Foodblogevent maart, Greek style kipfilet met yoghurt.

 foto: Plaka

Zomaar een plaatje van een straatje in Athene. Op een rustige dag. De foto genomen van een ansichtkaart. Waarom komt Athene op mijn netvlies als het om het thema van het foodblogevent gaat? Het thema, bedacht door http://oesters-en-uien.blogspot.nl/ is deze maand YOGHURT.  En yoghurt en Griekenland vormen in mijn ogen een natuurlijke eenheid. Ik ga me niet storten in de discussie of yoghurt Bulgaars, Turks of Grieks is. Het zuivelproduct wordt in ieder geval veel gebruikt in de keuken deze landen. Voor dips, zoals tzatziki, in salades, als ontbijt met honing en in vleesgerechten.
In eerste instantie had Gereons Keuken Thuis besloten niet meer mee te doen aan het foodblogevent. Ik had zo langzamerhand zo mijn twijfels over de themata en het aantal inzendingen. Maar niemand is zo veranderlijk als blogger Gereon.  Ik besloot deze maand maart toch niet voorbij te laten gaan zonder een recept in te sturen voor het event. Ik vind dat deze competitie aan de hand van recepten van bloggers wel wat meer aandacht kan gebruiken. Dat is meteen mijn oproep. “Bloggers aller lande verenigt u en zend eens een recept in!”
Mijn bijdrage is een Greek style kipgerecht met prei, paprika en yoghurt. Een glas koude retsina erbij! Kali Orexi!

Nodig 4 personen:

4 kipfilets
80 g feta
4 tenen knoflook
2 el bloem
2 eieren
1 prei in dunne ringetjes
1 rode paprika in blokjes
500 ml Griekse yoghurt
sap van halve citroen
2 el oregano
snuifje nootmuskaat
gehakte peterselie
peper en zout
olie

Bereiding:

Bestrooi de kipfilets met peper en zout. Bak ze kort aan in een koekenpan. Leg de gebruinde kipfilets in een ovenschaal. Fruit de gehakte knoflook aan in de pan, voeg de preiringen en blokjes paprika toe en zet deze kort aan. Voeg de prei en paprika toe aan de kip in de ovenschaal. Maak een mengsel van de yoghurt, verkruimelde fetakaas, citroensap, eieren en bloem. Voeg de oregano, een snuifje nootmuskaat, peper en zout toe. Stort dit mengsel over de kipfilet en groente. Zet de ovenschaal 40 minuten in een oven op 180 graden. Serveer dit gerecht  bestrooid met wat gehakte peterselie als garnering.

Radicchio, rode groente door je pasta.

 foto: de rode groente uit de Veneto.

 

 

Radicchio of roodlof is een groente, die al eeuwen wordt verbouwd in de Veneto. Radicchio is verwant aan de witlof. Deze groente komt in vele gedaanten voor, maar de soort uit Treviso lijkt een beetje op sla. Geen wonder dat iemand op Facebook riep, dat het leek op vleesetende sla. Radicchio heeft een bitter net als witlof en doet het gesmoord of gegrild goed in rijst- of pasta gerechten.

De soort uit Treviso is moeilijk te krijgen in Amsterdam. Gereons Keuken Thuis komt het weinig tegen. Des te fijner was het dat een goede vriendin voor mij een portie meebracht, drie kroppen kakelverse radicchio uit Venetië. Aan de slag ermee dus. Ik maakte met de groente een tagliatelle, simpel voor bij de karbonaadjes alla Milanese. Gesmuld werd er in Gereons keuken. We dronken er een jonge Valpolicella bij. Eén kropje bleef over en kwam op zondagavond terecht in een Griekse salade van witte reuzebonen.

 

Nodig:

2 kroppen radicchio

4 el olijfolie

1/2 glas rode wijn

400 g tagliatelle

2 tenen knoflook

gehakte peterselie

peper en zout

1 klontje boter

geraspte Parmezaan

 

Bereiding:

Snijd de krullerige radicchio bladeren van de stronk. Verhit de olie en fruit daarin de fijngehakte knoflook. Voeg de groente toe en bak deze mee. Kook intussen de tagliatelle al dente. Rasp de Parmezaanse kaas.

Blus de groente af met de rode wijn en laat nog kort smoren. Giet de pasta af en roer deze door de radicchio. Maak af met een klontje boter, peterselie, peper en zout. Serveer direct met wat geraspte Parmezaan.

Wijn proeven op maandagavond.

 foto: ingezonden door deelneemster Esmée

De tweede wijnworkshop alweer, maandagavond 17 maart, in de sfeervolle kelder van het Grachtenatelier in Utrecht. Alle deelnemers hadden er weer zin in. Wijnen proeven uit Frankrijk, een reisje langs de Rhône, een tripje langs de Dordogne. De wijnen van Karakter wijnimport werden wederom vergezeld door kleine bites. Gemaakt door het keukenteam Elianne, Jeannot en Karim.
We startten voor de verandering eens met een glas Montbazillac als aperitief. Eens een keer met een zoet beginnen. Een mooie gelegenheid om de deelnemers aan de workshop pourriture noble (edele rotting) uit te leggen.
De eerste proefwijn was een bleke rosé uit de Provence, genaamd Pomponette. Erbij een heerlijke plank vol crostini’s met homemade tapenade en crudités met aïoli.
We vertrokken richting Languedoc met een cépagewijn van de viognierdruif, Saint Hilaire. Het keukenteam serveerde hierbij een hapje van makreel met mousse van erwten en munt.
Daarna stoomden we de Rhône op richting een rode Châteauneuf du Pâpe, van het huis Xavier. Biologisch. Deze rode wijn ging vergezeld van witlofblaadjes met een vulling van blauwschimmelkass, appel en walnoot.
Verder stroomopwaarts ontmoetten we een stoere rode wijn uit Crozes Hermitages. Die leit zich goed smaken bij de worst op een bedje van tomaat bereidingen.
We togen westwaarts over het Centraal Massief heen, naar Cahors, de stevige rode wijn van de malbec druif, vergezeld van tagliatelle met kruiden, peper en zwarte olijven. Het vettige van de olie en boter tegenover deze stoere wijn.
Onze eindehalte werd een Bergerac, de cuvée Opéra van Grande Maison. Een blend van cabernet sauvignon en merlot. De keukenprinsen en prinses hadden er sandwiches van roggebrood met oude kaas en Grachtenatelier chutney bij bedacht.
Al met al weer een smakelijke en leerzame avond. Gereons Keuken en Route verheugt zich nu al op de volgende wijn workshop op 31 maart, dan maken we een rondje door Italie, Duitsland, Spanje en wie weet? De wijnen staan al klaar en de recepten voor de bites erbij heb ik al verstuurd aan het keukenteam.

Wil je erbij zijn? Dat kan. Kijk op http://www.grachtenatelier.nl/workshops/inloopagenda/wijn-en-spijs-cursus

Mijn Franse Keuken van Rachel Khoo.

 foto: omslag Mijn Franse Keuken

Oh la la, Rachel Khoo was in de stad om te koken met foodies. Daar moest  Gereons Keuken Thuis meer van weten. Wie is Rachel Khoo en wat kookt ze? Een virtueel interview voor Talk and Table zat er jammer genoeg niet in. Gelukkig stuurde uitgeverij Kosmos mij het antwoord in de vorm van haar nieuwe boek Mijn Franse Keuken, meer dan 100 recepten van Franse marktpleinen, bergen en kusten. Rachel Khoo, oorspronkelijk uit Groot Brittannie, met Maleisisch en Oostenrijkse roots en neergestreken in Parijs. Deze dame liet haar cuisine pétite achter zich ging op pad door de perfecte zeshoek, op zoek naar mooie gerechten en recepten. Uit de bergen, van de zee en op de markten. Bretagne, Baskenland, de Bordelais, Lyon, Provence en Elzas werden bezocht.  Het leverde haar een schat aan authentieke recepten op, zoals snel ingemaakte sardines, geroosterde kip met rode wijnsaus of  légumes farcies. Het boek is doorspekt met vrolijke foto”s van Rachel op haar Tour de France. Het doet een beetje aan als een vakantieplakboek. Frans koken in een modern jasje en behapbaar voor een nieuwe generatie jonge vrouwen, die niet zo bekend is met de Franse keuken. In die zin draagt het nieuwe boek van Rachel bij aan een herbeleving van de Franse keuken. Voor de doorgewinterde francofiel is er niet veel te beleven qua gerechten. Maar zo is het boek helemaal niet bedoeld denk ik. Het is vooral een zonnig boek, waarin Rachel haar enthousiasme voor de keuken van Frankrijk wil delen met andere meiden.
Ik beschouw het als Frans koken 2.0 of  Cuisine Française next generation. Daarin is het boek heel geslaagd. Mooie foto’s, duidelijke uitleg. En het nodigt uit om te dromen over het land van de stokbroden. En natuurlijk uit te koken, wat ik snel eens ga doen.

Het boek Mijn Franse Keuken van Rachel Khoo (ISBN 978 90  215  5598 0) is een uitgave van Uitgeverij Kosmos en te koop voor € 19,95.

ACBM gegrilde zalm met amandelsalsa

foto: Pleamar van Nestor de la Torre

De ACBM alarmbellen gingen aan in Gereons Keuken Thuis. Het stond er echt op Facebook. Een recept voor gegrilde zalm met vloeibare marsepein uit een potje. In de smaken mango en munt. Ik keek nogmaals naar het recept, maar het stond er met een plaatje erbij. Arme zalm, onder een laag marsepein. Of is dit een nieuwe trend?  Een recept voor tartaartjes met chocopasta of een kipfilet met wat fondant. Zoethoudertjes zonder grenzen. Dit kun je gewoon geen guilty pleasure meer noemen. Marsepein gebruiken in zoetigheden, dat kan nog. Maar in een visrecept? Zijn we dan zo verslaafd geraakt aan alles wat zoet is? Een teken dat de ACBM nog steeds nodig is? Ik denk het zo onderhand wel. Ik blijf speuren naar dit soort extravanganza. Terwijl je een lekkere gegrilde moot zalm ook kunt opsieren met een salsa van munt en amandel. Daar is helemaal geen suiker of mango bij nodig. We drinken er voor het mollige gevoel een witte Pays d’Oc wijn van de viognierdruif bij. Stuivende abrikozen in je glas voor bij de zalm. Dat is dan weer het zoetje.

Nodig 4 personen:

4 zalmmoten
peper en zout
100 g fijngehakte witte amandelen
3 el verse gehakte muntblad
olijfolie
sap van 1/2 citroen
pimentón de la Vera.

Bereiding:

Rooster de amandelen in een pan met een 1/2 tl pimentón. Laat afkoelen. Doe de munt, amandelen, citroen sap en olijfolie in een smalle kom. Voeg iets peper en zout toe. Pureer tot een gladde saus. Als de saus te dik is kun je eventueel wat water toevoegen.
Verhit de grillplaat of grillpan. Bestrooi de zalmmoten met peper en zout. Bestrijk met wat olie.Grill de zalm moeten gedurende 4 minuten per kant. Laat even rusten. Serveer de vis  op een bord met een schep salsa.

Bagna cauda, warm bad.

003 foto: wijn en bagna cauda

Soms is het leven zo simpel. Je fietst door het Rembrandtpark naar het zwembad. Trekt daar je baantjes in de vroege morgen. En… op de weg terug bedenk je dat een warm bad ook wel lekker zou zijn. En dan bedoel ik niet een bad om in te gaan liggen sudderen, maar een badje om groenten in te dopen.

Bagna cauda (warm bad) is een klassieke Piëmontese saus waarin allerlei groenten worden gedoopt, al dan niet geblancheerd. Bij dit gerecht drink je natuurlijk een Barbera d’Asti. Het zuurtje in deze rode wijn combineert lekker met deze pittige saus en de groenten.

De saus:

Nodig: 50 gr. boter, 2,5 dl extra vergine olijfolie, 5 tenen knoflook in dunneplakjes, 100 gr. gezouten ansjovisfilet in stukjes.

Fruit de knoflook in de boter. Giet er telkens al roerend de olijfolie bij en roer tenslotte de ansjovis erdoor zodat er een romige saus ontstaat. Laat deze saus een half uur sudderen, maar niet koken. Giet saus over in een aardewerk pot en plaats op rechaud. Een mini fonduesetje kan ook.

De groenten: reepjes paprika, bleekselderij in stukjes, bloemkool, lenteuitjes, wortel en artisjokharten. Deze groente kunnen rauw of licht geblancheerd worden gedoopt in de saus. Natuurlijk kan er eindeloos worden gevarieerd met groenten. Gewoon proberen.

Serveer er lekker bruin boerenbrood bij en eventueel wat eieren (rauw) om in het laatste restje hete saus te garen.

Bagna cauda warmt je lekker op.

Tapas op zondag, gazpacho blanco

032 foto: detail schilderij van Joaquin Sorolla

Het is een lentezondag, de zon schijnt op het lege strand. Alle wandelaars moeten nog komen. Ik geniet van de witte schuimkoppen op de blauwgrijze zee. Dit brengt mij op het idee om een gazpacho blanco te maken uit Gereons Keuken Thuis. Lekker fris. Witte gazpacho is de tegenhanger van de alom bekende Andalusische gazpacho. De basis van deze koude soep zijn amandelen. En wat smaakt daar nu beter bij dan een witte Bourgogne met een vleugje geroosterde notensmaak.
Nodig (4 pers.)

250 g pitloze witte druiven
100 g amandelpoeder (of in processor fijngemalen amandelen)
250 g wit broodkruim
2 knoflooktenen
4 el extra vièrge olijfolie
2 el sherry azijn
60 cl ijswater
zout  en peper

Bereiding:

Laat 15 minuten tevoren het brood even weken in lauw water. Pel de knoflooktenen. Rits de druiven van steeltjes. Knijp het brood na het weken goed uit. Doe het brood in een food processor samen met de knoflook en de olijfolie. Peper en zout toevoegen. maak van dit alles een puree. Voeg de azijn toe en de amandelpoeder. Naar behoefte een beetje van het ijswater toevoegen om een romige melange te krijgen. Daarna voeg je de rest van het ijswater toe, terwijl de foodprocessor doormixt. Proef even of er genoeg peper en zout in zit. Zet deze soep twee uur weg in koeling.
Giet de soep in leuke glazen, en voeg de witte druiven toe. Eventueel garneren met geroosterd amandelschaafsel.

Easy Saturday, spaghetti met boter en salie.

 foto: zomaar langs de RN7

De milde winter heeft goed gezorgd voor mijn kruiden. Ik zag dat de salieplant op mijn balkon nog vol groen blad zit. Salie (salvia officinalis) is een plant die veel als kruid in de Italiaanse keuken wordt gebruikt. De Romeinen noemde de salie een heilige plant en schreven het kruid allerlei eigenschappen toe. Salie was gewijd aan Jupiter. Je mocht het als Romein dan ook niet zomaar plukken. Salie betekende voor de Romeinen gezondheid. En een lang leven. En die zweem is altijd om dit kruid blijven hangen. Getuige de vele legenden en toepassingen in de eeuwen die volgden tot heden.
Maar salie is ook een kruid, dat eenmaal geplukt en licht gebakken in roomboter een hele simpele, maar o zo kruidige spaghetti maakt. Ideaal voor een Easy Saturday. We drinken er een glas witte Mâcon Uchizy van Raphaël Sallet bij

Nodig 4 personen:

500 g spaghetti
20 blaadjes salie
flinke klont boter (100 g)
2 tenen knoflook
zwarte peper uit de molen
zout
stukje Parmezaanse kaas om te raspen

Bereiding:

Hak de knoflooktenen heel fijn. Scheur de salieblaadjes in kleine stukjes. Smelt de boter in een klein steelpannetje. Voeg de knoflook en salieblaadjes toe. Laat het geheel op laag vuur 15 minuten trekken. (let wel op dat de boter niet verbrandt.)  Kook ondertussen de spaghetti als dente. Giet de spaghetti af en bewaar wat kookvocht. Maak de salieboter op smaak met wat peper uit molen en zout. Meng de salieboter door de spaghetti en voeg eventueel nog wat kookvocht toe. Serveer direct op borden. Rasp er flink wat Parmezaanse kaas over.

Papas arrugadas, gerimpelde aardappels

 foto: vulkaanlandschap met zicht opTeide

De Islas Afortunadas, gelukzalige eilanden in de Atlantische Oceaan. Ooit ontstaan op de resten van het verdwenen continent Atlantis. Allemaal mooie legenden en verhalen. Ik heb het over de Canarische Eilanden. Gebied van Vulkanische oorsprong. Deze eilanden hebben een zeer vruchtbare bodem en een heerlijk klimaat. De conquistadores, veroveraars gebruikten het eiland als rust- en bunkerplaats. Hier konden ze voedsel halen, voordat de passaatwinden ze naar de Amerika’s brachten.
Op de Canarische eilanden worden veel bananen, tomaten en ook heerlijke aardappels geteeld. Deze vruchten werden meegebracht door zeevaarders van hun ontdekkingsreizen en gedijen goed in de vruchtbare lavabodem. Een bekende tapa uit dit gebied zijn de papas arrugadas, gerimpelde aardappeltjes. Een voorgerecht of hapje, dat wordt gegeten met een saus van koriander en komijn, mojo verde. We drinken er een koele caña, biertje bij.

Nodig:

1 kg kleine vastkokende aardappels
2 el grof zeezout

Voor de mojo verde:

1 tl gemalen komijn
3 teentjes knoflook
1tl grof zeezout
1 bosje verse koriander
2 dl olijfolie
vers gemalen zwarte peper
2 el witte wijn azijn

Bereiding:

Was de aardappels goed. Doe er zoveel water bij, dat ze net onderstaan. Breng aan de kook en voeg het grove zout toe. Kook de aardappeltjes in ongeveer 20 minuten gaar. Draai het vuur uit en giet de aardappels af. Laat de pan even staan tot zich een zoutlaagje op de aardappeltjes vormt. Schud regelmatig.
Doe alle ingrediënten voor de mojo verde, koriander, gepelde knoflook, zout, azijn, olie en peper in een smalle beker en maal het geheel met de staafmixer tot een gladde saus.
Serveer de warme gerimpelde aardappels met de mojo verde.

Wijnen op een maartse maandagavond.

 foto: wijnen al fresco

Zomaar maar een maartse maandagavond. Terwijl op deze avond de Zuiderlingen zich laven aan het carnavalsgewoel en dito bier, ging Gereons Keuken Thuis aan de slag met wijn. Een gehoor van 12 personen ging aan tafel in de sfeervolle kelder het Grachtenatelier in Utrecht. Geproefd moest er worden. De eerste avond van 4 workshops over wijn en eten. Wijnen en bijpassende hapjes. Wijnen om te proeven en om over te praten. Want dat doe ik graag.

We startten met een glas prosecco, om even de mond op te warmen. Klopte niet helemaal, want het thema was Frankrijk, maar de stemming zat er goed in.

We proefden als een witte Sancerre uit de Loire met een geitenkaashapje.Een biologische Pinot Blanc uit de Elzas met gegrilde groene asperges met gepocheerd ei. Nummer drie was een boterige Bourgogne chardonnay met zalmrolletjes.

Op naar het rood, Chinon uit de Loire, met een hapje van gedroogde ham, rucola en balsamico. Gevolgd door een Fleurie uit de Beaujolais met gekruide wilde nootjes. Ten slotte kwam de pinot noir aan bod, met een hapje van champignons.

Als verrassing was er nog een wijn uit de Languedoc, waarvan de gasten moesten raden welke druivensoort er gebruikt was. Het antwoord hebben ze nog niet gekregen, want dat onthul ik op 17 maart, de volgende workshop.

Mocht je deze workshop willen bijwonen, surf dan naar http://www.grachtenatelier.nl/workshops/culinair/wijn-en-spijs-cursus

We starten de volgende keer op 17 maart om 18.30 uur met wijn en hapje in de Grachtengalerie, Oudegracht 185 tussen de mooie kunst. De rest verklap ik pas daarna.

http://www.youtube.com/watch?v=jveP_eVBZwM&feature=youtube_gdata

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten