De Amsterdam City Guide, Anne de Buck.

 foto: De Amsterdam City Guide.

De Amsterdam City Guide, 400 hotspots geselecteerd door Anne de Buck, oprichtster van de website Your Little Blackbook.  Een keer iets anders dan #culipost. Anne is een reiziger in hart en nieren en is altijd op pad om leuke adressen et vinden voor haar lezers. Ook in haar pitstop Amsterdam. Haar nieuwe boekje De Amsterdam City Guide neemt je mee op pad onder het motto “Eat well and travel often” Deze slogan had ik al eens eerder gelezen op de foodblog van een andere dame. Direct ontspon zich in mijn hoofd een kip en het ei discussie. Ach, maakt ook niet uit. Het gaat er niet om de originaliteitsprijs te winnen met dit boekje. De schrijfster neemt je graag op sleeptouw door de stad. Dat doet Gereons Keuken Thuis ook graag met gasten zowel zakelijk als privé. En wie weet heeft Anne nog leuke trouvailles. Het boekje start met de planning van je trip. Wat wil je zien en hoeveel tijd heb je?. Er staat een zogenaamde bucketlist in, waarop de grote attracties alsmede ook wat originele dingen staan. Zoals het vuurtoreneiland, een must voor foodies en foodbloggers.Gevolgd door shortlists van hotels, restaurants en tips voor ontbijt, lunch of brunch. Anne neemt je mee naar de leukste markten, langs coffee parlors en conceptstores. Ze laat er geen gras over groeien.

Dan gaat het verder. We gaan wandelen door Oost. Je kunt merken, dat de schrijfster deze buurt op haar duimpje kent. De Pijp ontbreekt niet. Het über hippe West ontbreekt niet. De Jordaan, de grachtengordel en het opkomende Noord. Anne heeft haar best gedaan. Vijf leuke wandelingen. Noord ga ik in ieder geval eens doen. De Amsterdam City Guide is vrolijk vormgegeven en in een compact formaat. Het is bij uitstek geschikt voor toeristen, stadsbezoekers en (food)bloggers, die een dagje (of twee) de stad bezoeken. En iets anders willen bezoeken dan de beaten track. Op dit moment (juni 2016) is het compleet en actueel te noemen. Ben benieuwd of er een jaarlijkse update gaat komen. Of lezen we dat alleen op de site?

De Amsterdam City Guide, door Anne de Buck (ISBN 9789089896957) is een uitgave van Terra en kost € 16,99

Dit boekje bracht mij op een idee voor een zomeractie. Het lijkt mij leuk van jullie te horen, wat jullie favoriete foodadressen zijn In Amsterdam of je eigen woonplaats? Je kunt ze hieronder als reactie op deze blogpost kwijt.

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Bart’s Fish Tales

 foto: cover Bart’s Fish Tales

Bart’s Fish Tales, vis voor elke dag. Een reis om de wereld in vis met als resultaat dit dikke kookboek dat op Gereons keukentafel ligt. Vanaf zijn prille jeugd is Bart van Olphen begeesterd door vis. Dat begon in tijdens de jaarlijkse vakantie naar Parijs, waar hij als jongetje geen genoeg kon krijgen van de grote plateaus met zeevruchten. Bevangen van de vissersromantiek begon hij aan een culinair avontuur. Werken bij sterrenchefs. Het was hard werken, maar Bart leerde de fijne kneepjes van het bereiden van vis. Terug in Amsterdam startte hij een viswinkel. Hij had daardoor contact met leveranciers en ervoer veel misstanden. Bart ontdekte dat er veel te roekeloos wordt omgegaan met de visstand. Er wordt veel te veel verspild. Hierdoor ontstond zijn interesse voor duurzame visserij. En zijn inzet ervoor. Want vis is te lekker om in de toekomst te gaan missen. Dat laat hij op zijn site Bart’s Fish Tales zien. Met het boek Bart’s Fish Tales wil hij laten zien hoe leuk het is om te genieten van vis en hoe we dat kunnen doen zonder vissoorten uit te laten sterven. In de voetsporen van zijn vader vertoeft fotograaf David Loftus ook graag op zee. Het is dus ook geen wonder dat Bart en hij samen op pad gingen om de mooiste ontdekkingen op visgebied te doen. Bart uit culinair oogpunt en David als fotograaf.

De heren bezochten de eilandengroep Malediven voor lijngeviste skipjack– en geelvintonijn. Eén voor één gehengeld. Voor een Mas-Roshi, een Maledivische tonijnsalade. Van de warme wateren van de Indische Oceaan naar de koele wateren voor de Canadese kust. Dat betekent kreeft, krab en coquilles. Risotto met kreeft of krabbenpoten in dragonboter. Krijg er direct zin in ondanks het matinale uur. E viva España. Spaanse wateren voor ansjovis en pijlinktvis. Vissen met de hele familie. Gebakken ansjovis met knoflook. Een koele caña of glas fino erbij. Niets aan doen. Of pijlinktvis van de plaat. India is de volgende halte van de heren. Bart vertelt over tapijtschelpen en sardines, voetgedoken. een term die Gereons Keuken Thuis nog niet kende. Voor in de curry uit Kerala.

IJsland met zijn kabeljauw, schelvis en roodbaars. Lijngevangen, met 40.000 haakjes en toch duurzaam. Stokvis met appel en rode biet en gerookte schelvis. Mooie smaken uit het hoge Noorden.Engeland wordt aangedaan, heek , sardines en makreel. In Cornwall lust iedereen weer sardines. pittig geroosterd met een tomatensalade. Hoe basic.Exotisch Gambia voor tong en octopus. Stranden vol vis, aan wal gebracht in een spektakel vol bont kleurgeweld. Als recept een tong à la meunière.Een thuis wedstrijd in Nederland, met al het moois van de Zeeuwse slikken en schorren. Verse mosselen, oesters, scheermessen, kokkels en zeewier. Zo rauw op je bord. wat een mooi stukje terroir. Bart’s Fish Tales vertelt erover.

Het boek besluit met een verhaal over wilde zalm en een bezoek aan de vismarkt, waar dan ook ter wereld. vers gevangen, vers gekocht, bereid door Bart en gefotografeerd door David. Zo eindigt de reis om de wereld in vis. Nu gevangen in een kleurrijk boek met smakelijke verhalen en dito fotografie. Geen wonder dat Bart van Olphen zegt dat vis voor elke dag is.

Bart’s Fish Tales, Bart van Olphen met tekst van Joël Broekaert en fotografie van David Loftus (ISBN 9789048825882) is een uitgave van Carrera Culinair en kost € 29,99 

Keltisch zeezout.

 foto: kookboek over Keltisch zeezout

Keltisch zeezout, ik had tot voor kort nooit van deze benaming gehoord. Totdat ik Jacques Lardenoy van Selnature enthousiast zijn verhaal hoorde vertellen bij NH helpt. Zout mag weer. Ondanks alle horror verhalen en ongezondheidsclaims kan zout ook bijdragen aan een gezonde levensstijl. Jacques als voedselexpert en zoutkenner bij praktijk Nieuwe Tijd weet daar van alles van. Hij verdiepte zich in het Keltisch zeezout en kwam erachter dat de elementen, die het bevat goed voor je zijn. Enfin, Selnature was geboren.

In het Bretonse Guérande liggen nog steeds de in de Oudheid aangelegde zoutpannen. Uit deze salins wordt het mooie grijze sel de Guérande gewonnen. Het zeewater van de Atlantische wordt erin gelaten en via verschillende kanalen verdeeld. De zon en wind doen het overige werk. Het zout verkrijgt zijn grijze kleur door de kleibodem van de zoutpannen. Handmatig schraapt de saunier, de zoutzieder, het van de bodem. Een artisanaal product. Het grijze natuurlijke zout, dat ik al jaren in Gereons Keuken Thuis gebruik. Ik had tot nu toe nooit de link gelegd naar ander soort gebruik. Jacques Lardenoy informeerde mij hierover. Het Keltisch zeezout is een fijne smaakmaker voor je gerechten. Samen met voedingsdeskundige en blogster Monique van der Vloed maakte Lardenoy een vrolijk boekje vol lekkere recepten met het Keltisch zeezout. Meukvrij met Monique is de ondertitel. Pure en natuurzuivere gerechten voor alledag. Van Keltische boterkoek, via bietenchips tot uiencompote.

Een speciaal iets wat je met Keltisch zeezout kunt doen wil ik jullie in deze blogpost niet onthouden. een zogenaamde “sole” een zelfgemaakt drankje op basis van Keltisch zeezout, waarmee je je lichaam een evenwichtig menu van mineralen en sporenelementen in een glas water geeft. Eens weer wat anders dan mijn obligate glas citroensap elke ochtend. Of dit gecombineerd kan worden weet ik niet. Daar zal Jacques mij nog uitsluitsel over moeten geven. Hieronder vind je het “recept” (groot woord)

Nodig:

Keltisch zeezout

(bron) water

1 potje

Bereiding:

Vul het kleine potje voor  1/3 met Keltisch zeezout en 2/3 water. Zet het weg op een koele donkere plaats. Neem elke dag een theelepel van het mengsel aangelengd met water Het geeft je een natuurlijke boost en gedronken voor je ontbijt helpt het je spijsvertering. Gereons Keuken thuis gaat het eens uit proberen.

Net zoals de vele thalasso mogelijkheden van Keltisch zeezout. Leuk om eens te doen Gereons Seaspot. een flinke hand zeezout in het bad aldaar. Selnature heeft een brede range aan wellness producten en ideeën. Zo veelzijdig is Keltisch zeezout. Need I say more? Probeer het eens gewoon!

Meer info vind je op selnature.com en moniquevandervloed.nl

Noot: het product en boek werden mij opgestuurd door Selnature. De bespreking hier is mijn eigen mening. Ik word hier niet voor betaald.  Lees ook de disclaimer

Caviar d’aubergine.

 foto: aubergines op de markt.

Caviar d’aubergine. Kaviaar voor arme mensen is een typisch Provençaals gerecht dat tijdens de #alfresco zomer in Gereons Keuken Thuis niet mag ontbreken. Het kost een fractie van echte kaviaar, die ik eens op een menukaart in Zuid Frankrijk zag.. De zomer is in aantocht en dan pluk ik graag het heerlijke kookboek van Nina Parker, Saint Tropez uit mijn kookboekenhoek. (Ik ben overigens ook heel benieuwd naar de kookavonturen van Nina op Capri, want dat kookboek is zojuist verschenen in Groot Brittannië) Instant zomer gevoel. Je hoeft er echt niet voor naar de Côte d’Azur te reizen. Kan natuurlijk wel. De kleuren, smaken en geuren van Saint Tropez. Niet voor niets geliefd bij schilders, filmmakers en gewone reizigers. Of kookfanaten zoals ik. Ik reisde met Nina onder de arm naar Saint Tropez. Het intense blauw van de zee, het groen op de heuvels en de pasteltinten van de dorpjes op het schiereiland. In deze immense kleurenpracht past natuurlijk ook het violet van een aubergine. Gegrild, in het zuur of zoals vandaag in de caviar d’aubergine Oh la la, op warm en knapperig stokbrood met wat zoute bieslookboter en zwarte olijven. Een glas koele en bleke rosé erbij en het apéro uurtje kan beginnen.

 foto: de pastel gevels van het stadje.

Nodig:

2 flinke aubergines

6 teentjes knoflook

2 takjes rozemarijn

2 el olijfolie

1 uitje gesnipperd

zeezout en zwarte peper

dressing van 1 el rode wijnazijn, 3 el olijfolie, peper en zout.

2 tl Provençaalse kruiden

1/2 pakje boter

bieslook

zwarte olijven zonder pit

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de aubergines in de lengte doormidden. Bestrooi de delen met wat zeezout. Laat de aubergines een kwartiertje staan. dep ze daarna droog met papier. Maak een ruitpatroon in het vruchtvlees. Snijd de teentjes knoflook in stukjes en doe deze tussen de inkepingen. Doe hetzelfde met de naalden van de rozemarijn. Voeg zout en peper toe en schenk er wat olijfolie overheen. Wikkel de aubergines in aluminiumfolie en bak ze 45 tot 50 minuten in de oven tot het vruchtvlees helemaal zacht is.Haal de pakketjes uit de oven en laat iets afkoelen. Hak het vruchtvlees van de aubergines, de knoflooktenen en rozemarijn fijn en doe in een kom. Laat de caviar d’aubergine afkoelen in de ijskast. Snipper een uitje en meng dit door de caviar d’aubergine, Maak een dressing van azijn, olijfolie, Provençaalse kruiden, peper en zout en roer deze door de pasta.

Hak de bieslook fijn en roer deze samen met een el grof zeezout door een half pakje zachte boter. Serveer de caviar d’aubergine op vers stokbrood met de boter en olijven.

11215464_1641597936074443_2105096765_o foto: andere koek dan caviar d’aubergine

Pastéis de feijão.

 foto: een taartjespaleis in Lissabon

Pastéis de feijão. Helemaal in de bonen raak je van die taartjes in Lissabon. Normalerwijs is Gereons Keuken Thuis niet zo van de zoeterigheid, maar in dit walhalla vol zoetigheid is een taartje of twee per dag toch wel de norm. Overigens ook voor de Portugezen. Al in de ochtend staan ze bij de pasteileria in de rij voor een taartje. Een pastéis de nata, zoet bladerdeeg gevuld met vanille crème, een beetje warm nog,  met kaneel en poedersuiker. Een bolo Garibaldi, laagjes chocolade mousse tussen kokosdeeg. Beestjes gemaakt van marsepein uit de Algarve of allerlei éclairs op de hippe Time Out market. Met una bica, een sterk kopje koffie erbij. Logisch dat ik op onderzoek uitging welke varianten er waren. In de krant Correio de Manhà van dinsdag 24 mei vond ik een alleraardigst recept voor pastéis de feijão, of te wel een bonentaartje. Op basis van massa quebrada, Weens korstdeeg. (overigens is het filmpje in het Portugees, maar deze dame is goed te volgen) Hoe toepasselijk in dit bonenjaar. Makkelijk te maken en vol smaken voor bij dat hete kopje koffie. Of wat te denken bij een glaasje Moscatel uit Sétubal?  Hieronder mijn verkorte versie.

 foto: pastéis de nata met een koffietje

Nodig:

300 g korstdeeg (zie filmpje)

400 g gekookte witte bonen

450 g suiker

wat poedersuiker en kaneel

100 g gemalen witte amandelen

50 g geraspte kokos

2 eieren

4 eidooiers

1,5 dl water

12 vormpjes

Bereiding:

Op een met bloem bestrooid oppervlak het deeg met een roller uitrollen en er 12 rondjes uitsteken van ongeveer 8 cm. Maal de gekookte bonen door een passeerzeef tot een gladde puree. Verwarm het water in een pan en los de suiker op. Laat 2 minuten koken. meng de gemalen amandelen, kokos en de bonenpuree door het suikerwater. Laat het mengsel iets afkoelen en voeg de eieren en dooiers toe. Er ontstaat een gladde vulling. bestrijk 12 vormpjes met wat gesmolten boter.  Verwarm de oven voor op 200 graden.Vul de vormpjes met het deeg en de vulling en bestrooi met een beetje suiker. Bak de pastéis de feijão in 25 minuten af. Laat de taartjes iets afkoelen haal ze uit de vormpjes en bestrooi met poedersuiker en kaneel.

 foto: éclair walhalla in hipster foodhallen van Lissabon.

Mijn Griekse Keuken.

 foto: Mijn Griekse Keuken

Mijn Griekse Keuken. Je kunt mij er wakker vóór en mee maken. Homemade Greek soulfood. Zoals de giagia (grootmoeder) thuis maakt, een romige moussaka, imam bayildi of skordalia. Of van alles al fresco onder de wijnbladeren met een maatje retsina. #alfresco Ik denk hier niet alleen zo over Ook restaurant eigenaresse Efgenia Karampatakis uit Genk houdt van de keuken van het land van haar grootouders, die ooit als mijnwerkers naar Belgisch Limburg kwamen. Vader Karampatakis begon een kafeneio en moeder maakte de mooiste trouwjurken. Daarnaast kookte zij ’s avonds voor de Griekse gemeenschap. Een restaurant was geboren en nog steeds is het alle dagen feest in Orestis in Genk.

Nu is er het kookboek, in vrolijke tinten. Cycladisch blauw en het sepia van oude foto’s. Vol feestelijk Grieks eten. De schrijfster Efgenia houdt wel van feestjes. Doordat haar ouders vaak druk waren met het restaurant bracht Efgenia veel tijd bij haar giagia door. Van haar leerde ze naast levenslessen veel over de keuken van Noordoost Griekenland. Waar de de deur altijd openstaat. Καλως Ηλθατε!  Wees welkom! Het woord xenos betekent niet voor niets zowel vreemdeling als gast.

En als er gasten zijn moet er woorden gegeten met zijn allen aan tafel, veel en langdurig. Daar houdt de familie Karampatakis van. Voor deze gelegenheden schreef Efgenia dit boek vol zonnige recepten. Gerechtjes om te delen, zoals gebakken sprotjes, tzatziki of kipsouvlaki. De gerechten van giagia uit haar schriftjes, stevige aardse smaken. Soupa, wat is het leven zonder soep (overigens verraadt dit ook een Belgisch trekje)

Wat is een Grieks kookboek zonder een ode aan de zee? Met een stevige visserssoep, zwaardvis met pilav of mosselen saganaki. De zondagstafel met feestelijke gerechten zoals eendenborst met vijgen of kalfskroon met snijbonen. Eens wat anders dan alles van de grill. En Efgenia gaat naar buiten. Daarom is het zo’n leuk # alfresco boek. De temperaturen van afgelopen week zorgden ervoor dat Gereons Keuken Thuis vooral buiten kookte en dan staan er veel Griekse gerechten op het menu. Karampatakis geeft leuke suggesties voor snacks en salades. natuurlijk ontbreken de keftedakia niet. 

Wat zoet toe, zoals een taart met sinaasappel en kaneel. Een beproefd condiment in de zoete en hartige keuken van Griekenland. En natuurlijk de alom aanwezige. Φραππε. IJskoude koffie, die je overal in Griekenland aantreft. Al dan niet met een bougatsa erbij. Het boek geeft tot slot nog tips voor zelfgemaakte cadeautjes en wat basisrecepten.Mijn Griekse Keuken, gul en gastvrij is echt zomerboek. Met makkelijk te maken recepten en prachtige sfeervolle fotografie. Een instant korte vakantie. Je doet er inspiratie mee op voor het buiten koken en leert nieuwe, andere Griekse gerechten kennen. Een echt zomerboek. Laat nu de lange #alfresco dagen aan tafel maar komen. Καλη Ορεξη!  Eet smakelijk.

 foto: kipsouvlaki

Mijn Griekse Keuken, gul en gastvrij, Efgenia Karampatakis (ISBN 9789401430401) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 24,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
 

Het oog eet ook mee….

 foto: het blauwe canvas.

Het oog eet ook mee. Inderdaad eten als plaatje. Je bord maar koud laten worden, omdat de foto niet naar wens lukt. Elke foodie kent het verschijnsel van Zallemut een nog een keertje overdoen” Ik ben er mee gestopt. De foodfoto’s, die ik plaats zijn niet van die “ohlala” schoonheid of die “je ne sais quoi” styling. Heb ik op Gereons Keuken Thuis nooit als speerpunt beschouwd. Het schrijven van mijn food and wineblog is in eerste instantie uit gemak ontstaan. Zat ik vaak daags na een door mij georganiseerde wijnproeverij mails te tikken met recepten, die ik daags ervoor had geserveerd. Vaak uit de losse pols tijdens het inschenken van de glazen wijn. Niets meer en niets minder. Zo blog ik ook. Veel recepten ontstaan niet in de keuken, maar zoals deze ochtend aan de keukentafel van Gereons SeaSpot. Gewoon ontsproten aan mijn bolletje. Droogkoken noemde ik dat eens op de radio en typen maar. Daar schiet inderdaad dan het plaatje bij in. Ach who cares?

Ik ben ook niet zo van het trial and error. Ik heb de constante drang om iets nieuws te bedenken, op onderzoek uit te gaan. Daarom kook ik eigenlijk nooit recepten uit kookboeken. Ik savoureer de recepten. Sla de context en kleur van het boek als filmpje op in mijn geheugen. En als de tijd dan rijp is gaat het stomen, malen en vliegt een recept voor een blog eruit. Nooit te lang mee bezig zijn. Daarom is Gereons Kookboekenhoek continue in beweging. Dingen komen en gaan. Dat  is voor mij de essentie van het schrijverschap. Een Normandische appeltaart pur beurre wordt bedacht tijdens de matinale zwemsessie. Mijn recept voor worstjes van de wijnboer heb ik te danken aan alle tochten door de Beaujolais. En de funky burgers met zalm voor een kunstenaar ontstond tijdens een rondje Stedelijk. Ik doe veel dingen ins Blaue hinein. Een leeg zwembad als canvas, de grijze Noordzee als doek of het plaveisel van de stad als bouwsteen.

Dit gezegd hebbende komen we bij het mooie thema Het oog eet ook mee., waarmee Sophie van Wijnen alle bloggers uitdaagt eens te beschouwen wat je overnieuw zou kunnen doen. Die foto, die tekst  of allebei. Een leuk ruim thema, waar iedereen iets mee kan. Ook in Gereons Keuken Thuis valt er visueel wat te verbeteren. En ik weet meteen wat. Mijn nieuwe kookboek Gereons Keuken en route wil ik frisser hebben, ietwat meer foodfoto’s, prikkelender tekst, want daar wordt het oog ook naar getrokken. Vrolijker kleuren, funky voor de cityvibes, groen en dartel à la campagne en azuur en zeeschuim voor dat strandgevoel. Ja zo ga ik het binnenkort briefen aan degene, die deze handschoen oppakt. Geen makkelijke taak, want ik kom nooit met beeld wel met tekst. Zo zie je maar op deze donderdagmorgen terwijl ik uitkijk over het grote blauw vanuit mijn raam. Het oog eet ook mee!

 foto: funky pastasalade.

Voor dit thema een oud recept uit een oud evenement, dat weer nakende is. Op 1 juli a.s. is het weer dag van de pastasalade. Spannend.  Onderstaand het recept van vorig jaar. Mijn inzending voor het oog eet ook mee. Drink bij deze salade een zwoele witte viognier uit Zuid Frankrijk.. Ik kan deze wijn al ruiken.

Nodig:

300 g gekookte en afgekoelde penne.

1 gele paprika

1 sjalotje

1 citroen

3 speklapjes

1 el ras al hanout

1 el vloeibare honing

1 el gehakte bieslook

1 blikje mais

peper en zout

3 el olijfolie

Bereiding:

Maak van 1 el olie, 1 el honing en 1 el ras al hanout een marinade. Smeer de speklapjes hiermee in. laat de marinade 15 minuten intrekken. Verhit de grillpan en bak de lapjes tot ze krokant zijn. Zet het vlees apart onder wat folie.Was en snijd de paprika, laat de mais uitlekken en snipper het sjalotje. Hak de bieslook fijn. Meng alles door de afgekoelde penne en maak op smaak met flink wat peper en zout. Liefhebbers van pit kunnen een tl harissa pasta uit Tunesië toevoegen.Maak van 2 el olijfolie, wat citroensap en wat rasp van de schil een dressing en meng deze door de salade. Snijd hierna de speklapjes fijn en voeg deze toe aan de pastasalade. Serveer direct.

Open Blue Cobia.

 foto: Open Blue Cobia

Open Blue Cobia, een nieuwe vis is aangespoeld. Gereons Keuken Thuis toog op deze warme maandag in mei naar het ROC aan de Elandsstraat, alwaar tien jonge koks onder leiding van Theo Rensch aan de slag gingen met Open Blue Cobia. Een nieuwe gekweekte vissoort uit de azuurblauwe Caraïbische wateren bij Panama. Een ferm beestje te zien aan het exemplaar, dat op ijs bij de mise en place lag. gekweekt in grote kooien 12 kilometer buiten de kust van Panama, met een constante zeewatertemperatuur. Noem het duurzame zeevisfarms, zoals oprichter Brian O’Hanlon ze ooit bedacht.

 foto: schoongemaakt en wel.

De cobia is een inheemse vis. Het andere witte vlees. Stevig vlees met een vetpercentage. Nadat ze eerst aan land  negen maanden aan wal worden opgekweekt, worden de vissen  in water van 70 meter diep uitgezet in kooien van 30 bij 30 meter. Daar groeit het dier in een veilige en gezonde omgeving met veel ruimte op.

Open Blue Cobia was niet eerder in Nederland te verkrijgen, maar daar heeft de kwekerij in samenwerking met Frische Paradies, een Duitse versmarkt wat op gevonden. Zij leveren sinds kort aan de betere horeca in Nederland met een grote versgarantie. Overigens zijn de vestigingen van Frische Paradies ook te bezoeken door consumenten. Na het zien van dit filmpje wil Gereons Keuken Thuis hier zekers eens een kijkje gaan nemen. Een walhalla voor foodies met al het moois wat vers van over de hele wereld is te krijgen.

 foto: sterklas aan het werk.

Maar eerst was het tijd om te proeven van de heerlijke bereidingen, die de leerlingen van de Sterklas in een uur klaar maakten.  Al dan niet met behulp van de aanwezige pers en bloggers. Bezield gingen de jonge koks in spe aan de slag met ceviche, poke, een big green egg gerecht, Japanse grill, smoren, een spiesje, sashimi of gewoon op de huid gebakken. De paella ging niet door.

 foto: cobia uit de oven

De resultaten mochten er zijn. Ze hadden zich op velerlei wijze laten inspireren door deze vis. Mooie staaltjes van opgemaakte borden en even belangrijk een parade van heerlijke smaken met één soort vis. De Open Blue Cobia.

 foto: cobia uit de pan.

Een heerlijk product voor deze temperaturen. Op de fiets door Oud West was Gereons Keuken er nog niet uit wat hij met deze moot meegekregen vis gaat doen. Gelukkig is het #alfresco seizoen in volle gang. Inspiratie niet ver te zoeken zijn.

 foto: uit de big green egg met mango.

Quick & Easy uit de Zilveren Lepel.

foto: cover Quick & Easy

Quick & Easy uit de Zilveren Lepel reeks. Ik heb het al eens over deze kookboekenreeks gehad. Over hun Pizzaboek. Nu is er het deel Quick & Easy. Makkelijke keuken met Italiaanse recepten voor door de week. Op tafel in minder dan 30 minuten. Of voor mijn #alfresco zomer op Gereons Keuken Thuis. Want zeg nu zelf je gaat na een lekkere stranddag niet nog eens een stevig robbertje koken? Ik niet althans! In Quick & Easy staan authentieke en overheerlijke recepten uit de Bel Paese. Ideaal voor een snelle lunch met een schotel vol antipasti zoals saliehapjes of Toscaanse panzanella. Of een snelle pappardelle met bloemkool en gorgonzola. Een zomers avondmaal met een zomerse rijstsalade of schelpdieren aan spiesjes. Ideaal voor op mijn buitengrill.

Als #alfresco recept koos ik de Romeinse saltimbocca, een snel te bereiden klassieker. Salieblaadjes pluk ik uit de kruidenbak naast mijn elektrisch pitje buiten. Er is maar één pan nodig. Salade erbij en de maagjes zijn weer gevuld. De laatste restjes wijnjus eten we met een stukbrood uit de pan. Als witte wijn een Est! Est!! Est!!! di Montefiascone en de zomerse avond kan niet meer stuk.

 foto: saltimbocca alla Romana

Nodig (4 pers.)

100 g rauwe ham in halve plakjes

500 g kalfsoesters

5-10 salieblaadjes

50 g boter

100 ml droge witte wijn

zout

Bereiding:

Leg eerst een plakje ham en vervolgens een blaadje salie op elke kalfsoester. Zet ze met een tandenstoker of cocktailprikker vast. Smelt de boter in een grote koekenpan en bak de oesters op hoog vuur aan beide kanten goudbruin. Bestrooi met wat zout, giet er de wijn bij en kook tot die verdampt is. Haal de prikkers uit het vlees en zet het gerecht op tafel.

De Zilveren Lepel, Quick & Easy (ISBN 9789000349302) is een uitgave van Unieboek/Het Spectrum  en is te koop voor € 24,99

Ben je ook geinspireerd geraakt door dit Italiaanse recept? Laat dan je leuke #alfresco recept achter als reactie op Gereons Keuken al fresco 2016 Wie weet win je dan een leuk zomers kookboek in september.

Gereons Keuken al fresco 2016.

 foto: Gereons keuken al fresco

Gereons Keuken al fresco. Ook in 2016. De weerberichten liegen er eindelijk niet om. Sweetest days of May zingt het rond in mijn hoofd. Dat betekent aan de slag op mijn Amsterdamse balkon, de grill naar buiten, het elektrisch plaatje en koken maar in de open lucht. Goed voor lijf en geest. Of vis roken. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Ik hoop jullie ook niet. Met leuke themá’s zoals snel koken op zijn Italiaans, homecooking from Greece en wat nog meer op mijn al fresco pad komt. Saint Tropez  #cookingvibes of misschien iets funkier Ibizan style. Laat de lange zomeravonden maar komen.

 foto: Gereons Griekse BBQ kaas

Met een beetje redelijk weer en wat goede moed start ik het al fresco seizoen vanaf  eind deze week. Het servies, bestek en glaswerk kan weer naar boven,  BBQ olie maken in de door mij verzamelde flessen. kruidenpotten planten op het balkon. En koken maar in de buitenlucht. In ieder geval tot half september of half oktober. (Wie weet krijgen we weer een mooie Indian Summer) Gereons keuken al fresco.

 foto: fijn voor lijf en geest.

Het al fresco seizoen kan mij niet lang genoeg duren. Dit jaar nodig ik jullie allen opnieuw uit jullie trouvailles op mijn blog te delen. Dat kan in een reactie onder aan deze blogpost Jullie favoriete buitengerecht voor zomerse lunches, barbecues of picknicks. Het kan niet gek genoeg. Ik plaats deze dan op mijn blog en op 15 september maak ik de winnaars van twee leuke kookboeken bekend. 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten