergeten jouw heerlijke recept in te zenden voor Gereons Keuken al fresco!

 

Gereons Keuken en route

 foto: à Cannes

Nederland kleurt langzaamaan oranje en maakt zich op voor het koningsgedruis van komende maandag. Gereons Keuken en route geniet van de kleurenpracht van de Côte d’Azur. Het blauwe water van de zee, de rode rotsen van de Estérel, het groen van de fiere palmen en verkoelende schaduw onder de parasol dennen. Het licht van de zon. Dit geeft een instant vrolijkheid aan het landschap waar je doorheen rijdt. Een feest voor alle zintuigen. Ik ga ga niet de dichtregel van Baudelaire gebruiken*.Dat zou te cliché zijn. Maar heerlijk is het hier wel in de zeshoek. Al etend trekt Gereons Keuken en route door dit land, een grote provisie kast vol uitdagingen.

 foto: oesters in Avignon

Jambon persillé in Bourgondië. Oesters in een brasserie in Avignon. Struinen over de Provençaalse markten. Groene olijfolie, rode zongedroogde tomaten en het geel van een glas pastis. Vermanend werd ik op Facebook toegesproken, dat elk pondje ook door het mondje gaat. Gelukkig was la piscine municipale snel gevonden en is het aantal matinale sit ups verhoogd tot tachtig. Je moet er wat voor over hebben, voor die hamburgers à la Provençale, de geroosterde eend in het kader van de verjaardag van de mari. En dan het buiten picknicken. Gereons Keuken een route ontdekte een pareltje van een picknickplek direct aan het azuurblauwe water op de rode rotsen in de richting van Cannes.

 foto: magret de canard

Ver van het aanstaande feestgedruis in Nederland, maar vertoevend in een dagelijks feestje. Dat kunnen de inwoners van deze streek goed. Tussen alle glitz en glamor gewoon je dagelijkse potje pétanque spelen, een glaasje pastis en lekker eten. The lessons of life. Daar houd ik van. Ik doe veel inspiratie voor mijn nieuwe kookboek Gereons Keuken en Route, dat weldra het levenslicht gaat zien. En maak veel foto’s. Met het kookboek van Nina Parker onder de arm naar Saint Tropez. Koken à la Club 55, Mijn jeugdherinneringen. Niet alleen het fysiek wordt geprikkeld. Ook de geest. Ik geniet ervan. Dadelijk weer en route, naar de markt om mijn kostje van vandaag bij elkaar te scharrelen. Bon samédi.

 foto;: Club 55 Ramatuelle

*Luxe, calme et volupté

Lekker en gezond, kinoupaté.

 foto: verse kinoupaté

Een week of twee geleden ontving ik het leuke boek De lente op tafel van Stéphane Reynaud. Een recensie kun je lezen op mijn blog. Stéphane is net als ik een creatieve kok. In het boek geeft hij per lentedag een recept. Zo ook op deze mooie woensdag. Een spannend en exotisch recept voor een kinoupaté met agretes. Lekker en gezond, een echt terroirgerecht. Stéphane besteedt in zijn boek veel aandacht aan de jacht op de kinou, die net als bij de dahut uit de Savoye wordt gelokt door kinou kinou te roepen. Een flinke tik met een knuppel is dan voldoende. Wat agretes erbij en je hebt een heerlijke maaltijd. Een waarschuwing is wel op zijn plaats. Agretes worden niet gevangen maar losgerukt. (kunnen beter geen kleine kinderen bij zijn) Voor het gerecht maak je de agretes dan klaar in een mengsel van merguezworstjes, een stukje Franse kaas en wat banaan.

Het werd een echte uitdaging om deze speciale ingrediënten te vinden, maar uiteindelijk slaagde ik bij een kleine Ghanese winkel op de Cuyp. De man vertelde vrolijk hoe hij genoot van kinoupaté. Aan de slag dus, ik geef hierbij het integrale recept van Stéphane Reynaud met wat toevoegingen van mijzelf. Ik vind de agretes erg lekker met wat zure haringsnippers erbij. Je keuken is na de bereiding wel een slagveld, maar dat moet je ervoor over hebben. Het is lekker en gezond, kinoupaté

Nodig:

1,2 kg kinou (of 2 kg magere kabeljauwham)

12 liter slagroom

6 goed gesloten agretes (de mollige zijn te zacht)

1 banaan

1 boeren Saint Nectaire

3 merguezworstjes

zout en peper

4 zure haringen (gehakt), eigen toevoeging

Bereiding:

Leg de avond van tevoren de kinou in de 12 liter slagroom. (kinou wordt moddervet gegeten) Timmer de agretes op hun kop, hak ze op de bekende manier en zet ze opzij. De kinou is klaar als hij alle room heeft opgezogen. Vermeng de agretes met de banaan en de Saint Nectaire en kruid het geheel met zout en peper. Breek de kinou open, leg er rustig de agretefarce in, druk hem in een terrinevorm en druk alles goed aan zodat het past. Garneer met de rauwe merguez en sluit de terrine. Verhit de terrine op een hoog vuur tot de kinou ontploft. Eet hem goed heet. Serveer er de gehakte zure haring bij.

De lente op tafel van Stéphane Reynaud (ISBN9789059566002) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl en kost € 14,95

Leermeestersdag, lekker en leerzaam.

 foto: gin van V2C

Leuk lekker en leerzaam. Of moet ik deze drie woorden andersom schrijven in deze blog. Het maakt eigenlijk niet uit , want de Leermeestersdag 2015 was het allemaal. Gereons Keuken Thuis sprong maandag op zijn fiets in de richting van Galenstraat. Einddoel De Kweker, een horecagroothandel, die is gevestigd in de spreekwoordelijke buik van Amsterdam, Ik noem het nog steeds de Centrale Markthallen. Het kloppende foodhart in west. Niet te verwarren met de hipster foodhallen in de Kinkerbuurt. Nee, vanuit hier wordt de horeca in Amsterdam bediend. Een mooi locatie om bijgepraat te worden over de trends in de horeca, ster koks in spe en hun leermeesters te leren kennen en te proeven.

Deze middag werd georganiseerd door het ROCvA, een podium voor gastronomisch talent, zoals ze zelf zeggen. En dat willen ze delen. Na de ontvangst trapte Hans Steenbergen van Food Inspiration Magazine de middag af met een presentatie over trends in het foodlandschap. In aansprekende sheet liet hij allerlei ontwikkelingen de revue passeren. De staat van de technologie, nieuwe kookprocedés, die bijvoorbeeld door Jonnie Boer en René Redzepi (NOMA) worden ontwikkeld. de aandacht voor (on)gezondheid met een stuitend voorbeeld van een hamburger van 8000 Kcal. De reactie hierop in de purify food trend, puurder en eerlijker eten. Geen processed food meer, want dat begint zo langzamerhand  de grootste vijand van de mensheid te worden. Eerlijk en gezond. Vooral weer zelf koken. Andere en meer eetmomenten. De horeca zal zich deze dingen eigen moeten maken. Want de wereld verandert snel. Een mooie taak dus voor de komende generatie koks.

Hans besteedde ook nog aandacht aan ambacht, aan de nieuwe agrarische wereld. Zelf verbouwen en het verkopen in een hippe setting. Ambachtelijke bieren drukken de grote speler uit het schap. De boer wordt de held van de toekomst. En samen een koe delen, waarom niet?  Een andere trend is de feminisering, de vervrouwelijking van food. Aparte chocolademelkbarretjes, lichtere porties, het 80/20 principe. De spreker besloot met een verhaal over story telling. Een illustratieve foto van de inauguratie van de paus in 2005 en 2013 liet duidelijk zien dat de wereld er steeds meer bij is. Dus daar moet de horeca op inspelen. Food 2.0

Na deze inspirerende woorden was het tijd om te gaan proeven in de hallen van De Kweker. Onder leiding van Alice Reemst en Wil Kauffman (bekijk zijn filmpje onder aan deze blog) bezochten we enkele workshops met mooie producten.

We proefden witte wijnen van Wijnhoeve De Kleine Schorre, pinot blanc, gris, auxerrois en rivaner. Een mooi Nederlands product dat niet zou misstaan in de Nederlandse horeca. Via een omweggetje met bio wijnen uit Zuid Afrika belandden we bij de gin van V2C. Een ambachtelijk product in mooi varianten. De jongens zijn net gestart en hun product heeft potentie.

We dronken thee met fruit onder een theelaagje, gemaakt door ster leerlingen van ROCvA. We proefden Reypenaar kazen in combinatie met whiskey’s. Een leuk gevonden concept. Daar kan Gereons Eatery & Winery ook wel iets mee.We proefden mooie eendenborst en een kieken. En werden getrakteerd op Spaans varkensvlees en serranoham.

Het was een lekker en leerzaam programma. Georganiseerd voor en door enthousiaste leermeesters en hun leerlingen. dat belooft nog wat in de toekomst van food 2.0  Ik heb veel opgestoken. Je zou bijna zeggen dat er ook voor foodbloggers (in spe) opleidingen zouden moeten komen, maar dat is volgens mij de toekomst van food 3.0

https://www.youtube.com/watch?v=eFtB_o2TL10

 

Ik heb een dip hummus

 foto: hummus dip

Hoemmoes, hummus, houmous, hoemoes. Vele schrijfwijzen voor een dip uit de Levant. Van kikkererwten of kekers. (de naam van de Romeinse staatsman Cicero betekende kikkererwt, maar dat terzijde) Met of zonder sesampasta. Voor ieder wat wils deze dip.

Hummus is een handig gerecht voor op een druilerige zaterdag in maart. Of als de #cookingvibes in Gereons Keuken Thuis een dipje hebben. Of tijdens een maartse #kookstaking. Je zet het in een handomdraai op tafel. Het zit vol vezels en voedingswaarde. Hummus voor bij geroosterde karbonaadjes, bij een glas rosé of met wat crudités op een bordje vooraf. Of bij een easy Griekse maaltijd met spanakopita en keftedes.

Instant lentegevoel op tafel. Weg dip. Je kunt er eindeloos mee variëren. Met wat bietjes voor een mooie roze kleur of met koriander voor een pittige bite Schuim het internet maar af voor dit gerecht. Er zijn al eindeloos veel varianten bedacht. Ik maak de dip hummus altijd met wat citroenrasp en veel peterselie. Ik maal de kekers niet maal fijn zodat er wat structuur overblijft. Hoort dat zo? Misschien niet, maar één hap hummus en weg is de dip. Letterlijk en figuurlijk.

Nodig:

1 grote pot kikkererwten

1 citroen geperst

2 tl citroenrasp

4 tenen knoflook

1/2 bosje peterselie

olijfolie

1 tl chilipoeder

2 tl komijnpoeder

peper en zout

lauw  water

Bereiding:

Doe alle ingrediënten in een smalle hoge kom en maal met de staafmixer op hoge snelheid tot een mooie gladde massa. Indien het te droog wordt kun je altijd wat water en extra olie toevoegen. Maak op smaak met wat peper en zout. Laat de hummus afkoelen in de ijskast.

 

Salmagundi van Sally Butcher

 foto: Salmagundi

Eerst was er Veggiestan, daarna Snackistan. Nu is er Salmagundi. Wat? Salmagundi, het klinkt als een Oosterse toverspreuk of een fancy scrabblewoord, maar niets is minder waar. Salmagundi is een 17e eeuws Engels woord voor salade, een geassembleerde salade met van alles en nog wat. Dus niet alleen groene blaadjes.

Wat Joanne Harris deed met chocola, toveren, doet Sally Butcher vanuit haar winkel Persepolis in Peckam,, toveren met salades. Van over de gehele wereld. Op een sprookjesachtige wijze. Salmagundi noemde ze dit nieuwe kookboek, vol verse, warme, koude, simpele, uitdagende en exotische salades.

In de inleiding duikt Sally Butcher in de herkomst van de salade, waar ook ter wereld. Vanaf de Romeinen,  via de Fransen, de Engelse wijze van saletting, het Midden Oosten tot aan de Nieuwe Wereld. Gewoontes, anekdotes alles komt aan bod. Traditioneel en hip. Je merkt dat Sally Butcher niet alleen recepten noteert maar ook schrijft, verhalen vertelt. Dat geeft het boek die magische touch.

De reis in recepten en gedachten begint in hoofdstuk 1, de basis van de salade, kruiden en bladgroenten, botersla hapjes met avgolemono-dressing (Grieks). Butcher vertelt iets over Min  de Egyptische god van sla en seks. En die Egyptische goden waren mooie jongens voegt ze er schalks aan toe. Een tabouleh van kruiden, foerageren in de stad.

Het tweede hoofdstuk gaat over (blad) groenten, met een palmharten salade van Mauritius, een Spaanse gazpacho salade en rode coleslaw uit Carolina.

Dan tovert de schrijfster verder met wortelgewassen en pompoenen. Een patatas bravas salade, een salade van boterpompoen uit Perzië en remoulade van gemengde knollen, die ze leerde kennen in een chic restaurant, waar ze ooit werkte.

En het het verder in het boek met bonen, een hoofdstuk vol beproefde salades met kikkererwt, faglioili en linzen. Daarna volgende de granen en de pasta. Sally Butcher geeft een recept voor een strandsalade, er vanuit gaand dat iedereen zeewier zou moeten eten. Een salade vol palourdes, tomaat en look overgoten met een zeewierpesto,  Dat moet ik zeker eens een keer in Gereons Sea Spot proberen.

Rijst komt in het volgende hoofdstuk aan bod. In een salade van pindakaas en zwarte rijst. Daarna kaashoofdstuk. Gevolgd door vis, met de emblematische salade Niçoise, waar Fransen zo heerlijk over kunnen discussiëren. Nu eens met al dan niet authentieke extraatjes. Een visuitstapje naar Noorwegen ontbreekt niet. Vlees mag ook niet ontbreken in het boek in de vorm van Duitse hamsalades en een deftige Franse rundvleessalade van styliste Valerie Berry.

Sally Butcher sluit de saladeparade in Salmagundi af met fruitsalades, als toetje. De uitvinding in 1896 van Oscar Tschirky de Waldorf salade. De Perzische variant van Sally en de bij veel Nederlanders bekende roedjak.

Het boek geeft nog wat toegiften in de vorm van dipsauzen, dressings en versiertrucs.( nee niet voor in de bar)

Salmagundi, ik begin eindelijk aan het woord te wennen, is een boek vol inspirerende recepten, achtergronden en verhalen. Ik kende deze schrijfster niet, maar moet zeggen, dat haar wijze van onderzoek, beschrijvingen en recepten mij erg aanspreken. Voeg daarbij dat het boek voorzien is van mooie foto’s en een cover vol arabesken. De magische reis is compleet. Een reis om de wereld in vele salades. Salmagundi, een boek om keer op keer weer op te pakken.

Salmagundi, inspirerende en originele salades uit het Midden Oosten en verder (ISBN 9789045204383) is een uitgave van Karakter Uitgevers, www.karakteruitgevers.nl

Het boek is te koop voor € 24,95

Easy Monday, ciabatta uit de oven.

 foto: gorgonzola boekje

Het is de eerste maandag van maart. Een makkelijke maandag. Ik ga vandaag assembleren, niet koken. Easy Monday, ciabatta uit de oven. Soms heb je van die periodes, opgeslokt door belastingaangifte, instanties en mobiele providers, dat koken een sluitpost wordt. Om maar in boekhoudtermen te blijven.  Gelukkig kreeg ik vorige week tijdens een etentje met lieve vrienden een leuk boekje over gorgonzola. De sticker voor wie het bestemd was hadden zij er al op geplakt. Want met dit soort boekjes doe je Gereons Keuken Thuis een  groot plezier. Inspiratie genoeg voor een witloof van bij ons met gorgonzola, een zondagse salade met resten kip, spinata, ansjovis en gorgonzola. #nowaste  En op deze maandag een belegde ciabatta uit de oven. Biertje erbij pronto!

Nodig 4 personen:

1 ciabatta

100 g salami of spinata Romana

1 bol mozzarella

1 stuk gorgonzola

1 blikje tomatenpuree

2 tl gedroogde oregano

zakje rucola

zwarte peper uit de molen

balsamico azijn

olijfolie

Bereiding:

Snijd de ciabatta in vier stukken. Meng 2 el tomatenpuree met de olijfolie en smeer dit op het brood. Verwarm de oven voor op 180 graden. Beleg de stukken ciabatta met mozzarella, salami en brokjes pittige gorgonzola. Bestrooi het geheel met wat oregano en zwarte peper. Laat het geheel 15 minuten bakken in de oven. Serveer direct op een bordje met een handje rucola en een drupje balsamico azijn.

 

Vintage kookboek, Elle Cuisine

 foto: vintage kookboek

Je gaat op een willekeurige middag even snel de deur uit om een vergeten boodschap te halen. Je fietst naar de supermarkt, maar onderweg lonkt de kringloopwinkel. En dan specifiek de boekenafdeling van de kringloopwinkel. Nog specifieker de kookboekenafdeling van de kringloopwinkel. Gereons Keuken Thuis kan daar namelijk niet genoeg van krijgen. Snuffelen tussen de boeken, tussen de bladzijden, vaak beschreven door de vorige eigenaar of met een boodschappenlijstje ertussen. Zo heb ik al heel wat leuks voor een prikkie gekocht. Zoals een wijnboerenkookboek, een kookboek van het vermaarde Hongaarse restaurant Gündel en een werkje over mosselen.

Deze week was het weer raak, In het schap stond Elle Cuisine, menus et recettes, geschreven door Mapie de Toulouse-Lautrec (inderdaad familie van), ergens in de jaren 50 van de vorige eeuw. Een vintage kookboek, dat je inzicht geeft in de Franse keuken van de fifties. Het kookboekje staat in schril contrast met een Nederlandstalig boekje, dat ik heb uit dezelfde periode. De Nederlandse versie is veel kariger dan de Franse.

Het boekje behandelt allerlei situaties, waarin de moderne Franse huisvrouw of -man kan belanden. Het vintage kookboek start met, hoe Frans, de keuze van de wijn. Logisch, want in de jaren 50 was wijn nog volksdrank numéro un.

Daarna gaat het verder met het hoofdstuk “Seule pour déjeuner” lichte lunchmenu’s, zoals een croque-monsieur, gevolgd door een salade à la Constance en als dessert een crème au Cointreau. Of wat te denken van makreel uit de oven, pilavrijst met saffraan en een Vlaamse fruitsalade. Allemaal licht verteerbaar, want de dame des huizes denkt ook aan haar silhouette.

In het volgende hoofdstuk komt een jeugdvriendin voor het diner. Dat is smullen van hamcroquetjes, gegrilde tong met riz créole en sinaasappels uit de oven.

Een ander hoofdstuk is ingeruimd voor een diner en tête à tête met de echtgenoot. Hij wordt na een drukke dag verwend met kleine quiches Lorraines, koolvis op de wijze van Nice met een salade en een witte wijn crème.

Hierna breidt het gezelschap zich uit, man neemt zijn kameraden mee, de kinderen hebben honger, de hele famille schuift aan voor de zondagse lunch. Mevrouw organiseert een soirée dansante met dito koud buffet. Er wordt gepicknickt in het park. Gebarbecued, cuisine en plein air En als laatste hoofdstuk is er de goûter (thee) voor het kinderfeestje.

Wat een plezier straalt dit boekje uit. Huppakee alles in een handomdraai, geïllustreerd met vrolijke tekeningen. Het werkt aanstekelijk. Laat het nu goed uitkomen, want volgende week organiseer ik een kleine wijnproeverij. Ik ga eens kijken hoe de dame uit dit boekje dat aanpakt. Wordt vervolgd….

Wijnproeverij Gereons Eatery and Winery

Wijnproeverij organiseren aan huis of in uw bedrijf?

004

Ook zin in een middag of avondje wijnproeven met vrienden, familie of collega’s?
Dan moet u zeker eens een wijnproeverij van Gereons Eatery and Winery organiseren! Wat hebt u nodig? Een goed humeur en een aantal andere wijnliefhebbers. Gereons Eatery and Winery neemt alles mee, niet alleen de wijnen maar desgewenst ook bijpassende hapjes. Geef ons door waar en wanneer u uw proeverij wilt organiseren en wij verzorgen deze.

Hoe organiseert u een wijnproeverij?

U hebt minimaal 10 personen van 18 jaar en ouder nodig. In bezit van een grote tafel? Dan kunnen we direct aan de slag en zorgen wij voor de rest!  Een staande proeverij kan natuurlijk ook!  Ik neem de wijnen, wijnglazen, proefformulieren, pennen en eventueel de hapjes mee.
U leert in informele sfeer proeven en beoordelen, hoe wijn en spijs te combineren en nog veel meer!  De gastheer/vrouw ontvangt van ons een lekkere fles wijn.
Een proeverij duurt ongeveer 2- 2,5 uur.

Prijzen vanaf € 35,- per persoon.

Wilt u ook eens een Gereons Eatery and Winery wijnproeverij organiseren?

Neem dan contact met ons op via  mail gereonseateryandwinery@gmail.com

of  bel  06 21 88 33 84

Cooking vibes in Gereons keuken thuis.

 foto: meloencarpaccio

 

Het is februari. In mijn hoofd knettert het van de indrukken, gedachten, ideeën en vibraties. Laat ik het cooking vibes noemen. Ik ben toe aan iets nieuws of iets anders. Cooking vibes in Gereons Keuken Thuis Het zal het geluid van de nakende lente wel zijn. Of de brainstorm over nieuwe wijnproeverijen. Nieuwe wijnsmaken combineren met lekkere hapjes. Of kwam het door de meloen carpaccio van Jonathan Karpathios, bij de presentatie van zijn nieuwe boek deze week. Hij voegt echt een nieuwe dimensie toe aan Frans koken met verse producten. De passie, waar hij dat mee doet.

 foto; ieder zijn passie (Flo)

Passie is een belangrijk ingrediënt bij het koken. Ik ruik een gerecht vaak al voor er één handeling is verricht in mijn keuken. Visualiseer dan al wat ik wil maken. Droogkoken heet dat. Ieder heeft zo zijn eigen passie. (of merkwaardigheid?) Daarvoor moet je andere dingen laten. In januari nam ik me voor te stoppen met inzendingen voor het foodblogevent. De laatste over verbinding stuurde ik onlangs in. Ook Talk and Table staat op een laag pitje na de laatste keer met Martin Morales. Wat er voor terug komt is nog niet geheel duidelijk, maar het zal vol cooking vibes zijn.

 foto: karbonaadje in een korstje

Cooking vibes. Het is heerlijk om elke maandag of dinsdag wat groente te halen op de Ten Kate markt te halen. Koffietje in de Foodhallen West en via de slager terug. Dan begint het grote puzzelen in Gereons Keuken Thuis. Wat ga ik maken? Varkensvlees met jenever van bij ons? Een kippetje met wat leftover groente in een cazuela. Of toch maar weer eens karbonades in een korstje met een sausje of gremolata? Flesje Beaujolais erbij? Er is nog zoveel te ontdekken.

 foto; ragout in het pannetje

Cooking vibes in een ragoutje van de kip van de dag ervoor. Een salade met wat stukjes kip. Het thema  #nowaste heeft een vast plekje gekregen in mijn keuken. Ik merk dat dit een leuke lente gaat worden, vol nieuwe recepten, maar ook verhalen. Verhalen over eten, drinken en nog veel meer. Verhalen voor mijn nieuwe boek en Route. In die zin ben ik wel literair, ik bedoel culinair. Zo zie je meer wat er gebeurt als het knettert in je hoofd op deze zondagmorgen. Cooking vibes.

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten