Foodybox zomereditie.

 foto: de inhoud van de foodybox

Daar was hij dan. Het begint een beetje een traditie à la pakjesavond te worden in Gereons Keuken Thuis. Het uitpakken van de foodybox zomereditie van De Kroon op het Werk. Robert en zijn team doen elk seizoen hun best een leuke doos vol leuke producten af te leveren. De eerste foto’s van de inhoud kwamen Gereons Keuken Thuis op de social media te staan op: “Jij met pakjes en zakjes?”

 

foto: knäckebröd met geitenkaas

Inderdaad Gereons Keuken Thuis met pakjes en zakjes. Waarom eens een keer niet? Nu kan ik met veel pakjes en zakjes nooit zo goed uit de voeten. Echter, ik vind veel kant en klare producten soms wel handig om in huis te hebben. Voor die momenten zonder inspiratie en energie. En ik denk dat voor vele anderen dat ook zo is. Bovendien kun je niet altijd wilplukken en vers koken.

foto: de emblematische soupe van tante Doubs

Snel ontbijten op deze “zonnige” eerste dag van de zomer met de Maaslander jong belegen geitenkaas, die ik aantrof in de box. Een vlugge lunch vandaag met Provençaalse soep (van mijn tante Doubs). Ik gebruikte er een lepeltje van de Dutch Spice kruiden in voor de pit. Het kant en klare pizzadeeg van ma tante Fanny opent ook mogelijkheden. Daar ga ik snel eens een calzone mee maken. En de hoemmoes van Sabra, weliswaar kant en klaar, en ja, ik maak hem vers lekkerder, kwam gisteren prima van pas na een dag trendwandelen door Amsterdam West.

 foto: vlug wat gegrild vlees en groente.

Koek van Peijnenburg gaat er altijd in. De producten van Mei Asia bevielen eerder ook al goed. Ga zeker eens misosoepje maken. Met hun Japanse misopasta. Zag al een recept van Es Factory langskomen. De Giardini’s Original Caesar dressing kan ook wel ergens in worden verwerkt, net als de roomkaas van de Zuivelmakers.

Is er dan niets wat niet beviel? Ja, maar omdat te noemen vind ik niet de toon van deze blog. Want wat de foodybox, met bij supermarkten te verkrijgen producten vooral doet, is mij het makkelijk maken. That’s it op deze mooie zondag.

My New Roots, Sarah Britton.

 foto: My New Roots

De zon staat hoog boven Frankendael in de Watergraafsmeer op deze woensdagmiddag in juni.. In dit mooie stadspark ligt restaurant De Kas, waar het restaurant in kassen hun eigen groente kweken. Voor op de menukaart,

Op deze mooie locatie schoof Gereons Keuken Thuis aan voor een bijzonder middag. De presentatie van een bijzonder boek door een stralende schrijfster. My New Roots van Sarah Britton, Canadese met een blog, http://mynewroots.org/site/ waar vele blogschrijvers van dromen. Niet alleen in styling, recepten, maar ook in aantallen volgers. Sarah volgde een opleiding aan het Instituut voor Holistische Voeding. Ik ga niet uitleggen wat dat is, dat valt buiten deze recensie. In ieder geval was de schrijfster van dit kookboek er zo vol van dat zij tegen haar toenmalige partner niet uitgepraat raakte over deze manier van voedingsleer. Hij stelde voor, dat ze er over ging bloggen en de rest is history, net als deze relatie.

Nogmaals gooide de dame het roer om en belandde in Kopenhagen, stad midden in de natuur. Zij ging werken in een vegetarisch restaurant, waar ze heel wat mooie kneepjes van het vak leerde. Zoals iets zuurs toevoegen aan een soep. Sarah Britton beschrijft dit als de heilige drie eenheid in haar recepten.

Duidelijk werd dat er een boek moest komen, geïnspireerd op haar vegan lifestyle, maar zonder het gezondheids wijsvingertje, dat je tegenwoordig veel hoort en leest. En ze is daar in geslaagd. Meer nog tijdens deze presentatie op deze mooie zomermiddag in Amsterdam.

Als een stralend zonnetje nam Sarah het woord en vertelde over haar ervaringen met plantaardig eten, haar alternatieven, want daar staat het boek vol mee. Sarah is een kunstenares in smaken. En een ontdekkingsreizigster. Ze ontleedt wat de natuur per seizoen brengt en maakt er mooie gerechten mee, zowel op het plaatje maar ook in de smaak. Bijvoorbeeld haar avocado ijs deze middag met rauwe chocola. Puur, eenvoudig en vol smaak.

My New Roots start met essentiële technieken, zoals peulvruchten en granen koken. Zelf ghee, geklaarde boter maken. Noten- en zadenmelk, pasta, kiemen. Alles wordt duidelijk uitgelegd met verklarende tekens voor vegetarisch en vegan.

Dan komt de LENTE, met freekehburgers met snijbiet,  lentekoolbladeren met couscous en ingemaakte meiraap.  Elk recept wordt ingeleid met een korte uitleg,

We gaan naar het tweede en derde seizoen. Vroege en late ZOMER. Hierbij legde Sarah aan de aanwezigen uit dat deze tweedeling van belang is gezien de totaal verschillende producten uit de natuur aan het begin en einde van dit seizoen. Een pecannoten-crunch met bruine rijstsuikersiroop. Zuring-hoemmoes, die we proefden tijdens de bijeenkomst. Wat heerlijk zuring en overal wild te plukken. Speltpizza’s.

De later ZOMER breng andere smaken. De zomerzon heeft zijn best gedaan op fruit, dat volop te verkrijgen is. Voor kokosmelkpudding met blauwe bessen. Explosief courgette-maisbrood. En de uitvinding van Sarah: een BLT sandwich met homemade kokosspek. Zij noemt het letterlijk spekkie voor je bekkie!

De HERFST heeft andere kleuren en geuren, zoals pain bagnat met een vega-tonijnsalade. De vanille roos appelcider, die we proefden. Fris en niet zoet!  En wat te denken van een chocolade chili met tien specerijen.

Het jaar is rond met WINTER, gegrilde grapefruit, cranberry wortelcake en coquilles van prei. Wat een trukendoos vol natuur in gerechten.

Sarah Britton sluit het boek af met tips voor je voorraadkast.

My New Roots is een avontuurlijk boek over koken met producten, die de natuur je biedt. Zonder ergens wijsvingerig te worden over gezondheid etc. Want daaraan heeft Gereons Keuken Thuis een broertje dood. Sarah Britton is een creatieve en onderzoekende kok. Dit komt in alles naar voren in het boek. Zij schuwt het experiment niet. Gaat voor smaak. Allemaal punten, die dit boek met kop en schouders boven andere vegan/vegetarische kookboeken laat uitsteken. Well done! En in Gereons Keuken Thuis staat er nu weer een werk waar ik behoorlijk wat keukenvlijt en ideeën uit kan putten. (misschien wel met toevoeging van wat vlees of een dash tequila in het avocado-ijs maar dat terzijde)

My New Roots van Sarah Britton (ISBN 9789045211718) is een uitgave van Karakter Uitgevers, karakteruitgevers.nl  en is te koop voor € 24,99

A propos: Wil je Sarah Britton zelf ontmoeten, ga dan zaterdag 13 juni naar Haarlem, @boekhandel de Vries, waar zij van 12.00 tot 14.00 uur haar boek signeert.

 

Trappist, de tien heerlijke bieren.

 foto: trappist, de tien heerlijke bieren.

Trappist, wie is er niet groot mee geworden, schreef ik een week of twee geleden op Facebook. De reden hiervoor is het mooie boek, Trappist, de tien heerlijke bieren van Jef van den Steen, dat ik in de post aantrof. Ik herinner me meteen dat ik, 17 of 18 jaar oud, naar Oirschot fietste en daar op terras voor het eerst een glas trappistenbier dronk, met een scheutje grenadine. Sindsdien heb ik menigmaal een kelk  met dit bruine bier gedronken. Uit Westmalle, Westvleteren, Chimay, Rochefort, La Trappe enzovoorts.

Trappist, bier dat je niet moet verwarren met abdijbier, want wereldwijd zijn er tien kloosters, die dit predicaat mogen voeren. Net als de tien crus uit de Beaujolais. En over dit fenomeen schreef Jef van den Steen een lijvig boek.

De orde der Cisterciënzers of trappisten is een oude kloosterorde, die leeft volgens het adagium van de heilige Benedictus “ora et labora“. Bid en werk. Sinds hun oprichting in 1098 hebben de trappisten altijd producten gemaakt, om in hun levensonderhoud te voorzien. Brood, kaas, wijn (Bourgogne) en natuurlijk bier. Trappistenbier, gul en donker in je glas.

Dit bier verwierf door de eeuwen heen internationale faam en vanuit alle tien kloosters wordt dit bier nog steeds verhandeld. Met groot succes.

Het boek start met een algemene inleiding over de trappisten orde, het bier en de herkomstbenaming. De schrijver besteedt aandacht aan de criteria  van het zogenaamde ATP, een authentic trappist product. Hieraan voldoen de tien bieren, die trappist heten.

Hierna wordt het maken van het bier besproken, de hoge gisting, de hergisting op fles, het brouwen en de eerbied voor de natuur. Dit geeft trappistenbier zijn smaak, naam en faam.

Daarna gaat Jef van den Steen op reis. Naar Westmalle met zijn bruine dubbel- en blonde tripeltrappist. Naar Westvleteren met zijn vijf soorten bier. Via Chimay in het hart van een mijngebied met zijn sterke bieren naar Mont des Cats in Frans Vlaanderen (zonder ATP).  De volgende stop is Rochefort, waar kloosterzusters in eerste instantie het bier brouwden. We naderen Nederland, de schaapskooi, beter bekend als La Trappe met een groot bestand aan trappistenbieren. Je moet ze allen eens gaan proeven daar in Berkel Enschot. Volgende halte Orval genoemd naar de vallei van het Keltische riviertje de Aura. Zij maken ook kaas. En natuurlijk hun bier in de kenmerkende bolle flesjes.

De Achelse Kluis, ik ben er meerdere malen geweest op de grens van Nederland en België. Fiets er eens naartoe, een mooie tocht door dit Kempisch paradijs en laaf je met hun trappist.

We gaan naar Neder-Oostenrijk, Engelszell. De trappisten maken honing en natuurlijk bier, Gregorius genaamd.

Het volgende klooster uit deze top tien is Zundert, land van Vincent van Gogh, bloementelers en de trappist van het klooster Maria Toevlucht.

Het boek besluit met het Canadese verhaal van Spencer, Our Lady of the Valley, gelegen vlak bij Montréal en het enige klooster buiten Europa. De monniken produceren hier confituur en bier, zoals de Spencer Trappist Ale.

Trappist, die tien heerlijke bieren is een mooi geschreven en volledig boek. De schrijver heeft kosten noch moeite gespaard zich te verdiepen in de geschiedenis en het leven van de bier brouwende monniken. En de plekken waar zij dat doen. Jan Crab, fotograaf illustreert de verhalen met ingetogen foto’s. zoals het leven van de Cisterciënzer orde is. In het korte bestek van deze blogpost is het moeilijk om alle facetten te belichten. Dat doet de schrijver wel.  Een boek vol terroir en mooie verhalen voor de bierliefhebber. Ik vind de opzet geslaagd. Dit boek is uiterst geschikt om telkens weer te lezen onder het genot van tja, natuurlijk een mooie kelk trappist.

Trappist, de tien heerlijke bieren,  Jef van den Steen (ISBN 9789059086135) is een uitgave van

Davidsfonds Uitgeverij, davidfondsuitgeverij.be en kost € 34,50

Pasta van tante Canasta.

 foto: pasta van tante Canasta

Regelmatig plaatst Gereons Keuken Thuis recepten als “soep van mijn tante Doubs” of “pasta van mijn tante Canasta”op Twitter en Facebook. Natuurlijk zijn deze tantes fictieve dames. Ontsproten aan het proces, dat tijdens het koken ontstaat. In de keuken kan ik namelijk dromen, verhalen verzinnen of liedjes. Ja  liedjes, want ik zing en neurie heel wat af tijdens het kookproces. (zachtjes dan)

Zoals sommigen weten leiden deze dromerijen tot een keur aan sprookjesfiguren. Pelle, maître Ronsard, Knøbbig, Madeleine, meneer Zimbo, Brodgøde en Luigi Spirali. Zij beleven allemaal spannende avonturen op gereonsverhalen.blogspot.nl  En vaak geven ze een naam aan een gerecht zoals pasta van tante Canasta. Een easy tante, die Canasta Spirali, die altijd makkelijke gerechtjes maakt om de maagjes te vullen in Gereons Keuken Thuis.

Tante Canasta heeft altijd wat in huis, een restje spek, zongedroogde tomaatjes, wat uien, een zakje spinazie of veldsla. En pasta. In een handomdraai tovert Canasta daarmee een schotel op tafel. Althans zo verbeeld ik me dat als ik in mijn eigen ijskast tuur.

Vandaag dus een restjes recept, want #nowaste blijft nog steeds belangrijk in Gereons Keuken Thuis. Macaroni met geblancheerde spinazie, spekblokjes, paprika en tomaat. Een flinke snuif peper en Provençaalse kruiden en een dash Ligurische olie van de markt in Ventimiglia. (daar komt de familie Spirali vandaan)  En pronto is de pasta van tante Canasta. Mangia bene stare bene! Een glas syrah rosé erbij van Wild Pig wineries.

Nodig:

1 blok gerookt spek van 250 g

1 paprika

200 g spinazie

12 zongedroogde tomaatjes

2 takjes basilicum

400 g macaroni

1 ui

4 tenen knoflook

extra vergine olijfolie

1 el provençaalse kruiden

zout en zwarte peper uit de molen.

Bereiding:

Wel de zongedroogde tomaatjes in wat warm water (1/2 uur). Snijd de ui, rode paprika in blokjes. Hak de tenen  knoflook fijn. Snijd de spek in grote blokjes. Breng water aan de kook en blancheer de spinazie kort. Giet af en laat de spinazie uitlekken. Bak de spek uit en laat deze op vel keukenrol uitlekken. Bewaar wat van het spekvet. Doe een eetlepel olie in de pan en fruit de ui, paprika en knoflook kort aan. Voeg de spek weer toe. Kook intussen de macaroni beetgaar, giet af en voeg toe aan de spek, paprika en ui. Doe de spinazie erbij en de gescheurde basilicum blaadjes. Maak het geheel op smaak met de provençaalse kruiden, zout en flinke draai zwarte peper. Roer een flinke scheut extra vergine olie door het gerecht. Serveer de pasta in een schaal.

 

Gereons kookboekenhoek.

foto: kookboekenhoek

Het begon allemaal met een klein rijtje boeken in mijn keukenkast. De kookboeken, die ik het meest gebruikte, hadden daar hun plekje. Lekker snel bij de hand in Gereons Keuken Thuis. Andere kookboeken bevonden zich her en der verspreid in mijn flat en elders. In kisten, onder het bed of in een kast. Andere boeken verhuisden naar Gereons Sea Spot. Vanaf het moment dat ik begon te schrijven over eten en wijn groeide het aantal kookboeken gestaag. Recensie-exemplaren, vintage kookboeken, Franse kookboekjes en route, wat ik zelf her en der aanschaf, het thuisafgehaald kookboek en mijn eigen kook- en leesboek. Wat ontstond was chronisch ruimte gebrek op de keukenplank. Bovendien is dat de plek om te koken, niet om te lezen. Het was allemaal niet praktisch. Nu had ik nog een klein hoekje in mijn flat over. (Nee, niet het balkon, daar staat al een plantenverzameling) In de hal waar ook mijn bureautje staat. Met wat passen en meten was er precies plaats voor een instapmodel boekenkast van een Zweeds woonwarenhuis. Gereons kookboekenhoek was een feit. Daar staat nu mijn hele culinaire bibliotheek te pronken. (Op de boeken die aan zee zijn na)  Alle titels op een rij, gerangschikt op land, thema of favoriete schrijver. Aangevuld met boeken, die over eten verhalen. Een speciale plank vol wijnboeken. Ik ben een gelukkig mens. Zoveel culinaire wijsheid en zoveel mooie verhalen op de plank. Een bron van inspiratie voor mijn blogs en voor mijn kookworkshops. Input voor mijn wijnproeverijen. En een stok achter de deur om Gereons Keuken en Route te voltooien. Verhalen uit de stad, vanaf de campagne en aan de kust, gelardeerd met recepten.

Vandaag een variatie op een oud recept, dat eerder in mijn boekje Gereons Keuken Thuis stond. De worstjes van de wijnboer.”Salsicce arrostite con uve al vinaio“.  Deze keer gaan ze niet in de oven, maar gewoon met de gekruide olie op de barbecue.  Prima voor een al fresco avondmaal onder de pergola. Een stevig glas Chianti erbij.

Nodig (voor 6 pers.)

150 ml olijfolie

2 el verse rozemarijnblaadjes gehakt

2 tl anijszaad

2 tl venkelzaad

gemalen peper

1 kg varkensworstjes

800 g druiven wit en blauw gemengd

peterselie

Bereiding:

Verwarm de olie in een steelpan op laag vuur. Voeg hieraan de rozemarijn, de anijs- en venkelzaden toe. Een flinke hoeveelheid gemalen peper. doe een deksel op pan en laat 15 minuten trekken. Je krijgt zo een aromatische olie. Prik met vork de varkensworstjes in en wel deze 5 minuten in niet kokend water.

Steek de barbecue aan of de elektrische grill. Leg de worstjes op het rooster en bestrijk deze met de aromatische olie. Rooster de worstjes tot ze gaar zijn. Pak de druiven in in aluminium folie en leg deze op de barbecue. Laat de druiven warm worden tot ze open gebarsten zijn.

Serveer de worstjes in een schaal met de druiven en wat gehakte peterselie. Geef bij dit gerecht een geroosterde sneden boerenbrood.

 

Kalfsstoof met olijven.

 foto: Gereons Sea Spot

Het is lente, de zon, mijn balkon en de blauwe luchten nodigen uit tot het betere buitenleven. Licht en luchtig. Eten al fresco in Gereons Keuken Thuis. Ik kan daar niet genoeg van krijgen. Dromerij, want vandaag kwamen nieuwe gasten aan in Gereons Sea Spot. Dan wil ik op een vrijdag als deze niet nog uren in de keuken staan, maar meteen iets warms en zuidelijks proeven, zoals deze Corsicaanse kalfsstoof met olijven. Zacht kalfsvlees van de schouder met zwarte en groene olijven. Geen omkijken naar en met een salade in een handomdraai op de balkontafel gezet. Een lekker glas rosé van de Ile de Beauté erbij. En het Pinksterweekend kan beginnen.

Nodig:

800 g kalfsvlees in blokjes (schouder)

2 wortels

2 uien

2 takjes tijm, 2 laurierbladeren en 1 takje rozemarijn (bouquet garni)

2 tenen knoflook

1 el bloem

2 el olie

zout en peper

1 dl runderbouillon

1 glas witte wijn

50 g zwarte en 50 g groene olijven

Bereiding:

Snijd de wortels in stukjes, snijd de uien in dunne ringen. Pel de knoflooktenen en snijd ze fijn. Verhit een el olie en fruit de wortel, ui en look kort aan. Verhit in een stoofpan nog wat olie. Snijd het kalfsvlees in blokjes en bestuif met wat bloem. Bak het vlees rondom bruin. Voeg de ui en wortel toe en blus af met bouillon en wijn. Hang het bouquet garni in de pan en laat het geheel een uur stoven. Verwijder het bouquet garni. Voeg de zwarte en groene olijven toe en verwarm deze nog enkele minuten mee. Voeg als laatste peper en zout toe. Serveer dit gerecht met een lekker stevig brood en salade.

 

Foodblogevent mei, kruiden.

Het al fresco seizoen is nu al een dag of 10 geopend in Gereons Keuken Thuis. Alleen werken de weergoden niet echt mee. In ieder geval geeft dat wat extra tijd om eens na te denken over kruiden, het thema van het foodblogevent van deze meimaand. Ik had net een nieuwe batch kruiden geplant op mijn balkon. Ze worden nu geteisterd door valwinden. maar dat mag de pret niet drukken. Na regen komt zonneschijn.

Kruiden dus in een stevige saus met een bite, chimichurri, een al time favorite voor in de zomer. Voor op de BBQ.  Dat wordt mijn inzending deze maand. Hij stond al eens eerder in mijn kook- en leesboek. Een  makkelijk te maken salsa met de staafmixer. En voor de host van deze maand Oesters en Uien, het smaakt ook heerlijk op een rauwe oester. Verandering van spijs doet eten.

Chimichurri. Een pittige saus waar je je steak mee insmeert, je brood. En dan roosteren maar! Lekker sterk. De tranen in je ogen.  Een stevige  rode wijn van de malbec druif erbij en je Argentijnse asado is een fiesta. Denk eens aan een mooi glas rood van Bodegas ougenheim. http://gouguenheim.com.ar/

Nodig:
100 g gehakte peterselie

2 tl gedroogde oregano

4 tenen knoflook

2 el rode wijnazijn

1/2 el grof zeezout

peper

2 rode Spaanse peper in ringetjes 

5 el olijfolie


Bereiding:

Doe alle ingrediënten in een kom en maal deze met de staafmixer niet te fijn.  Voeg de olie en azijn toe om er een mooie emulsie  van te maken

Sterren van de hemel, Larisse van der Haar-Buijze

 foto; Sterren van de hemel.

De wens van haar zoontje Daan werd de missie van Larisse van der Haar-Buijze. Want hoe klein deze jongen ook was, Daan wilde dat iedereen iets lekkers kan eten, zelfs als je het niet mag. Een mooie wens en een mooie missie. Larisse voegde de daad bij het woord en schreef Sterren van de hemel, koken voor iedereen, met weglaten of alternatieven van/voor veel voorkomende allergenen. Een bijzonder boek, te meer omdat ik weinig kennis heb van allergenen. En ik het vaak lastig vind als ik kookworkshops geef. Wat zet je iemand die geen noten mag voor? Een bijzonder boek, omdat het uitgaat van lekker koken zonder vermanend vingertje Want dat is het beeld wat ik vaak heb als er over allergenen wordt gerept. Dat het iets zeurderigs heeft. Larisse opent je ogen in dit boek. Niets zeurderigs, gezellig eten ook als je iets niet mag. We maken er een uitdaging van. En daar houdt Gereons Keuken Thuis van.

Het boek start met algemene tips, alvorens aan de slag te gaan. een kruidenspieklijstje, ovenbereidingen, Larisse’s glutenvrije taartmix. Daarna besteedt de schrijfster aandacht aan onmisbare dingen in de keuken, sauzen, bouillon, kruidenmixen dressings en tafelzuren. Het volgende hoofdstuk heet een goed begin. en dat is het, vol basisrecepten voor allerlei eetmomenten.

Gevolgd door altijd lekker. Als je een druk bestaan hebt is er altijd nog een gaatje te vinden voor een lekkere snelle maaltijd. Supersoepen, zoals luilekkersoep uit de Römertopf, een favoriet van Larisse.

We gaan naar buiten in het hoofstuk erop. Koken in en uit de tuin. Zelf kruidenmengels vijzelen. Zelfs in de winter buiten koken met een warme muts en wanten. En dan die Rumtopf, ik proef de Betuwse smaken al. (zei deze blogger, die zelf is geboren in Tiel tussen het fruit, maar dat terzijde)

Verwenmomenten, Larisse is niet zo’n snoeperd, maar herinnert zich wel degelijk de roze Barbapapa taart. Een feest is niet compleet zonder taart. Net zo min als het Sinterklaasfeest dat is zonder kruidnoten. Er is veel aandacht voor allerlei feestelijke momenten, zoals de borreltijd, ook een favoriet moment van Gereons Keuken Thuis.

In het laatste hoofdstuk gaat Larisse richtig los! Echt cheffen, feestelijk eten, koken op hout. Een lust voor het oog en de smaak papillen. Fluweelzachte bietensoep, aspergerisotto (nu in het seizoen) en hachee van hert. Wow! Nog een dessertje van slimme wafels met warme bramensaus. Je avond kan niet stuk.

Iedereen moet kunnen genieten van lekker eten, zelfs als ze “niets”mogen. een mooie uitdaging, mooi geschreven, deze missie. Sterren van de hemel is een leerzaam boek, voor thuis, maar ook voor profs. Met aandacht voor de mensen. En als je het samen doet en samen van de maaltijd geniet is je missie voltooid. Daan had gelijk. Ik ga er mee aan de slag. Sterren van de hemel.

Meer info over Larisse, haar activiteiten en producten vind je op larisse.nl

Sterren van de hemel (ISBN 9789081764865) door Larisse van  der Haar-Buijze is een uitgave van uitgeverij Loopvis, loopvis.nl en kost € 29,95

Gereons Keuken al fresco

 foto: sinaasappel en route

Het is vandaag 1 mei, dag van de Arbeid, maar daar wil ik het helemaal niet over hebben. Inmiddels is Gereons Keuken thuis al danig in de al fresco stand geraakt. Door de blauwe zee, door de nog blauwere luchten en de warm gele bol die alle kleuren hier in Zuid Frankrijk radiant maakt. Al fresco eten als het ’s avonds wat koeler wordt, picknick op het strand met de zelfgemaakte tabouleh en broodjes of ergens met uitzicht op de Méditerrannée. Groenten van de Italiaanse markt, een mooie eendenborst, nog wat rawit pepertjes uit de foodybox van Kroon op het Werk en zelfgeplukte sinaasappel uit Hyères. Wat een feestmaaltijd levert dat op onder de Provençaalse luchten. Gereons Keuken al fresco.

Deze staat van zwelgen is niet eeuwigdurend. Ons kleine kikkerland lonkt over een paar dagen. Het zal wennen zijn, maar met een beetje redelijk weer en wat goede moed start ik het al fresco seizoen vanaf  eind volgende week. De grill weer naar buiten, olie maken in de door mij verzamelde flessen. kruidenpotten planten op het balkon. En koken maar in de buitenlucht. In ieder geval tot half september of half oktober. (Wie weet krijgen we weer een mooie Indian Summer)

Het al fresco seizoen kan mij niet lang genoeg duren. Dit jaar nodig ik jullie allen opnieuw uit jullie trouvailles op mijn blog te delen. Jullie favoriete buitengerecht voor zomerse lunches, barbecues of picknicks. het kan niet gek genoeg. Ik plaats deze op mijn blog en op 15 september maak ik de winnaar van een leuk kookboek bekend. Ga er snel naar speuren bij mijn rentrée in Nederland.Vandaag een recept voor hamburgers à la provençale met koude ratatouille. ( ik ga hierbij vanuit dat je nog een restje ratatouille in de ijskast hebt staan) We drinken er een koude Costières de Nîmes rosé bij.

Nodig:

500 g rundergehakt

2 el paneermeel

1 tl komijn

1 tl paprikapoeder

2 tl provençaalse kruiden

1 sjalotje zeer fijn gesnipperd

3 tenen (verse) knoflook

peper en zout

olie

restje ratatouille,

veldsla

citroenmayonaise

4 dikke sneden boerenbrood

Bereiding:

Meng door het gehakt de paneermeel, de geperste knoflook, sjalot, de kruiden, specerijen, peper en zout goed door elkaar. Maak er 4 hamburgers van. Bestrijk de burgers met wat olie en strooi er nog wat provençaalse kruiden over heen. Rooster de burgers tot ze gaar zijn. Snijd de ratatouille fijn (als dit al niet het geval is. Rooster op de grill de met wat olijfolie bestreken sneden boerenbrood, beleg deze met de sla en leg hierop de burger. Garneer het geheel met een schep ratatouille en een flinke klodder mayo!

Bon appétit en niet vergeten jouw heerlijke recept in te zenden voor Gereons Keuken al fresco!

 

Gereons Keuken en route

 foto: à Cannes

Nederland kleurt langzaamaan oranje en maakt zich op voor het koningsgedruis van komende maandag. Gereons Keuken en route geniet van de kleurenpracht van de Côte d’Azur. Het blauwe water van de zee, de rode rotsen van de Estérel, het groen van de fiere palmen en verkoelende schaduw onder de parasol dennen. Het licht van de zon. Dit geeft een instant vrolijkheid aan het landschap waar je doorheen rijdt. Een feest voor alle zintuigen. Ik ga ga niet de dichtregel van Baudelaire gebruiken*.Dat zou te cliché zijn. Maar heerlijk is het hier wel in de zeshoek. Al etend trekt Gereons Keuken en route door dit land, een grote provisie kast vol uitdagingen.

 foto: oesters in Avignon

Jambon persillé in Bourgondië. Oesters in een brasserie in Avignon. Struinen over de Provençaalse markten. Groene olijfolie, rode zongedroogde tomaten en het geel van een glas pastis. Vermanend werd ik op Facebook toegesproken, dat elk pondje ook door het mondje gaat. Gelukkig was la piscine municipale snel gevonden en is het aantal matinale sit ups verhoogd tot tachtig. Je moet er wat voor over hebben, voor die hamburgers à la Provençale, de geroosterde eend in het kader van de verjaardag van de mari. En dan het buiten picknicken. Gereons Keuken een route ontdekte een pareltje van een picknickplek direct aan het azuurblauwe water op de rode rotsen in de richting van Cannes.

 foto: magret de canard

Ver van het aanstaande feestgedruis in Nederland, maar vertoevend in een dagelijks feestje. Dat kunnen de inwoners van deze streek goed. Tussen alle glitz en glamor gewoon je dagelijkse potje pétanque spelen, een glaasje pastis en lekker eten. The lessons of life. Daar houd ik van. Ik doe veel inspiratie voor mijn nieuwe kookboek Gereons Keuken en Route, dat weldra het levenslicht gaat zien. En maak veel foto’s. Met het kookboek van Nina Parker onder de arm naar Saint Tropez. Koken à la Club 55, Mijn jeugdherinneringen. Niet alleen het fysiek wordt geprikkeld. Ook de geest. Ik geniet ervan. Dadelijk weer en route, naar de markt om mijn kostje van vandaag bij elkaar te scharrelen. Bon samédi.

 foto;: Club 55 Ramatuelle

*Luxe, calme et volupté

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten